<<< Love's Situation >>>
<<< First Situation >>>
<<< Love Cooking >>>< โซโล่ x พรีตส์ >คุณสามีปล่อยภรรยาให้ทำอยู่คนเดียว
โดยเจ้าตัวนั่งกระดิกเท้าอ่าน
หนังสือพิมพ์รายวันโดยไม่ช่วยอะไรใดๆ เลย
คุณภรรยาเหลือบมองคุณสามาที่รักที่ทำตัวเป็น
คุณชายด้วยความอดทนที่มีอยู่จำกัด
"มึงจะไม่ช่วยอะไรกูเลยหรือไงวะ?"
"ไม่"
ตอบได้ชัดเจนมาก ขอบใจ!!!
"..."คนเป็นภรรยาก็ได้แต่กล้ำกลืนคำด่าเอาไว้ในลำคอแล้วลงมือทำต่อไปเงียบๆ
โดยที่สายตาจิกด่าทออีกฝ่าย ให้มันรู้ไปว่าจะด้านอยู่เฉยๆ น่ะ!!
ฝ่ายคุณสามีที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์และเรื่องย่อละครหลังข่าว(??)จบ
ก็หันมามองคุณภรรยาที่ใช้สายตาจิกมายิกๆ เขาถอนหายใจเบาๆ แล้ว
วางหนังสือพิมพ์เอาไว้ก่อนจะเดินเข้าไปหาคุณภรรยาขี้งอน(หรือเปล่า?)
"ให้ช่วยอะไรล่ะ?"เขาถามออกไปเรียบๆ เพื่อเอาใจอีกฝ่าย
เดี๋ยวก็รู้ว่าทำไมตูถึงปฏิเสธไม่ช่วย...
"อะ งานง่ายๆ ซอยผักพวกนี้ให้หน่อย"คุณเป็นภรรยาทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย
แต่ก็ยิ้มรับอย่างอารมณ์ดี(เมื่อกี้มึงยังด่ามันแหมบๆ) ผลักถาดผักที่ล้างเรียบร้อยไปให้
"..."คุณสามีมองผักในถาด โดยมีคุณภรรยาจัดแจงมีดและเขียงมาไว้ให้เสร็จสรรพ
เขาจับผักมาแล้วถือมีดไว้มั่น ดวงตาคมมองใบมีดที่คมกริบแล้วเม้มริมฝีปากเล็กน้อย
ฉับ!!!! ฉับ!!!!! ฉับ!!!!!"เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!"คนเป็นภรรยาหันมามองแล้วก็ต้องตกใจ
ร่างสูงเงื้อมีดสุดแรงเกิดแล้วฟันลงไปบนผักด้วยใบหน้าจริงจังสุดใจขาดดิ้น
มึงจะฆ่าผักหรือซอยวะนั้น!!!!?
"พอๆ ไม่ต้องๆ มึงไปเฝ้าหม้อแกงทางนั้น ไป่"คุณภรรยารีบร้องห้ามอีกฝ่ายที่
กำลังทำการฆาตกรรมหมู่ผักให้หยุดแล้วไล่ไปเฝ้าหมอแกงข้างๆ แทน
หน้ามันตอนสับผักน่ะ...อย่างกะแจ็ค เดอะ ริปเปอร์มาเกิด!!
พรีสต์มองไปดูโซโล่ที่ยืนเฝ้าหม้ออย่างเป็นห่วง
ไม่ได้ห่วงคนแต่ห่วงแกงในหม้อ!!!
แต่สถานการณ์มันก็ปกติดี เขาถึงหันกลับมาทำกับข้าวต่อ
สักพักอาหารทุกอย่างก็เสร็จ และได้เวลารับประทานอย่างอร่อย
ทั้งสองนั่งรับประทานด้วยกัน คุณภรรยาผมทองยิ้มเล็กยิ้มน้อย
กับการที่คุณสามีเข้ามาช่วยงานในครัว ถึงจะไม่ได้ช่วยมากแต่ก็ทำให้ปลื้มใจได้ล่ะนะ!!
เขาตักแกงเข้าปากคำแรก สีหน้าที่ยิ้มๆ เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
เผ็ดโคตร!!!!! "อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!! ไอ้โซโล่!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"..."คุณสามีไม่รู้จะทำอะไรนอกจากยื่นแก้วน้ำให้อีกฝ่ายเงียบๆ
ปล.โซโล่ชอบเผ็ดมาก....แต่พรีสต์กินเผ็ดได้นิดหน่อย~
< บู๊ลิ้ม x สตางค์ >ทั้งสองหนุ่มความสูงต่างระดับยืนกอดอกทำสีหน้าแบบเดียวกันอยู่หน้าโต๊ะ
พวกเขามองอุปกรณ์ครัว และวัสดุต่างๆ ที่เตรียมไว้เสร็จสรรพ แล้วมองหน้ากัน
"บูดเขาให้ทำอาหารแน่ะ"
"แกก็ทำสิวะเน่า"คนตัวเล็กขมวดคิ้วแล้วหันไปตอบ
"ทำไม่เป็นวะ"
"เออ กูก็ไม่เป็น"
"..."
"..."
"ไปหาอะไรกินข้างนอกล่ะกัน"
"ไปเดินตลาดกันเหอะเน่า"
"อืม"
แล้วทั้งสองหนุ่มก็พากันไปพาตลาด...
เอ่อ...เขาให้พวกเอ็งมาทำอาหารไม่ใช่เหรอ!!!!!?
ทำไมไม่ช่วยกันทำมาหากินบ้างวะคู่นี้!!!!!!!?
< วินเซอร์ x ฮอยฮัก >ฉับๆๆๆๆ ซา~!!!
ฉับๆๆๆๆๆ
"..."วินเซอร์มองอีกฝ่ายแวบหนึ่งแล้วกลับมาผัดผักในกระทะตรงหน้า
"..."ฮอยฮักยื่นขวดน้ำตาลให้โดยที่อีกฝ่ายยังไม่ได้พูดอะไรแม้แต่น้อย
วินเซอร์รับขวดน้ำตาลมาแล้วเทใส่ผัดผักของตัวเอง เขาก็ยื่นกลับให้อีกฝ่าย
แล้วหันมาหยิบชามในชั้นยื่นไปให้ฮอยฮักที่หันมามอง
ฮอยฮักรับจานมาแล้วตักแกงที่เขาเพิ่งจะทำเสร็จแล้วยกไปไว้บนโต๊ะ
วินเซอร์มองหาอะไรบางอย่างเขาหันไปมองอีกคนที่กำลังตอกไข่
เพื่อทำไข่ตุ๋นของโปรดของเขาเอง โดยที่ไม่หันหน้ามามอง ฮอยฮักก็เอ่ยขึ้น
"อยู่ในตู้เย็นช่องผักข้างล่างสุด"
วินเซอร์ก็เดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อค้นหาของที่เขาต้องการ ไม่นานเขาก็เดินกลับมา
พร้อมกับเม็ดมะม่วงหิมพานต์ วินเซอร์เหลือบมองคุณแฟนของตัวเองแล้วยื่น
ถาดที่เตรียมผักสำหรับใส่ไข่ตุ๋น ฮอยฮักที่หันมาเจอก็รับไปทำไข่ตุ๋นต่อ
"..."วินเซอร์หันมามองคนรักของตัวเองอีกครั้ง เขาไม่ได้ต้องการอะไรหรอก
เพราะตอนนี้ทุกอย่างก็เสร็จแล้ว เหลือแต่รอไข่ตุ๋นสุกเท่านั้นเอง
ฮอยฮักหันมาพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่ไม่ค่อยจะมีใครกับใครนัก
แต่สำหรับคนนี้
เป็นข้อยกเว้น...
วินเซอร์ยิ้มที่มุมปากตอบกลับ
ก็เนี่ยแหละที่ต้องการ!!!!
"...เอ่อ...กูขอถามเถอะวะ!!!!"
พวกเพื่อนๆ ลากวินเซอร์มากระซิบกระซาบ
หนึ่งในพวกที่นั่งดูทั้งสองทำอาหารเอ่ยขึ้นอย่างไม่แน่ใจ
"อะไรของพวกมึงวะ?"วินเซอร์มองเพื่อนตัวเองรำคาญเล็กน้อย
พวกมันจะมาทำเหี้ยอะไร...ไม่ทราบ?
กูก็ต้องการเวลาส่วนตัวกะเมียกูน่ะเฟ้ย!!!
เมียกูยิ่งมีเวลาว่างน้อยๆ อยู่!!!! ฮือออออ
"แม่ง! มึงไม่ได้พูดอะไรสักแอะ แต่ทำไมพวกมึงถึงรู้ล่ะวะ!!!?"
คุณหมอหมูที่เพิ่งแต่งงานหมาดๆ แต่โดนเมียไล่ออกจากบ้าน
เนื่องจาก... ไม่มีเวลาทำการบ้านกับเมีย!!!!!!!?
"เอ่อ นั้นสิ"โซโล่ที่โดนคุณภรรยาไล่ออกจากบ้าน
โทษฐานมาทำกับข้าวพังพินาศพยักหน้าถามเช่นกัน
"ปกติก็เป็นแบบนี้แหละ เขาเรียกว่ารู้ใจกันเฟ้ย"
วินเซอร์ยักคิ้วให้กับพวกเพื่อนๆ แล้วยิ้มเหยียดแบบข่มพวกเพื่อนๆ
ที่ทำหน้าชูบาให้กับความเมพขิงๆ ของทั้งสองหนุ่ม
เอ่อ...พวกกูลืมไปว่ามึงสองคนมันไม่เหมือนชาวบ้าน...
"..."แล้วทั้งสองหนุ่มทำกับข้าวต่อไปเงียบๆ จนกระทั่งทำทุกอย่างเสร็จสรรพ
พวกที่รอซดข้าวก็เข้ามารุมโต๊ะกันทันที
ทำให้สองหนุ่มที่เป็นคนทำได้แต่ยืนมองพวกหิวโซ
"อร่อยสุดยอดดดดดดดดดดดดดดด!!!!"
"กินเสร็จก็ไสหัวกลับไปหาเมียพวกมึงซะ!!!!! "วินเซอร์ตะโกนอย่างโมโหสุดขีด
<<< End >>>>ไม่อยากจะบอกว่า....
บังเอิญได้เข้าไปอ่านเรื่องพวกแบน Nc อะไรพวกนี้
ในเว็บแห่งหนึ่ง ทำเอามโนธรรมของคนแต่งล่องลอย
แต่งฉากนี้ไม่ได้เลย ทำร้ายตัวเองแท้ๆ อยากจะร้องไห้!!!
คนอ่านเขารอกันจะมาฆ่าคนแต่งอยู่แล้ว แต่มัน...
ฮือๆๆๆๆ เพราะคอมเม้นต์อีพวกนั้น >>>> ชี้ไปที่กระทู้ดังกล่าว!
มันเถียงกันเรื่อง Nc ซะดุเดือดเลยเว้ยเฮ้ย
แต่ก็นะ... คนแต่งมันก็ค่อนข้างด้าน อีกเดี๋ยวไปหาอะไรกิน
สบายใจแล้วจะมาแต่งฉากที่ทุกคนรอคอยล่ะกัน~!!