หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปู- ฝน โดย aoikyosuke

[moredee]

 เรื่องนี้จบแบบบมีความสุข
ถึงระหว่างทางมันเศร้า แต่ถ้าจบแบบนี้เรายิ้มได้นะ
ขอบคุณคนโพส ขอบคุณคนแต่งค่ะ
ตามล่าเรื่องต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[wargroup]

สุดยอดแห่งความประทับใจ ประทับใจในความเศร้า น้ำตาซ่าน ประทับใจในการสร้างสรรค์ที่จับต้องได้
ชื่นชมเส้นทางที่เขียนนำพาให้ไปถึงจุดอิ่มของอารมณ์เศร้าและอารมณ์รัก กระทืบเน้นๆ ไม่มีกั๊ก
จบโศกแบบสวยงาม  ตอนพิเศษตื้นตัน ดีใจที่มี กลับขึ้นมาบนโลกได้ ก็ด้วยตอนพิเศษนี่แหล่ะ
ขอบคุณผู้โพสท์...รักคุณเท็นผู้เขียน จะตามเก็บเรื่องอื่นต่อไป

[aoihimeko]

เรื่องนี้น่ารักดีถึงแม้แรกๆจะช่วยขับน้ำตาออกมาเยอะก็เถอะ 

แต่สนท้ายก็ได้รักกัน  และได้อยู่ด้วยกัน แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้ว


ขอบคุณนะคะ

[ammamooty]

โหยนี่ถ้าไม่มีตอนพิเศษเราคงหน่วงตายเลย ปูกับฝนน่ารักอะ แอบหน่วงๆตลอดเลยแต่สุดท้ายก็แฮปปี้ คนอ่านก็มีความสุข แถมยังมีลูกปูอีก !! !555

[lovejinjunno]

ฮ้าาา
ในที่สุดก็อ่านมาจนถึงหน้านี้
ประทับใจมากๆจริงๆ
มันช่วยสร้างความหวังที่หมดลงไปแล้ว
ให้กลับมาอีกครั้ง
.อ่านแล้วนึกถึงเรื่องตัวเอง
ชีวิตเราคล้ายฝนเลยอ่ะ
ตรงไม่มีอิสระ.555
ส่วนเรื่องต้องแต่งงานก็เหมือนแฟนเก่าเรา
สิ่งที่เราสองคนมีเหมือนกัน
ที่นอกจากความรักและผูกพันแล้ว
ก็คือ.หน้าที่.หน้าที่ของลูก.
หน้าที่ของสมาชิกในครอบครัว.
หน้าที่ของพี่น้อง
มันทำให้เราสองคนทำอะไรตามใจตัวเองไม่ได้
อีกเหตุผลหนึ่งคือ.เราทั้งคู่ยังเด็กมากๆอยู่เลย
เวลาที่อยู่ด้วยกัน.
น้อยกว่าเวลาที่จากกันซะอีก.5555
2 เดือน/12.ปี 555
แต่ก็นะ.เขายังคงเป็นความทรงจำที่ล้ำค่าของเราอยู่ล่ะ
ไดอารี่ที่เขียนถึงเขา.ตอนนี้ก็ยังเขียนอยู่
ถึงจะไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อน
รู้สึกอบอุ่นและมีรอยยิ้มทุกครั้งเมื่อนึกถึง
คิดหวังอยู่เสมอว่า
อยากให้เขามีความสุข
และเชื่อมั่นว่า
.เขาต้องทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุดแน่ๆ

ตอนนี้มีสิ่งนึงที่อยากบอก
ถ้าวันไหนบังเอิญเจอกันว่า...
"ขอบคุณนะ" จากนั้นก็จะส่งยิ้มกว้างๆสดใสๆไปให้
เพื่อให้เขารู้และสบายใจ
ว่าวันนี้เราไม่เป็นไรแล้ว.

แหม่พอเล่าออกมาแล้วสบายใจขึ้นแฮะ.5555
ไม่มีอะไรหรอก.แค่เอาเรื่องราวประมาณเดียวกัน
มาเล่าสู่กันเท่านั้นแหละ.5555

[rayaiji]

อ่านครั้งเดียวจบรวดเดียวจอด  มาม่าหมดไปกี่แพคแล้วลูก??

[newyniniw]

และแล้วก็ได้อ่านเรื่องของพี่ปูกับน้ำฝน ชอบอ่ะ คือมันดีอ่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

 

[benji]

นายน้ำฝน ร้ายไม่เบานะ เห็นหงิมๆติ๋มๆ แต่รุกไม่ค่อยอยา :m25:กพอเลยนิ

[Fuzz]

ชอบบบบบบบ!! โดยส่วนตัวชอบดราม่าจบดีอยู่แล้ว ชอบเรื่องนี้มากเลย  ตอนแรกนึกว่าจะจบไม่ดี 

[KKKwanGGG]

ชอบมากครับ แต่ช่วงแรกก็เศร้ามากครับ

ขอบคุณครับ

[tomtamud]

เรื่องนี้เป็นอะไรที่สุดๆจริงๆเลยค่ะ
มีครบ
อ่านไปทั้งร้องไห้
และยิ้มไปด้วย
สรุปคือชอบบบ
 

[หมวยลำเค็ญ]

อ่านแล้ว ก็อ่านอีก ประทับใจเสมอ

[INSOMEDAYS]

 

[sunipum]

ชีวิตของทั้งคู่มันเศร้าคนละอย่าง ปูเศร้าที่ต้องหาเงินมาดูแลน้อง ซึ่งกว่าจะได้มามันยากมาก ส่วนฝน เศร้าที่ไม่สามารถทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำได้ ตอนที่จบเศร้าเพราะไม่คิดว่าจะต่างคนต่างไป แต่ดีที่ยังมีตอนพิเศษ ที่ทั้งสองได้กลับมาพบและรักเหมือนเดิม ตอนพิเศษหวานๆ น่ารักดีค่ะ ฝนชอบอ้อนว่ะ

[Yundori]

ตอนอ่านแรกๆนี่ร้องไห้เลยค่ะ
แบบว่าจินตนาการไปก่อนแล้วว่าอะไรเป็นอะไร
แต่พอจบแบบนี้แล้วมันอินๆ ฟินๆ
ชอบที่ทั้งคู่คิดถึงกันอยู่ตลอดเวลาเลย
มันทำให้รู้สึกถึงความรักของกันและกันได้ดีจริงๆ
ึถึงปูจะเป็นคนปากแข็ง แต่ก็ปากแข็งใจดีนะคะ
แบบนี้ละ ฝนรักตายเลย 
เริ่มอ่านตั้งแต่เที่ยงคืนถึงตอนนี้เลย 55555
จะตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อไปนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้มาให้

[MSeraph]

เป็นเรื่องที่ทำให้ร้องไห้ได้แม้ไม่ใช่ช่วงดราม่าหนักๆ
และเมื่อดราม่าหนักหน่วงมาถึง...บ่อน้ำตาแตกเลยค่าาา
พอถึงตอนจบปุ้บ! จิตตกเศร้าเลย
แยกกันไม่พอ ยังต้องมายิ้มและใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กันความทรงจำแค่8เดือนอีก
คือทรมานนะพูดถึงอะ
ค่อยมาดี มาหวาน มาแฮปปี้เมื่อตอนพิเศษ (:
เป็นเรื่องที่ทำให้เห็นความต่างของชนชั้นและฐานะทางสังคมได้ชัดมากกค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงปย.ที่ว่า อย่าตัดสินคนจากภายนอก
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสค่ะ

[Pimparapim]

กลับมาอ่านเป็นรอบที่ร้อยแปดก็ยังฟินเหมือนเดิม

[Baddest_Female]

ฮาอินโทร

[beerby-witch]

กำลังตามย้อนอ่านงานเขียนของคุณเท็น

เรื่องนี้ดีมากเราเสียน้ำตาไปเยอะมาก 

[roseen]

 

[sk_bunggi]

เป็นเรื่องที่นายเอกรันทดมากๆง่ะ ส่วนน้ำฝนก็น่าสงสาร โดนบังคับจากทางบ้าน 

[Sunset and Eeyore]

ดีใจที่มีตอนพิเศษไว้ให้ซับน้ำตา