@@โดยLuk {เหยี่ยวหัวใจ} พรต & รัน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@โดยLuk {เหยี่ยวหัวใจ} พรต & รัน  (อ่าน 484685 ครั้ง)

ออฟไลน์ nunamicky

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-3
เป็นนายเอกที่แม๊นแมนจ๊ะ

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
สนุกมากมาย เอาใจช่วยเสมอนะ :pig4:

nemesis

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ sam3sam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2562
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +247/-4
โว้ววว พรตด่าได้สะใจมากกกกกกก

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
โดนพรตจัดชุดใหญ่ไปขนาดนี้ คิดไม่ได้ก็ไม่ใช่คนแล้วล่ะ
ถึงได้บอกว่าทั้งรันและพรตต่างโชคดีที่ได้เป็นคู่กัน
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
เหยี่ยวรั่วของรันนี่ เป็นคนดีจริงจริง ซึ้งใจเลย

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

ออฟไลน์ sirikanda28

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1758
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +117/-3

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






SuperMai

  • บุคคลทั่วไป
พรตด่าได้สุดยอด  o13
น้ำใจล้นหลาม 

lovely1714

  • บุคคลทั่วไป

SenSei

  • บุคคลทั่วไป
รั่ว ยั่ว แล้วยังน้ำใจงามอีก รักพี่พรตตายเลย

ต่อเรวๆนะค่ะ

ออฟไลน์ ขนมสัมปันนี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
เข้ามารอเป็นกิจวัตรเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: สุขสันต์วันวาเลนไทน์คราฟฟฟฟ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

ออฟไลน์ lunarinthesky

  • ~ My Cutie Candy... ~ Meow
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-0
ตอนที่ 16 หายไปป่าว หรือว่าใส่เลขตอนผิด

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
### วันนี้ไปส่งหนังสือหมดแล้วนะคะ###

ส่งเสร็จ  ตอน  11.00  น.  คนที่สั่งจองไตรภาคย์  รอรับหนังสือได้เลย

ส่งไปเรียบร้อยแล้ว  น้ำหนักหนังสือทั้งหมด  ส่งแบบพัสดุลงทะเบียนไม่ได้

เกิน 2 กิโล  ทางไปรษณีย์  รับส่งให้แต่พัสดุธรรมดา  และ EMS

เพราะฉะนั้น  คนอ่านรอหนังสือได้เลยค่ะ  ภายใน  3 -  7  วันนี้ต้องถึงมือทุกท่าน  ถ้าไม่ได้ติดต่อกลับมาทางเมลล์นะ

luxilove_19690 แอด hotmail ดอท  com



@@ ข่าวดี!!@@

เปิดจองนิยายเรื่อง  'มนต์มาร'

ตั้งแต่วันที่  8 -  25  กุมภาพันธ์  2555

(ตอนนี้ยอดจองเหลืออีก 100 ท่านค่ะ?)

จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10  ตอน ฟรี!

พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า  'แม่พระของวี' 

ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย  ความหนาประมาณ 100  หน้าหาซื้อไม่ได้

การันตี  ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน  เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ

เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย  คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา  หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน

ของพี่วีกับคุณแม่  ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง 'แม่พระของวี'    

ปล.สำหรับมนต์มาร  แถมตอนพิเศษ  5  ตอนในเล่มเท่านั้น 

สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่  luxilove_19690แอด hotmail ดอท com 

ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม  และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่  25  กุมภาพันธ์นี้)



เหยี่ยวหัวใจ
Part  17
กีฬาคณะ!





             “หึหึหล่อสาดเลยมึง นี่กูต้องระวังเยอะเลยใช่ไหม?” ไอ้รั่วมันแซว วันนี้ผมแต่งชุดคล้ายนายร้อยสีขาวมีหมวก

เหมือนหมวกตำรวจสีขาวเช่นกัน เพื่อถือป้ายเดินขบวนคู่กับฝนซึ่งแต่งตัวอยู่ห้องผู้หญิง ส่วนไอ้รั่วมันเป็นพี่เลี้ยง ดันเสือกมายืน

แซวผมอีก หลังจับผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย หน้าไม่ต้องแต่งเลยครับไม่เหมือนตอนงานกีฬาสีม.ปลาย ยังมีเมคอัพนิดหน่อยแต่

คราวนี้ชิวๆดีครับ


            “ทำไมต้องระวัง ในเมื่อกูไม่ได้ทำอะไรให้มึงต้องกังวลเลยสักนิด?” ผมพูดเรื่องจริง  ถึงแม้จะมีคนพยายามเข้า

หาไม่น้อย แต่ผมไม่เคยส่งสัญญาณตอบรับไมตรีเหล่านั้นสักครั้ง

          มันเองก็มีเข้ามาอยู่ไม่ขาด  ดีอย่างที่มันก็ไม่ทำให้ผมกังวลเราต่างมีจุดยืนที่ดีให้กันเสมอ หรือพูดอีกอย่างว่า

ตอนนี้ตัวติดกันมากว่าเพื่อนในกลุ่มเสียอีก แต่ก็ไม่มีใครติดใจสงสัยเพราะช่วงนี้ผมกับมันมีกิจกรรมที่ต้องทำด้วยกันตลอด 

จนในสายตาพวกเพื่อนเห็นเราจนชินกันแล้ว  พูดก็ไม่ต้องเกรงใจไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด เพราะงั้นเรื่องของเราสองคนจึงไม่มี

ใครมองกันในภาพที่ว่าผมกับมันเป็นคนรักกัน  ต่างคิดกันว่าเราเป็นพี่น้องรหัสที่สนิทกันเหมือนเพื่อนสนิทไปเสียแล้ว


                “กูเองควรระวังมึง ไม่ได้ด้อยกว่ากูเลยนิ มีมาไม่ขาดทั้งหญิงชายไม่ซ้ำหน้า”  ผมยกยิ้มว่าแดกมันไปบ้าง


               “นั่นก็เป็นเรื่องปกติของคนหล่อ วันไหนไม่มีใครเข้ามาจีบกูคงต้องพิจารณาตัวเองใหม่ ไม่งั้นสักวันมึงก็คง

เบื่อกูด้วย กูเลยต้องคอยบริหารเสน่ห์ไม่ได้คิดจะล่อใคร กันไว้ไม่ให้ผัวเบื่อต่างหาก ฮะฮ่าๆ” กรรมฟังมันสิ  แล้วแบบนี้ผมจะไม่

รักได้ยังไง  หลุดปากออกมาได้กลัวผัวเบื่อดีที่ตอนนี้มีแค่ผมกับมันสองคนไม่มีใครอยู่ ไม่งั้นคงได้เป็นข่าวดังกันอีกแล้วงานนี้


              “ก๊อกๆๆ!” เสียงเคาะประตู ไอ้รั่วมันเลยลุกขึ้นไปเปิด


              “มีอะไรแพร?” มันถามพี่ศรีแพรพี่เลี้ยงของน้ำฝน


              “ซวยแล้วพรต ฝนถือป้ายไม่ได้รองเท้าส้นสูงพลิกข้อเท้าบวมเป่งเดินยังแทบไม่ไหว งานนี้คงต้องหาคนแทน

แล้วล่ะ” เป็นเรื่อง ป้ายคณะเป็นผ้ากำมะหยี่ยาวกว่าสามเมตรสีน้ำเงินเข้มปักตัวอักษรสีแดงเดินดิ้นทอง มีอลูมิเนียมถ่วงชาย

ทั้งข้างบนข้างล่างต้องใช้คนสองคนถือกันคนละฝั่ง ซึ่งผมกับฝนซ้อมเดินกันมาก่อนหน้านี้แล้ว


               “เราจัดการเอง แพรไปดูแลฝนเถอะพาไปห้องพยาบาลด้วยนะ”พูดจบพี่ศรีแพรก็พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินกลับ

ออกไป ไอ้รั่วมันกดโทรศัพท์โทรออกทันที


              “ลุงสมานบอกป้าอรขึ้นไปเอาชุดคอจีนสีดำ พร้อมหมวกกับรองเท้าเข้าชุด เอามาให้พรตที่มหาลัยด่วน

ก่อนแปดโมงนะลุง ถ้านึกไม่ออกบอกว่าชุดที่พรตใส่ไปญี่ปุ่นคราวก่อนนั่นแหละใช่ๆ ชุดนั่นป้าเค้ารู้แค่นี้นะ”  มันโทรบอกลุง

สมานคนขับรถที่บ้านใหญ่ ส่วนป้าอรคือหัวหน้าแม่บ้าน ทุกคนรู้จักคุ้นเคยกับผมดีเพราะผมเป็นเขยของบ้านมันนี่ครับ


                “มึงจะถือป้ายคู่กูงั้น?”  ผมถามให้แน่ใจ  ลองมันให้เอาเสื้อผ้ามาคงชัวร์แล้วว่ามันจะใส่ชุดดำเดินถือป้ายคู่

กับผม เพราะชุดที่มันบอกลักษณะเดียวกับที่ผมใส่อยู่ตอนนี้ แต่ของมันเป็นสีดำทั้งตัวเท่านั้นเอง


                 “อืมงานนี้จะไปวิ่งหาใครวะ กูรับผิดชอบเรื่องนี้ก็ต้องเป็นกูนี่แหละที่ลงไปเดินกับมึง เค้าไม่ได้ห้ามนี่หว่า

ต้องเป็นชายกับหญิงเท่านั้น งานนี้สงสัยเป็นเรื่องของกามเทพเล่นกล น้ำฝนคนหลงอรัญถึงได้ข้อพลิกเกิดวิกฤตในเวลา

กะทันหันเช่นนี้  กูว่าแล้วมึงกับกูต้องคู่กันอย่างไม่มีทางเลี่ยงเพราะมันเป็นพรมลิขิต”  มันพูดมาแววตาเคลิ้มฝัน

เห็นแล้วตลกชะมัด นึกอยากแกล้งขึ้นมาเลยครับ


                     “ทำไมมึงใส่สีดำ แล้วให้กูใส่สีขาว ความจริงกูเป็นสิงโตดำต้องใส่สีดำถึงจะถูก  ส่วนมึงเป็นเหยี่ยว

สมควรใส่สีขาว”  ผมบอกไป ทั้งที่ผมไม่ได้คิดอะไรสักนิด เพียงแค่อยากหาเรื่องแหย่มันเฉยๆ


                    “โธ่!กะเอาชนะกูทุกช็อทเลยงั้นสิ  ตอนโดนมึงกระแทกกูก็ยอมเป็นฝ่ายรับตลอด ถึงตอนนี้ขอกูแมนบ้าง

เหอะไอ้ผัวระยำ ผ่อนให้กูบ้างก็ได้  ตอนนี้มึงก็เป็นสิงห์ขาวให้กูเป็นเหยี่ยวดำบ้างสิหว้า?” อยากจะขำมันจริงๆ คิดได้แบบรั่วๆ

บทจะหลุดกรอบ ก็ดันคิดไปได้อย่างไม่มีใครเค้าคิดกันเลย  นอกจากมันคนเดียวจริงๆ


                     “เอาเถอะเมียอุตส่าห์ขอมีหรือกูจะไม่ให้ อยากแมนก็จัดไปไว้ตอนอยู่ใต้ร่างกูเมื่อไหร่ครางให้กูฟัง

อย่างแมนๆ คนเดียวก็พอ” ผมทิ้งทวนกระเซ้าไปอีกดอก  คราวนี้มันเหว่อหน้าแดงหูแดงทันตาเห็น


                   “อ่ะไอ้เหี้ยอย่าพูดสิสัด ขืนมึงเอามาล้อ กูจะไม่ยอมให้ฟัดอีกเลย”แน่ะขู่ผมอีกนั่น ยิ่งเห็นมันนอยด์ใส่

ผมกับสนุกดีพิลึก


                    “แน่ใจว่าจะไม่ให้กูฟัด มึงอดใจไหวไหนว่ากูอร่อยไงหืม?” ผมกวนมันกลับ พักหลังมันมักเริ่มก่อน

ประจำ อารมณ์เปลี่ยวขึ้นมาจับผมแดกหน้าตาเฉย แล้วยังมีหน้ามาบอกจะไม่ยอมให้ผมฟัดอีก


                   “มึงแม่งสัด!”  ไปไม่เป็นเล่นสบถแทน หน้านี่ไม่ต้องบอกยังกับมันทาอายแชโดว์เลยครับแดงแปร๊ดไป

หมดแล้ว บทจะเขินก็เก็บอาการไม่อยู่ไม่เคยเลิกอายผมสักทีสิน่า



                            ตอนนี้พวกเรากำลังเดินขบวนพาเหรด โดยมีวงโยธวาทิตของทางมหาลัยบรรเลงนำขบวน หน้าสุดดาว

และรองแชมป์เดือนมหาลัยที่ผมยกหน้าที่ให้พากันเดินถือป้ายของมหาลัย คณะผมอยู่ขบวนที่หก ฮือฮาไม่น้อยเพราะผมกับ

ไอ้รั่วเดินถือป้ายคณะ  โดยมันสวมชุดสีดำส่วนผมสีขาวคล้ายชุดของนายร้อยจปร. เพียงแต่เราไม่มีกระบี่ห้อยด้านข้างกางเกง 

และไม่สวมถุงมือก็เท่านั้น


                    เสียงกดชัตเตอร์แสงแฟลชจากกล้องรุมถ่ายรูปเรามาตลอดทาง มันเองก็มีแฟนคลับเป็นทุนอยู่แล้ว

ดันลุกขึ้นมาถือป้ายคู่ผมอีก ซึ่งแตกต่างจากทุกคณะที่ส่วนใหญ่ใช้หญิงชายเดินคู่กัน คงมีแต่เราเพียงคณะเดียวที่ใช้ผู้ชายทั้งคู่

หากไม่เพราะฝนข้อเท้าแพลงมันก็คงไม่ลงมาถือเองหรอก    พี่ๆทีมสต๊าฟไม่มีใครคัดค้าน ต่างพากันสนับสนุนกรี๊ดกันกระจาย

เสียอีกที่ได้เห็นไอ้รั่วแต่งซะหล่อเฟี้ยว ต้องยอมรับเลยครับว่าภายใต้ชุดสีดำทำให้มันดูมีพลังหล่อกระชากใจสาวจริงๆ งานนี้มัน

เลยเป็นพระเอกเกิดกระหน่ำทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่แม้แต่เพื่อนรุ่นเดียวกันยังขอมันถ่ายรูปกันเพียบ รวมถึงผมด้วยที่มีแต่คนรอคิวเข้ามา

ขอถ่ายกันเต็มไปหมดเมื่อเสร็จสิ้นพิธีเปิดไปเรียบร้อยแล้ว 

                            ไฮไลท์ของงานล้วนอยู่ในสนามใหญ่ เพราะกีฬาประเภทลู่และลานชิงกันวันนี้หมด ก่อนอธิการบดี

จะทำพิธีปิดในตอนเย็นหลังมอบเหรียญให้กับนักกีฬาฟุตบอลแล้ว คล้ายงานกีฬาสีสมัยม.ปลายแหละครับแตกต่างคือระดับ

มหาลัยมันใหญ่โตกว่า กีฬาก็คัดเข้ามาชิงกันวันนี้หมด  เกือบทุกประเภท ฟุตบอลคู่ชิงปิดสนามคณะผมตกรอบเสร็จพวกเด็ก

วิศวะเจอกับศิลปกรรม สองคณะนี้ได้ชิงฟุตบอล  ผมได้เข้าชิงจ้าวลมกรดร้อยเมตร ผ่านรอบคัดเลือกเหลือแค่แปดคณะที่จะชิง

ตอนสิบเอ็ดโมง ส่วนว่ายผีเสื้อของไอ้รั่วชิงบ่ายสองที่สระว่ายน้ำของมหาลัย ซึ่งมันเคยใช้ซ้อมนั่นแหละ

                         ยังมีเซอร์ไพรส์จากไอ้บอมย์ เพราะมันลงวิ่งสองร้อยเมตรซึ่งเคยได้แชมป์ม.ปลายเช่นกัน  มันรู้ว่า

ผมลงร้อยเมตรเราเลยไม่ต้องมาวัดกันเอง  คู่แข่งคนอื่นๆเท่าที่พอเจอมาในรอบคัดเลือก ดูจากเวลาและสถิติของแต่ละคนผมคิด

ว่าไม่น่าเป็นปัญหาสู้ได้สบายมาก ฝีเท้าพวกนั่นยังไม่จัดเท่าตะเกียงหรือเทียบไอ้บอมย์ได้เลยครับ 


                                กว่าผมกับไอ้รั่วจะปลีกตัวออกมากันได้ก็เกือบสิบโมง โดนรุมถ่ายรูปอยู่เป็นชั่วโมง  ตอนนี้เลยต้องรีบ

หาอะไรรองท้องก่อน เพราะอีกชั่วโมงเศษผมต้องลงแข่งแล้ว ทานของหนักจะทำให้จุกหาอะไรเบาๆกินไปก่อนดีที่สุด  อาศัยน้ำ

ส้มคั้นกับบราวนี่สองชิ้นแค่นี้ก็สบายแล้วสำหรับผม ไอ้รั่วมันก็กินแบบเดียวกัน ทั้งที่มันสามารถทานได้เลยเพราะมันแข่งว่ายน้ำตั้ง

บ่ายสองผมถามมันว่าทำไมถึงไม่กินข้าวไปเลย หลังจากเราทานของว่างกันเสร็จกลับเข้ามาเปลี่ยนชุดไปเก็บไว้ในรถ

มันกลับตอบผมว่า


             “กูรอกินพร้อมมึง  รอแข่งเสร็จก่อนแล้วเราค่อยแว่บไปหาไรกินกัน  คิดว่าฉลองเหรียญทองให้มึงเลยดีไหม?”

ฟังคำตอบของมันแล้วชื่นใจจริงๆ มีรอกินพร้อมผมแถมกะฉลองให้อีกต่างหาก งานนี้ไม่คว้าเหรียญไม่ได้แล้วสิน่า  ยังไงก็ต้อง

เต็มที่ไม่อย่างให้เมียผิดหวังครับหึหึ!


                        ตอนนี้เราเปลี่ยนมาใส่กางเกงวอร์มกับเสื้อกีฬาคลุมทับด้วยเสื้อผ้าร่มสวมแว่นกันแดดใส่รองเท้าฟองน้ำแบบ

สบายๆ  สพายกระเป๋าใส่รองเท้าแข่งและผ้าเช็ดหน้าพร้อมขวดน้ำแร่สำหรับไว้ดื่ม แถมน้ำมันนวดอีกขวด  ผมกับมันแต่งตัว

เหมือนกันต่างกันแค่มันสวมกางเกงสีแดง ผมใส่สีกรมท่าเท่านั้น 

                 กลับเข้ามาในสนาม ก็ยังมีคนขอถ่ายรูปพวกเราอีก ต้องยอมกันไปครับเพราะวันนี้มันฟรีสไตล์  คนขี้อายที่

ไม่เคยกล้าเข้าหาพวกผมจำได้ว่าเคยเห็นแอบมองอยู่ห่างๆ ยังกล้าออกมาขอถ่ายรูปด้วยเลย เป็นแบบนี้ก็ต้องจัดให้ไปละครับ 

มีบ้างที่ขอเบอร์ขออะไรต่อมิอะไร แต่พอถึงขั้นนั้น พวกผมก็ปฏิเสธไปอย่างเนียนๆ  พอเข้ามาในสนามแถวซุ้มอัฒจันทร์

ของคณะ รุ่นพี่ปีสี่ซึ่งคอยจัดนักกีฬาวิ่งก็เข้าบอกให้ผมเตรียมตัววอร์มเลย เพราะจ้าวลมกรดลงชิงเป็นรายการแรก ผู้หญิงแข่ง

ก่อนแล้วตามด้วยผู้ชายต่อทันที ผมจึงถอดเสื้อกับกางเกงออกเหลือแต่กางเกงผ้าร่มขาสั้นของนักกีฬาวิ่งที่คณะจัดให้

สั้นจนโชว์ขาอ่อนซึ่งมีแต่ขนเต็มขา เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้อีก  ยิ่งไอ้รั่วเป็นพี่เลี้ยงลงน้ำมันนั่งนวดขาให้เองกับมือด้วยแล้ว

สาวๆ ยิ่งพากันกรี๊ดกระจาย นี่แค่เห็นผมโชว์กล้ามขากับไรขนยังขนาดนี้  เชื่อเหอะตอนไอ้เหยี่ยวโชว์ซิกแพคกล้ามท้องรับรอง

ขอบสระคนล้นทะลัก

                      แล้วก็ได้เวลาที่ผมต้องไปรายงานตัวยังจุดสตาร์ทซึ่งหัวหน้าสต๊าฟเป็นคนพาผมไป  ส่วนไอ้รั่วมันยืนรอ

ตรงจุดเส้นชัยในมือถือธงคณะเตรียมไว้รับผมซะพร้อมเลย มันบอกว่าเชื่อฝีเท้าว่าต้องได้เหรียญทองแน่นอน มีแอบกระซิบบอก

อีกด้วยว่า ถ้าหากผมทำสำเร็จมันจะจัดอย่างเด็ดไว้เป็นรางวัล  รับรองแซ่บกว่าที่ปรุงด้วยไวน์กันวันนั้นอีก เล่นมีของเอามาล่อกัน

แบบนี้มีหรือสิงห์รันจะไม่ถวายชีวิตพิชิตเหรียญทองเล่าครับ ในเมื่องานนี้ของรางวัลที่อัดฉีดมันเด็ดเสียจนอดใจไม่ได้นี่นา ฮ่าๆๆ

                    ผู้หญิงเสร็จคณะนิเทศเค้าครับ คว้าที่หนึ่งไปเรียบร้อย คณะผมรั้งที่ห้าไม่ติดหนึ่งในสามด้วยซ้ำ จากนั้น

กรรมการก็เรียกนักกีฬาชายลงสนาม  ผมได้ลู่ที่สามก็ลงไปยืดเส้นยืดสายอุ่นเครื่องรอสัญญาณกรรมการสั่งเข้าที่  หลับตาสูด

หายใจอัดลมเข้าปอดสองสามทีดึงสมาธิให้มาอยู่กับภารกิจตรงหน้าจนนิ่งได้แล้ว กรรมการก็สั่งนักกีฬาเข้าประจำที่ เตรียมพร้อม

รอฟังเสียงปืนปล่อยตัว จังหวะที่กรรมการสั่งระวังเงยหน้าขึ้นมองตรงไปข้างหน้า  ตาไม่ฟาดเห็นไอ้รั่วมันเต้นเหย่งๆโบกมือ

ให้ผมใหญ่ ออกท่าทางเรียกผมอยู่ร้อยเมตรข้างหน้านั่นเลย  ทำเอาหัวใจพองคับอกเลยผม


                     “ระวัง ปัง!” เสียงปืนดัง ผมสับขาพุ่งทะยานออกจากแท่นสตาร์ททันทีพร้อมกับนักกีฬาของแต่ละลู่ที่วิ่ง

ตีคู่สูสีกันมา ก่อนที่ผมจะสับขาใส่แรงฮึดเข้าไปอีกเท่าตัวช่วงห้าสิบเมตรสุดท้าย ไม่สนเลยว่าใครวิ่งอยู่ตรงไหนใครนำใครตาม 

ตาผมจับที่ภาพไอ้รั่วซึ่งโบกธงคณะสบัดเรียกผมจนมองเห็นแค่มันคนเดียวอยู่ในสายตาผมตอนนี้ ไม่รู้ว่าพุ่งเข้าแตะเส้นชัย

ตอนไหนคนที่เท่าไหร่ด้วยซ้ำ  รู้แต่ว่าครั้งนี้ผมวิ่งสุดแรงเกิดไปเลย  อยากเห็นหน้ามันใกล้ๆ อยากเห็นรอยยิ้มของมันชัดๆ

ที่สำคัญอยากกอดมันจริงๆ พอผมพุ่งเข้าแตะเส้นชัยมันเป็นคนแรกที่วิ่งตามแรงส่งของผม ซึ่งเลยไปไกล

กว่าจะเบรกให้หยุดลงได้  มันรีบเอาธงที่สะบัดไปมา  เข้ารวบกอดผมไว้ทั้งตัวพร้อมตะโกนเสียงดังลั่นออกอาการดีใจให้เห็น

ชัดเจน  ทั้งเสียงกองเชียร์ของคณะผมที่เฮกันอย่างสนั่นหวั่นไหว มีลุกขึ้นเต้นกันเต็มไปหมด แต่ผมกลับได้ยินเสียงกระซิบข้างหู

ชัดกว่าเสียงใครๆ


                         “กูรักมึงวะรัน  สุดยอดครับที่รัก” ได้ยินเท่านี้ผมหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง อาการที่กำลังตะกายดึงเอา

อาการเข้าปอดให้ได้มากที่สุดเพราะหายใจไม่ทัน เหงื่อโทรมเปียกแฉะไปหมดทั้งกางเกงในเลยก็ว่าได้  กลับสดชื่นขึ้นมาทันตา

เห็น ไม่เสียแรงที่ทุ่มลงไปสุดแรงเกิด แล้วได้ยินสิ่งที่มันบอกเมื่อตะกี้ ต่อให้กลับไปวิ่งอีกรอบแล้วมันจะบอกผมอีกครั้ง

ผมก็จะทำ สำหรับผมเองก็กระซิบบอกมันไปเหมือนกัน ‘กูรักมึงมากเหยี่ยวรั่วของกู’


                      หลังจากแสดงความดีใจกันเต็มที่แล้ว  ผมก็มานั่งเชียร์ไอ้บอมย์  เพราะรายการต่อไปเป็นของไอ้ยักษ์

รูปหล่อมันครับ  ผู้หญิงลงแข่งก่อนแล้วถึงเป็นผู้ชาย การมอบเหรียญก็หลังจากไอ้บอมย์แข่งเสร็จเจ้าหน้าที่เค้าจะประกาศให้

นักกีฬาที่แข่งก่อนหน้าไปรับเหรียญหน้าซุ้มปะรำพิธีกรรมการ  ทั้งวิ่งร้อยเมตรชายและหญิง รอพิธีมอบเหรียญกันเลย

                  เป็นไปตามคาดไอ้ยักษ์รูปหล่อมันคว้าเหรียญทองมาครอง ทั้งที่มันออกตัวช้ากว่าสามคนแรกรั้งอันดับสี่

แต่มากวดแซงเอาตอนร้อยเมตรสุดท้าย แรงต้นมันไม่ทันแต่แรงปลายมันไม่ตก ในขณะที่คนอื่นสู้แรงปลายของมันไม่ได้ 

ช่วงขามันยาวกว่าเยอะทำให้มันได้เปรียบคู่ต่อสู้ไม่น้อย มันก้าวแค่ก้าวเดียวกินพวกนั่นไปก้าวครึ่ง  มันจึงเข้าเส้นชัยไปด้วย

ความห่างกว่าช่วงตัว พวกผมต่างเข้าไปแสดงความดีใจกับมันด้วย มันเองก็กอดตอบดีใจกับผมเหมือนกันที่คว้าจ้าวลมกรด

ร้อยเมตรไม่ผิดหวัง  ทำให้บรรยากาศของเราสามคนกลับมารำลึกถึงตอนกีฬาสีม.4  ที่เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของพวกเรา

อย่างมาก เป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์ของผมกับไอ้รั่ว  เป็นการรวมกลุ่มของสิงโตดำกับเหยี่ยวเวหาซึ่งไม่กินเส้นกันมานาน

และเป็นจุดพลิกผลันหลายๆ อย่างของพวกเรา  บัดนี้เหลือพวกเราสามคนที่เรียนต่อที่นี้ ในขณะที่คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายกันไป

คนละทาง ถึงแม้จะติดต่อกันอยู่เสมอก็ยังห่างกันอยู่ดี  นี่ยังดีที่พวกผมสามคนเกาะกลุ่มกันอยู่ตรงนี้  อย่างน้อยพอได้ทำอะไร

คล้ายกับวันวาน  เรายังมีเพื่อนที่ร่วมรับรู้รำลึกเหตุการณ์ในวันเก่าที่หวนคืนมาอีกครั้ง

                      พวกผมกอดคอกันถ่ายรูปเป็นที่ระลึก กะจะส่งทางเมลล์ให้กับพวกตะเกียง  ไอ้โต๋  ไอ้กาน  ไอ้โทนี่ 

ไอ้วิน  ไอ้ชัด  ไอ้ตาร์  ไอ้หน่อง  ให้ทุกคนได้ร่วมแสดงความดีใจกับเราเช่นกัน

                      รูปที่ถ่ายก็มีทั้งตอนขึ้นรับเหรียญรางวัล  ทั้งของผมและของไอ้บอมย์  จากนั้นเราก็ถ่ายรูปหมู่สามคน

จูบเหรียญโชว์  คิดว่าจบจากนี้ก็จะไปกินมื้อกลางวันให้อิ่มท้องหลังจากเมื่อเช้ากินไปไม่มาก ไอ้บอมย์มันตามพวกผมมาด้วย

แต่ก่อนจะไปเราพากันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน หลังกินเสร็จว่าจะเดินไปดูกีฬาที่ชิงกันของแต่ละคณะ ตกบ่ายจะพากันไป

เชียร์ไอ้รั่วมันว่ายน้ำ 

                    ตอนนี้ไอ้บอมย์มาเกาะกลุ่มกับผมสองคน มันให้เหตุผลสั้นๆว่า  ไม่อยากอยู่กับพวกเพื่อนในคณะมัน ซึ่งตอนนี้

ต่างคนต่างมีภารกิจ แต่ที่แน่ๆ มันรำคาญพวกผู้หญิงที่ตามตื้อไม่เลิก  พานจะหาเรื่องปวดหัวให้มันอีกต่างหาก  งานนี้เลยมาเกาะ

หนึบกับผมสองคนสบายใจกว่าซะงั้น

              เป็นอันว่าเราเลยไปด้วยกัน กลายเป็นจุดเด่นหนักเข้าไปใหญ่เพราะไอ้บอมย์รูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลา 

ดึงดูดให้คนมองเป็นพรวน  นั่นไม่ต้องห่วงว่าพวกเพื่อนๆ ผมก็ถามเหมือนกัน  ก็แนะนำเป็นพิธีว่ามันคือเพื่อนสนิทตอนเรียน

ม.ปลาย  งานนี้ความแตกว่าผมกับไอ้พรตรั่วเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันมาก่อน สนิทกันตั้งแต่เรียนโรงเรียนเดิมแล้ว  พาเอาพวกมันรุมด่า

พวกผมอีกว่าเนียนทำเป็นไม่รู้จักกันเอาซะพวกมันเชื่อเลย ผมเลยโยนให้ไอ้รั่วมันรับไปเต็มๆ ว่าเป็นความคิดของมันคนเดียว 

เพราะมันไม่อยากให้เสียการปกครองในจังหวะที่เป็นหัวหน้าสต๊าฟกิจกรรมรับน้อง

                   ดังนั้นทั้งเพื่อนมันเพื่อนผม  เลยหันไปเล่นงานมันแทน ส่วนมันก็เนียนรั่วเปลี่ยนเรื่องพาฮาดึงความสนใจ

ไปเรื่องอื่นจนได้  สรุปก็เลยไม่มีใครแปลกใจหรือคาใจกันเลยว่าทำไมผมถึงสนิทกับไอ้รั่วและพูดกูมึงกับมันได้อย่างไม่ต้อง

เกรงใจ  หมดความกังขาไปโดยปริยาย

                   ก่อนแยกจากพวกเพื่อนๆ ในคณะ  เรานัดกันว่าคืนนี้สองทุ่มเจอที่ร้านประจำ  ซึ่งพวกรุ่นพี่เคยพาไปเลี้ยง

ตอนที่ผมได้ตำแหน่งเดือนคณะเพื่อฉลองให้กับเหรียญทองและเหรียญอื่นๆงานนี้พี่ชลประธานได้ติดต่อเหมาร้านไว้เรียบร้อยแล้ว

เป็นอันว่าพวกผมรับปากและยังชวนไอ้บอมย์มันด้วย  แต่มันปฏิเสธเพราะคณะมันก็มีเลี้ยงให้เช่นกัน  มันจำเป็นต้องไปกับเพื่อน

ที่คณะ เราจึงพากันไปอาบน้ำทานข้าวตามโปรแกรมที่คิดไว้ ก่อนจะไปเชียร์ไอ้รั่วมันแข่งว่ายน้ำ  งานนี้เพื่อนๆ ยกขบวนไปเชียร์

มันไม่น้อยเลย  คราวๆ ก็ร่วมร้อยคิดว่าสระว่ายน้ำคงแน่นแน่นอน  ด้วยเสน่ห์ของพรตรั่วที่ดึงดูดคนไปมากมายเช่นนี้


                           ขณะนี้ผมกับไอ้บอมย์พร้อมด้วยบรรดาเพื่อนๆ ทั้งก๊วนและพวกเพื่อนไอ้รั่ว ตลอดจนพลพรรคคนรักพรต

พากันมาเกาะติดขอบสระ เพื่อลุ้นเหรียญกับเหยี่ยวที่จะว่ายผีเสื้อ 800  เมตร รายการต่อจากนี้  ก่อนมันจะแยกจากพวกผมไป

เตรียมตัวลงแข่งยังห้องพักนักกีฬา ผมมีแหย่มันไปพอหอมปากหอมคอว่า


                 “หึคงไม่ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนตอนมึงลงแข่งกีฬาสีอีกนะ?”   ผมพูดจบมันยักคิ้วกวนใส่ 

ก่อนสวนกลับมาว่า


                    “ไม่มีทางงานนี้ไม่มีไอ้โต๋กับไอ้หน่อง กูแดกชัวร์” ออกอาการมั่นใจเกินร้อยทำผมอดมั่นไส้ไม่ได้ 

เบรกมันไปเสียหน่อย


                    “แต่มึงเป็นเหยี่ยวจะว่ายน้ำได้หรือว่ะ?”  ผมกวนมัน ตรงข้ามกับมันที่มีแต่คอยให้กำลังใจเพื่อให้ผมคว้า

ชัยชนะ  ไม่อยากใช้วิธีเดียวกันเพราะผมรู้ว่าไอ้รั่วมันต้องโดนถากถางแล้วจะฮึดเอาชนะนิสัยของมันล่ะ


                    “ห่ารันมึงคอยดู เหยี่ยวกับผีเสื้อสัตว์ปีกเหมือนกันกูว่ายท่าผีเสื้อรับรองกินขาด วัดขนาดก็ได้เปรียบไป

แล้วครึ่ง” มันตอบกลับมาทำให้ผมขมวดคิ้วทันที  นี่มันไปทำอีท่าไหนถึงกล้าวัดขนาดกับนักกีฬาคณะอื่นหรือไง

ถึงบอกว่ามันกินขาด


                      “พรตอย่าบอกมึงไปแก้ผ้าวัดกับพวกแม่งในห้องเปลี่ยนชุดหืม?” ผมกดเสียงต่ำขู่มันไป  ซึ่งตอนนี้เรา

อยู่ห่างจากพวกเพื่อนๆ มากพอดูจึงไม่มีใครได้ยินที่เราคุยกัน


                       “ห่ะมึงคิดไปโน้น กูจะไปแก้ผ้าวัดทำห่าไรกูหมายถึงรูปร่างหรอก เดี๋ยวมึงก็ดูเองดิ  ความสูงความหนา

กูแม่งชนะพวกมันไปกว่าครึ่ง แต่ละคนเล็กกว่ากูทั้งนั้นเข้าใจยัง?”  เป็นอันว่าผมคิดไปเอง  หึงสัดแล้วกู แค่ฟังมันพูดตีความไป

ไกลแล้ว  กลัวมันไปรั่วทำอย่างที่คิดจิตตกแน่เลยผม


                      “กรี๊ดดด!  พี่พรตอร๊าย!  ว้าว! วี๊ดวิ้ว!”  นั่นแหละครับ คือสารพัดกิริยาอาการของกองเชียร์ที่แสดงออก

หลังจากเห็นเหยี่ยวรั่วถอดเสื้อคลุมที่มันใส่ออกวางบนเก้าอี้  ก่อนจะยืนยืดหยุ่นร่างกายเพื่อรอสัญญาณเรียกให้นักกีฬาขึ้นประจำ

แท่นปล่อยตัว 


                       หุ่นของไอ้รั่วคงไม่ต้องเดาเลยว่ามันทำเอาสาวๆ เก้ง กวาง กำเดาไหลเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว  กางเกง

ว่ายน้ำรัดรูปยาวแค่หน้าขาพอดีหัวเข่าพร้อมกับเป้าตุงๆนูนเด่นจนเห็นชัด  กล้ามหน้าท้องโชว์ซิคแพคเรียงตัวเป็นลอนสวย 

กอปรกับขนอ่อนลามไล่ตั้งแต่หน้าอก วนรอบหัวนมสีชมพูสดเพราะมันเป็นคนผิวขาว  ตีปีกเรียงกันลงมาขดตัววนรอบสะดือก่อน

จะเลื้อยหายเข้าไปในเอวกางเกง ยังไม่นับตอนมันยกแขนสูงไขว้อ้อมท้ายทอยเพื่อยืดเส้นตรงหัวไหล่ ขนรักแร้เป็นแพรสวยที่

โชว์ให้เห็น พาเอาสาวๆ กรี๊ดกันกระจาย หุ่นเอ็กซ์แถมเซ็กซี่สมชายของมัน ยังไม่นับใบหน้าหล่อคมคาย คิ้วดกหนาเหนือดวงตา

คมเข้มขนตายาว จมูกโด่งรับกับใบหน้าครามซึ่งปกคลุมไปด้วยเคราจางที่ขึ้นตอพอให้เห็นเขียวครึ้มของมันอีก 

                   



ต่อด้านล่าง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-02-2012 12:53:41 โดย luxilove »

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
-  2  -






                      พรตรั่วเคยครองตำแหน่งหนุ่มหล่ออันดับหนึ่งของโรงเรียนมาแล้วถึงสองปีซ้อน คงไม่ต้องบอกว่ามันฮ็อทมาก

แค่ไหน แม้จะถูกไอ้โต๋ชิงตำแหน่งไปครอง แต่มันก็ยึดอันดับสองตลอดกาลไม่มีตกนั่นย่อมการันตีได้เป็นอย่างดีแล้วว่านอกจาก

ไอ้โต๋ไม่มีใครกินมันลงเรื่องรูปร่างหน้าตา  ผมเองแม้จะถูกจัดอยู่อันดับสามก็ยังเป็นรองมันอยู่ดี มองมันแล้วยังอดทึ่งไม่ได้

ด้วยรูปร่างสูงใหญ่กำยำเต็มแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแกร่งสมชายชาตรี  ปลีน่องและกล้ามขาแน่นตึงจนคนมองนึกออกเลยว่า

ภายใต้ขนดกดำที่ทอดตัวปกคลุมขามันไว้นั้น ต้องแข็งแรงด้วยกล้ามหนุ่มจนอดทึ่งไม่ได้ 

                จากวันนั้นมาถึงวันนี้  ผมซึ่งไม่เคยมีรสนิยมนึกอยากมีเซ็กส์กับผู้ชายรูปหล่อหุ่นแมนทรมานใจสาวมาก่อน 

กลับหลงใหลรักมันเข้าจนถอนตัวไม่ขึ้น  อดภูมิใจตัวเองไม่ได้ที่วันนี้ผมมีมันเป็นคู่ชีวิต  เราเคียงข้างร่วมเป็นร่วมตายผ่าน

เหตุการณ์เฉียดตายร่วมกันมาแล้ว  จนกระทั่งถึงวันนี้ความรู้สึกที่ผมมีต่อมันนับวันยิ่งเพิ่มพูนทวีขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีลดน้อยถอยลงเลย

แม้แต่น้อย  จากจุดที่ผมนั่งอยู่กับไอ้บอมย์รายล้อมไปด้วยเพื่อนพ้องน้องพี่พลพรรคคนรักพรต  ต่างมีจุดหมายเดียวกันคือมา

เป็นแรงเชียร์ให้กับเหยี่ยวรั่วคว้าชัยชนะเอาเหรียญทองมาให้คณะของพวกเราให้ได้


                            “หึหึมึงมองมันตาฉ่ำเลยไอ้ห่า  ยังไม่ชินอีกหรือว่ะ?”  ไอ้บอมย์มันแอบเอาศอกกระทุ้งพุ่งผม

พร้อมกระซิบข้างหูแหย่ผมอีก


                           “สัดบอมย์ กูมองปกติมึงอย่ามั่ว” ผมตีหน้านิ่งเก็บอาการสุดๆ ไม่ยอมรับว่าผมทำอย่างที่มันว่า

ทั้งที่ในใจอดอายตัวเองไม่ได้ว่าผมหลงรูปลักษมณ์และหุ่นเมียตัวเองจริงๆ


                          “ห่าทำเนียนปฏิเสธ  สายตามึงเก็บอยู่ตายแล้วสัดรัน” มันยังไม่เลิกมีตอกกลับผมอีก  ไอ้นี่นิพอผม

หลุดหน่อยกัดไม่ปล่อยเลยมึง


                          “มองเมียแล้วทำไม กูมองคนอื่นสิแปลก” ผมเลยตีรวนแม่งซะเลย


                           “ก็แค่นั้น  ยอมรับมาก็สิ้นเรื่องทำเป็นปากแข็งสัด  ไม่สมกับที่เป็นมึงเลยรัน ทุกทีไม่เคยอ้อมสาด

ใส่ตรงๆ พอเป็นไอ้รั่วทำเนียนนะมึง” น้าน! ได้ทีขี่แพะไล่เลยห่าบอมย์


                          “อะไรของมึง เค้นกูอยู่ได้” ผมเลยหันไปจ้องแม่งเลย


                           “เออๆกูเข้าใจน่า แม่งเหี้ยพรตมันก็หล่อไม่ยั้งจริงว่ะ สาดหล่อลากไส้เลยเหอะ”  มันหลุดพูดเสียง

ดังออกมาอย่างลืมตัว  ทำเอาไอ้อั้มที่นั่งถัดจากผมหันมาถามทันที


                           “ใครว่ะ? หล่อลากไส้”  ไอ้บอมย์แม่งเพิ่งรู้ตัวว่าพูดดังเกินไป พอได้ยินไอ้อั้มถาม ที่เหลือก็พาน

หันมาจ้องฟังคำตอบด้วยอีก มันเลยรีบตอบไอ้อั้มไปว่า


                             “กูไงจะเป็นใครได้ว่ะ?” เท่านั่นแหละครับ พาเอาแต่ละคนหัวเราะขำกับความด้านกล้าชมตัวเอง

ได้เต็มปาก  แม้จะไม่มีใครกล้าเถียงว่าไอ้ยักษ์บอมย์มันหล่อจริงๆก็เถอะ  แต่ใครจะคิดว่ามันจะหน้าด้านลุกขึ้นมาชมตัวเอง

ได้หน้าตาเฉย  ยกเว้นผมที่รู้ว่ามันเนียนแกล้งเฉเข้าตัวมันแทน


                            แล้วทุกคนต่างก็พุ่งความสนใจไปยังสระที่นักกีฬาตัวแทนแต่ละคณะเริ่มขึ้นไปยืนบนแท่นสปริง

บอร์ดเพื่อเตรียมปล่อยตัวว่ายผีเสื้อ 800  เมตรชาย  หลังได้ยินกรรมการเรียกนักกีฬาประจำตำแหน่ง ไอ้รั่วอยู่ลู่ที่สี่ ถือว่าเป็นลู่

ของคนที่ทำเวลาดีในรอบคัดเลือก ต้องจับตาดูลู่สามสี่กับห้า  เพราะส่วนใหญ่นักกีฬาเก่งๆทำเวลาดีจะถูกจัดลงสามลู่นี้ เท่าที่ฟัง

ประกาศแนะนำตัวนักกีฬา ลู่สามเป็นของคณะบริหารส่วนลู่ที่ห้าเป็นของคณะสถาปัตย์  งานนี้ไอ้รั่วถูกขนาบซ้ายขวา แต่มันก็ดู

เด่นกว่าใครเพื่อน  ทั้งส่วนสูงและกล้ามเนื้อที่ดูกำยำสมส่วนหล่อเกินหน้าคนที่เหลือเลยมั้ง  ไม่ได้อวยเมียตัวเองแต่ผมพูดไป

ตามความจริง


                      สังเกตดูสาวๆ  กองเชียร์ที่มาชมการแข่งจนล้นสระตอนนี้ต่างมาดูไอ้รั่วมันทั้งนั้น  บางคณะยังไม่เชียร์

ของตัวเองด้วยซ้ำ เล่นแหกปากเรียกชื่อไอ้รั่วมันท่าเดียว อย่างว่ามันดันปล่อยฟีโรโมนซะขนาดนั้น ผมนอนกับมันทุกคืนพอมา

อยู่ท่ามกลางบรรยากาศแบบนี้ยังอดคิดไม่ได้ว่าเมียกูแม่งดูเอ็กซ์ชิบเป๋ง  คืนนี้มีทวงรางวัลแน่นอนครับ


                       และกรรมการกดสัญญาณปล่อยตัว นักกีฬาแต่ละลู่พุ่งทะยานลงสู่ผิวน้ำก่อนจะจมหายเห็นเป็นเงาดำ

อยู่ใต้น้ำไปไกลเป็นสิบเมตร  ค่อยโผล่หัวขึ้นมาดึงอากาศหายใจ  พร้อมกับวาดไหล่ขยับปีกกว้างจ้วงเอาน้ำเป็นแรงดันพาตัว

ทะยานต่อไปอย่างเป็นจังหวะ  ผมต้องยอมรับว่าตะลึงไปกับช่วงปีกขึ้นกล้ามตรงหัวไหล่มันที่ขึ้นเป็นลูกรับกันกับเอวสอบที่

แข็งแรงได้อย่างลงตัว  แถมท่วงท่าในการว่ายผีเสื้อของมันก็สง่างามสมราคาคุยจริงๆ มันยังคงคู่คี่สูสีตีคู่ไปกับลู่สามลู่สี่ 

เพราะช่วงแรกนักกีฬามักรักษาระดับการว่ายของตนคุมกำลังกันไปก่อน  ระยะการว่ายแบบนี้ไปกลับถึงสิบหกรอบหากใคร

ไม่ออมกำลัง แรงปลายจะไม่สามารถฮึดสู้คู่ต่อสู้ได้เลย 

                                  ยอมรับว่าเคยดูการแข่งของไอ้รั่วมันมาก่อน แต่ตอนนั้นมันกลับถูกรัศมีของไอ้โต๋กับความเร็วของ

ไอ้หน่องกลบแทบมิด แม้จะติดอันดับสามแต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่ามันเด่นเป็นพระเอกเท่ากับการดูมันโชว์พลังการว่ายในครั้งนี้

เลยแม้แต่น้อย  ต้องยอมรับว่าทั้งแปดลู่ไม่มีใครเด่นดึงดูดสายตาอย่างน่าสนใจเท่ากับไอ้รั่วที่กำลังจ้วงน้ำด้วยท่าผีเสื้อ

ได้เลยสักคน

                               เสียงกองเชียร์ดังแข่งกันลั่นขอบสระ  กระตุ้นให้นักกีฬาที่วาดแขนจ้วงน้ำกันเอาเป็นเอาตาย

ก่อนพลิกตัวแตะขอบสระกันไปรอบแล้วรอบเล่า ขณะนี้ยังเกาะกลุ่มไม่มีใครเหลื่อมล้ำกันมากนัก  ไอ้รั่วมันอยู่อันดับสองตาม

หลังลู่ห้าแค่ช่วงแขนเดียว ในขณะที่ลู่สามห่างมันหนึ่งช่วงแขนเช่นกัน  กลายเป็นลู่สามสี่ห้าที่ขับเขี้ยวกันตามคาด ในขณะที่ลู่

อื่นๆ เริ่มตกลงไปกันแล้วหลังผ่านเข้าไปสู่รอบที่สิบ 

                                       เหลือหกรอบสุดท้ายนักกีฬาทั้งสามลู่ยังรักษาระดับแรงว่ายของตนได้คงที  ผมพลอยลุ้นระทึก

ไปกับมันด้วย เพราะไม่มั่นใจว่ามันพอมีแรงปลายที่จะสปีดตัวให้ขึ้นมานำได้หรือไม่  เนื่องจากเห็นทั้งลู่ห้าและลู่สามก็ไม่ได้แผ่ว

กันเลยแม้แต่น้อย กลัวเหมือนกันว่าไอ้รั่วมันจะแรงตกเสียก่อน  เหมือนตอนที่มันแข่งกีฬาสี แรงท้ายมันตกจึงแพ้ไอ้โต๋กับ

ไอ้หน่องราบคาบ แต่จะว่าไปตอนนั้นมันลงกีฬาหลายอย่างเว้นช่วงไม่กี่ชั่วโมงด้วย  กำลังย่อมดูล้าเป็นธรรมดา


                            ต่างจากครั้งนี้ มันลงแข่งแค่ว่ายน้ำไม่ได้ลงกีฬาชนิดอื่น  ผมได้แต่คิดในใจว่ามันต้องทำได้สิน่า

มั่นใจว่ามันต้องทำได้  พอคิดแบบนั้นย้ำๆ แต่ในความคิด  ปากผมดันหลุดตะโกนเชียร์ลั่นแบบลืมตัวซะเต็มที่เลยครับ


                              “พรตสู้ๆ  สู้เว้ยพรต เร็วๆ เลยพรตสู้ๆ” พื้นฐานนิสัยส่วนตัวผมไม่ค่อยแสดงท่าทางแบบนี้มา

ก่อน  แม้แต่ตอนเชียร์กีฬาที่เพื่อนรักลงแข่งก็ยังไม่เคยตะโกนแหกปากออกไปแบบนี้  ไม่รู้เหมือนกันว่าครั้งนี้มันลุ้นจนบีบหัวใจ

เล่นเอาผมเก็บอาการไม่อยู่ ลุกขึ้นยืนเกาะราวเหล็กแหกปากเชียร์ตามคนอื่นๆ เสียงดังสนั่นไปเลยครับ

                            มารู้สึกตัวเมื่อไอ้บอมย์มันลุกมายืนข้างๆ พร้อมกับตะโกนเป็นเพื่อนผมด้วย  พอหันมองหน้ามัน

กลับยิ้มให้แล้วมือป้องปากตะโกนของมันต่อเสียงดังกว่าผมอีกไอ้ห่า


                           “เหยี่ยวสู้โว้ย!  สู้เว้ยไอ้เหยี่ยวสู้ๆ!”  จังหวะนี้บีบหัวใจกองเชียร์กันจริงๆ เมื่อเข้าสู่ระยะห้าสิบเมตร

สุดท้าย จังหวะกลับตัวแต่ละคนต่างเร่งเครื่องปล่อยพลังกันออกมาเต็มสตรีม แถมยังคู่คู่สูสีกันอีก ลู่สามก็ขึ้นมาตีคู่กันหมดแล้ว 

จนเข้าสู่ยี่สิบเมตรสุดท้าย ผมยอมรับนั่งไม่ติดกันเลยครับ  ตะโกนเชียร์เสียงดังลั่นแบบไม่คิดว่าตนจะทำมาก่อน


                   “เฮ้ๆๆๆ! พรตเร็วๆๆๆ!”  เสียงผมเสียงไอ้บอมย์ เสียงเพื่อนๆ เสียงแฟนคลับมัน  เอ่ยชื่อมันดังสนั่นลั่นสระ

ชื่อของพรตกลบเสียงคนอื่นเสียหมด  ผมไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่ในสระจะได้ยินหรือไม่  แต่มันระงับการลุ้นไม่ได้จริงๆ  คงต้องเก็บ

ไว้ในความทรงจำว่าผมเชียร์กีฬาว่ายน้ำครั้งนี้เป็นการเชียร์ที่ลุ้นตามจนต้องยืนตะโกนแหกปากเสียงดังลั่นแบบนี้


              กระทั่งเข้าสู่ห้าเมตรสุดท้าย  ไอ้รั่วมันก็ทะยานตัวขึ้นไปนำแค่ครึ่งช่วงแขน ในขณะที่ลู่ห้าซึ่งรักษาระดับมาดีๆ

กับตกไปอยู่อันดับสาม และลู่สามขึ้นมาอันดับสอง ก่อนที่ทุกคนจะพุ่งเข้าแตะขอบสระไปตามกัน ผลการแข่งขันสิ้นสุดลงด้วยชัย

ชนะของเหยี่ยวรั่ว ซึ่งมันสามารถคว้าเหรียญทองมาให้คณะจนได้  ก่อนที่นักกีฬาแต่ละลู่จะดำมุดลอดห่วงเข้าไปกอดแสดงความ

ดีใจกับมัน  แต่ผมกลับรู้สึกไม่พอใจขึ้นมานิดๆ เมื่อลู่สามดันกอดมันไม่ยอมปล่อย  มันเองเริ่มจะรู้ตัวรีบดันไอ้ห่านั่นออกห่าง

ก่อนจะดึงตัวขึ้นจากสระหยิบเสื้อคลุมมาสวมแล้วเดินตรงมาที่ผมกับไอ้บอมย์กองเชียร์ของพวกเราทันที


                               “เย้! ชนะแล้ว”  มันชูกำปั้น เหยียดแขนให้พวกผมด้วยท่าทางสะใจอย่างเท่ที่มันสามารถคว้า

เหรียญทองมาสำเร็จ  กล้องถ่ายรูปทั้งจากมือถือและกล้องอีกนับหลายสิบตัวพากันกดชัตเตอร์รัวกระหน่ำเมื่อมันเดินเข้ามาใกล้

ใบหน้ายังมีหยดน้ำเกาะพราว  รวมทั้งหน้าอกและซิคแพคของมันที่บัดนี้ขนอ่อนลู่เป็นแพรสวย  พาเอาสาวๆ หน้าแดงไปตามๆ

กัน เมื่อเห็นผิวขาวที่สมบูรณ์ไปด้วยกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยของมันในระยะใกล้ชิด คงไม่ต้องพูดถึงเป้ากางเกงที่นูนเด่นเป็นรูปเป็น

ร่างให้เอาไปจิตนาการกันต่อได้อีก  งานนี้เมียผมเปลืองตัวชะมัดตกเป็นอาหารโอชาทางสายตาไปเสียแล้วเรียบร้อย  ผมชักรู้สึก

หวงมันขึ้นมาแล้วสิครับ?






มาลงตอนใหม่ให้แล้วนะคะ  ตอนหน้า อวสานแล้วค่ะ

ตอนพิเศษ  อ่านได้เฉพาะในหนังสือเท่านั้นค่ะ  ไม่โพสฯ ลงในกระทู้นะคะ

ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด
 
ตอนหน้าจะมี  ตัวอย่าง  บางตอนของหนังสือ  'แม่พระของวี' ที่

พี่วีเขียนแจกพิเศษสำหรับคนสั่งจองหนังสือ มนต์มาร 

มาให้ได้อ่านกันเล็กน้อย  อย่าพลาดนะคะ

Luk. :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-02-2012 11:42:10 โดย luxilove »

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
วันนี้พรต SEXY COOL!!!!
 :z1:
เป็นพระเอก(หรือนายเอก?)ของงานไปเลย
 o13

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ทั้งพรตทั้งรันเท่ห์มาก  อยากเห็นกับตาจริงๆ

 :laugh:

รอตอนอวสานนะคะ  บวกเป็ด

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ kataiyai

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
เก็บตังค์ค่าดูเลย

ไหนๆ ก็ไหน แล้ว :m16:

ออฟไลน์ nunamicky

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2285
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-3
ชอบตอนนี้
รู้สึกว่าสองคนนี้เค้ารัก เค้าห่วงกัน เค้าให้กำลังใจกันดี :กอด1:

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
รันจ๊ะ เราก็หลงพรตเหมือนกันนะ คนอะไรก็ไม่รู้
หล่อแล้วยังเก่งอีกต่างหาก แต่ที่ชอบใจมากที่สุดก็...
คงจะเป็นการหาวิธีมัดใจสามีนี่แหละ น่ารักจริงๆ
รันเค้าไม่คิดจะเบื่อหรอกจ้ะ รักซะขนาดนี้แล้ว :o8:
ตอนนี้พี่บอมย์มาเกาะกลุ่มด้วยยิ่งเด่นเข้าไปใหญ่
ดีใจกับชัยชนะของทั้งสามคนด้วยนะคะ  :L1:
ว่าแต่พรตเถอะ เตรียมตัวมอบรางวัลให้รันเค้าหรือยัง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

akike

  • บุคคลทั่วไป
5555+

แรง

รู้ไหมว่ารันหวงเมีย  เล่นดชว์หนังสด เอ่ยเนื้อหนังต่อสาธารณชนอย่างนี้

ออฟไลน์ sirikanda28

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1758
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +117/-3
อย่างนี้สิ รันถึงหลง :-[

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33

ออฟไลน์ Nuclear

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 373
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
ไม่หลงเมีย จะให้หลงใคร จริงไหม สิงห์รัน  :oni3:

ออฟไลน์ PoP~Pu

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-5
ออร่าออกมากพรตตอนนี้ ฮ่าๆ
เล่นเอาซะรันเคลิ้มหนัก
ตอนหน้าจะจบแล้วอ่าา เสียดายยย
จะรอนะคะ ตอนอวสาน^^

ออฟไลน์ AllRiseApril

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 507
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-0
โอยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่พรตจ๋าาา  แค่นี้น้องรันก็หลงจะแย่ 5555555555555 (ปะแหล่มปากอ่ะ น้องรัน = =)
สุดยอดเลย ชนะกันทุกคน เก่งงง o13

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
เห็นป่ะๆ เค้าบอกแล้วว่า รั่นคิดดีแล้วเหรอ ยอมให้รั่วลงน้ำ อ่ะ ก๊ากกกกกก ทั้งหึงทั้งหวงเลยดิ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด