[yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)  (อ่าน 559529 ครั้ง)

ออฟไลน์ capool

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 292
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
 :mc4:  เย้ๆๆๆ ในที่สุดก็ดีกันแล้ว   :katai2-1:  โล่งอกสักที เอสเตรียมควงเมียออกงานแล้ว ฮุๆๆๆ

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
กว่าจะดีกันน้ำตาแตกเป็นปี๊ปๆ
โล่งใจสีกทีนะทั้งสองคน :กอด1:

Solo009

  • บุคคลทั่วไป
โล่งใจไป ดีกันแล้ว จะออกมายังไงแล้วแต่คุณวิเลยครับ
ปล.ดูแลสุขภาพตัวเองและคนที่รักด้วยนะครับ

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



ตอนที่85ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร...







ตกเย็น.... เอสนัดกรให้ไปบ้านพี่โอบเป็นเพื่อน

ตัวน้ำเองยังรู้สึกเข้าหน้าพี่โอบไม่ติดเลยตกลงกลับบ้านตัวเอง รอเอสกลับไปเล่าความ

ให้ฟังทีหลัง ถึงแม้ในใจคนน่ารักอยากตามไปปรับความเข้าใจด้วยกัน แต่ก็ยังคิดลังเล

รอไว้วันหลังท่าจะดีกว่า กึ่งๆเหมือนลองให้คนรักหน้าหล่อไปหยั่งเชิงลองใจอีกฝ่ายดู.....


เอสแวะไปรับกรแล้วมารถคันเดียวกัน เมื่อจอดรถหน้าบ้านเดี่ยวสองชั้นที่ดูร่มรื่นของพี่โอบ

ทั้งคู่ก็ลงจากรถอย่างเก้ๆกังๆ ใช่ว่าจะไม่คุ้นชิน แต่มันมีเหตุให้ทั้งสองหนุ่มต้องรวบรวม

ความกล้ากันพอสมควร ก่อนจะยื่นนิ้วไปกดกริ่งเรียกเจ้าของบ้านซึ่งโทรเช็คแล้วว่าอยู่แน่

“ดีนะ ที่พี่น้ำไม่ดื้อขอมาด้วย” กรหันไปพูดกับเอสก่อนจะหันไปโบกมือส่งยิ้มให้แม่บ้านของ

ผู้จัดการส่วนตัวที่เดินออกมาเปิดประตูรั้วให้

เอสสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วกอดคอเจ้าดาราหน้าใสรุ่นน้องเดินเข้าไปพร้อมกัน


ในบ้านทันทีที่เห็นว่าใครมากับกรด้วย โอบก็ถึงกับอึ้ง แต่เธอก็พยายามนิ่งเก็บอาการ

ทำเป็นเฉยแค่รับไหว้แล้วปิดทีวี มองแต่หน้ากร

“พี่โอบ พี่เอสอยากคุยด้วยครับ” กรเอ่ยก่อนจะเขยิบที่นั่ง หันไปกระตุกมือดาราหน้าหล่อรุ่นพี่

ให้ย้ายมานั่งใกล้กับคนที่เขาต้องการคุยด้วย

“พี่โอบ...” แค่ขึ้นต้นก็โดนสกัดด้วยน้ำเสียงสุดจะน้อยเนื้อต่ำใจของสาวอ้วนทันที

“พี่จำได้ว่า....เอสเคยบอกเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ..”

เหมือนมีใครเอาถังน้ำแข็งมาสาดใส่ เอสกับกรหันไปมองหน้ากันขนลุกได้อีก

“ผมขอโทษครับ......... แต่เรื่องที่ผมอยากขอโทษพี่ไม่ใช่เรื่องของน้ำนะ ผมไม่ผิด!”

โอบต้องหันควับมาจ้องหน้าเจ้าคนพูดทันที ทั้งที่แรกๆตีหน้าเหม่อทำเป็นไม่สนใจ

“จะมาขอโทษหรือจะมาหาเรื่องเอส!?”

กรเห็นผู้จัดการส่วนตัวสาวอ้วนเสียงฉุนก็รีบขัดจังหวะ “จะใจเย็นพี่! ฟังพี่เอสก่อนนะ”

โอบพ่นลมหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเสหางตาไปหามองอย่างอื่นที่ไม่ใช่

หน้าไอ้ตัวแสบที่ไม่ยอมสำนึก “รีบๆพูดมาเลย! พี่มีธุระต้องทำอีกมาก ไม่ว่าง!”

“ก็เห็นไอ้กรบอกพี่นอนอืดอยู่บ้านทุกวันไม่ใช่เหรอ?”

“เอ๊ะ!/////*//ไอ้เอส! ไอ้กร! ปากดี!รู้ได้ไงว่าชั้นมีธุระปะปังที่ไหน วันนี้ชั้นก็มีงานของชั้น!”

โอบตีหน้าไม่พอใจ หันไปว่ามีชี้หน้าคาดโทษกับกรเล็กน้อย

“เฮ้อ.........อย่าเพิ่งโกรธสิครับพี่คนสวย..”

ได้ยินคนที่เคยรักเหมือนพี่เหมือนน้อง สนิทยิ่งกว่าใคร มากเกินกว่าจะเห็น

เป็นคนอื่นคนไกลพูดแซว ราวกับย้อนเวลากลับไปเหมือนเมื่อวันเก่าๆ

คนฟังก็พาลน้ำตาจะไหล ต้องรีบหันหน้าหนีไปแอบกลั้นใจ กัดฟันโต้กลับ

“ฮึ....ถ้าแกเคยเห็นชั้นเป็นพี่.... วันนี้มันคงไม่เป็นแบบนี้หรอกเอส..”

คำตัดพ้อของสาวอ้วนทำเอาเอสถอนใจ คนหล่อหันไปมองหน้ากร

เจ้ารุ่นน้องก็พยักหน้าให้กำลังใจ แล้วผลักไหล่คนที่ยังลังเลให้ยิ่งเขยิบเข้าไปนั่งใกล้ๆ

พี่สาวตัวอ้วนที่หันหน้าหนีบนโซฟาตัวยาวตัวเดียวกัน

“ฮึก!..” โอบสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงสัมผัส ก่อนจะกลั้นน้ำตาแล้วก้มมองมือที่มาโอบกอด

รอบเอวของเธอได้แน่นๆ “ผมมาง้อแล้วนะ ผมขอโท-------ษ---! ผมรักพี่นะครับ

ผมอยากขอโทษที่ผมพูดว่าเกลียดพี่ ผมขอโทษผมจะไม่พูดอีกแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ

ตอนนั้นผมแค่โมโหมากมันหลุดปากไป แล้วก็น้อยใจที่พี่ไม่รักผมเลย ทำไมไม่อยู่ข้างผม

ถ้าพี่รักผมพี่ก็ต้องเชื่อมั่นในตัวผมเหมือนอย่างที่พี่เคยพูดกับผมมาตลอดสิครับ

ทุกครั้งที่ผมล้ม ทุกครั้งที่ผมไม่มีใคร ฮึก..ทุกครั้งที่ผมเหลวไหลผมก็มีแต่พี่

พี่คอยดูแลผมเหมือนพี่แท้ๆ ผมรักพี่ที่สุดเลย ผมขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..”


ง่ายดายเหลือเกิน.................เหมือนจะ........พอแล้ว.........

แค่เท่านี้น้ำตาของสาวอ้วนก็ไหลพรากจนเช็ดทิ้งไม่ทัน

โอบไม่เคยโกรธเอสเลย... เธอเพียงแค่เสียใจมากที่วันนี้ไม่เป็นที่ต้องการอีกแล้ว

ความหวังดีจากพี่สาวคนนึงกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า หากมันจะทำให้เอสเกลียดเธอมาก

เธอก็พร้อมจะถอยออกมา ตลอดเวลาที่แยกทางกันเดิน ก็ยังเฝ้านึกเป็นห่วงเสมอ

ไอ้เจ้าน้องชายตัวแสบของเธอ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมจึงรักมันราวกับน้องแท้ๆ

แล้วก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทั้งที่มันตัดขาดพูดจารุนแรงขนาดนั้น

แค่มันมาให้เห็นหน้าก็ยังดีใจจนน้ำตาจะไหล ยิ่งมันมาพูดอ้อนขอโทษ น้ำตาคลอขอให้อภัย

เธอก็ใจอ่อนจนต้องรีบหันมากอดคืนไม่อยากให้มันร้องไห้

เชื่อนะ..จากใจว่ามันไม่เสแสร้ง คนอย่างเอสถ้าไม่รู้สึกผิดจริงๆ ถ้าไม่เห็นว่ามีความสำคัญ

มันก็ไม่เคยง้อใคร...


“ฮึกฮืออออไอ้ตัวแสบ!!! ฮือออนี่ๆๆๆ!!!! ชั้นไม่ยกโทษให้แกๆๆๆๆ ไปตายซะไอ้บ้าๆๆๆฮืออ”

ด่าไปตีไป...ร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหล แล้วก็ดึงเข้ามากอดแล้วก็ผลักออกมาตบตีใหม่สลับกับร้อง

กรที่นั่งดูเอสเช็ดน้ำตาที่คลอเบ้าตัวเอง แล้วก็ยอมให้โอบทั้งตีทั้งหยิกยังต้องขำ เดี๋ยวตีเดี๋ยวกอด

ดึงทิชชู่บนโต๊ะใกล้มือยื่นให้ คนหล่อรุ่นพี่ก็รับไปเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้พี่สาวตัวอ้วน

ที่บ่นด่าว่าเขายาวเหยียดด้วยรอยยิ้ม............. นี่แหละเสียงที่คอยด่าเขาทุกวันของผู้หญิงคนนี้

คือเสียงที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจ และดีใจยิ่งกว่าได้ยินเสียงเยินยอจากใครที่ไหนตลอดมา


เอสไหว้ขอโทษพี่โอบที่อก โอบก็รับไหว้ มือยังกำทิชชู่เช็ดหน้าเช็ดตาหลังปล่อยโฮเมื่อครู่

“เอาเป็นว่าเรื่องน้องน้ำ ชั้นจะไม่ยุ่งกับแกแล้ว! เดี๋ยวแกก็มาด่าชั้นอีก!!”

“โหยยยยยยย ไม่เอาน่าอย่าขี้งอนสิครับคนสวย ดูดิพุงยื่นหมดเลย555”

แกล้งไล่จับพุงสาวใหญ่ให้วี๊ดว้ายไล่ตีดีดหน้าผาก แล้วหัวเราะร่า

โอบยิ้มมองหน้าเอสแล้วตบหน้าไปเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวสามสี่ที ก่อนจะหยิกแก้มจนเจ้าตัวดี

ร้องว่าเจ็บๆๆๆ “หึหึ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมหน้าเยินจะทำไงพี่นี่55 พรุ่งนี้ไปรับรางวัลด้วยกันนะ”

เอสยิ้มแก้มปริอ้อนสาวอ้วน มั่นใจว่างานพรุ่งนี้เขาต้องทำให้โอบภูมิใจแน่ แต่กลับโดนขยุ้มผม

แล้วเพ่งจ้องหน้าใกล้ๆเสียตาถลน โอบร้องตกใจ

“จริงด้วสิ! ....เอ๊ะ! ทำไมหน้าโทรมขึ้นเนี่ย!! ไม่รู้จักดูแลตัวเอง!

ปากแกก็ลอกเห็นมั้ย! ดีนะสิวไม่ขึ้น”

“โหอย่าเพิ่งกริ้วดิพี่ ผมอาบน้ำแล้วนะวันเนี้ย555”

กรเอาแต่ขำคิกคักฟังคนคืนดีกันแล้วคุยกันด้วยความคิดถึงจนเพลิน

เด็กหนุ่มนึกได้ถึงเรื่องสำคัญที่เอสยังไม่ได้บอกกับโอบก็รีบสะกิดเตือน

เอสทำตาโตนึกได้ “เอ้อ!.......แหะๆ....พี่โอบ...ผมมีเรื่องที่อยากทำ...พี่จะขัดผมก็ไม่ว่า

วันนี้ที่มานอกจากตั้งใจมาให้พี่ด่า มาขอโทษพี่แล้ว... เอ่อ..ผมก็มีเรื่องอยากจะบอกพี่

ก่อนที่พี่จะมารู้ทีหลังแล้วโกรธผมอีก”

เอสทำหน้าจริงจัง แววตามุ่งมั่น โอบก็ตั้งใจฟัง “เรื่องอะไรอีกล่ะ ขยันสร้างแต่เรื่องนะแก”

“เรื่องที่ผมอยากทำให้คนที่ผมรักที่สุด..”

“อะไรยะ! เมื่อกี้ก็บอกว่ารักชั้นที่สุดไง”

“โธ่พี่! มันคนล่ะสถานะกั๊นนนน”

“รู้หรอกย่ะ! หึหึ เอ้าว่ามาแกคิดจะทำอะไรของแก ทำให้ใครอะไรยังไงก็ว่ามา ชั้นจะฟัง”


.........................................

...................

.........

เมื่อฟังสิ่งที่เอสตั้งใจจะทำแล้ว โอบก็ได้แต่นิ่งเงียบไปพักใหญ่ด้วยความตกใจ

นานพอดูที่เธอตัดสินใจเอ่ยขึ้นเบาๆ “พี่รู้ว่าแกจะทำเพื่อน้ำ.............แต่เขาเห็นด้วยเหรอ”

เอสส่ายหน้า “น้ำไม่รู้เรื่องนี้พี่... ผมจะพูดพรุ่งนี้ที่งาน ตอนที่เราอยู่ข้างๆกัน”

เห็นเอสอมยิ้มอย่างมีความสุข โอบก็ได้แต่ถอนใจ “ถ้าคิดว่าสบายใจก็ทำไป...ยังไงพี่ก็ยัง

ยืนยันว่าไม่เห็นด้วยที่แกจะทำอย่างนี้....แต่นี่มันก็ชีวิตแก....แกโตแล้วคิดดีแล้วใช่มั้ย

มันเสี่ยงมากนะเอส........เฮ้อ....ขอให้แกโชคดี”

เอสไหว้ขอบคุณโอบแล้วกอดกันตัวกลมอีกครั้ง เขารู้ลึกๆในใจโอบไม่ได้เกลียดน้ำ

ดีใจที่ได้บอกให้โอบรู้ก่อนเรื่องที่เขาตั้งใจจะทำวันพรุ่งนี้ที่งานประกาศรางวันเมขลาล่อแก้ว

แค่นี้ก็ดีแล้ว แค่นี้ก็ดีใจแล้ว แค่โอบไม่ตีโพยตีพายต่อต้านเขาก็ดีแล้ว แม้จะไม่เห็นด้วย

แต่พี่สาวตัวอ้วนก็อ่อนลงมาก ไม่คัดค้านหัวชนฝาหรือห้ามไม่ให้เขาทำอย่างที่คิด


เอสคิดดีแล้วที่จะยังไม่กลับไปเซ็นสัญญาเป็นดาราในสังกัดอยู่กับโอบเหมือนเดิม

เขาอยากให้มันผ่านเรื่องที่กำลังจะเกิดไปอย่างไม่เดือดร้อนมาถึงโอบด้วย

“พี่โอบๆ!! ผมก็มีเรื่องจะบอกอ่ะ!” กรรีบเข้ามานั่งแทรกกลางระหว่างโอบกับเอส

“อะไรยะ!? ไปก่อเรื่องอะไรมาอีกล่ะ” ผู้จัดการสาวอ้วนเตรียมทำใจ

“เฮ้ยไอ้กร! เอาเลยเหรอ ไหนว่าวันหลังไงวะ จะดีเหรอ!!” เอสสีหน้าวิตก ซุบซิบกับกรตาโต

“ดีดิพี่เอส! วันนี้แหละพี่โอบพูดโคตรง่าย55” กรขยิบตาหันไปบอกเอส แล้วกลับมายิ้มให้โอบ

“ตอนนี้พี่โอบถึงพี่เอสจะมีแฟน ถึงจะเป็นผู้ชายอย่างพี่น้ำ เอ่อ...พี่ก็ไม่ว่าแล้วใช่มั้ยพี่”

“.....................แก...............จะพูดอะไรไอ้กร”

สาวอ้วนขมวดคิ้วเครียดขึ้นมาทันที เธอสังหรณ์ลางไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไหร่||||||||

“คือๆๆ แบบๆ พี่โอบครับ! ผมก็คิดว่าพี่ก็น่าจะรู้เรื่องผมไว้เหมือนกัน ว่าผมมีแฟนแล้ว!”

“ห๊า!!! นี่แกแอบปิดชั้นเหรอไอ้กร!” โอบหยิกเข้าที่ต้นแขนเจ้าเด็กหน้าใสไปที

“โอ๊ย! ก็ผมกลัวพี่จะกีดกันเหมือนตอนพี่เอสนี่...เจ็บนะ|||||||”

“ฮึ่ม!!! ชั้นก็ต้องสกรีนก่อนสิยะ! เกิดแกไปคว้าเอาอิสาวร้ายๆร่านๆที่ไหนมาจะทำไง!

พ่อแม่แกเขาฝากฝังไว้ใจชั้นนักหนา ไหนจะชื่อเสียงแกอีก!”

“โอ๊ยยยย คนนี้พ่อแม่ให้ผ่านแล้ว เพื่อนก็โอเค 55เหลือแต่พี่แหละผมไม่กล้าบอกสักที

แต่พี่ไม่ต้องกลัวนะ ผมไม่บ้าคิดทำอย่างที่พี่เอสคิดจะทำหรอก ขอคบกันเงียบๆก็พอ แหะ////”

“เฮื่อยยยย!!!! ชั้นล่ะเหนื่อยใจกะพวกแกจริงจริ๊งงง! ใครกันห๊ะแฟนแกน่ะ!?”

“ก็....................”

“ใคร!?”

“อึ๋ย.....อย่าตะคอกดิพี่ก็!|||||||.... พี่เคยเจอแล้วแฟนผมอ่ะ” กรเหล่มองหน้าเอส เห็นแอบขำ

“แล้วครายยยย!!!? ลีลาจริงๆจะบอกมั้ย!!!” ตีแขนเจ้าดาราหน้าใสจอมลีลาดังเพี๊ยะ

“โอ๊ย! บอกแล้วบอกๆ!! ก็พี่หมอทีอ่ะ!”

“หา...............(นึกออกแล้ว)..................ไหน!!! |||||||||||*||ว่าใหม่ซิ!อีเด็กบ้า!!!!”

“ก็บอกว่าพี่หมอทีไง ...แหะ..ความจริงเขาไม่ได้เป็นหมอหรอก แล้วเขาก็ชื่อพี่เทม”

“ นั่นมัน! ผู้ชายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!||||||||||||||||||||||”

“อื้ม! ก็........ผู้ชายไง...///////55”

“แก! อย่ามาล้อเล่นกับชั้นนะไอ้กร!!!!”

“เปล่าๆๆ ผมพูดจริงนะพี่...แหะๆ///// เรื่องนี้ไม่มีล้อเล่นอ่ะครับ”

“จริงเหรอเอส!!!|||||||||||” หันไปถามเอส เอสก็พยักหน้า

“พี่โอบ...พี่เทมเขาดีนา....ไม่ร้ายไม่ร่านแล้วรับรอง 55”

“ยังมาหัวเราะอีก!!! ไอ้พวกบ้า!!!! ชั้นอยากจะฆ่าแกนัก!!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดด!”

โอบทั้งทุบทั้งตีทั้งหยิกทั้งข่วน ระบายอารมณ์โมโหไม่ได้ดั่งใจใส่เจ้าสองหนุ่มดาราดัง

ที่เธอปั้นมากับมือ ไหงพวกมันถึงบิดๆเบี้ยวๆเพี้ยนไปหมดแบบนี้นะ!

ปวดหัวกับพวกมันจนอยากจะหนีไปบวช!!

“กรี๊ดดดดดดดดด!!!! ชั้นเบื่ออออ! ชั้นเครียดดดดดดดด!!! อีพวกเด็กบ้า!!!!

ทำไมทำตัวอย่างนี้ๆๆๆ!!!!”


เอสที่เพิ่งได้รับการอภัยพลอยโดนลูกหลงไปด้วย เมื่อโอบปรี๊ดแตกอาละวาดตีทั้งเขา

ทั้งกรอย่างอัดอั้น แต่เขากับเจ้ากรก็ยอมเป็นที่ระบายให้สาวอ้วนจนกว่าใจพอใจ

ถึงจะถูกด่ายังไง แต่ทั้งสองหนุ่มก็ยังหัวเราะเล่นหลบแล้วผลักให้อีกฝ่ายโดนทุบแทน


“555 55 เพราะแกเลยไอ่กร! พี่โดนกี่รอบแล้วรู้มั้ยเนี่ย!!!” เอสหันมาเอ็ดกรขำๆ

ขณะที่นั่งหอบคุยกันที่โซฟา เพราะโอบเหนื่อยเลยหนีไปหาของหวานกินในครัวแล้ว

ยังทิ้งท้ายจะกลับมาด่าเจ้ากรใหม่

“โหย555 ดูแขนผมดิแดงแจ๋เลย5555” กรทิ้งตัวนอนที่โซฟาขำกับอาการตกใจของพี่โอบ

ทั้งสองรู้ดี ว่าโอบรักและเป็นห่วงพวกเขาเสมอ และพวกเขาเองก็เช่นกัน





**********************************





“ดีจัง ผมดีใจด้วยนะเอสที่พี่โอบไม่โกรธคุณแล้ว”

เอสมาค้างกับน้ำที่บ้าน เล่าเรื่องให้ฟังรวมถึงเรื่องที่กรสารภาพกับโอบแล้วด้วย

น้ำนั่งยิ้มกริ่ม รู้สึกดีที่เห็นคนรักโล่งใจ เขาก็โล่งอกตาม

เอสนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินขยี้หัวออกมาจากห้องน้ำ เพิ่งอาบน้ำตัวหอมออกมาก็เข้าไป

กอดสุดที่รักของเขาที่นั่งยักยิ้มบนที่นอน

“อื้อ//// ตัวยังเปียกอ่ะคุณ” น้ำเอียงหน้าหลบเขินๆเมื่อโดนคนกึ่งโป๊เปลือยหอมแก้ม

“55 หอมจัง กลิ่นสตรอเบอร์รี่..” เสียงนุ่มที่พูดชิดริมหู พาคนฟังใจกระตุกหวั่นไหว

“ทาครีมที่คุณซื้อให้ไง..//// ผมทาให้เอามั้ยเอส..”

สายตาคู่สวยหลุบมองไล่ไปตามหยดน้ำที่ไหลจากเส้นผมปรกตา..ลงไปที่แก้ม..คอ..

ไหปลาร้า....ยอดอก...แล้วหยดลงบนขาของตัวเอง....

“ทะลึ่งว่ะ! คิดจะแอ้มผมเหรอคร้าบ..หึหึ”

“บ้าดิ!////*// ใครที่ไหนคิดทะลึ่งวะ! ก็แค่!...แค่จะทาครีมให้เฉยๆอ่ะ!”

น้ำร้อนตัวหน้าร้อนผ่าว ยันหน้าเอสให้ถอยห่าง ใจเต้นกับยิ้มเจ้าเล่ห์ทุกที

คนหล่อกลับเอาหัวที่มีผ้าคลุมก้มลงมาหาบอก “เช็ดให้หน่อยครับ เช็ดเร็วๆนะอยากกอด”

“อื้อ! ไอ้บ้า/////*// อยู่เฉยๆดิมืออ่ะเดี๋ยวเหอะ! เอสสส อย่า...555 อย่า55”

น้ำขยับยืนคุกเข่าบนที่นอน เช็ดขยี้หัวที่ยังเปียกชื้นเพราะเพิ่งสระมาหมาดๆให้เอสที่นั่ง

ก้มหน้าเอาหัวชนอกเขาไว้ แต่กอดเอวบางเหมือนรัดแน่นอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะซุกซน

ไล้ลูบเข้าไปในเสื้อทั้งด้านหน้าด้านหลัง ลามไปลูบขาอ่อน ร่นกางเกงขาสั้นให้ยิ่งสั้น

เข้าไปอีก รวมทั้งจูบแถวหน้าอกบ้างท้องน้อยบ้างไม่อยู่นิ่ง จนน้ำต้องเอ็ดเบาๆ

“อย่าขยับนักเซ่!//// จะเช็ดมั้ยผมอ่ะ”

“ไม่เช็ดแล้ว! ผมอยากทาครีมให้คุณอีก! ...หึหึหึ ทาตรงนี้เยอะๆเลยเนอะ”

คนหล่อลูบฝ่ามือคลำขยำก้นคนน่ารักให้สะดุ้งหน้าแดงด่า

“เดี๋ยวเหอะเอส!/////*//” พูดได้แค่นั้นน้ำก็โดนดันทับจนล้มลงไปนอนกองกัน

ร่างบางถูกประคองกอดไว้อย่างแสนรัก ทั้งคู่ส่งยิ้มหวานให้กันก่อนจะจูจุ๊บที่ริมฝีปากซ้ำๆ

ย้ำๆไปหลายที..... ริมฝีปากล่างนุ่มๆของเอสโดนขบดึงเบาๆจากอีกฝ่ายที่ยังไม่อยากถอน

“อืมมม///// เอส...” น้ำปรือตาขึ้นมองใบหน้าคนรักเหมือนสงสัย ทำไมยังไม่สานต่อ

“น้ำ.........ผมรักคุณนะ ... อยากอยู่กับคุณ........นานเท่านาน..”

“ผมก็หวังอย่างนั้น.........ผมก็รักคุณ...นานเท่านาน....”

“ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ผมขอแค่มีคุณ....ได้มั้ย”

“แน่นอนครับ...//////ที่รัก...”

เสียงกระซิบแผ่วเบาคำหลังที่ข้างหู ทำให้หัวใจของเอสเต้นแรงเหลือเกิน







Tsktonight…TBC.
*** ขอบคุณที่ทุกคนตามอ่านกันมาจนถึงตอนนี้นะคะ วิดีใจที่สุด
ตอนหน้าก็จบแล้วค่ะ ห้ามพลาดนะจ๊ะ รักทุกคนมากค่ะ^^
ปล. เรื่องที่เอสคิดจะทำ อย่าลืมมาร่วมอวยพรเน้อ55
ตอนจบจะวุ่นวายแค่ไหน คอยอ่านนะจ๊ะ


ขอบคุณคำแนะนำเรื่องตอนพิเศษนะค่ะ^^
ขอกอดแน่นๆสำหรับกำลังใจ มีบางเม้นท์วิลืมตอบไปตอนนู้นรีบไปหน่อย

Solo009 / CartoonMiZa / capool / แก้วเปล่า / item/

Choijiin / muiko / AMINOKOONG / grenjewel

อันนี้คือสำหรับเม้นท์ล่าสุด กับที่กลับไปดูแล้วรู้ว่ายังไม่ได้ขอบคุณ
วิรักคนอ่านทุกคนเล้ยยยยย ดีใจทุกครั้งที่เห็นเม้นท์
ไม่ว่าจะของคนเก่า คนใหม่ ก็ขอบคุณสุดนะคะ มันคือกำลังใจ
ที่ทำให้มีวันนี้ 555 วันที่อีกตอนเดียวก็จะจบแล้ว รักค่า(จุ๊บๆ)


หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ capool

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 292
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
ม่ายยยยน้าาาา!!ตอนหน้าจบแล้วเหรอ  อย่างงี้ก็คิดถึงเอสกะน้ำแย่ดิ ยังไงๆก็ขอตอนพิเศษเยอะๆนะคะ จุ๊บๆๆ ขอบคุณสำหรับเนื่องราวน่ารักๆนะจ๊ะ

แก้วเปล่า

  • บุคคลทั่วไป
จะจบแล้วหรอๆ :sad11:
รอตอนพิเศษอยู่นะๆ :impress2:

พอจบแล้วจะรวมเล่มหรือป่าวอ่าคะ??
อยากได้อ่าๆๆ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
ตอนหน้าจะจบแล้ว....






ตอนหน้าจะจบแล้ว....




ตอนหน้าจะจบแล้วววววววววววววววววววววววววววววววว
 :z3: :z3: :z3:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao5: :hao5: :ling1: :ling1:
ใจหายจัง มันไวเหมือนกันนะเนี่ย อะฮึกๆ
คุณวิต้องสัญญาน้าว่าจะไม่ทิ้งคนอ่าน
 :ling3: :ling3:

ออฟไลน์ Elizabeth_TonnY

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
อ่านมานานนนนนนจะจบเเล้วจริงๆเหรออออ
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ เห้อออ คงคิดถึงเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆเเน่ๆเลยอ่ะ

ออฟไลน์ grenjewel

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 165
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
ตอนหน้าจะจบซะแล้วยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ :mew6:

รอตอนพิเศษอยู่นะคะ อยากรู้จังว่าจะมีตอนพิเศษครบทุกคู่เลยรึป่าว  :mew3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

Solo009

  • บุคคลทั่วไป
ซุ่มอ่านมานาน ลงทุนสมัครสมาชิกเพื่อจะได้ติดตามให้กำลังใจ ถึงเรื่องนี้จะจบก็จะติดตามผลงานต่อๆ ไปนะครับคุณวิ ตอนจบขอแบบน่ารัก ๆ หน่อยนะครับ

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



ตอนที่ 86 คนที่ผมรัก/ผมตั้งใจรัก...(แรก) o7






และแล้วก็ถึงวันงาน....

งานเมขลาล่อแก้วสี่ปีมีครั้งถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ณ หอประชุมของมหาวิทยาลัยชื่อดัง

อลังการงานสร้าง เหล่ากองทัพดาราและคนดัง ไฮโซ คนในวงสังคม นักข่าวทุกสำนัก

พร้อมใจกันมาร่วมงานนี้ ดาราชื่อดังมากมายทั่วฟ้าเมืองไทย เดินพรมแดง

แต่งองค์ทรงเครื่องสวยหล่อละลานตาแข่งกัน

แฟนคลับคนดังมากมายรอเจอดาราคนโปรดตามทางเดินด้านนอก ส่งเสียงเรียก

หาทางดึงความสนใจจากเหล่าดาราดังให้ช่วยหันมา เก็บรูปและรอยยิ้มไว้เป็นที่ระลึก

เอส...หล่อเด่นไม่แพ้ใคร โดดเด่นเจิดจรัสยิ่งกว่าดาวดวงไหนๆในสายตาของน้ำ

ทั้งแฟนคลับและนักข่าวไหนจะผู้ใหญ่และเพื่อนฝูง ต่างส่งเสียงเรียกทัก เอสยกมือไหว้

ส่งยิ้มและโบกตอบทักทายทุกคนจนทั่วทิศในทุกๆก้าวที่เดินบนพรม

น้ำยอมตามใจเอส ติดสอยห้อยตามมาร่วมงานในฐานะผู้ช่วยดาราหน้าหล่อชื่อดัง

แต่น้ำก็เลี่ยงไปเดินข้างๆเหมือนผู้ติดตามไม่อยากเด่นอยู่ตรงกลางทาง เพราะเขาไม่ใช่คนดัง

เขาอยากให้กำลังใจคนรักใกล้ๆ และอยู่ในที่ที่มองเห็นถึงเมื่อเอสส่งยิ้มมาให้

ต่อให้ต้องผิดหวังพลาดรางวัลใหญ่แห่งเกียรติยศครั้งนี้ เอสก็จะมีเขาคอยอยู่เคียงข้าง

เป็นกำลังใจเช่นกัน ตอนเข้างานเอสเดินมากลุ่มเดียวกับโอบและดาราในสังกัดเดียวกัน

มากหน้าหลายตา รวมถึงกรด้วย แน่นอนว่าตกเป็นเป้าสายตาและจุดสนใจยิ่งกว่ากลุ่มไหนๆ

เพราะเซอร์ไพร์สใหญ่กับการจับมือคืนดีกันกลับมาหวานชื่นสนิทชิดเชื้ออีกครั้งของ

โอบกับเอส... งานนี้ทั้งคู่คงไม่รอดโดนรุมสัมภาษณ์จากกองทัพนักข่าวมหึมาเป็นแน่แท้


“ตื่นเต้นมั้ยเอส” น้ำนั่งข้างเอสที่นั่งริมทางเดินต่อด้วยกรและโอบ เสียงกระซิบถามของ

เจ้าตัวฟังดูเหมือนถามเพื่อคลายความตื่นเต้นของตัวเองมากกว่า

“หึหึ ถึงจะมางานแบบนี้สักกี่ครั้ง แต่ผมก็ยังตื่นเต้นทุกครั้งอยู่ดีแหละคุณ ผมดีใจนะ

ที่วันนี้มีคุณอยู่ข้างๆผมด้วย” เอสยิ้มหวานให้น้ำ น้ำก็อมยิ้มเขิน ก่อนทั้งคู่จะหันไปให้

ความสนใจกับพิธีกรที่เปิดตัวออกมาเริ่มเปิดงาน....


รางวัลอันศักดิ์สิทธิ์สาขาต่างๆมากมายถูกประกาศและมอบให้แด่ผู้ที่เหมาะสม

จนมาถึงรางวัลที่น่าลุ้นที่สุดอีกหนึ่งรางวัล และเป็นรางวัลที่เอสเฝ้ารอคอย

กลุ่มของโอบพากันลุ้นจนตัวโก่ง ลุ้นให้กับเจ้าดาราหน้าหล่อที่ได้ลุ้นชิงรางวัลนี้

รางวัลพระเอกยอดเยี่ยม เอสเม้มปากแน่นจับมือกับน้ำบีบไว้เรียกกำลังใจ

น้ำเองก็ลุ้นระทึก ใจเต้นตึกตัก ตื่นเต้นแทนเอสจนมวนท้องไปหมด

“ครับ! และรางวัลเมขลาล่อแก้ว สาขาพระเอกยอดเยี่ยมในปีนี้ได้แก่....”

เสียงเพลงก็ดังนานเกิน ไอ้พิธีกรก็พูดเว้นไว้นานเกิ๊น!

“หืมมม พ่องมึงเอ๊ย พูดซะทีสิวะเยี่ยวเหนียวไปหมดแล้วแม่ง” เสียงหวานที่อดไม่ไหว

พูดไม่ไกลหู แม้เสียงดนตรีให้ลุ้นระทึกจะยังดังทั่วหอประชุม แต่เอสก็ได้ยินที่น้ำพูด

คนหล่อขำออกมา มองภาพตัวเองในจอทีวียักษ์ที่ฉายอยู่บนเวทีใหญ่ร่วมกับนักแสดง

คนอื่นๆอีกสามคน มีคนเข้าชิงทั้งหมดรวมตัวเขาด้วยก็เป็นสี่คน แต่ละคนหน้าตาดี

และฝีมือเฉียบขาดไม่เป็นรองกันทั้งนั้น หากว่าใครคว้ารางวัลนี้ไปได้ก็คงไม่มีใครเสียใจ

ขอชื่นชมคนร่วมอาชีพในวงการเดียวกันที่ประสบความสำเร็จดีกว่า


แทนนนนแท๊นนนนนนนน ...(เออ กว่าดนตรีจะจบ)

“ครับ!!! พระเอกยอดเยี่ยมในปีนี้ ได้แก่!”

“เอส! เอส! เอส! เอส! เอส!” ทั้งน้ำ กร และโอบ พากันท่องชื่อเอสลุ้นใจระทึก

ชั่ววินาทีนั้น เอสยังต้องหลับตาปี๋ เกร็งมือจับที่วางแขนอีกข้างก็บีบมือน้ำไว้แน่น

“คุณ! บุณยภู Presylerr (เปรซิเลอร์)!!!! คุณเอส บุณยภู ครับ!!!!”

สิ้นเสียงประกาศชื่อผู้ได้รับรางวัลดังก้องงาน เสียงปรบมือชื่นชมยินดีก็ดังกึกก้อง

ได้ยินเสียงเชียร์เสียงกรี๊ดดังแว่วมาจากหลายกลุ่มรอบหอประชุม

“เอส!!! 5555555555 ดีใจที่สุดเลยเอสสสส!”

น้ำเขย่าตัวเอสดีใจมาก เอสพรู่ลมหายใจหนักหน่วงเหมือนได้รับการปลดปล่อยจาก

ความตื่นเต้นบีบหัวใจครั้งใหญ่ คนหล่อเอามือลูบหน้าโล่งใจ ดีใจจนยิ้มกว้างตามมา

รู้สึกดีใจจนตื้นตัน หันไปโผเข้ากอดน้ำแน่น ยิ้มกว้างดีใจอย่างที่สุด มือก็ยื่นไปจับกับ

กร และเพื่อนๆดาราที่พากันยื่นเข้ามาแสดงความยินดีพร้อมรอยยิ้ม พี่โอบโผเข้ามากอด

ทั้งที่เอสกับน้ำยังกอดกันอย่างอดกลั้นความดีใจเอาไว้ไม่ได้ ทำให้น้ำอยู่ตรงกลางแทบแบน

แต่น้ำก็ยังยิ้มร่า ทั้งสามผละจากกันเพื่อปล่อยให้เอสเดินขึ้นไปรับรางวัล โอบยังดึงเอสไป

หอมแก้มลูบหัวราวกับคุณแม่ดีใจที่ลูกชายจบด็อกเตอร์ก็ไม่ปาน ตลอดทางที่เอสเดินผ่าน

ทุกคนต่างพูดและจับมือ ร่วมยินดีด้วยกันเนืองแน่น ช่างภาพก็กดชัตเตอร์ บันทึกภาพตามกัน

ไม่ยั้งมือ ขึ้นเวทีไปรับรางวัลจากผู้ใหญ่ในวงการท่ามกลางเสียงปรบมืออันกึกก้อง

“ดีใจด้วยจริงๆนะครับ พระเอกยอดเยี่ยมเมขลาล่อแก้วปีนี้

เชิญคุณเอสกล่าวอะไรสักเล็กน้อยครับ” พิธีกรผายมือเชิญ


เอสยืนต่อหน้าแท่นรับรางวัล ขยับไมค์อดตื้นตันกับรางวัลแห่งความสำเร็จในวันนี้

จนน้ำตาคลอนิดๆไม่ได้ ดาราหน้าหล่อเจ้าของรางวัลพระเอกยอดเยี่ยมส่งยิ้มมีเสน่ห์

กวาดไปทั่วงาน กล่าวขอบคุณทุกคนที่รักและสนับสนุนเขามาตลอดตั้งแต่ได้เข้าวงการ

“ครับขอบคุณจริงๆครับ ทุกคนทำให้ผมมีวันนี้ ขอบคุณพ่อกับแม่ที่ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ตรงนี้55

แต่พวกท่านก็สนับสนุนให้ผมทำในสิ่งที่รักเสมอ รางวัลนี้ทำให้ผมได้รู้ว่าความพยายาม

และความรักที่ผมมีให้กับงาน อาชีพที่ผมรัก ความตั้งใจจริงของผมตลอดมามันไม่สูญเปล่าเลย

สิ่งนี้(ชูรางวัลขึ้นบอก) คือกำลังใจของผมตลอดไปครับ”

เสียงปรบมือกึกก้องขึ้นอีกครั้ง แต่ที่เรียกเสียงฮือฮาและเสียงกรี๊ดแบบรักษาหน้าของเหล่าคนดัง

แทบทั้งหอประชุมชื่อดังทันทีที่พูดจบ กลับเป็นประโยคสั้นๆส่งท้ายต่อมาที่เอสยิ้มกว้างบอก

พร้อมส่งสายตาหันหน้าแบบเจาะจงไปหายังจุดที่มีเจ้าของชื่อนั่งอยู่ ก่อนจะผละเดินออกจาก

แท่นไปอย่างมีความสุขสุดๆ “ขอบคุณมากครับขอบคุณ รักพ่อกับแม่ครับ รักเพื่อนๆทุกคน

รักพี่โอบนะครับ ..น้ำครับ////ผมรักคุณนะครับน้ำ..”

คนทั้งหอประชุมต้องงงและอึ้งไปพร้อมๆกับตื่นเต้นไปตามๆกัน ถามทวนหูกันสุดฤทธิ์

เมื่อได้ยินเอสเอ่ยถึงชื่อของคนสุดท้าย ราวกับดาราหนุ่มรูปหล่อกำลังบอกรักแฟนก็ไม่ปาน

หรือนี่จะเป็นการเปิดตัวแฟนของเอสเป็นครั้งแรก!!!?


น้ำที่นั่งอยู่ที่เดิมได้แต่อึ้ง..........ใบหน้าร้อนผ่าวมือกุมขยำอกเสื้อด้านซ้ายของตัวเองไว้

หัวใจของเขามันแทบจะกระโจน กระเด็นออกมาเต้นอยู่ภายนอก เอสมองมาทางเขา

ขณะที่พูดชื่อเขาบนเวที คำว่ารักนั้นถ่ายทอดสื่อผ่านมาทางสายตาที่หวานสุดๆ////////


“น้ำ...พี่ดีใจด้วยนะ น้ำกับเอสพิสูจน์ให้พี่เห็นแล้วว่ารักกันจริง พี่ก็ขอให้พวกเธอ

มีความสุขกับรักที่เลือกแล้วนะ ยังไงไม่ว่าจะยังไงน้ำต้องอยู่ข้างเอสนะ ต้องผ่านมันไปด้วยกัน”

“พี่โอบ.......” หนุ่มน่ารักครางเรียกชื่อสาวอ้วนที่ขอแลกที่นั่งกับกรเพื่อขยับมาพูดกับเขา

มืออบอุ่นแสนใจดีกำลังลูบหัวลูบแก้มเขาอยู่ พี่สาวที่น่ารักคนเดิมกลับมาแล้วใช่มั้ย

ก่อนเข้างานน้ำยังไม่ค่อยกล้าสบตา หรือคุยกับโอบมากนัก หลังจากที่มีเรื่องกันมา

แต่ตอนนี้น้ำอยากกอดพุงกลมๆของพี่สาวตุ้ยนุ้ยที่ยิ้มหวานมาให้ใจจะขาด

“ขอบคุณนะครับพี่โอบ ผมขอโทษที่เคยทำให้พี่ไม่สบายใจ ...ผมรักพี่นะครับ”

ดีใจเหลือเกิน น้ำกอดกับโอบที่นั่งข้างกัน มองข้ามไหล่ไปยังเห็นกรนั่งยิ้มไปด้วย


แล้วเอสก็ถือรางวัลเดินกลับมาที่นั่งเดิม ตลอดทางทุกคนให้ความสนใจเขามากมาย

แต่คนที่เอสอยากกอดอยากคุยด้วยอยากอวดรางวัลมากที่สุดคือคนน่ารักกับพี่สาวตัวอ้วน

ที่กำลังนั่งกอดกันกลม เอสเห็นแล้วยิ่งมีความสุขดีใจจนรีบร่วมวงเข้าไปกอดกับเขาด้วย

“5555 พี่ผมทำได้! 55555 น้ำ! น้ำ! ผมทำได้ๆ เออๆขอบใจเว้ยกร5555ขอบคุณครับๆๆ”

ไม่รู้จะพูดอะไรมากไปกว่านี้ เอสดีใจนั่งหันรอบทิศทั้งกลุ่มเพื่อนอย่างบิวกับก๊อปที่นั่ง

ถัดกันไปไกลยังย่องมาหา กอดเอสดีใจก่อนรีบกลับไปนั่งที่ตัวเอง มีหลายคนรอบตัวเลย

ที่พากันหันมามองทางเขาอย่างอึ้งๆ บางคนถึงกับอ้าปากเหวอ เมื่อได้ยินเอสเรียกชื่อน้ำ

ให้ได้ยินอยู่หลายครั้ง แต่เหมือนทุกคนยังไม่แน่ใจในความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่

พากันแอบซุบซิบหยิกสะกิดถามกันเอง....จนกระทั่งจบงาน


พระเอกยอดเยี่ยมหน้าหล่อคนดังไม่พ้นถูกคว้าตัวไว้รุมสัมภาษณ์ราวกับอยู่ใจกลางทวิตเตอร์

ข่าวมากมายรอให้เอสตอบ ทั้งเรื่องหัวใจกับน้องลูกตาล ทั้งเรื่องย้ายสังกัด ทั้งเรื่องทะเลาะ

แล้วกลับมาจับมือคืนดีกันกับคุณผู้จัดการส่วนตัวคนเก่า ทั้งเรื่องรางวัลอันสุดยอดในวันนี้

ทั้งความคืบหน้าเรื่องธุรกิจส่วนตัวที่เคยแย้มกับนักข่าวไว้ ข่าวผลงานล่าสุดหนังเรื่องใหม่

แล้วที่ไม่ตอบไม่ได้เด็ดๆคือ เรื่องคนที่เอสประกาศบอกรักบนเวทีจนรู้กันทั่วงาน

ทุกคนอยากรู้รุมทึ้งแทบจะตบตีเบียดเสียดกันเข้ามา แข่งกันถามแย่งกันสัมภาษณ์

ขอเวลารั้งตัวให้ดาราหนุ่มเนื้อหอมสุดหล่อช่วยไขข้อข้องใจ ตอบคำถามทุกเรื่อง

ที่ไม่พ้นต้องกลายเป็นข่าวดังสุดๆในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน


“ค่ะคุณเอสๆ!! คนชื่อน้ำคือใครคะ คุณเอสบอกรักฐานะอะไรคะแล้วกับน้องลูกตาลล่ะคะ”

คนหล่อเหล่มองยิ้มไปทางน้ำที่ยืนหันหลังถือรางวัลให้เขา น้ำหลบมุมไปแอบรออยู่

ข้างผนังเซ็นชื่อที่ระลึกเหล่าดาราไม่ห่างกันนัก เห็นน้ำยืนขำพี่โอบซึ่งก็ถูกนักข่าวรุม

ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปสัมภาษณ์ไม่แพ้กัน สาวอ้วนหัวเราะเล่นมุกกับนักข่าวขำๆ

ส่วนเอสเอาแต่อมยิ้มจนนักข่าวต้องสะกิด ถามย้ำเร่งขอคำตอบพลางแซวว่าเอสเหม่อหาใคร

“55 อ๋อ กับลูกตาลก็เหมือนเดิมไงครับ เป็นพี่น้องกันครับ น้องน่ารักเสมอ”

“แล้วคนชื่อน้ำที่บอกรักเขาล่ะคะ”

“หึหึเป็นคนที่ผมรักครับ”

เสียงฮือฮาอื้ออึงขึ้นทันที เมื่อดาราหนุ่มหล่อยอมรับแบบตรงๆ

“เอ่อ! คุณเอสหมายถึงแฟน แบบว่าเป็นคนรักกันใช่มั้ยครับ!? กะเปิดตัวในงานนี้ใช่มั้ยครับ!?”

นักข่าวหนุ่มแอบสาวนางหนึ่งรีบยิงคำถามตรงกับใจเพื่อนร่วมอาชีพ ทั้งกลุ่มจ่อไมค์

แทบทิ่มปากคุณดาราหน้าหล่อที่ยิ้มกริ่มสู้แสงไฟแสงแฟลช

“ครับ55///// ก็ตามนั้น”

เรียกเสียงฮือฮากรี๊ดกร๊าดอย่างตื่นเต้นดังขึ้นได้อีกหลายระลอก เมื่อเอสไม่ปฏิเสธอะไรเลย

“ไม่กลัวแฟนคลับแอนตี้เหรอครับเอส!?”

“แฟนคลับผมน่ารักทุกคนครับ ...ผมเชื่อว่าผมรักใคร เขาก็จะรักคนนั้นด้วย”

“ความสัมพันธ์กับแฟนคนปัจจุบันนี่ลึกซึ้งถึงขั้นไหนครับ!? คุณพ่อคุณแม่ที่เมืองนอก

ทราบรึยัง แหม แต่ยืนยันว่าเป็นตัวจริงแน่ใช่มั้ยครับเอส ถึงได้กล้าเปิดตัวขนาดนี้!?”

“หึหึ...ครับ...หลังจากงานนี้ผมก็มีแพลนว่าจะพาน้ำเขาไปเยี่ยมครอบครัวผมครับ”

“โห-----หมายความว่าจะไปเจอคุณพ่อคุณแม่ที่อยู่ต่างประเทศด้วยกันเร็วๆนี้ใช่มั้ยคะ!?”

“ครับ”

“แล้วทำไมวันนี้ไม่ชวนคุณน้ำเขามางานนี้ด้วยกันซะเลยล่ะคะ แหมอยากเห๊นอยากเห็น”

“ก็มานะครับ หึหึ”

เหล่าบรรดาเหยี่ยวข่าวหัวเห็ดทั้งหลายต่างตาโต สุดเซอร์ไพร์สกับอาการเขินอายของ

ดาราหนุ่มที่พวกตนกำลังรุมสัมภาษณ์ สายตาของเอสเสมองไปทางคนน่ารักที่ยืนหันหลัง

หลบมุมถือรางวัลของเขาอยู่ นิ้วหัวแม่มือของคนหล่อชูขึ้นเหนือกำปั้นแล้วชี้ไปที่เป้าหมาย


“ค..คุณ! คุณเอสหมายความว่าไงคะ!!!?” นักข่าวสาวรายการซุบซิบแวดวงดาราดังรายหนึ่ง

รีบยกมือขึ้นถามด้วยความประหลาดใจกับกิริยาที่ดาราดังรูปหล่อเพิ่งกระทำไป

เอสอมยิ้มกริ่ม บอกเขาอยากแนะนำให้ทุกคนรู้จักคนสำคัญของเขา ก่อนเดินนำนักข่าวทั้งโขยง

ก้าวเข้าไปประชิดตัวน้ำ น้ำสะดุ้งตาโต ตกใจหันมาได้แต่เม้มปากบางน่ารักแน่นไม่กล้าแม้แต่

จะอ้าปาก ตื่นเต้นมึนงงหายใจหายคอติดๆขัดๆ เอาแต่เลิ่กลั่กมองหน้าเอสอย่างต้องการคำตอบ

พานักข่าวมาล้อมหน้าล้อมหลังตรงที่เขายืนอยู่นี่ทำไมกัน!!?||||||||||| (เชี่ย! อะไรวะเฮ้ย!!!)


“ทุกคนคร้าบ ขอแนะนำนะครับคนนี้เป็นหุ้นส่วนร้านที่ผมกำลังจะลงทุนทำ

เขาเป็นผู้ช่วยผม เราสนิทกันดีคงจะพอมีใครจำกันได้บ้าง55..”


“เฮ้ย!!! น้องน้ำ! น้องน้ำ!!!” ทันทีที่เอสแนะนำโอบไหล่น้ำ ขืนตัวให้น้ำยืนสู้ต่อหน้ากล้อง

หลายคนในกลุ่มนักข่าวชื่อดังที่นึกออก เพราะเคยพบเจอได้เคยพูดคุยกับน้ำเรื่อง

ธุรการงานมาบ้าง ก็พากันร้องเรียกชื่อของน้ำกันเป็นแถว เพราะพวกเขาอยากบอก

ให้คนอื่นๆรู้ว่าคนคนนี้ชื่อ น้ำ! ซึ่งมันเป็นชื่อเดียวกับชื่อแฟนสาวของเอส!!!

ชื่อเดียวกันเลย! อะไรกันนี่!!!! หรือนี่มันจะหมายความว่า!!!!

ทุกคนตรงนั้นลุ้นใจจะขาดกับคำยืนยันจากปากของดาราหนุ่มสุดหล่อ

ที่ยืนมองหน้าส่งตาหวานให้ชายหนุ่มที่ชื่อว่า น้ำ!!!


“ครับ! คนนี้แหละครับแฟนผม555 น้ำครับ!”

“แฟนนนนนนนนนน!!!!!!!!!”

เสียงอันแตกตื่นทำเอาทั้งนักข่าวและดารากลุ่มอื่นๆต่างหันมามองเป็นตาเดียวกัน

กร ก๊อป บิว และพี่โอบเองก็หันไปส่งสายตาหากันไปมาแล้วยิ้มๆ พวกเขาลุ้น

เป็นกำลังใจให้เอสกับน้ำเต็มที่

แต่น้ำกลับหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เขาอ้าปากค้างออกมาไม่แพ้บรรดาผู้คนที่ห้อมล้อมตัว

ตะลึงพึงเพริดกับสิ่งที่เอสพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำเมื่อครู่ ไม่อยากเชื่อหู

นี่เอสบอกทุกคน! ประกาศกลางงานว่าเป็นแฟนกับเขา!!!

“อ..อ...เอสสสสสสสสส!!!!!|||||||||||||||||” เรียกชื่อเอสได้เพียงแค่นั้น ก็ถูกดาราหนุ่มรูปหล่อ

กุมมือไปจูบโชว์ต่อหน้าธารกำนัลให้ได้เหวอ ยิ่งกว่าเหวอ เขาอึ้งจนไม่รู้จะทำตัวยังไงถูก

ได้แต่พยายามดึงมือตัวเองกลับ แต่เอสก็ยื้อไว้หอมลงไปบนหลังมือนุ่ม แล้วส่งยิ้มให้


“คุณเอสจะประกาศว่าตัวเองเป็นเกย์งั้นเหรอครับ!!!? ถือเป็นการเปิดตัวเลยใช่มั้ยครับ!!!”

นักข่าวจากมุมอื่นรุมฮือกันเข้ามายิ่งกว่าเดิมเสียอีก ขนาดดาราพวกคนดังด้วยกันเองยังชะเง้อฟัง

ไม่มีใครที่ไม่ตกใจ ไม่มีใครในนาทีนี้จะไม่สนใจ เอสกับน้ำที่ยืนจับมือข้างกัน

“ผม.....ไม่ได้ต้องการจะบอกทุกคนว่าผมชอบผู้ชายนะครับ ผมแค่อยากจะบอกทุกคนว่า

คนนี้! คือคนที่ผมรักครับ ไม่เกี่ยวกับเกย์ไม่เกย์ครับ แฟนผู้หญิงผมก็เคยมีทุกคนคงทราบดี

แต่ตอนนี้เวลานี้ ผมรักของผมคนนี้คนเดียวครับ.......หึ….เข้าใจนะครับ”


“ยังไม่เข้าใจอ่ะค่ะ! คุณเอสจะบอกว่าไม่ใช่เกย์ แต่รักผู้ชายงั้นเหรอคะ!”

“ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงนะครับ55 ถ้าพี่คิดว่าเกย์ ใครสรุปว่าเกย์ก็...ก็แล้วแต่นะครับ55

ผมไม่เถียงไม่ห้ามความคิดใคร ต่างคนต่างคิดไม่เหมือนกันครับ ผมแค่อยากบอกว่า

ผมไม่ได้รักน้ำเพราะว่าเขาเป็นผู้ชาย แต่ผมรักเพราะเป็นตัวเขา ไม่เกี่ยวว่าเพศไหนครับ

สำหรับผมแล้วมันไม่ใช่คนที่ผมรักคือผู้ชาย แต่แค่คนที่ผมรักคือเขา เท่านั้นเองครับ”


ผู้คนที่รุมจับจ้องต่างอึ้งไปตามๆกัน ดาราหน้าหล่อคนดังเจ้าของรางวัลพระเอกยอดเยี่ยม

เมขลาล่อแก้วหมาดๆ เอ่ยอย่างจริงจัง ยืนยันมั่นใจในรักครั้งนี้มาก

“ ยังไงก็ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ให้การสนับสนุนผมมาโดยตลอด ผมแค่ไม่อยาก

ปิดบังเพราะเราจริงใจที่จะคบกันครับ ไม่ได้ต้องการสร้างกระแสอยากดัง ผมไม่จำเป็น

ต้องทำอย่างนี้ก็ได้แต่ผมทำอย่างนี้แล้วสบายใจ ต่อจากนี้ไปก็ขอสัญญาว่าจะตั้งใจทำงาน

ให้คุ้มกับรางวัลที่ได้มา มันมีค่าสำหรับผมมากจริงๆขอบคุณนะครับ กลับก่อนนะครับ

วันนี้คงต้องขอตัวก่อนนะครับพี่ๆ โทษนะครับๆ”

ในเมื่อไม่มีใครนึกถามเรื่องความรู้สึกเกี่ยวกับรางวัลที่ได้รับออกมาเลย เอาแต่แข่งกัน

ตะโกนถามเรื่องน้ำจนหูดับตับไหม้ เอสเลยจัดการพูดเสียเองแล้วชิงตัดบทพาน้ำเดิน

ฝ่าวงล้อมออกจากงานไปแบบขอให้สัญญาว่าจะไม่ปิดบังความจริงใดๆ และจะขอเปิดเผย

ชีวิตรักกับชายหนุ่มน่ารักคนนี้ให้ทุกคนได้รับรู้ไม่มีบิดพลิ้ว แต่วันนี้คนรักของเขายังไม่พร้อม

ยังไงเสียอยากให้รอติดตามผลงานของเขาต่อๆไปแล้วรับปากว่าจะอัพเดตชีวิตรักของจริงที่มี

กับชายหนุ่มคนนี้แบบไม่อิงนิยายของแท้และแน่นอน!!!


ก่อนที่น้ำจะตาโตเท่าไข่ห่าน หน้าแดงลามไปถึงหู เหงื่อแตกพลั่กคล้ายจะเป็นลมไปมากกว่านี้

เอสก็จูงมือน้ำออกจากงานโดยมีการ์ดของงานคอยช่วยอำนวยความสะดวกให้เต็มที่




คนหล่อพาคนรักเข้านั่งในรถได้ก็รีบโทรบอกพี่โอบให้ตามไปเจอกันที่คอนโดจะได้ฉลอง

“เป็นอะไรน้ำ หึหึ////” ขับรถมุ่งหน้ากลับบ้านได้สักพัก เอสหันไปยังเห็นน้ำนั่งตัวแข็งทื่อ

ตาโตเหมือนยังตะลึงไม่หาย ก็อดขำไม่ได้ถามทั้งที่รู้ดีว่าน้ำยังตกใจกับสิ่งที่เขาทำ

เอสตัดสินใจแวะจอดข้างทาง

คนน่ารักค่อยๆหันหน้ามาอ้าปากพะงาบๆพูดเสียงตื่นตกใจใส่คนรักหน้าหล่อ

“คุณ! คุณ! อ....อ....อะ...ไอ้บ้า!!!!!|||||||||||||| เมื่อกี้! เมื่อกี้! เมื่อกี้! ทำอะไรลงไปฟะ!!!!!”

มือน้ำยังกุมหน้าอกตัวเองใจเต้นระรัว นึกถึงนาทีที่ต้องยืนขาสั่นต่อหน้ากองทัพนักข่าวที่รุมทึ้ง

“บ้าไปแล้ววววว! คุณมันบ้าไปแล้วเอส! ทำแบบนี้ทำไม!!!!!?”

“555555555 คุณว่าผมบ้าเหรอ5555 แต่ผมสบายใจที่สุดในโลกเล้ยยยย!!!!”

คนหล่อเสียงตะโกนเสียงดังลั่นรถ หัวเราะร่า

“ทำทำไม!?|||||||||| ผมไม่ได้ขอ!!!! ผมไม่ได้ขอให้คุณทำแบบนี้เลยนะเอส!”

“น้ำ.........หึหึ................ผมขอโทษนะที่ผมเห็นแก่ตัว...ครั้งนี้ผมทำเพื่อตัวเอง..”

“เอส!”

“ผมบอกทุกคนแล้วว่าคุณเป็นแฟนผม ต่อไปคุณจะได้ไม่กล้าหนีผมไปไหนอีก

แล้วต่อจากวันนี้ไปเราก็จะอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผยสุดๆไปเลยน้ำ!5555555!!!!!”

“เฮ้ย!|||||||||| น...น่ากลัวแล้วนะไอ้โรคจิต!”

น้ำสยองกับการผูกขาดตัวเขาของเอส กอดตัวเองขนลุกแล้วแตะตัวเอสที่หัวเราะไม่หยุด

“ตัวก็ไม่ร้อน แต่ทำอะไรไปรู้ตัวรึเปล่าวะ! บ้าป่าวเนี่ย!”

“น้ำ!” น้ำสะดุ้งจู่ๆเอสก็หันมารวบตัวน้ำไปกอดแล้วหอมแก้มรัวๆเร็วๆจนน้ำตั้งตัวไม่ทัน

“เหวอๆๆๆ!!!! ทำไรวะ!!! บ้าเอ๊ย!!!//////*/// เอสๆๆ!!! ปล่อยๆ”

“55555 ////// รักคุณที่สุดเลย... น้ำ”

“เอส/////// เอ่อ...แล้วมันจะไม่มีปัญหาเหรอ...”

“หึ....ช่างมัน.......ไม่ว่าอะไรจะเกิดก็ช่างมัน....ผมมีคุณอยู่ตรงนี้//// ผมสู้ครับ”


ชื่นใจเหลือเกิน.......เอสกอดน้ำแล้วฝังจมูกลงแถวซอกคอขาว สูดกลิ่นกายหอมอ่อนๆ

ประจำตัวคนรักเข้าปอด ก่อนจะผละออกมาจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่หวั่นไหวเสมอ

ยามเมื่อได้อยู่ใกล้ดวงตาคู่คมสีน้ำตาลอ่อนแสนมีเสน่ห์ตรงหน้า


“ถ้ารักจริง... ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ความรักย่อมมีหนทางให้ก้าวเดินต่อไปข้างหน้าเสมอ

ขึ้นอยู่ที่เรา เลือกจะก้าวไปหรือถอยหลังวิ่งหนี... ทั้งที่เคยเอาไปสอนไอ้พี่เทมแท้ๆแต่ผมกลับ

ลืมมันในตอนที่ผมกำลังหนี....ผมขอโทษครับที่เพิ่งนึกได้ว่าคุณเคยพูดกับผมแบบนี้

วันนี้คุณเลือกผม ขอบคุณจริงๆ ผมไม่สนแล้วว่าคุณจะรักผมไปอีกนานแค่ไหน

แต่ผมเลือกจะก้าวไปกับคุณครับเอส///// ผมก็รักคุณเพราะเป็นคุณ คุณคนเดียวเท่านั้น

ที่ทำให้ผมรักอย่างนี้ ผมรักคุณนะ...”

ชายหนุ่มทั้งสองสบตากันนิ่งนาน รักมันเต็มตื้นในหัวใจ... ริมฝีปากของคนทั้งคู่ค่อยๆ

แตะหากันแผ่วเบา ก่อนจะทาบทับประกบรับกันแล้วบทคลึงอย่างดูดดื่ม...

....จูบของคนที่รักกัน มันหวานเหลือเกิน..

…………………

………


….


ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


ตอนที่86 คนที่ผมรัก/ผมตั้งใจรัก...(กลาง) :hao5:






หลังจากนั้น.......ห้าเดือนต่อมา.............



.....ตั้งแต่ที่เอสเปิดเผยเรื่องน้ำออกสื่อ เขาก็ระวังตัวอยู่เสมอไม่ให้มันดูเกินงามจนถูก

ผู้ใหญ่ติงได้ เพราะหลังจากคืนที่ประกาศเปิดตัวคนรักกลางวงสัมภาษณ์งานเมขลาล่อแก้ว

เอสก็ถูกผู้ใหญ่ทางช่องเรียกตัวไปพบด่วน

เอสเข้าใจดีว่าต่อจากนี้ไปเขาคงไม่ได้รับบทพระเอกละครอีกแล้ว เนื่องจากความไม่เหมาะ

ละครเรื่องต่างๆที่ติดต่อให้เขาเล่นเป็นพระเอกเครียดไปตามๆกัน ต่อให้ดาราหนุ่มหล่อ

ได้รับรางวัลการันตีความสามารถที่มีมากล้นแค่ไหนก็ตาม...

แต่อย่างน้อยก็ยังมีบทบาทอื่นๆรอให้เขาเข้าไปสัมผัส เอสไม่เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป

แม้ว่ามันจะทำให้เขาต้องเปลี่ยนบทบาทครั้งใหญ่ในชีวิตของอาชีพที่เขารัก

..แต่เรื่องก็ไม่ได้เลวร้ายไปเสียหมดเพราะละครซิทคอมที่เล่นประจำ เอสยังคงครองใจแฟนๆ

ได้เล่นเป็นพระเอกเหมือนเดิม และงานพรีเซ็นเตอร์ต่างๆไม่ได้หดหาย แถมยังได้งานใหม่ๆ

เพิ่มมาอีกมากมาย ทั้งพิธีกร ละครเวที และภาพยนตร์ เอสเนื้อหอมกับบทพระเอกหนังผิดคาด

คนเบื้องหลังในวงการหลายต่อหลายคนให้การสนับสนุนเขาด้วยความเต็มใจ

หลายคนชื่นชมเป็นที่สุดที่เขากล้าเปิดเผย แม้อาจมีบางกลุ่มที่รับไม่ได้

แต่ทุกวันนี้โลกเรามันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ส่วนน้อยเท่านั้นที่เข้ามาต่อต้าน แต่คนที่รักใน

ความสามารถและตัวตนของเอสมีมากเกินกว่าที่ดาราหน้าหล่อจะมัวนั่งเสียใจ

ไม่น่าแปลกที่กระแสความแรงของตัวพระเอกหนุ่มคนนี้ทำให้เขากลับได้งานเพิ่มชนิดที่ว่า

แทบไม่มีเวลาหายใจด้วยซ้ำไป สุดท้ายเลยต้องให้พี่โอบช่วยกลับมาจัดการดูแลคิวงานให้ตามเดิม

เอสมีงานอีเว้นท์มากเป็นพิเศษ เพราะแฟนๆที่รักเขาทั้งเก่าและใหม่อยากเจอตัวจริงพ่อคนหล่อ

พร้อมคนรักสุดน่ารักที่คอยตามมาให้กำลังใจกันแบบตัวเป็นๆ ชนิดนั่งติดขอบรอให้ฟินเว่อร์ๆ

และไม่ว่าจะเป็นการออกรายการทีวีคู่กัน (ซึ่งน้อยมากที่เอสจะยอมให้น้ำไป..เขาหวงของเขา55)

อัพรูปหรือคลิปวีดีโอลงสื่อโซเชี่ยล เอสและน้ำถือเรื่องความเหมาะสมความพอดีอยู่เสมอ

อย่างมากที่สุดก็แค่หอมแก้มเล็กน้อยเท่านั้นตามเสียงเรียกร้อง บางครั้งแม้ทั้งคู่ไม่ได้ทำอะไรเลย

นอกจากนั่งใกล้กันแล้วเผลอหันมาสบตากันเข้า เพียงเท่านั้นก็ได้รับการกระทืบไลค์จากผู้คน

ที่เฝ้าติดตามความรักของทั้งคู่แบบถล่มทลาย กรี๊ดลืมตายกันไปข้างนึงได้เลยทีเดียว



...ไม่นาน..เมื่อพ่อกับแม่ของเอสติดต่อมาหลังจากได้ข่าว เอสก็ตัดสินใจหาเวลาพาน้ำ

บินไปพบพ่อกับแม่ของเขาที่เมืองนอก..... น้ำทั้งกังวลและประหม่า วิตกจนหวั่นใจ

แต่เอสก็จับมือน้ำไว้ทุกครั้งที่น้ำกลัว และพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับที่แสนอบอุ่นจากพ่อแม่

น้ำเพิ่งได้รู้ว่าเอสเป็นลูกครึ่งหลายเสี้ยว มีพี่ชายที่วัยไม่ห่างกันนักหนึ่งคนและน้องสาว

ตัวน้อยชั้นประถมอีกหนึ่งคน เนื่องจากเอสไม่ได้อยู่ใกล้ชิดครอบครัวมาตลอด

เพราะความห่างอาจทำให้เขาไม่ค่อยได้พูดถึงหรือติดต่อกับครอบครัวนัก

แต่ความรักของพ่อแม่พี่น้องและญาติๆก็ไม่เคยทอดทิ้งเขาเลย น้ำได้รับการต้อนรับ

เป็นอีกหนึ่งสมาชิกของบ้านเอสเป็นที่เรียบร้อยก่อนบินกลับมาที่เมืองไทย


เอสและน้ำกลับจากเมืองนอกได้ไม่นาน ทั้งคู่ก็เดินหน้าเตรียมเปิดร้านเป็นของตัวเอง

จนในที่สุดพวกเขาก็มีร้านร่วมกัน ชื่อร้าน ขนมหวานกับน้ำชายามบ่าย S&N

น้ำเป็นคนตัดสินใจเลือกที่จะทำร้านขายน้ำชากาแฟ เพราะมันคงเป็นเพียงอย่างเดียว

ที่เขาสามารถทำให้คนกินได้และรู้สูตรที่อร่อยที่สุด(555) แต่เพราะได้แรงบันดาลใจมาจาก

ชัยเพื่อนรัก เชฟหนุ่มที่รักการทำขนมหวานเป็นชีวิตจิตใจให้คำแนะนำว่าควรขายขนมด้วย

จะได้กินคู่กับน้ำ ซึ่งน้ำก็เห็นด้วย กับร้านที่หนุ่มน่ารักทำไม่ได้ต้องการความใหญ่โตหรูหรา

เขาแค่ต้องการสร้างร้านเล็กๆที่ดูอบอุ่นและน่าแวะมา อยากให้คนที่ได้มาสัมผัส คิดถึง

และอยากกลับมายังร้านที่ขายแค่ขนมหวานกับน้ำชากาแฟเล็กๆของเขาอีก เท่านั้นก็พอ

ทำเลร้านอยู่บนห้างสรรพสินค้าชื่อดังย่านใจกลางเมือง โชคดีมากที่ทั้งสองคนได้ที่ตรงนี้มา

เพราะเจ้าของร้านคนเก่าซึ่งเป็นญาติกับครูโจ้(ครูที่เคยสอนเอสเต้น)ต้องการย้ายไปอยู่เมืองนอก

เดิมร้านนี้เป็นร้านขายเบเกอร์รี่อย่างเดียวเท่านั้น แต่เมื่อเจ้าของร้านคนใหม่เข้ามาทำต่อ

ก็มีการปรับเปลี่ยนขายพวกชา กาแฟ และเครื่องดื่มชนิดต่างๆ ไอศกรีม เค้ก ขนมปัง พาย

เพิ่มหลายอย่าง ตกแต่งร้านใหม่ทั้งหมด จัดให้มีส่วนที่นั่งทำเป็นมุมน่ารักน่าพักผ่อนสบายๆ

หลากสไตล์หลายมุม เน้นความสบายตาและมีสีเขียวเป็นสวนเล็กๆประดับทั่วร้าน

มีตู้ปลาขนาดต่างๆเอาไว้ดูปลาสวยๆว่ายน้ำเล่นกันเพลินๆ มุมฟังเพลงก็มี

มุมอ่านหนังสือก็มีหนังสือมากมายเต็มกำแพงไว้บริการให้ และจุดเด่นของร้านคือ

น้ำจะชงชาที่กินเข้ากับขนมให้ลูกค้าทุกคนที่มาอุดหนุนในช่วงเวลาบ่ายโมงเท่านั้น

ไปแบบฟรีๆ พนักงานที่ร้าน เป็นนักศึกษามาทำงานพิเศษเป็นบางเวลามีห้าคน

คือนิกกี้ แบงค์ บาส และรุ่นน้องในคณะเดียวกับนิกกี้อีกสองคน

ส่วนอีกห้าคนที่ทำประจำร้าน มี เอส(จะมาบางเวลาที่ว่าง) น้ำ และพนักงานผู้ชาย

ที่รับมาใหม่อีกสองคน รวมคนทำขนมและเครื่องดื่มอีกสามคนซึ่งเดิมเคยทำที่ร้านนี้มาก่อน

กับเจ้าของเดิม เท่ากับว่าร้านนี้มีพนักงานทั้งประจำและไม่ประจำทั้งหมดสิบสองคน

และเป็นชายล้วน! มีหลายคนทักให้คุณเจ้าของร้านทั้งสองขำตั้งแต่ยังไม่ทันเปิด

ว่าจุดขายสำคัญสุดของร้านนี้ คือเจ้าของร้านกับพนักงานนี่แหละ! (หล่อโฮกกกทั้งน้าน555)




และแล้วเมื่อได้ฤกษ์เปิดร้าน เอสกับน้ำก็จัดการเชิญแขกมาร่วมงานฉลองมากมาย

งานนี้มีทั้งผู้ใหญ่ที่ทั้งสองให้ความเคารพและเพื่อนๆ ทั้งในและนอกวงการมากหน้าหลายตา

รวมไปถึงบรรดาแฟนคลับของดาราหน้าหล่อกลุ่มที่ยังรักกันเหนียวแน่น และนักข่าว

หลายสำนักที่ต่างให้ความสนใจกับกิจการร่วมกันของคู่รักสุดฮ็อตคู่นี้....


.......................

...........

...................... วันเปิดร้าน...ฤกษ์ดี9.15น.


เสียงปรบมือและเสียงเฮจากแขกเหรื่อดังขึ้นทันทีที่ริบบิ้นหน้าร้านถูกตัด เอสและน้ำไหว้ขอบคุณ

ผู้ใหญ่ผู้มีพระคุณเจ้าของช่องโทรทัศน์ชื่อดัง ที่ให้การสนับสนุนเอสถือเป็นลูกรักมาโดยตลอด

ตามมาด้วยเสียงดนตรีที่เปิดคลอผ่านลำโพงมาเบาๆ เคล้าบรรยากาศน่าชื่นมื่นหัวใจของ

สองหนุ่มเจ้าของร้านคนดัง

“โอ้ยยยยย นี่มันงานเปิดร้านหรืองานแต่งกันแน่วะเนี่ยยยยย555555”

เสียงเจ้านิกกี้ที่วันนี้ใส่เชิ้ตสีชมพูอ่อนแขนยาวกับกางเกงแสล็คสีดำดูหล่อใสสุภาพแบบตี๋ๆ

นั่งกอดคอแบงค์พูดแซวนำให้บรรดากลุ่มเพื่อนอย่างบาส ยู วี กิ๊ก อาท โบว์ ทินกรและหนูแนน

ที่มาช่วยงานหัวเราะฮาลั่น ทันทีที่เห็นว่าพวกพี่ชายเดินยิ้มระรื่นในชุดสูทลำลองสีครีม

ทับเชิ้ตชมพูเข้มผูกหูกระต่ายขาวเป็นคู่กัน ไล่ไหว้ขอบคุณแขกที่มาร่วมยินดีในงานวันนี้

ทุกคนที่ได้ยินต่างอมยิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง กลุ่มเพื่อนๆเอสกับน้ำอย่างก๊อป อเล็กซ์ บิว

หมอเรียว(คุณแม่นงค์ก็มานะ) เทม กร ชัย ครูโจ้ แม้แต่พี่โอบกับพี่ผึ้งก็ยังช่วยแซว

เพราะคิดเหมือนกันแล้วพากันขำ จนบางคนก็เขินแทน


เอสกับน้ำถึงกับชะงักเมื่อโดนรุม บางคนก็ว่าพวกเขามาซ้อมงานแต่งในงานนี้(55)

ทั้งคู่หันมาแกล้งชี้หน้าแบบคาดโทษเจ้าน้องตาตี่ที่บังอาจแซวให้หน้าแดง

ต้องเดินทักทายไหว้ขอบคุณเขาไปก็เขินกันไปมา


“เป็นไงบ้างชัย กินแล้วพอจะสู้ขนมฝีมือนายได้ป่าว55” น้ำพูดขำๆทักเพื่อนรักที่อุตส่าห์

ขึ้นมากรุงเทพฯ เพื่อมาร่วมยินดีกับเขาโดยเฉพาะ ชัยกำลังเคี้ยวพายทูน่าที่มุมจัดขนม

ไว้บริการแขกให้ลองชิมก็ยิ้มๆ กลืนลงคอแล้วค่อยพูด “อื้ม!ใช้ได้ๆ อร่อยเลยล่ะอร่อยอย่างนี้

ลูกค้าต้องติดใจ ไปไหนไม่รอดแน่55ยิ่งถ้าได้กินคู่กับชาของน้ำนะ เรารับรองต้องขายดีแน่55”

คุณเชฟหนุ่มผิวคล้ำชมเปาะ ทำให้น้ำดีใจ


“พี่น้ำขาๆ//// ขอถ่ายรูปคู่หน่อยค่า” เสียงแฟนคลับน้องผู้หญิงม.ปลายตัวอ้วนตุ้ยนุ้ย

คนเดิมกับเมื่อตอนที่น้ำเคยแอบไปร่วมงานมีทติ้งแฟนคลับของเอสและได้เจอกัน

เข้ามาอ้อนขอเป็นตัวแทนบรรดาเพื่อนๆแฟนคลับอีกมากมายที่ยืนบ้างนั่งบ้าง

รอกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆหลายกลุ่ม น้ำได้ยินก็หันมายิ้มหวานให้อย่างคุ้นเคย


แม้ในวันนั้นที่น้ำปลอมตัวไปจะไม่ได้บอกใคร แต่หลังจากเปิดตัวเป็นแฟนเอสอย่าง

เปิดเผยหลายๆคนก็จับสังเกตกันได้เองจากรูปงานมีทติ้งวันนั้นที่ใครหลายคนนำไปโพสต์ไว้

ตามหน้าโซเชี่ยลต่างๆ..... เรียกยอดไลค์ให้พุ่งกระฉูดและกรี๊ดสลบทันทีที่น้ำออกมา

ยอมรับว่า เจ้าหนุ่มหนวดดำวันนั้นมันเขาเอง และหลังจากนั้นมาน้ำก็ได้มีโอกาสพูดคุย

ติดต่อกับบรรดาแฟนคลับของเอสอยู่เรื่อยๆ ยิ่งกว่าตอนที่อยู่ในฐานะของผู้ช่วยดารามาก

ที่ทำให้น้ำดีใจคือการยอมรับจากแฟนๆที่รักเอส แม้ว่าจะมีบางกลุ่มอยากให้เอสกลับมา

รักผู้หญิงเหมือนเดิม แต่กลุ่มแฟนคลับที่สนับสนุนก็ให้กำลังใจน้ำและกลายมาเป็น

แฟนคลับของน้ำด้วยอีกคน ทุกครั้งที่แฟนๆมาหาสองหนุ่มมักจะได้ขนมนมเนย ของฝาก

ทั้งที่มีราคา และที่ทำให้กับมือด้วยใจ รวมไปถึงความรู้สึกอบอุ่นใจทุกครั้งที่เจอกันเสมอ

น้ำรู้สึกขอบคุณผู้คนที่เผื่อแผ่ความรักมายังเขาเหลือเกิน เขายินดีตอบแทนน้ำใจ

ความห่วงใยของแฟนๆด้วยการเป็นกันเองและรักเอสให้มากๆอย่างที่แฟนๆขอ

(ถึงไม่ขอก็รักมากอยู่แล้วครับ////55)


“ครับๆๆ55 อ่าเอาท่าอะไรดี?” น้ำยิ้มยืนเกาหัวเขินๆ ไม่ชินสักทีเมื่ออยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ

ขอตัวกับชัยแยกออกแวะหาแฟนๆที่ปักหลักรอเขาไม่ไปไหน ทุกคนมาร่วมอวยพรขอให้

ร้านของเอสกับน้ำประสบความสำเร็จ และรับปากจะเพียรมาช่วยอุดหนุนกันไม่ขาดสาย


“โน่ๆๆๆ เปล่าค่าเปล่าไม่ได้ถ่ายกับยุ้ย! นู้นรอคนหล่อเขามาก่อนนู่นแน่ะ!

จะให้ถ่ายคู่กับพี่เอสต่างหากล่ะ แหมยุ้ยกลัวพี่เอสหึงอ่ะ 55555 พี่เอส! พี่เอสขามาเร็วๆ

ดูดิแฟนใครไม่รู้ยืนทำหน้าน่าร๊ากกก รออยู่น้า55 โหยวันนี้แต่งตัวน่ารักจังเลยอ่ะเป็นคู่กันเลย”

น้องอ้วนแซวเล่นเอาน้ำเขิน ขำที่เธอไม่ยอมถ่ายคู่ด้วยแต่จะให้เอสเข้ามาถ่ายกับน้ำแทน

เอสโดนแฟนคลับสาวสองคนรุมกันพาจูงมือมาหาน้ำแถวหน้าร้านที่แฟนกลุ่มใหญ่ออกันอยู่

ทุกคนบอกว่าอยากถ่ายรูปร่วมกันแต่ขอหลังจากเก็บภาพเฉพาะสองหนุ่มเท่านั้นก่อน


“โหยชิดๆหน่อยพี่เอส! พี่น้ำๆป้อนขนมป้อนน้ำพี่เอสหน่อยค่าอร๊ายยยย//////ยิ้มหวานๆ”

สองหนุ่มคนดังก็ทำตามคำขอบรรดาแฟนๆให้ได้กรี๊ดกร๊าดอิอ๊ายกันไม่หยุดหย่อน

ตามใจแฟนๆถ่ายรูปกับกลุ่มแฟนคลับของทั้งคู่ได้สักพัก พี่โอบก็เดินมาขอตัวเอสกับน้ำ

“น้องๆขา เดี๋ยวขอตัวสองหนุ่มหล่อเจ้าของร้านไปลาแขกผู้ใหญ่นิดนึงนะคะ ขอบคุณค่า”


เอสกับน้ำลาแขกผู้ใหญ่ในวงการที่นับถือและเพื่อนบางคนที่ติดงานต้องรีบไป

และก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปมากกว่านี้ คนหล่อก็เดินจูงมือคนน่ารักที่ดูงงๆ

ไปจับไมค์ที่ตั้งไว้พร้อมชุดคาราโอเกะเล็กๆ กลางร้าน เขามีเซอร์ไพร์สเล็กน้อย


“เอ่อ..55 //// อรึ่ม! ขอบคุณมากนะครับทุกคนที่มาร่วมยินดีกับเรื่องดีๆของพวกเราในวันนี้

อยากบอกว่ายินดีต้อนรับเสมอ อย่าลืมแวะมาที่ร้านนะครับ ผมสัญญาว่าจะเข้ามาให้บ่อย

ที่สุด และตอนนี้ครับ..55 ผมก็มีบางอย่างอยากมอบให้คนที่ผมรัก 55ซึ่งทุกคนคงรู้ว่าใคร”


ทุกคนในร้านหันมาให้ความสนใจเอสทันที เพื่อนๆพี่ๆ บรรดาแฟนคลับและนักข่าวส่วนหนึ่ง

ยังรวมตัวกันอยู่ที่ร้านไม่ไปไหน ทุกคนซึมซับบรรยากาศอันอบอุ่นเคล้าเสียงหัวเราะเฮฮาที่นี่

มีความสุขแล้วหน้าตาใครๆต่างก็แช่มชื่นแจ่มใส ส่งยิ้มคืนกลับไปให้คุณดาราหน้าหล่อ

เจ้าของร้าน น้ำโดนเอสจับให้นั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้า ห่างจากกันแค่เอื้อมมือถึง

ส่วนคนอื่นๆก็รีบกรูกันเข้ามาล้อมรอบคนทั้งสองจนเป็นวงกว้างอย่างให้ความสนใจ

ในมือใครมีอุปกรณ์เก็บภาพต่างๆก็ยกกันขึ้นมาให้พรึ่บพรั่บ


หนุ่มน่ารักนั่งอมยิ้ม ขมวดคิ้วจ้องหน้าแฟนตัวเองอย่างเขินๆ ไม่รู้ไอ้บ้าเอสจะทำอะไร


“ผม.....อยากขอบคุณ......///// ขอบคุณที่คุณเข้ามาในชีวิตของผม ขอบคุณครับน้ำ

ผมรักคุณนะ/////”

น้ำยิ้มแก้มปริ มองหน้าเอสที่ส่งยิ้มหวานมาให้ด้วยใบหน้าร้อนฉ่าแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ

แล้วขยับปากบอก (ผมก็รักคุณครับ) ตอบแบบไม่ออกเสียง


“ผมอยากบอกว่า.......................รักเมียที่สุดในโลกครับ”


กรี๊ดดดดดด!!!!อ๊ายยยยยยยยยยยยย!!! อร๊ายยยยยยยยย อร๊ายยยยยยยยยย!!!

สิ้นเสียงบอกรักคุณเมียเท่านั้น เสียงกรี๊ดก็ดังลั่นร้าน ต้นเสียงไม่ใช่ใครที่ไหน

บรรดาหัวโจกแฟนคลับ กับคุณเพื่อนคุณพี่ทั้งหลายของคนที่อยู่ใจกลางวงล้อมนั่นแหละ

นิกกี้กับกรยังช่วยกันทำเสียงวี๊ดวิ้วแซว เล่นเอาคนพูดหน้าหล่อเขินกับคำพูดของตัวเอง

จนไปไม่ถูกอยู่พักใหญ่ ได้แต่ยืนยิ้มหวานมองหน้าแฟนหนุ่มสุดน่ารักที่เขินจนแก้มแดง

ก้มหน้าเกาหัวเกาท้ายทอยตัวเองแก้เขิน เอสกับน้ำยิ้มหัวเราะหน้าแดงมองหน้ากันแล้วมัน

ยิ่งเขินจริงๆ หลังรับเสียงเชียร์เสียงกรี๊ดจากทุกคนที่แซวเขาจนพอใจแล้ว เอสก็หันไปเปิด

เพลงที่เขาตั้งใจจะร้องให้น้ำ แต่แค่ได้ยินเสียงอินโทรดนตรีขึ้นนำมาเท่านั้น

ทุกคนก็พร้อมใจกันส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดขึ้นอีกรอบแบบอดใจไม่ไหว จนน้ำได้แต่นั่งอมยิ้ม

คลำแก้มตัวเองที่มันทั้งร้อนทั้งแดงด้วยความเขิน

แล้วเอสก็ร้องเพลงให้น้ำฟัง โดยที่มีบรรดาแฟนคลับร้องคลอตามไปด้วยอย่างชอบใจ




..........รักเมียที่สุดในโลก – ILLSLICK

i never love another like i love u baby
u ma number one lady yeah…
ฉันมักจะถามเธอเป็นประจำว่าเธอ¬นะรักฉันไหม
และหากว่าเธอนะบอกว่ารักแล้วเธอ¬นะรักแค่ไหน
รักเท่าฟ้าหรือมหาสมุทร รักเท่าผืนดินหรือผืนน้ำ รักฉันที่สุด
เธอบอกว่าบางทีมันยากที่จะอธิบาย
ไม่ต้องกังวลจะไม่ไปไหน จนกว่าวันสุดท้าย
ไม่ใช่ว่าฉันนั้นไม่เชื่อใจ ฉันรู้ว่าเธอทำเพื่อฉันนะ ไม่ใช่เพื่อใคร
ย้ำคิด ย้ำทำ อยากได้ยินซ้ำๆ เวลาเธอหายไปก็อยู่กับใจช้ำๆ
ช่วยมองตาตอนฉันข้างเธอ ฉันยังรอฟังเธอรู้ไหมเธอต้องห้ามเหม่อ
u ma number one lady…
จะไม่มีใครที่มาแทนที่เธอ
และไม่ว่านานแค่ไหนฉันจะรักเธอ¬ตลอด ไป…
ให้บอกว่ารักเท่าจักรวาลมันก็ยังไม่พอ
ก็อยากได้ยินเธอพูดซ้ำ like i never heard dat before
ก็อยากได้ยินมันทุกวัน อยากได้ยินอยากจะบอกรักฉัน
ให้บอกว่ารักเท่าจักรวาลมันก็ยังไม่พอ
ก็อยากได้ยินเธอพูดซ้ำ like i never heard dat before
ก็อยากได้ยินมันทุกวัน อยากได้ยินอยากจะบอกรักฉัน
ได้มั้ยเธอ. . .
ถึงเเม้ว่าเสียงเพลงมันคือชีวิต¬ฉันเเต่ตื่นขึ้นมาไม่มีเธอมีชีวิตไปก็เท่านั้น
เพราะอยู่กับเธอฉันไม่ต้องเเกล้งทําเหมือนว่าเข้¬มเเข็งถึงอ่อนเเอก็ไม่สําคัญ
เหมือนซุปเปอร์แมนบ้างครั้งต้องเเก¬ล้งทําเป็นคนธรรมดา
เเต่อยู่กับเธอฉันเป็นซุปเปอร์แมนได้ทุกเวลา
ไม่¬ใช่ใครเพียงเเค่คนหนึ่งมันคือคําว่าเราก็เท่านั้นไม่ใช่คนอื่น
ฉัน¬ไม่ใช่คนดีอะไรเเถมยังเอาเเตใจ เ¬เต่เธอก็รักฉันเเบบที่เป็นไม่ว่¬าจะไม่เหมือนใคร
ไห้กอดฉันไว้ทุก¬ๆคืนทําไห้อุ่นใจเเม้ยามนอนหรือ¬ว่ายามตื่น
u ma number one lady…
จะไม่มีใครที่มาแทนที่เธอ
และไม่ว่านานแค่ไหนฉันจะรักเธอ¬ตลอด ไป…
ให้บอกว่ารักเท่าจักรวาลมันก็ยังไม่พอ
ก็อยากได้ยินเธอพูดซ้ำ like i never heard dat before
ก็อยากได้ยินมันทุกวัน อยากได้ยินอยากจะบอกรักฉัน
ให้บอกว่ารักเท่าจักรวาลมันก็ยังไม่พอ
ก็อยากได้ยินเธอพูดซ้ำ like i never heard dat before
ก็อยากได้ยินมันทุกวัน อยากได้ยินอยากจะบอกรักฉัน

ได้ไหมเธอ…


…………..


......






***********************************
*******************



ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


ตอนที่ 86 คนที่ผมรัก/ผมตั้งใจรัก..(หลัง)  :-[ 






คืนนั้นที่บ้านหลังสีเขียวอ่อนแสนสวยที่เอสและน้ำได้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม

หลังกลับจากการฉลองที่ผับดังกับเพื่อนๆมากมาย เอสกับน้ำก็คิดจะเข้านอนแต่หัวค่ำ

เพราะวันพรุ่งนี้เอสมีนัดเข้าไปเซ็นสัญญาหนังเรื่องใหม่ช่วงเช้า ส่วนน้ำเองก็ต้องไป

เปิดร้านเป็นวันแรก เขาตั้งใจจะไปแต่เช้าเพื่อเช็คของในร้านให้พร้อมด้วยความตื่นเต้น


น้ำอาบน้ำออกมาตัวหอมฟุ้ง เช็ดหัวยังไม่แห้ง เอสเห็นก็รีบลดโทรศัพท์ในมือลง

กวักมือเรียกให้คนรักมานั่งใกล้ น้ำได้ยินเอสคุยกับคนในสายเป็นภาษาอังกฤษก็พอเข้าใจ

พ่อกับแม่ พี่ชายและน้องสาวโทรมาอวยพรและให้กำลังใจพวกเขา ขอให้ร้านขายดี

เป็นเทน้ำเทท่าและรักกันนานๆ และว่าอีกไม่นานอาจจะบินมาเที่ยวหาที่เมืองไทย

พ่อและแม่ของเอสเรียกน้ำว่าลูกน้ำทุกคำ (ผมไม่ใช่ยุงนะค้าบ55)ใจดีมากจนน้ำอดคิดถึง

เตี่ยกับแม่ไม่ได้


“เอส.........ถ้าเตี่ยกับแม่ผมยังอยู่ ผมว่าพวกเขาคงดีใจ...ที่วันนี้ผมมี....”

“มีร้านเป็นของตัวเอง”

“ไม่ใช่ๆ ผมหมายถึงมี..”

“อ๋อ! มีผัวน่ะเหรอครับ?”

“มีคุณ!!!/////*// ผมหมายถึงมีคุณน่ะ!” ไอ้หมาโรคจิตเอ๊ย ทะลึ่งนักนะ..

“อ้าวก็ความหมายเดียวกันนี่555”

“ไอ้บ้า!(ตีมือที่ขยี้ผ้าบนหัวตัวเอง) ....แบบว่าเมื่อก่อนผมไม่เคยคิดอย่างนี้ แต่ตอนนี้ผมว่า

พ่อแม่ผมก็คงเหมือนพ่อแม่คุณนะ พวกเขารักเรา....เขาก็ต้องดีใจที่เห็นเรามีคนมารัก

มีคนที่รักเรามากอยู่ข้างๆกันเนอะ” น้ำนั่งหันหน้าเข้าหาเอส เงยหน้าพูดเสียงใสให้เอสฟัง


“หึหึ ครับ แน่นอน” คนหล่ออมยิ้มตอบ ก่อนดึงให้คนน่ารักขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิม

จะได้เช็ดผมให้ได้ถนัดๆ เช็ดไปก็ก้มหอมหัวไปอย่างหมั่นเขี้ยว บางทีก็แวะเอียงหน้าไป

หอมแก้มนุ่มๆเย็นๆ หลายครั้งเข้าคนโดนหอมก็บ่นยันหน้าหนีบอกเดี๋ยวแก้มช้ำหมดพอดี

“ขอบคุณนะเอส วันนี้คุณร้องเพลงให้น้ำเพราะมากเลยครับ////”

อยู่ๆน้ำก็ก้มหน้าเขินก่อนพูดเสียเพราะเสียงอ้อมแอ้ม แล้วซุกตัวเข้าไปนั่งใน

อ้อมกอดของอีกฝ่าย ไอ้อาการนี้มันอยากอ้อนชัดๆ เอสมองคนน่ารักของเขายิ้มอายๆให้

ก็กระชับวงแขนกอดแน่นกระซิบถาม

“ชอบใช่มั้ยล่ะ หึหึ” เสียงนุ่มดังแผ่วชิดริมหู

“รักต่างหาก (อ๊าคคคคค/////เขินว่ะ)” เสียงหวานเอ่ยติดเขินอยู่ในที

“ผมรักคุณ...น้ำ”

“เอส....ผมก็รัก..”


คำบอกรัก ได้ยินอีกสักกี่ครั้ง ก็ยังทำให้หัวใจเต้นแรงด้วยความสุขทุกครั้ง

และพวกเขาจะพร่ำบอกรักกันดังเช่นวันนี้ไปทุกวัน.... ทุกวันเลย

ไม่ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นเช่นไร พวกเขาจะไม่หวั่นไปเอง ขอแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

จะขอดูแลกันและกันไปอย่างนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ คุ้มค่าแล้วไม่ว่าต้องแลกอะไร

ขอได้รักคนคนนี้ให้สุดหัวใจ



เอสไล่พรมจูบซับไปทั่วใบหน้าหวาน แก้มใส เปลือกตาคู่สวย จมูกโด่งรับกับริมฝีปากบาง

น่ารัก.. คนหล่อกดเน้นริมฝีปากย้ำเค้นคลึงกลีบปากบางนุ่มๆอย่างแสนรัก..

ขณะที่ใช้ฝ่ามือร้อนของตัวเองลูบไล้เข้าไปในเสื้อยืดสีขาวเนื้อบางทางด้านหลัง

วนไล้สัมผัสกับผิวสวยที่เนียนลื่นมือไม่มีสะดุด เพลินมือจนหยุดไม่ได้และไม่อยากจะหยุดมัน

มือหนึ่งประคองดันให้ร่างบางเขยิบเข้าหาแล้วลูบไปตามแผ่นหลังเนียนอย่างอดใจไม่ไหว

อีกมือก็เร่งล้วงเข้าไปในกางเกงขาสั้นด้านหลัง จับขยำบั้นท้ายนิ่มที่แน่นเต็มมือ

บีบและคลายลูบวนจนล้วงลามไล่มาทางด้านหน้า ลูบคลึงไปตามต้นขาอ่อนด้านใน

เอสเผยอริมฝีปากแยกห่างอย่างเสียดายที่จะถอน ก่อนเลื่อนจูบไล่มาตามแก้มคาง ซอกคอ

ไหปลาร้า หัวไหล่ และจูบเม้มดูดดุนยอดอกสีชมพูที่ตั้งชูชันทันทีเมื่อได้รับสัมผัสจากลิ้น

ยอดอกที่แข็งเป็นไตทั้งสองข้างสร้างอารมณ์ให้คนรุกยิ่งอยากสัมผัส จูบและดูดผิวเนื้อแน่น

ไปทั้งร่าง..... “ฮึก..อ๊ะ..ฮึก..เอส” เสียงครางแผ่วเร่งความอยากให้คนฟังกระหยิ่มยิ้ม ดันร่างที่

สั่นสะท้านตรงหน้าให้เอนอ่อนนอนลงบนเตียงนุ่ม แล้วตามประกบทาบทับไม่ห่าง

พร่างพรมจูบไปทั่วผิวสวยไม่ว่าจะเลิกผ้าไปที่ตรงไหนเท่าที่ใจอยาก..

ไม่นานทั้งเสื้อทั้งกางเกงสองชุดก็ถูกถอดทิ้งขวางอย่างไม่ใยดี หล่นมากองรวมกันที่พื้นข้างเตียง

ส่วนชายหนุ่มทั้งสองก็รวมกันอยู่บนเตียงราวกับเป็นเนื้อเดียวกัน...

...เสียงครางต่ำซี๊ดซ๊าดแบบถึงอกถึงใจ เสียงเนื้อกระทบกระแทกเนื้อดังถี่รัวติดต่อกันราวกับ

จะไม่ยอมหยุดพักให้เสียเวลา เสียงหอบหายใจกระชั้นถี่รุนแรง เสียงขยับร่างกายให้สอดรับ

ซึ่งกันและกัน ...ทุกเสียงทุกสัมผัสบอกหัวใจทั้งสองให้รับรู้ได้ว่าเวลานี้ พวกเขาต้องการ

กันและกันมากแค่ไหน และสัญญาว่าจะไม่ยอมปล่อยให้คนที่รักห่างไปไหนไกลอีกแล้ว

เมื่อมาจนสุดทางถึงจุดสุดจะกลั้นได้อีกต่อไป ทั้งสองต่างก็เร่งเร้าร่างที่เกาะเกี่ยวกันไว้ให้

โหมกระหน่ำเข้าใส่กันอย่างไม่ยั้ง ก่อนจะกระตุกไหววูบ เกร็งและเสียวสะท้านตั้งแต่

ปลายเส้นผมยันปลายเท้าในเวลาไล่เลี่ยกัน ความรู้สึกร้อนซ่านเสียวสุดยอดแผ่ไปทั้วทั้ง

ร่างกาย ความรักที่มีได้ส่งผ่านหากันผ่านการเชื่อมรักที่กลางตัว เรียวขาของน้ำยังตอบรับ

เกาะเกี่ยวบั้นเอวคนรักแนบแน่นขณะที่ช่องทางด้านหลังตอดรัดแก่นกายร้อนของคนรัก

ให้ปลดปล่อยความต้องการ หลั่งรดน้ำรักสีขาวอุ่นร้อนพุ่งทะยานออกมาตามกัน

“แฮก..ฮะ...ผมรักคุณ..รักคุณนะครับ” เสียงกระซิบปนหอบของเอสกระซิบบอกรัก

แม้แผ่วเบาแต่มันดังชัดในหัวใจของน้ำ “อีกครั้งนะ..” เมื่อได้ยินคำอ้อนขอต่อรอบสอง

หนุ่มน่ารักก็ขมวดคิ้วสวยจนยุ่งหน้าแดงก่ำ แต่ปากบางยังเผลอยักยิ้มอยู่ บอกให้รู้ว่ากำลังเขิน

คนที่ยังไม่ยอมถอนตัวออกไปก็เลยได้ใจ เร่งขยับเอวให้คนใต้ร่างต้องร้องครางซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อ๊ะ..อ๊ะ.. เอส! เอส! ผมยังไม่ได้บอกให้ทำเลยนะ!//////*//อื้ออ”

“หึ..ซี๊ดสสส ช่วยไม่ได้นะครับ หึหึหึ...คุณเผลอยิ้มเองทำไมล่ะ มันแปลว่าได้ไม่รู้เหรอ อื้มม”

“ฮ๊ะ..อึก...//////อ..อะ..ไอ้โรคจิตบ้าเอ๊ย!”

“นี่ก็แปลว่ารักใช่มั้ย หึหึ”

“อื้ออออออออออ////////”

น้ำผวากอดเอสที่ขยับขย่มเข้าใส่ตามจังหวะรักที่ทวีความเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ

โดนเอสรบเร้ากี่ครั้ง ก็ไม่เคยขัดได้สักที .. ทำไงได้ล่ะก็ดันรักมากซะขนาดนี้




น้ำเคยคิดมาตลอดว่าเอสคือผู้ชายคนเดียวที่ทำให้เขาต้องเผลอรักเข้าจนได้



แต่ตอนนี้น้ำกลับคิดว่า เขาจะไม่เผลอตัวเผลอใจรักเอสอีกต่อไป..





เพราะเขาจะตั้งใจรักไอ้บ้านี่........ตลอดไป..












.......จบนะจ๊ะ





tsktonight…
*** เป็นเพราะเลิฟซีนเรื่องนี้เขียนให้มันนุ่มมาตลอดอ่ะนะจ๊ะ555 ใจอยากเขียนแรงๆ
กว่านี้มากเลย(หื่น) แต่เอาไว้ตอนพิเศษแล้วกันเนอะแต่ถ้าใครไม่ชอบวิจะทำเครื่องหมาย
ให้ข้ามอ่านตรงนั้นไปนะคะ^^
อย่าเพิ่งหนีไปไหนนะจ๊ะ มาอ่านข้อความจากใจคนแต่งถึงคนอ่านหน่อยน้า

คือเหตุที่ยังไม่บอกจบและขึ้นหัวกระทู้ไว้ว่ายังไม่จบ เพราะวิตั้งใจจะต่อตอนพิเศษให้อีก
เป็นตอนพิเศษของสี่คู่ สี่ตอนนะคะ^^ มีเทม กร / บาส ยู / นิกกี้ แบงค์ / เอส น้ำ
ตามลำดับไหล่55 รอนะจ๊ะ และหลังจากตอนพิเศษของทั้งสี่คู่เสร็จสิ้นไป
ก็จะเป็นตอนพิเศษแบบสั้นๆ น้านนานครั้งจะแวะมาลงให้พอคิดถึงกัน
และจะแจ้งให้ทราบในตอนท้ายของเรื่องใหม่ถ้าลงตอนพิเศษของเรื่องเก่าให้เอาตามนี้นะจ๊ะ


ยืนยันว่ารักทุกคน และขอบคุณมากมากจากหัวใจที่เปิดใจรับและตามอ่านเรื่องนี้จนจบ
แม้ว่าวิจะติดปัญหามาต่อเรื่องช้ามากจนไม่น่ารอ555 แต่ก็ยังมีคนรอและอ่านจนถึงตอนนี้ได้
สุดยอดดดดดดดดดด ขอบคุณจริงๆจ้า (ซึ้งมากเลย)

ใครที่อ่านเรื่องนี้แล้วชอบ ตามอ่านกันมาจนกระทั่งถึงตอนจบได้ ช่วยตอบคำถามวิหน่อยน้าๆๆ
คือวิอยากรู้ว่า …
1. คุณชอบตอนไหนที่สุดในเรื่องคะ?   (ลองนึกย้อนดูดีๆมีตั้ง 86ตอนเชียวนา ให้เวลาย้อนดูอ่ะ)
  2. เพราะอะไรถึงชอบตอนนั้นที่สุด?
ไม่เข้มงวดถ้าจะตอบมากกว่าหนึ่งตอน แต่อย่าลืมบอกวินะคะจะขอบคุณมากๆๆๆๆๆ
 
ขอบคุณมากนะคะ ส่วนเรื่องใหม่ของวิ ชื่อเรื่อง ก็ไม่รู้ ก็มันรัก  คงสักพักจะลงให้
เป็นเรื่องรักวัยนักเรียน ออกแนวอมยิ้มกันได้ทั้งเรื่อง (อาจไม่ค่อยมีสาระขอโทษจริงๆ55)
แต่จะลองแต่งแบบตัวเอกเป็นคนเล่าเรื่องดูเป็นครั้งแรกเลยค่ะ แหะ วิก็ไม่แน่ใจว่า
จะมีใครตามไปอ่านบ้าง เพราะบางทีอาจไม่ชอบก็ได้ แต่ถ้าชอบจะดีใจเว่อร์ๆเลยล่ะ
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ^^


หมูกระต่าย //  วิว่าไม่ไวนา สามจะสี่ปีแล้วเน้อ555 ไม่รู้ตอนนี้คุณหมูกระต่ายอยู่ชั้นไหนแล้ว
ตอนนั้นเห็นบ่นว่าสอบๆๆ แล้วก็ดูรักเรียนดี น่ารักมากอุตส่าห์แวะมาอ่านตลอด
พี่คิดถึงเสมอค่ะ ขอบคุณนะ

capool // มีตอนพิเศษแน่ๆนอนๆค่ะ ขอให้คนอ่านไม่ลืมเข้ามาอ่านก็ดีใจแล้ว55
ตั้งใจจะแต่งตอนพิเศษของเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อ คนที่รักเรื่องนี้และคิดถึงกันเสมอ
นานครั้งยังแวะเข้ามาอ่านจะได้เซอร์ไพร์สและยิ้มได้ที่เจอตอนใหม่นะจ๊ะ

แก้วเปล่า // คงไม่รวมเล่มค่ะ แต่ใจวิอยากทำมาก ไม่แน่สักวันในอนาคตนะคะ
เหมือนเราอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึกของตัวเองมากกว่า ถ้ามีวันที่รวมเล่มเรื่องนี้จริงๆ
ตอนนั้นวิจะลองถามทุกคนดูนะคะ แต่มันคงนานมากๆๆๆๆจนทุกคนคงลืมไปแล้ว555
เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอนขอโทษจริงๆค่ะ ก็เลยขอตอบว่ายังไม่มีการรวมเล่มดีกว่าเนอะ
เพราะวิตอบไม่ได้ แต่ที่แน่ๆตอนนี้ไม่มีโครงการนะจ๊ะ
ถ้าคิดถึงกัน อนุญาติให้แวะกลับมาอ่านได้ตลอดชีวิตค่ะ

choijiin // น่ารักที่สุดก็ตรงที่คนอ่านไม่เคยทิ้งวินี่แหละค่ะ รักกันขนาดนี้
วิไม่หายไปไหนหรอกจ้า^^ ไว้เรื่องใหม่ของวิก็แวะไปทักกันได้นะคะ จะดีใจม๊ากกก
ถ้าจะบอกว่ารอก็กลัวว่าเหมือนจะบังคับไป55 แต่เค้าจะรอตัวเองนะ(อ้าว555)

Elizabeth_TonnY // แน่นอนค่ะวิก็รู้สึกเหมือนคุณนี่แหละ มันเหมือนความผูกพันนะ
อยู่กับเรื่องนี้มาหลายปี ถึงเรื่องของวิจะไม่ได้เด่นดังเหมือนใครๆแต่วิรู้สึกดีใจมาก
ที่ได้เขียนมันขึ้นมา และในจำนวนผู้คนที่ผ่านเข้ามาก็มีแฟนๆที่รู้สึกดีกับเรื่องนี้เช่นคุณ
และอีกหลายๆคนที่คอยให้กำลังใจ ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอบคุณจ้า

grenjewel // ดีใจที่ไม่อยากให้จบกันนะคะ คิดว่าน่าจะชอบตอนจบนะเพราะว่า
วิใส่แฟนคลับเอสกับน้ำให้เยอะเลย55 แล้วตอนพิเศษก็สัญญาแล้วมีครบทุกคู่แน่นอน
สำคัญที่คนอ่านต้องอย่าลืมมาอ่านให้ครบนะคะ555

CarToonMiZa // ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ และบวกเป็ดเสมอๆ
เห็นว่าแวะมาหากันตลอดวิก็ซึ้งจริงๆค่ะ เรื่องใหม่วิไม่แน่ใจว่าทุกคนจะชอบมั้ย
เพราะอย่างที่บอกมันคนละแบบกับเรื่องนี้55 แต่วิจะพยายามสู้ๆค่า^^

Solo009 // ขอบคุณมากเลยนะคะ กำลังใจดีๆวิไม่มีวันลืมแน่นอน
แล้วก็ดีใจมากๆเลยที่จะไปเยี่ยมกันที่เรื่องใหม่ด้วย ถึงไม่แน่ใจว่าแฟนๆจะชอบรึเปล่า
แต่อย่างน้อยก็มีคนชอบเรื่องนี้ล่ะเนอะ55  ตามคำขอที่บอกว่าอยากให้ตอนจบน่ารักๆ
เอาจริงๆแล้ววิไม่ค่อยแน่ใจมันน่ารักมั้ยเนี่ย555

รู้แต่ว่าคนอ่านเรื่องนี้ทุกคนน่ารักที่สุดในจักรวาล ...จริงๆ!!! (^^)



ออฟไลน์ AMINOKOONG

  • ฝากติดตามนิยายด้วยนะคราฟฟฟฟ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-12
อยากอ่านตอนครอบครัวเอสมาเที่ยวบ้านน้ำแบบเต็มๆอ่ะครับ
คือถ้าจะบอกว่าเอาตอนหวานๆนี่บอกตามตรงมันหวานมาเกือบทั้งเรื่องอยู่แล้ว
เพราะเราว่าเอสเป็นคนโรแมนติก จึงอยากอ่านตอนแบบอบอุ่นๆครอบครัวสุขสันต์
พร้อมหน้าพร้อมตาบ้างอ่ะครับคงมีความสุขที่ได้อ่าน เพราะคนแต่งยังไม่ได้ลง
รายละเอียดตอนที่น้ำไปพบครอบครัวเอสเท่าไหร่ เลยอยากอ่านตอนที่บอกว่า
อีกไม่นานครอบครัวเอสจะมาเยี่ยมที่ไทยอ่ะ อยากเห็นครอบครัวเอสตอนมาที่บ้านสีเขียวของน้ำ
มันคงอบอุ่นหัวใจมากแน่ๆ ขอแบบเต็มๆตอนเลยยิ่งดี พลีสสสสสสสสสสสสส!

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
น้องน้ำของพี่จบซะแย้วววววว
 :hao5: :mew6:
ใจหายจุง แต่คุณวิสัญญากับคนอ่านแล้วนี่เนอะ
ยังไงก็ต้องกลับมาเจอกันอีกในตอนต่อๆไป และก็เรื่องต่อๆไปด้วยน้า
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:


ส่วนที่คุณวิถามว่าชอบตอนไหนที่สุด
น่าจะเป็นตอนที่น้ำกับเอสตกลงเป็นแฟนกัน
กับตอนที่น้องแบงค์กับไอ้ตี่คืนดีกันอ่ะค่ะ
แต่เอาจริงๆชอบทุกตอนนะ อิอิ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-06-2014 09:51:00 โดย choijiin »

Solo009

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณครับคุณวิ ถ้าถามผมว่าชอบตอนไหน เพราะอะไร คงตอบได้คำเดียวว่าชอบทุกตอนครับ รอตอนพิเศษนะครับ

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
+1และเป็ดให้ก่อนเลยจ้า

มีความสุขกันทุกคน :L1:
ตอบไม่ถูกว่าชอบตอนไหนที่สุด
เพราะทุกตอนที่ได้อ่านมันให้ข้อคิดดีดี
ได้เสมอไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน ครอบครัว
หรือแม้แต่เรื่องของการใช้ชีวิตคู่มันมีมุมมอง
แตกต่างกันไปแต่ในบางตอนก็ไม่ชอบน้ำเท่าไหร่
ทำอะไรไม่สมเหตุผลบางครั้งเชื่อคนอื่นมากเกินไป
แต่สรุปแล้วเราก็ชอบอ่ะนะ
จะรออ่านเรื่องต่อไปจ้า :mew1:

ฮ่าฮ่ามาช้าตลอดเลยเรา :mew3:

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



***เผื่อว่ายังมีคนรอวิอยู่น้า แล้วจะมาต่อให้เร็วหน่อยนะ



ตอนพิเศษ เทม&กร




PAST   1 





“อื้ม....จุ๊บ...............อื้มม..ม..”
เสียงครางด้วยความพึงพอใจในลำคอของคนในอ้อมกอด ทำให้ฝ่ายที่กำลังรุกเร้าได้ใจ
รับรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเคลิ้มตาม

นาฬิกาที่ผนังห้องบอกเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว
วันนี้กรว่างตั้งแต่บ่าย เทมรับมากินข้าวเย็นที่บ้าน แล้วอยู่ดูหนังที่เช่ามาด้วยกัน
เทพพิชัยผละริมฝีปากจากจูบอันดูดดื่มออกมา ไล่พรมจูบผ่านแก้มคนรักไปชิดติดริมหู
แล้วกระซิบอ้อน  “กรจ๋า ค้างกับพี่นะ” 

เจ้าลูกครึ่งกล้ามโตไม่รู้หรอกว่าเสียงกระเส่าอ้อนขอของตัวเอง ทำเอาคนฟังสะดุ้ง
ที่หลับตาพริ้มยิ้มรับคล้อยตามอยู่ในตอนแรกก็เป็นอันต้องรีบเบิกตาโพลงขึ้นทันที
ดาราหน้าใสผลักอกคนรักหนุ่มร่างใหญ่ออกห่างอย่างตกใจ
“พี่เทม!”   น้ำเสียงเหมือนไม่พอใจ แต่ถ้าถามใจเจ้าตัวก็คืออาย เพราะรู้ดีว่าขอให้ค้าง
คือขอทำมากกว่านอนกอดกันเฉยๆแน่ พักหลังมานี้เทพพิชัยขอทำมากกว่ากอดและจูบ
ทุกครั้งไป แต่กรก็ยังได้แต่บอกว่าไม่ เขายังไม่พร้อมในตอนนี้ กรเข้าใจว่าคนรักรู้สึก
อยากผูกพันกันให้ลึกซึ้งถึงที่สุด เขาเองก็ไม่ได้รังเกียจ เขาเองก็ต้องการไม่ต่างกัน
แต่ไอ้สถานะของเขาที่มันต้องเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เป็นฝ่ายรับมันยากจะทำใจ

อาการเขินหน้าแดงและผลักไสของกร ทำให้เทมรู้ทันว่าตนเองกำลังจะถูกบ่ายเบี่ยงอีกครั้ง
หลังจากที่โดนแบบนี้มาซ้ำแล้วซ้ำเล่านับครั้งไม่ถ้วน แต่คราวนี้เขาจะไม่ยอมละความพยายาม
ง่ายๆเหมือนที่ผ่านมา ยังไงเสียคืนนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เจ้ากุ้งแห้งรอดกลับบ้านไปแน่

เทมดึงตัวเด็กหนุ่มที่ก้มหน้าหลบตาเข้ามากอดเอว เอาตัวแนบชิดกันอีกครั้ง แล้วจ้องตา
ยิ้มหวานหยด ก่อนกระซิบอ้อนขออีกหนอย่างไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
“นะ...นะ....นะครับ กรไม่รักพี่เหรอ น้องกรไม่อยากนอนกอดกับพี่เหรอครับ หื้ม”
พูดเสร็จก็กดจมูกหอมแก้มใสตรงหน้าทันที แล้วค่อยๆถอยหน้ามามองตา
เทมหวานใส่เสียกรขนลุก ต้องหลบตาหนีส่ายหน้า
“ไม่ได้นะ อึก พี่เทม พี่เทมครับ ปล่อยผมเถอะจะกลับบ้าน!”
ทั้งคู่ยืนกอดกันอยู่หน้าประตูในห้องนอน ก่อนที่กรจะเปิดประตูกลับออกไปจากห้องของเทม
ไอ้คนที่รับปากว่าจะเป็นคนไปส่งที่บ้านก็ดันยื้อตัวไว้ด้วยการเข้ามากอดมาหอม อ้อนสุดฤทธิ์
เด็กหนุ่มหน้าใสโดนจูบจนตัวอ่อนปวกเปียกไปตามระเบียบ แต่ถึงตัวจะอ่อนใจกลับยังแข็ง
ไม่ยอมให้อีกฝ่ายรุกเข้ามามากกว่าที่เคยสักที
เทพพิชัยไม่รู้ว่าตัวเองทนปล่อยให้กรลอยนวลอยู่ได้ยังไงจนถึงป่านนี้ อาจเพราะคนนี้เขารักจริง
ไม่เหมือนอย่างพวกชั่วคราวที่เคยได้ๆมา

“กร ค้างนะ นะจ๊ะ ไม่กลับนะ ทำไมละ...พี่รักนายนะกุ้งแห้ง”
“คือ...............พี่เทม ผม ผม ผม”
เทพพิชัยกดจมูกหอมแก้มใสของเด็กหนุ่มย้ำๆหลายครั้ง เหมือนหักห้ามใจไม่ไหว
เขาเดินดันตัวคนที่แนบชิดกับอกให้ค่อยๆถอยหลังกลับไปที่เตียงนอนตรงมุมห้อง
แล้วล้มตัวลงทาบทับคนที่ตัวเล็กกว่ามากไม่ให้หนีไปไหนได้

“พี่เทม! อย่าครับอย่า! อย่าๆไม่เอาๆๆ”

กรร้องห้ามเมื่อถูกลวนลามมากกว่าเดิม นี่หากเป็นผู้ชายคนอื่นที่ไม่ได้รัก เขาคงถีบโครม
“กรจ๋า พี่รักกรนะ ไม่เห็นใจพี่บ้างเหรอ อย่าดื้อนะครับคืนนี้เป็นของพี่นะ อยู่กับพี่นะ”
“พี่เทมไม่เอา! ปล่อยผมเถอะ! ผมจะกลับบ้าน!!”
ในเมื่ออ้อนเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล เทมจึงยันตัวขึ้นแต่ยังคงคร่อมกรไว้ใต้ร่าง
เจ้ากล้ามโตเอาแต่ใจเลิกซุกไซร์ซอกคอขาวชั่วคราว แล้วทำหน้าบ่งบอกว่าขัดใจมาก
ถึงมากที่สุด หงุดหงิดแบบอารมณ์เสียให้อีกฝ่ายรู้แบบโต้งๆ
 “ทำไมจะกลับทำไมนักหนาบ้านน่ะ บ้านพี่ก็เหมือนบ้านกร ไหนบอกว่าน่าอยู่ไง”
เสียงเทมฟังแล้วรู้ว่าไม่สบอารมณ์เอามากๆ
“ก็แม่รออยู่! พ่อก็ด้วย! ไม่ได้บอกว่าจะค้างข้างนอกเดี๋ยวเขาเป็นห่วงกันนะพี่เทม!”
แต่ข้ออ้างของกรก็พังไม่เป็นท่า เมื่อคนตรงหน้ายิ้มชั่วร้ายเฉลย
“หึหึ ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลย พี่แอบโทรไปบอกแม่นายให้แล้วว่าคืนนี้นายจะนอนบ้านพี่!”
“เฮ้ยได้ไง!! ไอ้กอลิล่า! โธ่เว้ยนี่มาหลอกกันเหรอ เลวจริงๆเลยไหนบอกค่ำๆจะไปส่งบ้านไง
ปล่อยนะผมจะกลับบ้าน! อย่านะโว้ยเอาหน้าออกไปเลย!!!”
กรตกใจโวยวายดิ้นๆๆ ยันหน้าเทมให้ออกห่าง แต่เทมก็พยายามยื่นหน้าเข้าไปหอมเข้าไปจูบ
อย่างไม่ลดละ จนแล้วจนรอดกรก็ยังไม่ยอมอยู่เฉยหรือคล้อยตามให้ทำอะไรๆได้ตามสะดวก
เสียที เอาแต่หันหน้าหนี ส่ายหน้าไปมา ร้องห้าม แล้วทำหน้าราวกับจะร้องไห้ผลักอกเขาตลอด

“ฮึ่มม! มันยังไงกันห๊ะกร! ตกลงนี่นายรักพี่จริงรึเปล่า!”  เทมเริ่มอารมณ์เสียลุกนั่งว่ากร
เด็กหนุ่มหน้าใสรีบลุกนั่งถอยห่างเจ้าลูกครึ่งยักษ์หน้ามืดทันที ทำท่าจะพลิกตัวหนีลงจากเตียง
แต่ไม่ทัน โดนคว้าจับเอวแล้วดึงเข้าไปกอดบังคับให้นั่งบนตักกว้างของอีกฝ่าย ปากก็ถูกปิด
ด้วยปาก นานจนต้องส่งเสียงครางอื้อในคอ ขออากาศหายใจกันบ้าง

“แฮกๆ...พ..พี่เทมปล่อย ผมจะกลับ..”
“กร! ถ้าลองพูดอีกคำเดียวว่าจะกลับบ้าน! พี่จะปล้ำมันเดี๋ยวนี้เลย!!!”
เทมตะคอกกรจนสะดุ้งหน้าเสีย เอาแต่ก้มหน้าจนอีกฝ่ายช้อนคางขึ้นให้มองตา
“กลัวอะไรกันนักกันหนาห๊ะ......เฮ้อ พี่รักนายจะบ้าตายอยู่แล้วไม่รู้เหรอ”
เสียงที่อ่อนโยนขึ้น เหมือนเริ่มคุมสติตัวเองได้ทำให้กรกล้ามองตา
“ผมก็รัก....... แต่มัน..”  กรกอดซุกตัวกับอกเทมกระซิบขอโทษ เสียงเขาเหมือนคนจะร้องไห้

เทพพิชัยยิ้มออกที่กรเป็นฝ่ายอ้อนบ้างเมื่อเห็นว่าเขาไม่พอใจ  ยอมคลายมือที่กอดเอวกร
ออกไว้หลวมๆแล้วยื่นริมฝีปากไปจุ๊บที่หน้าผาก ก่อนจะไล่จูบลงมาที่จมูกและปาก จูบย้ำๆ
บดเบียดที่ริมฝีปากอยู่นาน แทบไม่อยากถอนปากออกมาจากปากบางนุ่มที่ให้เขาลุ่มหลง
แต่ก็ต้องหักห้ามใจหยุดจูบแล้วพูดปลอบ “ไม่ต้องกลัวนะกุ้งแห้ง พี่รักนายนะ ..คืนนี้ค้าง
กับพี่นะครับ เดี๋ยวพี่สอนให้นะ มันไม่น่ากลัวแล้วก็ไม่ยากอย่างที่นายคิดหรอก นะครับ..”

กรหลบตาเทมรู้สึกอาย หน้าร้อนผ่าวไม่หาย แค่คิดว่าตัวเองจะต้องส่งเสียงครวญคราง
ใต้ร่างชายคนรัก โดนทำอย่างนู้นอย่างนี้จากที่เคยได้ศึกษามาว่าชายกับชายนั้นต้องทำ
แบบไหนอย่างไรบ้าง เขาก็กลัวและกระดากอายเกินกว่าที่จะรับได้จริงๆ ถ้าให้เขาเป็น
ฝ่ายรุกก็ว่าไปอย่าง...แต่จะให้ทำไงได้ ยังไงเสียเขาก็ไม่มีทางยอมเลิกกับเทมเด็ดขาด
ก็รักมากนี่นา...  แต่เขายังไม่พร้อมจริงๆ

“พี่เทม ..ตัวเหม็น ไปอาบน้ำเถอะ ผมไม่กลับก็ได้”
กรบอกอ้อมแอ้มไล่เทมไปทั้งที่ความจริงเทมไม่ได้เหม็นแต่เขากำลังหาทางเอาตัวรอด
คนโดนไล่ยิ้มกริ่มดีใจ นึกคึกในใจจนลิงโลด ยื่นจมูกไปหอมแก้มแฟนทั้งสองข้าง
อย่างชื่นใจก่อนจะยอมปล่อยให้เป็นอิสระ เดินไปหยิบผ้าขนหนูแต่ก่อนจะเข้าห้องน้ำไป
ยังไม่วายหันมาทำตาเจ้าชู้วิบวับใส่
“ตัวพี่เหม็นจริงอ่ะ หึหึ พี่ว่าหอมออกไม่เชื่อลองดมดูสิ”
เทมยืนข้างเตียงก้มตัวลงมาท้าวแขนคร่อมตัวกรที่นั่งอยู่ข้างเตียงไว้
จะไม่ยอมไปอาบน้ำจนกว่ากรจะยอมยื่นจมูกไปพิสูจน์กลิ่นที่แก้มเขาทั้งด้านซ้ายด้านขวา
ไม่มีทางเลือกเด็กหนุ่มจึงยื่นหน้าไปใกล้แล้วฉกหอมแก้มทั้งสองข้างของคนที่เสนอให้เร็วๆ
แล้วผลักให้ออกห่างอย่างเขิน  “ไป ไปอาบน้ำได้แล้วพี่เทม ไม่งั้นผมจะให้พี่นอนพื้นนะคืนนี้”

“หึ เรื่องอะไรมาไล่พี่ ยังไงคืนนี้นายก็ต้องโดนพี่กอด เตรียมใจไว้ได้เลย อย่ามาร้ายกับพี่
ให้มาก หึหึหึ มันยั่วกันไม่รู้รึไง” แกล้งทำหน้าหื่นขู่ทิ้งท้ายก่อนจะหัวเราะแล้วเข้าห้องน้ำไป

กรได้แต่นั่งใจเต้นระทึก หน้าแดงก่ำ คืนนี้เห็นทีจะไม่รอด หากยังอยู่ที่นี่

.................................

................

ไม่นานนักเทพพิชัยก็ออกจากห้องน้ำมาพบกับห้องที่ว่างเปล่า ไร้เงาของคนที่เขา
จะนอนกอด ชายหนุ่มตกใจทั้งที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวพันกายแต่ก็เดินหาตัวคนรัก
ให้พล่านทั่วบ้าน จนพ่อที่กำลังชงชาดื่มอยู่ในครัวเดินออกมาเห็นแล้วตะโกนด่า

“อาเทม! ลื้อมันเปรตจริงๆเลย ยืนกาจู๋โด่กลางบ้านอายป๊าบ้างก็ด้ายนะไอ้เวรเอ๊ย!”
ดีที่คนงานสาวๆกลับบ้านไปหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นถ้ามาเห็นคงได้กรี๊ดกันลั่นบ้าน
“กรล่ะป๊า!!?” เทมก้มลงเก็บผ้าขนหนูที่หลุดลงพื้นขึ้นมาพันเอวไว้ หันมาถามพ่อเซ็งๆ
“กลับไปแล้ว ป๊าถามว่าจะกลับยังไงไม่เห็นเอารถมา ทำไมไม่รอลื้อไปส่ง มันก็บอกจา
กลับแท็กซี่ ป๊าเลยให้คนขับรถไปส่งมันแล้ว มิน่าล่ะมันวิ่งหนีผีเปรตอย่างลื้อมานี่เอง
หน้าตาแดงๆหูเหอแดงหมด”

“โธ่ป๊าไม่รู้เรื่องหรอกน่า หนอย หนีกลับไปแล้วเหรอมันน่านัก!” เทมบ่นหัวเสีย
ค่อยๆก้าวขึ้นบันไดไป พ่อเขาก็ร้องถาม “ทะเลาะกันเหรอ ตามไปซี่”
แต่เทมกลับหันมาบอกพ่อเซ็งๆว่า “ช่างเหอะป๊า คนเขาไม่มีใจอยากไปนักก็ปล่อยเขาไป!”
“เห๊อะ ถุ๊ย หน้าลื้อมันไม่ได้น่าเอ็นดูหรอกนะอาเทม ทำเป็นน้อยใจแฟน น่าหมั่นไส้ฉิบหายเลย”

นายยุทธพิชัยเดินถือกาน้ำชากลับเข้าครัว ส่ายหัวบ่นเจ้าลูกชายคนเดียว เทมเดินขึ้นบันไดไป
ยังได้ยินก็หน้าบึ้ง รู้สึกเดี๋ยวนี้เอะอะพ่อก็ชอบเข้าข้างแต่กรไม่เห็นเข้าข้างเขาเลย
นี่เขามันน่ารังเกียจมากเลยหรือไง ถึงขนาดต้องหลอกกันแล้วหนีกลับบ้านเชียว
ยอมรับว่าตอนนี้เขากำลังน้อยใจกรเข้าขั้นหนักถึงหนักมาก



+++++++++++++++++++++++++++++++++++


สองวันต่อมา กรนั่งเซ็ง มองโทรศัพท์ตัวเองหน้าบึ้งตึง จนตลอดเวลาที่อยู่กองถ่ายละคร
ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ เพราะเจ้าตัวบ่งบอกว่าอารมณ์ไม่ดีสุดๆ
“ไอ้ลิงยักษ์ต่างดาวประสาทแดก! ฮึ่มม จำไว้เลยนะ ไม่โทรมาไม่ว่า ไม่รับโทรศัพท์กูอีก!”
จนเลิกกอง กรก็ยังนั่งรอเทมอย่างหงุดหงิด คนอื่นเขากลับบ้านกันไปเกือบหมดแล้ว
แต่กรก็ยังนั่งรอให้เทมมากับที่กองถ่าย เขาส่งไลน์ไปหาเทพพิชัยว่ารถเสียมารับด้วย
จะรอจนกว่าเทมจะมา เปิดดูเห็นว่าอ่านแล้ว แต่ไม่ยอมตอบกลับมา ถึงอย่างนั้นกรก็ยังรอ

ความจริงแล้วรถของกรไม่ได้เสีย แต่กรตั้งใจไม่เอารถมา ขามาก็ให้พ่อมาส่ง
เป็นเพราะรู้แก่ใจว่าแฟนกำลังโกรธตัวเองแน่ ที่หนีกลับไปตอนนั้น เพราะตั้งแต่ตอนนั้น
จนถึงตอนนี้สองวันแล้ว เทมไม่แม้แต่จะโทรหากรสักครั้ง แถมกรส่งข้อความทักอะไรไป
ก็ไม่ยอมตอบ เรียกว่าเมินกันแบบสุดๆจนกรร้อนใจทนไม่ได้ ยอมเป็นฝ่ายโทรไปง้อก่อน
ก็ดันไม่รับสายเขา กรใจไม่ดีว้าวุ่นกระวนกระวายมาตลอดสองวัน เทมไม่เคยเป็นแบบนี้

“เฮ้ยกร ยังไม่กลับอีกเหรอ รอใครอ่ะ? กลับไง รถไปไหนล่ะ?”
เสียงชายหนุ่มที่คุ้นหู พร้อมน้ำหนักที่ลงมือตบบ่าทักทำให้กรหันไปมอง
คนที่มาทักไม่ใช่ใคร เพื่อนนักแสดงที่เล่นละครเรื่องเดียวกัน ถึงจะเป็นน้องใหม่แต่ก็มาแรง
“อ๋อ ไม่ได้เอารถมา รอ....รอ....รอพ่อมารับ”  กรแสร้งหัวเราะแหยๆ ถ้าเทมไม่มาเขาคงต้อง
กลับแท็กซี่ เพราะเมื่อเช้าพ่อมาส่งแล้วบอกว่าเย็นนี้จะพาแม่ไปเยี่ยมเพื่อนที่ชลบุรี
พี่โอบก็ตามลูกตาลไปทำงานที่ขอนแก่น
“เหรอ ไม่ใช่อะไรหรอกเห็นนั่งตรงนี้นานแล้ว ถ้ารอพ่อ งั้นเราไปนะพรุ่งนี้เจอกัน” 
“เอ้อ! เฮ้ยเดี๋ยวๆๆ แมทเรากลับด้วยๆ!!”  กรตาโตเปลี่ยนใจรีบตะโกนเรียกเพื่อนดาราหนุ่ม
หันมองรอบตัวเห็นไม่เหลือใครแล้ว มีหลายคนมาชวนกลับด้วยเขาก็ปฏิเสธหมด
เทมคงไม่มาแล้ว  กรเดินตามแมทไปขึ้นรถหน้าเศร้าจนแมทอดถามไม่ได้

“เป็นอะไรอ่ะ วันนี้หน้าไม่ดีเลยทั้งวัน ทะเลาะกับแฟนเหรอ สาวๆแอบเม้าท์กันใหญ่55”
“เฮ้ยรู้ได้ไง!? เอ้ย!ไม่มีๆๆ ยังไม่มีแฟน!!!”
“อ้าวแล้วไอ้ที่เห็นนายทำท่าเหมือนคอยโทรหาใครทั้งวัน ดูโทรศัพท์ตลอดเวลาเลยนั่นอ่ะ”
“ก็ไม่ใช่ ไม่มีๆ ยังไม่มีแฟนจริงๆ คือธุระที่บ้านไงไม่มีไรวันนี้เราอารมณ์ไม่ดีนิดหน่อย”
“อ๋อเหรอ ไม่มีแฟนจริงอ่ะ หึหึ ว่าแต่แล้วทำไมไม่รอพ่อแล้วล่ะ”
“เอ่อ แหะพ่อมาช้า เราส่งข้อความไปบอกแล้วว่าจะกลับกับเพื่อนไม่เป็นไรหรอก55”
“เหรอ อื้มแล้วนี่ไปไหนรึเปล่าจะได้ไปส่ง หรือจะให้เราไปส่งที่บ้าน”
“ส่งบ้านแล้วกันไม่รู้จะไปไหน”
“เฮ้ยงั้นไปดูหนังกันมั้ย เรื่อง... ที่เพิ่งเข้าอยากดูสามมิติว่ะ55กำลังหาเพื่อนดูอยู่เลยเนี่ย”
“อืมมม...โทษนะไม่มีอารมณ์ดูหนังตอนนี้อ่ะ”

กรทำปากยื่นถอนใจพิงพนักรถมองวิวข้างทางเหม่อลอย เลยไม่ทันได้ระวังตัว
รู้สึกตัวอีกทีก็โดนคนเจ้าคนขับรถยื่นมือที่ว่างข้างนึงมาจิ้มแก้มแล้ว
“ทำหน้าอะไรอย่างนั้นเล่า ร่าเริงหน่อยดิ วันนี้ไม่สนุกเลยกรไม่ยิ้มเลย เราอุตส่าห์รอให้ถึง
ตอนที่ได้เข้าฉากกับนายทุกวันเลยนะ ยิ้มให้เห็นหน่อยดี๊55 มีเรื่องเครียดอะไรก็เล่าได้นะ”

“เอ่อ  ข..ขอบใจนะ..ม..ม...ไม่มีอะไรหรอก5555|||||”  กรนึกขึ้นมาได้
ความจริงแล้วเขาก็ไม่ควรไว้ใจไอ้หมอนี่สักเท่าไหร่ ได้ข่าวว่าเป็นเกย์แต่ไม่รู้จริงมั้ย
เพราะเพิ่งรู้จักกัน หยอดๆแบบนี้พูดเล่นพูดจริงก็ไม่รู้ มันคิดอะไรกับเขารึเปล่าหว่า

“เฮ้ยจอดทำไมอ่ะ!?” อยู่ดีๆแมทก็จอดรถข้างทางทำเอากรถามหน้าเหวอ
“หิว กินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยนะ ถือว่าเป็นค่ารถก็แล้วกัน ร้านนี้เรากินบ่อยอร่อยนา”
เห็นคนชวนยิ้มยักคิ้วให้ ชี้ให้ดูร้านอาหารไทยที่อยู่ข้างหน้า กรก็ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร
เพราะอาศัยนั่งรถเขามา แล้วอีกฝ่ายก็พูดแกมมัดมือชกเสร็จสรรพ
“เอ๊ะ อะไรติด”
“หื้อ? อะไร?”
แมทบอกว่ามีบางอย่างติดหน้ากร จึงยื่นหน้าเข้ามาดูใกล้ๆ แต่มันก็ดูเหมือนจะใกล้มากไป
จนกรต้องรีบเอามือยันหน้าอกแมทไว้ให้ห่างไปหน่อย กรเลิ่กลั่กยิ่งขึ้นเมื่อแมททำท่าราวกับ
พยายามจะเข้ามาจูบเขามากกว่าที่จะดูว่ามีอะไรติดหน้า จมูกโด่งๆนั้นเฉียดแก้มไปเพียงนิด
 เล่นเอาต้องถามเสียงสั่น  “อ..อะไรวะ!?”  คนตรงหน้าอยากจะทำอะไรกันแน่
หาเศษหาเลยแบบนี้เขาไม่ชอบจริงๆ หันรีหันขวางมองหาผู้คนนอกรถก็ไม่มีใครแถวนั้น
คนไปกระจุกกันอยู่ตรงหน้าร้านอาหารส่วนใหญ่ ที่เดินมาทางนี้ไม่มีสักคน

“อ๋อโทษๆ ดูผิดน่ะไม่มีอะไรหรอก แกล้งเล่นให้หายเครียดไงอย่าทำหน้าแบบนี้สิ”
แมทยิ้มกริ่มไปพูดไป กรไม่ชอบสถานการณ์อย่างนี้เลย เขาเริ่มรู้สึกอึดอัดแปลกๆ
จะโวยวายอะไรออกมาก็ไม่ได้ เพราะยังไม่ถูกทำอะไรแถมเป็นผู้ชายเหมือนกัน
มีเรื่องกับคนที่ต้องทำงานร่วมกันมันไม่ดีนักหรอก สู้เขาเฉยๆไว้ก่อนคงดีกว่า
ดาราหน้าใสได้แต่ยิ้มแหยๆให้อีกฝ่ายที่ดูก็รู้ว่ากำลังหัวเราะกลบเกลื่อนอาการเขิน

ปี๊นนนนนนนนนนน!!!!!
ทั้งแมทและกรต่างสะดุ้ง ตกใจเมื่อมีรถเบนซ์สีดำรุ่นใหม่ล่าสุดขับมาขนาบข้าง
แล้วบีบแตรดังลั่น เจ้าของรถเปิดประตูลงมาเคาะประตูรถของแมทรัวอย่างหัวเสียสุดๆ
ดูหน้าก็รู้ว่ากำลังโกรธมากๆ  “เฮ้ยอะไรกันวะไอ้ห่า”  แมททำท่าจะเปิดประตูรถแต่กร
กลับรีบห้ามไว้แล้วลงไปหาคนนั้นเสียเอง

“พี่เทมมาได้ไง!?”  กรถามอย่างแปลกใจและเป็นกังวลมากกับสีหน้าของเทพพิชัย
“ฮึ! แล้วใครบอกให้พี่มารับ!? บอกให้มารับแล้วกลับกับไอ้เวรนี่เหรอ!!!?”
“เพื่อน!”
“แน่ใจนะว่าเพื่อน! แล้วเมื่อกี้ทำอะไรกันอย่าคิดว่าไม่เห็นนะ!!!”
“พูดบ้าอะไรวะ! อย่ามาทำหน้าอย่างนี้ใส่ผมนะ ไม่ยอมมาจนผมต้องกลับกับเพื่อน
ยังมีหน้ามาหาเรื่องกันอีกเหรอ! ทำไมไม่รับโทรศัพท์! ทำไมทักอะไรไปไม่ตอบ!
เคยคิดถึงใจผมบ้างมั้ย! ทำไมต้องโกรธกับอีเรื่องแค่นั้นด้วยวะ!!!”

“พูดมาได้ไงว่าเรื่องแค่นั้น เห็นพี่ไม่มีความสำคัญเลยใช่มั้ย!”
“พี่เทมอย่ามาหาเรื่องนะ ใครกันแน่ที่ไม่เห็นความสำคัญอ่ะ
สองวันที่ผ่านมาเคยสนใจผมบ้างมั้ย!”
กรตะคอกสู้กับเทมก็น้ำตาคลอออกมาเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ แมทที่อยู่ในรถเห็นว่าท่าทาง
จะรู้จักกันแต่เหมือนจะมีเรื่องก็รีบลงมาหากร

“มีเรื่องอะไรกันรึเปล่ากร ให้เราช่วยอะไรมั้ย”
“มึงอย่าเสือก! มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย!”  เทมสวนกลับทันควันจนกรต้องตะคอก
“พี่เทม!!!”
“เฮ้ยทำไมพูดหมาๆอย่างนี้วะ” นายแมทก็ท่าทางจะเข้ามาเอาเรื่องแต่กรดึงแขนห้ามไว้
ไม่ให้เดินไปหาเทม พอเห็นเทมทำท่าจะพุ่งเข้ามาเอาเรื่องด้วยอีกคนกรก็ต้องรีบปล่อยแมท
แล้วใช้ทั้งตัวทุ่มเข้าไปกันเทมไว้เพราะเทมตัวใหญ่กว่ามาก กรกอดแขนเทมแล้วพยายาม
ลากให้ถอยห่าง “อย่ามามีเรื่องกันตรงนี้นะ ผมอายคนจะทะเลาะกันทำไมนั่นเพื่อนผมนะ!
แมทนี่พี่ชายเรา!”  เทมรีบสวนขึ้นทันทีว่า “ไม่ใช่!” จนแมทมองหน้าหาเรื่องหนักกว่าเดิม
กรต้องรีบแก้ตัว “เอ่อ ญาติกันน่ะ! ไม่มีอะไรหรอก!!นายกลับไปก่อนนะขอบคุณที่มาส่ง”

“มีอะไรก็บอกเราได้นะ เราช่วยเต็มที่” แมทยังมองกรอย่างเป็นห่วง ทำท่าจะเดินเข้ามาหา
ก็โดนเทมชี้หน้า กรต้องรีบดึงมือเทมให้เอาลงแทบไม่ทัน เทพพิชัยขัดใจมากอยากจะเข้าไป
ต่อยหน้าไอ้ดาราหน้าใหม่ที่มันทำท่าอยากจะแย่งแฟนเขาให้รู้แล้วรู้รอด

“พี่ตามมาตั้งแต่ออกจากกองแล้ว อย่าคิดว่าไม่เห็นอะไรนะ ถ้าเมื่อกี้ไม่รีบบีบแตรแล้วเข้ามา
มันจะทำอะไรอีกบ้างก็ไม่รู้! เพื่อนเชี่ยอะไรทำอย่างนี้! เลิกคบมันไปเลยเข้าใจมั้ย!”
เทมตะคอกบอกกรเสียงดัง จนแมทหน้าเสียได้แต่ยืนเจ็บใจมองดูเทมกระชากแขนกร
ให้ขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างเร็ว

“พี่เทมพูดไม่รู้เรื่องก็บอกว่าเขาเป็นเพื่อนไง! ไม่สนิทด้วยซ้ำโว๊ะ!”
ขึ้นมาในรถได้ก็เถียงกันยกใหญ่ ต่างคนต่างโมโห
“ถ้าไม่สนิทแล้วไปจูบกับมันทำไม!!!”
“ไอ้บ้า! ไม่ได้จูบ! ไม่ได้ทำอะไรกัน!”  กรตกใจนี่แสดงว่าเทมเห็นตอนนั้นแล้วคิดว่า
เขาโดนจูบแน่ คงเป็นเพราะเบาะรถมันบัง
“พี่เทมทำอย่างนี้ทำไม ทำไมไปหาแล้วไม่รับผมกลับบ้าน ทำไมต้องแอบตาม!”
“แล้วถ้าไม่ตามจะได้เห็นอะไรดีๆเหรอ! จะได้รู้เหรอว่าแฟนตัวเองไปให้ท่าคนอื่น!!”
“พี่เทม!”
“รึไม่จริง!”
“พี่เทม!”
“ให้ท่ามันใช่มั้ย!!ทำเป็นไม่เคยทำเป็นไม่ยอม อยากนอนกับมันมากกว่าพี่ใช่มั้ย!!!”
“อย่ามาพูดแบบนี้นะเลวที่สุดเลย! คิดได้ไงวะ!!! ฮึก...ฮือออออ”
กรยกเข่าขึ้นมากอดร้องไห้...เขาเสียใจ
ที่เทพพิชัยคิดกับเขาแบบนี้ 
“กร........หยุดร้อง”
“ก็ไม่ได้อยากร้องเว้ย! ฮือออ จอดรถ!”  เขาไม่อยากอยู่กับไอ้บ้านี่แล้ว
“จอดทำไม! จะกลับไปหามันรึไง! ชอบมันจริงๆใช่มั้ย!!”
“ฮึกฮือออ ไอ้เชี่ย! ไอ้เลวววววฮือออออออ”
กรโมโหหันมาทุบเทมไปก็แหกปากร้องไห้ไป เขาไม่เคยคิดนอกใจเทมเลยสักครั้ง
ไม่ว่าจะกับผู้ชายหรือผู้หญิงคนไหนทำไมต้องมาว่าเขาด้วย แล้วทีมันไม่ยอมสนใจเขาล่ะ
“อ๋อ! เห็นมันดีกว่าถึงมาด่าพี่ใช่มั้ย!!”
เทมหันมาตะคอกไปก็ใช้มือข้างหนึ่งปัดป้องตัวเองกันหมัดของกรไป
ขับรถไม่ถนัดเอามากๆจนต้องแวะเข้าไปจอดในปั๊มข้างทาง

“ทำไมฮึ! หรือว่าแอบคบกันลับหลังมานานแล้วใช่มั้ย!”
เทมตะคอกถามด้วยความโกรธ บีบแขนบีบคางกับปากกรให้มองหน้าเขาทั้งน้ำตา
“ไม่ใช่ ฮึกฮืออฮือออ เจ็บโว้ย ฮือออปล่อย”
กรจิกข้อแขนเทมแน่นจนเล็บเข้าเนื้อ หวังให้อีกฝ่ายเจ็บจนปล่อยเขา แต่ก็ไม่เป็นผล
“ไหนใครบอกจะรอจนกว่าจะไปรับ! แล้วขึ้นรถมากับไอ้เชี่ยนั่นได้ไงวะ! เนี่ยเหรอรอ!
รู้ไว้ด้วยนะว่าพี่ไปหาที่กองตั้งนานแล้ว แต่แอบดูอยู่กะจะแกล้งให้รอนานๆก็เท่านั้น
อยากรู้ว่ากรจะทำยังไง แล้วนี่อะไรระรี้ระริกวิ่งตามมันขึ้นรถไปเฉยเลย! แถมยังไปแวะ
จูบกันข้างทางไม่อายคนอีก นี่ฟ้ามันยังไม่มืดเลยนะ แล้วตาพี่ก็ไม่ได้บอดรู้ไว้ด้วย!!!”
 
กรเสียใจกัดปากแน่นจนเจ็บ น้ำตาเขาไหลด้วยความน้อยใจสุดๆ
“บอดดิ! ตาพี่มันบอดไปแล้วถึงได้ไม่เห็นว่าผมไม่ได้จูบกับเขา! ผมก็ไม่ได้คิดว่า
ขึ้นรถเขามาแล้วมันจะเป็นแบบนี้อ่ะ ฮืออออ ก็รอให้ควายมารับมันก็ไม่มาฮือออออเจ็บ”
กรบอกเทมซ้ำอีกหลายครั้งว่าเจ็บจนเทมเริ่มรู้สึกตัว เขาหนักมือกับกรมากเกินไป
จึงปล่อยมือที่บีบแขนกับคางกรออก แต่กรก็ทำท่าจะหันไปเปิดประตูรถหนีออกไป
เทมต้องรีบคว้าตัวเข้ามากอดไว้แน่นไม่ยอมปล่อยแม้ว่ากรจะดิ้นแล้วกัดบ่าเขาอย่างแรง
“เจ็บนะกร”
“ฮึกฮึก ปล่อยเลยเว้ย แม่งงงฮืออพี่มันบ้า! ผมจะกลับบ้าน!”
“อีกแล้วนะ ร้องจะกลับบ้านอีกแล้ว เรื่องเรายังไม่เคลียร์เลยนะ”
“เคลียร์เชี่ยอะไร! กูไม่มีอะไรให้เคลียร์ไอ้เชี่ยฮืออออออออออออ”
“พูดให้มันเพราะๆกับพี่นะกร! อย่ามาหยาบคาย หลุดหลายคำแล้วนะ!
หรือให้พูดดีๆด้วยไม่ชอบใช่มั้ย!! อย่าให้พี่หลุดบ้างนะ!ถึงตอนนั้นจะร้องไม่ออก!!”
กรสะดุ้งหน้าเสีย โดนเทพพิชัยตะคอกกลับมาอย่างแรง
“ฮึกฮือออ ปล่อยผมเลย” กรร้องให้เทมปล่อยแต่ก็ไม่มีแรงผลักออก เขารู้สึกว่าตัวเอง
อ่อนแอมากเวลาที่อยู่กับเทม ทำยังไงก็ทำตัวให้เข็มแข็งต่อหน้าผู้ชายคนนี้ไม่ไหว

“ฮึก..พี่เทม อึดอัด.... ปวดฉี่ ฮึก..จะไปห้องน้ำ ปล่อย..” 
กรเห็นเทมไม่ยอมปล่อยเสียทีจึงร้องอู้อี้อยู่กับอก เทมได้ยินก็ผละตัวออกห่างเล็กน้อย
“พี่ไปส่ง”  เทมบอกกรเสียงเรียบ คนได้ฟังถึงกับยู่ปากหน้าบึ้งไม่พอใจ คิดจะคุมตัวเขา
แม้กระทั่งตอนไปเข้าห้องน้ำเลยสินะ นี่ไม่ไว้ใจกันขนาดนี้เลยหรือ มันบ้ารึเปล่า

“ไม่ต้อง! ผมลงเองได้ไม่ต้องมายุ่ง!”  กรพูดกระแทกเสียง เด็กหนุ่มสะบัดแขน
สะบัดมือออกจากมืออีกฝ่าย ใช้สายตาจ้องมองอยากให้รู้ว่าเขายังโกรธ
“ทำไม! มีปัญหาอะไรนักหนาวะ พูดกันดีๆไม่ได้เลยใช่มั้ย! แล้วจะไม่ให้คิดว่ามีคนอื่น
ได้ไง ทำตัวอย่างเนี้ยะ! พี่พูดดีด้วยเท่าไหร่ทำไมกรต้องทำให้มันเสีย จะเอายังไง!!?”
เทพพิชัยเห็นอาการรังเกียจไม่อยากแม้แต่จะให้เขาจับตัวของกรก็ระเบิดอารมณ์อีก
ยิ่งนึกถึงภาพที่คนรักอยู่กับผู้ชายคนอื่นเต็มสองตาแล้วมันยิ่งกลั้นความโกรธไม่อยู่

“ก็ไม่เอาไง! ก็บอกว่าไม่มีอะไรไง!! ทำไมไม่เชื่อวะ!หัวสมองมันคิดอะไรอยู่!”
“กร! พูดดีๆ!”
“พูดกับควายยังง่ายกว่านี้เลยจะให้พูดอะไรอีกวะ! อ๋อความจริงแล้วกูมีชู้! เอางี้เลยมั้ย!”
“ไอ้กร!!!ฮึ่มมม!!!”  เทมตะคอกดัง แล้วต้องหลับตาสูดลมหายใจเข้าออกอย่างแรง
เขาต้องสะกดกลั้นอารมณ์ที่รุนแรงของตัวเองไว้สุดๆ ลดมือที่กำหมัดแน่นเงื้อค้างไว้ลง
เกือบจะชกหน้ากรไปแล้ว

“ฮึก.........ฮืออออจะทำอะไร...จะตีรึจะต่อยก็ทำเลยดิฮือออเมื่อก่อนก็เคยทำนี่ฮืออ”
กรเห็นเทมโกรธจัดจนเงื้อหมัดขึ้นก็ใจเสีย เสียใจตั้งแต่คบกันมาเทมตามใจเขาตลอด
ไม่เคยแม้สักนิดจะทำให้เจ็บไม่ว่าตัวหรือหัวใจ แต่วันนี้มันอะไร ทำไมทำกันแบบนี้
คิดจะต่อยหน้าเขาได้ลงคอเชียวหรือ เหมือนเมื่อก่อนที่เคยเกลียดกันมา...หรือว่า
ไม่รักแล้ว...
“ฮือออเออ! อยากต่อยก็ต่อยเลยดิ!!ฮือออต่อยเลยรออะไรอยู่ล่ะ!
ต่อยมาเลยทำได้อยู่แล้วนี่ แล้วก็เลิกกันไปเลยดีมั้ย!ฮืออ!!!”

สิ้นคำตะคอกเสียงสั่นด้วยความเสียใจของกร เทพพิชัยก็คว้าจับหน้าเด็กหนุ่มปากดี
เข้ามาบดขยี้ริมฝีปาก จูบอย่างรุนแรงด้วยความโมโห เขาระบายความโกรธลงไปใน
จูบนี้จนทำให้คนได้รับมีแต่ความเจ็บ เจ็บทั้งปากเจ็บทั้งใจไม่แพ้คนทำ

“โอ๊ย! ซี๊สส”
เทมสะดุ้งสุดตัวปล่อยมือที่บังคับจับหน้าอีกฝ่ายให้แหงนรับจูบออกแทบจะผลัก
เมื่อเขาโดนไอ้ตัวดีมันกัดริมฝีปากล่างอย่างแรงจนได้แผล เลือดไหลเป็นทาง
“ผลั๊กกก!!!!”  ตามมาด้วยโดนต่อยโหนกแก้มเข้าไปอีกเต็มๆหมัด เทมสะบัดหน้ากลับ
มาจ้องตาคนทำด้วยแววตาที่ซ่อนความเสียใจไว้ไม่มิด
“พี่ไม่ต่อย ผมต่อยให้เอง! เผื่อจะได้หายโง่! หัดฟังหัดไว้ใจกันบ้าง!
แล้วอย่ามาทำแบบนี้กับผมอีก! ถ้าจะทำกันแบบนี้ก็เลิกกันไปเลยง่ายกว่ามั้ย!”
กรพูดไปน้ำตาก็ไหลไป เขาว่าเทมเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเสียใจมากขึ้น กัดปากตัวเองที่โดนจูบ
จนเจ็บให้มันยิ่งเจ็บเหมือนอยากลงโทษปากร้ายๆของตัวเอง ตอนนี้นอกจากจะช้ำเจ่อ
แล้วยังเลอะเลือดอีกฝ่ายจนแดงแจ๋

“กร.....”  เทมมองกรอย่างไม่อยากเชื่อ เขาได้ยินคำว่าเลิกจากปากกรมาสองครั้งแล้ว
กรอยากเลิกกับเขาจริงๆเหรอ  ...เพราะเขาไม่ดี หรือมีคนอื่น..
“จะไปไหนกร!” เสียงเทมตะโกนถามร้อนรน เมื่อกรเปิดประตูลงจากรถ เขาจับแขนไว้
เด็กหนุ่มก็หันมาจ้องตาขวางเลยต้องปล่อย เขาไม่อยากได้ยินคำว่าเลิกอีกเป็นครั้งที่สาม

“ไม่ต้องลงมานะ ไม่ต้องตามมา ผมจะกลับบ้านเอง! ฮึก..เราไม่ต้องเจอกันสักพักดีกว่า
ผมบอกตรงๆว่าโคตรเสียความรู้สึกนะ ขอผมอยู่คนเดียวเหอะ”
กรลงมาพูดที่ข้างรถ เทมได้แต่มองหน้าคนรักอย่างคนที่กลั้นน้ำตาตัวเองไว้สุดฤทธิ์
แล้วกรก็เดินหนีออกไปโบกแท็กซี่ที่หน้าปั๊มจากไป
เจ้ากล้ามโตเสยผมทิ้งตัวพิงพนักเบาะรถอย่างหมดแรง รู้สึกตัวว่าน้ำตาเขาไหลเอ่อออกมา
ก็ได้แต่เช็ดทิ้ง คลำปากเอาหลังมือเช็ดเลือดตัวเองแล้วก็ทุบพวงมาลัยรถอย่างบ้าคลั่ง
เจ็บใจ แค้นใจ แล้วเขาก็เสียใจ เขาพยายามแล้ว พยายามทำให้มันดีเท่าไหร่ทำไมถึง
ได้เละปุ้มเป๊ะไม่เป็นท่าอย่างนี้.......... ไอ้คำว่าเลิกมันพูดกันง่ายขนาดนี้เลยหรือ
แล้วไอ้คนที่พูดทำมันได้ง่ายๆเหมือนที่ปากพูดด้วยหรือเปล่า




+++++++++++++++++++++++++++++++++





CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 o22 :a5:
ตายห่านแล้วเจ้าค่าเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
 :katai1: :katai1: :ling1: :ling1:
ทำไมมันซื่อบื้อกันทั้งคู่ขนาดเน้เนี่ย
หันหน้ามาคุยกันดีๆเหอะทั้งสองคนเลย
ไอ้เราก็คิดว่าคู่นี้มันจะฮาๆ ที่ไหนได้ 55555555
คุณวินี่เด็ดจริงๆ
 o18 o18

กอดแน่นๆ คิดถึงมั่กๆ
 :กอด1:

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
โอ้ม่ายยยยยยย
ทะเลาะกันซะงั้น
พี่เทมก็นะไม่ยอมเชื่อใจกรง่าาาาา
แต่กรอ่ะ พูดว่าเลิกง่ายไปป่าว สงสารพี่เทมเหมือนกันนะ

ออฟไลน์ ทิวสนที

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 763
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
พี่วิมาต่อด่วนเลยพี่ :ling1: :ling1:

มอจะเปิดแล้วเดี๋ยวนอนไม่หลับ :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ Buppha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
    • https://m.facebook.com/buppha.manisaeng?refid=13
 :impress2: ติดตามคร่าาาาาา  :mew2:

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0





***แหม่ มีคนรอซะด้วยอ่ะจัดไปอีกตอน เอาใจๆ



ตอนพิเศษ เทม&กร


PAST  2





บ่ายวันต่อมา ที่ร้านขนมหวานกับน้ำชายามบ่าย

ที่โต๊ะมุมร้านเล็กๆน่ารักพอนั่งกันได้สามถึงสี่คน มีชายหนุ่มร่างใหญ่กล้ามบึกหน้าลูกครึ่ง2คน
ซึ่งไม่ได้เข้ากับร้านขนมน่ารักเช่นนี้เลยสักนิด นั่งข้างกันเผชิญหน้ากับหนุ่มน่ารักเจ้าของร้าน
“คึคึคึ สม สม โดนพี่น้ำด่าแน่ โดนแน่ๆคึคึ” 
เจ้าหนุ่มตี๋น้องชายเจ้าของร้านยกชา กาแฟมาเสิร์ฟให้ก็ทำหน้าทำตาพูดเบาๆล้อเลียน
เทพพิชัยที่ตั้งใจมาหาพี่ชายเขามากกว่ามากินของว่าง ก่อนเดินฮัมเพลงเข้าหลังร้านไปอย่าง
ไม่สนใจหน้ายุ่งๆไม่พอใจที่โดนเยาะเย้ยของอีกฝ่าย เทมถอดแว่นดำซึ่งใส่ปิดรอยฟกช้ำใต้ตา
แล้วมองตามนิกกี้ไปอย่างหงุดหงิด ตอบโต้อะไรก็ไม่ได้ทั้งเพื่อนและคนน่ารักจ้องเขากันเขม็ง

หลังได้ฟังเรื่องจากปากเทมโดยมีเรียวคอยช่วยเสริมด่าเป็นระยะๆเพราะไม่ได้ดั่งใจแล้ว
น้ำก็นั่งกอดอกคิดสักพัก ก่อนจะตีหน้ายักษ์ จ้องหน้าเจ้าลูกครึ่งกล้ามโตที่โดนเพื่อนลากมา
เมื่อวานเย็นหลังแยกกับกร เทมก็ตรงดิ่งไปหาเรียวที่โรงพยาบาล รอจนเลิกงาน
เพื่อลากเพื่อนไปผับ ดีแล้วที่มีคุณหมอไปด้วยคอยเก็บซากไอ้ลูกครึ่งกล้ามโตที่เมาอย่างหนัก
ให้กลับบ้านปลอดภัย 

เรียวไม่เห็นด้วยที่เทมจะบุ่มบ่ามไปหาเรื่องไอ้ดาราหน้าใหม่ที่มาจีบกร หรือบุกไปตามเหวี่ยง
กรตามกองถ่าย มันจะทำให้กรเสื่อมเสียชื่อเสียง แล้วก็ยังคอยห้ามไม่ให้เทมวู่วามตามวีนใส่
ให้กรยิ่งโกรธไม่ว่าจะที่ไหนๆแม้แต่ที่บ้านกร แค่จะโทรไปหากร หมอเรียวก็ยังไม่อนุญาต
เพราะอารมณ์ของเพื่อนเขาที่ร้อนราวกับไฟตอนนี้ เรียวรู้ดีว่านอกจากจะไม่ทำให้เข้าใจกัน
คืนดีกันได้แล้ว ยังจะยิ่งไปเพิ่มความขุ่นเคืองให้อีกฝ่ายยิ่งโกรธจนต่อไม่ติดหนักกว่าเดิม
เสียมากกว่า  “ไอ้เทมเวลาโกรธมันร้ายอย่างกับอะไรดี ที่พูดกับน้องกรไปแค่นั้นก็ถือว่ามัน
ยับยั้งชั่งใจตัวเองได้มากแล้ว ดีที่ยังไม่ถึงกับทำร้ายน้องเขา(แต่ถูกเขาทำมาแทน55)
เฮ้อ คุณน้ำช่วยมันหน่อยเถอะนะครับ ไม่อย่างนั้นมันไม่ยอมปล่อยให้ผมทำงานทำการ
สงบสุขแน่ คุณรู้มั้ยเมื่อวานมันป่วนผมซะปวดหัวไปหมดแล้ว ดึงควายนี่มันเหนื่อยจริงๆ”
เรียวส่ายหน้าบอกกับน้ำ ระอาใจกับไอ้เพื่อนตัวร้าย น้ำฟังแล้วก็ส่ายหน้าด้วย

“เชี่ยเรียวมึงแม่ง ไม่รักกูเลยห่า ด่ากูอยู่ได้”  เทมหน้าหงิกหน้างอ ทำตาเคืองๆมองเพื่อนข้างๆ
บ่นแล้วยกมือปิดปากหาวอย่างห้ามไม่อยู่ พลอยทำให้เรียวเห็นแล้วหาวตามไปด้วย
เพราะนอนไม่พอกันทั้งคู่ ดีที่วันนี้เป็นวันหยุดคุณหมอพอดี
“ฮาววว...วว ฮึ่ยยย เชี่ย! หุบปากมึงไปเลยสัด! ไม่ต้องพูดอะไรอยู่เฉยๆไปเลยมึง
ทำเรื่องนักนะห่า!กูไม่ได้พาแม่กับบิวไปไหว้พระที่อยุธยาเพราะมึงเนี่ย แม่เขาเป็นห่วงมึง
กูเลยต้องมาติดแหงกอยู่กับมึง แต่กูว่าป๊ามึงคงชินแล้วมั้งที่หายหัวไปแบบนี้
 ถ้าเขาโทรตามก็รับด้วยล่ะ กูขี้เกียจแก้ตัวให้มึงแล้ว” 
เรียวด่าผลักหัวเทมที่ทำหน้ารำคาญเขาอย่างหมั่นไส้ ถ้ายืนอยู่เขาจะเตะมันให้หน้าคว่ำ

“ไร้สาระว่ะพวกมึงอ่ะ!”  น้ำกระชากเสียงบ่นเปลี่ยนท่ามาเป็นนั่งท้าวคางปลายหางตามอง
“ทำห่าอะไรไม่รู้จักคิด ไม่คิดถึงใจมันบ้างวะ ที่มันไม่ยอมมีอะไรกับมึงไม่ใช่เพราะมันมีคนอื่น
หรอกน่า ไร้สาระชะมัด ตื้อจะเอามันพอมันไม่ให้ก็โกรธมัน ควายยย! มึงไม่โดนเอามั่งให้รู้ไป
มึงไม่เข้าใจหัวอกมันหรอกสัด! ส้นตีน! สันดาร! เลวววววจริงๆๆ ไอ้สันขวานหน้าชิมแปนซี
กูเคยบอกมึงแล้วใช่มั้ยอย่าทำน้องกูเสียใจไอ่เชี่ย! แล้วนี่ไปหาว่ามันมีชู้อีก มึงนี่ประสาท
เห็นว่าไอ้หอกนั่นเอาหน้าเข้าไปหามันก็จริงอยู่ แต่แล้วไงมึงไม่ได้เห็นมันดูดปากกันจังๆนิ!”

“โธ่! แล้วมันจะทำอะไรกันล่ะถ้าไม่ใช่”
“หุบปากเลยเชี่ยพี่เทม! มึงบอกกูเองนะว่าไอ้กรปฏิเสธ แล้วความจริงเบาะรถมันก็บังมองไม่ชัด
ยังสร้างเรื่องได้เป็นฉากๆเนอะฟายชัดๆ ปากก็หมาไปด่ามันอย่างนั้นมันก็ประชดมึงสิ!”
ไอ้เจ้าตัวปัญหาได้แต่นั่งหน้ามุ่ยบอกบุญไม่รับ โดนน้องน้ำด่าจริงๆด้วยเพราะงี้ถึงไม่อยากมา
แต่ไอ้เรียวตัวดีก็ลากเขามาหาให้โดนด่าจนได้
“แต่กูว่าไอ้กรมันก็ทำไม่ถูกเหมือนกัน”
“โหแค่เนี้ยะโคตรยุติธรรมเลยน้องน้ำไม่เห็นด่าไอ้กุ้งแห้งมันเลย ด่าแต่พี่อ่ะ เสียใจว่ะ” เทมบ่น
“ด่ามันทำไม ป่านนี้นอนร้องไห้ขี้มูกโป่งเกงานไปแล้วมั้ง ไม่ได้ไปแรดที่ผับจนเมาค้าง
เหมือนมึงหรอกเพราะมันกินเหล้าไม่ได้ โอ๊ะไม่รู้แอบแดกไปบ้างรึเปล่าก็ไม่รู้แฮะ”
พอน้ำพูดแบบนี้เทพพิชัยก็นึกห่วงล้วงมือถือมาจะกดหากร แต่ก็ชะงักคิดถึงคำที่กรพูดทิ้งท้าย
บอกไว้ก่อนแยกกันเมื่อวาน ตั้งแต่ตอนนั้นโทรหาเท่าไหร่กรก็ไม่ยอมรับสายสักครั้ง
ตัดทิ้งจนปิดเครื่องหนีเขาไปเลย มันเจ็บจี๊ดในใจจนหน้างอต้องวางมือถือตัวเองลงเซ็งๆ

น้ำกับเรียวมองอาการของเทมแล้วพากันส่ายหน้าอีกครั้ง ก่อนน้ำจะพูดให้เทมสบายใจขึ้น
ด้วยการบอกว่าไว้เขาจะโทรไปหากรเองว่าเป็นอย่างไรบ้าง
“คุณน้ำครับ น้องกรเขาฟังคุณน้ำมากที่สุดแล้ว คุณน้ำช่วยพูดกับน้องกร ขอให้ยกโทษ
ขอโอกาสให้ไอ้เทมมันหน่อยเถอะครับ มันเป็นบ้าเพราะรักมากก็หึงก็หวงมาก”
คุณหมอหนุ่มขยับแว่นตาพูดอย่างเกรงใจด้วยท่าทางที่สุภาพ ผิดกับตอนพูดกับเทม
ราวฟ้ากับเหว น้ำฟังแล้วยิ้มน้อยๆแต่ส่ายหน้า เล่นเอาทั้งเรียวและเทมใจแป๋ว

“ไม่เหมาะหรอก ถ้าจะให้ผมพูดให้ไอ้กรหายโกรธ ไม่ใช่เรื่องของผมเลยครับคุณหมอ
มันเป็นเรื่องของคนสองคน ให้พวกมันเคลียร์กันเองดีที่สุด ไม่อย่างนั้นต่อไปวันข้างหน้า
ไอ้หมาสองตัวนี้มันก็จะทะเลาะกันอีก เพราะทุกอย่างยังติดค้างในใจไม่หาย ผมไม่ยุ่งดีกว่า” 
พูดกับเรียวเสร็จน้ำก็หันมาพูดกับเทม
“ตอนนี้มึงไม่ต้องไปตามกวนใจไอ้กรสักพักน่ะดีแล้ว เลิกไปก่อนได้มั้ยไอ้นิสัยหน้ามึนของมึง
ให้มันอารมณ์เย็นลงก่อน มึงเองก็ด้วยทั้งคู่นั่นแหละไว้ค่อยตามง้อมันทีหลัง ทำตามที่กูบอก!
อย่าเสือกขัดคำสั่งเชียวนะไอ้พี่เทม ไม่งั้นด่ากันซ้ำซากเดี๋ยวก็ต่อยกันอีก คราวนี้มีหวัง
มึงกับมันคงได้เลิกกันจริงๆแน่ เข้าใจที่กูพูดมั้ยวะห๊า!!”

“จ..จะ....จ้า! จ้าๆ!!” 
เทมนั่งหน้าเจือนได้แต่พยักหน้ารับอย่างเดียว กับน้องน้ำขัดได้ที่ไหนเดี๋ยวก็พาลโมโหเขา
ลุกขึ้นมากระโดดเตะก้านคอเขาเท่านั้น ยิ่งเล็กพริกขี้หนูอยู่มือตีนหนักอย่างกับอะไรดี
เล่นเอาหมอเรียวที่นั่งมองเจ้าเพื่อนตัวแสบจ๋องจ๋อยทั้งที่ตัวโตซะเปล่าถึงกับขำก๊าก

“แล้วจะปล่อยไว้อย่างนี้นานแค่ไหนครับน้องน้ำ พี่ไม่ชอบเลย พี่จะบ้าตาย”
เทมเอาคางเกยขอบโต๊ะช้อนตาขึ้นมองหน้าน้ำขอความเห็นใจ ไอ้กล้ามโตยอมเชื่อกรที่ไหน
วันนี้ตั้งใจว่าจะไปหาทันทีที่ตื่น แต่ก็โดนไอ้เพื่อนที่แสนดีสกัดไว้พามาที่นี่อย่างที่เห็น
“ดีตายไปเลยมึงอ่ะ”  น้ำพูดชัดๆเน้นๆให้รู้ว่าหมั่นไส้และรำคาญไอ้คนถามมาก
“โธ่น้องน้ำ ยอมอยู่เฉยได้ไงแล้วถ้ามีหมามันคาบไปแดกล่ะค้าบบบบ”  เสียงเทมโอดครวญ
นึกถึงไอ้แมทแล้วเขาอยากจะต่อยให้หายแค้น

“ถ้าจะมีหมา กูว่ามึงแหละหมา ปากหมาสัด ห้ามไปตามด่ามันนะปล่อยมันบ้าง
มันก็มีเพื่อนมีอะไรบ้าง มึงก็ทำงานบ้างอย่าบ้าให้มาก อีกหน่อยถ้ามันยอมรับโทรศัพท์มึงแล้ว
โทรไปออเซาะฉอเลาะมันบ่อยๆ ซื้อรองเท้าไปอ่อยมันหน่อย ตามใจมันเยอะๆให้มันหายงอน
เดี๋ยวอะไรๆมันก็ดีขึ้นเอง ไอ้กรง้อไม่ยากหรอกมันอ่อนจะตายหึหึหึ ถ้ามันรักใครก็อ่อนให้
คนนั้นแหละ เชื่อกูดี๊เดี๋ยวมันก็ทนคิดถึงมึงไม่ไหวเหมือนกันแหละไอ้พี่เทมเอ๋ย555”

เห็นหน้าเทมพยักหน้าหงึกๆตามที่น้ำสั่งสอนแล้วเรียวยิ่งขำ
“แต่ถ้าเกิดมันติดใจเพราะอยู่สบายดีที่ไม่มีมึง....เอ่อ.............อันนี้กูก็ไม่รู้สินะ”   
คนน่ารักพูดทิ้งท้ายแบบหน้าตายก่อนจะลุกเดินไปชงชาหลังเคาน์เตอร์ใหญ่
ตั้งใจให้ขำแต่รู้สึกว่าไอ้คนฟังมันจะไม่ขำเอาซะเลย นั่งหน้าซีดอ้าปากเหวอ
ปล่อยให้เพื่อนขำจนท้องแข็งแทนอยู่นั่น



+++++++++++++++++++++++++++++


สองวันต่อมา
ทั้งที่น้ำและเรียวช่วยกันย้ำนักหนาแล้วว่าอย่าเพิ่งไปยุ่งกับกร แต่เทพพิชัยทนคิดถึงกรไม่ไหว
เลยแอบตามไปเฝ้าดูกรตามที่ต่างๆที่เขาพอจะรู้ตารางงานมาก่อนว่ากรจะไปทำงานที่นั่น
แม้เทมจะไม่ได้เข้าใกล้คนรักแต่เขาก็พยายามโทรหาตลอดเผื่อว่าจะยอมรับสาย
แต่มันน่าน้อยใจที่สุดในสามโลกเจ้ากุ้งแห้งไม่ยอมรับโทรศัพท์เขาเลยสักครั้ง 
แถมเท่าที่เห็นก็ยังอยู่ดีมีสุข ไม่ทุกข์ไม่ร้อน
กรยังคงยิ้มและหัวเราะกับคนอื่นๆได้เป็นปกติดี เห็นแล้วเล่นเอาเทมใจแป๋ว
ทำได้แค่คิดเข้าข้างตัวเองเบาๆ ว่าความจริงแล้วกรคงปั้นหน้าให้ยิ้มแย้ม
กลบเกลื่อนความเสียใจเมื่อไม่ได้เจอเขา(ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะครับT T)

“หนอยยยยยยย หัวเราะหาพ่อมึงเหรอ ไอ่สัด”
เจ้าลูกครึ่งกล้ามใหญ่นั่งกัดกรามตัวสั่นข่มอารมณ์โกรธอยู่ในรถ เมื่อเห็นหน้า
ไอ้ดาราน้องใหม่นิสัยเสียคิดแย่งแฟนชาวบ้านที่เคยเกือบได้ต่อยปากกันมาแล้ว
“นั่นก็น่านักนะ! ฮึ!! ยิ้มให้มันเข้าไป กวนตีนกันใช่มั้ย แม่งงงเอ๊ยอารมณ์เสียเชี่ย!”
กร่นด่าเหมือนคนบ้าอยู่ลำพังในรถที่จอดห่างๆ เทมจอดรถในที่ลับตาคน ซุ่มรอดูกร
เดินออกมาจากตึกที่ใช้ทำเป็นสตูดิโอ คิดอยากมาแอบมองให้หายคิดถึง แต่ดันมาเจอภาพ
ไอ้ตัวมารคอยตามรังควาญล้อมหน้าล้อมหลังแฟนตัวเอง เห็นแล้วอยากเข้าไปบีบคอมัน

กรเดินคุยกับแมทที่ตามประกบไม่ห่าง ดาราหน้าใสแอบทำสีหน้าเบื่อหน่ายและเอียนกับ
มุกเลี่ยนๆที่แฝงความนัยจีบเขาอยู่เป็นระยะๆ ก็ไม่ได้ยินดีนักที่จะคุยด้วยแบบใกล้ชิดกัน
แต่เขาก็ต้องฝืนหันไปยิ้มให้แบบรักษามารยาทและมิตรภาพของเพื่อนร่วมงานไว้ก่อน
“กรจะไปไหน รถอยู่นู่นไม่ใช่”  แมทถามยิ้มๆ
“อ๋อว่าจะเดินไปซื้อชมพู่น่ะ”  กรชี้มือไปทางรถพ่วงติดมอเตอร์ไซค์ขายผลไม้สดผลไม้ดอง
“รถเยอะ เดี๋ยวไปเป็นเพื่อนนะ”  คนพูดยิ้มกริ่มแต่เล่นเอาคนฟังแอบถอนหายใจหน่าย
ก่อนหันไปส่งยิ้มให้แล้วส่ายหน้า “ไม่เป็นไรหรอกไปคนเดียวได้เว้ยแค่นี้ จะเอาอะไรมั้ยล่ะ”
“เอา......///// หึหึไม่บอก ไปด้วยดีกว่า”
 แมทว่าแล้วก็วาดแขนตีวงกว้างเลี้ยวเข้ามากอดไหล่กรทันที กรสะดุ้งโหยงแต่ก็หัวเราะแห้งๆ
ย่นคออยากหนี มองหน้าอีกฝ่ายที่ยิ้มหวานเหมือนอยากโปรยเสน่ห์มาให้อย่างเหงื่อตก
แมทเขยิบแขนขึ้นมากอดคอดันให้หน้ากรเข้ามาใกล้กับหน้าตน ก่อนจะกระซิบบอก
“อะไรติดแก้มอ่ะ”
“ห๊ะ?...”

เทมแอบดูอยู่ได้ไม่นานก็เหลืออด ถลึงตาโตโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับภาพบาดตา
เห็นไอ้ปลวกนั่นมันกอดคอแล้วลามปามลูบแก้มแฟนเขา ขณะที่ยืนรอรถโล่งเพื่อจะ
ข้ามถนนไปอีกฝั่ง มันเล่นตามประกบตลอดเวลายืนซ้อนข้างหลังจนชิด มือไม้อยู่ไม่สุก
เนียนดันหลังแล้วแตะตัวตรงนู้นตรงนี้ไปทั่ว สุดท้ายก็ทำท่าจะโอบเอว พอกรหันมามอง
มันก็หัวเราะกลบเกลื่อน ไอ้คนของเขาก็ดันเสือกทะลึ่งยิ้มให้มันอีก! เลยโดนจับมือดึงไป

 “บัดซบเอ๊ย! มึงตายแน่ไอ่เชี่ย!!”  เห็นจะๆกับตาใครจะทนไหว รู้ทั้งรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่
ทำไมถึงปล่อยให้มันเข้าใกล้อยู่ได้วะ ทำท่าเหมือนไม่อยาก แต่ก็ปล่อยให้มันจับนู่นจับนี่
อ่อยมันเหรอไม่ให้คิดได้ไง!!!

“พี่เทม!”
ยังไม่ทันที่กรจะข้ามถนนไป ก็ต้องตกใจมากเมื่อเห็นเทพพิชัยขับรถมาจอดปาดหน้า
เทมลงจากรถแล้วกระแทกประตูปิดอย่างแรง เดินอ้อมรถปรี่เข้ามาหาด้วยใบหน้าที่โกรธจัด

“พี่มาได้ไง! ผมบอกแล้วไงว่า..! เฮ้ยจะทำอะไรน่ะหยุดนะ!!!”   กรร้องห้ามเสียงหลง
ทันทีที่เทมคว้าคอเสื้อของแมทกระชากเข้ามาหา เจ้าดาราหน้าใหม่รูปหล่อที่กำลังเหวอ
ไม่ทันตั้งรับ โดนต่อยปากเข้าให้อย่างจังสามหมัดรัวติดๆกัน เล่นเอาเลือดกบปาก

“พี่เทมหยุด!!!”  กรตะคอกว่าให้ลั่น คนที่เดินออกจากตึกก็วิ่งมามุงดูห่างๆร้องวี๊ดว๊าย
กรผวากอดแขนเทมไว้ไม่ให้ออกหมัดอีก  “พอได้แล้วพี่เทมอย่ามาก่อเรื่องที่นี่นะ!
ผมโกรธพี่อยู่ก็มากพอแล้ว อย่าให้ผมเกลียดพี่ไปเลยนะ!!!”   
เทมได้ฟังก็ชะงักอึ้งจนยืนหน้าชา จะมาโกรธเกลียดเขาเพราะไอ้เชี่ยนี่งั้นเหรอ
 “กร! บอกมาว่าเป็นอะไรกับมัน!!!” เทมตะคอกแรงจนกรหน้าเสีย
แมทตั้งตัวได้ก็จะเข้ามาซัดหน้าเทมคืน แต่เทมเห็นทันจึงผลักกรให้หลบไปอีกทาง
ส่วนตัวเขาก็เบี่ยงหลบไปอีกทางแล้วตลบหลังล็อคแขนแมทไว้ นายแมทร้องเจ็บแขนลั่น
เทมก็ถีบก้นจนแมทล้มไปหน้าทิ่มพื้น เจ้าดาราน้องใหม่อวดดีล้มลุกคลุกคลานที่พื้น
อับอายหน้าชาเมื่อสู้เทมไม่ได้สักนิดก็ชี้หน้าตะคอก
“ไอ้เชี่ยอยู่ดีๆมึงมาต่อยกูทำไมวะ!กูจะแจ้งตำรวจ!”
 “มึงรู้อยู่แก่ใจ มึงคิดจะทำอะไรมึงอย่ามาปากดีไอ่สัด!”
เทมตะคอกด่าสวนทันทีด้วยความโกรธ
“พี่เทมนั่นแหละคิดจะทำอะไรวะ! ผมบอกแล้วไงว่าอย่ามีเรื่องกันทำตัวเหมือนหมาบ้า!”
กรหัวเสียเดินเข้ามาผลักไหล่เทมที่คิดจะเตะแมทซ้ำให้หยุดก้าวเข้าไป
คนแถวนั้นรวมทั้งรปภ.ตึกหลายคนกรูเข้ามาช่วยกร จับเทมกับแมทให้แยกกันอีกแรง
ทุกคนถามแมทว่าจะเอาเรื่องเทมมั้ย กรได้ยินก็หน้าซีดรีบหันไปจับมือแมทแล้วขอไว้
แมทจึงได้แต่ส่ายหน้า แต่เทมที่มองภาพนั้นต้องกัดฟันแน่น กำหมัดยืนหน้าชาทนดู
คนรักของเขาไปจับมือยืนข้างผู้ชายคนอื่นในเวลานี้

“กร! มานี่!!”  เสียงเทมตะคอกจนกรสะดุ้ง คนแถวนั้นก็มองหน้าไม่รู้ว่ามีเรื่องทะเลาะอะไรกัน
“ฮึ่ม! พี่เทม! พี่เทมกลับบ้านไปซะ! รู้ตัวมั้ยว่ากำลังทำให้ผมเดือดร้อน! ทำอะไรรู้บ้างมั้ย!!”
กรเดินเข้าไปพูดเสียงสั่นกำมือแน่น อยากจะบ้าเขาต้องไล่ตามแก้ข่าวเรื่องที่เทมก่อไว้หนักแน่
“กลับบ้านกับพี่! เดี๋ยวนี้!!”  เทมไม่สนใจสิ่งที่กรพูดยังไม่พอ ยังตวาดใส่จนกรแทบอยากร้องไห้
“ไม่!!! ผมไม่ไปไหนกับคนอย่างพี่หรอก!”  เด็กหนุ่มทำใจกล้ากลั้นใจตะคอกว่าเสียงดังสู้
เรื่องอะไรขืนเขาขึ้นรถไปด้วยตอนนี้ก็ไม่พ้นทะเลาะกันหนักยิ่งกว่าเดิมเท่านั้น
แล้วไหนจะรถที่เขาเอามาอีก
ทันใดนั้นกรที่กำลังตีหน้าบูดบึ้งหัวเสียก็ถูกกระชากแขนเข้าไปหา เล่นเอาตกใจจนหน้าซีด
เพราะเทมบีบแขนเขาแรงมากมันเจ็บจนหลุดปากร้องโอยออกมา แถมยังจ้องหน้าเขา
ด้วยแววตาดุดันน่ากลัวแล้วพูดกระซิบให้ฟังชัดๆใกล้ๆหู
“ชอบมันมากนักใช่มั้ย!!!”
เสียงนั้นข่มความโกรธไว้จนคนพูดตัวสั่นเทิ้ม โกรธจนหน้าแดงตาแดงขึ้นมาทันที
กรตกตะลึงกับสายตาที่มองเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อของคนตรงหน้า เขาพูดอะไรไม่ออก
ก่อนจะร้องโอยหนักขึ้นหน้าเหยเกบูดเบี้ยวเพราะความเจ็บเหมือนกระดูกแขนแทบแตก
มีคนจะวิ่งเข้ามาช่วยเพราะเห็นเขาร้อง กรก็รีบยกมืออีกข้างห้ามไว้แล้วส่ายหน้า
แต่พอจะหันมาพูดกับเทมกลับโดนผลักออกอย่างไม่ใยดี แรงจนเด็กหนุ่มเซถอยหลังไปหลายก้าว
แล้วเสียหลักล้มนั่งก้นกระแทกพื้น

กรมองตามตาค้างเมื่อคนรักสะบัดหน้าหนีไปขึ้นรถ ขับกระชากจากไปอย่างเร็วและแรง
ได้แต่อึ้งจนเหวอแล้วค่อยๆกัดฟันยันตัวลุกขึ้นกลั้นน้ำตา กำมือตัวเองไม่ให้สั่นแต่มันก็ทำไม่ได้

“กร กรเป็นไรรึเปล่า ไอ้เชี่ยนั่นมันใช่ญาติกรแน่อ่ะ ไม่ใช่แค่ญาติกันใช่มั้ย
เราไม่เอาเรื่องเพราะเห็นแก่กรนะ..” เสียงแมทมาพูดข้างหู กรได้แต่บอกขอบใจ
โดยไม่หันไปมองหน้า แมทยังอ้อนขอให้กรพาไปทำแผลให้ แต่กรกลับไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
รีบเดินหนีไปขึ้นรถของตัวเองแทน เมื่อขับรถออกมาได้น้ำตาที่ทนกลั้นไว้ก็ร่วงกราว

ตรื้ดดดดด.......   เสียงมือถือดัง กรจะไม่สนใจแล้วถ้าคนที่โทรเข้ามาไม่ใช่น้ำ
ดาราหน้าใสใส่หูฟังรีบรับสาย พูดกับน้ำไปก็ร้องไห้ไปอย่างไม่อาย เขาทนไม่ไหวแล้ว
“ฮืออออออออ พี่น้ำดูมันทำดิ ฮือออออ”  เล่าให้น้ำฟังแล้วกรก็ยิ่งเสียใจ



++++++++++++++++++++++++++++++++


……………………………….
……………..
……..

สามวันแล้วที่กรโดนเพื่อนๆซักไซ้เรื่องที่ทะเลาะกับเทม สามวันแล้วที่เขาต้องทนหูชาเพราะ
พี่โอบด่าไม่เลิก เดือดร้อนต้องตามแก้ข่าวเพราะเรื่องมันดันกลายเป็นข่าวว่ากรไม่กินเส้นกับ
น้องใหม่อย่างแมทจนจ้างคนมาทำร้าย ดีที่นายแมทช่วยออกมาแก้ข่าวด้วยอีกแรง ยืนยันว่า
แค่มีเรื่องเข้าใจผิดกับญาติของกร แต่ส่วนตัวรักและสนิทกับกรมาก... 

และก็เป็นสามวันแล้วที่กรไม่ได้รับการติดต่อจากเทม........
ไม่มาหา ไม่โทรมา ไม่มีแม้แต่ฝากข้อความ หรือติดต่อผ่านใครใดๆทั้งสิ้น
ราวกับว่าเทพพิชัยตั้งใจหายไปจากชีวิตกร

กรเศร้า แต่ก็ต้องทนเก็บความเสียใจ น้อยใจไว้ในอก ฝืนยิ้มฝืนทำงานไปทั้งที่ใจก็เอาแต่
คิดถึงเรื่องที่ทะเลาะกับเทม เคยคิดว่าเดี๋ยวอีกฝ่ายจะต้องพยายามตามง้อจนน่ารำคาญ
เขาจะต้องหาทางหนีเหมือนที่เคยรู้นิสัยกันมา...จะไม่ยอมยกโทษให้ง่ายๆที่ทำกับเขาแบบนั้น
รอยช้ำที่แขนยังม่วงชัดเหมือนที่เขายังเจ็บในใจไม่จาง มันควรเป็นเขามากกว่าที่จะหนีหน้า
แต่วันนี้กลับไม่มีแม้แต่เงามันมาให้เห็น หน้าที่คิดว่าไม่อยากจะเห็น ตอนนี้เขาคิดถึง
จนหงุดหงิดใจตัวเองเหลือเกิน อยากจะด่าตัวเองที่ไปคิดถึงมันทำไม ไอ้คนร้ายๆแบบนั้น


......................
..........หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปก็แล้ว กรเหมือนจะคลั่งเองเสียให้ได้
เด็กหนุ่มนอนไม่หลับ ได้แต่นั่งกอดเข่ามองออกไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืนนอกหน้าต่าง
ลมพัดเอื่อยโชยมาพอให้รู้สึกเย็นผิว แต่เขากลับรู้สึกว่ามันหนาวมากจนอยากจะร้องไห้

ไอ้กอลิล่าหายไปไหน! ทำไมถึงปล่อยให้เขานอนร้องไห้ทุกคืนอย่างนี้…หรือว่า..
จะโกรธจนอยากเลิกกับเขาขึ้นมาจริงๆ
แค่คิดก็ไม่กล้าไปหาไปเจอหน้าทั้งที่อยากเจอใจจะขาด จะโทรหาก็ยังไม่กล้า...เขากลัว
ทำไมถึงเงียบหายไปแบบนี้ อีกฝ่ายเล่นเมินกันสนิท มันจะแปลว่าอะไรได้อีก..

เด็กหนุ่มนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นคนเดียวในห้อง
 “ฮึก.....ฮือออออออ แม่งเลว...ว..ฮืออออออ” 
ทำไมเขาต้องมานั่งกอดตัวเองร้องไห้จนตาปูดตาบวม
หายไปไหนไอ้เชี่ยพี่เทม หนีไปมีกิ๊กที่ไหนเสียแล้วก็ไม่รู้ มาทิ้งเขาไว้อย่างนี้ได้ยังไง   
 เกลียดเขาแล้วเหรอ 

 “ฮึก..พี่เทมครับ....ผมขอโทษฮึก ฮึก..” 

กลับมาหาเขาได้มั้ย..


++++++++++++++++++++++++++++++++





ออฟไลน์ arissara

  • ดาดาเดเด
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
อึกกก เศร้าาาา แกไปไหนของแก๊ ตาเทม น้องร้องไห้จนตาปูดละ

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
เห้อหนักกว่าเดิม
พี่เทมก็อารมณ์ร้อนเกิน  :เฮ้อ:
แต่กรก็ไม่น่าพูดว่าเกลียดแบบนี้อ่ะ
พึ่งเจอคำบอกเลิก ต่อด้วยคำว่าเกลียดอีก
ก็มีท้อกันบ้างแหละ
ไหนจะพยายามง้อแล้วเห็นกรมีความสุขดีอีก
ความนี้คงถึงตากรง้อบ้างละมั้ง  :mew2:

ออฟไลน์ ทิวสนที

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 763
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
โกรธพี่กรนะโกรธมากๆด้วย
พี่กรไม่รู้หรอกว่าการต้องทนเห็นคนที่เรารักอยู่กับคนอื่นแล้วหัวเราะ ยิ้มกว้างๆมันรู้สึกยังไง
ยิ่งเวลาที่โดนคนที่รักพูดคำว่าเลิกออกมาง่ายๆถึงสองครั้งติดด้วย มันเหมือนการตกนรกดีๆนี่แหละ
เคยรู้ไหมว่าที่ทำอะไรแย่ๆลงไปนั้นก็เพราะรักทั้งนั้น ถ้าไม่รักคงไม่หวง ถ้าไม่หวงไม่หึงคงไม่กร้าวร้าวแบบนั้นหรอกนะ :hao5:

พี่กรมั่วแต่มองแค่ตัวเองว่าโดนกระทำ มั่วแต่คิดว่าพี่เทมอ่ะเห็นแก่ตัว แต่คนที่เห็นแก่ตัวจริงๆแล้วมันคือพี่กรเอง ถ้าพี่จะบอกว่าแมทเป็นแค่เพื่อน ทำไมพี่ต้องบอกว่าพี่เทมเป็นแค่พี่ชายด้วย ลองให้พี่เทมบอกผู้หญิงที่เข้ามาจีบพี่เทมว่าพี่กรแค่น้องชายดูบ้างไหมล่ะ
หนูโคตรเสียใจเลยนะที่พี่เทมมารักคนอย่างพี่กรมายอมอ่อนข้อ ยอมลดศักดิ์ศรีทุกอย่างเพื่อคนอย่างพี่กรอ่ะ :katai1:

Solo009

  • บุคคลทั่วไป
คุณวิครับ ถ้าค้างไว้อย่างนี้หลายๆ วัน ผมว่าคนอ่านก็จะเครียดตามน้องกรกะพี่เทมไปด้วยนะครับ รีบมาต่อนะคร้าบบบบบบ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด