ร้านเติมรัก♥♥...โดย จันทน์กะพ้อ(อวสาน) "เปิดเผยภาพลับที่นี่ที่เเรก "110610
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ร้านเติมรัก♥♥...โดย จันทน์กะพ้อ(อวสาน) "เปิดเผยภาพลับที่นี่ที่เเรก "110610  (อ่าน 170188 ครั้ง)

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ที่น้องแสดงออกมาทั้งหมดเนี่ย ไม่ใช่นอกบทหรือว่าอะไรหรอกนะ แต่มันออกมาจากใจเลยต่างหากล่ะ อิอิ

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
"เค็มๆมันๆ โรยน้ำตาลทรายกะงาคั่ว"

ตอบ  ขนมเปี๊ยะรึเปล่า เดาเอานะ

ออฟไลน์ noomasoi3

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
น้องตัวต่อของพี่อินมากขึ้นทู๊กกกกกกกกกกวัน
เห็นทีสุดท้ายแล้ว จะติดอยู่ในบทตัวอิจฉาที่แสนจะน่ารักตลอดกาลเสียกระมัง

   :L2:    :L2:   :L2:   :L2:

สำหรับคำถามตอนต่อไป...นึกได้แค่ ถั่วแปบ กับขนมด้วง
แต่ตัวเองชอบขนมด้วง แถมหาทานได้ยากกว่า
....ขอตอบว่า....ขนมด้วง เป็นคำตอบสุดท้ายค่า

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
หวานหอม กำลังสนุก
ขอไม่รับมาม่านะ

ออฟไลน์ Goodfellas

  • mgKapleGD
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1832
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +384/-2
    • Find Beautiful Womans from your town for night
แวะมา+เหมือนเคยคร้าบ o13

ออฟไลน์ namngern

  • Flowers need to bloom
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-2

อร๊ายยยย เขินแทนพี่อ๋อง
ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนหรอกพี่อ๋อง รวบหัวรวบหางเลย คนอ่านรออยู่ 55
น้องงงง อินกับบทจนเผลอใจให้พี่อ๋องไปแล้วใช่ไหมล้ะ !? ฮ่าๆ
อย่ามาปฎิเสธนะเค้าไม่เชื่อหรอก เอิ๊กกกก ยอมรับใจตัวเองซะ

ปล. ผ้าซับน้ำ น้ำอะไรอ้ะ ?? ไม่เอาน้ำตานะ TT ถ้าเป็นเลือดกำเดาพอไหว ฮา..
+1 ให้จ้า จุ๊บๆ

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
น้องน่าร้ากกกกกก น่ารักเท่าโลกใบนี้เลย  :o8:

ออฟไลน์ NannY

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +125/-1
น้องตัวต่อนี่แอบยั่วพี่อ๋องนะ!!!! ระวังเถอะ ถ้าพี่อ๋องอดใจไม่ได้ขึ้นมาล่ะก็... o18

somwill

  • บุคคลทั่วไป
รู้สึกน้องต่อจะยั่วมากขึ้นทุกวัน  :o8: :o8:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ i1_to*pp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +683/-5

น้องตัวต่อเป็นนางร้ายที่ขี้อ้อนมาก :impress2:
พี่อ๋องไม่ต้องทนแล้ว
+1ค่ะ :กอด1:

ออฟไลน์ iforgive

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-80
ในอารมณ์ของพี่อ๋องคงต้องบอกว่า  น้องเป็นยอดชายในฝันที่แสนจะอ่อนหวาน  น่ารัก  น่าทะนุถนอม  ใสซื่อ  บริสุทธิ์  ไร้เดียงสาแน่ ๆ
โหะ โหะ โหะ  หารู้ไม่  น้องคิดแต่ละอย่างทำแต่ละอย่าง  มีวางแผนมาอย่างดี  แต่ท่าทางจะตกหลุมที่ตัวเองขุดไว้แล้วล่ะนะ 

anajulia

  • บุคคลทั่วไป
น้องเอ๊ย ตีบทแตกจนทั้งนางเอกนางร้ายยังต้องอายเลยนะคะลูก :m20:

.
.
.
กอดรวบพี่ไอฟอกิฟกะน้องหนึ่ง
มาตอบคำถามสิคะ เชื่อนุ่นๆ   
ขนมในตอนต่อไป........ "ถั่วแปบ"

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
น้องตัวต่อน่ารักมากกกก เห็นใจพี่อ๋องจัง คงต้องฝึกจิตภาวนาให้เป็นพระฤาษีอยู่ตลอดเวลาล่ะ
ต้องอดทนก่อน เพราะยังไม่ถึงเวลาอันควร

ออฟไลน์ ArCaNiNe

  • Let's go!
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 150
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-0
โห ชักไปกี่แม่น้ำอะนั่น กว่าจะได้ไปเยาวราชน่ะ
ฝากถามพี่อ๋องด้วยว่านิ้วตัวต่อหวานมั้ย

butajang

  • บุคคลทั่วไป
คริคริ  มาตอบคำถามให้ค่ะ ไปถามพี่อ๋องมาเเล้วที่คุณ ArCaNiNe ถามว่า "นิ้วตัวต่อหวานไม๊"

พี่อ๋องตอบว่า  "จะอยากรู้ทำไมครับ ....รู้ไปก็ไม่มีสิทธิ์ได้ชิมแบบผมหรอก 'นิ้วน้อง ของผมคนเดียว' "

 ฮี่ฮี่ฮี่  ตอบเสร็จ วิ่งหนี อยากรุ้หนูก็ถาม หนูไม่เกี่ยวกับคำตอบน้าาาาาาาาาาาา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-05-2011 22:51:11 โดย butajang »

ออฟไลน์ sang som

  • เจ็บจิต!!
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1609
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-6
น่าร๊ากกกกกกกกกมว๊าก ชอบบบบบ :z1:

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ตอนหน้า "จัดหนัก" อิอิ

O_a

  • บุคคลทั่วไป
น้องน่ารักสุดๆ เลย
แต่น้องไม่ใช่นางร้ายนะ แต่เป็นนางเอกแสนซน
พี่อ๋องนี่อาการหนัก ^^

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






butajang

  • บุคคลทั่วไป

ถั่วแปบแสบสลด   เมื่อรักหมดเพียงชั่ววาร
แปลบแปลบในดวงมาลย์   ราวมีดตัดลงกลางคำ...


     ในที่สุดขั้นตอนการตกแต่งก็เสร็จสิ้น  ร้านของเราพร้อมเปิดให้บริการแล้วครับ  ติดอยู่ก็แค่....เรายังไม่มีชื่อร้าน

          ไอ้จะขึ้นป้ายว่า ‘ร้านขนมแม่ผ่อง’ มันก็ดูไม่น่าจะเรียกลูกค้ากลุ่มเป้าหมายวัยใสแบบเด็กๆมัธยมเกือบแปดร้อยชีวิตในโรงเรียนใกล้บ้านอย่างที่คิดไว้ได้เอาเสียเลย

        วันนี้คุณนายผ่องพรรณแม่ครัวใหญ่  นางผาณิตลูกสาวสุดที่รัก  นายทวีโชคลูกเขยที่รักไม่แพ้กัน  นายไผทลูกชายน่ารักที่สุด  และตัวแถมอย่างนายภูชิตกอริลลาหัวแห้วแรงงานหลักของร้าน ก็เลยมานั่งประชุมยามบ่ายหาชื่อร้านที่ดีและโดน  คาดว่าจะเรียกความสนใจจากเด็กๆได้อย่างที่ต้องการกันพร้อมหน้าพร้อมตาที่โต๊ะชุดใหญ่สุดในร้าน

         ชุดโซฟาหุ้มผ้าฝ้ายเนื้อโปร่งทำความสะอาดง่าย ที่ผมรู้สึกถูกใจตอนไอ้พี่อ๋องพานั่งรถไปดูเฟอร์นิเจอร์มือสอง แถมต่อราคาจากที่เจ้าของร้านตั้งไว้ได้เกือบครึ่ง แม้ตอนซื้อมาจะมีร่องรอยคราบบางอย่างที่ทำความสะอาดออกไปได้ไม่หมดบ้าง แต่พอเอามาให้พี่ผึ้งเย็บผ้าหุ้มสีขาวไว้แบบนี้กลับดูดี ยิ่งมาจัดเข้ามุมส่วนตัวที่เดินอีกเพียงสองก้าวก็จะเข้าไปถึงทางเชื่อมเข้าครัวด้านหลังก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่ามุมนี้น่าจะกลายเป็นมุมสบายที่ให้ความรู้สึกผ่อนคลายได้มากที่สุดของร้านเชียวแหละครับ

        ผมให้พี่อ๋องออกแบบให้เอาครัวขนมหวานมาไว้ด้านหลังร้านเลยครับ  เพราะตั้งใจจะทำห้องด้านล่างที่เป็นครัวใต้ถุนเรือนใหม่  ทำให้เป็นห้องนอนสบายๆเตรียมไว้เผื่อเวลาคุณนายผ่องพรรณไม่อยากเดินขึ้นเดินลงบันไดสิบสองขั้นทุกวันเมื่อไหร่ก็จะได้ย้ายลงมานอนได้ทันที  ถึงเวลานั้นคุณนายท่านจะได้ไม่ต้องเหนื่อย แล้วก็ไม่ต้องเสี่ยงก้าวพลาดตกบันไดให้ลูกชายอย่างผมต้องเสียวแวบหัวใจตอนอยากเข้าห้องน้ำตอนกลางค่ำกลางคืนด้วย

        ถึงจะกะไว้อย่างนั้น  แต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำอะไรจริงจังหรอกนะครับ  เพราะทุกวันนี้ถึงแม้น้องตัวต่อจะแสดงความมั่นใจพร้อมสาธิตให้แม่ดูว่าใช้ไม้ค้ำพาตัวเองขึ้นลงบันไดได้ง่ายกว่าทำสาลี่ให้อร่อยเท่าแม่แล้วแท้ๆ แต่แม่ผ่องก็ยังไม่ยอมให้ผมกลับขึ้นไปนอนที่ห้องตัวเองเลย แถมยังยื่นคำขาดด้วยว่าต้องหายสนิทกระดูกติดดีมีภาพเอ็กซเรย์พร้อมใบรับรองแพทย์มายืนยันก่อน แม่ถึงจะยอมให้ผมขึ้นไปนอนบนเรือนเหมือนเดิม

        แต่คนที่ดูจะเข้าใจเจตนาของน้องตัวต่อมากที่สุดกลับกลายเป็นไอ้พี่อ๋องครับ ทั้งที่ไม่ได้ขอด้วยซ้ำ เมื่อสองสัปดาห์ก่อนตอนที่ช่างกลุ่มที่ดูแลเรื่องระบบท่อระบบน้ำประปาเข้ามาทำงาน พี่อ๋องมันก็มาบอกผมหน้าตาเฉยว่าจะทำห้องน้ำบนเรือน

       พอผมพยักหน้าไปงงๆ เพราะยังไม่ทันคิดว่าจะเอาเงินจากไหนมาจ่ายมันเพราะที่เตรียมไว้ก็พอดีกับค่าทำร้าน มันก็พาช่างขึ้นบ้านไปตอกนู่นเจาะนี่ ประกอบอะไรของมันไม่รู้ แต่แค่สี่วัน ห้องน้ำที่แบ่งส่วนอาบน้ำกับส่วนสำหรับใช้เวลาปวดหนักปวดเบาก็เสร็จเรียบร้อยพร้อมใช้งานได้แล้ว ยิ่งกว่านั้นมันก็ทำเป็นว่าห้องน้ำทั้งห้องนั่นสร้างโดยไม่ต้องใช้ทุนเลยงั้นแหละ เข้าไปเลียบๆเคียงๆถามมันก็บอกว่าค่าทำห้องน้ำนั่นมันกันมาจากเงินที่สร้างร้าน

“ร้านตัวต่อมั้ย? ถ้าคิดว่าชื่อร้านแม่ผ่องเชยไปเด็กๆจะไม่เข้า ถ้าเปลี่ยนเป็นร้านตัวต่อล่ะ?”

       เสียงเข้มๆของพี่โชคดังขึ้นเมื่อเห็นว่าเราต่างคนได้แต่นั่งจิบชามะตูมบ้าง จิ้มขนมถั่วแปบใส่ปากบ้าง โดยยังไม่มีชื่อไหนที่พอจะเป็นชื่อร้านได้หลุดออกมาจากปากใครสักคน

       ส่วนผมก็ได้แต่กางสมุดโน้ตเล่มเล็กในมือออก แล้วจดชื่อต่างๆเท่าที่ทุกคนคิดลงไป ชื่อแรก ‘ร้านตัวต่อ’ หืม.....คิดเหมือนผมมั้ยครับพี่น้อง ว่าเราควรปล่อยให้พี่โชคแกเป็นผู้บริหารที่มีเงินถุงเงินถังจ้างครีเอทีฟมือดีทำงานให้ต่อไปจะดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ

“หนูผึ้งว่าเชยอยู่ดีแหละค่ะคุณโชค  ถ้าใช้ชื่อร้านตัวต่อจริงเราไม่ต้องทำโลโก้เป็นตัวต่อสีดำๆ กำลังกระพือปีกเหรอ....เว้นแต่ว่าจะเป็น จิ๊กซอว์  แล้วเขียนป้ายเป็นภาษาอังกฤษนะคะ  นี่น้อง.....พี่ผึ้งว่าตู้หนังสือของน้องที่เป็นสามสีล้ำกันไปมานี่มองจากด้านนอกเข้ามาก็เหมือนจิ๊กซอว์นะ”

“จริงอะ? ไม่ใช่ว่าอยากกลับบ้านไปจู๋จี๋กับพี่โชคเร็วๆเลยมายัดเยียดชื่อนี้ให้น้องนะ.....อ๊อย!”

“สมน้ำหน้า”

       โห.....ดูสิครับ พี่ผึ้งใจร้ายมากอะ ล้อนิดล้อหน่อยถึงกับต้องลงไม้ลงมือ ฟาดผัวะลงมาได้ไม่ออมแรงบ้างเลย แล้วดูสิครับอีกสามคนที่เหลือยังมาประสานเสียงหัวเราะกันไม่เกรงใจคนถูกตีแบบน้องตัวต่อสักนิด

      ว่ากันจริงๆแล้วกับทั้งแม่ทั้งพี่สองคนผมก็ไม่สนหรอก แต่ไอ้ลิงยักษ์ที่ทำตัวขาดความอบอุ่นมานั่งเบียดอยู่นี่มันมีสิทธิ์อะไรไปเห็นดีเห็นงามกับคนอื่นแล้วรวมหัวกันขำผมต่อหน้าต่อตาแบบนี้ครับ ฮึ่ย! น้องตัวต่อขัดใจครับ

“อู้ยยยยยย กัดพี่ทำไมครับ?” ชิชะ ทำมากระซิบตัดพ้อเสียงอ่อนเสียงหวาน แค่ง่ำแขนไปหนึ่งคำนี่ยังน้อยไปเหอะไอ้พี่อ๋องบ้า 

“ก็พี่อ๋องต้องเข้าข้างน้องสิ ไปหัวเราะตามพี่ผึ้งได้ไงเล่า น้องไม่ใช่ตัวตลกนะ น้องเป็นตัวร้ายต่างหาก”

“หืม? อะไรนะครับ น้องของพี่น่ารักอย่างนี้จะเป็นตัวร้ายได้ยังไงกัน”

      ไอ้บ้า......ไอ้พี่อ๋องบ้า มาพูดอะไรแบบนี้ตอนนี้ได้ไงเล่า ของแบบนี้เขาต้องพูดกันสองต่อสองไม่รู้รึไงน้า...เอ๋...แล้วทำไมพี่ผึ้งต้องทำตาโตเป็นนกฮูกแบบนั้นด้วยล่ะครับ แถมยังคอยเหลือบตามาทางผมด้วย บ้าน่า...ร้านขนมของเรายังไม่ทันเปิดเลย แถมคนงานที่มาทำก็ไม่มีใครตายสักคน จะมาทำหน้าเหมือนเห็นผีแบบนี้ทำไมหว่า?

      ผมละมือจากสมุดโน้ตแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเขยิบตัวเข้าไปชิดไอ้ลิงข้างๆอีกนิด พยายามห้ามตัวเองไม่ให้เผลอเหลือบตามองไปด้านหลัง ถึงจะมั่นใจว่าไม่มีใครตาย แต่ว่าก็ว่าเหอะครับ เขาว่าผีที่มาแสดงตัวได้แม้แต่ตอนกลางวันพระอาทิตย์แจ้งจางปางขนาดนี้ความเฮี้ยนต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ  ไอ้พี่อ๋องก็แสนจะรู้งานขยับตัวช่วยจนผมเปลี่ยนมานั่งซ้อนอยู่ด้านหน้ามันครึ่งค่อนตัวสำเร็จจนได้

“พี่อ๋อง สวดบทยันทุนเป็นมะ?” ผมกระซิบกระซาบถามไอ้คนข้างๆไป ไม่ได้ครับ พูดดังเดี๋ยวคุณผีได้ยินแล้วรู้ทันล่ะแย่เลย ไอ้นี่ก็รับมุขก้มมาถามกลับซะชิดริมหูเชียว

“บทอะไรนะครับ?”

น้อง! ไปหาของเป็นเพื่อนพี่หน่อย”

        โฮะ ตกใจหมดเลย  กำลังจะบอกไอ้พี่อ๋องเรื่องบทสวดไล่ผีอยู่เชียวพี่ผึ้งดันเรียกขึ้นมาซะได้ แถมไม่เรียกเปล่าด้วยสิ  พี่หนูผึ้งคนงามของผมยังลุกจากเบาะหนานุ่มฝั่งตรงข้ามมาฉุดผมให้ลุกยืนพร้อมคว้าไม้ค้ำมายัดใส่มือทันทีเลยด้วย

“ไปไหน ยังตกลงเรื่องชื่อร้านไม่ได้เลย”

“มาเหอะน่า เร็ว!”

“อะไรพี่ผึ้ง ไหนว่าจะหาของ......พี่ผึ้งจะมาหาอะไรในสวนแบบนี้?  อย่าบอกนะว่าแอบมาฝังสมบัติไว้ไม่บอกน้อง ฮ่าๆๆๆๆ”

“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยเจ้าตัวดี  นั่งลงแล้วเล่ามาเดี๋ยวนี้”

        พี่หนูผึ้งกดผมให้นั่งลงที่แคร่ประจำตำแหน่งที่พี่อ๋องมันทำให้ตัวนั้นแหละครับ  ว่าแต่....ผมควรจะเล่าเรื่องอะไรหว่า?  พี่ผึ้งสิที่ควรจะเป็นฝ่ายเล่า  ก็ตัวเองเป็นคนเห็นคุณผีเองนี่ ไม่ใช่น้องตัวต่อสักหน่อย

“อย่ามาทำหน้าเหลอใส่พี่นะ เมื่อกี้นี้น้องทำอะไรรู้ตัวรึเปล่า?”

“ทำอะไร? น้องก็แค่จะบอกให้พี่อ๋องมันสวดมนต์....”

      ใช่ๆ น้องตัวต่อยังไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ทำไมพี่ผึ้งต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดขนาดนี้หว่า?  เดี๋ยวแก่เร็วแล้วพี่โชคแอบไปมีอิหนูไม่รู้ด้วยนะเว้ยครับ


“ไม่ใช่สิ  พี่หมายถึงก่อนหน้านั้น  น้องไปกัดอ๋องอย่างนั้นได้ยังไง  ทำอะไรแบบนั้นต่อหน้าแม่ได้เหรอ?  ไหนบอกว่าแม่เป็นโรคหัวใจ ทำอย่างนี้เดี๋ยวถ้าแม่ตกใจจนไม่สบายไปจะทำยังไง?”

“ก๊ากกกกกก  พี่ผึ้ง พี่ผึ้งคิดอะไรไปขนาดไหนแล้วเนี่ย.....แม่ก็เห็นบ่อยๆ  ไม่เห็นจะว่าอะไรสักที”


“มันก็จริงที่บ้านเรารับเรื่องแบบนี้ได้ เพราะพี่ฟ้ากับตัวป่วนก็เป็นแบบนี้ไปคู่หนึ่งแล้ว  แต่ไม่ได้อยู่แค่สองคนในที่รโหฐานน้องก็น่าจะระวังบ้าง....”

“พอเลยพี่ผึ้ง  เดี๋ยวน้องก็จะตัดจบแล้ว มาถึงองก์สุดท้ายแล้วนี่ ฉากก็เซตเรียบร้อยแล้วด้วย”

        ใช่แล้วครับ ละครในส่วนที่มีบทของตัวร้ายอย่างผมมาถึงองก์สุดท้ายแล้ว องก์ที่ชื่อว่า ‘ถีบหัวส่ง’  ผมตั้งใจจะใช้ร้านของเราเป็นฉาก  มีตัวละครหลักเข้าฉากแค่สองคนคือผมกับไอ้พระเอก

       บรรยากาศเย็นย่ำหลังเราตกแต่งร้านจัดหนังสือใส่ตู้เล่มสุดท้ายเรียบร้อย  แขวนป้ายชื่อร้านเสร็จสมบูรณ์  ผมที่ยืนอยู่ที่ระเบียงหน้าร้านพิงกับรั้วไม้สีขาวที่สูงระดับเอวก็ทอดสายตาเจ้าเล่ห์มองลงไปที่ไอ้พี่อ๋องซึ่งยืนอยู่ที่พื้นถนนโรยกรวดละเอียดที่มีหินกาบแทรกไว้อย่างไม่เป็นระเบียบเพื่อให้เหยียบเดินหน้าร้าน  ระดับต่ำลงไปสองขั้นบันได

       แววตาเจ้าเล่ห์ที่เปิดเผยของคนรักเจ้าเสน่ห์ทำให้นาย อ.  รู้สึกสะกิดใจอย่างประหลาด  และเมื่อส่งยิ้มหวานตาตี่มาให้เหมือนเคย แทนที่นาย น. จะยิ้มตอบไป นาย น. กลับยกมุมปากขึ้นน้อยๆ แล้วส่งเสียงไปว่า

‘หมดหน้าที่แล้วก็กลับไปสิ  แล้วไม่ต้องพาหน้าลิงๆมาให้ฉันเห็นอีกนะ’

‘อะ อะไรนะครับ  คุณพูดอะไรผมไม่เข้าใจ’

‘ก็โง่แบบนี้ไง  เข้าใจอะไรยากแบบนี้ไง  คุณถึงได้ถูกหลอกใช้.....ผมจะย้ำชัดๆอีกครั้งนะ  ตั้งใจฟังแล้วก็ทำตามด้วย  ต่อไปนี้ผมไม่ต้องการให้คุณกลับมาที่นี่อีก  ผมเบื่อหน้าคุณเต็มทนแล้ว เชิญ!’
 


“น้องๆ นี่! พูดอะไร? ตัดจบอะไรของน้อง?  เพ้อตลอดนะเราน่ะ จะเป็นเจ้าของกิจการแล้วนะ โตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ออกมาอยู่ในโลกจริงๆได้แล้วนะน้อง ตอนนี้นอกจากร้านน้องยังมีหน้าที่ต้องดูแลแม่ด้วย....”

“โอ๊ยๆๆ พอก่อนพี่ผึ้ง จะมาตีน้องทำไมเนี่ย  ก็ที่น้องเคยโทรไปเล่าไง ว่ากำลังเล่นละครหลอกใช้ไอ้พี่อ๋องหลานพี่อยู่  เนี่ย น้องก็กะว่าร้านเสร็จเรียบร้อยละครก็จะมาถึงองก์สุดท้าย  เดี๋ยวน้องจะเล่นบทจบไล่มันไปห่างๆแล้วล่ะ”

“เฮ้อ.....พี่ไม่ได้ลืมเรื่องที่น้องเล่าหรอกนะ  แต่พอมาเห็นน้องใกล้ชิดกับอ๋องแบบนั้นแล้วพี่รู้สึกได้ว่า  ระหว่างเธอสองคนไม่ใช่แค่ละคร.....น้อง ถ้ารักเขาไปแล้วจริงๆก็อย่าหลอกตัวเอง”



butajang

  • บุคคลทั่วไป
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พี่ผึ้ง คิดได้ไงเนี่ย  อย่างน้องเนี่ยนะจะรักไอ้พี่อ๋องมัน  สเป็คท์น้องมันต้องตัวเล็กๆนิ่มๆ หน้าหวานๆ  ยิ่งแก้มป่องมีลักยิ้มนะ เห็นทีไรใจจะละลาย  แล้วดูไอ้พี่อ๋องดิ มันตรงข้ามไปซะทุกอย่าง ตัวโตอย่างกับกอริลลา แล้วหน้ามันนะตรงข้ามกับคำว่าหวานอะ  มีเคราอี๋ๆอีก  แหวะ แบบนี้น้องจะไปรักมันได้ยังไงก๊าน....”

“น้อง ชู่วววว”

“ทำไมเหรอพี่ผึ้ง?”

         จู่ๆพี่ผึ้งก็ยกนิ้วแตะปากห้ามส่งเสียง เฮ่ย......ไม่ใช่ว่าเห็นอะไรแปลกๆอีกนะ  บ้านเราไม่เคยมีผีนะเว้ย  เอ๊ะ...หรือผีชาวเขาขึ้นรถตามมาจากที่ที่พี่ผมไปฮันนีมูนรอบที่สอง!  คือพี่โชคป๋าสุดๆอะครับ เพิ่งแต่งงานกันยังไม่ครบสามเดือนดีเลย พาพี่ผึ้งไปฮันนีมูนรอบสองมาอีกแล้ว  เห็นพี่แกบอกว่าเปลี่ยนบรรยากาศบ่อยๆ เผื่อจะได้มีหลานให้คุณนายผ่องพรรณได้ทันใช้

“พี่ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินมา”

“ฮื้อออออออ พี่ผึ้งอะ ชอบแกล้ง รู้อยู่ว่าน้องกลัว”

         เวรแล้วไง จากตรงโน้นเห็นเป็นภาพ  คราวนี้มาเป็นเสียงเรอะ  สาธุนะโมตัสสะ พ่อหินแม่ผ่องช่วยคุ้มครองลูกหมูน้อยๆด้วย

“เอ๊ะ น้องนี่! อย่ามาทำเป็นเล่นสิ  พี่ได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดิน ไม่ใช่เสียงอะไรแปลกๆแบบที่เรากลัวจนตาขาวหรอกน่า  นั่งอยู่นี่ไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่เดินไปดูเอง” 

“ไม่เอา น้องไปด้วย.......เกิดน้องอยู่คนเดียวแล้วมีคุณเขาโผล่มาน้องจะทำไงล่ะ บรึ๋ย”

         เราสองคนพี่น้องเดินไปเรื่อยๆ ผ่านประตูหลังครัวเก่าลอดผ่านใต้ถุนเรือน จนกระทั่งมาถึงด้านในร้านที่เมื่อกี้นั่งประชุมกันครบองค์  ระหว่างทางไม่เจออะไรแปลกๆสักนิด  จนมารู้สึกตงิดใจแปลกๆ เอาก็ตอนเห็นคนนั่งจิบชาสบายใจเหลือแค่สองคนนี่แหละ

“แม่ พี่อ๋องล่ะ?”

“กลับไปแล้ว เมื่อกี้นี้เอง พี่เขาไม่ได้บอกน้องเหรอลูก?”

“แหม.....จะบอกได้ไง ก็น้องไปหลังบ้านกับพี่ผึ้ง จิ๊! พี่อ๋องแย่จริงๆ จะกลับบ้านทำไมไม่บอกกันก่อน เดี๋ยวคอยดูนะ พรุ่งนี้มาน้องจะงอนให้”

“อะไร น้องจะไปงอนพี่เขาเรื่องอะไร  ก็เห็นว่ามีโทรศัพท์เรื่องงานเข้ามาเลยบอกว่าต้องรีบกลับ พี่เขาลาแม่กับพ่อโชคแล้วก็บอกจะไปหาน้องนี่ แม่ก็เห็นว่าเดินออกด้านหลังนะ ไม่เจอกันอย่างนี้คงสวนทางกัน....น้องก็ขี้งอนไม่เข้าเรื่อง”

“......พี่อ๋อง เดินไปหาน้องเหรอ.....ไปนานรึยัง?”

         ทำไงดีล่ะครับ น้องตัวต่อกลัวคำตอบจังเลย  ถ้าพี่อ๋องมันไปจริง  แล้วก็ได้ยินสิ่งที่น้องพูดกับพี่ผึ้ง  ถ้าเป็นอย่างนั้น....พี่อ๋องมันจะเสียใจรึเปล่า  ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

“ก็สักพักน่ะน้อง สักสิบนาทีได้มั้ง  แต่พี่เพิ่งได้ยินเสียงรถออกจากบ้านไปเมื่อกี้นี้เองนะ........ตกลงหนูผึ้งไปหาของเจอมั้ย  อีกเดี๋ยวเราก็กลับกันบ้างดีกว่า  พี่แก่แล้วไม่อยากขับรถมืดๆ”

        พี่เขยของผมตอบแล้วก็หันไปคุยกับพี่ผึ้งที่ยังยืนเกาะพนักโซฟาเป็นเพื่อนผมต่อเลย

        ทำยังไงดีล่ะครับ  ถ้าได้ยินว่าน้องตัวต่อตั้งใจหลอกตั้งแต่ต้นพี่อ๋องต้องโกรธมากแน่ๆ  แล้วก็คงจะไม่มาที่นี่อีกแล้ว  ผมควรจะดีใจใช่มั้ยครับ?  ก็ผมต้องการแบบนั้นอยู่แล้ว  ที่รู้สึกแปลกๆเหมือนหัวใจมันโหวงๆตอนนี้ ก็แค่เพราะมันผิดแผน  ไม่ได้ทำตามบทที่วางไว้เท่านั้นเอง  ต้องเป็นเพราะแบบนั้นแน่ๆเลยนะครับ

“พี่ผึ้ง”

“น้อง! เป็นอะไร นั่งก่อน เวียนหัวรึเปล่า?”

       พี่ผึ้งที่เพิ่งเดินกลับไปนั่งที่เดิมพุ่งเข้ามาประคองผมเอาไว้ แล้วพยุงผมให้ลงนั่ง  ผมไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร แก่ก็ยังไม่แก่ ทำไมรู้สึกจู่ๆฟ้ามันก็มืดได้  สงสัยจะติดอาการวัยทองแบบเลือดจะไปลมจะมามาจากแม่นะครับ ฮ่าๆๆ

“น้องเป็นอะไรลูก”

“น้อง......แม่ พี่ผึ้ง น้อง....น้องจะหาพี่อ๋อง” 


~~~~~~♥♥~~~~~~

    สวัสดีค่ะ วันนี้ขอเเอบย่องมาเงียบๆนะคะ เเอบเห็นมีคนมานอนรอ เหอๆๆ ยินดีต้อนรับลูกค้าประจำ ลูกค้าใหม่เเละขาจรที่เราอยากรู้จักท่านเเต่ท่านไม่อยากรุ้จักเรา ฮี่ฮี่ฮี่ ร้านตอนนี้  :monkeysad:  สงสารน้อง (หรือสมน้ำหน้าคะ) ดราม่ากำลังมาเลย ผ้าที่บอกให้เตรียมได้ใช้ไม๊คะ เก็บไว้นะคะ ยังไม่ต้องทิ้งรู้เเล้วใช่ไม๊คะ น้ำอะไร  เหอๆๆๆ  มีข่าวจะเเจ้งค่ะ "ร้านเติมรักเเละน้องตัวต่อ ไกล้จะจบเเล้วนะคะ" โดยหลังจากจบ จะมี ฟิคร้านเติมรัก มาให้อ่านอีก 2 ตอนค่ะ พร้อมทั้ง โดจินข้อต่อจากจันทน์กะพ้อ (อันนี้ต้องรอ ยืนยันค่ะ) เเละ ตอนพิเศษ หึหึ อยากได้ยังไง เเบบไหนเมนท์ทิ้งเอาไว้นะคะ เดี๋ยวจันทน์กะพ้อเค้าจะจัดให้ค่ะ ทุกเสียงของคุณลูกค้าเรารับทราบตลอดนะคะ ไม่พลาดทุกสิ่งอย่างที่ใ้ห้ทำค่ะ

    เจอกันตอนหน้านะคะ เเละเป็นกำลังใจให้น้องด้วยนะคะ กระซิก กระซิก

คำถามตอนหน้า "ขนมนี้มีสองชั้น...รสหวานมันเเต่กินเเล้วเเห้ว"


♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥



โจ๊กกุ้ง

  • บุคคลทั่วไป
 :o12: ขอบคุณค่ะที่บอกให้เตรียมผ้า ได้ใช้ซับน้ำตาเลยนิ  ใกล้จะจบแล้วเหรอคะ ยังไม่อยากให้จบเลย
สงสารน้องตัวต่อจัง :monkeysad:

ออฟไลน์ Heladasless

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 139
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
น้องตัวต่อปากไม่ตรงกับใจนะสงสารทั้งน้องทั้งพี่อ๋่อง :m15:

kong_cup

  • บุคคลทั่วไป
พี่อ๋องงอลได้แต่อย่างอลนานนะ เดี๋ยวน้องตัวต่อขาดใจตายพอดี555+

ปล.ตอนนี้มันเศร้า แต่ทำไมเรายิ้มออกอ่ะ ไม่เครียดเลย น้องตัวต่อน่ารักมากมาย555+

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
งานเข้าแล้ว :laugh:
คนตัวโตแต่ใจน้อย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-05-2011 02:57:36 โดย Horizon »

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
งานเข้าเเล้วไง ละน้องจ๋า   พูดอะไรไป  ไปง้อพี่อ๋อง นะบัดนาว  ให้ไวๆๆ  อย่าช้าๆ  

สู้ๆๆ   พี่อ๋องจ๋าาาาา  อย่างอลเเล้วหนีไปใหนไกลละ อยุ่เเถวๆนั้นเเหละเดี่ยวน้องหาไม่เจอ

ออฟไลน์ silverspoon

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +275/-12
สงสารพี่อ๋อง  :o12:

น้องตัวต่อใจร้าย  :serius2:

ออฟไลน์ aft22423

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
น้องจะหาพี่อ๋อง อร๊ายทำไม่รู้สึกว่าน้องจะแบ๊วขึ้นทุกวันนะเรา ง่ากำลังมันสฺค่ะมาต่อด่วนๆ น้องจะทำยังไงล่ะทีนี้ ผิดบทนะเนี่ยนะ

ออฟไลน์ aorpp

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1274
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +250/-3
แอบหนีคุณแฟนมานั่งอ่าน
อ่านทันตอนตีสี่ครึ่ง กรี๊ดดดด พรุ่งนี้แพนด้าเรียกแม่แน่นอน
แต่มันหยุดไม่ได้จริงๆ น้องตัวต่อมาล่อลวงขโมยหัวใจไป
ยิ่งตอนแรกเปิดฉากมา มีทั้งพี่ชมพู พี่ฟ้า ตัวป่วน นะ
โอ๊ยยยย แบบว่าเหมือนเจอเพื่อนสนิทที่คิดถึงเลยอ่ะค่ะ

ลุ้นตอนต่อไป พี่อ๋องอย่าใจแข็งกับน้องนางมารน้อยๆคนนี้เลยนะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด