- 2 -
“ใครมากันละนี่?..” นายแม่เปรยขึ้นมา...คงแปลกใจจู่ๆ มีคนมา ท่านคงไม่เผอิญนัดใคร
ขณะกำลังจะออกไปงานหรอก
“สวัสดีค่ะ คุณลุงคุณป้า พี่บอมย์...” น้องแพรว...มาไงหวะ!..พ่อกับแม่รับไหว้..
ผมได้แต่อึ้งเลยพยักหน้าให้ไปแบบงงๆ
“แพรวมารับจอมนะค่ะ..” ไม่ต้องรอให้สงสัยนาน น้องเค้าเฉลยทันที ผมกำลังจะอ้าปากค้าน แต่...
“จอมขอตัวไปกับพี่แพรวเลยแล้วกันนะครับ...เดี๋ยวเจอกันที่งานครับคุณพ่อคุณแม่..หวัดดีครับ”
เลยกลายเป็นผมอ้าปากค้างไปซะงั้น...เพราะเมียผมรีบผลุดไหว้ลาพ่อตาแม่ยายต่อหน้าผัวซะงั้น...ก่อนทั้งสองจะเดิน
ออกไปพร้อมกันเฉยเลย
“
หึหึหึ!...เสน่ห์แรงใช่เล่นลูกสะใภ้ชั้น..เป็นไงไอ้ลูกชาย...แสดงว่าเคลียร์ไม่ลงตัวละสิ...เอาเถอะ
แม่เอาใจช่วย...ไปกันคุณได้เวลาแล้ว” พูดจบส่งสายตาเยาะเย้ยลูกชายตัวเองซะงั้น....แล้วสองอาวุโสก็ควงกันไปขึ้นรถ
คนขับมาจอดรอไว้แล้ว ปล่อยผมนั่งเอ่อแดกไปตามระเบียบ...ให้มันได้อย่างนี้สิ....เล่นกับพี่อย่างนี้ใช่ไหมจอม...
ดี...คิดหรือว่าพี่จะยอมง่ายๆ..เมื่อเล่นแบบนี้..มาดูว่าใครจะชนะ..
ว่าแล้วไม่รอช้า ผมโทรเรียกพี่สอนให้เอารถมารับไปงานทันที..งานนี้ให้พี่สอนเป็นคนขับ...คอยแสตนบาย
รับใช้ผมไปด้วย....จอมโอหัง...เดี๋ยวจะรู้ว่าผัวตัวเองไม่ได้มีดีแค่หน้าตา...
เข้ามาในงาน...ผมมองหาเป้าหมายทันที...เห็นแล้วยืนอยู่กับแพรวห้อมล้อมไปด้วยสาวๆ ไม่ต่ำกว่าห้าคน...
เชื่อมึงแล้ว...ไม่ธรรมดาคิดไว้ไม่ผิด....เรื่องอะไรผมจะให้เมียผมไปเป็นผัวคนอื่นเล่าครับ..ว่าแล้วตรงไปหาทันที...แต่.
“
หวัดดีค่ะบอมย์....” อึ้งครับ....สาวสวยเซ็กส์ซี่ตรงหน้าผม ขวางผมไว้ขณะที่กำลังจะดิ่ง
ไปหาเมียตัวเอง
“ดีครับจิ๊บ...เป็นไงสบายดีไหม...ไม่ได้เจอเสียนาน” ผมทักเธอกลับ..จิ๊บลูกสาวคนโตลุงพล...พี่น้องแพรว
ที่กำลังคั่วเมียผมนั่นแหละ...งานนี้กะไว้แล้วคงต้องเจอ..เธอคงรู้จากน้องแพรวแน่นอนว่าผมมางานนี้....น้องแพรวเจอผมที่บ้าน
คืนที่ไปส่งจอม คงต้องรายงานพี่สาวเค้าแล้วหละ
“ใจร้ายทักแค่เนี่ยะ...ลงมากรุงเทพฯ ไม่โทรหาจิ๊บเลยนะ..” เธออ้อนแถมข่อนคอดผมอีกแหนะ
“ผมเพิ่งมาเมื่อคืน..มาธุระไม่ได้อยู่นาน พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว ไม่ได้ติดต่อใครเลยครับ” จะว่าแก้ตัวก็ใช่
ที่สำคัญผมไม่อยากรื้อฟื้นความสัมพันธ์ เพราะรู้ว่าจิ๊บต้องการอะไรจากผม
“บอมย์กลับพรุ่งนี้...งั้นแสดงว่าคืนนี้ยังพอมีเวลาอยู่ใช่ไหมค่ะ?..” เอาละสิ...เฮ้อ!..แม่เสือสาวปิดทางผมซะงั้น....
“ก็พอมี..แต่ดึกมากคงไม่ได้...พรุ่งนี้ผมบินเช้านะครับ” รีบตอบไปทันที ออกตัวกันไว้ก่อน
“งั้นดีเลยค่ะ...เสร็จงานเราไปต่อผับดื่มเป็นเพื่อนจิ๊บหน่อยนะค่ะ...” ผมกำลังจะหาทางเลี่ยง
ทั้งที่มองยังไม่เห็นช่อง เหมือนพระเจ้าจะเข้าข้าง...
“
เหี้ยบอมย์...ลงมาไม่โทรหาพวกกูเลยนะ..”
โอ้!..กูอยากโดดจูบมึงชิบหายเลยหวะเพื่อน..
ไม่ติดอายคน..เลยได้เพียงแค่โอบไหล่ทักทายกันไป ไอ้รันกะไอ้พรตแพ็คคู่..มันพากันเข้ามาทักผมครับ...ไม่คิดว่ามันสองคน
จะมางานนี้ด้วย...ผมไม่ได้โทรหาเลยจริงๆ..มัวแต่ยุ่งเรื่องเมียจนหัวหมุน
“โทษทีว่ะพวกมึง...กูยุ่งมากมานี่พรุ่งนี้ต้องบินกลับ...งานที่โน้นวุ่นวายพอดู ...เอ่อ..รัน..พรต..นี่จิ๊บเพื่อนกู..
ลูกสาวเจ้าของงานเค้านะ..จิ๊บนี่รันกับพรต เพื่อนรักของผมครับ” ผมรีบแนะนำสองฝ่ายรู้จักกัน พวกมันก็ทักทาย
กันพอประมาณ ก่อนที่ไอ้พรตมันจะถามขึ้นมาว่า
“เสร็จงานไปดริ๊งกันหน่อยดิบอมย์...พวกกูอยากคุยกับมึงหวะ” ได้ใจกูจริงเลยเหี้ยพรต..
มึงช่วยกูได้เยอะเลยเพื่อน ไว้ตอบแทนทีหลัง
“
เอาดิ..จิ๊บเค้ากำลังชวนกูพอดี...ไปพร้อมกันหมดนี่แหละ...ไงเดี๋ยวพวกมึงตามกูมานี่ก่อน..
กูขอแนะนำน้องให้รู้จักหน่อยหวะ” ว่าแล้วไม่รอพวกมันปฏิเสธ เดินตรงหาเมียทันที...เห็นแล้วหมั่นไส้หวะ..
ยืนระรื่นปล่อยฟีโรโมนกระจายซะ..
“
ฮะแฮ่ม!...ขอโทษนะครับสาวๆ..พี่ขอรบกวนหน่อยครับ” พูดจบสาวๆ ก็หันมามองพวกผมทันที
หลายคนอึ้งตาค้างไปตามๆ กัน ก็นะหนุ่มหล่อขั้นเทพ ทั้งไอ้พรต ไอ้รัน ยืนข้างผม ถึงสาวสวยอย่างจิ๊บจะตามมาเกาะแขน
ผมแจไม่ปล่อยก็เถอะหนุ่มหล่อสามคนยืนรวมกันไม่อึ้งก็แปลก..ส่วนจิ๊บแม้ผมจะพยายามดึงแขนออก แต่เธอก็ไม่ยอมปล่อย
เกาะหนึบซะงั้น...คงต้องการแสดงให้สาวๆ พวกนี้เห็นว่าคนนี้กูจองละมั้ง..
ผมขี้เกียจเรื่องมากไม่คิดไรอยู่แล้ว...แต่เมียผมอะดิ..แอบเห็นนะมีเหลือบมองที่แขนผมซึ่งจิ๊บเกาะซะแน่น
ก่อนจะทำเป็นหน้านิ่ง..รมณ์ไหนกันหวะ...
“มีไรค่ะพี่บอมย์...อ้าว!..เจอกันแล้วหรือค่ะพี่จิ๊บ..” น้องแพรวถามขึ้นมา
“ใช่จ๊ะ..พี่กับบอมย์ยืนคุยกันสักพักแล้วหละ..” จิ๊บพูดจบ..ผมแอบเห็นหัวคิ้วไอ้เด็กแสบกระตุกนิดหนึ่ง...
ไม่สังเกตุให้ดีไม่เห็นนะนั่น...แต่เผอิญสายตาผมไม่ยอมละไปจากหน้าเมียตัวเองไง..เลยเห็นเต็มๆ..
“จอม...นี่พี่รันกับพี่พรต...เพื่อนรักพี่เอง...รู้จักพี่เค้าไว้ดิ..” ผมรีบแนะนำไอ้รันกะไอ้พรตให้เมียผมรู้จักทันที...
คู่รักสนามรบตัวพ่ออยู่ตรงนี้แล้ว...ไว้ปรึกษาปัญหาเมียกูตอนนี้มันโกรธกูอยู่ หวังว่าพวกมันคงมีวิธีช่วยผมได้นะ
“หวัดดีครับพี่..ผมจอมครับ..” มันก็ยกมือขึ้นไหว้อย่างสุภาพ..ไอ้สองคนเพื่อนผมมันก็รับไหว้..
“แล้วนี่พี่จิ๊บ เพื่อนพี่เอง...พี่สาวของแพรวเค้านะ” ผมรีบแนะนำคนข้างๆ ที่เกาะเป็นปลาหมึกทันที
เน้นคำว่าเพื่อนให้ได้ยินชัดๆ กลัวเมียเข้าใจผิดไปใหญ่
“ไม่ต้องแนะนำหรอกจร้าบอมย์..จิ๊บกับน้องจอมรู้จักกันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แหมน้องจอมออกจะหล่อจนสาวๆ
มองทั้งงานไม่รู้จักก็แปลกหละใช่ไหมแพรว” แล้วสองสาวพี่น้องก็ยกกันเองซะงั้น...รู้ไว้ด้วยไอ้รูปหล่อที่ยอกันอยู่นี่เมียกูโว้ย!..
“คืองี้...พวกพี่จะไปเที่ยวกันต่อ..จะพาจอมไปด้วย” ผมรวบรัด...มัดมือชกซะเลย..ปล่อยให้พ้นหูพ้นตา
ไม่ได้เด็ดขาด..ไม่งั้นเมียผมคืนนี้ได้ตกเป็นผัวใครคนใดคนหนึ่งแน่นอน...สังเกตุจากสายตาสาวๆ ที่รายล้อมก็รู้...
จะจับเมียกูแดกแล้วนั้น
“ตอนแรกแพรวกะจะพาจอมไปกับพวกเรา...เมื่อพี่บอมย์มีโปรแกรมก็ตกลงค่ะ หวังว่าคงไม่รังเกียจให้แพรว
กับเพื่อนอีกห้าคนร่วมด้วยนะค่ะ” น้องแพรวเอ่ยปากขึ้นมา...
“ได้สิครับ..ดีเสียอีก...มีสาวสวยๆไปร่วมด้วยแบบนี้ดีออก..มาด้วยกันเลย...งานนี้ถือว่าพวกพี่เลี้ยงต้อนรับเพื่อน
จริงไหมรัน” ไอ้พรตมันแย่งผมพูดซะงั้น..ท่าทางวิ้งๆ..ของมันก็พอดูรู้...ห่าสาด...เดี๋ยวมึงจะโดนเพื่อนกูงับหัวไอ้เหยี่ยวรั่ว...
อายุปูนนี้สันดานเดิมไม่ทิ้งนะมึง...ขนาดมีผัวเป็นตัวเป็นตนไม่รู้กี่ปียังได้อีกมัน...กูจะพูดได้ไหมเล่านั่นว่าไม่ได้...
อยากเอาไปแค่เมียกูคนเดียว สาดเสือกลากคู่แข่งกูมาเป็นพรวน..เซ็งเลย
“
อึม..ไม่มีปัญหา.....เดี๋ยวอีกชั่วโมงไปกันครับ..” ไอ้รันสรุปตัดบท ก่อนจะส่งยิ้มเยือกเย็น
ให้เมียมันไปหนึ่งดอก...เหี้ยพรตพอเห็นรอยยิ้มผัวมัน หน้าเจื่อนทันที...กูว่าคืนนี้มึงคงโดนไอ้รันจัดหนัก..
หาเรื่องใส่ตัวเองช่วยไม่ได้...
“งั้นพี่ขอยืมตัวเพื่อนไปคุยธุระแป๊ปนะครับ...รบกวนคุณจิ๊บไม่เกินสิบนาทีผมขอคุยส่วนตัวกับเพื่อนผมสักครู่ครับ..
ตามประสาเพื่อนรักเก่าแก่” กุนซือเทพกูยังสุภาพ โชว์ลักยิ้มแถมเขี้ยวเสน่ห์เล็กๆ ตรึงสาวๆ ให้เอ่อแดกไปตามๆ กัน..
ก่อนที่จิ๊บจะปล่อยแขนกูให้ไอ้รันมันพาออกมาด้านนอก มันนำมาตรงระเบียงรับลมโล่งๆ ก่อนจะอาศัยทีเผลอกดหัวผม
ยิงคำถามตามมาทันที
“สัด...สารภาพมาให้หมด...ห้ามปิด” “
ห่ารัน..กูเจ็บไอ้สาด..” ไอ้พรตอีกคนยืนจ้องเอาคำตอบผมอย่างเอาเป็นเอาตาย
“
สารภาพเหี้ยไร...ครวยเหอะ..ไม่มีอะไรต้องสารภาพ” ผมรีบบอกมัน พร้อมกับพยายามง้างแขน
ที่ล๊อคคอผมออก...มันก็ล๊อคแน่นตึ๊บไม่ยอมคลายอีกตะหาก
“
ห่านิ..คอเสื้อกูยับ..เดี๋ยวหมดหล่อ...” กูกลัวหล่อสู้เมียไม่ได้คิดในใจ...มันถึงได้ยอมปล่อย
ผมเป็นอิสระ...สาด...เล่นเป็นเด็กได้อีกพวกมัน
“เรื่องน้องจอม...มึงจะเล่าดีดี..หรือให้พวกกูยำตีนก่อน..” ไอ้รันครับ..มันยังต้องการง้างปากผม...
รู้ว่าไม่มีประโยชที่จะปิดมัน..แม้จะคิดว่าค่อยบอกมันทีหลัง...แต่เหตุการณ์ถึงขั้นนี้คงต้องเล่าแล้ว..ไม่มีไรเล็ดลอดสายตา
กุนซือเทพกูจริงๆ
“มึงดูออกหรือหวะ..อาการกูออกขนาดนั้นเชียว” ผมยังแถถามมันก่อน....แบบว่าอยากรู้มันรู้ได้ยังไง
“ครวย..กูไม่เทพขนาดนั้น...ถึงจะพอดูสายตามึงออก..แต่ไม่แน่ใจ...กูรู้จากเหี้ยโต๋หรอก...มันบอกพวกกู
เรื่องที่มึงโทรไปปรึกษามัน..” สาดนิ...กูหลงนึกว่ามึงดูกูออก...ที่แท้ก็รู้มาก่อนเหอะ
“เอ่อ...ก็อย่างที่มึงรู้มาแหละ....บลาๆๆๆ” แล้วผมก็เล่าให้มันสองคนฟังอย่างละเอียด รวมถึงปัญหาที่ผมผจญ
อยู่ขณะนี้ ต้องอาศัยพวกมันช่วยแนะนำผมด้วยว่าควรทำไงดี
“
ฮ่ะ..ฮ่ะ..ฮ่าๆๆๆ! 
...กูไม่อยากเชื่อ...ไอ้เหี้ยบอมบ์คลาสโนว์ว่าตัวพ่อครองโสดมาตั้งหลายปี...
สุดท้ายโคแก่ตายหญ้าอ่อนนะมึง..แถมเป็นชายอีกด้วย...บอกตรงหวะกูคิดไม่ถึงมึงจะเข้าสมาคมปลูกป่าลดโลกร้อนกับพวกกู..
ไม่เห็นมึงสนใจมาก่อน..เอ่อไม่สิ...นอกจากตะเกียงกูไม่เห็นมึงหม้อหนุ่มเลยนิ...มีแต่ฟันหญิงระนาว..นี่มันพลิกโพล
น่าดูเลยหวะมึง...พวกกูลุ้นกันตัวโก่ง..ใครจะหยุดมึงลงได้...อยากเห็นหน้ามานานเหอะ..ไม่นึกด๊อกเตอร์บอมย์จะตาย
เพราะเด็กหนุ่มอายุ 19 ..แน่จริงนะมึง..เล่นกดเค้าซะด้วย..เชื่อแล้วไอ้ควายเอร้ย..ปลาตายน้ำตื้นจริงๆ..” เหี้ยพรต..มันทั้งขำ
ทั้งหัวเราะ..แถมว่าผมมาเป็นชุด...สาด..มึงเองก็มีประวัติโดนกุนซือกูกดใช่นิ..ห่ายังมีน่ามาหัวเราะกูอีก
“ตกลงมึงจะช่วยกูไหมเนี่ยะ...เหี้ย....หัวเราะเยาะกูไม่เท่าไร..ซ้ำเติกกูอีก..ถึงไงตอนนี้น้องจอมคนที่มึงพูดถึง...
ก็ได้ชื่อเพื่อนสะใภ้พวกมึงแล้วโว้ย..เอาไงจะช่วยกูไหม?” ผมเหวี่ยงพวกแม่งแหละ..ไม่จริงจังไรหรอก....รู้อยู่พวกนี้เพื่อนตาย
สุดท้ายพวกมันก็ต้องช่วยผมอยู่ดี
“
สัด..เดี๋ยวเขกกะโหลกเลย...กูช่วยมึงแล้วเหอะ..เสือกไม่รู้ตัวอีก...ไม่สำนึกบุญคุณยังเหวี่ยงอีกแหนะ..”
ไอ้รันครับ...มันสวดผมกลับซะงั้น...
“ช่วยกู...ช่วยเมื่อไหร่หวะ?...กูจำได้ว่าเหี้ยพรตแม่งชวนสาวๆ ที่กำลังจะแดกเมียกูไปด้วยอีกตะหาก
เนี่ยะนะช่วยกู...” ผมถือโอกาสว่าแดกมันไปแหละ..ยังนอยด์ไม่หายที่เมียมันเสือกชวนสาวๆ ไปด้วยอีก..ทั้งที่ผมกะจะดึงเอา
เมียผมไปแค่คนเดียว
“
ครวยเหอะ...กูช่วยตั้งแต่เดินเข้าไปเบรคคุณจิ๊บเด็กเก่ามึงไม่ให้ลากมึงขึ้นเขียงสองคน
แล้วยังเสือกไม่รู้ตัวอีก...แล้วที่ให้สาวๆ ไปด้วย..มึงหัดใช้สมองคิดดิ..ใช่หึงจนหน้ามืดตามัว...มึงจะให้พวกเราสี่คนไปรุมคุณจิ๊บ
ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มหรือไง...พวกกูไม่แคร์นะโว้ย..กูกับไอ้รันอยู่กันมาเป็นสิบปีไม่สนสื่ออยู่แล้ว แต่มึงกับเมียมึงหละ...
แน่ใจว่าน้องมันจะรับได้ เกิดเด็กเก่ามึงสร้างปัญหาขึ้นมาจะทำไง..เอาพวกสาวๆ ไปกันไว้ด้วยแหละจะได้ไม่มีปัญหา...
ที่สำคัญมึงบอกเองหยกๆ ว่าเมียมึงคออ่อน..เมาแล้วเซ็กส์..จะยากอะไร..คืนนี้ก็มอมแม่งเลยสิหวะ..แล้วมึงก็พากลับ..
ที่นี้เข้าใจหรือยังว่าที่เหลือต้องทำไงต่อ...ตีมึนเอาซะสิ้นเรื่อง..จะหนีไปไหนพ้น..ไหนๆ พ่อกับแม่มึงท่านก็ไฟเขียวแล้วนี่หว่า...
หรือจะรอให้หมาคาบไปแดกก่อนแล้วค่อยมานั่งเสียใจ....” ไอ้พรตมาเป็นชุดครับ..พอฟังถึงตอนนี้ผมยิ้มออกทันทีเลย...
ไอเดียสุดยอด...สมกับเป็นเมียกุนซือเทพกูจริงๆ..นั่นสินะ..ทำไมผมคิดไม่ถึง...มัวแต่หึงจนลืมนึกไปเลย...กร๊ากกกกๆๆๆ...
งานนี้คงต้องขอความช่วยเหลือให้พวกมันมอมเมียผมแล้ว...รู้สึกเมียผมจะเกรงใจพวกมันไม่น้อย ลำพังผมมันคงยอม
ชนแก้วด้วยหรอก...ต้องเนียนเข้าไว้...คนเราผัวเมียกันตัวติดกันค่อยเคลียร์ง่ายหน่อย...คิดอะไรมากวะบอมย์...
ฮ่าๆๆๆๆ...ลงตัวทั้งขึ้นทั้งล่อง....เยี่ยมสุดๆ...กร๊ากกกกๆๆๆ
“จริงด้วยหวะ...ไอเดียมึงสุดยอด ขอบใจมากพรต..กวนพวกมึงชวนเมียกูชนเยอะๆ เอาจนเมานั่นแหละ..
ที่เหลือกูจัดการเอง...ไม่เสียทีที่มาเจอพวกมึง...งานนี้กูจ่ายเอง..ที่มึงบอกจะเลี้ยงต้อนรับกูนะ..ไม่ต้องแล้ว.กูเป็นเจ้ามือเอง”
ผมรีบบอกพวกมันไป
“ต้องตามนั้นอยู่แล้วสัด...กูพูดเพราะมึงคิดไม่ทัน...แต่ถึงเวลามึงควรต้องจ่าย...ห่า..นานๆ เจอพวกกูที..
เสือกนำปัญหามาให้ช่วย...เรื่องครวยๆ ของผัวเมียอีกตะหาก...ยังจะมีหน้าให้พวกกูจ่ายก็เกินไปแหละ...แต่กูเต็มใจนะ..
อย่างน้อยมึงก็ตาถึงหาเพื่อนสะใภ้ให้พวกกูได้ระดับนี้...ล่อนายแบบเลยนะมึงเหี้ยบอมย์...ใช่ได้เลยวะ..ไม่เสียแรงที่โสด
รอมานาน...คุ้มจริงๆ..” ไอ้พรต มันเหวผมก่อนจะอวยเมียผมไม่ขาดปาก...มึงอวยได้แค่คำพูดกูยืดตามสุดๆ..ห้ามคิดเกินเลย
กับเมียกูเด็ดขาด ไม่งั้นเพื่อนก็เพื่อนกูได้เด็ดหัวเหยี่ยวแน่ๆ..ไว้ใจไม่ได้ไอ้ห่านี้ฉายาเก่ามันไบฯตัวพ่อ.......
“
จริงดิ..ลืมถามไปหวะ...ไมพวกมึงมางานนี้ได้ว่ะ” ผมลืมถามดันเจอพวกมันกระทันหัน
นึกขึ้นได้เลยถามพวกมันไป
“
สัดนิ...พวกกูทำจิวเวอร์รี่...ลุงพลเปิดตัวธุรกิจเรือสำราญล่องทะเลอินโดจีน งานนี้ต้องขอมีเอี่ยวด้วยดิ...
พวกไฮโซตัวแม่ทั้งนั้น คงขายเครื่องประดับได้ไม่น้อย ไม่งั้นจะมาผูกสัมพันธ์ทำไม...แต่งานนี้พวกกูได้รับการ์ดเชิญ
จากเจ้าภาพด้วยนะ...ที่แปลกใจคือไม่คิดจะเจอมึงตะหาก..” ไอ้พรตยังผูกขาดคุยจ้อ ในขณะไอ้รันอมยิ้มฟังเมียมันคุยต่อ
“แล้วไอ้โต๋กับตะเกียงไมไม่มาหวะ?..” ผมถามถึงสองคนนั้น นั่นสิพวกไอ้รันกะไอ้พรตได้รับการ์ดเชิญ
ตะเกียงกับไอ้โต๋ก็น่าจะได้ ทำไมไม่เห็น
“อย่าถามเลย หนีพากันไปเที่ยวหาไอ้กานที่ญี่ปุ่นทั้งคู่ กลับอาทิตย์หน้า มึงไม่ต้องสนใจหรอก
บอกกูว่าอีกสองเดือนจะขึ้นเหนือไปหามึงอยู่นิ...” ไอ้รันตอบบ้างเอ่ยปากได้แล้วดิไอ้เหี้ย..นึกว่าให้เมียเหมาพูดซะหมด
ผมพยักหน้าที่มันพูด
“
เอ่อ...กูว่าพวกเรากลับเข้าไปในงานดีกว่า ทักทายเจ้าภาพหน่อยเหอะ...กูยังไม่ได้เข้าไปไหว้
ลุงพลเลยหวะ...พวกมึงหละ...ทักทายแกหรือยัง” ผมถือโอกาสชวนกลับเข้าไปในงาน...ส่วนหนึ่งก็อย่างที่พูด..
แต่ลึกๆ ห่วงเมียกลัวโดนฉุด....
“
อืม..ไปดิ..ยังไม่ได้ทักแกเหมือนกัน....เห็นวุ่นกับพวกผู้ใหญ่เลยกะว่ารอสักหน่อยแล้วค่อยเข้าไปไหว้แก”
ไอ้รันมันตอบ...พวกเราเลยพากันเดินกลับเข้าไปในงาน.....เพื่อไปไหว้ทักทายลุงพลก่อนที่แกจะขึ้นกล่าวเปิดงานสักหน่อย..
มาต่อน้องจอมให้แล้วนะค่ะ...ตอนหน้า NC อีกแล้วค่ะ..
คนเขียนหื่นขึ้นอีกแหละ...อยากให้พี่บอมย์เสยน้องจอมหยิ่งอีกแล้ว
ไว้พรุ่งนี้มาต่อตะเกียงให้ตามสัญญา...
’จุดจบของกรองกุมภ์’ ใครอ่านน้องจอมตอนนี้แล้วรีไพฯ..จะกดบวกให้ทุกรีฯเลยค่ะ
ขอบคุณที่อุดหนุนกัน...ด้วยดีตลอดมา
Luk.
หัวข้อ: @@โดยLuk{จอมใจนักเลง} พี่บอมย์จอมกะล่อน VS จอมภาคย์เทพบุตรหยิ่งยโส (อ่าน 775456 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก