มาต่อไว้ให้ก่อนนะครับ เดี๋ยวมันจะขาดตอน
และคงจะมาต่อให้อีกวันที่ 23 ยังงัยก็ขอกำลังใจกันหน่อยนะครับ
ปล.ใครแอบอ่านไม่เม้นท์ขอให้แฟนทิ้ง อิอิ (แรงไปป่าว)
//////////////////////////////////////////////////
อึ้งกิมกี่ หน้าซีดพอประมาณ จะยิ้มก็ไม่เต็มปาก กับคำทำนายของไอท่านหมอดู “มึงจะมีแฟนเป็นผู้ชาย” ไม่ได้เถียงมันหรอกครับก็รู้อยู่แก่ใจและหวังว่าคงเป็นอย่างนั้น แต่ที่อึ้งเนี้ยะเพราะไม่คิดว่ามันจะกล้าบอกตรงขนาดนี้ เห้อ คนที่นั่งข้างๆ ก็มองหน้าผมกันอย่างพร้อมเพียง เหมือนจะคาดคั้นอะไรสักอย่าง แต่ที่จริงผมก็ไม่เคยปิดบังอะไรใครจะรู้หรือจะดูออกก็ช่าง แต่ผมแค่กลัวว่าเพื่อน ๆ ผมจะรังเกียดมากกว่า
“นั้นไง....ว่าแล้ว”
จึ้ยส์ ไอทักษ์ ทำผมตกอกตกใจ มองหน้ามันเจื่อน ๆ
“ ป๋าจะเอา น้องอั้มหรือจะเอาน้องพลอยหล่ะ 5555” มันพูดแบบติดตลกแล้วก็ขำกันใหญ่ ยกความดีให้มันไปที่ทำลายบรรยากาศหวิว ๆ ของผมได้
“ เออว่ะ เดี๋ยวกรูเอาหมดแหละ มึงด้วยไหมหล่ะ 55” พูดขำ ๆ ไปกะมัน แค่นั้น (แต่ได้ก็ดี ฟรีให้เบิ้ล กิ้ว ๆ )
เพื่อนกัน ๆ ล้อเล่นน๊า หมดเวลาพักแล้วครับได้เวลาทำงานช่วงบ่าย ผมก็ต้องเข้าประจำตำแหน่งเดิม แต่ต้องไปดูโมเดลแล้วก็เช็คสต็อกของในไลน์ก่อนว่าขาดเหลือเท่าไหร่ ไม่อยากเข้าไปแต่ต้องจำใจละครับและก็ต้องจำเป็นเดินผ่านจุดที่ไออั้มมันทำงานด้วย ผมก็ทำเป็นไม่มองมันเดินนับงานผ่านด้านหลังมันไปพยายามทำตัวลีบเล็กที่สุดกลัวมันเห็น แล้วก็เดินผ่านมันไปอย่างสบาย โล่งอกไปที
“ 58 59 60 “ ทั้งหมด 60 ตัวยังขาดอีก 48 ตัว แล้วผมก็ก้มหน้าจดบันทึกของผมไป พร้อมหันหลังกลับทางเดิมเพื่อนับสต็อกที่ไลน์อื่นต่อ
“ พี่พงษ์ขา “ เจ้ย......ผมเกือบจะร้องเสียงหลง เมื่อสะดุ้งตกใจกับคนที่ยืนขวางหน้าผมอยู่
“อะ อะ อะไร” ใจหายยิ่งกว่าตอนกลัวผีอีก ผมไม่รู้ว่ามันจะทีเล่นหรือทีจริง มันยืนกางแขนกางขาขวางทางผม ท่ามกลางสายตานับร้อยคู่ที่มองมา รอยยิ้มของมันเห็นแล้วก็เสิยว เอ้ยสยิว เอ้ย ไม่ ไม่ .....เห็นแล้วสยองทันที
“อั้มไม่ให้พี่พงษ์ไป” พูดแล้วมันก็จะเดินเข้ามา ใจสั่นครับไม่รู้ว่าผมจะกลัวอะไรกันนักหนา
“ อั้มไม่เล่นนะพี่จะรีบไปทำงาน” ไม่รีบหรอกครับแต่ผมอายมากกว่า คนมองกันเยอะจะด่ามัน ไอผมก็ด่าคนไม่เป็นซะด้วย เบี่ยงตัวจะเดินหลบ มันก็มาขวางอีก กลับไปกลับมาอยู่อย่างนั้น เห้อได้แต่ยืนนิ่ง ๆ ละเหี่ยใจกับมัน
“อั้มล้อเล่น พี่พงษ์ไปสิ ไปสิ ไปสิ” นั้นยิ่งทำให้ผมหวั่น มันเบี่ยงตัวมายืนด้านข้างทำตาเยิ้มเชียว ผมเลยต้องรีบเดินผ่านมันไป
“ป้าบ” :angry2:น้าน.......................ไว้ใจไม่ได้จริง ๆ ผมคิดไว้ไม่มีผิด มันจับตูดผมเต็ม ๆ ( ฮือ ๆ เค้าจะฟ้องแม่ )
ผมเดินผ่านมาแล้วหันกลับไปมองอีกครั้ง คราวนี้มันทำให้ผมอึ้งและตกใจมากขึ้น มันทำหน้าเศร้า ๆ ชวนน่าสงสาร................แต่ตอนนี้ผมอยากจะฆ่ามัน.....ที่มือมันนั่น.......นั่น มัน..... รูปผมตอนรับปริญญานี่ มันเอามาได้ไงอ่ะ ผมเก็บใส่อัลบั้มไว้ที่ห้องนี่ อยู่กับมันได้ไง...... โกรธครับ โกรธมากด้วย จากหน้าเศร้า ๆมันมีรอยยิ้มแหลมขึ้นมาที่มุมปาก...............................................อ้ากกกกก ............กรูจะฆ่าเมิง............เมิงตายยยยยยยย.............
เห้อ....ก็คงต้องทำใจละครับอยากได้ก็ให้มันไปส่วนมันจะได้มายังไงไอนันน่าจะรู้ดีที่สุดเอาไว้กลับห้องค่อยถามแล้วกัน ผมก็ได้แต่เดินหน้ายุ่ง ๆ กลับไปที่โต๊ะ ไม่นงไม่นับสต็อกมันแล้ว เดินไปก็ผ่านไอพี่ลม เหลือบตามองมันหน่อยนึงไอพี่นี่คงว่างจัดการงานไม่ทำแล้วก็เดินต่องุด ๆ
“ไง......” อะไร อ่ะไง
“ไปหยอกกับแฟนมาสิท่าสนุกสนานกันใหญ่” สนุกกะผีนะสิ ตาบอดรึไงหน้ากรูยังกะตูด
“อะไรใครไปหยอกแฟนที่ไหน พี่อย่ามามั่ว” ใครจะกล้าเอามันเป็นแฟนฟะ แค่มองก็สยองแล้ว (ไม่ใช่มันหน้าตาไม่ดีนะแต่การกระทำมันอ่ะน่าสยองเจรง ๆ )
“ ก็เห็นอยู่ จะปฏิเสธทำไมยอมรับมาเหอะ” เครียดกับไออั้มแล้วยังจะมาเครียดกับไอพี่นี่อีก เมิงจะมายุ่งอะไรกับกรูฟะเนี้ยะ ไม่สนใจแม่งแล้วเดินหนีดีกว่า
“อย่ามากวนจะไปทำงาน” น้าน ทางออกครับแต่ว่าทางที่เดินไปหน่ะ............ ห้องน้ำนะนั่น
ผมเดินหงุดหงิดเข้าห้องน้ำไป ไม่รู้ว่าเข้าไปทำอะไร กรูมาทำไรเนี้ยะ เอาว่ะล้างหน้าหน่อยก็ได้จัดการล้างหน้าตัวเองแล้วก็ส่องหล่ออีกนิดหน่อย อืม ทำหน้าเครียดไม่ดี ยิ้มแล้วกรูดูดี ยิ้มไว้ ยิ้มไว้........... ทำอารมณ์ดีเดินออกจากห้องน้ำจะกลับมาที่เดิมก็เจอพลอยยืนดักรอที่ข้างทาง
“พี่พงษ์ น้ำโค้ก” พลอยยื่นน้ำโค้กมาให้ผมกระป๋องหนึ่ง
“อืม ขอบใจนะ” มือไว้กว่าปากครับ (เฉพาะเรื่องกินน๊า)
“เป็นอะไรอ่ะทำหน้าเครียด ๆ” นั้นนะสิ เป็นอะไรอ่ะ เครียดตั้งแต่เช้าแล้วนี่ สรุปใจความสำคัญให้ตังเองได้ว่า -เป็นเกย์-
“ป่าวไม่มีไรมากหรอก คงเรื่องงานแหละ” มันก็มีส่วนนิ
“ยิ้มหน่อยสิจะได้น่ารักหน่อย” อ่ะอันนี่พูดถูกใจ เดี๋ยวแจกยิ้มให้อีกกระบุงโกย
ผมยิ้มให้พลอยอย่างน้อย ก็ทำให้ผมสบายใจขึ้น แล้วก็เดินยิ้มค้างไปที่โต๊ะงาน แต่ไอพี่ลมนี่นะสิมันยังไม่เลิกมองตามผมอีก มันเป็นบ้าป่าวว่ะ ช่างมันทำงานดีกว่า