ตอนพิเศษ
หนีเที่ยว
"พี่นุ๊ก นุ๊อยากไปเที่ยวอ่ะ อยู่บ้านเบื่อๆไงไม่รู้"
"เอินไปด้วยครับ"เอินรีบยกมือขอไปด้วยทำเป็นเด็กๆไปได้นะน้องเรา
"เอางั้นหรออ่า งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปเที่ยวตามประสาคนโสดกันละกัน"พี่นุ๊กลดหนังสือพิมพ์ลงแล้วยิ้มให้ผม ผมยิ้มแบบดีใจกับ
น้องเอิน วันๆอยู่เเต่กับบ้าน ไอ้เอกมันไม่ยอมให้ผมออกไปไหนโดยที่ไม่มีมัน แต่มันดันติดแต่งานยิ่งช่วงหลังๆนี่ธุรกิจมันกำลังยุ่งๆ
มันเลยยิ่งต้องกลับดึกกว่าเดิมแต่มันบอกจะรีบเคลียงานเพื่อมาใช้เวลาอยู่กับผม แล้วอีกเมื่อไรล่ะมันถึงจะเสร็จ ส่วนพ่ออิฐ อีกคน
วันๆเอาแต่อ้อนพี่นุ๊กจนผมหมั่นใส้ พี่นุ๊กเลยไล่ขึ้นไปเยี่ยมพี่อัฐจนตอนนี้ยังไม่กลับสงสัยแอบหมกเด็กไว้แน่ๆ สาธุขอให้พี่นุ๊กรู้
แล้วจัดการเก็บศพซะ อิอิ สะใจ ส่วนน้องเอิน 3 วันดี 4วันไข้ แต่ไม่รู้ว่าป่วยเพราะอะไรพออยู่บ้านก็ไม่เห็นจะมีที่ท่าว่าเป็นอะไร
สงสัยจะป่วยการเมือง
"พี่นุ๊ เอินอยากไปกินไอติมอ่ะพรุ่งนี้ให้เอินกินติมนะ"น้องเอินเกาะเเขนเเล้วทำท่าอ้อน 16เเล้วนะเอินยังจะทำตัวเป็นเด็กๆ วันๆ
ขลุกอยู่แต่กับคนที่บ้าน จนเพื่อนไม่ค่อยจะมีแถม ตอนนี้ยังไม่มีแฟนอีกเดี๋ยวก็เหมือนพี่นุ๊หรอก
"จะดีหรอเอิน เดี๋ยวก็เป็ฯหวัดก็รู้ร่างกายเราไม่เเข็งเเรง"ผมแกล้งทำเป็นจะไม่ให้กิน น้องเอินทำแก้มป่องดูน่ารักไปอีกเเบบ
"พี่นุ๊อ่า"ผมหัวเราะเเล้วลูบหัวเอินเบาๆ การมีน้องชายมันดีแบบนี้นี่เองมิน่าพี่นุ๊กถึงได้รักผมนัก เพราะผมก็อ้อนพี่นุ๊กแบบนี้นี่
หล่ะ
พอตกเย็นเราสี่คนทำอาหารเย็นกันอย่างสนุกสนาน แม่บ้านไม่อยู่เลยลงมือทำกันเองโดยมีเมย์มาร่วมวงด้วย
"ไอ้นุ๊ ฉันว่าฉันจะพาน้องกิ๊ฟฉันไปเที่ยวทะเลแกจะไปป้ะ"เมย์ที่กำลังตีไข่อย่างมันมือ อยู่ข้างๆถามผม
"ไปดิ๊ อยากไปเหมือนกัน ไปไหมพี่นุ๊ก"ผมหันไปถามพี่นุ๊ก
"น้องเอินไปด้วย"น้องเอินหันมาทำตาวาว พี่นุ๊กหันมายิ้มเเล้วพยักหน้าตกลง
"งั้นกูชวน ไอ้เจ กับไอ้นัทไปด้วยนะกูไม่ได้เที่ยวกับพวกมันนานละเดี๋ยวมันน้อยใจ"ผมหันกลับไปคุยกับไอ้เมย์ต่อ
"เอองั้นเดี๋ยววันนี้ 17 18 19 20 เดือนหน้าทำตัวให้ว่างๆแล้วกัน ว่าแต่เเล้วมึงไม่ชวนไอ้เอกหรอวะ"เออเฮ๊ยลืมเลย
"อืมๆเดี๋ยวชวนช่วงนี้เอกยุ่งๆเดี๋ยวกลับมาบอกเลยดีกว่ามันจะได้รีบๆเคลียงาน"ไอ้เมย์พยักหน้าแล้วจัดการเทไข่ลงกระทะร้อนๆ
จนไข่ฟู พอตักใส่จานดูน่ากินมากอ่ะเเต่รสชาติไม่รู้มันจะอร่อยเหมือนหน้าหรือเปล่าแต่ไอ้เมย์มันชอบทำกับข้าว น่าเสียดายที่มัน
ดันชอบผู้หญิงด้วยกันไม่งั้นผู้ชายคนไหนได้เปนเมียโครตโชคดีปนโชคร้าย เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะมันสวย แต่ดันปากหมาอ่ะดิ่
55+เเอบด่ามันในใจ
เสียงโทรศัพท์บ้านดังอยู่นานผมเลยต้องรีบวิ่งไปรับเพราะคนอื่นๆกำลังจัดโต๊ะ
"ดีครับ"
"นุ๊ คืนนี้เอกกลับดึกนะต้องเคลียงานนี้ให้จบก่อน คาทิ้งไว้เดี๋ยวงานอื่นมาอีกมันจะยิ่งพอก"ไอ้เอกทำเสียงเหมือนสำนึกผิด
"อ้าว งั้นข้าวเย็นก็ไม่กินเเล้วสิ"ผมพูดแบบเสียดาย วันนี้ลองหัดทำแกงเขียวหวานด้วยตัวเองด้วย ทำน้อยอีกต่างหากแอบน้อยใจ
นะเนี่ยที่มันไม่ได้มาเปิดรสชาติกับข้าที่ผมทำเป็นคนเเรก
"อืม นุ๊กินก่อนเลยนะ เเล้วเอกจะรีบกลับ"มันทำเสียงอ้อนๆ
"เออ งั้นอย่าหักโหมมากนักล่ะ หาข้าวกินด้วยล่ะ"
"คร้าบ แล้วเอกจะรีบกลับ รักนุ๊นะครับ"มันทำเสียงซะหวานหยดจนผมเลี่ยน
"เออ กูก็รักมึง" พอวางสาย ผมเดินกลับมาที่โต๊ะกินข้าวพวกพี่นุ๊กก็จัดเสร็จพอดี
"ใครโทรมาล่ะนุ๊"พี่นุ๊กถามในขณะที่กำลังตักข้าวส่งให้ทุกคน
"เอกโทรมาบอกว่าวันนี้ไม่มากินข้าวเเล้ว"ผมทำหน้าสลดลงจนทุกๆคนคงจะเห็น เดินเข้าครัวเเล้วเทเเกงที่ทำเองใส่ชามจนหมด
"ไม่เหลือไว้ให้เอกหน่อยล่ะเผื่อมันกลับมากินที่บ้าน"พี่นุ๊กมองเเล้วถามผม
"กินไปเถอะ ให้มันหากินข้างนอกเเล้ว" พอทุกคนเริ่มลงมือทาน ก็กลับเข้าสู่ภาวะกินไปคุยไปแบบที่ว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนว่าห้าม
คุยตอนกินข้าวไม่งั้นเดี๋ยวข้าวจะติดคอ พวกผมก็โม้กันเเหลก จนได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดหน้าบ้านนั่นแหละ พี่นุ๊กวิ่งออกไปดู ซักพักก็
เดินกลับมาพร้อมพ่ออิฐ
"โหกำลังกินมื้อเย็นกันเลยขอพ่อร่วมด้วยอีกคนนะ"พ่ออิฐเดินเข้ามาด้วยสภาพท่าทางดเหน็ดเหนื่อยคงเพราะขับรถมาไกล
"พ่อมานั่งนี่เลยน้องเอินขยับโต๊ะให้"น้องเอินยกจานตัวเองมานั่งกับผมเเล้วเว้นที่ว่างให้พ่ออิฐนั่งกับพี่นุ๊ก
"ขอบใจลูก"พอพ่ออิฐเข้ามานั่งมีพี่นุ๊กตักข้าวให้ พี่นุ๊กก็เริ่มถาม
"อัฐเป็นไงบ้างอ่ะ"
"ไม่ค่อยดีเลยอ่ะ ทะเลาะกับเมีย อย่างนี้เเหละอยู่ไกลกันใจคนมันก็เปลี่ยนไป"พ่ออิฐทำสีหน้าเหนื่อยใจ
"อ้าวไหงงั้น แล้วน้องอิมล่ะ"พี่นุ๊กทำหน้าตกใจ
"เห็นบอกว่าต้องแบ่งกันดูเเล พอน้องเปิดเทอมก็อยู่กับแม่ พอปิดเทอมค่อยไปอยู่กับอัฐ "
"หรอ เฮ้อ สงสารน้องอัฐจัง"
"อืม นี่เห็นบอกว่าจะกลับมาบ้าน เห็นว่าคงจะมาเดือนหน้าล่ะมั้ง"
"อืมๆ ดีๆให้มันพักซะบ้างเครียดมากเดี๋ยวฟุ้งซ่านอีก"
"ออพ่อ เมย์ชวนพวกพี่นุ๊กกับนุ๊แล้วก็น้องเอินไปทะเล งั้นเมย์ชวนพ่อกับพี่อัฐไปด้วยจะได้ผ่อนคลาย" เมย์คงฟังอยู่นานเลย
ถือโอกาศชวน
"งั้นหรอก็ดีสิจะได้พักๆ สมองกันบ้าง"พ่ออิฐเริ่มเปลี่ยนสีหน้าขึ้นมานิดหน่อยเริ่มดีขึ้น
"เเล้วพรุ่งนี้คุณไปไหนหรือเปล่าหล่ะ"พี่นุ๊กถามพ่ออิฐ
"ไม่อ่ะว่าจะนอนพักทั้งวัน มันเหนื่อยๆอ่ะทำไมหรอ"พี่นุ๊กยักไหล่
"เปล๊า"
"แต่คืนนี้พี่ขอกอดให้หายคิดถึงก่อนนะไม่เจอตั้งหลายวัน"พ่ออิฐทำตาเจ้าชู้ใส่ พี่นุ๊กเลยจัดไปซักปาบ
"น้อยๆหน่อยอายเด็กบ้าง"ผม เมย์ แล้วก็น้องเอินหัวเราะกันโดนจนได้สินะ ไม่มีวันไหนที่พ่ออิฐจะไม่โดนซักปาบ ถ้าวันไหนไม่โดน
วันนั้นคงฝนตกหนัก
พอเรากินข้าวกันเสร็จ เมย์ก็ขอตัวกลับบ้าน พวกผมใช้เวลากันดูทีวีซักพัก ก็พากันย้ายเข้าห้องนอนหมด จนเหลือเเต่ผมที่ยังนั่งรอไอ้เอก
เหลือบมองนาฬิกานี่ก็จะห้าทุ่มแล้วมันยังไม่โผล่หัวมาเลยเป็นห่วงมันเหมือนกัน พอได้ยินเสียงรถผมเลยวิ่งไปดู
"กลับมาซะดึกเลย"ผมรับของที่มันถือมา มาถือไว้เอง เอกมันหน้าอิดโรยมากเลย
"อืมงานเสร็จเเล้วอ่ะ ว่าพรุ่งนี้จะไม่ไปทำงานละไม่ไหว"
"ก็ไม่ได้นอนเต็มที่มาหลายคืนเเล้วนี่พักๆบ้าง เดี๋ยวทรุดขึ้นมากูไม่ดูเเลนะ เดี๋ญวหาเเฟนใหม่เลยนิ่"ผมขู่มัน มันมองหน้าผมแล้วกอดผม
ไว้
"คิดถึงจัง"เปลี่ยนเรื่องเลยนะ
"หิวป้ะ กินข้าวมายัง"มันส่ายหน้า แบกท้องมากินข้าวที่บ้านอีกตามเคย ผมเลยต้องเอากระเป๋ามันไปวางเเล้วเจียวไข่ให้มันกิน จัดการโป๊ะ
ข้าวราดซอสให้เสร็จสรรพ พอมันรับไปก็กินเเทบตาย นั่งดูทีวีเป็นเพื่อนผม
"อร่อยป้ะ"ผมเห็นมันกินดูน่าอร่อยมาก
"อร่อย"
พอกินเสร็จมันก็เอาจานไปเก็บ แต่คงทิ้งไว้ให้ผมล้าง
"ปะขึ้นห้องกัน เหนื่อยอ่ะอยากนอนกอดละ"ผมเลยต้องเดินตามมันขึ้นห้อง มันก็จัดการอาบน้ำอาบท่า ผมเลยนอนกอดลูกชาย รอมัน ไอ้เอกออก
มาในสภาพผมเปียกคงอยากให้ผมเช็ดหัวให้อีกแหละ ยิ่งเอาใจมัน มันยิ่งทำตัวปัญญาอ่อนขึ้นทุกวันเวลาอยู่กับผม
"เมย์มันชวนไปเที่ยวทะเลอ่ะ"ผมบอกเอกเรื่องไปเที่ยวเอกหันมามองทำหน้าเหรอหรา
"หืม"
"เมย์มันชวนไปเที่ยวเดือนหน้า ไปไหมวันที่17-20 แต่กูว่ากูจะไปอ่ะ"มันกลับไปทำหน้าคิด
"ไปสินุ๊ไปเอกก็ไป"ผมหอมแก้มมันอย่างดีใจ มันหันมายิ้มเเล้วจับกดผม ทันที
.....................
พี่นุ๊กมาเรียกผมตั้งเเต่เจ็ดโมงเช้า
"ไปนุ๊ไหนว่าจะเที่ยวไง"พี่นุ๊กทำท่าทางแปลกๆ
"ไปแต่เช้าเลยหรอ"ผมขยี้ตาแล้วหันกลับไปมองเอกที่มันยังนอนตูดโด่งอยู่
"อืมจะได้เที่ยวนานๆไง ไปๆไปอาบน้ำเดี๋ยวพี่ไปปลุกเอินก่อน"ผมพยักหน้าเเล้วปิดประตูห้อง พออาบน้เเต่งตัวเสร็จ สำรวจกระเป๋าเงินปรากฎว่า
ผมลืมกดเงิน ว้าเเย่เลย เหลือบไปเห็นกระเป๋าเงินของเอก หึหึ คิดแผนชั่วร้ายในใจ ยืมหน่อยละกันไหนๆก็อยู่บ้านละ พ่ออิฐก็อยู่ขอเงินพ่อมัน
ใช้ไปก่อนละกัน จัดการแฮบทรัพย์สินเรียบร้อย แล้วออกจากห้องด้วยความ เบิกบานใจ
พอออกมาน้องเอินมานั่งรอพอดี พ่อลูกยังไม่มีใครตื่นซักคน
"วันนี้เราจะโสดซักวัน เต็มที่เลยนะ"พี่นุ๊กพูดเปิดก่อนออกจากบ้าน
"โอ๊ส!~"พวกผมรับคำแล้วขึ้นรถกันไป พอออกมาเราก็หาข้าวเช้ากันกินก่อน พี่นุ๊กเลยพาขับรถเเวะหน้าปากซอยกินโจ๊กก่อนค่อย
เดินทางต่อ
"ไปไหนก่อนดี เช้าๆแบบนี้ห้างคงยังไม่เปิด"พี่นุ๊กถามพวกผม
"พี่นุ๊กเอินอยากไปดรีมเวอร์"พีนุ๊กพยักหน้า
"ก็ดีไปกันปะ"พอกินโจ๊กเสร็จก็เดินทางไปทันที พอถึงก็เกือบจะเก้าโมงเเล้ว คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร พี่นุ๊กจัดการซื้อบัตรแล้วผม
ผมก็พากันลุยเต็มที่กับเครื่องเล่น แต่ละอย่าง ที่เล่นก็พาเสียวท้องวาบๆ น้องเอินเกือบอ้วกแตก พอเล่นกันจนเมา ก็เลยพากันพักใกล้จะเที่ยง
เเล้ว
"ไปกินข้าวเที่ยงในห้องดีกว่า ร้อนๆแบบนี้"ผมกับน้องเอินพยักหน้าเห็นด้วย
พี่นุ๊กพาพวกผมพาไปกินชาบูชิจนอิ่มแปล้ ผมเป็นคนเลี้ยงเอง รอบนี้ พอกินเสร็จก็นั่งคุยกันซักพักถึงออกมา
"ไปไหนต่อดี"พี่นุ๊กถามเมื่อไม่รู้จะทำไรต่อกันดี
"ไปดูหนังไหมครับพี่นุ๊ก"น้องเอินออกความเห็น พอดีกับที่ผมอยากดู ไพเรท ภาค4อยู่เหมือนกันเลยเห็นด้วย
"ดีเลยน้องเอิน พี่นุ๊แฮบบัตรเครดิตมาหลายใบเลยเดี๋ยวไปรูดบัตรแป๊ป"เงินในกระเป๋าที่รูดเมื่อเช้า รูดมาน้อยเลยกะว่าจะไป
เอาเพิ่ม พอเดินไปก้าวนึงพี่นุ๊ก ดึงผมกลับมา
"ไม่ต้องนุ๊ เดี๋ยวพี่จ่ายเองวันนี้พี่เลี้ยง"พี่นุ๊กยิ้ม ดีเหมือนกัน จะได้ไม่เปลืองเงิน
"งั้นเราไปดูหนังกันเถอะ วันนี้ไม่เหนื่อยไม่กลับ เฮ้"ผมกับน้องเอินแล้วก็พี่นุ๊กประสานเสียงกันเฮฮาตามประสาพี่น้อง
ซื้อตั๋วรอบบ่าย พอเข้าไปดูก็ทั้งกินทั้งดูกันจุใจ กว่าจะจบก็เกือบเย็น
"ไปไหนต่อดี"พี่นุ๊กถามหลังจากดูหนังเสร็จ
"พี่นุ๊ก ไปเที่ยวงานวัดเเถวบ้านบ้างดีกว่าใกล้บ้านดีด้วย เดี๋ยวพี่นุ๊กเหนื่อยจะขับรถไม่ไหว เอกยิ่งขับรถไม่แข็งอยู่"
"อืมจริงด้วยดิ่ที่วัดเเถวบ้านมีงาน"
"ไปครับเอินอยากไปสอยดาวเอา ทองซักเส้นก็ดี เค้าเเจกทุกปีเลยพอตกลงกันได้เสร็จ พวกผมก็พากันกลับ พอถึงฟ้าก็มืดพอดี บรรยากาศงาน
วัดกำลังครึกครื้นเลย
"พี่นุ๊ เอินสอยดาวก่อนนะ พี่นุ๊กับพี่นุ๊กจะเดินเล่นกันก่อนก็ได้"น้องเอินบอกเเล้วก็เข้าไปซื้อบัตรสอยดาวผมกับพี่นุ๊กเลยพากันออกไปเล่นยิงปืน
ปาเป้า กันสองคนเดี๋ยวเอินก็คงโทรมา สงสัยน้องเค้าคงกะจะเอาสร้อยทองจริงๆ แต่เงินที่สอยผมว่าคงจะซื้อทองได้บาทนึงแหละแล้วมัน
คุ้มกันไหมเนี่ยทอง1สลิง กับเงินที่หมดไป
"ผมกับพี่นุ๊กเล่นยิงปืน ผมไปสะดุดตากับหมีโคอาล่าก็รู้สึกอยากได้แต่ยิงเท่าไรก็ไม่โดน
"อยากได้หรอตัวนั้น"
"อื้ยิงไม่ล้มซักที"พี่นุ๊กเอาปืนผมไปแล้วจัดการเล็ง ยิงไปสองนัดจนป้ายล้ม
"เย้"ผมดีใจเกินหน้าเกินตา
"อะได้ละ"พี่นุ๊ฏส่งตุ๊กตาให้
"ขอบคุณครับ"ผมขอบคุณพี่นุ๊กอย่างดีใจ น้องเอินโทรมาพอดี เลยต้องไปหาน้องเอินปรากฎว่าน้องเค้าได้ทองจริงๆ
"โหดวงมากๆเลยอ่ะ"ผมทึ่งในดวงของน้องเอิน
"เอินหมดไป500เองนะดูสิคุ้มมากเลย"น้องเอินทำท่าดีใจจัดการใส่ทองเส้นนั้น
"ไปเล่นเครื่องเล่นมั่งปะเอินยังไม่ได้เดินเลยนี่"พี่นุ๊กบอกน้องเอิน
พอเดินกันจนทั่วจนลืมเวลาพวกผมก็พากันกลับบ้านตอนนี้เกือบจะสี่ทุ่มเเล้วแต่มันก็คงยังไม่ดึกมากแต่บ้านดูเงียบๆไร้ซึ่งวี่แววของ
สองพ่อลูก
"หายไปไหนกัน"พี่นุ๊กบ่น
"น้องเอินไปอาบน้ำก่อนนะเหนื่อย เหนียวตัวด้วย"
ผมเดินเข้าไปในครัวกะว่าจะหาน้ำดื่มซักแก้วแต่ก็ถึงกับผง่ะ เพราะครัวลกสุดๆ ลอยเค้าทำไข่เจียว เละเทะมากแถมกระทะไม่ล้าง
ผมเปิดดูหม้อข้าว โอ้โห นี่ข้าวสวยหรือข้าวต้มวะเนี่ย พ่อลูกคู่นี้ อยู่กันยังไงวะ ผมจัดการเก็บของในครัว พี่นุ๊กคงจะไปอาบน้แล้ว
พอเสร็จจากในครัวผมก็ขึ้นห้องว่าจะอาบน้ำบ้าง พอเปิดไปเอกนอนหลับไปแล้ว เลยจัดการอาบน้ำชำละล้างร่างกาย พอออกมาก็
นั่งเช็ดหัวให้สบายอารมณ์
"อึบ"หมับ
"เฮ้ย!!~"ผมตกใจที่จู่ๆเอกมันก็มากอดผมไม่ได้หลับนี่
"ทำอะไรผิดไว้ บอกมาซะดีๆ"เอกมันกัดฟันพูด ผมกลืนน้ำลายลงคอ
"อ...อะไร ป่าวทำไรซักหน่อย"ผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"ไม่ต้องเลย แอบขโมยเงินเอกไป รู้ไหมว่าวันนี้เอกกับพ่อต้องอดกันเเค่ไหน"
"อะไร พ่อเอกก็มีเงินไมไม่หาซื้อไรกินล่ะ"ผมเถียง
"ใครบอกว่ามีล่ะ" ผมทำหน้าเหวอ เอกทำหน้าโหดเเล้วยิ้มเเสยะ
แล้วหลังจากนั้นผมก็โดนทำโทษ ไปหลายรอบ แง๊~ ช่วยด้วย ไอ้เอกไอ้หื่น มันจะเอาผมตายแล้ว~
..............................