ตอนที่ ๒๑ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้า พี่เป้ยังคงกอดผมอยู่ ผมก้มลงแอบดมผมของพี่เป้ หอมดี เสี้ยวหนึ่งของความรู้สึกของผมก็ปรากฏขึ้นอีก จริง ๆ ผมไม่ได้อยากว่าอะไรให้พี่เป้ ซื้อของให้ผมก็ชอบ แต่ผมประเภทปากไวกว่าความคิด มักพูดอะไรออกไปโดยที่ไม่คำนึงถึงความรู้สึกขอแก ขอโทษนะพี่เป้ แต่ผมเป็นคนแบบนี้พี่จะทนผมได้อีกนานไหม
“อ้าวติณ ตื่นแล้วเหรอ”
“ครับ ผมไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ขอโทษนะวันนี้ พี่ตื่นสาย เลยไม่ได้จัดการเรื่องในห้องน้ำให้”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจัดการเอง”
“ครับ งั้นเดี๋ยวพี่รีดผ้าให้นะ” พีเป้ลุกขึ้นพร้อมกับหอมแก้มผมไป 1 ฟอด ผมเข้าไปอาบกลับออกมาชุดนักศึกษาของผมก็เรียบร้อย มีข้อความวางไว้บนชุดของผม
“เรียบร้อยแล้ว ลงไปกินอาหารเช้าที่ห้องครัวนะ” ผมเดินลงมาที่ห้องครัว มีโอวัลติน แฮม ไส้หรอก และไขดาว เตรียมไว้เรียบร้อย อืม ๆ ๆ หิวพอดีเลย แต่ทำไมมีชุดเดียว ผมนั่งรอที่โต๊ะ โดยที่ยังไม่กิน
“อ้าว ทำไมยังไม่กินละ”
“ก็ผมเห็นมันมีชุดเดียวเลย รอพี่เป้ลงมาแบ่งกันครับ”
“ติณกินเลย พี่กินแล้ว เดี๋ยวพี่ไปรอที่หน้าบ้านนะ” พี่เป้กำลังจะเดินออกจากครัวแกก็หันมาหาผมอีกครั้ง
“ไม่ต้องล้างนะ เดี๋ยวเย็นนี้พี่กลับมาล้างเอง”
ผมมาถึงโรงเรียนวันนี้ด้วยเวลา ที่ไม่สายไม่เช้า พี่เป้ให้ผมเป็นคนขับ ผมแยกกับพี่เป้ที่หน้าประตูโรงเรียน ผมตรงดิ่งไปโรงอาหารเพราะว่าเวลาแบบนี้ผมจะหาเพื่อนผมเจอก็ที่นี้ ไม่ผิด ที่นั้นผมเจอไอ้ชาติกับไอ้อ้น กำลังแดกก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำของพวกมัน
“อ้าววันนี้มึงไม่แดก ข้าวหมูกอกรอบเจ๊แสบเหรอวะ”
“กูแดกมาแล้ว”
“แปลกแฮะวันนี้เพื่อนกู แดกข้าวก่อนมาเห่า”
“กูไม่ใช่แมว”
“หมา” ประสานเสียงกันเชียวนะ
“แล้ว เมื่อคืนเป็นไงบ้าง”
“ก็ดีไอ้อ้น2รอบ กู3สาม เอาไปส่งเมื่อเช้า”
“แล้วมึงกลับหอบ้างป่าวไอ้ชาติ”
“ไม่วะ ไม่อยากกลับ กูว่าเย็นนี้จะไปบอกเลิกกับขิง” พูดเหมือนหิวข้าวเนาะ กินเสร็จก็อิ่ม
“มึงไม่คิดดูดีดีเหรอ คบกันมานานแล้วนิ”
“ไม่วะ ทีมึงยังไม่เห็นคิดมากเรื่องเมียเก่ามึงเลย” ใครว่ากูไม่คิดมาก
“ตามใจมึง ไอ้อ้นละ ไม่เห็นพูดถึงที่รักมึงเลย”
“กูก็ว่าจะ บอกเลิก นนนี่ เย็นนี้เหมือนกัน พวกเราจะได้เป็น 3 โสดผู้น่ารักอีกครั้งไง”
“เออดี เลิกก็เลิกพร้อมกันให้หมด” ประสาทจะกินกับไอ้พวกนี้ กริ๊งงงงงงงงงงงงงง เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ผมหยิบขึ้นมาดู เบอร์ไม่คุ้นเลย
“สวัสดีครับ”
“คะพี่ติณ เปิ้ลเองคะ”
“อ๋อครับ แล้วไปเอาเบอร์พี่มาจากไหน”
“อิอิอิ ไม่อยากหรอกคะ ถ้าเปิ้ลอยากจะได้ พี่ติฯคะเย็นนี้ไปดูหนังกันนะคะเดี๋ยวเปิ้ลไปหาที่หอ”
“คือพี่”
“6โมงเย็นนะคะ เดี่ยวไปรับ ห้ามเบี้ยวด้วย แค่นี้นะคะสวัสดีคะ” ตู๊ดๆๆ สายก็ถูกวางไป สรุปว่าผมต้องไปดูหนังใช่ไหม ก็ดีเหมือนกันไปดูหนังกับสาวๆ น่ารักๆ บ้าง
“ใครโทรมาวะ”
“เปิ้ล”
“เปิ้ลไหน”
“เปิ้ลเมื่อคืนนะ โทรมาชวนกูไปดูหนังไม่รู้เอาเบอร์กูที่ไหนมา”
“กูให้เองแหละ”
“เพี๊ยะ” ผมตบหัวไอ้อ้นทันที
“มึงจะเอาเบอร์กูให้ใครทำไมไม่ถามกูก่อนว่ากูจะให้หรือไม่ให้”
“ทำไมเหรอ กูว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ตอนนี้มึงก็ยังไม่มีใครไม่ใช่เหรอ ลองคบกับน้องเขาไปก่อนสิ คบๆกันไปเดี๋ยวก็รักก็ชอบกันเอง” อืมแล้วถ้าผมคบกับพี่เป้ไปเรื่อย ๆ ละ ผมจะรักจะชอบพี่เป้ไหมนะ
ขณะนี้เวลา 17.30 น.แล้วผมเพิ่งเล่นบอลเสร็จ ว่าจะรีบกลับหอไอ้อ้น เพื่อรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด พี่เป้ก็เดินมาหาผมที่สนาม
“กลับ กับพี่ไหม”
“ไม่ครับ พี่กลับเถอะ เดี๋ยวผมกลับกับไอ้พวกนี้”
“มันมีนัดพี่”
“นัด”
“ใช่ น้องเปิ้ลเมื่อคืนนัดมันไปดูหนัง” จากใบหน้าที่ยิ้มแย้มของพี่เป้ดูเศร้าลงไปทันที
“งั้นเหรอ งั้นพี่กลับก่อนนะ”
“ครับ” พี่เป้เดินคอตกกลับไป ขอโทษนะพี่ ผมแค่ไปดูหนัง 18.00 น. น้องเปิ้ลก็เดินทางมาหาผมที่หอแป๊ะ ไม่มีผิดเพี้ยน
“ไปกันยังคะพี่ติณ”
“ครับ” ผมขี่มอไซด์มายังโรบินสัน โดยมีน้องเปิ้ลซ้อนท้าย ตลอดระยะทางน้องเปิ้ลกอดผมไม่มีปล่อย เมื่อมาถึงน้องเปิ้ลจูงมือผมจนมาถึงหน้าโรงหนัง เลือกดูรายชื่อหนังจนได้หนังที่น่าสนใจ ผมเดินไปซื้อตั๋วและขนมรอเวลา ขณะที่นั่งรอน้องเปิ้ลชวนผมคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ น้องเปิ้ลเป็นคนคุยสนุก แต่มากไปหน่อย 555 หนังใกล้ฉายแล้ว ผมพาน้องเปิ้ลเข้าไปข้างในหาที่นั่ง จนหนังฉายน้องเปิ้ลเอนหัวมาซบกับไหล่ผม ส่วนมือก็คล้องแขนผมไว้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ ป่านนี้ผมจับโน้น แตะนี้ไปแล้ว แต่เดี๋ยวนี้ทำไมผมถึงรู้สึกเฉย ๆ
เห้อ หนังจบซะที
“หนุกเลยนะคะพี่ติณ พี่ติณละสนุกไหมคะ”
“ครับสนุกดี”
“กำลังสี่ทุ่ม เราไปหาอะไรกินดีไหมคะ” ติ๊ดๆๆๆ เมสเซสครับ กดอ่านดูส่งมาจากพี่เป้
“ดูหนังให้สนุกนะ ขี่รถกลับดีดีด้วย เป็นห่วง” ผมแอบยิ้มให้กับตัวเอง รู้สึกเหมือนว่าผมจะดีใจ แต่ก็ยังบอกไม่ถูก หรือว่านี้ผมชอบพี่เป้เขาจริง ๆ แล้ว
“ยิ้มอะไรคะ พี่ติณไปกันเถอะคะ เปิ้ลหิวแล้ว”
ผมพาเปิ้ลมานั่งแถว ๆ หนองหอย
“กินเบียร์นะคะพี่ติณ พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่มีเรียน”
“ตามใจเปิ้ลเถอะครับ พี่กินได้หมด” และแล้วเบียร์พร้อมอาหารก็ถูกนำมาวางบนโต๊ะ น้องเปิ้ลนั่งฝั่งเดียวกับผม ใครเห็นก็คงคิดว่าเป็นแฟนของผมเพราะนั่งติดกันซะเหลือเกิน
“พี่ติณคะ เราจะเป็นแฟนกันได้ยังคะ”
“คบกันไปเรื่อย ๆ ดีกว่านะ อย่าเพิ่งใช้คำว่าแฟนเลย”
“คะ ยังไงก็ได้ เปิ้ลรอพี่ติณได้เสมอ เบียร์หมดแล้ว จะกินต่อไหมคะ”
“แล้วน้องเปิ้ลเมายังละครับ”
“เมาแล้วคะ น้องเปิ้ลรู้สึกง่วงแล้ว”
“งั้นกลับกันเถอะนะ” ผมเรียกเด็กเสริฟมาเช็คบิล จากนั้นก็กลับมาที่หอไอ้อ้น
“อ้าวมาที่นี้ทำคะ”
“ก็พี่จะมาบอกให้เพื่อนพี่ไปรับพี่ที่หอเปิ้ลไงครับ”
“อ้าว นึกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนเปิ้ล”
“อย่าดีกว่าครับมันจะดูไม่ดีในสายตาคนอื่นนะครับ” น้องเปิ้ล ทำหน้าแบบเสียอารมณ์ พี่รู้ว่าน้องต้องการอะไร แต่ถ้าพี่มีอะไรกับน้อง พี่กลัวว่าการเริ่มต้นความรักของพี่ครั้งใหม่กับใครนั้นที่พี่ก็ยังไม่แน่ใจมันจะนำเรื่องยุ่งยากมาให้กับพี่ อย่างน้อยถ้าเรารักษาระยะห่างไว้อย่างนี้เราก็ยังสามารถคุยกันไปได้เรื่อย ๆ นะน้องเปิ้ล ผมขึ้นไปบอกไอ้อ้นให้ตามผมไปที่หอของเปิ้ล พอถึงที่หอ ผมก็เอารถมอไซด์ของเปิ้ลไปจอด น้องเปิ้ลเดินลงไปพร้อมกับทำสีหน้าไม่พอใจ ผมคืนกุญแจรถให้ ไอ้อ้นมาถึงพอดี
“พี่กลับก่อนนะ”
“ตามใจคะ” น้องเปิ้ลสะบัดบ๊อปใส่ผมแล้วเดินขึ้นหอไป ผมได้แต่ผมะร้อมกับส่ายหัวไปมากับพฤติกรรมของน้องเปิ้ล
“ไปเถอะไอ้อ้นกูง่วง”
“ มึงไม่ขึ้นไปห้องน้องเปิ้ลเหรอวะ เป็นกูขึ้นไปแล้ว ล่อซะขนาดนี้”
“ไว้ก่อนวะวันนี้ไม่มีอารมณ์” ถึงหอแล้ววันนี้ขอหลับหน่อยเถอะ รู้สึกเหนื่อยๆ ยังไงไม่รู้ อ้าวไอ้ชาติมาเมื่อไรวะ เมื่อกี้ยังไม่เห็น
“ไอ้ติณมึงนอนบนเตียงนะ เดี๋ยวกูนอนกับไอ้ชาติข้างล่าง” ตอนนี้ไอ้ชาติมันปูที่นอนข้างๆ เตียง
“อืม” ผมเปลี่ยนชุดเหลือแค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว นอนหลับไปซักพักก็รู้สึกปวดฉี่ลืมตาขึ้นว่าจะลุกขึ้นแต่ก็ต้องหยุดเพราะมีเสียงบางอย่าง
“อย่าไอ้อ้น เดี่ยวไอ้ติณรู้”
“มึงก็เบา ๆ สิวะไอ้ชาติ วันนี้ชุดเล็ก”
“งั้นมึงรีบ ๆ เลยไอ้อ้นน้องกูแข็งหมดแล้ว” อะไรนะอย่าบอกว่าไอ้ชาติกับไอ้อ้น กำลัง เฟคเจอริ่งกันนะ
“รีบอมเลยไอ้อ้น กูเสียว ซี๊ดดดดด อ่าส์”
“อมเข้าไปลึก ๆ อาส์ ดีดี มึงนี้เก่งขึ้นทุกวันนะไอ้อ้น ซี๊ดดด” ไม่จริงไอ้สองตัวไม่มีทีท่าว่าจะเป็นเลยนิ ทำไมถึง 555 ตลก ผมพยายามเพ่งสายตาไปที่ข้างล่างเตียง เห็นแต่หัวไอ้อ้น ขยับอยู่ระหว่าง ขาของไอ้ชาติ
“ซี๊ดดด เลียตรงหัวด้วย นั้นแหละ อ่าส์ ดี” ทำไมใจผมมันหวิวๆ น้องชายก็ดันแข็งขึ้นว่า โอ๊ย ทำไงดีวะ
“เร็ว ๆ ไอ้อ้นกูจะเสร็จแล้ว” สิ้นเสียงผมเห็นหัวให้อ้นขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“โอ๊ยๆๆ ซี๊ดดดด แตกแล้ว เร็ว ๆ อ่าส์ๆๆๆซี๊ด” หัวไอ้อ้นค่อย ๆ ขยับช้าลงๆ จนหยุด ไอ้ชาติยังหายใจรวยริน
“นี้ขนาดชุดเล็กนะ มึงยังเหนื่อยขนาดนี้เลยไอ้ชาติ”
“แค่นี้พี่เหนื่อยแล้วน้องอ้นละจะเอาชุดใหญ่ไหม” ไอ้อ้นคลานขึ้นไปคล่อมตัวไอ้ชาติไว้ แล้วทั้งสอง ก็เอ่อ จูบกัน กูมีเพื่อนเป็นเกย์ตั้งแต่เมื่อไรวะ กว่าผมจะข่มตาให้หลับ ข่มน้องชายให้สงบก็นานพอสมควรจนลืมไปเลยว่าต้องไปเข้าห้องน้ำ
ตื่นมาในวันเสาร์ ไอ้สองตัวนั้นตื่นแล้วนั่งคนละที่ไอ้อ้นดูทีวี ไอ้ชาติเล่นคอม แม้ทำยังกับไม่รู้จักกัน เมื่อคืนนี้เนื้อแนบเนื้อเชียว
“ไงตื่นเช้าเชียวนะ”
“เช้าเหี๊ยะไร ไอ้ติณ จะเที่ยงแล้ว”
“อ้าวเหรอ” ผมลุกไปอาบน้ำกลับออกมาไอ้สองตัวนั้นยังทำตัวปกติ เนียนนนนนนนนนนนน มาก
“วันนี้ไปไหนดีวะ เบื่อยู่หอวะ” ไอ้ชาติถามผมทันทีที่เดินออกมาจากห้องน้ำ
“นั้นดิ ไอ้อ้นมึงว่าไง ไปไหนดี”
“อืม ไปตกปลาดีไหม”
“ร้อนวะ”
“ไปน้ำตก”
“ไกลวะ”
“งั้นไป ไกล ๆ ตีนกูเลย”
“เอาดีดีสิไอ้ชาติ อย่าไปกวนได้ติณมัน”
“ใช่ไอ้ชาติเอาดีดี เดี๋ยวไอ้อ้นเบื่อนะ” จึก ๆ แทงไป1 ดอก ไอ้สองตัวนั้นมันหันมามองผมทันที
“มึงหมายความว่าไงไอ้ติณ” รู้สึกไอ้ชาติจะร้อนตัว 555
“ป่าว กด็หมายความว่ามึงพดูดไม่ค่อยดี เดี๋ยวไอ้อ้นกับกูจะเบื่อมึงไง” 5555
“แล้วไป” คนมีความผิดก็ยังงี้แหละ กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง โทรศัพท์ดังอีกแหละ ใครโทรมาวะ อะ พี่เป้
“ครับ”
“ตื่นยัง”
“ไม่ตื่นจะรับสายพี่ได้เหรอ”
“นั้นสินะ ขอโทษ กินไรยัง พี่ไปรับออกไปหาไรกินไหม”
“อืม....เดี๋ยวนะ........ไอ้ชาติ ไอ้อ้น พี่เป้ชวนไปกินข้าวข้างนอกไปไหม”
“ไปๆๆ”
“ไปครับพี่ ผมเอาไอ้ชาติกับไอ้อ้นไปด้วยนะ”
“ตามใจ เดี๋ยวพี่ไปรับนะ” อีกประมาณครึ่งชั่วโมงรถพี่เป้ก็มาถึง
“ไปกินอะไรกันดี”
“ไปกินที่ห้วยตงเฒ่าไหมพี่” ไอ้ชาติเสนอ
“ห้วยตึงเฒ่า คงไม่ใช่ไปกินข้าวละใช่ไหมไอ้ชาติ”
“แฮะ ๆ มึงนี้ฉลาดนะได้ติณ”
“กูรู้นิสัยมึงไง”
“ก็ดีนะไปห้วยตึงเฒ่ากัน” ไอ้อ้นสนับสนุน แม้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ
“ก็ได้งั้นไปห้วยตึงเฒ่านะพี่” พี่เป้ นั้นผมว่าไงพี่แกก็รับหมดแหละ
มาถึงซะที ห้วยตึงเฒ่า ลงรถปุ๊ป ผมก็เดินลิ่ว ๆ ไปเลยโดยที่ไม่ได้รอใครเลย พี่เป้วิ่งตามผมจนมาถึงร้าน
“ติณทำไมรีบจัง พี่เหนื่อยนะติณ”
“เหนื่อยแล้วใครใช้ให้วิ่ง”
“ก็พี่กลัวตามติณไม่ทัน”
“ไม่ทันก็ไม่ต้องตาม”
“พี่ไม่ได้ตามแค่ตัวติณนี้ ใจของติณพี่ก็ตาม”
“งั้นพี่ก็พยายามตามต่อไป อย่าบ่นมาว่าเหนื่อยให้ได้ยินอีก”
“แล้วถ้าพี่พยายามตามต่อไป พี่จะมีโอกาสได้เจอไหม”
“แล้วที่ยืนอยู่ตรงนี้พี่คิดว่าเจอหรือยัง”.................................................
หัวข้อ: ก็....ผม...มัน...เด็ก...ขาย...ตัว (ภาคสองๆๆๆๆ ) ๒๐ กรกฏาคม ๒๕๕๔ (อ่าน 303473 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก