มาแล้วจร้า
ช่วงนี้อาจจะมาดึกทุกวันนะครับ
เดินสายปาร์ตี้ขอบคุณสื่อ ฮ่าๆๆๆๆๆ ทู๊กวันเลยครับ
แต่อย่างไรก็สัญญาว่าจะมาต่อให้ได้ทุกวัน
ถ้าวันไหนติดภารกิจจริงๆจะแจ้งให้ทราบล่วงหน้านะครับ
หลายคงสงสัยเรื่องจูมงกับทงอี
ใช่ครับมันคนละเรื่องกัน
จูมง ใช้กับของผู้ชายฝ่ายรุก
ทงอี ใช้กับผู้ชายฝ่ายรับ
ผมบัญญัติศัพท์นี้ขึ้นเอง ไม่มีอะไรลึกซึ้ง ฮ๋าๆๆๆๆ
จะปีใหม่แล้ว ยังไม่ต้องเอามาม่าเยอะเนอะ
ทานเค้กหวานๆ อร่อยๆดีกว่า เดี๋ยวหลังปีใหม่ มาม่าจัดเต็ม อืดล้นชาม
ตอนที่....37 
หลังจากที่ได้เสียเป็นเมียผัว กร๊ากกกกกกกกกก
พี่พีทก็ดูจะหวงผมมากขึ้นกว่าเดิมซะอีก ใครโทรมาก็จะคอยจับตามองเวลาผมคุยโทรศัพท์ตลอด
เช็คเฟซบุ๊คตลอด ใครมาเม้นท์จีบหน่อยก็จะถามแล้วว่า ไอ้คนนี้ใคร อะไร อย่างไร เห้อออออออ!!!
"เกิดมาหล่อมันก็ทำตัวลำบาก"
ในขณะที่นั่งเหม่ออยู่ที่ม้าหินข้างสนามบาส รอเพื่อนๆไปเข้าห้องน้ำ ก็เป็นเรื่องจนได้
"น้อง เก็บลูกบาสให้หน่อย น้อง เห้ย น้องงงง" ผมอยู่ในภวังค์ไม่ได้ยินเสียงใครหรอก
จนไอ้พวกที่มันเรียก น้องๆๆๆ ดินเข้ามาเก็บบาสเอง จะว่าไม่ได้ยินก็ไม่ใช่ แต่ไม่นึกว่ามันจะเรียกผม
"โหย รู้จักน้ำใจไหมน้อง" ผมทำหน้า งงๆใส่มัน ในขณะที่มันก้มลงไปเก็บลูกบาสใต้โต๊ะ
"อะไร" มึงมันม.4มาเรียกกูน้องเดี๋ยวตบหัวทิ่มเลยไอ้นี้
"เก็บลูกบาสให้หน่อยก็ไม่ได้ "
"ลูกบาสที่ไหนอ่ะ"
"ก็มันกลิ้งมาที่ขาน้องเนี่ย"
"อ่าวหรอ โทษที ไม่เห็น"
"ลูกบาสลูกเบ้อเร้อใหญ่กว่าหัวน้องอีกบอกไม่เห็น"
"ก็บอกไม่เห็นๆ "
"เออๆๆช่างเหอะ อยู่ห้องไหนเนี่ย"
"จะรู้ไปทำไม"
"อยากรู้จักคนดัง" คนดัง ถ้าน้องภูดังจริงทำไมมึงไม่รู้ว่ากูรุ่นพี่มึงห่ะ ไอ้ถึก
"เห้ยได้ยังว่ะ "เสียงเพื่อนมันตะโกน เรียก แล้วมันก็รีบวิ่งไป อะไรของมันว่ะเนี่ย
"มึงมายืนทำไรตรงนี้ กูบอกให้ไปจองโต๊ะไม่ใช่หรอ" ไอ้ตี๋เดินเข้ามาตบไหล่ผม
"มึงดูคนสิยังกับหนอน กูก็เลยนั่งรอพวกมึงตรงนี้"
"มึงเป็นอะไรป่าวว่ะ ตั้งแต่เช้าแล้วกูเห็นเหม่อเนี่ย"
"เปล่า"
"ทะเลาะกับพี่พีทหรือเปล่าภู"
"เปล่าขิง ไม่ได้ทะเลาะ"
"แล้วป็นอะไรขิงเห็นภูดูเหม่อๆตั้งแต่เช้าแล้วเหมือนกัน"
"พี่พีทไม่ค่อยทำการบ้านหรอไงมึง"
"ไอ้ตี๋ ไอ้จังเลย"
"ฮ่าๆๆๆ"
เราห้าคนก็เดินเข้าโรงอาหารไป อีกไม่กี่วันก็จะสอบแล้ว ช่วงนี้เลยเป็นช่วงที่อาจารย์จะทวนให้
ก็เลยไม่ค่อยได้วิ่งเล่นกันเหมือนแต่ก่อนเท่าไร จะตั้งใจอ่านหนังสือกันซะมากกว่า
หลังเลิกเรียน
"ภูเลิกเรียนหรือยัง" พี่พีทโทรมาตอนผมกำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า
"เพิ่งจะเลิกครับ"
"พี่พีทต้องออกไปงานด่วนข้างนอกภูกลับบ้านเองได้ไหม"
"ได้ครับ แค่นี้สบายมาก"
"เอาอะไรไหมเดี๋ยวพี่ซื้อไปฝาก"
"ไม่เอาอ่ะ รีบกลับบ้านนะพี่พีท"
"ครับ"
แล้วพี่พีทก็วางสายไป
"ผัวโทรมาว่าไงหรอ"
"ไอ้ตี๋ พูดจาให้มันเพราะๆหน่อย ผัวเผออะไรล่ะ"
"สามีโทรมาว่าอะไรหรอจ้ะภริยาพี่พีท"
"มึงจะอะไรกับกูนักหนาเนี่ย ไปไกลๆกูเลยไป"
"โอ้โห มาเต็ม มีเหวี่ยง"
"แบงค์ ชีสที่กูให้มึงยืมไปอ่ะ เอามาคืนเปล่า"
"ลืมว่ะอยู่ที่ห้อง"
"งั้นเดี๋ยวกูไปห้องมึง กูจะใช้"
"เดี๋ยวกูต้องไปธุระอ่ะ เอางี้มึงนั่งมอไซต์วินไปเอาเองไป ที่ห้องกูอ่ะนี้กุญแจ"
"แล้วมึงจะเข้าห้องยังไง"
"กูมีหลายดอก เอาไปเหอะกูให้มึงเผื่อทะเลาะกะพี่พีทจะได้หนีมานอนห้องกูได้"
"ปากมึงหรอนั้นอ่ะ" ผมก็เลยนั่งมอไซต์ไปเอาชีสที่ห้องไอ้แบงค์
โอ้โห!!!เดี๋ยวนี้ฝีมือวาาดภาพไอ้แบงค์มันพัฒนาวุ้ย วาดซะเต็มห้องเลย สวยๆทั้งนั้น
แล้วชีสอยู่ไหนล่ะเนี่ยไม่ได้ถามมันด้วย รื้อๆหาๆๆดูเอาเองแล้วกัน
"คุณพระคุณเจ้าช่วย" อุทานได้สตรอมากน้งภู
น้องภูเจอถุงยางกลิ่นสตรอเบอร์รี่ ว๊ายยย ตายแล้วตาเถรยายชี ฮ่าๆๆๆๆ
ไอ้แบงค์มันมีถุงยางไว้ทำไมว่ะ หรือ มันพาใครมานอนที่ห้อง ใช่มันต้องพาใครมานอนแน่ๆ
ไอ้นี้ชักจะแก่แดดใหญ่แล้วนะ(ได้ข่าวว่าแก่อ่ะก่อนมันอีกนะน้องภู)
จากที่หาชีส นิสันช่างเสือกก้เกิดขึ้น หาโน้นหานี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็ไม่เจออะไร
นอกจากถุงยางที่ตื่นเต้นที่สุดแล้วก็คงเป้นการ์ตูน เหมือนที่พี่ฝุ่นให้เราเลย
"เสียมารยาทนะน้องภู" เสียงเตือนสติตัวเอง
ก็เลยหาชีสต่อก็ได้ชิสที่ต้องการ ก้กลับบ้านสิ เดี๋ยวมืดค่ำพี่พีทจะเล่นงานเอาอีก
ลงมาด้านล่างใต้หอก็พบว่า
"น้องๆ น้อง น้องนั้นแหละ เออ น้องนั้นแหละ"
"มีไร" ก็ไอ้เด็กเล่นบาสเมื่อกลางวันนี้ไง
"อยู่หอนี้เหมือนกันหรอ"
"ป่าว"
"แล้วมาหาใคร"
"เพื่อน"
"หรือ เพื่อนน้องชื่อไรอ่ะ"
"แบงค์"
"พี่แบงค์ม.5อ่านะ"
"เออ"
"อ่าวงั้นพี่ก็รุ่นพี่ผมสิ"
"ใช่"
"พี่ชื่อไร"
"ภู"
"ไปเล่นเกมส์ห้องผมเปล่า"
"จะกลับบ้านแล้ว"
"อ่าวหรอ วันหลังมาเล่นได้นะ ยินดีต้อนรับ"
"อื้ม ขอบใจ" ผมกำลังจะเดินไป มันก้ดึงมือผมไว
"พี่ ขอเบอร์หน่อยดิ"
"เอาไปทำไร"
"เพื่อมีไรจะได้โทรไปไง"
"จะโทรจีบหรือเปล่า"
"ก้ เออออ ประมาณนั้นอ่ะ"
"พี่มีแฟนแล้ว ตั้งใจเรียนเถอะนะ ค่าเทอมมันแพง" แล้วผมก็เดินไปขึ้นมอไซต์ โดยที่ไม่ได้หันไปมองไอ้เด็กคนนั้นอีกเลย
กลับถึงบ้านก็โทรบอกพี่พีทก่อน เดี๋ยวไอ้โรคขี้กังวลของมันจะกำเริบ
"คุณย่า น้องภูกลับมาแล้วครับ"
"กลับมาแล้วหรอ หิวหรือยังลูก"
"ยังครับคุณย่า เดี๋ยวภูไปรดน้ำต้นไม้ก่อนนะ"
"จ้ะ แล้วนี้พี่เราเขาบอกหรือเปล่าจะกลับกี่โมง"
"ไม่ได้บอกครับ" แล้วผมก้เดินไปรดดน้ำต้นไม้ ให้าหารหมา กวาดลานบ้าน
ทำโน้นทำนี้จนเพลิน คุณย่าทำกับข้าวเสร็จก็เรียกผม
"น้องภู กับข้าวเสร็จแล้วนะลูก จะทานก่อนไหม"
"ภูรอพี่พีทดีกว่าครับคุณย่า ว่าแต่คุณย่าหิวหรือยังอ่ะครับ"
"งั้นเดี๋ยวย่าทานก่อนดีกว่า ย่าต้องทานยา"
"ครับ"ผมรดน้ำต้นไม้เสร็จ จัดการเอาไอ้มดแดงเข้าที่ ก็มานั่งคุยกับคุณย่า
"หนูไม่ต้องรพี่เขาหรอกนะลูก ถ้าหิวก็ทานก่อนได้เลย"
"ภูยังไม่ค่อยหิวหรอกครบคุณย่า"
"แน่นะ"
"ครับ" คุณย่ารู้ทันภูตลอด ภูหิวจนแสบท้องแล้วเนี่ย พี่พีทมันไปไหนของมันว่ะ
นั่งรอก็แล้ว นอนรอก็แล้ว จนคุณย่าขึ้นไปนอนก็แล้ว ก็ยังไม่มีวี่แววพี่พีทจะกลับมา
โทรไปดีกว่า ตื๊ดดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ่าวไม่รับอีก เห้อๆๆ น้องภูหิวแล้วนะเว้ยยยยยย ไอ้เสาไฟ ...........รอจนหลับอยู่หน้าทีวี
"น้องภูครับ น้องภู" มีคนตบที่แก้มผมเบาๆ ผมค่อยๆลืมตามอง พี่พีทมาแล้วหรอ
"พี่พีท"
"มานอนอะไรตรงนี้ ทำไมไม่นอนในห้อง"
"ภูรอพี่พีทอ่ะ เลยเผลอหลับไป" พี่พีททิ้งตัวนั่งลงข้างๆผมบ่งบอกอาการเหนื่อยล้า
"มาหอมหน่อย"แล้วมันก็โน้มคอผมเข้าไปหอม
"พี่พีททานข้าวมายังอ่ะ"
"ยังเลย"
"ไปทานข้าวกันเถอะน้องภูหิวจนแสบท้องไปหมดแล้วเนี่ย"
"วันหลังทานพร้อมคุณย่าไปเลยนะ ไม่ต้องรอพี่ เดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก"
"ก็ไม่นึกว่าพี่พีทจะกลับดึกแบบนี้นินา"
"ไปทานข้าวกัน"แล้วพี่พีทมันก็จูงมือผมเข้าห้องครัวไป ก็นั่งทานข้าวไปมองหน้ากันไป
พี่พีทมันก็ยิ้มไปทานไป หน้าน้องภูเหมือนตัวตลกขนาดนั้นเลยหรอว่ะ
"ยิ้มอะไรพี่พีท"
"มีความสุข"
"เรื่องไร"
"พี่ว่าพี่โชคดี"
"ถูกหวยหรอ"
"เรื่องโชคดีมีแต่ถูกหวยหรือไง"
"แล้วโชคดีเรื่องอะไรอ่ะ"
"โชคดีที่มีเมียน่ารัก รอทานข้าว พร้อมกันทุกวัน ทำงานมมาเหนื่อยๆก็หายเป็นปลิดทิ้ง"
"อื้ม"
"ไม่พูดะไรบ้างหรอ" แล้วพี่พีทมันก็เอาช้อนส้อมมันมาเสียช้อนผม
"จะให้พูดอะไรล่ะ คนจะทานข้าว อย่าเยอะส์"
"ก็แบบว่า น้องภูก็ดีใจเหมือนกันที่มีพี่พีท"
"นั้นมันละครน้ำเน่าเถอะ"
"ไม่โรแมนติกเลยเด็กสมัยนี้"
"พี่พีท"
"ครับ"
"วันนี้มีคนขอเบอร์ภูด้วยแหละ"
"ใคร" ถึงกับหยุดการทานอาหารทันที เป็นง่ะโรแมนติกพอไหมพี่พีททททททท
"เด็กที่โรงเรียนแหละ"
"แล้วให้ไปหรือเปล่า"
"ให้............................................ได้ไงอ่ะมีแฟนแล้ว"
"ดีมาก ถ้าให้นะคืนนี้โดนหนักแน่"
"จะทำไร"
"ไม่บอก"
"แล้วพี่พีทล่ะ วันนี้มีใครมาจีบหรือไปจีบใครหรือเปล่า"
"ไม่มี รักเดียวใจเดียว"
"ก็ลองไม่รักเดียวใจเดียวสิ" ผมเอาส้อมจิ้มไส้กรอกแล้วก็กัดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"โหด"
"อย่าคิดว่าได้น้องภูแล้วจะทิ้งขว้างง่ายๆนะ จำไว้"
"จร้า ใครจะทิ้งทั้งน่ารักทั้งแซ่บขนาดนี้"
"แหวะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" ทานข้าวเสร็จก็ล้างจานทำโฯ้นทำนี้ก็ขึ้นห้องนอน
"เอ้อออ!!!!!เหนื่อยจัง" พี่พีทมันล้มตัวนอนแผ่ไปกับเตียง
"เหนื่อยก็ไปอาบน้ำดิ จะได้มานอน"
"ยังอิ่มอยู่เลยอ่ะ"
"อิ่มแล้วนอนเดี๋ยวก็เป็นกรดไหลย้อนหรอก"
"ก็มันเมื่อยนิครับที่รัก"
"ไปทำอะไรมาเมื่อยล่ะ" ผมเดินจัดของที่ทำรกไว้เมื่อเช้า
"ทำงานสิ"
"นั่งโต๊ะทั้งวันจะเมื่อยได้ไง ไปทำไรมากันแน่ บอกมานะ"
"หมู่นี้ทำไมขี้สงสัยจัง หึงหรอ"
"มาก"
"ไว้ใจพี่พีทเถอะ พี่พีทไม่เคยคิดจะมองใครนอกจากน้องภู"
"ให้มันจริงเถอะ ภูไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแหละโดยเฉพาะพี่เต้ "
"ไม่ได้ติดต่กันแล้ว โทรมายังไม่รับเลย"
"แล้วเขามีเบอร์พี่พีทได้ไง"
"ขอจากคนอื่นมั้ง"
"แสดงว่าต้องเคยคุยกัน"
"เคย ก็เห็นเบอรืแปลกเลยรับ หลังจากนั้นก็ไม่รับอีกเลย"
"อย่าทำตัวมีพิรุธนะพี่พีท ไม่งั้นภูจะไม่ไว้หน้าแน่"
"โหดจริงเว้ย มานี่สิ ทำไรอ่ะ"
"ก็ห้องมันรก พี่พีททำอะไรก็เหวี่ยงๆไว้ "
"ไม่ต้องทำแล้ว มานี่สิ"
"มีไรอ่ะ"
"มาเหอะ"
"อะไร"
"มาก่อนสิ" ยังเดินไปไม่ถึงตัวเลยแค่ข้ามเข้าไปใกล้รัศมีนิดหน่อยถูกดึงไปนอนทับอยุ่บนตัวพี่พีทแล้ว
ปลายจมูกของผมอยู่ที่ปลายคางพี่พีท แล้วพี่พีทมันก็รัดผมไว้แน่น
"อิ่มๆอยู่ ปล่อยดิ มีไรเนี่ย"
"อยากกอด"
"ไม่ใช่เวลาเปล่าเหอะ"
"อยากกอดทุกเวลาอ่ะ" ไม่มีแรงจะฝืนก็เลยซบลงบนไหล่กว้างๆของพี่พีท
"ผมห๊อมหอม" แหนะเเอบหอมผมเค้านะ
"ก็สระทุกวัน"
"แล้วแก้มล่ะหอมไหม"
"หอมทุกวันไม่รู้หรอไงว่าหอมไม่หอม"
"ก็อยากรู้ว่านาทีนี้แก้มจะหอมเหมือนนาทีที่แล้วหรือเปล่า"
"แก้มเดียวกันก็หอมเหมือนกันแหละ พี่พีทภูเมื่อยอ่ะ นอนดีๆเถอะนะ"
พี่พีทจับตัวผมให้นอนลงข้างๆแล้วก็จับหัวให้มาหนุนแขนพี่พีท กลิ่นน้ำหอมยงอยู่เลย
ผมพลิกตัวตะแคงกอดเอวพี่พีท แล้วก็เอามือลูบซิกแพคเบาๆ(อยากมีมั้งจังแต่พี่พีทบอกไม่เหมาะกับน้องภู)
"พี่พีท"
"ครับ"
"ถ้าวันหนึ่งภูมีคนอื่นพี่พีทจะทำไง" ถามปัญหาฆ่าตัวตายชัดๆ
"ก็ไม่ทำไง"
"อะไร ภูมีแฟนใหม่พี่พีทจะไม่คิดทำอะไรเลยหรอ"
"ก็ภูไม่รักพี่แล้วพี่จะทำอะไรได้ ขืนเอาภูมาขังไว้ก็ได้แต่ตัวไม่ได้ใจ"
"แต่ถ้าเป็นภูนะ ภูจะตามไปหลอกหลอนทุกที่ ใจเจยอะไรไม่สนใจทั้งนั้นแหละ ภูไม่ได้พี่พีทคนอื่นก็อย่างหวังจะได้พี่พีทไปเลย"
"ฮ่าๆๆๆๆ งั้นพี่ทำแบบนั้นมั้งดีกว่า "
"แม่สอนให้ภูรักเดียวใจเดียว ภูก็มีใจเดียวแล้วรักเดียวก็ให้พี่พีทไปแล้วนะ อย่าทำภูเสียใจนะ"
"เลิกกังวลเรื่องนี้ได้แล้ว พี่พีทไม่มีทางทิ้งภูไปไหนหรอก"
"สัญญา" ผมยื่นนิ้วก้อยให้ พี่พีทก็ยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวทันทีแล้วก็รวบตัวผมไปกอด จูบ
"ไปอาบน้ำกันเถอะ ภูง่วงแล้ว"
พี่พีทค่อยๆปลดกระดุมเสื้ผมทีละเม็ดๆ
"ทำไรลุง"
"เอ้า ก็จะไปอาบน้ำไม่ใช่หรอ ก็ถอดเสื้อสิ"
"ถอดเองได้ ปล่อยเลย ถอดตรงนี้มีหวังเจ็บตัวเเน่"
"ถอดตรงไหนถ้ามันจะเจ็บตัวมันก็เจ็บ"
"งั้นไปดีกว่า" ผมมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป พี่พีทมันก็เดินตามเข้ามา ผมมายืนแปรงฟัน
แล้วก็บีบยาสีฟันส่งให้พี่พีท พี่พีทแปรงไปก็ลวนลามผมไปเรื่อย
จับก้นบ้าง ลูบขาบ้าง ผมก็ชินซะแล้วเลยปล่อยเลยตามเลย
"ผมแปรงฟังเสร็จก่นก็เดินเข้าไปอาบน้ำ สักพักพี่พีทก็ตามมา เข้ากอดผมภายใต้สายน้ำอุ่น
เอาอีกแล้ววไอ้จูมง แกเห็นน้องภูอาบน้ำทีไรก็ปรี่เข้ามาสะกิดน้องภูทุกทีสินะ..............
ผมปิดน้ำ แล้วก็หันหน้าไปหาพี่พีท
"ล้างหน้า หลับตา เร็วสิ ยิ้มอยู่ได้" พี่พีทหลับตาลงผมก็บีบโฟมล้างหน้าแล้วก็ล้างหน้าให้พี่พีท
พี่พีทมันก้โอบเอวผมไว้หลวมๆ ไม่รู้ว่ากลัวผมวิ่งหนีไปไหนหรือไง ตัวต้องติดกันตลอดเวลาสิ
ผมล้างหน้าให้พี่พีทก็ล้างให้ตัวเองบ้างแล้วก็ล้างโฟมล้างหน้าออก
ผมบีบครีมอาบน้ำใส่อุ้งมือแล้วก็แปะไปที่หน้าอกพี่พีทแล้วก็ถูๆวนๆจนเป็นฟอง
แล้วก็ลากฝ่ามือไปทั่วร่างกายที่แขนจะเอื้อมถึง แล้วพี่พีทมันก็จับมือผมไปจับที่จูงมงของมัน
แล้วก็ยิ้มที่มุปากแบบเจ้าเล่ห์มากๆ แงๆๆๆ โดนอีกแล้วหรอน้องภู
"ยิ้มทำไม"
"ขอนะ"
"เมื่อเช้าก็ขอไปแล้วนิ"
"ก็นั้นมันเมื่อเช้า นี่มันกลางคืน"
"แล้วพี่พีทจะขอหนักไหมว่ะ"
"หนักก็ดี"
"งั้นไปที่เตียงได้ไหมอ่ะ"
"งั้นรีบล้างตัวให้พี่เลยจ้ะคนดี"พี่พีทดึงสายฝักบัวไปอาบเองแล้วก็ราดตัวให้ผมแล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวมาห่อผม
ดันผมออกจากห้องน้ำนั่งลงที่เตียงแล้วก้เช็ดผมให้ เช็ดตัวให้ ผมก็นั่งเฉยๆ แล้วพี่พีทก็เดินไปปิดไฟ
เป็นสัญญาณรู้กันว่า น้องภุ คงจะเจ็บตัวอีกแล้ว.........
ผมถูกดันให้นอนลงทั้งๆที่มีผ้าเช็ดตัวพันตัวอยู่ ผ้าเช็ดตัวถูกคลี่ออกจนเห็นผิวกายขาวๆชุ่มชื่น
พี่พีทในชุดนุงผ้าเช้ดตัวผืนเดียวก็โน้มตัวลงมาหอมที่แก้ม ใช้ปลายจมูกไล้ไปตามแก้ม
ซอกคอ ปลายคางแล้วก็ประกบริมฝีปาก ก่อนจะส่งลิ้นอุ่นๆเข้าไป
ผมยังคงนอนนิ่ง เพราะผ้าเช็ดตัวยังห่ออยู่ครึ่งตัว พี่พีทละริมฝีปากมาสนใจยอดอก
ดูดชิมจนหน้ำใจก็ดึงผ้าจากตัวผมออก แล้วก็ดึงผ้าเช็ดตัวของตัวเองออกเช่นกัน
พี่พีทจับมืผมให้ไปกอบกุมไอ้จูมงไว้ แต่ก็ไม่หยุดซุกไซร้ไปทั่วเรือนร่างผม
พี่พีทดึงผมให้ขึ้นไปนอนให้เต็มตัวที่หัวเตียงแล้วก็เลื่อนตัวเองขึ้นคร่อมจัดการดูดชิมตามเดิม
แล้วก็จับผมให้นอนคว่ำหน้า ดูดชิมไปทั่วแผ่นหลังขาวๆ เลื่อนไปถึงสะโพกแล้วก็กัดที่ก้นเบาๆ
"โอ๊ะ" ผมหลุดเสียงออกมา เดี๋ยวถ้าก้นน้องภูเป็นแผลนะ โดนดีแน่
พี่พีทยกสโพกผมขึ้น ให้เข่าตั้งตรง แล้วก็เอื้อมไปหยิบอุปกรณ์บนหัวเตียงใส่ให้ตัวเอง
แล้วก็บีบของเหลวขาวใสใส่มือ แล้วพี่พีทก็โป๊ะไปตรงช่องทางของผมแล้วก็นวดคลึงเบาๆ
หลังจากใช้มือนวดวนแล้วก็เอาไอ้จูมงมานวดแทนมือ ก่อนจะส่งให้จูมงเข้าสำรวจถ้ำสมบัติของผม
"พี่พีทจับสะโพกผมไว้แน่น แล้วค่อยๆส่งไอ้จมูงงเข้าไปทีละนิด ทีละนิด
ผมต้องกัดกรามแน่น ยากจะอธิบายความรู้สึกพี่พีทเอื้อมมือมาสัมผัสทงอีของผมจนมันคลายกังวล
พี่พีทจึงเริ่มให้ไอ้จูมงเคลื่อนทัพ............
เสียงอื้ออึง ของทั้งผมและพี่พีทสลับกันดังแข่งกันไปมา ผมกดหน้าลงไปกับหมอน
"พี่พีททท ภุไม่ไหวแล้วววว"
"ปล่อยเลย" พี่พีทเร่งเร็วขึ้น แรงขึ้น จนทงอีของผมกระอักออกมา เลอะผ้าปูที่นอนไปหมด
พี่พีทกระตูกสองสามรอบก็ค่อยๆดึงไอ้จูมงออกจากตัวผมช้าๆ ผมปล่อยตัวลงนอนทับกองพิษทงอี
พี่พีทระดมจูบมาที่แผ่นหลังของผม แล้วจบที่แก้ม
"ไปล้างตัวกัน"ผมเดินตามแรงดึงพี่พีทเข้าห้องน้ำไปล้างตัว เสร็จก็เดินไปใส่เสื้อผ้า
พี่พีทเอาผ้าปูที่นอนมาเปลี่ยน
แล้วผมก็หลับไปอย่างสิ้นสติ อีกคืน............................................................ไปปาร์ตี้ต่อแล้วนะคร๊าบบบบบบบบ
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์
"หนาวๆๆๆ เราอยากมีคนกอด"
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2838658 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก