ตอนที่ 44“ต้องการทำอะไรคะ” สาวหน้าแฉล้มส่งยิ้มหวานมาให้คนที่เพิ่งเดินเข้ามา
“ผมมารอพบหมอมิคครับ เห็นว่าวันนี้ลงคลินิกเด็ก”
ผมส่งยิ้มให้สาวประชาสัมพันธ์ของคลินิกทันตกรรมแอบเห็นว่าเธอหน้าแดงก้มหน้าหลบตาก่อนเงยหน้าบอกให้เดินไปนั่งรอที่หน้าคลินิกเด็กด้านใน ผมกล่าวขอบคุณเธอก่อนเดินไปหาเก้าอี้นั่งรอมิคที่วันนี้ลงทำคนไข้เด็ก มองไปรอบตัวมีแต่เด็กเล็กๆวิ่งไปมาด้วยตรงหน้าผมนั้นเป็นบริเวณที่มีของเล่นตั้งเรียงรายอยู่ ด้านในจึงจะแบ่งเป็นส่วนของการรักษาที่มีห้องแยกเฉพาะอีกที ผมชะเง้อหาหมอตัวเล็กที่ตั้งใจมารับแต่ก็ไม่เห็นและผมก็ไม่อยากโทรตามเพราะรู้ว่ามิคกำลังทำคนไข้ยุ่งอยู่ ผมจึงดึงโทรศัพท์ออกมาต่อเข้าอินเตอร์เน็ทเพื่อเช็คหุ้นของบริษัท ไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวเพราะเชื่อได้ว่าถ้ามิคออกมาต้องเห็นผมอยู่แล้วครับ แต่ผมต้องเงยหน้าจากราคาหุ้นเพราะเสียงเล็กๆของเด็กผู้หญิงข้างตัว
“คุณพ่อ น้องมิ้นคิดถึงคุณพ่อจังค่ะ” เสียงเล็กๆมาพร้อมแรงกอดรัดที่ขาและพยายามตะเกียกตะกายปีนขึ้นตัก
ผมที่ได้ยินเด็กน้อยมิ้นเรียกก็สะดุ้งเลยครับสงสัยว่าตัวเองคงไปมีหน้าตาเหมือนพ่อเด็กเข้าแล้ว มองไปรอบตัวก็ไม่เห็นผู้ปกครองของเด็กน้อยเลยครับมีก็แต่เด็กเล็กรุ่นเดียวกัน และผมต้องรีบจับเด็กมิ้นไว้เพราะแกทำท่าจะร่วงจากตักผมเพราะการปีนป่าย
“ระวังครับ อึ๊บ นั่งดีๆครับ น้องมิ้นใช่มั้ยเอ่ย แล้วคุณแม่ไปไหนครับ” ผมจับเด็กมินนี่ให้นั่งคร่อมตักหันหน้าเข้าหาตัวเองเพราะจะได้มองหน้าและพูดคุยกับเด็กได้ง่าย
“คุณแม่ไปทำงานค่ะ วันนี้น้องมิ้นต้องมาทำฟันกับพี่หมอ คุณพ่อไปไหนมาน้องมิ้นคิดถึงจัง” เด็กน้อยพูดจาฉะฉานราวกับผู้ใหญ่บวกหน้าตาที่น่ารักราวตุ๊กตาทำเอาผมอดเอ็นดูแกไม่ได้ครับ จึงหยิกแก้มแดงเบาๆโยกไปมา
“น้าไม่ใช่คุณพ่อของน้องมิ้นนะครับ เฮ้ยยย โอ๋ๆ อย่าร้องครับน้องมิ้น” หลังผมปฏิเสธเด็กน้อยไป แกเริ่มเบะปากน้ำตาซึมเลยครับจะไม่ให้ผมโอ๋ได้ไง และผมก็หันหน้าหาตัวช่วยแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครเลยครับ
“ฮื่อออ คุณพ่อนี่คุณพ่อของน้องมิ้น แง้ๆๆๆ” เสียงร้องไห้จ้าดังขึ้นพร้อมหยดน้ำตาไหลเป็นสาย ผมก็ทั้งพูดทั้งปลอบแต่เด็กน้อยก็ไม่ยอมหยุดง่ายๆเลยครับ
“ฟินทำอะไรเด็กน่ะ น้องมิ้นมานี่ครับ โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะครับเด็กดีของพี่หมอมิค อ๊ะ ดูนี่สิพี่หมอมิคมีน้องกระต่ายขนปุยให้น้องมิ้นด้วยนะครับ เร็วๆ หยุดร้องก่อน”
มิคเดินมาจากไหนไม่รู้ครับมาถึงก็อุ้มเด็กมิ้นไปจากผมและกอดปลอบจนหนูน้อยเริ่มเงียบ เหลือเพียงเสียงสะอื้นเท่านั้นครับ ผมก็เข้าไปนั่งข้างมิคที่อุ้มน้องมิ้นไว้บนตักก้มมองใบหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาของเด็กน้อยก่อนเอื้อมมือไปเช็ดให้
“ฮึกๆ คุณพ่อขา” เด็กน้อยยื่นแขนสองข้างมาทางผมทันที
ผมก็เงยหน้าสบตามิคที่มีรอยยิ้มน้อยๆและพยักหน้าให้ผมทำตามที่เด็กต้องการ ผมจึงอุ้มน้องมิ้นมานั่งตักและแกก็กอดผมแน่นเลยครับ มิคก็ยังคงมีรอยยิ้มอยู่แต่มีรอยเศร้าในแววตา ผมยกมือขึ้นลูบหัวทุยของคนรักและส่งยิ้มปลอบใจไปให้ และเริ่มสะกิดใจเรื่องของพ่อหนูน้อยมิ้นแล้วครับแต่คงต้องถามมิคทีหลัง เรารอจนน้องมิ้นหายสะอื้นพี่หมอมิคก็งัดวิธีหลอกล่อเด็กออกมาจนทำให้หนูน้อยกลับมาหัวเราะได้อีกครั้ง ผมก็ร่วมเล่นของเล่นกับทั้งสองคนด้วยเลยครับ
“ครอบครัวสุขสันต์เลยนะ พ่อ แม่ ลูก เนี่ย” เสียงใสของสาวผมม้าซอยสั้นทักขึ้นทำเอาครอบครัวกำมะลอหยุดชะงักทันที
ผมหันไปมองก็เจอหมอนิดเพื่อนร่วมคณะของมิคนั่นเองครับที่เข้ามาทัก ผมก็ยกมือทักทายเธอและยิ้มให้นิดหน่อยก่อนหันกลับมามองมิคที่ก็มีรอยยิ้มมุมปากให้เพื่อนนิด ส่วนคุณลูกกำมะลอวิ่งเข้าหา ‘พี่หมอนิด’ แล้วครับ น้องมิ้นโดนนิดฟัดแก้มไปหลายทีจนเด็กน้อยหัวเราะเสียงใสผิดกับเมื่อครู่ลิบลับเลยครับ
“มิ้นจ๊ะแม่มารับแล้วลูก” เสียงใสของสาวในชุดสูทกระโปรงสั้นหน้าตาน่ารักที่หน้าไม่ให้ว่าเป็นแม่คนดังขึ้น เด็กมิ้นผละจากอ้อมกอดหมอนิดวิ่งกระโจนเข้าใสแม่ตัวเองเต็มแรง
“คุณแม่มาแล้วๆ คุณแม่คะนั่นคุณพ่อกลับมาแล้ว” เสียงใสของเด็กน้อยเอ่ยดีใจเรียกแม่ของตัวเองก่อนชี้มือมาทางผม
ผมก็ส่งยิ้มไปให้คุณแม่ที่น่ารักของหนูมิ้น และก็เห็นว่าเธอตกใจกับสิ่งที่ลูกพูดและพยายามอธิบายให้เด็กน้อยเข้าใจว่าผมนั้นไม่ใช่พ่อของแก ผมเห็นน้องมิ้นหน้าสลดเริ่มเบะปากร้องไห้อีกรอบจึงรีบบอกว่าไม่เป็นไร แต่ดูเหมือนว่าคุณแม่ของน้องมิ้นอยากให้ลูกเข้าใจถูกต้องและยอมรับความจริงให้ได้
“ขอโทษแทนมิ้นด้วยนะคะ แกเห็นผู้ชายตัวใหญ่ใส่สูทไม่ได้แกจะทักว่าเป็นคุณพ่อตลอดเลยค่ะ น้องมิ้นคะคุณแม่บอกแล้วไงลูกว่าคุณพ่ออยู่บนสวรรค์แล้วค่ะ นี่น่ะไม่ใช่คุณพ่อหนูนะลูกดูดีๆซิคะ เห็นม้าคุณพ่อน้องมิ้นหล่อกว่านี้ตั้งเยอะ”
ประโยคแรกๆผมก็ว่าไม่อะไรแต่ประโยคหลังนี่ซิครับทำเอาผมหมดความมั่นใจไปเลย ยิ่งเจ้าตัวเล็กจ้องผมนานก่อนพยักหน้าเห็นด้วยกับแม่ตัวเองซะงั้น และคนข้างตัวผมอีกสองคนก็หัวเราะก้องเลยครับ ผมก็หันไปยิ้มให้หนูน้อยมิ้นก่อนส่งค้อนให้ ‘พี่หมอมิค’ ของน้องมิ้นเสียหนึ่งวง จึงเรียกเสียงหัวเราะจากคนที่ยืนอยู่อีกชุดใหญ่ หลังจากนั้นคุณแม่ของหนูมิ้นก็พาหนูน้อยกลับบ้านก่อนกลับหนูน้อยก็ยื่นมือมาให้ผมอุ้มและขโมยหอมแก้มผมฟอดใหญ่แถมกอดแน่นๆเท่าที่แขนเล็กของแกจะทำได้ ผมแอบเห็นคุณแม่น้องมิ้นเช็ดน้ำตาด้วยครับก่อนจะฉีกยิ้มให้ลูกตัวเองเมื่อน้องมิ้นหันกลับมาสู่อ้อมกอด เรายืนมองทั้งสองเดินจากไปจนลับตา
“น่าสงสารคุณแม่ของน้องมิ้นที่ต้องเสียคนรักไปเร็วแบบนั้น” เสียงเศร้าของนิดดังขึ้นและทำให้ผมที่พอเดาเหตุการณ์ของครอบครัวเล็กๆนั่นได้มั่นใจยิ่งขึ้น
“น้องมิ้นโชคดีที่มีคุณแม่แบบนั้น ผมเชื่อว่าทั้งสองคนต้องผ่านมันไปได้ด้วยความรักที่มีให้กัน” ผมหันไปมองนิดและกลับมามองคนตัวเล็กข้างกาย
มิคเอื้อมมือมากุมมือผมไว้และบีบแน่นส่งกำลังใจผ่านสายตามาให้ คงไม่มีใครที่รู้ใจว่าผมนั้นคิดอะไรอยู่ได้เท่ามิคอีกแล้วครับ เพราะเมื่อผมมองแผ่นหลังของคุณแม่น้องมิ้นที่อุ้มเจ้าตัวเล็กไว้ ทำให้ผมอดคิดถึงตัวเองและแม่ไม่ได้ครับแอบเศร้าขึ้นมาไม่ได้ แต่ขณะนี้ที่มีคนกุมมือถ่ายทอดความรักความอบอุ่นมาให้ผมก็เลิกเศร้าแล้วครับ
“นิดว่านิดขอตัวกลับก่อนดีกว่าไม่อยากอยู่ขัดคอใครแล้ว ฮิๆๆ” พูดเสร็จเธอเดินโบกมือให้และออกไปเลยครับผมก็ได้แต่โบกมือตอบก่อนหันมาหามิค
“เรากลับกันเถอะฟิน มิคอยากกลับบ้านแล้ว” มิคส่งยิ้มหวานมาให้ขณะที่มือนุ่มก็ยังอยู่ในอุ้งมือผม
เราเดินออกมาถึงบริเวณโถงกลางของคลินิกที่มีคนไข้นั่งรออยู่หนาตากว่าด้านใน ผมก็ปล่อยมือนุ่มทันทีเพราะกลัวว่ามิคจะลำบากใจยังไงก็ได้ชื่อว่าเป็นหมออยู่ที่นี่ แต่ก็ต้องชะงักเพราะมือนุ่มกลับมาจับกุมมือผมไว้ซะเอง พร้อมรอยยิ้มหวานเต็มหน้าผมนั้นใจพองฟูเต็มอกกับการกระทำของคนรักที่เปิดเผยแบบนี้ จึงยิ้มกว้างส่งตอบคนน่ารักกลับไป เราสองคนจูงมือกันออกเดินด้วยรอยยิ้มกว้างด้วยก้าวที่มั่นคงด้วยหัวใจรักที่ผมมีต่อมิคและผมเชื่อด้วยว่ามิคก็คงคิดไม่ต่างไปจากผมหรอกครับ
..........................................................
“อ๊าๆๆ ดีครับมิค ตรงนั้นแหละ ซี๊ดดดด”
“ตรงนี้เหรอฟิน ดีมั้ย แข็งเป็นบ้า”
“อืมมม อ๊ะ โอ้ยยย มิคเบาๆครับ ฟินเจ็บ”
“อดทนหน่อยซิแค่นี้เอง เดี๋ยวจะได้หายเมื่อยไง”
“อ๊าๆๆๆ”
อย่าคิดกันไปไกลครับว่าเราสองคนทำกิจกรรมเรียกเลือด ก็แค่มิคกำลังนวดหลังให้ผมเพราะผมบ่นปวดคอปวดหลัง
จากการนั่งทำงานมาทั้งวันและออกแรงมุดท่อของเล่นเพื่อเล่นกับหนูน้อยมิ้นเมื่อเย็นอีก หมอมิคเลยเปลี่ยนจากหมอฟันมาเป็นหมอนวดประจำตัวให้ผมแทน ผมนอนคว่ำหน้ากับหมอนใบนุ่มส่วนมิคก็ขึ้นนั่งคร่อมบนหลังผมและลงมือนวดเฟ้นกล้ามเนื้อเต็มกำลังเพราะตัวก็แค่นั้นเลยต้องใช้แรงเยอะมากเพื่อมานวดคนตัวโตๆแบบผม คราวนี้ผมเลยได้ครางสูดปากภายใต้ร่างบางของคนรักบ้างแม้จะเจ็บจนปวดจี๊ดขึ้นสมองเมื่อนิ้วมิคกดโดนจุดกล้ามเนื้อที่แข็งเกร็ง
ตลอดเย็นหลังจากที่เรากลับมาถึงบ้านผมว่ามิคเอาใจผมมากกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ คุณตายังแซวบนโต๊ะอาหารด้วยซ้ำว่า ‘วันนี้หนูมิคของตาไม่สนใจตาเลย เพราะมัวแต่สนใจแต่หลานของตา’ มิคที่ได้ยินรีบง้อท่านใหญ่เลยครับ และอย่างก่อนหน้านี้ผมบ่นปวดเมื่อยมิคก็รีบอาสานวดให้ทันทีเลย จึงทำให้เราสองคนมาอยู่ในท่าล่อแหลมแบบนี้ ผมเดาว่ามิคคงอยากเอาใจผมในแบบที่ตัวเองทำได้อาจเพราะมิคคิดว่าผมเศร้าคิดถึงแม่ที่ตายไปจากคู่แม่ลูกน้องมิ้นแน่ๆครับ และมิคก็คิดถูกที่ผมเห็นภาพตัวเองผ่านแม่ลูกคู่นั้นครับ ผมแค่ระลึกถึงคุณแม่ไม่ถึงกับเศร้าอะไรแต่รู้สึกดีมากที่รู้ว่าคนรักกันคนนี้เค้าเป็นห่วงความรู้สึกของผมแค่ไหน มิคจะทำให้ผมรักผมหลงเค้าอีกมากเท่าไหร่กันครับ
“มิคครับพอแล้ว ฟินหายปวดเมื่อแล้วครับ มานี่มา” ผมจับคนที่นั่งคร่อมหลังอยู่ให้โน้มตัวลงมานอนข้างกันบนเตียง และส่งยิ้มขอบคุณไปให้คนที่นอนตาแป๋วมองผมอยู่
“ขอบคุณครับ ฟอดดด ฟินไม่ได้เป็นอะไรไม่ได้เศร้าแค่คิดถึงแม่เท่านั้น” ผมหอมแก้มใสฟอดใหญ่และบอกความในใจให้คนน่ารักเค้าได้คลายกังวลว่าผมนั้นไม่ได้คิดมากเรื่องของคุณแม่
“มิครู้ว่าฟินไม่เป็นอะไร ก็แค่อยากทำอะไรให้บ้างก็เท่านั้นหรอก” คนน่ารักที่โดนรู้ทันก็หน้าแดงแก้ตัวอุบอิบกับอกผมเพราะเจ้าของหน้าแดงเค้าเข้าไปซบแก้เขินที่โดนจับได้
“ฮึๆๆ มิคจะน่ารักไปไหนครับแค่นี้ฟินก็หลงจนไม่รู้จะหลงยังไงแล้วนะ เฮ้อออ อย่าไปทำตัวน่ารักแบบนี้ให้ใครเห็นนะครับ ฟินหวง” ผมกอดรัดร่างบางแน่นเข้าหาอกอย่างต้องการให้มิครู้ว่าที่พูดไปนั้นน่ะจริงทุกคำพูด
“อื้อออ เบาๆเจ็บหน้าไปหมดแล้ว ฟินอ่ะ” มิคพยายามดันตัวเองออกจากอก ผมก็เลยคลายกอดลงและก้มมองหน้าคนรักที่เงยขึ้นมาสบตา
“ฟิน มิคขออย่างนะ ต่อไปอย่าทำหน้าแบบเมื่อเย็นอีก มันเหมือนคนที่โดดเดี่ยวไม่มีใครทั้งๆที่ฟินมีมิคยืนอยู่ด้วยแท้ๆ” สายตาวิงวอนมีรอยเศร้าจางๆของมิคทำให้ผมใจหาย ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองทำหน้าตาแบบนั้นให้คนข้างกายเค้ากังวลและน้อยใจได้แบบนี้
“ฟินขอโทษครับ ไม่เอาๆมิคอย่าทำหน้าแบบนี้ฟินใจไม่ดีแล้ว ต่อไปฟินสัญญาว่าจะไม่ทำสีหน้าแบบนั้นอีก นะครับที่รัก” ผมลูบหน้ามิคแผ่วเบาก่อนก้มลงจูบปลายจมูกแหลมของมิคอย่างให้สัญญา และโอบกอดร่างนิ่มเหมือนกล่อมเด็กน้อย
“อืมมม มิครักฟินนะ” เสียงหวานแผ่วเบาที่ดังกับอกทำให้ผมชะงักกับความหมายที่ไม่ต้องแปลแต่ไม่แน่ใจว่าตัวเองได้ยินไม่ผิด
“มะ มิค ว่าอะไรนะครับ” ผมจับไหล่บางออกจากตัวและดึงให้ลุกขึ้นนั่งด้วยกันก่อนตะกุกตะกักถามสิ่งที่ไม่แน่ใจ ใจผมมันเต้นรัวแรงรอลุ้นคำตอบที่จะออกมาจากปากแดงๆของมิค
มิคจ้องตาผมนิ่งยื่นมือมาจับแก้มผมทั้งสองข้างไว้ก่อนระบายรอยยิ้มอ่อนหวานส่งมาให้ ปากแดงขยับเอ่ยออกมาช้าๆชัดๆตาพราวระยับ
“มิค รัก ฟิน ครับ” ใบหน้าของมิคยังยิ้มละมุนแววตาไม่ได้คราดไปจากคนตรงหน้า
คำรักที่ผมได้ยินอย่างชัดเจนมันกระแทกเข้าสู่หัวใจก่อนส่งไปที่สมองเพื่อแปลผลออกมาว่าคนที่ผมรักเค้ารักผมตอบแล้ว แถมยังยืนยันด้วยคำพูดและแววตา ใจเต้นรัวมือเย็นเฉียบปากสั่นจนไม่สามารถฉีกยิ้มได้อย่างที่ต้องการ ผมนิ่งค้างมองหน้าคนรักเนิ่นนานจนมิคต้องลูบแก้มทั้งสองข้างผมเพื่อเรียกสติให้
“มิครักฟินๆ โอ้ยยย ดีใจ มิครักฟิน ฮ่าๆๆ”
ผมเมื่อได้สติก็ร้องออกมาเสียงดังคับห้องก่อนรวบกอดคนรักเข้าเต็มอก โยกตัวไปมาอย่างยินดีและล้มตัวลงกอดรัดร่างนิ่มแน่น แต่เจ้าของร่างก็ไม่ได้ว่าอะไรปล่อยให้ผมทำตามใจ จนผมพอใจนั่นแหละครับถึงจะปล่อยร่างบางออกจากอกและคร่อมเหนือร่างมิคไว้
“ฟินดีใจมากรู้มั้ยครับที่ในที่สุดก็ได้ยินคำรักจากมิค แม้ลึกๆฟินรู้ว่ามิคก็คงรักฟินอยู่บ้างแต่พอได้ยินแบบนี้ ฟินดีใจแทบบ้าไปเลย ฮึๆๆ ที่รักครับ ฟินรักมิคมากนะครับ”
ผมระบายความดีใจให้คนที่เป็นต้นเหตุเค้าได้รับรู้และก็ถือโอกาสบอกรักมิคอีกครั้งด้วยเลย ถึงแม้ผมจะพูดมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วก็ตาม แต่ก็ยังอยากพูดให้คนน่ารักเค้ารับรู้อยู่ดี มิคที่นอนใต้ร่างผมก็ยังมีรอยยิ้มประดับหน้าที่แดงระเรื่อแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ทำเอาผมได้ใจในเมื่อเราเพิ่งบอกรักกันทางวาจา ต่อไปผมก็อยากบอกรักผ่านร่างกายให้มิคได้รับรู้ด้วยนะครับ
“ฟินจะแสดงความรักให้มิคได้รู้ว่าฟินรักมิคมากแค่ไหน”
ผมพูดจบก็ได้เห็นสีหน้าตกใจของมิคที่นอนอยู่ใต้ร่าง แต่ผมก็ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือก้มหน้าปิดปากมิคที่เปิดปากเตรียมตอบโต้ แต่กลับเป็นโอกาสดีที่ผมได้ฉกลิ้นเข้าไปกวาดชิมความหวานภายใน
............................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^3^
คำว่า “รัก” ที่ฟินเฝ้ารอก็ได้ฟังแล้ว ทั้งๆที่รู้ว่ามิครักแต่นายฟิน
คงอยากได้ยินจากปากคนรักและก็สมหวังในที่สุด ฮุๆๆ
นายฟินโลภมากค่ะเมื่อได้ยินคำรักด้วยวาจาแล้วก็ยังอยากได้คำรักทางกายด้วย
รอติดตามในตอนหน้าค่ะ O/////O และฟินจัดเซอร์ไพรส์ให้มิคด้วย
แต่จะเป็นอะไรนั้น เจอกันวันพฤหัสฯนะคะ
ปล.เหมือนเดิมจัดบวกให้ทุกเม้นท์แล้วค่ะ
และ
ที่ติดตามค่ะ
หัวข้อ: **รีปริ้นท์** ^3^{เสน่ห์มัดใจนายเพลย์บอย} มิค & ฟิน>>>หลุดจอง2ชุด [2/5/59] (อ่าน 726884 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก