สวัสดีทุกคนครับ
เพิ่งกลับถึงบ้าน
คิดถึงทุกคนมว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คิดถึงผมกันบ้างไหม
พอดีได้รับคำบัญชาจากเจ้านายอันเป็นที่รัก :เฮ้อ:ให้ไปทำงานด่วน
ซึ่งแพลนที่เราวางไว้ช่วงปีใหม่เป็นอันต้องถูกยกเลิก ได้โบนัสเมื่อไรจะลาออกทันที ฮ่าๆๆๆๆ
มาต่อกันเลยแล้วกันนะครับ
ตอนที่.....41 
ก๊อกๆๆๆๆ เสียงคนเคาะประตู ผมรีบลุกขึ้นไปเปิด
"งัวเงียเชียว"
"อรุณสวัสดิ์ครับคุณย่า"
"อรุณตรงหัวพอดีแล้วลูก เที่ยงเเล้ว"
"ก็เมื่อคืนกว่าน้องภูจะจัดการพี่พีทเสร็จ ก็ดึกแล้วอ่ะครับ"
"ไปล้างหน้าล้างตาแล้วลงไปทานข้าวไปลูก ไอ้คนเมาช่างมันปล่อยไว้อย่างนั้นแหละ"
คุณย่าเดินเข้ามาในห้อง มาลูบๆจับๆหน้าพี่พีท ไหนบอกช่างมันไงละครับคุณย่า
ผมก็เดินเข้าห้องน้ำไป ล้างหน้าแปรงฟัน ออกมาคุณย่าก็ลงไปข้างล่างแล้ว
พี่พีทนี้หลับสบายยังกับนอนบนปุยเมฆ
"คุณย่าครับบบ น้องภูมาแล้ว"
"หิวล่ะสิ"
"มากๆเลยครับคุณย่า โอ้โหของโปรดน้องภูทั้งนั้นเลย "
"นั่งสิลูก ยืนยิ้มอยู่นั้นแหละ เดี๋ยวน้ำลายหยดลงจานกับข้าวพอดี"
"ฮ่าๆๆๆ" ผมนั่งลงตักข้าวก็จัดการ อาหารตรงหน้าทันที
"พี่พีทตื่นมาคงจะหิวน่าดูเลย"
"ย่าแบ่งกับข้าวไว้ให้พี่เขาแล้ว น้องภูทานเถอะลูก"
"คุณย่าอย่าลืมตีพี่พีทนะครับ"
"ไม่ลืมๆ เดี๋ยวจะตีให้ก้นลายเชียว แล้วเมื่อคืนพี่เขาอาละวาดหรือเปล่าลูก"
"ก็นิดหน่อยครับ แต่ไม่เกินความสามารถน้องภูหรอก"
"เมื่อวานย่าว่าจะถามว่าทำข้อสอบได้หรือเปล่า ลืมไปเลย"
"ทำได้สิครับ รับรองเทอมนี้ไม่ต่ำว่า3.5แน่ๆ"
"ถ้าได้มากกว่า3.5เดี๋ยวย่ามีรางวัลให้"
"คุณย่าเตรียมไว้ได้เลยครับ คุณย่าเสียของรางวัลแน่ๆ" อิอิ
"น่ารักแบบนี้ย่าภูมิใจจริงๆ ไม่เหมือนตาพีท แย่จริงๆ"
"ปรกติพี่พีทไม่เคยเมาแบบนี้นะครับคุณย่า"
"นั้นสินะ"
"สงสัยต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ"
"ย่าก็คิดเหมือนกัน จะว่าอกหักก็ไม่ใช่"
"สงสัยไปเจอแฟนเก่ามังครับ"
"หนูรู้ได้ไงลูก"
"ก็แฟนเก่าพี่พีทอ่ะ ส่งรูปถ่ายแนบชิดแก้มชนแก้ม มาให้ภูเมื่อคืนนี้" ได้โอกาสฟ้อง ฮ่าๆๆ
"อะไรกันเนี่ย ตาพีทนะตาพีท ไหนสัญญากับย่าไว้แล้วไง"
"คุณย่าครับอย่าไปว่าพี่พีทเลย น้องภูว่ายัยนั้นอ่ะ คงจะแอบถ่ายตอนพี่พีทเมามากกว่า"
"เห็นไหม เมาจนได้เรื่อง หนูไม่ต้องคิดมากนะลูกย่าจัดการเอง"
"ไม่ต้องถึงมือคุณย่าหรอกครับ เดี๋ยวตื่นมาน้องภูจะจัดการเอง"
"ดีมากลูก ของๆเรา เราต้องแสดงความเป็นเจ้าของ เต็มที่เลย ย่าอนุญาติ"
ฮ่าๆๆๆ โฮ๊ะๆๆๆๆ พี่พีท ถ้าตื่นมาเจอดีแน่ โฮ๊ะๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ผมทานอาหารกับคุณย่าจนอิ่ม แล้วก็มานั่งดูคุณย่าเย็บกระทงเอาไว้ทำห่อหมก ทำขนม
ผมก็ช่วยบ้างคุยบ้าง หัวเราะกันไปสองคนย่าหลาน จนไอ้เสาไฟเดินลงมา
"ตื่นแล้วหรอ เจ้าตัวดี"
"พีทปวดหัวจังเลยครับคุณย่า"
แล้วพี่พีทก็ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆผม แล้วก็เอาหัวมาพิงหัวผมผมก็ลุกหลบไปนั่งข้างๆคุณย่า
พี่พีทมันก็เซ หัวจะทิ่มซะให้ได้
"ไปชงกาแฟร้อนๆไม่ต้องใส่น้ำตาลนะมาให้พี่เขาไปลูก"
"ครับ" ผมเดินไปทำตามที่คุณย่าบอก เห็นคุณย่าสอบสวนอะไรพี่พีทอยู่
"อ่ะ น้ำกระทะทองแดง ดื่มซะจะได้ดีขึ้น" ผมวางแก้วไปที่โต๊ะ
"พีททำอะไรผิดหรือเปล่าครับ คุณย่ากับน้องภูถึงได้มองพีทแบบนี้"
"ผิดมาก" ผมตอบ
"ทำอะไรผิดอ่ะ"
"ดื่มก่อนเถอะ แล้วก็ไปหาอะไรทานซะ อาบน้ำอาบท่าให้มันสดชื่น แล้วเดี๋ยวเรามีเรื่องคุยกันเยอะเลยพี่พีท"
ผมเดินไปเตรียมกับข้าวให้พี่พีทที่โต๊ะ
"พี่พีทกับข้าวอยู่ที่โต๊ะนะ ไปทานสิ"
"ไปทานข้าวซะพีทแล้วเดี๋ยวไปอาบน้ำอาบท่าตามที่น้องบอก แล้วเดี๋ยวมาคุยกัน"
"คุณย่ามันร้ายแรงมากเลยหรอครับ พีทเริ่มกังวลแล้วนะ"
"สำหรับพีทอาจจะไม่ร้ายแรง แต่กับน้องมันก็ร้ายแรงอยู่" คุณย่ายิ้มมุมปากเบาๆ
"แล้วใครจะบอกพีทได้บ้างนี่ย ว่าพีททำอะไรผิด"
"พีทก็ไปทานข้าวอาบน้ำอาบท่าซะสิลูก"
พี่พีทมันก็เดินไปทานข้าวในครัว แบบงงๆ เมาๆ เซทางโน้นทีทางนี้ที
คงทานได้ไม่เยอะหรอก ความผิดมันจุกอยู่ในอก อิ่มแล้วก็มานั่งพิงผมตามเดิม
"พี่พีทไปอาบน้ำสิ เหม็นเหล้า" ผมเอามือดันหัวพี่พีทไปจากไหล่ผม
"ใครมาส่งพี่อ่ะเมื่อคืนเนี่ย"
"พี่โค้ก"
"โอเค"
"ไปอาบน้ำซะทีสิ "
"ไปๆๆตาพีท ไปอาบน้ำอาบท่า สภาพดูไม่ได้แบบนี้ยังมานั่งอยู่ได้ ไปเลยๆ"
"ครับ"
"ไปชิ้ว"
"จำไว้เลยนะ"
"ไม่จำ"
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" แล้วพี่พีทมันก็จับหัวผมไม่ให้ขัดขืน
แล้วก็หอมฟ๊อดดดด
"ปล่อยเลย เหม็น เดี๋ยวเป็นสิว ปล่อยดิไอ้ขี้เมา" พี่พีทเอาจมูก กดขยี้ๆๆๆๆแก้มผม
"ไปๆๆอาบน้ำ แกล้งน้องอยู่ได้ น้องเจ็บ" แล้วพี่พีทมันก็ปล่อยผม
"เจ็บนะ"
"ดูสิ แก้มน้องแดงหมดเลย เรานิชอบรุนแรงกับน้องอยูเรื่อย"
"ก็หมันเขี้ยวอ่ะ"
แล้วพี่พีทมันก็เดินขึ้นข้างบนไป คุณย่าก็ได้แต่อมยิ้มแล้วก็ส่ายหน้า
"แล้วจะเอาไงกับพี่เขา"
"น้องภูจะให้พี่พีทจัดการพี่เต้ให้เรียบร้อย ไม่งั้นภูไม่ไว้ใจหรอก"
"แล้วจะจัดการเขายังไงล่ะลูก"
"ภูยังไม่รู้เลยครับคุณย่า พี่พีทนั้นแหละต้องจัดการ"
"ทำอะไรคิดเยอะๆนะลูก"
"ครับคุณย่า"
"เดี๋ยวย่าไปเอนหลังซะหน่อยดีกว่า ภูไปดูพี่เขาด้วยนะลูก ยังปวดหัวอยู่หรือเปล่า หายูกหายาให้พี่เขานะ"
"ครับคุณย่า ว่าแต่คุณย่าจะตีพี่พีทไหมครับ"
"ย่าให้ภูตีแล้วกัน"
"อิอิ จัดให้เลยครับบบบ"
ผมเดินไปเล่นกับไอ้มดแดงหน้า บ้านอาบน้ำให้มันดีกว่า ตัวมันเริ่มเหม็นแล้ว
ก็เลยเอาสายยางมาฉีดตัวมัน โอ้โห แรงควายเปล่าเนี่ย สะบัดใส่น้องภูอีก
เปียกทั้งหมาทั้งคน แต่มันชอบให้ถูสบู่นะ บีบแชมผูหมาให้ทั่วตัวมันแล้วก็ถู
"อยู่เฉยๆเด่ ตัวจะได้หอมๆ หลับตาด้วยนะเดี๋ยวเข้าตา" มันจะรู้เรื่องป่ะว่ะ
สงสัยมันจะเมื่อยมันก็ล้ม แผละ!!! ลงนอนเฉยเลย โหย ไอหมาขี้เกียจ
ยืนอาบน้ำยังไม่ไหว เดี๋ยวจับไปทำลูกชิ้นซะนิ
ตัวก็ใหญ่ พื้นที่ในการฟอกเยอะมาก "แกอ้วนไปแล้วนะ ต่อไปจะต้มผักให้กินดีกว่า"
"อย่าสะบัดดิว่ะ นอนเฉยๆ"
"แอ๊งๆๆๆ ฮ่องๆๆๆ"
"บอกให้อยู่เฉยๆๆ ใกล้เสร็จแล้ว" ผมเอาสายยางมาฉีดล้างแชมพูออก แล้วก็เดินไปเอาผ้ามาเช็ดให้มัน
เปิดพัดลมเป่าขนด้วย โอยยย เหนื่อย ดีหน่อยที่มันอาบน้ำง่าย
"เดี๋ยวแกก็จะหล่อแล้ว อย่าไปมุดดินที่ไหนอีกอ่ะ "
ผมจัดการเป่าขน แปรงขน ใส่น้ำมัน จนไอ้มดแดงหล่อวิ้งงงงงงงงงงงง
"เสร็จเรียบร้อย"
แล้วก็มีขนมปังตกลงมาชิ้นหนึ่งตรงสนามหญ้า
"ไอ้มดแดง เห้ย แกพึ่งอาบน้ำนะเว้ย เห้ยยย หยุดดดดดดดด"
"ฮ่าๆๆๆๆ" เสียงพี่พีทหัวเราะมาจากระเบียงชั้นบน
"ภูเพิ่งอาบน้ำให้มันนะพี่พีท "
"หรอ" แล้วพี่พีทมันก็เดินเข้าห้องไป
"เห้ย มาพูดกันให้รุ้เรื่องนะ ออกมาเลย พี่พีททททททท หึ่ย ไอ้มดแดงไอ้หมาเห็นแก่กิน ไอ้หมาเฮงซวยยยยยย"
ผมเดินขึ้นไปบนห้องอย่างหัวเสีย ตัวก็เปียก เข้าไปก็เห็นพี่พีทนั่งยิ้มอยู่ที่โซฟาปลายเตียง
"ชิ" ก็เลยเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
ขรืดดดดดดดด พี่พีทเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา
"เข้ามาทำไม"
"ฉี่"
"ไปฉี่ที่อื่นไม่ได้หรือไง"
"จะให้ฉี่บนเตียงหรือไงล่ะ"
"หมายถึงห้องน้ำอื่นน่ะ"
"ขี้เกียจเดิน" พี่พีทมันก็ยืนฉี่หน้าตาเฉย หน้าด้านชะมัด
"ฉี่แล้วก็เอาฝาชักโครกลงซะบ้างนะ"
กวนประสาทสุดๆ ทำมาลอยหน้าลอยตา เงาหัวจะขาดยังไม่รู้ตัวแล้วก็ไม่เอาฝาชักโครกลงด้วย
เห้ย..เอาลงเว้ย ว่าง่ายๆค่อยน่ารักหน่อย แล้วพี่พีทก็นั่งลงบนชักโครก
ถ้าจะส่งแฟกซ์ก็ต้องถอดกางเกงสิ แต่นี้ทำไมไม่ถอด แล้วพี่พีทมันก็นั่งกอดอกดูผมอาบน้ำ
"โรคจิตป่ะเนี่ย"
"ไม่"
"แล้วมานั่งดูน้องภูทำไม ออกไปสิ"
"อยากดู"
"พี่พีทภูขอร้อง ออกไปก่อนนะ "
"ก็อาบไปสิ พี่ก็ดูของพี่เงียบๆไม่ได้กวนอะไรซะหน่อย"
"น้องภูจะโกรธแล้วนะ"
"โอเคๆๆๆ ออกไปก็ได้ รีบๆอาบนะพี่รออยู่" แล้วก็ทิ้งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ไว้ให้ติดตาน้องภูขณะอาบน้ำ
ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพี่พีทถือผ้าเช็ดตัวอยุ่ แล้วก็พยักหน้าเรียกผม
"อะไร"
"มานี่สิเดี๋ยวพี่เช็ดผมให้" ผมเดินไปนั่งขัดสมาธิบนโซฟาหันหลังให้พี่พีท พี่พีทก็เช็ดตัวให้
"อย่ามาทำดีล้างความผิดเลย ผิดก็ส่วนผิดหักล้างกันไม่ได้"
"บ่นอะไร"
"เมื่อคืนทำอะไรลงไปรู้ตัวหรือเปล่า"
"ไม่รู้" ผมเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์แล้วก็เปิดรูปที่พี่เต้ส่งมาให้พี่พีทดู
พี่พีทนิ่ง ไม่ได้ตอบอะไร แล้วก็ไม่หยิบโทรศัพท์ไปดูด้วย
"แล้วภูคิดยังไงกับรูปนี้"
"โมโห ไม่พอใจ ไม่ชอบ"
"อื้ม แล้วพี่ต้องทำอย่างไรให้สามสิ่งนี้หายไปจากใจน้องภู"
"ไม่รุ้ พี่พีทต้องหาวิธีเอาเอง ภูไม่มีวิธีแนะนำให้หรอก"
"ถ้าพี่บอกว่าพี่ไม่รู้ตัว ภูจะเชื่อพี่ไหม"
"เชื่อ ความรู้สึกโมโหหายไปแต่ความรู้สึกไม่พอใจ กับไม่ชอบยังอยู่"
พี่พีทดึงผมเข้าไปนั่งตักแล้วก็กอด
"พี่ขอโทษ"
"พี่พีท ภูถามอะไรหน่อยสิ"
"อื้ม"
"ถ้าเป็นภูทำแบบนี้บ้างพี่พีทจะรู้สึกอย่างไร"
"โมโห ไม่พอใจ ไม่ชอบ เครียด "
"แล้วพี่พีทจะทำไงกับสิ่งที่เกิดขึ้น"
"พี่ก็คงลากคอให้คนนั้นมันมากระทืบ ต่อยๆๆๆๆๆๆ"
"แล้วภูทำกับพี่เต้แบบนั้นบ้างได้ไหม"
"ตัวแค่นี้จะไปสุ้เขาได้ไง"
"ถ้าจะสุ้อะสู้ได้ แต่ภูไม่ชอบการใช้กำลัง พี่พีทตั้งใจฟังดีๆนะ"
"ครับ"
"ภูไมเคยไปวุ่นวายกับพี่เต้ พี่เต้มาวุ่นวายกับภูก่อน พี่พีทมีหน้าที่อย่าให้พี่เต้มาวุ่นวายกับภู เท่านี้ทำได้ไหม"
"ทำได้ครับ"
"เมื่อคืนภูจูบพี่พีท"
"หรอ" แล้วพี่พีทมันก็อมยิ้ม แล้วก็หอมแก้มผม
"แล้วก็ถ่ายรูปส่งกลับคืนไปให้พี่เต้ดู" พี่พีทย่นคิ้วนิดหน่อย
"อย่าไปยุ่งกับเข้าเลย เชื่อพี่"
"ก็เขามายุ่งกับน้องภูก่อนทำไมล่ะ น้องภูไม่ได้อยากยุ่งกับเข้าซะหน่อย"
"เดี๋ยวพี่พีทจัดการเอง"
"จัดการเองจัดการเอง ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาอีกเป็นหนสอง พี่พีทอย่ามาหาว่าภูใจร้ายก็แล้วกัน"
"ครับ"
"น้องภูไม่ให้พี่พีทดื่มเหล้าแล้วนะ ถ้าที่นั้นไม่มีภุไปด้วย"
"โอเคๆ"
"อีกอย่าง พี่พีทรู้เจตนาขอพี่เต้แล้วใช่ไหม ว่าเขาจ้องจะทำลายความรักของเรา"
"ครับ"
"เพราะฉะนั้น อย่าไปยุ่งกับเข้าอีก"
"ได้ครับ พี่ก็ไมอยากยุ่งกับเขาอยุ่แล้ว"
"อย่าให้รู้เชียวนะ"
"ครับ"
"ปล่อยได้เเล้วจะไปแต่งตัว"
"ไม่ต้องแต่งหรอก เดี๋ยวก้ต้องถอด"
"งดกิจกรรมจนกว่าน้องภูจะเลิกคิดเรื่องของพี่เต้ได้"
"เห้ย ไม่เอานะ พี่พีทไม่ยอมหรอก ลงโทษแบบนี้ไม่เอานะ"
"ไม่มีสิทธิต่อรอง"
"ยังไงก้ไม่ยอมหรอก จะตีจะทำอะไรก็ได้แต่ไม่เอาแบบนี้"
"ไม่รู้ไม่ชี้" แล้วพี่พีทมันก็แบกผมขึ้นหลัง
"เห้ย ปล่อย ปล่อยนะพี่พีท คุณย่า คุณย่าครับ ช่วยน้องภูด้วยยยย คุณย่า" แล้วพี่พีทมันก็โยนผมลงบนเตียง
ประกบปากลงทันที เสียงทั้งหมดที่ตะโกนออกมาถูกพี่พีทดูดไปปเกลี้ยง
ผ้าเช็ดตัวที่นุ่งอยุ่ถูกดึงหล่นไปอยุ่ที่พื้น พี่พีททั้งดูดทั้งชิมผมจนทั่วตัว
"พี่พีทนี่มันกลางวันนะ" ผมดันหน้าพี่พีทออกไปจากหน้าผม
"แล้วไงอ่ะ"
"เดี๋ยวธาตุไฟเข้าแทรกนะ เอาไว้คืนนี้ค่อยทำนะ นะ"
"ไม่เอา"
"นะ"
"พี่พีทจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ นี่มันอาทิตย์กว่าแล้วนะ"
"อดใจหน่อยนะ เดี๋ยวคืนนี้ให้ทั้งคืนเลย โอเคป่ะ" พี่พีททำหน้าคิดเล็กน้อยก่อนจะตอบตกลง
"ก็ได้"
"น่ารัก" ผมหอมแก้มพี่พีททีหนึ่งก่อนจะลุกไปใส่เสื้อผ้าอย่างเร็ว
"รีบเชียวนะ มีอะไรกับพี่มันลำบากใจมากเลยหรือไง" สะอึกชั่วขณะ
"เปล่า"
"ไม่มีความสุขหรอ"
"มี"
"แล้วทำไม ไม่ยอม"
"มันเจ็บ แล้วมันก็ยังไม่ชิน"
"งั้นเราแยกห้องนอนก็แล้วกัน"
"พี่พีทอยากแยกห้องนอนจริงๆหรอ" ผมเริ่มมีน้ำตาคลอ แล้วก็หันไปมองพี่พีท
"เห้ย..พี่ล้อเล่น โอ๋ๆๆๆๆๆ ล้อเล่น ใครจะไปแยก นอนกอดน้องภูมีความสุขจะตาย"
หึหึ ช้านก็แกล้งบีบน้ำตาไปอย่างนั้นแหละย่ะไอ้เสาไฟ บอกแล้วไงต่อแต่นี้จะไม่มีน้ำตาน้องภู
นี้มันก็แค่การแสดง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ถ้าพี่พีทเบื่อน้องภู ก็บอกนะ น้องภูจะไปเอง" แบร่
"ไม่เอานะ อย่าพูดแบบนี้อีกนะ พี่ขอโทษพี่แค่แย่เล่นน่ะ"
"น้องภูเสียใจนะ"
"โอ๋ๆๆไม่เอานะคนดี พี่พีทขอโทษนะครับ " พี่พีทดึงผมไปกอด
"ภูลงไปนอนกับพื้นก็ได้นะ"
"ไม่เอานะ พี่ขอโทษ พี่แค่จะแหย่เล่น พี่อยากจะนอนกอดภูทั้งวันทั้งคืนไม่อยากไปไหนเสียด้วยซ้ำ ใครจะอยากแยกห้อง"
"จริงนะ"
"จริงครับ พี่พีทขอโทษนะ ต่อไปไม่พูดอีกแล้ว"
"สัญญา?"
"สัญญาครับคนดีของพี่พีท"
"พี่พีท ห้ามทิ้งภูนะ"
"ใครจะไปทิ้ง ทั้งนุ่มทั้งหอมน่าทานไปทั้งตัวแบบนี้" แล้วพี่พีทก็แลบลิ้นมาเลียที่ติ่งหูผม
"จั๊กจี้ เห้ยอย่า พี่พีท ฮ่าๆๆๆ"
"หิวจัง"
"เมื่อกี้พึ่งจะทานข้าวไปนะ"
"หิวน้องภู"
"เย้ย.......เดี๋ยวก่อน รอภูแปปนะ เดี๋ยวมา" ขืนให้พี่พีทกอดแบบนี้มีหวัง ตั้งแต่บ่ายยันดึกแน่
"จะไปไหน"
"เออน่ะ รอแปป" ผมวิ่งออกไปนอกห้อง ไปหาไม้เรียว เดี๋ยวจะตีพี่พีท ฮ่าๆๆๆๆ
ผมได้ไม้เรียว ที่คุณย่าน่าจะเอาไว้ทำขนมอะไรสักอย่างแหละ เห็นมันอยู่ในครัวมานานแล้ว
เข้าห้องมาพี่พีทมันก็มองผม งงๆๆ
"เอาไม้มาทำอะไร"
"กอด อกน้องภูจะทำโทษพี่พีท คุณย่าให้น้องภูตีพี่พีทจนกว่าจะพอใจ"
"เห้ย พูดเป็นเล่น"
"กอด อก"
"ไม่เอา เจ็บนะ"
"กอด อกเดี๋ยวนี้"
"จะตีพี่ได้ลงคอเลยหรอ"
"ใช่"
"ไม่เอาไม่ให้ตีเดี๋ยวก้นเป็นรอยเวลาแก้ผ้าแล้วไม่หล่อ"
"คนเข้าหล่อกันที่หน้าไม่ใช่ที่ก้น น้องภูบอกให้พี่พีทกอด อก เดี๋ยวนี้ ณ บัดนาว"
"ลองตีพี่สิ พี่จะปล้ำให้ดู"
"ทำผิดก็ต้องโดนลงโทษอย่ามาเฉไฉ"
ผมอยากตีก้นแน่นๆขงพี่พีทมันจริงๆนะ ถ้าไม้โดนคงดัง เพี้ยะๆๆๆๆ
"จะเอากี่ทีว่ามา"
"เดี๋ยวจะเอาทั้งคืนเลย"
"ดี เห้ย ไม่ใช่ หมายถึงตีเนี่ยจะเอากี่ที"
"ตีแรงเปล่าล่ะ"
"เต็มกำลัง"
"อยากตีก็ตี ตีให้ตายไปเลยนะ" แล้วพี่พีทมันก้หันก้นมาแล้วก็ถกกางเกงลงให้เห้นก้นขาวๆ
"เห้ย ถอดทำไม ไอ้พี่พีทบ้านิ"
"ก็ถอดให้ตีไง"
"ใส่เลย แหวะ อุบาทว์"
"จะตีข้างหลังหรือตีข้างหน้าดี" พี่พีทมันยังยืนท้าทายไม้เรียวผม หน้าด้านสุดๆ
เลยหลับตาตีมันไปทีหนึ่ง
"โอ๊ย...ตีจริงๆหรอเนี่ย พี่พีทเจ็บนะ"
"ก็มันตกใจอ่ะ ก็เลยตี ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ ขอโทษนะ"
แล้วพี่พีทมันก็งอลผมโดดขึ้นเตียงคลุมโปงนอน ผมรู้สึกผิดอย่างมากเลย
ก็มันเผลอไปอ่ะ จริงๆแล้วก้กะว่าจะตีเบาๆ แต่ทำไมตีไปซะแรงเลยก้ไม่รู้
พี่พีทมนต้องโกรธผมแน่ๆเลย แต่เมื่อครุ่ผมก็ไม่ได้ลงน้ำหนักแรงนะ
แรงของผมก็เท่ากับเบ๊าเบาของพี่พีทนะแหละ สำออยชะมัด
แต่ดูเหมือนพี่พีทจะงอนผมจริงๆด้วยอ่ะ ทำไงดีอ่ะ เห้อๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ
เจอกันใหม่วันพรุ่งนี้
ขอให้ทุกคนมีความสุขมีแต่สิ่งดีดีในปี2012นี้นะครับ
รักร้างค้างปีไม่มีผล
เราทุกคนจงทิ้งมันอย่าหวั่นไหว
มองหา....รักดีดี ในปีใหม่
รักหมดใจ อย่าเอาไว้ให้เปลืองเมม(โมรี่)........
สวัสดีปีใหม่ 2555
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2838658 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก