หัวข้อ: **รีปริ้นท์** ^3^{เสน่ห์มัดใจนายเพลย์บอย} มิค & ฟิน>>>หลุดจอง2ชุด [2/5/59]

[MiSS-U]

 

[MiSS-U]

ตอบเม้นท์

^silverphoenix   นายฟินยิ้มแก้มปริไปแล้วค่ะ 55 ขอบคุณที่บวกให้กันน้า
                                                                                                                                   
^MM   กอดแน่นๆ หมั่นเขี้ยวคนนี้ที่สุดอ่ะ  หวงหมอมิคเหมือนกันเลยอยากยึดไว้เอง ฮุๆๆ  แต่นายฟินเร็วมากตัดหน้าไปซะแล้ว  ฟินเก็บทุกช็อตล่ะค่ะแล้วมานั่งฝันหวานคิดถึงคนไกล

^Satang_P   ยินดีต้อนรับค่ะ  นี่ก็หลงเสน่ห์หมอมิคอีกคนแล้วล่ะซิ ฮุๆ  ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

^Sirenita   ยินดีต้อนรับจ้า  ดีใจที่มีคนติดตามอ่านและดีใจที่สุดที่มาเม้นในกันด้วย  ติดตามเรื่องนี้ได้แบบวันเว้นวันนะคะ  ไม่หายไปไหนแน่ๆจ้า

^greensnake   เม้นท์ได้ยาวสะใจมากเลยค่ะ  ชอบๆๆ  ชมซะนายฟินตัวลอยเลยค่ะ  แต่อย่างว่าพลังแห่งรัก(แม้ยังไม่รู้ตัว)ผลักดันให้ทำแบบนี้ได้  ส่วนคุณตาเค้ารักหลานค่ะต้องรออ่านต่อนะคะ ฮุๆๆ  กอดเบาๆมาแต่เราขอกอดแน่นๆให้กับคนน่ารักหน่อยนะคะ  ขอบคุณสำหรับบวกด้วยจ้า  และดีใจที่ชอบตอนนี้ค่ะแหวกแนวไปหน่อย  ฮุๆ

^Warlock   อ่านไม่งงค่อยโล่งอกหน่อยค่ะ  ดีใจที่ชอบค่ะ  น้ำท่วมเค้าแจกมาม่ายังชีพกันเยอะโนะช่วงนี้อ่ะ  ฮุๆๆ

^1wariya1   ฟินทำเนียนรวบรัดตอนมิคยังงงๆแต่ได้ผลประโยชน์เต็มๆ  ได้เป็นแฟนไปแล้ว55  นายฟินดีใจใหญ่ที่มีคนเชียร์แบบนี้อ่ะค่ะ^^

^nongrak   ฟินเดินหน้าเต็มที่และขี้ตู่เอาเรื่อง  แต่ก็เป็นกับแคหมอมิคล่ะค่ะ  เรื่องคุณตาต้องรอติดตามต่อไปน้า

^@BUA@   ยินดีต้อนรับค่ะ  ฟินทั้งเต็มปากเต็มคำแถมเต็มใจทำอีกต่างหากค่ะ  คนอะไรขี้ตู่โนะ 55

^lovelypolly   คิดถึงอยู่ค่ะว่าเอ้ตอนที่แล้วไม่เห็นเลย  มาลืมกันก็ดีใจแล้วค่ะ  ว่างแล้วก็มาอ่านได้ตลอดๆมิคฟินไม่หายไปไหนหรอก ฮุๆๆ  ฟินมันคนขี้ตู่ค่ะ555  ขอบคุณที่ยังติดตามไม่ไปไหนน้า

^POPEA   ฟินเดินหน้าเต็มกำลังและรวบรัดเก่งเป็นที่หนึ่งค่ะ  ขอบคุณสำหรับเป็ดน้อยและที่บวกให้นะคะ^^

^lidelia   ต้องรอติดตามค่ะ  เพราะจะมีมิคมาให้ปากคำเร็วๆนี้(แอบสปอร์ย) ฮุๆๆ

^yeyong   ยินดีต้อนรับค่ะ  ส่วนเรื่องคุณตารอติดตามจ้า  ท่านมาแบบไม่มากไม่น้อยอ่ะ ^^

^KimGeeHu   ยินดีต้อนรับค่ะ  ฟินแร๊งงง  หมอมิคกำลังมึนค่ะ  ฮ่าๆ  รู้นะว่าตามมาจากเรื่องโน้นอ่ะ  ฮุๆๆ

^Yunatsu   เพลย์บอยหน้าทนก็งี้  ขี้ตู่เอามิคมาเป็นแฟน555

^puppyluv   อยู่ข้างนายฟินเห็นๆเลยน้า  อิๆๆ  และขอบคุณสำหรับเป็ดน้อยนะคะ

^hoomalone   ยินดีต้อนรับค่ะ  อ่านทั้งสองเรื่องเลยใช่ม้า  ปลื้มจังและดีใจที่ชอบมิคฟินตามมาให้กำลังใจเรื่องนี้ด้วยอ่ะ  กอดๆๆๆ  ขอบคุณที่บวกให้ด้วยค่ะ

^Karn12   ขอบคุณสำหรับบวกและดีใจมากๆที่ชอบและเป็นตอนที่ทำให้อ่านแล้วยิ้มได้  ขอบคุณมากๆค่ะที่เม้นท์บอกความรู้สึกเมื่อได้อ่านนิยายเรื่องนี้ ^^


###################

  ทุกคอมเม้นท์ค่ะ

[MiSS-U]

ตอนที่ 8

“คุณพิมพ์ช่วยประสานงานต่อกับเลขาคุณภัสสรด้วยนะครับ”

“ได้ค่ะคุณฟิน”

“คุณพิมพ์กลับได้เลยนะครับงานเรียบร้อยแล้ว  และต้องขอบคุณมากที่คุณต้องมาทำงานวันเสาร์แบบนี้”

“ไม่เป็นไรค่ะ  งั้นพิมพ์ขอตัวเลยนะคะ  สวัสดีค่ะคุณภัสสร”

หลังจากคุณพิมพ์เลขาคนเก่งของผมที่สละเวลามาทำงานให้ในวันหยุดเดินออกไปจากร้านอาหารที่ผมนัดกับลูกค้าเพื่อมาตกลงเรื่องสัญญาการสั่งซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าล๊อตใหญ่แล้ว  ผมจึงหันกลับมาให้ความสนใจกับลูกค้าสาวตรงหน้าแทน

“ทางเราต้องขอบคุณ  คุณภัสสรด้วยนะครับที่ยังไม่ลืมบริษัทเรา”

“แหม  ฟินก็ทำเป็นคนอื่นคนไกลไปได้  ภัสไม่ลืมฟินหรอกค่ะ  ฮิๆ”

สาวสวยที่นั่งตรงหน้าของผมตอนนี้เธอสวยด้วยรูปลักษณ์ด้วยผมที่หยิกยาวปล่อยเคลียร์ไหล่แผ่เต็มหลัง  ตาคมโต  จมูกโด่ง  ปากที่เคลือบลิปสติกสีแดงสดส่งยิ้มยั่วยวนมาให้  ‘ภัส หรือ ภัสสร’ เธอเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่ติดต่อกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่แล้วและที่สำคัญเราเคยมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเกินกว่าคู่ค้า  แต่ต่างคนก็ไม่ได้จริงจังแค่เหงาก็มาเจอกันด้วยความที่ผมเป็นชายโสดผมนั้นไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว  ยิ่งกับสาวสวยเซ็กซี่แบบคนตรงหน้านี้ผมเต็มใจซะยิ่งกว่าเต็มใจอีกและผมรู้แต่แรกแล้วว่าเธอนั้นเป็นสาวหัวสมัยใหม่ยังไม่คิดจะมีพันธะผูกมัดกับใครผมจึงเลือกที่จะสานความสัมพันธ์กับเธอ  จากสายตาที่เธอส่งมาให้นั้นมันอ่านได้ไม่ยากนักว่าต้องการอะไร  ซึ่งครั้งนี้หรือจะครั้งไหนต่อจากนี้ผมคงตอบสนองให้เธออีกไม่ได้  จึงได้แต่ยิ้มตอบสาวมั่นกลับไป  รอยยิ้มกว้างเริ่มหุบลงคิ้วขมวดนิดๆปากยื่นหน่อยเปลี่ยนจากสาวสวยเซ็กซี่เป็นสาวขี้งอนไปแล้ว

“นี่อย่าบอกนะว่าฟินคิดจะจริงจังกับใครสักคนแล้วน่ะ” ผมได้แต่หัวเราะไม่ตอบคำและตักอาหารตรงหน้าใส่จานที่ยังว่างอยู่ให้

“เฮ้อออ  จริงด้วยซินะ  มิน่าไอ้สายตาแพรวพราวที่แทบจะจับภัสกินทั้งตัวแบบแต่ก่อนน่ะไม่เห็นเลย  ภัสส่งสายตายั่วขนาดนั้นแล้วแท้ๆ”  นอกจากเป็นสาวสวยเซ็กซี่แล้วยังเป็นคนที่พูดตรงและมันก็เป็นคุณสมบัติอีกอย่างที่ผมเคยชอบ

“งั้นเราต้องหยุดความสัมพันธ์แบบเก่าๆแล้วซิใช่มั้ยคะ  เริ่มเสียดายผู้ชายรูปหล่อและเพอเฟ็กท์แบบฟินแล้วซิน้า”

“ฮึๆ  คุณภัสอย่าเสียดายผมเลยครับ  ผมรู้ว่ามีคนที่รอคุณและคิดจริงจังกับคุณอยู่นะ  ใช่มั้ยครับ”

ภัสหน้าบึ้งเมื่อผมพูดออกไปเพราะความจริงแล้วเธอมีชายหนุ่มที่คิดจริงจังและเฝ้าตามจีบอยู่คนหนึ่ง  แต่ดูเหมือนเธอยังไม่รู้ใจตัวเอง  และเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับเธอนั้นอย่างที่บอกว่าแค่ถูกใจเราก็พบกันและจบกันที่เตียงแต่ผมไม่ได้พบเธอในรูปการณ์แบบนี้สักพักแล้วก็ตั้งแต่มีชายหนุ่มคนนั้นมาตามตื้อเธอ  แต่เธอคงยังไม่รู้ตัวถึงความเปลี่ยนแปลงนี้ของตัวเองคงต้องใช้เวลาเป็นตัวช่วยและผมก็หวังว่ามันจะไม่สายไป 

หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเรื่องนี้อีกแต่คุยในเรื่องธุรกิจและเรื่องทั่วไปจนเราจัดการเรื่องอาหารเรียบร้อย  และเธอได้รับโทรศัพท์ที่ทำให้หน้ามุ่ยแต่แววตาไม่เข้ากับใบหน้าเลยก็มันเปล่งประกายของความสุข  ทำไมผมรู้จักกับแววตาแบบนี้น่ะเหรอก็เพราะผมเห็นมันบ่อยในช่วงนี้จากตัวผมเมื่อยามส่องกระจกน่ะซิ  สายตาของคน ‘มีความรัก’ เธอจะรู้ตัวมั้ยนะ  เธอว่างสายและถอนหายใจให้ได้ยินและขอตัวกลับเราจึงต่างแยกย้ายกัน 

ผมที่จัดการธุรกิจในวันหยุดแบบนี้เสร็จใจก็คิดถึง ‘มิค’ คนที่ทำให้ชีวิตช่วงนี้ของผมสุขจนล้นแม้ตัวเราจะห่างแต่อย่างน้อยก็คุยกันทุกวันให้หายคิดถึงไปบ้าง  หยิบโทรศัพท์ที่หน้าจอเป็นรูปคู่พิเศษที่มิคจูบแก้มผมและผมก็แลกมันมาด้วยการสังเวยแก้มตัวเองให้มือบางนาบเต็มแรง  เห็นแล้วอยากจะได้จูบแบบนี้อีกแม้ต้องเจ็บตัวก็ตาม  กดเบอร์โทรด่วนสำหรับคนน่ารักผมอยากได้ยินเสียงหวานๆจัง  ไม่รู้วันหยุดแบบนี้จะทำอะไรอยู่นะ  ผมรอสายให้คนน่ารักกดรับไม่นานนัก

“สวัสดีครับมิค  ตอนนี้ทำอะไรอยู่ครับ”

“ตอนนี้ขับรถอยู่” เสียงหวานตอบกลับให้ผมชื่นใจ  แต่มิคจะขับไปไหนกันปกติวันหยุดนี่แทบไม่ออกจากบ้านเลย  หรือจะหนีผมไปเที่ยวกับใครรึเปล่านะ

“ไปไหนครับ.....ไปหาไอ้วิน  ไปทำไมครับ....หา!  มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้รับโทรศัพท์มัน  แล้วๆ  มิคไปกับกัสรึเปล่า...ผู้หญิงที่ไหนครับมิค....ขับไปกันสองคนได้เหรอครับ....ไปได้แน่เหรอ  ฟินเป็นห่วงมิคนะครับเนี่ย....เอางี้เดี๋ยวฟินตามไป  มิคค่อยๆขับไปนะครับ.....แค่นี้นะครับ / เฮ้อออ”

ผมคงต้องรีบตามมิคไปหาไอ้วินที่ไซด์งานต่างจังหวัดไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรใหญ่โตเหมือนเมื่อครั้งสมัยเรียนรึเปล่า  ห่วงทั้งเพื่อนสนิทห่วงทั้งแฟนตัวเอง  ผมรีบขับรถออกจากร้านอาหารระหว่างทางก็โทรถามคุณแม่ของวินถึงสถานที่ที่มันพัก  และทางคุณแม่ก็คงรู้เรื่องแล้วจึงฝากฝังผมให้ดูแลกัสว่าที่ลูกสะใภ้ท่านด้วยและย้ำว่าถ้าเหตุการณ์ดูท่าจะใหญ่โตให้รีบโทรรายงานด่วนท่านจะลงมาจัดการด้วยตัวเอง  ดูท่าท่านจะรักกัสเหมือนลูกแท้ๆเหมือนจะรักมากกว่าไอ้วินเพื่อนผมซะอีก 

หลังวางสายผมก็ต่อสายไปบอกข่าวไอ้ธี  มันก็ดูท่าตกใจมากคงกลัวไม่ต่างจากผมที่ไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย  ธีและมนที่อยู่ด้วยกันตอนนี้พอรู้ทั้งสองคนก็จะขอตามมาด้วยแต่ผมขับรถออกมานอกกรุงเทพฯมาแล้ว  จึงให้มันรอฟังข่าวและให้โทรไปส่งข่าวไอ้ปรัชด้วย  ผมวางสายและตั้งใจขับรถแบบกระวนกระวายใจไปตลอดทาง  อยากโทรถามมิคว่าถึงไหนกันแล้วแต่โทรไม่ได้เพราะรู้ว่าเจ้าตัวนั้นก็ต้องตั้งใจขับรถเหมือนกันเดี๋ยวจะเกิดอุบัติเหตุได้  ผมได้แต่ภาวนาขอให้ไม่เกิดเรื่องร้ายๆกับคู่ของเพื่อนรักอีกเลย
.....................................................................

ผมมายืนอยู่หน้าห้อง 507  เป็นห้องในคอนโดที่วินมาอยู่เมื่อมาออกไซค์งานที่จังหวัดนี้  ตอนนี้เป็นเวลาเกือบเย็นแล้วเพราะใช้เวลาขับรถหลายชั่วโมงกว่าจะมาถึงไม่รู้ว่าเหตุการณ์เป็นยังไงบ้าง  ผมเคาะประตูและรอคนด้านในมาเปิดให้  ใบหน้าที่เห็นเป็นใบหน้าหวานของกัสส่วนคนน่ารักของผมก็ยืนซ้อนอยู่ข้างหลัง

 “อ้าว  ฟินน่ะเอง  เข้ามาก่อนครับ”  กัสเอ่ยทักออกมาและเบี่ยงตัวหลบให้ผมเข้ามาในห้อง

“วินเป็นยังไงมั่งครับกัส  แล้วเรื่องผู้หญิงที่รับสายล่ะอยู่ไหน” ผมร้อนใจอยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นที่เป็นต้นเหตุให้เราทั้งหมดต้องมาที่นี่  แต่ดูท่าจะไม่ได้อยู่ในห้องนี้แล้ว

“นายวินหลับไม่รู้เรื่องอยู่ในห้องนอนนู่น  ส่วนเรื่องผู้หญิงน่ะเค้าเคลียร์กันไปแล้วนายน่ะมาช้ามากกกกก”  มิคหันมาทำเสียงประชดใส่ผมและหันหน้าหนีไปอีกทาง 

ถ้าผมดูไม่ผิดเหมือนผมจะโดนงอนนะเนี่ยเอาล่ะซิไอ้ฟินงานเข้าแล้วมั้ยล่ะ  ผมเดินปรี่เข้าไปหาร่างบางและชะโงกหน้าไปใกล้
 
“โธ่  มิคครับฟินรีบที่สุดแล้วนะไม่รอใครเลย  เนี่ยตอนแรกธีกับมนจะมาด้วยนะแต่ฟินให้มันรอข่าวอยู่ที่กรุงเทพฯแทน  เพราะเป็นห่วงมิค  เอ้ย  ห่วงวินและกัสน่ะครับ”  อยากจะแตะตัวคนขี้งอนแต่ทำไม่ได้ทั้งๆที่อยากทำใจจะขาด 

หลังได้ฟังมิคทำหน้าไม่ถูกจะยิ้มก็ไม่ใช่จะบึ้งก็ไม่เชิงผมเห็นแล้วอยากจับฟัดแก้มจัง  ต้องหักห้ามใจอย่างหนักและหันกลับไปหากัสที่ยืนมองอยู่  และผมสังเกตเห็นรอยแดงที่แก้มข้างซ้ายของกัส 

“กัสหน้าเป็นอะไรครับ  ทำไมหน้าแดงช้ำแบบนี้”  ถ้าดูไม่ผิดเหมือนกัสโดนตบมาเลย  มิคเดินมามองใกล้ๆและทำตาโตเอื้อมมือลูบที่แก้มกัสเบาๆ

“กัส  แย่เลยหน้าเป็นรอยแดงบวมนิดๆด้วย  มิคลืมไปเลยว่าโดนยัยจีนั่นตบเอาน่ะ” 

“ห๊า  กัสโดนตบเหรอ  แล้วจีเป็นใครครับใช่ผู้หญิงที่รับโทรศัพท์รึเปล่า” กัสโดนตบจริงๆด้วย  เนี่ยถ้าไอ้วินมันรู้ว่ากัสโดนทำร้ายมันจะโมโหขนาดไหนกัน  เพราะถ้ามิคโดนทำร้ายแบบนี้ผมก็ไม่เอาคนที่ทำร้ายแฟนผมไว้หรอก
 
“กัสไม่เป็นไรไม่เจ็บแล้วล่ะมิค  ฟิน”

“ห้องนี้ท่าจะไม่มียาทานะ  เดี๋ยวมิคไปหาซื้อยาให้รู้สึกว่าข้างล่างจะมีร้านขายยาอยู่”  มิคที่อาสาไปซื้อยาให้รีบลุกจะเดินออกไปทันที

“ฟินไปด้วยครับ” รั้งศอกคนตัวเล็กไว้ก่อนที่จะเดินออกไป 

นี่ไม่คิดจะชวนผมเลยเหรอเนี่ย  ตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้วสถานที่ก็ไม่คุ้นเคยแถมยังน่ารักแบบนี้อีกเกิดใครมาทำร้ายมิคเข้า  ใจผมไม่สลายเหรอ  ผมคิดมากไปรึเปล่าเนี่ย 

ผมรีบพาร่างบางที่หน้าเริ่มมุ่ยออกมานอกห้องทันทีหลังปิดประตูห้องแล้วมองซ้ายมองขวาไม่มีใครก็ก้มหน้าไปหาเป้าหมายที่เล็งไว้  และสูดกลิ่นหอมจากแก้มนุ่มเต็มปอดได้อย่างใจแล้วผมก็รีบเดินออกตัวจากมา  ก่อนที่มิคจะหายตกใจไม่งั้นผมได้รู้ฤทธิ์ฝ่ามือพิฆาตอีกแน่  และก้าวไม่กี่ก้าวผมก็ต้องออกวิ่งหนีเจ้าของเสียงดังข้างหลัง

“นายฟิน  อย่าหนีนะมานี่เลย  บอกให้หยุดไง” แต่เรื่องอะไรผมจะหยุดล่ะครับขอหนีไปตั้งหลักก่อนก็ยังดี  ผมต้องโดนงอนแน่แต่เดี๋ยวค่อยง้อทีหลังล่ะกัน
.................................................................

“อ่ะ”

“โธ่  มิคครับยังไม่หายงอนฟินอีกเหรอ”

ผมถือเสื้อผ้าที่มิคส่งมาให้เดินตามหลังคนที่ยังงอนไม่เลิกไปทางห้องนอน  หลังจากผมหนีไปตั้งหลักเมื่อขโมยหอมแก้มนุ่มไปฟอดใหญ่แล้ว  มิคยังไม่ยอมคุยกับผมดีๆเลยอย่างเมื่อกี้ก็แค่ยื่นเสื้อผ้าของไอ้วินที่กัสไปค้นมาให้เพราะผมรีบมาจนไม่ทันเตรียมเสื้อผ้ามาเปลี่ยนและยังไม่คุยกับผมสักคำเลย  ผมตามมาทันที่หน้าประตูห้องนอนแต่โดนประตูปิดใส่หน้าดูท่างานนี้ผมต้องง้อคนน่ารักยกใหญ่ซะแล้ว 

ห้องที่ผมกับมิคอยู่ตอนนี้เป็นห้องภายในคอนโดเดียวกับห้องที่วินอยู่เพราะทางบริษัทวินเช่าไว้หลายห้องเพื่อให้พนักงานของบริษัทที่มาทำงานนั้นมีที่พัก  ผมกับมิคจึงได้อยู่ชั่วคราวในคืนนี้  ส่วนไอ้วินที่เป็นต้นเหตุของเรื่องที่ทำให้ทุกคนต้องมาที่นี่ก็เพราะมันไม่สบายไม่รู้สึกตัวกัสโทรมาหาแต่มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้รับสาย  และอ้างตัวว่าสนิทชิดเชื้อกับมันมากทำให้แฟนมันต้องมาดูให้เห็นกับตาถึงที่นี่  และตอนนี้ก็รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครส่วนวินก็รู้สึกตัวแล้วแต่ยังไม่มีแรงลุกมาจากเตียงได้  และในไม่ช้ามันคงลุกขึ้นมาเคลียร์ปัญญาเรื่องผู้หญิงคนนั้นได้แล้วล่ะเพราะมีพยาบาลชั้นดีอย่างกัสมาคอยดูแลใกล้ชิดขนาดนั้น 

ส่วนผมในคืนนี้แม้จะได้นอนภายในห้องเดียวกันกับมิคแต่ใช่ว่าจะได้ใกล้ชิดกับเจ้าตัวเพราะผมต้องนอนที่โซฟาหน้าห้องนอนที่มิคเพิ่งปิดประตูใส่หน้าไป  วันนี้ผมคงต้องยอมแพ้แล้วค่อยเริ่มปฏิบัติการง้อพรุ่งนี้แทน  ตัดใจเข้าห้องน้ำด้านนอกและกลับมานอนเปล่าเปลี่ยวที่โซฟาตัวยาวแทน  ผมจ้องมองประตูห้องนอนที่มิคนอนอยู่อยากมองทะลุประตูเข้าไปเห็นด้านในได้จัง  ว่าคนตัวเล็กของผมเค้าจะเข้านอนรึยังน้า  และเหมือนกระแสจิตของผมจะส่งไปถึงคนที่ผมคิดถึงได้  เพราะประตูบานนั้นค่อยๆแง้มออกและมีแสงลอดผ่านช่องประตูออกมา  ส่วนห้องรับแขกที่ผมอาศัยนอนนั้นปิดไฟมืดไปแล้ว 

ผมจับจ้องร่างบางที่ตะแคงตัวลอดประตูที่เปิดไว้เพียงนิดเดียวเห็นว่ามิคยืนนิ่งสักพักคงปรับสายตาให้ชินกับความมืด  และดูเหมือนว่าร่างบางที่กำลังเดินมานั้นหอบผ้าห่มผืนโตมาด้วย  และคงไม่รู้ว่าผมยังไม่หลับ  ในอกผมตอนนี้นั้นรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินเต็มไปหมดเพราะนี่เท่ากับว่ามิคก็เป็นห่วงผมกลัวผมจะหนาวแม้ก่อนหน้าเจ้าตัวยังแสดงให้ผมรู้ว่างอนอยู่เลย  ผ้าห่มผืนหนาค่อยๆถูกคลุมมาทั้งร่างผมที่นอนอยู่  และไร้การเคลื่อนไหวจากร่างบางผมที่แกล้งหลับตาไม่กล้าลืมตาเพราะกลัวมิครู้ว่าผมยังไม่หลับ  ใจเต้นรัวอยากรู้ว่ามิคจะทำอะไรต่อ  และผมต้องเกร็งตัวอย่างตกใจเพราะสัมผัสแผ่วเบาที่แก้มตัวเอง  มือหอมยังลูบไล้แผ่วเบาผมล่ะอยากเห็นสีหน้าเจ้าของมือนักว่าจะทำหน้าแบบไหนกัน  แค่คิดผมก็ลืมตาอย่างที่ใจต้องการและเห็นว่ามิคสะดุ้งชักมือกลับทำท่าจะลุกจากพื้นทันที  แต่มือผมไวกว่าคว้าเอวบางมานั่งซ้อนบนตักและกอดแน่นเมื่อเจ้าของร่างที่ผมกอดเริ่มดิ้น

“นายฟินปล่อยเราเลยนะ  นี่แกล้งหลับใช่มั้ย / เพี๊ยะๆ” มิคโวยวายพยายามดิ้นจากอ้อมกอดผมที่รัดแน่นและฟาดมือมาที่แขนผมเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ

“ไม่ปล่อยหรอก  มิคเป็นห่วงฟินแบบนี้  รู้มั้ยฟินดีใจเป็นบ้าเลย  ฮึๆๆ” มิคหยุดดิ้นแล้วนิ่งไปเมื่อผมหัวเราะ 

ผมอยากเห็นใบหน้าหวานเต็มตาจังว่าจะมีสีหน้าแบบไหนแต่มีอุปสรรคเพราะความมืดที่ปกคลุม  แต่ดูท่าไม่ดีเพราะมิคยังเงียบอยู่คงต้องง้อร่างบางในอ้อมกอดเต็มที่แล้วล่ะ  ผมจึงโอบกอดแน่นและโยกตัวร่างบางไปมาช้าๆ

“โอ๋ๆ  เลิกงอนฟินนะครับ  ทั้งเรื่องเมื่อเย็นกับเรื่องที่ฟินแกล้งหลับเมื่อกี้นี้น่ะ  นะครับนะ  ฟินคิดถึงมิคนะไม่ได้เห็นหน้าเป็นเดือนแล้ว” ผมพูดแผ่วข้างใบหูหอมมิคย่นคอหนีและหันหน้าไปอีกข้างนี่มิคยังงอนผมอยู่ใช่มั้ยนะ 

ผมจับร่างบางวางลงบนโซฟาและจับคางให้หันมาทางผม  แสงที่รอดผ่านประตูมาจากห้องนอนนั้นส่องใบหน้าใสที่ไร้แว่นมาปิดบังตากลมโต  ผิวหน้าขึ้นสีแดงจางๆและยกยิ้มมุมปากน้อยๆ  หน้าตาแบบนี้มันไม่ใช่คนงอนกันนี่หน่าหรือผมโดนแกล้งจางร่างบางตรงหน้ากันแน่เนี่ย

“โฮ  มิคไม่ได้โกรธฟินใช่มั้ย  นี่แกล้งกันนี่หน่า” แอบดีใจที่มิคหายโกรธแม้ว่าตัวเองจะโดนแกล้งก็ตาม

“ฮ่าๆ  ทีแรกน่ะโกรธล่ะเรื่องอะไรมาทำประเจิดประเจ่อหน้าห้องกัน  แต่หายโกรธตั้งแต่ไอติมกล่องใหญ่เมื่อหัวค่ำแล้ว  แถมยังได้แกล้งคนเล่นอีก  ฮิๆ  เราสนุกมากกกก” มิคหัวเราะก้องอย่างถูกใจที่แกล้งผมสำเร็จ

“งั้นก็ทำได้สิท่าอยู่ที่มิดชิดแบบนี้” ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้ร่างบางและยื่นหน้าตัวเองไปใกล้หวังจะได้เห็นใบหน้าเขินอายจากเจ้าตัว  แต่ผิดคาดที่คนหน้าหวานผมยุ่งกลับทำสีหน้าที่ผมเห็นล่ะอยากฟัดแก้มที่ยกยิ้มจนปรินั้น  ให้จมมิดเลยแถมมายักคิ้วให้เอียงแก้มให้กันอีก

“ได้สิถ้านายกล้า  อ่ะ” เป้าหมายอยู่ตรงหน้าและประโยคท้าทายแบบนี้อีกมีรึคนอย่างผมจะไม่กล้าน่ะ 

ก้มหน้าหาที่หมายแต่ยังไม่ถึงแก้มขาวที่เล็งไว้ก็เคลื่อนหนีและเสียงหัวเราะใสก็ดังก้องเพราะแกล้งผมสำเร็จอีกครั้ง  นี่มันยั่วกันชัดๆและมีหรือผมจะยอม  ไล่จับร่างบางที่เริ่มดิ้นหนีเหมือนรู้ชะตากรรมและมหกรรมจับเด็กขี้แกล้งจึงเริ่มขึ้นบนโซฟาตัวใหญ่  จึงมีทั้งเสียงโวยวายจากคนตัวเล็กและเสียงหัวเราะของเราสองคนดังก้องห้อง  จนร่างบางของคนช่างแกล้งโดนผมกดล็อคใต้ร่างบนโซฟา  เสียงหอบหายใจดังเล็ดลอดจากปากแดงตาเปล่งประกายอย่างคนมีความสุข  ภาพตรงหน้ามันมีแรงดึงดูดให้ผมเข้าหาเราสบตากันและไม่มีการขัดขืนจากร่างข้างใต้  ทำให้ความควบคุมตัวผมหมดไป  ผมก้มหาปากแดงสัมผัสแผ่วเบาไปตามรูปปากจูบดูดซับไปทั่วจนถึงมุมปากไล้ซุนจมูกไปที่ผิวแก้มหอม  ฝั่งจมูกลงแก้มทั้งสองข้างและจบที่หน้า
ผากมนเนิ่นนาน  อย่างต้องการประทับตราว่าคนตรงหน้านั้นเป็นของผมและให้ประทับลงในใจมิคว่ามีผมเป็นเจ้าของแล้ว

“มิคเป็นของฟินแล้วนะครับ  ห้ามไปใกล้ชิดกับใครแบบนี้นะ”

“นายก็เป็นของเราเหมือนกัน  ถ้ารู้ว่าไปทำแบบนี้กับใครนายตายแน่  เข้าใจมั้ย  ฮึ” ปากยิ้มเสียงเข้มแต่แววตาจริงจังในคำพูด 

ผมเห็นแบบนี้ก็ให้หนาวไปทั้งตัวเผลอกลืนน้ำลายลงคอดัง ‘เอื๊อก’ และพยักหน้าช้าๆส่งไปให้  แต่แรกที่ต้องการแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของร่างบาง  แต่พอได้ยินประโยคแสดงความเป็นเจ้าของของมิคบ้างทำไมผมต้องเกรงใจจนเผลอกลัวมิคนิดๆอย่างนี้นะ  และดูท่ามิคจะพอใจในคำตอบของผมจึงเปิดยิ้มกว้างตาปิดมาให้ทำให้ผมลืมความรู้สึกเมื่อครู่นี้ไปได้  ก้มหน้าหวังจะจูบปากนุ่มนั้นอีกรอบแต่โดนมือบางดันหน้าปิดปากห้ามซะก่อน

“วันนี้พอได้แล้ว  นายได้กำไรจากเราไปเยอะแล้วนะ” หน้ายิ้มแต่เสียงดุมันทำให้ผมชะงักและยอมคนตัวเล็กจนได้  เมื่อไม่ได้อย่างที่หวังในตอนแรกจึงขอทำใจโดยการซบหน้ากับอกบาง  และเพิ่งนึกถึงสิ่งที่อยากขอจากมิคได้

“ไหนๆเราก็เป็นแฟนกันแล้ว  มิคเรียกชื่อฟินแทนเรียกว่านายนะและฟินอยากให้มิคแทนตัวเองด้วยชื่อน่ะ  นะครับ”  มิคเงียบไปสักพักจนผมต้องเงยหน้าขึ้นมาสบตาคนหน้าหวาน

“ครับ...........ฟิน” เสียงหวานรับคำก่อนหยุดไปนานและเอ่ยชื่อผมแผ่วเบาออกจากปากแดงได้ในที่สุดและคลี่ยิ้มบางๆมาให้ 

ผมล่ะเป็นปลื้มและอยากได้ยินชื่อตัวเองจากปากมิคใกล้ๆหูจังมันจะให้ความรู้สึกดีกว่านี้อีกมั้ยนะ  แค่นี้ก็ทำเอาผมดีใจมากแล้วที่มิคยอมตามใจผมถึงขนาดนี้ 
................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^3^

ก็มีให้หวานกันเบาๆกับมิคฟิน  จะว่าไปหมอมิคเค้าก็ยั่วได้น่าฟัดซะจริง
ตอนนี้อาศัยเหตุการณ์ของคู่วินกัสมาให้นายฟินที่คิดถึงมิคได้เจอคนที่คิดถึงซะที
ภูมิใจชื่อตอนอ่ะค่ะ(O////O 55)   ตาม(ใจ)รัก >> ฟิน=ตามรัก  มิค=ตามใจ ฮุๆๆ
ส่วนตอนหน้าติดตามได้ว่าเมื่อมีคนเริ่มสนใจมิคฟินจะเป็นยังไง

ปล.+1ให้แล้วจ้า  และติดตามฟินมิคได้ในวันเสาร์ค่ะ

ปล.2  เฮอะๆ  ใครที่อยากรู้ว่าทำไมมิคถึงยอมง่ายขนาดนี้ให้รอนะคะอีก2ตอนหมอมิคมาแน่ค่ะ 

สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ   


  ทุกการติดตามค่ะ

[Warlock]

โอยๆตอนนี้จะน่ารักไปใหนอ่านแล้วยิ้มตามเลยอ่ะ

ฟิน!!!นายทำของใส่มิคใช่มะ!!...ย้ำอีกครั้งน่ารักมากก

รอวันเสาร์ๆ

[Sirenita]

  อ่านไปแล้วนึกเล่น ๆ ว่าถ้าเปนเราจริง ๆ คงจะเขิลน่าดู 
 ปล. เปนแฟนกานแล้วจริง ๆ  จิ
ขอบคุณน๊าคนแต่ง เราแอบติดน่ะเนี่ย 

[jeeu]

 
 
 เค้าไปอยู่ที่ใหนมาเนี้ย
 
 เพิ่งมาเจอเรื่องนี้ได้ไง


 ฟิน...น่ารักมากคร้าาาาาาา......

[CarToonMiZa]

น่ารักตลอดอ่ะ

[sayhi11]

น่ารัก....

[greensnake]

อั๊ยยะ! ตอนนี้นายฟินของมิค ก้าวหน้าไปหลายขั้นแล้วสิ
ถึงขนาด "นายก็เป็นของเรา" เนี่ย ฮิ้ววว~ อยากรู้เบื้องหลังแล้วอ่ะ
อะไรที่ทำให้มิคยอมให้นายฟินเค้าขนาดนี้ ฟินอัพเกรดเร็วมาก
อ่านเรื่องโน้นก็หลงกัส เรื่องนี้ก็รักมิค ใจง่ายซะจริงเลยเรา
ขอบคุณคนเขียนมากๆๆเช่นเดิมค่ะ 
+1 & เป็ดน้อย เอาไปลอยกระทงด้วยนะคะ สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ

[yeyong]

มิคแอบมีใจให้ตั้งนานแล้วสินะ

[POPEA]

กัสโดนชะนีตบหรอ
มียั่วนิดๆ หน่อยๆ ด้วยนะมิค พอกรุบกริบ55.
แอบหวานนะมิคกับฟิน ชอบตอนนี้ึี่ค่ะน่ารักทั้งสองคนเลยอ่ะ
+1 +เป็ดน๊า~

[MM]

  อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย ... หวานแหวว หวานเจี๊ยบ หวานเยิ้ม เลย จะหวานแข่งกันคู่ของ วินxกัส หรอจ๊ะ

  ให้ดอกไม้คนแต่งเอาไปทำกระทง วันไหนเค้าก็รอได้  555+ .. คุณคนแต่ง แต่งฉากหวานๆได้น่ารักมากเลย 

 ป.ล. แต่ยังไง เค้าก็ยังไม่ให้นายฟินได้หมอมิคสุดน่ารักไปครอบครองคนเดียวนะเออ .. แบ่งเค้าบ้างจิ น่ารักขนาดนี้

[@BUA@]

เป็นแฟนกันสมใจ จะได้เลิกขี้ตู่ซะทีเนอะฟิน 

[Dee^daY]

นึกว่าจะเรียบร้อย ในความมืด ซะแล้ว..

[Karn12]

+1 ไปเลยค่า

ตอนนี้น่ารักมาก ๆ อ่านไปยิ้มไป

[Yunatsu]

แอร๊ยยยย

ไปยอมได้ไงมิคคคคคค

ยอมง่ายๆแบบนี้ไม่สนุกเลย

[MinKKniM]

+1,+เป็ดค่ะ แอร๊ยยย น่ารักมาก เป็นแฟนกันแล้ว ดูซิว่านายฟินจะถอดเขี้ยวเล็บหมดมั้ย แต่ท่าทางหมอมิคน่าจะเอาอยู่

[lidelia]

หมอมิคน่ารัก 

[MiSS-U]

 

[Maprang_W]

มิคยั่วจริงนะ
นายฟินได้กำไรไปเยอะ
ตอนแรกนึกว่ามิคจะยอมจริง
แต่ถึงไม่ยอม
สุดท้ายก็ไม่รอดอยู่ดี ฮี่ฮี่

[Satang_P]

น่ารักอ่ะ 

รอตอนต่อไปนะคับ 

[nongrak]

โอ้ย จะสำลักความหวานและความน่ารักของมิคกับฟิน
อ่านความรู้สึกของฟินต่อมิคแล้วอยากจะฟัดแก้มมิคมั่งจัง
จะรอวันเสาร์นะค่ะ

[Meen_Emp]

 
มารายงานตัวจ้า...
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้...
หมอมิค น่ารักมาก

 

[silverphoenix]

มียัยจีโผล่มาเรื่องนี้ด้วยแฮะ
แล้วสาวๆของฟินจะมีมามั้ยเนี่ยยย
มิคก็น่ารักน่าชัง  ถ้าแบบนี้มันหวานเบาๆล่ะก็ 
จะรออ่านหวานหนักๆนะคะ  อิอิ
คิดเถิงวินกัสเหมือนกันนะเนี่ยยย  555
+1 ให้จ้าา

[MiSS-U]

 

[EunSung87]

จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คห.บน
เค้าพึ่งกลับมาจากขอนแก่นแหละ
เหนื่อยมว๊ากกกกกกกกก

[Ellette]

คิดถึง หมอมิค...
น่ารักมากตอนนี้ แต่เหมือนว่ามันจะมีอะไรมากกว่า
กว่าจะเป็นแฟนกันได้ ปล่อยให้ฟินรอแล้วรออีก
หักห้ามใจแทบไม่ไหวเลยเนอะ...

[MiSS-U]

ตอบเม้นท์

^Warlock   ขอบคุณค่ะคนแต่งยิ้มแก้มปิดแล้ววว  ย้ำอีกครั้งขอบคุณค่าๆๆๆๆ

^Sirenita   ดีใจจังค่ะมีคนติดตามถามหา  เราแต่งเองเขิลลลลลเอง O////O

^jeeu   ยินดีต้อนรับค่ะ  อยู่ที่ไหนไม่สำคัญแต่ตอนนี้มาอยู่นี่แล้ว ฮิ้ววววว

^hoomalone   ที่น่ารักเนี่ยคนแต่งเหรอ  อิๆๆ  ขอบคุณค่ะ

^sayhi11   ขอบคุณค่ะ ^^

^greensnake   เบื้องหลังของกัสที่ทำให้ยอมง่ายๆก็....>>ตามอ่านได้ค่ะอีกสองตอน  ไม่ใจง่ายหรอกค่ะเพราะมิคกัสเค้าน่ารักเกิ๊นนนน  หลงรักก็ไม่แปลก 555  ขอบคุณสำหรับบวกและเป็ดน้อยที่ให้มานะคะ  กอดๆๆๆๆๆ

^yeyong   อีกสองตอนมาดูตามได้ค่ะว่าอะไรที่ทำให้มิคยอมมมมม ฮุๆๆ

^POPEA   หวานชื่นมื่นสุดๆ  ฮุๆๆ  ขอบคุณที่ให้บวกและเป็ดน้อยนะคะ

^MM   กรี๊ดดดดดด  ดีใจค่ะที่มีคนชอบหวานๆแบบนี้อ่ะ  ขอบคุณเม้นท์น่ารักๆที่ให้กันตลอดๆค่ะ  และหวงมิคได้สม่ำเสมอมากกกกก  ฮุๆๆ  เดี๋ยวเราไปแย่งมิคมาจากนายฟินแล้วมาแบ่งกันกอดโนะ

^@BUA@   สมใจนายฟินเค้าล่ะค่ะ ^^

^Dee^daY   อ๊ะๆๆ  แอบลุ้นให้หมอมิคโดนนายฟินจับกินตับเหรอคะ  ฮุๆๆ  อีกพักใหญ่ล่ะค่ะ

^Karn12   ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ  ดีใจที่มิคฟินทำให้ยิ้มได้ค่ะ

^Yunatsu   ใจเย็นๆนะคะ  หวานๆมันเลี่ยนไปเหรอ T^T  อยากให้มาตามอ่านตอนหมอมิคนะคะ

^MinKKniM   ขอบคุณสำหรับบวกและเป็ดน้อยนะคะ  ฟินไปไหนไม่รอดแล้วค่ะหลงหมอมิคหัวปักหัวปำ ฮุๆๆ

^lidelia   หมอมิคน่ารัก  lideliaก็น่ารักมาเม้นท์ให้ตลอดๆ ^^

^1wariya1   มิคยั่วพอให้หวั่นไหวแค่นี้ฟินก็ใจละลายไปไหนไม่เป็นแล้ววว  สุดท้ายมิคไม่ยอมฟินก็ตื้อจนได้น่ะค่ะ

^Satang_P   ที่น่ารักนี่มิคหรือคนแต่งคะ 555  ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

^nongrak   ชอบหวานๆแบบนี้มั้ยอ่ะคะ  และเตรียมตัวหาของแก้เลี่ยนไว้เยอะๆเพราะมันจะมาเรื่อยๆ  ขอบคุณที่ยังติดตามอย่างสม่ำเสมอค่ะ

^Meen_Emp   ยินดีต้อนรับค่ะ  หลงเสน่ห์ความน่ารักของหมอมิคแล้วชิมิ  ฮิๆๆ  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

^silverphoenix   ขอเอาเหตุการณ์เรื่องกัสวินมานะคะแต่เป็นมุมมองของฟินแทน  เรื่องผู้หญิงอื่นของฟินก็โผล่ต้นตอนที่8นี่แหละค่ะ  ภัสจะมีบทบาทนิดหน่อยต้องรอดูค่ะ  แบบนี้ก็แค่หวานเบาๆเอ๊งงงง  และขอบคุณที่บวกให้จ้า

^EunSung87   ไปขอนแก่นเหนื่อยแต่สนุกป่ะคะ  ได้เที่ยวเผื่อคนทางนี้มั้ยเอ่ย  ฮุๆ  หายเหนื่อยแล้วอย่าลืมอ่านฟินมิคนะคะกำลังหวานเลย

^Ellette   ยินดีต้อนรับค่ะ  ขอบคุณที่ชอบเรื่องนี้เพราะหมอมิคน่ารักกกกก  วันนี้มาให้อ่านต่อแล้วค่ะ


###################

  ทุกเม้นท์ค่ะ  และตามอ่านตอนต่อไปได้เลย

[MiSS-U]

ตอนที่ 9

เช้าวันนี้อาการวินดีขึ้นมากแล้วเพราะไม่มีไข้แต่ยังมีอาการเพลียอยู่  ผมจึงได้เข้าไปคุยกับมันเรื่องผู้หญิงที่ชื่อ ‘จี’ และเบาใจเรื่องผู้หญิงคนนี้แล้ว  อีกอย่าง ‘กัส’ แฟนมันก็ดูท่าจะเข้าใจกันดีแล้วเหลือก็แต่เคลียร์กับผู้หญิงคนนี้อีกทีเมื่อมันหายป่วย  ผมจึงกลับห้องมาโทรรายงานไอ้พวกเพื่อนสนิทที่กรุงเทพฯให้รู้อีกต่อหนึ่ง 

พอเดินกลับมาก็เจอมิคนั่งดื่มนมอยู่หน้าทีวีตาก็จับจ้องรายการการ์ตูนทางช่องที่ฉายการ์ตูนช่วงเช้าในวันหยุด  ดูท่าจะสนใจภาพเคลื่อนไหวตรงหน้ามากกว่าผมที่เดิมมานั่งข้างตัวซะอีก  ใบหน้าหวานด้านข้างที่มีขาแว่นพาดผ่าน  จมูกโด่งเป็นสัน  มุมปากยกยิ้มและมีคาบนมสีขาวติดอยู่  ทำให้ผมนึกถึงเด็กตัวเล็กๆที่ความสนใจทั้งหมดจะอยู่ตรงหน้ากับสิ่งที่ตัวเองสนใจเท่านั้นโดยลืมความเคลื่อนไหวรอบข้าง  จึงอดหัวเราะเอ็นดูแฟนตัวเองไม่ได้ 

นั่นทำให้มิคที่เพิ่งรู้ตัวว่ามีผมนั่งข้างตัวหันมามองขมวดคิ้วฉับเหมือนว่าผมเป็นคนขัดจังหวะการดูการ์ตูนของเจ้าตัว  เป็นภาพที่ยิ่งรู้สึกว่ามิคน่ารักมากกว่าน่ากลัว  เอื้อมมือใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดคาบนมที่มุมปากทั้งสองข้างและก้มจูบซับมุมปากทั้งสองข้างเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าสะอาดแล้วจริงๆ  เงยหน้าออกมามองหน้ามิคว่าจะมีปฏิกิริยายังไง  สิ่งที่เห็นคือมิคเลิกคิ้วทั้งสองหน้าค้างไว้และจึงยกยิ้มอ่อนที่มุมปากและหันไปสนใจภาพที่ทีวีอีกครั้ง  ไร้ซึ่งคำพูดทำเอาผมที่หวังว่ามิคจะอายม้วนหน้าแดงนั้นผิดหวังอ้าปากค้างแทน  และแอบหมดความมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองคอตกหมดท่า

“มิคอ่ะ”

ผู้ชายตัวโตๆงอนแฟนนี่มันผิดมั้ยนะ  รู้แต่ว่าผมกำลังมีอาการแบบนั้นอยู่และไม่สนว่าจะผิดมั้ยหรือจะดูได้รึเปล่ารู้แต่ ‘งอนโว้ย’  และอาการงอนที่ผมเป็นอยู่มันคงเป็นภาพที่น่าขำของมิค  เพราะผมได้ยินเสียงหัวเราะขำมาจากร่างบางข้างกันแต่ผมไม่เห็นหรอกว่ามิคจะเปิดปากหัวเราะกว้างแค่ไหนก็ผมหันหน้าหนีแบบสาวขี้งอนไปแล้ว

“ฮิๆๆ  แฟนใครเนี่ยงอนเป็นสาวน้อยเลย  คิกๆๆ” นั่นยังหัวเราะผมไม่เลิก

“ฟินแฟนมิคนั่นแหละ  ชิ  งอน” ถึงผมงอนอยู่ก็ขอย้ำให้อีกคนข้างกันจำให้แม่นๆว่าเราเป็นอะไรกัน

“โอ๋ๆๆ  ฮิๆๆ  อย่างอนนะครับเด็กดี  พี่มิคง้อน้องฟินแล้วน้า  ฮิๆๆ / ฮ่าๆๆ” มิคทำเสียงเล็กเสียงน้อยเหมือนว่าตัวเองกำลังง้อสาวน้อยขี้งอนคนหนึ่งอยู่แถมด้วยการเอามือมาลูบหัวผมอีก 

คำพูดและอาการที่ของมิคทำเอาผมอดขำตามเจ้าตัวไม่ได้  นี่ผมลืมไปแล้วนะว่ามิคอายุมากกว่าผมถึงสองปีก็ด้วยความที่เราจบพร้อมกันกับท่าทางที่เหมือนเด็กไม่รู้จักโตของมิคมันทำให้ผมคิดว่าเจ้าตัวอายุน้อยกว่าผมอยู่หลายปีด้วยซ้ำ  ผมถือโอกาสคว้ามือนุ่มมาเกาะกุมซะเลย  ส่วนมิคที่หัวเราะยิ้มกว้างนั้นก็เอื้อมมือมาลูบแก้มผมเบาๆเหมือนปลอบเด็กขี้งอน  มองแล้วอยากงับปากสวยตรงหน้าจัง  แต่พอผมยื่นหน้าไปใกล้มือที่ลูบแก้มอยู่กับเลื่อนมาปิดปากผมไว้แทน  ผมก็ไม่ทิ้งลายขอหากำไรจากแฟนตัวเองหน่อยเลยจูบเน้นย้ำที่มือนุ่มอยู่หลายที  มิคตาโตชักมือกลับและส่ายหน้าอย่างอ่อนใจแต่ยังมีรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก  มันทำเอาผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กเอาแต่ใจขึ้นมาเมื่ออยู่กับมิค  แต่ช่างเถอะตอนนี้ก็ขอเอาแต่ใจกับคนนี้คนเดียวเท่านั้น

“ก๊อกๆ”

เสียงประตูหน้าห้องขัดจังหวะอารมณ์หวานของผมกับมิค  ทำเอาผมขุ่นใจเล็กๆว่าใครที่มาเป็นมารขวางความสุขผมกัน  ลุกไปเปิดประตูเพื่อดูหน้าคนเคาะ  ภาพคนตรงหน้าเป็นชายหนุ่มร่างหนาผิวคล้ำหน้าตาธรรมดาผมมั่นใจว่าไม่เคยรู้จักกับผู้ชายคนนี้มาก่อน  หน้าผมคงแสดงออกถึงความสงสัยชัดจนคนตรงหน้ายิ้มนิดๆมาให้เพื่อเปิดบทสนทนา

“สวัสดีครับ  ผม ‘พล’ เป็นลูกน้องคุณวิน  นี่คงเป็นคุณฟินสินะครับ  แล้วเอ่อคุณมิคอยู่มั้ยครับ” พลพูดทักทายเสร็จก็ชะเง้อคอพยายามมองหาคนที่ตัวเองถามถึง 

อาการของคนตรงหน้ามันทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นมาซะเฉื่อยๆ  จะไม่ให้หงุดหงิดได้ไงในเมื่อมีผู้ชายอื่นมาถามหาแฟนตัวเองแบบนี้  แล้วมิคไปรู้จักกับนายนี่ได้ยังไงกันก็เพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้เอง

“มิคอยู่ข้างใน  คุณมีธุระอะไรกับ ‘แฟน’ ผมล่ะ” ผมกอดอกยืนแยกขาขวางหน้าประตูเหมือนเตรียมพร้อมมีเรื่อง  แต่ต้องสะดุ้งกับเสียงหวานที่ดังมาจากข้างหลัง 

“ฟินใครมา  อ้าว  คุณพลมาแต่เช้ามีอะไรรึเปล่าครับ  หรือว่านายวินเป็นอะไร  อ๊ะ  หรือยัยจีนั่นมาหาเรื่องกัสกัน” มิคผลักผมห่างจากกรอบประตูห้องเพื่อเดินมายืนประจันหน้ากับพล

“ใจเย็นครับคุณมิค  ไม่มีอะไรเกิดกับคุณวินและคุณกัสหรอกครับ  ผมแค่มาตามไปทานข้าวที่ห้องคุณวินน่ะครับ” พลส่งยิ้มกว้างเห็นฟันขาวเป็นแผง 

อาการของพลมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ผมให้หงุดหงิดเพิ่มขึ้นอีก  และพยายามส่งสายตาพิฆาตไปให้ไอ้หนุ่มผิวเข้มหน้าตาธรรมดาตรงหน้า  แต่มันหาได้สนใจผมเอาแต่จ้องมิคเขม็ง  ผมก้มมองร่างบางข้างหน้าและเปลี่ยนอารมณ์เป็นตกใจขยับชิดโอบเอวบางจับให้ร่างมิคไปหลบหลังตัวเอง  ก็จะไม่ให้ผมทำแบบนี้ได้ยังไงก็ขาขาวๆของแฟนผมที่โผล่พ้นกางเกงขาสั้นมันโชว์หราให้ผู้ชายคนอื่นเห็นอยู่ตอนนี้น่ะซิ  ผมลืมไปได้ไงนะเพราะตอนที่เห็นครั้งแรกมันทำเอาผมใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเลยนะนั่น

“เฮ้ยยย  ฟินทำอะไร  ฟิน!” มิคตกใจเมื่อผมยกตัวมิคไปแอบหลังผมและเอาตัวเองบังมิคไว้ทั้งตัว

“ผมว่าคุณไปรอที่ห้องวินก่อนเถอะ  แล้วผมกับมิคจะตามไป” ปิดประตูทันทีไม่รอฟังคำใดๆทั้งสิ้นจากผู้ชายตรงหน้า 

หันกลับไปเผชิญหน้ามิคที่ผมแอบไว้ข้างหลัง  มิคมีสีหน้างุนงงเอียงหัวไปด้านข้างมือข้างหนึ่งท้าวเอวไว้  แต่ก่อนที่มิคจะส่งคำถามมาให้  ผมชิ่งตัดหน้าส่งไปซะก่อน

“ไปรู้จักกับไอ้พลอะไรนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” รู้ตัวเลยว่าตัวเองเสียงแข็งแบบที่ไม่เคยใช้กับมิคมาก่อน 

ส่วนมิคที่ตอนแรกที่งงเปลี่ยนเป็นโมโหจากการกระทำของผม  กลับเปลี่ยนเป็น ‘งงมาก’ แทนที่  แต่ไม่มีวี่แววของความกลัวกับเสียงแข็งๆของผมที่ถามไป  และมิคก็ยอมตอบกลับมาทั้งที่ยังงงอยู่

“รู้จักกันเมื่อวานตอนที่มาถึง  พลเป็นเพื่อนจี  ฟินเป็นอะไรทำไมต้องมีทีท่าว่าโกรธด้วย”

เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานแต่ทำไมนายนั่นมันถึงมาส่งยิ้มตาเยิ้มให้ถ้าไม่ใช่เพราะรู้สึกถูกใจแฟนผมเข้า  รู้ตัวเลยว่าอารมณ์โมโหเพิ่มสูงขึ้นและอยากจับไอ้พลนั่นมาซ้อมให้เลิกสนใจคนของผมซะ  แต่ต้องสะดุดกับเสียงใสที่หัวเราะก้องออกมา

“ฮ่าๆๆ  นี่อย่าบอกนะว่า ‘หึง’ อ่ะ  ฮิๆ  ใช่ป่ะ  ฟินหึงมิคเหรอ”

ผมทบทวนกับคำพูดของมิค  นี่ผมมีอาการ ‘หึง’ เหรอ  แต่คำว่าหึงนี่มันจะเกิดขึ้นได้มันต้องมีคำว่า ‘รัก’ ก่อนที่จะหึงได้นะ  ผมหึงมิคจริงๆซินะและมันก็ทำให้ผมรู้ตัวตอนนี้ว่า ‘รักมิค’ เข้าให้แล้ว  อารมณ์ที่ทั้งรักและหึงมันเป็นแบบนี้นี่เองซินะเพราะไม่เคยรู้มาก่อน  จึงเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ผมเพิ่งเคยสัมผัส  และผมต้องสะดุ้งอีกครั้งจากแรงเขย่าแขน

“ฟินๆ  เป็นอะไร  ความหึงเข้าตาจนเบลอไปเลยเหรอ” มิคท่าทางโล่งใจที่เรียกสติผมกลับมาได้ 

ผมนั้นยังรู้สึกแปลกใหม่กับสิ่งที่เพิ่งได้รู้ตัว  แต่มีความซาบซ่านแผ่เต็มอกมองมิคแล้วยิ้มกว้างจนมิคแสดงสีหน้าเป็นห่วงขึ้นมา  เอื้อมมืออังหน้าผากผมทดสอบอุณหภูมิร่างกาย  ได้ยินเสียงมิคพึมพำกับตัวเอง

“ตัวก็ไม่ร้อน  แต่ดูท่าฟินจะไม่ดีเลย  เดี๋ยวโกรธ  เดี๋ยวนิ่งเหม่อลอย  ตอนนี้ยิ้มกว้างเหมือนคนบ้า  ฟินเป็นอะไรอ่ะ” ได้ยินแบบนี้ยิ่งทำผมยิ้มกว้างกับความห่วงใยจากคนตรงหน้า  โน้มหน้าเข้าหามิคใกล้ใบหูหอม

“ฟินรักมิคครับ” จูบซับที่ใบหูหอม

แม้เราจะยังยืนอยู่ตรงประตูบรรยากาศไม่ได้โรแมนติกแต่งตัวก็แสนจะธรรมดา  แต่ในเมื่อผมรู้สึกตัวแล้วว่ารักมิคก็อยากบอกให้มิคได้รับรู้ไว้  เงยหน้ากลับมามองปฏิกิริยาของมิคก็พบว่ามิคยิ้มน้อยๆตาเป็นประกายหน้าขึ้นสีนิดๆและเราสบตาจับมือกันแน่น  ผมรอคำพูดที่จะเอ่ยออกมาจากปากมิคลุ้นมากว่าเจ้าตัวจะพูดว่าอะไร  ในเมื่อผมสารภาพรักกับมิคครั้งแรกและเป็นคนแรกที่ผมสารภาพแบบนี้ด้วย  ใจเต้นแรงจับจ้องปากที่คลี่ยิ้มสลับกับตาโตภายใต้แว่นตาอันโต  และสิ่งที่ผมรอคอยก็มาถึง

“ฟินเพิ่งรู้ตัวเหรอ  มิครู้อยู่แล้วว่าฟินรักมิค” ยิ้มหวานยังไม่เลือนไปจากใบหน้าของมิค

คำพูดของมิคมันผิดจากที่ผมคิด  ผมนึกว่ามิคจะสารภาพกลับมาว่ามิคก็รักผมหรือไม่ก็มีอาการเอียงอายให้ผมต้องอ้อนให้มิคสารภาพรักออกมาบอกกันบ้าง  แต่กลับเป็นว่ามิครู้ว่าผมรักตัวเองก่อนที่ผมจะรู้ตัวซะอีก  หน้าผมคงงงแบบปิดไม่มิดจนมิคต้องเฉลย

“ยังงงอยู่เหรอ  ฮึๆๆ  อ้าวถ้าฟินไม่รักมิค  ฟินคงไม่คอยโทรหาคอยเอาใจใส่สารพัด  เลิกเที่ยวฟันไม่เลือก  เลิกทำตัวเพล์บอยแบบนี้หรอกใช่มั้ย  เอ๊ะหรือว่าฟินยังมีพฤติกรรมเพล์บอยอยู่” เมื่อเห็นผมเงียบอึ้งมิคก็ย้อนกลับใส่ความมาว่าผมยังมีพฤติกรรมเพล์บอยเจ้าชู้แบบแต่ก่อน
 
“ไม่ๆ  ไม่มีแล้วครับ  แต่  เอ๊ะ” ผมรีบปฏิเสธข้อกล่าวหานี้  แต่มันน่าสงสัยว่ามิครู้ได้ไงว่าแต่ก่อนผมมีพฤติกรรมแบบนั้นกัน

“แล้วมิครู้ได้ไงครับว่าฟิน  เอ่อ  แบบ  เมื่อก่อนเจ้าชู้อ่ะ  ครับ” มิคอมยิ้มไม่ตอบให้ความกระจ่าง

“หรือว่ามีใครเป็นหนอนในกลุ่มฟิน  ต้องใช่แน่ๆ  ใครครับใครมันเป็นหนอน  โธ่  มิคบอกฟินนะ  นะครับ”

ต้องมีไอ้เพื่อนคนไหนสักคนแน่ที่เป็นหนอนคอยรายงานความประพฤติของผมให้มิครู้  นี่ดีนะที่ผมทำตัวดีขึ้นไม่งั้นผมไม่มีวันแบบนี้แน่  คิดแล้วหนาวถ้าตัวเองยังทำตัวแบบแต่ก่อน  และผมต้องรู้ตัวหนอนตัวนั้นให้ได้

“ไม่เอาแล้ว  เราไปทานข้าวกันดีกว่ามิคหิวแล้วนะครับ” มิคเขย่ามือที่เรากุมกันอยู่แรงๆส่งสายตาออดอ้อนมาให้ 

ผมที่ได้รับแววตาและเห็นท่าทางแบบนี้ก็อ่อนเลยซิครับ  ผมเลิกสนใจว่าใครจะเป็นหนอนเดี๋ยวค่อยไปสืบดูทีหลังก็ได้  ขอสนใจกับคนตรงหน้าก่อนดีกว่าและดูเหมือนผมจะลืมอะไรไปนะ  เพราะเมื่อกี้ผมสารภาพไปแล้วว่ารักแต่ดูท่ามิคนี่จะเลี่ยงตอบผมอยู่ใช่มั้ย  จับมือบางแน่นจ้องตาส่งแววตาออดอ้อนไปให้มิค

“มิคครับ  มิคลืมอะไรรึเปล่าเมื่อกี้ฟินว่าฟินสารภาพว่ารักมิคนะ  มิคยังไม่ตอบฟินเลยว่าคิดยังไงกับฟิน” 

“อืมมม  มิคขอรับความรู้สึกฟินไว้ทั้งหมดนะแต่มิคจะยังไม่ให้คำตอบฟิน  แต่จะขอดูพฤติกรรมเพล์บอยตัวพ่อไปสักพักก่อนแล้วเมื่อมิคแน่ใจมิคจะบอกความรู้สึกให้ฟินรู้เอง”

ผมรู้สึกผิดหวังเล็กๆนะเพราะในเมื่อบอกรักไปแล้วและก็อยากได้ยินคนที่เรารักบอกว่ารักเรากลับด้วยนี่หน่า  แต่ในเมื่อมิคพูดแบบนี้ผมจะแย้งอะไรได้คงต้องยอมเท่านั้นก็คนมันรักนี่ครับ  แต่ขอแก้บางคำในประโยคคนรักหน่อยแล้วกัน

“ครับผม  เฮ้อออ  ฟินยอมมิคทุกอย่างแล้วครับแต่ฟินน่ะเป็น ‘อดีตเพล์บอย’ ต่างหากล่ะ  มิคน่ะพูดให้ถูกๆนะครับ  และถึงแม้มิคจะยังไม่บอกว่ารักฟินแต่เมื่อรับความรู้สึกรักของฟินไปแล้ว  ฟินไม่ปล่อยมิคไปไหนแน่แม้หลังจากนี้มิคมาบอกทีหลังว่าไม่รักกันก็เถอะ  ฟินจะทำให้มิครักให้ได้คอยดู  เอาตำแหน่งเพล์บอยตัวพ่อที่มิคว่าเป็นประกันเลย / ฟอด” ก้มหอมแก้มคนโยกโย้ฟอดใหญ่อย่างหมั่นเขี้ยว

“คิกๆๆ  พอแล้วฟิน  มิคหิวอ่ะไปทานข้าวกันนะครับ  ปานนี้เค้ารอเราสองคนแย่แล้ว” มิคฉุดมือผมหมายจะเดินไปเปิดประตู

“เดี๋ยวครับมิค  มานี่ไปเปลี่ยนกางเกงก่อนมันสั้นมากรู้มั้ย  ฟินหวงของฟินนะครับ”

ผมลากร่างบางไปที่ห้องนอนและหยอดคำหวานให้มิคเผื่อผมจะได้เห็นมิคอายบ้าง  และอย่างเคยมิคไม่มีอาการนั้นก่อนปิดประตูยังพูดให้ผมอึ้งแทน

“อะไรกันฟิน  ทีตอนนี้ให้เปลี่ยนเมื่อคืนไม่เห็นพูดแบบนี้เลย  มิคเห็นนะจ้องขามิคตาไม่กระพริบเลยใช่ม้าๆๆ  ฮิๆๆ”

ประตูปิดลงพร้อมเสียงใสหัวเราะอย่างถูกใจแต่ผมที่ได้ฟังก็ยืนอึ้งกับความรู้ทันและความยอกย้อนของแฟนตัวเอง

“ฮึๆๆ  ร้ายนักนะเรา  ฟินจะทำให้มิคยอมรับว่ารักกันให้ได้เลยคอยดูซิ”

ผมพึมพำหน้าประตูให้สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะต้องทำให้ได้อย่างที่พูดแน่ๆ
.......................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^3^

อุ๊ยยยย  ฟินยอมรับแล้วว่า “รัก” มิค  ใครไม่หลง(รัก)ก็บ้าแล้วววว
ก็หวานกันไปค่ะสำหรับตอนนี้  เลี่ยนกันมั้ยอ่ะแต่คงต้องทนไปก่อน 55
หลังจากนี้มารอกันค่ะว่ากัสที่หวงมิคเมื่อรู้ว่าทั้งคู่เป็นแฟนกันจะเกิดอะไรบ้าง

ปล.+1ให้ทุกเม้นแล้วค่ะ  และตามตอนต่อไปได้วันจันทร์นะคะ

  ทุกการติดตามค่ะ   

[roseen]