-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เีดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ไม่มีไรที่ต้องชี้แจงมาก แค่เตือนไว้ว่าเรื่องนี้มีแต่ความรั่วเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
อย่าได้จริงจังกับเนื้อหา อย่าได้หวังกับสาระ แต่อาจลอกเลียนแบบวิธีคิดของ 'กุนซือเทพ'
นำเอาไปประยุกต์ใช้แก้เผ็ดได้เป็นบางกรณี
Luk. :กอด1:
เหยี่ยวหัวใจ
Part 1
บทนำ!...
.
.
.
.
รถสปอร์ตเปิดประทุนยี่ห้อดังสีดำเบาะแดงคันหรู ที่พ่อถอยให้หลังรู้ว่าผมเอ็นฯติดมหาลัยดัง
แถวชานเมืองคณะวิทยาศาสตร์กราฟฟิกดีไซค์ วันนี้เปิดเทอมวันที่สองโดยที่ผม นายอรัญ ขจรเกียรติวงศ์
หรือที่ใครๆมักเรียก ‘รัน’ ในชุดนักศึกษาน้องใหม่อย่างเต็มภาคภูมิ...
จอดรถเสร็จรีบตรงดิ่งไปยังหอประชุมของคณะทันที เพราะรุ่นพี่เรียกประชุมน้องวันแรก
ตามรายทางนักศึกษาเดินกันให้วุ่นไปหมด...สำหรับผมเป็นการเดินลำพังคนเดียวในสถานศึกษาครั้งแรกเลยก็ว่าได้
ตั้งแต่มัธยมผมมักอยู่กับเพื่อนรักในกลุ่มตลอดไม่เคยต้องเดินโดดเดี่ยวสักที แต่ครั้งนี้พวกเราต่างแยกย้ายไปตามฝัน
ของตัวเอง ต่างคนต่างแยกไปเรียนไม่ได้รวมกลุ่มเหมือนเดิม
พ่อผมเป็นนักการเมือง ผมไม่อยากเป็นนักการเมืองเหมือนพ่อ เรื่องนี้ผมชัดเจนกับครอบครัว
ตั้งแต่ต้นพ่อเองก็ไม่ได้บังคับผมเช่นกัน อย่างน้อยยังมีพี่ชายของผมอีกคนที่เดินตามรอยพ่อเข้าสู่อาชีพนักการเมืองแล้ว
ผมเบื่อสังคมการเมืองที่แก่งแย่งชิงอำนาจตลอดเวลา เบื่อครอบครัวที่ไม่มีเวลาให้กันเลย
เบื่องานสังคมที่ต่างสวมหน้ากากใส่กัน ผมเป็นลูกที่ถูกทิ้งให้อยู่กับแม่นมตั้งแต่เล็ก คิดเอง ทำเอง...ถูกปลูกฝัง
ให้ยืนด้วยลำแข็งตนเองมาตั้งแต่จำความได้ ความคิดผมจึงเกินวัยไปมาก...บรรดาเพื่อนสนิททุกคน ต่างพร้อมใจ
ให้ฉายาผมว่า “กุนซือเทพ” เพราะพวกมันเห็นว่าความคิดผมพึ่งได้เสมอ...
จะว่าไปไอ้บอมย์เองก็ติดที่นี่คณะการท่องเที่ยวและการโรงแรม มันเลือกคณะนี้เพราะนั่นคือ
ธุรกิจต่อยอดของครอบครัว...ส่วนผมทำไมต้องเลือกคณะนี้...หึหึหึ!...อย่าหัวเราะกันเชียวหละ...ผมเลือกเรียนตามเมียต่างหาก
เมียผมเป็นรุ่นพี่มันเลือกคณะนี้ ด้วยเหตุผลง่ายๆ มันเป็นลูกคนเล็กของตระกูล...เจ้าของธุรกิจจิวเวอร์รี่ส่งออกที่ใหญ่ที่สุด
ในประเทศ..เรียนเพื่อไปต่อยอดธุรกิจเหมือนกัน
อย่าเพิ่งถามทำไมผมไม่มีจุดยืนของตัวเอง...ผมมีครับ...เพราะอนาคตผมกับเมียต้องสานต่อธุรกิจ
ของครอบครัว...พ่อตาเค้าเน้นมาว่า...ต่อให้ได้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านก็ต้องบริหารธุรกิจของเค้า แล้วยิ่งลูกเขยที่มีเส้นสาย
ทางการเมืองอย่างผมพ่อตาแม่ยายท่านอ้าแขนรับตั้งแต่อยู่ม. 5 แล้วครับ ส่วนเมียผมตอนนั้นมันอยู่ม.6
ส่วนหนึ่งที่พวกท่านยอมรับคือ ผมสามารถควบคุมความประพฤติของเมียได้อยู่หมัด..เพราะฉะนั้น
ไม่มีใครเหมาะที่จะมากำหราบเมียจอมรั่วของผมได้แล้วเมียผมมักหาเรื่องปวดหัวมาให้ประจำ..และก็เพราะมันอีกนั่นแหละ..
ทำให้คนอย่างผมต้องใช้สมองอันชาญฉลาดคอยจัดการแก้ปัญหาสารพัดที่มีไม่ขาด...แต่ผมไม่เคยนึกเบื่อ...
กลับมีความสุขและสนุกได้รสชาติ ตั้งแต่มีมันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต....
เมียผมเป็นคนมีความสามารถมากจนล้นไปเยอะ กลายเป็นรั่วไปแล้วและเพราะความรั่วของมันนี่เอง
ทำให้มันไม่รู้จักโต...แถมกลายเป็นเสน่ห์ที่ทำให้ผมปวดหัวประจำ...หากไม่เพราะผมรักมันมาก...คงไม่ผันตัวเองมาเกาะติด
มันหรอก...ผมบอกกับตัวเอง ณ วันที่รู้ตัวแล้วว่ารักมันเข้าเต็มเปา..ตั้งแต่นั้นก็สัญญาไว้แล้วว่าจะไม่มีวันปล่อยมือจากมัน
เป็นอันขาด..‘เหยี่ยวรั่วของผม’
พบกันที่นี่แน่นอน อยากสำรวจ FC รัน & พรต ว่ามีมากน้อยแค่ไหน
ชีวิตในรั้วมหาลัยของทั้งคู่ ความรั่วของพรตจะสร้างปัญหาให้กุนซือสุดหล่อเพียงไร
พบกับทั้งคู่ได้ที่นี่ สำหรับตอนแรก เร็วๆ นี้
-
:mc4: เปิดเรื่องใหม่แล้ว
รันกับพรต :-[ เหยี่ยวรั่วกับกุนซือเทพ
-
เย้!!!!!! :laugh: อยากบอกว่าดีใจที่ซู้ดดดด :-[ เค้าเป็น FC คู่นี้ จะติดตามนะคะ รอคู่นี้มานานแล้ว ดีใจมากๆเลย :bye2:
-
:mc4:ในที่สุดก็ได้อ่านคู่พี่รันสักที
+1 ให้กำลังใจค่ะ
:L2: :L2:
-
ตามมาแล้ว จ้า พรต-รัน กิ้วๆ
-
มาแล้วเหยี่ยวรั่วกับกุนซือเทพ
สนุกแน่คราวนี้ : :-[
-
มารายงานตัวค่ะ
รออ่านคู่นี้มานาน สมใจซะที :m11:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
โอ้วววว น่าติดตามมากจ้า
-
เชียร์ด้วยคน รอเรื่องนี้มานานแล้วค่า เป็นคู่โปรดเลย
-
มาแล้ว ><
รอมานานละ ติดตามเลยจ้า !!!
-
:mc4: ฉลองเรื่องใหม่ค่ะ รอ พรต+รัน จ้า
ปล.บวกเป็ดและ+1ให้ค่ะ
ปล.2 เพิ่มกฏข้อ7ด้วยก็ดีน้า :กอด1:
-
เฮ้ย ย ย!!!!!!!
มาแล้วๆๆๆๆ มาแล้วสิน่ะ ////
รอมาตั้งนาน เย้ๆๆ ย๊ะฮูวววว์
เจิม มม มม
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
FC FC FC FC FC FC
-
อ๊ากกมาแล้วๆ จากที่รอคอยมานาน :mc4:
-
:mc4: มาฉลองเรื่องใหม่
-
มาต้อนรับรันกับพรต :mc4: :mc4:
-
:กอด1:
-
คู่นี้มาแล้ว จุดพลุฉลองให้กับความรั่วและความหื่น :mc4:
-
:mc4: รอคอยคู่นี้ เพราะรู้สึกมีรสชาดไม่เหมือนคู่อื่น
+ 1 แทนคำขอบคุณค่ะ
-
:mc4: คู่ที่รอคอย
-
ตามมาดูพี่เหยี่ยวรั่วกับกุนซือเทพกันต่อ
แต่ตามธรรมเนียมไทยแท้แต่โบราณ ลูกเขยต้องแต่งเข้าบ้านเมียถูกแล้วจ้า เพราะพ่อตาจะได้ช่วยกำราบลูกเขยได้ถูก
-
รอคอยคู่นี้มานานมาก
จะติดตามอย่างใกล้ชิด
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เย้ เย้ มีเรื่องของรันกับพรตให้อ่านแล้ว ดีใจจัง อยากอ่านแล้วอ่ะ รีบต่อนะ อยากรู้อ่ะ ว่าพรตจะรั่วขนาดไหนในมหาลัย :mc4: :mc4: :mc4:
-
มาแล้ววววววววว เหยี่ยวรั่ว ของรันนนนนนน
รออ่านนะค่ะ
-
มาตามคู่นี้ค่ะ :z2:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
FC รายงานตัวฮับ
-
เรื่องของรันกับพรต :impress3:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
มาแล้วๆๆ :mc4:
-
โอ้ว กุนซือเทพแอนด์เหยี่ยวรั่ว มาแล้ว~ o13
-
o15 รายงานตัวค่ะ
-
เย่ๆๆ มาฉลองด้วยคนคร้าบ o13
:mc4: :mc4: :mc4:
-
น้องรันกับน้องพรตมาแล้วววววววววววววววว
ดีใจ
:z2:
นับถอยหลังนอนรอความรั่วของพรตแล้วค่า
:pig4:
-
+1 +เป็ด เจิมเปิดเรื่องค่า~ :mc4:
อยากจะกรี๊ดดังๆ ในที่สุด เหยี่ยวรั่วที่รอคอย~
เปิดมาเฮียรันเค้า...สรรเสริญ บูชาเมียเค้าดีเนอะ!
หลงเมียเกินไปแล้วววว~ อิจฉาเหยี่ยวจริงๆ 5555
รอตอนต่อไปค่ะ!! ><~♥
-
มาติดตามความรั่วของพรต
-
จะบอกว่าเรายังอ่านตะเกียงพิเศษไม่จบเลย
พอเจอเรื่องนี้........กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถูกใจสุดๆๆๆๆต้องรีบไปอ่านให้จบแล้ววววว
๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-------------------------------------------------
โอเค.......
หลังจากตะบี้ตะบันอ่านตะเกียงพิเศษจนจบ
แม่เจ้า....พี่พรตรั่วมากกกกกกกก
ให้ตายเหอะ ชอบคู่นี้ๆๆๆๆๆ
มาต่อไวไวนะจ๊ะ จุ๊บๆ
:จุ๊บๆ:
+1 รอดีก่า อิอิ
-
มารออ่านนะคะ
-
รายงานตัวค่ะ :mc4: :mc4:
-
ว้าย...มาตามติดความรั่วค่ะ :กอด1:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
+เป็ด :mc4:
อยากอ่านเรื่องของคู่นี้ที่สุดดดดดดด :impress2:
-
รัน & พรต มาแล้ววว
:L2: :L2: :L2:
-
ว้าวววววววว
กุนซือเทพกับเหยี่ยวรั่วมาแล้วววว
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
เย้ พรตกะรัน ลุ้นลุ้น ว่าความรั่วของพรตจะทำให้รันปวดหัวได้แค่ไหน
-
ฮิ้วววววววว~
สงสัย "กุนซือเทพ" คงได้ปวดหัวอีกเย้ออเลยย
:m23:
-
:mc4:ต้อนรับคู่ฮาที่รอมานาน :mc4:
:mc4:พลุดังๆไปปลุกพี่บอมย์ด้วย :call: แถมธูปให้อีกกำ คุณ Luk จะได้รีบไปปลุกพ่อยักษ์หล่อให้รีบตื่น ปล่อยให้ค้างแบบนี้ไม่ดี
-
มารายงานตัวค่ะ o13
-
:mc4: :mc4: ในที่สุดคู่รักก้องโลกก็เปิดตัวมาแว้ว....
-
มาลงชื่อFC คู่นี้ค่า
-
มาให้อยาก :sad4:
:o12: .......................................................แล้วจากไป
-
o13
-
กรี๊ดพี่รันกับพี่พรตมาแล้วอยากอ่านมากชีวิตในรั้วมหาลัยจะสดใสซาบซ่าขนาดไหนมาต่อเร็วๆนะ
-
หึหึ พี่รันมาแล้วหรอ เค้ารอนานแล้วล่ะ พี่รันขาาาาาา :-[ :-[ :-[
-
อีกเรื่องพี่บอมบ์สิ้นไปแล้ว ก็มารอเปิดตัวเหยี่ยวรั่วกันครับ อยากรู้เหมือนกันว่าจะรั่วขนาดไหน
-
แอร๊ย~ผมชอบคู่นี้มาก นึกว่าจะไม่มีต่อ
โอ๊ยถูกใจมากครับ ชอบๆ~ รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลย
รัน พรต แฟนคลับครับ
-
ชอบคู่นี้ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
รอมาตลอดเลย
-
มาแล้วๆ ดีใจมากๆ
จะตั้งตารอนะค่ะ
ดีใจจัง
ชอบเหยี่ยวรั่วกับกุนซือเทพที่สุด
-
มาแล้วๆๆ
พี่รันมาแว้วววววววววว
วู้ว!!
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
รอมานานคู่นี้น่ารักจัง :-[
-
:mc4: :mc4:ฉลองเรื่องใหม่
รอตอนแรกจ้า :L2:
-
อ่านตะเกียงพิเศษจบ
ก็มาตามอ่านคู่ พรต& รัน อ่ะ
ชอบคู่นี้อ่ะ อยากอ่านความรั่วของพรต และอยากดูว่ารันจะแก้ปัญหาอย่างไร
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ฮั้ยยะ มาแล้วววววววว
มาลงชื่อๆๆๆ
:man1:
-
มาแล้วววว เหยี่ยวรั่วกับกุนซือเทพ :-[ :-[
FCค่ะ o13
-
รอ รอ รอ
-
เข้ามารายงานตัวค่ะ รออ่านเหยี่ยวกับรันเหมือนกัน
-
สวัสดีค่า
ดีใจที่สุดเลย รัน&พรต จงเจริญ :3123: :3123:
o13 o13
-
เข้ามาตามติดชีวิตรั่วๆของเหยี่ยวพรตจ้า o13
-
มารอต้อนรับรัน-พรตค่ะ :mc4:
-
มารอ :mc4:
-
รายงานตัวด้วย :L1:
-
ว้าววๆ รันพรต
มารอค่ะ
-
:z2: :z2: :z2:
-
อยากอ่านคู่นี้ที่สุด ตอนแรก
เห็นชื่อเรื่องคิดไว้ว่า เดี๋ยวหลายๆ ตอนค่อยอ่าน
ดีนะที่เข้ามาอ่านก่อน เลยรู้ว่าเป็น รัน กับ พรต
-
รอเหยี่ยวรั่วค่า :impress2:
-
:mc4: :mc4: ตอนรับเรื่องใหม่
เ้ข้ามารอเหยี่ยวรั่ว+กุนซือเทพ
:z2: :z2: :z2:
-
ขอต้อนรับเปิดเรื่องใหม่ เย้ เย้ :mc4:
-
:mc4: เข้ามารอดูความรั่ว
-
น่าสนุกเนอะ
รอลุ้น ว่าทำไมกุนซืนเทพ ถึงหลงรักนายเหยี่ยวรั่วคนนี้ได้นะ
-
มาลงชื่อเป็น FC เหยี่ยวรั่วด้วยคนคับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ชอบคู่นี้มากมาย เหยี่ยวรั่วจะฮาได้ใจขนาดไหน จะรอติดตามนะคับบบบบบบบ :mc4: :mc4: :mc4:
-
มาแล้ววววววววววววเหยี่ยวรั่วVSกุนซือเทพ :mc4: :mc4: :mc4:
-
ว๊าว จุดพลุฉลองเลยอยากอ่านคู่นี้มาก
-
รายงานตัวคร้า....อยากอ่านมากๆๆๆๆๆๆ
รอตอนแรกเสมอ มาไวไวนะค่ะ
-
:mc4: เย้ ๆ
-
กรั้ดดด มาแล้ว
-
Congratulation ka
-
เปิดเรื่องใหม่อีกแล้วอิอิ
ท่าทางเมียจะรั่วหนักเอาการน่ะเนี่ย
คงฮาไม่น้อยรออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ
-
:mc4: :mc4:มาแล้ว...คู่นี้ที่รอคอย รัน-พรต , กุนซือเทพ-เหยี่ยวรั่ว รอตอนต่อไปคะ :กอด1: :L2:
-
กรีดร้องไปแล้ว 1รอบ รออ่านคู่นี้แบบเต็มๆมานานแล้ว
ขอเป็นแฟนคลับเรื่องนี้อย่างเหนียวแน่นไม่แพ้มนต์มารเลยค่ะ
-
อั๊ยย๊ะ ! รอพี่รันพี่พรตมานานมากกก ถึงคิวออกโรงแล้ว เย้ๆ :impress2:
-
รั่ว :D
-
นั่งติดขอบจอคร่า 55555555 :z2:
-
มันดีใจอ่ะ... (http://i269.photobucket.com/albums/jj72/myem0/01/yoyo-emoticon-2-029.gif)
-
:mc4::mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เย้ๆๆ มาแล้ววว
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
พรต-รันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m3: :m3:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเน้ออออ :ped149:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
:pig4:
-
มาลงแล้ว 55555 ขอตามดูกลเม็ดของกุนซือรันในการพิชิตเหยี่ยวรั่วพรต
-
มารอเหยี่ยวรั่วกะกุนซือเทพด้วยคนนะ
:L2:
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 1
รุ่นพี่จอมรั่ว!...
.
.
.
.
“เฮ้ย! พวกน้องๆ เงียบกันหน่อยสิเว้ย”
เสียงตะโกนใส่ไมโครโฟนดังเล็ดลอดออกมาให้ได้ยิน ทำเอาเท้าที่กำลังก้าวของผมชะงักกึก
ก่อนจะเร่งเดินให้เร็วขึ้นเพื่อตรงเข้าไปข้างในให้ไว เจ้าของเสียงเป็นคนที่ผมคุ้นเคยที่สุดตลอดสี่ปี
“น้องเพิ่งมาถึงหรือคะ ทางนี้เลยมาทางนี้ค่ะ” พี่ผู้หญิงคนสวยหน้าตาดีตรงเข้ามาพาผม
ไปนั่งแทรกในแถว ซึ่งมีบรรดานักศึกษาน้องใหม่นั่งขัดสมาธิกับพื้นทั้งชายและหญิงร่วมๆ ร้อยกว่าคน
จะด้วยความเด่นของพี่สาวสุดสวย หรือคนมาสายอย่างผมก็ไม่ทราบได้ ที่ทำให้ทุกย่างก้าว
ของเราเป็นจุดสนใจต่อบรรดาพวกที่นั่งอยู่ให้ชะเง้อคอยาวมองตามโดยไม่ยอมละสายตา ปัญหาที่ผมมาสายต้นเหตุก็มาจาก
ไอ้ตัวแสบที่ดันใช้ให้ผมไปแวะส่งแบบจิวเวอร์รี่ดีไซน์ใหม่ให้ทางโรงงานผลิตก่อน แล้วถึงค่อยตรงมายังมหาลัยทีหลัง
เพราะเจ้าตัวติดภารกิจรับน้องต้องมาแต่เช้ามืดซะงั้น
“เฮ้ย! มองอะไรกัน มองพี่นี่เข้าใจไหม ใครขืนยืดคอมองน้องใหม่หน้าอ่อนนั่น เดี๋ยวมีเฮ”
เสียงรุ่นพี่เจ้าปัญหาคนเดิมทำเอาทุกคนหันหน้ากลับไปยังคนพูดทันที แถมสาวน้อยปากดีนางหนึ่งยังพูดสวนกลับไปว่า
“โถ! รุ่นพี่รูปหล่อคะ พวกเราแค่มองคนมาช้า ไม่ได้สังเกตว่าหน้าอ่อนหน้าแก่เลยค่ะ
ถึงยังไงรุ่นพี่สุดหล่อก็น่ามองกว่าเยอะ...ฮ่าๆๆๆ” คำพูดกึ่งแซวของสาวเจ้าผู้ใจกล้า ทำเอาพวกที่เหลือหัวเราะไปด้วย
ส่วนคนบ้ายอดันยิ้มแก้มฉีก ในขณะที่ผมกำลังนั่งลงตรงที่ว่างแถวสุดท้ายก้นยังไม่ทันอุ่นด้วยซ้ำ มีอันต้องชะงักนิ่ง
เมื่อรุ่นพี่เจ้าปัญหาเสือกประกาศก้องกลางห้องประชุมว่า
“นี่! รุ่นน้องที่เพิ่งมาตะกี้ ให้เดินออกมาหน้าแถวด้วยครับ”
จบข่าว นี่สินะคือจุดประสงค์ของไอ้ตัวแสบคงกะจะโชว์พาวน์เหนือผมให้ได้สิท่า
ช่างมีความพยายามจริงๆ เชื่อเค้าเลย....
เมื่อมันบ้าเรียก ผมจำต้องทำหน้านิ่งลุกเดินออกไปตามคำเรียกร้อง สายตานับร้อยคู่
ต่างมองเป็นแถว ผมออกมายืนนิ่งมือไขว้หลังหันหน้าออกสู่ฝูงชน ก่อนจะกวาดสายตามองมุมกว้าง
แล้วเผยรอยยิ้มประจำตัวโชว์เขี้ยวและลักยิ้มพิมใจส่งออกไปทันที เป็นไปตามคาดเสียงกรี๊ดสนั่นลั่นห้องประชุม
ก็ตามมาอย่างที่ควรจะเป็น เพราะมันเป็นเรื่องเคยชินเสียแล้ว
“กรี๊ดดดๆๆ โคตรหล่อเลยค๊า น่ารักโคตรๆ หวี๊ดววว!!”
เสียงกรี๊ด เสียงหวี๊ดปากดังกระจาย ยังผลให้ไอ้รุ่นพี่ตัวแสบชักสีหน้าเหมือนเด็กโดนแย่ง
ของรักทันที ก่อนจะตะโกนซะดังลั่นกลับไปว่า
“เงียบหน่อยน้อง ขอให้อยู่ในความสงบ...เฮ้ย! เงียบเว้ย อยากโดนซ่อมทั้งกลุ่มเลยดิ”
ได้ผล ไอ้ประโยคสุดท้ายทำเอาเสียงที่ดังกระหึ่มเงียบกริบลงทันที แม้แต่เสียงแมลงวี่ยังแทบไม่ได้ยิน หึหึ..มันเก่งจริงๆ
“ดีมาก บอกแล้วรู้จักฟังค่อยน่ารักสมกับเป็นรุ่นน้องพวกพี่หน่อย เอาละ..น้องแนะนำตัว
กับเพื่อนๆสิครับ แล้วทำไมถึงมาช้าพวกพี่ให้โอกาสอธิบาย” หึ! ฟังดูดีใช่หยอก ผมยกยิ้มตามนิสัย ซึ่งพวกเพื่อน
มักบอกเป็นการยิ้มที่กวนตีนสุดๆ ทำเอาห้องประชุมที่เงียบกริบกรี๊ดกร๊าดขึ้นอีกรอบ ก่อนจะซ่าลงอย่างรวดเร็ว
เมื่อสายตาให้รุ่นพี่บ้าพลังมันกวาดมองอย่างเอาเรื่อง
“ผม อรัญ ขจรเกียรติวงศ์ เรียกง่ายๆ ว่า ‘รัน’ ครับ” รวบรัดตัดจบ พร้อมยิ้มพิมใจ
ส่งให้ไปอีกครั้ง เรียกเสียงกรี๊ดตามมาติดๆ ทันที
“กรี๊ดดดๆๆ...ชื่อหล่อสมตัวเลยค๊า โสดไหม..รับสมัครแฟนป่าว? บลาๆๆๆ” มาเป็นชุด
ฟังไม่ได้ศัพท์ เล่นมาสามสิบสี่สิบคำถาม ผมได้แต่ยิ้มอย่างเดียว คาดไว้แล้วต้องมีคนทำหน้าที่แทน ใช้เวลาไม่ถึงสองวิ
มาแล้วครับ
“พอๆ หยุดดดด!! ไม่ใช่วิชาสังคมนะน้อง จะได้ซักประวัติสำรวจทะเบียนราษฎร์
เงียบสิเว้ย! ขืนยังกรี๊ดกร๊าดกันต่อ พี่จะให้บูมไม่หยุดพักเลยเอาป่าว?” ได้ผลสำหรับคำขู่ ทั้งห้องประชุมหุบปากลงทันควัน
แล้วไอ้ตัวแสบก็หันมาจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะพูดขึ้นว่า
“เอาละ น้องรันบอกเหตุผลดีๆ มาให้ฟังหน่อยว่าทำไมเราถึงมาช้ากว่าเพื่อน
ถ้าหากเหตุผลฟังไม่ขึ้นน้องอาจได้ออกกำลังรอบสนามบาสรู้ไหม” มีขู่อีกด้วย น่ากลัวชะมัดคงกะเอาคืนผมมาตลอดสิท่า
“ครับ ผมมาช้าเพราะเมียเจ็บท้องคลอด เลยเสียเวลาไปส่งเค้าทำคลอดเสียก่อน
แต่เพราะเห็นว่าการนัดน้องสำคัญกว่าถึงได้รีบบึ่งมานี่เลย ปล่อยเมียไว้กับหมอ พี่ว่าผมควรได้รับการลงโทษหรือเปล่า?”
ผมตอบไปเสียงดังฟังชัด พาเอาทั้งห้องประชุมเกิดเสียงอืออึ้งเสียงซุบซิบแซ่งแซ่ หลายคนปากอ้าตาค้างไปเป็นแถว
ส่วนคนป้อนคำถามใส่อารมณ์กลับมาทันที
“อย่ามาตลกคาเฟ่ พวกพี่ไม่ขำด้วยนะน้อง ไปมีเมียเจ็บท้องคลอดตอนไหน
แก้ตัวน้ำขุ่นๆ เหตุผลฟังไม่ขึ้นพวกพี่คงให้น้องไปออกกำลังเรียกเหงื่อรวบรวมสติให้สดใสแล้วจริงไหม?” พูดพร้อมสายตา
ยิ้มเยาะผมอีก ที่ผมปูไป เพราะคิดว่านิสัยชอบอวดเก่ง อยากเอาชนะที่แก้ไม่หาย ต้องหลงกลผมชัวร์ และก็เข้าทางผม
เหมือนทุกครั้งอย่างที่คิด
“พี่รู้ได้ไงว่าผมไม่มีเมียท้องแก้จะคลอด พี่รู้จักผมหรือถึงกล้าพูดว่าผมโกหก
เหตุผลฟังไม่ขึ้น” ผมสวนกลับไปทันที เจ้าตัวอ้าปากค้าง เกือบจะหลุดออกมาแล้วมั้งว่ารู้จักแต่ยั้งไว้ได้ทัน
ไอ้ผมแอบกลั้นขำกับท่าทางหน้าดำหน้าแดงที่โดนผมย้อนเข้าให้ ก็ใครเสียอีกที่ดันบอกผมว่า เปิดเทอมใหม่
ช่วงกิจกรรมรับน้อง ให้ทำเป็นไม่รู้จักกันไว้ก่อน ไม่งั้นจะเสียการปกครองของเค้า เพราะงานนี้เจ้าตัวเค้าได้รับหน้าที่สำคัญ
เป็นหัวหน้าทีมนำรับน้องของกลุ่มปีสองเลยเชียว นี่ไงผมจึงเอามาเป็นประโยชน์หยัดกลับให้ซะเลย
“น้องรันมีเมียท้องแก่จริงหรือค่ะ โอยไม่อยากเชื่อหน้าตาหล่อบาดจิต
ดันจะเป็นพ่อลูกอ่อนเสียแล้ว” พี่สาวในกลุ่มสต๊าฟซึ่งยืนอยู่พูดเปรยออกมา พาเอาเสียงโห่ฮิ้วดังขึ้นสนั่นหอประชุมอีกครั้ง
“ฮิ้ววววว!!”
ไอ้คนต้นคิด ยิ่งหน้าไม่สบอารมณ์เข้าไปใหญ่ แววตาวาวโรจน์คาดโทษผมดื้อๆ ซะงั้น
“หึ..เอาเถอะถือว่าพวกพี่ไม่มีข้อพิสูจน์ แต่จะปล่อยจำเลยพ้นผิดไปง่ายๆก็ใช่ที่ ในเมื่อเหตุผล
ข้ออ้างก็ยากแก่การพิสูจน์เสียด้วย น้องคิดว่าตัวเองควรทำยังไงถึงจะสามารถกลับเข้าไปนั่งในแถวได้” นั่น...มาอีกแล้ว
ช่างสรรหาวิธีการจริงๆ ไอ้ตัวแสบกะเล่นผมให้จนแต้มให้ได้ว่างั้น
“เอางี้ พี่มีคำถามยกประเด็นที่น้องให้เหตุผลมีเมียท้องแก่กำลังจะคลอดมาเป็นคำถามแล้วกัน
ถ้าตอบคำถามถูกต้อง พวกพี่จะปล่อยให้กลับแถว แต่ถ้าตอบผิด คงต้องให้ทำตามคำสั่งแสดงอะไรบางอย่างให้เพื่อนๆ
ในห้องประชุมได้ชมเป็นขวัญตากันหน่อยแล้ว ตกลงตามนี้” จัดไปไอ้เหยี่ยวรั่ว เห็นที่ผมคงต้องตัดจบเสียที
ไม่งั้นมันต่อไม่หยุดแน่ๆ ขืนยืดเยื้อคงไม่ต้องทำอะไรต่อกันแล้ว
“เอาเลยพี่ ถามมาได้ครับ” ผมตอบมันไป ทุกสายตาต่างจ้องมองมายังหน้าแถว
ลุ้นตามเต็มที่ พวกพี่ๆสต๊าฟบ้างนั่งบ้างยืน ไม่ต่ำกว่ายี่สิบสามสิบคน พากันคอยืดคอยาวเกาะติดสถานการณ์เช่นกัน
คงคิดจับผมโชว์บ้าบอให้ได้สมใจอยากสินะ หึหึ..ยังไม่รู้จักผมดีพอ ขนาดไอ้รั่วอยู่กับผมมาเกือบสี่ปี
มันยังชอบลองดีกับผมไม่เคยเข็ด
“น้องรู้ไหม ทำไมเด็กปกติถึงมีกำหนดคลอด 9 เดือน?” ดูคำถามมันดิ
สมกับความรั่วของมันจริงๆ คิดขึ้นได้เนอะ
“ธรรมชาติสร้างมาให้ท้องแค่ 9 เดือน สำหรับมนุษย์” ผมตอบไปด้วยใบหน้าอมยิ้มนิดๆ
เกือบจะเผลอยักคิ้วกวนกลับด้วยแล้ว เผอิญยั้งไว้ทัน
“ผิด! คำตอบที่ถูกคือ เพราะไม่มีใครทนอยู่กับผู้หญิงเกิด 1 ปีตะหาก”
ฟังคำเฉลยปัญญาอ่อนของมันดิ
“ฮ่ะๆๆ ฮ่าๆๆๆ...กร๊ากกก!!”
เล่นเอาทั้งห้องประชุมหัวเราะกันสนั่นลั่นทุ่ง กลุ่มผู้ชายหลายคนถึงกับกุมท้องขำกันท้องคัดท้องแข็ง
เชื่อแล้วจริงๆ เมียกู มึงรั่วได้ใจกูจริงๆ ไอ้ห่าพรต
“เอาล่ะ น้องตอบคำถามผิดต้องทำตามข้อตกลง” มันรีบพูดทวงเงื่อนไขขึ้นมาทันที
หึ...ผมคงยอมรับคำตัดสินจากคำเฉลยปัญญาอ่อนของมันหรอก
“เดี๋ยวพี่!..ผมยังไม่เคลียร์ ถ้าพี่เฉลยแบบนี้ งั้นกรุณาตอบผมมาก่อนดิ แล้วทำไมผู้ชาย
ถึงไม่ไปตั้งท้องเสียเองเลยล่ะ?” ผมถามมันกลับบ้าง ห้องประชุมที่กำลังขำกระจายพากันหยุดหัวเราะตั้งใจฟังที่ผมย้อนถาม
และรอฟังคำตอบจากปากไอ้รุ่นพี่หน้าหล่อยังกะนายแบบ ที่มีสมองล้นจนรั่วอย่างใจจดใจจ่อทันที
“ไม่เห็นจะต้องถามเลยน้อง ธรรมชาติสร้างให้ผู้หญิงเป็นเพศแม่ นั่นก็สมเหตุสมผลที่ผู้หญิง
ควรตั้งท้องนะสิครับ” พูดจบมียักคิ้วให้ผมอีก เหมือนคำตอบของตนชนะขาดลอยซะงั้น ผมอมยิ้มกวนกลับ
ก่อนจะเฉลยไปว่า
“ผิด! เพราะไม่มีใครอยากฝากชีวิตไว้กับผู้ชายต่างหาก ผู้หญิงจึงทำหน้าที่ตั้งท้อง
ก็เพราะไอ้ผู้ชายที่ไม่ชอบทนอยู่กับผู้หญิงเกิน 1 ปี มันมีสันดานไม่รับผิดชอบไง เด็กที่เกิดจึงไม่ไว้ใจฝากชีวิตไว้กับพวกมัน”
ผมพูดจบ พาเอาทั้งห้องประชุมหัวเราะน้ำตาเล็ดกันไปเลยคราวนี้ มีหลายคนถูกอกถูกใจปรบมือประกอบท่าทางกันใหญ่
ไม่เว้นแม้แต่รุ่นพี่กลุ่มสต๊าฟ ออกอาการหัวเราะขำกันท้องคัดท้องแข็ง ส่วนไอ้ตัวแสบเจ้าแผนการหน้าบูดเป็นตูดลิงไปแล้ว
สุดท้ายผมก็ได้รับชัยชนะ กลับเข้ามานั่งในแถวโดยไม่ถูกให้ทำท่าพิเรนทร์พาอาย
ตามคำคาดโทษ นอกจากผมจะสะใจเมียรั่วลึกๆ ที่ดันข่มผมไม่ลงแล้ว ผมยังเตรียมจัดหนักคืนนี้อีก ไม่รู้จักเข็ดจักจำ
หาเรื่องให้ตลอดสิเอ่อ ไม่รู้ทำไมถึงอยากชนะผมเสียจริง ไอ้ผมจะแกล้งยอมแพ้ก็คงไม่ได้ ไม่งั้นนิสัยอย่างพรต
รับรองยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่ ทีนี้กำหราบยากเข้าไปอีก
เอาเถอะ มันขยันหาเกมส์มาเล่น ผมก็สนุกไม่น้อยเช่นกันที่ได้แก้เกมส์กับมัน
นี่แหละชีวิตผมถึงไม่รู้สึกเบื่อเมื่อมีมันคอยสร้างสีสันฝึกทักษะให้แบบนี้ ไม่รักไม่หวงก็บ้าแล้วจริงไหม?????
มาต่อตอนแรกให้แล้วนะคะ เพราะเข้าเล้าฯมา
ทนเห็นกระแสเรียกร้องจาก FC ของคู่นี้ไม่ไหว
จัดไปตามคำขอ
Luk. :pig4:
-
จิ้มก่อนค๊า
แอบย่องมาลงน่ะเนี่ย
FC FC เย้ๆๆๆ
--------------------
อยากจะกรี๊ดดด ดังๆๆ ดังให้มันถึงฟ๊าาา โอ้เย๊!!
ร้องเป็นเพลงซะเลย น่ารักมากมายเลย
คิดได้ไงเนี่ย 55555555555555
รั่วได้อีกเยอะ!! จัดหนักเลยกุนซือ
ฝันดีน่ะค่ะ ;')
+1 +เป็ด +♥♥♥♥♥
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
พรตยังรั่วเสมอต้นเสมอปลาย :laugh:
:pig4:
-
จะฮาหรือจะเห็นใจพี่พรตของน้องรันดีน้า :laugh:
-
นึกว่าจะตอบว่า ไปทำธุระให้เมีย
-
ห้าๆๆๆๆ :m20:
นี่แค่วันแรกนะเนี่ย พรตโดนตอกกลับซะหงายหลังเลย :m20:
-
:laugh:จะข่มผัวโดนข่มเองซะงั้นพรตเอย
-
โอ๊ย ปวดแก้ม :เฮ้อ:
-
พี่พรตรั่วได้อีก
ฮะๆๆๆ
-
:laugh: ฮาเหยี่ยวรั่ว แพ้เค้าตลอด
:กอด1: :pig4:
-
:m20: :m20:
พรตอยากข่มรัน
ต้องรอชาติหน้าแล้วหล่ะ
-
ถ้าตอบว่าไปทำธุระให้เมีย พรตคงหลุดเยอะกว่านี้แน่ๆ เลย :laugh: :laugh:
น่ารักมากเลยค่ะ o13 o13
-
กรีดๆๆ รอบสองต่อ
-
มาดึกแต่เราดึกกว่าอิๆๆๆ
-
:laugh:
น้องพรตขา
จะข่มผัวน่ะต้องวางแผนให้รัดกุมกว่านี้นะคะ
ไม่งั้นนอกจากผัวจะข่มกลับแล้ว
จะต้องโดนกดขี่เพิ่มอีกกระทงเป็นแน่แท้
:oo1:
ชอบน้องรันค่าาาาาาาาาาา
:pig4:
-
อ่านคู่นี้แล้วชอบมาก ฮาขี้แตกขี้แตนเลย
-
555 พรตรั่วสุดๆ
-
ก็ยอมๆพรตรั่วบ้างก็ได้ ระวังโดนงอนแล้วเค้าไม่ให้ง้อ แกจะยุ่งนะรัน ชิส์ๆๆๆ 55555555555
-
พรตรั่วได้ใจจริงๆๆๆๆ
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก แค่ตอนแรก เหยี่ยวรั่วก็ฮาเอาโล่ห์อีกแล้ว ไม่เคยเข็ดจริงๆ :m20: :m20: :m20:
-
เจอคำผิดอยู่จุดนึงค่ะ
“นี่! รุ่นน้องที่เพิ่งมาตะกี้ ให้เดินออกมาน่าแถวด้วยครับ” ต้องใช้เป็น "หน้า" นี้ค่ะ =]
เค้าชอบคู่นี่ คิคิ :laugh:
-
ในที่สุดก็ได้อ่านคู่นี้จนได้
-
บางทีก็เอ็นดูพรตนะ แพ้ตลอด
-
คิดไม่ผิดที่แว่บมาตอนเช้า กรี๊ดส์
พรตนี่รั่วเกิ๊น อยากข่มน้องรัน คืนนี้โดนจัดหนักแน่นอน
-
น่ารักอ่ะ o13 o13
-
:m20: รั่วได้ใจจริงๆ
-
เย้ๆ มาแล้วคู่โปรด ชอบคู่นี้มากๆ ดูท่าทางจะดุเด็ดเผ็ดมันส์ :z1:
-
ชอบคู่นี้ที่สุด อ่านกี่ทีก็ฮากับเหยี่ยว
-
ถึงพรตจะรั่วยังไงรันก็รัก ขำพรตรู้ว่าสู้รันไม่ได้ก็ยังจะหาทางอยู่นั่น
-
เย้ๆๆๆ รันพรตมาแล้ว
มาถึงก็รั่วเลยนะพรต อิอิ
ชอบคู่นี้มาก
รอติดตามนะคะ ^^
-
ฮามากกกกกกกกกกก
-
ขำกลิ้งเลย
แล้วพี่พรตก็แพ้ทางคุณสามีอีกจนได้
ดีนะไม่หลุดปากว่า ไปส่งเมียน้อยท้องแก่ที่ไหนถึงมาสาย
ไม่งั้นมีเฮรู้ทั้งมหาวิทยาลัยแล้ว
-
ความรั่วขิงะรต มาเเรงนะเนีย ใครมันจะชนะตารันได้อ่ะ เล่นปราบซะอยู่หมัดเลย55555 :laugh: :laugh: คืนนี้ตาพรตเสร็จแน่ :z1: :z1:
-
น่ารักมากอะคู่นี้ :กอด1:
-
คู่นี้หวานในแบบคู่รั่วจริงๆแค่เปิดเรื่องก็ฮาแล้วต่อไปคงมีให้ลุ้นอีกเยอะ >w<
-
ยกมือเป็นแฟน(คลับ)พี่รัน
ฮาา
-
รั่วได้ใจจริงจริง
-
+1 ให้คุณลักษ์
ขอ :mc4: :110011: :z7:
ปั๋ว เมีย คู่นี้น่ารักดีจ้า
:call: :call:
-
ถึงรั่วก็รัก :กอด1:
-
พรตรันน่ารักอ่ะ! :o8:
ชอบๆ รั่วตั้งแต่ตอนที่หนึ่งเลยอะพรต~ :laugh:
+1 +เป็ด :กอด1:
-
:pigha2: :pigha2:
-
เหยี่ยวรั่วน่ารัก
แพ้ตลอดดดดดด
พี่รันก็แพ้นะ....แพ้ใจ
ฮิ้ววววววววววววววววววว
-
รันสมกับเป็นกุนซือเทพจริง ๆ พรตก็สามารถรั่วได้ตลอดเวลาเช่นกัน เหมาะสมกันมาก
คิดว่าคู่นี้ไม่น่าจะมีดราม่า เพราะเป็นคู่ที่สร้างความบันเทิงให้แก่คนอ่านอย่างมากเลย
:pig4: :pig4:
-
น่ารักมากกกกกกกก
:กอด1:
-
พรตนี่รั่วได้น่ารักจริง รั่วได้ทุกที่ทุกเวลา
-
ชอบมากกกกกกกกก ยิ่งตอนนี้เครียดกับเรื่องน้ำท่วม ได้อ่านเรื่องสนุกบ้างก็ดี มาบ่อยๆนะจะคอยทุกวัน :impress3:
-
ยกแรก กุนซือรันชนะ ขอยกต่อไปต้องฮาแน่นอน 555 เหยี่ยวรั่วสู้ๆ
-
มีหนึ่งสุภาษิตให้เหยี่ยวรั่วค่ะ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น :laugh:
-
o18พรตรั่วน่ารักเสมอ....รันถึงทั้งรัก ทั้งหลง :impress2:
แต่เอาใจช่วยให้ เหยี่ยวรั่วเอาชนะได้บ้างน่ะ
เดี๋ยว กุนซือเทพจะได้ใจ
-
พรตก็ยังคงรั่วเสมอต้นเสมอปลายเหมือนเดิม :m20:
-
:m20: :m20: :m20:
:L2: :L2:
-
o13 รอความรั่วของเหยี่ยวพรตค่ะ
ปล.+1และเป็ดนะคะ
-
น่ารักอ่ะ ชอบอ่ะ สนุกอ่ะ :laugh:
-
ข่มไม่เคยได้เลย งั้นเอาความรั่วข่ม เจ๊ว่าชนะชัวร์
-
:m20: :m20: :m20:
ยิมจนปวดแก้มไปหมดแล้ว
เชียร์พี่รันลงโทษพี่พรตเต็มที่
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
-
รู้ว่าสู้ไม่ได้ก็ยังสู้อีกเนอะ พรต :jul3: :jul3: :jul3:
-
กรี๊ดค่า~
อะไรมัีนรั่วแท้ รั่วจริง รั่วเกินใครว่ะเฮ้ยไอ้พรต!
พี่รันนี่ก็...เทพเกิ๊น~ ชนะทุกเกมงี้ มักมีบทลงโทษพี่พรตด้วยใช่ป่าว? กร๊ากๆ
แหม๊~อิจฉาคู่นี้ดีมั้ย?? (หล่อ)กินกันไม่ลง...เพราะนายพรตเจอกินอยู่คนเดียว 555555
รอตอนต่อไป
ปล.เรื่องนี้ไม่มีดราม่าแน่นอน = =')b
-
รั่วจนหา ที่ปะ ที่อุด ไม่ได้แล้ว เจ้าพรตเอ้ย
-
พี่พรต เดียวเราให้กระสอบทราย
(เอาไว้อุดรอยรั้ว :laugh3:)
-
555 หนุกหนานมากมาย พรต..โดน!! :m20: :m20:
-
:laugh: :laugh:เหยี่ยวรั่วเอ้ย...รั่วได้ตลอดเจงๆ นี่พึ่งตอนแรกก็ตั้งท่าข่มแระ แต่อย่างว่า...กุนซือเทพ...เค้าก็ยังเทพเสมอต้น เสมอปลาย o13
-
:m20: :m20: :m20:
รั่วๆๆแบบนี้ระวังกลับบ้านโดนรันอุดรอยรั่วนะคะ
:กอด1: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2:
:L2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ด้วยคนค่าาาาา
มาแล้วเหยี่ยวรั่วผู้สร้างสีสันฮาๆๆๆๆๆ
-
:กอด1:คู่นี้
รั่ว ฮา น่าร้ากอ่ะ
-
คู่นี้ฮาจริงอะไรจริง :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
พรตนี่สุดๆเลยนะ ขยันตลอดดดดด
-
รั่วจนได้เรื่องอีกแล้วนะพรต :laugh: :laugh: :laugh:
-
ไม่เข็ดสักทีนะพรตนะ
ชอบหาทางแกล้งรันตลอด สุดท้ายก็โดนเอาคืนทุกครั้ง 555555
-
พรตนี่สมกับฉายาว่า "เหยี่ยวรั่ว" เจรงๆๆๆ
รันก็รักเหยี่ยวรั่วคนนี้มากไม่ใช่
เอาเป็นว่าจัดหนักไปแล้วกันคืนนี้ คริคริ
-
สุดยอดเลยคู่นี้ :really2:
-
:jul3: :jul3:
-
พี่พรตรั่วสุดๆ :m20: :m20:
-
พรต รั่วคงเส้นคงวา :laugh:
-
ขอเม้นให้กุนซือเทพก่อนค่อยอ่าน ติดตามนะค้าบ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านจ้ะ อ่านแล้วก็ :m20: มาก
-
คู่นี้น่ารักจริงๆ :man1:
:pig4: :pig4:
-
เฮียพรต ยังคิดลองดีกับกุนซือไม่เลิกสักที ไม่เคยเข็ดเล้ยจริง ๆ :m20:
-
ฮาเกิน!!!
พี่พรตรั่วสุดๆๆ
ขำจนปวดท้อง
-
ทึ่งในความพยายามจะเอาชนะคุณสามีของหนูพรต... ถึงกับต้องวางแผนจะอั้นจะอี้
คุณรันเธอก็เทพจริง ๆ :m12: ไม่เคยแพ้ทางเมียเลย
รอจิ้นตอนท่านเทพจัดชุดใหญ่ให้น้องรั่ว :o8:
-
ขอบคุณคร๊าบบบบบบบ o13
:m20:
-
ว๊ากกกก แพ้ตลอดกาลนะนายพรตรั่ว ฮ่าๆๆๆ
-
รั่วตลอดอ่ะคนนี้ กร๊ากกก
มาเอาใจช่วยรันค่ะ
^__^
-
พรตรั่วจริงๆเลย :m20:
รันก็ไม่ยอมพรตเลยน่ะ
-
:jul3: :jul3: :jul3:
-
เริ่มต้นคู่นี้ท่าทางจะมันส์ ต้องติดตามอ่านกุนซือเทพของเราซะแล้ว คำถามคำตอบโดนใจสุด ๆ o13
-
พี่พรตตตตต ! รั่วกว่านี้ได้อีกป้ะ ? 555555555. รักคู่นี้ ๆ มาต่อไวไวนะค้ะ >< :impress2:
-
เหยี่ยวรั่วจิงๆๆ พีรันเก่งตลอด แก้เกมพี่พรตซะ :laugh:
-
นั้นดิ ว่าทำไม เมื่อคราวโดนจับกด มันถึงได้แปลกๆ เหมือนไปรู้จักกันตอนไหน
-
สามีภรรยาคู่นี้ ฮามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ทันกันดีอะ
-
เข้ามารั่วด้วยคนค่ะ
-
สารภาพตามตรงว่ายังอ่านตะเกียงไม่ถึงไหน
เลยไม่รู้ว่าคู่นี้เริ่มกันได้ยังไง แต่เท่าที่อ่านตอนนี้
ออกแนวฮาแตกมาก เดี๋ยวต้องหาเวลาว่างๆ
ไปอ่านให้ได้ว่าทำไมพรตถึงชอบเอาชนะรันนัก
ทั้งๆ ที่ก็แพ้ทุกทีไป
-
การรอคอยได้สิ้นสุดลงแล้วววววววววววววววววว
-
นี่คือเบื้องหลังการฝึกวิทยายุทธ์ของท่านกุนซือใช่ไหม อืมคู่ต่อสู้ร้ายมากแบบรั่วโคตร
มิน่ารันมันถึงเก่งเทพๆ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
คู่นี้หาฮาตลอด :m20:
-
ไม่เข็ดเลยนะพรต :m20:
-
มาร่วมด้วยช่วยกันยำเหยี่ยวรั่วค่า
งานนี้งานไหนพรตก็รั่วไดตลอดอย่างนี้ซิกุนซือรันจะได้จัดหนักบ่อยๆคิคิ :laugh:
ต่อไวๆนะคะ คิดถึงความรั่วของพรตกับรันค่า :3123:
-
รันเท่มากอะโดนใจแอร๊ย
-
o13
-
คู่นี้น่าร๊าก. พรตรั่วได้อีก
-
มาโชว์ตอนแรก คนอ่านไปถึงหน้า 7 แล้ว โฮ สุดยอดดดดดดด
สนุกมากๆเลยครับ
ปล.แต่อย่าลืมนะครับว่าเรากำลังติดตามบอมย์เบครับ มาต่อนะครับ
ให้กำลังใจเสมอ สู้ๆๆ :pig4:
-
น่ารักอะๆ :-[
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :m20:
น่าฉงฉานพรตจริงจริ๊ง
แพ้ทางรันตลอด :เฮ้อ:
-
รอน้องรั่ววววววว
น่ารักกกกที่สุด
:call:
-
หนุกดีชอบจังฮาดี
-
ไหนอ่า
-
:m22:
-
:a5:
-
รออยู่นะจ๊ะ
-
@@ อึ้ง! ไม่รู้จะพูดยังไงดี คงมีคำพูดเพียงคำเดียวจริงๆ
ขอบคุณมาก
ตัวเท่าบ้าน??? ขอขอบคุณจากใจคนเขียน ข้าพเจ้าซาบซึ้งแทนรัน&พรต
สำหรับอ้อมกอดที่ล้นหลามมากมายขนาดนี้ จึงต้องนำ Part 2 มาให้อ่านกันต่อ
คนอ่านทุกท่านเล่นโพสเม้นท์ ถล่มทลายขนาดนี้ ในฐานะคนเขียนไม่กล้าจะหายหัวเลย
ละอายใจโคตรๆ เพราะงั้น น้องจอม และ เจ้าคุ้มปีศาจรูปงาม เจอกันวันพุธเย็นๆ ทั้งสองเรื่อง
ขอบคุณจากใจอีกครั้ง ที่ติดตามกันเหนียวแน่นเกินความคาดหมาย
Luk. :กอด1: :pig4:
เหยี่ยวหัวใจ
Part 2
คนในฝันของเหยี่ยวรั่ว
.
.
.
“รัน...รันโว้ยย! กูเมา..เอิ๊ก!..กูเมา”
หึ..ดูมันจะโกรธก็โกรธไม่ลง ไอ้ตัวแสบโทรบอกผมก่อนหน้านี่แล้ว ว่าพวกเพื่อนและพี่ปีสามปีสี่ทีมสต๊าฟ
นัดเลี้ยงหลังปล่อยน้องเลิกกิจกรรมตอนเย็นเสร็จแล้ว
ส่วนผมพอปล่อยปั๊ปตรงกลับคอนโดฯทันที เราต่างขับรถไปคนละคัน ไอ้สุดหล่อมันขับสปอร์ตยี่ห้อดัง
เปิดประทุนสีขาว ส่วนผมสีดำเปิดประทุนเหมือนกัน เพราะงั้นจึงไม่ต้องรอ กลายเป็นผมมานั่งแดกข้าวเย็นเพียงลำพัง
ดูข่าวทีวีเปิดหนังจบไปสองเรื่อง ไอ้ตัวแสบถึงเปิดประตูเข้ามาแหกปากเรียกอย่างที่เห็น
ชายเสื้อรุ่ยร่ายหลุดออกนอกกางเกง ทรงผมอินเทรนทันสมัยเหมาะกับใบหน้าหล่อยังกะนายแบบแมกกาซีน
ดูดีชะมัด เสื้อนักศึกษาสีขาวไม่ติดกระดุมเม็ดบนสองเม็ด ทำให้หน้าอกขาวแน่นตึงไปด้วยกล้ามเนื้อสมส่วนโผล่ออกมา
ยั่วน้ำลายได้อีก มึงจะเซ็กซี่ไปไหนหืม...
ทำไมผมจะไม่รู้ ว่าเมียตัวเองเนื้อหอมแค่ไหน ระหว่างที่ผมยังอยู่ม.6 มันเพิ่งเข้ามหาลัยปีหนึ่ง
แถมถูกเลือกให้เป็นเดือนคณะอีก วันที่เข้าชิงเดือนมหาลัยดันคว้าตำแหน่งรองแชมป์มาอย่างน่าเสียดาย ถ้ามันไม่เสือก
ตอบคำถามกรรมการอย่างรั่วๆอะนะคงได้ตำแหน่งเดือนมหาลัยมาแล้ว คำตอบของมันพาเอากองเชียร์ทั้งคณะบวกคนดู
อีกเป็นโขยงขำกลิ้งท้องคัดท้องแข็งไปตามระเบียบ ในขณะที่เจ้าตัวกลับหน้ามึนงงที่เห็นทุกคนหัวเราะกับคำตอบของมันซะงั้น
ผมกับพวกเพื่อนทั้งกลุ่มไปร่วมเชียร์ในวันนั้นด้วย ทำเอาฮากลิ้งเป็นแถวไม่รู้มันคิดคำตอบนี้ได้ยังไง
ผมเองทั้งขำทั้งส่ายหัวกับความรั่วของมัน ยิ่งไอ้โทนี่ กับตะเกียงเล่นหัวเราะจนน้ำตาเล็ดเกือบฉี่ราดอยู่แล้ว ไอ้ห่าบอมย์
แอบกระซิบแซวผมอีก หาว่าผมสามารถมากที่จัดการพญาเหยี่ยวสุดรั่วคุณเมียสุดเลิฟจนอยู่หมัด ลองฟังกันดูว่าเหยี่ยวรั่ว
มันตอบคำถามกรรมการเค้ายังไง
“คุณทราบถึงปัญหาของวัยรุ่นในปัจจุบันหรือไม่” พิธีกรเปิดประเด็น
“พอรู้ครับ” มันตอบอย่างมั่นใจ พร้อมกับยิ้มหล่อเรียกเสียงกรี๊ดสนั่นลั่นห้องประชุม นั่นเป็นเรื่องปกติ
เพราะเมียผมมันหล่อจริงๆ สมัยเรียนครองตำแหน่งอันดับหนึ่งหนุ่มหล่อของโรงเรียนถึงสองปีซ้อน เกือบทำเพรททริกด้วยซ้ำ
ถ้าไม่ถูกไอ้โต๋ล้มซะก่อน มันกลับยึดอันดับสองยันเรียนจบเลยล่ะ
“ดีครับ ช่วยให้คำจำกัดความคำว่า ‘ได้ดี’ กับ ‘ได้เสีย’ คุณคิดว่ายังไง บอกให้คณะกรรมการฟังหน่อยสิครับ”
พิธีกรยิงคำถามทันที
“อ่า..ครับได้ดีกับได้เสีย ระดับความเพลียมันต่างกันครับ” เกมส์โอเว่อร์ ฟังคำตอบรั่วสุดโต่งของมันเองเถอะ
จะมีกรรมการคนไหนกล้าเทคะแนนให้ แม้จะกินขาดคู่แข่งทิ้งห่างแบบไม่ติดฝุ่น ดันตายตอนจบเพราะคำตอบโคตรรั่ว สมควรแล้ว
ที่เค้ายกที่หนึ่งให้เดือนเศรษฐศาสตร์ ส่วนไอ้ตัวแสบสุดรั่วคว้าอันดับสองมากอดด้วยใบหน้ามึนงงทำไมใครต่างพากันหัวเราะ
มันซะงั้น เฮ้อ..เพลียแทนจริงๆ ช่างไม่รู้ตัวเสียเลยไอ้คุณชายรั่วสาด ผลของการประกวดเดือนมหาลัยวันนั้น
มันเลยดังเป็นพลุแตกดังยิ่งกว่าอันดับหนึ่งเสียอีก นี่แหละที่ทำให้มันเนื้อหอมไปทั่ว
----------------------------------------------------------------------
“ไหวไหมพรต กินอะไรมาหรือยัง..หืม”
ผมถามไอ้ตัวแสบ หลังมันนั่งแหมะบนโซฟาข้างผม ก่อนจะจ้องผมตาคมหวานฉ่ำ
เดี๋ยวพ่อจับกดตรงนี้ซะหรอก ไม่ได้รู้ตัวเลยว่ากำลังทำหน้าแบบไหน เฮ้อ! ถ้าไม่ติดว่ามันรู้จักระวังตัวดี
ผมคงไม่ไว้ใจปล่อยให้ไปเมาโดยไม่มีผมอยู่ด้วยเด็ดขาด แต่เพราะรู้ว่ามันคอแข็งแถมมีดีพอตัวถึงได้วางใจ ไม่ต้องไปตามคุม
“หึหึ...กูกินมาแล้ว มึงละกินยัง” นี่ไงความน่ารักของมันห่วงผมอีก ผมจ้องสบตาคมหวานของมันก่อนตอบ
“กูเรียบร้อยแล้ว นั่งรอเมียขี้เมากลับห้องอยู่เนี่ย” บอกมันไปพร้อมกับมองสบตามันนิ่ง
“ป๊าด! ปากดีไม่เลิก ถึงกูจะไม่ค่อยชอบให้เรียกเมีย แต่ยกให้มึงคนหนึ่งก็ได้ ขืนใครพูดกูตบหัวทิ่มแหละ”
ฟังมัน ถือว่าเป็นคำชม สมควรจัดซะยกดีไหม
“เอาเหอะ ไปอาบน้ำแล้วนอน พรุ่งนี้มีเรียนรู้ใช่ไหม” ผมพูดนิ่มๆ
“อืม รู้ดิกูไหวน่าหายห่วง เคยเหลวไหลไหมเล่า” จริงของมัน พวกผมจะดีจะร้ายไม่เคยเกเรเรื่องเรียน
แถมทุกคนผลการเรียนระดับท๊อปชั้นทั้งนั้น
“งั้นไปอาบน้ำ กูรอเข้านอนอยู่” ผมพูดจบ หันหน้าไปดูหนังที่เปิดทิ้งไว้ต่อ มันดันเอามือมาจับคางผม
บิดหน้าเข้าหาก่อนประกบปากบดจูบตามมา
“อืมมมม...อือออ” ผมก็ตอบรับพันลิ้นซัดกันนัว สักพักใหญ่ก่อนผละออก หน้าผากชนกันนิ่ง
มือไอ้ตัวแสบเกาะบ่าผมหายใจหอบก่อนจะบ่นเบาๆ ให้ได้ยินว่า
“แม่งพวกเพื่อนกู รวมทั้งรุ่นพี่พากันเสนอชื่อมึงเข้าชิงเดือนคณะ ทุกคนยืนยันว่ามึงได้แน่ รุ่นน้องปีนี้
ไม่มีใครสู้มึงได้เลย” มันบ่นงุงงิง แต่ผมยังจับใจความได้ชัดเจน อดถามมันไม่ได้
“มึงไม่ชอบสิ”
“ป่าววว!” มาซะเสียงสูงเชียว กูเชื่อได้ว่างั้น
“แล้วมึงเป็นอะไร” ผมถาม
“กูแค่อยากให้มึงรับปากห้ามปฏิเสธ แล้วคว้าตำแหน่งเดือนมหาลัยมาให้ได้ ปีที่แล้วกูพลาด แต่ถ้าเป็นมึง
กูเชื่อว่ามึงได้ชัวร์” ซะงั้น นี่คือเหตุผลสินะ
“ทำไมถึงคิดว่ากูจะได้”
“กูรู้มึงทำได้แน่ มึงทั้งหล่อทั้งฉลาด เรื่องแค่นี้มีหรือกุนซือเทพจะทำไม่ได้” ตกลงมันอวยผมใช่ไหม
น้อยครั้งที่มันจะชมผมให้ได้ยินเต็มสองหูแบบนี้ ท่าจะเมามาก ปกติมีแต่ชมตัวเองทั้งหล่อทั้งเก่งเหนือผมทุกอย่าง
ไหงคราวนี้ถึงยอมชมผมล่ะ
“มึงคิดตามที่พูด หรือแค่อยากให้กูช่วย” ผมหลอกถาม
“หึ..อยากให้กูพูดอะไร เอาตรงๆดีกว่า” มันถามผมกลับ ที่ต่อปากต่อคำอ้อแอ้เพราะมีแอลกอฮอลล์
อยู่ในร่างสินะ ไม่งั้นคงหน้าบูดเป็นตูดหมึกไปแล้ว
“มึงรู้สึกยังไงกับกู คบกันมาจนเรียนมหาลัยแล้วกูอยากได้ยิน บอกกูได้ไหม” ให้ตายมันไม่เคยบอกรักผมเลย
ถึงผมจะรู้ว่าคนอย่างไอ้พรตถ้ามันไม่รัก คงไม่ยอมผมหรอก ในเมื่อมันเป็นขั้วบวกมาตลอด ยอมลงให้ผมก็เป็นการพิสูจน์
การกระทำแล้วว่ามันคิดกับผมยังไง แต่ผมก็อยากได้ยินจากปากมันอยู่ดี
“ไอ้บ้า! กูถอนคำพูดที่ว่ามึงฉลาด ที่จริงมึงโง่ชิบหาย” น้าน! ไม่ตอบดันหลอกด่าผมอีก
“เอาดีดีพรต อย่าหลอกด่าเดี๋ยวกูกดมึงตรงนี้มาโกรธกูไม่ได้นะ” ผมขู่ไป
“อรึ้ยย! ห่านิ ถ้ากูไม่รักจะยอมให้มึงกระแทกจนเดินขาถ่างหรือไง ของมึงเล็กเกินนิ ฟรายเอร้ย!”
ผมกลั้นขำหน้าแดง ฟังมันพูดดิมึงยั่วกูอยู่นะไอ้ตัวแสบ
“หึหึ! ป่ะไปอาบน้ำ” พูดจบผมดึงมันลุก มันก็ยอมเดินตามต้อยๆ เข้าห้องนอนก่อนผมจะคว้าผ้าขนหนู
พาดให้ที่ไหล่ ดันหลังมันเข้าห้องน้ำเรียบร้อย
สวนผมกลับออกมาปิดทีวี ปิดไฟล๊อกประตู ตรวจความเรียบร้อยเสร็จ กลับเข้าห้องนอนล๊อกประตูห้องด้วย
เอกเขนกนอนเหยียดขาพิงหลังกับหมอนพาดหัวเตียง เปิดทีวีดูรายการเกมส์ต่างประเทศ แต่ในหัวดันมีแต่หน้าแกมเหวี่ยง
ตอนมันบอกรักผมอยู่เต็มไปหมด สัด...ยั่วกูรักจนโง่หัวไม่ขึ้นเลยนะมึง
มันเปิดประตูออกมา หยดน้ำพราวเกาะตามลาดไหล่อกเปลือยสมบูรณ์ด้วยกล้ามเนื้อสวยกำลังดี
โดยเฉพาะหน้าท้องเป็นลอนซิกแพ็กเรียงตัวดูดีพิลึก ขนเซ็กส์ตรงสะดือผลุบหายยังผ้าขนหนูที่ขมวดปมหมิ่นเหม่
เกือบหลุดสะโพก ในขณะที่ผมเปียกเจ้าตัวกำลังใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดให้แห้งอยู่ มันสระผมซะดึกคงกะให้หายมึนละมั้ง
“มานี่ดิ” ผมเอ่ยปากเรียกให้มานั่งบนเตียง มันเหลือบตาคมเข้มมองหน้าผมก่อนจะยอมเดินมาโดยดี
ลงนั่งห้อยขาข้างเดียวอีกข้างงอเข่าบนที่นอน ผมแย่งผ้าขนหนูมาเช็ดหัวให้อย่างเบามือ
“เสือกสระผมซะดึก เป็นหวัดขึ้นมาลำบากกูอีก” แกล้งบ่นไปงั้น แค่หาเรื่องกลบเกลื่อนความรู้สึก
ผมก็เขินเป็นเมื่อต้องมาทำอะไรแบบนี้เช่นกัน เข้าท่าดีเนอะผู้ชายตัวเท่าควายสองคนดูแลกันอย่างงี้ แม้จะไม่ใช่ครั้งแรก
ที่ทำให้มัน แต่ทุกครั้งผมต้องมีคำพูดบ้าง คือยอมรับ..ผมเขิน???
“กูป่วย มึงก็ต้องดูแลดิ มันคือหน้าที่ของมึงนิ” มันบอกผม
“กูรู้การมีแฟนก็เหมือนถูกมอบหมายให้ทำหน้าที่ แต่..ถ้าเมิงยังไปมองคนนั้นคนนี้
ก็อาจจะตายในหน้าที่เข้าสักวัน จำเอาไว้ด้วยพรต” ผมขู่มัน ได้ผลหันควับจ้องหน้าผมปากอ้าตาค้างไปแล้ว
“อย่าเสือกคิดว่าที่กูไม่สนใจ แปลว่ากูไม่รู้ว่ามึงมีคนมาเกาะแกะ แต่ที่ไม่พูดเพราะมึงยังไม่เลยเถิด”
ผมพูดนิ่งๆ
“ชิส! ห่านิ..มึงก็รู้กูคนมีมนุษยสัมพันธ์ ไม่ได้คิดไรสักหน่อย แม้..แม้บางครั้งกูจะแอบคิดนอกใจมึงบ้าง
แต่ก็แค่คิดไม่ได้ทำโว้ย..ห่าขู่กูอีก” ดูมันโวยวายโตแต่ตัวเชื่อหรือยัง
“ดีแล้วที่มึงไม่ทำ รู้ใช่ไหมว่ากูเป็นคนยังไง” ผมขู่สำทับไปอีก อย่าคิดว่าผมใจร้ายนะครับ
พรตมันเป็นคนอ่อนไหว ขี้สงสารเห็นใจ ข้อดีตรงนี้อาจกลายเป็นจุดอ่อนให้คนหวังผลประโยชน์นำมาใช้กับมันได้
“เออ..กูรู้ ชีวิตกูคนในฝันคงไม่มีโอกาสได้แล้วเหอะ กูตัดใจตั้งแต่ยอมรับมึงแล้วไอ้เชี้ย” ปากมันนี่น้า
กับผมต้องคุยประมาณนี้เลย อย่าคาดหวังจะได้ยินคำหวานระหว่างเรา เพราะมันไม่ใช่ตัวตนผมชอบที่มันเป็น
“มึงอยากได้ไหมละ คนในฝันของมึงนะ”
“หืม..อย่าเสือกบอกกู คือมึงอีกสิ” มันถามผมกลับ
“เปล่า..ถ้ามึงอยากได้ผู้หญิงหรือผู้ชายในฝัน กูขอแนะนำให้มึง ‘นอน’ ไม่งั้นมึงจะเจอได้ไง โง่จริง”
ผมบอกมันกลั้นขำไปด้วย ส่วนมันหน้าเหว่อไปเป็นครั้งที่ร้อยของวันแล้วมั้ง
“กูเปลี่ยนใจ กูไม่อยากได้แล้วคนในฝัน เพราะตอนนี้ตัวจริงอยู่ตรงหน้ากูแล้ว ไม่จำเป็นต้องหาในฝันอีก”
พูดจบ มันโถมเข้าคล่อมทับผมทั้งตัว ไม่ได้สนใจผ้าขนหนูที่หลุดออกไปกองข้างเตียงจนตัวเปลือยล้อนจ้อนเลยแม้แต่น้อย
ส่วนผมก็จัดให้ตามอารมณ์มันละ ว่าจะไม่ทำแล้วเชียวเล่นเริ่มก่อนแบบนี้จัดเต็มเลยไหมพรต
อุดรูรั่วให้เมียหน่อย หึหึหึ...
ผู้ชายร่างกำยำ เนื้อแน่น แกร่ง ถึกสองคน ไม่มีเสื้อผ้าติดกายสักชิ้น กำลังนัวเนียแลกลิ้นฟัดกันอย่างเมามัน
เสียงครางทุ้มแสดงถึงความพึงพอใจ มือไม้ต่างตะโบมลูบไล้สัมผัสไปยังร่างกำยำของอีกฝ่ายอย่างไม่มียอมกัน
“อืมมม..” มังกรฟ้าผงาดง้ำเสียดสีถูไถกันจนร้อนรุ่ม ปากมังกรปริ่มน้ำลายเหนียวจนย้อยออกมา
ไอ้เหยี่ยวแสบซุกไซร้ขบกัดไปตามร่างกายผมอย่างเมามัน ทิ้งรอยตามตัวผมจนลายพร้อย ทำเอาผมเสียวจนต้องกัดฟันกรอดๆๆ..
ก่อนมันจะเลื้อยหัวลงต่ำทั้งดูดทั้งดุนยังพวงแฝดของผม เล่นเอาสะโพกแกร่งเกร็งแน่นทันที
ห่าสาดลิ้นแม่งโคตรพริ้วผมต้องบีบไหล่มันไว้แน่น ดูดิตวัดลิ้นชื้นสีสดแลบเลียส่วนหัวมังกรไฟของผมอย่างเอร็ดอร่อย
สาด..มึงเชี่ยวไปแล้วกูเสียวโคตร
ผมไม่ยอมให้มันเล่นงานฝ่ายเดียว เอี้ยวตัวกลับหัวลงไปจัดการมันมั้ง มือหนาขยำแก้มก้นมันเต็มๆ มือ
อย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะค่อยเอื้อมจับมังกรลมของมันตวัดหยอกเย้าด้วยปลายลิ้นเช่นกัน ได้ผลไอ้ตัวแสบเผลอสูดปาก
ออกมาทันที
“ซู๊ดดด!! อ่าๆๆ”
มันก้มหัวขย้อนกลืนมังกรไฟของผมเข้าไปอย่างยากลำบาก แต่หาได้ถอยสักนิดแม้จะอ้าปาก
ขากรรไกรแทบฉีก มันสามารถกลืนเข้าไปเกือบครึ่งก่อนจะรูด เม้ม ดูด เลีย ทุกเสต็ปที่งัดออกมาใช้กำหราบมังกรไฟของผม
ให้ยอมพ่นน้ำออกมาในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ผมรู้ตัวดีเพราะมันเสียวสุดๆ
ผมเองก็เร่งสาวรูดมังกรลมของมันเช่นกัน ก่อนจะขย้อนกลืนลำบากพอดูของมันก็ใช่ย่อยน้องผมนิดเดียวเอง
ผมคงสามารถกลืนได้หมดหรอก เต็มที่แค่ครึ่งเหมือนกัน เราต่างละเลงทั้งลิ้นทั้งริมฝีปาก ดูดเม้ม กลืนรูด สลับกับมือก็คอยสาว
รัวให้ถี่ยิบ เล่นเอาต้องกระดกเอวรับเป็นจังหวะไปด้วย ทั้งมันทั้งผมครางระงมออกมาเป็นระยะ เสียวสัดๆ
“ซี๊ดดด!! โอววว!! อืมมม!!”
ใช้เวลารัวกระหน่ำใส่กันไม่นาน ทั้งซอยเอวรับขยับโยกไปด้วย สุดท้ายต่างกระตุกเกร็งแขม่วกล้ามท้อง
จนซิกแพ็กโชว์ตัวเรียงเป็นตับ แล้วค่อยพ่นลาวาขาวขุ่นเข้าใส่ลำคอของคู่ต่อสู้ กลืนแทบไม่ทันเยอะโคตร
มันเองก็รับของผมลงกระเพาะไปเต็มแม็กเช่นกัน
สงคราม มังกรไฟVSมังกรลม จบลงด้วยเราหันหัวกลับมานอนก่ายซบกันนิ่ง ผมกอดมันไว้ในขณะที่มือก็คอย
ลูบไปตามแผ่นหลังแกร่งของมันด้วย ความตั้งใจจะอุดรูรั่วให้กับเหยี่ยวคงต้องพับเก็บไว้ก่อน ไม่อยากให้มันเพลียจัด
เพราะอาทิตย์นี้ยังต้องเหนื่อยกับกิจกรรมรับน้อง แค่นี้ก็โอเคแล้ว ไว้หมดกิจกรรมก่อนเถอะ ค่อยจัดหนักอุดให้มิดเลยรูรั่ว...
หึหึหึ...เมาแล้วยั่วเก่งชิบหาย...เมียกู????
ยืนยันอีกครั้ง เรื่องนี้รั่วกระจายแทบทุกตอน
เพราะงั้นคนที่เข้ามาอ่าน หรือหลงเข้ามา ให้รู้ไว้ว่าคุณกำลังจะ....รั่วววววว!!!!
เพราะน้ำท่วม....ว๊ากกกกก!!!!
Luk.
-
:m20: :-[
:กอด1: :pig4:
-
อ๊าย ย ย NC NC NC
หวานแบบห่ามๆ 5555
บ้านน้ำท่วมแล้วเหรอเนี่ย
ดูแลตัวเองนะคะ ♥
+1 +เป็ด
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
ชอบอ่ะ อุดรูรั่วววว 555555555
รอตอนต่อไปนะค่ะ สุ้ๆค่าาา :กอด1: :กอด1:
-
อย่างนี้ต้องให้เมาทุกวัน :laugh:
:call:
-
แหม๋~เหมือนจะหวาน(?)
NCแบบเบาๆ(?)
รอพี่รันจัดเต็มมมม
รออ่านความรั่วของท่านเหยี่ยวต่อตอนหน้าค่า~♥
-
:-[ น่ารักตลอดคู่นี้
-
ชอบความรั่วค่ะ แหมตอนนี้รั่วกันเบาๆน้า ฮุๆๆ
รอตอนต่อไปนะคะ
ปล.+1และเป็ดให้เหมือนเดิมค่ะ
-
:m20: มันคงเพลียต่างกันจริงๆ
-
พรตน่ารักจัง :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ว้าย!!!หกสูง :z1: :m25:
ออมแรงไว้บ้างก็ได้นะคะ
สงสัยเรื่องนี้ncเยาะมาก o13
-
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก คู่นี้สุดยอด :haun4: :haun4: :haun4:
-
ชอบรั่วๆ
-
อั๊ยย น้ำท่วม เลยต้องอุดรูรั่ว อั๊ยยยย
พี่รันก้อ เค้าเขินนะ :-[
-
:o8: :-[ :impress2: เขินๆๆๆๆ มารอตอนต่อไป บวกเป็นให้หนูพรต
-
:jul3: :m20: :laugh:
:L2: :L2:
-
ดูท่าเรื่องนี้จะมีncเยอะ คิคิ
พรตรั่วได้ใจมว๊ากกกก
ปล.หนูว่าแต่ละตอนมันสั้นไปอะ ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นๆๆแต่อภัยให้ค่ะ(คืออยากอ่านเยอะๆๆ) :z3: :z3:
-
พรตช่างรั่วเหลือเกิน
"ได้ดีกับได้เสีย ระดับความเพลียมันต่างกัน" << คำตอบได้ใจจริงๆ :m20:
แถมแค่รั่วไม่พอ ยังจะ"ยั่ว"มากด้วย :m25:
-
ถ้าจะอุดกันด้วยวิธีนี้ก็ขอให้รั่วมันทุกตอนเลยละกัน :haun4:
-
ระดับความเพลียมันต่างกัน!!
+1 จ้า~
o18
-
:m25: :m25: :m25:
-
ได้ดีกับได้เสีย ระดับความเพลียมันต่างกัน :m20:
ชอบมากเลยอะ! คิดได้เนอะเหยี่ยวรั่ว ชอบๆ อย่างนี้ต้องอุดรูรั่ว รอจัดหนักเน้อ~ :m25:
-
รั่วกันไปใหญ่แล้ว
ยิ่งเมายิ่งรั่ว
-
ชอบๆๆ ทั้งรั่ว ทั้งหื่น :laugh:
-
คนในฝันก็ปล่อยให้เป็นคนในฝันต่อไปเถอพรต
ส่วนตัวจริง เสียงจริงมีแค่รันก็พอแล้ว
รอลุ้นกันต่อว่าพรตจะทำตามคำขอของสุดที่รักได้หรือไม่
-
น่ารักกกกกกกกกกก ชอบพรตรั่วได้ใจมาก ^_^
-
:m20: :laugh:
:impress2: :-[
รั่วได้ใจจริงจริ๊งเลยยยย
-
เหยี่ยวเมาแล้วยั่วคุณสามีหรือ :jul1: แทบหมดตัว
-
คู่นี้รั่วตลอด :haun4: :haun4: :haun4:
-
ชอบมากอ่ะ คู่นี้น่ารักดี
:o8:
-
อยากให้รันปิดรูรั่วบ่อย ๆ :haun4: :haun4:
-
นอนตายคาขอบเตียงค่ะ
-
พรตเมาแล้วน่ารัก :m25:
-
อ๊ากกกกกกกกกกก
ดูแลกันดีจัง :z1:
รันแอบโหดนะเนี่ย
-
พรตรั่ว
คนเขียนก็รั่วแถมคนอ่านยังรั่วมากใคร^^
อิอิ :laugh:
-
อยากรู้เหตุการณ์ตอนมัธยมอ่ะ
สมัยที่ยังไม่ได้กันที :z1:
-
:m9: :m9:น่าติดตาม :m9: :m9:
-
แอบไปอ่านตอนเริ่มของคู่นี้มา ย้ำเฉพาะคู่นี้
รู้เลยว่า พรตสุดๆ ตรงเอ๋อนี่แหละ โดยเฉพาะกับรัน
ไม่เคยไล่ทันเล้ย แถมรันก็มือระดับกุนซือเทพ พรตคงไล่ลันอ่ะนะ
อารมณ์ของเรื่องต่อกันได้ดีมาก เพราะเพิ่งอ่านตอนนั้นมา
แล้วมาต่อด้วยตอนนี้ คุณลักษ์ต่อได้สนิทมากๆ เลยคะ
ชอบรั่วๆ แบบนี้แหละ ไม่ไหว ช่วงนี้เครียดเหลือรับ
ได้แต่นั่งนับวันรอ น้ำ!
-
เข้ามารั่วด้วยคนค่า อิอิ :z1: :z1:
-
ความรั่วยังคงเดิม แต่ความน่ารักเพิ่มขึ้นนะพรต :impress2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เขิน จัด
-
ทั้งรั่ว ทั้งน่ารัก :o8: :o8:
-
หนุกดี
แต่คิดได้ไงเนี่ยคำถาม กับคำตอบ สุดยอดเลย
ยังคิดไม่ทันเลย ถ้าไม่ได้เฉลยเนี่ย
รอตอนต่อไป yooo
-
อยากจะลงไปกลิ้ง
เหยี่ยวแม่งโครตฮาอ้ะ ฮ่าๆ
ตอบคำถามได้จี้มาก
ดีพิธีกรเค้าไม่ถีบตกเวทีอ่ะ 5555
รอตอนต่อไปนะคะ
มารอดูความรั่วของเหยี่ยวต่อ ><
-
ตาเหยี่ยวพรตจะรั่วไปไหนเนียเดียวอุดไม่อยู่นะฮาได้ตลอดละเราดีที่มีคนปราบได้ แต่เอะใครปราบใครอ่ะ :jul3: :m20: :laugh: :pigha2: :z1:
-
ตอบได้ไง ได้ดีกับได้เสียต่างกันยังไง ต่างกันที่ระดับความเพลีย o22 ช่างกล้าทั้งคนตั้งคำถามและคนตอบ :z3:
-
:m25: :m25: :m25:
พี่พรตเมาแล้วน่ารักอ่ะ
:pig4: :pig4: ที่มาอัพค่ะ
-
น่ารักตลอดตลอดอะคู่นี้ :o8: :o8: :o8:
-
ฮิ้ว เมาแล้วชอบยั่วหรานิ
-
อ๊ายยยยยย มาต่อแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :-[
ชอบความรั่วของพรตจริงๆเลย ตอบคำถามได้ฮามากกกกกกกกกกกกกกกก อึ้งกันเลยทีเดียว :laugh:
คู่นี้น่ารักจริงๆให้ดิ้นตาย :กอด1:
-
นึกว่าพี่รันะจะจัดหนักซะแล้ว อิอิ
พรตยั่วแบบนี้บ่อยๆๆ ระวังจะลุกไม่ขึ้นนะ ฮ่าๆๆๆ
-
คู่นี้มันจะหื่นมันจะน่าสนใจก็ตรงที่สามีไม่ได้ถูก fix ว่าต้องเป็นฝ่ายเริ่มที่จะมีเซ็กซ์ก่อนนี่แหละ :laugh:
คำว่าเขิน คำว่าอาย บนเตียงอะพับเก็บไปได้เลย คู่นี้เค้าไม่มี้ ไม่มี :z1:
-
ขอรั่ว ด้วยคนนะค่ะ :-[
ชอบๆๆๆเรื่องนี้จัง :impress2: :impress2: :man1:
:กอด1: :3123: :L1: :pig4:
-
:m20: :m20: :m20:
-
ถึงจะเหยี่ยวพรตจะรั่ว แต่น่ารักอ่ะ
แก๊ง แก๊ง แก๊ง ยกสองกุนซือรันกินเรียบ 555
-
(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/green/yenta4-emoticon-0023.gif) คู่นี้ทำไมมันน่ารักหยั่งงี๊น๊า!
-
ฮาได้ทุกตอนสิสองคนนี้
-
ธรรมดาก็รั่วแล้ว แต่ตอนนี้ :z1:
-
อ่านแล้ว เขิล หว่ะ ใครจะรู้ เหยี่ยวพรตก็มีมุมแบบนี้ เหมือนกัน ถึงว่า กงเล็บเหยี่ยวกุมหัวใจกุนซือเทพ อยู่หมัด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
เจอข่าวเขื่อนรั่วน้ำท่วมแล้ว :เฮ้อ: ปวดหัว :a5: :sad11:
มาเจอพรตรั่ว :m20:อารมย์ดีขึ้นเยอะเลย :laugh: :pigha2:
-
รั่วได้ใจ :laugh3: :pig4: :pig4:
-
รั่วบ่อยๆคนอ่านชอบ :laugh:
-
นี้ใช่ไหมที่เรียกว่าเมาแล้วยั่ว เอ๋ะหรือรั่ว :laugh3:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
:m20: ชอบพรตสุดๆ รั่วได้ใจจริงๆ
-
“อ่า..ครับได้ดีกับได้เสีย ระดับความเพลียมันต่างกันครับ”
อร๊ายยยยยยยยยยยยยย ชอบคำดีมั๊กกกกกกกกกกกกก
รันชอบจัดหนักอุดรูรั่วพรตเจรงๆ คนอ่านชอบบบบบบบบ :m25: :m25: :m25:
-
อร๊ายยยยยยยยยยย :o8:
-
คู่นี้เริดมาก
-
ติดใจความรั่วของพรต
:m20: :m20: :m20: :m20:
ตามต่อนะค่ะ o13
เป็นกำลังใจให้ :a2:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
:pig4:
-
ถึงจะรั่วก็น่ารักอ่ะคู่นี้
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อั๊ยยะ!! รันหลงความรั่วของพรตขั้นรุนแรงเลยนะเนี่ย :laugh:
-
:oo1: :oo1: :oo1:
-
รั่วได้อีกอ่ะ.....ชอบๆ
-
' ได้ดีกับได้เสีย ระดับความเพลียมันต่างกันครับ ' ก็จริงของพี่พรตนะ :z1: (เอร๊ยยย ไม่ใช่ ๆ) 555555.
ยังรั่วได้อีก รอพี่รันอุดรอยรั่วของพี่พรตอยู่นะ กร๊ากกกกกก
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:jul3:
พี่พรตนี่น่าจะเอาดีทางการเป็นตลก
คนอะไรรั่วได้รั่วดี
รันนี่น่าเอามาเป็นสามีมาก
คนอะไร๊!!!!
สมบูรณ์แบบเกินไปมั้ยเนี่ย
:-[
ชอบรันค่า รอตอนต่อไป
:pig4:
รวมอีกสองเรื่องด้วยค่า
-
กรี๊ดดดดดด ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน
เหยี่ยวรั่วมาแล้วววว ปลาบปลื้มมากคู่นี้ ><
-
รั่วตลอด เหยี่ยวพรตอ่ะ
-
ดูไปดูมา พี่รันก็รั่วตามเมียไปติดๆแล้วเนี่ย
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
อ่า รั่วของจริง o13
ฮาได้ใจ ขำทุกตอนจริงๆค่ะ
ชอบมากอ่ะ อิอิ คลายเครียดได้ด้วย
:L2:
.
..
:pig4:
-
Rua dai jai jing jing khaa,,ha ha ha
-
พรตเมาแล้วรั่ว+ยั่วได้น่ารัดน่ากินมาก อิอิ :-[
-
หึ้ย !!!
::: ไม่ไหวอ่ะ รั่วซะเกิน >>> ชอบ !!
-
พรต&รัน น่ารัก :กอด1:
-
เวลาพรตเมา ช่างร้อนแรงจริง เริ่มก่อนด้วย :impress2: :impress2:
-
ศึกมังกรคู่(55+)เมาแล้วรั่ว+ยั่วขนาดนี่พี่รันคงต้องเหนื่อย(แต่เต็มใจทำ)น่าดู
-
:m20: :impress3:กรีสสสสสสสส...ไม่รู้จะพูดอะไร ชอบมากมาย รัน-พรต :กอด1: :กอด1: กอดคนแต่ง ขอบคุณมากๆคะ
-
จะน่ารักไปไหนจ๊ะ น้องพรต o18
-
:o8:น่ารักมากๆเลยนะครับเนี่ย รั่วสุดๆๆๆ ชอบมาก
ทั้งเรื่องตะเกียง บอมเบย์ มาถึงรันพรต สรุปรักทุกตัวละคร :L1:
-
:laugh: :laugh:
เมาแล้วยั่วจริงๆ
:กอด1:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
อย่าทิ้งกันไปนานนะ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน แค่น้ำท่วมก็จะแย่แล้ว ยังดีได้ที่นี่เป็นเพื่อน กำลังตามอ่านทุกเรื่องๆเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่ได้อ่าน ขอบคุณมาก :3123:
[attachment deleted by admin]
-
กรี๊ดส์ เมื่อวานไม่ได้เข้า พอวันนี้เข้าปุ๊บ เจอของดีปั๊บ
พรตโคดน่ารักอ่ะ เขินๆๆ~
-
ชอบมากคนในฝัน
ให้ไปนอนซะ คิดได้อ่ะ 555555
-
ชอบอ่ะคู่นี้ อ่านแล้วคลายเครียดมากๆ
-
น่ารักๆ
อ่านคู่นี้แล้วหายเครียดดี
-
o13 o13 o13 o13
5555
พรตเมาแล้วน่ารักมากกก :o8: :-[
ส่วนรัน สมเป็นกุนซือเทพจริงๆ :impress2:
-
อ่า...น่ารักมากๆๆคู่นี้ แต่งเรื่องไหนก็สนุกค่ะ
-
เปลี่ยนชื่อตอนใหม่เป็นThe Kingdom of Dragon ดีไหมคะLuk
ต้องขอยกนิ้วให้ท่านกุนซือ ตบะกล้าแกร่ง อยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมแบบนั้นยังมีแก่ใจคิดถึงอนาคต
เป็นเราคงอุดรูป้องกันน้ำท่วมไปแล้ว 55
ชอบมุขคนในฝันจริงๆ รันก็รั่วนะเออ
-
คนในฝัน รึ จะสู้ คนตรงหน้า
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
เข้ามาวิ้งเล่นรอค่ะ :กอด1:
-
มาแล้วเหยี่ยวรั่ว
รอติดตาม
-
อือม์ พรต หนอ พรต
ได้ดี กะ ได้เสีย
ทำไมตอบไปอย่างนั้น :เฮ้อ:
เลยชวดตำแหน่งไปเลย เสียดายจัง
อ่านเรื่องนี้แล้วช่วยให้หายเครียดเรื่องน้ำท่วมได้เยอะเลย
:pig4:
-
พรต นายรั่วมากเลยว่ะ
:z3: o13
:pig4: :pig4:
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 3
เนื้อคู่กูตาย!....
.
.
.
“รัน..ถามหน่อย..โบราณว่าฝันเห็นงูหมายถึงเนื้อคู่ใช่ไหมว่ะ?” มาไม้ไหนของมัน
นั่งทานอาหารเช้าอยู่ดีดี พูดขึ้นมาดื้อๆซะงั้น
“อืม..มั้ง”
ผมตอบแบบขอไปที ก่อนจะก้มหน้าตักไข่ดาวกับหนมปังเข้าปาก
“หึ...งั้นเนื้อคู่กูคงตายห่าแล้ววะ...เพราะกูกระทืบงูขี้แตกตายคาตีนไปแล้ว” เวร..เมียผมรั่วแต่เช้าเลย
หรือมันเมาค้าง อดไม่ได้ต้องเงยหน้ามอง เสือกเอียงคอเลิ่กคิ้วเหมือนไม่เข้าใจที่ผมจ้องหน้ามันอีก
“มึงฝันเห็นงูตัวผู้หรือตัวเมีย” ผมถามมันกลับ
“อ่ะ..ไอ้ห่านิ กูจะรู้ไม่เล่าว่างูตัวผู้หรือตัวเมีย ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องงูนี่หว่า! พอมันเลื้อยเข้ามา
กูก็ยกเท้ากระทืบจนขี้แตกตายคาตีนเลยมึง ตื่นมาเพิ่งนึกขึ้นได้ฝันถึงงูหมายถึงเนื้อคู่ไม่ใช่ ถึงได้ถามมึงให้แน่ใจไง”
มันตอบหน้ามึน
“เหรอ..งั้นมึงสบายใจได้ เนื้อคู่มึงยังไม่ตายหรอก” ผมบอกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
ทำเอาตัวมันขมวดคิ้วจ้องผมตาไม่กระพริบ ก่อนถามขึ้นมาว่า
“ทำไมว่ะ? ในเมื่อกูกระทืบจนเละคาตีนแล้วมันยังรอดอีกหรือไง” มันไม่เข้าใจ
“มึงลืมแล้วดิ มึงเป็นเหยี่ยว แล้วเหยี่ยวบ้านพ่อมึงเหรอเอางูเป็นผัวเมียนะ กูเห็นมีแต่เหยี่ยวแดกงู
จึงไม่แปลกใจที่มึงจะกระทืบมันเละคาตีนเพราะมันไม่ใช่เนื้อคู่มึงไง” ผมบอกไป ดันพยักหน้าหงึกหงักเหมือนเพิ่งคิดได้
ก่อนจะถามผมมาอีกว่า
“ก็จริงของมึง แล้วตกลงกูต้องฝันถึงตัวเหี้ยไรถึงเป็นเนื้อคู่กูวะ!” มันยังต้องการคำตอบสินะ
“หึหึ! บอกให้เอาบุญ เนื้อคู่มึงไม่ใช่ตัวเหี้ย แต่เป็นราชสีห์ จำใส่กระโหลกไว้ให้ดี..สัด” พูดจบ
ผมรวบช้อนเก็บจานทั้งของมันของผม ก่อนจะลุกเดินไปในครัวหน้าตาเฉย ปล่อยให้ไอ้เหยี่ยวรั่วมันนั่งทำตาโต
อ้าปากค้างของมันคนเดียว
------------------------------------------------------------------------------------------------
จัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อย ผมหยิบหนังสือกระเป๋าตังค์กุญแจรถ เดินออกประตูห้องทันที
ไอ้รั่วรีบพุ่งตัวตามมาปิดล็อกประตูเสร็จสรรพ ก้าวอย่างเร็วเพื่อให้ทันผมที่กำลังยืนรอลิฟท์อยู่ ก่อนมันจะเนียนยืนตีคู่
ปั้นหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จนอดชำเลืองมองมันไม่ได้เสือกหันมายิ้มหล่อยักคิ้วใส่ผมอีก เดี๋ยวพ่อจูบคาลิฟท์ซะหรอก..กวนดีนัก
ทุกวันนี้พวกผมแทบไม่ต้องหยิบจับทำอะไรกันเลย เพราะมีแม่บ้านส่วนตัวซึ่งพ่อไอ้รั่วส่งมาดูแล
ลูกชายสุดโปรดคอยจัดการให้ทุกอย่าง เที่ยงตรงถึงบ่ายสองเป็นประจำทุกวัน กินเสร็จก็นำไปวางไว้ในซิงค์ล้าง
เสื้อผ้าก็ใส่ตระกร้าไว้ ถึงเวลาป้าแม่บ้านแกก็มาจัดการให้เอง
ออกจากลิฟท์ผมดิ่งไปยังรถคันโปรด คิดว่าเมียรั่วมันคงไปรถของมันเหมือนกัน เพราะมันบอกเองว่า
อาทิตย์แรกต้องแกล้งไม่รู้จักกันไว้ก่อน พ้นรับน้องไปแล้วค่อยตีซี้ไรเงี้ยะ ผมจึงไม่ได้สนใจ เปิดประตูเข้าไปนั่งประจำที่
มันดันเปิดอีกข้างเข้ามานั่งคู่แถมตีหน้ามึนคาดเข็มขัดเรียบร้อย ค้น CD ใส่เครื่องเปิดเพลงฟังหน้าตาเฉย
ทำเมินสายตาผมที่จ้องมันอย่างมีคำถาม เอากับมันสิ
“เอาไง?” ผมจำต้องยอมเอ่ยปากจนได้สินะ
“อะไร?” ดูมันกวน ทั้งที่มันเข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร
“ไม่ไปเองว่างั้น” ผมขยายความ
“อืม..ทำไมไปด้วยไม่ได้ เปิดเทอมมาเนื้อหอมมากดิ ถึงอยากฉายเดี่ยว” อ่าหะ..นี่อย่าบอกว่า
เกิดหึงผมขึ้นมา ลองดูดิว่าใช่อย่างที่คิดหรือเปล่า
“ก็มีบ้าง อย่างว่ากูมันรูปหล่อ พ่อรวยแถมจู๋ใหญ่ สาวๆอยากรู้จักเป็นธรรมดา” ผมตอบ
พร้อมกับออกรถด้วย มือเคาะพวงมาลัยเป็นจังหวะไปตามเพลงที่มันเปิด หึหึ...ได้ผลไอ้ตัวแสบ หันมองหน้าผมตาค้าง
ก่อนจะพูดมาว่า
“มึง...ห้ามยุ่งกับใครเด็ดขาด ไม่งั้น..ไม่งั้น” มันติดอ่าง กำลังใช้ความคิดเรียบเรียงคำพูดอยู่ละมั้ง
ผมอยากแกล้งเลยเร่งไปซะ
“ไม่งั้นอะไร ทำไมกูยุ่งไม่ได้ ถ้าเค้าอยากยุ่งกูเอง กูไม่ได้เริ่มก่อนนิ” ผมพูดเรียบเรื่อยอดยิ้มยั่วไม่ได้
ทำเอามันเริ่มหงุดหงิดหน้าดำหน้าแดงโมโหผมแล้วตอนนี้
“โว้ย! กูห้ามไม่ให้มึงยุ่งไม่ว่าพวกแม่งจะเข้ามายุ่งกับมึงก่อนก็ตาม มึงเป็นแฟนกูแล้ว
เสือกยุ่งกับใครละก็ มึงตาย..ชิส” มันทำท่าเอามือปาดคอตัวเองเหมือนจะเชือดผมถ้าหากทำในสิ่งที่มันห้ามอะนะ
“หืม..ขู่กูเหรอ คิดว่ากูกลัวมึงไหม?” ผมอดแกล้งมันต่อไม่ได้ ชอบจริงอารมณ์นี้ มีทำเสียงฮึดฮัด
ขึ้นจมูกขัดใจเสียเต็มประดา
“เอ่อมึงเก่ง..สัด..กูเตือนแล้วไม่เชื่อ ใครที่ยุ่งกับมึงกูจะจับกดแม่งเลยคอยดูแล้วกัน” เวร..สมองมัน
กล้าคิดเนอะ...นรกจริงเมียกู
“หมายความว่าไง...จะทำอย่างที่พูดจริงดิ” ผมถามเสียงแข็ง เอากะลูกบ้ามันไม่ได้ เกิดผมไม่ได้ยุ่งแต่
ความรั่วทำให้มันเข้าใจผิดลากเค้าไปกดจริงๆ ผมนี่แหละจะสติแตกเสียเอง...
“เอ่อดิว่ะ..เรื่องไรยอมให้มึงไปยุ่งกับพวกมันเล่าโว้ย!” แหนะ..เสียงสูงมองผมตาขวางอีกงั้น
มึงกำลังยั่วให้กูวกรถกลับคอนโดฯ พาไปอุดรูรั่วเลยซะดีไหม ไม่ต้องรอพ้นอาทิตย์แล้ว
“พรต มึงฟังนะ..กูหยุดตั้งแต่วันที่กูได้เลือกแล้ว ต่อให้สวยเซ็กซี่แค่ไหนกูคงได้แต่มอง
จะให้ไปทำอย่างว่ามึงสบายใจได้เลย กูไม่ทำเด็ดขาด ที่ไม่ทำไม่ใช่ว่ากูหมดความต้องการเป็นเกย์จนไม่อยาก
เอาผู้หญิงแล้วนะวะ แต่เพราะกูรู้ว่าหากกูทำลงไปคนที่จะเสียใจไม่ใช่แค่กูคนเดียว ยังมีคนสำคัญต่อหัวใจกูที่ต้องเสียใจมาก
เมื่อกูรู้ผลที่ตามมาแล้วยังจะทำได้อีกหรือ เพราะฉะนั้นมึงไม่ต้องกังวลเลย ว่าแต่มึงเหอะ..อย่าวอกแวกให้กูเสียความรู้สึก
เป็นอันขาด สัญญาได้ไหม?” ผมถามมันกลับบ้าง ในขณะที่ไอ้ตัวแสบกำลังหน้าแดงทำตาเลิ่กลั่กเขินผมซะงั้น
ก่อนหน้าเพิ่งจะออกอาการหงุดหงิดอยู่แหม่บๆ
“กูไม่ทำหรอกน่า ที่ไม่ทำก็เหตุผลเดียวกับมึงนั่นแหละ แต่ของกูยังมีมากกว่ามึงอีกข้อ
ฟังไว้ด้วยห่ารัน กูต้องมีดีกว่ามึงทุกครั้ง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องนี้ มึงอยากรู้ไหมว่ากูคิดยังไง?” หึหึ..อารมณ์อยากเอาชนะ
ของมัน แม้แต่เหตุผลเรื่องนี้ มันก็ยังพยายามจะเหนือผมให้ได้มากกว่าหนึ่งข้ออยู่ดี
“อะไร บอกให้ฟังดิ” ผมเล่นตามน้ำไปแบบเนียนๆ อยากรู้มันจะบอกยังไง..
“ก็ที่กูไม่คิดจะยุ่งกับคนอื่น นอกจากเหตุผลเดียวกับมึงแล้ว กูจะไปยุ่งทำเหี้ยไร ในเมื่อกูยังเอาชนะมึง
ไม่ได้เลยนิ แค่มึงคนเดียวกูยังเอาไม่อยู่จะหามาให้วุ่นวายปวดหัวอีกทำไมกันวะ สมองกูตอนนี้คิดหาวิธีให้มึงแพ้กูราบคาบ
ก็ไม่มีอารมณ์จะไปล่อใครมาปี้แล้วเหอะ” กลายเป็นผมอึ้งไปเต็มๆ ฟังเหตุผลสุดรั่วของมัน เพราะความอยากเอาชนะ
ผัวตัวเองให้ได้ มันเลยไม่มีกะใจสนใจใครอีก ตราบใดที่ยังไม่สามารถชนะผมว่างั้น ถ้าเช่นนั้นผมยิ่งยอมให้มันชนะไม่ได้
เป็นอันขาด ไม่งั้นวันไหนมันเกิดชนะผมขึ้นมา เสือกหันไปล่อคนอื่นเข้าก็จบเห่....ดีจริงเนอะพรต
เหตุผลที่มากกว่ากูหนึ่งข้อของมึง โคตรจะเยี่ยมยอดเลยวะ....
“ตกลงมึงคิดอย่างนี้ ดีกูจะจำไว้ แต่กูมีข้อแม้ไม่ว่าอนาคตมึงจะชนะกูก็ตาม อย่าเสือกเอาเป็นข้ออ้าง
ไปปี้ใครเค้าเข้า ไม่งั้นมึงโดนกูแน่รู้เปล่า?” ผมขู่ไปด้วย ตัดไฟแต่ต้นลม ไว้ใจไม่ได้สี่เท้ายังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง
ต่อให้ผมมั่นใจที่จะกำหลาบเมียรั่วก็เถอะ เกิดวันข้างหน้าดันพลาดขึ้นมา มันเอาเป็นข้ออ้างผมสิเครียดหนักแน่นอน...
เลยต้องล้อมคอกไว้ก่อนดีที่สุด
“เอ่อๆ...มึงทำยังกะเมียมีชู้ สั่งฉิบหาย” มันไม่รู้ตัวว่าหลุดพูดไรออกมา
“นั่นสิ...เพราะกูกลัวเมียจะแอบมีชู้ กูเลยต้องกำชับไปก่อน” ผมแกล้งย้ำ ก่อนจะหัวเราะ
ขำมันออกมาจนได้ ทำเอาไอ้ตัวแสบที่เพิ่งสำนึกว่าเผลอหลุดปากพูด เม้มปากแน่นเบือนหน้ามองนอกรถเขินจัด
จนหูแดงลามไปถึงต้นคอขาวแล้ว มึงนี่น๊า...ก็เป็นซะแบบนี้แล้วกูยังจะคิดไปมองใครอีกเล่า
ไอ้เหยี่ยวรั่วเอร้ยยย...??????
มาเอาไปก่อน 50% ส่วนที่เหลือ มาลงให้พรุ่งนี้
ขอโตดอย่างแรง อยากจะบอกว่าข้อมูลหายจ้อย
คอมโดนไวรัส เรื่องใหญ่ที่ต้องมานั่งปั่นใหม่
Luk. :เฮ้อ:
-
ผัวเมียคู่นี้ "เพลียเหลือเกิน" จะแย่งกันรั่วไปไหน :m20:
-
นั่น ... ยังไม่ทันไร
รันจะเริ่มร้องเพลง "เมียพี่มีชู้" ซะแล้ว
-
คู่นี้เขาสมกันมาก
ทันกันทุกเรื่องเลย
-
รั่วได้น่ารักจริงๆ พรต
คู่นี้เค้าเหมาะสมกันที่สุด ชอบๆๆๆๆๆๆ
-
“มึงลืมแล้วดิ มึงเป็นเหยี่ยว แล้วเหยี่ยวบ้านพ่อมึงเหรอเอางูเป็นผัวเมียนะ กูเห็นมีแต่เหยี่ยวแดกงู จึงไม่แปลกใจที่มึงจะกระทืบมันเละคาตีนเพราะมันไม่ใช่เนื้อคู่มึงไง”
-----------------------
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก คำตอบสมกับเป็นกุนซือเทพเหมือนเดิม :jul3: :jul3: :jul3:
-
สู้ๆ ค่ะ เหยี่ยวนี่กล้ามากนะ
ที่ริอาจจะเอาขนะรันอ่ะ :laugh:
-
o13
-
แหม่ๆๆ ทำเป็นเขินว่าเผลอหลุดปากพูดคำว่า "เมีย" ในใจก็รับไปตั้งนานแล้วล่ะว่ามีผัวชื่อ "รัน" อะนะ พรตเอ๊ยยยยย :laugh:
-
เขินกันวันละนิดจิตแจ่มใส
เหยี่ยวกับงูเนื้อคู่ต่างสปีชีย์ มันไปด้วยกันไม่ได้(ขี้แตกไปแล้ว) แต่ต่อให้ต้องแหกกฏธรรมชาติอีกสักกี่ข้อ ราชสีห์เองก็จะไม่มีวันปล่อยมือจากเหยี่ยว(รั่ว)ตัวนี้เป็นอันขาด ไม่ว่าจะต้องเด็ดปีก ถอนขน หรือหักคอจิ้มน้ำพริกก็ตาม :laugh:
-
สิงห์รันน่ารัก เหยี่ยวพรต รั๊วรั่ว คิคิ
แต่พรตรั่วน่าฟัดมาก คำพูดพรตเหมือนบอกรักรันทุกคำเลย
-
ขอบคุณมากเลยคะ
แค่ครึ่งหนึ่งก็ยิ้มหน้าบาน
นอนรอน้ำเข้าบ้านแล้วแหละคะ
แปลกจริงๆ ในบรรดา 3 คู่นี้ ถูกใจคู่รันกับพรตที่สุด ไม่รู้ทำไม
-
o13 o13 o13 o13
รักพรตกะรันน้าาาาาาาาาา :L1:
ขอบคุณที่แต่งเรื่องหนุกๆให้อ่าน :กอด1:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนเน้อ สู้ๆ
:pig4:
-
“มึงลืมแล้วดิ มึงเป็นเหยี่ยว แล้วเหยี่ยวบ้านพ่อมึงเหรอเอางูเป็นผัวเมียนะ กูเห็นมีแต่เหยี่ยวแดกงู จึงไม่แปลกใจที่มึงจะกระทืบมันเละคาตีนเพราะมันไม่ใช่เนื้อคู่มึงไง”
-----------------------
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก คำตอบสมกับเป็นกุนซือเทพเหมือนเดิม :jul3: :jul3: :jul3:
เห็นด้วยค่ะ ชอบๆ
คู่นี้เขารักกันแบบฮาๆหื่นๆเนอะ :laugh:
-
เอิ่ม.....อ่า.....ฮ่าๆอ่านมากๆจะรั่วตามพรตใหมนี่
-
พรตนี่มีเรื่องรั่วได้ตลอด แต่ก็น่ารักนะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
พรต กะ รัน เหมาะสม กัน จริงๆๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1::L2: :L2: :L2:
-
ชอบพี่รันมากเจงๆๆๆๆๆๆ เจง
เนื้อคู่มึงเปนสิงห์ พี่โต๋อะหรอ อิอิ
5555
น่ารักวะ น่ารักแบบแมนๆ
-
น่ารักกกกกกกกกก
เขินนนนนนนแทนเลยอะ :o8:
:call:
-
รั่วได้อีกคร๊าฟฟ 5555
รอ 50 % +1 +เป็ด
:กอด1: :กอด1:
:L2: :L2:
-
“ก็ที่กูไม่คิดจะยุ่งกับคนอื่น นอกจากเหตุผลเดียวกับมึงแล้ว กูจะไปยุ่งทำเหี้ยไร ในเมื่อกูยังเอาชนะมึง
ไม่ได้เลยนิ แค่มึงคนเดียวกูยังเอาไม่อยู่จะหามาให้วุ่นวายปวดหัวอีกทำไมกันวะ สมองกูตอนนี้คิดหาวิธีให้มึงแพ้กูราบคาบ
ก็ไม่มีอารมณ์จะไปล่อใครมาปี้แล้วเหอะ”
:a5: :m20: คิดไปได้เนาะ ร้ากเหยี่ยวรั่ว
-
พรตรั่วได้น่าฟัดมากอ่ะ รู้แหละว่าทำไมสิงห์รันถึงไปไหนไม่รอด ฮุๆๆ
:laugh:
ปล.+1และเป็ดให้นะคะ
-
รั่วได้รั่วดีจริงๆ แต่ฮาดีคลายเครียด
-
ยังคงความรั่วได้คงที่ 5555555555. อีก 50 เปอร์สู้ ๆนะค้ะ :)
-
แวะมาฮาคู่นี้ก่อนนอน
ไม่มีผิดหวังสักครั้ง
กับพรตเชิญยิ้ม
:laugh:
-
บอกได้คำเดียว
น่ารักอ้ะ!!!!!!!!
-
“ก็จริงของมึง แล้วตกลงกูต้องฝันถึงตัวเหี้ยไรถึงเป็นเนื้อคู่กูวะ!”
ชอบประโยคนี้อ่ะ เพราะตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องฝันถึงตัวอะไร :laugh:
-
น่ารักอ๊ะ
-
ถ้าจะมีเมียรั่วขนาดนี้น่้ะ ไม่เทพจริงทำไม่ได้เด้ :z2:
-
แหม๋!! ว่ากันตามจริง ตอนพรตบอกว่า กระทืบงูขี้แตกนี่ รันก็น่าจะแหยงเบาๆนะ
ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
พี่พรตเนี่ยรั่วได้เสมอต้นเสมอปลายดีจริงๆๆๆ
o13 o13 o13
-
ผัวเมียคู่นี้เค้าทันกันตลอดตลอด น่ารักเกิน o13 o13
-
เห็นทั้งสาวทั้งหนุ่มหลงเสน่ห์รันวันเดียวเกิดอาการหวงและหึงเลยหรอพรต :laugh:
-
:m20: :laugh เหมาะสมกันดีจริงๆ
-
อ่านมา3ตอนพรตก็รั่วทั้ง3ตอน
แถมยังน่ารักอีกต่างหาก
ความคิดแต่ละอย่างก็แสนจะรั่ว
รันเทพมากที่กำราบนายได้ 5555
-
o13
-
รีบมาต่อนะคะ คิดถึงหนูพรตแบบรั่วเต็มๆ! 5555
-
อยู่กับพรตเนี่ยไม่มีคำว่า "เบื่อ" เลยจริง :n1:
-
ชอบเหยี่ยวรั่ว :m20:
รอต่ออีกน๊า~
-
พรต ไปหาหมอดีมะ
รั่วเหลือเกิน :sad4:
-
โอ๊ย ทำไมน่ารักทั้งคู่อย่างงี้อ่ะ :z2:
-
:m20: :laugh: :pigha2: :m20:
เนื้อคู่ไม่ใช่งูแต่เป็นสิงห์
ได้อีกนะคะ
รอค่ะ :L2:
-
คู่นี้ก้น่ารักอ๊า
-
สองคนนี้น่ารักกันได้อีก
-
รั่วได้น่ารักมากอะ
เขินๆ :-[
-
เข้ามารายงานตัว FC เหยี่ยวรั่วค่ะ
มาช้าเพราะอพยพหนีน้ำท่วม ใช้เน็ทไม่สะดวก เลยมาช้า
ชอบพรต ฮามาก รั่วซะ
-
เข้าใจว่าพรตมันรั่วแต่รันมันก็เป็นไปด้วยเหรอเนี่ย
ไปๆพากันไปอุดรอยรั่วเลย :oo1:
-
เนื้อคู่พรต เป็นราชสีห์
:pig4: :pig4:
-
พรตเอ๊ย เจอน้องรันประโยคเด็ดเข้าไป
-
พรตนี่รั่วเป็นกิจวัตร
จริง ๆ แต่น่ารักอ่ะ
-
ฮิ~มีแฟนรั่ว
จะเครียดหรือฮาดีนะเนี่ย
หนุ่มรัน??
-
นี่ความบ๊องมันติดต่อผ่านการซั่มกันได้ด้วย?
รันแอบรั่วตามอะ แหย่พรตใหญ่เลย
-
หวานปนรั่ว :laugh: :laugh: :laugh: :o8: :o8: :o8:
-
อ่านแล้วฮาอะ หายเครียดเลยทีเดียวค่ะ ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
55555 คุณเหยี่ยวเค้ามีเรื่องมารั่วได้ตลอด กุนซือรันไม่มีเบื่อกับการฝึกสมองสินะ
-
อิจฉาคนในนิยายจัง..โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
:z3: :z3:
-
คิดได้นะ พี่พรต กระทืบงูตาย เนื้อคู่จะตาย ฮ่าๆๆๆ
-
ฮาอะพรต เป็นเหตุผลที่ทำเอารันถึงกับอึ้ง
-
เรื่องนี้ฮาจริงอะไรจริง :m20: :m20: :laugh: :laugh:
มาอัพเร็วๆนะค่ะ
-
เหยี่ยวต้องเป็นของราชสีห์เท่านั้น
หุหุ อยากเห็นรันอุดรูรั่วของพรตจัง
-
:mc4: มาเจิมดว้ยคน
ตามจริงก้อ่านของ โต๋-ตะเกียง แล้วก้เรื่องของพี่บอมบ์ ด้วย
แต่ไม่มีโอกาสได้มาเม้นเลย เพราะว่าเล่นในมือถือ มันย่อหน้าเว็บเล่นยากด้วย :m15:
แต่นี้มาเม้นแล้วน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :z1:
รอติดตามตอนต่อไปด้วยคนฮ๊าบบบบบบบบบบบบ :3123:
-
:laugh: :m20: :laugh: :m20:
รั่วจริงๆเลยน่ะพ่อเหยี่ยว
น่ารักจริงคู่นี้
-
พรตกะรันนี่คู่ฮาจริงๆ มีเมียรั่วต้องหมั่นอุดบ่อยๆ นะจ๊ะ
ปล. ฝากถามรันว่า เนื้อคู่พรตเป็นสิงโต ว่าแต่คนไหนอ่ะ มีตั้งหลายคน โต๋ บอม กาน โทนี่ รึเปล่า
ถ้ารันไม่บอกให้ชัดเดี๋ยวเมียรั่วก็ตีความเป็นคนอื่นหรอก 555
-
รั่วได้ตลอดเลยพรต
แต่น่าร๊ากกกกกกกกสุดดดดๆๆๆ
-
เข้ามาทวงอีก 50% o18 o18
-
คู่นี้พาฮาตลอด :m20:
-
สนุกมากๆ เลย แต่ยังอ่านเรื่องตะเกียงไม่จบ เลยไม่รู้ความเป็นมาของคู่นี้ สงสัยต้องไปไล่อ่านเรื่องนั้นก่อน โดยเฉพาะฉากของสองคนนี้ ต้องซูมให้หนัก
-
คู่นี้เค้าก็น่ารักกันดี
-
พรตนี่น่ารักจังน้า :-[
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบคู่นี้อ่ะ ชอบพรตในความรั่วและชอบรันในความเทพหลายๆอย่าง
o13 o13 o13
-
น่ารักอ่า :-[
รักกันมากงี้ ต่อให้มีไรเกิดขึ้น ก็ฟันฝ่าไปได้หมดแหละเนาะ
-
หึ หึ ถึงพรตจะรั่ว แต่ก็รั่วแบบน่ารักๆนะรัน
พอเริ่มอ่านเรื่องนี้ ก็กลับไปเริ่มต้นอ่านน้องตะเกียงจนจบแหละ
เพื่อจะได้อ่านเรื่องนี้ได้อรรถรสยิ่งขึ้น
-
@@@ ปกนิยาย ครบเเล้ว 2
สำหรับหนังสือเรื่อง 'เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้'
ตอนนี้เหลือเพียง 10 เล่ม สามารถจองพร้อมโอนได้ที่
ธนาคารไทยพาณิชย์ ออมทรัพย์ สาขาแยกเกษตร เลขที่บัญชี 120-221-6089
ชื่อบัญชี Luksanaree Wichalai
เล่ม 1
(http://image.ohozaa.com/i/2b4/1gTVP.jpg) (http://image.ohozaa.com/view/4dctk)
เล่ม 2
(http://image.ohozaa.com/i/2e6/hVwDX.jpg) (http://image.ohozaa.com/view/4dcl1)
เหยี่ยวหัวใจ
Part 3
เนื้อคู่กูตาย!...
.
.
.
.
ผมกับมันต่างแยกกันไปเรียนหลังจากถึงมหาลัยเรียบร้อยแล้ว
มีเพื่อนร่วมห้องทั้งชายทั้งหญิงเข้ามาทำความรู้จักกับผม สุดท้ายเลยเป็นกลุ่มใหญ่ประมาณ 7 คน
ผู้หญิงสามที่เหลือชายล้วน รวมกลุ่มทำรายงานของอาจารย์ที่สั่งให้นักศึกษาไปเตรียมพรีเซ้นท์กลางเทอม
นั่นแหละพวกผมจึงกลายเป็นกลุ่มเฉพาะกิจไปโดยปริยาย ต่อยอดไปถึงมื้อกลางวันที่เกาะเป็นตังเมอีกต่างหาก
“รัน แดกข้าวกันดีกว่า” ง่ายๆสั้นๆ กับคำชวนของไอ้อั้ม และผมก็พยักหน้ารับ สุดท้ายทั้งสี่หนุ่ม
สามสาวก็มายังโรงอาหารเพื่อทานมื้อเที่ยงก่อนขึ้นเรียนช่วงบ่ายต่อ
“รัน..กินอะไร สั่งเป็นกับกินกับข้าวเปล่าดีไหม?” พรสาวน้อยยิ้มเก่งออกไอเดียหลังพวกเรา
ได้โต๊ะว่างเรียบร้อยแล้ว
“อืม..เอาสิ..ผมยังไงก็ได้” ผมตอบ ก็นะไม่ซีเรียสอยู่แล้ว
“พวกเราละเอาไง ตกลงตามนี้ไหม?” เจ้าของไอเดียซาวน์เสียง เมื่อไม่มีใครคัดค้านสรุปมื้อเที่ยง
ก็สั่งเป็นกับกินกัน โดยทุกคนเลือกคนละรายการรวมกันกว่าเจ็ดแปดอย่าง พร้อมข้าวเปล่าอีกคนละจานแยกกันไปเอามา
รวมทั้งเครื่องดื่มด้วยสาวๆ หนักเป็ปซี่ของผมน้ำเปล่า คนอื่นแล้วแต่ความชอบส่วนบุคคลตามสะดวก
ระหว่างทานกันไปคุยกันไปอย่างออกรส โดยผมเป็นผู้ฟังที่ดีแทรกบ้างบางจังหวะเมื่อมีคนขอความเห็น
เดิมทีผมไม่ชอบพูดมากเป็นทุนอยู่แล้ว สำหรับคนที่เพิ่งเริ่มรู้จัก จังหวะนั้นสาวนิ่มสวยเปรี้ยวในกลุ่มก็พูดขึ้นว่า
“ว้าว! นั่นพวกพี่พรตนี่” ผมจึงต้องเหลียวหลังไปดูบ้าง ใช่จริงด้วยเหยี่ยวรั่วกับเพื่อนชายห้าคน
หัวเราะร่าเดินตรงมาทางนี้ คงหาข้าวกินเหมือนกัน ไอ้ตัวแสบดูเด่นมากท่ามกลางกลุ่มเพื่อน ฟีโรโมนความหล่อกลบรัศมี
คนอื่นหมด ยิ่งได้หน้าตาบวกรูปร่างด้วยแล้วสะดุดตาเข้าไปใหญ่ สังเกตนักศึกษาทั้งชายทั้งหญิงมองตามกันเป็นแถว
ไม่แปลกใจทำไมสาวนิ่มซึ่งนั่งตรงข้ามผม ถึงแสดงอาการปลื้มซะขนาดนั้น เหยี่ยวรั่วมันเด่นจนผมเองอดยอมรับไม่ได้
มองเสร็จก็หันมาสนใจทานข้าวต่อ เชื่อว่ามันไม่เห็นผมด้วยซ้ำเพราะเวลานี้นักศึกษาเยอะมาก
เต็มโรงอาหารไปหมด พวกมันเดินยกมือทักทายรุ่นน้องชายหญิงตลอดทาง ร่วมทั้งรุ่นเดียวกันแม้กระทั่งรุ่นพี่
ดูมันกว้างขวางเป็นที่รู้จักทั้งคณะละมั้ง ยิ่งเป็นหัวหน้าปีสองในกิจกรรมรับน้องด้วยแล้ว ยิ่งดังเป็นพลุแตกเข้าไปใหญ่
หน้าระรื่นส่งยิ้มหล่อกระจายตามนิสัยอารมณ์ดีบวกความรั่วของมันนั่นแหละ
“พี่พรตมีโต๊ะนั่งหรือยังค่ะ นั่งกับพวกเราก็ได้ค่ะพี่” เสียงชวนจากสาวน้อยนางหนึ่งดังพอให้ได้ยิน
ทำให้สาวเทียมที่นั่งข้างกัน ซึ่งคุณเธอแต่งหน้าซะแรงแซวขึ้นมาทันที
“ค่ะ! กล้าชวนพี่เค้านะมึง ไม่บอกไปเลยละว่าพี่พรตหล่อล่ำโดนใจมาก น่าจับมาทำผัว..ฮิ้ววว!”
แล้วก็ลงท้ายด้วยเสียงวี๊ดว้าย โห่ฮาเป็นที่สนุกสนานกันไปตามระเบียบ ก่อนไอ้ตัวแสบจะตอบให้ได้ฮามากกว่าเดิมเข้าไปอีก
“น้องๆ อย่าเพิ่งไว้ใจในสิ่งที่เห็น ผู้ชายบางคนหล่อล่ำน่าจับไปทำผัว แต่ติดอยู่ที่ว่า ผู้ชายคนนั้น
เค้าก็คิดจะหา ‘ผัว’ อยู่เหมือนกัน...ฮ่าๆๆๆๆ” ผมสำลักข้าวที่กำลังเคี้ยวขึ้นมาทันที
“พรวด แค่กๆๆๆ..”
เล่นเอาเพื่อนต้องรีบยื่นน้ำส่งให้กลวกคออย่างไว ฟังมันดิ คนในโรงอาหารที่ได้ยินต่างหัวเราะงอหาย
เพราะคำพูดสุดรั่วกันเป็นแถว แม้แต่เพื่อนของมันเองยังขำกระจาย เมียผมรั่วได้ทุกสถานการณ์จริงๆ แต่ยิ่งรั่วกลับเป็นเสน่ห์
ให้เจ้าตัวเป็นที่รักของคนมากขึ้นไปอีก ไม่เว้นแม้แต่พวกเพื่อนผมเอง หลังหายจากสำลักแล้ว ชำเลืองดูไอ้ตัวแสบ
ต่างเดินไปเลือกซื้อข้าวกันท่ามกลางเสียงหัวเราะแซ่งแซ่ที่ค่อยจางลง
“เฮ้ย! พวกมึงพี่พรตแม่งโคตรเท่ว่ะว่าไหม กูละอิจฉาชิบหาย คนห่าไรไม่ถือตัว ทั้งหล่อทั้งรวย
สาวกรี๊ดกันสนั่น” ไอ้หยกเปิดประเด็นพูดขึ้นกลางวง โดยมีหลายคนพยักหน้าสนับสนุนเห็นด้วยเป็นพรวน
ส่วนผมเหลือบมองอาการไอ้หยกว่าที่มันพูดรู้สึกอย่างไร เท่าที่เห็นคงแค่ปลื้มไอ้รั่วประมาณนั้น รอดไป
นึกว่าคิดไม่ซื่อกับเมียกูเสียอีก
“ถ้าเราได้ผู้ชายอบอุ่นร่าเริงแบบพี่พรตเป็นแฟนคงโชคดีมากเลยเนอะ” มาแล้วสาวสวยคุณนิ่ม
อ่า..นี่สิตัวจริงที่คิดไม่ซื่อกับเมียผม พิจารณาสาวเจ้าก็สวยใช่เล่นแถมมั่นใจเกินร้อยเสียด้วยสิ เอาเข้าไปเมียรั่วกู
เนื้อหอมสาด...นะมึง
ผมนั่งทานเงียบๆ จนอิ่มยกแก้วน้ำดื่มส่งท้าย ต้องชะงักเมื่อเพื่อนในโต๊ะต่างเงียบเสียงกันอัตโนมัติ
แถมยังมองข้ามหัวผมเป็นทางเดียว ไม่ต้องรอคำตอบว่าพวกมันชะงักมองอะไร
“โต๊ะนี้มีที่ว่างเหลือบานเลย ขอพวกพี่นั่งด้วยคนดิ” เสียงมันนั่นเอง
“ค่ะ...ตามสบายเลยพี่พรต ไม่ต้องเกรงใจเชิญค่ะเชิญ” สาวนิ่มคงดีใจไม่น้อย เจ้ากี้เจ้าการเสร็จสรรพ
ทำเอากลุ่มไอ้เหยี่ยวรั่วยกโขยงทั้งห้าหนุ่มจับจองพื้นที่ในโต๊ะพวกผมทันที ขยับก้นกันคนละนิดละหน่อย สุดท้ายสิบสองคน
ฝั่งละหกเต็มโต๊ะยาว กลายเป็นกลุ่มใหญ่ในพริบตา
“หืม..น้องรันอิ่มแล้วหรือครับ?” มันถามผม ทำเอาสายตาทุกคู่ในโต๊ะจ้องผมทันที เลยต้องหยุดดื่มน้ำ
แล้วมองหน้ามันก่อนตอบไปว่า
“อืม...อิ่มแล้ว” ผมพูดสั้นๆ แต่ทุกคนมองไม่เลิก คงคิดว่าทำไมผมพูดไม่มีหางเสียงกับรุ่นพี่มั้ง
“ทำไม...หืม..มีอะไรหรือเปล่าถึงจ้องผมไม่เลิก” เป็นผมเสียอีกที่ต้องยิงคำถาม แต่ละคนออกอาการ
หาอะไรทำขึ้นมาทันที แกล้งคุยกันบ้าง ตักข้าวกินบ้าง ดื่มน้ำบ้าง เหลือเพียงไอ้เหยี่ยวรั่วเสือกยักคิ้วส่งท้ายให้ผมอีก
ก่อนจะหันไปจัดการจานข้าวตรงหน้าของมันเอง
“วันนี้รับน้องปล่อยกลับมืดไม่ค่ะพี่พรต” ยังเป็นสาวนิ่มที่หาเรื่องคุย
“ถ้าน้องๆ ให้ความร่วมมือไม่น่าเกินทุ่มนะพี่ว่า” มันตอบ
“กลุ่มนิ่มร่วมมือเต็มร้อยค่ะพี่พรต จริงไหมพวกเรา?” มีหันมาเรียกคะแนนความร่วมมือกับพวกผมอีกแหนะ
แต่ละคนก็ผงกหัวสนับสนุนไปตามๆ กัน ยกเว้นผมยังทำหน้ามึนไม่อะไรยังไงเหมือนเดิม
“รัน..ดูนิ่งดีวะ เท่ใช่ย่อยนะน้อง ปีนี้คงไม่ทำให้คณะเราผิดหวังมั้ง” เพื่อนไอ้พรตมันพูดขึ้นมา
หน้าตาไม่เลว
“เรื่องอะไรครับ” ผมตีมึนถามกลับไป ทั้งที่ในใจพอจะเดาออกว่ามันพูดหมายถึงอะไร
“ก็ตำแหน่งเดือนคณะ คงต้องพึ่งรันแล้วสินะ” เค้าตอบกลับมา เพื่อนผมก็ตาโตก่อนสาวพรจะชิงพูดขึ้นว่า
“จริงดิพี่ พรกะแล้วว่าคงไม่มีใครสู้รันได้ ไม่คิดว่าพวกพี่หมายตาไว้เช่นกัน” สาวพรออกอาการดีใจเองซะงั้น
“ต่อให้พวกพี่เห็นตรงกัน แต่ต้องรอน้องๆ โหวตให้อีกที” เพื่อนมันคนเดิมบอก ในขณะที่ไอ้ตัวดี
ยังเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ ทำหูทวนลมได้อีก
“ไม่เห็นต้องเป็นผมเลยนี่ครับ คนมีความสามารถออกเยอะแยะ ให้เค้าทำไม่ดีกว่าหรือ” ผมตอบตามจริง
ไม่ได้คิดเล่นตัวอะไรแม้แต่น้อย
“ใช่คนมีความสามารถออกเยอะแยะ แต่หล่อ เท่ ครบเครื่องเหมือนรัน มันหายากนี่สิ” เพื่อนมันที่นั่งเก้าอี้
ติดกะไอ้ตัวแสบพูดขึ้นบ้าง ทำเอาเพื่อนผม เพื่อนมันพยักหน้าเห็นพ้องตามกันเป็นแถว ตกลงพวกมึงชมกูใช่ไหม
ผมควรจะดีใจสินะ
“อืม ครับ..ขอบคุณมากพี่ ที่เห็นความสำคัญของผม” พูดจบ สาวพรก็ต่อประโยคขึ้นมาทันที
“ใครไม่เห็นความสำคัญของรันก็ตาบอดแล้ว เท่ตั้งแต่วันรับน้องวันแรกเลยจริงป่ะ” นั่นไม่ได้เกิดจากความ
ต้องการของผมสักหน่อย ไอ้ตัวแสบที่นั่งแดกข้าวหน้ามึนหูกระดิกฟังเค้าคุยกันต่างหาก เป็นคนเรียกผมออกไปยืนหน้าแถว
“ไม่หรอก อย่ายอกันเองเลยผมเขินเหมือนกัน พอเหอะเปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า” ผมตัดบท รู้สึกเขินจริง
ไม่ได้แกล้ง เล่นยอกันเองแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแหะ
“พี่พรตค่ะ ตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเดียว ไม่พูดไม่จาไม่เห็นเหมือนตอนนำทีมรับน้องเลยเนอะ” สาวนิ่ม
ได้จังหวะวกเข้าหาไอ้ตัวแสบทันที มันทำทียกน้ำขึ้นดื่มเบรกการเคี้ยวข้าวไปด้วย ก่อนพูดขึ้นว่า
“วันก่อนตาผมไปฟังพระเทศน์มา” จู่ๆ ก็โผล่พูดขึ้นไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้วมันมีตาตั้งกะเมื่อไหร่ เท่าที่รู้
ตายไปนานแล้วไม่ใช่
“ว้าว! ดีจังตาพี่ธรรมะธรรมโมมากเลยค่ะ” สาวนิ่มออกอาการปลื้มชัดเจน ในขณะที่หลายๆ คน
พากันลุ้นว่ามันจะพูดเรื่องอะไร
“ขากลับจากวัด ตาผมโดนรถชนตายคาที่” มันพูดหน้าตายมาก จนผมยังอดจ้องว่ามันจะมาไม้ไหน
แต่คนอื่นๆที่หลงเชื่อหน้าสลดไปตามๆกัน ก่อนไอ้อั้มเพื่อนกลุ่มผม มันเปรยอย่างมีอารมณ์ขึ้นว่า
“ซวยละ รถขับเร็ว ระยำโคตรไม่ดูคนเลยสิ” น้ำเสียงเหมือนจะสาปแช่งคนขับที่บังอาจมาชนตาไอ้รั่ว
ตายคาที่
“เปล่าครับ! พระบอกให้เดินทางสายกลาง ตาพี่เดินกลางถนนเลยโดนรถชนตาย” จบข่าว กะแล้วว่ามัน
ต้องรั่ว ทำเอาทั้งโต๊ะอึ้ง หัวเราะน้ำตาเล็ดจนเรียกโต๊ะข้างๆ หันมองกันเป็นแถว มุกมึงนี่ช่างคิดเนอะ...ผมอดยิ้มขำไม่ได้
ปรับอารมณ์ตามไม่ทันจริงๆ
“พี่พรตแม่งโคตรเลยว่ะ เล่นแรงอ่ะจิตตกเลยเหอะ..ฮ่าๆๆๆ” ไอ้กล้าเพื่อนกลุ่มผมพูดปนขำไปด้วย
“อิจฉาแฟนพี่พรตจัง รูปหล่อ อารมณ์ดี โอย..นิ่มอิจฉาจริงนะ อยากมีแฟนแบบพี่บ้างเอาไว้เติมเต็มชีวิต
คงมีความสุขมากเลยล่ะ” สาวนิ่มออกอาการคลั่งไคล้มันอย่างชัดเจน นั่งทำตาเพ้อฝันทำเอาทั้งโต๊ะอึ้งแดกอีกรอบ
ผมยังคงนิ่งรอฟังว่าไอ้ตัวดีจะพูดอย่างไร เหลือบมองหน้ามันเห็นยิ้มหล่อก่อนพูดขึ้นมาว่า
“พี่ไม่ได้อยากจะมีใครสักคน..เพื่อเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปของชีวิต แต่!..เเค่อยากได้ใครสักคน
มาใกล้ชิด..เเล้วทำให้ชีวิตไม่ขาดหาย" เท่านั่นแหละเสียงโห่ฮิ้วก็ดังประสานคำพูดเลี่ยนสาดของมันทันที เสือกมองหน้าผม
ยกยิ้มยักคิ้วกวนใส่ผมอีก....ผมจึงได้แต่ส่ายหน้ากับความรั่วของมันตามระเบียบ..ส่วนสาวนิ่มยิ้มไม่หุบกับคำตอบโดนใจของ
ไอ้เหยี่ยวรั่ว คงคลั่งมันเข้าเส้นเลือดไปแล้วละตอนนี้...เฮ้อ! เชื่อมึงแล้ว...เมียกู...????????????????
เอามาลงให้เต็มแล้วนะคะ ขอให้มีความสุขกับความรั่วของพรตกันต่อ
อ่านแล้วก็ขอให้รั่วตามพรตมันไปด้วย กร๊ากกกกก...เค้าล้อเล่น
วันอังคาร มาต่อน้องจอม วันพุธต่อมนต์มารให้นะคะ
Luk. :กอด1:
-
พรตทำไมน่ารักอย่างนี้ มิน่ารันถึงได้รัก o13
-
เมื่อไหร่จะเปิดตัวเป็นแฟนกันซะที
-
นี้รักจริง อะไรจริง
ต้องเหยี่ยวรั่วนี่แหล่ะ
:z1: :z1: :z1:
-
เหยี่ยวรั่วนี่เนื้อหอมดีจริงๆ
รันก็ทำความหวังเป็นเดือนคณะของพรตให้เป็นจริงนะ
ชอบพรตๆ :กอด1:
-
รักกานจิงๆๆๆๆๆๆ
แต่จะเปนยัังไงนะ
ถ้ารู้ว่าสุดหล่อสองคนนี้เปนแฟนกัน
อิอิ
-
ช่างกล้าคิดนะแต่ละมุข....ฮ่าๆ
-
พรตนี่รั่วได้ทุกสถานการณ์จริงๆ
-
:laugh: ชอบพรตอ่ะรั่วแอบเลี่ยน ฮุๆๆๆ
ปล.+1และเป็ดค่ะ
-
รั่ว กับ เพี้ยน เหมือนกันหรือเปล่าอ่ะ :z2:
-
:m20:พรตรั่วใด้ใจจริงๆชอบฮามากมาบ่อยๆนะคะอยากบอกว่าขอบคุณลักษ์ทีเขียนนิยายดีๆมาให้เราอ่าน :L1: :L2: :3123: :กอด1:
-
“น้องๆ อย่าเพิ่งไว้ใจในสิ่งที่เห็น ผู้ชายบางคนหล่อล่ำน่าจับไปทำผัว แต่ติดอยู่ที่ว่า ผู้ชายคนนั้น
เค้าก็คิดจะหา ‘ผัว’ อยู่เหมือนกัน...ฮ่าๆๆๆๆ”
(http://a6677.myweb.hinet.net/msn/popo/popo%20(70).gif) โดนอ่ะ...!
-
รั่วแบบเนียนๆ ฮ่าๆๆ
-
ชอบจังเลย o13
-
ฉันก็ คลั่งเหยี่ยวรั่ว เหมือนกัน :m20: :laugh: :jul3:
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~
น่ารักเกินปายแร้ววว
-
รั่วได้ไม่มีหยุดยั้ง สุดยอดดดดดดดด
-
ยอมๆ พี่เค้าหน่อยเหอะรัน
พี่พรตคงเก็บกด อยากเท่ อยากแมน กับเค้าบ้าง :m20:
-
รั่วไม่มีที่สิ้นสุด :m20:
-
จำได้ว่า น้องตะเกียงเคยบอกว่า
พรต เหมือนเจ้าหนูจำไม อยากรู้อยากเห็น
ถามไปเรื่อยเปื่อย อยู่กับรัน คงสามารถตอบคำถามได้หมด
เพราะรันเป็นถึงกุนซื่อเทพของสิงห์ คงไม่ประสาทกินไปซะก่อน
แต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยนี่สิ รันจะทำไง เพราะ พรตคงเสน่ห์แรงมากๆ
ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่หลงกันให้เพียบ ลำพังรันเอง นิ่งๆ เฉยๆ คงไม่ค่อยมีใครยุ่งด้วย
ส่วนพรตมนุษยสัมพันธ์เลิศขนาดนี้ รันได้บริหารสมองสนุกแน่ ฮ่าาา
-
:pigha2:
คู่นี้น่ารักตล๊อดดดดด
-
พรตรั่วได้น่าร้ากกกกกกกกกกกกกก น่ากดมากค่ะ :jul3:
-
กรี๊ดที! กรี๊ดดดดดดดด
โดดถีบพี่รัน วิ่งไปกอดพี่พรต! หนูจะเอาคนนี้!!
ได้อีกนะไอ้พี่พรต เล่นซะคนเค้าหลงกันทั้งมหาลัยแล้วมั้งนิ! 5555
รั่วได้อีก เลี่ยนได้เยอะ ฮิ้ววๆๆ ไม่แปลกใจที่พี่รันหวงขนาด...
รอตอนต่อไป!
-
ขออีกตอนนนนนนนน
น่ารักน้องพรตน่ารักกกก :กอด1:
:call:
-
พรตนี้รั่วจิงๆ :m20:
ปล. พี่ลักษ์ส่งหนังสือเมื่อไรบอกด้วยนะคะ เพราะตอนนี้น้ำมันท่วม TT
-
รั่วไปเถอะ หว่านสเน่ห์เข้าไป สาวกรี๊ดนักใช่ไหม กลับบ้านเมื่อไหร่ เจอเมนูชุดใหญ่..ทั้งคืน
ชักเริ่มอิจฉารันแล้ว พรตมันน่ารักน่าหลงแบบนี้
-
:m20:ฮาตลอดอ่ะพรต
-
พี่พรตเสน่ห์แรงจริง ๆ อัธยาศัยดีอย่างนี้คนชอบเยอะ
พี่รันคงปวดหัวไม่น้อย 5555555.
มุขเสี่ยวววววว 5555555.
-
เสน่ห์แรงทั้งคู่
พรตรั่วไม่มีใครเกินจริงๆ
สาวพรท่าทางจะชอบรันรึเปล่าหว่า
-
พรตเปิดคาเฟ่เหอะครับ เอาฮาไปไหน :laugh:
-
:m20: :กอด1: เหยี่ยวรั่ว อยู่กะนายคงจะไม่เบื่อจริงๆแหละ
-
:jul3:
..... จิ้ม :z13:
-
พรตน่ารักมากกกกกก
-
รั่วอีกและ เดินทางสายกลาง กร๊ากกก
-
55555555 rua dai talord na kha P'prot!!
-
รั่วตัวพ่อจริงๆเลยพรตเนี่ย o13
-
โอ๊ยยยย พรตก็ฮาเกิ๊นนนนนนนน เล่นมุขหน้านิ่งซะด้วยนะ หึหึ
แบบนี้รันต้องจัดการให้เข็ดเลย เสน่ห์แรงอีกต่างหาก :-[
-
ไม่รู้จะอธิบายยังไงกับพี่พรต
แต่ o13 มาก ๆ
-
รั่วไร้คำบรรยายจริง ๆ
-
รั่วแต่น่ารักมากมาย คนอื่นยังใจละลายแล้วรันจะเหลือเหรอ
+1 แทนคำขอบคุณ
-
แหมๆๆ หยอดกันเห็นๆๆ
:impress2:
-
นิ่งกะรั่ว เค้าเหมาะกันจริงๆ เน้อ
เปิดเผยเป็นแฟนกันเมื่อไหร่
คงอึ้งกันหมดแน่เลย 5555
-
นักอ่าน : อิพี่พรตรั่วได้แค่นี้หรอ..
เทพรัน : ยังจะให้รั่วกว่านี้อีกหรอ?? :เฮ้อ:
:m20:
-
ขอหลงกับความรั่ว..เอ้ยคารมของพี่พรตด้วยคนน่ารักน่าหยิกจริงๆมิน่าพี่รันถึงได้หวงนัก^ ^
-
พรตรั่วได้ใจมาก55+ น่ารักน่าหยิกจิงๆนะ
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 4
สุดยอดตัวจริงโว้ย!...
.
.
.
.
หลังจบมื้อเที่ยงต่างฝ่ายต่างแยกย้ายขึ้นเรียนช่วงบ่ายต่อ
เรียนตามปกติไม่มีไรมากสำหรับบทเรียนวันนี้ บ่ายสามโมงครึ่งพวกผมซึ่งประกอบด้วย ผม ไอ้อั้ม
ไอ้หยก ไอ้ขุน สาวพร สาวนิ่ม สาวแตน สี่หนุ่มสามสาวก็ยกโขยงไปรวมตัวกันใต้ถุนคณะ เพื่อเข้าร่วมกิจกรรม
รับน้องตามระเบียบ
“เอ้า! น้องๆ มาถึงแล้วแยกย้ายหย่อนตูดนั่งกันให้เรียบร้อย อย่ามัวยืนเก็กหล่อเก็กสวยโชว์พาว
กันอยู่สิครับ” เสียงไอ้รั่วมันใช้โทรโข่งประกาศต้อนนักศึกษาที่เริ่มทยอยเดินเข้ามาให้นั่งกับพื้นซีเมนต์
“พี่พรตเท่สุดๆ เลยอ่ะ...ไม่รู้มีแฟนหรือยังเนอะ” สาวนิ่ม ออกอาการตาเยิ้มจ้องไอ้ตัวแสบไม่วางตา
“จะเหลือเหรอ หน้าตาอย่างนี้คงไม่รอดเป็นโสดหรอก ดีกรีเดือนคณะแถมควบตำแหน่งรองแชมป์
เดือนมหาลัยอีกด้วย พี่เค้าดังกว่าแชมป์อีกนะนั่น” สาวแตนผู้รอบรู้ข้อมูล นานๆจะออกเสียงกับเค้าสักครั้ง
“มีแล้วเหรอ ใครกันแตนรู้ไหม?” สาวนิ่มยังซักต่อไม่หยุด
“ไม่รู้ดิ ไม่เคยเห็นควงใครในมหาลัยเลยนะ ขนาดโดนรุมจิกรุมทึ้งให้ควัก ฉันคิดว่าคนนอกวงการชัวร์”
เล่นพูดยังกะไอ้ตัวแสบเป็นดาราไปแล้ว
“เหรอ!..งั้นเรายังมีลุ้น” สาวนิ่มตอบอย่างหมายมั่น เหนื่อยใจจริง
“รัน ทำไมเงียบจัง” สาวพร ถามผมขึ้นมา คงเห็นผมนั่งนิ่งเงียบมั้ง
“ผมชอบฟังมากกว่านะ” ตอบไปสั้นๆ
“อืม..ผู้ชายพูดน้อยสเป็กหญิง เราเองก็ชอบ” เอ่อ! เอาเข้าไป ใจอยากบอกอย่ามาชอบผมเลย
ผมมีเมียแล้ว..ได้แค่คิด
“เอาล่ะ..น้องๆพร้อมแล้ว เดี๋ยวพี่แซคจะนำกิจกรรม ทุกคนต้องปฏิบัติเต็มที่เข้าใจกันนะ” ไอ้ตัวแสบ
มันส่งโทรโข่งให้เพื่อนมันต่อ คนที่สปอยผมตอนกลางวันชื่อแซคสินะ ส่วนมันไปนั่งยิ้มหล่อห้อมล้อมด้วยกลุ่มสต๊าฟ
กว่าสามสิบคน ทั้งพวกปีสามปีสี่
“เอาครับ ทุกคนปรบมือทำจังหวะร้องไปพร้อมกับพี่..หากว่าเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน..ปร๊บๆ..
หากว่าเรากำลังสบายจงปรบมือพลัน..ปร๊บๆ..บลาๆๆ” แล้วกลุ่มพี่สต๊าฟ ก็นำร้องนำปรบมือ ทำอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย
จนเบรกโดยรุ่นพี่ปีสี่ที่ขึ้นมาพูดบ้าง เห็นว่าเป็นประธานคณะด้วย
“หวัดดีน้องๆ ทุกคน พี่ชื่อชลอยู่ปีสี่เป็นประธานคณะและกรรมการสโมสรนักศึกษา พวกเราเจอกัน
มาสองวันแล้ว พี่ขอแจ้งว่าวันศุกร์นี้พวกเราจะไปรับน้องกันที่กาญจนบุรี บอกผู้ปกครองไว้ด้วย ไปค้างหนึ่งคืนรายละเอียด
ตามชีสที่ฝากไปแจ้งผู้ปกครอง งานนี้น้องๆจะมีพี่รหัสของตน คอยช่วยดูแลตลอดระยะเวลาที่ศึกษาอยู่ที่นี่ สายรหัสรุ่นพี่
รุ่นน้องมีความสำคัญกับพวกเราเสมือนพี่น้องครอบครัวเดียวกัน ไว้ปรึกษาการเรียนหรือเรื่องต่างๆ เพราะฉะนั้นพี่ฝากน้องๆ
ทำความเข้าใจวัฒนธรรมของคณะ และเตรียมเข้าร่วมกิจกรรมอย่างพร้อมเพรียงกันด้วย
มีอีกเรื่อง เราต้องคัดเลือกเดือนและดาวของคณะ เข้าร่วมประกวดกับทางมหาลัย เดือนและดาวคณะ
เป็นตัวแทนของเราที่จะไปชิงชัยให้คณะอื่นทราบว่าพวกเราก็มีทรัพยากรบุคคลไม่ด้อยเช่นกัน เพราะฉะนั้นระหว่างนี้น้องๆ
สามารถมองเพื่อนใกล้ตัวหาเดือนและดาวจากคนข้างๆ และเตรียมเสนอชื่อเพื่อรับการโหวตในวันเข้าร่วมกิจกรรมไว้ด้วย
พี่มีเรื่องแจ้งให้ทราบเท่านี้ ขอมอบหน้าที่ให้กับพี่พรตดำเนินการต่อ” พูดจบเสียงปรบมือดังสนั่น ทั้งเสียงกรี๊ดกร๊าด
ของสาวๆ พาเอาต้องยกมืออุดหูไม่รู้ตัว สาวนิ่มเล่นกรี๊ดไม่ห่างหูผมเลย ไอ้อั้ม ไอ้หยก ไอ้ขุน ต่างยกยิ้ม
ก่อนไอ้ขุนปากหนักมันจะพูดขึ้นว่า
“หึ..แม่งหล่อเลือกได้จริงๆ เทียบกับมึงนะรันกูว่ามึงกินขาด พี่พรตหล่อมากก็จริง
กูว่าพี่แกติ๊งต๊องไปหน่อย” มันพูดหน้าตาย ผมเหลือบมองหน้ามัน รู้สึกทะแม่งที่มันว่าเมียผมติ๊งต๊อง
แม้จะเป็นความจริงก็เถอะ
“ขอบคุณคร๊าบ...เสียงปรบมือต้อนรับเยอะโคตร ดีใจพิลึก” รั่วตั้งแต่เริ่ม
“โห่...ฮิ้วววว!...ฮ่าๆๆๆ”
มาทุกเสียง ขานรับไอ้ตัวดี ผมรอดูต่อไปว่ามันจะทำอะไรอีก
“เสียงโห่เพราะอิจฉาพี่ไม่ถือ เสียงฮิ้วเพราะแอบชอบพี่ไม่ว่า เสียงหัวเราะเพราะรักพี่น่าภูมิใจไม่น้อย
ขอบคุณอีกครั้ง” พูดจบมันก้มหัวคำนับอย่างสุภาพ พาเอาขำกันกระจายไร้ซึ่งเสียงโห่โดยปริยาย นี่สินะพรตรั่ว
ทำให้คนอารมณ์ดีได้ไม่ยากสำหรับมัน เสน่ห์เค้าเลย..
“เอาล่ะ! วันนี้พี่และเพื่อนๆ มีเพลงมาฝากไปฝึกร้องกัน พี่กับเพื่อนจะร้องนำ แล้วน้องๆค่อยร้องตาม
เราเริ่มกันเลย อ่อ! เพลงนี้มีลิขสิทธิ์ห้ามดัดแปลงเนื้อร้องหรือทำนองไม่งั้นฟ้องจับ พวกเรานำน้องๆ เค้าร้องหน่อย”
พูดจบกลุ่มสต๊าฟปีสองทั้งหญิงชายบรรดาเพื่อนมันกว่าสิบคนก็ลุกขึ้นเข้าแถวหน้ากระดานประกบไอ้ตัวแสบทั้งซ้ายขวา
ก่อนมันจะเริ่มพากันเต้นท่าอุบาทว์แล้วร้องเพลงไปด้วย พาเอาพวกปีหนึ่งที่นั่งปรบมือขำน้ำตาเล็ดตามกันเป็นพรวน
“♪♫ ♪♫ " คันหู " ยายรู้ทำอย่างไร.!!! เอาสำสีมาปั่น " มันไม่หาย ".!!! ♪♫ ♪♫มีวิธี..ยายจะบอกให้..!!!
โบราณว่าไว้.." หายคันทันที "..!!! ♪♫ ♪♫ คันอย่าง " หนู " เค้าให้ใช้ " สาก"..ถ้ายิ่งคันมาก.." ตำพริกก่อนใช้ยิ่งดี " ..!!! ♪♫
♪♫สากตำข้าว"ยายว่ากำลังดี..ยายว่าไม่ใหญ่ " ขนาดหนูคงพอดี " !! ♪ ลองใช้ดูซี!! เผื่อ " หูนี้ " จะหายคันนนน..!!! ♪♫ ♪♫ ”
เพลงแม่งโคตรอุบาทว์ ท่าเต้นที่คิดกันก็แสนอุบาทว์ ทำกันออกมาได้ ยิ่งไอ้ตัวแสบใส่เสต็ปเต็มแม็ก ยิ่งเรียกเสียงหัวเราะ
ฮาขี้แตกขี้แตน ผมเองยังขำน้ำตาเล็ดมันช่างกล้าทำ เชื่อมึงเลยจริงๆ เฮ้อ! ไอ้เหยี่ยวรั่วเอร้ย!
หลังสนุกสนานคลายเครียดพอหอมปากหอมคอ พวกพี่ๆก็ปล่อยกลับ เหลืออีกสิบนาทีหกโมงเย็น
ถือว่าวันนี้เลิกเร็วกว่าปกติ คงเพราะน้องใหม่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่มีใครเบื่อหรืออิดออด ไอ้ตัวแสบมันประสบผลสำเร็จ
ในการคุมกิจกรรมรับน้องเป็นอย่างมาก เพราะน้องๆชอบมันเสียด้วยสิพากันฮาขี้แตกขี้แตน
ผมกลับมานั่งรอในรถ เปิดเพลงฟังคนเดียวเงียบๆ ปล่อยเจ้าตัวเค้าเคลียร์ธุระให้เรียบร้อย
จะโทรไปถามก็ไม่อยากกวนรอให้มันเป็นฝ่ายโทรมาดีกว่า มันไม่ได้เอารถมาน่าจะรู้ว่าต้องกลับพร้อมผม
“มีเธอเสมออยู่เคียงใจ..zzzz” เสียงริงโทนผมดัง โชว์เบอร์ชัดเจน รีบกดรับทันที
“อืม..ว่าไง?”
“อยู่ไหนเนี่ย?” มันพูด
“รออยู่ในรถ”
“ตกลง กูกำลังไปแล้ว” พูดจบตัดสายปั๊ป ผมจึงหลับตางีบรอไปพลางๆ ไม่เกินห้านาที
ไอ้ตัวดีก็เปิดประตูเข้ามานั่งเหงื่อซึมขมับ หน้าแดงปากแดงคงรีบเดินมามั้งถึงได้เหงื่อท่วม ผมหยิบน้ำเย็นแวะซื้อติดมือ
ส่งให้มันรับไปกรอกใส่ปากดื่มพรวดๆ
“ฮา!..ชื่นใจจังมีแฟนดีเหมือนถูกหวยเลยเนอะ” หันมายักคิ้วให้ผมอีก
“หึ..มั้ง” ผมพูดสั้นๆ ก่อนจะเข้าเกียร์ถอยรถออก
“รัน..แวะหาไรกินเลยดีกว่า” มันบอก ผมชำเลืองดูน่ามันนิดหนึ่งก่อนจะหันไปมองถนนต่อ
“ไปเปล่า ทำไมไม่ตอบว่ะ?” แหวผมอีกนั่น
“อืม..รู้แล้ว จะกินอะไร?” ผมถาม
“ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา โอเคนะ?” มันถามตาคมส่งมาวิ้งๆ รอคำตอบ
“อืม..” ผมตอบรับเสียงในคอ
“เป็นไร..ทำไมพูดน้อยว่ะ...หืม” อะไรของมัน มีอะไรต้องพูดมากไม่เห็นจะต้องสงสัย
ผมเลยหันไปมองหน้าไอ้ตัวป่วนนิ่งๆ
“หึ..พอกูให้รอหน่อยงอนงั้นสิ?” ผมจ้องหน้ามันเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ผมไปงอนมันเมื่อไหร่กัน
คิดเองซะงั้น
“มึงก็..ถ้าอยู่ใกล้กันตลอดเวลา ไฉนเลยจะเข้าใจความหมาย ของคำว่า "คิดถึง" ก็ต้องมีรอบ้างไรบ้างดิ”
ฟังคารม นี่กะให้ผมคิดถึงว่างั้น
“ทำไม..อยากให้กูคิดถึงมึง” ผมถามหน้านิ่ง
“เอ่อ! ให้รู้บ้างเหอะว่ามึงก็รู้สึก..ห่า..แม่งนิ่งได้นิ่งดี..นิ่งจนกูชักงงกับมึงแหละ สมองอันชาญฉลาด
วันๆมึงคิดอะไรมั้ง” ฟังมัน ชมหรือหลอกด่าผมเนี่ย ผมชำเลืองดูหน้ามันก่อนจะยกยิ้มมุมปากโชว์ลักยิ้มกวนซะเลย
“ชิส!..ไม่ต้องอ่อยกู ไม่หลงหน้าหล่อที่มึงหลอกล่อกูหรอก” เอ่อ..เอากับมัน หน้าแดงหูแดง
เสือกปากแข็งได้อีก
“ไม่หลงจริงดิ..หึงกูไหม?” อารมณ์ดีชะมัด กวนมันเล่นสนุกไม่น้อย
“ห่ะ..หึงมึง..ทำไมกูต้องหึงด้วยว่ะ..หรือมึงแอบคิดไม่ซื่อ” หน้าตาออกอาการมาเลย
จ้องผมตาขวาง แกล้งหน่อยดีกว่า
“จะเรียกว่าคิดไม่ซื่อหรือเปล่าไม่รู้ ในเมื่อกูกับเค้าเพิ่งทำความรู้จัก กูแค่รู้สึกว่าเค้ารู้ใจกูไม่น้อย”
ผมตอบหน้าตาย มันคิ้วผูกโบว์ไปแล้ว
“นี่..มึงถึงกลับบอกกูว่าคนรู้ใจ เหี้ยแล้ว..เปิดมาสามวันเรียกคนรู้ใจ พรุ่งนี้มึงไม่ยกให้เป็นแฟนเลยสิ..สัด”
มันสบถอย่างหัวเสีย จริงจังเอาเรื่อง..อยากหัวเราะเพราะหน้ามันตลกชะมัด แต่ก็ต้องทนกลั้นขำไว้
“คนรู้ใจจำเป็นต้องเป็นแฟนด้วยหรอ ก็เห็นส่วนใหญ่แฟนไม่เคยรู้ใจ มีแต่เพื่อนที่รู้จริงยิ่งกว่าแฟน”
ผมตอบอมยิ้มยั่วมันไปอีก โอ้ย! ผมท้องแข็งแล้ว หน้ามันตอนนี้ตาคมเบิกโต อ้าปากพะงาบๆ จ้องผมเขม็ง
ก่อนจะแหวขึ้นมาอย่างหัวเสีย
“เออสัด..กูไม่เคยรู้ใจจำเอาไว้ ปากบอกรักกูเสือกคิดมีใหม่ มึงจะยกมันในฐานะเหี้ยไรก็ช่าง
ถ้าคิดจะรัก "กู" และ "มัน" พร้อมกัน ..มึงเตรียม "โลง" ไว้ละกัน ไว้ใส่มันและ มึง!..กูส่งลงนรกทั้งคู่เลยคอยดู”
โอ้ย! ไอ้รั่วมันหึงผมครับ หึงโหดอีกต่างหาก ผมหลุดหัวเราะออกมาจนได้ ไม่ไหวกลั้นไม่อยู่จริงๆ
“ฮ่ะ..ฮ่าๆๆๆ!” มันถลึงตาบอกผมอย่างเอาเป็นเอาตาย ที่เห็นผมหัวเราะออกมา
หน้าตาคงอยากโบกกบาลผมเต็มแก่แล้วนั่น
“เชี้ยรัน..หัวเราะทำไมว่ะ..คิดว่ากูพูดเล่นไม่กล้าทำงั้นสิ..กูพญาเหยี่ยวจำเอาไว้ ไม่มีทางหยามกูได้โว้ย!”
ยังเหวี่ยงไม่เลิก..
“หึหึ..เพิ่งรู้กูมีแฟนเป็นพญาเหยี่ยว นึกว่าเป็นคน..กูนี่สุดยอดจริงๆ สามารถเอาเหยี่ยวเป็นเมียได้..ฮ่าๆๆๆ”
ผมก็ยั่วไม่เลิก ก็มันตลกจริงๆ ทำเอาผมคลายเครียดดีชะมัด คุยกับมันไร้สาระทั้งนั้น แต่ก็สนุกที่ได้ปะทะฝีปากกับมัน
“ควายแล้ว..ทำเป็นชมตัวเองว่าสุดยอด..รั่วแล้วมึงเชี้ยรัน ยี่ห้อกุนซือเทพหมดกันคราวนี้
คนที่ควรภูมิใจคือกู...สอยสิงห์ลำพองจอมยโสมาเป็นผัวได้ ทั้งที่กูออกจะแมนทั้งแท่ง แต่มึงยังตกเป็นผัวกูเกือบสี่ปี
กูนี่สิสุดยอดตัวจริงเสียงจริง ขนหน้าแข้งกูดำพรืดหล่อล่ำแฮนด์ซั่มแมนกล้ามเป็นมัด มึงยังตกเป็นผัวกูเลย...ฮ่าๆๆๆๆๆ”
เวร...ฟังมันพูด หัวเราะตีอกชกตัวถูกอกถูกใจซะงั้น คงคิดว่ามันสามารถมากเอาชนะผมได้ ออกอาการสะใจ
ที่ได้ผมเป็นผัว...ผมส่ายหน้าอมยิ้มกับความรั่วของมัน เป็นเอามากเมียกู..แต่ก็ภูมิใจพิลึก
ที่มันดีใจสามารถเอาผมเป็นผัวสำเร็จ แม่งพูดได้เต็มปากเต็มคำยังไม่รู้ตัวอีกว่ามันใช้
คำว่า ‘ผัว’ ซะไม่มีสะดุด...หึหึหึ??????
@@@ ขอบคุณทุกรีไพส์ฯ ทุกเม้นท์ ทุกกำลังใจ :pig4:
มาลงให้แล้วนะคะ....เจอพรตรั่วเข้าไปทำใจหน่อย
นั่นละเหยี่ยวพรต สิงห์รันถึงได้รักได้หลง
Luk. :กอด1:
-
:m20:พรตรั่วใด้อีกเค้าชอบ
-
พรต โคตรรั่ว รั่วมาก อ่านแล้วขำจนน้ำตาเล็ดเลย :laugh:
อย่างฮา โอ๊ย~รั่วเกิ๊น
น้องรัน อุดรูรั่วด่วนคร๊าบ~ :m20:
ขอบคุณคนแต่งเช่นกันครับ :กอด1:
-
รั่้วได้รั่วดี แต่ก็รั่วน่ารัก :bye2:
-
:laugh: พรต!!!! อิหนูเอ๊ยยยย~ ใช้คำว่า ผง ว่า ผัว เต็มปากเต็มคำเลยนะ :haun4:
-
พรตรั่วได้ใจมาก :z2:
:L2:
-
คำว่า "ผัว" ซึมอยู่ในทุกอนูของลมหายใจเลยเหรอ พรต หึหึ :jul3: :m20: :laugh:
-
พรต....
นายแน่มาก
รั่วไร้ขีดจำกัดจริงๆๆๆ
:m20: :m20: :m20: :m20:
-
+ ให้กับความรั่วของเหยี่ยวพรต จะฮาไปไหนค่ะท่านนนนนนนนนนนนนนน :laugh: :laugh: :laugh:
พูดคำว่า "ผัว" ได้คล่องปากขนาดนี้ เหยี่ยวรั่วตัวจริงเสียงจริง
-
:m20: :m20: :m20:
:L2: :L2:
-
พรตรั่วน่ารัก :o8:
-
ถ้าพรตจะรั่วขนาดนี้ :laugh: :laugh: :laugh:
-
รันคิดผิดคิดใหม่ได้นะ เอาพรตมาเป็นเมียเนี่ย
แม่งรั่วได้รั่วดี ติ๊งต๊องโคดๆ :jul3:
-
พรตน่ารักกกก
-
เด๋วพอเหยี่ยวรู้ตัว คงหน้าแดง :m25: แน่ๆ
-
ไม่สะดุด เพราะ ความหวงมันบังตา รั่วจนลืมหมดเลย
ตกลงจากสิงห์สอยเหยี่ยว กลายเป็นเหยี่ยวสอยสิงห์
ไม่ใช่พรตทำไม่ได้นะนี่ :m20: :m20:
-
ขอรักขอหลงพี่พรตด้วยคน
รั่วเกิ๊นนนนน 5555
พี่รันนี่ก็ แกล้งพี่พรตอยู่นั่นแหละ
ก็รู้ว่าไอ้พี่พรตชอบบ้าจี้ตาม 55555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
พรตเอ๊ย :m20: :m20: คู่นี้ทำให้ยิ้มได้ตลอดเลย
-
พรตนี่คิดบวกดีนะ
แต่ฟังแล้วแม่งฮาแตกว่ะ
ควรภูมิใจใช่มั๊ยเนี่ย
แมนทั้งแท่งแต่ดันมี "ผัว" :m20:
-
เพลง แก้คัน 5555 นิวรู้จักๆ
พรตก็รั่วเหลือร้าย ฮ่าได้อีกเยอะ
รอดูตอนเปิดเผย อิอิ ^^
:กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
-
มาน้อยจัง
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
สงสัยพรตกำลังอินในชัยชนะของตัวเองเลยเพลอพูด
คำว่า ‘ผัว’ ซะไม่มีสะดุด...หึหึหึ??????
แล้วรันรู้สึกดีไหมล่ะที่พรตเค้ายอมรับว่าเป็นเมียอ่ะ คริคริ :-[ :-[
-
พรตจร้ารั่วจริงๆ :laugh:
-
:m20: :m20:
:pig4: :pig4:
-
พี่พรตรั่วไม่มีสะดุด :jul3:
-
+1
:jul3: :jul3:
-
:laugh: ฮากะความรั่วของพญาเหยี่ยวเค้าซะจริง
ปล.+1และเป็ดให้ค่ะ
-
พรตตตตต
รั่วได้ใจเจ้จริงจริ๊ง :m20:
-
กร๊ากกก เหนื่อยใจกับพี่พรตแกจริงๆ
ไม่รู้จะรั่วไปถึงไหน แบบนี้รันต้องอุดรู (รั่ว) บ่อยๆ ซะแล้วว :m20:
-
ยี่ห้อพรต มั่นใจไร้ขีดจำกัด :z3:(ในเรื่องที่ไม่ควรจะมั่น) :z13:
-
ดีแล้วที่พรตดีใจที่ได้เป็นเมีย
ถ้าอยากกลับข้างมานะ กุนซือเทพจะหนาวล่ะงานนี้
-
พรตไม่เคยรู้ตัวเลย :m20:
-
เออ :really2:
แบบว่า ....
ใครพอจะว่างๆๆ
ไปสะกิดพรตหน่อยได้ไหม
ลืมตัวพูดอะไรออกไปอ๊ะ
"กูนี่สิสุดยอดตัวจริงเสียงจริง ขนหน้าแข้งกูดำพรืดหล่อล่ำแฮนด์ซั่มแมนกล้ามเป็นมัด มึงยังตกเป็นผัวกูเลย"
ช่างเป็นคำพูดที่แสนน่าภาคภูมิใจเหลือเกิ๊นนนน
-
บอกตรงๆเลยว่า
ไม่เคยชอบนิยายเรื่องไหนเท่าเรื่องนี้เลย
และไม่เคยชอบนายเอกเรื่องไหนเท่าเหยี่ยวรั่วได้เลย
ช๊อบบบบบพรตอะ
-
สุดยอดตัวจริง จริงๆนั่นแหละ 555555
-
รั่วจริงอะไรจริง สุดยอดตัวจริงเสียงจริง การันตี
-
ได้พรตมาเป็นเมียว่าสุดยอดแล้ว แต่ได้รันมาเป็นผัวสุดยอดกว่า
พรตหึงแล้วรั่ว อยากจะดูรันหึงบ้างแล้ว :impress2:
-
พี่แกช่างรั่วได้ใจจริงๆ
-
พรตรั่วจริงไรจริง
ใช้คำว่า"ผั ว"แบบไม่มีสะดุดแบบนี้ แสดงว่าใจจริงก็ชอบฐานะรับแบบนี้ล่ะสิ :impress2:
-
:m20: :m20: :m20:
-
ตอนนี้แค่อยู่ด้วยกันบนรถ
ยังฮาได้อีกนะพรตนะ แถมหึงแรงอีกตะหาก
-
ชอบคู่นี้ จัง >__< แอบ:กอด1:รัน ปลอบใจมีแฟนรั่ว คริคริ // เผ่นก่อนพรตมา หุหุ
-
พรตขนาดหึงยังรั่วได้ซะขนาดนี้
:m20: :m20: :m20:
-
ฮาพี่พรต ! เรียกผัวได้คล่องเชียว 5555555555555.
พี่รันก็นะ อย่าแกล้งเหยี่ยวอีกนะ เดี๋ยวพี่แกจะรั่วไปกันใหญ่ แค่นี้ก็รั่วจนไม่รู้จะรั่วยังไงแล้ว กร๊ากกกก :m20:
-
พรตนี่ รั่วตลอด
รันชอบแกล้งจัง
:z3: :z3:
:pig4: :pig4:
-
ไม่ใช่เผลอพูด แต่คำนี้มันอยู่ในมโนสำนึกแล้ว ยอมรับไปตั้งนานแล้ว :laugh:
-
ทำไมเฮียรั่วได้ไรได้ขนาดน้านนน
:m20: :m20:
-
พรตรั่วตลอด :laugh:
-
อร๊า ยย ย ย
รั่วแบบนี้
หนูชอบ!!!!!!!!
-
:-[ :-[ :-[
พรต รั่ว แต่ น่ารัก
:L2: :L2: :L2: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
กอดคนแต่งเบาๆ...พรตนายรั่วมากถึงมากที่สุด
อ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มได้อ่ะสบายใจ...อิอิหนีมาม่า
ก็มาเจอพี่รั่วชอบบบบบ
-
รั่วได้ใจ จริงๆ พี่พรต
-
พรตรั่วได้ตลอด อย่างฮาด้วย มุกแต่ละอันสุดยอด ได้รันเป็นผัวเนี่ยน่าภูมิใจมากๆๆ
คิดได้เมื่อไหร่......คงอึ้งกิมกี่เมื่อนั้น!!!
-
มีเมียอย่างพรตนี่อายุยืนไป 10 ปี อารมณ์ดีได้อีก :m20:
-
ถ้ารู้ตัวว่าหลุดเรียนรันว่าผัวแบบเต็มปาก จะแถ จะรั่วยังไงต่อเนี่ยพรต หุหุ
-
-0- หนูขอแปะๆเรื่อยนี้ไว้ก่อนนะคะ
เดะพุ่งเน้เช้ามาอ่าน ง่วงแว้ว :z3: :z3: :z3:
-
:laugh:เต็มปากเต็มคำเลย "ผัว"
ถ้าทั้งคณะรู้ว่ากุนซือเทพเป็น ผํว เหยี่ยวรั่วจะเป็นไง :laugh:
-
เพลงคันหูแปลงอย่างฮา :jul3:
-
รันติดเชื้อความร่ั่วป่ววะ
55555555
รั่วทั้งผัวทั้งเมีย
อิอิ
-
:laugh: ooi~maiwai maiwai,,P'Prot rua kern pai laew khaaa,ha ha ha!!
-
อ่านะ..พี่พรตรู้ตัวไหมพูดอะไรออกมาทำตัวรั่วได้น่ารักอย่างนี้อิจฉาพี่รันอ่ะ
-
เหมือนพรตจะไม่ค่อยเต็มนะ
:laugh: ล้อเล่นๆ
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:jul3:
เหยี่ยวตัวนี้นี่มันรั่วจริงๆ
ชอบหลุดอะไรเปิ่นๆฮาๆ
มาให้คนอ่านขำกันน้ำหมากกระจายทุกที
ว่างๆวานบอกไปเล่นคาเฟ่ไหนจะตามไปดู
:laugh:
-
พรตน่ารักได้อีกนะ o13
-
พรตรั่วมากอ่ะ
คำว่า "ผัว" นี่พูดเต็มปากเต็มคำเลยน่ะ
-
รั่วตลอดอ่ะ
-
ฮาอะ พรตนี่รั่วจริงจริง
-
55555555
-
:m20: รั่วเข้าขั้น เต็มปากเต็มคำเลยนะ "ผัว" เนี่ย
-
รักคู่นี้จังเลย :กอด1:
เจอเรื่องเครียดๆๆมาก็มาก :เฮ้อ:
อ่านแล้วรู้สึกหายเครียดลงเยาะ
o13 :กอด1: :L2:
-
:m20: :m20:พรตนี้รั่วได้อีกอะ
-
:laugh: :laugh: :laugh:
รั่วมากกกกก
-
:m20: :jul3:โอ๊ยท้องไส้แข็งหมดแล้ว
เจอพรตเข้าดอกนี้ ฮ่าาาาาาาา
-
พรตเอ้ยย !!
รั่วได้อีก..รั่วได้รั่วดี รั่วไม่มีหยุด ฮ่าๆๆๆๆ
:m11: :m11: :m11: :m11:
-
ชอบเวลาที่รันแกล้งพรตจริงๆ
เรียกผัวไม่มีสะดุดเลยนะพรต ฮ่าๆๆๆ
-
นายแน่มากเลยรัน ทำให้พรตพูดว่า ผัว ได้เต็มปากเต็มคำ กร๊ากกกกกกกกกกกก :laugh:
-
มาแบบสั้นๆ แต่ความฮาของพรตมีตลอดจริงๆ
-
มีแฟนอย่างพรต คงปวดแก้มตาย วันๆยิ้มกะหัวเราะอย่างเดียว o13
รออ่านต่อค่ะ :bye2:
-
ชอบพรตอ่ะ
พูดว่า ผัว ได้เต็มปากจริงๆ
ขอบคุณคับที่มาต่อ อ่านไปหายเครียดเลย
-
พรตคิดได้ไง รันก็รั่วตามๆกันไป
-
ความภูมิใจของคนรั่ว
-
รั่วจริง รั่วจัง ต้องพรตรั่ว อิอิ
-
o13
-
รั่วกันเข้าไปปปปปปปป :m20: :m20: :m20:
-
พรตพูดอะไรไม่คิดเล้ยย ว่าเข้าตัวเองขนาดไหน^^"
-
พรตนี่รั่วได้ใจเลย
-
+1 ให้คุณลักษณ์จ้า
พรตเอ๋ย เสียรู้ผัวเสียแล้ว :z3:
รันมันไม่กล้ามีคนใหม่หรอกกลัวคนใหม่รั่วไม่เท่าพรตอะ :z2:
รอจ้า :call: :call:
-
พรตเป็นคู่แข่งวู้ดดี้หรือเปล่า
เหยี่ยวพรต เกิดมารั่ว
จะฮาไปไหนนนนนครับพี่น้องงงงงง
-
สุดยอดจริงๆ
-
รักพรตที่สุดดดดดดดด
:call:
-
ดีใจจังค่ะ ได้อ่านคู่นี้ในภาคมหา'ลัย ด้วย
พรตน่ารักดีค่ะ รันก็ยังนิ่งเหมือนเดิม สุขุมเหมือนเคย
อยู่ที่มหา'ลัย รันคงต้องยอมให้พรตเค้าหน่อยนะ
กลับบ้านแล้วค่อยทวงตำแหน่งคืนแล้วกัน :laugh:
ว่าแต่รันจะได้เป็นเดือนคณะมั๊ยน้า แต่ไม่น่าพลาดนะ
จริงๆพรตก็คงแอบหวงล่ะ ดูท่ารันจะดังตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลย
เค้าหึงและหวงกันได้น่ารักมาก ไม่หวานแหวว แต่รู้ว่ารัก
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
+1 ให้กับความรั่วของพรตค่ะ
-
หลงรักพรตรั่วอีกคน
-
พรตยั่วง่ายมาก รันพูดหรือยิ้มนิดหน่อยก็เก็บอาการไม่อยู่เลย น่ารักดีจัง :impress:
-
รั่วได้รั่วดี ถึงขั้นเกรียนเลยนะพรต ฮ่าๆๆ
ดีจัง อิจฉานายรัน ชีวิตมีรสชาติ
รออ่านหนุ่มรั่วต่อค่ะ
-
ไม่ได้เข้าเล้านาน
รักคุ่นี้มาตั้งแต่เรื่องตะเกียงแล้วนะ :impress2:
กี๊ดดดดดด รอncอยุ่นะค่ะ(อินี่หื่น)
-
ThankS
-
นายเอกน่ารักสุด
-
รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ เมื่อไรจะมาต่อค่ะ :z3: เค้าอยากอ่านค่ะๆๆๆๆๆๆๆ
-
:z2:
มารอเหยี่ยวรั่วจ้า !
-
:oni1:
ยังไม่มา
-
:call: :call:
-
คิดถึงเหยี่ยวรั่วแล้วค่า :impress3:
-
โหยยย
ไอพี่พรต ไอโคตร รั่ว ! :laugh: :laugh:
คู่นิฮา พี่รัน นิ่ง นิ่งมาก กุนซือเทพ o13
หวังว่าจะไม่มีเนื่องเรื่อง จนถึง ต่อม น้ำตา แตกนะคะ
ไม่อยากกิน มาม่า(ดราม่า) บ่อน้ำตาแตก เหมือนเรืองตะเกียง :m15:
พี่ลักษณ์ สู้ๆๆค่ะ ตั้งตารอ ชิดขอบเวที! :n1:
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 5
มาแล้วมารหัวใจ!..50%.
.
.
.
.
.
“ฉึ่งๆ! ปะโล่งโป่งฉึ่ง...ปะโล่งๆ ปะโล่งโป่งฉึ่ง!
ฉันเกิดบนแดนอิสาน ถิ่นกันดารที่เค้าดูหมิ่นดูแคลน จากไกลไปหากินต่างแดน
ก็อาลัยแสนที่จำต้องพรากบ้านมา...บลาๆๆๆ” เสียงร้องเพลง เสียงกลอง เสียงหัวเราะเฮฮา
บนรถทัวร์สามคันซึ่งขับตามกันมาติดๆ โดยมีรถของรุ่นพี่ปีสี่และปีสามขับไปแสตนด์บายรอที่รีสอร์ทเมืองกาญฯ
สถานที่พาพวกเราไปรับน้องวันสุดท้าย ผมนั่งอยู่กับไอ้หยก ไอ้อั้มนั่งกับไอ้ขุน ส่วนสาวแตน กับสาวพรนั่งด้วยกัน
สาวนิ่มไปมั่วนิ่มกับพี่ๆ หลังรถโน้น เธอไปร้องเล่นเต้นมั่วกับรุ่นพี่มีจุดประสงค์ไม่ใช่อะไรหรอก
ก็ไอ้ตัวดึงดูดสุดรั่วเมียผมนั่นแหละ มันนำทีมน้องๆ ร้องเล่นเต้นกันอย่างมันส์อยู่ด้านหลังรถร่วมกว่าสิบกว่าชีวิต
เบียดเสียดเต้นดื่มกันอย่างสนุกสุดเหวี่ยง ท่ามกลางสายตารุ่นน้องที่พากันอมยิ้มไปกับมันด้วย
ผมปล่อยเค้าเต็มที่เลย เพราะฐานะผมตอนนี้ก็แค่รุ่นน้องปีหนึ่ง คงต้องอยู่ในบทบาท
ตามความเหมาะสม หากไม่มีอะไรเกินเลยมากนักผมก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว สำหรับผมชิวๆ
เท่าที่ดูมีเหล้ากรอกกันตลอด มันก็หน้าแดงดื่มไปร้องไปพาเอาสาวๆ กรี๊ดกันกระจาย
เออ..เอาเข้าไปรู้ว่ามันหล่อแต่ดันเสือกปล่อยฟีโรโมนอีกด้วย อุตส่าห์ว่าจะไม่คิดแล้ว หากไม่บังเอิญไปสะดุดสายตาเพื่อนมัน
ที่ชื่อแซคดูแปลกพิลึกในสายตาผม จากการที่มันคอยเทคแคร์ไอ้จอมรั่วนั่นชักจะไม่ธรรมดาแล้วละเอาหัวเป็นประกันเลย
บางจังหวะที่มันมองเมียผม ไม่ใช่สายตาของเพื่อนที่มีให้กัน แต่เอาเถอะผมยังไม่มีข้อมูลสำหรับเพื่อนมันคนนี้
คิดได้ดังนั้นคงต้องหาข้อมูลไว้หน่อยแล้ว
“แตน ยุ่งอยู่เปล่า” ผมลุกมายืนข้างเบาะของแตน ซึ่งนั่งกับพรถัดจากผมไปสองแถว
“ไม่ยุ่ง มีไรกับเราละรัน?” แตนถามผมมา ในขณะที่สาวพรก็หันมองตาปริบๆ ด้วยเช่นกัน
“อืม..มีเรื่องถามหน่อย” ผมตอบกลับไป
“เรื่องไร ว่ามาสิ” แตนรอฟังผม ในขณะที่สาวพรตาโตจ้องฟังเช่นกัน
“พี่สต๊าฟที่ชื่อแซค แตนพอรู้จักหรือเปล่า?” ผมถามไปทันที ทำเอาทั้งคู่ขมวดคิ้วทำหน้าสงสัย
เป็นเรื่องที่ผมคาดการณ์ไว้ก่อนแล้ว เธอทั้งคู่คงเห็นว่าผิดวิสัยอย่างมากที่ผมถามเรื่องนี้ เพราะในสายตาคนอื่นมักมองผม
ไม่ค่อยสุงสิงวุ่นวายเรื่องของใครเค้าสักเท่าไหร่ พอมาถามแบบนี้ยิ่งสร้างความคลางแคลงใจให้กับทั้งคู่เป็นเรื่องปกติ
“เออเหะ..เอาเป็นว่าเราไม่ถามดีกว่า ทั้งที่ใจอยากรู้จริงๆ เกิดอะไรขึ้นนายแบบหน้านิ่งของเรา
ถึงได้สนใจถามถึงรุ่นพี่ขึ้นมา รันคงมีเหตุผลส่วนตัวจริงไหม?” สาวแตนเป็นผู้หญิงที่ฉลาดไม่ใช่เล่นในสายตาของผม
เธอรู้จักวิธีการพูดเสียด้วยสิ ผมจึงได้แค่พยักหน้าให้เป็นการยอมรับในคำพูดของเธอ ก่อนเธอจะยกยิ้มตอบผม
แล้วพูดต่ออีกว่า
“เท่าที่ทราบ พี่แซคย้ายกลับมาเรียนที่คณะเรา เพราะพี่เค้าโอนหน่วยกิตเดิมมา เห็นว่าเค้าเรียน
นิเทศน์แต่เคยซิวเรียนคณะเราตอนปีหนึ่งแล้วโยกไปเรียนนิเทศน์ สุดท้ายกลับมาเรียนเหมือนเดิมอะไรปานนั้น
เราก็รู้มาแค่นี้แหละ” สาวแตนให้ข้อมูลกลับมา แสดงว่าไอ้รุ่นพี่แซคความจริงควรอยู่ปีสาม แต่คงเพราะซิวไปเรียน
คณะนิเทศ ก่อนตัดสินใจกลับมาเรียนต่อคณะเดิมจึงอยู่ปีสอง ที่อยากรู้ข้อมูลเพียงแค่นี้เพียงพอแล้วสำหรับผม
“ขอบใจแตนมาก ไม่มีไรหรอกเราแค่คุ้นหน้าถึงว่าซิวมานี่เอง” ผมเฉเปลี่ยนเรื่องไปซะ
สองสาวพยักหน้าเข้าใจก่อนยิ้มกลับมา
“รันทานขนมไหม พรมีเลย์สามถุงแหนะ เลือกไปถุงสิ” สาวพร ยังคงมีน้ำใจให้ผมเสมอ
ผมได้แต่ส่งยิ้มไปให้ รู้ว่าเธอคิดยังไงแต่เมื่อยังไม่แสดงออกชัดเจนผมก็ไม่จำเป็นต้องแสดงท่าทางอะไรไปเช่นกัน
“ขอบคุณมากครับ พรเก็บไว้กินเถอะผมไม่ค่อยชอบขนมคบเคี้ยวเท่าไหร่” บอกความจริง
เพราะผมไม่ชอบทาน ดีหน่อยเธอเข้าใจไม่แสดงสีหน้าผิดหวังอะไร ก่อนที่ผมจะขอตัวกลับมานั่งกับไอ้หยกเหมือนเดิม
“ไปคุยกับสาวๆมามีไรหรือเปล่า?” ไอ้หยกถามผมทันที หลังจากหย่อนก้นนั่งเรียบร้อยแล้ว
“ไม่มีไรหรอก” ผมตัดบท ก่อนจะทำเป็นหลับตางีบแทน มันก็ไม่เซ้าซี้ไรมาก
“ผู้ชายที่ดีในสายตาหญิง : จีบจริง! จ่ายจริง! กลอกกลิ้งนิดหน่อย! กินตับแล้วอร่อย!! ยิ่งบ่อยยิ่งดี!!!”
เสียงไอ้รั่ว พูดเหี้ยไรของมัน เล่นเอาทั้งรถฮากลิ้งกันอีกแล้ว
“ฮ่าๆๆๆๆ...แม่งพี่พรตโคตรฮาเลยวะ...คนอะไรว่ะ..ฮาไม่มีลิมิตจริงๆ..ฮ่าๆๆ..” ไอ้หยกมีเอาศอก
มาสะกิดผมอีก อยากจะบอกมันจริงว่ากูรู้เต็มอก นี่แค่น้ำจิ้มมึงลองมาอยู่กับมันแบบกูแล้วจะรู้ว่ามันฮาได้ตลอด 24 ชั่วโมง
“เสียชีพอย่าเสียสัตย์...เสียเข็มขัดอย่าเสียกางเกงใน...เสียตัวอย่าเสียใจ...เสียถุงยางอนามัย...
อย่าเสียอธิปไตยให้..HIV" เอาเข้าไปเมียผม มันคงได้ที่แล้วแหละ ถึงได้รั่วออกเสต็ปเทพแบบนี้
“ฮ่าๆๆๆ กร๊ากกก...พี่พรตเอาอีกพี่ จัดไป...ฮ่าๆๆๆ...” เสียงร้อง เสียงแซวชอบอกชอบใจ
ของรุ่นน้องทั้งรถ ฮากันตรึมกับมุกรั่วของไอ้เหยี่ยวมัน
“อุตส่าห์ไม่รัก..เขา..เพื่อให้เราได้รักกัน..แต่ความตั้งใจต้องพัง เมื่อมึงรักมัน แต่กูยังรักมึง !..ฮิ้วววว!!”
ยิ่งยุมันยิ่งเอาใหญ่ ทำเอาขำกันกระจายนี่แหละความรั่ว มาพร้อมกับความเมามันจะออกอาการนี้ทันทีหากมันดื่มจนเข้าเส้น
“พี่พรตแม่งเจ๋งว่ะ!...สุดยอดเลยฮู้ววววว!!!” ฮีโร่จอมรั่ว เรียกคะแนนความมันส์จากรุ่นน้องปรบมือ
ชอบอกชอบใจกันใหญ่
“นอนคว่ำ เป็น ผู้ชาย, นอนหงาย เป็น ผู้หญิงนอนตะแคง แสดงว่า ยังซิง, แต่ถ้านอนนิ่งๆ ระวังแฟนทิ้ง
ไม่รู้ตัว...ฮ่าๆๆๆๆ..เอิ้กกก!” เอาเข้าไป อดไม่ได้จนต้องยืดคอเหลียวหลังไปดูหน่อย ตอนนี้มันออกท่าทางยังไง ผมยอมรับ
หูอื้อขึ้นมาทันที ไม่ใช่เพราะเสียงหัวเราะขำกับคำพูดมุกรั่วพาจี้ของไอ้เมียจอมรั่วจากเพื่อนร่วมคณะทั้งคันรถหรอก
แต่เพราะภาพที่เห็นไอ้พี่แซคมันกอดคอเมียผมเหมือนสนิทกันเต็มประดา ทั้งที่จมูกของมันเฉียดแก้มไอ้เหยี่ยวรั่วไปมา
ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ส่วนเมียผมก็ไม่ได้รู้จักระวังตัวเลย หึ...ขืนปล่อยไว้แบบนี้คงหาเศษหาเลยกับเมียผมโดยอาศัยการนัวเนีย
ตบตาคนอื่นแทน แต่สำหรับสิงห์รันไม่ใช่จะมองไม่รู้ดูไม่ออก เฮ้อ!...ว่าจะนิ่งแล้วเชียว...
“ขอผมสักแก้วได้ไหมพี่?” ผมเนียนลุกเดินไปยังหลังรถ ก่อนจะเอ่ยปากถามไอ้เหยี่ยวของผม
พร้อมกับจ้องมันเขม็งทำเอามันมองผมตาโตแล้วตอบมาว่า
“เอ้า!..น้องรันอุตส่าห์ขอด้วยตัวเอง จัดให้เค้าหน่อยพวกเรา...ฮิ้วววว!!!” แล้วเสียงโห่ก็ดังรับ
กันกระจาย หลังจากไอ้รุ่นพี่จอมรั่วมันประกาศซะลั่นรถ ผมถือโอกาสเบียดเข้าไปใกล้มันก่อนจะจ้องไม่วางตาแล้วบอกมันว่า
“แก้วแรกผมอยากได้รับเกียรติจากพี่ชงให้ผมเองจะได้ไหมครับ..รุ่นพี่?” พอผมพูดจบ มันยิ้มหล่อ
โชว์ฟันขาวจั๊ว ก่อนจะพยักหน้ากวนส้นสุดๆ แล้วรีบตอบผมกลับมาว่า
“ได้เลยไอ้น้อง สำหรับน้องรันแล้วพี่พรตจัดให้” พูดจบ มันเบี่ยงตัวออกจากการกอดคอของ
ไอ้พี่แซคแล้วกุลีกุจอไปหยิบแก้วชงเหล้าให้ผมทันที ไอ้พี่แซคหันมาจ้องผมก่อนจะยกยิ้มมาให้ แล้วพูดกับผมว่า
“หึหึ...น้องรันเลือกคนชงได้อย่างคิดไม่ถึงจริงๆ ใช่เล่นเลยเนอะ” ท่าทางที่แสดงออกมา
เหมือนประกาศสงครามกับผมตรงๆ เราคงไม่ต้องอะไรกันมากแล้วเพราะไอ้พี่แซคมันแสดงความรู้สึก
ทางสีหน้าแววตากับผมซะขนาดนั้น
“ผมจำเป็นต้องเลือกหน่อยนานทีผมจะดื่ม ฉะนั้นคนชงต้องพิเศษจริงไหม?” ผมตอบหน้านิ่ง
ก่อนจะยักคิ้วกวนกลับไปให้ หน้ามันแดงขึ้นมาทันทีกับการโต้ตอบอย่างไม่แคร์ของผม ก่อนสงครามทางสายตาของเราทั้งคู่
จะปะทุมากไปกว่านี้ ไอ้ต้นเรื่องที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามันกำลังโดนเพื่อนคิดไม่ซื่อก็แทรกเข้ามา
พร้อมกับถือแก้วสองใบก่อนยื่นให้ผมใบหนึ่ง
“เอ้า!..ของน้องรันพี่ชงให้กับมือเลยนะ มะ..มาชนกันหน่อย..เอ้าชน!..เกร๊ง!” พูดจบมันไม่รอฟังคำตอบ
ยกแก้วชนผมทันที แล้วก็กระดกเข้าปากรวดเดียวหมด ผมจึงต้องยกตามท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่มองอยู่อย่างสนใจ
“เยี่ยมเลย..พวกเราเมื่อน้องรันคนหน้านิ่งมาเยือนถึงถิ่นจะปล่อยให้กลับไปนั่งง่ายๆ ก็คงไม่ใช่พี่พรต
น้องรันต้องร้องสักเพลงแล้วถึงจะกลับไปได้” มันหันมาประกาศซะเสียงดังลั่นรถ ก่อนจะพูดต่ออีกว่า
“พวกเราเห็นด้วยหรือเปล่า ใครเห็นด้วยปรบมือให้เค้าหน่อยเร็ว” แถมยังเรียกเสียงสนับสนุนในรถอีก
ซึ่งผู้หญิงมากกว่าผู้ชายเกินครึ่ง รีบปรบมือพร้อมกับส่งเสียงเชียร์มาเต็ม
“เอาเลยๆๆๆๆ..ร้องแล้วเต้นด้วย...เต้นด้วยๆๆๆ...” พอเป็นแบบนี้ ผมจึงต้องสนองความต้องการ
เพื่อนร่วมรุ่นเค้าหน่อย
“ตกลง ผมร้องและเต้น แต่ผมต้องมีคู่เต้นไม่งั้นไม่บิ้ว” ผมพูดกลับไปเสียงดังพอประมาณ
“ฮิ้วววว!!..เลือกเอาเลยค๊า...จับคู่เลย..ขอสมัครได้เปล่า?...ฮิ้ววว...ฮ่าๆๆ” มีทั้งเสียงโห่..เสียงแซว
ผมหันไปคว้าข้อมือไอ้ตัวดีก่อนจะรวบเอวเข้าให้แล้วออกเสต็บเทพทั้งร้องทั้งเต้นตามเสียงเชียร์ เรียกเสียงกรี๊ดสนั่นลั่นรถ
เพราะคงไม่คิดว่าผมจะเลือกคู่เต้นคือไอ้รุ่นพี่ขวัญใจสาวๆ เข้าให้ ส่วนไอ้ตัวดีหน้าเหวอไปนิดหนึ่งก่อนจะยิ้มร่า
แล้วเกาะไหล่ผมโยกย้ายส่ายเอวเต้นเข้าคู่ผม พาเอาทั้งรถขำกันกระจายไปกับเราตามระเบียบ
“กรี๊ดดดด!!!...ว้าววว!!...ฮิ้ววว!!...ฮ่าๆๆๆ....กร๊ากกกก...รำระบำชาวเกาะ..เสียงเพราะเสนาะจับใจ
เสียงน้ำหลั่งไหล..กระทบหาดทรายดังตึงๆ” ทั้งท่าเต้นพร้อมกับเสียงร้องที่มีลูกคู่พากันร้องตามทั้งคันรถ เรียกเสียงหัวเราะ
ไปกับพวกเราดังสนั่นหวั่นไหว แต่สำหรับอีกคนซึ่งตีหน้าบึ้งจ้องผมเขม็งแบบเหวี่ยงสุดๆ คงไม่ต้องบอกว่างานนี้
ผมลงทุนทำอุบาทว์ขนาดนี้ ได้ความสะใจกลับมาก็ถือว่าคุ้มเกินคุ้มแล้วล่ะเนอะ....???????
มาต่อให้แล้วนะคะ สำหรับเหยี่ยวหัวใจ เอาไป 50% ก่อนนะคะ
ขอให้มีความสุขทุกคน ขอบคุณทุกกำลังใจ
จะมาต่อให้อีกเร็วๆ นี้
Luk. :pig4:
-
พี่พรตยังน่ารักและรั่ว(มาก)ได้เสมอต้นเสมอปลาย.. :laugh:
:pig4: :pig4:
-
+1 จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ปกติไม่เมาก็รั่วอยู่แล้ว พอเมายิ่งไปกันใหญ่
สงสัยกุนซือเทพต้องจัดการแล้วล่ะ อิอิ
-
o13 รั่วได้ รั่วดี รั่วไม่มีลิมิต แต่ก็น่าร้ากกกกกก
ชอบคู่พรต กะ รัน ที่สุดแล้ววว :กอด1:
-
พรตรั่วได้โล่ห์จริงๆ :m20:
รันนี่สุดยอดได้อีก o22
คุณ ลักษณ์ :L2: :L2: :L2:
-
พี่แซคถ้าพี่ไม่เจ๋งจริง แนะนำว่างานนี้ควรถอนตัวรีบหิ้วกระเป๋ากลับบ้านไปก่อนจะโดนสิงห์รันขย้ำแบบจบศพไม่สวยนะเพ่
พรตน่ารัก น่าฟัดเป็นที่สุด
ส่งมารมาผจญอีกเยอะๆเลยค่ะ อยากรู้ว่ารันจะจัดการยังไงกับความฮอตของภรรเมีย :haun4:
-
รันนี่มาแบบเมพนะ หุหุ
-
อ๊าย ย FC ยังรอน่ะค๊า ♥♥♥
:กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
-
อ่ะตัวมารโผล่มาล่ะหรอใวแท้เน้อ...รันจัดการมานนนนน
พรตรั่วได้ตลอดเวแต่ละมุขมิกล้ายืมไปใช้เลยอ่ะ...ฮ่าๆ
-
รั่วเหมือนเดิมเลยนะเฮียพรต :laugh:
มาต่อเร็วๆๆเน้อ
-
อย่างงี้เรียกว่า
รั่วจนได้เรื่อง 55555
อยากให้สิงห์ทั้งหลายมาเห็นรันรำระบำชาวเกาะจิงๆ
555555
-
พี่พรตเอ๊ย
มุกเก่าพระเจ้าเหายังจะเอามาเล่นอีกน้า
คนอะไรรั่วไม่มียั้ง
ชอบคนรั่วค้า
:laugh:
-
ว๊ายๆ แถวบ้านเรียกว่ารั่วแบบอุดไม่อยู่เจงๆ :laugh:
-
รออีก 50% อย่าง :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
o1 o1 o1 o1
-
:L2: :pig4:
-
พรตค่ะมีรั่วกว่านี้ไหมค่ะ
-
55555555 yang rua dai jai talord na kha p'prot.....
-
เหยี่ยวรั่ว, รั่วมากมายอ่ะ! :m20:
-
พรตมาอย่างรั่วจริงจริง จนรันต้องมาตามคุม อิอิ
-
(๐*-*) ท่าทางรุ่นพี่คนนี้เขารักจิงหวังแต่งนะ ถึงขั้นยอมซิ่วจากใกล้จบเพื่อมาหาพรตเนี่ย!!
รออย่างใจจดใจจ่อ
-
สามีภรรยาเต้นคู่กันน่ารักจังเลยยยย :impress2:
-
พรตนี่ไม่คิดอะไรเลย คงรู้สินะว่ายังไงกุนซือเทพก็จัดการทุกอย่างได้อยู่แล้ว
-
โอ้ยยยย
อยากเห็นรันพรตเต้นคู่กันจริงๆ
นานๆทีกุนซือเราจะรั่วตามเมีย
55555555
รออีก 50% ที่เหลือนะคะ
-
รัน จัดไปเลย
แฟนรั่วๆแบบนี้ต้อง
ดูแล ไม่ให้ใรขโมยนะ
55555555555555555
พี่รตนะ พี่พรต ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย~~~~
-
โอ๊ยยย ไม่ไหวจะฮากะพรต
รั่วได้อีก แถมรั่วผสมเมาอีกแน่ะ
รันจัดการโลดดดด
-
เสน่ห์แรงจังนะนายพรตรั่ว
o18
-
งานนี้ความรั่วได้อย่างน่ารักของพี่พรตเข้าตาคนอื่นซะแล้วพี่รันจะจัดการยังไงน๊า><
-
:m20: :m20: :m20:
-
รันมีคู่แข่งซะแล้วน้า o18
-
น้องรันทุ่มทุนสร้างเต็มที่ ห้าๆๆๆ
ฮาพี่พรต เมารั่วไม่รู้ตัวอีกว่าจะเกิดศึกชิงนาย ห้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
กุนซือเทพลงทุนน่าดู ยอมเต็นเพลงระบำชาวเกาะเลยเรอะ :z2: เต้นงี้ด้วยปะ
-
เพื่อนคิดไม่ซื่อของพรต ศพไม่สวยแน่555 ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับเหยี่ยวรั่วของพี่รัน
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_015_cactus.gif) ผัวเมียพอๆ กัน รั่วพอกันจริงๆ
-
พรตจะรั่วยังไงแค่ไหนรันรับได้แบบชิวๆ
แต่ถ้ามีคนมาเนียนๆนัวเนีย คิดอะไรทำอะไรเกินเลยกับพรต รันอยู่ไม่ได้แหละ
อิ อิ เมียใคร ใครก็หวงเด้อแซค
-
ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยพี่พรตเนี่ย เพื่อนจ้องจะกินตัวเองอยู่น่ะ :z10:
-
พรตรั่วเกิน รันต้องเบรคเมียหน่อยนะ
-
รันปล่อยพลัง ใครก็สู้ไม่ได้
-
ขอบคุณครับ
รอมานานแล้วคู่นี้
แต่ทำไมอัพช้าจัง แต่ไม่เป็นไรถ้าเนื้อหาไม่สั้นมากให้อภัย 555555555555+
แล้วรีบมาต่อนะครับอยากรู้ว่ารันจะทำยังไงกับแซค
-
พี่แซ็คชักน่ากลัวแล้วสิ
-
ฮาจริงพี่พรต :pigha2:
-
o13 o13 o13 o13 o13
รั่วอย่างงี้มิน่ากุนซือเรารักตายยยย
รออยู่ ๆ น่ารักมากจร้า นั่งอ่านเเร้วไม่ยิ้ม
ให้เตะ อิอิ :z2: :z2: :z2:
-
เสน่ห์แรงจังเลยน่ะ
พี่พรต :o8:
-
:laugh:
รันออกโรงเองแบบนี้เหยี่ยวรั่วหายเมาเมื่อไหร่จัดหนักไปเลย
บวกเป็ดให้ค่ะ
-
พรตเสน่ห์แรงไม่รู้ตัว
รันก็รู้ทันตลอด
:pig4:
-
:pig4:น่ารักสนุกสนานดีมากมาย :L1:
-
สะใจๆ สมน้ำหน้าพี่แซค :laugh:
-
:impress2: :impress2:
คิดถึงคู่นี้จัง....
:กอด1:
รันจักการแซคเลย.... :m31:
รออีก 50%
+1 +เป็ดให้จ้า
:L2:
-
รันมาเองอย่างงี้ เดี๋ยวมีจัดหนักแน่ ทั้งแซค ทั้งพรต ระวังตัวไว้ หึหึ o18 o18
-
พี่พรต! รั่ว!!!!!!!!!!!!!
ระวังน้องรัน(หึง)หน้ามืด แล้วพี่จะซวยยยย คึ :impress2:
-
มาแล้ว >< ก็ :laugh:
-
พรตน่ารัก ชอบๆๆๆ
-
พรต รั่ว ซะหลงรัก แค่แอบปลื้ม น้องรันคงไม่ฆ่าเราหรอกเนอะ :man1:
-
พี่รันช่างกล้าาาาาา o13 o13
-
รันลงทุนรั่วเลยนะเนี่ยยย
รออีก 50% ที่เหลือค่ะ รอดูความรั่วต่อ ฮ่าๆ
-
(http://i269.photobucket.com/albums/jj72/myem0/01/yoyo-emoticon-1-061.gif) อีพี่แซคนี่ช่างกล้ากระตุกหนวดสิงห์นะ!
น้องรันหึงแล้ว... น๊าร็อกอ่ะ :m1:
-
รออีกครึ่งนะครับ
-
พี่แซคคะ พี่เหยี่ยวรั่วเค้ามีเจ้าของอยู่แล้วค่ะ
แล้วอย่ามองว่าพี่รันเป็นคู่แข่งของพี่นะ
เพราะเค้าเป็นมากกว่านั้นอีกเยอะเลย :-[
ส่วนตัวต้นเรื่องก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเล้ยย
เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวพี่รันก็อบรมชุดใหญ่อีกหรอก
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
อย่านะแซค อย่ามายุ่งกับพรตของรันนะ :serius2:
-
อีก 50% อยู่ไหน
ขอด่วนนนนนนน
:call: :call: :call: :call:
-
รันหวงเหยี่ยวพรตอ่ะดิ เจ้าแซ็คเอ๊ย..ตัดใจเหอะ พรตมันมีผัวแว้ว อุอุB-)
-
โว้วมีมารหัวใจซะงั้นนนนน
-
พรตจะรู้ตัวมั้ยเนี่ยว่ารันหึง
-
รอที่เหลืออีก 50% :L2: :L2: :L2:
-
กี๊ดดด กุนซือเทพทำไปด้ายยยย
รอคอยนะๆๆ
-
เอิ่ม มารเริ่มมาแล้วจริงๆด้วย ฮ่วย เซ็ง
-
พรตรั่วเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ :m20:
-
รันมันทุ่มทุนจริงๆ
อยากเห็นๆๆๆๆๆๆ เต้นยังไงกับพรตเนี่ย
พรตเป็นไอด้อลลลลลลล ของเราอีกคนนึงเลยนะเนี่ย
ฮาไปไหนอ่ะ
ที่บ้านขายจิลเวอร์รี่แล้วมันมุกเยอะหรือไง หือออ
ฮ่าๆ
-
ขอ 50% ที่เหลือ
:call:
:call:
-
ชอบจังเลยอ่ะ นิยาย ฮาๆรั่วๆ ชอบเรื่องนี้ที่สุดในทุกเรื่องที่คนเขียนมีผลงานออกมาให้อ่าน เป็นกำลังใจให้เสมอ และจะติดตามผลงานตลอดไปนะคะ
-
o13 o13 o13 o13
รันเมพมาก จัดหนักไปเลย จะได้ไม่มีใครกล้าอีก
:z1: :z1: :z1:
-
รั่วแพ็คคู่เลยนะเนี่ย มาต่ออีกนะคะ
-
:m20:พรตรั่วใด้ใจจริง :call:มาต่อเร็วๆเลยเค้ารออยู่ :call: :call: :call:
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 5
มาแล้วมารหัวใจ!..100%.
.
.
.
.
.
ตลอดเวลาของการเดินทางที่เหลือ ผมโดนไอ้รั่วมันนัวเนียไม่ห่างแถมไม่ยอมปล่อยผมกลับไปนั่งอีกเลย
มันกักผมไว้ท้ายรถนั่นแหละ กลับเป็นไอ้พี่แซคแทบจะกินหัวผมแล้ว...จากสายตาที่มันขยันค้อนผมเป็นระยะ...หึหึ...
“พี่พรตค่ะ ผ้าเย็นหน่อยนะพี่” สาวนิ่มไม่รอคำตอบรับ จัดการแกะผ้าเย็นเช็ดหน้าไอ้เหยี่ยวหล่อทันที
แบบไม่สนใจสายตาหลายคู่ที่มองตาม แม้พฤติกรรมที่เธอแสดงออกเหมือนรุ่นน้องเทคแคร์รุ่นพี่ แต่ผมแอบเห็นสาวนิ่มเผย
รอยยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้บริการไอ้จอมรั่วใกล้ชิดสมใจอยาก หนักใช่เล่นเธอทำเนียนเก็บผ้าขนหนูที่ใช้เช็ดหน้ามัน
ซุกกระเป๋าเสื้อซะงั้น บังเอิญผมเห็นเต็มตา
“อืม..ขอบใจน้องมากนะครับ..สวยแล้วยังน่ารักอีกเนอะ” ไอ้พรตพูดจบ เสียงโห่ตามมาทันตา
ทำเอาสาวนิ่มหน้าแดงเป็นลูกเชอร์รี่ไปแล้ว ก่อนไอ้พี่แซคจะแทรกพูดขึ้นว่า
“พรต...หยอดน้องนะมึง เค้าเขินจนหน้าแดงหมดแล้ว เดี๋ยวน้องเข้าใจผิดคิดไปไกลหรอกไอ้ห่านิ”
ท่าทางไอ้พี่แซคคงไม่พอใจที่เมียผมหยอดเพื่อนผมเข้าให้ แต่ละคนดูอยากจะวุ่นวายกับมันชะจริง..เอากันเข้าไป
“ใครว่าหยอดกันเล่า กูอ่อยน้องเค้าตะหาก...มึงพูดผิดแล้วแซค..ฮ่าๆๆๆๆ” เออ..เอากับมัน
นอกจากจะไม่ปฏิเสธเสือกตอบหน้าตาย
“วี๊ดดดด..วิ้วววว!..ว้าว...พี่พรตม่อรุ่นน้อง...กรี๊ดดด!!..ฮ่าๆๆ” เสียงแซวแหกปากกันลั่นรถ
ตามด้วยเสียงหัวเราะอีกเป็นโขยง
“ไม่เป็นไรค่ะ..นิ่มไม่ถือ” สาวนิ่มบิดจนเอวจะขาด ก่อนพูดออกตัวให้เหยี่ยวรั่วโดยที่หน้ายังแดงก่ำ
ไอ้แซคยกยิ้มมุมปากแต่หน้ามันไม่ยิ้มเลยสักนิด...ผมอยากจะขำก็ขำไม่ออก..พิลึกกึกกือมีแต่คนรุมชอบเมียผมเข้าแล้ว
“ถ้าผู้ชายไม่รู้จักคำว่าม่อ ผู้หญิงคงต้องรอ ความรักอีกแสนนาน..จริงไหมพวกเรา?” ฟังมันตอบกลับ
พวกที่แซวมันดิ
“จริงงงง...ฮิ้ววว!!..ฮ่าๆๆๆๆ...สุดยอดพี่พรต...เทพมากพี่...ว้าวว!!” เสียงปรบมือชอบใจกันใหญ่
จากกลุ่มผู้ชาย ซึ่งพอใจกับมุกรั่วที่มันเพิ่งปล่อยออกมา ส่วนน้องผู้หญิงพากันหัวเราะหน้าดำหน้าแดงไปตามระเบียบ
“หากเป็นพี่พรต พวกเรายินดีให้ม่อเต็มที่เลยค่ะ...กรี๊ดดดด!!” เสียงสาวน้อยใจกล้าตะโกนฝ่าเสียงหัวเราะ
อย่างมั่นใจ ทำเอาฮากระจายต่อเนื่องได้อีก เชื่อแล้วว่าความรั่วของมันทำคนหลงรักกันไปเต็มๆ
“พี่พรตครับ บ้านพี่ทำอาชีพอะไร พอจะบอกหน่อยได้ไหมพี่ คำพูดแต่ละคำยืมไปเล่นตลกได้ป่าว?..
โคตรโดนเลย..ฮ่าๆๆๆ” เสียงพวกผู้ชายแถวหน้าตะโกนถามมาบ้าง ก่อนไอ้ตัวดีจะตอบกลับไปว่า
“พ่อพี่รับซ่อมทั้งทีวีและวิทยุ...พี่ชายปะผุซ่อมตัวถังรถ...แม่รับซ่อมเย็บเสื้อผ้ามากมาย...ส่วนตัวพี่ไว้ลาย!..
สอบซ่อมแม่งทุกวิชา..ฮ่าๆๆเอิ้กกก!” มันตอบพร้อมกับยิ้มร่าหัวเราะชอบใจไปด้วย ทำเอาขำกันท้องคัดท้องแข็ง
ผมอดไม่ได้พลอยอมยิ้มตามมันไปด้วย เนี่ยแหละเสน่ห์ที่ใครอยู่ใกล้อดไม่รักได้ยังไง จอมรั่วผู้เรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม
ของใครต่อใครให้มีความสุข มันแสดงทุกอย่างไปโดยไม่คิดอะไรมาก แม้จะดูไร้สาระแต่เชื่อเถอะว่า เมื่อคนสูงร้อยแปดสิบกว่า
บวกหน้าตาหล่อขั้นเทพอย่างมันทำแล้ว พาเอาทั้งสาวทั้งหนุ่มต่างชื่นชมและเข้าตีสนิทมันได้อย่างเปิดใจ ที่สำคัญน้ำใจไมตรี
ฉันมิตรที่มันมักมอบให้คนรอบข้างอย่างจริงใจนี่แหละ..คือตัวมันละ....เหยี่ยวหัวใจ...ของผม...?????
---------------------------------------------------------------------
พวกเรามาถึงที่พักกันเกือบเที่ยง หลังนำสัมภาระแยกเข้าบ้านพักเรียบร้อยแล้ว พวกรุ่นพี่ก็ปล่อยให้
น้องๆ ทานมื้อกลางวันกันก่อน ค่อยเรียกรวมเพื่อทำกิจกรรมรับน้อง โดยแบ่งน้องออกเป็นกลุ่มย่อยราวสิบคนต่อกลุ่ม
คละเคล้าปนกันทั้งชายหญิง ส่วนบ้านพักให้แยกชายหญิงคนละสองหลัง ซึ่งแต่ละหลังมีรุ่นพี่ร่วมนอนอยู่ด้วยเพื่อคอย
ดูแลน้อง ไม่ต้องเดาผมนอนหลังเดียวกับไอ้เหยี่ยวมัน ซึ่งไอ้พี่แซคก็นอนหลังนี้เหมือนกัน เพียงแต่เราอยู่คนละมุม
ไอ้รั่วมันอยู่กับรุ่นพี่ปีสองปี่สามราวแปดคน ส่วนผมอยู่กับไอ้อั้ม ไอ้หยก ไอ้ขุนเรานอนเรียงติดกันไปรวมกับคนอื่นอีกกว่ายี่สิบ
ถึงจะขุ่นใจนิดๆ ที่เห็นไอ้พี่แซคนอนติดกับมันเหมือนจงใจจะนอนข้างมันเต็มที่ แต่ในภาวะแบบนี้ผมรู้ว่ามัน
คงไม่กล้าทำอะไร ถึงไอ้รั่วจะยังไม่รู้ตัวแต่มันก็ไม่ใช่คนใสซื่อ คงต้องคอยดูกันต่อไป ว่าจะเกิดอะไรหรือเปล่าคืนนี้
กิจกรรมแต่ละฐานรับน้อง ได้รับความสนุกปนอุบาทว์แต่ก็ไม่รุนแรงมาก โดยเฉพาะผมที่มักถูกรุ่นพี่ผู้หญิง
รุมกระหนำตลอดเวลา จนกระทั่งมาถึงฐานไอ้เหยี่ยวรั่วที่มีไอ้พี่แซคมันคุมอยู่ฐานนี้ด้วย ไม่ต้องแปลกใจว่ามันมักจะทำตัว
ติดไอ้รั่วไม่ยอมห่าง ข้อนั้นพอเข้าใจว่ามันหวังอะไร
หลังจากบูมทีมเสร็จ ก็ถึงเวลาต้องเล่นฐาน ไอ้ตัวดียืนจ้องผมตาไม่กระพริบ อย่าบอกคิดอะไรพิเรนทร์
กันอีกสิท่า บรรยากาศแบบนี้ร้อยเอาบาทต้องมีสักอย่าง
“เอาล่ะ!..น้องๆ คงพร้อมที่จะฝ่าฐานรักใคร่สามัคคีกันแล้วใช่ไหม?..ตอบกันดังๆ” เสียงไอ้พี่แซคแอ็คใช่เล่น
“พร้อมครับ/ค่ะ” พวกผมสิบกว่าชีวิตตะเบ็งขานตอบมันไป
“ดีมาก...เราทุกคนรักกันใช่ไหม?” มันยังถามต่อ
“ใช่!” พวกเรายังคงตะเบ็งตอบเสียงดังเหมือนเดิม
“ไม่รังเกียจกันใช่ไหม?” ยังไม่หมด
“ไม่รังเกียจ” พวกผมยังคงขานรับ
“เอาล่ะ..พวกพี่ดีใจที่รุ่นน้องเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน รักใคร่กลมเกลียวโดยไม่คิดรังเกียจเพื่อนของเรา
เพราะฉะนั้นฐานนี้วัดกำลังใจและคำพูดที่พวกเรายืนยันกับพวกพี่เมื่อตะกี้..น้องผู้ชายถอดเสื้อออก..ทุกคนปฏิบัติ!” สิ้นคำสั่ง
พวกผมรีบถอดเสื้อออกทันที สายตาทั้งของรุ่นพี่และรุ่นน้องมองที่ผมพร้อมกับหน้าแดงไปตามๆ กัน ไอ้พี่แซคเองยังไม่เว้น
มีจ้องผมก่อนจะเฉเบือนหน้าหลบ หึ..ผมชักจะมั่นใจแล้วว่ามันเป็นขั้วไหนร้อยทั้งร้อยอาการแบบนี้ฝ่ายรับชัวร์ มิน่าถึงคิดไม่ซื่อ
กับไอ้รั่วเมียผม เพราะไอ้เหยี่ยวมันทั้งหล่อทั้งแมน ดูสายตามันที่จ้องซิคแพ็คของผมอย่างเผลอไผลเมื่อกี้ก็พอเดาออกแล้ว
รุ่นพี่ผู้หญิงพร้อมกับเพื่อนผู้หญิงอีกหกคนในกลุ่มผมหน้าแดงกันเป็นแถว
“ห่ารัน โคตรเอ็กซ์เลยหุ่นมึง อิจฉาชิบหาย..หล่อกระชากใจแถมหุ่นเฟิร์มยังกะนายแบบ..
แม่งหญิงจ้องกันตาเป็นมันเลยมึง” ไอ้ขุนกระซิบหยอกผม แบ่งกลุ่มกันแล้วมีมันเนี่ยแหละที่อยู่กลุ่มเดียวกับผม
เลยได้แต่ยักคิ้วให้มันแทน ในขณะที่ไอ้เหยี่ยวรั่วทำเป็นไม่มองผมทั้งที่หูแดงหมดแล้วนั่น พอจะเดาเอาว่ามันกำลังเขิน
แถมออกอาการหวงผมหรือเปล่าเพราะเล่นไม่ยิ้มสักเอ๊ะ..ผิดวิสัยของมันโคตร...?????
มาต่อให้แล้วนะคะ สำหรับเหยี่ยวหัวใจ
ขอให้มีความสุขในการอ่าน ขอบคุณทุกกำลังใจ
ที่ติดตามกันมาโดยตลอด จะมาต่อให้อีกเร็วๆ นี้
ใครกด Like ขอให้มีความสุข
ใครปวดขี้สุดๆ ขอให้ Comment
ใครอ่านเฉยๆ ขอให้โดนแฟนทิ้ง ตอนเย็น !!
ใครเอาไม่เป็น โปรด Like และ Comment ให้คนเขียนรู้ที .......
ƽ Ƽ ƽ Ƽ ƽ Ƽ ƽ Ƽ ƽ Ƽ ƽ Ƽ ƽ เอาล่ะเว้ยย !!!! :jul3:
Luk. :กอด1:
-
:z13:
พี่รันกับเมียตลกคาเฟ่มาแล้ว
:z2:
อ่านตอนนี้แล้วหักมุมม้ากค่า
อิพี่แซคดันเป็นรับซะงั้น
อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
:a5:
ไอ้เราก็คิดว่ามันอยากกดอิพี่รั่วนะเนี่ย
ฮาเลยกรู
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
:laugh:
-
อยากอ่านตอนต่อไป
:pig4: :L2:
-
:laugh: นึกแล้วว่าแซ็คต้องเป็นรับ ฮุๆ เพราะภายนอกพรตออกจะแมน
แหมได้ใจมักมากที่พรตหึงรัน งานนี้ไม่รู้ว่าใครจะหึงใครดีเพราะดูท่าจะฮ๊อตทั้งคู่
บวกเป็ดให้ค่ะ
-
นึงว่าอะไรที่แท้อยากได้เมียเขามาเป็นผัวเราซะงั้นนะ :m26: :m26: :m26: :m26: :m26:
-
ทีแท้กะเอาเขามาเป็นรุกนี่เอง
รอต่อจ้าา
:pig4:
-
พรตสุดจะรั่วจริงๆ :m20:
เริ่มจะมีมารมาผจญแล้ว
รันรีบจัดการแซ็คอย่างด่วน :z6:
อย่าให้หลุดรอดไปได้ :laugh:
-
ยกมือสูงๆว่าเราคนนึงที่ตกหลุมรักความรั่วของพี่พรตเข้าเต็มๆ >w<
-
พรตเอ้ยยยย...
งานนี้สงสัยมีคนจ้องแย่งแฟนบ้างแล้วล่ะ o18
อ่านไปอ่านมารู้สึก คุณLuk จะรั่วกว่าพรตซะแว้ววว รีบเม้นดีกว่ากลัวแฟนทิ้งตอนเย็น :laugh:
ปล.ถ้าจำไม่ผิดวันนี้ 23 นะคับ อิอิ :really2:
-
555555555555
LIKE อย่างแรงส์~~ ชอบมาก ต่อๆน่ะ +1 +เป็ด
-
พรตเราก็รั่วมันทุกตอนเลยดิ
แต่ชอบบบบบบบบบบบ :impress2:
ว่แต่มารหัวใจมีมา2คนเลยนะ
ทั้งผู้หญิงผู้ชาย
กุนซือรันงานหนักแล้ววววววว ><
-
พรตเนี่ยรั่วไม่เลิกจริงๆๆๆ
แต่อยากรู้แล้วว่าตอนต่อไปอะไรจะเกิดขึ้น
เมื่อพรตรั่วหวงกุนซือเทพ
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
เห็นลงท้ายแบบนี้ ท่าทางจะอารมณ์ดีแล้วแน่ๆ ดีจ้า
-
แอร๊ยยย มีแช่ง พรตรั่วหล่อๆ
-
มาแต่แล้วเย้ๆ ว่าแต่ พรต คนมาชอบท่าทางจะเยอะนะนี่
-
:laugh:
อยากไปเป็นรุ่นน้องจริงๆ
อยากเห็นหุ่นน้องรัน
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
-
ค้างงงงง พะยะค่ะ
-
:-[น่ารักอ่ะ
-
พรตรั่วมากกกกก
ชอบรันด้วยๆๆๆๆ
-
มาต่อเร็วๆน้า
-
เหยี่ยวรั่วน่ารักอ่ะ
อิจฉารันมากๆ
-
อิอิอิ พี่เหยี่ยวน่ารักอ่ะ หึงพี่รันด้วยอ่ะ :laugh:
-
:-[ :-[
-
เอาแล้วไง
ไอเราก็คิดว่า แซค รุก
กร๊ากกกกกกก ^^ :m20:
จะเอา พรตตั่วเราไปทำ สามีซะงั้น :jul1:
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
แซ็คเอ้ยยย น่าสงสารแท้ ห้าๆ
-
เดี๋ยวพี่แซคก็เปลี่ยนมาชอบรันแทนหรอก อิอิ
-
พรตอยากแกล้งรัน แต่จะหวงแทนรึป่าวอะนั่น
-
แหม...ของของใคร ใครก็หวงเนอะ
แถมเซ็กซี่ขนาดนี้
เห็นแล้วน้ำลายหก :z1:
-
แงงงงง ค้างงงงง
โฺฮววววว ค้างงงงงง
ฮือออออออ ค้างงงงงง
รีบมาต่อเร็วๆนะคะ กำลังสนุก
สู้ๆ คิดถึงๆ จุ๊บๆ >3<~♥
-
คิดเกมขึ้นมาฆ่าตัวตายชัดๆ พรตเอ๊ย เป็นไงล่ะ ยิ้มไม่ออก
แหม ชายแซคเป็นขั้วลบรึนี่ แบบนี้ไม่นับว่าเป็นคู่แข่งรันนะ คุณลักหาขั้วบวกมาเสริมทัพมาร(หัวใจ)ด่วน
-
:pig4: :pig4:
-
สมกับเป็นเหยี่ยวรั่ว :laugh:
แอบหึงรันอ่ะดิพรต
-
รั่วเกินไปแล้วพี่พรต! :m20:
:m25: เลือดพุ่งอ่ะีัรันถอดเสื้อออก
อยากอ่านตอนใหม่แล้ว, รอมาต่อนะ
-
พรตรั่วได้ น่ารักมาก :o8:
รัน ไม่หึงเมียเลยนะนั่น :fire:
แซค ระวังนะ :13223:
คนแต่ง + 1
-
เยี่ยวรั่ว ยังคงความรั่วได้อย่างเหนี่ยวแน่นเลยอ่ะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/laugh.gif)
-
พรตเอ๊ย หึงแล้วจะทำยังไงต่อไปเนี่ย
-
จากถามเหยี่ยวว่าคิดจะทำอะไร ค้องเปลี่ยนมาถามน้องรันว่าตั้งใจทำอะไร
-
ดูท่ารันจะมีมารหัวใจ เอะ หรือว่าไม่(?)555+
-
>< อ๊ากๆ
แผนสูงอ่ะ รัน!!
-
เออะ!! พลิกล็อค
คุณพี่แซ็คเป็นรับซะงั้น
พรตฮาเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
-
กรี๊ด ทำไม เค้าไม่เห็นตอนที่5 แรกอ่ะ มาเจอครบร้อยพอดี
รันหุ่นดีขนาดนั้นเลยเหรอ เล่นเอาทุกคนอึ้งเนี้ย
คือพยายามนึกภาพให้ออกอยู่ หน้า วิคF4 ตอนเล่น Mars
ลอยมาซะงั้น ส่วนพรต รั่วได้ใจมาก อะไรมันจะฮาได้ขนาดนั้นเนี้ย
เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วไม่เหงาจริงๆ มิน่า
มีคนว่าไว้ เนื้อคู่คือผู้ที่เติมเต็มซึ่งกันและกัน พรตมาช่วยเติมสีสันให้รันนี่เอง
-
ค้างเติ่ง...
-
ผิดคาดแซคเป็นรับซะงั้น!!!
พรตยังน่ารักเหมือนเดิม รั่วไม่มีลิมิต
แถมมีเขินมีหึงซะด้วย
รอตอนต่อไปค่ะ^^
-
ไม่ใช่กลายเป็นอิพี่แซ๊ค ดันหันมาหลงรันแทนนะ คึคึคึ
-
^
^
งานนี้เราว่ามีสิทธินะคุณ pummy09
:m3: อยากเห็นหุ่นเทพเป็นบุญตาอ่ะ!
-
เหี่ยวรั่วหึงงงงง
น่ารักกกกกกกกกกก
อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด ชอบเรื่องนี้มากกกกก
รันพรตน่าร๊ากโค่ดดดดดดดดดดดดดด :-[
-
ฮากระจาย รั่วได้อีก :pigha2: :pigha2:
-
พี่รพรตรั่วที่สุด
พี่แซคแมร่งเปลี่ยนแนวเลยพอเห็นหุ่นพี่รันอ่ะ
หวงแทนพี่พรตเลยอ่ะ
-
อร๊ายยยยยยย เหยี่ยวพรตหึง อยากรู้ อยากเห็นมั๊กมาก
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ขัดใจ ทำไมมาแค่นี้อ่า
เค้าอยากเขินมากกว่านี้ โปรดรีบมาต่อด่วนเลยนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟ
-
กร๊ากกกก ตรูว่าแล้วไอพี่แซ็คมันต้องเป็นรับ
แต่อิเหยี่ยวรั่วก็รั่วจริงไรจริง กร๊ากกกกกกก :laugh:
-
แซ็คเป็นฝ่ายไหนอะไรยังไงไม่รุ้
รุ้แต่หลงเหยี่ยว แอร๊ยยยย
รันไม่ไหวแล้ว จะละลาย
-
ยิ่งอ่านมากๆก็ยิ่งหลงรักพรตรั่ว :laugh:
เป็นรุกไม่เหมาะหรอกนะ เป็นรับให้เหยี่ยว(คนเดียว)น่ะดีที่สุดแล้ว o13
-
ชอบเหยี่ยวรั่วได้ใจมาก แต่ระวังรันจะทำให้หายรั่วนะ 5555
-
พรตหึงแล้วนะนั่น
ว๊ากก ไอพี่แซคเป็นรับ
-
โอ้ยมันส์ :z3: มาต่อเร็วๆนะครับ :z2: :z2: :z2:
-
เขินน้องรันกันเป็นแถว :z1:
-
จะlike. รึจะment เลือกไม่ถูกเลย :z3:
-
ฮาตรงแซคเป็นรับนี่หล่ะ ตอนแรกคิดว่าเป็นรุกนะเนี่ย :laugh:
-
ผิดคาดดด ดันเปงรับซะงั้นนน อ่า ๆ :laugh:
รออยู่นะค่ะ คุงพี่ :z2:
o13 o13
-
โถ แซค ขั้วเดียวกันกับพรตเลย รู้ความจริงแล้วจะเปลี่ยนมาชอบรันแทนไหมน๊อ
-
เอาเเซครับเหรอเนี้ย คิดว่ารุกซะอีก
พี่พรตรั่วได่ใจมากก o13
-
อยากอ่านต่อแล้วค่ะ
พรตรั่วแล้วน่ารักมากๆเลย
:-[ :o8:
:pig4: :pig4:
:call: :call: :call: :call:
-
ฮาแบบสุดๆค่ะ โอ๊ยยยยยไม่ไหวเเล้ว
พี่พรตค่ะ ลาออกไปเล่นตลกเหอะ น้องขอ กร๊ากกกกกกก
-
นายแซ็คคงเกิดอาการการรักพี่เสียดายน้องขึ้นในใจ เฮ้อ....เข้าใจนายนะ ถ้ารันเขาเบี่ยงเบนเป้าหมายได้ขนาดนี้ พรตรั่วของเราจะปลอดภัยมากขึ้นรึเปล่านะ
-
หุ่นสามีไม่ชินหรอพรต เอิ๊กๆๆๆ
แอบอยากเห็นหุ่นรันบ้างอะไรบ้างอ่ะ :impress2:
รออ่านต่อค่ะ
-
อ้าววววว พี่แซคอยากได้เมียคนอื่นมาเป็นผัวตัวเองหรอ
ไม่ได้หรอกพี่ ผัวเขาหล่อ ฮ่าๆ
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 6
กูหึง..สัด!
.
.
.
.
.
.
“เอาล่ะ! ถอดเสื้อออกแล้ว ให้น้องผู้หญิงที่เหลือมารับเอาน้ำมันจากพวกพี่ไปทาตัวของเพื่อนให้ทั่ว”
คำสั่งไอ้พี่แซคพูดจบ พวกรุ่นพี่สต๊าฟผู้หญิงก็ยื่นน้ำมันพืชให้เพื่อนผู้หญิงทีมเราอีกหกคนรับไปสี่ขวดเล็ก
“เอร้ย!..พรต เราขอเป็นคนทาตัวน้องรันได้ไหม...ขอเหอะๆ คนอื่นยกให้น้องๆ เค้าทากันเอง
ยกเว้นคนนี้เราขอทาให้นะ” รุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเขย่าแขนไอ้รั่วมันจนไหล่สั่น เอ่ยปากขอเป็นคนทาน้ำมันบนตัวผมซะงั้น
“นังกระจัง..แกอย่าแรดเว่อร์..หัดอายน้องๆ เค้าบ้าง ถามน้องรันหรือยังว่าเค้ายอมให้มึงเป็นคนทาหนะ
ว่าไงพวกน้องๆ จะยอมให้พี่กระจังเค้าทาตัวน้องรันกันหรือเปล่า?” ปรากฎการณ์เบรกกระจายก็เริ่มขึ้น เพราะรุ่นพี่ผู้หญิงที่แก่น
พอกันออกตัวเบรกพี่คนอ้อนไอ้รั่วจนหัวทิ่มไปแล้ว เห็นว่าชื่อกระจัง..
“คิคิๆๆ..ไม่ยอมค๊า..พวกเราทาให้เองดีกว่า..ฮ่าๆๆๆ” แล้วกลุ่มพวกผู้หญิงในทีมก็พร้อมใจกันโต้กลับไป
แบบไม่ต้องนัดกันเลย แต่เกือบหน้าหงายหัวทิ่มตามรุ่นพี่คนแรกไปอีกคนเมื่อ....
“ยุ่งยากวุ่นวายกันนัก น้องรันมานี่พี่ทาให้เอง..จบ! จะได้ไม่ต้องมีใครได้เปรียบเสียเปรียบ
สรุปกูทาเองดีกว่า ที่เหลือทาให้กันเหมือนเดิม” พูดไม่พูดเปล่า มันเดินเข้ามาจับแขนผมลากไปยืนข้างมัน ก่อนจะคว้า
ขวดน้ำมันจากมือผู้หญิงในทีมผมที่อยู่ใกล้ๆ เทราดบนหน้าอกและหลังผมพร้อมกับเอาฝ่ามือละเลงบนตัวผมอย่างตะบี้ตะบัน
แบบไม่ออมแรงกันเลย เล่นเอาผิวของผมขึ้นริ้วแดงเป็นปื้นตามแรงมือของมัน ท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่ได้แต่ยืนมอง
ตาค้างอย่างไม่มีใครกล้าโต้แย้งมันสักคน....เก่งจริงเมียกู??
ผมแอบกลั่นขำเกือบตาย ตลกเพราะหูมันแดงแปร๋ดเห็นได้อย่างชัดเจนยิ่งมันละเลงน้ำมันบนตัวผม
มีเก็กปั้นหน้าดุแต่ผมรู้ว่ามันกำลัง...หึง..จนควันออกหูหน้ามืดแล้วนั่นไอ้อาการลงมือหนักๆ ทำร้ายร่างกายผัวประชดเนี่ย...
มีมันคนเดียวแหละที่หาทางแก้ลำด้วยวิธีนี้...หึงแล้วชอบทำร้ายผัวซะงั้นเมียกู..???
“จะมองให้ได้หวยกันหรือไง รีบทาให้เพื่อนดิครับ..เออ..เดี๋ยวปั๊ดจับซ่อมให้อ้วกแตกเสียเลยดีไหม
จะยากอะไรกับแค่น้ำมันทาตัว..มาแย่งกันอยู่ได้ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง..เสียเวลาจริง” เอาเข้าไป...ผมยังคงกลั้นขำตีหน้ามึน
ปล่อยมันระบายให้พอใจ หวงร่างกายผัวกลัวมือสาวๆ จะมาแตะต้องนะสิ...ตลกชะมัด
เจอมันกวนตาคมดุ คนที่ถือขวดค้างเลยต่างช่วยกันละเลงน้ำมันพืชลงบนอกเปลือยของไอ้พวกที่เหลือ
รวมทั้งไอ้ขุนมันด้วย แม่งแต่ละคนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่มือนุ่มๆ ของสาวๆ พากันลูบน้ำมันไปตามอกและหลังของพวกมัน
“จ้องจริงมึง...เสียดายสิ..ที่ไม่ได้สาวๆ มาทาให้..สัด!” อ้าว..เสือกกระซิบรอดไรฟันใส่หูผมอีก...
เห็นไหมมันหึง...ที่ผมมองไม่ได้คิดอะไรสักนิด แค่ดูหน้าตาหื่นๆ ของไอ้พวกตัวผู้ทั้งหลายก็เท่านั้น
“เอาหละ..เมื่อทาน้ำมันเสร็จแล้ว ฟังกติกากันฐานนี้คือการวัดกำลังใจและความสามัคคีของน้องๆ
ว่าเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันมากแค่ไหน พี่จะให้น้องๆ เอาโบว์แดงบนยอดไม้ไผ่ต้นนี้ลงมา ทั้งสิบคนช่วยกันคิดแต่ห้ามใช้
เครื่องทุนแรงยกเว้นร่างกายของตนเองเท่านั้น” ไอ้พี่แซคพูดจบ หมายความว่าตัวลื่นน้ำมันของพวกผมต้องช่วยกันดึง
เอาโบว์สีแดงขนาดเท่าโคมไฟแขวนอยู่ปลายไม้ไผ่สูงราวห้าเมตรลงมาให้ได้ว่างั้น ถ้าแค่ผู้ชายสี่คนเหยียบไหล่ต่อตัวกันขึ้นไป
ก็คงพอได้ คงไม่ต้องให้ผู้หญิงช่วยหรอกอันตรายเปล่าๆ ผมคำนวณในใจระดับความสูงของแต่ละคนกะด้วยสายตาสบายมาก
“พร้อมหรือยัง” ไอ้พี่แซคมันเร่งมา ในขณะที่พวกรุ่นพี่ยืนลุ้นกันว่าพวกเราจะทำยังไงละมั้ง
“รัน..ตกลงเอาไง” ไอ้ขุนมันถาม ผมพยักหน้าเรียกพวกมันมาสุ่มหัวรวมกันก่อนจะบอกวิธีการไป
เมื่อฟังคำแนะนำของผมเสร็จพวกมันก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วไอ้ขุนมันก็ถามไอ้พี่แซคไปว่า
“ใช้เสื้อที่พวกเราถอดไว้ได้หรือไม่?”
“ได้ แต่ห้ามสวมลงไปบนตัวเด็ดขาด แต่จะเอามาใช้โดยไม่แยกจากร่างกายถือว่าได้ เพราะเป็นของติดตัว
พวกเรามา” ไอ้พี่แซคมันตอบ พวกเราต่างพยักหน้าให้กันก่อนไอ้ขุนจะหันไปบอกไอ้พี่แซคว่า
“พร้อมแล้วครับ” พอมันตอบเสร็จ ไอ้พี่แซคก็พูดกลับมาทันทีว่า
“มีเวลาห้านาที จับเวลา...เริ่ม!” สิ้นเสียงมันสั่งเริ่ม พวกผมเอาเสื้อคล้องพาดบ่า จากนั้นก็เริ่มต่อตัวกัน
โดยผมรูปร่างสูงใหญ่กว่าใครเพื่อนเป็นฐานล่างให้คนแรกตามด้วยไอ้ขุนมันขึ้นนั่งคล่อมไหล่ผม เสื้อที่คล้องไหล่ไว้ช่วยกัน
ไม่ให้ลื่นจากน้ำมันพืชได้มากไม่น้อย จากนั้นอีกสองคนที่ตัวเล็กกว่าพวกผม ก็ขึ้นต่อไอ้ขุนเราใช้วิธีเหยียบขาเกาะไม้ไผ่
นั่งต่อกันไป พอคนที่สี่ขึ้นเสร็จก่อนจะค่อยๆ เกาะไม้ไผ่ลุกขึ้นยืนบนบ่าคนที่สามแทนที่จะนั่งเพราะต้องยืดให้สูงอีกนิด
ถึงจะเอื้อมดึงโบว์แดงดึงลงมาได้
“ไชโย...ฮิ้วววว!...แปะๆๆๆๆ!!” เสียงไชโยดีใจเสียงโห่ เสียงปรบมือทั้งจากพวกผู้หญิงและรุ่นพี่ที่คอยเชียร์
เมื่อพวกเราใช้เวลาแค่สามนาทีก็คว้าโบว์จากปลายไผ่ลงมาได้สำเร็จ
“เจ๋ง..หัวดีใช้ได้..ทำเวลาได้ดี สามัคคีกันเต็มที่ถือว่าพวกเราผ่าน” เสียงไอ้พี่แซคมันบอก
ก่อนที่จะอนุญาตให้พวกผมสวมเสื้อกลับเหมือนเดิม
“น้องรันจะรีบใส่เสื้อไปทำไมค่ะ โชว์เลยน้อง..ซิกแพ็คกล้ามท้องเซ็กส์ซี่สวยงามขนาดนี้ เดินไปทั้งอย่างนี้
เลยสิค่ะ ทีมก่อนหน้าไม่เห็นจะใส่กลับกันเลย เดินเปลือยกันไปรอรวมโน้นแล้ว เดี๋ยวเสื้อเปื้อนน้ำมันเปล่าๆ เสียดายเสื้อสวยๆ”
รุ่นพี่กระจัง พยายามโน้มน้าวผมใหญ่ หลายคนพากันจ้องร่างกายผมตามคำพูดของพี่เค้าก่อนจะหน้าแดงตามกันเป็นแถว
สาวๆ พวกนี้อะไรกันหนักหนา จะรู้ไม่เนี่ยว่าเมียรั่วผมมันไม่ยอมยิ้มเลย...เข้าใจแล้วว่าทำไมมันถึงเลือกมาคุ้มฐานนี้ ..หึหึหึ..
“ไม่ได้หรอกครับ ผมกลัวเป็นเกลื้อน...ขืนไม่ใส่เสื้อละก็เกลื้อนขึ้นแฟนทิ้งไม่คุ้มครับ” ผมตอบ
พร้อมกับยิ้มโชว์เขี้ยวไปให้สาวๆ ที่หน้าแดงหูแดงมองผมอย่างเขินๆ ในขณะที่มือก็คลี่เสื้อใส่ให้เรียบร้อยไปด้วย
“อะไรกันน้องรัน ตกลงมีแฟนแล้วใช่ไหม? พี่นึกว่าพูดเล่นนะเนี่ย..ตายเสียดายคนหล่อไม่โสด...
แต่มันเกี่ยวอะไรกับเป็นเกลื้อนแล้วแฟนทิ้งพี่งง?” พี่ผู้หญิงอีกคนถามขึ้นบ้าง ในขณะพวกที่เหลือต่างรอฟังคำตอบ
อย่างสนใจ รวมทั้งไอ้ขุนและอีกสองคนที่กำลังสวมเสื้อเช่นกัน โดยเฉพาะไอ้เหยี่ยวรั่วหูกระดิกจ้องผมเขม็ง
คงอยากรู้ว่าผมจะเล่นอะไรมั้ง
“ก็ผมรู้ว่า "แฟน" เกลียดที่เรามีเกลื้อน !!แต่สำหรับ "เพื่อน" ไม่อาบน้ำเป็นเดือนก็ยังเข้าใจกัน” พูดจบ
เสียงเป่าปาก โห่แซวดังขึ้นมาอย่างชอบอกชอบใจ ในขณะที่ไอ้ตัวดีหน้าเหวอไปแล้ว คงไม่คิดว่าผมจะตอบแบบนี้
ตลกหน้ามันชิบเป๋งผมอมยิ้มแก้มตุ่ยกลั้นขำไม่ให้ออกอาการเกินงาม ในขณะที่คนอื่นๆ ยืนหัวเราะกันสนุกสนานตามระเบียบ
“แหมน้องรัน ใกล้พี่พรตไม่เท่าไหร่ ตีฝีปากตามพี่พรตไปอีกคนแล้ว..ฮ่าๆๆๆ” พี่อีกคนแซวขึ้นมา
ผมก็ยิ้มขำไปกับแกทั้งที่ในใจอยากบอกว่า ‘ใครบอกว่าผมเพิ่งใกล้ชิด อยู่กับมันมาเกือบสี่ปีแล้วต่างหาก’ หึหึหึ...????
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เสร็จแล้วพวกผมก็มารวมกันกลางลานกว้าง เพื่อฟังนัดหมายอีกครั้งว่าจะทำอะไรกันต่อ ซึ่งตอนนี้
กว่าสิบทีมก็มาพร้อมกันหมดแล้ว กิจกรรมรับน้องพอหอมปากหอมคอ สนุกสนานอย่างไม่มีใครต้องเสียเลือดเนื้อ
ผ่านไปได้ด้วยดี แล้วก็เป็นไอ้จอมรั่วที่พูดใส่โทรโข่งเสียงดังไปทั่วว่า
“เอาละครับ กิจกรรมเข้าฐานเสร็จสิ้นลงแล้ว พวกพี่ทุกคนขอบคุณน้องๆ เป็นอย่างมากที่ตั้งใจ
ร่วมกิจกรรมด้วยดี ไม่มีใครสร้างวีรกรรมให้เพื่อนๆ ในทีมต้องอนาถใจ หลังจากนี้พี่จะปล่อยให้แยกย้ายกันไปอาบน้ำ
แล้วค่อยเจอกันตอนอาหารเย็นอีกครั้ง ย้ำให้ไปพักผ่อนอาบน้ำให้เรียบร้อย ใครดองเค็มมีเฮ..เลิกแถว”
“เฮ้!..ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ” แล้วทุกคนต่างก็พากันแยกย้าย โดยเพื่อนกลุ่มผมพากันเดินมารวม
ตรงที่ผมยืนทันที ทั้งไอ้หยก ไอ้อั้ม ส่วนไอ้ขุนมันยืนอยู่ข้างผมอยู่แล้ว
“รัน..อาบน้ำกันอาบพร้อมกันแหละจะได้เร็ว” ไอ้หยกมันพูดขึ้นมาครับ ผมยิ้มรับก่อนพวกเราจะเดิน
รวมกันไปที่บ้านพักเพื่อเอาอุปกรณ์
ขณะที่เราพากันเดินเข้าห้องน้ำรวมที่แยกเป็นห้องๆ สำหรับอาบน้ำ ซึ่งก็มีพวกที่เข้ามาอาบก่อนแล้ว
ไม่น้อยสำหรับบ้านพักแต่ละหลังไม่ปนกัน เนื่องจากหลังของพวกผมมีน้ำมันพืชติดกันทุกคน ต้องอาศัยอาบด้วยกันเพื่อช่วย
ฟอกสบู่ถูหลังเอาน้ำมันพืชออกให้หมด ไม่งั้นเกลื้อนได้ขึ้นแน่
จังหวะนั้นสายตาผมไปสะดุดเข้ากับไอ้เหยี่ยวที่เดินตีคู่มากับไอ้พี่แซค เตรียมมาอาบน้ำเหมือนกัน
ตอนนี้ห้องน้ำเหลือว่างแค่ห้องเดียว ท่าเดาไม่ผิดมันกับไอ้พี่แซคคงกะอาบห้องเดียวกันชัวร์ ซึ่งผมไม่มีทางปล่อยให้
เกิดขึ้นเด็ดขาด อย่างน้อยเมียผมจะไปเป็นผัวคนอื่นในห้องน้ำไม่ได้...
“อั้ม มึงมากับกู” ผมลากไอ้อั้มตีคู่มากับผมทันที มันก็ว่าง่ายไม่สงสัยซักถามให้รำคาญยอมเดินมา
กับผมจนเรามายืนประจันหน้ากับไอ้เหยี่ยวรั่วและไอ้พี่แซค ซึ่งมันมองผมตาวิบวับดูก็รู้คิดจะแดกกูอีกคนละสิ อย่าหวัง..
สำหรับผมไม่ใช่ว่าใครจะแอ๋มได้ง่ายๆ กับผู้ชายคงมีไอ้รั่วคนเดียวแหละที่ผมมีอารมณ์อย่างว่าด้วย ไม่นับตะเกียง
รายนั้นผมมองไม่ออกว่าเหมือนผู้ชายตรงไหน
“พี่พรต ผมมีเรื่องรบกวนหน่อย” ไม่ต้องพร่ำทำเพลงมาก มาถึงผมพุ่งเข้าเป้าเลย มันมองหน้าผมงงๆ
เหมือนจะค้นดูว่าผมมีอะไร
“พี่แซค..ยืมพี่พรตแป๊ป พี่ไม่ต้องรออาบพร้อมเพื่อนผมก่อนเลย” พูดจบผมหันมาคว้าแขนไอ้อั้ม
ดันหลังมันให้พี่แซคพร้อมกระซิบข้างหูมันด้วยว่า
“อั้ม มึงอาบน้ำตีคู่พี่แซคไปก่อนเลยเพื่อน” มันก็พยักหน้ารับ ไม่เซ้าซี้ถามให้มากความ
ผมเลือกถูกคนแล้ว เพราะรู้ว่ามันไม่พูดมากเหมือนไอ้หยก และไม่ฉลาดเป็นกรดเหมือนไอ้ขุน มันเหมาะแล้วสำหรับงานนี้
“ไปกันพี่พรต” ผมหันมาคว้าแขนไอ้เหยี่ยวรั่ว ที่ยังตีมึนยืนอึ้ง แต่ก็ยอมเดินตามผมออกมา
แม้จะคิ้วขมวดมุ่นอย่างงงๆ ก็เถอะ เรามาหยุดหน้าชานบ้านพัก ที่ตอนนี้โล่งไม่มีใครเลย เพราะกำลังสาละวนอาบน้ำ
ทำธุระส่วนตัวกันอยู่
“เป็นอะไร ถึงลากกูมาเนี่ย?” มันถามทันที เมื่อเราอยู่เพียงลำพังแล้ว
“มึงรู้ไหม..ว่าไอ้แซคมันคิดกับมึงยังไง?” ผมลองเชิงถามมันไป
“หืม..หมายความว่าไง คิดอะไรกับกู” มันยังตีมึนถามผมกลับ
“มึงดูออกหรือเปล่า..ว่ามันเป็นเกย์” ผมบอกมันไป
“ห่ะ!..นี่มึงเก่งกล้าสามารถถึงขนาดผีเห็นผีแล้วหรือ” เสือกเสียงสูงตาเหลือกว่าผมซะงั้น
“ป๊าป!..สัด”
อดไม่ได้ฝ่ามือใส่กบาลไปที ถือโอกาสเอาคืนตอนมันตะบี้ตะบันละเลงน้ำมันบนตัวผม ดันว่าผมมาได้..ผีเห็นผี...
“เชี้ยรัน...ตบหัวกูไมเนี่ย..ใครเห็นเข้าเสื่อมหมด..สาดนิ” มันบ่นผมอุบ ทำตาปะหลับปะเหลือกใส่อีก
ไอ้จะเสื่อมเพราะท่าทางที่มึงทำใส่กูนี่แหละ
“ที่กูบอก เพราะกูดูสายตามันออก ว่ามันจะแดกมึง..เสือกปากพาจน..ยังน้อยไปด้วยซ้ำที่กู
ตบกบาลมึงนะพรต...แล้วคืนนี้มันยังนอนข้างมึงอีก จัดการทำยังไงก็ได้ย้ายมานอนกับกู รู้หรือเปล่า?” ผมพูดเสียงเรียบ
ขู่มันไปด้วยห่านี่ถ้าไม่ขู่เดี๋ยวมันไม่ยอมทำตาม
“อะไรของมึงเนี่ย ไหนตกลงกันแล้วไงว่าอาทิตย์แรกจะยอมให้กูทำตามที่ขอ ต้องไม่รู้จักสนิทกันไง
มึงลืมไปแล้วดิ” มันครวญ ยกข้อแม้ที่ต่อรองผมมาเป็นข้ออ้าง
“ที่กูรับปาก ต้องไม่มีใครมาเป็นตัวแปร แต่กรณีนี้คงไม่ได้แล้ว กูจะปล่อยให้มึงอยู่ใกล้มันจนตกเป็น
ผัวมันงั้นสิ?” ผมพูดจบ มันอ้าปากค้างจ้องผมตาโต ก่อนจะถามผมกลับทันทีว่า
“ห๊า!..อย่าบอกไอ้แซคเป็น...รับ..อยากได้กูเป็นผัว?” มันพูดจบ ผมพยักหน้าให้มันแทนคำตอบ
“อุบ๊ะ!..ไม่เสียหายนี่หว่า? มันไม่ได้ขี้เหร่สักหน่อย ขอมากูจัดให้”
“ป๊าป!..เดี๋ยวมึงจะตายก่อนได้จัด” ผมยกยิ้มหลังจากเบิดกะโหลกมันไปอีกที โทษฐานที่ดันพูดไม่คิด
มันย่นคอหลบทำปากขมุบขมิบด่าผมแน่ๆ...
“พูดแค่นี้..ต้องลงไม้ลงมือตลอด สักวันกูจะหนีไปมีแฟนใหม่ให้ดู” แหนะยังไม่หยุดรั่วอีก
“กูจะบอกมึงนะพรต จงภูมิใจเถิดที่มีกูเป็นแฟน เพราะเวลาเดินควงแขนมีหลายคนอยากมาแทนที่มึง”
ผมตอบมันหน้าตาย เล่นเอาปากสวยได้รูปของมันที่กำลังบ่นหุบฉับลงทันที ก่อนจะจ้องผมเขม็งหน้าเขียวจนควันออกหูแล้วมั้ง
“พูดงี้เลยเหรอ...กูให้มึงถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นโดนกูเอาคืนแน่..ขอบอกกูไม่ใช่ขี้ๆ ก่อนเจอมึง
กูเนื้อหอมแค่ไหน ทั้งหญิงทั้งชายอยากได้กูเป็นผัวทั้งนั้น กูให้โอกาสมึงถอนคำพูด” มันเอาจริงเหะ...หน้าตานี่บอกเลยว่า
หากผมไม่ทำตามจะทำอย่างที่พูดจริงๆ ถึงตอนนี้คงต้องอ่อนให้มันหน่อย ไม่งั้นลูกบ้าเพราะความรั่วของมันจะเป็นปัญหาจนได้
“ที่กูพูดให้มึงคิด..ไม่ได้ให้มึงประชด กูพูดเมื่อไหร่ว่ามึงไม่หล่อไม่ดี เพราะงี้ไงกูถึงต้องเป็นกังวลกลัว
เมียตัวเองโดนงาบอยู่เนี่ย รู้ตัวเปล่า..หืม” ผมพูดจบมันดันฉีกยิ้มกว้างหัวเราะ..หึหึ..เสียงในคอเหมือนสะใจซะงั้น ก่อนจะตอบว่า
“ร้อยทั้งร้อยที่บอกว่าเชื่อใจแฟน..แต่ก็ตั้งคำถามและวางแผน จับผิดแฟนอยู่ดี..~*#จริงมั๊ยยย..?”
น้าน! มาแล้วไอ้ลูกรั่วของมัน แล้วมึงจะให้กูตอบว่าไม่จริงได้หรือไง..สัด..นี่แหละรั่วแบบฉลาดของมันละ
“มั้ง..หรือมึงไม่จับผิดกู..วันนี้หมาตัวไหน แย่งทาน้ำมันบนตัวกูไม่รู้ดิหาข้ออ้างแย่งสาวๆ ทาให้กูเฉยเลย
คงไม่ต้องบอกนะว่ามันทำไปเพราะอะไร” ผมตอกกลับไปบ้าง มันทำหน้าเหร่อหราได้น่าถีบชะมัด ก่อนจะตีมึนตอบผมมาว่า
“เสียใจ..หมาตัวไหนกูไม่รู้ แต่ที่รู้..มีเหยี่ยวตัวหนึ่งมันหึงผัวจะโดนมือผู้หญิงรุมโทรม...มันทนไม่ได้
เลยกางเล็บปาดหน้าเค้กซะเลย...ฮ่าๆๆๆๆ” พูดจบหัวเราะชอบใจเหมือนเสียสติซะงั้น ไอ้ผมฟังแล้วอดขำตามไม่ได้
ขืนกลั้นไว้คงท้องแข็งตายกันพอดี ฟังมันพูดไม่ใช่หมาแต่เป็นเหยี่ยว แถมหลุดใช้คำว่าผัวออกมาอย่างไม่รู้ตัว
ดันหัวเราะชอบใจที่แก้ลำผมคืนได้...รั่วไม่มีลิมิตจริงเมียกู...หึหึหึ...????
มาต่อให้แล้วนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจเช่นกันค่ะ
ขอให้มีความสุขกับความรั่ว ของไอ้พี่พรตกันต่อไป
Luk. :กอด1:
-
จิ้มม
โหยยยยยยย
เล่นไม่เปิดช่องทางให้คนอื่นแตะต้องเลยนะ
แบบนี้สิผัวเลยรักเลยหลง
-
เดี๋ยวนี้หลุดบ่อยนะพรต
-
:กอด1: :L2:
-
พรต น่ารักจัง ชอบนายมาก :jul3:
-
:กอด1:
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกมากๆ :pig4:
-
:mc4:รั่วใด้อีกนะพรต :m20:
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif)เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหมาแปลงร่างเป็นเหยี่ยวได้ด้วย แถมรั่วตลอดกาล
-
จิ้มด้วยคน :z1:
-
โหยยย อั้มเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยอะ
เค้าลากมาก็มา เค้าบอกให้อาบก็อาบ
ไม่มีข้อสงสัยให้มากความ^^
-
สนุกมาก อ่านจนติดไปแล้ว
ชอบมากๆเลยจ้า
รอต่อนะ
o18
o13
-
ฮามากตอนผีเห็นผี
พรตน่าร้ากก ชักจะหลุดบ่อยเกิน
รันรับมือพรตได้ตลอด
:pig4:
-
ฮ่าๆๆ หึงกันเอง o13
พรตก็ฮาตลอด แต่รันก็ทันพรตตลอด
ชอบมากกกกกกกกกก รออ่านต่อค่ะ
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
หลุดปากเรียกผัวตลอด พรตเอ๊ยยยยย :m20:
-
พรตนี่ยอมรับสถานะตัวเองมากขึ้นทุกวันเลยนะนี่ จากแต่ก่อนที่คอยคิดแต่จะรุกรัน :impress2:
-
น่านนนน :o9:
เดี๋ยวนี้พรตชักติดคำว่า "ผัว" แล้วน่ะ
-
55555555555
พรตเนี่ยรั่วได้ทุกเวลาจริงๆๆๆ
นับถือๆๆๆ
ปล.ระวังนะพรตเดี๋ยวแซคจะตีท้ายครัวท่าทางแซคจะถูกใจสิงห์รันเข้าแล้ว
-
น้องพรตน่ารักกกกกก
ชอบบบบบบบ :3123:
:call:
-
พรตรั่วได้น่าหลงมากกกกกกก
รันเป็นคนที่เข้าใจเมียได้อย่างถ่องแท้เลยจริงๆ
แค่มั้งคำเดียวทำเอาเมียหลุดผัวมาได้เลยอ่ะ ><
-
:laugh:
ต่างฝ่ายต่างหึง ฮามากชอบอ่ะ
+1และเป็ด
-
ไม่มีคำพูดอะไร นอกจาก "ไอเหยี่ยว รั่วเทพ" กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
โอยยย น่ารักอยากเอามากอดซักคืน :impress2: ( :z6: รันกระทืบยอดหน้า)
-
นี่มันนิยายผัว-เมียเดอะซีรีย์ใช่ไหม ท่าทางจะเรียกติดปากไปซะแล้ว
พี่พรตยั่วขึ้นง่ายมาก แต่ก็น่ากลัวกับลูกบ้าของพี่แก ยิ่งลูกบ้าประชดผัวด้วยแล้ว แกทุ่มสุดตัว
มารอแผนชั่วร้ายย้ายที่นอนของพี่พรตฉากหน้า
อยากให้อัพสถานะเป็น daily novelมากๆ อ่านแล้วมีความสุข อยากอ่านทุกวันเลย :กอด1:
-
แต่ที่รู้..มีเหยี่ยวตัวหนึ่งมันหึงผัว
(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/neico/yenta4-emoticon-0001.gif) น้องพรตพูดได้โดนใจเจ้มากฮ่ะ!
ตอนนี้น่ารักมาก ๆ พรตหึงรัน รันหึงพรต หึงกันไปหึงกันมา ลูกหัวปีท้ายปี o3
-
พี่พรตน่ารักอ่ะ รั่วได้อีก
-
"ร้อยทั้งร้อยที่บอกว่าเชื่อใจแฟน..แต่ก็ตั้งคำถามและวางแผน จับผิดแฟนอยู่ดี.."
ขอหยิบไปใช้สักนิด อยากให้รู้ความจริง จริง จริ๊ง ง ดูสิจะตลึ่งแค่ไหน อิอิ +1
:กอด1: :กอด1: :L2: :L2:
-
พรตน่ารักเว่อร์ ลืมตัวทีไร เรียก รันว่า "ผัว" เต็มปากเต็มคำตลอด แบบนี้ ไม่รัก ไม่หวง ไม่หึง ได้ ไงจริงมั้ยสิงห์รัน
-
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z2: :z2:
-
อ่านเท่าไหร่ไม่เคยพอจริง ๆ สำหรับเหยี่ยวรั่วตัวนี้ 555 :laugh:
-
“กูจะบอกมึงนะพรต จงภูมิใจเถิดที่มีกูเป็นแฟน เพราะเวลาเดินควงแขนมีหลายคนอยากมาแทนที่มึง”
ไม่ใช่แค่รันหรอกมั้ง ทั้งคู่แหละน้าาาา
อ่านไปก็ยิ้มไปกับความน่ารักของทั้งคู่ พลัดกันหึงพลัดกันแกล้งได้น่ารักน่าชังจริงๆ
พรตก็ชอบยั่วรันจริงๆ เล้ย ถ้าไม่สัญญากันไว้นี่ รันคงแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
เต็มที่แน่ๆ
-
รั่วตลอดดด :laugh:
-
ครุคริ มีหึงออกนอกหน้า ๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
:jul3:
เดี๋ยวนี้พี่พรตหลุดบ่อยนะคะ
ยอมรับแล้วเหรอว่าน้องรันเป็นผัวน่ะ
อย่างว่าของมันเห็นๆกันอยู่
:oo1:
ว่าแต่ ไม่ใช่ป่านนี้พี่แซคเป็นเมียอั้มไปแล้วมั้งเนี่ย
เล่นหายมานานกันขนาดนี้
:z1:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
:laugh:
-
คำว่า "ผัว" มันหลุดมาอีกเเล้ว กร๊ากกกกกกกก
-
ก้หึงกันทั้งคู่อะ
รันก้รู้ทันตลอดดดดดดดดดดดดด
พรต ก้รั่วตลอดดดดดดดด
-
พรตลืมตัวจนชิน555555555555
-
พรต น่ารักว่ะ รั่วเกิ๊นนนนน ฮ่าๆๆ
-
มันคงเป็นจิตใต้สำนึก..ถึงได้พูดว่า 'ผัว' ได้อย่างลื่นไหล :laugh:
-
ผัวเมีย(ขี้หึง)พอๆกัน :m20:
-
พรตหึงรันด้วยมีผัวหล่อขั้นเทพต้องทำใจ 5555
-
อยากอ่านตอนเปิดตัวแฮะ
คงมันสสสสสส์น่าดู :m12:
-
นิสัยเด็กชอบเอาชนะจริงๆ เลยนายพรต
แต่ไม่ได้รู้ตัวเลย...ว่าแพ้เค้าตลอด o18
-
รั่วจิงๆๆๆ :o8: :o8:
-
ผีเห็นผี :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ก็คงจะภูมิใจที่ได้สามีจริงๆ ออกตัวแบบไม่เคอะเขิน
เอาเหอะ ปล่อยเค้ารั่วไป รั่วแบบนี้รันมีแต่จะยิ่งหลงละมั้ง
-
เหยี่ยวนับวันยิ่งน่ารัก จนมองไม่เห็นว่าหล่อแล้ว :impress2:
-
:impress2: :impress2:
โอ้ววว....หลงรักความรั่วเข้าแล้วทำไงดี
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
+1 ค่ะ
:L2:
-
พรตเอ้ย รั่วแล้วลืมตัวตลอด พูดแบบนี้รันก็ได้ใจสิ 5555
-
นับวัน พรตยิ่งรั่วมากขึ้นทุกที
-
หึงกับตลกจริงคู่นี้ :laugh3: :laugh3:
-
555+ สรุปคือต่างคนต่างหึง+หวง
ดีแต่รันเค้าเก็บความรู้สึกเก่งกว่า
แล้วพี่แซ็ค เป็นรับงั้นเหรอเนี่ย
เราก็นึกว่าจะมาสอยพรตซะอีก
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
บวกเป็ดให้ค่ะ
-
หึงกันเบาๆ ไม่เศร้าแถมยังแซบ :m4: :m4:
-
น่ารักตลอดอ่ะ คู่นี้ :m3:
-
ชอบตอนพรตหึงแล้วทุบสามีเนี่ย
เหยี่ยวตัวนี้มันดุจริงๆ (แต่แอบรั่ว)
-
เหยี่ยวรั่วหึงแล้วชอบทำร้ายผัว :m20:
-
เหมาะสมกันจริง ๆคู่นี้คนนึงรั่วคนนึงนิ่งซะ
-
เพราะงี้แหละถึงได้รักเหยี่ยวพรต อิอิ
-
นับวันพี่พรตยิ่งรั่ว
-
วี๊ดดดดด คิดถึงพี่พรตโคตร!
ฮิ้วๆๆๆ กัดกันได้ตลอดสิน่า~
แต่ยังมีแอบหวานเบาๆ 5555
พี่พรตรั่วเช่นกัน พี่รันก็หล่อเช่นเดิม กรี๊สๆ
รอตอนต่อไปค่ะ
ปล.แทบจะรอให้ครบหนึ่งอาทิตย์ไม่ไหว ><"
-
พี่พรตฮาอะ รั่วเอารั่วเอา
-
:pig4: :pig4:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
เอาใจเค้าไปเรยตัวเทออออ
o13 o13 o13
-
ตอนแรกนึกว่าแซคจะหวังฟันพรตซะอีก
สะใจเจอหุ่นรันเข้าไป 555555
-
เอ่อ..พรตเริ่มหลุดบ่อยไปเเล้วมั้ง
รั่วได้ใจเลย 555
-
:m20: ฮ่าๆ สุดยอด รั่วได้ใจมากๆเลยพรต
พูดออกมาได้อย่างเต็มปากเต็มคำกันเลยทีเดียว
เลยว่ารันเป็นผัว สุดยอดดดด พรตโคตรน่ารักเลย
ตอนแรกคิดว่าแซ็คเป็นรุกซะอีก
ที่ไหนได้เป็นพวกเดียวกับพรตซะงัน ฮ่าๆ
ถ้าแซ็ครู้ว่าพรตเป็นรับจะเป็นยังไงน๊า
คงสนุกน่าดูสมเลยทีเดียว
-
สนุกมากมายเลย น่ารักได้อีกนะรันพรต :pig4:
-
:laugh: :laugh:
พี่พรตเล่นรันจะหงายเงิบ
รอดูคืนนี้(ในเรื่อง)
-
โอยยยยยยย ฮามามุกพรตแต่ละอัน โคตรฮาอ่ะ
คิดได้ไง แบบว่าอ่านแล้ว เห้ยมันโดนวะไรงี้
ทั้งรันทั้งพรต โคตรน่้ารักอ่ะ
พรตก็รั่วแถมหึงโหด รันนิ่งแต่ก็หึงโหดพอกัน เหอๆๆ
ปล.ดีแล้วที่กดเข้ามาอ่าน สนุกมากกกกกกกกกกกก
-
รักรัน หลงพี่พรต
-
พูดคำอื่นไม่ได้แล้วนอกจาก "น่ารัก" :o8:
-
รันน่ารักอะ
-
อ๊ายยยยยยยยยยย (=´∀｀)人(´∀｀=) ชอบคู่นี้จังน๊าาาาาาาาา~
-
:haun4: รั่วได้ใจจิงๆ
-
5555555555 พรตหลุดตลอด
-
ถ้าพรตจะน่ารักขนาดนี้น่ะ
:o8: :-[
:pig4: :pig4:
รันก็หวงพรตมากๆเลย
:pig4: :pig4:
-
กี๊ดดดดดดดดดด :impress2:
รักและหลงกุนซือ :o8: (พี่พรตอย่ากระทืบเค้าเน้อ กลัว :z6:)
รอติดตามนะจ๊ะ :bye2:
-
:jul3: :m20:
ชอบๆ มาต่อได้แว้ววว
:z1:
-
คู่นี้เหมาะกันเนอะ ทันกั๊นทันกัน
-
สุดท้าย ก็ยังคงความรั่วเหมือนเดิมนะพรตน้อย หึงรันจนเรียกรันว่าผัว ฮ่าๆ
-
:call: :call: :call:
-
ยากจะรู้อ่ะครับ ว่านิยายของเจ้าของกระทู้ตอนนี้มีเรื่องอะไรบ้างครับ
-
555 ชอบใจคู่นี้สุดๆ พรตแม่งหึงผัวได้ใจ มาต่อเร็วๆนะ
-
หายไปหลายวันกลับมาได้แล้วจ้า คิดถึง :z3:
-
รอ.....ตอนต่อไป
-
มาต่อสักทีเถอะจ้า :call: :call:
รอ รอ ตอนต่อไป
-
กร๊ากกกกกกก เดี๋ยวนี้พรตเถียงแล้วเข้าตัวตลอด :m20:
-
ทำไมพรตน่ารักจิงเล้ยยยยย
ชอบอ่า รั่วได้รั่วดี มีคำคมตลอดเวลา คนเขียนคิดออกได้ไงเนี่ย??
เมื่อไหร่เพื่อนๆในคณะจะรู้กันคะเนี่ยว่าสองคนนี้เค้า ผัว-เมียกัน 5555
คงช็อคกันยกคณะเลยย เดือนกับเดือนมาเจอกันเนี่ย
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: เมื่อไรจะมาต่อค่ะรอนานแล้วนะ
-
พรตรั่วทุกตอน
-
มารอพรตรั่วค้าบ
-
รอจ้า :L2:
-
:t3:รอค่า รอเหยี่ยวรั่ว สุดเทห์ ค่ะ
-
o4 มารอด้วยคนจร้า >w<
-
@@@ แจ้งข่าว....ดี!!!!
การจัดรวมเล่มไตรภาคย์งานเขียนเรื่อง ตะเกียงพิเศษ...จอมใจนักเลง...เหยี่ยวหัวใจ เป็นบล๊อคเซ็ทรวมไตรภาคย์
ทั้งหมดสามเรื่อง เปิดจองได้แล้วค่ะ แต่!..ยังไม่เปิดโอน จะเปิดโอนต้นเดือนกุมภาพันธ์ ปีหน้า
ที่แจ้งให้จองก่อน เพราะท่านที่ลงชื่อจอง 150 คนแรก ตอนเปิดโอนท่านยังยืนยันการโอนสั่งซื้อ
ท่านจะได้รับหนังสือแถมเรื่อง 'เทพพิทักษ์ขุนทัพ' ฟรี!..อีกหนึ่งเรื่อง โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายสำหรับเรื่องนี้
สนใจส่งเมลล์ มาจองได้ที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท Com ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
ส่วนท่านที่สนใจเฉพาะเรื่องไม่เอาเป็นไตรภาคย์ ไม่ต้องถามนะคะว่าแยกซื้อได้ไหม ได้อยู่แล้วคะ
ตอนนี้แค่เปิดจอง ให้นักอ่านที่ต้องการเก็บหนังสือไตรภาคย์นี้ไว้ ได้ลงชื่อจองเข้ามา
ปล.ทุกเรื่องจะมีตอนพิเศษ แถมในเล่มเรื่องละ 2 ตอน ซึ่งไม่โพสฯลงในกระทู้นิยาย
เก็บตังค์หยอดกระปุกได้เลย จะนำรูปเล่มและข้อมูลที่เหลือมาแจ้งให้ทราบเป็นระยะ คอยติดตามด้วยนะคะ
Luk. :pig4:
เหยี่ยวหัวใจ
Part 7
ด้ายผูกแขนมัดแฟนไว้!..
.
.
.
.
.
.
ผมกับไอ้เหยี่ยวรั่วเดินกลับเข้าไปยังห้องอาบน้ำ ทุกคนคงพากันอาบเสร็จหมดแล้วห้องน้ำจึงโล่ง
พอเห็นบรรยากาศปลอดคน สัญชาติญาณอัตโนมัติทำให้ผมกับมันหันมองตากันโดยไม่ต้องนัด ก่อนมันจะหูแดงเก็กนิ่ง
เดินหนีเข้าห้องน้ำริมสุดทันที
ผมกวาดตาสำรวจเพื่อความแน่ใจอีกรอบ เมื่อดูแล้วไม่มีใครจึงรีบเดินตามมันเข้าไปล็อกประตูเรียบร้อย
หันกลับมาไอ้ตัวดีถอดผ้าเปลือยล่อนจ้อนอวดหุ่นสมาร์ทหล่อไร้ที่ติ ยังไม่ทันตั้งตัวมันก็รั้งท้ายทอยผมเข้าไปประกบจูบ
ในขณะที่มือก็สาละวนถอดเสื้อผ้าผมออกอย่างรีบเร่ง
จูบของมันทำเอาผมหายใจแทบไม่ทัน ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นร้อนแรงเป็นบ้า ก่อนมันจะยอมปล่อยให้
ปากผมเป็นอิสระ ได้โอกาสผมรีบยื่นมือเปิดฝักบัวให้น้ำพุ่งรดเราทั้งคู่ ที่ทำแบบนี้ไม่ใช่อะไรหรอกอาศัยช่วย
กลบเสียงไปด้วย กลัวใครผ่านมาบังเอิญได้ยินเข้านะสิ อย่างน้อยเสียงน้ำก็พานทำให้เข้าใจว่ามีคนกำลังอาบน้ำอยู่
“เป็นอะไร อยากหรือไง?” ผมถามเมื่อมีจังหวะ
“เหอะ...มึงยั่วกูตั้งแต่เข้าฐานแล้ว..สัด” มีพูดสะบัดหางเสียงใส่อีก ทั้งที่ปากเจ่อหน้าแดงก่ำดูเอ็กซ์โคตร
ไม่รู้ตัวเลยมั้งว่าวอนเจ็บตูดแล้วไอ้รั่ว
“หึ..สรุปเป็นกูยั่วมึง” ผมจ้องตามัน ถามกวนมันเล่น
“เอ่อ..มึงจะถามเอาถ้วยหรือไง เหี้ย!..รีบเร็วดิมีเวลาไม่มาก” พูดจบมันไม่ปล่อยให้ผมได้อ้าปากอีก
ทรุดตัวลงดันหลังผมติดฝา ลงมือปฏิบัติการฟาดไอติมโคนไซร้ยักษ์ของผมทันที ชั่วโมงนี้เลยได้แต่กัดฟันซี๊ดปากอย่างเดียว
“ซี๊ดดด!..อืมมม!” มองปากสีชมพูสด เล็มเลียสลับดูดรูดไปตามความยาวของแท่งลำไอติม ก่อนจะครอบปาก
กลืนเข้าไปจนผมต้องแขม่วท้องเกร็งซิคแพ็คเรียงกันเป็นลูก ไอ้ตัวดีเลื่อนมือขึ้นสะกิดหัวนมผมไปด้วย เสียวจนต้องซู๊ดปาก
ตามความรู้สึกที่มันบรรเลงเพลงชิวหาให้ ทนไม่ไหวต้องกระเด้งเอวรับการขยอกกลืนรูดริมฝีปากดูดเข้าออกเป็นจังหวะของมัน
โพรงปากนุ่มอุ่นชื้นให้ความรู้สึกดีเป็นบ้า มันไม่ยอมปล่อยให้ผมฟรีเอวกระเด้าได้ตามใจชอบ เพราะมือหนา
คอยยันหน้าขาผมไว้มั่น เพื่อผ่อนแท่งโคนยักษ์ของผมให้ผลุบหัวบานใหญ่เข้าออกได้แค่ครึ่งลำ
ขืนลึกกว่านี้ทำมันกระเดือกแตกแน่
อารมณ์ผมพุ่งลิ่ว กลัวจะเสร็จคาปากมันเสียก่อน ตัดสินใจดึงตัวมันขึ้นมาบดจูบก่อนจะดันหลังมันติดฝา
แล้วหลุบตัวลงนั่งยองๆ ปฏิบัติภารกิจบรรเลงเพลงชิวหาให้เสากระโดงเรือของมันคืนบ้าง ผมกลืนเข้าไปพอๆกับมัน
กลืนของผมนั่นแหละ ไม่งั้นคอแตกเหมือนกัน ขนาดต่างผมซะที่ไหน แค่ด้อยกว่านิดเดียวเอง ใหญ่ยาวเอาเรื่องเชียวล่ะ
“ซี๊ดดดด!..เหี้ย!..รันกูจะแตกแล้ว!” พอมันพูดมา ผมเร่งสปีดรัวลิ้นรูดริมฝีปากดูดกระหน่ำ จนในที่สุด
มันก็เกร็งตัวหยัดกดท้ายทอยผมไว้แน่น จนต้องรีบดันหน้าขามันเอาไว้สุดแรงเช่นกัน อารมณ์ลืมตัวจังหวะไคลแม็กอาจ
โดนกระแทกคอหอยแตกเอาได้ ก่อนมันจะกระตุกกระฉูดน้ำรักไหลลงคอผมไปเต็มๆ เลยต้องรีบกลืน
กลัวสำลักตายเสียก่อน รอจนมันปล่อยหมดแม็กนั่นแหละ ผมถึงลุกยืนจับตัวมันพลิกยันกำแพง
บีบสบู่ป้ายร่องก้นมันพร้อมกับแหย่นิ้วเบิกทางนำร่อง ในขณะที่ปากก็กดจูบไซร้ไปทั่วลำคอขาวแผ่นหลัง
ขยายปีกรูปตัววีของมันไปด้วย ปีกสวยจริงๆสมแล้วที่มันเป็นเหยี่ยว การเล้าโลมของผมปลุกอารมณ์มันที่เพิ่งปล่อยไปหยกๆ
ร้อนขึ้นมาอีกรอบ
เบิกทางได้ที่แล้ว ไม่รอช้าผมจับแท่งโคนยักษ์ดันเข้าไปในรูหรรษา ค่อย ขยับเดินหน้าถอยหลัง
เพื่อให้มันคุ้นชิน จนรู้สึกแรงรัดแน่นผ่อนคลายลงผมเสือกพรวดจมมิดด้าม หน้าท้องแนบสนิทกับเนินก้อนกลม
จนแทบไม่มีช่องอากาศผ่าน
มันสั่นกระตุกเฮือก แต่ผมรีบจับหน้ามันหันมาประกบจูบปิดกลั้นเสียงร้องของพวกเราเอาไว้ ได้แต่คราง
แผ่วอยู่ในลำคอ ดูปลอดภัยกว่าปล่อยให้ครางรอดออกมา ถึงแม้จะมีเสียงน้ำฝักบัวคอยดังกลบอยู่ก็เถอะ ไม่มั่นใจเต็มร้อย
เราต่างแลกลิ้นพันกันนัว ในขณะที่บั้นเอวผมก็คลึงสะโพกบดไปด้วย ก่อนจะสาวออกกระแทกกลับ
เป็นจังหวะ แล้วค่อยเร่งเครื่องรัวแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับเอื้อมมือไปสาวกระโดงเรือให้มันด้วยเช่นกัน
ไม่ต้องลีลาเวลามีจำกัด
ทั้งมันทั้งผมดูดลิ้นกันจนแทบจะหลุดออกปากแล้ว เสียวจนไม่ต้องยั้งแรงผมอัดใส่ถี่ยิบ มันได้แต่เกร็งมือ
ยันผนังไว้เต็มที่ ก่อนจะแหงนหน้าเชิดกระตุกพ่นน้ำรักออกมาเลอะเต็มข้างฝา ขณะที่ผมก็กระแทกใส่ไม่ยั้งเมื่อช่องทางของมัน
ตอดรัดถี่ยิบรู้สึกเสียวยันไขสันหลัง กระทั่งทนไม่ไหวกระตุกพ่นน้ำรักพุ่งกระฉูดเข้าในตัวมันอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
เราต่างยืนนัวเนียกันสักพัก เพื่อให้ภาวะอารมณ์เข้าสู่ปกติ ก่อนผมจะถอนไอติมโคนแท่งใหญ่
ออกจากตัวมัน แล้วใช้นิ้วล้วงควักทำความสะอาดให้เมียรั่วด้วยเสร็จสรรพ น้ำสีขาวขุ่นบรรดาลูกๆ ของผมไหลย้อย
ตามง่ามขามันลงมาดูเยอะได้อีก เพิ่งรู้ว่าตัวเองอั้นไว้หลายวัน ก็เล่นไม่ได้ปล่อยนับแต่คืนที่มันเมา
แล้วเราจัดชุดเล็กให้กันวันนั้น
จากนั้นค่อยสลับอาบน้ำผลัดกันฟอกสบู่จนเสร็จ ก่อนพากันเปิดประตูเดินออกมา สำรวจดูไม่มีใครอยู่
โล่งอกไปที ตัวเบาทั้งคู่แถมทางโปร่งโล่งสะดวกเหมือนเป็นใจให้อีกต่างหาก...หึหึ....
กลับเข้ามาในห้องต่างแยกย้ายยังมุมใครมุมมัน ตอนนี้ในห้องก็ไม่เห็นมีใครอยู่เลยสักคน ได้ยินเสียง
โหวกเหวกคุยกันอยู่ตรงชานพักหน้าบ้าน ผมจึงจัดการเคลียร์สัมภาระเตรียมที่ทางให้พร้อม ก่อนจะเอ่ยปากเรียกมัน
“พรต!..ย้ายเครื่องนอนมึงมาเลย กูจัดที่ไว้ให้แล้ว” พูดจบผมพยักหน้าให้มันมองที่ว่างด้านในสุด
ซึ่งผมขยับออกมานอนติดกับมันกันไว้ด้านนอก ถัดจากผมเป็นไอ้ขุน ไอ้หยก และไอ้อั้ม ที่เหลือเป็นคนอื่นๆ
เพราะเป็นเตียงต่อชิดติดกันยาว นอนได้ราวกว่าสิบคนต่อฝั่ง มันขมวดคิ้วมุ่นทำหน้าหนักใจ แต่เมื่อผมเลิกคิ้วจ้องหน้ามันนิ่ง
เลยได้แต่..จิ๊ปากก่อนยกกระเป๋ายอมย้ายมาจนได้
“กูต้องเตรียมคำแก้ตัว พวกเพื่อนกูถามแน่” มีบ่นงุงงิงให้พอได้ยิน
“มึงแคร์มาก..ว่างั้น” ผมสวนกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งตามสไตล์ มันหันขวับจ้องหน้าผมตาคมวาว
“เหี้ย!..มึงไม่กลัวถูกนินทาสิ..เกิดมีใครสงสัยเล่า” เริ่มเสียงห้วนแล้ว
“กูเลือกทางนี้แล้ว เตรียมใจไว้แต่แรก ว่าแต่มึงเหอะให้ความสำคัญแคร์เค้าไปทั่ว แล้วคนพิเศษ
จะมีความหมายอะไร?” ผมพูดจบมันอึ้ง มองหน้าผมนิ่งก่อนตอบมาว่า
“สัด..กูเป็นแบบนี้นานแล้วเหอะ อย่าหาเรื่องไอ้ห่า รู้เปล่าที่กูแคร์เพราะกลัวมึงโดนนินทาหรอก...
กูสนที่ไหนอยากพูดก็ช่างแม่งปะไร เมื่อมึงยืนยันแบบนี้ก็ตามใจ วันหน้าถ้าเกิดเปลี่ยนใจละก็ กูเอามึงตายแน่”
แหนะ!..ขู่ผมอีกซะงั้น ..เอากับมันสิ...???
“กูตัดสินใจแล้วไม่คิดจะเปลี่ยน สี่ปีมานี่มึงว่ากูโลเลหรือเปล่าละ?..สำคัญมึงเหอะอย่าทำอย่างที่พูดแล้วกัน ”
ผมพูดเสียงเรียบจริงจังมาก
“รัน..จำคำกูไว้ การบินไทยรักคุณเท่าฟ้า คนธรรมดาอย่างกูรักมึงเท่าเดิม จะไม่เพิ่มเติมหรือเสริมแต่ง
เพราะมันเริ่มจะแรง กูกลัวแซงการบินไทย...เข้าใจยัง?” เวร...ฟังมันใส่ท่าทางซะผมกะจะทำนิ่งแล้วเชียว
สุดท้ายหลุดยิ้มขำออกมาจนได้ ให้ตายสิ...มึงจะน่ารักไปไหน..
“หึหึ...พูดซะใจกูพองคับอกเลย..สัด..หวานได้อีกเนอะ” ผมแหย่กลับ พร้อมกับยิ้มขำ
ความน่ารักบวกรั่วของมันไปด้วย
“ห่ะ! กูนี่นะหวาน มึงคงเพี้ยนหรือไม่ก็รั่วไปแล้ว ที่กูพูดเพราะอยากให้มึงเข้าใจความรู้สึกกู..
หวานตรงไหน?...หวานก็ต้องอย่างแฟนกูในอดีตโน้น!..มึงคงจำได้ตอนกูคบกับอัง พูดหวานใส่กูยิ่งกว่านี้อีก”
คงจำกันได้ใช่ไหม อังเคยเป็นแฟนมันแล้วก็เลิกกันหันมาควงไอ้โต๋แทน ก่อนไอ้โต๋มันเจอตะเกียงน่ะ
“จริงดิ..อังเค้าหวานกับมึงขนาดนั้น พูดให้กูฟังหน่อยเค้าว่าไง” ผมอดถามไม่ได้ อยากรู้เหมือนกัน
มันถึงกับยกมาอ้าง ทั้งที่ผ่านมาหลายปีแล้วแสดงว่าคำพูดของอังมันคงฝังใจ เผื่อผมจะใช้เป็นแนวพูดให้มันชื่นใจบ้าง
เพราะผมหวานไม่เป็น
“อังพูดกับกูว่า.. ‘น้ำตาล’ หวานปะล่ะ?”
“ถุ๋ย!..กวนตีนกูแหละ..สัดพรต..มึงนี่มันแม่ง” ผมสบถทันทีกับความกวนสุดโต่งของมัน ในขณะที่ไอ้ตัวดี
กระโดนผลุงหลบฝ่ามือผม วิ่งหายออกประตูห้องไปแล้ว อดส่ายหน้าตามหลังไม่ได้ เสือกรั่วบวกน่ารักได้ไม่เลิก
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ผมรักมันได้ยังไงกัน...ไอ้เหยี่ยวรั่วมึง..???
-------------------------------------------------------------------------
“น้องๆ ครับ..ไปรวมตัวแดกมื้อเย็นที่ส่วนบริการด้านขวามือได้เลย เร่งมือกันหน่อยนะครับ..เวลามีน้อย”
เสียงไอ้แซคมันแหกปากใส่โทรโข่งเรียกรวมทานข้าว พวกผมจึงพากันเดินไปกลุ่มเดิมนั่นแหละ ไอ้หยก ไอ้ขุน ไอ้อั้ม
สาวนิ่ม สาวแตน และสาวพร คนหลังนี่เดินชิดจนไหล่ชนไหล่ผมเลยทีเดียว เพื่อนในกลุ่มต่างเหลือบมองบ้าง
แต่ไม่มีใครกล้าแซวเพราะผมเฉย หากไม่มากเกินไปก็ไม่มีอะไรหรอกผมไม่คิดอยู่แล้ว ส่วนไอ้ตัวดีหลังจากวิ่งหางจุกตูด
ออกจากห้องก็ไม่เห็นหัวมันเลย คงไปวางแผนเตรียมงานคืนนี้กับรุ่นพี่ละมั้ง
“โห!..ใช้ได้อาหารน่ากินดีวะ!” ไอ้หยกเอ่ยปากทันที หลังจากพวกเราเดินมาถึงลานอาหาร
หน้าอาคาร ซึ่งเค้าจัดแบบบุฟเฟต์ เมื่อคนร่วมร้อยมากันครบแล้ว ไอ้พี่แซคกับรุ่นพี่ผู้หญิงห้าคนหกคน
พอคุ้นหน้าคุ้นตากันดี ก็ประกาศขึ้นว่า
“เอาครับ!..เชิญน้องๆ บริการตัวเองกินให้อิ่มหนำสำราญใจกันได้เต็มที่” พอไอ้พี่แซคพูดจบ
เสียงปรบมือดังสนั่นตามมาก่อนจะแตกฮือกระจายกันไปยืนเข้าแถวรอตักกับข้าว พวกผมยืนต่อท้ายให้ผู้หญิงเค้าตักก่อน
กลุ่มผู้ชายยังไงก็ต้องให้เกียรติเราเป็นสุภาพบุรุษนี่เนอะ
เมื่อต่างได้อาหารตามต้องการแล้ว ก็มานั่งรวมกันตรงโต๊ะที่ทางรีสอร์ทจัดเตรียมไว้ให้ตรงลานนั่นแหละ
ทานกันไปคุยกันไปถึงกิจกรรมเข้าฐานตอนกลางวันที่ยกมาคุยแซวกันเรียกเสียงหัวเราะกันอย่างสนุกสนานจอแจกัน
แทบทุกโต๊ะ ขณะที่กลุ่มผมกำลังคุยกันเพลินนั่น
“หวัดดีค่ะรัน...เราฝนนะยินดีที่ได้รู้จัก” สาวสวยน่ารัก พร้อมกับเพื่อนอีกสองคนเดินมายืนตรงหน้าผม
ก่อนเอ่ยทักทาย ผมหยุดทานเงยหน้าสบตา เธอฉีกยิ้มหวานส่งให้อย่างเปิดเผย เล่นเอาเพื่อนในโต๊ะมองกันตาค้าง
เพราะเธอสวยจริงๆ ก็พอเคยเห็นอยู่หรอก รู้สึกมีคนสนใจเธออยู่ไม่น้อยทีเดียว ผมก็แค่มองไม่ได้สนใจอะไรหรอก
ยอมรับเธอสวยน่ารักดีแค่นั้น
“ครับ...ยินดีได้รู้จัก ทานอิ่มแล้วหรือครับ” ผมส่งยิ้มกลับไปให้ ทำเอาเธอหน้าแดงรวมทั้งเพื่อนเธอ
อีกสองคนจ้องผมก่อนเขินเองซะงั้น เอาเข้าไปเดินมาหาผมถึงโต๊ะดันมาอายเอาตอนนี้อะนะ
“เราอิ่มกันแล้ว รันดื่มน้ำอะไรไหม เดี๋ยวเราเอาให้” ฝนแสดงน้ำใจ อยากบริการผมขึ้นมา
เล่นเอาไอ้ขุน ไอ้อั้ม ไอ้หยก มองกันอึ้งไปเลย ส่วนสาวแตน สาวนิ่มไม่เท่าไหร่มองปกติ ยกเว้นสาวพรที่ชักสีหน้า
จนเห็นชัด
“หืม...ไม่รบกวนดีกว่า ผมจัดการเองได้ขอบคุณครับ” ผมบอกเธอไป
“รบกวนที่ไหน เราจะไปหาไรดื่มอยู่แล้ว ตกลงรันเอาไรอย่าช้า” เออเหะ..มาแบบนี้ผมก็ต้องยอมละนะ
ขืนยืนกรานมันดูเล่นตัวมากไป ฝนออกร่าเริงยิ้มจริงใจขนาดนั้น
“งั้นผมไม่เกรงใจละนะ ขอแป็ปซี่แก้วแล้วกัน” เธอยิ้มตอบก่อนจะทิ้งหางตาแล้วพยักหน้าชวน
พวกเพื่อนเธอ พากันเดินตรงไปยังชุ้มน้ำ
“เหี้ยรัน...แม่งเกิดมาหล่อได้เปรียบโคตร สวยชิบ..แต่กล้านะนั่นมั่นใจเข้ามาทำความรู้จักมึงก่อน
กูเห็นผู้ชายมองตามตลอด ฝนสวยวะดาวคณะแน่มึง” ไอ้หยกมันร่ายยาวเลย ไอ้อั้มตาลอยฟังมันพูด
คนอื่นๆ ไม่มีใครต่อประเด็น
“มึงสนเค้าหรือ?” ผมถามมันกลับ
“ห่า..ใครบ้างไม่สนวะ..เค้าสนกูที่ไหน..สนใจมึงโน้น” มันพูดปากยื่นประโยคท้าย ผมอมยิ้มขำท่าทางมัน
พวกที่เหลือกินไปฟังผมสองคนพูดไปด้วย
“จะไปยากอะไร มึงสนเค้ามึงก็จีบแค่นั้น เกี่ยวอะไรกับกู” ผมแนะนำมัน สาวพรมองหน้าผมยิ้มหวาน
ดีใจอะไรกับคำพูดผมขนาดนั้น..เฮ้อ!...
“นั่นดิ..มึงสนก็จีบ ติดไม่ติดอีกเรื่องหนึ่ง” ไอ้ขุนมันต่อคำพูดผม
“ตกลง..เมื่อพวกมึงพูดแบบนี้ กูจีบเลย” ไอ้หยกออกท่าทางหนักแน่น จังหวะฝนกับเพื่อนถือน้ำ
เดินตามกันมาพอดี เราจึงหยุดการสนทนาไว้แค่นี้
“อะ..นี่ค่ะแป็ปซี่ของรัน” เธอเอาแก้วแป็ปซี่วางไว้ให้ตรงหน้าผม
“ขอบคุณครับ” ผมขอบคุณเธอไป ก่อนตักข้าวกินอีกคำสองคำ แล้วยกน้ำที่เธอนำมาให้ขึ้นดื่ม ผมอิ่มแล้ว
พวกเพื่อนก็ทยอยอิ่มตามๆ กัน
“รันกินผลไม้ไหม..เราจะไปเอาพอดี” สาวพรครับ ผมหันไปมองหน้าเธอเห็นส่งแววตาอ้อนมาให้
เฮ้อ!..จะบอกว่าไม่ก็กลัวจะเสียน้ำใจ
“ครับ อะไรก็ได้เอามาเผื่อแล้วกัน” พูดจบเธอยิ้มหวาน ก่อนพยักหน้าให้สาวแตนกับสาวนิ่ม
พากันเดินออกไปเอาผลไม้บ้าง
“ฝนนั่งแถวไหนครับ” ไอ้หยกมันเริ่มขบวนการจีบแล้วครับ
“เรานั่งกับเพื่อนฝั่งตรงโน้น ว่าแต่รันให้เบอร์เราได้ไหม ไว้เผื่ออยากคุยด้วย” เธอขอเบอร์ผมตรงๆเลยครับ
ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่ผู้หญิงขอเบอร์ แต่ผมไม่เคยให้ใคร รู้กันว่าเพราะอะไร ผมไม่อยากมีปัญหาต่อให้ไม่คิดอะไรด้วยก็เถอะ
“ขอโทษจริงๆ ครับฝน ผมไม่สะดวกน่ะ..กลัวมีปัญหากับแฟน” ผมบอกตรงๆ เธอหน้าเสียนิดหน่อย
ก่อนจะยิ้มหวานเหมือนเดิม ท่าทางมั่นใจไม่หวั่นไหวดูน่าชื่นชมไม่น้อย
“ไม่เป็นไรเราเข้าใจ..แต่รันคงไม่ว่าถ้าเราจะคุยด้วยบ้างตอนเจอกัน” เธอทิ้งท้ายก่อนไป ผมพยักหน้าให้
คือไม่ปฏิเสธ ก็ไม่เสียหายไรทักทายกันปกติ
“เดี๋ยวฝน...ฝนพอให้เบอร์ผมได้เปล่า?” ไอ้หยกครับ มันรั้งขอเบอร์ฝนซะเลย
“หืม..ได้สิเอาโทรศัพท์มาเดี๋ยวเรากดให้” พูดจบ ไอ้หยกยิ้มดีใจใหญ่ก่อนล้วงโทรศัพท์ยื่นให้เธอไป
ฝนก็รับมาจัดการกดเบอร์ให้มันทันที แล้วส่งคืนให้มันรับไปเมมยิกๆ หน้านี่ไม่เก็บอาการเลยมัน
“เราไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่ บายทุกคน” ฝนยกมือลา ท่าทางเธอน่ารักดี พวกผมยิ้มส่งเธอ
ลับหลังเธอพอสมควร ไอ้อั้มก็แซวไอ้หยกทันที
“ได้เบอร์สมใจแล้วสิมึง”
“เออดิ..อิจฉากูว่างั้น” ไอ้หยกสวนกลับ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ยังกะเค้ารับปากตกลงเป็นแฟนมันแล้วงั้น
“ระวังเค้าจะใช้มึงเป็นสะพานทอดหาไอ้รัน” ไอ้ขุนมันเบรกขึ้นกลางวง เล่นเอาไอ้หยกหุบยิ้มแทบไม่ทัน
“ไม่เป็นไร กูยอม” เป็นเอาหนักเพื่อนผม พวกสาวๆ ถือจานผลไม้เดินมากันพอดี ทุกคนจึงหันไปสนใจ
ผลไม้กันทันทียุติประเด็นจีบสาวไว้เท่านี้
ต่อด้านล่าง
-
จิ้มก่อนน
วิ่งไปอ่านนนนน :z13: :z13:
แกว้วกก ขออภัยคร่า มาโพสขัด :a5:
-
- 2 -
“เอาละน้องๆ เชิญจับฉลากเพื่อเลือกพี่รหัสของตัวเองเลยครับ” หลังทานอาหารเสร็จ
พวกเราก็ถูกต้อนเข้ามายังอาคารส่วนกลางคล้ายห้องสัมมนา มีเวทีใหญ่ที่บัดนี้ผ้าม่านปิดบังเอาไว้ ไอ้พี่แซคกลับรุ่นพี่
อีกสามสี่คนดำเนินการให้พวกผมจับฉลากหาพี่รหัสกันครับ รุ่นพี่คนอื่นๆยังไม่เห็น คงเตรียมเซอร์ไพรส์กันอยู่มั้ง
การจับฉลาก มีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินถือกล่องใส่กระดาษม้วนมาให้แต่ละคนล้วงเอากระดาษออกมาเปิดอ่าน
ในนั้นจะเขียนชื่อรุ่นพี่ปีสองเอาไว้ ใครจับได้คนไหนก็คือพี่รหัสของตนเอง
แต่ละคนเริ่มทยอยจับกันไปเรื่อยๆ มีเสียงตื่นเต้นกรี๊ดกร๊าดตามกันเป็นระยะ หูผมแอบได้ยินพวกมันพูดกันว่า
อยากรู้ใครจับได้พี่พรต ถามกันแซ่งแซ่ลุ้นกันใหญ่ พอมาถึงคิวผมกำลังจะล้วง พี่คนที่ถือกล่องก็รีบจับมือผมกำก่อนหยัด
กระดาษม้วนใส่มือผมแทน แถมขยิบตาส่งสัญญาณอีก ยังไม่ทันถามไรพี่แกย้ายก้นเดินหนีไปให้คนอื่นจับต่อทันที
สรุปผมไม่ต้องจับใช้วิธียัดพี่รหัสใส่มือเอาซะงั้น
ตัดสินใจคลี่กระดาษเปิดดูชื่อ งงเลยผม...ไม่คิดว่าจะได้คนนี้เป็นพี่รหัส “วรพรต รัตนมณีกาญจ์”
ไอ้ตัวดีมันเล่นอะไรของมัน ไม่ใช่ไม่ดีใจที่ได้มันเป็นพี่รหัส แต่ไม่เข้าใจว่ามันเล่นอะไรถึงได้ให้เพื่อนเอาชื่อ
มายัดใส่มือผมซะงั้น ลองนึกทบทวนหาเหตุผล ก่อนจะหลุดยิ้มออกมาจนได้...หึหึ..ทำตัวน่ารักอีกแล้วไอ้ตัวแสบ...
หวงผัวละสิถึงกะกักเอาไว้ซะเอง...เจ้าเล่ห์นะมึง..
หลังจากจับฉลากพี่รหัสกันเรียบร้อยแล้ว ไอ้พี่แซคก็ประกาศออกไมค์โครโฟน ตอนนี้อยู่ในห้องมีไมค์ใช้แล้ว
มันเลยไม่ต้องแหกปากใส่โทรโข่ง
“เอาครับพวกน้องๆ สำหรับพี่รหัสของพวกเราภายในอาทิตย์หน้าให้ไปทำความรู้จักไว้ให้เรียบร้อย
เพราะรุ่นพี่ที่มาที่นี่เฉพาะกลุ่มสต๊าฟและรุ่นพี่ปีสามปีสี่สภาคณะเท่านั้น เพราะฉะนั้นหากใครมีพี่รหัสที่มาอยู่นี่แล้ว
ค่อยทักทายกันทีหลัง แต่ย้ำนะครับอย่าลืมไปทำความรู้จักกับพี่รหัสให้เรียบร้อย พอถึงงานเฟรชชี่ใครไม่รู้จักพี่รหัส
ไม่ต้องเข้ารุ่นเลยนะเข้าใจใช่ไหม?” พูดจบ ไฟในห้องก็ดับลงทันที เสียงกรี๊ดร้องตกใจของกลุ่มผู้หญิงดังกันวี๊ดว๊าย
แตกตื่นตามกันเป็นแถวเพราะมันมืดจริงๆ ไม่มีแสงอะไรให้พอมองเห็นได้ จนต้องหลับตาปิดปรับสายตาให้ชินกับ
ความมืดก่อน พอลืมตาเริ่มมองเห็นลางๆ
เสียงพูดดังจอแจไม่หยุดต่างสงสัยว่ารุ่นพี่เล่นตลกอะไรกัน ผ่านไปสักพักบนแวทีค่อยปรากฎแสงเทียน
ส่องสว่างขึ้น ในขณะที่ผ้าม่านเวทีก็รูดเปิดออกจากกันช้าๆ พร้อมกับเสียงเพลงที่พวกรุ่นพี่ซึ่งยืนรวมตัวกันอยู่บนเวที
โดยในมือถือเทียนกันคนละเล่ม ร่วมกันร้องเพลงประสานเสียง หยุดทุกคนให้นิ่งฟังเงียบกริบอย่างมีมนต์ขลัง
“ขวัญเอ๋ย ขวัญมา ขวัญเจ้าเรียมน้องข้ามารับมาลัยปลอบใจเร็วมา ชะเอิงเอย..เอิงเอ้ย...เอาด้ายผูกแขน
แทนใจกันไว้หนา สายใยประสานให้น้องพี่เอย..บลาๆๆๆ” เป็นเพลงทำนองไทยฟังแล้วตรึงใจดีแท้ น้องๆ หลายคน
ยืนน้ำตาคลอ มองเห็นรุ่นพี่มือหนึ่งถือเทียนอีกมือถือด้ายสีขาวสำหรับผูกรับขวัญรุ่นน้อง
พอร้องเพลงจบ พวกน้องๆ ก็ปรบมือให้เสียงดังสนั่งลั่นห้องสัมมนา ไฟในห้องก็สว่างขึ้นอีกครั้ง
กลับเข้าสู่พิธีผูกแขนรับน้อง โดยรุ่นพี่ทยอยเดินลงจากเวทีเรียงกันเป็นแถว แล้วให้น้องๆ ทยอยกันเดินเข้าไปไหว้ขอให้พี่ๆ
ผูกด้ายที่แขนให้ พวกผมก็เดินเรียงกันไปใครอยากให้ใครผูกก็ไปหารุ่นพี่คนนั้นตามสะดวกไม่มีพิธีไรมาก ผมถูกรุ่นพี่ผู้หญิง
จับผูกซะเยอะแยะทั้งแขนซ้ายแขนขวา แทบไม่ต้องเดินไปขอใครเลยมีแต่โดนลากไปผูกซะมากกว่า
พร้อมรับคำอวยพรต่างๆ จะเข้าไปให้ไอ้เหยี่ยวมันผูกให้บ้างก็เข้าไม่ได้ ตัวมันมองเห็นแต่หัว ถูกรุ่นน้อง
ทั้งชายทั้งหญิงรุมขอให้ผูกแขนเต็มไปหมด เสียงหัวเราะกระจายไม่รู้คุยอะไรกันฮาได้อีก มันคงพูดรั่วตามประสา
แล้วดันโดนเส้นพวกน้องๆเข้า ถึงได้หัวเราะตามกันเป็นแถว
พอได้จังหวะโปร่ง ผมจึงแทรกเข้าไปให้มันผูกแขนให้ด้วย มันชะงักกึกจ้องหน้าผมนิ่งชั่วครู่
ก่อนฉีกยิ้มกว้างทำเอาผมตะลึงไปเหมือนกัน เสือกยิ้มหล่อให้ผมซะงั้น...
“พี่ดีใจที่ได้ต้อนรับรันเข้าเป็นรุ่นน้องในคณะเดียวกัน ต่อนี้ไปขอให้ดูแลรักษาเนื้อรักษาตัว...รักษาหำไว้ให้ดี
อย่าให้ใครฟรีๆ เพราะน้องรันมีแฟนแล้วไม่ใช่” กรรม...ฟังมันพูด รั่วไปเรื่อยจริงๆ ผมได้แต่อมยิ้มกลั้นขำแทบตาย
หน้าตาจริงจังมากตอนผูกแขนให้ผม ผูกเสร็จดันส่งด้ายมาให้ผมเส้นหนึ่งพร้อมกับยื่นแขนตามมาให้ผมผูกให้มันด้วย
“อะ..ผูกรับขวัญพี่รหัสด้วยดิ...เราจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน” เอาเข้าไปเมียกู...ผมรับด้ายจากมือมัน
ก่อนจะบรรจงผูกลงตรงข้อแขนให้มัน พร้อมกับกระซิบให้พอได้ยินกันสองคนว่า
“สามีผูกแขนมัดไว้แล้ว อย่าได้ดื้อได้ซนไม่งั้นผัวไม่รักไม่หลง ว่ากันไม่ได้นะครับ” พูดจบ
ผมยักคิ้วให้มันส่งท้าย ไอ้ตัวดีหน้าแดงแปร๋ด ก่อนจะถลึงตาสวนผมกลับอย่างเร็ว
“สมัยก่อนโบราณเค้าพูดว่า ‘มีลูกกวนตัว มีผัวกวนใจ’ สมัยนี้กูว่า ‘มีลูกกวนตัว มีผัวกวนส้นตีนวะ!”
มันพูดจบ ผมหัวเราะขำก๊ากทันที อั้นไม่ไหวให้ตายสิ มันรู้ตัวไม่นั้นว่าพูดอะไรออกมา ตลกโคตรเมียใครวะ?..
ทำไมมันขยันทำให้ผมหัวเราะจริงๆ มิน่าเมื่อตะกี้พวกที่รุมมันอยู่ถึงได้พากันหัวเราะขำกลิ้งกันไปก่อนแล้ว
บ้าชิบ..รั่วได้น่าจับกดอีกรอบ....ไอ้รั่วเอ้ยยยย...ฮ่าๆๆๆๆ!!!
มาลงตอนใหม่ให้แล้วนะคะ หวังว่าคงมีความสุขในการอ่าน
ขอบคุณทุกคนที่จองกันเข้ามา ตอนนี้ยังเหลือลุ้น 150 ท่านอยู่นะคะ
ยังไม่ครบจำนวน ใกล้แล้วแหละ....ฮ่าๆๆๆๆ
Luk. :กอด1:
ปล. หนังสือพี่วีเริ่มส่งวันจันทร์ ใครได้รับหนังสือแล้ว พี่วีฝากมาคุยให้ฟังบ้างที่กระทู้ของพี่วีนะคะ
อย่าลืมเด้อ...บาย????
-
ตอนนี้พรตก็ยังรั่วเหมือนเดิม ฮุฮุฮุ น่ารักมากๆเลย
รันก็เท่ขาดใจมากๆ ไม่ให้ความหวังใคร บอกตรงๆเลยว่ามีแฟนแล้ว
นี้แหละคนที่รักเดียวใจเดียว พรตเองก็เช่นเดียวกัน ดูจากอาการหวง+หึงรัน
ชอบวิธีการพูดของพรตมากๆ รั่วได้ใจ
+1 กับ +เป็ดให้กับความรั่ว+ฮาของพรตกับรัน
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/147abfb24c74a6rc0.gif) ฮาได้ทุกที่ทุกเวลาเลย วิธีการแสดงออกว่าหวงก็ไม่เหมือนใคร
-
:laugh: รักน้องพรตที่สุดดดด
ทำไมน่าร๊ากกกกอย่างนี้
:call:
-
คู่นี้น่ารักมาก
-
คู่นี้อ่านทีไร ยิ้มแก้มแตกทุกที
-
ฮาได้โล่ตลอด สองคนนี้ :laugh:
-
เอร๊ย! :m25: เลือดกรุ๊ป Y กระฉูด แอบร้อนแรงนะตอนนี้~ :haun4:
แต่พรตยังคงความรั่วไำ้ว้ตลอดอ่ะ :m20:
-
จะซึ้งซะหน่อย พี่พรต ก็ ทำ รั่วซะได้
-
อร๊าย...น่ารักมากกกกก :impress2:
-
รอเรื่อง{เหยี่ยวหัวใจ}ลงจบแล้วค่อยตัดสินใจจองทันไหมเนีย :z10:
-
แล้วเมื่อไหร่จะประกาศตัวอ่ะ
อยากเห็นการตอบสนองของคนทั้งคณะ
:z2: :z2:
-
น้องพรตน่ารักกกกกก น้องรันได้ใจมาก อย่าลืมมาต่ออีกเร็วๆนะ :-[ :o8: :impress2:
-
คู่นี้ตลกคาเฟ่ตลอดๆ น่ารักจริงๆ
ปล ส่งอีเมล์ไปจองชุดไตรภาคแล้วนะคะ
-
พรตน่ารักอ่า...
-
cute makkkkkkk want to read this everyday :)
-
รั่วได้ตลอดเลยนะ พี่พรต :m20:
-
สงสัยกะเปิดตัวเป็นแฟนกันวันเฟรชชี่ ไนท์ซะละมั๊ง :impress2:
-
น่ารักอะ
-
อย่างฮาอ่ะ :m20: :m20: :m20:
-
อยากใด้หนังสือด้วยคน
-
โคตรคิดถึงพี่พรต!!
สองคนนี้มีช่องไม่ได้...ตลอด!
แต่ก็ดีนะ ชอบNC เอิ๊กๆ~♥
หวานกันดีจริงๆ ฮาได้ทุกที่ทุกสถานการณ์อีกแนะ!
5555 รอตอนต่อไปค่ะ
-
พรตทั้งรั่ว ทั้งฮา ทั้งน่ารักแบบนี้ จะไม่ให้รันทั้งรักทั้งหลงได้ยังไงเนอะ :กอด1:
-
o13
ชอบความรั่วความฮา ความหื่นมากๆ
บวกเป็ดกดบวกให้ค่ะ
-
เหมาะสมกันมาก ตบมุกกันกระจาย
-
ไม่ทันได้ซึ้งเลย พรตรั่วก่อน :m20:
-
:laugh: พรต ก็ยัง "รั่ว" ได้คงเส้นคงวา :m20: :pigha2:
-
พรตน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:-[ :-[ :-[ :-[
-
พรตรั่วน่ารัก :o8:
-
:m20: :m20: พรตน่ารักแถมรั่วได้ทุกงานด้วย
:m25:
-
ผูกแขนรับน้อง แต่อวยพรแบบรับผัว :m20:
รักกันม่ันคงดีจังคู่นี้ อ่านแล้วเพลินตาสบายใจมีความสุขอ่ะ :pig3:
-
พี่พรตฮาได้ตลอดเวลา
เทพพิพักษ์ขุนทัพ เค้าอยากได้ T^T
-
รักน้องพรตที่ซู๊ด...สรุปเถียงกับน้องรัน
ไปๆๆมาๆ มีน้องรันเป็นผัวทุกรอบเลย
พี่พรตเจ้า แค่นี้น้องรันก็หลงจะแย่แล้ว :laugh: :m20:
-
ยิ้มไม่หุบเลย ช่วยด้วยยยยย น่าร๊ากกกก อ่ะ
-
ผูกข้อไม้ข้อมือรับขวัญของสองสามีภรรยาน่ารักดี พรคพาฮาตลอด555
-
ชอบอ่ะ รักษาเนื้อรักษาตัว รักษา..ไว้ให้ดี กร๊ากกกกก
:laugh: :laugh:
-
ชอบพรตกับรัน น่ารัก ก็นึกว่าพรตจะให้รัน
จับเลือกพี่รหัสเองแล้วแต่เวรแต่กรรมซะอีก
แหม ก็เป็นที่หมายปองกันขนาดนี้หลุดไปอยู่
ในมือคนอื่นได้ยุ่งยากวุ่นวายกันแน่ ตัดไฟแต่ต้นลมดีที่สุด
-
:laugh:รั่วไม่มีลิมิตจริงๆ แม้แต่รันยังติดไปด้วยเลย
ตอนนี้แอบมีร้อนแรงแต่ก็ยังมิได้บดบังรัสมีความรั่วของพรตไปได้ :z2:
อ่านแล้วหายเครียดเลย :3123:รอติดตามนะจ๊ะ
-
:m20: :m20: พี่พรตน่าร๊ากกกกกกก
-
รั่วได้ตลอดเวลา แต่อย่างนี้แหละเนาะรันถึงได้รักถึงได้หลง คนอ่านยังหลงเลย ขอบคุณนะคะสำหรับตอนใหม่ เดี๋ยวส่งเมลล์ไปจองมั่งดีก่า
-
น่ารักทั้งคู่ รั่วได้ใจมาก
พรต รัน เหมาะสมกันจริงๆ
o13
-
สนุกมากๆๆๆเลยจ้า
พรตรั่วดี อิอิอิ
-
คู่นี้น่ารักจริง รั่วได้ถูกใจตลอด
-
ฮ่าๆๆๆ หลุดคำว่าผัวมาอีกแล้วนะพรต หวงผัวจริงๆ :laugh:
-
:L2: :L2: :L2:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
รั่วตลอดอ่ะ อิอิ
-
:laugh:
ฮามาก
-
ยังรั่วได้อีก
-
:m20: :m20: :m20:
ฮ่าๆๆ น้องรันไม่เห็นทำไรเลย จะกวนตีนได้ไง
มีแต่พรตอ่ะ รั่ว ฮา บ้าบอ เอิ๊กๆๆ
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
&
:m20: :m20: :m20: :m20:
&
o13 o13 o13 o13 o13
-
พรตที่รัก ฮาได้ตลอดเลยเชียว
มีรุ่นพี่แบบนี้ รักตายจริงๆ อะ
สมแล้วล่ะที่สามีรัก สามีหลง o13
-
ThankS
-
อ้ายย สนุกสนานน น้องพรตเผลอพูดว่าผัวอีกแล้ว 5555555
ลุ้นมากกก เค้าใกล้จะรู้กันแล้วใช่มั้ยคะคืนนี้ว่า 2 คนนี้เค้ามีซัมติ้งกัน ฮิฮิ
-
:jul3: ผัวบ้า เมียบ๊องส์ เหมาะมากกว่าคู่อื่นเล้ย o13 เหมือนกะ ไรท์เตอร์น่าหยิก คนอ่านก๊ะน่าฮัก อิอิ :o8:
-
ฮะฮะ น่ารัก เหอะ ^///^
-
พรตขี้หึงนะเนี่ย
ทำเป็นไม่สนรันเค้า
เอาเข้าจริงๆก็หวงหึงหนักเลย
พรตเชิญยิ้มนี่เค้าแน่นอนจริงๆ
:laugh:
-
ยังคงรั่วไม่เปลี่ยนแปลงนะพรต :laugh:
-
น่ารักอ่ะ
พรตน่ารักมาก รักพรตรันตลอดๆ :กอด1:
-
คำคมวันนี้ “สามีผูกแขนมัดไว้แล้ว อย่าได้ดื้อได้ซนไม่งั้นผัวไม่รักไม่หลง ว่ากันไม่ได้นะครับ”
คำคมกว่าวันนี้ “สมัยก่อนโบราณเค้าพูดว่า ‘มีลูกกวนตัว มีผัวกวนใจ’ สมัยนี้กูว่า ‘มีลูกกวนตัว มีผัวกวนส้นตีนวะ!”
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ต่อปากต่อคำได้เข้าขากันดีจริงๆ
ไม่ว่าเวลาไหนก็ฮาและรั่วตลอดอ่ะพรตเนี่ย o13
-
รั่วแบบนี้อยู่คาเฟ่ไหนอ่ะพรต เค้าจะตามไปฮา
อ่านไปชักอยากเป็นรัน จะจับเหยี่ยวรั่วมาจูบหนักๆแล้วบีบตูดไปอีก1ที ข้อหารั่วได้น่ารักมาก 55
-
พรตน่ารัก
-
อ่านตอนนี้แล้วยิ้มแก้มปริมากเลยอ่ะ
มีฟามสุข ต่อเร็วๆนะค่ะ
-
พรต รั่วได้อีกอะ....อ่านแล้ว ฮา มาก :m20: :m20:
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
พรตอย่างรั่วอ่ะ แต่โคตรจะหวงรันเลยให้ตาย
คงเห็นละสิ สามีโดนสาวรุมขนาดนั้น หึหึ
มิน่ารันถึงรักถึงหลง
ไม่หลงก็บ้าแล้ว น่ารักขนาดนี้
-
น่ารักจริงๆ พรตก็รั่วได้ตลอด :m20:
-
ชอบอะน่ารักทั้งคู่
-
จะน่ารักไปไหนเนี่ย...>_<"
-
สนุกและน่าติดตามกันตอนต่อไป :pig4:
-
พรตรั่วกลัวรันโดนคนอื่นจีบล่ะสิ
หนังสือ3เรื่องอยากได้เหมือนกัน แต่ไม่รู้ราคาประมาณเท่าไร
จะรอหนังสือเพราะรักฯของคุณวีนะ อยากเห็นแล้ว
-
อ่านแรกๆๆ เหมือนรันจะเงียบๆ ขรึมๆๆ
มาอ่านภาคนี้รันหัวเราะบ่อยมากก
สงสัยคงเป็น เพราะพรตขยันปล่อยมุกล่ะซี้ !!!
ปล.นั่งปูเสื่อรอ ตอนต่อไป :กอด1:
-
พรตน่ารักอ่ะ แต่ละมุกที่ยิงมาฮาก๊ากตลอดเลย
ตั้งแต่การบินไทยยันมีผัวกวนส้นตีน :laugh:
-
ฮาพรตอะ ยังคงรั่วได้อย่างคงเส้นคงวา
-
พรตน่ารักมากกกกกกกกกก
รั่วๆแบบนี้คือยั่วให้รันหลงใช่ไหม ฮะ
ฮาอ่ะ
-
:m20: :m20: :m20:
รั่วกันทั้งคู่อะ สรุป
คิดได้ไง ผูกข้อมือรับขวันพี่รหัส
-
จะน่ารักไปไหนเนี่ยแค่นี้รันก็รักก็หลงจะแย่แล้ว
-
เฮือกกก ในห้องน้ำในค่ายเลยหรอออ >.,<
พี่พรตก็รั่วตลอด ๆ 55555555.
ไม่ไหว อ่านไปท้องแข็งไป :laugh:
-
คู่นี้ น่ารักมากๆ
รัน รักเดียวใจเดียวดีมาก
5555
-
:L2: ฮาและน่ารักตลอดคู่นี้
-
รอๆๆๆๆๆ :call: นั่งปูเสื่อรอ พรตรั่วได้จายมาก :impress2:
-
“รัน..จำคำกูไว้ การบินไทยรักคุณเท่าฟ้า คนธรรมดาอย่างกูรักมึงเท่าเดิม จะไม่เพิ่มเติมหรือเสริมแต่ง
เพราะมันเริ่มจะแรง กูกลัวแซงการบินไทย...เข้าใจยัง?”
อ่านประโยคนี้จบเกือบเกิดอาการนี้จริงๆ น่ะ :m30:
กำลังกินน้ำอยู่ กลั้นขำแทบตาย ไม่งั้น พุ่งเต็มจอคอมแน่เลยอ๊ะ
:m20: พรต รั่วได้น่ารักแบบไม่กลัวแซงการบินไทยเลยอ๊ะ
-
มีลูกกวนตัว มีผัวกวนตีน ชอบๆๆๆ 555
-
ชอบเหยี่ยวม๊ากกกก รอค่ะ มาต่อนะ พรีสสสส
-
:m20: :m20: :m20:
-
พรตก็ยังรั่วเสมอต้นเสมอปลาย
น่ารักจริงๆ
แต่ดูท่าจะหวงรันมากซินะ กั๊กไว้เองตลอด :m20:
-
น่ารักอะ ชอบพรตขี้หึงอะ รีบมาน้า อย่าให้รอนานนนนนนนนน
-
ต่อไปก็อย่าดื้อ อย่าซน กับสามีเค้าล่ะ :m20:
คู่นี้น่ารักดี รักกัน หวงกัน มีการปกป้องกันด้วย
พูดง่ายๆว่าหวงรัน ก็เลยต้องเก็บไว้ซะเอง
ขนาดคนเยอะแยะยังแอบไปจู๋จี๋กันได้อีกนะ
จะเกาะติดชีวิตในรั้วมหา'ลัย ต่อไปเรื่อยๆค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L1:
-
:3123:ได้โปรดมาซักที่เถิด ปูเสื่อนอนรอมาหลายวันแล้น :-[
คิดถึงความรั่วขของพรตจะแย่แล้น :-[
รัน-พรต จงมาคู่นี้น่ารักมากมาย :L1:
-
อิพี่พรต :laugh:
ทำเอาฮาไปหลายรอบนะตอนนี้ เอิ้กๆๆ :m20:
-
ได้รับหนังสือ เพราะรัก จึงเปลี่ยนได้แล้วค่ะ
-
ชอบตอนรันผูกแขนให้พรตอะ ฮ่าๆๆๆ
-
อยากรู้จริงว่ามีสามีเเล้วสามีจะกวนใจหรือกวนส้นตีน 55+
-
@@@ แจ้งข่าว....ดี!!!!
การจัดรวมเล่มไตรภาคย์งานเขียนเรื่อง ตะเกียงพิเศษ...จอมใจนักเลง...เหยี่ยวหัวใจ เป็นบล๊อคเซ็ทรวมไตรภาคย์
ทั้งหมดสามเรื่อง เปิดจองได้แล้วค่ะ แต่!..ยังไม่เปิดโอน จะเปิดโอนต้นเดือนกุมภาพันธ์ ปีหน้า
ที่แจ้งให้จองก่อน เพราะท่านที่ลงชื่อจอง 150 คนแรก ตอนเปิดโอนท่านยังยืนยันการโอนสั่งซื้อ
ท่านจะได้รับหนังสือแถมเรื่อง 'เทพพิทักษ์ขุนทัพ' ฟรี!..อีกหนึ่งเรื่อง โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายสำหรับเรื่องนี้
สนใจส่งเมลล์ มาจองได้ที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท Com ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
ส่วนท่านที่สนใจเฉพาะเรื่องไม่เอาเป็นไตรภาคย์ ไม่ต้องถามนะคะว่าแยกซื้อได้ไหม ได้อยู่แล้วคะ
ตอนนี้แค่เปิดจอง ให้นักอ่านที่ต้องการเก็บหนังสือไตรภาคย์นี้ไว้ ได้ลงชื่อจองเข้ามา
ปล.ทุกเรื่องจะมีตอนพิเศษ แถมในเล่มเรื่องละ 2 ตอน ซึ่งไม่โพสฯลงในกระทู้นิยาย
เก็บตังค์หยอดกระปุกได้เลย จะนำรูปเล่มและข้อมูลที่เหลือมาแจ้งให้ทราบเป็นระยะ คอยติดตามด้วยนะคะ
ปล.2 หากลำดับการจองของคนที่ติด 150 ไม่ทำการโอนในวันเปิดโอน เราจะเลื่อนลำดับให้กับคนที่โอนลำดับต่อๆ มา
ให้อยู่ใน 150 คนแรกทันที แล้วท่านจะได้รับสิทธิ์พิเศษนั่นไปโดยปริยาย
Luk.
@@@ ข่าวดี ข่าวเด่น
พี่กล จะเข้ามาทักทายกับคนอ่านที่เป็นแฟนพันธ์แท้ของพี่เค้าเอง
รู้มาแค่ว่าวันอาทิตย์ เวลาไม่ทราบแน่นอน อย่าลืมเข้าไปดูที่กระทู้นิยายพี่เค้าเองนะคะ
ได้เจอพี่กลแน่นอนค่ะ :o8: :impress2: :กอด1:
เหยี่ยวหัวใจ
Part 8
ศีลห้าของเหยี่ยวรั่ว!..
.
.
.
.
.
“สมควรแก่เวลาแล้วครับน้องๆ รบกวนทุกคนเป็นระเบียบนั่งเก้าอี้ให้เรียบร้อย จากนี้พี่ชลประธานคณะ
จะขึ้นมาทักทายน้องๆ ช่วยกันปรบมือต้อนรับพี่ชลด้วยครับ” ไอ้พี่แซคคนเดิม คงรับหน้าที่พิธีกรประจำบอกพวกผมหาที่นั่ง
ซึ่งทุกคนทำตามด้วยดี พวกรุ่นพี่พากันไปยืนรวมตัวตรงเวที กลุ่มผมก็เกาะกลุ่มนั่งเก้าอี้เรียงกันแถวที่สามนับจากข้างหน้า
“แปะๆๆๆ!!!”
สิ้นเสียงปรบมือต้อนรับ ประธานคณะพี่ชลแกเดินยิ้มแก้มตุ่ยขึ้นบนเวที ก่อนไอ้พี่แซค
จะส่งไมค์ให้อย่างรู้หน้าที่
“หวัดดีอย่างเป็นทางการอีกครั้งครับ ก่อนอื่นพี่ต้องขอบใจพวกเรามากที่รักใคร่สามัคคีกัน
และให้ความร่วมมือทำกิจกรรมจนผ่านพ้นไปได้ด้วยดี โดยไม่สร้างปัญหาขึ้น ในฐานะประธานคณะพี่ขอให้พวกเราปรบมือ
ให้ตัวเองอีกครั้ง”
“แปะๆๆๆๆ!!!” เสียงปรบมือดังลั่นอีกรอบ พี่แกมีจิตวิทยาในการสร้างขวัญกำลังใจจริงๆ
สมแล้วที่รับตำแหน่งประธานราศีผู้นำเด่นมาเลย
“ดีมากครับ ให้กำลังใจตนเองแล้ว พี่อยากบอกพวกเราว่า สักครู่จะมีรองคณบดีภาควิชาของเรา
ซึ่งท่านให้เกียรติมาดูแลความเรียบร้อยในการทำกิจกรรมครั้งนี้ พี่ขอให้ทุกคนสวัสดีต้อนรับท่านด้วย
หลังจากนั้นพี่จะคืนหน้าที่ให้พี่พรต ดำเนินการต่อเกี่ยวกับกิจกรรมที่เหลือ เชิญน้องๆ พบกับ
รองคณบดี รศ.ดร.อุศเรนทร์ ภิญโญภาส และ ผศ.ทัศพล อาสน์ไทสง ได้เลยครับ” พี่ชลกล่าวเชิญอาจารย์ เสียงปรบมือ
ต้อนรับดังกระหึ่มขึ้น พร้อมกับทั้งสองท่านเดินออกประตูห้องรับรองข้างเวทีก้าวขึ้นบันได โดยโบกมือทักทายนักศึกษาไปด้วย
พวกผมก็แหกปากสวัสดีโดยพร้อมเพรียงกัน
“สวัสดีครับ / สวัสดีค่ะ”
พวกพี่ชลและรุ่นพี่แต่ละชั้นปี ต่างยกมือไหว้ตามกันเป็นพรวน อาจารย์แกรับไหว้ก่อนรับไมค์จากพี่ชล
แล้วกล่าวทักทายพวกเรา
“สวัสดีนักศึกษาปีหนึ่งที่รักทุกคน วันนี้ผมและผศ.ทัศพล เป็นตัวแทนมหา’ลัย มาพบปะนักศึกษา
พร้อมกับดูแลความเรียบร้อยในการทำกิจกรรมนอกรั้วมหา’ลัย เพื่อให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ของการจัดกิจกรรมครั้งนี้
นักศึกษาหลายคนคงมีข้อสงสัยว่า การจัดกิจกรรมรับน้องต้องมีอาจารย์มาดูด้วยหรือ
คงต้องบอกว่า นโยบายปัจจุบันมหา’ลัยเรา จำเป็นที่พวกผมต้องมาดูแลความปลอดภัยและ
ความเรียบร้อยด้วย ทั้งนี้เพื่อให้กิจกรรมเตรียมความพร้อมก่อนการศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยของพวกเรา ไม่เบี่ยงประเด็น
เป็นอย่างอื่น ทางเราอนุญาตให้จัดกิจกรรมนี้ขึ้น เพื่อให้นักศึกษาทุกคนได้ทำความรู้จักกับรุ่นพี่และเพื่อนพ้องร่วมคณะ
ได้ร่วมละลายพฤติกรรมก่อให้เกิดความรักใคร่สามัคคีกัน ยามที่คุณประสพปัญหาระหว่างกำลังศึกษาอยู่ ต้องปรับตัวกับระบบ
การเรียนการสอน ซึ่งพวกเราต้องค้นคว้าศึกษาด้วยตนเอง พึ่งพาตนเองเป็นสองเท่าแตกต่างกับที่เคยเรียนในระดับ
มัธยมปลายโดยสิ้นเชิง คุณจะได้มีเพื่อนมีพี่ไว้คอยดูแลซึ่งกันและกัน
การเรียนชั้นมัธยมปลายพวกคุณมีครูดูแลใกล้ชิด แต่ระดับมหาวิทยาลัยนั้นหากไม่ดิ้นรนขวานขวาย
อย่างตั้งใจ อาจไปไม่ถึงปลายทาง ส่วนใหญ่ภาคการศึกษาใหม่ จำนวนนักศึกษาตามหลักสูตรเต็มทุกคณะ แต่พอถึง
ปีสุดท้ายเหลือไม่ถึงครึ่ง อย่างน้อยก็หายไป 1 ใน 3 ด้วยซ้ำ
นั่นเพราะความพยายามและความรับผิดชอบของพวกคุณเป็นหลัก ผมหวังว่านักศึกษาที่กำลังนั่งฟัง
ร่วมร้อยกว่าคนนี้ จะจับมือกันไปจนถึงปีสุดท้ายเรียนสำเร็จรับปริญญาเป็นบัณฑิตทุกคน ผมคงมีข้อคิดฝากไว้เท่านี้
สำหรับ ผศ.ทัศพล ท่านฝากผมพูดแทนไปแล้ว ช่วยกระชับเวลาของพวกคุณ เห็นว่าต้องเลือกดาว
และเดือนคณะกันอีก มีใครสงสัยต้องการถามผมหรือเปล่า อนุญาตให้ถามได้หากมีข้อสงสัย” ดร.แกเป็นทางการเลย
เล่นเอาพวกเราเงียบกริบ บรรยากาศในห้องสัมมนาเกร็งไปทันที ทั้งที่ก่อนหน้าดูสบายๆ ไม่ค่อยอะไรมาก
ขณะที่แกสอดสายตา เพื่อดูว่าใครจะเป็นฮีโร่ยกมือตั้งคำถาม กลับไม่มีพระเอกเกิดสักคน ผมคิดว่าไม่มี
ใครกล้าโชว์พาวน์เพราะไม่อยากเด่นมากกว่า ผ่านไปอึดใจใหญ่ยังเงียบได้อีก แน่นอนยังไม่มีใครกล้ายกมือถาม
ท่านรองคณบดีเริ่มหน้าเจื่อนไปแล้ว
เปิดรับคำถามแต่ไม่มีใครถามสักคนคงรู้สึกหน้าแตกพิลึก แต่แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงเอ่ยขึ้นมา
พร้อมกับแขนขวาที่ยกชูขึ้นสูง
“ผมถามได้ไหมครับ?”
เรียกสายตาทุกคนในห้องสัมมนาหันไปมองเป็นจุดเดียว เพราะไอ้คนที่พูดซะดังยืนยกมืออยู่นั่น ดันอยู่บริเวณหน้าเวที
เป็นใครไม่ได้ไอ้เหยี่ยวรั่วขาประจำ
“ถามได้..ผมไม่ได้ห้าม ดีเสียอีกจะได้เป็นตัวอย่างแก่รุ่นน้อง อย่าลืมแนะนำตัวคุณด้วย” ดร.อนุญาติ
พร้อมกำชับให้มันแนะนำตัวอีกต่างหาก ผมเชื่อว่าไม่มีใครไม่รู้จักมันหรอก
“ผมนายวรพรต รัตนมณีกาญจ์ นักศึกษาปี 2 อยากทราบมานานแล้วครับ ทำไมอาจารย์ส่วนใหญ่
สอนแค่วิชาเดียวครับ?” สิ้นสุดคำถาม เกิดเสียงกระซิบกระซาบในแถวดังตามกัน ผมยังกระตุกคิ้วไม่เข้าใจว่ามันถามทำไม
รู้อยู่ว่าอาจารย์แต่ละคนก็สอนตามวิชาถนัดมีอะไรให้น่าสงสัย แต่คงต้องรอฟังคำตอบของ ดร.แกก่อน ว่าจะตอบอย่างไร
“อืม..ผมพอจำได้ คุณคือนักศึกษาท็อปของคณะปีที่แล้ว ยินดีรู้จักวรพรต ได้ยินชื่อมานานเพิ่งเจอตัวจริง
เรียนเก่งมากเลยนะ” พอ ดร.พูดจบ เล่นเอาเสียงดังกระหึ่มขึ้นอีกครั้ง เพราะน้องใหม่คงยังไม่รู้มั้ง ว่าไอ้เหยี่ยวมันหัวกะทิ
เรียนดีมาตั้งแต่มัธยมแล้ว ผมไม่แปลกใจหรอกรู้ว่ามันเรียนเก่ง
“คำถามคุณ ถ้าผมตอบว่าอาจารย์ส่วนใหญ่สอนตามความถนัด คงเป็นคำตอบที่คุณรู้อยู่แล้วสินะ
ไม่งั้นคงไม่ตั้งคำถามกับผม มันสมองระดับคุณคงไม่คิดคำถามเพื่อต้องการคำตอบแบบนี้หรอกจริงไหม?” ดร.แกเว้นจังหวะพูด
แล้วหันไปจ้องหน้าไอ้เหยี่ยวแทน มันกลับฉีกยิ้มหล่อเป็นการตอบรับ
ทุกคนในห้องพากันอึ้งไปแล้ว รองคณบดีเล่นชมออกปากเอง แสดงว่ามันเยี่ยมมาก ความรู้สึกกำกวม
กับคำถามของมันในตอนแรก จึงเปลี่ยนมาสนใจรอฟังคำเฉลยกันใหญ่ อยากรู้คำตอบจะซับซ้อนมากแค่ไหน ผมยังแอบลุ้นตาม
แต่เผื่อใจไว้เหมือนกัน เพราะรู้นิสัยเมียผมดีมันคิดเหมือนชาวบ้านเค้าที่ไหน ความคิดมันสุดโต่งรั่วจะตายชัก
“ผมคงตอบตามความเป็นจริง เพราะมันยากถ้าอาจารย์หนึ่งคนสอนหลายวิชา นั่นคือความจริง”
ดร.ตอบคำถามมันด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม อย่างน้อยก็มีนักศึกษามันสมองดีเลิศแก้หน้าให้ อุตส่าห์คิดคำถามให้แกตอบ
แกจึงยิ้มมีความสุขที่ได้ตอบคำถามของไอ้เหยี่ยวรั่ว ถือเป็นการแสดงภูมิปัญญาระดับ ดร.ของแกด้วยเช่นกัน
นักศึกษาที่ได้ฟังคำตอบ ต่างพยักหน้าเข้าใจไปตามๆ กัน หลายคนแอบมีถอนหายใจที่ลุ้นคำตอบตัวโก่ง ที่แท้ก็แบบนี้
ตรงข้ามไอ้รั่วเมียผม หน้ามันไม่ยินดีในคำตอบสักนิด เหมือนคำตอบยังไม่ถูกใจเสียทีเดียว ไม่ทันไร
มันดันแหกปากถามกลับไปทันทีว่า
“อาจารย์สอนวิชาเดียว เพราะสอนหลายวิชามันยาก แล้วทำไมถึงให้นักศึกษาเรียนหลายวิชา
สมองระดับอาจารย์ยังบอกว่ายาก นักศึกษายิ่งไม่ลำบากกว่าหรือครับ?” สิ้นสุดคำถาม ผมสงสารรองคณบดี ดร.แกมาก
หน้าแกตอนนี้จากที่เปื้อนยิ้มอยู่ เหมือนคนขี้ไม่ออกไปแล้ว แถมรุ่นน้องในห้องพากันกลั้นขำหน้าดำหน้าแดง
หลายคนกุมท้องตัวงอ จะหัวเราะออกมาก็กลัวคณบดีอายหนักเข้าไปใหญ่ ผมเองอ้าปากค้างมองไอ้รั่วมันอึ้งแดกไปแล้ว
กรรม..ของอาจารย์แกจริง
เหตุการณ์ตรงนี้ผ่านได้ด้วยดี เมื่อ ดร. แกตั้งสติได้ แล้วบอกกับมันไปว่า แกจะเก็บข้อมูลนี้ไป
เสนอกระทรวงศึกษาฯ แกตอบมันทั้งที่หน้ายังแดงก่ำหูดำไปแล้ว ส่วน ผศ. ทัศพล ผมแอบเห็นแกอมยิ้มกลั้นขำแทบตาย
เห็นไหล่แกสั่นเป็นจังหวะ คงกลั้นอย่างสุดๆ เมื่อรองคณบดีหน้าแตกเพราะคำถามนิสิตท็อปของคณะ ที่แกเพิ่งชมไปหยก ๆ
ต่อด้านล่าง
-
- 2 -
เมื่อ ดร. และ ผศ. กลับลงไปนั่งเป็นผู้สังเกตการณ์ข้างเวที
ซึ่งรุ่นพี่รีบเสริฟน้ำเย็นพร้อมผ้าเย็นให้แกซับเหงื่ออย่างเร่งด่วน คงเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี ทั้งที่แต่ละคน
หน้านี่อมยิ้มกันกระจาย ไม่เว้นแม้แต่พี่ชลประธานคณะ ยังเป็นไปกับเค้าด้วย
จากนั้นไอ้พี่แซคและไอ้เหยี่ยวรั่ว ที่เพิ่งก่อคดีแหกหน้ารองคณบดีไปหยกๆ ก็ขึ้นดำเนินรายการด้วยกัน
ถือไมค์คนละตัวบนเวที ท่าทางไอ้รั่วมันไม่ได้รู้ตัวเลยว่าได้สร้างวีรกรรมไว้ ชื่อเสียงมันคงถูกจารึกลงประวัติศาสตร์ของคณะ
ให้รุ่นน้องเอาไปเป็นตำนานกันเลยล่ะ
“ถึงเวลาแล้วครับ ต่อจากนี้เราจะช่วยกันคัดเลือก ดาวและเดือนของคณะ เพื่อเป็นตัวแทนเข้าประกวด
ในงานเฟรชชี่ไนท์ของมหาลัย ที่จะถึงในวันเสาร์หน้านี่ น้องๆทุกคนสามารถเสนอชื่อเพื่อนที่เราคิดว่า เค้ามีคุณสมบัติเป็นตัวแทน
ของคณะเราขึ้นมากันได้เลยครับ จากนั้นเราจะใช้การยกมือโหวตเลือกกันเลย เชิญเลยครับ” สิ้นเสียงประกาศของไอ้พี่แซค
ก็มีนักศึกษาสาวใจกล้ายกมือเสนอชื่อทันที
“อรัญ ขจรเกียรติวงศ์ ค่ะ”
ชื่อผมมาเป็นคนแรกเลย คนที่ยกมือเสนอเป็นเพื่อนกลุ่มของฝน ที่เข้าไปทักผมตอนมื้อเย็นนั่นแหละ
คงร๊อบบี้กันมาแล้ว
“ไม่พลาด กูกะแล้วต่อให้ไม่มีคนเสนอ พวกกูก็จะยกมือเสนอมึงอยู่แล้ว..ห่ารัน” ไอ้อั้มมันพูด
ผมหันไปยักคิ้วกวนให้มันตามนิสัย ผมมักทำประจำ ซึ่งตะเกียงเคยบอกว่าหน้าผมตอนทำแบบนี้ หล่อแบบกวนได้ใจสุดๆ
“หยาดฝน เพียงพิรุณ ครับ”
เสียงผู้ชาย แถวหลังถัดจากกลุ่มผมไปสามแถว เสนอชื่อฝนขึ้นมาบ้าง
“เด็กกูขึ้นชิงแล้วพวกมึง” เป็นไอ้หยกดี๊ด๊าออกอาการทันที ที่ขวัญใจของมันมีคนเสนอชื่อ
“ดีใจจนออกนอกหน้าแล้วมึง เค้ายังไม่ได้โหวตว่าฝนจะได้สักหน่อย” เสียงสาวแตน เบรกไอ้หยก
พร้อมตวัดตาค้อนให้มันอย่างหมั่นไส้
“กูว่าฝนได้เห็นๆ ใครจะสวยเด่นเท่าไม่มีแล้ว” ไอ้หยกมันยังสปอยไม่เลิก
“แหวะ...เน่าแหละหยก” สาวพรเอากับเค้ามั้ง ก่อนจะรู้ตัวยิ้มแหย่ๆ ให้ผม เมื่อรู้สึกว่าผมมองเธอยิ้มๆ
จะมาเขินผมทำไมไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย
“นิมิต?? ค่ะ / ลินลวัลย์ ครับ...บลาๆๆๆ”
สรุป มีคนเสนอชื่อทั้งชายทั้งหญิงรวมกันแปดคน ชายสามหญิงห้า กระทั่งไม่มีใครเสนออีก
“ตกลงไม่มีใครเสนอแล้วนะครับ งั้นพี่ขอเชิญน้องๆที่ได้รับการเสนอชื่อออกมายืนด้านหน้าเวทีกันเลยครับ
เชิญๆ อย่านั่งนานระวังเหน็บกินตูด” พูดแล้วมีต่อท้ายบ้าบอแบบนี้ คงไม่ต้องบอกว่าเสียงใคร แค่มันเอ่ยปากก็เรียกเสียงหัวเราะ
จากพวกที่นั่งกันแล้ว ไม่เว้นแม้แต่ ดร.และผศ. ซึ่งตอนนี้คงจะทำความเข้าใจนิสัยของมันแล้วมั้ง เห็นอมยิ้มหันไปคุยกันด้วย
ไอ้ขุน ซึ่งนั่งติดกันสะกิดให้ผมลุกออกไป ผมจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะหันมายักคิ้วยกยิ้มให้พวกเพื่อนๆ
เป็นการผ่อนคลายหยอกพวกมันเล่น แต่ผลของการกระทำที่ไม่ได้คาดมาก่อนก็ตามมาทันที
“วี๊ด!..กรี๊ดดดด!!..หล่ออ่ะ..หล่อมากกก!!”
นั่นแหละครับ ดังสนั่นลั่นห้อง ไม่คิดว่าจะเป็นเป้าสายตาขนาดนี้ เล่นจ้องกันทุกการกระทำเลยงั้นสิ
คงรู้กันนะ นักศึกษาหญิงมากกว่าชายสองเท่า เพราะงั้นเสียงกรี๊ดสนั่นมาจากผู้หญิงทั้งนั้น ผมเลยต้องเดินยิ้มกว้างโชว์ลักยิ้ม
และเขี้ยวออกไปยืนรวมกับคนอื่นอย่างเท่
“พี่ว่า..ผลลัพธ์เห็นมาลิบๆ เรทติ้งแรงเกิน” ไอ้พี่แซคมันเอ่ยออกไมค์แซวผมทันที ที่เดินมาถึง
ก่อนหันหน้ากลับไปหาทุกคน ผมเหลือบมองหน้ามันมีส่งสายตาวิบวับให้ผมอีกแหนะ เวร..ตกลงมึงกะอ่อยกูทั้งผัวทั้งเมียเลยงั้น
“เอาละ ก่อนจะมีการลงคะแนนโหวต ขอให้น้องทุกคนที่ได้รับการเสนอชื่อแนะนำตัว
กับพวกเพื่อนอีกครั้ง จากนั้นพี่พรตเค้ามีคำถามให้น้องๆ ตอบ เพื่อให้เพื่อนเรานำไปประกอบการพิจารณายกมือ
โหวตให้กับพวกเรา” ไอ้พี่แซคมันยังพูดต่อ ส่วนไอ้เหยี่ยวรั่วอมยิ้มเจ้าเล่ห์ท่าทางแบบนี้คงคิดคำถามประหลาด
ตามสไตล์ของมันไว้แล้วสิ
พูดจบมันส่งไมค์ให้พวกผมทั้งแปดคนแนะนำตัวทีละคน พวกเราพากันทยอยแนะนำตัว
ได้รับเสียงกรี๊ดเสียงเชียร์กันทุกคน แต่ละคนที่ออกมาล้วนแล้วแต่หน้าตาดีเป็นทุน เท่าที่ผมให้คะแนนเองนะ
จัดอันดับหน้าตาแล้วสำหรับกลุ่มผู้ชายทั้งสามคนรวมผมด้วย ไม่ได้ครึ่งผมเลยเห่ะ เอาแค่สูสีพวกไอ้ตาร์ไอ้ชัดกลุ่มเก่า
ไอ้เหยี่ยวก็พอ แต่จะมาทาบรัศมีอันดับสามของโรงเรียนเก่า ที่ไอ้โต๋ครองแชมป์ ไอ้เหยี่ยวรองแชมป์ ส่วนผมอันดับสาม
พวกที่อยู่ตรงนี้ไม่ติดฝุ่นแหละ ทั้งส่วนสูงรูปร่างรวมส่วนที่อยู่ในร่มผ้าด้วย คิดว่าผมกินขาด
ไม่ได้หลงตัวเองหรอก ใช้สมองกุนซือเทพวิเคราะห์เอาเอง เสียงเชียร์ของผมทั้งหญิงทั้งชาย
หลังแนะนำตัวเสร็จ เล่นเอาห้องสัมมนาแทบแตกก็พอรู้ว่าผมไม่ได้พูดเกินจริง ส่วนผู้หญิงคงเสร็จฝนตามระเบียบ
ดูคู่ต่อสู้แล้วด้อยกว่าเยอะ
“พอก่อนๆ เบาเสียงได้แล้วครับ เก็บเสียงไว้กรี๊ดกับคำถามพี่ดีกว่า ตอนนี้พี่จะป้อนคำถามให้น้องๆ
ที่อยู่ตรงนี้ ตอบตามความคิดตัวเอง ส่วนกรรมการคือพวกน้องๆ ที่เตรียมโหวตเป็นคนตัดสิน ถูกใจคำตอบใครก็ยกมือโหวต
ให้กับคนนั้น
การตอบคำถามถือเป็นการลองสนามก่อนวันจริง เพราะตัวแทนของเราก็ต้องตอบคำถาม
กรรมการเหมือนกัน” ไอ้เหยี่ยวมันออกมายืนพูดกับพวกที่อยู่ด้านล่าง มีหันมาส่งยิ้มกวนโอยให้พวกผมด้วย เท่าที่ผมดู
ไม่ยักมีใครหมั่นไส้มันเลย มีแต่จะอมยิ้มกับท่าทางรั่วๆของมัน ดูพวกรุ่นพี่ที่คอยลุ้นกันอยู่ด้านข้างเวทียังยิ้มกันกระจาย
รอดูความสนุกกับคำถามมันอยู่ละสิ
“คำถามมีอยู่ว่า ถ้าให้คุณเลือกใช้คำว่า ‘อย่า’ ได้สี่ครั้ง คุณจะใช้คำนี้ในกรณีไหนบ้าง ทวนคำถาม
อีกครั้งนะครับ..บลาๆๆ เชิญน้องหยาดฝน ก่อนเลยครับ” มันถามคำถามพร้อมกับทวนให้ฟังอีกรอบ แล้วพยักหน้าให้ไอ้พี่แซค
ส่งไมค์ในมือให้ฝนเป็นคนแรกที่ตอบคำถาม
“ค่ะ ฝนจะใช้คำว่าอย่าดังนี้ อย่าอกตัญญูต่อพ่อแม่ อย่าอกตัญญูต่อครูบาอาจารย์ อย่าผิดศีลห้า
อย่าเสพยาบ้า ค่ะ...แปะๆๆๆ...วี๊ดวิ้วววว..กรี๊ดดด!!” จบคำตอบฝนได้รับเสียงเชียร์เสียงเป่าปากจากหนุ่มๆ ดังสนั่นไม่แพ้กัน
เชื่อว่าไอ้หยกคงดังกว่าเพื่อนมีลุกยืนโบกไม้โบกมือ ไม่ออกอาการเลยมึง
และไมค์ก็ได้ถูกส่งต่อๆไป โดยผู้หญิงตอบกันก่อน แต่ละคนก็ยกคำอย่า ตามที่ตนเองคิด พยายาม
ไม่ให้ซ้ำคนที่ตอบก่อนหน้า จนมาถึงผู้ชายและผมเป็นคนสุดท้าย มากมายหลายอย่าที่พวกเค้าขุดจากสมอง เช่นอย่าหย่าร้าง
อย่ามั่วอบายมุข อย่าคบคนพาล อย่าบ้าอำนาจ ฯลฯ เยอะแยะไปหมด กว่าจะมาถึงผมอย่าที่เป็นพื้นฐานก็ถูกใช้ไป
จนแทบไม่เหลือ สมองผมเลยต้องคิดคำตอบให้แตกต่าง
“เอาละ ตอนนี้เรามาฟังคำตอบของน้องรัน เป็นคนสุดท้ายกันเลย เชิญน้องรันครับ” ไอ้พี่แซค
ยื่นไมค์มาให้ผม มียิ้มตาหวานให้อีก เหอะ..ไอ้นี่นิไม่เก็บอาการแล้วมัน
“อย่าทำดีเพื่อเอาหน้า อย่าเลียเเข้งเลียขาเพื่อเอาใจ อย่าสอพลอใครๆเพื่อประจบ
อย่าเอาเปรียบคนที่คบเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง” ผมเลยตอบเป็นคำคล้องจองไปแทน เรียกเสียงเชียร์กระหน่ำ
เพราะหากตอบปกติก็คงคล้ายคนอื่นๆ คนถามมันรั่วตั้งคำถาม นิสัยมันก็บ้าคำสัมผัส เอาใจมันหน่อย พอผมตอบเสร็จ
มันยิ้มแก้มฉีกส่งให้ผมอย่างดีใจเว่อร์ นี่คงแอบเชียร์ผัวตัวเองอยู่ละมั้ง...หึหึ..
สรุปผลโหวตเป็นไปตามคาด ผมกับฝนได้เป็นตัวแทน คนที่เหลือต่างแสดงความดีใจ
จับไม้จับมือกับเราทั้งคู่ ก่อนที่ไอ้พี่แซคมันจะปล่อยคนที่ไม่ได้รับการโหวตกลับไปนั่ง เหลือผมกับฝนที่มันและไอ้เหยี่ยว
กักตัวเอาไว้
“น้องฝนกับน้องรันรับหน้าที่เป็นดาวและเดือนตัวแทนของคณะไปเรียบร้อยแล้ว จากนั้นจะมีรุ่นพี่
เป็นพี่เลี้ยงนัดซ่อมก่อนลงประกวดของมหา’ลัย แต่ตอนนี้พี่ต้องการให้ทั้งคู่แสดงความรู้สึกกับเพื่อนๆ ที่อุตส่าห์ลงคะแนนโหวต
ให้เราสองคนกันหน่อย” พูดจบมันก็ส่งไมค์มาให้ผมก่อน ตอนนี้คงให้ผู้ชายพูดก่อนสินะ ผมรับไมค์มาแล้วมองไปยังพวกที่นั่ง
พร้อมส่งยิ้มหล่อตามสไตล์เผยลักยิ้มและโชว์เขี้ยว ทุกครั้งที่ผมยิ้มจะต้องมีให้เห็นประจำ
“ว้าวววว!!.ยิ้มหล่อโคตร..กรี๊ดดด!!”
และก็เรียกเสียงกรี๊ดมาอีกระลอก ก่อนผมจะตัดบทพูดขอบคุณกลับไป
“ขอบคุณครับที่ไว้วางใจเลือกผมเป็นตัวแทน ผมรับปากจะทำสุดความสามารถ ผลออกมา
จะได้หรือไม่ได้ก็ให้รู้ด้วยว่าผมทำอย่างเต็มที่แล้ว ขอบคุณครับ” ผมบอกไปพร้อมกับเสียงปรบมือดังสนั่น จากนั่นเป็นฝน
ที่รับไมค์พูดต่อจากผม
“ฝนก็เช่นกันค่ะ จะทำแบบเดียวกับที่รันเค้าพูด ฝากพวกเราเป็นกำลังใจเชียร์ด้วยนะคะ”
เธอยืมคำผมรวบใช้ซะงั้น ผมไม่คิดอะไรแต่สายตาไอ้รั่ว ที่มองเธอมีกระตุกยิ้มแปลกๆ ไม่มีใครทันสังเกตหรอก
เพราะมัวแต่กรี๊ดให้ฝนกันอยู่ ยกเว้นผมเพราะคอยเหลือบมองหน้ามันอยู่ตลอดจึงได้เห็น
“เมื่อกี้พี่ได้ยินน้องฝนพูดถึงศีลห้า พอจะขยายความเกี่ยวกับศีลห้าให้เพื่อนฟังได้ไหมครับ?”
ว่าแล้วมันต้องมี ไม่ทันไรมันยิงคำถามใส่น้องฝนแบบไม่ทันตั้งตัว แต่สาวฝนก็ไม่อิดออดรีบตอบกลับใส่ไมค์ไปทันที
“ศิลห้ามี ปาณาห้ามฆ่าสัตว์ อทินนาห้ามลักทรัพย์ มุสาห้ามพูดเท็จ สุราห้ามดื่มของมึนเมา
กาเมห้ามผิดลูกผัวผู้อื่นค่ะ” ฝนตอบฉะฉานมั่นใจ เรียกเสียงปรบมืออีกครั้ง น้อยคนสำหรับวัยนี้จะตอบศีลห้าได้ครบ
ถือว่าฝนศึกษาธรรมมะมาดี
“เก่งมากครับน้องฝน พี่ขอเสริมจากที่น้องพูดมา สำหรับน้องๆ นำไปพิจารณาปรับใช้นะครับ
ปาณาเขาห้ามฆ่าสัตว์ แต่ถ้าใครออกอาการติดสัตว์ก็ถีบยอดหน้ามันไปเลย อทินนาเขาห้ามลักทรัพย์แต่ถ้าลักกินตับ
อันนี้ไม่เป็นไรมั้ง มุสาเขาห้ามพูดเท็จถ้ามีแฟนแล้วมันไม่เก็ทตบกบาลมันเลย สุราเขาแปลว่าเหล้า ถ้าหากน้องมีผัวขี้เมา
ก็แตะก้านคอมันไปเลย กาเมเขาห้ามเล่นชู้ แต่ถ้าผัวหนูไม่อยู่ก็เล่นชู้ ผัวชาวบ้านเค้าเลย ฮ่าๆๆๆ” มันเติมจนคนฟังในห้อง
ขำกันกระจัดกระจาย บางคนขำจนตัวบิดจะตกเก้าอี้ไปแล้ว เพื่อนๆ พี่ๆ ที่อยู่ด้านข้างเวที รวมทั้งรองคณบดีและผศ.ทัศพล
แกยังหัวเราะฮาไปกับความรั่วของมันแบบไม่มีกัก บรรยากาศฮาขี้แตกขี้แตนที่มันรั่วบ้าบอให้เห็น ทำเอาผมเองหัวเราะ
จนปวดแก้ม เฮ้อ!..นี่เมียผมนอกจากสมองมันดีเกิน มันยังรั่วได้ไม่บันยะบันยังจริงๆ รั่วแบบไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม
กับเค้าเลย ไอ้ข้อสุดท้ายเนี่ยคงไม่เจตนาว่าแดกฝนเค้าหรอกนะ เล่นหึงผัวแบบเนียนๆ จงใจทำให้ผมรู้อะดิไอ้รั่วเอ้ย...
คนอื่นทำคงไม่เหมือนมัน ทั้งน่ารักน่าขำผมอยู่กับมันแบบนี้ แทบจะไม่สัมผัสกับคำว่าเครียดเลยจริงๆ...?????
มาลงพี่พรตกับน้องรัน ให้แล้วนะคะ
แก้ตัวที่ทำให้เสียน้ำตากับคุณจาและพระลักษมณ์
ถือว่าไถ่บาปคืนรอยยิ้มและความสุขให้กับทุกท่าน
คนอ่านที่รักของคนเขียน
Luk. :กอด1:
-
จิ้มๆๆๆๆ
ปาณาเขาห้ามฆ่าสัตว์ แต่ถ้าใครออกอาการติดสัตว์ก็ถีบยอดหน้ามันไปเลย อทินนาเขาห้ามลักทรัพย์แต่ถ้าลักกินตับ
อันนี้ไม่เป็นไรมั้ง มุสาเขาห้ามพูดเท็จถ้ามีแฟนแล้วมันไม่เก็ทตบกบาลมันเลย สุราเขาแปลว่าเหล้า ถ้าหากน้องมีผัวขี้เมา
ก็แตะก้านคอมันไปเลย กาเมเขาห้ามเล่นชู้ แต่ถ้าผัวหนูไม่อยู่ก็เล่นชู้ ผัวชาวบ้านเค้าเลย
ชอบๆๆๆๆๆ
ฮาได้อีก
รั่วโคตร
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ตามมาจิ้มด้วยคนค่ะ จิ้มๆๆให้ทะลุถึงกันเลย
-
ว่าเหยี่ยวรั่วได้ที่
คนแต่งต้องรั่วกว่าหรือเปล่าคะ ไม่งั้นแต่งไม่ได้แบบนี้นะ :z2:
-
:laugh:
พรตฮารั่วได้อีก ชอบอ่ะ
กดเป็ด
-
เหยี่ยวรั่ว, ถามเอาคณบดีอึ้งเลย สมองระดัีบอัจฉริยะ :laugh:
อ๊าย! รันตอบคำถามได้คล้องจองมากเลยอะ ได้ใจเหยี่ยวรั่วไปเต็มๆ
แต่ยัีงแอบเศร้าเรื่องนั้นอะ ปาจาตายจริงอ่อ?
-
พี่พรต!!!!!!!!!!! เนียนค่ะ :jul3:
ของเราอ่ะ อย่าาาาาาาาา อย่าให้ชะนีมาแย่งงง :z2: :z2:
-
พรตเอ๊ย
:jul3:
ไอ้เรื่องรั่วนี่ไม่ต้องให้ใครบอก
พ่อคุณก็เสนอให้แบบไม่เคยกั๊กเลยทีเดียว
อิจฉารันนะเนี่ย
มีเมียดีเหมือนมีโน๊ตอุดมมาเล่นตลกให้ดูตลอด
:laugh:
-
พี่พรต เหยี่ยวรั่วของน้องรัน
รั่วได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่ารักอ่ะ น้องรันหลงจะแย่แล้วเนี่ย ^ ^
-
ให้อภัยค่ะที่ทำให้เศร้าในเรื่องนู้น :laugh: รั่วไม่มีลิมิตจริงๆ แม้แต้ศีล5ยังไม่เว้น :m20: เอาเป็ดไปโล้ดดดด :3123:
-
เหยี่ยวรั่วตลอด~
พี่รันหลงเมียเช่นเคย~
รักคู่นี้ว่ะ! ทั้งแซ่บ ร้อนแรง รั่ว!!
-
พี่พรตนี่ไม่เท่าไหร่หรอก
แต่คนแต่งเรื่องนี้สิกู่ไม่กลับแล้ว :m20: :m20: :m20: :m20:
-
:laugh: :m20:
รั่วจิงไรจิง
-
น้ำตาเล็ดจากเรื่องนู้น
พอมาเรื่องนี้น้ำตาก็เล็ดเพราะความฮาความรั่วของพี่พรต :laugh:
-
จะปฏิบัติตามศีลห้าที่พรตบอก
อย่างเคร่งครัดค่ะ
o13
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
เหยี่ยวมันรั่วขั้นเทพจริง
------------------------------------
ปล. ปาจาตายจริงหรอ o22 :o12: :o12: :o12:
-
:jul3: :jul3: :jul3:
-
สงสารท่านรองคณบดีแฮะ
เจอพรตรั่วของเราเข้าไป ไปไม่ถูกเลย :laugh:
แต่ก็น่ะ ยี่ห้อเค้าดี รั่วไม่มีลิมิตจริงๆๆ
คิดได้ไง ศีลห้า ฮ่าๆๆ o13
-
พี่พรตจะฮาไปไหนค๊า แค่นี้น้องรันก็รักก็หลงจนคนอ่านอิจฉาไปตามๆ กันแล้ว 5555
-
เป็นศีล5ที่น่าดีนะ เพราะจำง่ายดี อ่านทีเดียวท่องตามได้เลย o13
-
กระทืบไลท์ รัน-พรต ฝีปากกินกันไม่ลง ฮ่าๆๆ
ศีลห้าพี่พรตเลิศมากค่ะ คิดได้เน๊อะ :m20: :m20:
-
:m20: :m20: :m20:
อันนี้ฮาจริง ศีล 5 ของคุณเหยี่ยว
คิดได้ไง :laugh:
-
“อาจารย์สอนวิชาเดียว เพราะสอนหลายวิชามันยาก แล้วทำไมถึงให้นักศึกษาเรียนหลายวิชา
สมองระดับอาจารย์ยังบอกว่ายาก นักศึกษายิ่งไม่ลำบากกว่าหรือครับ?”
โดนใจว๊าาาา !!!! เอา ❤ ไปเลย :z2:
-
:laugh:พี่พรตแสดงอารมณ์หึงออกมาได้น่ารักอะ
ว่าแต่พี่รันแท้เสมอเลยยยยย. :-[
ปล.ตื่นเต้นพี่กลจะเข้ามาคุยด้วย แล้วพี่วีมาด้วยไหมคะ คิดถึงงงงงง :L2:
-
รั่วได้อีก ขนาดจิกกัดยังรั่ว ไม่ใช่เหยี่ยวทำไม่ได้
-
พี่พรตรั่วทุกตอน
หึงรันแบบเนียนๆ
:pig4: :pig4:
:call: :call:
-
:m20: พรตรั่วได้อีก อ่านตอนนี้แล้วโคตรขำเลย (ขำจนพี่ชายหาว่าบ้า =[]=)
รันนี้ก็แอบรั่วเหมือนกันนะเนี้ย สุดยอด รั่วกับทั้งผัวทั้งเมียเลย ฮ่าๆ
แซ็คนี้หวังจะเอาทั้งสองคนเลยเหรอ โลภมากไปหรือเปล่าเอย
รับรองได้เลยพันเปอร์เซ็นแซ็คไม่ได้ซักคนแน่ๆ เพราะหนุ่มหล่อทั้งสองคน
เขาเป็นคนรักกันไปแล้ว ฮุฮุฮุ
+ เป็ดกิ๊บก๊าบ
-
ศีลห้าของพรตรั่วได้ใจมัก :m20:
-
พรตของรัน รั่วจนหวิด เกือบโดน ดร.กับ ผศ. แจกF ก๊ากก รั่วจริง รั่วจังพ่อเอ้ย :jul3:
-
ผัวชาวบ้านที่ว่าคือสามีพี่ชิมิคะ พี่พรต ฮ่าๆๆ
-
ความรั่วไม่มีเว้น โดนไปถึงท่านรองทีเดียว
แต่แอบหึงได้เนียนมาก 55555
-
:m20:
-
:กอด1:
-
ฝน ชะนีเจ้าปัญหา
-
เข้ามาอ่านรันกะพรต ก่อนบอร์ดจะปิดปรับปรุง(ชั่วคราว)
พรตนี่น้า รั่วได้เกินลิมิตจริง ๆ
ปวดหัวแทนรัน แต่รันเค้าชอบนี่นา ได้ใช้สมองดี
เป็นเราประสาทกินแน่ๆ
-
:m20: :laugh: :pigha2:
-
อืมมมม ถ้าฝนรู้ความจริงมีสะอึก อิอิ
-
:m20: เห็นด้วยกับศีลห้าข้อนี้นะคะเนี่ย :laugh:
-
หึงแบบ รั่วๆ เนียร์ๆ
เปนไงละเหยี่ยวของเรา ยังไง ฝนก้ห้ามผิกศีลนะ
-
:laugh:หลอกด่าเนียนๆ
-
"ปาณาเขาห้ามฆ่าสัตว์ แต่ถ้าใครออกอาการติดสัตว์ก็ถีบยอดหน้ามันไปเลย อทินนาเขาห้ามลักทรัพย์แต่ถ้าลักกินตับ
อันนี้ไม่เป็นไรมั้ง มุสาเขาห้ามพูดเท็จถ้ามีแฟนแล้วมันไม่เก็ทตบกบาลมันเลย สุราเขาแปลว่าเหล้า ถ้าหากน้องมีผัวขี้เมา
ก็แตะก้านคอมันไปเลย กาเมเขาห้ามเล่นชู้ แต่ถ้าผัวหนูไม่อยู่ก็เล่นชู้ ผัวชาวบ้านเค้าเลย"
ฮ่าๆๆๆๆ ฮาอ่ะ คิดได้ไงเนี๊ยยยยยยยยยยย~! กร๊ากกกกกกกกกกก+ (=´∀｀)人(´∀｀=)
-
หึงซะเนียนเลยนะพรต :laugh:
-
รั่วได้ รั่วดี เหยี่ยวตัวนี้
รันไปไหนไม่รอดหรอก 555
-
โอ๊ยยย ฮาอย่างแรงอ่ะ พรตจะรั่วไปถึงไหน
อ่านแล้วมีความสุขจริงๆเล้ยยย
-
โอยยย ถูกใจมากกกกก :m20: :m20:
จานสอนแค่วิชาเดียวเพราะว่ามันยาก แล้วให้พวกหนูเรียนหลายวิชา แสดงว่ายังไงค่ะ
หนูสมองดีกว่า หรืออาจารย์...กว่าค่ะเนี่ย หึหึ
พรตหึงรันได้ตลอดเวลาจริงๆให้ตาย
แต่ก็ฮาอ่ะ คนแบบนี้ ไม่ฮาพร่ำเพรื่อ แต่มีสมอง ดีช้อบบบบบบบบบบบ o13 o13
-
ฮากรุบกริบ
-
จะพยายามหาสักตอนที่เราจะไม่ใช้คำว่า พรตรั่ว
ฮ่าๆๆๆ
แต่อาจไม่ได้อนนั้นเพราะพรตมันรั่วตลอด
มุกอะไรของพรตเนี่ย มันฮาอ่ะ ฮาจริงๆ
-
ทั้งฮาทั้งรั่วอะ น่ารักได้อีก
-
หล่อด้วย รั่วด้วย หายากนะเนี่ย :laugh:
-
อยู่กับพรตเนี่ยต้องแก่เร็วแน่ๆ
ก็เล่นหัวเราะตลอด
จนกาเอาตีนมารุ้มทึ้งที่หางตาแล้ว :m20:
-
ไม่มีตอนๆไหนที่พรตไม่รั่ว :m20: :m20: :m20:
-
โอ้ยยยยยยย ฮาอ่ะ ไม่ไหวแล้ว
พรตรั่วมากๆๆๆ :laugh:
-
พรตรั่วได้ใจ :laugh:
แต่คนที่รั่วเหนือฟ้าคือคนแต่ง :m20:
:call:
-
แล้วรันก็ได้เป็นเดือนตามความคาดหมาย
ฝนจะเป็นปัญหาในภายภาคหน้าหรือป่าวเนี่ย
แต่พรตรู้อย่างนี้แล้วคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
อีกคนที่น่าเป็นห่วงคือพี่แซ็ค น่าเห็นใจจัง
ถ้ารู้ว่าทั้งคู่ที่หมายตาเค้าเป็นอะไรกันนะ o22
พรตกับรันน่ารักไม่เปลี่ยนจริงๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
มุกได้ทุกตอนนะพรต จะหึงยังมุกได้อีก :laugh: สงสารคณบดีนิดๆ อิอิ
รันได้เป็นเดือนมหาลัยแหง น่าสนุกนิ
+1+เป็ด
-
รั่วได้อีกอ่ะพรต
มีแอบหึงผัวด้วย
ฮ่าๆๆ ^^
-
:jul3: :jul3:สนุกสุดๆคะ
:pig4: :pig4:
-
พรตฮาอะ รั่วทุกตอนเลย
มีหึงออกนอกหน้าด้วย น่ารักจริงๆ
ส่วนฝน...จำศีล5ไว้ให้ดีนะ
-
รั่วมากๆๆเลย
อัพบ่อยหน่อยนะครับ
สนุกดี
ชอบพรตอ่ะ
-
มารอเหยี่ยวรั่วกะกุนซือเทพค้า ^_^
-
ทำไมต้องเป็นชะนีฝนด้วยนะ ชิส์ หมั่นไส้
-
นับถอยหลังเอารั่วมานอนกอดที่บ้าน
เห็นรั่วๆแต่ขี้หึงน้อยซะเมื่อไหร่นั่น สงสัยรั่วมันมีไอดอลเป็นพี่ปาน ธนพร "ผัวกรู"
-
รั่วตลอดอะ
-
รีบมาต่อเถอะนะ
เราหลงอีตาพรตไม่ไหวแล้วอะ
น่ารักเกิน!!!
-
ลึกซึ้งมากสำหรับศีลห้าของเหยี่ยวรั่ว
มันคิดได้ไงเนี่ย แล้วฝนจะคิดทันหรอ
-
รั่วได้ใจมากๆ ค่ะ
พึ่งเคยอ่าน
ขอกลับไปอ่านภาคแรกก่อนนะคะ
-
พี่พรตสุดยอดเมียพี่รันจริง ๆ o13
-
:m20: :laugh:โอ๊ยยยยยยยยยยยยย อะไรจะน่ารักขนาดนี้พรตรัน :L1:
-
อ่านแล้วยิ้มตลอดเลย
ขอบคุณจริง ๆแต่มันแทนกันไม่ได้นะคุณลักษ์เรื่องนั้นเราก็ยังเศร้าอยู่
-
ยิ่งอ่านยิ่งรักพี่พรต ฮะฮ่า ทำกุนซือเรายิ้มตลอดเรื่องเล๊ยยยย
คนแต่งน่าจะส่งสำนักพิมทูบีเลิฟแล้วขายในซีเอ็ดอ่ะค่ะ แบบนั้นเราจะสะดวกกว่า
อยากได้ทั้งเซทเลยอ่าาา
-
:m20: ศีลห้าเด็กแนว
-
ชอบศีลห้าของพรตจัง
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :call: :call: :call: :L2: :L2:
-
มานั่งปูเสื่อรอ :call: :call: พรต-รัน จะน่ารักกานไปหนนาย อดใจมิไว้แล้นน๊า :กอด1: :z13:
รักเลยอะ :L1:ให้กอดผู้แต่งด้วย มาไวไวนะคร้า :กอด1:
-
ขอต่ออีกเย้อเยอะค่าาา
พี่รันเท่ตล๊อดดดด
-
นั่งเล่นเกมรอพรตรั่ว
-
อ๊ะๆๆๆๆๆ มารอชิดติดจอ
พรตจ๋าาาาาาาาาาา จะรั่วอีท่าไหนอีกเนี่ย
-
@@@ แจ้งข่าว....ดี!!!!
การจัดรวมเล่มไตรภาคย์งานเขียนเรื่อง ตะเกียงพิเศษ...จอมใจนักเลง...เหยี่ยวหัวใจ เป็นบล๊อคเซ็ทรวมไตรภาคย์
ทั้งหมดสามเรื่อง เปิดจองได้แล้วค่ะ แต่!..ยังไม่เปิดโอน จะเปิดโอน มีเลื่อนเป็นกลางเดือนมกรา ปีหน้า
ที่แจ้งให้จองก่อน เพราะท่านที่ลงชื่อจอง 150 คนแรก ตอนเปิดโอนท่านยังยืนยันการโอนสั่งซื้อ
ท่านจะได้รับหนังสือแถมเรื่อง 'เทพพิทักษ์ขุนทัพ' ฟรี!..อีกหนึ่งเรื่อง โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายสำหรับเรื่องนี้
สนใจส่งเมลล์ มาจองได้ที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท Com ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
ส่วนท่านที่สนใจเฉพาะเรื่องไม่เอาเป็นไตรภาคย์ ไม่ต้องถามนะคะว่าแยกซื้อได้ไหม ได้อยู่แล้วคะ
ตอนนี้แค่เปิดจอง ให้นักอ่านที่ต้องการเก็บหนังสือไตรภาคย์นี้ไว้ ได้ลงชื่อจองเข้ามา
ปล.ทุกเรื่องจะมีตอนพิเศษ แถมในเล่มเรื่องละ 2 ตอน ซึ่งไม่โพสฯลงในกระทู้นิยาย
เก็บตังค์หยอดกระปุกได้เลย จะนำรูปเล่มและข้อมูลที่เหลือมาแจ้งให้ทราบเป็นระยะ คอยติดตามด้วยนะคะ
ปล. 2 สำหรับคนจองแล้วไม่โอน ถือว่าสละสิทธิ์ เราจะเลื่อนสิทธิ์การโอนตามลำดับของคนจอง
หากใครเข้าข่ายอยู่ใน 1 ถึง 150 คนแรก ก็จะได้รับสิทธิ์พิเศษไปแทนนะคะ
ปล3. เปิดรับจองรับโอนไม่จำกัดนะคะ แก้ไขความเข้าใจผิดเสียใหม่
แต่จะได้รับแถมพิเศษเฉพาะคนจองคนโอน 150 คนแรกเท่านั้นค่ะ นอกนั้นไม่ได้ของแถม
Luk. :กอด1:
เหยี่ยวหัวใจ
Part 9
ใครหึงใคร!...
.
.
.
.
หลังเสร็จกิจกรรมก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่ม ช่วงนี้ฟรีกันแล้ว
ใครอยากทำอะไรตามสะดวก กลุ่มผมร่วมวงเหล้ากับพี่ชลและพวกไอ้รั่วมันร่วมสิบห้าคน เฉพาะพวกที่นอนอยู่
บ้านหลังนี้ ความจริงมีกว่าสามสิบ หนีเข้านอนเพราะเหนื่อยก็มี ประมาณพวกไม่ยุ่งเกี่ยวกับของมึนเมา ส่วนที่เหลือไปอยู่
ในวงไพ่กันโน้น วงเหล้าตั้งตรงชานหน้าบ้านรับลมเย็นกลางคืน แลดูได้บรรยากาศไม่น้อย
ส่วนพวกผู้หญิงกับบ้านหลังอื่น ก็ตั้งวงเหมือนกัน รวมทั้งวงไพ่ด้วยกระจายไปหลังใครหลังมัน ซึ่งมีรุ่นพี่
ที่คอยดูแลนำทีมรุ่นน้องกันทั้งนั้น
“ไปไหน?” ไอ้ขุนถามขึ้น เมื่อเห็นผมลุกออกจากวง สายตานับสิบคู่มองทันที ไอ้รั่วมันเลิกคิ้วรอฟังคำตอบด้วย
“เพื่อนกูส่งข้อความให้โทรกลับ ขอตัวโทรศัพท์สักครู่” ผมตอบตามจริง ไอ้บอมย์มันส่งข้อความมาให้โทรกลับ
ว่าจะลุกไปโทรหามันหน่อย
“สัด..เพื่อนหรือเมีย นมลูกหมดดิถึงตามมึง” พูดจบเสียงหัวเราะในวงก็ดังตาม ยกเว้นไอ้รั่วทำเนียน
เฉยกแก้วเหล้าขึ้นซด เสือกรีบไปหน่อยสำลักซะงั้น
“อ๊อก! แค่กๆๆ!” ไอ้พี่แซคกุลีกุจอลูบหลังให้มันใหญ่ รอโอกาสมาตลอด
“เป็นไงบ้างพรต ช้าๆสิว่ะ จะรีบไปไหนราตรีนี้ยังอีกยาว” มันพูดไปด้วยมือยังคงลูบไปด้วย
“นั่นดิ สงสัยขำจนสำลัก ฮ่าๆๆๆ” เพื่อนมันอีกคนไม่รู้ชื่อหน้าตี๋ๆ นำทีมหัวเราะอีกรอบ ตอนนี้ไม่มีใครเรียก
พวกผมน้องกันแล้วครับ เปลี่ยนเป็นไอ้กันหมดเอาซะสนิทวงเหล้ามักสร้างความคุ้นเคยเร็ว กลุ่มไอ้ขุน ไอ้อั้ม ไอ้หยกพลอย
หัวเราะตามไปด้วย
“หึ..พี่พรตผมว่าเบาหน่อยก็ดี รักษาตัวหน่อยพี่ เดี๋ยวจะไม่แค่สำลักกลัวจะสำรอกด้วยสิ” ผมจ้องหน้ามัน
พร้อมกับพูดทิ้งท้ายแล้วหันหลังเดินมาเลย สัด..เสือกยอมให้แม่งลูบอยู่ได้เห็นแล้วหงุดหงิดเลี่ยงออกมาโทรหาไอ้บอมย์ดีกว่า
“ห่ารัน กูรอมึงจนหดแล้วเหี้ย” ฟังคำทักทายของมัน
“ครวย..ข้อความมึงมาไม่ถึงห้านาที ทำบ่น” ผมเหวใส่แม่งเลย ไอ้ห่านี่บางครั้งโตแต่ตัวชอบง่องแง่ง
กับผมตลอด ไม่มีห่าไรหรอกมัน นอกจากมีเรื่องให้ช่วยแก้ปัญหาอีกตามเคย
“ห้านาทีของมึง แต่กูรอเป็นชาตินะเพื่อน กูร้อนใจขอคำแนะนำด่วน” ว่าแล้วซื้อหวยไม่ยักถูกวะ
“พอเข้าเรื่องมีไรว่ามา ก่อนที่เมียกูมันจะโดนลวนลามไปมากกว่านี้” ผมเร่ง
“เกิดไรขึ้นเมียมึงโดนลวนลามอีกแล้วดิ ไอ้รั่วโดนแมงวันตอมเหมือนเคยใช่เปล่า?” ไอ้บอมย์มันถาม
เป็นเรื่องปกติตั้งแต่ผมคบกับพรตมา มีทั้งหญิงทั้งชายทั้งตุ๊ดทั้งแต๋วเข้ามาป้วนเปี้ยนมันตลอด กลุ่มผมต่างรู้ดีว่าเรื่องนี้มักทำให้
ผมหัวเสียประจำ เพราะความรั่วบวกความมีมนุษยสัมพันธ์ดีของมันแหละ จึงทำให้คนเข้าหามันง่าย ไม่เหมือนผมกับไอ้โต๋
แม้จะมีคนอยากรู้จัก แต่ไม่มีใครกล้าเท่าไหร่ คงเพราะบุคลิกพวกผมดูนิ่ง ไม่ค่อยสุงสิงมั้ง น้อยรายที่จะกล้าชนถ้าไม่มั่นใจ
ตัวเองเหมือนฝนอะนะ นอกนั้นก็มีแต่ส่งสายตามองเท่านั้น
“เออ..แม่งจะมีใครอีก ทำยังกะกูมีเมียหลายคน เข้าเรื่องมึงเหอะมีไรว่ามา” ผมตัดบทเร่งมัน อยากจบเร็ว
ไม่รู้ปานนี้ไอ้รั่วมันโดนนัวไปถึงไหนแล้วไม่รู้
“กูไม่รู้นี่หว่ามึงอยู่ในโหมดลมหึงกำลังพุ่ง เรื่องไอ้รั่วทีไรมึงร้อนทุกที กุนซือเทพกูหลุดมาดก็เพราะไอ้รั่ว
เชื่อมึงแล้ว ทีเรื่องอื่นนิ่งเป็นเสือหลับนะสัด ไม่ชินอีกหรือวะ ทั้งที่มึงเจอประจำเสือกมีเมียหล่อต้องทำใจหน่อยเพื่อน ที่ผ่านมา
มันก็ยอมมึงคนเดียว กูไม่เห็นไอ้รั่วมันจะยอมใครเหมือนมึง อยู่กันจนหม้อข้าวดำปล่อยมันบ้างก็ได้ห่ารัน” ระยำ..ตกลงมัน
จะให้ผมช่วยหรือจะอบรมผมแทน ที่มันพูดผมไม่เถียง เพราะผมควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดีเท่าที่ควร ผมไม่พอใจที่มันไว้ใจคนง่าย
ใครต่อใครเข้าถึงเนื้อถึงตัวมันง่ายเกินไป แม้จะรู้ว่านิสัยมันเป็นแบบนี้แถมเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง ก็เพราะเหตุผลนี้มันถึงไม่ระวัง
ไม่แสกนหรอกว่าใครเค้าหวังอะไรจากมันกันบ้าง กลายเป็นผมต้องจัดการให้ตลอด จนเพื่อนในกลุ่มพากันคิดว่าผมหวงเมียเว่อร์
ทั้งที่ความจริงต้องไอ้โต๋มันโน้นแค่มีคนมองตะเกียงนานหน่อย ไอ้ห่านั่นตวัดหางตาเอาเรื่องขึ้นมาทันที ผมยังไม่เคยทำ
แบบนั้นเลยถ้าหากแค่มอง ยกเว้นประชิดถึงตัวอย่างเมื่อตะกี้นั่นแหละ
“ตกลงมึงจะสอนกู หรือต้องการให้กูช่วยกันวะ ถ้าไม่สำคัญกูวางนะ ทิ้งไอ้รั่วมันอยู่ลำพัง” ผมรวบรัดทันที
“เดี๋ยวสิห่าแนะนำกูก่อน คณะกูดันโหวตให้กูเป็นเดือนคณะ มึงก็รู้กูไม่ชอบแนะนำกูทีจะเลี่ยงอย่างไงดีว่ะ
กูไม่อยากขึ้นไปเดินโชว์” เข้าใจความรู้สึกมันนะ ผมเองก็ใช่จะชอบ ไม่ติดไอ้รั่วมันขอร้อง ไม่ลงทุนทำเด็ดขาด เดินปกติแล้ว
มีคนมองยังพอทำใจ ชินแล้วกับการถูกมอง แต่ไอ้ที่ต้องขึ้นไปเป็นจุดเด่นเพื่อให้คนพากันมองนี่สิรู้สึกพิกลเหมือนกัน
“ทำไม กูก็โดนไม่เห็นร้อนรนอย่างมึงเลย จะยากอะไรหลับหูหลับตาทำไปก็สิ้นเรื่อง” ผมตอบง่ายๆ
เผื่อมันจะเข้าใจ
“สัด แนะนำอย่างนี้คงไม่ต้องถึงมือมึงหรอก ดีดีดิวะ กูไม่อยากประกวดเหี้ยๆ แล้วมีมึงเป็นคู่แข่งด้วย
ยิ่งไปกันใหญ่ กูอายไม่อยากโดนสัมภาษณ์ไม่อยากแข่งกับมึงโอเคป่ะ” ไหลไปเลยไอ้เจ้าเล่ห์ เรื่องแถถนัดนักละมัน
แต่เรื่องคิดไม่เอาอ่าว
“งั้นมึงก็ทำเป็นป่วยต้องนัดหมอฉายรังสีเหี้ยไรของมึงก็ได้ ยากอะไรกับหลักฐานหมอประจำบ้านมึงไง
ขอร้องให้ช่วยก็จบ แจ้งเนิ่นๆเค้าจะได้มีเวลาหาคนแทน เท่านี้นะ” ผมตัดสายหนีไม่งั้นคุยยาว รีบกลับมาที่วงเหล้าอย่างเร็ว
พอมาถึงเสือกไม่เห็นมันนั่งอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นดันไม่เห็นไอ้พี่แซคอีกคน ชักตะหงิดแล้วผม
“อ้าวรัน นั่งดิมึง” ไอ้อั้มมันเรียกหลังจากเห็นผมเดินมาถึง ถือโอกาสเนียนถามก่อนเลย
“ทำไมวงมันโล่งขึ้นวะ หายไปไหนกันหมด” ตีวงกว้างเข้าไว้ครับ
“ใครไปไหน แค่พี่พรตกับพี่แซคไปเข้าห้องน้ำ” หึ..เอาแล้วไง
“ฟังมึงพูด กูปวดขึ้นมาเลยวะ ขอตัวแป๊ป” ผมชิ่งออกมาทันทียังไม่ทันหย่อนก้นลงเลย ตรงดิ่งไปยังโซน
ห้องน้ำด้านหลังให้ไว
“มึงถามทำไม?” เท้าผมหยุดนิ่งอยู่กับที่ทันที ก่อนจะกำบังตัวหลบมุมตรงเหลี่ยมเสายืนฟังมันคุยอะไรกัน
“กูเห็นมึงย้ายของไปนอนฝั่งโน้น มึงเป็นอะไรถึงย้ายไปนอนกับรุ่นน้อง บอกกูดิ”
“กูจะเป็นอะไร แค่อยากนอนติดฝาก็เท่านั้น” เสียงไอ้รั่วมันตอบ
“งั้นมึงย้ายกลับมา เดี๋ยวกูจัดการสลับที่ให้มึงนอนติดฝาเองตกลงไหม?”
“ไม่ต้องกูขี้เกียจย้ายไปย้ายกลับ ลำบากพวกน้องๆมันเพิ่งวุ่นวายจัดที่ให้กูเย็นนี้เอง” ไอ้รั่วมันพยายามเลี่ยง
“ไม่ลำบากหรอก กูจัดการเองมึงไม่ต้องยุ่งเลย เดี๋ยวกูไปย้ายให้”
“อะไรของมึงเนี่ย วุ่นวายกับกูจริงบอกไม่ย้ายก็ไม่ย้ายสิวะ” ไอ้รั่วเริ่มออกอาการเหวี่ยง มันพยายามจะเดิน
หนีแต่ไอ้แซคก็ขวางเอาไว้
“กูว่ามึงมีอะไรปิดบังกูชัวร์ ทำไมมึงต้องย้ายไปนอนกับพวกรุ่นน้องมัน ที่สำคัญคนที่นอนติดกับมึงคือไอ้รัน”
ไอ้แซคมันเอ่ยถึงผม หรือว่าที่ไอ้รั่วมันบอกผีเห็นผีคงจะจริง ไอ้ห่าแซคมันดูพวกผมออกด้วยหรือวะ
“มึงหมายความว่าไง?” ไอ้รั่วเริ่มประจันหน้าสายตาเอาเรื่องแล้วตอนนี้
“กูชอบมึง” ชัดเต็มสองหูเลยครับ แต่ไอ้รั่วมันนิ่งไม่มีแสดงอาการ คงเพราะมันรู้ก่อนแล้ว
“ขอโทษกูรับไว้ไม่ได้” มันปฏิเสธหน้าตาย ก่อนจะเดินชนไหล่ไอ้แซคออกมาอย่างไม่สนใจ
“เพราะมึงชอบไอ้รันใช่ไหมพรต?” มันไม่หยุดกลับหันมาตะคอกใส่ไอ้รั่ว เมียผมหยุดกึก มาดพระเอกมาก
มีหลับตาถอนหายใจไม่หันหน้ากลับไปเลยด้วยซ้ำ หันหลังพูดเสียงนิ่งว่า
“หากมึงอยากฉลาดไปแดกปลา อยากมีปัญญาแดกวิตามิน อยากแข็งแรงก็ฉีดวัคซีน แต่ถ้าอยากแดกตีนบอกกู
สั้นๆจำไว้กรุณาอย่าเสือกเรื่องชาวบ้าน เพราะมันไม่ใช่งานและไม่มีเงินเดือน” พูดจบมันยกไหล่บิดคอยังกับนักเลงแล้วเดินลิ่ว
เลยครับ ส่วนไอแซคหน้าเจื่อนยืนกำหมัดแน่น สายตามันไม่ยอมรามือแน่ เท่ฉิบเมียผมพอมันพ้นมุมมาผมคว้ามันเข้ามากอด
ทันที เกือบโดนมันชกเข้าให้พอมันรู้ว่าเป็นผมได้แต่ง้างหมัดค้างไว้ ผมเลยลากมันไปยังส่วนหย่อมซึ่งลับตาพอสมควร
เปิดไฟสีส้มให้บรรยากาศสลัวๆ พอมาถึงประกบจูบมันเข้าให้ มันก็จูบตอบผมเช่นกัน เรายืนแลกจูบกันนานพอสมควร
ถึงค่อยถอนปากออก ต่างยืนจ้องตากันนิ่ง แล้วมันจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนว่า
“ไม่ไว้ใจกูสิ ถึงตามมาแอบฟัง” หน้าตานี่ออกอาการกวนสุดๆ
“หึ..ทำไมถึงคิดว่ากูไม่ไว้ใจ หรือมึงทำให้กูไม่ไว้ใจ” ผมสวนกลับ จากหน้าที่กวนเมื่อตะกี้
กลับปากอ้าตาค้างอึ้งคำพูดของผม ท่าทางตลกชะมัด
“มึงนี่แม่งทุกที กูเป็นฝ่ายถามไม่ใช่ให้มึงมาต้อน เห็นเปล่าสุดท้ายโดนมันสงสัยจนได้ ถ้ามันเอาไปพูดจะทำไง?”
มันบ่นผมใหญ่
“มีมันแหละที่สงสัย เพราะมันคิดไม่ซื่อกับมึง ฉะนั้นไม่ว่ามึงจะทำอะไรย่อมอยู่ในสายตามันตลอดยังไงเรื่องนี้
สักวันมันก็ต้องรู้ ว่าแต่มึงไม่ได้คิดนอกใจกูอยู่ใช่ไหม?” ผมพูดหน้านิ่ง ลงท้ายแกล้งมันด้วยอยากรู้ว่ามันจะพูดยังไง
“ยืนอยู่ไม่ได้ฟังหรือไงว่ากูพูดอะไรกับมัน” มันไม่ตอบแต่โยนลูกให้ผมแทน นี่คือความฉลาดของมันล่ะ
“กูมาไม่ทัน ได้ยินแค่ประโยคท้ายนิดหน่อย เลยต้องย้ำเอากับมึง” ผมแถกลับอย่างเนียน
“งั้นมึงฟังกู นอกใจคืออาการปันใจให้คนอื่นนอกกายคืออาการอยากมีคนใหม่ กูไม่ใช่คนมากรัก
เพราะคนมากรักเอาใจไว้ที่ปาก แต่คนรักมากเอาปากไว้ที่ใจ..สัด” พูดจบสบถใส่หน้าผมอีก ผมกลั้นขำเอาไว้ไม่ให้มันรู้
กำลังสนุกกับการได้แกล้งมัน
“พูดดีเนอะ ทำให้ได้ด้วย” ยังไม่จบครับทิ้งท้ายอีกหน่อยย้ำบ่อยๆ ไม่ให้มันลืม
“เหี้ย..ย้ำแต่กูสำคัญมึงเหอะ เลิกหึงได้แล้ว กูไม่มีให้ความหวังกับใครหรอก มึงเองใช่ย่อยอย่าให้กูรู้
มีแอบซั่มใครเข้า กูเอาตาย” ออกอาการเหวี่ยงผมกลับ มีขู่ตบท้ายพร้อมทำตาขวางให้อีก
“ถึงทีมึงฟังกูบ้าง วันใดที่กูเลิกหึงให้รู้ไว้เลยว่า วันนั้นคือวันที่มึงหมดความสำคัญ ทีนี้ยังต้องการอีกไหม?"
พูดจบมันอึ้งไปอีกรอบ เจอผมจัดแต่ละดอกเสือกทำหน้าประหลาดแบบที่ผมชอบประจำ แล้วจะไม่ให้แกล้งมันได้ยังไง
หนึ่งในสีสันของชีวิตผมเลยที่ได้แกล้งมันแบบนี้???
เรากลับมานั่งวงเหล้ากันต่อ คราวนี้ไอ้รั่วมันย้ายมานั่งข้างผมเฉยเลยครับ ไม่สนใจสายตาของไอ้พี่แซคที่จ้อง
มันอย่างตัดพ้อสักนิด
“พี่พรตกับไอ้รันสนิทกันเร็วเนอะ” ไอ้หยกมันพูดขึ้นกลางวง ถือเป็นคำถามปราบเซียนได้ถ้าตอบไม่ดี
“กูเป็นพี่รหัสมัน ส่วนมันเป็นน้องรหัสกูสนิทกันให้เร็วแหละดี เดี๋ยวกูต้องเทรนมันประกวดเดือนมหาลัยอีก”
มันตอบไอ้หยก แต่เหมือนไขข้อสงสัยของทุกคนไปพร้อมกันด้วย
“พี่จะให้มันตอบคำถามเหมือนพี่ปีก่อนหรือเปล่าครับ..ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้อั้มมันแซวขึ้นมา เรื่องประวัติการประกวด
ของไอ้รั่วที่ดันตอบคำถามกวนกรรมการ รุ่นน้องได้ฟังตำนานเป็นเรื่องโจกประจำคณะทุกคน พาเอาในวงหัวเราะตามเป็นพรวน
เรียกเลือดขึ้นหน้าไอ้รั่วเพราะมันกำลังอาย
“ไอ้ห่า จะกวนตรีนช่วยดูฤกษ์ยาม จะลามปามช่วยดูหน้ากูหน่อย จะปีนเกลียวช่วยดูเวล่ำเวลา เดี๋ยวจะโดนถีบ
ไม่รู้ตัวแหละมึง” มาเป็นชุดแต่ไม่มีใครเค้าถือสามันหรอก ยิ่งเติมดีกรีต่อมขำให้กระจายเข้าไปใหญ่
“ฮ่าๆๆ พี่จะเท่ไปถึงไหน แค่นี้ก็เป็นไอดอลพวกผมแล้วครับ เผยเคล็ดลับให้เป็นชายเปี่ยมเสน่ห์อย่างพี่บ้างดิ”
ไอ้หยกหยอดบ้าง คงกะขอคำแนะนำไปใช้กับฝนมั้ง เห็นเร่งจีบเค้าเต็มที่เลย เลิกแถวมีการเดินไปส่งถึงที่พักอีกต่างหาก
“ได้กูบอก ฟังไว้เป็นชายไทยต้องรู้หน้าที่รับใช้ชาติ 2 ปี รับใช้สตรีตลอดกาล แค่นี้มึงก็เท่แล้วไอ้น้อง...ฮ่าๆๆ"
คราวนี้ทั้งวงฮาไปตามระเบียบ ต่างช่วยกันออกแรงยั่วให้มันปล่อยมุกรั่วกระจายเลยทีนี้
“เก๋าขั้นเทพวะพี่ คมสุดๆ คิดได้ไงเนี่ย ฮ่าๆๆๆ” ไอ้ขุนมันยกย่อใหญ่ พวกรุ่นพี่ที่นั่งกันอยู่พากันหัวเราะ
งอหายกับความรั่วของไอ้เหยี่ยว แม้แต่ไอ้พี่แซคมันยังอดอมยิ้มไม่ได้ นี่แหละเสน่ห์ของไอ้รั่วเค้าละจะมีใครโกรธมันลง
“กูถามมึงเคยกินขี้มูกตัวเองป่ะ?” มันหันมาเล่นกับไอ้ขุนบ้าง คงเห็นไอ้ขุนมันนิ่งกว่าใครมั้ง ตั้งแต่มายังไม่
โดนไอ้เหยี่ยวจิกเลยนี่
“ไม่อ่ะ?” ไอ้ขุนมันก็ตอบสีหน้าจริงจังมาดเข้มตามสไตล์
“ทำไมว่ะ?” ไอ้เหยี่ยวยังกวนต่อ
“ใครจะไปกินเค็มตายชัก สกปรกด้วย” ไอ้ขุนมันก็ยังตอบปกติ
“เหรอ? แล้วมึงเคยกินขี้หูตัวเองป่ะ?” มันยังไม่หยุด ตั้งคำถามไอ้ขุนต่อ พวกในวงต่างตั้งใจฟังว่า
มันจะถามไปทำไม
“ไม่เคย ใครจะไปกินของแบบนั้น ขมตาย” คราวนี้จากมาดเข้มนิ่ง ไอ้ขุนหลุดฟิวส์มาบ้างแล้ว เริ่มหงุดหงิด
ที่ไอ้รั่วดันถามปัญญาอ่อนกับมันอยู่ได้มั้ง
“ไม่เคยกินจริงดิ?” ไอ้เหยี่ยวก็ยังไม่เลิกกวนมันอีก
“เออ..ไม่เคยก็ไม่เคยดิ” คราวนี้ไอ้ขุนตอบแบบเสียงห้วน
“อืม..แล้วมึงรู้ได้ไง ว่ามันเค็มและก็ขมนะ” จบข่าวครับ เล่นเอาบางคนกุมท้องกันไปแล้ว ผมยังอดขำไม่ได้
แม่งไล่ต้อนจนไอ้ขุนหลุดหมดเลย ที่แน่ๆตอนนี้ไอ้ขุนอ้าปากค้างหน้าแดงก่ำไปแล้ว ในขณะที่แต่ละคนขำกันกระจาย
นี่แหละเหยี่ยวรั่วของจริง..???
มาต่อให้แล้วนะคะ มีความสุขกับมุกรั่วๆ ของพี่พรตต่อไป
ขอขอบคุณ ทุกๆคนที่ "ช่วยแชร์" ...
ขอขอบคุณ ทุกๆคนที่ "กด Like" ...
ขอขอบคุณ ทุกๆคนที่ "ก๊อบไป!" ...
ขอขอบคุณ ทุกๆน้ำใจ "ที่มีกัน" ..
เราไม่ได้ต้องการให้มัน "ดัง" ...
แต่.. เราต้องการให้มัน "โดน" ... !!!
Luk. :กอด1:
@@ ปล. วันอาทิตย์ที่ 25 นี้ พี่วีกับพี่กล จะเข้ามาอวยพรคริสมาสต์และปีใหม่ให้กับแฟนๆ
ใครอยากถามอะไร ไปตั้งคำถามไว้เลยนะคะ พี่ๆเค้าจะเข้ามาตอบมาพูดคุยด้วยค่ะ
-
:z13: คุณลัก
น้องพรตมาแล้วววววววววว
:z2:
ตอนนี้พรตแน่มาก
ความจริงน่าจะ :z6: เข้าหน้าให้สักที
คนอะไร๊จะรวบกินทั้งปั๋วทั้งเมีย
เสื่อมมาก
:m31:
-
:-[
-
เฮ้ยยย ชอบบบบบ
-
โอ้ยยยยยยยยย ฮาตลอดอ่ะ
โครตคมมมมมมม :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
อยากอ่านฉากหวานๆ บ้างแล้ว :impress2:
เปิดตัว่าเป็นแฟนกันซะทีเถอะ
-
ไม่รู้ว่าใครหึงใครกันแน่
เจ้าบทเจ้ากลอนกันทั้งคู่ :laugh:
-
ชื่นใจได้อ่านเหยี่ยวรั่ว :-[
คิดถึงจริงๆ นะคะ
อ่านภาคตะเกียงแรกๆยังไม่รั่วขนาดนี้เลย :m20:
เก็กตลอด :laugh:
-
เวลาหึงก็ยังรั่วนะพรต :laugh:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
o13 สุดยอดความฮาและรั่ว
กดบวกและเป็ด
-
มันโดนค่ะ โดนใจสุดๆ o13
-
ขนาดหักอกคนอื่นพี่ยังจะเอาฮาอีกนะ :laugh5: :laugh5:
-
ฮาโคตรๆๆ ยืม ไปแชร์หนอยนะคร๊ะ คิดได้ไงอ่ะ
่
พรุ่งนี้มีสอบ แต่อดไม่ไหวเข้ามาดู เจอ พรตรั่ว ต้องอ่่าน
ขำซะลืมที่อ่านอยู่เลยอ่ะ
:m20: :m20: :m20: :m20:
-
“หากมึงอยากฉลาดไปแดกปลา อยากมีปัญญาแดกวิตามิน อยากแข็งแรงก็ฉีดวัคซีน แต่ถ้าอยากแดกตีนบอกกู
สั้นๆจำไว้กรุณาอย่าเสือกเรื่องชาวบ้าน เพราะมันไม่ใช่งานและไม่มีเงินเดือน”
ขนาดจะด่าเค้ายังต้องคล้องจองกันเล้ยยย 555555
เปิดเผยซะทีเถอะพรตว่าเปนแฟนกะรัน
ถ้าไม่เปิดเผยซะที คนอ่านจะคาบรันไปแล้วนะ คิคิ :laugh:
-
:m20: :m20: :m20:
ทั้งขำทั้งเขินเลย
จิงๆ
น่ารักกกกกกกกกกกกก
-
พรตเอ๊ยๆๆ เจอไปประโยคเดียว ถึงกับจอดเลยอ่ะนะ
-
พรตก็พรต ยังไงก็ต้องรั่ว ถ้าวันไหนไม่รั่ว แสดงว่าผัว (รัน)ไม่กลับบ้าน :m20: :jul3:
-
55555555555555555555555555+
คมจริงอะไรจริง
ฮากระจายมากๆ
ขอยืมไปโพสใส่เฟสซักประโยคสองประโยคจะว่าอะไรมั้ยคะเนี่ยย
><
-
:m20: :m20: :m20:
พี่พรตเล่นมุกซะ เสน่ห์เยอะอย่างนี้ก้อพาพี่รันเครียด
-
:m20: :m20: :m20:เอาไปเลยเป็ดเป็ดเป็ด โอ้ยสุดๆไปเลยค่ะlux
:3123:มาต่อไวไวนะ อ่านแล้วหายเครียดง่ะ คิดถึงพรตรั่วนะ :กอด1:
-
:m20: :m20:
ชอบสารพัดมุขที่เหยี่ยวรั่วเราเอามาเล่นม้ากมากกกกกกกกกกกกก ><
ฮาไปไหนเนี่ย
รันนี่ติดพรตเพราะความรั่วเลยใช่มะ 555
-
อย่างงี้หึงกันทั้งคู่ป่าวอะ
-
:m20: :m20: กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โครตฮา
แต่คนแต่งโครตเกรียน แต่งได้ไง รั่วที่สุด :laugh:
-
ถ้าวันที่ไอ้พี่แซครู้ความจริงว่าพรตรั่วเป็นเมียรันมาตั้งนานจะว่าไงนะเค้าสายเดียวกันไม่ใช่เหรอ
-
ฮาได้ใจอะ สมกับเป็นพรตรั่วได้ตลอด
-
ถ้าวันที่ไอ้พี่แซครู้ความจริงว่าพรตรั่วเป็นเมียรันมาตั้งนานจะว่าไงนะเค้าสายเดียวกันไม่ใช่เหรอ
-
คู่นี้หึงกันไม่ถึงอีกตอนด้วยซ้ำแฮะ 5555
น่ารักจริงๆเลยน้า~(พี่พรตเนี่ย)
น่ากินจริงๆเลยน้า~(พี่รันเนี่ย)
รอตอนต่อไปค่ะ
-
:m20: :m20: โอ้ย ฮาอิพี่พรตอ่ะ ทำไมมันรั่วได้ขนาดนี้
-
อยู่กับพรตต้องอายุยืน หัวเราะตลอดเวลา
-
พรตน่ารักอ่ะ เข้าใจที่รันหึงเลย
-
พ่อคนเจ้าบทเจ้ากลอน
o13 o13
-
:a5: นึกว่าความจะแตกกกกก
แต่แตกก็แตกไปสิ ดีซะอีก จะได้ไม่มีคนมาคอยจ้องงาบ o18
แต่ละคน ผลัดกันหึงนี่หว่าาา
-
พรตรั่วไม่ไหวแล้ววววว
-
:m3: ขี้หึงด้วยกันทั้งคู่เลยนะเนี้ย พรตก็หึงรัน รักก็หึงพรต
หวังว่าแซคคงตัดใจได้ซักทีนะ ว่าพรตเขามีเจ้าของแล้ว
-
กรี๊ดวันอาทิตย์ไม่อยู่บ้าน
แง่ พลาดเลย แต่เดี๋ยวก่อน ไปทิ้งคำถามไว้ได้นี่นา
ขอเวลาไปนึกก่อน 2 วัน กำลังอ่านจะจบแล้ว
เข้าเรื่อง
เพิ่งนึกได้ว่าอิตาบอมเบย์ก็เรียนทีเดียวกับรันนี่โน๊ะ
รันยอมพรตมากๆ เลยนะเนี้ย ที่ลงประกวด
บอมว่าแน่ๆ ยังโอดโอยเลย
-
55555 เจ๋ง รั่วได้อีก :m20: :m20: :m20:
-
โดนจริง อะไรจริงค่ะ :impress2:
ฮะฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
สำหรับหยก "ชายไทยต้องรู้หน้าที่รับใช้ชาติ 2 ปี รับใช้สตรีตลอดกาล"
แต่สำหรับพรต เราว่าน่าจะเป็น "ชายไทยต้องรู้หน้าที่รับใช้ชาติ 2 ปี รับใช้สามีตลอดกาล" มากกว่าอ่ะ :laugh: :laugh:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
เท่ห์มว๊ากกกกกกก พี่พรต *ชูป้ายไฟ*
คำคมสุดๆ
คมซะบาดเลย รันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่
แอบคมและแอบจึก หุหุ
-
:laugh:รั่วได้น่าร๊ากกกมากๆ
-
ฮาตลอดอะชอบอยากได้แบบนี้
-
ชอบคนอย่างเหยี่ยว รั่วน่ารักตลอดเวย์คารมคมคายจริง :m20:
แค่นี้รันก้อกันคนแทบแย่แล้วจะเนื้อหอมไปไหน
-
รักกันนนนนนนนนนน :L2:
:call:
-
นับวันพรตยิ่งน่ารัก สมแล้วที่รันจะตามหึง
-
:laugh: ฮ่าๆๆๆ สงสารคนโดนแกล้งเนอะ
-
มุกเค้าไม่เคยไม่ฮา 5555 พรตเอ๋ยคิดได้งั้ยน้อง
คู่นี้เค้าดีจริงแรงจริง ขี้หึงขี้หวง ดีๆ ชอบจ้า
-
ขุนซวยไป ดันนิ่ง
พรตนี่สุดยอดความรั่วจริงๆ
-
น่ารักมากไปแระ :z2:
-
ฮาอ่ะ พรตรั่วแรว๊งงงงงงงงงง
คุณรั่วขากบอกมขนาดนี้ หวังว่าพี่แซคคงกินปลานะคะ ฮ่าๆ
โอยย พอกันทั้งผัวทั้งเมีย
-
ยิ่งอ่าน ยิ่งชอบพรตอ่ะ
และที่เด็ดคือประโยคนี้
" วันใดที่กูเลิกหึงให้รู้ไว้เลยว่า วันนั้นคือวันที่มึงหมดความสำคัญ"
ไม่มีทาง !!! ยังไงรันก็หึงพรตอยู่ตลอดแหละ !!!
-
:impress3:
-
อ่านแล้วต้องกดบวกเป็ด ! 55555555.
พี่พรตยังคงรั่วได้ใจเหมือนเดิมสิน่า ><
พี่รันหึงบ่อยๆนะ แอ๊ดวานซ์ไปเลย ๆ :z1:
ปล้ำลิง.เบื่ออิพี่แซค แย๊กกกกกกกกกก :z6:
-
พรตเจ้าบทเจ้ากลอนตลอดไม่มีตกหล่นจริงๆ
แซคน่าจะโดนจัด :z6:หนักๆซักครั้ง
-
รักสุดติ่งค่า พี่พรต นิยายเรื่องนี้ขอคำเดียวสั้นๆแต่ได้ใจความว่ามัน "โดน"
รั่วจัดหนักขนาดนี้ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยให้รันช่วยอุดรูรั่วให้เนอะ
-
ได้อีกพี่พรต ขำน้ำตาไหล
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มพรต จิ้มรัน จิ้มคนเขียน
:m20: :m20:
:pig4:
-
ชอบอ่า.. วาจาช่างคล้องจอง ฮ่าๆๆ
-
พี่พรตตอบคำถามมาที ฮาเยี่ยวแทบเล็ด :laugh:
-
:m20:สรุปๆๆแล้วใครหึงใครเนี่ย :laugh:
-
ขยันหึงขยันหวงกันดีจริงๆ เพิ่มรสชาดให้ชีวิต
กว่าจะจบคาดว่าคงเหนื่อยกันน่าดู เสน่ห์แรงทั้งคู่
เออ สรุปแล้วใครหึงใครล่ะเนี่ย :laugh:
ขอบคุณคนเขีบนมากค่ะ :L2:
-
โดนๆๆๆ :laugh: ขำๆหวานๆตลอดอ่ะเรื่องนี้ อิอิ
-
สมน้ำหน้าไอพี่แซค หวังว่า พี่คงรับประทานปลาเป็นอาหารนะพี่ ฮ่าๆๆๆ
-
พี่แซคได้รับคำตอบชัดเจนมั้ย :laugh:
-
ติดตามอย่างใกล้ชิด
พี่พรตเท่มากอ่ะค่ะ รักเลยอ่ะ
รอคอยต่อไปอย่างใกล้ชิดนะค่ะ
-
@@@ แจ้งข่าว....ดี!!!!
รวมเล่มไตรภาคย์งานเขียนเรื่อง ตะเกียงพิเศษ จอมใจนักเลง เหยี่ยวหัวใจ เป็นบล๊อคเซ็ทรวมไตรภาคย์
ทั้งหมดสามเรื่อง เปิดจองได้แล้วค่ะ แต่!..ยังไม่เปิดโอน จะเปิดโอน มีเลื่อนเป็นกลางเดือนมกรา ปีหน้า
ที่แจ้งให้จองก่อน เพราะท่านที่ลงชื่อจอง 150 คนแรก ตอนเปิดโอนท่านยังยืนยันการโอนสั่งซื้อ
ท่านจะได้รับหนังสือแถมเรื่อง 'เทพพิทักษ์ขุนทัพ' ฟรี!..อีกหนึ่งเรื่อง โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายสำหรับเรื่องนี้
สนใจส่งเมลล์ มาจองได้ที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท Com ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
ส่วนท่านที่สนใจเฉพาะเรื่องไม่เอาเป็นไตรภาคย์ ไม่ต้องถามนะคะว่าแยกซื้อได้ไหม ได้อยู่แล้วคะ
ตอนนี้แค่เปิดจอง ให้นักอ่านที่ต้องการเก็บหนังสือไตรภาคย์นี้ไว้ ได้ลงชื่อจองเข้ามา
ปล.ทุกเรื่องจะมีตอนพิเศษ แถมในเล่มเรื่องละ 2 ตอน ซึ่งไม่โพสฯลงในกระทู้นิยาย
เก็บตังค์หยอดกระปุกได้เลย จะนำรูปเล่มและข้อมูลที่เหลือมาแจ้งให้ทราบเป็นระยะ คอยติดตามด้วยนะคะ
ปล. 2 สำหรับคนจองแล้วไม่โอน ถือว่าสละสิทธิ์ เราจะเลื่อนสิทธิ์การโอนตามลำดับของคนจอง
หากใครเข้าข่ายอยู่ใน 1 ถึง 150 คนแรก ก็จะได้รับสิทธิ์พิเศษไปแทนนะคะ
ปล3. เปิดรับจองรับโอนไม่จำกัดนะคะ แก้ไขความเข้าใจผิดเสียใหม่
แต่จะได้รับแถมพิเศษเฉพาะคนจองคนโอน 150 คนแรกเท่านั้นค่ะ นอกนั้นไม่ได้ของแถม
Luk. :pig4:
เหยี่ยวหัวใจ
Part 10
เมื่อพรตสงสารอาจารย์!
.
.
.
.
.
“เฮ้! รันทางนี้เพื่อน”
ไอ้หยกมันตะโกนเรียก มียกมือขึ้นโบกตั้งแต่เห็นผมร้อยเมตรกันเลย ทำเอานักศึกษาที่เดิน
ผ่านไปมามองกันเป็นพรวน เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจเกินไป ผมรีบโบกมือตอบพร้อมจ้ำพรวดๆไปหาพวกมันซึ่งนั่งสุ่มหัวกันอยู่
ตรงโต๊ะใต้ตึกคณะทันที
หลังจากคืนสุดท้ายที่รับน้องวันเสาร์ เหตุการณ์ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แม้ว่าไอ้รั่วมันพยายามเว้น
ระยะกับไอ้พี่แซคขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับมึนตึงไม่พูดไม่คุยด้วยแบบนั้น เข้าใจมันเหมือนกันเพื่อนที่ต้องทำกิจกรรมร่วมกัน
จะทำเป็นแล้งน้ำใจใส่ไม่ได้ ที่เหลือขึ้นอยู่กับพฤติกรรมไอ้พี่แซคว่าจะล้ำเส้นมันหรือเปล่า
หลังจากเลิกวงเหล้าเราก็เข้านอนปกติ มันมานอนตรงข้างฝาติดกับผม โดยไม่มีใครตั้งข้อสังเกต
หรือสงสัยอะไรสักนิด ผลพวงคงเนื่องมาจากวงเหล้าที่สร้างความเฮฮาสนุกสนานจนคุ้นเคยกันไปเลย ทำให้ไม่มีใครมาคอย
ตั้งแง่จับผิดที่จู่ๆมันย้ายมานอนข้างผม แถมกลุ่มเพื่อนผมก็หัวเราะเฮฮาไปกับมุกรั่วกระหน่ำตีต่อมขำของไอ้รั่วมันอย่าง
ถูกอกถูกใจไปตามๆกัน ต่างเปิดใจยอมรับมันอย่างไม่เหลือช่องว่างกันเลย พอเช้าขึ้นมาหลังทานมื้อเช้าพวกพี่สต๊าฟ
ก็ต้อนน้องๆ เก็บสัมภาระเดินทางกลับ ได้หยุดพักผ่อนวันอาทิตย์หนึ่งวัน จนเปิดเรียนมาวันจันทร์นี่แหละ
คาบแรกเป็นวิชาเลือกเสรี ผมเพิ่งรู้มาว่ากลุ่มไอ้รั่วมันก็เข้าเรียนด้วย เท่าที่ทราบเทอมที่ผ่านมา
ทางมหาลัยไม่เปิดให้ลงทะเบียนรายวิชานี้ พวกมันจึงพากันลงมาตามเก็บเอาเทอมนี้ กลายเป็นว่ารุ่นน้องรุ่นพี่ได้เรียนร่วมกัน
ที่ผมรู้ว่ามันเรียนคลาสเดียวกับผมเพราะตารางเรียนของผมของมันเราต่างให้กันไว้คนละชุดพอเอามาเทียบกันแล้ว ถึงได้รู้ว่า
ผมกับมันดันเรียนด้วยกันซะงั้น ทั้งที่เค้าเปิดสามห้องเพื่อให้นักศึกษาเทอมที่ผ่านมาได้เก็บตกรายวิชานี้ด้วย เป็นครั้งแรก
เลยก็ว่าได้ที่ผมจะได้เรียนห้องเดียวกับมัน
“ไงมาถึงกันแต่เช้าเลยนะ” ผมทักทายเพื่อนๆ ซึ่งตอนนี้มีแต่กลุ่มผู้ชาย เพราะพวกผู้หญิงไม่ลงวิชานี้
กันเลย อยากรู้หรือครับว่ามันคือวิชาอะไร มันคือวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา จึงมีแต่ผู้ชายเลือกเสียส่วนใหญ่ ดังนั้นแต่ละคน
ต้องเอาชุดวอร์มเตรียมมาเปลี่ยนด้วยเพราะเรียนในโรงยิม
“พวกกูตั้งใจมาแดกข้าวรองท้องก่อน สองคาบติดกันกลัวหิววะ ว่ากันว่าอาจารย์แม่งเคี้ยวด้วย
เราดันมาเจออาจารย์นภดลเฮี้ยบตัวพ่อเข้าให้ ห้องอื่นเค้าได้อาจารย์อรุณขานั้นใจดีไม่กดเกรด ข้อมูลล่าสุดที่สายข่าวแจ้ง
พวกกูมาเลยล่ะ” ไอ้อั้มสาธยายถึงเหตุผลที่พวกมันแหกขี้ตากันมาแต่เช้า เพราะผมมาถึงแปดโมงจะครึ่งแล้ว มีเรียนเก้าโมง
แต่พวกมันดันมาถึงก่อนก็แสดงว่าตั้งลำเตรียมตัวกันมาอย่างดี
“ไปยิมเปลี่ยนชุดรอกันเลยเหอะ” ไอ้ขุนมันชวนเลยพากันยกขบวนตรงไปยังโรงยิมที่ใช้เรียนทันที
พอมาถึงรีบตรงไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าซึ่งมีล๊อกเกอร์สำหรับไว้เก็บของส่วนตัว ก่อนพากันเปลี่ยนเสื้อผ้าเอาของส่วนตัวเก็บ
เรียบร้อยล้วค่อยออกมานั่งบนอัฒจันท์รออาจารย์ไปพลางๆ เก้าโมงตรงอาจารย์นภดลแกเดินเข้ามา นักศึกษาต่างพากันลุก
ลงไปยืนรวมตัวกลางสนามรอฟังแก่อธิบายบทเรียน
“เชิญพวกคุณเข้าแถวให้เรียบร้อยตรงนี้ ให้ผมเช็คชื่อก่อนจะได้รู้จักหน้าตากันเอาไว้” พูดจบพวกผมก็
จัดการเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย มองหาจนทั่วยังไม่เห็นกลุ่มไอ้รั่วโผล่หัวมากันเลย ไม่รู้มันทำอะไรอยู่เพราะผมกับมัน
แยกกันตอนลงรถ เห็นมันบอกต้องรีบไปประชุมกรรมการที่ห้องกิจกรรมก่อน พอถึงชั่วโมงเรียนมันก็น่าจะมาได้แล้วนี่นา
เท่าที่ประมาณจำนวนคนตามสายตาตอนนี้ เป็นนักศึกษาปีหนึ่งทั้งนั้นร่วมสามสิบกว่าคน
“เอาละพวกคุณนั่งขัดสมาธิตรงพื้นนี่แหละผมจะขานชื่อทีละคน เรียงตามลำดับเริ่มที่นายมรกต
นายนพขุน นายอภิชาต นายอรัญ บลาๆๆ” อาจารย์แกก็ขานชื่อไล่จากกลุ่มผมกันเลย ตั้งแต่ไอ้หยก ไอ้ขุน ไอ้อั้มและผม
ตามด้วยคนอื่นๆ ซึ่งพวกผมก็ยกมือขานรับตามระเบียบ กระทั่งมาถึงชื่อนี้
“นายวรพรต” เงียบครับไม่มีคนขาน อาจารย์แกยืนค้ำหัวพวกผมอยู่เงยหน้าจากแฟ้มรายชื่อ
กวาดมองไปทั่วก่อนจะขานเรียกเสียงดังอีกครั้ง
“นายวรพรต” สิ้นเสียงรอบที่สอง
“มาครับ!” มันตะโกนรับตั้งแต่หน้าประตูโรงยิมก่อนวิ่งนำขบวนเพื่อนมันทั้งกลุ่มเข้ามามีไอ้พี่แซค
ไอ้พี่หิน ไอ้พี่กล้า รวมมันสี่คนยังไม่มีใครเปลี่ยนชุดเลย
“นี่พวกคุณไม่รู้เวลากันหรือไงว่าวิชาผมต้องเข้าเรียนกี่โมง” อาจารย์แกใช้น้ำเสียงตำหนิกลับไป
พวกมันก็ยืนหอบแฮกๆ ข้างแถวพวกผมที่นั่งกันอยู่ ในมือแต่ละคนมีหนังสือกระเป๋าเสื้อผ้าที่ใส่ชุดมาเปลี่ยนพะรุงพะรัง
ไม่มีใครตอบแกสักคนคงรู้ว่าผิดที่มาสาย
“เอาเถอะ วันแรกผมอนุโลมให้ วิชาของผมหากขาดเกินสามครั้งหมดสิทธิ์สอบ ต่อให้คุณทำคะแนนได้ดี
แค่ไหนก็ไม่สน ผมตัดเกรด A ที่ 90 ส่วน D ปัดที่ 55 ได้หรือตกขึ้นอยู่กับพวกคุณเอง” อาจารย์แกบ่นแกมไม่พอใจนิดๆ
คงกำลังหงุดหงิดพวกมันอยู่แถมรหัสนักศึกษาดันเป็นรุ่นพี่อีกด้วย กลับไม่เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับรุ่นน้อง มันก็ตีหน้ามึนในขณะที่
พวกเพื่อนมันต่างยืนนิ่งไม่มีโต้แย้งกันเลยสักคน
“เอาละผมจะเช็คชื่อต่อ พวกคุณไปนั่งในแถวรอเช็คชื่อเสร็จค่อยไปเปลี่ยนชุดจะมัวยืนเป็นคนโง่อยู่ทำไม?”
แกยังไม่หายหงุดหงิดมีบ่นทิ้งท้ายอีกต่างหาก พวกเพื่อนมันพากันนั่งลงไม่อิดออด ยกเว้นมันคนเดียวยังคงยืนเฉยไม่ยอมขยับ
ทำเอาทุกคนต้องหันไปมองคงกำลังงงอยู่ทำไมไอ้รั่วมันถึงไม่นั่ง ผมเองใช้สมองคิดวุ่นไปหมด กังวลกลัวมันโกรธที่โดน
อาจารย์ฉีกหน้าตั้งแต่คาบแรกแล้วนอยด์ไม่ยอมเรียนขึ้นมาซะงั้น
“อ้าว! ทำไมเธอยังไม่นั่งอีก” อาจารย์มองหน้ามันแล้วถามย้ำ
“ผมไม่กล้านั่งครับ” มันตอบแกไป เล่นเอาทุกคนงงเข้าไปใหญ่ ผมพลอยลุ้นระทึกว่ามันจะเล่นอะไร
ของมัน ไอ้รั่วมักมีมุมที่ทำให้คิดไม่ถึงอยู่เป็นประจำ
“งั้นผมถามอีกครั้ง ใครคิดว่าตัวเองโง่ให้ยืนขึ้น?” อาจารย์แกแรงแล้วครับ เหมือนเจตนาจะว่าแดกมันเลย
หลายคนเริ่มหน้าเสียไอ้พี่แซคพยักหน้าเรียกให้มันนั่งลง ไอ้รั่วก็ยังยืนนิ่งไม่หือไม่อือหน้ามึนมาก กระทั่งอาจารย์แกเหลืออด
ตะคอกเสียงดังว่า
“ที่คุณยังคงยืน ยอมรับว่าตัวเองโง่งั้นสิ?” อาจารย์พูดจบ เรียกเสียงหัวเราะขึ้นมาทันที พอมีคนหัวเราะ
อาจารย์แกเริ่มมีสีหน้าดีขึ้นที่เห็นไอ้รั่วมันโดนเพื่อนในคลาสหัวเราะเยาะกลายเป็นตัวตลกไปแล้ว ทุกคนต่างคิดว่ามันยอมรับว่า
ตัวเองโง่หรือไง ถึงได้ยืนไม่ยอมนั่งลงสักที กระทั่งมันเอ่ยปากขึ้นมาว่า
“เปล่าครับผมไม่ได้โง่ แต่ที่ผมไม่นั่งลงเพราะผมไม่อยากให้อาจารย์ยืนคนเดียวต่างหาก ผมกลัวว่าอาจารย์
ไม่มีเพื่อนครับ” คราวนี้เสียงหัวเราะดังสนั่นลั่นโรงยิม เพราะไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะกล้าตอบออกมาได้หน้ามึนอย่างนั้น
ตอนนี้อาจารย์แกหูแดงหน้าแดงไปแล้วได้แต่อ้าปากอึ้งค้างไม่รู้จะพูดอะไรดี คงคิดไม่ถึงว่าคำพูดของตนจะย้อนกลับมา
เล่นงานเข้าให้ เอากับมันสินี่แหละเหยี่ยวรั่วของจริง อย่าประมาทว่ามันไร้สมองเป็นอันขาด ปัญญามันลึกล้ำจนล้น
จนกลายเป็นรั่วอย่างที่เห็น หลังจากนั้นอาจารย์ก็ไม่กล้าแม้แต่จะอ้าปากกัดมันสักคำ แกคงกลัวโดนย้อนศรหงายตึง
ไม่ทันรู้ตัวเข้าอีกมั้ง วีรกรรมในคลาสที่ผมเรียนร่วมกับมันครั้งแรก กลายเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ไปทันทีทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่
เพราะสายข่าวไปเร็วกว่าอะไรเสียอีก ใครบ้างจะไม่ตื่นเต้นกับการที่เห็นอาจารย์สุดเฮี้ยบปะทะคารมกับพี่พรตสุดหล่อของน้องๆ
แล้วแพ้ราบคาบ ความรั่วกลายเป็นฮีโร่ในคณะดังข้ามต่างคณะไปโดยปริยาย วัดเอาได้จากเหตุการณ์นี้
“แหมพี่พรต ผมยกนิ้วเลยครับพี่แถมคารวะช่วยรับผมเป็นศิษย์ด้วยนะ ฮากระจายเลยพี่” ไอ้อั้มมันยกยอ
ไอ้รั่วใหญ่ เพราะตอนนี้พวกเรากลุ่มใหญ่หลังเลิกคลาสปาเข้าไปสิบเอ็ดโมงกว่า จึงรวมตัวกันมาหาอะไรกินที่โรงอาหาร
ของคณะ ต่างแยกย้ายซื้อข้าวมานั่งกินกันทั้งแปดคน เรื่องที่คุยก็ไม่พ้นวีรกรรมที่ไอ้รั่วมันสร้างนั่นแหละ
“มึงจะมาคารวะอะไรกูวะ กูก็พูดไปตามจริง พวกมึงก็ได้ยินนี่หว่าแกบอกคนที่ยืนเป็นคนโง่ กูเห็นใจแกถึง
ไม่กล้านั่ง ปล่อยแกยืนลำพังคนเดียวก็เป็นคนโง่ให้พวกเรามองสิ ที่สำคัญเอาคนโง่มาเป็นอาจารย์ แล้วพวกมึงไม่เป็นควาย
หรือไงที่ยอมให้คนโง่สอนมึงน่ะ เพราะงั้นกูถึงช่วยเตือนสติแกก็เท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่นเลยจริงๆ” มันก็ยังคงเป็นมัน
ผมเชื่อว่ามันคิดแบบนั้นจริงๆ เพราะบางครั้งดูเหมือนมันจะคิดซับซ้อนแต่ไม่เลยมันไม่ใช่คนที่คิดอะไรซับซ้อน มันแค่เป็นคน
คิดเร็วหัวดีคิดตรงๆทื่อๆ มันถึงแสดงความคิดผ่านการกระทำอย่างไม่ปรุงแต่ง จนแลดูรั่วได้ทุกสถานการณ์อย่างที่เห็นนั่นแหละ
แต่สำหรับผมแล้วมันคือคนกล้าที่น่ารักในสายตาผมเสมอ
“ขอโทษค่ะ พี่พรตกรุณารับนี่ไว้ได้ไหมค่ะ?” สาวสวยระดับดาวมหาลัยก็ว่าได้ เข้ามายืนข้างหลังมัน
ก่อนจะยื่นกล่องของขวัญผูกโบว์อย่างสวยให้มันรับไว้ มันก็หันไปมองทำหน้างง ในขณะที่ปากกำลังเคี้ยวข้าวตุ่ยๆ ใช้การสื่อสาร
โดยการชี้นิ้วเข้าหาตัวยืนยันอีกครั้งว่าให้มันจริงหรือ คนสวยก็พยักหน้ายิ้มให้อย่างอายๆ กลายเป็นเขินจนแก้มขึ้นสีไปแล้ว
“ฮิ้ววว!! สุดยอดพี่เราเสน่ห์ร้ายกาจ” เสียงแซวในโต๊ะก็ดังรับทันที มันก็ยังเคี้ยวข้าวตีหน้ามึนก่อนจะยื่น
มือไปรับเอามาไว้ กลืนข้าวที่เคี้ยวเสร็จก็ตอบกลับไปว่า
“ขอบใจนะที่เอามาให้ คราวหลังไม่ต้องลำบากนะครับ ยากรู้จักก็เข้ามาทักทายได้” มีแนะนำกลับไปอีก
มันคงรู้ว่าเป็นรุ่นน้อง ก่อนคนสวยจะตอบกลับมาว่า
“ค่ะ ขอบคุณพี่พรตมากที่รับของขวัญมิ้งค์” เธอชื่อมิ้งค์ ไอ้รั่วมันก็พยักหน้ายิ้มหล่อให้อีกต่างหาก
เล่นเอาคนสวยเขินหนักเข้าไปอีกก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับพวกเพื่อนที่หัวเราะกระซิบแซวเพื่อนตัวเอง
“โห! อิจฉาวะแม่งสวยระดับดารา ทรวดทรงองเอวโดนสุดๆ หน้าอกนี่ไม่ต้องพูดเลยบะเร่อหึ่มขนาดนั้น
อยากเจอแบบพี่ว่ะ?” ไอ้อั้มออกอาการกระดี๊กระด๊าใหญ่ ผมอดขำไม่ได้กับท่าทางสปอยที่มันทำใส่ไอ้รั่ว สงสัยจะยกไอ้รั่วเป็น
ไอดอลจริงๆแล้วมั้ง จะรู้ไหมนั่นว่าคนที่มึงปลื้มอย่างออกนอกหน้าเมียกูเอง
“ไม่จำเป็นต้องอิจฉากูหรอก มึงรู้หรือเปล่าคนนมใหญ่ใช่ว่าเค้าจะมีความสุข เพราะเค้ากำลังหนักอกหนักใจ
เดินไม่ดีหน้าทิ่มดินเข้าให้ ต้องระวังเรื่องการทรงตัวและศูนย์ถ่วงกว่าคนปกติเลยนะมึง” จบข่าว คราวนี้ขำกันกระจายไปกับ
ความคิดรั่วๆ ของมันอีกจนได้ เห็นหรือยังว่าไอ้รั่วมันมีมุมคิดที่ชาวบ้านเค้านึกไม่ถึงหรอก นี่แหละเสน่ห์ของมันเลยล่ะ
“รันเลิกแล้วรอกูที่ใต้ตึก ตกลงตามนี้” ไอ้รั่วมันกำชับผมก่อนเราจะแยกไปเรียนในคาบบ่าย ที่มันย้ำเพราะ
มันต้องพาผมไปซ้อมกิจกรรมประกวดในงานเฟรชชี่เย็นวันศุกร์ที่จะถึงนั่นแหละ ผมจึงพยักหน้าให้ จากนั้นต่างคนต่างตามกลุ่ม
เพื่อนขึ้นเรียนปกติ
บ่ายสามผมลงมานั่งรอมันตามที่นัดไว้ ในโต๊ะมีพวกผมครบเซท สาวๆเค้าขอตามไปดูผมซ้อมด้วยจึง
กลายเป็นยกโขยงกันไปหมดทั้งกลุ่ม
“รันพี่พรตโครตฮ็อทเลยอ่า ยิ่งวีรกรรมตอนเช้าทำเอาสาวๆพูดถึงแต่พี่พรตกันใหญ่ เราจะพอมีหวังไหมเนี่ย?”
สาวนิ่มถามขึ้นมา เธอไม่อายครับยอมรับตรงๆว่าชอบไอ้รั่วมัน แถมยังหมายหมั่นปั้นมือจะจีบไอ้รั่วเป็นแฟนให้ได้เสียด้วย
“นิ่มเราว่าหมดสิทธิวะ ตอนเที่ยงสาวสวยนมโตจากคณะมนุษย์ถึงกับให้ของขวัญพี่เค้าเลยนะ เค้ารุกเร็วกว่า
นิ่มเยอะจะเอาอะไรไปสู้วะ” ไอ้ขุนมันบอกนิ่ม เล่นเอาสาวนิ่มตาโตอึ้งค้างไปทันที
“เฮ้ย! ของอย่างนี้ก็ไม่แน่หรอก ตราบใดยังไม่เห็นพี่เค้าเปิดตัวแฟนแกยังมีสิทธิอยู่ไอ้นิ่ม ลุยเลยเพื่อนอย่า
ได้หวั่นสวยหรือจะสู้น่ารักวะจริงไหม?” สาวแตนจอมก๋ากั๋นแนะนำพร้อมให้กำลังใจเพื่อนไปด้วย
“แล้วรันละ มีใครหรือยัง?” จู่ๆสาวพรที่นั่งตรงข้ามผมดันวกถามผมขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย เล่นเอาทั้งโต๊ะเงียบ
ไปทันที แถมทำเนียนเฉมองนั่นนี้โน้นกันไปทั่ว แต่หูเตรียมกระดิกรอฟังว่าผมจะตอบสาวพรยังไง
“ครับ เรามีแฟนแล้วคบกันมาสี่ปีแล้วล่ะ” ผมบอกไปตามจริง
“เหรอ..ไม่คิดจะพามาเปิดตัวให้เพื่อนรู้จักบ้างหรือไง?” สาวพรยังคงยิ้มเจื่อนๆ ถามกลับมาด้วยสายตา
เศร้าๆ เพื่อนแต่ละคนที่มองเธออยู่ต่างแสดงความเห็นใจคงไม่มีใครดูไม่ออกหรอกมั้งว่าเธอคิดกับผมยังไง
“อยากเจอเหรอ ไว้ถึงเวลาที่เหมาะสมเราพามาแนะนำให้รู้จักแน่นอน” ผมยืนยันกลับไป เธอก็ยิ้มตอบหน้า
ยังคงเศร้าเหมือนเดิม ผมทำเฉยไม่อยากไปสะกิดหรือทำเป็นสนใจความรู้สึกของเธอ ไม่งั้นอาจทำให้เข้าใจผิดและสร้าง
ความหวังขึ้นมาได้ สู้ให้ตัดใจดีที่สุด
จากนั้นเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระ ทั้งเรื่องรับน้องที่ผ่านมา เรื่องความรั่วน่ารักของไอ้เหยี่ยวมัน ออกจะเป็นวีรกรรมที่
ติดตรึงใจของพวกเพื่อนผมซะทุกเหตุการณ์คุยไม่รู้จบ คุยกันไปหัวเราะกันไป กระทั่งเห็นมันและกลุ่มเพื่อนมัน
พากันเดินตรงเข้ามา
“รันพร้อมแล้วไปกันเลยจะได้เลิกเร็วกลับไว” มันมาถึงไม่พูดพร่ำทำเพลง เรียกผมตามไปทันที
“เดี๋ยว เพื่อนผมขอตามไปดูด้วยสะดวกหรือเปล่า?” ผมถามมันไป
“ไม่มีปัญหา ไอ้สองตัวนี่มันก็ตามไปเหมือนกันทั้งที่ไม่มีหน้าที่ห่าไร” มันหันไปพยักเพยิดใส่พี่หินกับพี่กล้า
ยกเว้นไอ้พี่แซคมันคงมีหน้าที่ละมั้ง
“ห่าพรต กูไปให้กำลังใจน้องฝนเค้าโว้ย ใครบอกไม่มีหน้าที่ กำลังใจจากพวกกูนี่แหละจะทำให้น้องเค้าคว้า
ชัยชนะได้อย่างไม่ยากเย็น” พี่กล้าก็เถียงไอ้รั่วกลับอย่างไว
“สัด..นึกว่ากูไม่รู้จักพวกมึง” มันตอกหน้าเพื่อนมันกลับอย่างเร็ว
“มึงก็ใครจะมีหน้าตาเป็นอาวุธเหมือนมึงวะ อยู่เฉยๆก็มีผู้หญิงสวยๆ วิ่งเข้าหา อย่างพวกกูมันต้องไล่ล่าไม่งั้น
แห้วแดก แล้วน่ารักๆ อย่างน้องฝนถ้าไม่เนียนตีซี้จะมีหวังหรือวะ” พี่หินออกตัวบ้าง ผมชำเลืองมองหน้าไอ้หยก เห็นมันหน้า
เจื่อนไปเหมือนกันเพราะมันก็กำลังเร่งทำคะแนนจีบฝนอยู่ด้วย
“อ๋อนั่นคือเหตุผลของพวกมึงสินะ กูนึกว่ารสนิยมเกี่ยวกับผู้หญิงของพวกมึงต้องน่ารักทุกวันจันทร์
น่าฝันถึงทุกวันพุธ น่าฉุดทุกวันเสาร์ น่าเอาทุกวันเลย ฮ่าๆๆ!!” เรียบร้อยตามเคย แต่ละคนยืนหัวเราะน้ำตาเล็ดไปตามๆกัน
กว่าจะได้ฤกษ์เดินไปยังห้องกิจกรรมที่ใช้ซ้อมประกวดดาวเดือนมหาลัย ก็ล่อเอาหัวเราะกันไปตลอดทางด้วยมุกรั่วฮากระจาย
ของมัน ไม่มีใครจะไม่ขำเลยสักคน บรรยากาศรอบๆตัวมันช่างสดใสสนุกสนานมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม ที่สำคัญมัน
เหมือนเป็นจุดศูนย์กลางของคนไปโดยไม่รู้ตัว ผมจึงต้องคอยระมัดระวังป้องกันเหลือบไรที่จ้องจะเข้ามาเกาะแกะมันไปด้วย
หากไม่อะไรมากผมก็ปล่อยผ่านแต่ถ้าล้ำเส้นผมถึงจะออกโรง ใช่ว่าจะหึงไม่มีเหตุผลนั่นไม่ใช่นิสัยของผม เราคุยกันทุกครั้งไม่
ว่าจะผมหรือมันปัญหาเรื่องคนเข้ามาสนใจเป็นเรื่องที่ยากหลีกเลี่ยงจริงๆ เพียงแต่ต้องรักษาจุดยืนไว้ให้มั่นซื่อตรงต่อความรู้สึก
ของตัวเอง และให้เกียรติคนที่เรายกฐานะให้เป็นแฟนและคนรักตลอดเวลาไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลัง เราสองคนไม่เคยให้คำ
สัญญาต่อกันแต่เราพูดคุยกันว่า ‘สิ่งที่มีค่ามากกว่าคำสัญญา คือ คำพูดธรรมดาแต่ว่าลงมือทำ’ นั่นแหละคือข้อตกลงระหว่างเรา
ที่มีให้กันตลอดมา และผมกับมันจะร่วมกันรักษาเอาไว้ตลอดไป...??
พาพี่พรตกับน้องรันมาแล้วนะคะ
ตอนหน้าพบกับงานเฟรชชี่ไนท์ ตามลุ้นตามเชียร์
น้องรันและความน่ารักของพี่พรตกับต่อ
รักและคิดถึงคนอ่านทุกคนค่ะ
ขอให้มีความสุขเนื่องในเทศกาลส่งท้ายปีเก่า
ต้อนรับปีใหม่ เที่ยวยังไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพและ
ความปลอดภัยของตัวเองรวมถึงคนข้างกายด้วยนะคะ
Luk. :กอด1:
-
บนโลกใบนี้จะมีคนอย่างพี่พรต
จริง ๆ เหรอ :L2:
-
o13
พรตรั่วได้น่ารักเหมือนเดิม
+1และเป็ด
-
ฮ่าๆๆๆๆ :jul3: :pigha2: :m20: :laugh: อ่านพี่พรตทีไร ได้มุกดีดีไปเล่นกับเพื่อนประจำ
ฮาโคตรเลยพี่ โดนสุดๆ อ่านแล้วมีความสุขหัวเราะทุกตอน ท้องแข็งจริงๆ
รอนะครับ
บวกเป็ดให้เลย o13
-
ชอบคู่นี้จริง ๆ
-
พรตรั่วได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
o13 o13 o13
-
ฮาอ่ะ พรตรั่ว ไอ้เรื่องยนนี่ยกนิ้วให้เลย
กล้าม้ากกกกกกกกกกกก
-
:m20:หัวเราะจนท้องแข็ง :pigha2: รักมากรันพรต :L1:
-
ตอนนี้สั้นจังแต่พรตรั่วน่ารักเหมือนเดิม
-
รักคนมีเจ้าของ เป็นแค่เห็บไรต้องทำใจ
-
มีฮา มีซึ้ง มีสุขชอบอ๊ะ :impress2:
-
เจ๊บอกน้องรันแล้ว
ว่าให้พาพี่พรตเค้าไปเล่นตลกเป็นอาชีพเสริม
คนอะไร๊ขยันปล่อยมุกแท้ๆ
:jul3:
-
สงสารน้องพร น้องนิ่ม น้องมิ้งค์ ดันมารักคนมีเจ้าของแล้ว แถมหล่อทั้งผัวทั้งเมียอิ๊ก คริๆๆ
-
:laugh: ฮามากอ่ะ แต่ละมุขโดนจริงๆ
-
ฮาสุดๆ พวกอาจารย์เฮี๊ยบๆ
เจออย่างนี้เข้าไปคงแค้นมากแน่เลย
-
ฮาอย่างแรง
:m20: :m20: :m20:
พรตรั่วมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L2: :L2:
แต่น่ารัก ส่วนยายชะนีฝนน่ะ ช่วยไสหัวไปไกลๆ หน่อยเลยป่ะ
[/b][/color]
[attachment deleted by admin]
-
อยากให้รันกับพรตเปิดตัวว่าเป็นแฟนกันอ่ะ อยากรู้อาการเพื่อนๆๆ จะอึ้งกันขนาดไหน
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
พรตน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
พรตยังตอกกลับอาจารย์แบบไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมเหมือนเคย :laugh:
-
พี่พรตทำงานพิเศษที่คาเฟ่รึเปล่าเนี่ย :m20: :m20: :m20:
-
พี่โพ้ตตตตตตตตตตตตต :a5: อาจารย์ก็ยังไม่วาย o13 เยี่ยมมากค่ะ
-
ลำบากเหมือนกันนะเนี่ย เป็นแฟนกันมาตั้งนาน แต่จะประกาศโจ่งแจ้งก็ทำได้ยาก
รันต้องหูตาไว คอยปัดไล่พวกเหลือบแมลงที่ตามพ่อเหยี่ยวรั่ว
-
ฮาพรต
-
:L2: :pig4:
-
รักคนอ่านที่สุด
สวัสดีปีใหม่นะคะ
-
อ่านพรตแล้วยิ้มตาม ทำไมมันน่ารักงี้อ่า
อิจฉาน้องรัน หึหึ
-
อยากให้เปิดตัวเป็นแฟนกันเร็วๆ
พวกเพื่อนคงช็อคน่าดู
-
:m20:อ่านอยู่บนรถ กลั้นเสียงหัวเราะสุด ๆ กับมุกพี่พรตเรา
-
อยากให้คู่นี้เปิดตัวเร็วๆจัง
จะได้ไม่มีใครมาจีบทั้งพี่พรตทั้งรันอีก ><
-
5555. พรตรั่ว, จะรั่วไปถึงไหนเนี่ย :m20:
ไม่มีใครสามารถต่อกรด้วยได้จริงๆ
-
:impress3:
-
พรตไม่ทำให้ผิดหวังอีกแล้ว มุกกระจาย 55555
-
พรตรั่วแบบซื่อๆแต่ทำเอาหงายเงิบเลย :a5:
-
รั่วตลอดเวลาเลยยยยยย :m20: :m20: :laugh: :laugh:
-
พามาเร็วๆได้ไหมอะ
เค้าคิดถึง :กอด1:
:call:
-
พี่พรต ยังรั่วได้อย่างสม่ำเสมอ
-
พี่พรตฮามากกกก
-
เหยี่ยวรั่วเสมอต้นเสมอปลาย
น่ารักจิงๆ
รันก้ดูแลดีๆน้าาา พวก ปลวกมดมันเยอะะ
-
สงสารพวกที่มาหลงเสน่ห์สองคนนี้จังถึงวันที่ความจริงเปิดเผยพวกเค้าจะทำหน้ายังไงนะ
-
:m20:การสร้างบทของพรต เก่งจัง มุขมาทุกตอนเลย
-
พี่พรตรั่วได้อีก น่ารักอ่ะ
คู่รัก คู่รั่ว ^ ^ :jul3: :m20:
-
พี่พรตน่ารัก รั่วได้ใจมาก
สาวพรเธอตรงไปไหมอ่ะ
-
พี่พรตแกมีความรั่วเด็ดๆ มาฝากทุกตอน (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/016-1.gif)
สงสารก็แต่อาจารย์ มีแววว่าจะโดนความรั่วกันทั้งคณะ
-
:m20: :m20: :m20:
-
ฮ่าๆๆๆ เปิดคณะซะพรต งานนี้ รวยเป็นกอบเป็นกำแน่นอนฮ่าๆๆ
-
:m20: พรตก็ยังคงเส้นคงวาเรื่องความฮาเหมือนเดิม สุดยอด
ตอนที่พรตย้อนอาจารย์กลับนี้เราโคตรขำเลย คิดได้ไง o13
-
พรตช่างเป็นคนดีจริงๆ o13
คิดอะไรก็สมกับที่เป็นเหยี่ยวรั่วของนายรัน :z2:
-
ตอนนี้พรตกับรันมาเร็วนะเนี้ย
ดีเหมือนกันจะได้อ่านก่อนหยุดปีใหม่
-
พรตล้นดีอ่ะ อยากมีเพื่อนแบบนี้มั่งจัง จะขำหรือเครียดกว่าเดิมกันแน่ 55555
-
พรตดูเหมือนทำเอาฮานะ
แต่โดนทุกคำิ่ิ่อ่ะ o13
ตรงตามที่ัรันบอก
ไม่ได้รั่ว แต่ฉลาดเกินไปปป
รักคู่นี้มากกกกกกกกก ตรงๆดี :กอด1:
-
P'prot sud yord kong kwaam rua loei nor,,ha ha ha...
-
พรตน่ากดทุกวัน จริงมั้ยรัน :o8:
-
ขอสารภาพว่า ตอนนี้ใจจดจ่ออยากให้เปิดเผยกันซะทีว่าเป็นแฟนกัน
จนไม่มีสมาธิจะอินกับเนื้อหาตอนนี้เลยค่ะ T^T
ฮือๆๆๆ
แต่ชอบมากๆ มุกเหยี่ยวที่ไม่ยอมให้อาจารย์ยืนคนเดียว 555555
-
เอร๊ยยยยย
พี่พรตแรง~
พี่รันน่ารักเว่อร์~♥
รอตอนต่อไปค่ะ
-
ชอบพี่พรตอะ
รั่วได้ดีมากเลย ตอนกวนกับอาจารย์พละนะ :z2:
ระวังโดนนะ :z3:
รอ :call:
+1 ให้นะจ้ะ
-
พี่พรตนี่ฮอตจริงๆๆ o13
-
:m4: :m4:รั่วได้ใจจริงๆ..อิอิ :m11: :m11:
-
ถ้าเอามุขของพรตไปใช้บ้างจะโดนเตะมั้ยเนี่ย
-
:) อยากได้พี่พรตมาเลี้ยงซักคืน น้องรันยอมให้เช่าไหม??
ขอแสดงความเสียใจกับสาวมิ้งค์โนตมล่วงหน้า อยากตะโกนให้เธอตาสว่างว่าเขาในฝันคนนั้นมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วนะเจ๊อะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด พี่พรตน่าร้ากกก
-
พรตน่ารักเนอะ นอกจากหล่อแล้วยังฉลาดอีกด้วย
โชคดีของรันนะที่ได้ครอบครองพรตทั้งตัวและใจ
ไม่งั้นนะเหนื่อยแน่ๆ คู่แข่งก็ครึ่งมหา'ลัยเข้าไปแล้ว
ผู้หญิงก็เยอะ ผู้ชายก็ไม่น้อย เสน่ห์เหลือร้ายจริงๆ
รอติดตามคืนเฟรชชี่ไนท์นะคะ ลุ้นให้รันได้ตำแหน่ง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
คิดถึงพรตรั่วเหลือเกิน
-
เมื่อไรจะมาต่อค่ะคิดถึงแล้วหรือต้อง :call: :call: :call: :call: :call: เรียกค่ะ 55555
-
ชอบคู่นี้จังน่ารัก พรตรั่วมากๆ
-
พี่พรต กับ พี่รัน น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากได้แบบนี้มาอยู่บ้านซักคน
คงฮากระจายยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เข้ามารอจ้า :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ถ้าสองคนนี้เปิดตัว เพื่อนๆ พี่ๆคงช็อคแน่ๆ
อยากให้เปิดตัวเร็วๆจัง ฮ่าๆๆ
-
:m15: :monkeysad: :m15: :กอด1:มานอนรอ พรต-รัน
สวัสดีปีใหม่นะค๊า ขอให้ผู้เขียนน่ารักอย่างนี้ตลอดๆ :impress3:
รักคนเขียนจัง
-
น่าสงสารอาจารย์มากกว่านะเนี่ย พรตยังรั่วได้ถูกใจเหมือนเดิม
-
@@เปิดโอน@@
เปิดโอนนิยายชุดไตรภาคย์ ตะเกียงพิเศษ จอมใจนักเลง เหยี่ยวหัวใจ
รายละเอียดหนังสือ
1.ปกกระดาษอาร์ต 270 แกรม พิมพ์สี่สี พร้อมเคลือบมัน เข้าเล่มไสกาว
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา 75 แกรม พิมพ์ขาวดำ
3.ทุกเล่มมีที่คั่นหนังสือแถมให้
4.ขนาดรูปเล่ม ไชร์ 14.8 x 21 เซนติเมตร
5.บล็อกเซท สำหรับใส่นิยายไตรภาคย์ทั้งชุด 5 เล่ม พิมพ์สี่สี่ โชว์สันหนังสือ
ลำดับ จำนวน/เล่ม ราคา/เล่ม ราคารวม ค่าจัดส่ง ราคารวมค่าจัดส่ง
ตะเกียงพิเศษ 2 350 700 50 750
จอมใจนักเลง 2 300 600 50 650
เหยี่ยวหัวใจ 1 350 350 50 400
เทพพิทักษ์ขุนทัพ 1 250 250 50 300
ราคาบล็อกเซท 1 180 180 - 180
ราคารวมทั้งสิ้นทั้งหมด 2,080
1.สิทธิพิเศษสำหรับผู้ที่จอง150 ท่านแรกไตรภาค จาก2,080 ท่านจ่ายโดยเเพียง 1,400
โอนเงินวันนี้ ถึงวันที่ 20 มกราคม 2555 เท่านั้น หากพ้นกำหนดนี้ จะถือว่าท่านสละสิทธิ์ค่ะ
2.สำหรับท่านที่สนใจสามารถซื้อไตรภาคในราคา 1,600
คุณสามารถโอนได้ถึงวันที่ 25 มกราคม 2555 นี้ค่ะ
***ทุกท่านที่จองเป็นไตรภาค นอกจากได้ราคาพิเศษแล้ว
ทุกท่านยังได้แถมฟรี 1) บล็อกเซท 180 ฿ 2) เทพพิทักษ์ขุนทัพ 250 ฿ 3) ค่าจัดส่ง 50 ฿ รวม 480 ฿ ค่ะ***
3.สำหรับท่านที่ไม่ต้องการบล็อกเซทสามารถแยกซื้อนิยายได้ หากซื้อตั้งแต่ 3 เล่มขึ้นไปฟรีค่าจัดส่งค่ะหมายเหตุ ตะเกียงพิเศษ นับเป็น 2 เล่ม จอมใจนักเลง ก็เช่นกันค่ะ
4.กรุณาโอนให้มีเศษเป็นจุดทศนิยม2ตำแหน่งค่ะ เช่น 1,400.02 หรือ 1,600.03 เป็นต้น เพื่อสะดวกในการเช็คการโอนของท่านค่ะ
หมายเหตุ : การแจ้งโอน
เปิดโอนตั้งแต่บัดนี้ ปิดโอน 25 มกราคม 2555
สำหรับท่านที่ได้รับการยืนยันว่าคือ 150 คนแรก ให้ RE เมลล์ที่ได้รับการยืนยันกลับมาด้วยนะคะ
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........ไทยพาณิชย์............สาขา แยกท่าเกษตร...................
เลขที่บัญชี......120-221-608-9...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....ลักษนารี วิชาลัย (Luksanalee Wichalai)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:
Subject: แจ้งโอน ชุดไตรภาคย์ หรือ นิยายเรื่อง.......
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 1,400.10 หรือ 1,400.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ
แต่ขอให้เก็บหลักฐานการโอนไว้ค่ะ เช่นslipการโอนจากตู้atmเป็นต้น**
(http://i40.tinypic.com/n4a0ep.jpg)
(http://i39.tinypic.com/29disew.jpg)
ต่อด้านล่าง
-
รูปเล่มหนังสือแต่ละเรื่องค่ะ
(http://i39.tinypic.com/ncgk09.jpg)
(http://i44.tinypic.com/4syw6f.jpg)
(http://i43.tinypic.com/nbx2yb.jpg)
(http://i39.tinypic.com/14ij1jb.jpg) (http://i40.tinypic.com/sys7d3.jpg)
-
รับทราบค่า ไปโอนแล้วค่า ได้ราคาพิเศษด้วย โอ้ ซาร่ามันยอดมาก :impress2:
-
:o8: รับทราบค๊า เก็บเงินครบแล้ว เย้ๆ ดีใจ
================================
โอนแล้วน๊าคร๊า (ดีใจ)
-
รอได้มาเป็นเจ้าของ
:z2:
-
โอนแล้วจ้า :laugh:
-
โอนแล้วเหมือนกันจ้าา รอไตรภาคย์+ของแถม ฮ่าๆๆ อยู่ใน150คนแรก :laugh:
-
โอนแล้วเหมือนกันค่ะ :L2:
-
@@เปิดโอน@@
เปิดโอนนิยายชุดไตรภาคย์ ตะเกียงพิเศษ จอมใจนักเลง เหยี่ยวหัวใจ
รายละเอียดหนังสือ
1.ปกกระดาษอาร์ต 270 แกรม พิมพ์สี่สี พร้อมเคลือบมัน เข้าเล่มไสกาว
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา 75 แกรม พิมพ์ขาวดำ
3.ทุกเล่มมีที่คั่นหนังสือแถมให้
4.ขนาดรูปเล่ม ไชร์ 14.8 x 21 เซนติเมตร
5.บล็อกเซท สำหรับใส่นิยายไตรภาคย์ทั้งชุด 5 เล่ม พิมพ์สี่สี่ โชว์สันหนังสือ
ลำดับ จำนวน/เล่ม ราคา/เล่ม ราคารวม ค่าจัดส่ง ราคารวมค่าจัดส่ง
ตะเกียงพิเศษ 2 350 700 50 750
จอมใจนักเลง 2 300 600 50 650
เหยี่ยวหัวใจ 1 350 350 50 400
เทพพิทักษ์ขุนทัพ 1 250 250 50 300
ราคาบล็อกเซท 1 180 180 - 180
ราคารวมทั้งสิ้นทั้งหมด 2,080
1.สิทธิพิเศษสำหรับผู้ที่จอง150 ท่านแรกไตรภาค จาก2,080 ท่านจ่ายโดยเเพียง 1,400
โอนเงินวันนี้ ถึงวันที่ 20 มกราคม 2555 เท่านั้น หากพ้นกำหนดนี้ จะถือว่าท่านสละสิทธิ์ค่ะ
2.สำหรับท่านที่สนใจสามารถซื้อไตรภาคในราคา 1,600
คุณสามารถโอนได้ถึงวันที่ 25 มกราคม 2555 นี้ค่ะ
***ทุกท่านที่จองเป็นไตรภาค นอกจากได้ราคาพิเศษแล้ว
ทุกท่านยังได้แถมฟรี 1) บล็อกเซท 180 ฿ 2) เทพพิทักษ์ขุนทัพ 250 ฿ 3) ค่าจัดส่ง 50 ฿ รวม 480 ฿ ค่ะ***
3.สำหรับท่านที่ไม่ต้องการบล็อกเซทสามารถแยกซื้อนิยายได้ หากซื้อตั้งแต่ 3 เล่มขึ้นไปฟรีค่าจัดส่งค่ะหมายเหตุ ตะเกียงพิเศษ นับเป็น 2 เล่ม จอมใจนักเลง ก็เช่นกันค่ะ
4.กรุณาโอนให้มีเศษเป็นจุดทศนิยม2ตำแหน่งค่ะ เช่น 1,400.02 หรือ 1,600.03 เป็นต้น เพื่อสะดวกในการเช็คการโอนของท่านค่ะ
หมายเหตุ : การแจ้งโอน
เปิดโอนตั้งแต่บัดนี้ ปิดโอน 25 มกราคม 2555
สำหรับท่านที่ได้รับการยืนยันว่าคือ 150 คนแรก ให้ RE เมลล์ที่ได้รับการยืนยันกลับมาด้วยนะคะ
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........ไทยพาณิชย์............สาขา แยกท่าเกษตร...................
เลขที่บัญชี......120-221-608-9...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....ลักษนารี วิชาลัย (Luksanalee Wichalai)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:
Subject: แจ้งโอน ชุดไตรภาคย์ หรือ นิยายเรื่อง.......
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 1,400.10 หรือ 1,400.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ
แต่ขอให้เก็บหลักฐานการโอนไว้ค่ะ เช่นslipการโอนจากตู้atmเป็นต้น**
(http://i40.tinypic.com/n4a0ep.jpg)
(http://i39.tinypic.com/29disew.jpg)
ต่อด้านล่าง
เหยี่ยวหัวใจ
Part 11
เข้าใจผิดฆาตกรรม!
.
.
.
.
.
ในที่สุดก็ถึงค่ำคืนของภารกิจ หลังจากที่ต้องคร่ำเคร่งทนซ้อมเดินซ้อมการแสดงตามคำสั่งพี่เลี้ยงส่วนตัว
ซึ่งมันเจ้ากี้เจ้าการแนะนำเทคนิคต่างๆอย่างใกล้ชิด อยากจะบอกว่าช่วงที่ซ้อมไอ้รั่วกัดผมตลอด ยิ่งฝนออกอาการสนใจผม
มากเท่าไหร่ มันยิ่งหาเรื่องกัดอย่างเนียนพาเอาพวกที่ตามไปดูการซ้อมขำกันกระจาย เพราะมันเล่นมุกแอบด่าสิครับที่แน่ๆ
คงไม่โดนแค่ผมหรอก เชื่อว่าหลายคนโดนตามกันไปเต็มๆ เพราะไอ้รั่วมันอาศัยเหตุการณ์บังหน้าหยิบยกมาพูดแดกได้
อย่างเนียนโคตร ยกตัวอย่างเมื่อวานตอนเย็นเราซ้อมกันวันสุดท้าย เพราะวันนี้ต้องประกวดกันแล้ว ขณะซ้อมเดินอยู่นั้น
ฝนมีชำเลืองมองผมบ่อยมากแถมยังส่งยิ้มหวานให้อีกต่างหาก มันเลยแกล้งพูดขึ้นว่า
“เออวันนี้ทั้งเดือนทั้งดาวสมาธิไม่นิ่งกันเลยเนอะ สนใจอะไรกันครับรวบรวมสมาธิในสิ่งที่เรากำลังทำ
หน่อยน้อง อย่าเอาแต่มองคนไม่โสดสิครับมันทำให้วอกแวก พึงจำไว้บ้างก็ดีอย่าทำในสิ่งที่ไม่มีสิทธิ อย่าคิดในสิ่งที่ไม่มีค่า
อย่ารอในสิ่งที่ไม่มีมาอย่าไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่มีจริง สุดท้ายมันย่อมไม่ใช่ของเราอยู่ดี ไอ้พวกไม่โสดก็อย่าอ่อยสาวๆดิพวก
มาทำให้เค้าหลงผิดนึกว่ามึงโสดอยู่นั่นแหละ ส่วนน้องผู้หญิงพี่อยากให้ท่องไว้หน่อย ระวังพวกรักหวังหลอกพวกกระจอก
หวังฟัน พวกคันหำหวังเอาจำไว้นะเรามันกะเอาฟรีสิน้อง แต่ถ้าพวกแม่งมีสตางค์ก็นัดวันมาคุยเลย ฮ่าๆๆๆ” นั่นแหละ ไอ้พวก
ที่ไปให้กำลังใจถึงได้ขำกลิ้งกันไปตามระเบียบ ผมรู้ว่ามันร้ายหลอกด่านะนั่น
ตอนนี้ผมแต่งตัวด้วยกางเกงยีนส์สีขาวขาเดฟ เสื้อสีฟ้าน้ำทะเลทับด้วยสูทสีขาวมีผ้าพันคอสีแดง
คล้องปล่อยชาย สวมร้องเท้าหนังขัดเงาสีขาว จัดให้โดยวรพรตดีไซด์เนอร์ผู้ดำเนินการออกแบบเครื่องแต่งกายให้ผมทุกอย่าง
ตั้งแต่ศีรษะยันปลายเท้า มันบอกว่าอิมเมจของผมเหมาะกับโทนสีขาว ผมจึงต้องตามใจเจ้าภาพครับเพราะถ้าหากตกรอบ
มันจะมาโทษผมไม่ได้
วันนี้มันเป็นสารถีบริการผมอย่างดี พอมาถึงลานจอดซึ่งไม่ไกลกับอาคารที่จัดงานเท่าไหร่ จอดรถเสร็จ
ผมคว้ากระเป๋าสำหรับใส่อุปกรณ์แสดงความสามารถพิเศษ ก้าวลงจากรถต้องรีบไปรายงานตัวหลังเวทีซึ่งอยู่ในหอประชุมใหญ่
มันดันถามขึ้นมาว่า
“รัน มึงตื่นเต้นป่ะ?” เกิดนึกสนใจความรู้สึกผมซะงั้น ถามว่าตื่นเต้นไหมผมเฉยๆนะ แค่ไม่ชอบที่ต้องไป
เดินบนเวทีให้คนมองคงเหมือนไอ้บอมย์มันแหละ ไอ้นั่นหาเรื่องป่วยการเมืองตามคำแนะนำของผมสบายตัวไปแล้ว
ส่วนผมตัดสินใจไปแล้วก็ต้องทำให้เต็มที่ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ ถ้าขืนตอบไปว่าไม่ตื่นเต้น มันคงว่าผมโกหกเลยแถตอบแบบ
กลางๆไปแทน
“ก็มีบ้างนิดหน่อย” ฟังจบ มันก้าวมายืนตรงหน้ามีจ้องสบตาผมอีก ก่อนจะพูดว่า
“กูมีวิธีช่วยไม่ให้มึงตื่นเต้น” ท่าทางมันจริงจังมาก ผมจึงพยักหน้าให้
“นับหนึ่งถึงห้าดิ” มันบอก ผมก็เริ่มนับให้มันฟัง
“1 2 3 4 5” นับเสร็จก็รอฟังว่ามันจะว่ายังไงต่อ
“ครบยัง?” เสือกถามมาได้ ทั้งที่มันได้ยินผมนับชัดๆคิดว่ามันหาทางชวนคุยเพื่อลดความตื่นเต้นละมั้ง
“ครบแล้ว” ผมพูดจบมันอมยิ้มแก้มตุ่ยส่งสายตาวิบวับอีก เดี๋ยวนี่มียั่วนอกสถานที่เลยนะมึง แล้วมันก็เอ่ยว่า
“คบแล้วห้ามเลิกนะมึง” กรรม..มุกรั่วใช้เวลาคิดนานไหมช่างสรรหาจริงนะ ยังมีหน้าหัวเราะชอบใจ
ที่ทำผมอึ้งจนได้ เฮ้อ! เมียกูอาการหนักเข้าขั้น
แล้วเราก็มาถึงหลังเวทีคนเยอะมาก ตัวแทนดาวเดือนแต่ละคณะแต่งตัวรอขึ้นเวทีเต็มไปหมด ส่วนใหญ่มี
พี่เลี้ยงทั้งนั้น ฝนเองก็ได้พี่เลี้ยงเพื่อนไอ้รั่วมันชื่อศรีแพรคอยประกบอยู่ พอเธอเห็นผมก็ตรงรี่เข้ามาหาทันที
”รันเพิ่งมาถึงหรือค่ะ รายงานตัวหรือยัง?” มาพร้อมกับรอยยิ้มสวยหวาน
“ครับ รายงานตัวที่ไหนครับ?”
“ฝนพาไปค่ะ” พูดจบเธอคว้าข้อมือผมจูงไปเลย คงลืมตัวหรือเพราะคนเยอะจนวุ่นวายก็ไม่ทราบ
ผมชำเลืองมองไอ้รั่วเห็นมันคุยกับคนนั้นคนนี้อยู่ รู้จักคนเยอะจริงๆ หรือคนรู้จักมันเยอะก็ไม่รู้ เดาว่ามันคงไม่คิดอะไรมั้ง
เลยยอมเดินตามฝนไปถึงโต๊ะรายงานตัวซึ่งมีรุ่นพี่ปีสี่นั่งอยู่สามสี่คนทำหน้าที่รับรายงานตัว สาวๆ ทั้งนั้น
“เดือนคณะกราฟฟิกดีไซค์ค่ะ” ฝนจัดการรายงานให้ผมเสร็จ
“มาแล้วเหรอค่ะน้อง แหมเหลือคนสุดท้ายนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไรน้องหล่อโคตรพี่ยกโทษให้” พวกพี่เค้า
แซวเล่นพากันหัวเราะชอบใจกันใหญ่ กว่าผมจะได้เซ็นชื่อรายงานตัวก็โดนแซวไปไม่น้อย จากนั้นเราก็พากันกลับมานั่ง
ตรงเก้าอี้ที่เค้าเตรียมไว้ให้ ซึ่งมีตัวแทนแต่ละคณะนั่งกันอยู่เต็มไปหมด ทันเห็นไอ้รั่วมันโดนสาวสวยดาวคณะไหน
ไม่รู้ตื้ออยู่พอดี
“น่านะพี่พรต เลิกงานแล้วไปดริ้งกับพวกหนูนะ พี่รหัสหนูเค้าบังคับมาต้องชวนพี่ไปให้ได้ ไม่งั้นหนูโดน
ตัดหางปล่อยวัดแน่ๆ” ผมนิ่งรอฟังว่ามันจะตอบยังไง
“ไม่ได้จริงๆ คนสวย เลิกงานพี่มีนัดต้องพาน้องๆตัวแทนไปเลี้ยง ไปกับน้องไม่ได้ครับ” ไอ้รั่วมันปฏิเสธ
“งั้นวันหลังก็ได้พี่ รับปากหนูก่อนตกลงป่ะ?” สาวเจ้าก็ยังคงตื้อไม่เลิก
“วันหลังพี่ยิ่งไปไม่ได้ใหญ่” มันคงยังยืนกรานปฏิเสธลูกเดียว
“ทำไมค่ะช่วยหนูหน่อยน่าพี่พรต สงสารรุ่นน้องตาดำๆนะคะ” เธอมองมันตาปรอย ไม่รวมน้ำเสียงติดอ้อน
อีกต่างหาก
“ก็พี่ไม่ใช่โดเรมอนนี่นา จะได้ย้อนเวลาไปวันหลังได้ ฮ่าๆๆๆ” เสือกออกอาการรั่วอีกจนได้ ทำเอาคนสวย
อึ้งตาโตไปเลย ใครคุยกับไอ้รั่วต้องเตรียมใจรับสภาพด้วย
“อ่ะ พี่พรตอ่าอย่าแกล้งกันดิ ถือว่าพี่ตกลงแล้วนะ ไว้หนูโทรมานัดอีกที ขอบคุณค่ะพี่” พูดจบเธอตัดบท
ไหว้ลามันดื้อๆ ซะงั้น กลับเป็นไอ้รั่วมองตามตาปริบๆ อึ้งแกมงงที่โดนรุ่นน้องมัดมือชกอย่างไม่มีโอกาสปฏิเสธได้เลย
กระทั่งมันหันกลับมาเห็นผมดันฉีกยิ้มกว้างให้ก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นฝนนั่งตีคู่กับผมซะชิด เห็นหน้ามันแล้วอดกลั้นขำไม่ได้
ตลกมันชะมัดอารมณ์ไม่เคยคงที่เลยสักครั้ง แล้วมันก็ตรงลิ่วมาหาเราทั้งคู่อย่างไว
ต่อด้านล่าง
-
- 2 -
“น้องรัน เมื่อกี้เมียโทรมาน่ะ” เข้ามาถึงมันก็เริ่มใส่บททันที ฝนมองหน้าผมกับมันสลับไปมาแบบอึ้งกิมกี๋ครับ
“เมียผมเค้าพูดอะไรหรือเปล่า?” ผมก็เนียนถามตามน้ำครับ
“เค้าฝากให้พี่บอกรันว่า สนใจบ้างใส่ใจบ้างมีแต่ข้ออ้างว่าไม่ว่างทุกที กูก็น้อยใจเป็นนะคะถ้าขืนทำอย่างนี้
คงหาคนที่ดีกว่ามาแทนมึง” มันเล่นพูดร่ายเป็นกลอนเลยครับ พาเอาอึ้งไปเหมือนกัน ยังไม่ทันตอบ ฝนดันชิงถามไปเสียก่อนว่า
“แฟนรันเอาเรื่องเหมือนกันนะคะพี่พรต ถึงกับฝากพี่พรตมาบอกรันแบบนี้เลยเหรอค่ะ?” ฝนพูดจบ
ไอ้รั่วมันก็ยิ้มอย่างหล่อหันไปพูดกับฝนแทนว่า
“ความจริงแล้ว แฟนน้องรันยังฝากมาอีกนะ พี่ยังพูดไม่หมด เค้าฝากให้พี่ดูให้หน่อยว่ามีใครมาเจ๊าะแจ๊ะ
น้องรันหรือเปล่า ถ้ามีฝากบอกเค้าด้วยว่า ผัวนะไม่ใช่สังฆทาน จะได้ใส่พานถวายให้ฟรีๆ!” พอมันพูดประโยคนี้จบ
ผมรีบกลั้นขำแทบตายเกือบปล่อยก๊ากหลุดออกมาแล้วเชียว ส่วนฝนนะเหรอหน้าดำหน้าแดงไปแล้วครับ ไอ้รั่วมันรีบพูด
แก้ลำขึ้นมาทันทีว่า
“แฟนน้องรันเค้าขี้หึง พอรู้ว่าพี่เป็นพี่รหัสฝากโน้นสั่งนี่เยอะแยะไปหมด ก็งี้แหละครับคนเค้ามีเจ้าของ
ไกลหูไกลตาอดระแวงไม่ได้ พี่ก็โดนเหมือนกันแฟนเก่าโทรถามพี่ว่าวันนี้กินข้าวกับอะไร? พี่ตอบไปอย่างมั่นไจ
กินข้าวกับแฟนใหม่แดกอะไรก็อร่อย ฮ่าๆๆๆ” คราวนี้ทั้งผม ทั้งฝนหลุดขำก๊ากกันทันที มันช่างสามารถเปลี่ยนบรรยากาศ
ไม่ให้เครียดได้ทันตาเห็น คงนึกได้ว่าเดี๋ยวฝนต้องขึ้นประกวดละมั้ง ยังไงก็ต้องส่วนรวมเป็นหลักเลยแก้ไขให้ฝนอารมณ์ดี
ทั้งที่มันเพิ่งหลอกด่าเค้าไปแหม่บๆ ทั้งผมทั้งฝนพักนี้โดนไอ้รั่วมันเนียนด่าประจำ หึงจัดเลยมัน...หึหึหึ!
“ฝนพี่จะไปห้องน้ำ ไปด้วยกันเลยไหมเดี๋ยวจะไม่มีเวลานะ?” จังหวะนั้นพี่แพรเพื่อนไอ้รั่วมันก็เดินเข้ามา
ชวนฝนไปห้องน้ำ เธอหันมายิ้มขอตัวก่อนจะลุกเดินออกไปกับพี่แพร ไอ้รั่วมันจึงหย่อนตูดลงนั่งเก้าอี้ฝนแทน กำลังอมยิ้ม
มองหน้ามันอยู่ซึ่งมันนี้ก็ฉีกยิ้มร่า แต่..
“รันปีหนึ่ง เดือนกราฟฟิกใช่ไหมค่ะ?” สาวสวยงามไม่หยอกนางหนึ่งก็เดินเข้ามาทักผม จำต้องพยักหน้ารับไป
“เราสายไหม ดาวคณะสังคมค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก” เธอแนะนำตัวเสร็จสรรพ ผมก็ยิ้มให้ปกติชำเลืองมอง
ไอ้คนนั่งข้างกัน มันทำเป็นเฉยตีหน้ามึนเฉมองนั่นนี่ไม่สนใจ แต่แอบหูแดงนะนั่น
“นี่เบอร์เรา อย่าลืมโทรไปนะเราจะคอย” พูดพร้อมกับยัดกระดาษใส่มือผม แล้วอายม้วนต้วนเดินอมยิ้ม
ออกไปลิ่วๆ ผมยังไม่ทันได้พูดเลยสักคำตั้งแต่เธอเดินเข้ามาแล้วเดินจากไป
“ชิ..แม่งหล่อสาด น่าจับล่ามโซ่ไว้ที่ห้องแล้ว” ฟังมันครับ
“หืม...กูอยู่เฉยๆ มึงเห็นกูพูดตอบเค้าสักคำไม่?” ผมบอกมัน เราสองคนจ้องตากันไปมา ก่อนมันจะลุก
เดินออกไปดื้อๆ.งั้น ผมเลยรีบลุกตามมันไป อาการนี้กำลังงอนครับ ผมก้าวตามมันมาติดๆ ไม่กล้าเรียกเพราะคนเยอะ
ไม่อยากเป็นจุดสนใจ จนหลุดออกมาอยู่ด้านนอกอาคาร ซึ่งคนบางตามันก็หยุด หันมาจ้องหน้าผมแล้วพูดขึ้นว่า
“มึงไม่พูด แต่ก็ไม่ปฏิเสธกลายเป็นกูต้องเข้าไปออกอาการขวางประจำ กูรู้สึกแย่ว่ะ?” น้าน! ดูมันผมเลิ่กคิ้ว
จ้องหน้ามัน ก่อนจะสวนกลับไปว่า
“แล้วมีใครได้อะไรไหมหืม มึงสิคุยกับสาวไหนไม่ทราบโดนเค้ารวบรัดรับปากนัดไปดริ๊งแล้วไม่ใช่?” ผมพูดจบ
มันอ้าปากเหว่อคงไม่รู้ว่าผมแอบได้ยินมั้ง
“เฮ้ย! อะไรเล่าคิดอะไรเยอะก็แค่ชวนกินเหล้ากูบอกไปแล้วมันไม่ดี แต่น้องเค้าบอกแดกฟรี เออมันก็ดีเหมือน
กันเนอะ ฮ่าๆๆ” ดูมันแถได้หน้ามึนมาก เอากับมันสิ
“อย่าออกลูกแถพรต ตกลงมึงจะไปกับเค้าว่างั้นดิ แล้วทีงี้มาเหวี่ยงกู” ผมเลยแหวมันเข้าให้
“อ่ากูบอกเมื่อไหร่ว่าจะไป แต่ถึงไปก็ต้องเอามึงไปด้วยมึงก็รู้นิกูเป็นเหยี่ยวสัญชาตญาณเหยี่ยวมันกินทั้งงู
ทั้งไก่ ทั้งหนู ทั้งกระต่าย แม่งแดกไม่เหลือ เพราะงั้นกูอยู่เฉยๆ พวกเค้าก็เข้ามาหากูเองมึงก็เห็นจะโทษกูได้ไง ไม่เหมือน
สิงห์อย่างมึงแดกแต่เนื้อสัตว์ใหญ่ ฮ่าๆๆๆ” ผมจ้องหน้ามัน เพราะมันเริ่มจะรั่วพาออกทะเลแล้วทั้งที่คุยกันเรื่องนี้อยู่
รู้ว่ามันหาเรื่องตีรวน
“อย่ามั่วพรต มันเกี่ยวอะไรว่ามึงเป็นเหยี่วแดกอะไรไม่แดกอะไร ขึ้นอยู่กับมึงต่างหาก เอาดีดี” ผมเริ่มใช้น้ำเสียงนิ่ง
ทำเอามันหน้าเจื่อนก่อนตอบผมมาว่า
“แต่ตอนนี้กูก็ไม่แดกอะไรแล้วนะ ตั้งแต่กูเป็นเหยี่ยวดันเสือกแดกสิงห์เข้าไป กูเลิกแดกอย่างอื่นแล้วเหอะ”
เสียงอ่อยๆ ของมันพร้อมกับหูแดงหน้าแดงหลุบตาหนีผมอีกต่างหาก ทำเอาผมกลั้นขำแทบตาย พ่อมันสอนพูดหรือไง
ช่างคิดฉิบหายเหยี่ยวแดกสิงห์ ให้มันได้อย่างนี้สิ แต่ผมจะทำเป็นออกอาการขำให้มันเห็นไม่ได้ เลยพยายามฝืนเก็กนิ่ง
เกือบตาย ก่อนจะพูดเสียงแข็งขู่มันไปว่า
“อย่ามาตลกใส่กู ถึงกูจะนิ่งเฉยแต่ไม่ใช่ไม่มองนะว่ามึงทำอะไรยังไง กูให้ความเชื่อใจไว้ใจมึง
แต่ความเชื่อใจก็เหมือนกระดาษ ถ้ามันยับหรือขาด คงไม่มีโอกาสที่จะเหมือนเดิม” มันเงยหน้าขึ้นมองผมตาค้าง
ก่อนจะรีบสั่นหัวพรืด แล้วพูดขึ้นมาว่า
“ไม่นะโว้ย! กูยังไม่ได้ทำอะไรเลยเหอะ มึงจะมาขู่กูไม่ได้นะห่านิ มึงรู้ป่ะความเข้าใจผิดทำให้เกิดการ
ฆาตกรรมได้ แล้วมึงจะนึกเสียใจทีหลัง” มันพูดมา ผมนิ่วหน้าก่อนจะถามมันว่า
“อะไรความเข้าใจผิด เป็นฆาตกรรม?” งงกับมันครับ เพราะมันเปลี่ยนเรื่องไปมา ถึงจะอยู่กันมาสี่ปี
คงมีแต่ผมกับตะเกียงนี่แหละที่รับความรั่วของไอ้เหยี่ยวมันได้
“ไม่เข้าใจอะดิ งั้นกูเล่าให้มึงฟังก็ได้บ่ายวันหนึ่งมีนักธุรกิจผู้หนึ่งกำลังคร่ำเครียดกับงานธุรกิจพันล้าน
ทันใดก็นึกถึงภรรยาแสนสวย ที่ทำหน้าที่แม่ที่แสนดีของลูกๆ ซึ่งอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่ราคาหลายร้อยล้าน เค้าจึงกดโทรศัพท์
ส่วนตัวเพื่อต่อไปที่คฤหาสน์หลังใหญ่ของเค้า เพื่อจะขอกำลังใจจากคนที่เค้ารัก เพื่อเป็นกำลังใจต่อสู้กับงานต่อไป
เสียงโทรศัพท์ที่คฤหาสน์ : กรี๊ง..กริ๊ง..ๆ สาวใช้ก็รับสาย
สาวใช้ : ฮาโหล
นักธุรกิจ : ขอสายคุณผู้หญิงหน่อย
สาวใช้ : เอ่อ เอ่อๆ
นักธุรกิจ : คุณผู้หญิงอยู่ไหม..มันมีอะไรเกิดขึ้น..บอกมาเดี๋ยวนี้น๊ะ..ไม่งั้นฉันจะไล่แกออก
สาวใช้ : เอ่อ..เอ่อ..คือว่าคุณผู้หญิง..คุณผู้หญิงพาผู้ชายมาเล่นชู้กันอยู่ในห้องนอนค่ะ
นักธุรกิจได้ฟังดังนั้น เลยโมโหสุดขีดจากความรักกลายเป็นความแค้น เลยบอกสาวใช้ไปว่า ถ้าอย่างนั้นเธอถือโทรศัพท์ไปด้วย
อย่าพึ่งวางสายแล้วเข้าไปที่ห้องทำงานฉัน เธอต้องทำตามฉันทุกอย่าง แล้วฉันจะให้เงินเธอ 500 ล้าน
สาวใช้ : ค๊ะคุณผู้ชาย หนูถึงห้องทำงานคุณผู้ชายเรียบร้อยแล้วคะ
นักธุรกิจ : ดี ! หยิบปืนของฉันในลิ้นชักโต๊ะกลางออกมาซิ
สาวใช้ : ไม่มีคะ ไม่เห็นมีเลยคุณผู้ชาย
นักธุรกิจ : ฉันว่าฉันเก็บไว้ในลิ้นชักกลางนะ ไหนลองหาที่ลิ้นชักซ้าย ขวาดูซิ
สาวใช้ : เจอะเจอ..แล้วค่ะ( สาวใช้พูดแบบสั่นๆ )แล้วทำอย่างไรต่อคะ
นักธุรกิจ : เธอไปที่ห้องนอนฉัน แล้วทำการยิงชายโฉดหญิงชั่วนั้นให้ตายเลย
สาวใช้ : ห๊า..หนูทำไม่ได้คะ
นักธุรกิจ : ฉันจะให้เงินเธอเป็น 1,000 ล้านบาท และเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สามารถเอาผิดกับเธอได้ด้วย
สาวใช้ได้ฟังเช่นนั้น ก็ไม่รอช้ารีบเดินไปที่ห้องนอนของนักธุรกิจโดยทันทีและแล้วเสียงปืนก็ดังตามมาติด ๆ กัน 8 นัด
สาวใช้ : คุณผู้ชายคะ หนูฆ่ามันตายทั้งคู่แล้วค่ะ ให้หนูทำอย่างไรต่อนักธุรกิจได้ฟังเช่นนั้นแล้ว ก็รู้สึกสะใจเป็นอย่าง
มากที่ชายโฉดหญิงชั่วตายไปได้เค้าจึงออกอุบาย เพื่อจะอำพรางคดีตบตาตำรวจช่วยสาวใช้
นักธุรกิจ : เธอลากศพของทั้งคู่ลงมาข้างล่างก่อน แล้วทำลายข้าวของให้เหมือนกับมีการต่อสู้เกิดขึ้น จากนั้นก็เอาศพ
ชายโฉดคนนั้นไปฝังดินให้เป็นปุ๋ยหลังคฤหาสน์ซะ
สาวใช้ : หนูทำตามเรียบร้อยแล้วคะ หนูฝังศพของชายโฉดเรียบร้อยแล้วคะ แล้วศพคุณผู้หญิงทำอย่างไรต่อค่ะ
นักธุรกิจ : อย่างนั้นเธอจัดการเอาศพคุณผู้หญิงไปทิ้งที่ไว้ที่สระน้ำหน้าคฤหาสน์ทำให้เหมือนว่ามีโจรขึ้นคฤหาสน์
แล้วฆ่าเจ้าทรัพย์ทิ้ง เข้าใจไหม
สาวใช้ : ไม่เข้าใจค่ะ นักธุรกิจ จึงอธิบายอีกครั้ง แล้วถามสาวใช้ว่าเข้าใจไหม
สาวใช้ :ไม่เข้าใจคะเอ่อ เอ่อคฤหาสน์เราไม่มีสระน้ำที่หน้าคฤหาสน์นี่คะ
นักธุรกิจ : ถามแบบงง เอ่อ เอ่อขอโทษทีคับ ที่นั่นที่ไหนคับ ?
สาวใช้ : ที่นี่คฤหาสน์ของ คุณนาย สมซวย กับ คุณท่าน มีตวยค่ะ นักธุรกิจได้ยินเช่นนั้น เลยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
และสุภาพมาก ว่า
"ขอโทษทีคับ ผมโทรผิด" แล้วก็วางสาย…ตู๊ดๆๆๆๆ” แล้วมันก็หยุดเล่าทำปากจู๋มองหน้าผมค้างกับคำว่าตู๊ดๆ
ผมหมดปัญญาที่จะกั้นขำ อีกต่อไปหลุดหัวเราะขำกระจายอยู่ตรงนั้นจนน้ำตาเล็ด ไม่คิดว่ามันจะสรรหาเรื่องรั่วมาเล่าให้ผม
เปลี่ยนโหมดจนได้ พอมันเห็นผมขำก็ฉีกยิ้มกว้างดีใจเหมือนเด็กที่สามารถเปลี่ยนอารมณ์ผมได้ นี่สินะความเข้าใจผิด
กลายเป็นฆาตกรรมของมัน รั่วไม่มีลิมิตจริงๆ แล้วอย่างนี้ผมจะไม่หวงมันได้อย่างไร หาอีกคงไม่มีแล้วอย่างมันนะ
มีคนเดียวในโลก ไอ้เหยี่ยวรั่วเจ้าหัวใจของสิงห์รัน..????
มาต่อตอนใหม่แล้วค่ะ ขอให้มีความสุขกับการอ่าน
ถือเป็นเสียงหัวเราะ รอยยิ้มต้อนรับวันเด็กนะคะ
รักและคิดถึงคนอ่านทุกคนค่ะ
Luk. :pig4:
-
ฮ่าๆ ฮาได้อีกอ่ะพรต สุดยอด
-
รั่วได้ใจจริงๆ
-
55+ เหยี่ยว รั่วได้อีก เอิี๊กๆๆๆๆ
น้องรันก็หลงจะแย่แล้วน้า ^ ^ :laugh: :m20:
-
เหยี่ยวรั่วตลอด, คบแล้วห้ามเลิกนะ! :m20:
-
ขี้หึงนะเรา :m20:
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
โอ้ยยยยยยยยยย ฮาเอาโล่ :m20: :laugh:
-
โอ้ย !! ขำจนปวดท้อง :m11: :m11: :m11: :m11:
-
พี่พรต ฮาาาาาาาาาาาาา
-
โอ้ย ฮาอะ ขำกะพรตรั่วจริงจริง
-
รักพี่พรต คิดถึงพี่รัน
มีหึงกันเบาๆอีกแนะ!!
รอตอนต่อไปค่ะ
-
คนใช้อย่างซวยอะ เหอะๆ :z2:
-
:jul3:
-
:impress3: หล่อกันทั้งคู่ต้องทำใจ
-
อ่านชื่อตอนนึก่ว่าจะมีฉากบู้ซะแล้ว
แต่ไหงกลายเป็นพรต ชวนชื่นซะงั๊น
ตลกง้อแฟน น่ารักจังเหยี่ยวรั่ว :m20:
-
ช่างเอามาปะติดปะต่อกันนะ o13
พรตเอ๊ย เป็นแล้วแบบนี้กว่าจะคุยธุระกันรู้เรื่อง :เฮ้อ:
-
คำเดียวสั้น ๆ มัน ฮามาก :m20: :m20: :m20: :m20:
-
พรตสรรหาเรื่องมาเล่าจริงๆ :laugh:
-
มุกหึงมุกหวงของพรตน่ารักได้อีกอ่ะ
ยิ่งมุกง้อรันด้วยแล้วอย่าให้พูดถึงเลย
อย่างที่รันว่า จะปล่อยไปได้ไงเนอะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L1:
บวกเป็ดให้พรตค่ะ
-
รันบอกทีว่าความรั่วกับความขี้หึงของพรตอันไหนมากกว่ากัน
-
:laugh:
พรตรั่วฮากระจาย เปลี่ยนโหมดรันได้ทันใด
+1และเป็ด
-
พรตไปเปิดคณะตลกเลยเหอะ :m20:
-
ฮากับความรั่วของพรต
-
เหยี่ยวรั่ว น่ารักม๊ากกกกกกก :m20:
-
:เฮ้อ: เกิดฆ่าตกรรมจิงด้วยยย :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
:m20:
ยังคงเป็น พรตรั่ว เสมอต้นเสมอปลาย
มุกกระจาย
-
เห็นชื่อตอนก็คิดว่าได้เรื่องและ
:a5:
ไปๆมาๆฮากันจนตกเก้าอี้
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฮาไปป่ะพรตเอ๊ย
:laugh:
-
เอิ่ม เหตุเข้าใจผิด ช่างรุนเเรงนัก
5555
-
ขำพรตอ่ะ อะไรจะคิดมากมาย
พอรันย้อนกลับก็แถไปได้ อีก
-
ฮาตอนเรื่องเล่าอ่ะ โคตฮาเลยอ่ะ เหยี่ยวรั่วเอ้ย
-
ชื่อตอนนึกว่าเหยี่ยวจะวางแผนฆ่ารันซะอีก ที่ไหนได้โทรผิด
-
สงสัยว่ารันจะได้เมียเป็นนายวรพรต เชิญยิ้ม :z3:
-
รั่วได้ตลอดแม้กระทั่งตอนหึง
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่านเรื่องนี้ทีไร ไม่เคยที่จะไม่อมยิ้ม :กอด1: ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีดีในวันแย่ๆของเรา :เฮ้อ:
-
ขอแบบน้องพรตคนนึ่ง
น่ารักชอบบบบ
:call:
-
ชอบมุข 12345 มากเลยอ่ะ :laugh:
-
เห็นชื่อตอนนึกว่าจะโหดๆมีเลือดอะไรที่ไหนได้ ฮ่า ฮ่า
-
ฮ่าๆๆ :m20:
ชอบเว่อ้อะ
ฮามากกกกก
-
หลอกด่าได้เนียนมมาก
ทำยากนะเนี่ย ด่าแล้วไม่รู้ตัวเนี่ย
ชอบพรตจริงๆ เลย 555555
-
:jul3: :m20: :laugh: :pigha2:
-
o13สุดยอดจำไปเล่าบ้างดีกว่า....อิอิ o13
-
รั่วได้ใจจิงๆ
55555
-
พรตรั่วมาก แต่หนูชอบน้าาา o13
-
พี่พรต ฮาได้อีกไหม ฮ่าๆๆๆ
รั่วตลอดเวลา ^^
-
สองหล่อหวงกันดี น่าร้ากกกกกกก
ตอนหน้าจะตามลุ้นน้องรันเป็นเดือนมหา'ลัย
-
แต่ละมุก :m20:
มุกหลอกด่าเจิดมักมาก o13
-
ฮาแตกมากกกก
-
"ผัวนะไม่ใช่สังฆทาน จะได้ใส่พานถวายให้ฟรีๆ!."
ชอบอันนี้อ่ะ ชอบอย่างแรงงงงงงงง
ตอนนี้มันฆาตกรรมคนอ่านชัดๆ จะให้หัวเราะตายหรือไงเนี่ย
พรตมันรั่วได้รั่วดี ถ้ามีประกวดรั่ว แทนการประกวดดาวเดือน พรตคงได้ที่ 1 แน่ๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/016-1.gif)
-
พี่พรตมันพูดแต่ละอย่าง ปากก็ร้าย ฮาก็ฮา
-
อ่านพรต ใช้แต่อีโมตัวนี้เท่านั้น :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่พรต :m20:
เรื่องเครียดแต่พาออกนอกเรื่องได้ซะงั้น
-
พี่พรต 555555555555555555555
รั่วไปแล้วววว ไม่ไหวจะฮาค่ะ
อยากได้ก็อบปปี้รันสักคนนะ :z2:
-
ถ้าไม่รั่วก็ไม่ใช่พรตน่ะสิ :laugh:
-
:m20: :m20: :m20:
-
ขอไปหัวเราะกับ ตู๊ดๆๆ ของพรตรั่วก่อน
โอ๊ยยยยย
รักไม่ไหวแล้วนะรั่วๆคนนี้อ่ะ เค้าขอได้มั้ยๆๆๆๆ o9
ถึงต้องไปฝ่าดง-นของสิงห์รันก็ยอม
ยิ่งหึงยิ่งน่ารัก
-
กร๊ากกกกกกกกกกก. กดเป็ดๆๆๆๆๆ ฮากระจาย :m20:
:3123:เจอกันหลังวันเด็กค่ะ
-
+1 และบวกเป็ดเหลืองจ้า
"ผัวนะไม่ใช่สังฆทาน จะได้ใส่พานถวายให้ฟรีๆ" กดไลค์ๆ o13 :laugh:
-
ณ จุดนี้ มีคำเดียวที่อยากบอก :laugh: :laugh: :laugh:
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
โดนมาก :m20:
-
นึกว่าจะมีใครตายซะอีก รั่วได้ตลอดเลย
-
ก๊ากกกกกกก
ขอไว้อาลัยให้กับเจ้าของคฤหาสน์นั้นด้วยนะ
เกรียนมากค่ะ
อยากซื้อหนังสือแต่กำลังทรัพย์ไม่เอื้อ ฮือออออ
-
มันน่าจะเครียดแต่ก็ไม่เครียดอีกแล้ว
-
อย่างฮาอ่ะ รั่วได้อีก
-
มารอต่อ
-
(-***-) rua baeb nii mii kon diew jing jing,,hai taai~ha ha ha....
-
พรตรั่วได้ตลอดเวลาสิน่า o13 o13
-
:m20: :pigha2:รั่วได้ใจ :pig4:
-
น่าจะจับไปฉีดเซรั่มกระชับรูรั่วซักรอบ
ขี้หึงมากเหมือนกันนะพรต ก็รันมันหล่อสาดดดดนินา 55
-
ฮาจริงๆๆๆๆๆๆ
พรตรั่วๆๆๆ
-
พูดอะไรก็คล้องจองกันหมดเล้ยยยย
ตอนหน้าฟันธงว่ารันได้เป็นเดือนมหาลัยแน่ๆ หล่อเกิ๊นนนน
-
ชอบตอนพรตหึง
ดูจิกกัดแบบเนียนๆ55
-
:jul3:ฮามาก
รั่วได้อีกอ่ะ ไม่มีใครเกินจริงๆน่ะเนี้ย
-
ผัวนะไม่ใช่สัฆทานจะได้ใส่พานให้ฟรีๆ :impress2:
โอ๊ย ชอบมากมายอะ :o8:
พรตมีแต่ประโยคที่รั่วได้ใจ จริงๆ :impress3:
เป็นนกำลังใจนักเขียนนะค่ะ :L2: :L2: :L2:
-
อยากอ่านต่อ :impress2: :impress2:
-
พรตอย่างโหดดด
หึงโหดมากเหอะ ให้ตาย
ชอบวะ
นี้แค่ออเดิร์ฟป่ะ เดวมีมาเยอะกว่านี้แน่ เหยี่ยวพรตเตรียมใจไว้เลย
ผัวเมียคู่ฮอต 555
-
พรตน่ารักอะ
ไม่ว่าจะทำอะไรก็น่ารัก
ขนาดหึงรันยังน่ารักเลย
:impress2: :impress2:
-
คู่นี้เขาเหมาะสมกันดี :impress2: :impress2: :impress2:
-
วันนี้กดบวกได้แล้ว
ตามมากดให้คุณLukคนแรกเลย>.<
-
คิดถึงเหยี่ยวรั่วจังเลย :really2:
-
คิดถึงเหยี่ยวรั่ว
มาปูเสื่อรอตอนต่อไป o18
-
คิดถึงเหยี่ยวรั่วแล้วนะ :sad4: :sad4:
-
เห็นอัพเรื่องนู้นแล้ว
เลยมารอพรตรั่วด้วยค่ะ
o4
-
:jul3:
-
@@เปิดโอน@@
เปิดโอนนิยายชุดไตรภาคย์ ตะเกียงพิเศษ จอมใจนักเลง เหยี่ยวหัวใจ
รายละเอียดหนังสือ
1.ปกกระดาษอาร์ต 270 แกรม พิมพ์สี่สี พร้อมเคลือบมัน เข้าเล่มไสกาว
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา 75 แกรม พิมพ์ขาวดำ
3.ทุกเล่มมีที่คั่นหนังสือแถมให้
4.ขนาดรูปเล่ม ไชร์ 14.8 x 21 เซนติเมตร
5.บล็อกเซท สำหรับใส่นิยายไตรภาคย์ทั้งชุด 5 เล่ม พิมพ์สี่สี่ โชว์สันหนังสือ
ลำดับ จำนวน/เล่ม ราคา/เล่ม ราคารวม ค่าจัดส่ง ราคารวมค่าจัดส่ง
ตะเกียงพิเศษ 2 350 700 50 750
จอมใจนักเลง 2 300 600 50 650
เหยี่ยวหัวใจ 1 350 350 50 400
เทพพิทักษ์ขุนทัพ 1 250 250 50 300
ราคาบล็อกเซท 1 180 180 - 180
ราคารวมทั้งสิ้นทั้งหมด 2,080
1.สิทธิพิเศษสำหรับผู้ที่จอง150 ท่านแรกไตรภาค จาก2,080 ท่านจ่ายโดยเเพียง 1,400
โอนเงินวันนี้ ถึงวันที่ 20 มกราคม 2555 เท่านั้น หากพ้นกำหนดนี้ จะถือว่าท่านสละสิทธิ์ค่ะ
2.สำหรับท่านที่สนใจสามารถซื้อไตรภาคในราคา 1,600
คุณสามารถโอนได้ถึงวันที่ 25 มกราคม 2555 นี้ค่ะ
***ทุกท่านที่จองเป็นไตรภาค นอกจากได้ราคาพิเศษแล้ว
ทุกท่านยังได้แถมฟรี 1) บล็อกเซท 180 ฿ 2) เทพพิทักษ์ขุนทัพ 250 ฿ 3) ค่าจัดส่ง 50 ฿ รวม 480 ฿ ค่ะ***
3.สำหรับท่านที่ไม่ต้องการบล็อกเซทสามารถแยกซื้อนิยายได้ หากซื้อตั้งแต่ 3 เล่มขึ้นไปฟรีค่าจัดส่งค่ะ
หมายเหตุ ตะเกียงพิเศษ นับเป็น 2 เล่ม จอมใจนักเลง ก็เช่นกันค่ะ
4.กรุณาโอนให้มีเศษเป็นจุดทศนิยม2ตำแหน่งค่ะ เช่น 1,400.02 หรือ 1,600.03 เป็นต้น เพื่อสะดวกในการเช็คการโอนของท่านค่ะ
หมายเหตุ : การแจ้งโอน
เปิดโอนตั้งแต่บัดนี้ ปิดโอน 25 มกราคม 2555
สำหรับท่านที่ได้รับการยืนยันว่าคือ 150 คนแรก ให้ RE เมลล์ที่ได้รับการยืนยันกลับมาด้วยนะคะ
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........ไทยพาณิชย์............สาขา แยกท่าเกษตร...................
เลขที่บัญชี......120-221-608-9...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....ลักษนารี วิชาลัย (Luksanalee Wichalai)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:
Subject: แจ้งโอน ชุดไตรภาคย์ หรือ นิยายเรื่อง.......
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 1,400.10 หรือ 1,400.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ
แต่ขอให้เก็บหลักฐานการโอนไว้ค่ะ เช่นslipการโอนจากตู้atmเป็นต้น**
(http://i40.tinypic.com/n4a0ep.jpg)
(http://i39.tinypic.com/29disew.jpg)
เหยี่ยวหัวใจ
Part 12
คุณสมบัติของนักการเมืองที่ดี!.
.
.
.
.
หลังจากขำมันจนน้ำตาเล็ด ก็ต้องหยุดอารมณ์ขำลงเมื่อฝนมาตามเข้าไปข้างใน เพราะถึงเวลาประกวดแล้ว
“รันกรรมการเรียกรวมแล้วเข้าไปข้างในเถอะค่ะ” ไอ้รั่วมองหน้าผมแอบมีอมยิ้มอีกมัน คงมีความสุขที่หาเรื่องทำให้ผม
ขำได้มั้งทั้งที่ผมกำลังจะแกล้งหาเรื่องมันแท้ๆ อดใจกับความน่ารักของมันไม่ไหวเลยขยิบตาให้มันทีหนึ่งทำเอาไอ้รั่วหูแดง
ทันตาจากนั้นเราก็เดินตามกันเข้ามาหลังเวทีเพื่อเตรียมตัวขึ้นประกวด
การประกวดอึกทึกครึกโครมท่ามกลางเสียงเชียร์ของแต่ละคณะดังสนั่นลั่นอาคารหอประชุมใหญ่ซึ่งสามารถจุคนได้กว่า
สามพันยังแน่นขนัดจนแออัดดูแคบไปทันที เมื่อนักศึกษาต่างมารอดูไฮไลท์ของงานเฟรชชี่ไนท์ในคืนนี้
“ตื่นเต้นไหม?” มันกระชิบถามใกล้หูผม ระหว่างที่รอกรรมการจัดคิวและเรียงลำดับคณะที่ขึ้นประกวด
“มีบ้างนิดหน่อย” ผมตอบมันไป
“นับหนึ่งถึงห้าสิ” มันเล่นมุกเดิมอีกตามเคย ผมหันไปมองมันเต็มตัวก่อนจะยิ้มกวนส้นไปให้ ไอ้รั่วมียักคิ้วคืนผมอีก
อดไม่ได้เลยบอกมันไปว่า
“คนอย่างกูคบแล้วไม่คิดจะเลิก” ผมพูดจบ มันฉีกยิ้มกว้างหน้าบานวิบวับไปหมด เห็นแล้วอยากกระชากคอเข้ามาจูบ
เอากำลังใจซะจริง ไม่ติดว่าอยู่ท่ามกลางคนหมู่มากผมคงทำไปแล้วล่ะ
“กูรักมึง” แต่ก็แอบกระซิบข้างหูมันเบาๆ ให้พอได้ยินกันสองคน ฝนชำเลืองมองผมแว่บหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ติดใจถาม
เพราะพี่ศรีแพรพี่เลี้ยงส่วนตัวกำลังวุ่นวายซับหน้าให้ซึ่งผมชำเลืองดูรอบๆ แต่ละคนก็เทรนเด็กของตนกันจ้าละหวั่น มีแต่ไอ้รั่ว
กับผมนี่แหละที่ยังพรอดพร่ำกระซิบรักกันเฉยซะงั้น
“แน่จริงมึงตะโกนเลยดิ ฮ่าๆๆ” ดูมันดันท้าให้ผมตะโกนซะงั้น เดี๋ยวกูบ้าจี้ทำซะหรอก เลยบอกกับมันว่า
“เอ่ยคำว่ารักไม่จำเป็นต้องตะโกน แค่กระซิบอย่างอ่อนโยน มันก็โดนทั่วทุกโซนของหัวใจ” พอผมพูดจบ มันยิ้มตาหยี
เลยงานนี้ ถูกใจคำคมของผมเข้าละมั้งนานทีผมถึงจะเล่นกับมันบ้าง ใช่ว่าไม่เป็นนะส่วนใหญ่ปล่อยมันโชว์เสียมากกว่า
“ว้าว! ได้อีกนะมึง ถือว่าพูดดีทำให้กูมีความสุข กูให้รางวัลกับคำพูดมึงประโยคนี้ กูเตรียมคำตอบสำหรับคำถามของ
กรรมการให้มึงแล้วตามโพยที่กูเขียนเลยนะ คำถามกรรมการรั่วออกมากูเลยเตรียมคำตอบให้มึงได้ ปีนี้ดันถามเกี่ยวกับ
นักการเมืองอย่าลืมนะมึงตอบตามที่กูให้นี้รับรองกินขาด” พูดจบมันยัดกระดาษใส่มือให้ผม จึงรีบคลี่ออกอ่านกันเลย
ก่อนจะหลุดหัวเราะทันทีเพราะกลั้นไว้ไม่ไหว
“พรืด! ฮะฮ่าๆๆ!” โอยปวดท้องครับ คำตอบเกี่ยวกับคำถามของมันทำเอาผมขำน้ำตาเล็ด ก่อนจะส่ายหัวแล้วหันไป
ถามย้ำกับมัน ที่ยืนยิ้มกว้างอยู่ข้างๆ กลายเป็นเราทั้งคู่มีแต่คนมองกันงงๆ คงคิดว่าไอ้บ้าสองตัวนี้มันไม่สนใจทำอะไร
กันเลยหรือไง ในขณะที่คนอื่นๆ สาละวนกับการจัดเสื้อผ้าหน้าผม แต่ผมกับมันดันคนหนึ่งหัวเราะน้ำตาเล็ด อีกคนยิ้มซะสว่าง
อย่างมีความสุขไม่สนใจรอบข้างซะอย่างนั้น
“ฮ่าๆ พรตมึงแน่ใจนะว่าให้กูตอบแบบนี้” ผมพูดจบมันพยักหน้าหงึกๆ ยืนยันหนักแน่นจะให้ผมตอบตามที่มันเขียนบอก
“ถ้าตกรอบมึงไม่โทษกูนะ?” ผมย้ำมันอีกครั้ง มันก็ยังพยักหน้าเหมือนเดิมหงึกๆ ก่อนจะพูดกับผมว่า
“เชื่อกูมึงไม่มีทางตกรอบหรอก รับรองมึงชนะชัวร์ปีนี้กูดูแล้วไม่มีใครหล่อสู้มึงได้สักคน” ฟังมันพูดแล้วผมอย่างจะ
กอดมันจริงๆ มีหน้าชมผัวตัวเองได้หน้าตายซะงั้น เมื่อมันต้องการแบบนี้ผมก็ตามใจมันละครับ สำหรับผมยังไงก็ได้ขอแค่ทำ
แล้วมันมีความสุขผมยินดีทำให้
และแล้วเวลาแห่งการประกวดก็เริ่มขึ้น พิธีกรกล่าวแนะนำตัวแทนแต่ละคณะโดยเรียกชื่อคณะก่อนจะตามด้วยชื่อดาว
และเดือนให้เดินตีคู่กันขึ้นเวที แสงไฟแสงเฟรชแยงตากระจาย ผมกับฝนก็เดินคู่กันเหมือนที่ได้ซ้อมมาเดินแบบแคลวอกล์ตรง
ไปมุมเวทีเหมือนคนอื่นๆ ที่เดินกันเต็มไปหมดกว่าสี่สิบคน เสียงกรี๊ดเชียร์กันหูดับตับไหม้ไม่รู้ใครเชียร์ใครฟังไม่ได้ศัพท์
หน้าที่พวกผมคือฉีกยิ้มหล่อเรียกคะแนนกรรมการพร้อมกับหยุดตรงจุดโพสท่าให้คนเชียร์ได้ชื่นชมเหมือนเดินแบบประมาณนั้น
ซึ่งผมกับฝนก็ทำได้ไม่มีสะดุด และก็มายืนเรียงแถวหน้ากระดานให้คนดูพิจารณาอีกรอบก่อนจะกลับเข้ามาหลังเวที ยอมรับว่า
กว่าจะปรับสายตาให้ชินกับไฟสปอร์ทไลท์ที่ส่องมาแยงตาเต็มๆ ไหนจะแสงไฟจากเฟรชกล้องอีกนับร้อยที่กดกันกระหน่ำ
ล่อเอาเหงื่อซึมขมับเต็มไปหมด ลงจากเวทีมาพี่เลี้ยงใครพี่เลี้ยงมันต่างตรงเข้าซับหน้ากันวุ่นวายดีพิลึก ผมเองไอ้เหยี่ยวรั่ว
มันก็จัดการใช้กระดาษซับมันเช็ดหน้าให้ผมเช่นกัน
“รันมึงเท่ฉิบหาย หล่อสาดเลยวะ!” มันบอกผมพร้อมกับซับหน้าให้ด้วย ผมมองหน้ามันแววตาชื่นชมชัดเจนไม่ปิดบัง
“เท่แล้วรักหรือเปล่าล่ะ?” แอบกระซิบถามมันด้วย น้อยครั้งที่มันจะยอมบอกรักผม แทบจะนับครั้งได้ด้วยซ้ำ
“รันกูคงไม่ต้องบอกซ้ำๆ หรอกนะว่ารักหรือไม่รัก เอาเป็นว่าสิ่งที่กูกังวล คือคนที่มึงไม่อยากเจอที่สุดห้ามมึงบอกว่า
คือกูแค่นี้เข้าใจใช่ป่ะ?” แน่ะ!ดูวิธีบอกรักของมันดิ เหมือนชาวบ้านเค้าไหมเล่านั้น แต่เท่านี้ผมก็ดีใจจนตัวพองไปแล้ว
หลังจากนั้นก็เป็นการเรียกดาวเดือนขึ้นโชว์ความสามารถทีละคู่ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ร้องเพลงเต้นโชว์ซ้ำๆกันเสียมากกว่า
ทั้งเดี่ยวกีตาร์ชายหญิงร้องเพลงคู่กัน สรุปไม่ค่อยมีอะไรพิเศษแปลกใหม่เท่าไหร่ กระทั่งมาถึงชุดของผมกับฝนเราเปลี่ยนชุด
เป็นที่เรียบร้อย ชุดผมมาจากถุงที่หิ้วเตรียมมานั่นแหละสวมชุดเทควันโด แสดงศิลปะป้องกันตัวซึ่งผมถนัดถึงขั้นสายดำโชว์แผง
อกตามรอยผ่าของชุดเรียกสายตาสาวแท้สาวเทียมหลังเวทีมองกันหน้าแดงเป็นระนาว ในขณะที่ฝนอยู่ในชุดราตรีสีขาวพร้อม
กับไวโอลินส่วนตัวเพราะฝนเรียนไวโอลินเราซ้อมกันมาแล้ว คอนเซ็ปคือฝนจะเล่นไวโอลินด้วยเพลงของเช็กเปียร์ ส่วนผมจะ
โชว์ความแข็งแรงของร่างกายด้วยการแสดงเทควันโด้ให้เข้ากับเพลงไวโอลินเป็นการใช้อ่อนกับแข็งร่วมกันให้ลงตัว
พอเราขึ้นเวทีก็ได้รับเสียงปรบมือต้อนรับกระหึ่ม คงมีแต่คู่ผมนี่แหละที่โชว์ไม่เหมือนชาวบ้านเขา ผมกับฝนทำความ
เคารพกรรมการและคนดูโดยผมคำนับส่วนฝนถอนสายบัว จากนั้นเดี่ยวไวโอลินของฝนก็เริ่มขึ้น ผมก็วาดลวดลายท่าหมัดท่าเตะ
ทุกเสต็ปที่เป็นการออกพลังของเทควันโด้เข้าจังหวะเพลงบรรเลงของฝน หยุดทุกสายตาให้มองนิ่งมาที่เราทั้งคู่ ฝนเองก็หลุด
เข้าไปอยู่กับเสียงเพลงบรรเลงของไวโอลินสร้างโลกส่วนตัวไปแล้ว ส่วนผมก็ทุ่มเทพลังไปกับท่าทางที่แสดงออกจนจบการ
แสดง ทั้งห้องประชุมก็ยังเงียบฉี่กระทั่งเรามายืนจับมือกันกลางเวทีทำความเคารพกรรมการและคนดูนั่นแหละเสียงปรบมือถึง
ค่อยดังกระหึ่มสนั่นไปทั่ว ดังยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีกแก้วหูสั่นกันเลยทีเดียว
“กรี๊ดด! เท่โคตร หล่อค่ะ สวยครับงามจริงๆ วู้ๆ ฮิ้วว!” ผมกับฝนเดินกลับหลังเวที เสียงโห่ร้องก็ยังดังไม่หยุด
พอลงบันไดมาไอ้รั่วตรงเข้ามากอดผมไว้พร้อมกับตบหลังผมแปะๆ
“เหยี่ยมมากรัน มึงสะกดคนดูกับความเท่ของมึงจนอึ้งตาค้างกันไปเลย” มันกระซิบบอก ผมจึงกอดตอบซึ่งตอนนี้คง
ไม่มีใครคิดอะไรกันหรอก ต่างเข้าใจว่าพี่เลี้ยงกับตัวแทนให้กำลังใจกันปกติ เพราะใครลงเวทีมาก็เป็นแบบนี้ ฝนเองพี่ศรีแพรก็
เข้าไปกอดเช่นกัน ระหว่างรอคนที่เหลือขึ้นแสดงไอ้รั่วมันก็พาผมมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดกลับไปใส่ชุดเดิมที่ขึ้นเดินตอนประกวด
เพราะสภาพผมตอนนี้เหงื่อโซกไปทั้งตัวจากการออกกำลังกายบนเวทีท่ามกลางแสงไฟเมื่อตะกี้ ฝนก็แยกไปเปลี่ยนชุดกับ
พี่ศรีแพรเช่นกัน ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้พูดคุยไรกันมากนัก พอเข้ามาถึงห้องอาบน้ำก็มีพวกที่แสดงเสร็จก่อนมาอาบน้ำเปลี่ยน
ชุดเหมือนกัน ก่อนจะมีหนุ่มหน้าสวยคนหนึ่งเข้ามาทักผมว่า
“เดือนคณะกราฟฟิกฯมาแรงนะครับ กินขาดเลยงานนี้” ผมจึงหันไปยิ้มให้ไม่ได้พูดไร เพราะไอ้รั่วมันดันชิงตอบแทนไปซะว่า
“ไม่ได้มาแรงอย่างเดียวนะน้อง มาเอาแชมป์ด้วยครับ” หนุ่มหน้าสวยก็ยิ้มกว้างให้มันกับความมั่นใจเกินร้อยที่มันกล้า
บอกเค้า จากนั้นผมก็ผละเข้าห้องอาบน้ำ โดยมันยื่นอุปกรณ์ให้ดันหลังผมเข้าอาบน้ำเสร็จสรรพ แล้วมันก็อยู่โยงเฝ้าประตูให้ผม
อีกต่างหากคงกลัวผัวโดนถ้ำมองละมั้ง ผมเร่งมืออาบน้ำให้สบายตัว ขณะที่กำลังสาละวนทำความสะอาดร่างกายตนเองอยู่นั้น
หูดันได้ยินเสียงไอ้รั่วพูดกับใครก็ไม่รู้หน้าประตูว่า
“ผมแอบชอบพี่มานานแล้วครับ คบกับผมได้ไหม ตั้งแต่ผมมาเซอร์เวย์ตอนเรียนอยู่ม.6 เจอพี่เข้าพอดีผมจึงตัดสินใจ
เอ็นฯเข้าที่นี่เลยทันที คิดว่าคงได้เจอพี่แน่ๆ” ผมเงียบรอฟังว่ามันจะตอบยังไง
“ชื่อกายใช่ไหม ไม่ต้องแปลกใจหรอกพี่รู้มานานแล้วว่าน้องชื่ออะไร คงต้องบอกว่าเสียใจด้วยครับกิตติศัพท์ของน้อง
พี่รู้ดีหาคนอื่นเถอะอย่ามายุ่งกับพี่ดีกว่า” ไอ้รั่วมันปฏิเสธเสียงนุ่ม แสดงว่ามันพอรู้ประวัติคนที่ตื้อขอความรักมันอยู่ตอนนี้แน่นอน
“พี่อย่าไปฟังใครเขานะครับ ผมไม่เคยมีใครมาก่อน เกิดมายังไม่เคยชอบใครเท่าพี่เลยนะครับ” เสียงไอ้หนุ่มนั่นก็ยัง
อ้อนไอ้รั่วมันต่อได้หน้ามึนมาก ผมรีบเช็ดตัวรวกๆ สวมชุดอย่างเร่งรีบขอออกไปดูหน้าไอ้คนนี้สักหน่อยทำไมมันกล้ามากถึง
ขนาดสารภาพรักไอ้รั่วหน้าห้องอาบน้ำเลยว่ะ? จังหวะที่เปิดประตูออกไปเห็นหลังไอ้รั่วยืนบังอยู่ แต่เห็นหน้าไอ้นั่นชัดเจนตัวเล็ก
หน้าใสติดออกหวานนิดๆ ยืนทำหน้าเศร้าตรงหน้าไอ้รั่วได้เจี๋ยมเจี้ยมมาก
“คำพูดฟังแล้วดูดี แต่อยากถามอีกที ว่าน้องพูดคำนี้มาแล้วกี่คน เพราะเพื่อนในคณะพี่โดนน้องหลอกมาแล้ว
รู้จักไอ้ไทด์ไหม นั่นแหละเพื่อนพี่เอง” พอไอ้รั่วพูดจบ ไอ้หนุ่มนั่นหน้าซีดไปเลยก่อนจะรีบเดินหนีไม่เหลียวหลังเลยครับ
แล้วมันก็หันมาหาผมที่ยืนคาประตูมองอยู่ เพราะมันยืนบังทางออกผมจึงโผล่ออกไปไม่ได้
“แอบฟังคนเค้าสารภาพรักกัน ไม่มีมารยาทนะโยม” แน่ะดันเสือกเล่นมุกใส่ผมอีก
“กูไม่ได้แอบ เสือกพูดอยู่หน้าประตูเองนี่หว่า?” ผมบอกมันหน้าตาย มันก็ยกยิ้มยั่วผมหน้าตาเฉย
“น้านแหละเค้าเรียกว่าแอบ เพราะถ้าไม่แอบมึงก็เปิดเผยสิจริงไหม ตอนนี้มึงกับกูยังคงแอบอยู่ ฮะฮะฮ่าๆๆ” เวรดูมัน
ช่างสรรหาคำมามั่วรั่วเข้าจนได้
“มีแต่คนมาหลงรักนะมึงพรต เฮ้อ!กูควรเปิดใจยอมรับว่ามึงเสน่ห์แรงดีไหมหืม?” ผมทำหน้าเอือมระอาใส่มันไป
มันยิ้มค้างก่อนจะสวนผมกลับอย่างเร็วว่า
“ห่านิ กูให้ความหวังใครซะเมื่อไหร่ ใครจะยังไงก็ช่างกูสนสักนิดไหม ว่าแต่มึงเหอะคิดจะรักกูไม่ต้องเปิดใจ
แค่เปิดกางเกงในให้กูรู้ไซด์ก็พอ พิเศษแค่มึงคนเดียว” มันพูดจบผมอดไม่ได้กระชากแม่งเข้าประตูปิดทันที ก่อนจะบดจูบ
เอาซะมันปากบ่วมเลย โทษฐานทำให้หมั่นไส้กับความรั่วอย่างน่ารักของมัน พูดให้อยากกดดีนัก
เราพากันกลับมาเพื่อเตรียมเรียกชื่อรอบสุดท้ายขึ้นเวทีจากสี่สิบคนเค้าคัดเหลือเพียงยี่สิบเพื่อเข้าสู่ช่วงตอบคำถามแล้ว
ตัดสินประกาศผลกันเลย อย่าคิดว่าผมจะหื่นกดไอ้รั่วมันในห้องอาบน้ำล่ะ ไม่ทำแบบนั้นหรอกเวลามีน้อยแถมคนพลุกพล่านไว้
เสร็จงานค่อยกลับไปจัดการที่คอนโดฯดีกว่าครับ
“รันเค้าประกาศรายชื่อรอบสุดท้ายแล้ว ฝนตื่นเต้นจัง” ฝนพูดกับผมมีเผลอเอามือมาจับมือผมด้วย มือเธอเย็นเฉียบ
คงตื่นเต้นไม่น้อย เพราะดาวและเดือนคณะไม่จำเป็นต้องมาจากคณะเดียวกัน ดาวอาจจะได้จากคณะหนึ่งเดือนอาจมาจาก
คณะหนึ่ง ต่างคนต่างลุ้นไม่ใช่การแพ็กคู่ครับ
“ทำใจให้สบายนะครับไม่ต้องกังวลฝนมีความสามารถผมคิดว่าเข้ารอบแน่นอน ผมปลอบเธอก่อนจะค่อยๆ ถอนมือ
ออกจากการจับของเธอด้วย เหมือนฝนจะเพิ่งรู้ตัวว่าเธอยืนจับมือผมอยู่ เห็นหน้าขึ้นสีแอบมีเขินซะงั้น
“ลำดับต่อไปถึงเวลาที่เราจะเชิญดาวเดือนที่เข้ารอบสุดท้ายขึ้นสู่เวทีกันแล้ว ณ บัดนี้ ลำดับที่หนึ่งคือ..บลาๆ” พิธีกร
บนเวทีดำเนินการประกาศรายชื่อเรียกดาวเดือนขึ้นเวทีอีกครั้ง ผมกับฝนก็ติดหนึ่งในยี่สิบคนด้วยเช่นกัน โดยกรรมการให้เราเดิน
โชว์ตัวเหมือนครั้งแรก แล้วมายืนเรียงแถวหน้ากระดานแยกชายหญิง เพราะคราวนี้มีไม่ตรงคู่ก็หลายคณะเพราะฝ่ายหนึ่งตกรอบ
ไม่หญิงก็ชายสลับกันไปมา เค้าจึงจัดให้ชายยืนฝั่งขวา หญิงยืนฝั่งซ้ายเพื่อเข้าสู่ช่วงตอบคำถามของกรรมการ ซึ่งไอ้รั่วมัน
บอกว่าคำถามรั่วไหลทุกปี เว้นปีของมันไม่มีใครมาบอกมันก่อน มันเลยพลาดการตอบคำถามปีนั้น แต่ปีนี้มันได้มาเลยจัดการ
เตรียมคำตอบให้ผมเสร็จสรรพ นึกถึงคำตอบของมันทำให้ผมอดยิ้มกว้างไม่ได้ กลายเป็นจุดสนใจให้หนุ่มคณะข้างๆ ทั้งซ้าย
ขวาเลิ่กคิ้วที่เห็นผมยืนยิ้มมีความสุขอยู่ตรงกลางซะงั้น เสียงเชียร์ต่างๆ ฃองแต่ละคณะยังคงส่งมาไม่ขาดหาย ส่วนคณะที่ตัว
แทนตกรอบก็หันมาเชียร์คณะที่ยังไม่ตกแทนซึ่งกลายเป็นว่าชื่อผมดังกระฉ่อนจนได้ยินชัดเจน
“อรัญ..อรัญๆๆ” อดนึกถึงช่วงที่มีแฟนคลับสมัยมัธยมปลายไม่ได้ เสียงเชียร์ก็ประมาณนี้แหละ
“เอาละค่ะ คำถามกรรมการในปีนี้มีเพียงคำถามเดียว และจะให้ตัวแทนตอบตามความคิดของตนเองนะคะ เราจะให้
ผู้ชมและกรรมการร่วมกันตัดสินใจว่าใครควรจะได้เป็นตัวแทนดาวเดือนของมหาวิทยาลัยของเรา” พิธีกรพูดจบ ก็เรียกให้
พวกเราทุกคนขยับขึ้นไปยืนใกล้หน้าเวทีก่อนจะฉีกซองคำถามแล้วอ่านขึ้นมาว่า
“คำถามในปีนี้มีว่า พวกคุณคิดว่าคุณสมบัติของนักการเมืองที่ดีควรเป็นอย่างไร ย้ำอีกครั้งนะค่ะ บลาๆๆ” แล้วพิธีกร
ก็ทวนคำถาม ก่อนพิธีกรชายจะยืนไมค์มาให้คนยืนหัวแถวตอบคำถามเรียงเป็นคนๆ ไปคนละไม่เกินหนึ่งนาที
“ดิฉันคิดว่า นักการเมืองที่ดีต้องซื่อสัตย์สุจริต ห่วงใยความเดือนร้อนประชาชน เป็นปากเป็นเสียงของพี่น้องประชาชน
ในยามที่ทุกข์ร้อนได้ บลาๆๆ” การตอบคำถามของแต่ละคนก็คล้ายคลึงกัน แต่ก็ไม่เหมือนกันเสียทีเดียว ต่างคนต่างตอบตาม
ที่นึกขึ้นได้ กระทั่งมาถึงผมซึ่งผมท่องจำไว้หมดแล้วเพราะมันจำแสนจะง่าย กรรมการก็ทวนคำถามให้ผมฟังอีกครั้งแล้วอนุญาต
ให้ผมตอบ
“คุณสมบัติของนักการเมืองที่ดี ต้องประกอบไปด้วย ‘ค-วยถอก’” พอคำนี้หลุดจากปากทั้งหอประชุมโห่กันสนั่นหวั่นไหว
ผมรีบชี้แจงทันทีก่อนจะโดนแบน
“นักการเมืองที่ดีต้อง ‘ค-วยถอก’ ค ควายคือคิดดีมีคุณภาพ ว แหวนคือวิสัยทัศน์กว้างไกล ย ยักษ์คือยุติธรรมไม่
ลำเอียง ถ ถุงคือถี่ถ้วนและถ่อมตน อ อ่างคืออดทนและอุตสาหะ ก ไก่คือเก่งและกตัญญูต่อแผ่นดินครับ” จบคำตอบของ
ผมเสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหว และนั่นคือนิยามของนักการเมืองที่ดีซึ่งติดปากไปทั่วมหา’ลัยกันต่อมาจนเป็นตำนานที่มาจาก
เดือนของมหาวิทยาลัยซึ่งได้ตำแหน่งแชมป์ประจำปี โดยดาวเป็นของคณะคุรุศาสตร์ฝนได้อันดับสองไปครอง คงต้องยกความดี
ให้กับคำตอบของไอ้รั่วมันไปตามระเบียบ เพราะถ้าไม่ได้คำตอบที่จำง่ายกินใจของมันผมอาจจะไม่ได้ตำแหน่งแชมป์ก็ได้
เพราะฉะนั้นผมโชคดีมากที่ไม่ได้ฝันจะเป็นนักการเมืองอย่างพ่อ เพราะผมไม่อยากเป็นนักการเมืองที่ดีในสายตาคนทั่วไป
โดยเฉพาะไอ้รั่ว เหยี่ยวหัวใจของผมที่มันยืนยิ้มหัวเราะชอบใจท้องคัดท้องแข็งที่ผมกล้าตอบคำถามตามโพยของมัน เอาเถอะ
ฝากไว้ก่อนค่อยคิดบัญชีหลังจบงานเลี้ยงแชมป์คืนนี้ จะจัดคืนให้นักชอบดีนัก‘ค-วยถอก’ ต้องเจออย่างสิงห์รันซะแล้ว
เหยี่ยวเอ้ย ไม่ได้แค่ถอกอย่างเดียวบิ๊กไชค์ตามที่ร้องขออีกต่างหาก..หึหึ
มาลงพรตรั่วกับรันสุดหล่อให้แล้วนะคะ
ใครสั่งหนังสืออย่าลืมโอนนะคะ เหลือไม่กี่วันแล้วค่ะ
ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ
Luk. :L1:
-
คำตอบของพี่
พรตสุดยอดจริง ๆ
:m4:
-
คำตอบสุดยอดเลย
แต่เมื่อไหรจะเปิดตัวกันละเนี๊ย
รอลุ้นปฏิกิริยาของคนรอบข้างสุดๆ
-
คำย่อของคำตอบนี่ทำเอาฮา
ไม่ใช่พรตคิดไม่ได้แน่นอน 5555
-
อยากจะบอกว่าฮามาก :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
555555555555555555
:a5: แอบ โอ๊ะ!!
แต่พออ่านแล้ว ฮาาาาาาาาาาาาาา พี่พรตไม่ไหวแล้วว
รันอ่ะ น่ารักกกกกกกกกก >.< ชอบรันๆๆๆๆๆ :z2:
แล้วก็ได้ตำแหน่งไปครองสมใจพี่พรตเค้าล่ะ ฉลองงงค่ะ :z1:
-
สมกับพรตรั่วจริงๆ คิดได้อ่ะ แต่คนเขียนยิ่งกว่าคิดได้ไง 555
รอรันจัดหนักพรตรั่วค่ะ
+1และเป็ดให้คุณลักษณ์
-
เมื่อไรจะเปิดตัวซักทีอ่ะ อยากรู้จริงๆว่า คนรอบข้างจะเป็นยังไงเมื่อรู้ว่า
เดือนมหาลัยคนปัจจุบันอย่างรันกับขวัญใจมหาชนอย่างพรตเป็นแฟนกันเอง
ฮ่าๆ แค่คิดก็สนุกแล้วซิ
-
รันช่างกล้า งี้เขาเรียกเมียรั่วผัวรั่วตามเนอะ :m20:
อมยิ้มหายเครียดทุกครั้งที่ได้อ่าน :pig4:
-
เราว่า ต่อไปนี้คนจะคิดว่า รันคงรั่วกว่าพรตแล้วแหละดูจากคำตอบแล้ว 55555555555555
-
อร๊าากกกกกกกกกก
รันกับพรต น่ารักมาก
............
:กอด1: :กอด1:
-
555555555555 ฮาอะ
-
:laugh:เป็นคำตอบที่อึ้งเลยทีเดียว
-
เจ๋งสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
:-[
พรต น่ารักน่าหยิกน่าตี เป็นที่สุด
คนอะไรสรรหามุขมาแต่ละมุข ฮากระจาย
อ่านแล้วหุบยิ้มไปได้เลย
๕๕๕
-
ก็ยังคงคอนเซ็ปเดิมคือ หวานและฮา
บรรยากาศคนเค้าวุ่นวายกันยกใหญ่
แต่คู่นี้แอบมาหวานกันเองซะงั้น :o8:
แถมคำตอบที่ได้แชมป์นี่มัน..........
ดีใจกับรันด้วยนะจ๊ะ เป็นเดือนแล้วน้า
พรตจะรู้มั๊ย ว่าคำตอบนั้นคืนสนอง :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
555 อ่านสองตอนรวด บอกได้แค่ว่าน้องพรต(lux)มุขเยอะ
ชอบช้อบชอบ คุณสมบัติของนักการเมือง
ขอจำไปใช้บ้าง คงไม่ว่ากันนะคะ
-
อกข้าแตก กรี๊ดดดดดดดด ตอบมาได้ แบบนี้ ถ้าเราเป็นคู่แข่งรัน กลับไปบ้าน คนอนอน เอาหลังเท้าก่ายหน้าผาก พรตหนอพรต คิดมาได้
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:laugh:
พรตเชิญยิ้มไม่เคยทำให้แฟนๆผิดหวัง
คราวนี้ขอฮาดังๆหน่อยเหอะ
ไม่ไหวแล้วว้อยยยยยยยยยยยยยย
:jul3:
ปลล.อีกหน่อยคงไม่มีนักการเมืองหญิงแน่เลย
:pandalaugh:
-
:serius2: แปลว่า ถ้าจะเป็นนักการเมืองที่ดีได้ จะต้องกินปลานี้เหรอคะ!?!
(http://ho.files-media.com/ud/imgs/contents/28530/20111124_100006.jpg)
-
เขินกับคำตอบอ่ะ -///-
-
ถ้าไม่ใช่รันจะกล้าพูดมั๊ยเนี่ย :o8:
ความรักบังตา :laugh:
-
555555555555555555555555555555555555
-
เอ่นได้คำเดียว แร๊ง
-
คิดคำตอบได้ไงพรตฮาอีกแล้ว :m20:
-
ตอบดีนะเนี่ยแต่คำตอบมันชั่ง :pigha2:
-
คำตอบแบบสุดยอดอ่ะ
ความฮาไม่มี limit
-
555 คำตอบสร้างสรรค์มากค่ะพี่พรต!
พี่รันจัดหนักไปเลย รั่วนักนะ!!♥
รอตอนต่อไปค่ะ
-
:m20:หัวเราะท้องแข็ง น่ารักมากมาย คำคมสุดแสนจะกิ๊บเก๋มากมาย :pig4:
-
อ่านเรื่องนี้ทีไร :jul3:ไม่เคยมีไม่หัวเราะ แถมแต่ละตอนมีคำคมทุกตอนด้วย สุดยอดเลยค่ะคนเขียนคิดได้ไงเนี่ย o13
-
เอิ่มอึ้งกะคำตอบ
5555
คิดได้ไงนี่ 5555
-
พูดถึงแล้วคู่นี้เค้าก็รั่วพอกันเลยน่ะ,
แต่พรตรั่วมากกว่าไปหน่อย~ :m20:
-
คำตอบพรต หึหึหึ
ต้องให้นักการเมืองจริงๆ ถือเป็นแบบอย่างนะ
-
เหยี่ยวมันรั่วจิงๆ
-
๕๕๕๕ สุดยอดดด
รั่วได้อีก :z1: :z1:
-
เข้ามารอรันจัดหนักค่ะ อิอิ
-
:z1: อยากอ่านNC :-[
-
คำตอบสมเป็นพี่พรตรั่วจริง ๆ :laugh:
-
:m20: :m20: :m20:
-
รันก็กล้าเนอะ :jul3: :jul3: :jul3:
-
พรตสุดยอดจริง ๆ
-
พรตน่ารัก
-
ไม่มีการประกวดสุดยอดความรั่วแห่งปีบ้างหรอ
จะส่งเหยี่ยวเข้่าประกวดกับเขาสักตัว
-
ถ้าที่ละตัวโอเคแต่ถ้ารวมกันเมื่อไรมัน....
-
โอ้ยยยยยยยฮา
พรตรั่วตลอดดดดดดดดดดดด :m20:
-
คำตอบสุดยอดจริงๆ
-
พี่พรตสุดยอดอ่ะ
นับถือๆ
-
:laugh: :laugh:55 รั่วได้อีก สุดยอดเลยพรตรั่ว
-
ตาพรตเจอรันจัดหนักแน่ o13
-
รั่วเอ๊ย คิดนานป่ะกับการเอาตัวอักษรมาเรียงกันให้ได้คำนี้ออกมา วรพรตกล้าได้ อรัญก็กล้าเสีย
ส่วนคืนนี้ก็..ไปดีนะโยม :oo1:
-
กร๊ากกกก อย่างฮาอะ
-
รออ่าน พรตรั่วกับสิงห์รันต่อครับ
-
รอเรื่องนี้อยู่นานมากกกกกกกกกก
ชอบจังเลย
อ่านแล้วอมยิ้ม =)
-
:m20:
ไม่รู้ว่าควรจะบอกว่า พรตคิดได้ไง หรือ คนเขียนคิดได้ไง
5555555+
-
ไลท์พรตหนักๆ ฮ่าๆๆ คิดได้อีกแล้ว
เป็นนิยายที่มีเรื่องราวชวนติดตามทุกตอนจริงๆ
-
อึ้งกับคำตอบของรันที่ตอบตามโพยของพรต
มันช่างเป็นคุณสมบัติที่นักการเมืองของประเทศ
สารขัน ไม่มีเลยจริงๆ
-
พรต รัน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
:-[ :-[ :-[ :-[
กอดคนเขียน :กอด1:
:pig4:
-
o13คำตอบของเมียน้องรันนี่ สุดยอดมากครับ
-
:laugh: :laugh: :laugh: :m20: :m20: :jul3:
รั่วเกินคำบรรยายจริงๆ
-
โอยยยยยย ฮาอ่ะ(จะมีตอนไหนที่ไม่ได้เม้นด้วยคำนี้บ้างไหมเนี่ย)
คราวนี้พรตรั่วฮาแบบแร๊งงงงงงงงงงง
นักการเมืองที่ดีมันต้องแบบนี้ชิมิ
เดือนมหา'ลัยนี้เจ๋งจริงอะไรจริง
แต่ เอ่อ ปีของพรตนี่ไม่รั่วแล้วยังตอบได้โดนแบบนั้นอีกนะ ><
-
ขำพรตรั่วขนาดคิดคำตอบให้รันพร้อมเลย
-
อัจฉริยะด้านนี้จริงๆ นายพรต :m20:
ยกนิ้วให้ o13
-
รันนี่สุดยอดดดดดดด แต่คนคนแต่งสุดยอดกว่าคิดได้ไงอ่ะ
-
ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวได้โดนของจริงแน่พรตเอ้ยยย
-
ไม่รู้จะพูดอะไร......อยากบอกว่ารักคนแต่งมากกกกกกกกกกกกกก :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:m20: :m20: :m20:
-
เจอคำตอบอย่างนี้เข้าไปแทบหงาย อย่างฮา ฮ่าๆ
-
อ่านทีไรได้อมยิ้มทุกที
-
รันช่างกล้า
บ้าจี้พูดตามไปได้55
-
:m20:
สุดยอดมากกก
:L2:
สำหรับเดือนจ้าา
-
โอยยยย คุณสมบัติโดนใจค่ะ555
สุดยอดจิงเหยี่ยวเรา รอคอยนะจ๊ะ
-
พี่เหยี่ยวนี่รั่วได้ใจจริงๆ คุณสมบัตินักการเมืองของพี่แกนี่ฮามาก
-
เป็นคำตอบที่รั่วมากกกกก
ชอบสุดๆๆ
-
โดนสุดๆอ่ะกับคำตอบของพรตรั่ว
-
คิดถึงเหยี่ยวรั่วกับพี่รัน~
แวะมาแจ้งข่าวคราวบ้างนะคะ
จะอัพต่อ เมื่อไร ไม่อัพ ยุ่งๆ ไม่ว่าง
หรือยังไงก็แวะมาบอกบ้างนะคะ เป็นห่วง~(&คิดถึง♥)
-
@@เปิดขยายเวลาโอน@@
26 ถึง 5 ก.พ นี้ รอบสุดท้ายแล้ว
เปิดโอนนิยายชุดไตรภาคย์ ตะเกียงพิเศษ จอมใจนักเลง เหยี่ยวหัวใจ
รายละเอียดหนังสือ
1.ปกกระดาษอาร์ต 270 แกรม พิมพ์สี่สี พร้อมเคลือบมัน เข้าเล่มไสกาว
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา 75 แกรม พิมพ์ขาวดำ
3.ทุกเล่มมีที่คั่นหนังสือแถมให้
4.ขนาดรูปเล่ม ไชร์ 14.8 x 21 เซนติเมตร
5.บล็อกเซท สำหรับใส่นิยายไตรภาคย์ทั้งชุด 5 เล่ม พิมพ์สี่สี่ โชว์สันหนังสือ
ลำดับ จำนวน/เล่ม ราคา/เล่ม ราคารวม ค่าจัดส่ง ราคารวมค่าจัดส่ง
ตะเกียงพิเศษ 2 350 700 50 750
จอมใจนักเลง 2 300 600 50 650
เหยี่ยวหัวใจ 1 350 350 50 400
เทพพิทักษ์ขุนทัพ 1 250 250 50 300
ราคาบล็อกเซท 1 180 180 - 180
ราคารวมทั้งสิ้นทั้งหมด 2,080
บล๊อกเซทราคาเดียวเท่านั้นในรอบสองนี้ 1,700 บาท ฟรีค่าจัดส่ง ไม่รวมเทพพิทักษ์ หากต้องการแยกซื้อต่างหากในราคาเต็ม
3.สำหรับท่านที่ไม่ต้องการบล็อกเซทสามารถแยกซื้อนิยายได้ หากซื้อตั้งแต่ 3 เล่มขึ้นไปฟรีค่าจัดส่งค่ะหมายเหตุ ตะเกียงพิเศษ นับเป็น 2 เล่ม จอมใจนักเลง ก็เช่นกันค่ะ
4.กรุณาโอนให้มีเศษเป็นจุดทศนิยม2ตำแหน่งค่ะ เช่น 1,700.02 หรือ 1,700.03 เป็นต้น เพื่อสะดวกในการเช็คการโอนของท่านค่ะ
หมายเหตุ : การแจ้งโอนขยายเวลาโอน
เปิดโอนตั้งแต่บัดนี้ ปิดโอน 26 มกราคม จนถึง 5 กุมภาพันธ์ 55 เป็นครั้งสุดท้าย
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........ไทยพาณิชย์............สาขา แยกท่าเกษตร...................
เลขที่บัญชี......120-221-608-9...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....ลักษนารี วิชาลัย (Luksanalee Wichalai)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:
Subject: แจ้งโอน ชุดไตรภาคย์ หรือ นิยายเรื่อง.......
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 1,400.10 หรือ 1,400.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ
แต่ขอให้เก็บหลักฐานการโอนไว้ค่ะ เช่นslipการโอนจากตู้atmเป็นต้น**
(http://i40.tinypic.com/n4a0ep.jpg)
(http://i39.tinypic.com/29disew.jpg)
ต่อด้านล่าง
เหยี่ยวหัวใจ
Part 13
ผู้หญิงของสิงห์รัน!
.
.
.
.
.
“เคร้ง! ฉลองๆ เอ้าชนเคร้งๆ!” เสียงไอ้รั่วมันบอกทีมสต๊าฟพวกพ้องน้องพี่ ซึ่งพาผมกับฝนมาเลี้ยงยินดี
กับความสำเร็จยังร้านประจำของพวกมัน ดูมันคุ้นเคยกับพี่เจ้าของร้านเป็นอย่างดี งานนี้พี่ชลประธานลงทุนควักเงินกองกลาง
ออกมาจัดเลี้ยงทำเป็นป๋าใจป้ำสั่งกันให้สนั่นไปเลย พวกเค้าบอกว่าหนุ่มหล่ออันดับหนึ่งของมหาลัยตกมาอยู่ในมือคณะเป็น
ครั้งแรกเลยทุ่มทุนฉลองเต็มที่ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันคณะผมไม่เคยคว้าตำแหน่งนี้มาได้เลย เสร็จคณะอื่นตลอด
หวังกันมานาน ยิ่งปีที่ไอ้รั่วเป็นตัวแทนเห็นว่าหวังไว้สูงมาก เพราะมันหล่อกว่าใครเลยในบรรดาคู่แข่ง สุดท้ายแล้วมันก็คว้าแค่
รองแชมป์เหมือนฝนที่ได้ตำแหน่งนี้เช่นกัน ผมเลยกลายเป็นพระเอกของงานไปโดยปริยาย
“เอ้ารันชนกับพี่หน่อย พี่ด้วย พี่ด้วย บลาๆๆ” นั่นแหละบรรยากาศซึ่งพวกเค้าต่างเรียกร้องให้ผมชนแก้วแสดง
ความดีใจกันใหญ่ พี่หิน พี่กล้า ไอ้พี่แซคผมคุ้นเคยดีเพราะมันเพื่อนก๊วนไอ้รั่ว พี่ศรีแพรพี่เลี้ยงของฝนก็มาด้วยยังมีกลุ่ม
พี่ผู้หญิงทีมงานอีกหลายคนรวมทั้งหญิงทั้งชายเกือบสี่สิบคนได้ มาหมดตั้งแต่ปีสี่ยันปีหนึ่ง เพื่อนผมที่ตามมาด้วยมีไอ้หยก
ซึ่งคอยประกบฝนตลอดมันกังวลว่าฝนจะเสียใจที่ไม่ได้ตำแหน่ง ยังมีไอ้อั้มกับไอ้ขุนก็มา ส่วนพวกผู้หญิงไม่ได้มาขอตัวกลับ
กันก่อนกลัวกลับดึกมั้ง ผมเองไม่มีเวลาวุ่นวายกับใครเท่าไหร่ ใครมาไม่มาตามสะดวกเพราะผมไม่ใช่เจ้าภาพอยู่ในฐานะ
แขกเหมือนกันดีหน่อยที่เป็นพระเอกของงานในเมื่อเค้าฉลองให้กับตำแหน่งของผม
เราเริ่มออกสตาร์ทกันตั้งแต่สามทุ่ม นี่ก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่มแล้ว เมาได้ที่กันเลยทีเดียวยังเสือกแพลนจะไปต่อ
ผลับกันอีก คงเห็นว่าพรุ่งนี้วันหยุดไม่มีเรียนสงสัยราตรีนี้คงอีกยาวแต่ไอ้เรื่องไปต่อผมคิดว่าจะไม่ไปแล้ว เหนื่อยมาไม่น้อย
จบจากนี่คงขอตัวกลับเลย ถึงแม้จะมีแต่คนเรียกร้องชนแก้วกับผมกัน แต่ผมก็ระวังการดื่มพอสมควรควบคุมไม่ให้เยอะ
อาศัยวิธีจิบแทนการยกดื่ม ผมจึงยังปกติไม่มึนเท่าไหร่ จากเริ่มเป็นวงเดียวทีแรกกลายเป็นแบ่งกลุ่มสุ่มหัวคุยกันเป็น
หย่อมๆแล้ว เพราะคนเยอะเสียงดังใช่เล่น จู่ๆไอ้พี่หินเพื่อนไอ้รั่วมันดันเปิดประเด็นขึ้นมาหน้าตาเฉย
“พรตมึงกับไอ้รันเดินตีคู่กันสาวๆ มองตามน้ำลายหก เสือกเกิดมาหล่อทั้งคู่เลยว่ะ! คงไม่นึกตลกหนุ่มหล่อกลายมา
เป็นแฟนกันเสียเองนะพวกมึง” มันพูดขึ้นกลางวง แม้จะไม่มีใครสนใจนักเพราะต่างคุยแข่งกันเป็นกลุ่มๆ แต่ก็มีไม่น้อยที่ฟังอยู่
ที่เห็นก็ไอ้พี่แซค พี่กล้า ไอ้อั้ม ไอ้ขุน ไอ้หยก ฝนกับพี่ศรีแพร พี่ชลก็ด้วยเพราะเราอยู่กลุ่มหัวโต๊ะ กลายเป็นพวกอมยิ้มขำ
กับแนวคิดพี่หินซะงั้น แอบเห็นให้พี่แซคหน้าเจื่อนไปทันที มีชำเลืองมองไอ้รั่วมันด้วย ก่อนจะเผลอหันมาสบตาผมเข้าแล้ว
รีบกลบเกลื่อนยกแก้วขึ้นจิบแทน เก็บอาการลำบากเลยนะมึง แล้วไอ้รั่วมันก็บอกไปว่า
“กูจะบอกมึงให้เอาบุญความรักไม่ใช่เรื่องถูกหรือผิด แต่ความรักคือเรื่องใช่หรือไม่ใช่ เพราะฉะนั้นเกิดวันหนึ่งกู
กับน้องรันสปาร์คจูบปากกันขึ้นมา นั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เลิกกะเกณฑ์หรือเสียดายกันสักทีเหอะเข้าใจไหม?” มันพูดจบ
มีแต่คนโห่ขำกันใหญ่ ส่วนผมอมยิ้มแก้มแตกไปแล้ว นี่มันสารภาพรักผมเนียนๆ อีกแล้วใช่ไหมนั่น
“คำคมมาได้ตลอดเลยห่า อย่างมึงก็พูดได้ดิหน้าตามาพร้อม เงินทองอีกเพียบจีบหญิงไม่มีพลาดจีบชายก็คงไม่เหลือ
ถ้ามึงจะสอยอ่ะนะ ส่วนกูจีบมาไม่รู้เท่าไหร่ไม่มีติดสักราย คงเพราะกูจนนี่แหละถึงแห้วแดกทุกที” และก็กลายเป็นกระทู้ดราม่า
เมื่อไอ้พี่กล้า ซึ่งพี่เค้ากล้าสมชื่อรำพึงรำพันขึ้นมากลางวง ไอ้รั่วพอฟังแบบนั้น มันก็บอกกลับไปว่า
“โถ่ไอ้หนู! คนเรามันไม่ได้มองกันแค่นั้นหรอก” เรียกเสียงหัวเราะกันอีกครั้ง เพราะมันเล่นบทผู้สูงวัยลูบหัวไอ้พี่กล้า
ไปด้วย ผมมองการกระทำของมันยังอดยิ้มขำไม่ได้ ดูตลกพิลึกเหมือนผู้ใหญ่ปลอบเด็กเลยวะ!
“แสดงว่าความจนไม่ใช่ปัญหาใช่ไหมครับลุง?” ไอ้พี่กล้ามันดันเล่นด้วย ต่อบทกลับมาได้หน้าตาย
“กูหมายถึง มึงทั้งหน้าเหี้ย โง่ เตี้ย ดำ แล้วยังเสือกจนด้วยต่างหาก ฮ่าๆๆ” พอมันพูดจบ พวกแม่งฮากันขี้แตกขี้แตน
ส่วนไอ้พี่กล้าอ้าปากค้างไปแล้ว ที่ไอ้รั่วพูดมาถูกเกือบหมด ความจริงมันไม่ถึงกับหน้าเหี้ยนักหรอก เพียงแต่หน้าตามันบ้านๆ
ส่วนเตี้ย ดำนั่นรับไปเต็มๆ งานนี้หัวเราะกันน้ำตาเล็ดไปเลย มันเลยพูดปลอบไอ้พี่กล้าต่ออีกว่า
“คิดไรมากว่ะสัดกล้า มีคู่ไม่มีคู่ใช่เรื่องใหญ่เว้ย! มากูจะบอกให้ฟังเป็นอุทาหรณ์ ชีวิตคู่มันมีค่า แต่ชีวิตข้ามันไม่มีคู่
แต่ถึงจะไม่มีคู่ ชีวิตกูก็ยังมีค่า ฮะฮ่าๆๆ” ฮากันไปอีกรอบ มันช่างสรรหาคำพูดมาสร้างสีสรรจริงๆ ประเด็นที่เข้าตัวเรื่องผมกับมัน
จึงถูกกระแสความฮากลบเกลื่อนไปในชั่วพริบตา กลายเป็นเหยี่ยวรั่วหรรษาโชว์ฮาขึ้นมาแทนซะแล้วงานนี้
“สัดพรตแม่งพูดซะฮา เล่นซะกูไปไม่เป็นเลยมึง กูนะเพื่อนมึงจำไว้ด้วยสิวะ! เพื่อนกันจริงเขี่ยหญิงที่ตามตื้อมึง
กระเด็นมาทางกูสักคนสองคนก็ได้สัด” ไอ้พี่กล้ามันทั้งขำทั้งบ่นไปด้วย วงนี้เลยกลายเป็นไอ้รั่วกับเพื่อนสนิทคุยเรื่อง
จีบหญิงไปแล้ว
“ก็มึงไม่ศึกษานิสัยผู้หญิงให้ถ่องแท้ ก็ต้องแดกแห้วไปตามระเบียบ จะจีบหญิงก็ต้องรู้จริงเรื่องหญิงสิวะเฮ้ย!”
มันสวมบทยืดอดเป็นกูลูรู้ลึกรู้จริงเรื่องผู้หญิงไปแล้วตอนนี้ พวกแม่งก็ยิ้มขำฟังมันรั่วอย่างใจจดใจจ่อ กลุ่มที่แยกกันคุยตอนนี้
กลับมารวมหัวกันฟังพรตโชว์กันแล้ว คงได้ยินเสียงหัวเราะขำกระจายเสียงดังกันมั้งเลยดึงความสนใจสี่สิบคนเข้ามาเป็นกลุ่มก้อน
ได้ทันตาเห็น นี่คือเสน่ห์ของไอ้เหยี่ยวรั่วจอมดึงดูด
“ไหนมึงลองบอกมาดิ ว่าผู้หญิงเค้าเป็นยังไง?” กลายเป็นพี่ชลประธานใจป๋า ไม่อยากรอนานถามมันเองซะเลย
“ง่ายๆเลยนะ หัดใส่ใจหน่อยสังเกตด้วยว่าผู้หญิงมักหงุดหงิดจากการมีประจำเดือนอยู่ 3 ช่วงคือ ก่อนประจำเดือนมา
10 วัน ระหว่างประจำเดือนมา 10 วัน หลังประจำเดือนหมดอีก 10 วัน เพราะฉะนั้นเวลาจะเข้าไปจีบหญิงก็คำนวณเรื่องอารมณ์
เค้าด้วย ฮ่าๆๆ” ฮากันไอ้อีกแล้วครับ ดูมันดิเล่นเอาแต่ละคนทั้งขำทั้งปรบมือชอบอกชอบใจกันใหญ่ ไม่เว้นแม้กระทั่งฝน
พี่ศรีแพรและกลุ่มพี่ผู้หญิงที่ร่วมในวงกว่าเจ็ดแปดคนต่างพากันหัวเราะชอบใจคำพูดของไอ้เหยี่ยวรั่ว ดันเปิดเผยอารมณ์
หงุดหงิดของผู้หญิง 30 วันเต็มซะงั้น
“พี่พรตเข้าใจผู้หญิงจริงๆ ค่ะ มิน่าถึงเสน่ห์แรงมีแต่สาวๆรุมจีบกันตรึม แล้วพี่พรตพอรู้ไหมค่ะว่าผู้หญิงควรทำ
ยังไงให้ผู้ชายที่เราสนใจ หันมามองเราได้บ้าง” ฝนเป็นคนถามขึ้นมา พูดจบส่งสายตาให้ผมอีกแน่ะ เอาเข้าไปถามเมียผมเพื่อ
จะเอาคำตอบมาทำให้ผัวเค้าสนใจนี่นะไหวไหมเล่านั่น ส่วนไอ้หยกมันรีบพูดแทรกขึ้นมาทันที
“โธ่! สำหรับฝนไม่จำเป็นต้องทำอะไร อยู่เฉยๆก็มีคนพากันสนใจแล้วครับ” พอมันพูดจบ พร้อมเพรียงขานรับ
กันมาเลยครับ
“ฮิ้ววว!! หยอดขนมครกกลางวงเหล้าแล้วเว้ย!” พร้อมรับกันทั้งโต๊ะ ไอ้หยกกับยืดอกยิ้มรับอย่างสง่าผ่าเผย
ประกาศตัวเต็มที่ว่ามันจีบฝน ส่วนฝนอมยิ้มไม่ได้อะไรนักไม่ลืมหันมาจ้องหน้าไอ้รั่วรอฟังคำตอบอีก เมียรักของผมมันเลยจัดให้
“อยากให้ผู้ชายที่ชอบสนใจนะหรือ พี่คงแนะนำตรงตัวไม่ได้หรอกครับ เพราะผู้ชายแต่ละคนรสนิยมเกี่ยวกับ
ผู้หญิงแตกต่างกัน โดยรวมแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่มีพลาดผู้ชายทุกรายชอบคุณสมบัตินี้กันทั้งนั้น นอนคว่ำเป็นผู้ชาย นอนหงาย
เป็นผู้หญิง นอนตะแคงแสดงว่ายังซิง แต่ถ้านอนนิ่งๆระวังถูกทิ้งโดยไม่รู้ตัว ฮ่าๆๆ” ขำกันตามระเบียบ ไปของมันได้เรื่อย
รั่วตลอดศกจริงๆ
“พี่พรตอ่า เอาดีๆสิค่ะ ไหนบอกรู้จริงไงเล่า?” ฝนไม่ยอมครับ อ้อนมันทีเล่นทีจริงเพราะหน้าสวยทำแล้วยิ่งดูดี
มันก็ยิ้มแก้มปริส่งให้ก่อนตอบไปว่า
“ปกติพี่ก็เอาดีอยู่นะ ไม่เคยมีใครโดนพี่เอาแล้วบอกว่าไม่ดีสักราย ฮ่าๆ” ฮาอีกแล้วครับ ฝนหน้าคว่ำไปแล้ว
เพราะไอ้รั่วมันเล่นไปเรื่อยไม่เลิก พอมันเห็นสีหน้าฝนชักไม่ดี ก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า
“ตกลงๆ! เอาตรงๆเลยนะข้อแนะนำสำหรับพี่ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งที่มีทัศนคติต่อผู้หญิงประมาณนี้ ไม่ซิงรับได้
หน้าไม่อายพอทน แต่ถ้าชอบมั่วหลายคนอันนี้สีทนไม่ด๊ายๆๆ!” จบข่าวเสียงสูงดัดจริตได้อีก หลายคนกุมท้องขำเกือบตกเก้าอี้
ไปแล้ว บ้างก็น้ำตาเล็ด มีแบบหัวเราะไปด้วยมือทุบโต๊ะไปด้วยก็มี ชอบใจกันใหญ่กับคำคมไอ้รั่วมัน เอากับมันสินี่แหละ
เหยี่ยวรั่วของจริงของแท้แน่นอน มันผูกเรื่องเข้าด้วยกันสรรหาคำพูดได้ไม่หยุดหย่อน ยิ่งคำพูดโดนคนฟังด้วยแล้ว
พวกแม่งเลยชอบใจกันใหญ่
“ฮ่าๆ พรตมึงแน่มากสัด ฮ่าๆๆ!!” ทั้งเสียงชื่นชม ทั้งเสียงหัวเราะขำ ส่วนไอ้รั่วมันก็นั่งหัวเราะน้ำตาเล็ดไปกับเค้า
ทั้งที่มันเป็นคนพูดเองนะนั่น สำหรับฝนนะหรือไม่ต้องห่วงหัวเราะงอหายไปแล้วเหมือนกัน ไม่ได้นึกหงุดหงิดกับคำตอบไอ้รั่ว
มันเลยด้วยซ้ำ เพราะมันเป็นคำพูดซึ่งตลกขนาดนั้น คนเส้นไม่ลึกไม่มีใครไม่ขำกันหรอก ดูตอนนี้ใครไม่หัวเราะไม่มีเลยสักราย
“พี่พรตแนะนำแต่สาวๆ ไหนมีอะไรดีๆ แนะนำพวกผู้ชายบ้างสิพี่” ไอ้ขุนเพื่อนผมเอง ยังไม่เข็ดครับโดนไอ้รั่ว
แกล้งไปในวงเหล้าตอนรับน้องไม่จำนะมัน ดันถามขึ้นมาบ้าง ไอ้รั่วหันมองหน้ามันมียกยิ้มมุมปาก ท่าทางแบบนี้เจ้าเล่ห์
อีกตามเคย ผมนั่งสังเกตการต่อไปอย่างขำๆ
“อย่างแรกเลยนะขุน กูแนะนำให้ไอ้น้องมึงเปิดใจให้กว้างเข้าไว้ แล้วมึงจะดูสุดยอดของความเป็นลูกผู้ชายใน
สายตาผู้หญิง” มันบอกกลับไป พวกผู้ชายหลายคนกระดิกหูฟังอย่างใจจดใจจ่อ แล้วไอ้อั้มมันก็ชิงถามขึ้นมาว่า
“พวกผมก็ใจกว้างอยู่แล้วนะพี่ ต้องเอากว้างขนาดไหนอีกครับ สาวๆ ถึงจะมองเห็น?” ไอ้รั่วฟังจบก็หันไปยิ้ม
สว่างให้มันบ้าง แล้วตอบกลับไปว่า
“ก็กว้างประมาณว่าเด็กมึงควงคนอื่นต่อหน้าต่อตาแล้วมึงสงบจิตใจแผ่เมตตาไปให้ได้ ตามนี้เลยไอ้น้อง
จงเป็นศุกร์เป็นศุกร์เถิดอย่าได้เป็นจันทร์ อังคาร พุธ พฤหัสเลย อาจจะเซ็งกันบ้างในบางครั้ง อาจจะเบื่อกันไปบ้างในบางหน
อาจจะเหม็นขี้หน้าใครบางคน พยายามทนกันต่อไป สู้ๆ คนอยากมีคู่ทั้งหลายอาเมน!” ทุกคนขำกันแล้วขำอีก มันยิ่งมึนยิ่งรั่ว
พูดจบมันก็ยกแก้วขึ้นชู เรียกร้องให้ทุกคนชนแก้วกันซะงั้น
“อ้าวเว้ย! ชนๆ พวกเรา เคารพเสียงส่วนใหญ่ คือประชาธิปไตย เคารพเมียที่ยิ่งใหญ่คือชายไทยที่แท้จริง
ชนๆเคร้งๆ!” ประโยคสุดท้าย หันมายักคิ้วให้ผมอีกแน่ะ เหมือนจะบอกกลายๆ ให้ผมเคารพมันซะงั้น แล้วจึงกระแทกแก้วชน
กันไปทั่ว ตกลงผมควรเป็นชายไทยที่แท้จริงสำหรับมันสินะ หึหึ!
งานเลี้ยงเลิกรา แยกย้ายกันไปตามระเบียบพวกพี่ๆเค้าตื้อให้ไปต่อด้วยกัน แต่ผมอ้างว่าเหนื่อยมากไว้โอกาส
หน้าดีกว่า ขอตัวแยกกลับเลยส่วนไอ้รั่วมันเป็นคนเอารถมาจึงมีข้ออ้างต้องมาส่งผมตามหน้าที่ ไม่รับปากว่าจะกลับไปต่อกับ
พวกเพื่อนมันได้หรือเปล่า ถ้าไหวก็จะโผล่ไม่ไหวก็ขอบายแล้วกัน นั่นคือประโยคทิ้งทวนก่อนที่ผมและมันจะพากันกลับมายัง
คอนโดฯ ในสภาพที่ผมไม่เมามันมึนแน่ แต่ก็ไม่ได้เมามากมายยังขับรถได้สบายแถมหน้าตายังระบายยิ้มตลอดเวลา เปิดเพลง
ฮั่มคลอในรถมาตลอดทาง มือเคาะพวกมาลัยเป็นจังหวะอีกต่างหาก กระทั่งรถติดไฟแดงมันก็ถามผมขึ้นว่า
“มึงมีความสุขไหม?” ผมจึงหันไปมองหน้าด้านข้างมัน เพราะมันเล่นถามโดยไม่หันหน้ามาพูดกับผม สายตายังคง
มองรถคันหน้าที่เราจ่อตูดติดไฟแดงตามหลังเค้าอยู่
“หืมนึกไงถึงถาม มึงดูไม่ออกหรือว่ากูมีหรือไม่มี?” ผมไม่ตอบกวนกลับหน้าตาเฉย ชอบบรรยากาศที่เราได้อยู่กัน
ตามลำพังแล้วปะทะฝีปากกับมัน ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขไม่น้อย ยิ่งตอนนี้เกือบตีหนึ่งท้องถนนโล่งได้ฟิวส์ไปอีกแบบ
“ชิสัด! ตลอดแหละ กูถามชอบย้อนกับมึงนี่ทุกทีสิท่า เมื่อไหร่กูถึงจะไม่โดนมึงต้อนมั่งเนี่ย!” มันพูดด้วยน้ำเสียง
ประชดนิดๆ มันบอกผมประจำว่ามันแพ้ทางผม แต่ผมกลับไม่คิดแบบนั้นคนที่แพ้ทางคือผมต่างหากที่แพ้ทางมัน ถึงได้ไปไหน
ไม่รอดรักมันหัวปักหัวปำอยู่แบบนี้ แต่อย่าให้มันรู้ดีที่สุดเดี๋ยวมันเหลิงปล่อยมันคิดของมันแบบนี้แหละดีแล้ว มันจะได้แคร์
ความรู้สึกผมอยู่ตลอดเวลา นี่คงไม่คิดว่าผมเจ้าเล่ห์ใช่ไหมครับ?
“เท่าที่กูจำได้ บางทีก็ไม่ครบทุกท่านะ สงสัยคืนนี้กูคงทบทวนกับมึงใหม่เผื่อหลงลืมท่าไหนไปบ้าง” ผมพูดเสียง
เรียบหน้าตาย กับไอ้รั่วต้องรู้ทางขืนพูดเป็นปกติเดี๋ยวมันรั่วใส่ไม่หยุด กลายเป็นเราจะโดนมันต้อนเสียเอง นี่แหละมันถึงว่า
คุยกับผมไม่เคยชนะ
“เหี้ยแล้วมึงรัน ไอ้ที่กูสะโพกครากไม่เพราะมึงดันเล่นท่าเยอะสาดเหอะ ได้กูแล้วพูดง่ายนะมึง” มันมาเสียงห้วนเลยครับ
ชอบชะมัดเวลามันหัวเสีย เพราะอารมณ์นี้ผมมักได้เห็นอยู่คนเดียว ส่วนใหญ่ท่ามกลางคนอื่นจะเห็นแต่ด้านที่มันหัวเราะ
พาฮากระจาย ไม่ค่อยมีใครได้เห็นมันพองแก้มหน้าบู้แบบนี้กันหรอก
“อืมนั่นสิ! ได้กันเป็นคำที่พูดง่าย แต่กูคิดดูแล้วมันเป็นอะไรที่ท่าเยอะมากเลยนะพรต มึงว่าไหม?” ผมยังคงกวนมัน
ไม่เลิก คราวนี้มันหันมาอึ้งตาค้างมองผมเป็นตัวประหลาดไปแล้วครับ
“ทำไมจ้องหน้ากูแบบนี้หมายความว่าไง อืมกูรู้แล้วรอกลับถึงห้องก่อน เดี๋ยวกูจัดให้รู้น่าว่าห่างมานานอยากเหมือน
กันนะเรา” ผมยังคงยกยิ้มยักคิ้วให้มันต่อ ซึ่งท่าทางแบบนี้แหละที่ทำให้มันหน้าแดงประจำ สงสัยงานนี้หมดพลังงานเยอะแน่
เพราะมันรีบหันกลับไปมองทางสัญญาณเปลี่ยนเป็นไฟเขียวพอดี มันเคลื่อนรถออกตัวจนเลยมาได้ระยะหนึ่งถึงตอบผมกลับมาว่า
“กูถามมึงหน่อยดิ มึงเป็นเดือนมหาลัยแล้วคงเนื้อหอมน่าดู วันหนึ่งเกิดมีผู้หญิงที่ถูกใจเข้ามาหา มึงจะเลือกกลับไป
เดินทางปกติไหมรัน?” มันเปลี่ยนโหมดกะทันหัน ไม่รู้อะไรดลใจให้ถามผมแบบนี้ คงเห็นสาวๆ พยายามสร้างสัมพันธ์กับผม
ละมั้ง น้ำเสียงที่ถามก็จริงจังไม่ติดเล่นเลยเหอะ ไม่อยากให้มันเป็นกังวล ผมเลยเอื้อมไปจับมือมันมากุมไว้ข้าง
แล้วตอบกลับไปว่า
“กูไม่ปฎิเสธว่ากูมีผู้หญิงในดวงใจอยู่คนหนึ่ง และถ้าถึงวันที่ต้องให้กูเลือกระหว่างมึงกับเค้า กูคงตัดสินใจ
ลำบากเพราะกูเชื่อเสมอว่าจะไม่มีวันนั้น ยิ่งผู้หญิงคนนั้นสำคัญกับกูมาก เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในโลกที่ทุกทีที่กูหิวข้าวเธอจะ
ไปทำกับข้าวให้กิน มีเธอคนเดียวในโลกที่กูเกเรแค่ไหนก็ไม่เคยโกรธ มีเพียงเธอเดียวในโลกที่ไม่ว่ากูจะโตขึ้นแค่ไหน เธอก็ยัง
เห็นกูเป็นเด็กเล็กๆอยู่ตลอดมา ผู้หญิงคนเดียวคนนี้ที่รู้ว่ากูมีแฟนตั้งหลายคนเธอก็ยังรักกูไม่เคยเปลี่ยน มีผู้หญิงคนนี้คนเดียว
ในโลกที่ไม่ว่ากูจะเป็นอะไร ก็ยังรักและห่วงกูอยู่เสมอ มึงว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร? เพราะนอกจากเธอแล้วกูคงไม่เปิดใจรักผู้หญิง
คนไหนอีก ฉะนั้นมึงไม่ต้องกังวลอีกต่อไปรู้ไหมพรต? เพราะนอกจากมึงแล้วกูคงไม่รับผู้หญิงหรือผู้ชายคนไหนเข้ามาในหัวใจ
กูได้อีก” มันฟังจบ หักรถเลี้ยวเข้าจอดริมทางทันที ซึ่งตอนนี้ถนนโล่งมีรถขับผ่านไปมาไม่มากสักเท่าไหร่ ดับเครื่องเปิดไฟ
กระพริบไว้เสร็จเรียบร้อยมันไม่พูดพร่ำทำเพลง กระชากคอผมไปประกบจูบทันที ผมก็ไม่ต่อต้านเข้าใจอารมณ์มันคงซึ้งกับคำ
ตอบของผมมาก ถึงได้ต้องการแสดงออกอย่างนี้ เราทั้งคู่ต่างพันลิ้นนัวจูบกันดูดดื่ม เห็นว่านานพอสมควรผมถึงถอนปากออก
แล้วกระซิบริมหูของมันไปว่า
“เดี๋ยวไปต่อที่ห้อง คืนนี้กูจัดให้มึงเต็มที่เลยครับ” มันก็หลบตาหงุดไม่พูดอะไรเลย นอกจากสตาร์ทรถออกตัวอย่างเร็ว
เหยียบเกือบมิด คงไม่ต้องบอกว่าจุดหมายปลายทางมันรีบขับไปที่ไหน เอาเป็นว่าผมต้องนั่งอมยิ้มกับการกระทำของมัน
บทจะหุบปากไม่พูดมันก็ทำได้ซะน่ารัก ให้ตายสิผมรักมันชะมัดยาด “เหยี่ยวรั่วของผม” ??
มาลงต่อตอนใหม่ให้แล้วนะคะ
ตอนหน้าบทมหัศจรรย์ตามที่รอคอย
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามกันมาตลอด
ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
Luk. :pig4:
-
จิ้มๆๆ :laugh: รั่วได้อีก
-
กระพริบไฟท้าย
ท่าจะชนกันรุนแรง 555+
แบบว่านะ
-
แพ้ทางกันและกัน โอ้ยยย น่ารักอ่ะ
รอบทมหัศจรรย์ตอนหน้าค่ะ
บวกเป็ด
-
:m25: :m25: :m25:
-
ผู้ชายแบบรัน ท่าจะมีแต่ในนิยาย หันกลับมาดูผู้ชายของตัวเอง :เฮ้อ: เพลีย
-
รอบทอัศจรรย์อยู่ :กอด1:
-
อ๊ากกก บทมหัศจรรย์ เป็นสิ่งที่ทุกคนรอคอย หึหึ
คิดก็น้ำลายไหล ฮ่าๆๆๆๆ หื่นน
-
รอบทมหัศจรรย์ตอนหน้าจ้ะ :z1:
-
รันสุดยอดอ่ะ ซึ้งจังตอนตอบพรตอ่ะ o13 o13 รออ่านตอนต่อไปนะ :call: :call:
-
ก็ไม่รู้ว่างานนี้ใครแพ้ใครชนะอ่ะนะ
เพราะดูท่าต่างคนต่างแพ้กันและกัน
น่ารักเนอะ คู่นี้ :o8:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
ดูแลรักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ
-
รอตอนต่อไป :z1: :z1:
-
พรตยังคงเป็นอะไรที่สุดยอดจริง :m20:
รอตอนต่อไป :haun4:
-
ตอนนี้ตลกมาก :m20:
แต่ตอนทิ้งท้าย
ทำให้อยากอ่านตอนต่อไป :laugh:
-
พี่พรตอย่าไปกลัวววววววววววว ถ้าน้องรันมันแอบมี
ตามไปตบๆๆๆ กระทืบๆๆๆมันเลยค่ะ :กอด1:
รอตอนหน้า 555555555555555 :z2:
-
เหนื่อยแทนคุณลักจริงจริ๊ง
กว่าจะได้ความรั่วของพรตขนาดนี้
ซัดพาราไปกี่เม็ดแล้วค้า
สร้างสรรค์มั่กๆ
รั่วได้ไม่ผิดหวัง
:laugh:
-
รั่วไงก้อน่ารัก :-[
-
รันก็พูดซะ..พรตอยากให้ถึงบ้านไวๆ :z1:
-
สิงห์รันพูดได้กินใจเหยี่ยวรั่วมาก o13
-
:o8: เห็นด้วยว่าผู้ชายแบบรันมีแค่ในนิยาย
โลกความเป็นจริง :เฮ้อ: :z3:
-
พี่หินพูดเล่นได้ตรงใจพรตกับรันมาก! 55.
เหยี่ยวรั่วก็ยังคงความรั่วไว้ได้ตลอดเวลา :laugh:
เอร๊ย~ รอตอนหน้าแบบจัดเต็มเลยน๊า เตรียมทิชชู่ไว้รอเลยล่ะ :m25:
-
รีบกลับห้องอย่างด่วน
-
น่่ารักแบบรั่วๆ
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
รันสุดยอดอ่ะ ซึ้ง :monkeysad: o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
น่ารักอ่ะ :-[
-
หุๆ บทมหัศจรรย์~ 5555
พี่พรตรั่วทุกสถานการณ์จริงๆ
แต่ยังสามารถมาแหย่ แซวสามีได้อีกแนะ!
รอตอนต่อไปนะคะ
-
บทอัศจรรย์ อ่าฮ่า ๆ~ :z1:
-
:-[ <<< สะบัดหัวแรงขึ้นอีกรอยเท่า
สิงห์รันบทจะหวานก็หวานซะไปไม่เป็นเลย ได้แต่อ๊ายๆๆอยู่หน้าแลปท็ปเนี่ย
จะน่ารักกันไปไหน เขินนะ
-
เห็นเลยว่าเค้ารักกันจริงๆ
-
รอแทบไม่ไหวแล้วมาต่อตอนต่อไปเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ่ค่า :impress2:
-
แหมๆๆๆ มีการแอบบอกรักกันอ้อมๆ ด้วย
ตบท้ายด้วยแอบหวานกันสองคน
-
จะเอาตอนหน้าอ่ะ
ฮ่าๆๆ คาแรกเตอร์พรตนี่ไม่มีที่ไหนอีกแล้ว
เมิงฮาเกินไปละพรต ให้ตายดิ ขำทุกตอน
-
น้องรันพูดแบบนี้ พี่พรตจะไปไหนรอดละคร้าบบบบบ
ตอนหน้า :impress2:
-
รอตอนหน้านะคะ :กอด1:
-
คู่นี้กินกันไม่ลง คารมดีกันทั้งคู่
เรื่องนี้ท่าจะยาว เข้ามหาลัยมาเพิ่งจบประกวดเดือนดาวคณะ
-
:really2:น่ารักอ่ะ
-
จะว่าไปตั้งแต่เริ่มเรื่องมายังไม่เคยเห็นฉากมหัศจรรย์ของคู่นี้แบบเต็มๆเลย เพราะพรตมันพาเข้ารกเข้าพงรั่วตลอดศก
ตอนหน้าเตรียมเด็ดทิชชู่ซักสองม้วน
-
มั่นคงต่อกันจริงๆ น่าอิจฉาเนอพี่พรตกะน้องรัน ขอพี่พรตจัดเต็มค๊า 555
-
คู่นี้มาให้ยิ้มได้ตลอด
น่ารักกกกกกก :o8: :o8:
:call:
-
รั่วตลอดเวลาาาา
-
จับคู่นี้ไปโต้วาที ท่าจะดีเเฮะ :z2:
-
คู่นี้หวานปนรั่วกันตลอดเลย o13
-
(-""-) rua dai talord khuu nii,,ha ha...
-
ทั้งฮาทั้งรั่วได้อีกพี่พรต แต่กะน่ารักเหมือนที่รันว่าอะนะ
-
:impress2: รั่วอีก ชอบ รั่วยังไง ก็น่าเอ็นดู o13
-
รีบกลับห้องอย่างด่วน
-
อ่านชื่อตอนแล้ว :a5: ห๊ะ! มีหญิงมาสอดแทรกเรอะ
อ่านจบแล้ว อ๋อ มะมี้น่ะเอง เออ..แล้วครอบครัวของรันกับพรตเขารู้เรื่องแล้วใช่ป่ะเนี่ย
รอตอนหน้าด้วย คริๆๆ :z1:
-
รั่วได้ใจและน่ารักมากมาย สู้ๆๆรันพรต :pig4:
-
รั่วแบบเนียนๆ เพื่อบอกรักรันนะพรต
แบบนี้แล้วรันจะไปไหนได้
แต่ฝนคุณเค้าจะไม่ยอมเลิกลาจริงๆนะนั้น รุกตลอด
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
ฮาทุกสถานการณ์จริงพรตรั่ว
-
พรตน่ารักอะ รั่วได้ใจ
-
โอ้ยยย บทรันจะน่ารัก ก็น่ารักซ้าาาา !!! :m3:
-
รอรันกับพรตต่อครับ อิๆ
-
รั่วได้ทุกตอนจิงๆสินะ
-
ประกาศ รอนานแล้วนะ :t3: อารมณ์มัน:a5: :a5: :a5:
-
เหยี่ยวรั่วหนิ ยิ่งรั่ว
น้องรันยิ่งหลงรักนะจะบอกให้ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
พึ่งเข้ามาอ่านคะ
เขียนได้ฮามาก
สนุกดีพรตนี่รั่ว
ตลอดแต่ก็มีสาระ
หรือป่าว555 :z2:
กด+เป็ดจ๊า
-
กี๊ดดดด นั่งรอเวลาเสียเลือดนะค่ะ
ติดตามอยุ่นะๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :call: :call: :call: :call: :call:
-
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
เหยี่ยวหัวใจ
Part 14
ของมันแซ่บบบๆๆ!
.
.
.
.
“ตุ๊บ! อือ..อ่าาา..เดี๋ยวพรต ใจเย็นเดี๋ยว อืมม!” ได้ยินไม่ผิดครับ ผมกำลังถูกรุกอย่างหนัก คงจะอารมณ์ที่เก็บกด
ของเหยี่ยวรั่วมันเลยครับ ถึงได้ไล่ฟัดนัวเนียผมตั้งแต่เปิดประตูเข้ามาทันที ตั้งตัวยังไม่ทันด้วยซ้ำ รองเท้าถุงเท้ายังติดอยู่กับตัว
ผมเลย มันดันหลังผมจนหล่นตุ๊บลงบนโซฟา ก่อนมันจะระห่ำจูบปิดปากผมไม่ให้พูดอะไรอีก
มือไม้ไอ้รั่วทั้งดึงทึ้งแกะทั้งกระชากเสื้อผ้าเข็มขัดกางเกงของผมปลิวหลุดจากร่างทีละชิ้นๆจนหมด ตอนนี้ผมเหลือแต่
กางเกงในสีขาวปกปิดขีปนาวุธส่วนตัวเพียงชิ้นเดียว รองเท้าถุงเท้ามันก็ถอดให้ผมเสร็จสรรพ ส่วนตัวมันยังสวมเสื้อผ้าครบชุด
พอผมจะช่วยถอดให้บ้าง ดันปัดมือผมออกส่งเสียงอู้อี้ในคอประมาณห้ามไม่ให้ยุ่งวุ่นวายตัวมันซะงั้น
แล้วมันก็ผละปากออก ก่อนจะไล่ดะพรมจูบไปทั่วทั้งซอกคอใบหู มีขบเม้มปลายคางผมอีก เลื้อยลงต่ำไปตรงราวนม
ขบเม้มทำรอยบนร่างกายผมอย่างเมามันส์ งานนี้ไม่รู้คึกอะไรร้อนแรงเอาเรื่อง มือไม้ก็ลูบไล้ไปทั่วร่างผม ก่อนจะค่อยจับ
ขีปนาวุธของผมคลึงเล่นให้อย่างเบามือ ทั้งที่ยังอยู่ในกางเกงในนั่นแหละ เล่นรุกผมทั้งปากทั้งมือจนขีปนาวุธหัวรบที่สงบเป็น
ปกติกลายเป็นตอร์ปิโดหัวรบนิวเคลียร์ภายในพริบตา
“ซี๊ดด! อืมม!” ผมได้แต่ครางเสียงพร่า เสียวโคตรกับการเล้าโลมเล่นกับร่างกายของผมด้วยปากลิ้นของมัน ซึ่งต่าง
พร้อมเพรียงปรนเปรอให้ผมอยู่ขณะนี้ มันวนลิ้นชื้นสีแดงสดรอบหัวนมผมทั้งเกี่ยวทั้งดุนทั้งดูด ก่อนจะบรรจงใช้ฟันขบเม้มเบาๆ
เอาพอเจ็บๆ คันๆ แม่งเล่นเอาผมแอ่นอกเกร็งท้องซิคแพคขึ้นเรียงตัวเป็นลอนเลย ไม่ไหวเสียวยันไขสันหลัง
มันเล่นจนพอใจ ค่อยลากลิ้นลงต่ำฉกปลายลิ้นแยงรูสะดือผมอีก จนต้องแขม่วท้องหลบ แต่มันก็ยังคงทรมานผมเล่น
ทำเอาตอร์ปิโดผมปวดหนึบแทบระเบิดเมื่อมันหยอกเย้ายั่วยวนผมอย่างสนุกปากอร่อยลิ้นของมันอยู่ฝ่ายเดียว พอผมจะขยับมือ
ไปลวนลามร่างกายมันบ้างก็ครางฮือๆขัดใจผมอีก เลยต้องปล่อยอยากรู้ว่ามันจะทำอะไรตามสบายเลยงานนี้
ผมนอนเป็นตุ๊กตาดิ้นได้ ให้มันละเลงลิ้นลากผ่านไรขนที่หายเข้าขอบกางเกงใน พร้อมกับลิ้นที่ละเลงตรงซอกขาหนีบ
โดยไม่ยักแวะทักทายตอร์ปิโดหัวรบนิวเคลียร์ผมเลยสักนิด งานนี้หัวรบมันคงน้อยใจกระตุกตัวเกร็งหงึกๆอยู่ในกางเกงตัวจิ๋วเรียก
มันยกใหญ่ แต่มันกลับไม่ใยดีหัวรบขี้น้อยใจเลยบีบน้ำตาร้องไห้ซะเหนียวเยิ้มออกมาปริ่มตาจนกางเกงในเปียกเป็นวาวน้ำแล้ว
ไอ้เหยี่ยวจอมรั่วซึ่งแอบเร่าร้อนยังคงลากลิ้นวนเล่นกับขาของผมต่อเนื่อง ไม่รู้จะอร่อยอะไรของมันกันนักหนา ทั้งที่ขนขาผมดำ
พรืดเต็มไปหมด คงสนุกที่รู้สึกสากลิ้นเหมือนเคี้ยวสาหร่ายละมั้ง เพราะของมันก็ไม่น้อยเหมือนกัน ผมยังเคยเล่นแบบนี้มาก่อน
มันส์ลิ้นดีพิลึก
จากนั้นมันก็วกกลับขึ้นมาแตะลิ้นไล่ไปตามความยาวของตอร์ปิโดซึ่งหัวรบยังคงขยันผลิตน้ำตาเรียกร้องมันเสียจริง
มันคงอดสงสารไม่ได้เลยวนลิ้นชิมซะอยู่นอกผ้านั่นแหละ เจอลิ้นนุ่มแสนพลิ้วเข้าไปสะโพกผมแอ่นรับอัตโนมัติทันที
ยอมรับตอนนี้อยากได้สัมผัสจากโพรงปากอุ่นของมันเจียนคลั่ง แต่งานนี้เห็นทีคงยังไม่ได้ตามที่หวังหรอก เพราะมันเล่นเม้ม
ริมฝีปากเดาะลิ้นวนเล่นจนกางเกงในผมชุ่มน้ำลาย เห็นรูปร่างตอร์ปิโดขนาดใหญ่ที่ส่วนหัวรบบานเป็นดอกเห็ดกันเลยเชียว
“อ่า..ซี๊ดดด! พรตกูเสียว..สักทีเร็ว” ไม่ไหวจับหัวมันกดพร้อมกับร้องขอเลย งานนี้คงอยากเหนือผมบ้างต้องการให้
ผมอ้อนวอนละสิถ้า ถึงได้เจตนาทรมานผมซะขนาดนี้
พอได้ตามประสงค์มันดึงกางเกงในผมล่นลงไปกองปลายเท้า ปล่อยให้ผมใช้เท้ายันถอดให้พ้นตัวซะเอง ในขณะที่มัน
กลับพุ่งเป้าเข้าโจมตีฐานตอร์ปิโดตวัดลิ้นหยอกไข่แฝดคลังกระสุนผมซะงั้น
“ซี๊ด!พรตมันเสียว” สะโพกผมไม่ติดฟูกแล้วครับในเมื่อมันเล่นอมพ่วงแฝดผมเข้าไปในปากดูดดุนด้วยลิ้นนุ่มเบาๆสลับ
ไปมาทั้งสองลูกจนต้องกำหมอนปิดหน้าข้อมือเกร็งไปเลย จี๊ดขึ้นหัวสุดปลายเท้าเลยครับ
มันยังคงไม่หยุดทรมานผม ไม่ยอมเล่นกับลำแท่งตอร์ปิโตยักษ์ที่บัดนี้เส้นเลือดปูดโปนเพราะเป่งพองจนแทบระเบิด
ผมพยายามหลายครั้งที่ดึงหัวมันให้เปลี่ยนจุดแต่มันก็ขืนรั้งไว้ แล้วผมก็ช็อตไปทันทีเมื่อมันลุกเดินหนีไปดื้อๆ ปล่อยให้ผม
อารมณ์ร่วงลงจากเหวอย่างไม่ทันตั้งตัวเผลอกัดกรามกรอดแทบจะลุกไปบีบคอมันให้ตายคามือ
“เหี้ยพรต ทำอะไรหืม?” อดไม่ได้ลืมตามองมันที่เดินไปตรงตู้เย็นเปิดน้ำเย็นขึ้นดื่มก่อนหายใจดังเฮือกหลังดื่มน้ำไป
หลายอึก หน้ามันแดงก่ำยังกับเลือดทั้งหมดในตัวมันไปรวมที่หน้ามันจุดเดียวเลยเหอะ
นอกจากไม่ตอบคำถามผมแล้ว มันยังดันหยิบเอาไวน์แดงราคาแพงมาเปิดได้หน้าตาเฉย ตามันหวานฉ่ำแต่หน้าผมตอน
นี้คงบูดเป็นตูดลิงไปแล้วเสือกปล่อยผมนอนแผ่อยู่บนโซฟาทั้งที่ตอร์ปิโดชี้โด่จนหัวโผล่พ้นขอบกางเกงในอย่างไม่สนฟ้า กำลัง
จะลุกขึ้นมันดันพูดกลับมาในขณะที่มือขันเกลียวเปิดไวน์ไปด้วย โดยไม่หันมองผมสักนิด
“อย่าขยับ นอนนิ่งๆวันนี้กูจะแดกมึง” ผมอึ้งไปเลยครับ จำต้องทิ้งตัวลงอย่างเดิม มันบอกจะแดกผมจัดไปพรตกูยอม
ให้มึงแดกตายกันไปข้างเลยเหอะ
และไม่นานมันก็กลับมาพร้อมกับไวน์แดงเย็นเจี๊ยบในมือที่เปิดจุกขวดออกเรียบร้อยแล้ว ดูที่ขวดหยดน้ำเกาะตัวกัน
เต็มคงเย็นได้ใจพิลึก ก่อนมันจะยกขวดจ่อปากกระดกไวน์กลืนลงคอไปหลายอึก จากนั้นมีอมเอาไว้ก้มประกบปากผมป้อนไวน์
ให้ด้วยปากและลิ้นของมันอีกต่างหาก
“อืมมม” ผมดื่มไวน์จากปากมัน ทั้งหอมทั้งฝาดหวานติดลิ้นเลยเชียวครับ มันทำอีกสองครั้งและทุกครั้งก่อนผละออก
ต้องมีกระหวัดเกี่ยวลิ้นดูดลิ้นผมเล่นตลอด ปล่อยมันเลยวันนี้ถือซะว่าเป็นรางวัลให้กับความพยายามของมันที่ทำให้ผมคว้า
ตำแหน่งเดือนมหาลัยจนสำเร็จก็แล้วกัน จัดไปตามความพอใจเลยพรต นึกคนเดียวในใจ
กลายเป็นผมถึงกับสะดุ้งเฮือก เมื่อมันดันราดไวน์ราคาเหยียบหมื่นลงบนตัวผม ตั้งแต่หน้าอกไปจนถึงท้องน้อย
เย็นจนตัวเกร็งเลยครับ
“อ่า..ซี๊ดด! แม่ง” ผมได้แต่สบถ ไม่รู้หน้าตาออกอาการยังไง แต่ดูหน้ามันที่มองผมโคตรหื่นเลยสัด มันวางขวดไวน์
ลงบนโต๊ะกลาง ก่อนจะลงลิ้นไล่เลียไวน์บนตัวผมเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับครางในคออย่างพึงพอใจ
“อืมมม อืออ” ขอบอกว่าตอนนี้ผมอยากจะกระชากตัวมันมากระแทกฝังตอร์ปิโดลงไปในร่างมันให้สะใจกับอารมณ์
เสียวที่พุ่งปรี๊ดขึ้นหัวในตอนนี้จริงๆ มึงช่างสรรหาวิธีเล่นนะไอ้รั่วเอร้ย!
หนักสุดมันเล่นราดไวน์ลงบนลำตอร์ปิโดจนผมสะดุ้ง พร้อมกับก้มลงไปครอบริมฝีปากดูดกินซะปาก
มันแผล่บเลยนั่น ส่วนผมได้แต่แหงนหน้าซู๊ดปากเหมือนกินของเผ็ดจนน้ำตาแทบเล็ดไปแล้ว
“ซู๊ดด..ซี๊ดด..อ่า” ผมแอ่นสะโพกกระเด้าสวนกับจังหวะที่มันขยับปากดูดกลืนตอร์ปิโดของผมอย่างเป็นจังหวะ
พร้อมมือก็ขยุ้มผมมันด้วย เพื่อส่งจังหวะให้เข้ากับการกระเด้าของผมได้ไม่ผิดคิว ก่อนผมจะเร่งเร็วขึ้นเพราะจวนจะถึงฝั่งแล้วครับ
“พรตเร็วเลย..อะ..ออกๆแล้ว อืมมๆๆ” มันก็ช่างได้ดังใจผมซะจริงห่อปากดูดเต็มแรงจนแก้มบุ๋มไปเลย ล่อเอา
กระสุนผมจนหมดแม็กแทบดูดวิญญาณผมออกจากร่างเข้าปากมันไปเลยนั่น ตัวเบาหวิวยังกะจะลอยได้ ดูมันกลืนกระสุนผมลง
กระเพาะแบบไม่ให้เหลือ จนผมแผ่วลงนอนราบแผ่ไปเลยครับ ทั้งที่ไม่ควรเหนื่อยแต่เหนื่อยชะมัด เหนื่อยที่ต้องสู้กับอารมณ์ของ
ตนเองตั้งแต่มันเล่นกับร่างกายผมแล้ว พอเดินทางมาถึงจุดนี้เหมือนปลดปล่อยจนหมดไม่เหลือเลยงั้น
“รันมึงแซ่บมาก รสชาติมึงสุดยอดเชลล์ชวนชิมเลยวะ!” มีเลียริมฝีปากก่อนบอกผมอีก หน้าตามันตอนนี้ทั้งหล่อ
ทั้งหื่นได้โล่เลยเหอะ
แล้วมันก็ค่อยลุกขึ้นยืนเป้ากางเกงโป่งพองเห็นได้ชัด ถึงเวลาที่ผมต้องมอบรางวัลให้กับความเก่งกาจของมัน
บ้างแล้ว ผมลุกนั่งก่อนจะรั้งสะโพกมันเข้ามาใกล้ เงยหน้าขึ้นจ้องสบตามันซึ่งก้มมองผมด้วยสายตาเยิ้มจนหวานฉ่ำ ผมเริ่มปลด
เข็มขัดออกโดยที่มันก็ยืนมองทุกการกระทำของผมด้วยใบหน้าแดงก่ำ สัมผัสถึงชีพจรของมันเต้นรัวกระหน่ำเมื่อผมรูดซิป
กางเกงโดยไม่ปลดตะขอ แล้วค่อยดึงจรวดมิสซายขนาดเขื่องออกมาสูดอากาศภายนอก หลังจากที่มันทนอึดอัดจนน้ำเยิ้มอยู่
ในกางเกงของมันมานานไม่น้อย
ผมค่อยๆแตะลิ้นร้อนลงไปชิมรสชาติของน้ำใสๆ ที่ปริ่มส่วนหัวแดงก่ำอย่างแผ่วๆ ทำเอาไอ้รั่วแขม่วท้องคราง
ยาวออกมาเลยครับ
“อ่า..ซี๊ดดด!!” เสียงมันตอนนี้เซ็กส์ซี่โคตรได้ใจ ค่อยวนลิ้นสัมผัสไปรอบหัวหยัก ก่อนจะรัวลิ้นโจมตีเส้น
สองสลึงของมันอย่างหยอกเย้า คราวนี้มันพยายามจะดันหัวจรวดเข้ามาในปากผม แต่ยังก่อนขอเอาคืนที่มันแกล้งผมเจียนคลั่ง
บ้างเถอะ ผมจึงเบี่ยงริมฝีปากหลบไปไล่เลียตามลำจรวดแทนมันทำเสียงจิ๊ปากอย่างขัดใจ ก่อนมือจะจับศีรษะผมหยุดไว้นิ่ง
แล้วพูดกับผมขึ้นว่า
“ถ้ามึงแกล้งกู ไม่ต้องเสือกทิ่มกูเลยมึง” สัดดันมีเงื่อนไขอีก แบบนี้ผมมีทางเลือกหรือครับ เลยต้องจัดการครอบ
ปากดูดจรวดของมันอย่างแรงไปทีโทษฐานขู่สามีดีนัก
“จ๊วบ! อูยซู๊ดด!” มันครางดังลั่นเลยครับ ผมจัดต่อเนื่องให้ทั้งลงลิ้นทั้งดูดรูดรั้งรัวตวัดพลิ้วใส่กระหน่ำซัมเมอร์
เซลให้เลยงานนี้ มันจำต้องแอ่นสะโพกกระเด้าตามจังหวะผมทันที
“โอววว..อืมมม..ซี๊ดดด!!” เสียงครางอย่างเสียวซ่านหลุดออกมาแบบไม่มีกั๊ก ผมยิ่งเร่งสปีดมันยิ่งเร่งตาม
จนกระทั้งแหงนหน้าหลับตาพริ้มกดหัวผมแนบกับหน้าท้องมันแน่น จนผมต้องใช้มือดันหน้าขาขืนไว้อย่างแรงเพราะจรวดมันเข้า
ลึกเกินไปแล้ว พร้อมกับกระสุนจากหัวจรวดพุ่งทะลักทลายผ่านคอหอยผมลงกระเพาะอย่างมากมายเช่นกัน
“อ่า..ซี๊ดดด” จรวดมันกระตุกหงึกๆในปากผมปลดปล่อยจนค่อยๆ แผ่วลงช้าๆ ในขณะที่เจ้าของมันก็ผ่อน
การเกร็งหน้าท้องลงด้วยเช่นกัน ผมจึงค่อยถอนปากออก แล้วบอกกับมันว่า
“รสชาติดีเหมือนกันนี่ แซ่บดีวะ” พูดจบมันดึงผมเข้าไปพันลิ้นกันอีกรอบ เรายืนจูบกันอย่างดูดดื่มยาวนาน
จนผมคึกขึ้นมาอีกแล้วตอนนี้ รีบปลดเสื้อผ้ามันถอดออกทีละชิ้นๆ ซึ่งมันก็ให้ความร่วมมืออย่างดี จนร่างเปลือยของเราทั้งคู่แนบ
ชิดบดเบียดกันไปมา ในขณะที่ปากยังไม่ยอมแยกจากกันเลยด้วยซ้ำ ต่างยืนแลกแอนไซด์จนปากมันแผล่บ
ก่อนผมจะรวบกอดดันหลังมันก้าวถอยไปยังประตูห้อง ในขณะที่เรายังคงฟัดจูบกันนัวไปด้วย เมื่อมาถึง
เตียงผมก็ค่อยดันมันลงนอนก่อนจะคล่อมทับเบียดร่างเสียดสีกับตัวเปลือยของมันจนองศาภายในร่างกายร้อนระอุเหงื่อของเรา
ทั้งคู่ผุดขึ้นเป็นเม็ดๆ หาได้มีใครสนใจเพราะตอนนี้ต่างฝ่ายต่างผลัดกันโจมตีร่างกายของอีกคนอย่างมันมือมันเขี้ยวกันสุดๆ
“อืม..อืออ่า” เสียงครางอย่างพึงพอใจของเราทั้งคู่ที่ประสานกันอย่างสอดคล้อง ผมผละออกเปิดลิ้นชัก
หัวเตียงหยิบตัวช่วยออกมาบีบใส่มือก่อนป้ายลงตรงช่องทางสงวนไว้เฉพาะผมเท่านั้น แล้วค่อยดันนิ้วเข้าเบิกทาง ซึ่งมันก็ช่วย
โดยการตั้งเข่าอ้าขากว้างให้ผมสำรวจคว้านนิ้วได้อย่างสะดวก ในขณะที่ใบหน้าบิดเหยเกยั่วได้ใจผมจริงๆ
ผมรัวนิ้วเพิ่มจำนวนจนขยายพร้อมแล้วสำหรับตอร์ปิโด จับขามันยกพาดบ่าปล่อยอีกข้างห้อยลงข้างเตียง
ส่วนตัวผมยืนชิดขอบเตียงจับตอร์ปิโดยักษ์จ่อช่องทางด่วนพิเศษแล้วค่อยๆ กดส่วนหัวรบเข้าไปช้าๆ
พรตที่รักช่วยผมด้วยการผ่อนลมหายใจยาวไม่เกร็งขึ้นต่อต้าน การเดินเครื่องดันขีปนาวุธไซร้พิเศษเข้าไปในตัวมัน
ทำให้การบีบรัดไม่ ลำบากมากนัก นั่นเป็นเพราะเราคุ้นเคยและรู้ทางหนีทีไล่กันมานานแล้ว
เมื่อส่วนหัวผลุบหายเข้าไปจนหมด ผมก็ลูบไล้ขาอ่อนของมันเป็นการช่วยปลุกอารมณ์ก่อนจะรวบจับ
จรวดมิสซายรูดรั้งให้อย่างเบามือ ทำให้มันครางทุ้มอย่างพอใจ
“อืมมม..ซี๊ดดด” มองใบหน้าที่หล่อหลากไส้นอนตาปรือปากสีแดงสดบวมเจ่อเพราะจูบอันยาวนานแล้ว
ผมก็อดใจไม่ไหว เสยกระแทกอัดตอร์ปิโดท่อนเขื่องเข้าไปจมมิดลำ
“อึก! อือ” มันถดสะโพกหนีแต่ผมรั้งไว้ มันได้แต่นอนมือกำหมอนไว้แน่นใบหน้าเหยเกอย่างทรมาน
ผมเลยเร่งสาวมิสซายในมืออย่างเร่งด่วนทำให้อารมณ์ของมันพุ่งทะยานเพราะเริ่มกลับมาครางอย่างเสียวซ่านแทนแล้ว
“อ่า..ซี๊ดด..ขยับเลยรัน ขยับเร็ว!” เมื่อเมียรั่วสุดที่รักขอมา มีหรือผมจะกล้าขัด สะโพกผมเลยถอนออก
ก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปเน้นๆ
“ปัปๆๆ..พั่บบบๆๆ!!” จังหวะกระแทกรั่วกระชันขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์ ซึ่งมันก็แอ่นตัวหยัดขึ้นรับทุกจังหวะ
ของผม จนขาผมแทบหมดแรงเลยเอาขามันลงจากไหล่ ถอนตอร์ปิโดออกจับร่างมันพลิกคว่ำแล้วจ่อหัวรบยักษ์เสยเข้าไปทันที
“พรวด! อึก! พั่บๆๆ..ปัปปๆๆ! เสียงแก้มก้นกลมแน่นกระทบกับลอนหน้าท้องผมดังสนั่นลั่นเตียง
ผมประกบร่างบดคลึงมันอย่างเมามันส์ก่อนจับหน้ามันเงยขึ้นรับจูบในขณะที่บั้นเอวกระเด้าอัดถี่ยิบรัวแรงไม่มียั้ง
“พั่บๆๆ..ตั่บๆๆ..ซี๊ดด..อ่าาา” เสียงครางลั่นของเราทั้งคู่ก่อนผมจะเสยใส่กระชั้นเร็ว จนมันกระตุกพ่น
กระสุนเลอะเต็มผ้าปูที่นอน ช่องทางด่วนบีบรัดหัวรบตอดผมอย่างแรง จนต้องกัดฟันกรอดเสียวจนขนหัวลุก
“โอววว!! ซี๊ดดด” เสยสะโพกเข้าใส่เน้นๆส่งท้ายอีกสามสี่ทีก่อนจะกดแช่นิ่งกระตุกปล่อยกระสุน
จำนวนไม่น้อยเข้าไปในตัวมันจนล้นทะลัก ผมแหงนหน้าซู๊ดปากรับความรู้สึกปลดปล่อยที่ทะยานแตะก้อนเมฆอย่างล่องลอย
ก่อนจะทิ้งน้ำหนักลงก่ายกอดคลุกเคล้าร่างกายมันเบาๆ
ซึ้งมันก็ลูบกล้ามแขนผมไปมา เราต่างทิ้งทวนด้วยจูบกันอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนผมจะถอดถอนตอร์ปิโด
หัวแดงก่ำออกจากร่างมัน แล้วดึงแขนมันลุกเพื่อไปร่างตัวในห้องน้ำ ขามันสั่นระริกแต่ก็ยังไม่ลำบากกับการเดินไปห้องน้ำ
พร้อมผม ซึ่งคอยประคองมันไปด้วยเผื่อทรุดกลางทางขึ้นมาจะได้รวบตัวไว้ได้ทัน
“เป็นไงไหวนะมึง อีกรอบไหม?” ผมแกล้งแหย่ขณะที่เราต่างช่วยกันอาบน้ำให้อีกฝ่ายไปด้วย
“หึอย่าท้านะมึง วันนี้กูรู้สึกมึงแซ่บเป็นพิเศษ แต่เอาไว้ก่อนของอร่อยต้องกินอย่างละเมียดละไม?”
มันดันยิ้มยั่วทำตาวิบวับใส่ผมอีก นี่ไม่รู้ตัวเลยนะว่ากำลังออกอาการแรดยั่วผัวชัดๆ
“เพิ่งรู้หรือไงว่าของกูอร่อย?” ผมแซวกลับ
“ไม่ใช่เพิ่งรู้กูรู้มานานแล้ว แต่ที่มันอร่อยเข้าขั้นแซ่บเพราะกูปรุงด้วยรสมือกูเองเว้ย!” ดูมัน
ผมอดขำไม่ได้คิดได้ยังไง
“หึหึมึงปรุงเองกูไม่เถียง แต่ถ้ากูไม่เตรียมเครื่องเคียงให้มึงก่อนรสชาติมันคงไม่กลมกล่อมแบบนี้
หรอกจริงไหม?” ผมยกยิ้มยั่วมันด้วย
“นั่นถือเป็นความดีของมึง ห้ามไปเตรียมให้ใครอีกนอกจากกู เพราะมึงคงไม่รู้นอกจากกูแล้วไม่มี
ใครปรุงอร่อยเท่านี้ ฮ่าๆๆ” อยากจับกดอีกรอบจริงๆ วันนี้มันเร่าร้อนจนผมแทบสำลักความสุขตาย อย่างนี้แล้วผมจะกล้าไปปรุง
กับใครได้เล่า คงจริงอย่างมันว่านอกจากมันแล้วคงไม่มีใครปรุงได้อร่อยจนแทบสำลักความสุขอีกแล้ว..เหยี่ยวรั่วของผม?
เฮ้อ! ร้อนแรงไหมค่ะ หวังว่าประหยัดทิชชู่กันหน่อย
สำหรับพี่พรต น้องรัน เหลือโพสอีก 4 ตอนจบแล้วนะคะ
ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยค่ะ
Luk. :กอด1:
-
อยาก.......ตายยยยยยยยย :pighaun:
-
ปรุงกันแซ่บขนาด
-
ร้อนแรงจนเลือดพุ่ง :pighaun:
-
แซ่บมั๊กมาก
-
จะจบแล้วเร็วจังพี่พรตกับน้องรัน
-
โหวววว แซ่บเกิ๊นนนนนน
:pighaun:
พรตเอ้ยย แกเกิดมาเพื่อรับจิงๆว่ะ 55555
-
แซ่บเว่อจริงๆคู่นี้ ><
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
ไม่มีคำอธิบายจริงๆๆ
:m25: :m25: :m25:
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
:haun4: :haun4: :haun4:
:jul1: :jul1: :jul1:
ให้ทั้งหมดนี้ยังเอาไม่อยู่เลย
-
แซ่บมากกกกกกกกกกก :haun4: :pig4:
-
แอร๊ยย~ :m25:
เหยี่ยวรั่วร้อนแรง ชอบที่สุดดด! อิอิ
-
:m25:แซ่บมากคร้่า
-
อาการตอนนี้คือ หน้าแดง และ เขิน
ร้อนแรงจริงวุ้ย :o8:
-
มัน แซ่บ มาก
รั่วมันยั่วโดยธรรมชาติ เป็นผลข้างเคียงจากการมี ผั-ว ใช่ป่ะ :laugh:
-
สมกับที่รอคอยจริงๆๆๆค่าขอย้ำ :pighaun: :haun4:
-
:haun4:
เหมือนที่รันว่าว่าวันนี้พรตยั่วและร้อนแรงมากกกกกก
ทำเอาเลือดแทบหมดตัว
บวก1และเป็ด
-
:m25:
แซ่บหลาย o13
-
แซ่บบบ สมชื่อตอนจริงๆค่ะ :o8:
-
:haun4: :haun4:
-
:pighaun:
-
ตายยยยยยยยยยยยยย
น้องพรตร้อนแรงมาก :jul1:
ไม่มีคำบรรยายจริงๆ
:call:
-
:z1:แซ่บใด้ใจมากคะเลือดแทบหมดตัวเติมเลือดด่วน :oo1:
-
ตอนนี้แซ่บมั่กมากกกกก :haun4: :haun4:
-
แซบเวอร์มากค่ะ o13
:m25: :m25: :m25:
:jul1: :jul1:
:pig4:
-
แจ้งให้ทราบว่าตอนนี้ไม่ใช้ทิชชู่แล้วค่ะ ใช้ผ้าขนหนูแทนเพราะมันซับเลือดได้ดีกว่าเยอะ :jul1: :jul1: :jul1:
-
เลือดหมดตัว
โซซัดโซเซ่อออกจากกระทู้ไป
อย่างมึนงง
-
:pig4: :pig4:
-
:m25: :m25:
-
งอนอะไรกันเหรอ
ไม่ค่อยคุยกันเลย :z1:
-
แซ่บหลายเด้อ
เจออาหารจานนี้ คนอ่านปิดปากแทบไม่ทัน :haun4:
-
:oo1:แซ่บมากกกกกกกกกกก :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1:
-
โอยยย ตายยยยยยย
คู่นี้ น่ารักโคตรรรรรรรรรร
นึกไปถึงตอนแรกๆ กัดกันแทบตาย 555
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
ทำไมจะจบเรื่องเร็วจัง
แต่ว่าก็รออ่านเรื่องต่อไปอยู่เหมือนกัน
-
พรตนี่มันเหมาะสมกับฉายาเหยี่ยวรั่วจริงๆ
-
อุ๊บ ! ไม่ได้เข้ามานานมว๊าก เข้ามาเจอตอนนี้แทบตายกันเลย :pighaun:
-
แซ่บเกิ้นนนนนนนนนน
:pighaun: :jul1:
สลบตายคาคอมพ์
o6 :m2:
-
:jul1:
แอร่กกกกก ร้อนเเรงกันจริง
-
ปรุงกันแซ่บเวอร์ค่าาา
-
แซ่บเว่อร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :oo1: :oo1: :oo1:
-
แซ่บจิ๊ดดดดดดดด
เผ็ดร้อนนนน
โดนใจ
เลือดพุ่งทั้ง 7 ทวารตายอนาจไปเรียบร้อยยยยยย :jul1:
-
ประงแซ่บทั้งคู่ ไม่ใช่แค่แซ่บธรรมดานะ แต่มันแซ่บเว่ออออ!!!
-
แซ่บมากกกกกกกกกกกก...
เมามันส์ทั้งพรตทั้งรัน อิอิ กำเดากระฉูด
-
ตอนนี้มัน
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
แต่เราก็
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
:m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
:z9: :z9: :z9: :z9: :z9:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
แค่ทิชชู่คงไม่พอแล้วแระ แซ่บจริง
-
เหอๆ ตอนนี้หื่นมากค่ะ
ไม่มีการอารัมภบทเลย
-
พรตยั่วเว่อร์~ร้อนแรงจริ๊งงง
พี่รันก็แซ่บ อร่อยเหอะไปเลยใช่มั้ยผู้ชายคนนี้ 5555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
แซบจริงๆ ค่า
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
:m25: :pighaun:
-
จี๊ดจ๊าดแซ่บบบบบบลิ้น :pighaun:
-
แซ่บๆ
-
แซบ
-
:pighaun:คุณ LUK เขียนได้สุดยอด สมกับชื่อตอนเลย ทำให้คิดถึงคู่ของ ตะเกียงกับโต๋ คู่ของพี่บอมย์กับน้องจอม รักทุกคู่เลย :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:jul1:
-
:m25: แซ่บจริง อิงนิยาย ชายเหนือชาย ต้องคู่นี้ๆๆๆๆ
-
โอยย ตายหน้าจอคอมฯแล้ววว
เลือดทะลัก
-
เลือดจะไม่เหลือแล้วๆๆ
-
แซ่บเวอร์อ่า :jul1:
-
แซ่บมากกกกกกก ของเขาแรงจริงๆ
เจ่เสียทิชชู่เป็นโหลๆไปกับการซับเลือด
:jul1: :jul1: :jul1:
-
o13หื่นได้ใจจิงๆเลยทั้งคู่
-
แซ่บมากๆ :m25:
-
คนอ่นก็แซ่บสุดน้ำลายเช็ดน้ำหมากกันเป็นแถว><
พรตร้อนแรงมากกกกกกก
แบบนี้รันยิ่งรักยิ่งหลงแล้วนะ
><
-
พี่พรตกะน้องรันร้อนแรงเหลือเกิน คิคิคิ
-
ใกล้จบแล้วเหรอ
คงคิดถึงน่าดูค่ะ
มาต่อเร็วๆ นะคะ คิดถึงๆ
-
แซ่บหลาย ทิชชู 2โหล ด่วนนนนนนนนนน
-
o13 แซ่บมากคร๊า :haun4:
หนังสือก็รออยู่นะคะ o18
-
เออ แซบจริงๆวุ้ย :haun4:
-
แซ่บจริงจัง
-
แซ่บกันซู่ซ่าเลยนะ น้องรัน กับพี่เหยี่ยวรั่ว เอิีกๆๆ
ทำเอาคนอ่านเลือดหมดตัวเลยจริงๆ :z1: :m25:
-
:jul1:เลือดจะหมดตัวแย้ว :o8:
-
ยังเข้ามารอทุกวันครับ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
@@ ข่าวดี!!@@
เปิดจองนิยายเรื่อง 'มนต์มาร'
ตั้งแต่วันที่ 8 - 25 กุมภาพันธ์ 2555
สำหรับ 200 ท่านแรกที่จอง และโอนในวันเปิดโอน
จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10 ตอน ฟรี!
พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า 'แม่พระของวี'
ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย ความหนาประมาณ 100 หน้าหาซื้อไม่ได้
การันตี ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ
เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน
ของพี่วีกับคุณแม่ ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง 'แม่พระของวี'
ปล.สำหรับมนต์มาร แถมตอนพิเศษ 5 ตอนในเล่มเท่านั้น
สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่ luxilove_19690อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่ 15 กุมภาพันธ์นี้)
เหยี่ยวหัวใจ
Part 15
เงื่อนไข!
ชีวิตของผมตกอยู่ในวงอโคจรของการโชว์ตัว ทำกิจกรรมในฐานะเดือนมหาลัยคือช่วยงานการกุศล
งานคณะต่างๆ งานสภานิสิตฯ สารพัดห่าเหวอะไรไม่รู้มากมาย ตารางงานของผมมีเกือบทุกอาทิตย์โดยไอ้พี่เลี้ยงควบตำแหน่ง
ผู้จัดการส่วนตัวเป็นคนจัดตารางงานให้ทุกอย่าง ออกงานกันบ่อยมากจนผมเริ่มจะไม่สนุกเสียแล้วสิ
เพราะต้องแบ่งเวลาเรียนเวลาทำงานส่งอาจารย์อะไรอีกหลายอย่าง เวลากว่าครึ่งดันหายไปกับกิจกรรม
ของสถาบันที่ต้องแพ็กคู่เดือนและดาวมหาลัยไปร่วมประจำ ส่วนใหญ่จะมีการทำหนังสือแจ้งมายังองค์กรนักศึกษาฯ และทางนั้น
ก็จะบอกพวกผมอีกที
เพิ่งรู้ว่าตำแหน่งที่ได้มามันเหนื่อยถึงปานนี้ ที่สำคัญผมไม่ค่อยชอบงานสังคมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นี่ถือว่า
เป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่จนผมทนไม่ไหวตัดสินใจว่าคงต้องคุยกับไอ้รั่วมันวันนี้ และคิดว่าต้องได้บทสรุปด้วยเลยเช่นกัน
ผมกับมันกลับมาถึงคอนโดฯ ในสภาพแทบหมดแรงทั้งคู่ เพราะต้องไปช่วยงานครบรอบวันเกิด
อธิการบดีของมหาลัยที่จัดซะใหญ่โตจนเป็นงานช้าง กว่าจะขอตัวกลับได้ปาเข้าไปสี่ทุ่มแล้ว ยอมรับว่าเป็นอะไรที่อึดอัด
สำหรับผมมาก
“พรตกูคงต้องคุยกับมึงจริงจังแล้ววะ” ผมบอกมันทันที หลังเราทั้งคู่ต่างเตรียมตัวเข้านอน เพราะพรุ่งนี้
มีเรียนแต่เช้าอีกผม มันยังดีมีเรียนคาบสามแต่มันก็ต้องไปแต่เช้าเพื่อไปทำงานองค์กรนักศึกษาฯ นั่นแหละ
“หืมมีอะไร?” มันถาม
“เดือนกว่าแล้วนะพรต กูคงต้องบอกมึงว่ากูไม่ไหวที่จะออกงานในฐานะเดือนมหาลัยอีกแล้ว กูแทบจะ
ไม่มีเวลาทำห่าไรเลย ต้องคอยไปงานนั่นนี่โน้นอยู่แบบนี้ ต่อให้หัวดีแค่ไหนผลการเรียนคงได้ร่วงกันคราวนี้มึงเองก็เหมือนกัน
พลอยต้องมารับภาระตามกูงกๆ กูว่าไม่เวิร์คแล้วว่ะ?”ผมบอกไปตามตรง มันตะแคงหันมาจ้องหน้าผมแบบเนือยๆ เชื่อว่ามันก็คง
รู้สึกไม่ต่างกันหรอก เพียงแต่ระหว่างเรายังไม่มีใครยอมพูดเรื่องนี้ขึ้นมาจริงจังก่อนต่างหาก ผมจึงตัดสินใจเปิดประเด็นเสียเอง
ขืนรอมันพูดคงมีวันนั้นหรอกนะ ในเมื่อไอ้รั่วมันคนสาธารณะซะขนาดนั้น
“อืมกูเข้าใจไม่นึกเหมือนกัน เป็นเดือนมหาลัยแล้วแม่งจะมีงานเหี้ยไรเยอะแยะยังกับมิสไทยแลนด์เวิลด์”
มันก็ยอมรับ
“กูคิดว่า กูจะงดรับงานทั้งหมดตั้งแต่อาทิตย์หน้าเป็นต้นไป พรุ่งนี้มึงก็ไปลาออกจากองค์กรนักศึกษาฯ ซะ”
ผมพูดจบ มันตาโตจ้องผมอึ้งค้างไปแล้ว ก่อนจะพูดขึ้นว่า
“เรื่องงดรับงานคงไม่เป็นไรให้เค้าเลื่อนตำแหน่งรองแชมป์ไปแทนมึงได้ แต่เรื่องลาออกของกูนี่สิ
มันดูไม่เหมาะมั้ง” มันต่อรองผมครับ ซึ่งผมคงไม่ยอมอ่อนให้มันแน่นอน มันใช้เวลายุ่งวุ่นวายไปกับกิจกรรมมากแล้วผมไม่ต้อง
การสิ่งเหล่านี้มาดึงเวลาของเราสองคนไปมากกว่านี้ ที่ผ่านมาผมเรียนคนละที่กับมัน ทำให้พอทำใจได้บ้าง ช่วงนั้นมีกลุ่มเพื่อน
สนิทอยู่ด้วยกันตลอดจึงไม่ค่อยอะไรกับมันมาก แต่ตอนนี้เราอยู่ด้วยกันเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว เรียนที่เดียวกันด้วยหากมันจะใช้
เวลาไปกับกิจกรรมที่ได้ทุ่มทำงานมาปีกว่าต่ออีกละก็ ผมคิดว่าผมคงต้องขอให้มันหยุดได้แล้ว
“กูคงต้องขอให้มึงหยุดแล้วพรต? เพราะมึงวุ่นวายกับคนมากเกินพอแล้ว ใครต่อใครพยายามเข้ามา
วุ่นวายกับมึงก็เยอะ ถ้ามึงหยุดไม่ต้องทำตัวเด่นไม่ต้องอะไรมากมาย เรียน เล่น ออกกำลังกาย ใช้เวลาเหมือนนักศึกษาปกติกู
ว่าจะดีกับเราทั้งคู่” ผมบอกมันในขณะที่สายตายังไม่ละไปจากใบหน้ามันเลยแม้แต่นิดเดียว
“กูเข้าใจ แต่มันฉุกละหุกไปไหมให้เวลาพวกเค้าหน่อยดิ กูรับปากก่อนสอบปลายภาค กูจะลาออก
และใช้ชีวิตอย่างมึงว่า ขอเวลาเคลียร์งานกีฬาคณะที่จะจัดก่อนสอบนี้ก่อนได้ไหม ส่วนเรื่องมึงกูจะไปบอกให้สภานักศึกษา
งดรับงานโชว์ตัวห่าเหวอะไรนั่นให้ ถ้าปฏิเสธไม่ได้ก็ให้รองแชมป์ไปแทนเอาตกลงไหม?” มันบอกผม ความจริงก็ถูกของมัน
จะพรึ่บพับให้ได้ดั่งใจเลยคงเป็นไปไม่ได้
“ตกลง งั้นเรื่องงานของกูมึงจัดการได้เลย ส่วนเรื่องกิจกรรมของมึงกูให้เวลามึงแค่งานกีฬาคณะเป็นงาน
สุดท้าย หลังจากนี้เราทั้งคู่ไม่ต้องเสนอหน้าออกไปทำอะไรอีก วางมือให้คนอื่นทำเถอะตกลงไหม?” ผมขอคำยืนยัน
ให้มันรับปากก่อน
“อืมกูรับปากตกลงตามนี้” มันพูดจบ ผมประกบปากจูบราตรีสวัสดิ์มันเลยทันที ไม่มีแรงทำอะไรหรอก
ตอนนี้ ห่างมากว่าสองอาทิตย์แล้วเรื่องอย่างว่า เหนื่อยเพลียแถมยังวุ่นวายหลายอย่าง ดีที่สุดคือหลับพักเอาแรงดีกว่า
จะได้ตื่นไปเรียนไม่เพลียจัด
“รันกินไรมาหรือยัง เรามีพายมาด้วยรองท้องสักหน่อยไหม?” พรสาวน้อยคนเดิม ยื่นพายให้หลังจากที่ผม
เดินเข้าไปในโต๊ะ ซึ่งเดอะแก๊งค์นั่งกันหน้าสลอนครบองค์ประชุม
“ไม่ล่ะครับ ขอบใจมากเราทานกาแฟมาแล้ว” ผมตอบตามจริง ผมกับไอ้รั่วทานของว่างกับกาแฟก่อน
ออกจากคอนโดฯกันมาแล้ว
“ห่ารันแทบไม่ได้อยู่พร้อมหน้าเลยนะมึง งานยุ่งอย่างกับดาราดังเลยเชียวว่ะ ตั้งแต่เป็นเดือนมหาลัย
กูเกือบลืมหน้ามึงไปแล้วเพื่อน” ไอ้อั้มมันประชดผมครับ
“ตั้งแต่นี้ มึงคงได้เจอกูทุกวันแล้วอั้ม เพราะกูจะคืนตำแหน่งให้รองแชมป์ทำหน้าที่แทนกูแล้ว” ผมพูด
ด้วยน้ำเสียปกติ แต่ก็ทำให้พวกมันชะงักกึก พากันจ้องผมหมด
“พูดจริงดิ อะไรเว้ยตำแหน่งนี้มันมีคืนได้ด้วยหรือวะ?” ไอ้หยกมันถามขึ้นมา หลายคนพยักหน้าตาม
มันคงสงสัยพอกันละมั้ง
“คืนได้ไม่ได้ไม่รู้ แต่กูให้พรตไปเคลียร์แล้วของดรับงาน ยกให้รองแชมป์เค้าออกงานแทนไปเลย”
ผมตอบหน้านิ่งเหมือนเดิม พวกก็พยักหน้าเข้าใจ ก่อนสาวนิ่มจะถามผมขึ้นว่า
“เดี๋ยวนี้สรรพนามเรียกพี่พรตซี้ปึกจนไม่ต้องเรียกพี่แล้วสิเนอะ ถามหน่อยพี่พรตขวัญใจเราเป็นไงบ้าง
ไม่ได้เจอพี่เค้านานเหมือนกัน” ผมก็เพิ่งรู้ว่าเรียกไอ้รั่วมันโดยไม่มีคำว่าพี่เลยจริงๆ
“ก็สบายดี ทำงานด้วยกันจนสนิทไม่ต้องเรียกพี่แล้วล่ะ” ออกตัวไปเลยครับ พวกมันจะได้ไม่ต้องตั้ง
ข้อสังเกตอีก
“แตนรายงานกลุ่มเป็นไงบ้าง?” ผมถามงานกลุ่ม เพราะผมไม่ได้ช่วยพวกมันเลย แต่ก็ไม่มีใครตำหนิ
คงเข้าใจว่าผมยุ่งจริงๆ
“เรียบร้อยแล้ว เราไลท์ไฟล์งานใส่แผ่นมาให้รันแล้วด้วยนะ เอานี่เอาไปเลยอย่าลืมเตรียมตัวพรีเซ้น
พรุ่งนี้ รันรับหน้าที่ไป” ผมพยักหน้ารับทราบ เพราะถึงผมไม่ได้ช่วยเรื่องเปเปอร์ แต่ก็รับอาสาจะพรีเซ้นหน้าห้องให้ ทุกคนเห็น
พ้องกันว่าให้ผมจัดการเรื่องนี้ จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็พากันขึ้นเรียนปกติ ซึ่งผมคงต้องตามงานหัวหมุนเลยล่ะ
พักเที่ยงพวกเราต่างตรงไปยังโรงอาหารเพราะพรตมันส่งข้อความมาบอกผมตอนกำลังเรียนอยู่ให้ไป
เจอมันที่โรงอาหารเลย กลุ่มผมเดินเข้าไปในโรงอาหารนักศึกษาฯ ต่างพากันมองผมไม่วางตา พวกเค้าคงรู้ว่าผมเป็นเดือน
มหาลัยเพราะงานเฟรชชี่ไนท์ที่ผ่านมาคนดูคนเชียร์เยอะมาก เป็นเรื่องปกติที่จะมีคนรู้จักผม เดินไปที่ไหนก็มีแต่คนมอง
พวกเพื่อนมันก็เนียนไม่มีใครออกอาการอะไรเลย จังหวะที่เดินกันเข้าไปนั่นพรตรั่วก็โบกมือให้หยอยๆ เห็นกลุ่มมันแล้ว
ผมจึงนำเพื่อนๆตรงเข้าไปที่โต๊ะมันทันที
“พี่พรตหวัดดีค่ะ หวัดดีพี่ หวัดดีๆ” เพื่อนผมต่างทักทายมัน ซึ่งมันก็ยิ้มรับถ้วนหน้า รวมทั้งทักทาย
กลุ่มเพื่อนมันด้วย ทั้งไอ้พี่แซค พี่กล้า พี่หิน อยู่กันครบสี่หนุ่มกลุ่มมันเลยแหละ
“นั่งดิ มีเรื่องจะบอกพวกเราด้วย” มันพูด พวกเราต่างพากันนั่งลงที่ว่างคิดว่ามันคงจองไว้ก่อนแล้ว
“พี่พรตมีเรื่องอะไรจะบอกหรือค่ะ?” สาวนิ่มเปิดประเด็นถามขึ้นโดยไม่ต้องรอพักหายใจกันเลย
“เดี๋ยวก็ได้ไปหาอะไรกินกันก่อน ท้องอิ่มแล้วค่อยคุยดีกว่า” มันบอก พวกเพื่อนๆ พากันพยักหน้ารับ
ก่อนจะแยกย้ายกันลุกไปซื้อข้าวมากินกัน ผมกำลังจะขยับลุกไปด้วย
“รันไม่ต้องหรอก จะกินอะไรบอกมาเดี๋ยวพรซื้อมาให้นั่งคุยกับพี่พรตไปพรางๆก่อนก็ได้”ทุกคนพากัน
ชะงักนิดหนึ่ง ผมเองก็อึ้งไปเหมือนกันก่อนที่พวกมันจะทำเป็นหูทวนลมตีมึนเดินกันไปเนียนๆ ปล่อยให้พรกับสาวแตนซึ่งทำ
เป็นเฉมองนั่นนี่โน้นอยู่เป็นเพื่อนเธอคนเดียว
“ไม่เหมาะมั้งครับ ผมเป็นผู้ชายจะมาให้พรบริการได้ไง?”ผมพูดไปตามความรู้สึก
“คิดไรมากว่ะ เพื่อนกันเค้าไม่ถือหรอกจริงไหมน้อง จัดมาแผนงไก่ไข่ดาวราดข้าวมาเลยนะ
น้ำขอใบบัวบกซื้อมาให้มันเลย ส่วนเงินเอาที่มันเองนะน้องพร” กลายเป็นไอ้รั่วมันจัดการสั่งทั้งข้าวทั้งน้ำให้ผมเสร็จสรรพ
ดูนิสัยมันดิ เสือกสั่งน้ำใบบัวบกอีกต่างหาก
“ตกลงตามนี้นะ เดี๋ยวพรซื้อมาให้ก่อนรันค่อยให้เงินพรเอาก็ได้” พูดจบไม่รอผมปฏิเสธเธอเดินเกาะ
แขนไปกับสาวแตนหน้าตาเฉย ผมจึงต้องหันมามองหน้าไอ้รั่วที่บัดนี้ก้มหน้าก้มตาตักข้าวเข้าปากแบบไม่สนใจ
หลังเจ้ากี้เจ้าการออกหน้าไปเรียบร้อยแล้ว
“พรต กูไม่ได้อยากกินน้ำใบบัวบกสั่งมาทำไมหืม?” ผมไม่ปล่อยหรอกครับ เพื่อนมันไม่แปลกใจ
หรอกที่ผมเรียกมันซะสนิทปาก เพราะพักหลังผมพูดกับมันประจำ กลุ่มเพื่อนมันคงคิดว่าเราสนิทกันมาก
“กูสั่งให้มึงไม่กินก็เปลี่ยนแก้วกับน้องพรเค้าเอาก็ได้ เชื่อสิว่าน้องเค้าไม่ปฏิเสธหรอก ที่สำคัญน้ำ
ใบบัวบกเหมาะกับน้องพรมากกว่ามึงวะ”มันพูดหน้าตาย ส่งท้ายยักคิ้วกวนใส่ผมอีก เอากับมันดิ
“ทำอย่างนั้นยิ่งน่าเกลียดไปใหญ่ สั่งมาแล้วไม่แดกดันยัดเยียดให้เค้าอีก มึงนั่นแหละเป็นคนสั่ง
เอาแก้วมึงมาเปลี่ยนกูเลย” พูดจบผมยื่นมือจะไปคว้าแก้วโอเลี้ยงมัน เสือกรู้ทันรีบเอาหนีผมยกดูดอีกจ๊วบซะงั้น
“อืมม..ฮา!ชื่นใจ มึงจะเปลี่ยนกูทำไมกูไม่ได้ช้ำใจนี่นาบอกแล้วให้น้องพรเค้านั่นแหละเหมาะสุด
มึงไม่กล้าเปลี่ยนคิดไรกับเค้ารึเปล่า?” น้าน! ดูหาเรื่องผมซะงั้น
“กูจะคิดอะไร มันดูน่าเกลียดเค้าต้องซื้อข้าวบริการกูยังทำนิสัยเหี้ยอีก เหมาะไม่หืม?” เพื่อนมัน
ในโต๊ะต่างฟังเราเถียงกันไปมา ทั้งที่ตักข้าวกินไปด้วยแต่ไม่มีใครกล้ายุ่ง โดยเฉพาะไอ้พี่แซคซึ่งมันคงแน่ใจแล้วว่าผมสองคน
เกินคำว่ารุ่นพี่รุ่นน้องไปถึงไหนแล้ว แต่มันก็ไม่ปริปากถือว่านิสัยส่วนนี้น่าคบเหมือนกัน เหนือสิ่งอื่นใดมันคงไม่อยากทำลาย
มิตรภาพของคำว่าเพื่อนที่ไอ้รั่วมีให้มันต่างหาก
“ถ้ามึงลำบากใจดูเอาเปรียบผู้หญิงมากไปหน่อย มึงก็เลี้ยงเค้าซะก็สิ้นเรื่อง เค้าไปซื้อมึงก็ออก
เงินแค่นั้นพอใจหรือยัง?” พอมันบอกมาแบบนี้ ผมก็จนปัญญาแย้ง คงต้องทำตามที่มันบอกนั่นแหละเป็นทางออกดีที่สุด
แต่ไอ้เรื่องเปลี่ยนน้ำใบบัวบกคงเปลี่ยนกับไอ้ขุนมันเพราะไอ้นี่ชอบ ผมกินไม่ได้จริงๆ ขืนดันทุรังได้อ้วกประจานตัวแน่
สีเขียวปี๋กลิ่นแปลกๆ แบบนั้นเป็นอะไรที่ไม่ถูกกับผมเลยครับ เคยลองมาแล้วเกือบอ้วกแตก
“เออคงต้องอย่างนั้นแหละ” มันยกยิ้มกวนอีก แสบได้ใจจริงมึง หลังจากนั้นพวกไอ้หยก ไอ้อั้ม
ไอ้ขุน สาวนิ่ม พรกับแตนก็ทยอยกันเข้ามา ซึ่งพรยกถาดข้าวมาบริการผมด้วย พวกแม่งก็ชำเลืองมองกันแต่ไม่มีใครกล้าแซว
เพราะรู้ว่าผมไม่ได้คิดอะไร พานจะโดนผมเหวี่ยงเข้าให้ขืนใครพูดชงมาละก็ ผมไม่อยากให้พรเค้าคิดอะไรกับผมมาก
“เท่าไหร่ครับ?” ผมถามราคาทันที
“ของรันห้าสิบบาทพอดี” ผมควักแบงค์ร้อยส่งให้พร้อมกับพูดก่อนที่เธอจะล้วงเงินทอนคืนผม
“ผมเลี้ยงพรด้วย ไม่ต้องทอนตังค์ผมหรอก” พอผมพูดจบเธอหน้าแดงจนเห็นชัด นี่แหละที่ผม
ไม่อยากให้เธอคิดไปไกล แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกหันมาจัดการจานข้าวตรงหน้า ซึ่งเป็นของโปรดผมเลยล่ะที่ไอ้รั่วมันสั่งให้
ยกเว้นน้ำใบบัวบก ซึ่งไม่ลืมแลกกับชาเขียวไอ้ขุนมันทันที มันก็ไม่ได้ว่าผมบอกแล้วมันชอบเป็นทุนอยู่แล้วเห็นกินประจำ
“กีฬาคณะอีกสองอาทิตย์ที่จะถึงนี้ พวกเราใครจะลงแข่งอะไรคัดตัวนักกีฬาได้เลยพรุ่งนี้เย็น”
ไอ้รั่วมันพูดขึ้นมา หลังจากซัดโอเลี้ยงเข้าไปจนหมดแก้ว ซึ่งมันกินอิ่มแล้วในขณะที่พวกผมกินไปด้วยหูฟังมันด้วย
“ผมลงบอลได้เปล่า?” ไอ้อั้มถามขึ้น
“บอกแล้วนิว่าให้คัดตัวพรุ่งนี้ มั่นใจก็ลงดิ ส่วนรันมึงต้องถือป้ายคณะเราในฐานะเดือนมหาลัย
ความจริงองค์กรนักศึกษาเค้าให้ไปถือป้ายมหาลัยของขบวนใหญ่ แต่กูบอกมึงงดรับงานให้รองถือคู่กับดาวไปเลย งานนี้เถียงกัน
นิดหน่อยสรุปกูชนะฮ่าๆ” ตบท้ายหัวเราะชอบใจซะงั้น
“อ้าว! งี้ถ้าเกิดพวกเค้าเห็นไอ้รันถือป้ายคณะไม่โมโหหรือพี่ ไหนบอกมันงดรับงานไง?” ไอ้หยก
มันถามขึ้นมา ก็จริงของมันไม่รับงานของมหาลัยแต่ดันถือป้ายของคณะมันต่างกันตรงไหน ผมจ้องเอาคำตอบจากมันเหมือนกัน
“ก็ให้มันงดรับงานหลวงแต่รับงานราษฎร์ทิ้งทวน กูตัดสินใจให้มันเรียบร้อยแล้ว เป็นตัวแทนของ
คณะเราก็โชว์ให้คณะส่งท้ายสิวะไหนๆ ก็งานสุดท้ายแล้วนี่หว่า?” เออเอากับมันสิครับ สรุปผมถือป้ายนำขบวนคู่กับฝนป้ายของ
คณะผมนี่แหละ ส่วนป้ายของมหาลัยให้รองแชมป์กับดาวมหาลัยถือกันไป
“มีอีกเรื่อง มึงลงวิ่งร้อยเมตรให้คณะหน่อย แค่นี้แหละที่กูขอ” มันยังมีตบท้ายสั่งผมอีก
“ทำไมต้องลง ขอเชียร์อย่างเดียว” ผมบอกปัด รู้ว่ามันต้องการให้ผมวิ่งเอาเหรียญแน่ๆ
เพราะอดีตผมเป็นจ้าวลมกรดมาแล้วถึงสองสมัยตอนกีฬาสีม.4 ม.5
“แลกกับการที่กูลงว่ายผีเสื้อ และก็ทิ้งทวนด้วย” มันพูดทิ้งท้ายซึ่งไม่มีใครเข้าใจต่างหันมองกัน
งงๆ ว่าไอ้รั่วมันพูดอะไร มีมันกับผมที่รู้กันเพียงสองคนว่า ผมขอให้มันลาออกจากการเป็นคณะกรรมการองค์กรนักศึกษาฯ
เช่นกัน
“ตกลงตามนี้” ผมเลยรับปากให้จบๆ ไม่อยากให้ใครถามขึ้นมา งานนี้ยอมมันหมดครับ ได้ใจยิ้ม
ใหญ่เลยไม่ติดว่าที่ยอมเพราะผลตอบรับที่ได้กลับมามันคุ้มละก็ สิงห์รันไม่ลงทุนหรอกพรตเอ๋ย?
นับจากนี้กูจะได้มีเวลาทำอะไรกับมึงเสียที ดีกว่าเอาชีวิตไปผูกติดกับงานราษฏร์งานหลวง
ห่าเหวอะไรเยอะแยะไปหมด
“ว้าว!นั่นน้องมิ้งค์ดาวอักษรนี่ไอ้กล้า ที่มึงคั่วเค้าไม่ติดไง” จู่ๆไอ้พี่หินมันก็บุ้ยปากให้ดูสาวสวย
ที่เดินเข้ามาหาอะไรทานกับเพื่อนๆ มาถึงนี่ทั้งที่โรงอาหารใกล้คณะก็มีคงไม่ได้มาเรื่อยเปื่อยละมั้ง
“แป๋ว! มิน่ามึงถึงแห้วแดก สู้เค้าได้นะมึง” สุดท้ายก็ได้คำตอบเมื่อไอ้หนุ่มหน้าตี๋ดูดีมีฐานะ ลุกขึ้น
เดินเข้าไปพามานั่งร่วมโต๊ะด้วย
“แม่งไม่หล่อไม่รวยเท่ามันบ้าง ให้มันรู้ไปสัด” พี่กล้ามันสบถขึ้นมาไม่จริงจังไรนัก เล่นเอาพวก
ในโต๊ะพากันอมยิ้มกับท่าทางมันซะงั้น
“มึงเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมหรือเปล่า?” จู่ๆ ไอ้รั่วก็ถามพี่กล้าขึ้นมา พาเอาต่างจ้องไปที่มันกันหมด
ดูมันจะพูดอะไร ก่อนที่พี่กล้าจะตอบมันไปแบบงงๆ
“อืมกูเชื่อ ถามทำไม?” แล้วมันก็ถามเหตุผลไอ้รั่วที่ตั้งคำถามมัน ซึ่งใครๆ ก็อยากรู้เช่นกัน
“สมมุติมึงไปฆ่าไก่ ชาติหน้ามึงจะเกิดมาเป็นไก่เข้าใจป่ะ?” มันก็อธิบายกลับมา แต่ทั้งโต๊ะก็งงอยู่ดี
มันเกี่ยวอะไรกับฆ่าไก่
“เออกูเชื่อ แล้วไงต่อ” ไอ้พี่กล้ามันก็ถามต่อ
“กูจะได้แนะนำมึง เผื่อมึงจะได้ไม่ต้องมาโทษหน้าตาตัวเองเรื่องจีบหญิงไม่ติดอีก” มันยังคง
หน้าตาย ทั้งที่ฟังไปฟังมายังงงอยู่นั่นแหละ แต่ละคนคิ้วขมวดมุ่นหัวคิ้วชนกันแล้ว แต่ผมรู้ว่ามันต้องรั่วอีกตามเคย
“มีอะไรจะบอกห่าพรต ลีลาอยู่ได้สัด” ไอ้พี่กล้ามันเริ่มเหวี่ยงที่ไอ้รั่วไม่ยอมเฉลยสักที ว่ามันเกี่ยว
อะไรกับกฎแห่งกรรมที่มันยกขึ้นมาพูด
“ใจเย็นสิห่า ถ้ามึงเชื่อกูจะได้แนะนำให้มึงไปจัดการเลยตอนนี้” มันพูดค้างไว้ พวกแม่งก็ลุ้นตาม
กันจนหูกระดิก
“ให้กูไปไหน?” พี่กล้ามันถามทันควันเลยครับ
“ให้มึงไปฆ่า ณ เดช คูกิมิยะ ชาติหน้ามึงจะได้เกิดมาหน้าตาดีฮ่าๆๆ” จบข่าว หน้าไอ้พี่กล้ากลาย
เป็นตูดไปแล้วเรียบร้อย ผมคิดไว้แล้วว่ามันคงจะออกมาอีรูปนี้แน่ คนอื่นๆ พากันหัวเราะขำไปตามระเบียบ
“ปู๊ดดด!!” แล้วทุกคนก็แตกฮือลุกหนีกันกระจาย เมื่อจู่ๆไอ้ห่าอั้มมันดันหัวเราะตัวงอ
แล้วดันตดระเบิดออกมากลางวงซะงั้น
“อั้มอ่ะทุเรศชะมัด ยี้น่าเกลียด” สาวนิ่มมือบีบจมูกปากก็บ่นไอ้อั้มไปด้วย พวกเพื่อนๆในโต๊ะต่าง
พากันประณามมันด้วยสายตา ในขณะที่ไอ้คนก่ออาชญากรรมสร้างมลพิษทางการหายใจตีหน้าเศร้าพูดขึ้นว่า
“ขอโทษจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจอั้นไม่ทัน มัวแต่ขำอ่ะ” ไอ้อั้มทำท่าทางสำนึกผิดก่อนที่ทุกคน
จะทยอยพากันหย่อนก้นลงนั่งใหม่ มีผมกับไอ้รั่ว พี่หินแค่สามคนที่ไม่ได้ขยับลุกออกไปไหน
“เฮ้อ! โทษไอ้อั้มคงไม่ได้เพราะมันเป็นเรื่องสุดวิสัย ตดคือความแรงที่แซงผ่านขี้ คนเราก่อนคบ
อายที่จะตดต่อหน้า หลังคบตดได้อย่างหน้าไม่อาย มันคือเรื่องธรรมชาติอาเมน” แล้วมันก็ก้มหน้าทำท่าไว้อาลัยไปแล้ว
พาเอาทุกคนกลับมาขำกันท้องแข็งอีกรอบกับท่าทางที่มันทำ นี่คือความสามารถของเหยี่ยวรั่ว ซึ่งไม่มีครั้งไหนที่มันจะทำให้
คนอยู่ใกล้เครียดกันได้เลย น่ารักน่ากดจริงๆ ไอ้รั่วเอร้ย!
พี่พรตกับน้องรันมาลงต่อแล้วนะคะ ขอให้มีความสุขในการอ่าน
ใครสนใจมนต์มาร และหนังสือแถมพิเศษพ็อกเก็ตบุ๊คของพี่วี
รีบส่งเมลล์ไปจองด่วนเลยนะคะ
Luk. :กอด1:
-
พรตรั่วไม่เปลี่ยน
-
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
ถ้าทำตามพรตก็คงจะเป็นข้ออ้างให้เลิกพอดี
-
พี่พรตอ่ะ
จะฮาไปถึงไหน
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
พรตยังคงฮาอย่างสม่ำเสมอ :m20:
ปล.ตอนที่แล้วแซ่บเวอร์ :pighaun:
-
มันคงจะฮาน่าดูเลยขำจนปล่อยตดเนี่ย
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
ถ้าไม่ทำงานจะอยู่กันได้หรอ ซนกันขนาดนั้นอะ
-
จะฮาไปถึงไหนนนนนนน
-
พรตรั่วตลอด
-
ถ้ามีคนอย่างพี่พรตจริง รักตายเลยฮาตลอด
-
เหยี่ยวรั่วพรตคงความฮาได้คงที่มาก
แต่ขำก๊ากกะอั้มที่ตดระเบิดซะวงแตกฮือ
บวกเป็ด
-
พี่พรต รั่วได้อีก ^_______________^ :L2: :3123:
-
อืม..เป็นเดือนเป็นดาวนี่ก็เหนื่อยเนอะ หน้าตาดีก็มีข้อเสียเหมือนกัน
-
พี่พรต ยังรั่วได้อีก
จะเอาฮาไปไหน :laugh: :laugh: :laugh:
-
เดือนมหาลัยงานยุ่งจริงเน้อออ~
:-[
-
เปิดตัวได้แล้วมั๊ง
อยากอ่านตอนที่สองคนนี้เค้าอยู่ด้วยกันในฐานะแฟนที่มหาวิทยาลัย
-
:laugh:
-
พี่พรตมีมุกมาให้ฮาได้ตลอดสิน๊า 5555 รองานกีฬาจะมีการเปิดตัวไหม^^
-
หุหุ รันอยากจะมีเวลาด้วยกันเยอะเยอะอะดิ
-
+1 ให้จ้า
พี่พรตยังฮาไม่เปลี่ยน :m20:
ส่วนพี่รันยังรักพี่พรตไมเปลี่ยนเช่นกัน5555 :กอด1:
รอต่อจ้า :call:
-
เพิ่งจะรู้สึกว่า นี่เป็นนิยายในไม่กี่เรื่อง
ที่คนดำเนินเรื่องคือพระเอก ปรกติต้องเป็นนายเอก
หรือไม่ก็สลับกันทั้ง 2 ฝั่ง เอ หรือลืมไปว่า พรตก็เคยเป็นฝ่ายเล่า
แต่เท่าที่จำได้ไม่เคยนะ ช่างมัน
ใกล้จบแล้วใช่ไหมเนี้ย กะจะทิ้งทวนกันทั้งคู่แบบนี้
คู่เป็นอีกคู่ที่มีเหตุและผล ไม่เอาแต่ใจ รับฟังความคิดเห็น
อยากให้การครองคู่ในชีวิตจริงของใครหลายคน เป็นแบบนี้จัง
-
รั่วทุกตอน 55555555
-
เป็นข้อแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่ามาก
รั่วลงว่ายน้ำ โชว์หุ่น แล้วจะไม่มีหึงใช่ไหม :z1:
-
:o8: :o8:
-
พรตเอาความฮามาฝากได้ทุกตอนเลย :laugh:
-
ว้าววันนี้มาทั้งสองเรื่องเลย
-
ชอบคู่นี้จริงๆเลย เครียดๆมาอ่านแล้วหายเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
จะได้มีเวลาทำอะไร นี่มันอะไรหรอรัน อิอิ
-
แล้วถ้าได้เหรียญทั้งคู่มีรางวัลอีกป้ะ
:z1:
-
อย่างงี้พรตก็ต้องโชว์หุ่นอะดิ
รันไม่หึงหรอ :z1:
-
พรตรั่วได้ใจจริงๆ :m20: :m20: :m20:
-
พรตมีมุกฮาๆตลอด ไม่เคยตันอ่ะ
-
ว๊ายๆๆๆๆๆ รันยอมให้รั่ว ไปยั่วโชว์เอ็กซ์ว่ายผีเสื้อ จริงอ่ะ ไม่อยากจะเชื่อ
-
คนอื่นสงสัยกันหมดแล้วมั้งเนี่ย
ยกเว้นหนูพรคนเดียว น่าสงสารจิงๆ
แถวพรตยังแอบจิกกัดเค้าอีก 555555
-
ฮาจนตดแตก ฮ่าๆๆๆ
เหยี่ยวของเราจะโชว์หุ่นแล้ว
แบบนี้สิงห์รันมิหวงแย่เหรอ
-
55555 haa thuk torn loei,,kham jon puad gam pai mod laew khaa...
-
รั่วตัลหลอด
แต่ละคนเค้าคงสงสัยอ่ะ
แต่พี่แกแรงทั้งคู่ ถามไปเดวโดนศอกกลับ 555
-
พรตแกสุดรั่วจริงๆ ยัยพรยังหวังรันอีกหรือเนี่ย
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
รันจะยอมให้พรตไปโชว์เหรอเนี่ย ไม่น๊าาา
-
รอลุ้นและเป็นกำลังใจให้เสมอนะรันพรต :pig4:
-
วาทะคมคายจริง
:laugh: :m20:
-
ฮาตลอดล่ะคนเนี๊ย :z2:
-
ดีออกเนอะ เรื่องที่รู้กันแค่สองคน พิเศษสุดๆ
วางมือแล้วรันก็ต้องถูกใช้งานหนักอีกอ่ะสิ :o8:
รันเค้าวางแผนเอาไว้แล้วล่ะพรตเอ๋ย :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ถ้าสาวพรรู้ความจริงคงช็อคน่าดู :onion_asleep:
-
ร่ัวได้เสมอนะพรตนะ :laugh: :laugh:
-
ไม่มีเวลามาจะหวานกันสินะ
งานเยอะจริงๆ ดีแล้วที่จะเลิก 555
รอตอนต่อไปค่ะ
-
ห่างไปตั้งสองอาทิตย์ รันเก็บจนกดไว้ไม่อยู่ เตรียมนอนยาวได้เลยพรตเอ๋ย
-
:z2:รั่วได้ใจจิงๆๆครับ เหยี่ยวรั่ว
-
@@ ข่าวดี!!@@
เปิดจองนิยายเรื่อง 'มนต์มาร'
ตั้งแต่วันที่ 8 - 25 กุมภาพันธ์ 2555
สำหรับ 200 ท่านแรกที่จอง และโอนในวันเปิดโอน (ตอนนี้ยอดจองเหลืออีก 100 ค่ะ?)
จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10 ตอน ฟรี!
พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า 'แม่พระของวี'
ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย ความหนาประมาณ 100 หน้าหาซื้อไม่ได้
การันตี ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ
เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน
ของพี่วีกับคุณแม่ ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง 'แม่พระของวี'
ปล.สำหรับมนต์มาร แถมตอนพิเศษ 5 ตอนในเล่มเท่านั้น
สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่ luxilove_19690อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่ 25 กุมภาพันธ์นี้)
เหยี่ยวหัวใจ
Part 15
ซ้อมฟิตร่างกาย!
ผมกลับมาฟิตร่างกายกันใหญ่ เพื่อลงแข่งกีฬาคณะโดยซ้อมวิ่งหลังเลิกเรียน ส่วนไอ้อั้ม ไอ้ขุนลงแข่ง
ฟุตบอล ไอ้หยกไม่เอาสักอย่างมันไม่ถนัดกีฬา พวกสาวๆ มาเป็นกำลังใจให้บ้างถ้าไม่ติดมีงานส่งอาจารย์ ไอ้รั่วมันซ้อมว่ายน้ำ
เสร็จก็มารอผมที่สนามบอลทุกวัน ส่วนใหญ่มันจะเลิกก่อนเพราะว่ายน้ำซ้อมไม่นาน ผมก็มีวิ่งมั้งเตะบอลมั้ง ไอ้พวกเพื่อนๆ ดี๊ด๊า
มีความสุขกันถ้วนหน้านั่นมาจากสาเหตุเหล่านี้
“กรี๊ด!เท่มากค๊าหล่อสุดๆ”เสียงตะโกนแซวมีรอบสนาม กลายเป็นแรงจูงใจให้พวกหนุ่มๆ วิ่งไล่ฟุตบอลโชว์
สาวจนเหงื่อโซก บางคนเสื้อเปียกทำเป็นถอดโชว์บิดเหงื่อทิ้งเรียกเสียงกรี๊ดกันก็มี ส่วนผมขยับนิดขยับหน่อย ได้รับเสียงเชียร์
ลั่นตลอด จนพวกเพื่อนอดแหย่ผมไม่ได้
“ห่ารันเรทติ้งเกินหน้าเกินตาพวกกูมากไปเปล่า?” ว่าแดกผมอีก ทั้งที่ผลประโยชน์ส่วนใหญ่พวกมันรับกัน
ไปเต็มๆ
“น้ำค่ะ ผ้าเย็นค่ะ เกลือแร่ค่ะบลาๆๆ” อย่างที่เห็น มีมาไม่หวาดไม่ไหวผมคนเดียวคงใช้ไม่หมด
สุดท้ายก็ตกไปอยู่กับพวกมันตามระเบียบ
ส่วนไอ้รั่วก็ไม่ธรรมดา ข่าวว่าสาวๆเกาะชิดติดขอบสระดูมันซ้อมว่ายผีเสื้อจนละลายกันไปแล้ว ยิ่งเห็นมันสวม
กางเกงว่ายน้ำครึ่งท่อนยิ่งกรี๊ดสนั่นไปกับซิกแพคที่เรียงตัวสวย โดยเฉพาะตอนมันโชว์ท่าว่ายช่วงหัวไหล่ขยายปีกกางออกสง่า
งามยิ่งนัก ทำเอากองเชียร์ที่ได้เห็นร่างกำยำของมันผลุบโผล่ใต้น้ำต่างมองตาเคลิ้มเยิ้มกันไปเลย
งานนี้ผมไม่แน่ใจว่ามันมีลุ้นเหรียญหรือเปล่า เพราะไม่รู้จักนักกีฬาคณะอื่นเลยสักคน เช่นเดียวกับผมที่ต้อง
ฟิตร่างกายอย่างหนัก เพราะเท่าที่ผ่านมาไม่ได้เน้นออกกำลังเหมือนตอนเรียนม.ปลาย ถึงจะฟิตเนสกับไอ้รั่วประจำ แต่มันคือ
การดูแลสุขภาพไม่ได้หวังลงแข่ง งานนี้ทั้งมันทั้งผมเลยต้องทุ่มกันหนักหน่อยกว่าจะเลิกก็สามทุ่ม มันเองต้องมานั่งดูผมซ้อม
ต่อเป็นชั่วโมงกว่าจะได้กลับพร้อมกัน
ภาพเราตีคู่เป็นปลาท่องโก๋ไม่ได้ดูแปลกตาสำหรับใครๆ เพราะพวกเค้ารู้ว่ามันเป็นพี่รหัสของผม หนำซ้ำยัง
เป็นพี่เลี้ยงด้วย เพราะกิจกรรมหลายอย่างมักเห็นเราสองคนจนชินตากันไปแล้ว แฟนคลับไอ้รั่วตามติดอย่างเหนียวแน่น ส่วนผม
ยังคงมีสาวๆตามเชียร์อยู่มากมายเช่นกัน เราต่างวางตัวปกติไม่ได้ให้ความสำคัญใครเป็นพิเศษ ยังคงรักษาระยะห่างของคนที่
เข้ามาใกล้ชิดในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องเพื่อนพ้องทั้งนั้น แม้จะรู้ถึงเจตนาของพวกเค้าว่าต้องการอะไร แต่พวกผมก็ไม่มีใครตอบรับ
ต่อความต้องการในสิ่งนั้นกลับไปเลย
มีบ้างที่ออกตัวแรง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของสมัยนี้ บางคนใจกล้าท้าชนเดินเข้ามาพูดตรงๆ แบบไม่ต้องอ้อมค้อม
วัดดวงไปเลยก็มี
“พี่พรตค่ะ คืนนี้ไปเที่ยวกันนะค่ะ?” ผมทำหูทวนลมปล่อยให้มันจัดการเอง เธอเดินเข้ามาขณะที่เรานั่งพัก
เหนื่อยกันตรงซุ้มข้างสนาม สาวน้อยใจกล้า เข้ามาท้าชนแบบไม่ต้องลีลาท่ามาก
“คงไม่ไปครับ พี่เก็บตัวฟิตร่างกายเตรียมแข่งกีฬาคณะอยู่ครับ” มันปฏิเสธโดยมีเหตุผลมารองรับ
“แหมผ่อนคลายบ้างสิค่ะ ถ้าเมื่อยมากเดี๋ยวหนูบริการนวดให้ฟรีไม่มีคิดตังค์” เธอตอบกลับมา สายตาเชิญ
ชวนอย่างชัดเจนว่ามากกว่านวดก็พร้อมรับสถานการณ์ มันตอบแบบไม่ต้องเสียเวลาคิดนาน
“อย่าวัดใจผู้ชายด้วยการยอมเสีย ถ้าผู้ชายมันเหี้ยผมกลัวคุณจะเสียใจ” ทำเอาสาวเจ้าหน้าแตกไปไม่เป็นกัน
เลย ผมได้แต่อมยิ้มกลั้นขำกับคำพูดของมัน เล่นไม่ไว้หน้าสาวน้อยเค้าเลย บางทีก็มีมาเป็นผมบ้าง
“รันค่ะ นี่เบอร์โทรเราเองว่างๆก็โทรมานะเราจะรอ” ผมโดนจู่โจม เจอจนชิน ยังไม่ทันได้ตอบไป เหยี่ยวรั่ว
มันดันแย่งพูดไปซะแล้ว
“เค้าว่าผู้ชายเจ้าชู้ดูมีเสน่ห์ ผู้หญิงเจ้าชู้ดูเป็นเสนียด ไม่รู้ใครคิดกฎเกณฑ์เหล่านั้น ทั้งที่มัน‘ระยำพอกัน’”
คนสวยอึ้งแดกรีบถอยกลับออกไปอย่างไวเลยครับ มันเล่นหวงผัวซะแรงเว่อร์ ถ้าเป็นผู้หญิงเข้ามาผมจะนิ่งรอดูอาการ
แต่ถ้าเป็นหนุ่มหน้าหวานผมจะออกโรงทันที
“พี่พรตครับ ผมเตยบริหารปีหนึ่ง ยินดีที่ได้รู้จัก” อย่างเหตุการณ์นี้ ซึ่งเจาะจงเข้าหามันตรงๆ ไม่นับมือที่ยืน
มาขอจับกับมันด้วย
“ถ้าหล่อไม่จริง เดี๋ยวจะโดนมันทิ้งกลางอากาศ” ทีผมบ้างครับรีบขัดขึ้นก่อนเลย ไอ้เตยหนุ่มบริหารมองผม
ตาขวางแล้ว ก่อนผมจะเนียนกอดคอไอ้รั่ว แล้วถามไอ้เตยไปตรงๆ
“ชอบมันเหรอ?” ไม่ต้องอ้อมค้อม ไอ้รั่วมันยืนอมยิ้มรอฟังนิ่งๆ
“ก็อยากรู้จักให้มากกว่านี้ เรื่องอื่นค่อยว่าทีหลัง” มันตีมึนตอบกลับมาหน้าตาย
“ยาเส้นบุหรี่ซองเป็นตายเท่ากัน มึงชอบมันแต่มันไม่ชอบมึงมีค่าเท่ากัน” ผมยังพูดต่อ มันเริ่มกวนกลับเมื่อ
เห็นไอ้รั่วไม่พูดสักคำแต่ผมดันขวางลำอยู่เพียงคนเดียว
“รู้สึกมึงจะคิดแทนพี่เค้าหมด ไม่เห็นเค้าพูดมาสักคำ?” มันเหวี่ยงผมเข้าให้ คงไม่พอใจที่โดนผมขัด
ยังไม่ทันตอกมันหน้าหงาย ไอ้รั่วแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“ทำไมครับน้อง ชอบพี่เหรอเรา?” มันถามได้ปกติมาก มองหน้าไอ้นั่นเหมือนคุยเกี่ยวกับดินฟ้าอากาศซะงั้น
“ถ้าผมบอกว่าใช่ พี่จะให้เราได้ศึกษากันหน่อยไหม?” ไอ้ห่านี่ก็หนาได้ทนทายาท ตีมึนเลยครับ
“เคยฟันหญิงมากี่คน?” ไอ้รั่วดันถามไปคนละทางซะงั้น
“บอกไปก็คงไม่มีใครเชื่อความจริงผมยังซิง ถึงใครจะว่าผมเจ้าชู้เพลย์บอยเข้าขั้นคลาสโนวี่ นั่นแค่คำนินทา
ผมไม่ได้ว่าอะไร แล้วแต่ใครจะคิดเพราะความจริงผมไม่ได้มั่วผู้หญิง” มันตอบให้รู้เลยว่ากูเป็นเกย์ไม่เคยม่อหญิง ไอ้รั่วมันสวน
กลับทันควัน
“อย่าเรียกตัวเองว่าคาสโนวี่ ถ้ายังปี้ไม่ถึงร้อย อย่าเรียกตัวเองว่าเพลย์บอย ถ้ามีผู้หญิงเป็นร้อยแต่ยังไม่ได้
ฟันหึหึ” มันหัวเราะทิ้งท้าย แล้วก็ยื่นมือไปตบไหล่ไอ้คนตรงหน้า ก่อนจะทิ้งคำพูดส่งท้ายไปอีกว่า
“หาคนใหม่ซะหัวใจไม่ใช่ของเล่น อย่าเห็นเป็นเรื่องสนุกเป็นของตาย ถ้าคิดว่าตัวเองเป็นลูกผู้ชายก็อย่ามัก
ง่ายรักใครให้รักจริง" ไอ้เตยมันอึ้งไปแล้วเรียบร้อย ปล่อยผมกับไอ้รั่วเดินกอดคอตีคู่กันออกมาโดยมันหมดคำพูดที่จะต่อกร
เจอคำคมหมัดฮุกเข้าไปเต็มๆ
“เฮ้ย! จอดๆ จอดรถดิ!” มันบอกผมหยุดรถ หลังขับมาถึงย่านของกินที่นักศึกษาชอบมากัน ผมจึงเลี้ยวรถ
เข้าชิดขอบทางก่อนถามมันไป
“ทำไมมึงหิวหรือไง?” ผมเข้าใจว่ามันหิวจะแวะหาไรกินแถวนี้ เพราะนี่ก็สามทุ่มเข้าไปแล้ว
“ไม่ใช่กูคุ้นว่าไอ้บอมย์มันอยู่ในกลุ่มนักศึกษาที่รวมกันเป็นโขยงตรงนั่น เหมือนจะมีเรื่องหรือไงเนี่ย” พอมัน
พูดจบ ผมไม่รอช้ารีบเปิดประตูลงจากรถเดินดิ่งเข้าไปยังกลุ่มพวกเสื้อขาวที่รวมตัวกันเป็นสิบ
อยู่ตรงบริเวณหน้าร้านไอศครีมทันที
เข้าไปในระยะสายตาถึงเห็นไอ้คนตัวสูงใหญ่กว่าใครเพื่อน ไม่ผิดตัวครับไอ้ยักษ์บอมย์เพื่อนผมเอง มันกำลัง
ยืนประจันหน้าพวกนักศึกษาไม่ต่ำกว่าสิบคน เหมือนกำลังเจรจากันอยู่ ผมกับไอ้รั่วรีบสาวเท้าตรงเข้าไปกันเลย ก่อนจะเรียก
ไอ้บอมย์ให้มันรู้ตัวด้วย
“บอมย์มีไรว่ะ?” พอมันเห็นผมกับพรต สายตาดีใจชัดเจน
“หึ!พวกศิลปกรรมหาเรื่องรุมตีนกู” ไอ้บอมย์มันบอกพวกผมทันที หลังจากเราเดินเข้าไปยืนตีคู่มันซ้ายขวา
ผมจึงได้จังหวะสำรวจไอ้พวกตรงหน้าด้วยเลย นับจากสายตามีเก้าคนพอดี
“ใจเย็นมีไรค่อยคุย ขืนใช้กำลังไม่เหมาะกับปัญญาชนนะเว้ย!” ไอ้รั่วมันพูดขึ้นครับ
“มึงเป็นใครเสือกอะไรด้วย?” ไอ้คนที่ยืนประจันหน้าไอ้บอมย์ตวาดถามไอ้รั่ว หน้าตาพวกมันคงไม่ใช่เด็กปี
หนึ่งไม่แน่ใจว่าปีไหน
“อ้าว! กูเตือนด้วยความหวังดี ว่าเสือกซะงั้น” มันก็กวนไอ้ห่านั่นกลับไปทันที
“ไม่ใช่เรื่องของมึง กูจะเคลียร์กับไอ้นี่” มันยังคงเสียงดังข่มไอ้รั่วผมยืนสำรวจพวกมันดูไม่เท่าไหร่ คิดว่าพวก
ผมเอาอยู่ถ้าเกิดตะลุมบอนกันขึ้นมาอ่ะนะ
“กูคงต้องยุ่งว่ะ ก็ไอ้คนที่มึงจะเคลียร์มันเพื่อนกูนิ ทีมึงยังยกพวกมาเป็นฝูง?” ไอ้รั่วมันไม่สน ยียวนกวนสุดๆ
ว่าแดกไอ้นั่นแบบกูไม่กลัวมึง ไอ้ห่านั่นของขึ้นทันที เพื่อนมันก็ฮือฮาเสียงดังกันเลยหลังไอ้รั่วพูดจบ
“กล้าเรียกพวกกูเป็นฝูงหรือว่ะ พ่อมึงตายเหรอสัด!” มันสบถด่าไอ้รั่วดังลั่น ท่าทางกร่างเข้าใส่คงเห็นพวกมัน
มีเยอะเก้าต่อสามละมั้งหึหึ
“อ้าว!เห้ยมึงด่าใคร?” ไอ้รั่วก็โวยกลับเสียงดังเหมือนกัน
“ด่าพ่อมึงไง?”ไอ้เหี้ยนั่นแสยะยิ้ม ตอบมาได้หน้าถีบพิลึก บวกกับท่าทางจิ๊กโก๋ปากซอยของมันด้วยอีกอ่ะนะ
กุ๋ยชะมัดเลยผมว่า
“อ๋อด่าพ่อมึงหรอ! แล้วไปนึกว่าด่าพ่อกู” ผมกลับไอ้บอมย์หลุดขำกร๊ากกันไปเลยครับ กำลังเครียดๆไอ้ห่ารั่ว
มันดันกวนจนไอ้ห่านั่นควันออกหูไปแล้วเรียบร้อย
“ไอ้เหี้ยไร้สาระปัญญาอ่อนชิบหายสัด มึงอยากแดกตีนหรือไงถึงได้พูดกวนประสาทกูอยู่นี่” มันคงเหลืออด
ตะคอกเสียงดังเลยครับคราวนี้ กระทั่งตอนนี้ พวกเพื่อนมันยังคงยืนเป็นแบคโดยไม่มีใครพูดเลยสักคนนอกจากไอ้เหี้ยนี่คนเดียว
แสดงว่ามันคงเป็นหัวโจกของกลุ่มแล้วล่ะ
“อย่าว่าไร้สาระกูมีถึงสองสาระ สาระแนกับสารเลวมึงต้องการแบบไหนเดี๋ยวกูจัดให้” ไอ้รั่วมันกวนสุดๆเลย
ทั้งท่าทางยกยิ้มมุมปากแถมยักคิ้วข้างเดียวเหมือนกับที่มันกัดกันกับผมตอนแรกๆ แล้วนึกออกเลยว่าไอ้ห่านั่นจะรู้สึกยังไง
ยอมรับว่าผมเองยังอยากบีบคอมันตายคามือด้วยซ้ำ แล้วไอ้นี่จะเหลือเหรอครับ
“งั้นมึงเตรียมตัวตายได้เลยสัด” มันพูดจบ ส่งสัญญาณให้เพื่อนมันเข้ารุม แต่ยังไม่ทันขยับ
“เดี๋ยวหยุด! มึงมีปัญหากับกู เคลียร์กับกูไม่ต้องดึงเพื่อนมายุ่ง มันเห็นกูมีเรื่อง ยิ่งพวกมึงมีมากกว่าเป็น
ธรรมดาที่มันจะเสือก ว่าไงมึงกล้าวัดกับกูตัวต่อตัวไหม?” ไอ้บอมย์ครับ มันออกไปยืนขวางหน้าไอ้รั่วเป็นยักษ์ปักหลั่นไปแล้ว
ตัวมันสูงใหญ่เกือบสองเมตรข่มพวกแม่งไปกว่าครึ่ง ไอ้หัวโจกมันสวนกลับทันที
“เรื่องอะไรกูต้องฟังมึง ตัวใหญ่กว่ากูเป็นสัด” มันพูดแบบไม่กลัวอายนักเลงหัวครวยอะไรวะ? เกี่ยงเรื่อง
น้ำหนักส่วนสูง ดันยกพวกมากะเอาพวกเข้ารุมเนี่ยนะ ผมออกไปยืนตีคู่ไอ้บอมย์ ก่อนพูดกับไอ้เหี้ยนั่นว่า
“ถ้างั้นมึงวัดกับกู ในเมื่อมึงเกี่ยงตัวมันใหญ่กว่าเทียบกับกูมึงไม่ต่างกูเท่าไหร่ว่าไงเคลียร์ตัวต่อตัวห้ามเล่น
พวก กูไม่รู้ว่าพวกมึงมีปัญหาไรกับเพื่อนกู แต่วิธีนี้ยุติธรรมแล้ว ถ้ามึงไม่เอาก็ไม่ต้องยุ่งกับเพื่อนกูอีก ขืนใครแตะต้องมันกูเล่น
พวกมึงถึงตาย กูไม่ได้ขู่ลองดูก็ได้ถ้าอยากรู้” พอผมพูดจบ เพื่อนมันคนหนึ่งเดินเข้าไปกระซิบข้างหูมัน ก่อนมันจะพยักหน้าแล้ว
หันมาพูดกับผมว่า
“อย่านึกว่ามึงเป็นลูกรัฐมนตรีแล้วกูจะกลัว ลองมึงใช้เส้นพ่อเล่นงานพวกกูสิ กูจะแฉออกสื่อเอาเก้าอี้พ่อมึง
สะเทือนเลยคอยดู” สัดดันขู่ผมหน้าตาเฉย ทำมาหัวหมออีก ผมใช้ชื่อพ่อมาขู่มันเมื่อไหร่ ยังไม่ได้อ้างสักคำว่าผมเป็นลูก
รัฐมนตรี เพื่อนในกลุ่มมันต้องมีใครรู้จักผมแน่สงสัยไอ้คนที่กระซิบบอกมันเมื่อกี้ชัวร์
“หึมึงคิดว่ากูสนหรือไง? กูยังไม่ได้อ้างชื่อพ่อเลยที่เคลียร์กับมึงเพราะมึงกำลังจะเล่นพวก ลองดูว่าสื่อเค้าจะ
เชื่อใครระหว่างกูสามคนกับพวกมึงตั้งเก้า พยานเห็นเหตุการณ์รอบด้านว่าไง?” ผมพยักหน้าให้มันหันไปสำรวจรอบด้าน
เพราะตอนนี้มีไทยมุงยืนดูกันเต็มแล้วครับ
“วันนี้มึงรอดตัวกูไม่ยอมรามือแน่ไว้จะค่อยจัดการทีหลัง ส่วนมึงเป็นเพื่อนมันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่ยุ่งจะดี
กว่ามึงรุ่นน้องกูอย่าคิดปีนเกลียวจำไว้ด้วยไอ้สัด” มันขู่ไอ้บอมย์ แถมด่าพวกผมอีกก่อนจะโบกมือบอกพวกมันรามือไปก่อน
วันนี้ คงเห็นคนมุงเยอะแถมยังสวมเสื้อนักศึกษาของสถาบันกันด้วย รวมทั้งไอ้บอมย์ก็เช่นกัน ยกเว้นผมกับไอ้รั่วที่อยู่ในชุดกีฬา
เสื้อยืดกางเกงวอร์ม เพราะเพิ่งเลิกซ้อมมาเมื่อตะกี้
“เดี๋ยว! มึงยังไปไม่ได้เคลียร์ทำไมทีหลัง ตกลงมันเรื่องอะไร ถ้าขืนมึงตีมึนเดินออกไปแล้วพูดทิ้งท้ายไว้แบบ
นี้ พรุ่งนี้สาบานได้กูไปถล่มคณะมึงแน่ อย่ามาอ้างรุ่นพี่รุ่นน้องไอ้สัด” กลายเป็นไอ้รั่วครับ คราวนี้มันของขึ้น ทำเอาไอ้พวกที่
กำลังจะก้าวออกไปชะงักไปอีกรอบ แถมอึ้งกันไปเลยที่น้ำเสียงและวาจาของไอ้รั่วไม่ได้เจตนากวนเลยสักนิด เล่นมาซะเสียง
เข้มเป็นการเป็นงานเลย แถมยังกร่างแบบไม่เล่นอีกต่างหาก
“ทำไมมึงไม่ถามเพื่อนมึงดู ว่ามันมายุ่งกับเด็กกูทำเหี้ยไร” ผมชักจะได้คำตอบแล้ว คงไม่พ้นเรื่องผู้หญิง
ไอ้บอมย์มันรีบบอกพวกผมทันที
“มันบอกเด็กมันเป็นดาวนิเทศ ถ้าชื่อแพทกูไม่ได้เป็นฝ่ายไปยุ่งกับเค้าเลยนะเค้ามาขอเบอร์กูเอง แต่กูไม่ได้
ให้เพื่อนกูในคลาสดันรู้จักให้เบอร์กูไปเฉยเลย เค้าโทรมาขอนัดเจอกูที่ร้านนี้ บอกอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับรีสอร์ทที่หัวหิน
กูก็แค่มาตามนัดก็เท่านั้น แล้วไอ้นี่จู่ๆก็โผล่มาหาว่ากูนัดเด็กมันเลยเป็นเรื่อง” ไอ้บอมย์มันอธิบายให้พวกผมฟัง ผมเชื่อว่าคน
อย่างไอ้บอมย์มีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าชน ไม่จำเป็นต้องไปไล่จีบใครเค้าเลย
“มึงโกหกมึงจีบเด็กกูชัดๆ กล้าว่าน้องเค้านัดมึงมาอีกเหรอว่ะ?” มันยืนกรานท่าเดียว แสดงว่าหลงสาวมาก
คงไม่แปลกถ้าเด็กมันเป็นถึงดาวคณะนิเทศ ผมพอนึกหน้าออกวันที่ประกวดเธอสวยเหมือนกัน แล้วดูไอ้เหี้ยนี่ดิไม่ได้ครึ่ง
ไอ้บอมย์เลยสักนิด ผู้หญิงเค้าย่อมมีสิทธิเลือกตัวมันเองต่างหากที่ไม่ยอมรับความจริง
“มึงไปเรียกเด็กมึงมาเคลียร์เลยสิ?” ผมตัดปัญหา ให้มันไปตามผู้หญิงมาคุยต่อหน้าเลยดีกว่า
“ไม่จำเป็น?” มันตอบแบบกำปั้นทุบดิน น่าถีบยอดหน้าไปจริงๆทั้งที่ผมใจเย็นแล้วนะ พอฟังมันพูดชักโมโห
เหมือนกัน
“งั้นบอมย์มึงเอาโทรศัพท์มาดิ” ผมขอโทรศัพท์ไอ้บอมย์ มันก็ล้วงออกมาส่งให้ ก่อนผมเอามากดดูเบอร์ที่
ได้รับสายแล้วถามไอ้บอมย์ไปว่า
“นี่คือสายเรียกเข้าโทรศัพท์สินะ เบอร์ไหนเป็นเบอร์คนชื่อแพท?”ผมถามมันก็ชี้ให้ผมดู เลยยกโชว์ให้ไอ้เหี้ย
นั่นเลยแล้วพูดกับมันว่า
“มึงคิดว่าไง ถ้าเพื่อนกูนัดเด็กมึงมันก็ต้องเป็นฝ่ายโทรออก แต่นี่ หลักฐานชัดเจนว่าเด็กมึงโทรมาหามันชัดๆ
คนที่มึงควรจะเคลียร์ไม่ใช่เพื่อนกู แต่เป็นเด็กมึงโน้น” ผมพูดจบ มันหน้าเจื่อนไปเลย แต่ยังทำตาขวางฮึดฮัดเหมือนไม่ยอมรับ
ความจริง ไอ้รั่วก็สวนขึ้นมาซะก่อน
“เฮ้ย!กูจะบอกอะไรให้อย่าง ความเลวไม่ได้มีแค่เพศผู้ ความเจ้าชู้ ไม่ใช่มีแต่ผู้ชาย ความร่านและมักง่ายไม่
ได้มีแต่ผู้ชาย เพราะผู้หญิงบางรายมันก็เป็น” กลายเป็นไอ้รั่วมันว่าแดกใส่ไปเต็มๆ
“กูจะกลับไปเคลียร์เด็กกูเอง วันนี้ถือว่ากูไม่มีหลักฐานขอเตือนมึงไว้อย่างห้ามยุ่งกับเด็กกูอีกไม่งั้นเจอกูแน่”
พูดจบมันพากันเดินออกไป ผมกับไอ้รั่วจึงหันมาหาไอ้บอมย์มัน
“หึเกือบซวยเพราะผู้หญิงแล้วสิมึง” อดไม่ได้แหย่มันครับ
“ช่างแม่ง ต่อให้มันรุมกูก็ลุยสัด เก่งชิบหายมาเป็นฝูงนึกว่าจะแน่พอท้าวัดก็หัวหด” ไอ้บอมย์มันสบถเบาๆ
“มันคงจะกล้าวัดกับมึงหรอก ไอ้รันออกตัวให้มันยังไม่ยอมสู้เลยเตรียมรุมมึงอย่างเดียวนักเลงหัวครวย!”
กลายเป็นไอ้เหยี่ยวมันตบท้ายซะเสียหมาเลยนั่น แล้วพวกผมสามคนก็พากันแยกย้ายไปขึ้นรถ โดยเรานัดไปเจอกันที่ร้านxxx
ถือโอกาสกินมื้อค่ำกันก่อนกลับเกือบสี่ทุ่มพวกผมยังไม่ได้กินอะไรเลย ไอ้บอมย์มันบอกขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงขอบคุณผมสองคน
เราเลยตกลงไปหาของอร่อยกินก่อน ถือว่าผ่านไปด้วยดีโดยไม่มีการลงไม้ลงมือ นึกแล้วก็ตลกไอ้รั่วที่ยั่วไอ้ห่านั่น
จนหัวฟัดหัวเหวี่ยง ขำพิลึกเจอไอ้รั่วเข้าไปเป็นใครก็หน้าหงายครับ ปากมันธรรมดาซะที่ไหน
นอกจากผมแล้วใครทันมันบ้างเล่า อ๋อมีตะเกียงอีกคนที่เป็นคู่ปรับของไอ้รั่ว เพราะมันโดนตะเกียงเบรกประจำ ขานั้นเค้าจับจุด
รู้ทางไอ้รั่วดี น้องเค้าเล่นเอาผมไปขู่มันตลอด มันก็ไปไม่เป็นเลย กลายเป็นมันตกเป็นลูกไล่ให้ตะเกียงต้อนจนเอ่อแดก
เสียมากกว่า เท่าที่ผ่านมาผมก็เห็นมีแต่ตะเกียงนี่แหละ ที่พรตมันไม่ค่อยรั่วใส่เหมือนคนอื่นๆ
เพราะรั่วทีไรมันหงายกลับมาทุกที ฮ่าๆๆ!
หนังสือชุดไตรภาคย์ จะเริ่มส่งให้วันจันทร์นี้ทั้งหมดเลยนะคะ
สำหรับคนที่รอหนังสือ อาทิตย์หน้าคิดว่าคงได้รับกันหมดแล้ว
ขอให้มีความสุขกับหนังสือทุกเล่ม และตอนพิเศษที่มีในนั้นนะคะ
Luk. :กอด1:
ปล.หนังสือพี่วี ที่แถมกับชุดมนต์มาร ไม่มีสั่งซื้อแยกพิเศษค่ะ เพราะไม่ขาย และพิมพ์ครั้งเดียวเท่านั้น
พ็อกเก็ตบุ๊ค 'แม่พระของวี' พบกับคำสอนดีๆ เหมาะสำหรับนำไปใช้ในชีวิตที่สุด o13
-
รันใช้ปัญญาแก้ไขปัญหาช่วยเพื่อนได้ทุกเรื่อง ปลื้มจริงๆ :impress2:
-
อยากได้หนังสือเร็วๆ อิอิ
-
hot ทั้งคู่จริงๆ ตอนนี้บอมย์มาด้วยอ่ะ คิดถึง
บวกเป็ด
-
ใช้เวลา สองวัน กว่าจะอ่านจบ ตอนนี้
-
มีบอมมาแจมด้วย แหม อยากอ่านตอนเค้าตีกันจัง
-
แหม...นึกว่าจะได้ออกแรงซะแล้ว
เรื่องนี้ยังไม่มีฉากแอ็คชั่นเลยนิ
-
นี่ขนาดหน้าสิ่วหน้าขวานยังรั่วไม่เลิก :jul3:
-
ตอนนี้มีพี่บอมย์โผล่มาด้วย ชอบๆๆๆ
ขนาดจะมีเรื่อง พรตยังรั่วได้อ่ะ 5555
-
นับว่าโชคดีที่ยุติปัญหาได้โดยไม่ต้องเจ็บตัว
แต่จะจบหรือเปล่าอันนี้ต้องดูกันต่อไป
งานนี้ถ้าไม่ได้รันกับพรตก็คงแย่เหมือนกัน
ไอ้เจ็บตัวน่ะคงไม่เท่าไร เข้าใจผิดนี่สิ
ว่าแต่พรตมาช่วยหรือจะมาหาเรื่องเค้าน่ะ
เล่นเอาฝ่ายนั้นควันออกหูไปเลย :m20:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2: ตอนนี้ก็สนุกอีกแล้ว
-
o18 o18 o18
-
ไปๆมาๆ ตะเกียงเทพสุดแฮะ o13
-
แหม นึกว่าจะได้เป็นไทยมุงดูคนตีกันซะแล้ว
-
ใครเจอพี่พรตก็
ไปไม่เป็นทุกคน
ยกเว้นตะเกียง
กับรัน :laugh:
-
คิดถึงพี่บอมย์ :กอด1: ฝากไปกอดน้องจอม
พี่รัน เท่ห์อ๊าา
พี่พรตก็เสต็ปรั่ว ฮ่าาา
-
รั่วทุกสถานะการณ์
-
:z2: :z2:พรตรั่วแมนมากๆๆๆๆ
-
มีเรื่องก้ยังจะรั่วอะคนไร
-
หล่อลากทั้งผัวและเมีย ฮี่ๆ
:impress2:
-
นึกว่าจะได้อ่านฉากตีกันซะแล้ว
-
ขนาดมีเรื่องยังกวนเขาได้
รั่วจริงๆ :laugh:
-
มีเรื่องก็ยังรั่วได้นะ 55555 :laugh: :laugh:
-
สงสารไอ้จ่าฝูงนั้นเหมือนกัน โดนรั่วยั่วเล่นซะสั่นเป็นเจ้าเข้าเชียว แต่ก็ สม น้ำ หน้า
เพื่อนซี้กลับมาเจอกันแล้ว
-
:o8:
-
ตอนนี้มาเบาๆ
แต่มีบอมเบมาด้วย
อิอิ คิดถึงคู่นี้จัง
-
ปากพรตนี่หนอ ฮ่าๆๆ กระเจิงกันเป็นแถบๆ
-
พรตสุดเท่ห์กลับมาแล้ว กรี๊ดดดดดดดด
งานนี้ขาดลอยไปเลย ทั้งความหล่อ ความเก๋า
ไอ้พวกหมาหมู่จ๋อยกันไปลเยสิ ฮึฮึ
-
รั่วจริงอะไรจริง แม้กระทั้งหน้าสิ่วหน้าขวาน :laugh:
ว่าไปก็คิดถึงตะเกียงนะเนี่ย
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
สมกับเป็นรัน แก้ปัญหาได้ทุกครั้งเลย^^
แต่รู้สึกตะเกียวเจ๋งกว่าแหะ พี่พรตก็เ๋จ๋ง o13
-
สุดยอด
-
ว้าวๆ บอมย์แวะมามีเรื่องด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
มีนายบอมม์มาแจมด้วย คิดถึงนะเนี๊ย
พี่พรตกะน้องรันเค้าฮอตไม่แพ้กัน แต่ก็หวงกันแบบเนียนๆ ตลอดเวลา ชอบค่ะชอบ ไม่ว่าจะเมื่อไรจะสถานการณ์ไหนพี่พรตก็รั่วได้ 5555
-
คิดถึงตะเกียงเลยยยยยย :monkeysad:
:call:
-
น่ารักตลอดอ่ะคู่นี้
-
รั่วได้ทุกสถานการณ์ :z2:
-
ตะเกียงเก่งสุด หยุดพรตรั่วได้
-
บอมย์มาด้วยคิดถึงจัง :o8:
คิดถึงตะเกียงด้วย(อยากให้ตะเกียงโผล่มาบ้างจัง :กอด1: )
รอต่อจ้ะ :L2:
-
ลุงบอมย์โผล่มาแจมด้วยเว้ย!
พี่รันเท่มว้ากกก พี่พรตก็น่ารัก เอร๊ยๆ
ตะเกียงนี่เค้าเมพๆอยู่แล้วล่ะนะ
แต่เก่งสุดก็ว่าที่หยุดพี่พรตพูดได้นี่แหละนะ 5555
-
รั่วไม่เกรงใจใครจริงๆ
-
:oni1: รอตอนต่อไปอยู่จ้า
-
พรตขาลุยน่าดู โหมดนี้ปลื้มจัง
มีความสุข หนังสือมาช่วงวันเกิดพอดี
-
2ตอนรวบรอคอยต่อไปนะค่ะ^^
-
สนุกมากมาย :pig4:
-
@@ ข่าวดี!!@@
เปิดจองนิยายเรื่อง 'มนต์มาร'
ตั้งแต่วันที่ 8 - 25 กุมภาพันธ์ 2555
สำหรับ 200 ท่านแรกที่จอง และโอนในวันเปิดโอน (ตอนนี้ยอดจองเหลืออีก 100 ค่ะ?)
จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10 ตอน ฟรี!
พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า 'แม่พระของวี'
ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย ความหนาประมาณ 100 หน้าหาซื้อไม่ได้
การันตี ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ
เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน
ของพี่วีกับคุณแม่ ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง 'แม่พระของวี'
ปล.สำหรับมนต์มาร แถมตอนพิเศษ 5 ตอนในเล่มเท่านั้น
สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่ luxilove_19690อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่ 25 กุมภาพันธ์นี้)
เหยี่ยวหัวใจ
Part 16
น้ำใจของเหยี่ยวรั่ว!
ผมขับรถมาถึงร้านหาที่จอมริมฟุตบาท ก่อนไอ้บอมย์มันจะจอดรถของมันเลยผมไปหน่อย ตอนนี้เรามาถึง
ร้านที่นัดกันไว้แล้วครับ เป็นร้านข้าวต้มริมทางเจ้าอร่อย ตอนอยู่ม.ปลายเรามากินบ่อย เพราะร้านนี้อร่อยและได้บรรยากาศ
บ้านๆ เค้าขายริมทางเท้าเด็กบริการส่วนใหญ่ก็คนต่างด้าว พูดไทยยังไม่ค่อยชัดอีกต่างหาก
อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับตอนคิดตังค์ครับ เป็นเรื่องโจ๊กเลยทีเดียวเพราะเค้าคิดตามมูลค่าเงินกีบของประเทศ
ลาวกินไม่ถึงพันจ่ายกันเป็นแสน อาเจ๊กเจ้าของร้านเค้าจะยืนนับถ้วยข้าวต้มและจานที่เราสั่ง ราคาแกจำแม่นมาก อาศัยสังเกต
จากสีของจานว่าสีนี้ราคาเท่านี้สีนั้นราคาเท่านั้น แกจะจดใส่สมุดฉีกบวกลบคูณหารแป๊ปเดียวออกมาเป็นแสน มากันหลายคนก็
เป็นล้านเลยก็มี เจอครั้งแรกๆตอนหลงเข้ามาเพราะหิว กลุ่มผมเหงื่อตกเกือบโวยไปแล้วตอนแก่บอกราคาว่าทั้งหมด 790,000
พอดี ไอ้โทนี่เกือบตกเก้าอี้ ที่ไหนได้แก่บอกเป็นราคาเงินกีบคิดเป็นเงินไทย 790 บาท
นับตั้งแต่นั้นร้านข้าวต้มเงินล้าน ชื่อที่พวกผมพร้อมใจกันตั้งให้เพราะแก่ไม่มีชื่อร้าน ก็เป็นแหล่งที่เรามาฝากท้อง
ยามค่ำคืนกันบ่อยๆ
"พวกมึงสั่งตามสบายไม่ต้องเกรงใจ เป็นล้านกูก็เลี้ยงได้ฮ่าๆๆ” ไอ้บอมย์มันพูดติดตลกหลังจากเราพากันนั่ง
เรียบร้อยแล้ว งานนี้มันรับเป็นเจ้ามือเลี้ยงขอบคุณพวกผมที่เข้าไปช่วยมันนั่นแหละ
“กุ้งผัดพริกเผา เป็ดตุ๋น ปูม้าผัดผงกะหรี่ บลาๆๆ” แล้วเมนูต่างๆ ก็ถูกสั่งออกจากปากไอ้รั่วคนเดียวเลยครับ
เพราะมันรู้ว่าพวกผมชอบทานอะไรกันบ้าง มากันบ่อยมันเลยเหมาสั่งซะเรียบร้อย
ใช้เวลาไม่นานอาหารกว่าสิบรายการก็ทยอยลงมาวางบนโต๊ะ ระหว่างนั้นก็ไม่มีใครสนใจพูดไรกันมาก
ต่างคนต่างหิวหิ้วท้องมานานเลยพากันซัดอย่างเอาเป็นเอาตาย มีสั่งอาหารเพิ่มอีกหลายรายการ
กินกันจนพุงกางไปเลยงานนี้ กระทั่งอิ่มได้ที่กันแล้ว
“แม่งอิ่มชิบเป๋งเลยวะ ค่อยดีขึ้นหน่อยพึ่งรู้ว่าหิวขนาดนี้เลยเนอะ” ไอ้บอมย์มันพูด หลังวางตะเกียบกับชาม
ข้าวต้มลง แสดงอาการว่าอิ่มจริงแต่ละคนก็วางมือนั่งพุ่งกางกันหมดแล้วด้วย
“ผิดเวลาไปเยอะไม่หิวก็แปลก” ผมบอกกลับไป
“อืมแยกย้ายกลับเหอะ พรุ่งนี้มีเรียนคาบแรกวะ” ไอ้รั่วพูดขึ้นมา
“อาเจ๊กคิดตังค์” ไอ้บอมย์มันเลยเรียกเก็บเงินเลย เป็นอย่างที่รู้มื้อนี้เสี่ยบอมย์จ่ายไปทั้งสิ้นล้านสามแสนห้าหมื่น
แต่เป็นเงินกีบนะคนที่ไม่รู้ผ่านไปมาได้ยินราคาคงงงกันพิลึก ร้านริมถนนตั้งอยู่บนทางเท้าเก็บเงินทีว่ากันเป็นล้านเลยครับหึหึ
หลังเคลียร์บินเรียบร้อย พวกเราก็พากันเดินกลับเพื่อจะไปขึ้นรถ ตั้งแต่มาถึงจนกินเสร็จไม่มีใครหยิบเหตุการณ์
ที่เจอเป็นประเด็นพูดคุยเลยไม่ใช่ว่าหิวจนไม่นึกอยากพูดนะครับ แต่เพราะเรารู้ว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดและไร้สาระที่จะนำมาคุยให้
เสียความรู้สึก เลยไม่มีใครฟื้นฝอยหาตะเข็บ ความเข้าใจในสายสัมพันธ์ของเพื่อนแท้เพื่อนรักที่คบกันมานาน เราต่างรู้กันดีอยู่
เสมอว่าเรื่องไหนควรพูดหรือไม่ควรพูด ทำให้พวกเราเป็นเพื่อนที่ไม่เคยทอดทิ้งกันมาตลอด
ขณะที่กำลังเดินจวนจะถึงรถ ต่างต้องหยุดชะงักเพราะห่างจากเราไปไม่กี่ก้าว มีชายหนุ่มสองคนกำลังยืนคุย
กับหญิงสาวรูปร่างท้วมอยู่ จะว่าคุยก็ไม่น่าใช่กำลังมีปัญหากันมากกว่า ดันขวางทางเดินเสียด้วย กำลังเตรียมจะเหลี่ยงลงไปเดิน
ริมถนนแทน ถ้าไม่ติดที่จู่ๆ ผู้ชายหนึ่งในนั้นดันตบผู้หญิงเข้าให้
“เพี๊ยะ! ตัวอย่างกับผีเสื้อสมุทร ยังเสือกจะตามมาแย่งผัวกูอีกไม่ได้ดูรูปร่างมึงเลยสิท่า” เสียงฝ่ามือปะทะ
แก้มที่อุดมไปด้วยเนื้ออวบอูมดังสนั่นจนพวกผมยังได้ยิน มาพร้อมคำหยาบคายอีกต่างหาก ถึงไม่ตั้งใจฟังยังต้องชะงัก
เพราะดันเห็นกันซึ่งหน้าซะขนาดนี้
“ฉันไม่ได้ไปแย่งผัวใคร คุณต่างหากมาแย่งผัวฉัน” สาวร่างท้วมยืนน้ำตาไหลพราก ได้แต่เถียงกลับไปทั้งที่
แก้มซีกซ้ายขึ้นรอยมือเป็นปื้นจนเห็นชัดทั้งที่ไฟนีออนเสาไฟฟ้าสว่างไม่มากยังชัดปานนี้คงเจ็บไม่ใช่น้อย ไอ้รั่วมันหยุดมอง
แล้วครับ พลอยทำให้ผมกับไอ้บอมย์ต้องหยุดไปด้วย
“ผัวมึงก็ต้องอยู่กับมึงสิ จะมาอยู่กับกูทำไมหัดตักน้ำใส่กะโหลกดูสารรูปตัวเองบ้างนะอีห่า อ้วนยังกะหมูตอน
ยังมีน่าวิ่งตามผู้ชายอีก จริงไหมหืมนนท์?” แล้วมันก็หันไปยิ้มยั่วไอ้ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ซึ่งทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ไม่ได้พูดโต้ตอบสนับสนุนคำพูดมันเลย ท่าทางไอ้คนถามคงไม่ต้องบอกว่าแต๋วแตกแค่ไหน ออกซะขนาดนั้น
“อึก!ฮือนนท์กลับบ้านเถอะนะ ไม่สงสารลูกหรือนนท์ อย่าไปเห็นแก่เงินสกปรกเลย ลำบากหน่อยเราก็ทนได้”
เริ่มสรุปได้แล้วว่าไอ้ผู้ชายที่หน้าตาดูดีชื่อนนท์คือต้นเหตุของปัญหา ให้ผู้หญิงเจ้าเนื้อตรงหน้าต้องยืนปะทะฝ่ามือและคำด่าของ
ตุ๊ดสาวที่วีนแตกตอนนี้
“อึ้ย! อีนี่มึงพูดให้มันดีๆหน่อย ใครเค้าจะโง่ไปกัดก้อนเกลือกินกับหมีควายอย่างมึง ทุกคนเค้าก็ต้องการความ
สบายกันทั้งนั้นแหละยะ สมองมีหรือเปล่าหรือกินแต่แกลบจนไม่เหลือรอยยัก รอให้มึงตายแล้วไปเกิดใหม่อีกรอบเถอะอีอ้วน”
คำด่าแรงๆ ที่ขยันพ่นออกจากปากของมันยังมีต่อเนื่องไม่หยุด ในขณะที่สายตาเว้าวอนมาพร้อมน้ำตาไหลพรากๆ ยังคงจ้องแต่
หน้าไอ้ผู้ชายชื่อนนท์อยู่ไม่วางตา
ซึ่งไอ้คนโดนมองก็ทำหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด ดูจากสายตาแล้วไม่ได้รังเกียจผู้หญิงอ้วนคนนี้เลยสักนิด
ถ้าพิศดูดีๆถึงเธอจะดูเจ้าเนื้อแต่รูปหน้าเธอก็สวยนะครับ ส่วนไอ้คนชื่อนนท์มันจัดว่าหน้าตาดีเชียวล่ะ ยกเว้นตุ๊ดสาวที่กำลังออก
อาการเป็นเจ้าเข้าเจ้าของเล่นบทมารร้ายอยู่ตอนนี้ หน้าตาก็พอดูได้ไม่ได้มีอะไรเด่นให้สะดุดเลยสักนิด นี่คงเป็นปัญหาเรื่องเงิน
ทองเสียมากกว่า คนชื่อนนท์ถึงได้ยอมขนาดนี้ ผมคิดว่าถ้าเค้าจะเลือกคนที่หน้าตาดีกว่าตุ๊ดปากจัดตรงหน้าก็ไม่ใช่เรื่องยาก
แต่ไม่รู้ตื้นลึกของปัญหาของพวกเค้าว่ามันเกิดจากสาเหตุอะไร ผู้ชายคนหนึ่งถึงได้ยืนเป็นใบ้ปล่อยให้ตุ๊ดสาวทำร้ายผู้หญิงที่ได้
ชื่อว่าแม่ของลูกตัวเองได้ลงคอ
“เออขอโทษนะครับ เกิดปัญหาอะไรกันหรือครับ?” เสียงไปก่อนพร้อมกับตัวมันก็เดินเข้าไปยืนฝั่งสาวเจ้า
เนื้อเป็นที่เรียบร้อย โดยที่ผมกับไอ้บอมย์ไม่ทันได้เอ่ยปากห้ามได้ทัน
“ไม่ใช่เรื่องของคุณ อย่ายุ่งดีกว่า” ตุ๊ดปากร้ายรีบออกอาการว่าไอ้รั่วมันทันที ก่อนจะอึ้งตาค้างเมื่อเห็น
หน้ามันชัดๆ คงตกตะลึงในความหล่อของมันเข้าให้
“ก็อีอ้วนนี่สิตามตื้อแฟนเราอยู่ได้” น้ำเสียงคำพูดรีบเปลี่ยนเป็นอ่อนลงทันตาเห็น ผมกับไอ้บอมย์พากันเดิน
เข้าไปสมทบ คราวนี้เปลี่ยนมาสำรวจพวกผมสองคนแทน ก่อนจะส่งสายตาวิบวับมาให้แบบไม่ปิดบัง
“ผมว่าคุณพูดแรงไปนะครับ คุณเรียกคุณผู้หญิงคนนี้ว่าอีอ้วน เต็มปากเต็มคำ ฟังดูมันไม่สมควรอย่างยิ่ง
ไม่ว่าพวกคุณจะมีปัญหาอะไรกันก็ตาม แต่อย่างน้อยไม่ควรหยิบเอาส่วนเด่นของคนอื่นมาพูดจาเสียดสีตอกย้ำหรือประจานเขา
ในที่สาธารณะ” ไอ้รั่วมันใช้น้ำเสียงเรียบ ตำหนิไปโดยไม่สนใจสักนิดว่าใช่เรื่องมันหรือเปล่า ตุ๊ดจอมเหวี่ยงพอเจอมันตำหนิแบบ
ไม่ไว้หน้า อาการที่กำลังปลื้มคนหล่อแต่ดันเจอจี้จุดเข้าไปถึงกับปรี๊ดขึ้นทันตาคงยอมรับไม่ได้ที่มีคนเสนอหน้ามาอบรม
ประมาณนั้น
“ฉันจะเรียกมันยังไง จะจิกหัวด่าก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับคุณ ทำไมไม่แหกตาดูว่ามันอ้วนน่าเกลียดขนาดไหน
หรือเป็นนิสัยที่ชอบแส่เรื่องชาวบ้านเค้าไปทั่ว หน้าตาก็ดีดันเสือกไม่เข้าเรื่อง” กลายเป็นไอ้รั่วโดนไปเต็มๆ โดยที่คู่กรณีคน
แรกกลับมาเป็นฝ่ายสงสารมันแทนซะงั้น
“คุณไม่ต้องช่วยฉันหรอก ปากเค้าร้ายพาลด่าคุณเสียหายเอาได้” สาวเจ้าเนื้อห่วงใยที่มันมีน้ำใจเข้ามาไกล่เกลี่ย
ยิ่งเธอทำแบบนี้ไอ้รั่วผู้มีจิตเมตตาเป็นทุนจะยอมเฉยหรือครับ มันตัดสินใจเดินเข้ามาเสือกตั้งแต่แรก ก็คงคาดเดาสถานการณ์
ไว้แล้วเช่นกัน
“หึหน้าตาไม่ได้เกี่ยวกับความงามของจิตใจเลยสักนิด อย่าเรียกเธอว่าอ้วนเรียกว่าสารอาหารครบถ้วนจะดีกว่า
อีตุ๊ดควาย!” เอาแล้วครับ บัดนี้เหยี่ยวรั่วเข้าโหมดโมโหไปแล้ว มันไม่สนหรอกว่าคนตรงหน้าเป็นใครเล่นด่าผู้หญิงแถมยังตบ
หน้าเค้าต่อหน้ามันอีก มันไม่เสือกไม่ได้แล้วงานนี้ ผมรู้นิสัยดี มันไม่ชอบเห็นใครรังแกคนที่อ่อนแอกว่า
“กะ..แก..แกกล้าดียังไงมาด่าฉัน อย่านึกว่ามึงเป็นผู้ชายแล้วกูจะกลัวนะให้หอกหัก ที่หน้าหม้อเข้ามาเสือกทำ
เป็นหวังดีช่วยอีหมีควายนี้เพราะมีรสนิยมวิปริตอยากปี้อีอ้วนนี่สิท่า เอาสิพามันไปเลยแกก็หน้าตาดีขอมันเอาสักทีขี้คร้านอีนี่จะ
ระริกระรี้ให้แกปี้ฟรีเลยด้วยซ้ำ” โอโห!สมกับที่เค้าว่ากันเลยว่าอย่าได้ปะทะฝีปากกับพวกตุ๊ดกระเทยเป็นอันขาด เพราะพวกนี้
ช่างสรรหาคำด่าได้แสบเข้าไปถึงตับ แล้วไอ้เหยี่ยวจอมรั่วของผมมันจะยอมหรือที่โดนหยามซะขนาดนั้น งานนี้ผมกับไอ้บอมย์
แค่ยืนคุมสถานการณ์เฉยๆ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องสอดเพราะดูแล้วไอ้รั่วมันรับมือได้สบายมาก เชื่อเถอะคนที่สติแตกต้องกลับเป็นตุ๊ด
ปากร้ายแน่นอน
“อย่าเอานิสัยให้ฟรีแถมเงินเข้าล่อของมึงมาเป็นบรรทัดฐานตัดสินคนอื่น ไอ้นิสัยซื้อผู้ชายเพื่อระบายความใคร่น่ะ!
ลองมึงไม่มีตังค์คงมีหำให้มึงดูดหรอกสัด หน้าตาก็ดูไม่ได้จิตใจยังจัญไรด้วยอีก ระยำทั้งความคิดและการกระทำ คงเป็นกรรม
ของพ่อแม่แล้วที่มีลูกอัปรีย์แบบนี้ จำไว้ด้วยเรียกอีอ้วนสำหรับผู้ชายอ่ะมันน่ารัก แต่สำหรับผู้หญิงอย่าคิดจะทัก เพราะคนเค้ารับ
ไม่ด๊ายอีตุ๊ดฮ่าๆๆ” มันทั้งด่าทั้งกวนประสาทเลยครับงานนี้ กลายเป็นคุณตุ๊ดหลุดสาวแตกกรี๊ดกระจายไปแล้วเรียบร้อย
“กรี๊ดดด! ไอ้เหี้ยกล้าดียังไงมาด่าฉัน ไอ้สันดาน..ไอ้?” ดีที่คนไม่มีผ่านไปมาบริเวณนี้เพราะมันดึกแล้ว
ดูเวลาเที่ยงคืนเข้าไปแล้วครับ นอกจากจะสาวแตกไปแล้วยังมีชี้หน้าจิกตาเอาเรื่องด้วยอีก พ่นคำด่าใส่ไอ้รั่วได้ไม่กี่ประโยค
เจอมันตวาดใส่เสียงดังจำต้องหุบปากอึ้งค้างไปทันที
“หยุด! อีเหี้ยเลิกแหกปากโวยวายซะทีอีห่า ขืนพูดมากกูเตะไม่เลี้ยงเลยจริงๆ” ได้ผลครับ หน้าตาเอาจริง
พร้อมท่าทางขยับขาเข้าใส่ให้เห็นว่าถ้าขืนมึงยังด่าต่อ กูเตะฟันร่วงอย่างที่พูด ทำเอาตุ๊ดแต๋วแตกขยับถอยหลังหนีอัตโนมัติยืน
ปากสั่นขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น ผมว่าคงทรมานน่าดูเลยนะนั่น เมื่อเจอคนที่แข็งกว่าสวนกลับมาแบบนี้
“มึงเกิดมาเป็นผู้ชายยืนด่าผู้หญิงไม่รู้จักอาย ดูกูเป็นตัวอย่างยืนให้มึงด่าว๊อยแมนโคตรๆ มึงคงไม่สนมั้งมี
แต่หำที่บ่งบอกว่าเป็นผู้ชาย เล่นถึงขั้นเอาเงินล่อผัวเค้ามากก ยังทำหน้าหนายืนด่าว่าเมียเค้าแย่งผัวเนี่ยนะ แบบนี้ไม่มีในสาระบบ
ควรเรียกว่าตัวอะไรดี คนเราศักดิ์ศรีมีเท่าเทียมกัน มึงไม่สิทธิ์ไปตบเค้า ต่อให้แมนไม่เต็มร้อยแต่ก็ยังมีหำดันเสือกทำร้ายผู้หญิง
ใครเห็นเข้าก็อดเสือกไม่ได้หรอกเว้ยอีห่า! จะบอกให้อีกอย่างไอ้ปากที่ด่าฉอดๆ อย่านึกว่ามึงเก่งจนคนอื่นเค้าสู้ไม่ได้เชียวละ
คนดีมีชาติตระกูลเค้าไม่มายืนด่าประจานตัวหรอก ใครเค้าก็ดูออกว่าพื้นหลังอบรมมามากแค่ไหน ถ้าหาอะไรให้ปากทำไม่ได้
ละก็ เก็บไว้แดกข้าวกับอมหำก็พอ อย่าหาเรื่องปากแตกแล้วจะแดกห่าไรไม่ลง จำเอาไว้ด้วย คนที่ยอมใช่ว่าเค้ากลัว แต่เค้าไม่
อยากแลกกับสวะถึงไม่ได้ตอบโต้ คุณเองก็เหมือนกันเป็นผู้ชายภาษาอะไรหืมได้ข่าวมีลูกกับเค้าแล้วไม่ใช่ คิดยังไงถึงได้มา
สนใจส้วมแตกแบบนี้ ไม่กลัวลูกจะรู้หรือว่าพ่อมันทำเหี้ยอะไรกับแม่เอาไว้ ลำบากแค่เงินอย่าถึงกับต้องขายศักดิ์ศรีเพื่อแลกเศษ
ตังค์เลยครับ สงสารเค้าไหมที่ต้องมาโดนตบโดยที่คุณยืนมองเฉยๆ ไม่ได้คิดจะช่วยปกป้องเค้าเลย จะว่าผมเสือกก็ไม่เถียงแต่
มันทนไม่ได้เห็นแล้วสมเพชวะ อย่าให้เสียชาติเกิดเลยคุณคิดเอาเองก็แล้วกัน” พอมันพูดจบ ไอ้ผู้ชายที่ชื่อนนท์เดินเข้าไปรวบ
กอดผู้หญิงเจ้าเนื้อทันที รู้ภายหลังว่าเธอชื่อรำภา ทั้งสองคบหาเป็นแฟนกันมาตั้งแต่สมัยเรียน
ผู้หญิงมีฐานะร่ำรวยแต่ผู้ชายยากจนมีแต่กล้วยติดตัว บวกหน้าตาดีเป็นสมบัติ นั่นไม่ใช่ตัวหลักที่ทำให้ทั้งคู่รัก
กันจนอยู่กินลับๆ กระทั่งความแตกทางบ้านผู้หญิงคิดว่าผู้ชายจะมาเกาะหลอกผู้หญิงกินไม่จริงใจ จึงขัดขวางแต่ทั้งคู่ก็ดันมีลูก
เป็นโซ่ทองคล้องใจ พอหลานตายายเกิดครอบครัวฝ่ายหญิงก็คิดจะแยกทั้งสองอีกครั้ง ทำให้ผู้ชายคิดมากจึงหาทางออกผิดๆ
เอาตัวมาเป็นสินค้าให้ตุ๊ดสาวอย่างทีเห็น กะจะหาเงินสักก้อนเพื่อไปกราบขอขมาครอบครัวฝ่ายหญิง หวังจะได้อยู่กันพร้อมหน้า
พ่อแม่ลูก แต่คุณรำภาเธอทนคิดถึงสามีไม่ไหวเลยออกมาตามจนเจอกับเหตุการณ์อย่างที่เห็น และขอร้องให้คุณนนท์กลับไป
พร้อมเธอ
สรุปว่าทั้งคู่ตัดสินใจเข้าไปคุยเปิดใจกับพ่อตาแม่ยายอีกครั้ง หากท่านไม่เมตตาคุณรำภาจะพาลูกหนีออกมา
อยู่กับคุณนนท์ ถึงแม้จะลำบากก็ไม่ย่อท้อ ตั้งใจจะช่วยกันทำงานหาเลี้ยงลูกไป ล่าสุดข่าวของทั้งสองที่ติดต่อไอ้รั่วมา พ่อตา
แม่ยายยอมรับในความพยายามของทั้งคู่แล้ว โดยยินยอมให้ลูกเขยที่มีแต่ตัวกับหัวใจ ซึ่งรักลูกสาวโดยไม่ได้หวังสมบัติ เข้าไป
อยู่ในบ้านพร้อมหน้าพ่อแม่ลูกกันอย่างมีความสุขไปเรียบร้อย
คิดว่าพ่อตาแม่ยายคงทนเห็นลูกสาวคนเดียวและหลานตาดำๆออกไปตกระกำลำบากไม่ได้ นั่นก็เพราะ
แผนที่ผมแนะนำทั้งสองเอาไปใช้ต่อรองกับพวกท่านสุดท้ายก็สำเร็จ ผมพอจับทางได้ว่าที่ท่านกังวลคือกลัวคุณนนท์มาหลอก
ลูกสาว คงไม่ได้รักจริงหวังทรัพย์สมบัติเสียมากกว่า เพราะลูกสาวไม่ได้สวยแต่คุณนนท์ออกจะหน้าตาดีรูปหล่อ จึงทำให้กังวล
ในเรื่องนี้ ดังนั้นบทพิสูจน์จึงอยู่ที่คุณนนท์ เมื่อยืนยันหนักแน่นจะพาลูกและเมียออกไปทำมาหากินกันโดยไม่หวังเงินสักแดง
จากบ้านภรรยา ที่ฐานะร่ำรวยเข้าขั้นเศรษฐี ก็ย่อมทำให้พวกท่านเห็นเจตนาดีและความตั้งใจจริงจนได้ ไม่มีอะไรพิสูจน์รักแท้ได้
เท่ากับความจริงใจหรอกครับ
สำหรับตุ๊ดสาวซึ่งถูกไอ้รั่วตอกหน้าหงายไปนั้น กลายเป็นฝ่ายหน้าแหกเดินออกจากชีวิตคุณนนท์เอง ในเมื่อ
ทั้งสองไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เกิดจากความรักแม้แต่น้อย เงื่อนไขข้อตกลงล้วนมาจากสิ่งแลกเปลี่ยนคนหนึ่งต้องการเงินอีกคน
ต้องการเซ็กส์ มันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่ต่างคนต่างไปเพราะไม่ได้เริ่มต้นมาจากความรู้สึกดีๆ ตั้งแต่แรก
นี่คือวีรกรรมที่ต่อเนื่องภายในวันเดียว บทจะมีเรื่องเข้ามาในชีวิตไม่ว่าจะเดินไปหามันหรือมันเข้าหาเรา
ก็มีได้ไม่ซ้ำแบบถือว่าทุกอย่างลงเอยด้วยดีไม่มีการใช้กำลังในการแก้ปัญหา แม้ความรั่วจะทำให้คนหัวเราะน้ำตาเล็ด แต่บางครั้ง
ความรั่วก็ช่วยคนที่กำลังมีปัญหาให้ผ่านวิกฤตไปได้ด้วยเช่นกัน ทุกการกระทำของพรตมักยืนอยู่บนเหตุผลเดียวเท่านั้นนั่นคือ
คำว่า ‘น้ำใจ’ คำเดียวนี้ที่สังคมปัจจุบันหาได้ยากยิ่ง
แต่สำหรับเหยี่ยวรั่วมันไม่เคยหายไปจากหัวใจมันเลย น้ำใจของมันยังคงล่อเลี้ยงหัวใจเจ้าของและเผื่อแผ่
มายังหัวใจของผมด้วย แล้วแบบนี้ผมจะไม่รักมันได้อย่างไร ‘เหยี่ยวหัวใจ’ ของผม?
หนังสือที่สั่งเฉพาะเล่ม ส่งพรุ่งนี้นะคะ
ส่วนที่สั่งบล็อกเซท ส่งวันอังคารนะคะ
ตอนนี้กำลังเร่งแพ็กบล๊อกเซท และตรวจเช็กให้ละเอียดอีกครั้งค่ะ
น้ำหนักหนังสือเกิน 2 กิโล ทำให้ไม่สามารถส่งพัสดุแบบลงทะเบียนได้
ไปรษณีย์ไม่รับ เพราะฉะนั้นส่งได้แต่พัสดุปกตินะคะ ยกเว้นท่านที่ให้ส่ง EMS
Luk. :pig4:
-
สุดยอกเลยพรต แม่งปากพรตนี่บทมันจะกัด เล่นเอาเหวอะเลยเว้ยเฮ้ย! ฮ่าๆๆๆ :jul3: :m20: :laugh: :pigha2:
-
ใครว่าพรตรั่วเป็นอย่างเดียว พรตมีสาระก็เป็นนะ!!!
-
ปากตุ๊ดหรือจะสู้ปากพรต ฟังแล้วเก็บไปคิดทันไหมนั่น มาแบบน้ำไหลไฟดับ o13
จะได้หนังสือแว้วววววววว ฮิ้วๆ
-
จิ้มๆๆๆ :z13: :z13: :z13: :z13:
o13 o13 o13
:pig4:
-
น้องพรตเป็นนางฟ้าหรือนางสาวไทย :laugh:
:call:
-
สุดยอดอ่ะพรต นับถือๆด่าจนตุ๊ดกระเจิง 555
-
พรตนายหล่อมร๊ากกก :a1:
-
ชอบมาก พี่พรต ด่าซะ สะใจมากกกกกก
-
วิ้ววววว จะได้หนังสือมาแล้ววว
-
พี่พรต ด่าได้สะใจมาก o13 o13 o13
พี่พรตก็รั่วอย่างมีสาระด้วยเหมือนกัน :L2: :L2:
-
คราวนี้พี่พรตเป็นซุปเปอร์ฮีโร่เลยค่ะ ฉะไฟแลบขนาดนี้คนโดนจะตามทันไหมเนี๊ย สุดยอดดด
-
:z13:
-
ยกนิ้วโป้งให้เลย o13 o13 พรตแน่นอนมากค่ะ
ด่ากระเทยคนนั้นได้สะใจมาก
-
ด่ากระเทยยังชนะ เยี่ยมไปเลยพรต ฮ่าๆๆ
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
เจอเหยี่ยวพ่นไฟต่อให้ยกกันมาเป็นสิบก็ตายเรียบ ฮ่าๆๆๆ
-
เยี่ยมมาคุณเหยี่ยว.... ปากคมสมเป็นเหยี่ยวจริงๆ... กระเทยยังชิดซ้าย... 5555....
-
นอกจากหน้าจะหล่อแล้ว
น้องพรตของเจ๊ก็ใจหล่อม๊ากมาก
เริ่ดที่สุดค่า
o13
-
P'prot maidai rua pen yaangdiew nii kha,,yang lor taem yang jai dii iik tang haak,,hu hu hu...
-
สะใจมาก
-
:laugh:
สะใจมากค่ะสุดหล่อ
555 ใครจะมาสู้พรตได้ o13
:กอด1:
-
ยกนิ้วให้ค่ะ
คุณพรตทำได้ดีมากๆ o13
-
เห็นรั่วๆ แบบนี้ก็มีสาระกับเค้าเหมือนกัน o13
-
o13 o13 o13
-
งานนี้พรตชนะเลิศ นังปากร้ายเจอปากเหยี่ยวรั่วเข้าไปอึ้งไปเลย
-
:impress2: อะโห...ไม่คิดว่าพี่พรตจะเป็นคนมีน้ำใจขนาดนี้ น่ารักจังเลย ยิ่งหลงรักเข้าไปใหญ่แล้วเนี่ย อยากได้หนังสือเร็วๆแล้วอ่ะ
-
พรตปากจัดแต่แมนมากเลย u r nice guy o13
-
เป็นการเป็นงานก็ยังหลุดรั่ว เนาะ
-
เป็นนายเอกที่แม๊นแมนจ๊ะ
-
สนุกมากมาย เอาใจช่วยเสมอนะ :pig4:
-
รั่วสุดยอดอะ
-
โว้ววว พรตด่าได้สะใจมากกกกกกก
-
โดนพรตจัดชุดใหญ่ไปขนาดนี้ คิดไม่ได้ก็ไม่ใช่คนแล้วล่ะ
ถึงได้บอกว่าทั้งรันและพรตต่างโชคดีที่ได้เป็นคู่กัน
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
:laugh: :laugh:
-
เหยี่ยวรั่วของรันนี่ เป็นคนดีจริงจริง ซึ้งใจเลย
-
พรต o13
-
เป็นคนดีจริง ๆ พรต o13
-
พรตสุดยอดเลย
-
พรตด่าได้สุดยอด o13
น้ำใจล้นหลาม
-
น้ำใจงามจริงๆพรตรั่ว
-
รั่ว ยั่ว แล้วยังน้ำใจงามอีก รักพี่พรตตายเลย
ต่อเรวๆนะค่ะ
-
เข้ามารอเป็นกิจวัตรเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: สุขสันต์วันวาเลนไทน์คราฟฟฟฟ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ตอนที่ 16 หายไปป่าว หรือว่าใส่เลขตอนผิด
-
### วันนี้ไปส่งหนังสือหมดแล้วนะคะ###
ส่งเสร็จ ตอน 11.00 น. คนที่สั่งจองไตรภาคย์ รอรับหนังสือได้เลย
ส่งไปเรียบร้อยแล้ว น้ำหนักหนังสือทั้งหมด ส่งแบบพัสดุลงทะเบียนไม่ได้
เกิน 2 กิโล ทางไปรษณีย์ รับส่งให้แต่พัสดุธรรมดา และ EMS
เพราะฉะนั้น คนอ่านรอหนังสือได้เลยค่ะ ภายใน 3 - 7 วันนี้ต้องถึงมือทุกท่าน ถ้าไม่ได้ติดต่อกลับมาทางเมลล์นะ
luxilove_19690 แอด hotmail ดอท com
@@ ข่าวดี!!@@
เปิดจองนิยายเรื่อง 'มนต์มาร'
ตั้งแต่วันที่ 8 - 25 กุมภาพันธ์ 2555
(ตอนนี้ยอดจองเหลืออีก 100 ท่านค่ะ?)
จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10 ตอน ฟรี!
พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า 'แม่พระของวี'
ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย ความหนาประมาณ 100 หน้าหาซื้อไม่ได้
การันตี ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ
เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน
ของพี่วีกับคุณแม่ ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง 'แม่พระของวี'
ปล.สำหรับมนต์มาร แถมตอนพิเศษ 5 ตอนในเล่มเท่านั้น
สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่ luxilove_19690แอด hotmail ดอท com
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่ 25 กุมภาพันธ์นี้)
เหยี่ยวหัวใจ
Part 17
กีฬาคณะ!
“หึหึหล่อสาดเลยมึง นี่กูต้องระวังเยอะเลยใช่ไหม?” ไอ้รั่วมันแซว วันนี้ผมแต่งชุดคล้ายนายร้อยสีขาวมีหมวก
เหมือนหมวกตำรวจสีขาวเช่นกัน เพื่อถือป้ายเดินขบวนคู่กับฝนซึ่งแต่งตัวอยู่ห้องผู้หญิง ส่วนไอ้รั่วมันเป็นพี่เลี้ยง ดันเสือกมายืน
แซวผมอีก หลังจับผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย หน้าไม่ต้องแต่งเลยครับไม่เหมือนตอนงานกีฬาสีม.ปลาย ยังมีเมคอัพนิดหน่อยแต่
คราวนี้ชิวๆดีครับ
“ทำไมต้องระวัง ในเมื่อกูไม่ได้ทำอะไรให้มึงต้องกังวลเลยสักนิด?” ผมพูดเรื่องจริง ถึงแม้จะมีคนพยายามเข้า
หาไม่น้อย แต่ผมไม่เคยส่งสัญญาณตอบรับไมตรีเหล่านั้นสักครั้ง
มันเองก็มีเข้ามาอยู่ไม่ขาด ดีอย่างที่มันก็ไม่ทำให้ผมกังวลเราต่างมีจุดยืนที่ดีให้กันเสมอ หรือพูดอีกอย่างว่า
ตอนนี้ตัวติดกันมากว่าเพื่อนในกลุ่มเสียอีก แต่ก็ไม่มีใครติดใจสงสัยเพราะช่วงนี้ผมกับมันมีกิจกรรมที่ต้องทำด้วยกันตลอด
จนในสายตาพวกเพื่อนเห็นเราจนชินกันแล้ว พูดก็ไม่ต้องเกรงใจไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด เพราะงั้นเรื่องของเราสองคนจึงไม่มี
ใครมองกันในภาพที่ว่าผมกับมันเป็นคนรักกัน ต่างคิดกันว่าเราเป็นพี่น้องรหัสที่สนิทกันเหมือนเพื่อนสนิทไปเสียแล้ว
“กูเองควรระวังมึง ไม่ได้ด้อยกว่ากูเลยนิ มีมาไม่ขาดทั้งหญิงชายไม่ซ้ำหน้า” ผมยกยิ้มว่าแดกมันไปบ้าง
“นั่นก็เป็นเรื่องปกติของคนหล่อ วันไหนไม่มีใครเข้ามาจีบกูคงต้องพิจารณาตัวเองใหม่ ไม่งั้นสักวันมึงก็คง
เบื่อกูด้วย กูเลยต้องคอยบริหารเสน่ห์ไม่ได้คิดจะล่อใคร กันไว้ไม่ให้ผัวเบื่อต่างหาก ฮะฮ่าๆ” กรรมฟังมันสิ แล้วแบบนี้ผมจะไม่
รักได้ยังไง หลุดปากออกมาได้กลัวผัวเบื่อดีที่ตอนนี้มีแค่ผมกับมันสองคนไม่มีใครอยู่ ไม่งั้นคงได้เป็นข่าวดังกันอีกแล้วงานนี้
“ก๊อกๆๆ!” เสียงเคาะประตู ไอ้รั่วมันเลยลุกขึ้นไปเปิด
“มีอะไรแพร?” มันถามพี่ศรีแพรพี่เลี้ยงของน้ำฝน
“ซวยแล้วพรต ฝนถือป้ายไม่ได้รองเท้าส้นสูงพลิกข้อเท้าบวมเป่งเดินยังแทบไม่ไหว งานนี้คงต้องหาคนแทน
แล้วล่ะ” เป็นเรื่อง ป้ายคณะเป็นผ้ากำมะหยี่ยาวกว่าสามเมตรสีน้ำเงินเข้มปักตัวอักษรสีแดงเดินดิ้นทอง มีอลูมิเนียมถ่วงชาย
ทั้งข้างบนข้างล่างต้องใช้คนสองคนถือกันคนละฝั่ง ซึ่งผมกับฝนซ้อมเดินกันมาก่อนหน้านี้แล้ว
“เราจัดการเอง แพรไปดูแลฝนเถอะพาไปห้องพยาบาลด้วยนะ”พูดจบพี่ศรีแพรก็พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินกลับ
ออกไป ไอ้รั่วมันกดโทรศัพท์โทรออกทันที
“ลุงสมานบอกป้าอรขึ้นไปเอาชุดคอจีนสีดำ พร้อมหมวกกับรองเท้าเข้าชุด เอามาให้พรตที่มหาลัยด่วน
ก่อนแปดโมงนะลุง ถ้านึกไม่ออกบอกว่าชุดที่พรตใส่ไปญี่ปุ่นคราวก่อนนั่นแหละใช่ๆ ชุดนั่นป้าเค้ารู้แค่นี้นะ” มันโทรบอกลุง
สมานคนขับรถที่บ้านใหญ่ ส่วนป้าอรคือหัวหน้าแม่บ้าน ทุกคนรู้จักคุ้นเคยกับผมดีเพราะผมเป็นเขยของบ้านมันนี่ครับ
“มึงจะถือป้ายคู่กูงั้น?” ผมถามให้แน่ใจ ลองมันให้เอาเสื้อผ้ามาคงชัวร์แล้วว่ามันจะใส่ชุดดำเดินถือป้ายคู่
กับผม เพราะชุดที่มันบอกลักษณะเดียวกับที่ผมใส่อยู่ตอนนี้ แต่ของมันเป็นสีดำทั้งตัวเท่านั้นเอง
“อืมงานนี้จะไปวิ่งหาใครวะ กูรับผิดชอบเรื่องนี้ก็ต้องเป็นกูนี่แหละที่ลงไปเดินกับมึง เค้าไม่ได้ห้ามนี่หว่า
ต้องเป็นชายกับหญิงเท่านั้น งานนี้สงสัยเป็นเรื่องของกามเทพเล่นกล น้ำฝนคนหลงอรัญถึงได้ข้อพลิกเกิดวิกฤตในเวลา
กะทันหันเช่นนี้ กูว่าแล้วมึงกับกูต้องคู่กันอย่างไม่มีทางเลี่ยงเพราะมันเป็นพรมลิขิต” มันพูดมาแววตาเคลิ้มฝัน
เห็นแล้วตลกชะมัด นึกอยากแกล้งขึ้นมาเลยครับ
“ทำไมมึงใส่สีดำ แล้วให้กูใส่สีขาว ความจริงกูเป็นสิงโตดำต้องใส่สีดำถึงจะถูก ส่วนมึงเป็นเหยี่ยว
สมควรใส่สีขาว” ผมบอกไป ทั้งที่ผมไม่ได้คิดอะไรสักนิด เพียงแค่อยากหาเรื่องแหย่มันเฉยๆ
“โธ่!กะเอาชนะกูทุกช็อทเลยงั้นสิ ตอนโดนมึงกระแทกกูก็ยอมเป็นฝ่ายรับตลอด ถึงตอนนี้ขอกูแมนบ้าง
เหอะไอ้ผัวระยำ ผ่อนให้กูบ้างก็ได้ ตอนนี้มึงก็เป็นสิงห์ขาวให้กูเป็นเหยี่ยวดำบ้างสิหว้า?” อยากจะขำมันจริงๆ คิดได้แบบรั่วๆ
บทจะหลุดกรอบ ก็ดันคิดไปได้อย่างไม่มีใครเค้าคิดกันเลย นอกจากมันคนเดียวจริงๆ
“เอาเถอะเมียอุตส่าห์ขอมีหรือกูจะไม่ให้ อยากแมนก็จัดไปไว้ตอนอยู่ใต้ร่างกูเมื่อไหร่ครางให้กูฟัง
อย่างแมนๆ คนเดียวก็พอ” ผมทิ้งทวนกระเซ้าไปอีกดอก คราวนี้มันเหว่อหน้าแดงหูแดงทันตาเห็น
“อ่ะไอ้เหี้ยอย่าพูดสิสัด ขืนมึงเอามาล้อ กูจะไม่ยอมให้ฟัดอีกเลย”แน่ะขู่ผมอีกนั่น ยิ่งเห็นมันนอยด์ใส่
ผมกับสนุกดีพิลึก
“แน่ใจว่าจะไม่ให้กูฟัด มึงอดใจไหวไหนว่ากูอร่อยไงหืม?” ผมกวนมันกลับ พักหลังมันมักเริ่มก่อน
ประจำ อารมณ์เปลี่ยวขึ้นมาจับผมแดกหน้าตาเฉย แล้วยังมีหน้ามาบอกจะไม่ยอมให้ผมฟัดอีก
“มึงแม่งสัด!” ไปไม่เป็นเล่นสบถแทน หน้านี่ไม่ต้องบอกยังกับมันทาอายแชโดว์เลยครับแดงแปร๊ดไป
หมดแล้ว บทจะเขินก็เก็บอาการไม่อยู่ไม่เคยเลิกอายผมสักทีสิน่า
ตอนนี้พวกเรากำลังเดินขบวนพาเหรด โดยมีวงโยธวาทิตของทางมหาลัยบรรเลงนำขบวน หน้าสุดดาว
และรองแชมป์เดือนมหาลัยที่ผมยกหน้าที่ให้พากันเดินถือป้ายของมหาลัย คณะผมอยู่ขบวนที่หก ฮือฮาไม่น้อยเพราะผมกับ
ไอ้รั่วเดินถือป้ายคณะ โดยมันสวมชุดสีดำส่วนผมสีขาวคล้ายชุดของนายร้อยจปร. เพียงแต่เราไม่มีกระบี่ห้อยด้านข้างกางเกง
และไม่สวมถุงมือก็เท่านั้น
เสียงกดชัตเตอร์แสงแฟลชจากกล้องรุมถ่ายรูปเรามาตลอดทาง มันเองก็มีแฟนคลับเป็นทุนอยู่แล้ว
ดันลุกขึ้นมาถือป้ายคู่ผมอีก ซึ่งแตกต่างจากทุกคณะที่ส่วนใหญ่ใช้หญิงชายเดินคู่กัน คงมีแต่เราเพียงคณะเดียวที่ใช้ผู้ชายทั้งคู่
หากไม่เพราะฝนข้อเท้าแพลงมันก็คงไม่ลงมาถือเองหรอก พี่ๆทีมสต๊าฟไม่มีใครคัดค้าน ต่างพากันสนับสนุนกรี๊ดกันกระจาย
เสียอีกที่ได้เห็นไอ้รั่วแต่งซะหล่อเฟี้ยว ต้องยอมรับเลยครับว่าภายใต้ชุดสีดำทำให้มันดูมีพลังหล่อกระชากใจสาวจริงๆ งานนี้มัน
เลยเป็นพระเอกเกิดกระหน่ำทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่แม้แต่เพื่อนรุ่นเดียวกันยังขอมันถ่ายรูปกันเพียบ รวมถึงผมด้วยที่มีแต่คนรอคิวเข้ามา
ขอถ่ายกันเต็มไปหมดเมื่อเสร็จสิ้นพิธีเปิดไปเรียบร้อยแล้ว
ไฮไลท์ของงานล้วนอยู่ในสนามใหญ่ เพราะกีฬาประเภทลู่และลานชิงกันวันนี้หมด ก่อนอธิการบดี
จะทำพิธีปิดในตอนเย็นหลังมอบเหรียญให้กับนักกีฬาฟุตบอลแล้ว คล้ายงานกีฬาสีสมัยม.ปลายแหละครับแตกต่างคือระดับ
มหาลัยมันใหญ่โตกว่า กีฬาก็คัดเข้ามาชิงกันวันนี้หมด เกือบทุกประเภท ฟุตบอลคู่ชิงปิดสนามคณะผมตกรอบเสร็จพวกเด็ก
วิศวะเจอกับศิลปกรรม สองคณะนี้ได้ชิงฟุตบอล ผมได้เข้าชิงจ้าวลมกรดร้อยเมตร ผ่านรอบคัดเลือกเหลือแค่แปดคณะที่จะชิง
ตอนสิบเอ็ดโมง ส่วนว่ายผีเสื้อของไอ้รั่วชิงบ่ายสองที่สระว่ายน้ำของมหาลัย ซึ่งมันเคยใช้ซ้อมนั่นแหละ
ยังมีเซอร์ไพรส์จากไอ้บอมย์ เพราะมันลงวิ่งสองร้อยเมตรซึ่งเคยได้แชมป์ม.ปลายเช่นกัน มันรู้ว่า
ผมลงร้อยเมตรเราเลยไม่ต้องมาวัดกันเอง คู่แข่งคนอื่นๆเท่าที่พอเจอมาในรอบคัดเลือก ดูจากเวลาและสถิติของแต่ละคนผมคิด
ว่าไม่น่าเป็นปัญหาสู้ได้สบายมาก ฝีเท้าพวกนั่นยังไม่จัดเท่าตะเกียงหรือเทียบไอ้บอมย์ได้เลยครับ
กว่าผมกับไอ้รั่วจะปลีกตัวออกมากันได้ก็เกือบสิบโมง โดนรุมถ่ายรูปอยู่เป็นชั่วโมง ตอนนี้เลยต้องรีบ
หาอะไรรองท้องก่อน เพราะอีกชั่วโมงเศษผมต้องลงแข่งแล้ว ทานของหนักจะทำให้จุกหาอะไรเบาๆกินไปก่อนดีที่สุด อาศัยน้ำ
ส้มคั้นกับบราวนี่สองชิ้นแค่นี้ก็สบายแล้วสำหรับผม ไอ้รั่วมันก็กินแบบเดียวกัน ทั้งที่มันสามารถทานได้เลยเพราะมันแข่งว่ายน้ำตั้ง
บ่ายสองผมถามมันว่าทำไมถึงไม่กินข้าวไปเลย หลังจากเราทานของว่างกันเสร็จกลับเข้ามาเปลี่ยนชุดไปเก็บไว้ในรถ
มันกลับตอบผมว่า
“กูรอกินพร้อมมึง รอแข่งเสร็จก่อนแล้วเราค่อยแว่บไปหาไรกินกัน คิดว่าฉลองเหรียญทองให้มึงเลยดีไหม?”
ฟังคำตอบของมันแล้วชื่นใจจริงๆ มีรอกินพร้อมผมแถมกะฉลองให้อีกต่างหาก งานนี้ไม่คว้าเหรียญไม่ได้แล้วสิน่า ยังไงก็ต้อง
เต็มที่ไม่อย่างให้เมียผิดหวังครับหึหึ!
ตอนนี้เราเปลี่ยนมาใส่กางเกงวอร์มกับเสื้อกีฬาคลุมทับด้วยเสื้อผ้าร่มสวมแว่นกันแดดใส่รองเท้าฟองน้ำแบบ
สบายๆ สพายกระเป๋าใส่รองเท้าแข่งและผ้าเช็ดหน้าพร้อมขวดน้ำแร่สำหรับไว้ดื่ม แถมน้ำมันนวดอีกขวด ผมกับมันแต่งตัว
เหมือนกันต่างกันแค่มันสวมกางเกงสีแดง ผมใส่สีกรมท่าเท่านั้น
กลับเข้ามาในสนาม ก็ยังมีคนขอถ่ายรูปพวกเราอีก ต้องยอมกันไปครับเพราะวันนี้มันฟรีสไตล์ คนขี้อายที่
ไม่เคยกล้าเข้าหาพวกผมจำได้ว่าเคยเห็นแอบมองอยู่ห่างๆ ยังกล้าออกมาขอถ่ายรูปด้วยเลย เป็นแบบนี้ก็ต้องจัดให้ไปละครับ
มีบ้างที่ขอเบอร์ขออะไรต่อมิอะไร แต่พอถึงขั้นนั้น พวกผมก็ปฏิเสธไปอย่างเนียนๆ พอเข้ามาในสนามแถวซุ้มอัฒจันทร์
ของคณะ รุ่นพี่ปีสี่ซึ่งคอยจัดนักกีฬาวิ่งก็เข้าบอกให้ผมเตรียมตัววอร์มเลย เพราะจ้าวลมกรดลงชิงเป็นรายการแรก ผู้หญิงแข่ง
ก่อนแล้วตามด้วยผู้ชายต่อทันที ผมจึงถอดเสื้อกับกางเกงออกเหลือแต่กางเกงผ้าร่มขาสั้นของนักกีฬาวิ่งที่คณะจัดให้
สั้นจนโชว์ขาอ่อนซึ่งมีแต่ขนเต็มขา เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้อีก ยิ่งไอ้รั่วเป็นพี่เลี้ยงลงน้ำมันนั่งนวดขาให้เองกับมือด้วยแล้ว
สาวๆ ยิ่งพากันกรี๊ดกระจาย นี่แค่เห็นผมโชว์กล้ามขากับไรขนยังขนาดนี้ เชื่อเหอะตอนไอ้เหยี่ยวโชว์ซิกแพคกล้ามท้องรับรอง
ขอบสระคนล้นทะลัก
แล้วก็ได้เวลาที่ผมต้องไปรายงานตัวยังจุดสตาร์ทซึ่งหัวหน้าสต๊าฟเป็นคนพาผมไป ส่วนไอ้รั่วมันยืนรอ
ตรงจุดเส้นชัยในมือถือธงคณะเตรียมไว้รับผมซะพร้อมเลย มันบอกว่าเชื่อฝีเท้าว่าต้องได้เหรียญทองแน่นอน มีแอบกระซิบบอก
อีกด้วยว่า ถ้าหากผมทำสำเร็จมันจะจัดอย่างเด็ดไว้เป็นรางวัล รับรองแซ่บกว่าที่ปรุงด้วยไวน์กันวันนั้นอีก เล่นมีของเอามาล่อกัน
แบบนี้มีหรือสิงห์รันจะไม่ถวายชีวิตพิชิตเหรียญทองเล่าครับ ในเมื่องานนี้ของรางวัลที่อัดฉีดมันเด็ดเสียจนอดใจไม่ได้นี่นา ฮ่าๆๆ
ผู้หญิงเสร็จคณะนิเทศเค้าครับ คว้าที่หนึ่งไปเรียบร้อย คณะผมรั้งที่ห้าไม่ติดหนึ่งในสามด้วยซ้ำ จากนั้น
กรรมการก็เรียกนักกีฬาชายลงสนาม ผมได้ลู่ที่สามก็ลงไปยืดเส้นยืดสายอุ่นเครื่องรอสัญญาณกรรมการสั่งเข้าที่ หลับตาสูด
หายใจอัดลมเข้าปอดสองสามทีดึงสมาธิให้มาอยู่กับภารกิจตรงหน้าจนนิ่งได้แล้ว กรรมการก็สั่งนักกีฬาเข้าประจำที่ เตรียมพร้อม
รอฟังเสียงปืนปล่อยตัว จังหวะที่กรรมการสั่งระวังเงยหน้าขึ้นมองตรงไปข้างหน้า ตาไม่ฟาดเห็นไอ้รั่วมันเต้นเหย่งๆโบกมือ
ให้ผมใหญ่ ออกท่าทางเรียกผมอยู่ร้อยเมตรข้างหน้านั่นเลย ทำเอาหัวใจพองคับอกเลยผม
“ระวัง ปัง!” เสียงปืนดัง ผมสับขาพุ่งทะยานออกจากแท่นสตาร์ททันทีพร้อมกับนักกีฬาของแต่ละลู่ที่วิ่ง
ตีคู่สูสีกันมา ก่อนที่ผมจะสับขาใส่แรงฮึดเข้าไปอีกเท่าตัวช่วงห้าสิบเมตรสุดท้าย ไม่สนเลยว่าใครวิ่งอยู่ตรงไหนใครนำใครตาม
ตาผมจับที่ภาพไอ้รั่วซึ่งโบกธงคณะสบัดเรียกผมจนมองเห็นแค่มันคนเดียวอยู่ในสายตาผมตอนนี้ ไม่รู้ว่าพุ่งเข้าแตะเส้นชัย
ตอนไหนคนที่เท่าไหร่ด้วยซ้ำ รู้แต่ว่าครั้งนี้ผมวิ่งสุดแรงเกิดไปเลย อยากเห็นหน้ามันใกล้ๆ อยากเห็นรอยยิ้มของมันชัดๆ
ที่สำคัญอยากกอดมันจริงๆ พอผมพุ่งเข้าแตะเส้นชัยมันเป็นคนแรกที่วิ่งตามแรงส่งของผม ซึ่งเลยไปไกล
กว่าจะเบรกให้หยุดลงได้ มันรีบเอาธงที่สะบัดไปมา เข้ารวบกอดผมไว้ทั้งตัวพร้อมตะโกนเสียงดังลั่นออกอาการดีใจให้เห็น
ชัดเจน ทั้งเสียงกองเชียร์ของคณะผมที่เฮกันอย่างสนั่นหวั่นไหว มีลุกขึ้นเต้นกันเต็มไปหมด แต่ผมกลับได้ยินเสียงกระซิบข้างหู
ชัดกว่าเสียงใครๆ
“กูรักมึงวะรัน สุดยอดครับที่รัก” ได้ยินเท่านี้ผมหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง อาการที่กำลังตะกายดึงเอา
อาการเข้าปอดให้ได้มากที่สุดเพราะหายใจไม่ทัน เหงื่อโทรมเปียกแฉะไปหมดทั้งกางเกงในเลยก็ว่าได้ กลับสดชื่นขึ้นมาทันตา
เห็น ไม่เสียแรงที่ทุ่มลงไปสุดแรงเกิด แล้วได้ยินสิ่งที่มันบอกเมื่อตะกี้ ต่อให้กลับไปวิ่งอีกรอบแล้วมันจะบอกผมอีกครั้ง
ผมก็จะทำ สำหรับผมเองก็กระซิบบอกมันไปเหมือนกัน ‘กูรักมึงมากเหยี่ยวรั่วของกู’
หลังจากแสดงความดีใจกันเต็มที่แล้ว ผมก็มานั่งเชียร์ไอ้บอมย์ เพราะรายการต่อไปเป็นของไอ้ยักษ์
รูปหล่อมันครับ ผู้หญิงลงแข่งก่อนแล้วถึงเป็นผู้ชาย การมอบเหรียญก็หลังจากไอ้บอมย์แข่งเสร็จเจ้าหน้าที่เค้าจะประกาศให้
นักกีฬาที่แข่งก่อนหน้าไปรับเหรียญหน้าซุ้มปะรำพิธีกรรมการ ทั้งวิ่งร้อยเมตรชายและหญิง รอพิธีมอบเหรียญกันเลย
เป็นไปตามคาดไอ้ยักษ์รูปหล่อมันคว้าเหรียญทองมาครอง ทั้งที่มันออกตัวช้ากว่าสามคนแรกรั้งอันดับสี่
แต่มากวดแซงเอาตอนร้อยเมตรสุดท้าย แรงต้นมันไม่ทันแต่แรงปลายมันไม่ตก ในขณะที่คนอื่นสู้แรงปลายของมันไม่ได้
ช่วงขามันยาวกว่าเยอะทำให้มันได้เปรียบคู่ต่อสู้ไม่น้อย มันก้าวแค่ก้าวเดียวกินพวกนั่นไปก้าวครึ่ง มันจึงเข้าเส้นชัยไปด้วย
ความห่างกว่าช่วงตัว พวกผมต่างเข้าไปแสดงความดีใจกับมันด้วย มันเองก็กอดตอบดีใจกับผมเหมือนกันที่คว้าจ้าวลมกรด
ร้อยเมตรไม่ผิดหวัง ทำให้บรรยากาศของเราสามคนกลับมารำลึกถึงตอนกีฬาสีม.4 ที่เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของพวกเรา
อย่างมาก เป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์ของผมกับไอ้รั่ว เป็นการรวมกลุ่มของสิงโตดำกับเหยี่ยวเวหาซึ่งไม่กินเส้นกันมานาน
และเป็นจุดพลิกผลันหลายๆ อย่างของพวกเรา บัดนี้เหลือพวกเราสามคนที่เรียนต่อที่นี้ ในขณะที่คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายกันไป
คนละทาง ถึงแม้จะติดต่อกันอยู่เสมอก็ยังห่างกันอยู่ดี นี่ยังดีที่พวกผมสามคนเกาะกลุ่มกันอยู่ตรงนี้ อย่างน้อยพอได้ทำอะไร
คล้ายกับวันวาน เรายังมีเพื่อนที่ร่วมรับรู้รำลึกเหตุการณ์ในวันเก่าที่หวนคืนมาอีกครั้ง
พวกผมกอดคอกันถ่ายรูปเป็นที่ระลึก กะจะส่งทางเมลล์ให้กับพวกตะเกียง ไอ้โต๋ ไอ้กาน ไอ้โทนี่
ไอ้วิน ไอ้ชัด ไอ้ตาร์ ไอ้หน่อง ให้ทุกคนได้ร่วมแสดงความดีใจกับเราเช่นกัน
รูปที่ถ่ายก็มีทั้งตอนขึ้นรับเหรียญรางวัล ทั้งของผมและของไอ้บอมย์ จากนั้นเราก็ถ่ายรูปหมู่สามคน
จูบเหรียญโชว์ คิดว่าจบจากนี้ก็จะไปกินมื้อกลางวันให้อิ่มท้องหลังจากเมื่อเช้ากินไปไม่มาก ไอ้บอมย์มันตามพวกผมมาด้วย
แต่ก่อนจะไปเราพากันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน หลังกินเสร็จว่าจะเดินไปดูกีฬาที่ชิงกันของแต่ละคณะ ตกบ่ายจะพากันไป
เชียร์ไอ้รั่วมันว่ายน้ำ
ตอนนี้ไอ้บอมย์มาเกาะกลุ่มกับผมสองคน มันให้เหตุผลสั้นๆว่า ไม่อยากอยู่กับพวกเพื่อนในคณะมัน ซึ่งตอนนี้
ต่างคนต่างมีภารกิจ แต่ที่แน่ๆ มันรำคาญพวกผู้หญิงที่ตามตื้อไม่เลิก พานจะหาเรื่องปวดหัวให้มันอีกต่างหาก งานนี้เลยมาเกาะ
หนึบกับผมสองคนสบายใจกว่าซะงั้น
เป็นอันว่าเราเลยไปด้วยกัน กลายเป็นจุดเด่นหนักเข้าไปใหญ่เพราะไอ้บอมย์รูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลา
ดึงดูดให้คนมองเป็นพรวน นั่นไม่ต้องห่วงว่าพวกเพื่อนๆ ผมก็ถามเหมือนกัน ก็แนะนำเป็นพิธีว่ามันคือเพื่อนสนิทตอนเรียน
ม.ปลาย งานนี้ความแตกว่าผมกับไอ้พรตรั่วเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันมาก่อน สนิทกันตั้งแต่เรียนโรงเรียนเดิมแล้ว พาเอาพวกมันรุมด่า
พวกผมอีกว่าเนียนทำเป็นไม่รู้จักกันเอาซะพวกมันเชื่อเลย ผมเลยโยนให้ไอ้รั่วมันรับไปเต็มๆ ว่าเป็นความคิดของมันคนเดียว
เพราะมันไม่อยากให้เสียการปกครองในจังหวะที่เป็นหัวหน้าสต๊าฟกิจกรรมรับน้อง
ดังนั้นทั้งเพื่อนมันเพื่อนผม เลยหันไปเล่นงานมันแทน ส่วนมันก็เนียนรั่วเปลี่ยนเรื่องพาฮาดึงความสนใจ
ไปเรื่องอื่นจนได้ สรุปก็เลยไม่มีใครแปลกใจหรือคาใจกันเลยว่าทำไมผมถึงสนิทกับไอ้รั่วและพูดกูมึงกับมันได้อย่างไม่ต้อง
เกรงใจ หมดความกังขาไปโดยปริยาย
ก่อนแยกจากพวกเพื่อนๆ ในคณะ เรานัดกันว่าคืนนี้สองทุ่มเจอที่ร้านประจำ ซึ่งพวกรุ่นพี่เคยพาไปเลี้ยง
ตอนที่ผมได้ตำแหน่งเดือนคณะเพื่อฉลองให้กับเหรียญทองและเหรียญอื่นๆงานนี้พี่ชลประธานได้ติดต่อเหมาร้านไว้เรียบร้อยแล้ว
เป็นอันว่าพวกผมรับปากและยังชวนไอ้บอมย์มันด้วย แต่มันปฏิเสธเพราะคณะมันก็มีเลี้ยงให้เช่นกัน มันจำเป็นต้องไปกับเพื่อน
ที่คณะ เราจึงพากันไปอาบน้ำทานข้าวตามโปรแกรมที่คิดไว้ ก่อนจะไปเชียร์ไอ้รั่วมันแข่งว่ายน้ำ งานนี้เพื่อนๆ ยกขบวนไปเชียร์
มันไม่น้อยเลย คราวๆ ก็ร่วมร้อยคิดว่าสระว่ายน้ำคงแน่นแน่นอน ด้วยเสน่ห์ของพรตรั่วที่ดึงดูดคนไปมากมายเช่นนี้
ขณะนี้ผมกับไอ้บอมย์พร้อมด้วยบรรดาเพื่อนๆ ทั้งก๊วนและพวกเพื่อนไอ้รั่ว ตลอดจนพลพรรคคนรักพรต
พากันมาเกาะติดขอบสระ เพื่อลุ้นเหรียญกับเหยี่ยวที่จะว่ายผีเสื้อ 800 เมตร รายการต่อจากนี้ ก่อนมันจะแยกจากพวกผมไป
เตรียมตัวลงแข่งยังห้องพักนักกีฬา ผมมีแหย่มันไปพอหอมปากหอมคอว่า
“หึคงไม่ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนตอนมึงลงแข่งกีฬาสีอีกนะ?” ผมพูดจบมันยักคิ้วกวนใส่
ก่อนสวนกลับมาว่า
“ไม่มีทางงานนี้ไม่มีไอ้โต๋กับไอ้หน่อง กูแดกชัวร์” ออกอาการมั่นใจเกินร้อยทำผมอดมั่นไส้ไม่ได้
เบรกมันไปเสียหน่อย
“แต่มึงเป็นเหยี่ยวจะว่ายน้ำได้หรือว่ะ?” ผมกวนมัน ตรงข้ามกับมันที่มีแต่คอยให้กำลังใจเพื่อให้ผมคว้า
ชัยชนะ ไม่อยากใช้วิธีเดียวกันเพราะผมรู้ว่าไอ้รั่วมันต้องโดนถากถางแล้วจะฮึดเอาชนะนิสัยของมันล่ะ
“ห่ารันมึงคอยดู เหยี่ยวกับผีเสื้อสัตว์ปีกเหมือนกันกูว่ายท่าผีเสื้อรับรองกินขาด วัดขนาดก็ได้เปรียบไป
แล้วครึ่ง” มันตอบกลับมาทำให้ผมขมวดคิ้วทันที นี่มันไปทำอีท่าไหนถึงกล้าวัดขนาดกับนักกีฬาคณะอื่นหรือไง
ถึงบอกว่ามันกินขาด
“พรตอย่าบอกมึงไปแก้ผ้าวัดกับพวกแม่งในห้องเปลี่ยนชุดหืม?” ผมกดเสียงต่ำขู่มันไป ซึ่งตอนนี้เรา
อยู่ห่างจากพวกเพื่อนๆ มากพอดูจึงไม่มีใครได้ยินที่เราคุยกัน
“ห่ะมึงคิดไปโน้น กูจะไปแก้ผ้าวัดทำห่าไรกูหมายถึงรูปร่างหรอก เดี๋ยวมึงก็ดูเองดิ ความสูงความหนา
กูแม่งชนะพวกมันไปกว่าครึ่ง แต่ละคนเล็กกว่ากูทั้งนั้นเข้าใจยัง?” เป็นอันว่าผมคิดไปเอง หึงสัดแล้วกู แค่ฟังมันพูดตีความไป
ไกลแล้ว กลัวมันไปรั่วทำอย่างที่คิดจิตตกแน่เลยผม
“กรี๊ดดด! พี่พรตอร๊าย! ว้าว! วี๊ดวิ้ว!” นั่นแหละครับ คือสารพัดกิริยาอาการของกองเชียร์ที่แสดงออก
หลังจากเห็นเหยี่ยวรั่วถอดเสื้อคลุมที่มันใส่ออกวางบนเก้าอี้ ก่อนจะยืนยืดหยุ่นร่างกายเพื่อรอสัญญาณเรียกให้นักกีฬาขึ้นประจำ
แท่นปล่อยตัว
หุ่นของไอ้รั่วคงไม่ต้องเดาเลยว่ามันทำเอาสาวๆ เก้ง กวาง กำเดาไหลเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว กางเกง
ว่ายน้ำรัดรูปยาวแค่หน้าขาพอดีหัวเข่าพร้อมกับเป้าตุงๆนูนเด่นจนเห็นชัด กล้ามหน้าท้องโชว์ซิคแพคเรียงตัวเป็นลอนสวย
กอปรกับขนอ่อนลามไล่ตั้งแต่หน้าอก วนรอบหัวนมสีชมพูสดเพราะมันเป็นคนผิวขาว ตีปีกเรียงกันลงมาขดตัววนรอบสะดือก่อน
จะเลื้อยหายเข้าไปในเอวกางเกง ยังไม่นับตอนมันยกแขนสูงไขว้อ้อมท้ายทอยเพื่อยืดเส้นตรงหัวไหล่ ขนรักแร้เป็นแพรสวยที่
โชว์ให้เห็น พาเอาสาวๆ กรี๊ดกันกระจาย หุ่นเอ็กซ์แถมเซ็กซี่สมชายของมัน ยังไม่นับใบหน้าหล่อคมคาย คิ้วดกหนาเหนือดวงตา
คมเข้มขนตายาว จมูกโด่งรับกับใบหน้าครามซึ่งปกคลุมไปด้วยเคราจางที่ขึ้นตอพอให้เห็นเขียวครึ้มของมันอีก
ต่อด้านล่าง
-
- 2 -
พรตรั่วเคยครองตำแหน่งหนุ่มหล่ออันดับหนึ่งของโรงเรียนมาแล้วถึงสองปีซ้อน คงไม่ต้องบอกว่ามันฮ็อทมาก
แค่ไหน แม้จะถูกไอ้โต๋ชิงตำแหน่งไปครอง แต่มันก็ยึดอันดับสองตลอดกาลไม่มีตกนั่นย่อมการันตีได้เป็นอย่างดีแล้วว่านอกจาก
ไอ้โต๋ไม่มีใครกินมันลงเรื่องรูปร่างหน้าตา ผมเองแม้จะถูกจัดอยู่อันดับสามก็ยังเป็นรองมันอยู่ดี มองมันแล้วยังอดทึ่งไม่ได้
ด้วยรูปร่างสูงใหญ่กำยำเต็มแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแกร่งสมชายชาตรี ปลีน่องและกล้ามขาแน่นตึงจนคนมองนึกออกเลยว่า
ภายใต้ขนดกดำที่ทอดตัวปกคลุมขามันไว้นั้น ต้องแข็งแรงด้วยกล้ามหนุ่มจนอดทึ่งไม่ได้
จากวันนั้นมาถึงวันนี้ ผมซึ่งไม่เคยมีรสนิยมนึกอยากมีเซ็กส์กับผู้ชายรูปหล่อหุ่นแมนทรมานใจสาวมาก่อน
กลับหลงใหลรักมันเข้าจนถอนตัวไม่ขึ้น อดภูมิใจตัวเองไม่ได้ที่วันนี้ผมมีมันเป็นคู่ชีวิต เราเคียงข้างร่วมเป็นร่วมตายผ่าน
เหตุการณ์เฉียดตายร่วมกันมาแล้ว จนกระทั่งถึงวันนี้ความรู้สึกที่ผมมีต่อมันนับวันยิ่งเพิ่มพูนทวีขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีลดน้อยถอยลงเลย
แม้แต่น้อย จากจุดที่ผมนั่งอยู่กับไอ้บอมย์รายล้อมไปด้วยเพื่อนพ้องน้องพี่พลพรรคคนรักพรต ต่างมีจุดหมายเดียวกันคือมา
เป็นแรงเชียร์ให้กับเหยี่ยวรั่วคว้าชัยชนะเอาเหรียญทองมาให้คณะของพวกเราให้ได้
“หึหึมึงมองมันตาฉ่ำเลยไอ้ห่า ยังไม่ชินอีกหรือว่ะ?” ไอ้บอมย์มันแอบเอาศอกกระทุ้งพุ่งผม
พร้อมกระซิบข้างหูแหย่ผมอีก
“สัดบอมย์ กูมองปกติมึงอย่ามั่ว” ผมตีหน้านิ่งเก็บอาการสุดๆ ไม่ยอมรับว่าผมทำอย่างที่มันว่า
ทั้งที่ในใจอดอายตัวเองไม่ได้ว่าผมหลงรูปลักษมณ์และหุ่นเมียตัวเองจริงๆ
“ห่าทำเนียนปฏิเสธ สายตามึงเก็บอยู่ตายแล้วสัดรัน” มันยังไม่เลิกมีตอกกลับผมอีก ไอ้นี่นิพอผม
หลุดหน่อยกัดไม่ปล่อยเลยมึง
“มองเมียแล้วทำไม กูมองคนอื่นสิแปลก” ผมเลยตีรวนแม่งซะเลย
“ก็แค่นั้น ยอมรับมาก็สิ้นเรื่องทำเป็นปากแข็งสัด ไม่สมกับที่เป็นมึงเลยรัน ทุกทีไม่เคยอ้อมสาด
ใส่ตรงๆ พอเป็นไอ้รั่วทำเนียนนะมึง” น้าน! ได้ทีขี่แพะไล่เลยห่าบอมย์
“อะไรของมึง เค้นกูอยู่ได้” ผมเลยหันไปจ้องแม่งเลย
“เออๆกูเข้าใจน่า แม่งเหี้ยพรตมันก็หล่อไม่ยั้งจริงว่ะ สาดหล่อลากไส้เลยเหอะ” มันหลุดพูดเสียง
ดังออกมาอย่างลืมตัว ทำเอาไอ้อั้มที่นั่งถัดจากผมหันมาถามทันที
“ใครว่ะ? หล่อลากไส้” ไอ้บอมย์แม่งเพิ่งรู้ตัวว่าพูดดังเกินไป พอได้ยินไอ้อั้มถาม ที่เหลือก็พาน
หันมาจ้องฟังคำตอบด้วยอีก มันเลยรีบตอบไอ้อั้มไปว่า
“กูไงจะเป็นใครได้ว่ะ?” เท่านั่นแหละครับ พาเอาแต่ละคนหัวเราะขำกับความด้านกล้าชมตัวเอง
ได้เต็มปาก แม้จะไม่มีใครกล้าเถียงว่าไอ้ยักษ์บอมย์มันหล่อจริงๆก็เถอะ แต่ใครจะคิดว่ามันจะหน้าด้านลุกขึ้นมาชมตัวเอง
ได้หน้าตาเฉย ยกเว้นผมที่รู้ว่ามันเนียนแกล้งเฉเข้าตัวมันแทน
แล้วทุกคนต่างก็พุ่งความสนใจไปยังสระที่นักกีฬาตัวแทนแต่ละคณะเริ่มขึ้นไปยืนบนแท่นสปริง
บอร์ดเพื่อเตรียมปล่อยตัวว่ายผีเสื้อ 800 เมตรชาย หลังได้ยินกรรมการเรียกนักกีฬาประจำตำแหน่ง ไอ้รั่วอยู่ลู่ที่สี่ ถือว่าเป็นลู่
ของคนที่ทำเวลาดีในรอบคัดเลือก ต้องจับตาดูลู่สามสี่กับห้า เพราะส่วนใหญ่นักกีฬาเก่งๆทำเวลาดีจะถูกจัดลงสามลู่นี้ เท่าที่ฟัง
ประกาศแนะนำตัวนักกีฬา ลู่สามเป็นของคณะบริหารส่วนลู่ที่ห้าเป็นของคณะสถาปัตย์ งานนี้ไอ้รั่วถูกขนาบซ้ายขวา แต่มันก็ดู
เด่นกว่าใครเพื่อน ทั้งส่วนสูงและกล้ามเนื้อที่ดูกำยำสมส่วนหล่อเกินหน้าคนที่เหลือเลยมั้ง ไม่ได้อวยเมียตัวเองแต่ผมพูดไป
ตามความจริง
สังเกตดูสาวๆ กองเชียร์ที่มาชมการแข่งจนล้นสระตอนนี้ต่างมาดูไอ้รั่วมันทั้งนั้น บางคณะยังไม่เชียร์
ของตัวเองด้วยซ้ำ เล่นแหกปากเรียกชื่อไอ้รั่วมันท่าเดียว อย่างว่ามันดันปล่อยฟีโรโมนซะขนาดนั้น ผมนอนกับมันทุกคืนพอมา
อยู่ท่ามกลางบรรยากาศแบบนี้ยังอดคิดไม่ได้ว่าเมียกูแม่งดูเอ็กซ์ชิบเป๋ง คืนนี้มีทวงรางวัลแน่นอนครับ
และกรรมการกดสัญญาณปล่อยตัว นักกีฬาแต่ละลู่พุ่งทะยานลงสู่ผิวน้ำก่อนจะจมหายเห็นเป็นเงาดำ
อยู่ใต้น้ำไปไกลเป็นสิบเมตร ค่อยโผล่หัวขึ้นมาดึงอากาศหายใจ พร้อมกับวาดไหล่ขยับปีกกว้างจ้วงเอาน้ำเป็นแรงดันพาตัว
ทะยานต่อไปอย่างเป็นจังหวะ ผมต้องยอมรับว่าตะลึงไปกับช่วงปีกขึ้นกล้ามตรงหัวไหล่มันที่ขึ้นเป็นลูกรับกันกับเอวสอบที่
แข็งแรงได้อย่างลงตัว แถมท่วงท่าในการว่ายผีเสื้อของมันก็สง่างามสมราคาคุยจริงๆ มันยังคงคู่คี่สูสีตีคู่ไปกับลู่สามลู่สี่
เพราะช่วงแรกนักกีฬามักรักษาระดับการว่ายของตนคุมกำลังกันไปก่อน ระยะการว่ายแบบนี้ไปกลับถึงสิบหกรอบหากใคร
ไม่ออมกำลัง แรงปลายจะไม่สามารถฮึดสู้คู่ต่อสู้ได้เลย
ยอมรับว่าเคยดูการแข่งของไอ้รั่วมันมาก่อน แต่ตอนนั้นมันกลับถูกรัศมีของไอ้โต๋กับความเร็วของ
ไอ้หน่องกลบแทบมิด แม้จะติดอันดับสามแต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่ามันเด่นเป็นพระเอกเท่ากับการดูมันโชว์พลังการว่ายในครั้งนี้
เลยแม้แต่น้อย ต้องยอมรับว่าทั้งแปดลู่ไม่มีใครเด่นดึงดูดสายตาอย่างน่าสนใจเท่ากับไอ้รั่วที่กำลังจ้วงน้ำด้วยท่าผีเสื้อ
ได้เลยสักคน
เสียงกองเชียร์ดังแข่งกันลั่นขอบสระ กระตุ้นให้นักกีฬาที่วาดแขนจ้วงน้ำกันเอาเป็นเอาตาย
ก่อนพลิกตัวแตะขอบสระกันไปรอบแล้วรอบเล่า ขณะนี้ยังเกาะกลุ่มไม่มีใครเหลื่อมล้ำกันมากนัก ไอ้รั่วมันอยู่อันดับสองตาม
หลังลู่ห้าแค่ช่วงแขนเดียว ในขณะที่ลู่สามห่างมันหนึ่งช่วงแขนเช่นกัน กลายเป็นลู่สามสี่ห้าที่ขับเขี้ยวกันตามคาด ในขณะที่ลู่
อื่นๆ เริ่มตกลงไปกันแล้วหลังผ่านเข้าไปสู่รอบที่สิบ
เหลือหกรอบสุดท้ายนักกีฬาทั้งสามลู่ยังรักษาระดับแรงว่ายของตนได้คงที ผมพลอยลุ้นระทึก
ไปกับมันด้วย เพราะไม่มั่นใจว่ามันพอมีแรงปลายที่จะสปีดตัวให้ขึ้นมานำได้หรือไม่ เนื่องจากเห็นทั้งลู่ห้าและลู่สามก็ไม่ได้แผ่ว
กันเลยแม้แต่น้อย กลัวเหมือนกันว่าไอ้รั่วมันจะแรงตกเสียก่อน เหมือนตอนที่มันแข่งกีฬาสี แรงท้ายมันตกจึงแพ้ไอ้โต๋กับ
ไอ้หน่องราบคาบ แต่จะว่าไปตอนนั้นมันลงกีฬาหลายอย่างเว้นช่วงไม่กี่ชั่วโมงด้วย กำลังย่อมดูล้าเป็นธรรมดา
ต่างจากครั้งนี้ มันลงแข่งแค่ว่ายน้ำไม่ได้ลงกีฬาชนิดอื่น ผมได้แต่คิดในใจว่ามันต้องทำได้สิน่า
มั่นใจว่ามันต้องทำได้ พอคิดแบบนั้นย้ำๆ แต่ในความคิด ปากผมดันหลุดตะโกนเชียร์ลั่นแบบลืมตัวซะเต็มที่เลยครับ
“พรตสู้ๆ สู้เว้ยพรต เร็วๆ เลยพรตสู้ๆ” พื้นฐานนิสัยส่วนตัวผมไม่ค่อยแสดงท่าทางแบบนี้มา
ก่อน แม้แต่ตอนเชียร์กีฬาที่เพื่อนรักลงแข่งก็ยังไม่เคยตะโกนแหกปากออกไปแบบนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าครั้งนี้มันลุ้นจนบีบหัวใจ
เล่นเอาผมเก็บอาการไม่อยู่ ลุกขึ้นยืนเกาะราวเหล็กแหกปากเชียร์ตามคนอื่นๆ เสียงดังสนั่นไปเลยครับ
มารู้สึกตัวเมื่อไอ้บอมย์มันลุกมายืนข้างๆ พร้อมกับตะโกนเป็นเพื่อนผมด้วย พอหันมองหน้ามัน
กลับยิ้มให้แล้วมือป้องปากตะโกนของมันต่อเสียงดังกว่าผมอีกไอ้ห่า
“เหยี่ยวสู้โว้ย! สู้เว้ยไอ้เหยี่ยวสู้ๆ!” จังหวะนี้บีบหัวใจกองเชียร์กันจริงๆ เมื่อเข้าสู่ระยะห้าสิบเมตร
สุดท้าย จังหวะกลับตัวแต่ละคนต่างเร่งเครื่องปล่อยพลังกันออกมาเต็มสตรีม แถมยังคู่คู่สูสีกันอีก ลู่สามก็ขึ้นมาตีคู่กันหมดแล้ว
จนเข้าสู่ยี่สิบเมตรสุดท้าย ผมยอมรับนั่งไม่ติดกันเลยครับ ตะโกนเชียร์เสียงดังลั่นแบบไม่คิดว่าตนจะทำมาก่อน
“เฮ้ๆๆๆ! พรตเร็วๆๆๆ!” เสียงผมเสียงไอ้บอมย์ เสียงเพื่อนๆ เสียงแฟนคลับมัน เอ่ยชื่อมันดังสนั่นลั่นสระ
ชื่อของพรตกลบเสียงคนอื่นเสียหมด ผมไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่ในสระจะได้ยินหรือไม่ แต่มันระงับการลุ้นไม่ได้จริงๆ คงต้องเก็บ
ไว้ในความทรงจำว่าผมเชียร์กีฬาว่ายน้ำครั้งนี้เป็นการเชียร์ที่ลุ้นตามจนต้องยืนตะโกนแหกปากเสียงดังลั่นแบบนี้
กระทั่งเข้าสู่ห้าเมตรสุดท้าย ไอ้รั่วมันก็ทะยานตัวขึ้นไปนำแค่ครึ่งช่วงแขน ในขณะที่ลู่ห้าซึ่งรักษาระดับมาดีๆ
กับตกไปอยู่อันดับสาม และลู่สามขึ้นมาอันดับสอง ก่อนที่ทุกคนจะพุ่งเข้าแตะขอบสระไปตามกัน ผลการแข่งขันสิ้นสุดลงด้วยชัย
ชนะของเหยี่ยวรั่ว ซึ่งมันสามารถคว้าเหรียญทองมาให้คณะจนได้ ก่อนที่นักกีฬาแต่ละลู่จะดำมุดลอดห่วงเข้าไปกอดแสดงความ
ดีใจกับมัน แต่ผมกลับรู้สึกไม่พอใจขึ้นมานิดๆ เมื่อลู่สามดันกอดมันไม่ยอมปล่อย มันเองเริ่มจะรู้ตัวรีบดันไอ้ห่านั่นออกห่าง
ก่อนจะดึงตัวขึ้นจากสระหยิบเสื้อคลุมมาสวมแล้วเดินตรงมาที่ผมกับไอ้บอมย์กองเชียร์ของพวกเราทันที
“เย้! ชนะแล้ว” มันชูกำปั้น เหยียดแขนให้พวกผมด้วยท่าทางสะใจอย่างเท่ที่มันสามารถคว้า
เหรียญทองมาสำเร็จ กล้องถ่ายรูปทั้งจากมือถือและกล้องอีกนับหลายสิบตัวพากันกดชัตเตอร์รัวกระหน่ำเมื่อมันเดินเข้ามาใกล้
ใบหน้ายังมีหยดน้ำเกาะพราว รวมทั้งหน้าอกและซิคแพคของมันที่บัดนี้ขนอ่อนลู่เป็นแพรสวย พาเอาสาวๆ หน้าแดงไปตามๆ
กัน เมื่อเห็นผิวขาวที่สมบูรณ์ไปด้วยกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยของมันในระยะใกล้ชิด คงไม่ต้องพูดถึงเป้ากางเกงที่นูนเด่นเป็นรูปเป็น
ร่างให้เอาไปจิตนาการกันต่อได้อีก งานนี้เมียผมเปลืองตัวชะมัดตกเป็นอาหารโอชาทางสายตาไปเสียแล้วเรียบร้อย ผมชักรู้สึก
หวงมันขึ้นมาแล้วสิครับ?
มาลงตอนใหม่ให้แล้วนะคะ ตอนหน้า อวสานแล้วค่ะ
ตอนพิเศษ อ่านได้เฉพาะในหนังสือเท่านั้นค่ะ ไม่โพสฯ ลงในกระทู้นะคะ
ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด
ตอนหน้าจะมี ตัวอย่าง บางตอนของหนังสือ 'แม่พระของวี' ที่
พี่วีเขียนแจกพิเศษสำหรับคนสั่งจองหนังสือ มนต์มาร
มาให้ได้อ่านกันเล็กน้อย อย่าพลาดนะคะ
Luk. :pig4:
-
วันนี้พรต SEXY COOL!!!!
:z1:
เป็นพระเอก(หรือนายเอก?)ของงานไปเลย
o13
-
พรต So hot :z13:
-
ทั้งพรตทั้งรันเท่ห์มาก อยากเห็นกับตาจริงๆ
:laugh:
รอตอนอวสานนะคะ บวกเป็ด
-
เก็บตังค์ค่าดูเลย
ไหนๆ ก็ไหน แล้ว :m16:
-
ชอบตอนนี้
รู้สึกว่าสองคนนี้เค้ารัก เค้าห่วงกัน เค้าให้กำลังใจกันดี :กอด1:
-
รันจ๊ะ เราก็หลงพรตเหมือนกันนะ คนอะไรก็ไม่รู้
หล่อแล้วยังเก่งอีกต่างหาก แต่ที่ชอบใจมากที่สุดก็...
คงจะเป็นการหาวิธีมัดใจสามีนี่แหละ น่ารักจริงๆ
รันเค้าไม่คิดจะเบื่อหรอกจ้ะ รักซะขนาดนี้แล้ว :o8:
ตอนนี้พี่บอมย์มาเกาะกลุ่มด้วยยิ่งเด่นเข้าไปใหญ่
ดีใจกับชัยชนะของทั้งสามคนด้วยนะคะ :L1:
ว่าแต่พรตเถอะ เตรียมตัวมอบรางวัลให้รันเค้าหรือยัง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
5555+
แรง
รู้ไหมว่ารันหวงเมีย เล่นดชว์หนังสด เอ่ยเนื้อหนังต่อสาธารณชนอย่างนี้
-
อย่างนี้สิ รันถึงหลง :-[
-
:ped149: :ped149: :ped149:
-
ไม่หลงเมีย จะให้หลงใคร จริงไหม สิงห์รัน :oni3:
-
ออร่าออกมากพรตตอนนี้ ฮ่าๆ
เล่นเอาซะรันเคลิ้มหนัก
ตอนหน้าจะจบแล้วอ่าา เสียดายยย
จะรอนะคะ ตอนอวสาน^^
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่พรตจ๋าาา แค่นี้น้องรันก็หลงจะแย่ 5555555555555 (ปะแหล่มปากอ่ะ น้องรัน = =)
สุดยอดเลย ชนะกันทุกคน เก่งงง o13
-
เห็นป่ะๆ เค้าบอกแล้วว่า รั่นคิดดีแล้วเหรอ ยอมให้รั่วลงน้ำ อ่ะ ก๊ากกกกกก ทั้งหึงทั้งหวงเลยดิ
-
พรตเซ็กซี่งี้ รันหวงน่าดู
ไอคนลู่สามกอดนานเกิน :z6:
ต่อไปคงไม่ให้ลงแข่งว่ายน้ำแล้วมั้ง อิอิ
-
ลำคาน :z6: ไอพวกเห็บพวกหมัดชอบมาแต๊ะอั๋งตอนแฟนเขาเผลอ....ชิ :angry2: :angry2: :angry2:
-
หวงแบบนี้ คืนนี้มีเฮ
-
:haun4: พรตฮอทมากกกกกกกกกกกกกกก
-
พี่พรตฮอตได้ใจเลย :z1: :z1: :z1:
-
จบจริงๆๆเหรอตอนหน้าอ่ะ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
พรตเอ็กซ์และเซ็กซี่สุดๆๆๆๆ
:pighaun: :pighaun:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
หลงด้วยคน :กอด1:
-
สองหนุ่มเจ๋งว่ะเหรียญทองทั้งคู่
-
ผัวหล่้อเมียรั่วและหล่อ อิอิ
ตอนหน้าอวสานแล้ว T^T'
-
ฮอตและแถมเก่งกันทั้งคู่เลยนะ :o8:
-
พรตกับรัน ฮอตพอกันทั้งคู่ ฮ่าๆๆ
หวงกันไปหึงกันมาน่ารักดีค่ะ
-
อยากไเชียร์บ้าง
อาหารตาอาหารใจที่ได้แต่มอง เพราะคนเขามีเจ้าของแล้ว><
ตอนหน้าจบแล้วหรอ
ยังคิดถึงเหยี่ยวรั่วอยู่เลย
-
ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ ชอบคู่นี้ที่สุดในบรรดาสามคู่ อยากให้มีอีกยาวๆๆๆๆๆๆๆ :-[
-
very so hot
-
ได้รับหนังสือแล้ว กำลังอ่านทวนใหม่อีกรอบ
อ่านตอนกีฬานี่ก็นึกถึงพวกเพื่อนๆ ของรันกับพรต
อยู่กันสองคนก็มีความสุข แต่มีเพื่อนๆ อยู่ก็ไม่เงียบเหงา
-
ตอนหน้าจบเเล้วอ่ะ o13
รับแอบมองพรตต่ฉ่ำเชียวน้า อิอิ
-
คู่นี้เขาน่ารัก คงเส้นคงวาจริงๆน้า
ทั้งพรต ทั้ง รัน น่ารักมากค่ะ
-
:-[สุดยอดเลยทั้งเหยี่ยวรั่ว และรัน ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ o13
-
หุหุ พรตเปลืองตัวจริงจริงแระ แต่ก้อดีจัยกับรันและพรตด้วยชนะได้เหรียญทั้งคู่เลย บอมย์ก้อด้วย
-
อ๊าจะจบแล้วหรอ
-
### วันนี้ไปส่งหนังสือหมดแล้วนะคะ###
ส่งเสร็จ ตอน 11.00 น. คนที่สั่งจองไตรภาคย์ รอรับหนังสือได้เลย
ส่งไปเรียบร้อยแล้ว น้ำหนักหนังสือทั้งหมด ส่งแบบพัสดุลงทะเบียนไม่ได้
เกิน 2 กิโล ทางไปรษณีย์ รับส่งให้แต่พัสดุธรรมดา และ EMS
เพราะฉะนั้น คนอ่านรอหนังสือได้เลยค่ะ ภายใน 3 - 7 วันนี้ต้องถึงมือทุกท่าน ถ้าไม่ได้ติดต่อกลับมาทางเมลล์นะ
luxilove_19690 แอด hotmail ดอท com
@@ ข่าวดี!!@@
เปิดจองนิยายเรื่อง 'มนต์มาร'
ตั้งแต่วันที่ 8 - 25 กุมภาพันธ์ 2555
(ตอนนี้ยอดจองเหลืออีก 100 ท่านค่ะ?)
จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10 ตอน ฟรี!
พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า 'แม่พระของวี'
ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย ความหนาประมาณ 100 หน้าหาซื้อไม่ได้
การันตี ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ
เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน
ของพี่วีกับคุณแม่ ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง 'แม่พระของวี'
ปล.สำหรับมนต์มาร แถมตอนพิเศษ 5 ตอนในเล่มเท่านั้น
สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่ luxilove_19690แอด hotmail ดอท com
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่ 25 กุมภาพันธ์นี้)
ตัวอย่างหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊ค แถมพร้อมนิยาย 'มนต์มาร'
บทนำ
แม่พระของวี
เคยสงสัยบ้างไหม? เคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างหรือเปล่าว่าทำไมสรรพนามของทุกชาติทุกภาษา
ที่เรียกแม่ผู้ให้กำเนิด ถึงได้ออกเสียงคล้ายคลึงกันโดยมักออกสำเนียงเป็นเสียง ม. ม้าเกือบทุกชาติก็ว่าได้
ยกตัวอย่างของไทยเราเรียก ‘แม่’ ของคนจีนมักได้ยินเรียกกัน ‘มาม๊า’ ฝรั่งเรียก ‘มัม’ หรือ ‘มาร์เทอร์’
ของอิสลาม ‘มี้’ หรือ ‘มามี้’ ที่ยกมานั้นอาศัยจากที่ได้ยินมาทั้งสิ้น พอมีเวลาคิดจึงเกิดคำถามขึ้นในใจ
นั่นสิทำไมสรรพนามแทนชื่อแม่ถึงออกเสียงเป็นม.ม้า แทบทั้งนั้น ทั้งที่สรรพนามแทนชื่อพ่อไม่เห็น
สำเนียงจะซ้ำกันเลย ไทยเรียกพ่อ จีนเรียกป๊า ฝรั่งเรียกแดท ถึงตรงนี้เลยเกิดความกระจ่างขึ้นในหัวว่าแท้จริงแล้ว ม.ม้าซึ่งออก
สำเนียงเรียกแม่แปลได้ว่า มหาศาล หรือ มหัศจรรย์
มหาศาล คือไม่สามารถประเมินความยิ่งใหญ่ได้ มหัศจรรย์ คือสิ่งเหลือเชื่อ คนที่ได้ชื่อว่าแม่
ของมนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์ในโลกใบนี้ ย่อมเป็นผู้มีคุณอันยิ่งใหญ่ดุจห้วงมหรรณพ สุดคณานับเกินยกสิ่งใดมาเปรียบอ้างได้เทียม
พระคุณของแม่แล้ว
ผู้หญิงทุกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ ย่อมเป็นบุคคลมหัศจรรย์เกินกว่าจะเข้าใจถึงความน่าเหลือเชื่อที่เธอ
ผู้นั้นสามารถเลี้ยงดูทารกในครรภ์ให้กำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์ได้เสียด้วยซ้ำ
เพราะเหตุนี้เอง องค์ศาสดาของทุกศาสนาถึงได้ยกย่องมารดาผู้ให้กำเนิดเป็นผู้ยิ่งใหญ่เหนือสิ่งใด
ในโลก เป็นอรหันต์อันเลิศล้ำของผู้ที่เป็นบุตร
แล้วทำไมพวกเราถึงมองข้ามพระอรหันต์แก้วที่อยู่กับเราไปเสียละ ที่บอกว่ามองข้ามหมายถึงเรา
รำลึกถึงแม่ในยามที่เราทุกข์ ในยามที่เราท้อแท้ ในตอนที่เราอ่อนแอหรือแม้กระทั่งในขณะที่เราไม่เหลือใครเลย คนที่เรามักนึก
ถึงเป็นคนแรกคือ ‘แม่’
แต่ในเวลาที่เราหัวเราะสนุกสนานสรวลเสเฮฮารื่นเริงในเทศกาลต่างๆ พร้อมหน้าเพื่อนสนิทมิตรสหาย
เรากลับลืมนึกถึง ‘แม่’ คงเพราะเราคิดว่ายังไงแล้วแม่ก็จะอยู่ที่บ้านเสมอ แม่จะอยู่ตรงที่ท่านเคยรออยู่ประจำ แม่จะยังคงอยู่ที่
เดิมไม่ไปไหน เราคิดว่าท่านจะรอเราอยู่ตรงนั้น ซึ่งเมื่อไหร่ก็สามารถคุยกับแม่ได้ นั่นคือความคิดของคนส่วนใหญ่ที่ปฏิบัติกัน
เสียจนชิน
คุณลืมไปแล้วหรือไม่ การที่ต้องห่วงใยใครสักคน การที่ต้องรอใครสักครั้ง การที่ต้องกระวนกระวาย
กังวลต่างๆเกี่ยวกับคนรักเราทุกข์ใจมากแค่ไหน เพราะฉะนั้นคนที่ได้ชื่อว่าแม่ย่อมเป็นเช่นเดียวกัน เพราะท่านคงนอนไม่หลับ
กินไม่อิ่ม หากลูกซึ่งอยู่นอกบ้านยังไม่รู้ข่าวว่ากำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน
ตรงกันข้าม คนที่เป็นลูกกลับมองการกระทำเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่าเบื่อน่ารำคาญ จำเจกับคำถามเดิมๆและ
คำบ่นซ้ำซากของ ‘แม่’
ในขณะที่คุณมีความสุขอยู่กับเพื่อนๆในวงเหล้า อาจเป็นเวลาเดียวกับที่แม่นอนเหงา และเฝ้ารอให้
ลูกกลับบ้านอยู่ก็ได้ แม่สร้างชีวิตเราขึ้นมาด้วยน้ำนม อย่าให้มันต้องจบลงด้วยน้ำเมา
อยากบอกว่าวันนี้ยังไม่สาย ที่จะรักและใส่ใจกับแม่ของคุณเอง เพราะวันนี้ยังมีท่านอยู่ให้ใส่ใจ
อย่าต้องรอให้ถึงวันที่ท่านจากไป ไม่เหลือใครคอยเอาใจใส่เหมือนทุกครั้ง ไม่มีแล้วร่มโพธิ์แก้ว เมื่อถึงวันนั้นคุณจะไม่มีโอกาส
ได้ทำหน้าที่ของลูกเลยตลอดกาล
เพื่อแม่ทุกคน.
ปราณวี.
เหยี่ยวหัวใจ
Part 18
อำลางานเลี้ยง!
“เอ้า! พวกเราร่วมฉลองให้กับนักกีฬาฮีโร่ของคณะกันหน่อยชนๆเคร้งๆ!” นี่คือเสียงพี่ชลประธานคณะผม
หัวเรือใหญ่จัดเลี้ยงฉลองให้กับทีมสต๊าฟและนักกีฬาทั้งหมด ซึ่งพี่เค้าเหมาปิดร้านกันเลยคืนนี้
นับรวมรุ่นพี่รุ่นน้องที่มาร่วมฉลองเกือบสามร้อยได้ เพราะตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่ เวทีทางร้านก็ยกให้พวกเรา
ดำเนินรายการกันเอง มีพวกอาสาขึ้นร้องเพลงสร้างความบันเทิงกันมากมาย สลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปหลายคนหลายทีม
แล้วครับ งานเริ่มตั้งแต่สองทุ่มตอนนี้ก็ดำเนินมาจวนจะสี่ทุ่มเข้าแล้ว หลายคนขอตัวทยอยกลับไปบ้าง ส่วนใหญ่ก็พวกสาวๆ
เพราะไม่สะดวกที่จะกลับดึก ส่วนพวกที่อยู่หอนั่นถึงไหนถึงกันไม่ต้องกังวลว่าผู้ปกครองที่บ้านจะเป็นห่วง
ผมกับไอ้รั่วถูกขอถ่ายรูปไปตามระเบียบ พวกไอ้อั้ม ไอ้หยก ไอ้ขุนมันก็อยู่พร้อมหน้า สาวนิ่ม สาวพร
สาวแตนช่วงหัวค่ำก็อยู่กันครบแต่พอใกล้สี่ทุ่มต่างก็ขอตัวกลับกันไปแล้ว เพราะอยู่บ้านทั้งหมดไม่ใช่เด็กต่างจังหวัดเลยประหยัด
ไม่ได้อยู่หอกันเสียด้วย
“ต่อไปนี้เป็นเสียงเรียกร้องจากเพื่อนพ้องน้องพี่ อยากได้ยินเสียงร้องเพลงของพี่พรตสุดหล่อของเรา
หน่อยคร๊าบ เชิญพี่พรตขึ้นมาร้องเพลง ณ บัดนี้ รายการนี้ยกเวทีให้ฮีโร่เหรียญทองน้องๆ ย้ำห้ามปฏิเสธ เอ้าพวกเราช่วยปรบมือ
ต้อนรับพี่พรตกันหน่อย ฮิ้ววว!” เสียงประกาศจากบนเวที เรียกไอ้รั่วมันขึ้นไปร้องเพลง งานนี้คงตลกพิลึกครับเพราะไอ้รั่วมัน
ร้องเพลงเป็นที่ไหนร้องผิดคีย์จะตาย มันเคยแต่ฮัมเล่นแต่ถ้าจะให้โชว์ผมว่ามันไม่เอาด้วยเด็ดขาด คงไม่ยอมอายประจานตัวแน่
“รันเดี๋ยวมึงขึ้นไปร้องแทนกู ช่วยกูหน่อย” มันกระซิบข้างหูผม คิดไว้แล้วว่ามันต้องออกมารูปนี้
ก่อนมันจะลุกยืนมือบีบไหล่ผมเป็นการย้ำ แล้วเดินขึ้นไปบนเวทีท่ามกลางเสียงปรบมือต้อนรับ เสียงกรี๊ด เสียงแซวดังตามสนั่น
ยอมรับว่ามีแต่คนรู้จักและรักมันจริงๆ ทั้งคณะหรืออาจจะนอกคณะไม่มีใครไม่รู้จักวรพรตกันเลย มันมีแรงดึงดูดพิเศษแม้แต่ตอน
เรียนอยู่ม.ปลาย มันก็ดังระเบิดเหยี่ยวรั่วอยู่ที่ไหนไม่มีไม่เด่น ถึงแม้จะยืนเฉยๆ มันก็เด่นและสะดุดมาแต่ไกล นั่นเพราะบุคลิก
รูปร่างหน้าตาของมันเอง
“ขอบคุณครับ ที่ให้เกียรติเรียกร้องให้ผมขึ้นมาหอนให้ฟังกัน อยากจะบอกตรงๆว่านั่นคือหนึ่งใน
ความสามารถที่หมาไม่แดกของผมเลย ขืนฟังเสียงผมไอ้สิ่งพี่พวกคุณๆทั้งหลายหยัดห่าเข้าไปคงได้คายออกมาเพียงเสี้ยว
วินาที แต่ผมก็ไม่อยากทำให้ผิดหวัง แม้ตัวผมเองจะร้องไม่ได้ก็ยังมีตัวช่วยมานำเสนอแทน เพราะฉะนั้นเชิญคุณอรัญฯ
เดือนคณะและเดือนมหาลัยน้องรักน้องรหัสของผมขึ้นมาบนเวที ณ บัดนาว” พอมันเอ่ยเรียกชื่อผมเท่านั้นครับ
“กรี๊ดๆๆ! เอาเลย..เอาเลยๆ วี๊ดวิ้ว!” เสียงวี๊ดปาก ตะโกนเรียกชื่อผมขึ้นเวทีดังสนั่นลั่นร้าน
งานนี้เห็นทีคงไม่แค่มันหรอกครับที่ทั้งคณะรู้จัก คงต้องนับผมเข้าไปด้วยอีกคน เรียกร้องกันมาซะขนาดนี้ทั้งตะโกน ทั้งส่งสาย
ตาอีกเพียบผมจำต้องลุกขึ้นเดินตรงไปยังเวที ตลอดทางก็ส่งยิ้มกระจาย กระตุ้นเสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่นได้อีก
“เอาเลยไม่ได้ครับ ผมให้ขึ้นมาร้องเพลง ไม่ได้เรียกให้ขึ้นมาเอา กรุณาเข้าใจเสียใหม่นะครับ”
ไอ้รั่วครับดันออกไมฯ พูดตลกปนรั่วเรียกเสียงฮากันไปอีกรอบ
“ฮ่าๆๆเอิ้ก!” พอผมขึ้นไปยืนตีคู่กับมัน มาแล้วครับแสงแฟลช เสียงกดชัตเตอร์รัวถ่ายรูปกัน
กระหน่ำ จนไม่รู้ว่ามาจากทางไหนบ้างเต็มหน้าเวทีไปหมด แต่ละคนลุกกรูกันออกมาถ่ายให้พรึ่บทั้งหญิงทั้งชาย
“โอ้พระเจ้าจอห์ด! อยากบอกว่าพวกคุณกำลังทำให้ผมเข้าข้างตัวเองนึกว่าเป็นพระอภัยมณีกับศรีสุวรรณ
ที่คุณพากันเก็บภาพพวกเราไปมากมายขนาดนี้” มันยังรั่วต่อเรียกทั้งเสียงหัวเราะขำไปกับมุกรั่วของมันไม่หยุด มีแต่คนเค้าอ้าง
ดาราเกาหลีอิมพอร์ตจากนอกทั้งนั้น มันดันเปรียบตัวเองเป็นพระอภัย ผมเป็นศรีสุวรรณไปซะงั้น
“พี่พรตพูดเหมือนคนโบราณ อนุรักษ์ของไทยเลยค๊า ฮ่าๆๆฮิ้วว!” สาวน้อยใจกล้าตะโกนฝ่าคลื่นเสียง
แซวขึ้นมาให้ได้ยินเต็มสองหูกันเลย
“พี่ไม่ได้แค่อนุรักษ์ไทย ยังช่วยรณรงค์ลดโลกร้อนผันตัวเองมาปลูกป่าแล้วครับตอนนี้” มันพูดออกไป
ผมเริ่มรู้สึกหน้าร้อนขึ้นแล้ว เพราะสมองกำลังคิดไปไกลว่ามันคงไม่อาศัยโอกาสนี้ประกาศความสัมพันธ์ของเราขึ้นมาท่ามกลาง
คนทั้งคณะหรอกมั้ง
“ว้าว! ปลูกป่าเหรอค่ะ ชอบๆวันหลังชวนพวกเราไปด้วยนะอย่าลืม ฮะฮ่าๆๆ” ยังมีอีกกลุ่มที่ลุกขึ้น
ตะโกนแซวขึ้นมาอีก
“อันนี้คงไม่กล้ารับปาก เพราะพี่ชอบปลูกป่าอ่อนชอบกินเด็ก กินเด็กแล้วมีพลัง สุขคารัง สุขคารู”
มันพูดจบทำเอาขำกันกระจายไปแล้ว แอบหันมายิ้มตาหยีให้ผมอีก เอาเข้าไปผมอ่อนกว่ามันแค่ปีเดียวถึงจะเด็กกว่า
แต่มึงเล่นหันมายิ้มให้กูแบบนี้ จะเป็นใครไปได้ถ้าเด็กในความหมายของมันไม่ใช่ผม เออถ้ามึงสุขขนาดนั้นกูก็พร้อมให้มึง
กินตลอดชีวิต อย่าคิดได้ตอนแก่เชียวละไอ้รั่วเอร้ย!
“เอาละครับอย่าให้น้องรันออกมายืนโชว์หล่อเป็นตัวประกอบอยู่เลย บัดนี้ได้เวลากับหนุ่มหล่อสุดฮ็อท
ของคณะ โชว์เสียงทุ้มนุ่มหูให้ได้ฟังกันสักเพลง โดยพี่จะยืนเป็นคู่ดูโอไม่ให้น้องรันเหงาอ้างว้างกลางเวทีใหญ่ เชิญเลยครับ”
พูดจบเสียงปรบมือดังมาพร้อมกับเสียงวี๊ดปาก ส่งเสียงกรี๊ดต้อนรับกระจาย ในขณะที่มันก็ส่งไมฯ มาให้ด้วย
ผมรับไมฯแล้วพูดขึ้นว่า
“ผมขอจัดเพลงนี้มอบความสุขให้กับทุกคน พิเศษสำหรับคนพิเศษของผมด้วยเช่นกัน” พูดจบ
เสียงโห่กรี๊ดดังลั่น คำพูดประโยคท้ายผมหันไปยิ้มให้มันคืน คราวนี้เป็นมันที่หน้าแดงขึ้นมาแทนซะงั้น แล้วผมก็หันไปเสียบ
ไมฯ หยิบกีตาร์ที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมาสะพายไหล่แล้วเกาด้วยนิ้วเบาๆเพลงร้องคลอไปด้วยทันที
♪♫ขอบคุณที่มีวันนี้ ขอบคุณที่อยู่ข้างกัน ขอบคุณที่ให้โอกาสฉัน ขอบคุณที่เรามีกันสองคน
ถ้าไม่อย่างนั้นฉันคงขาดใจ♪♫
♪♫หัวใจที่เคยอ่อนแรง เข้มแข็งเพราะมีเธอใกล้ วันคืนที่หนาวจับใจ อุ่นขึ้นทันใดเมื่อได้กอดเธอ♪♫
♪♫เหนื่อยล้ามีตักเธอหนุน เกื้อกูลหัวใจเรื่อยมา รอยยิ้มเธอช่างเสน่ห์หา มองจนติดตานี่และหนาเพราะ..รัก..เธอ♪♫
♪♫ฉันจำติดตา เพียงเพราะว่า ฉันรักเธอ♪♫
ผมร้องเพลงจบ ท่ามกลางเสียงปรบมือดังสนั่น ก่อนเราสองคนจะหันไปยิ้มให้กันเป็นอันรู้ว่า
ผมร้องเพลงนี้บอกความรู้สึกให้ใคร มันยิ้มแก้มฉีก แล้วเดินมากอดผม ก่อนจะทำเซอร์ไพรส์ต่อหน้าคนทั้งหมด ด้วยการหอม
แก้มผมซ้ายขวา เรียกเสียงกรี๊ดกันกระหน่ำดังจนแสบแก้วหู ผมทั้งอายทั้งเขินเป็นครั้งแรก มันกลับเนียนหันไปจับไมฯ
แล้วพูดขึ้นว่า
“ผมเป็นตัวแทนหอมแก้มน้องรันให้แทน เพราะรู้ว่าสาวๆหลายคนต้องการทำอย่างนี้ ฮิ้ววว!” น้าน!
ไปของมันได้สุดยอดจริงเมียกู
“เอาละครับเล็กๆน้อยๆจากผมสองคน ซึ่งนับจากนี้ขอถือโอกาสอำลาตำแหน่งกรรมการ
องค์กรนักศึกษาฯด้วยเลย ส่วนน้องรันก็ขอสละสิทธิ์ตำแหน่งเดือนมหาลัยให้กับรองแชมป์เรียบร้อยแล้วเช่นกัน”
“โห! หืมม!” มันพูดยังไม่ทันจบ เสียงฮือฮาดังขึ้นมาตรึม
“อย่าเพิ่งแปลกใจ ไม่ต้องสงสัยกันเพราะเราสองคนไม่ได้ไปไหน เพียงแต่เรามีภารกิจที่ต้องทำ
จนไม่สามารถแบ่งเวลามาทำกิจกรรมดังเช่นที่ผ่านมาได้แล้ว ผมไม่ได้บอกความจริงกับทุกคนว่าผมกับรัน เราเป็น...?”
มันเว้นให้ลุ้นระทึก ทุกคนพร้อมใจกันเงียบเสียงลงทันตาลุ้นว่ามันจะบอกอะไรผมเองยังใจเต้นตึกๆตักๆ เตรียมรับสถานการณ์
เต็มที่ไม่ว่ามันจะบอกไปอย่างไร ผมพร้อมที่จะยอมรับโดยไม่คิดปฏิเสธ
“เราเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันมาตั้งแต่ม.ปลาย เพื่อนสนิทซี้ปึกร่วมเป็นร่วมตายกันมาก่อนนี้”
เสียงถอนหายใจโล่งดังขึ้นทันที เหมือนทุกคนลุ้นไปด้วยว่ามันจะบอกอะไร สาวๆหลายคนต่างยิ้มแก้มปริแสดงออกชัดเจนว่า
โล่งใจมากมาย คงคิดกันไปแล้วครับถึงได้ลุ้นตัวโก่ง พอมันเฉลยมาแบบนี้จึงพากันถอนหายใจเฉยเลย
“ที่สำคัญซึ่งพวกคุณยังไม่รู้ ว่าลึกไปกว่านั้นผมกับรันยังเป็น..” มันเล่นอีกแล้วครับ คราวนี้แต่ละคน
หลังตรงคอตั้งเงียบเสียงไปอีกรอบ ผมเริ่มจะหมั่นไส้จริงๆ ดันเล่นสนุกพาคนลุ้นกันตลอด เกือบจะแย่งไมฯมาพูดเสียเองเลย
ด้วยซ้ำ แต่ก็ยั้งใจไว้ไม่แน่ว่ามันจะบอกหรือเปล่า?
“ยังเป็นคนที่ครอบครัวของผม ซึ่งทุกคนรู้อยู่แล้วว่าทำธุรกิจเกี่ยวกับจิวเวอร์รี่ส่งออก ที่เราเลือกเรียน
คณะนี้เพราะทางครอบครัวผม ตั้งความหวังให้เราสองคนไปบริหารธุรกิจสานต่ออีกไม่กี่ปีนี้แล้ว ดังนั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เราทั้งคู่
ต้องแบ่งเวลาไปศึกษางานด้วยกัน ทำให้ไม่สามารถใช้เวลาในการทำกิจกรรมดังที่ผ่านมา ต่อจากนี้คงไม่ต้องมีใครสงสัยหรือ
แปลกใจถ้าเห็นเราตัวติดกันตลอด นั่นเพราะแต่ไหนแต่ไรมาเราก็ตัวติดกันมาตลอดและคงเห็นแบบนี้ตลอดไป ผมมีเรื่องแจ้งให้
ทราบบอกให้รู้กันเพียงเท่านี้” มันจบลงดื้อๆ ก่อนจะหันมาเอามือกอดคอผมพร้อมกับบังคับก้มหัวทักทายทุกคนก่อนพาลงจาก
เวที ทำเอาเสียงกรี๊ดสนั่นดังลั่นขึ้นอีกครั้ง ทั้งเสียงปรบมือทั้งเสียงเรียกชื่อเรา พอเดินผ่านโต๊ะไหนก็มีคนขอจับมือขอถ่ายรูป
แย่งซีนเด่นเป็นพระเอกไปเรียบร้อยเลย
ผมคิดว่าที่มันพูดออกไปทั้งหมด แฝงความนัยให้ใครต่อใครเอาเก็บไปคิดกันเอาเอง และคงไม่มี
ใครกล้าตั้งคำถามเชิงลึกคนที่คิดทันก็น่าจะเข้าใจว่ามันพูดมาขนาดนี้ได้บอกอะไรให้รู้บ้าง คนที่ซื่อเกินก็คงไม่รู้เรื่องมองในมุมว่า
ผมกับมันมีเป้าหมายชีวิตและภารกิจในอนาคตร่วมกันเลยสนิทกันเป็นเรื่องปกติ ส่วนที่หน้ามึนถึงรู้แต่กูไม่สนยังคงคิดวางแผน
เดินหน้าเข้ามาจีบเราทั้งคู่เช่นเคย
แต่ไม่ว่าจะออกมาในลักษณะไหน ผมก็ไม่หวั่นไหวเพราะยังไงเหยี่ยวหัวใจคนนี้มันเป็นของผมคนเดียว
ซึ่งผมมั่นใจเต็มร้อยทั้งคำพูดและการกระทำที่ผ่านมา มันคงไม่คิดนอกใจรับเอาใครเข้ามาแทนผมแน่ เพราะมันสารภาพรักผม
ไม่รู้กี่ครั้งแล้วพักหลังนี้ ว่าแท้จริงมันรักผมแค่ไหน ที่ชัดๆก็ตอนผมคว้าเหรียญทองเสียงกระซิบซึ่งดังอยู่ข้างหู ทำเอาผมหาย
เหนื่อยไปทันทีเพราะมันดันพูดให้ฟังว่า
“รันกูรักมึงวะ สุดยอดครับที่รัก” นี่คือคำสารภาพจากใจล้วนๆ ผมคือที่รักของมัน คือคนที่มันรัก
แค่นี้ก็สุขจนล้น เตรียมจัดหนักให้กับคนน่ารักที่เพิ่งประกาศท่ามกลางคนทั้งคณะว่า กินเด็กแล้วมีพลัง สุขคารัง สุขคารู คืนนี้
พรตเอ๋ยเดี๋ยวกูจัดให้รับรองมึงได้กินจนจุก สุขคารู สุขคารัง สมดังใจหวังแน่นอน มีหรือผมจะไม่จัดให้เมียรั่วแสนรักเล่าจริง
ไหม ในเมื่อมันออกจะชอบกินผมเสียด้วย บอกประจำว่ากินแล้วแซ่บบๆ ฮะฮ่าๆๆ!
อวสาน.
จบแล้วนะคะ กับ 'เหยี่ยวหัวใจ'
รอติดตามผลงานเรื่องใหม่ 'ลูกแก้วมังกร' พระเอกเด็กกว่าเยอะ แถมฝีมือดี ดีกรีนักฆ่า
นายเอกแก่อายุ แถมซึนอีก งานนี้องค์กรมาเฟียจะต้องได้สนั่นวงการอีกครั้ง เมื่อ ลูกแก้ว & มังกร ถือกำเนิด
ขอบคุณที่ติดตามกันมาทุกผลงาน เพราะมีคนอ่านที่น่ารัก จึงมีงานเขียนของลักษ์ในวันนี้
Luk. :กอด1: :3123: :L1: :pig4:
-
o13 o13 o13
-
:L2: :pig4:
ขอยคุณที่เขียนนิยายสนุกๆมาให้อ่านนะคะ
จะรอติดตามเรื่องต่อไปค่ะ
-
o13 o13
รอติดตามเรื่องใหม่จ้า
-
จบแล้ว สนุกมาก
เรื่องนี้ ตอนนี้กำลัง
รอหนังสืออย่างเดียว
o13
-
จบซะแล้ว
รอเรื่องต่อไปค่ะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
สนุกมากกกกก อ่านแล้วมีความสุขจังงง
-
ก็อดฮากับคู่นี้แล้วสิ
รักกันขำๆ ดูเลยกันแบบฮาปนซึ้ง
-
ว้าจบซะแล้ว
ไม่มีคู่อื่นๆในเซตนี้แล้วหรอค้า
ชอบจัง
แต่ไม่เป็นไร
รออ่านเรื่องต่อไปของคุณลักษณ์นะคะ ^^
-
จบแล้วเหรอ คงคิดถึงแย่เลยอะคู่นี้เขาน่ารักจริงๆ
:กอด1: :กอด1:
-
พรตฮาตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่องเลยนะ :m20:
-
จบแล้วหรอ
หวานได้อีกนะเนี่ย
^_______________^
รอติดตามเรื่องต่อไปเจ้า
-
ออร่าความสุขแผ่ซ่าน
-
ทั้งสองคนทำไมน่ารักอย่างงี้ :-[
ลุ้นให้ประกาศอย่างเป็นทางการ กลั้นหายใจอ่านกันเลย :m25:
จบซะแล้ว :sad11:
-
รอหนังสือมาส่งอ่ะ อยากอ่านตอนพิเศษ
-
บอกได้เลยว่าเรื่องนี้แซ่บจริงๆ :m11:
จะรอติดตามเรื่องต่อไปจ้า :กอด1:
o14 :pig4: o15
-
o13
สุดยอดชอบมากกกกก
:pig4:
สำหรับเรื่องสนุกๆนะคะ
-
จบแล้ว น่ารักมากสนุกด้วย
ขอบคุณค่ะ จะรออ่านเรืองใหม่นะ
-
จบแล้วอะ ซึ้งจัง ดีจัยกับพรตแล้วก้อรันด้วย ขอบคุณนะคร๊าบ
-
อ่านเรื่องนี้อมยิ้มทุกตอนจริงๆ
ขอบคุณมาก
เรื่องหน้าก็จะตามอ่านแน่นอนจ้า :L2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยย จบแล้วววว
รักกันนานๆน่ะจ๊ะ !! :bye2: :bye2:
-
น่ารํกมากเลยอะ พี่พรตน้องรันต้องอยู่คู่กันตลอดไป ^^
จะรอติดตามเรื่องใหม่นะ
-
พี่พรตขึ้นไปปล่อยมุกบนเวทีส่งท้ายให้รันเขินได้อีก คู่นี้หวานตลอด
-
:impress3: จบแล้ววววววววววววว
แต่แอบเสียดายที่ไม่ประกาศว่าเป็นแฟนกัน
-
อ่านแล้วสุขใจ :mc4:
น่าจะบอกให้คนอื่นเขารู้ไปเลยนะว่าเป็นแฟนกัน ^^
-
รอติดตามเรื่องต่อไป
o13 o13 o13
-
o13 ขอบคุณสำหรับเรื่องราว ฮาโคตร และจะรอติดตามเรื่องใหม่นะ
-
จบแล้ววววววว
สุดยอดดดดแห่งความรั่ว
จะติดตามผลงานพี่รักต่อไปค่ะ
-
อยากอ่านเรื่องใหม่
-
จบแล้ว :mc4: :mc4:
ขอบคุณมากครับ :pig4: :pig4:
ฮากระจาย ตั้งแต่ต้นยันจบ
:กอด1:
-
P'prot samaat kha thang bork rak baeb haa haa taem yang aeb prakart kwaamsampan pen nai nai hai chawbaan kaw sa duai,,hu hu hu...
-
ว้ากกกกกกก
กลับมาอีกทีพรตรั่วจบแล้ววววว
ขอบคุณมากนะค่ะที่เขียนเรื่องดีๆๆให้อ่าน
ปล. รออ่านเรื่องใหม่จร้า
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อำลาไปอีกเรื่อง ใจหายนะ อ่านทีไรยิ้มหัวเราะกับมุขรั่วๆของพรตตลอด
-
จบแล้วรั่วตั้งแต่ต้นจนจบเลย
-
จบแล้วอ่ะ :sad11:
อ่า พรตรันๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
จะรอตามเรื่องใหม่
:pig4:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: ขอบคุณสำหรับนิยายดีดี และ :mc4:สำหรับเรื่องใหม่ด้วยค่า
-
กินจนจุก สุขคารู สุขคารัง :laugh:
รออ่านเรื่องใหม่นะคะ ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดีแบบนี้ให้ได้อ่าน :pig4:
-
จบได้น่ารักมากค่าาา มีแอบบอกให้คนอื่นเก็บไปคิดต่างๆนาๆด้วย
รอเรื่องใหม่นะคะๆๆ เป็นกำลังใจให้ อิอิ
ปล.เรื่องคุณเเม่ของพี่วี อ่านเเล้วซึ้ง คิดถึงเเม่ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่วีด้วยนะคะ :กอด1:
-
พรตรั่วจบแล้ว
เค้ายังไม่ทันได้แซ่บกันอีกเลยอ้ะ(นังนี่ก็ตลอด==)
พรตรั่วเตรียมไปใช้ชีวิตแบบข้าวไม่ใหม่แต่รันมัน?แล้วใช่ไหม :-[
ติดตามเรื่องหน้านะคะ
-
เรื่องนี้เป็นอะไรที่อ่านแล้วยิ้มได้ทุกตอนเลย
ตอนแรกนึกว่าพรตจะประกาศความสัมพันธ์แบบตรงๆแล้วซะอีก
เล่นหอมแก้มโชว์คนอื่นเลยเนี่ย55
แต่ก็ยังเนียนได้
รอติดตามเรื่องใหม่ค่ะ
อยากอ่านเร็วๆ
-
จบได้น่ารักมากค่ะ
แต่แอบมีหื่นด้วย 5555
-
..... จบแล้ว!! =[ ]=!! ไม่น้าาาาา~ กำลังสนุกอยู่เลย...
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องนะครับ
ปล. รักเหยี่ยวรั่วสุดๆ~
-
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆค่ะ อยากให้มีตอนพิเศษ หรือบทส่งท้ายอีกได้มั้ยๆๆ
แถมหน่อยเถอะค่ะ T T
แต่ยังไงไม่ลืมติดตามเรื่องใหม่แน่ๆค่ะ =>
-
ขอบคุณที่เขียนนิยายสนุกๆมาให้อ่านนะคับ :กอด1:
:3123:สนุกมากๆ อ่านแล้วมีความสุขสุดอ่ะ :L2:
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ขอบคุณคนเขียนเช่นกันค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆอย่างนี้ :pig4:
จบอย่างนี้ก็มีเสน่ห์ดีนะคะ ไม่ต้องไปจนสุดทาง ให้คิดกันต่อ
แต่เราก็รู้ว่าเค้ารักกันและอยู่ด้วยกันตลอดไม่ได้จากกันไปไหน
ชอบรันและพรตไม่แพ้คู่อื่นๆเลยค่ะ ดูเหมือนเพื่อนกันด้วยซ้ำ
จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ :L1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
เย่ จบแล้ว จะมีตอนพิเศษ ออกมาอีกหรือเปล่าครับ ฝากไว้ให้คิดถึง กันหน่อยนะครับ
-
:m15:วันนี้ได้รับหนังสือแล้วน่ะค่ะ แต่ไม่เข้าใจ ทำไมไม่ใส่กล่องพัสดุให้อ่ะค่ะ แล้วก็ห่อกระดาษน้ำตาลให้ มันบางอ่ะ ถึงจะมีกันกระแทกตั้ง 1 ชั้นก็เหอะ เพราะไปรษณีย์ไทย ขึ้นชื่อ เรื่องการส่งของมากมาย เป็นเหตุให้ บ๊อคที่ได้มาบุบอ่ะ เสียใจหลายยๆๆๆๆ มีใครได้รับแล้วบ้างเอ๋ย มาบอกเล่ากันบ้าง ขอให้เค้าเป็นแค่คนเดียวที่มีปัญหาแล้วกัน ขอบคุณค่ะ
-
เข้ามาบอกว่าได้รับหนังสือแล้วเหมือนกันค่ะ
ตกใจตั้งแต่ได้รับพัสดุแล้วว่าหนังสือเยอะขนาดนี้ทำไมมาแบบห่อกระดาษน้ำตาลแทนที่จะเป็นกล่องไปรษณีย์
แกะดูข้างในมีกันกระแทกให้ก็พออุ่นใจบ้างค่ะ แต่พอเปิดดูบ็อกเซ็ตด้านใน ตรงสันกล่องบุบทุกมุมมากน้อยไม่เท่ากันตัวอย่างตามรูปค่ะ มุมที่เราถ่ายมาให้ดูคือมุมที่บุบเยอะที่สุดของเรา
อันนี้เป็นสภาพห่อพัสดุก่อนแกะค่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/bc2/e5eOJs.jpg)
ส่วนนี่คือรูปของมุมที่ยุบเยอะมากที่สุดของเรา
(http://image.ohozaa.com/i/a12/njLjDy.jpg)
อยากฝากถึงนักเขียนและคนจัดทำได้มั้ยคะว่าถ้าหากลดราคาให้แต่มาลดต้นทุนการจัดส่งแบบนี้ เราก็เหมือนได้ของมีตำหนิอะคะ เรายอมจ่ายเต็มราคาแต่ได้ของสมบูรณ์ให้สมกับที่เราอยากสะสมมากกว่านะคะ :m15:
-
เงอะ...จบแล้วเหรอเสียดายจังจะติดตามเรื่องต่อไปนะครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:m15: :monkeysad: :sad11:
ลักษ์รู้สึกเสียใจอย่างมากต่อปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างการขนส่ง ทั้งๆที่พยายามที่จะทำออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ส่วนที่บอกว่าปัญหามาจากการลดค่าจัดส่งนั้น จริงๆต้องบอกว่าเพิ่มค่าจัดส่งดีกว่าค่ะ แล้วตัวบล็อกเซทนั้นถึงจะแถมให้ แต่ตั้งใจทำมาก จนต้นทุนมากกว่า180 ขึ้นไปอีกเยอะ แต่ก็ยอมเพราะอยากให้ออกมาสวยแข็งแรง
ส่วนต้นทุนการส่งหนังสือชุดนี้เบ็ดเสร็จก็ 60 กว่าบาท
น้ำหนักของสินค้ารวมทั้งสิ้น 2 กิโล 2 ขีด เกินกำหนดของไปรษณีย์ที่จะส่งลงทะเบียนด้วยค่ะ(..ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ ยอมรับกันตรงๆ.. ) ถ้าจะลงทะเบียนกันกระแทกก็..200 บาทอัพค่ะ =*=
ส่วนกล่องของไปรษณีย์ ไม่มีความสูข 9 เซนติเมตร ไม่มีไซส์กล่องที่เหมาะสมเลย ความสูงได้ความกว้างความยาวไม่ได้ ความกว้างความยาวได้ ความสูงไม่ได้ หากเลือกได้ก็อยากได้กล่องที่พอดีสำหรับบล็อกเซ็ท เพราะเราก็ไม่อยากให้มีปัญหาเช่นกันค่ะ
เมื่อไม่มีกล่อง ก็พยายามหาแผ่นซีลกันกระแทกเกรดAมาป้องกัน เพราเราก็อยากให้ผู้รับได้ของที่ดีที่สุดในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุดค่ะ
แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นแล้วก็น้อมรับค่ะ
คุณpinten แจ้งรายละเอียดทางmailมาอีกทีน้ะคะ เป็นไปรษณีย์เขตไหน ขอบคุณที่ถ่ายรูปมาให้ดูด้วยค่ะ
ท่านใดที่มีปัญหาก็แจ้งเข้ามาทางmail หรือติดต่อหลังไมค์น้ะคะ เพราเช็ครายละเอียดได้ง่ายกว่า
เรื่องนี้เป็นบทเรียนราคาแพงสำหรับลักษ์เช่นกันค่ะ เพราะต้องจ่ายด้วยความรู้สึกที่เสียใจมากมาย
ลักษ์เสียใจและรู้ขอโทษจากใจจริงสำหรับผู้ที่มีปํญหา
แต่ในขณะเดียวกันลักษ์ก็รู้สึกขอบคุณเช่นกัน เพราะต้องเป็นผู้ที่ชื่นชอบในผลงานของลักษ์กันจริงๆ
ถึงได้เก็บผลงานลักษ์ไว้ในรูปแบบหนังสือ
ขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่ระลึกถึงกันในด้านดี เป็นกำลังใจทีดีค่ะ
แต่ในขณะเดียวกันลักษ์ก็มองโลกตามจริง หากอุปสรรคที่เข้ามาขัดขวาง ก็เพื่อให้เราเรียนรู้ที่จะต้องแข็งแรง
ขอบคุณในทุกกำลังใจ ขอบคุณในทุกเรื่องราวที่จะทำให้ลักษ์ได้เรียนรู้..
ขอขอบคุณด้วยผลงานที่กำลังจะมีขึ้น และจะพํฒนาผลงานให้ดีขึ้นไปค่ะ
Luk. :pig4: :กอด1:
-
จบแบบราบรื่น :กอด1:
-
อิจฉาคนได้หนังสือ เราคงวันจันทร์แหละเหอๆ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ boxก็บุบเหมือนกันค่ะทุกมุมเลยแต่ไม่ยู่ยี่เท่าไหร่ สภาพพอรับไหวค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
จบแล้วอ่ะ เสียใจ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ
รักพรตรักรัน รักคนแต่ง
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ สนุกๆ นะค่ะ
-
ขอบคุณเรื่องที่จะให้เปลี่ยน กล่องนะคะ และต้องขอโทษถ้าเราแลดูเรื่องมาก
เอาฝากมาคนเขียนและผู้จัดทำนะคะ เผื่อเป็นประโยชน์ในการทำหนังสือครั้งต่อไปค่ะ
แบบกล่อง
(http://image.ohozaa.com/i/543/bmRlg2.jpg)
ส่วนอันนี้อัตราค่าส่งไปรษณีย์ในไทยนะคะ ลองเช็คดูค่ะ เราก็ไม่แน่ใจคนเขียนเช็คกับที่ไหนนะคะ
(http://image.ohozaa.com/i/9be/49IFO2.jpg)
ส่วนเรื่องบ๊อก เดี๋ยวติดต่อไปค่ะ :L2:
-
:กอด1: สนุกมากค่ะ :L2:
-
สนุกจริงๆ ชอบมาก :L2: และได้รับหนังสือแล้วนะค๊ะ ที่มุมกล่องเป็นรอยนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรมากค่ะ โดยรวมสภาพดีค่ะ
รอเรื่องใหม่ค่ะ :L2:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ อิอิ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ กล่องอยู่ในสภาพดีค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้ว สภาพหนังสือเรียบร้อยดีค่ะ
-
:jul3:อย่างกับเรื่องนี้เป็นตอนพิเศษของคู่เลย สนุก มีมุขตลกเยอะดี
-
หวัดดีค่ะ มาแจ้งว่าได้รับหนังสือในสภาพสมบูรณ์ดี ไม่บุบใดๆทั้งสิ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
เล่นประกาศแปลนอนาคตกันเลย ข้ามขั้นคำว่าแฟนไปเยอะนะพรต :-[
-
o13 o13
น่ารักกกกก อ่านแล้วกรี๊ดดดด อ้ะ
พี่พรตน่ารักเวอร์ พี่รันโดนใจ ~
-
อำลาวงการได้เริ่ดมาก ชอบค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วนะค่ะ ที่มุมห่อหนังสือมีรอยขาดนิดหน่อย
แต่ไม่เป็นไรมากค่ะ โดยรวมสภาพดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
:man1: :man1: :L2: :L2: :L2:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ
หน้าปกสวยมากค่ะ
มุมหนังสือขาดนิดหน่อยแต่ไม่เป็นไรสภาพยังดีมาก
กล่องบุบนิดหน่อยค่ะแต่โอเคดีค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ มุมกล่อง3ด้านบุบไปพอประมาณแต่ไม่เป็นไรค่ะเข้าใจค่ะว่าเป็นเหตุสุดวิสัย ในส่วนของเราเราโอเคค่ะ :กอด1:
-
เราจะมาแจ้งปัญหาเรื่องบ๊อกเซ็ตค่ะ
ของที่ได้มาสภาพห่อมันไม่เป็นห่อเลยค่ะ เพราะกระดาษที่ห่อมันบางมากจนขาดกลางเลย
ทำเอาแม่เรารู้เลยว่าเราซื้ออะไรอีกทั้งราคาเท่าไหร่เพราะติดอยู่บนสันหนังสือ แง่มๆๆ
พอเห็นสภาพภายนอกเราไม่ต้องเดาเลยถึงสภาพของของใน แงๆๆ
สันมุมนึงบุบกระจาย จนกินไปถึงมุมหนังสือเล่มนึงยู่ตามมาเลยอ่ะ :sad4:
บ๊อกมีขาดนิดนึง น่าจะเป็นตอนจัดทำอ่ะค่ะ เราเลยเอาสก็อตเทปแปะไว้กันขาดมากกว่าเดิม
แต่บ๊อกที่บุบเราพยายามดันให้มันเข้าที่มันก้อไม่ได้ตามใจ
หนังสือก้อยับยู่ไปหนึ่งเล่ม เราเสียอารมณ์เลยพยายามไม่แตะมัน เพราะเห็นแล้วช้ำหัวจิตมาก
ถ้าอยากเห็นรูปเราจะพยายามหาทางส่งให้ดูนะคะ เพราะตอนนี้ทอสับเรามันป่วยอยู่ ไม่อย่างนั้นจะส่งให้ดูค่ะ :call:
ปล....เราแจ้งไว้ทั้งทางหน้าบอร์ดและ PM นะคะ
-
ได้รับหนังสือเมื่อวานค่ะ
หนังสือ+กล่อง ก็ดีค่ะบุบ
นิดหน่อยแต่ก็โอค่ะ :pig4:
-
เป็นเรื่องราวที่น่าติดตามและน่าอ่านมากมาย
จบเร็วและกระชับเนื้อหา ขอบคุณมากครับ :pig4:
-
:กอด1:
-
จะเข้ามาบอกว่าได้รับหนังสือแล้วนะคะ
สภาพกล่องก็บุบทุกมุมข้างละนิดละหน่อย
เห็นแล้วก็เสียดายอะ ถ้าไม่บุบคงจะสวยกว่านี้มากๆ
ก็เลยอยากเสนอถ้ามีการจัดทำแบบนี้อีกรอบหน้า
ให้คนที่จะซื้อเลือกเอาเลยคะว่าจะให้ส่งแบบไหน
เพราะเรายอมจ่ายในส่วนนี้เองนะ ถ้าใส่กล่องแล้วจะฟรีไม่ได้อะ
คิดว่าคนที่ซื้อส่วนใหญ่ก็น่าจะคิดเหมือนกัน เพราะซื้อเก็บก็ต้องอยากได้ที่มันสภาพดีที่สุดอะ
เราไม่ได้เข้ามาว่านะคะ แค่อยากเสนอแนะเฉยๆ
เพราะเราเข้าใจว่าเป็นเหตุสุดวิสัย
ป.ล.ทำไมเล่มเหยี่ยวไม่มีที่คั่นอ่าาาา
เรื่องนี้ไม่ได้ทำเหรอค๊า เป็นเล่มเดียวที่ไม่มี T_T
-
ทำไมเราส่งข้อความไม่ได้อ่ะ :a5:
ถ้ายังไงเราเมล์ไปนะคะ ทอสับไปซ่อมกลับมาแล้วจ้า
-
:mc4: เข้ามาบอกได้รับหนังสือแล้วนะครับบ็อกมุมบนมุมเดียวที่ยับหน่อยแต่ไม่มาก
พอดีพี่ไปรแถวบ้านเขานิ่มนวลไม่รุนแรง
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ
กลัวกล่องยุบเหมือนกันลุ้นตั้งนานกว่าจะได้
พอได้หนังสือมาแล้วมุมยุบเยอะเหมือนกัน
และขางล่างขาดด้วยค่ะ
แต่ไม่เป็นไรค่ะเข้าใจว่าการเดินทางมันไกล
เสียดายเล็กน้อยเพราะทำใจไว้บ้างเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณมากค่ะกล่องสวยมาก
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
งืออ จบซะแล้ว แถมตอนพิเศษมั้ยอ่ะ หุหุ
ขอบคุณที่ผลิตผลงานดีๆมาให้อ่านนะค่ะ
-
=w= ได้รับ Boxset แล้วค่ะ สภาพดี หนังสือกริบมากๆ โชคดีไปเนอะ
ได้อ่านเม้นท์ของท่านอื่นก็ขอแสดงความเห็นใจจริงๆ เสียดายจัง ถ้าไม่บุบไม่ยุบคงแฮปปี้มากๆ
หวังว่า ความรั่วเทพของเหยี่ยวพรตจะเยียวยาจิตใจทุกท่านนะคะ
to.. khun Luk แล้วจะอุดหนุนดุนดันกันไปเรื่อยๆน๊า :L2:
-
อ่านจบเรื่องนี้ไม่รู้ขำไปกี่รอบบคะพรตนี้แบบฮ่าเทพมากอะ ขำได้อีก
o13
-
น่ารักตั้งแต่ต้นจบเลยครับ..^^
-
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
จบแล้วคับ จะรออ่านเรื่องต่อไป
-
กลับมาอ่านอีกรอบ อิอิ คิดถึงเหยี่ยวรั่ว หุหุ
สนุกมากมาย
ขอบคุณนะฮ๊าฟฟฟฟฟ
-
#แจ้งข่าวสำคัญผู้จองหนังสือมนต์มารค่ะ#
สำหรับหนังสือของพี่วี เรื่อง 'แม่พระของวี'
ต้องขอโทษผู้ที่จองหนังสือทุกท่านค่ะ เกิดเหตุสุดวิสัย เนื่องจากพี่วีติดภารกิจสำคัญทำให้เรื่องนี้ยังไม่จบ
จึงไม่สามารถพิมพ์ออกมาแถมตามที่ลักษ์เคยบอกไว้ได้
คงไม่มีอะไรมาจะทดแทนหนังสือของพี่วีได้ ณ ตอนนี้ที่ลักษ์ได้ทำก็คือ
1.ลดราคาหนังสือลงไปอีก (..เนื้อตัวถลอกไปหมดแล้วววคร้า..คงไม่มีใครเชื่อ..กระซิกๆ ><)
2.สำหรับผู้จองและโอน 100 ท่านแรก ฮืม..ไม่เรียกว่าแถมดีกว่า เอาเป็นว่าลักษ์จะส่งหนังสือที่ชอบเป็นการส่วนตัว ให้ไปด้วย เคยอ่านแล้วชอบค่ะ เป็นของนายแพทย์อาจินต์ บุณยเกตุ ไม่บอกชื่อเรื่อง ไปดูเอาเองค่ะ ^^
จริงๆตอนแรกก็เคยตามหาเรื่องนี้อยู่นานค่ะ จนตอนหลังไปเจอที่นึง เค้าพิมพ์เพื่อบุญตอนนี้ก็เลยต้องได้มีวาระทำบุญ
ก็ให้coverต้นทุนหนังสือ แล้วก็เอาบุญส่งมอบให้ท่านอีกทีค่ะ อ่านแล้วชอบเหมือนลักษ์รึเปล่า บอกกันมานะคะ ^^
3.จากเดิมที่ลักษ์จะมีตอนพิเศษในเรื่อง 5 ตอน จะเพิ่มเป็น 7 ตอน ตามรายชื่อตอนดังนี้ค่ะ
ตอนพิเศษ 1 ทลายแก็งค์ค้ามนุษย์
ตอนพิเศษ 2 ธรรตรัย ออน ทอป
ตอนพิเศษ 3 วิวาห์ชื่นคุ้มดงพญา
ตอนพิเศษ 4 4 หนุ่มปราบผีปอบ
ตอนพิเศษ 5 สู้คุณไสยหมอพม่า
ตอนพิเศษ 6 ลูกของพระลักษมณ์
ตอนพิเศษ 7 สงกรานต์งานบุญ
ส่วนท่านผู้จองมนต์มารและทราบเหตุที่มาที่ไปดังกล่าวข้างบนแล้ว
ก็เปิดโอนตามละเอีดนี้เลยค่ะ
@@เปิดโอน@@
เปิดโอนนิยาย 'มนต์มาร' รายละเอียดหนังสือ
1.ปกกระดาษอาร์ต 270 แกรม พิมพ์สี่สี พร้อมเคลือบมัน เข้าเล่มไสกาว
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา 75 แกรม พิมพ์ขาวดำ
3.ทุกเล่มมีที่คั่นหนังสือแถมให้
4.ขนาดรูปเล่ม ไชร์ 14.8 x 21 เซนติเมตร
5.หนังสือมีจำนวน 1 เล่มจบ ความหนาจำนวนหน้ากระดาษ 360 หน้า
ราคาหนังสือ 400 บาท สั่ง 2 เล่ม 800 บาท
ค่าจัดส่ง 50 บาท ค่าจัดส่ง ฟรี
รวมทั้งสิ้นทั้งหมด 450 บาท รวมทั้งสิ้น 800 บาท
สำหรับผู้ที่สั่ง 2 ชุด ฟรีทันทีค่าจัดส่ง
โอนได้ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 31 มีนาคม 2555 นี้ค่ะ
**นิยายของลักษ์ทุกเรื่องที่เคยพิมพ์และจะพิมพ์ จะไม่มีการreprintใหม่ใดๆอีกค่ะ เปิดจองและพิมพ์รอบเดียวเท่านั้นค่ะ**
6.กรุณาโอนให้มีเศษเป็นจุดทศนิยม2ตำแหน่งค่ะ เช่น 450.02 หรือ 450.03 เป็นต้น เพื่อสะดวกในการเช็คการโอนของท่านค่ะ
หมายเหตุ : การแจ้งโอน
เปิดโอนตั้งแต่บัดนี้ ปิดโอน 31 มีนาคม 2555
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........ไทยพาณิชย์............สาขา แยกท่าเกษตร...................
เลขที่บัญชี......120-221-608-9...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....ลักษนารี วิชาลัย (Luksanalee Wichalai)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:Subject: แจ้งโอน นิยายเรื่อง มนต์มาร
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 450.10 หรือ 450.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ
แต่ขอให้เก็บหลักฐานการโอนไว้ค่ะ เช่นslipการโอนจากตู้atmเป็นต้น**
รูปปกหนังสือ
(http://image.ohozaa.com/i/4c3/9xnqbO.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/vVU3y82s1nhiT8hW)
-
ชอบคู่นี้ครับ... ^ ^ อ่านแล้ว อมยิ้มกับความ โต (แต่ตัว) ของพี่พรต ฮ่า ๆๆ
-
ต้องบอกว่ารั่ว...พอกัน ฮ่า ๆๆๆ
หวานไม่มาก แต่น่ารักกกกกกกกเยอะ ครับ ^__^
-
“พี่ไม่ได้อยากจะมีใครสักคน..เพื่อเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปของชีวิต แต่!..เเค่อยากได้ใครสักคน มาใกล้ชิด..เเล้วทำให้ชีวิตไม่ขาดหาย"
เล่นเอาฮา น้ำตาไหลเลยประโยคนี้
-
มิน่า ผู้ชายถึงหันมารักกันเอง เพราะว่า "ไม่อยากรับใช้สตรีตลอดกาล " นี่เอง ฮ่า ๆๆๆ
-
ต้องขอบคุณคุณ Luk โดยเฉพาะ พี่พรต ที่ทำให้การทำงานวันนี้มีรอยยิ้ม ฮ่า ๆ
(แถวบ้านเรียก...อู้ เอิ๊ก ๆ)
-
สนุกมากๆค่ะ
พรตน่ารัก :-[
-
จิ้มไว้ก่อนเพิ่งเริ่มอ่านครับ ^______________^
-
ThankS
-
ชอบคู่นี้มาก จนทำให้รู้สึกว่าเรื่องสั้นไปหน่อย :กอด1:
-
ชอบคู่นี้มากครับ
ติดตามมาตั้งแต่เรื่องตะเกียงพิเศษ
คนเขียนเก่งมากครับแต่งเรื่องได้สนุกมาก
o13
-
ตามอ่านมาเกือบทุกเรื่องแระ มาสุดๆ ก็เรื่องนี้อ่ะ ยิ้มได้ทุกตอน แล้วยังแฝงความเข้าใจกันของคู่รักได้ในทุกตอน..ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆ มาให้อ่านนะครับ..
-
อ่านรอบที่ 3 แล้ว .. รักมากมายจริง ๆ คู่นี้...รักสุด ๆ ...
อยากให้ท่าน LUX แต่งคู่นี้อีกครั้งจังเลยเอาช่วงที่เป็นหนุ่มใหญ่นักธุรกิจแล้ว...
มันน่าจะมีเรื่องให้จิ้นมากมายนะ..เพราะทั้งหล่อทั้งรวยและเทห์สุด ๆ ทั้ง 2 คน....
ยังไงฝากพิจารณาด้วยนะคร๊าบบบบบบบบ...... o13 o13 o13 o13 o13
-
อ่านเรื่องนี้แล้วรั่วมากค่า 555 ไม่ไหวแล้ววว อิอิ ฮากลิ้ง ไม่เครียดเลยค่า
-
เสียดายที่ไม่มีreprint อยากให้มีอีกจังซื้อไม่ทันนะค่ะ
-
พรตฮาได้ตลอดจริง ๆ นึกว่าจะบอกให้ชัดแจ้งแล้วนะนั่น วิธีการพูดของพรตไม่เหมือนใครจริง ๆ
-
:m20: :m20: :m20::laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
สนุกมากครับ ฮากลิ้งเลย
:pigha2: :pigha2: :m20: :laugh: :laugh: :oo1: o18 :pigha2: :laugh: :m20:
-
อิอิ อยุ่ไหนมานะเราตกข่าวตั้งนาน พึ่งเจอพี่เหยี่ยวรั่วกับสิงห์รัน อิอิ
สนุกโคตร เหยี่ยวก็ขยันรั่วเสียจริง
-
ตามจนจบไตรภาค ขอบอกว่าสนุกมากๆ วางไม่ลงจริงค่ะ o13
เรียนมหา'ลัยเลยเหลือแค่สามหนุ่ม ถ้าครบแกงค์เห็นทีเหมาหมดทุกตำแหน่งแน่นอน
ขอบคุณคุณลักษณ์สำหรับนิยายสนุกๆ :pig4:
จะไปติดตามผลงานเรื่องต่อไปคะ่
-
ThankS
-
ชอบพี่พรตอะ รั่วได้อีก ฮาจริงๆ
-
ลองเข้สมาอ่านตามคำแนะนำจ้า
:pig2:
-
มันรั่วจริงๆๆๆๆๆๆ o13
-
อ่านจบรวดเดียวเลยยยย
น่ารักจังง~
-
o13 ถึงพึ่งจะอ่านไปได้ไม่กี่ตอนแต่ก็ชอบมากๆเลย 555+ :laugh:
-
สนุกมากมาย น่ารักมากอ่ะ
ชอบที่สุด พี่พรตนี่รั่วได้อีก
จะไปตามอ่านเรื่องที่เหลือต่อจ้า
-
คิดถึงพรต คิดถึงรัน
ไม่อยากให้จบเลย :o12:
อยากให้มีตอนพิเศษออกมาเรื่อยๆ :sad4:
สุดท้ายขอบคุณคุณ Lux มากนะคะที่ผลิตผลงานดีๆออกมาให้พวกเราได้ติดตามกันค่ะ :pig4:
-
สนุกมากเลยค่ะ
พรครั่วได้อีก :m20: :m20: :laugh: :jul3:
-
เป็นนิยายที่อ่านแล้วเบิกบานใจเป็นที่สุด :m4:
-
คู่นี้รักกันโหดมันส์ฮาเนอะ >///<
-
กรี๊ดดดดดดด พรตน่ารักมากกกก ><
รั่วสมฉายา อยากเจอแบบนี้ซักคน 555555
-
จบหวานๆ น่ารัก :impress2:
-
เข้ามาอ่านอีกเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วนี่?....อ่านยังไงก็ไม่เบื่อจริง ๆ
รักคู่นี้สุด ๆ อยากให้คุณ Lux แต่งคู่รักคู่นี้ในช่วงของการเป็นผู้ใหญ่วัยทำงานบ้าง
น่าจะมีอะไรที่สุด ๆ มาแน่อันเนื่องมาจากความรั่ว ความน่ารัก และความคิดที่บวกตลอด
ของสุดหล่อพี่พรตที่จะทำให้สิงห์รันต้องปวดหัว และหึงสุดขีด
-
:pig4: สนุกมากๆๆ อ่านไปยิ้มไป หัวเราะไป o13
-
น่ารักค่ะ ขอบคุณนะคะ
:กอด1:
-
คู่นี้เป็นคู่ที่ชอบมากๆๆๆๆ เสียดายเรื่องน่าจะยาวกว่านี้
ยังอยากเห็นความรั่วของไอ้พี่เหยี่ยวอีกเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยังไงก็จะติดตามผลงานของคุณLukต่อไปค่าาา :กอด1:
-
พรตรั่วจิงอะไรจิง คู่นี้น่ารักเกินนนนนน :o8:
ชอบมากค่ะ o13
-
อ่านรอบที่ 1.2.3.4.5.6........นับไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยยยย.....
ชอบคู่นี้มาก..ไม่ซิต้องบอกว่ารักคู่นี้จริง ๆ อ่านแล้วอ่านอีก เจาะอ่านเฉพาะของรันพรตจากตะเกียงแล้วเข้ามาอ่านต่อในนี้เลย
มันเป็นอะไรที่ลงตัวมาก ๆ คุณ Lux แต่งภาคต่อตอนวัยทำงานให้อ่านเถอะน๊า...Please...... :call: :call: :call:
-
เริ่มก็ฮาแล้ว ติดตามตอนต่อไปจ้า ^_^
-
รั่วจริงอะไรจริง :m20:
ฮาได้ทุกสถานะการณ์
-
เรื่องนี้ฮามาก :m20:
-
ขอให้เหยี่ยวพรตสุขคารูตลอดไปนานๆนะ อ่านแล้วขำตลอดเลย
-
แหะๆ ตามมาแล้ว สำหรับคู่นี้ จะกด +1 ให้ก็ไม่ได้ยังไม่ครบ 24 ชม.
อดใจไม่ไหวต้องขอเม้นต์ แถม +เป็ดให้ตอนแรก สำหรับปุจฉา-วิสัชนา สุดรั่วก่อนเลยค่ะ :jul3:
-
เหยี่ยวรั่วน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก :m3:
อ่านตั้งแต่ต้นเรื่องจนบัดนี้อ่ะ ยังยิ้มไม่หุบ ปวดแก้ม แถมฮาจนปวดท้องอีก...
คุณลัก สุดยอดมากๆ สรรหาแต่ละมุขมาให้เหยี่ยวรั่วได้แบบฮาจนจะตกเก้าอี้เลยเชียว :jul3:
แบบนี้รันไม่รักไม่หลงได้ยังไง คนอ่านยังรักยังหลงด้วยเลย..
ประทับใจที่เหยี่ยวไม่ซึน ทำไรชัดเจนตลอด มีน้ำใจ อัธยาศัยดี...
อ่านไปลุ้นไป รัน-พรต จะมีดราม่ามั้ยหนอ นึกภาพไม่ออก แล้วไม่นึกอยากให้เหยี่ยวเศร้าด้วย..
+1 แทนคำขอบคุณ สำหรับนิยายสนุกสนานเฮฮาน่ารัก :กอด1:
ปล. ขอโดดไปอ่านภาคของบอมเบย์ต่อเลยนะคะ
-
ชอบมากกกกกกกกกกก รั่วได้รั่วดีจริงๆพี่พรต o13
:กอด1:
-
หนุกมาก เหยี่ยวรั่วได้อีก :m20:
-
สนุกมากครับ อ่านแล้วยิ้มไปด่าไปว่า รั่ว จริงๆ :laugh:
-
เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่าน
รู้สึกตัวเองพลาดไปมากๆเลย
น่าจะอ่านให้เร็วกว่านี้(ทั้งที่เพื่อนก็แนะนำ แต่ขี้เกียจเอง)
พรตรั่วได้ใจมากๆเลย อ่านเรื่องนี้ไม่มีตอนไหนที่เครียดสักตอน
รันก็คอยรับมือพรตได้ทุกสถานการณ์จริงๆ
คู่นี้น่ารักทุกตอนเลย o13
-
นายพรตรั่วได้ทุกสถาณการจริงๆสมกับชื่อเหยี่ยวรั่ว
-
ตามมาจาก ตะเกียงพิเศษ ฮามากกกกอ่ะ :m20:
พรต รั่ว ได้ใจ
รัน น่าร๊ากกกอ่ะ
อ่านไปยิ้มไป ฮาท้องคัดท้องแข็ง ขำจนน้ำตาเล็ด
คู่นี้ได้ใจไปเต็มๆ ไม่ผิดหวังจริงๆ o13
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอกอดหน่อยน้าาา :กอด1:
-
ตามอ่านซีรีย์นี้จนจบแล้วค่ะ
สนุกมาก ทุกคู่เลย อ่านไปยิ้มไป
ปิดฉากซีรีย์นี้ด้วยขากรรไกรที่แทบจะค้าง 5555555555
สุดยอดมากค่ะ
-
เอ้ยยย ชอบเรื่องนี้
แนวกล้ามชนกล้ามนี่แหละของโปรด
เอิ้กๆๆ สนุกมากค่ะ o13
-
555555+
แซบบบบบบบบ อย่างแรง เรืองนี้ (:
o13 o13 o13
-
จบแล้วรั่วมากตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ่ะพรต 55555
ยกนิ้วให้สิงห์รันที่คุมเหยี่ยวรั่วได้อยู่หมัดนะ
-
สนุกจริงๆ แต่บางทีก็แอบอยากให้พี่พรตเป็นฝ่ายรุกบ้าง แล้วก็อยากให้รันทำซึ้งแบบแสดงออก ถึงทั้งคู่จะมาดแมนโคด แต่ถ้ามีหวานๆอ่อนโยนอบอุ่น จะครบรสเลยทีเดียว :o8:
-
กำลังจะโอนตังไปให้แล้ว ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกก
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เรื่องนี้น่ารัก รั่วได้ใจ จริงๆค่ะ
-
มันรั่วจริงๆ
ฮาน้ำตาไหลเลย
:m20:
-
แฮปปปี้มากครับๆๆๆ
ผมชอบมากกกก สนุกๆๆ
ขอบคุณที่แต่งเรื่ิองราวดีๆแบบนี้มาาาให้ผมและคนอืืนได้อ่าน
ขอบคุณครับ ผมรักคุณ ผู้แต่งงงงง!!!!
-
รั่วได้ใจแถมแซ่บเวอร์!! เลยพรต :m20:
จะติดตามผลงานเรื่องอื่นๆนะฮะ :')
:bye2:
-
ชอบเรื่องนี้มากมายเลยจ้าาาาาาาาาาาา
ตั้งแต่ได้อ่านผลงานของคุณ Lux มารู้สึกประทับใจและชอบทุกเรื่องเลยค่ะ
สำหรับเรื่องนี้ พรต x รัน
พรต >>> รั่วได้จมากกกกก แอบชอบเวลาพรต รั่วเพราะหึงรัน 5555555
รัน >>> ชอบรันดักทางพรตได้ตลอดเลย 5555
-
อ่านแล้ว หลงรักเหยี่ยวรั่วพรตตัวนี้จริงๆ
อิจฉารันอ่ะ *^^*
-
อ่านจบแล้ว หนุกหนานมากมาย
ตามไปอ่านต่อเรื่องหน้า
:bye2: :bye2:
-
สนุกจังค่ะ ไม่อยากให้จบเลย ชอบคู่นี้มาก ๆ อ่ะ
ฮาได้อีกอ่ะ แถมขี้หึงตลอดจนน่ารักอ่ะ
น่าร๊ากกกกก :กอด1:
-
:man1: :man1: :man1:
-
นายเอกฮามาก ช่างพูดช่างเจรจาจริ๊งๆ
พรตกับรัน หล่อ เท่กันทั้งคู่เลย และคู่นี้รักกันมั่นคงมาก
ขอบคุณผู้เขียนคะ :pig4:
-
เพิ่งอ่านถึงตอน 14 เลือดพุ่งงง =.,=
-
มาอ่านอีกรอบก็ยังฮาไม่รู้ว่าจะลงยังไง
แถมยังมาจับผิดน้องรันอย่างนึงนะ..
-พอได้ตามประสงค์มันดึงกางเกงในผมล่นลงไปกองปลายเท้า ปล่อยให้ผมใช้เท้ายันถอดให้พ้นตัวซะเอง
-ผมตอนนี้คงบูดเป็นตูดลิงไปแล้วเสือกปล่อยผมนอนแผ่อยู่บนโซฟาทั้งที่ตอร์ปิโดชี้โด่จนหัวโผล่พ้นขอบกางเกงในอย่างไม่สนฟ้า
บทอัศจรรย์หลังไปฉลองเดือนมหาลัยมา 2 ประโยคนี้มีนขัดกันนะลูก..อิอิ...
อ่านไม่รู้กี่รอบแต่มาบอกเอาตอนนี้ ก็เพราะมันอ่านจนขึ้นใจแล้วไง... :mew1: :mew1: :mew1:
-
โอ้ยย สนุกมากกก สิงห์รันกุนซือเทพ เหยี่ยวพรตจอมรั่ว เหมาะสมกันฝุดๆๆ ฮาพรตมากกก พิแกรั่วขั้นสุดยอด แต่พอบทจะหวาน ไม่ใช่แค่รันที่เขิลนะ คนอ่านยังเขิลลล ท่าพรตจะน่าลัก(พาตัว)เอร้ยย น่ารักขนาดนี้นะ มาหอมแก้มคนอ่านเลยดีกว่า (รัน:เหล่ด้วยหางตา) อึ้ย ท่านรันขา นู๋ล้อเล่ง นู๋มิกล้าหอม ท่านพรตของท่านรันจริงๆๆหรอกค่า แต่แอบหอมน่ะนะ คริคริ (แหงะ โดนท่ารันโบก) แหะๆๆ เพ้อไปเรื่อย ไปอ่านคู่พี่บอมย์ต่อดีกว่า
ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายดีๆรั่วๆๆน่ารักๆแบบนี้นะคร่า
-
กลับมาอ่านเรื่องนี้หลายรอบมากอ่ะ โคตรชอบเลย
แทบจำไม่ได้ว่ากลับมาอ่านเรื่องนี้กี่ครั้งแล้ว แต่บ่อยมากจริงๆ
อ่านกี่ทีก็ไม่เบื่อ อ่านกี่ทีก็ยังขำเหมือนเดิม
คงจะตกหลุมรักเรื่องนี้จริงๆ
-
พรตรั่วมากกกกกกก
:a9:
-
ตามมาทันทีที่ตะเกียงจบ
:hao7:
........
ให้รันอุดรูรั่วของพรตต่อไป
สงสัยว่าอุดแค่รูเดียว พรตก็เลยยังคงรั่วต่อ :laugh:
-
ชอบพรตที่สุด
:z3: :z3:
-
:hao6:
จบแล้ว
ไปอ่านภาคต่อก่อนนะคับ
ขอบคุณครับ
:mew3:
-
ชอบคับ สนุกมาก พรตรั่วได้อีก ไม่น่าจบไวเลย :o8: :-[ :impress2: :serius2: :oo1:
-
รั่วสุดๆอ่ะ เมียพี่รัน 555
-
พี่พรตเริ่มชินกับคำว่า ผัว เมีย แล้วนะคะ อิอิ
-
ชอบรันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
กลับมาอ่านอีกรอบ ฮาเหมือนเดิม อิอิ ^^
-
กลับมาอ่านอีกรอบก็ยังรัก....คู่รักบันลือโลก..คู่รักสนามรบ .....ของอิป้าอยู่ดี
อยากให้มีภาคสาม ภาคของสูงวัยจะเป็นไงน๊า....อ่านภาควัยทำงานว่าดูดีมากแล้ว
ภาคสูงวัยนี่น่าลุ้นเนอะ...
-
:laugh: :กอด1: ตามมาอ่านพรตกับรันแล้ว พรตรั่วได้เสมอต้นเสมอปลายดีจัง เรื่องบนเตียงก็เด็ดไม่แพ้ความรั่วจริง ๆ
-
อ่านแล้วอยากอ่านอีก สนุกมากมายเลยค่ะ o13 o13 o13 o13
-
สำบัดสำนวนกันทุกตอนคล้องจองไม่หยุด
รั่วได้ใจ พาลให้คนรอบข้างมีความสุขจริงๆ :hao7:
พรตจ๋าา น่ารักกก 555+ ไม่เคยเจอรั่วขนาดนี้
บทจริงจังก็สุดยอด ด่าตุ๊ดเหวอ555+ :m20:
สนุกมากจ้า o13 o13 o13
-
สนุกมากเลยค่ะ พรตรั่วสุดใจ ยิงมุขกันตู้มต้ามเลย :m20:
ตั้งแต่เริ่มจนจบพรตก็ยังเป็นคนเสอมต้นเสอมปลายจริงๆ ช่างเป็นคนที่มุขมหาศาลลลล ล ล ล ล เลิฟยู้~~~ :L2:
-
o13
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ขอบคุณนะคะนิยายสนุตลกน่ารักมากเลย :pig4:
-
ขอบคุณครับ สนุกมาก ๆ เลย พรตโคตรรั่ว รันโคตรเท่
-
:กอด1:
-
น่ารักดี. รั่วได้ใจสุดๆๆๆ. ขอบคุณค่ะ.
-
อ่านจบในวันเดียว รักพรตกับรันมากจริงจัง เป็นคู่ที่อ่านแล้วไม่เครียดเลยสักนิด สนุกและขำตลอดทั้งเรื่อง
บอกตามตรง สไตล์เราชอบแนวคู่นี้มากกว่าคู่ตะเกียง
แล้วก็ รักพรตมากที่สุด 5555555555555555555555555555555 หัวเราะลั่นห้องเกือบทุกมุขที่เฮียแกปล่อยออกมา แหม คมได้คมดีจริงๆ บางประโยคเขินเลย 55555555555555555555555 โคตรชอบ อารมณ์ขันตลอดเวลา แต่พอจริงจังก็น่ากลัว ที่สำคัญ เนื้อหอม แถมยังแมนๆ โคตรรักเลย พอมีรันเป็นคนเจ้าเล่ห์ขี้หึงแต่ไม่เยอะเกินไปจนน่ารำคาญ ก็ยิ่งชอบ ยิ่งตอนพรตหึงนี่ก็ไม่หน่วงให้น่ารำคาญเล่น แต่ดันทำให้ขำกร๊ากกกเสียมากกว่า ประทับใจมากค่ะ
o13 :-[
ถ้าเป็นเรานี่คงต้องแกล้งจีบน้องรัน ให้พี่พรตหึงซะแล้ว ชักโรคจิตอยากโดนพรตด่า 55555555
-
สนุก น่ารักมาก ๆ ครับ พรตโคตรรั่ว รันโคตรเท่
ขอบคุณครับ
-
:L1: :กอด1: :mew1:
-
โอ้ยย รั่วซะอมยิ้มแก้มปริจนแม่หาว่าเป็นบ้าเลย 5555 :-[
ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
รั่วไปอีกรั่วเสมอต้นเสมอปลาย เหมือนจะเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว
-
ชอบๆๆๆๆ สนุกมาก แต่หน้าจะมี มาม่าสักนิด อิอิ
-
ขอบคุณที่แต่งให้อ่านนะคะ
-
:mew1 ชอบ
-
ขอบคุณนะคะ อ่านจบแย้ววว :กอด1: