[story]"เสน่ห์รักยาดอง"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"  (อ่าน 179336 ครั้ง)

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #300 เมื่อ09-11-2007 08:40:03 »



กล้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คะ

ที่ทำแบบนี้

งอน wachara แล้วนี้กว่า 

จะไม่เข้ามาอ่านสามวันเลย คอยดูดิ

งอนส์

three

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #301 เมื่อ09-11-2007 11:55:00 »

รอครับผม :a6:

ออฟไลน์ RN

  • Global Moderator
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3649
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1650/-14
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #302 เมื่อ09-11-2007 12:00:27 »

รออออออออออออออออออออออออออ :a11:

niph

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #303 เมื่อ09-11-2007 12:08:26 »

ยังอ่านอยู่นะ

wachara

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #304 เมื่อ09-11-2007 13:36:14 »

      มาแล้วครับ    สด ๆ   ใหม่    ๆ    :m4:   แต่ไม่โสด  (แซวตัวเอง)      :m29:

       ขอบคุณทุคนที่ตามอ่านนะครับ   


.................................................................

                    ไอพี่ลมพาผมขี่รถวนรอบสวนสาธารณะสักสองรอบได้มั้ง  มันก็คงไม่รู้ว่าจะไปไหนเหมือนกันแหละ   

                                    ไอพี่ลมไม่พูด


                                     ผมก็ไม่พูด   ไม่มีอะไรต้องคุย   

                                     สุดท้ายรถก็มาจอดที่ทาวเฮาส์ชั้นเดียว    มองเข้าไปข้างในเหมือนบ้านร้างไม่มีใครอยู่ 

 แล้วไอพี่ลมจะพาผมมาที่นี่ทำไม  คิดว่าคงไม่....................




                                    “เฮ้ย   มาได้ไง เข้ามาข้างในก่อน” พี่สอ ครับ  บ้านพี่สอนะเอง 


หากมีการรวมตัวกันตั้งแต่สองคนขึ้นไปอะไรจะตามมาคงไม่ต้องบอกหรอกครับ แต่วันนี้ผมไม่อยากเมา  ก็แค่พอจิบ ๆ 

ไอพี่ลมก็คอยแต่จะมองหน้าผม  ถ้าพี่สอเผลอเมื่อไหร่มันต้องหันมาจ้องหน้าผมตลอด   ผมละเซ็ง  มันอึดอัดนะทำอะไร

ไม่ค่อยถูก ตัดปัญหาซะโทรชวนพลอยออกมาเป็นเพื่อนคุย  ก็กะว่าจะมาเป็นไม้กันหมาแหละครับ   และอีกอย่างผม

อยากรู้เหมือนกันว่าไอพี่ลมมันคิดยังไงกันแน่  ไม่เห็นมันจะมีทีท่าอะไรเลย  ทำหน้าเฉย ๆ  ได้ใสซื่อมาก    หรือผมจะ

คิดไปเองไม่รู้  ก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้มันไม่ได้คิดอะไรเกินกว่าพี่น้อง

                                      “พลอยเหรอ    ทำไรอยู่”  ไอพี่ลมหันควับ

                             
                                       “ ออกมาหาพี่หน่อยสิที่บ้านพี่สอนะ” มันจ้องตาเขม็ง

                                      “เร็ว  ๆ  นะ  เดี๋ยวไปเที่ยวกัน”   มันทำหน้านิ่วคิ้วขมวด  เกาคางหย๋อย  ๆ

                                     ผมวางสายไปแล้วหันมามองหน้าพี่ลมเต็ม ๆ  หลังจากแอบชำเลืองด้วยหางตา    แม่ง  ผมว่า

คิ้วมันคงผูกกันเป็นโบว์ได้แล้วม้าง     แต่ซะใจครับ ไม่รู้มันอยู่ในอารมณ์ไหน    ไม่นานพลอยก็มาถึง ยังไม่ยอมลงจากร

ถ ดูพลอยมันเขิน ๆ ที่ผมนัดออกมาหา ผมเลยต้องเดินไปดึงแขนเข้ามานั่งด้วย ส่วนไอพี่ลมขอตัวเข้าห้องน้ำไปแล้ว   


                            เราตกลงจะไปเดินห้างกัน   แน่นอนว่าต้องเอารถไปแค่สองคัน  คันหนึ่งรถพลอย  อีกคันหนึ่งรถพี่ลม

สองคนนั่นนั่งคร่อมที่มอไซค์จอดคู่กันอยู่   เหลือผมกับพี่สอที่ต้องเลือกจะขึ้นคันไหน    คันหนึ่งผมติดรถมาด้วยเมื่อเช้า 

คันหนึ่งผมเป็นคนชวนออกมาเอง    เลือกยากครับไม่รู้จะขึ้นคันไหนดี (เหมือนจะเลือกคู่เลยวุ้ยชีวิต)   ผมยืนมองอยู่เป็น

นานจนทุกคนต้องมองมาที่ผม  แต่พี่สอก็ทำให้ผมไม่ต้องตัดสินใจอะไรแกเดินไปที่รถพลอยในตำแหน่งคนขับ     สุด

ท้ายผมต้องไปกับไอพี่ลม  แต่ไม่ใช่จะตัดสินอนาคตผมนะครับแค่เลือกนั่งรถเอง    ดูไอพี่ลมจะทำหน้ายิ้ม ๆ  ผิดกับ

พลอยที่ทำหน้างง   ๆ      ถึงห้างเราก็เดินหาซื้อของกัน  ผมเลือกที่จะแยกออกมาเดินคนเดียว  คิดอะไรเรื่อยเปื่อย  ได้

ของกินของใช้มาแค่นิดหน่อย กลับมาถึงห้องผมก็ไล่ไอพี่ลมกับทันทีไม่อยากให้มันอยู่ดูหน้านานเดี๋ยวหวั่นไหวเกินไป   

three

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #305 เมื่อ09-11-2007 14:09:12 »

 :amen:สู้ๆนะครับผม

wachara

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #306 เมื่อ09-11-2007 14:16:24 »

มาต่อให้อีกครับ

////////////////////////////////////////////////////////////////////

                       วันที่  1  สิงหาคม  

                          
                          
                                   “เอ้านี่  ใบสมัครงาน เอาไปกรอกซะ”  ไอพี่ลมยื่นให้ผมฉบับหนึ่งช่วงเบรก 10 นาที

                                   “สมัครงานอะไร”    กลัวเป็นใบสมัครลงปักษ์ใต้อ่ะ  

                                    “โรงงานกรูเขาเปิดรับสมัครพนักงานการตลาด”  กรูจบวิทย์ ฯ  เนี้ยะนะ

                                    “การตลาด.............   แล้วเขาจะรับเหรอจบมาไม่ตรงสายนี่”  ทำหน้ายุ่งเหมือนจะคิด

                                     “ก็ลองดูสิแค่แกะบอม (BOM ) เป็น  แล้วก็จัดรถส่งงานแค่นั้น”  งานบ้าไรจะง่ายขนาดนั้น

                                      “อืม  เดี๋ยวลองสมัครดู”   ผมแกะบอมได้เพราะต้องทำอยู่แล้วทุกวัน  คือจะดูว่าวันนี้จะผลิต

งานโมเดลอะไร จะต้องใช้อะไรประกอบบ้าง  ดูจำนวนแล้วก็แจงเป็นชิ้นส่วนประกอบออกมา  

                                          ผมกรอกใบสมัครและยื่นฝากพี่ลมกลับไป  ออ  ไอทักษ์ด้วยครับ  เราสมัครพร้อมกัน  ดูไอ

พี่ลมจะสนับสนุนผมเต็มที่ มันไปเล่าให้ที่โรงงานมันฟังว่าผมทำอย่างโน้น อย่างนี้ ได้    อีกอย่างไม่รู้มันไปไล่คนเก่าเค้า

ออกรึเปล่า    

                     วันที่   3  สิงหาคม


                                      “ฮัลโหลครับ...”   เสียงผู้หญิงโทรมาครับ
                                    
                                     “สวัสดีค่ะ  ใช่คุณ....................รึเปล่าค่ะ”
                              
                                     “ใช่ครับ”

                                     “โทรจากบริษัท.............นะค่ะวันนี้จะนัดสัมภาษณ์ งานตอนบ่ายโมงค่า”

                                      “วันนี้เลยเหรอครับ”

                                     “ใช่คะ  สะดวกไหมค่ะ”

                                      “ได้ครับ  บ่ายโมงนะครับ”

                                     “ออ  ฝากบอกเพื่อนมาพร้อมกันด้วยนะคะ”   หือ    รู้ด้วยเหรอว่าผมเป็นเพื่อนกับไอทักษ์  เอะชักจะยังไง

                                     “อ่ะ ครับ”     สรุปผมลากลับบ้านก่อนเที่ยงต้องไปเตรียมตัวสักหน่อย   ส่วนไอทักษ์หัวหน้ามัน

ไม่ให้ลาแต่มันจะตามมาทีหลัง   ผมเลยต้องเอารถพี่สอไปทีแรกพี่ลมจะให้ผมเอาของมันไปแต่ผมไม่เอาเกรงพี่แดง

เมียแก พักนี้เห็นมีทะเลาะกันบ่อย  กลัวว่าผมจะกลายเป็นชนวนให้
                                  
  
                               เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้า

      
                               กางเกงแสล็คสีดำ
                          
                      
                                ถุงเท้าสีขาว

      
                                รองเท้าหนังสีดำ

 
                                กระเป๋าเอกสารใบหนึ่ง

      
                                 อืม..........ดูเข้าชุดกันดี  

                          
                                หวีผมปะแป้งหน่อย    
                                
                    
                                  ส่องกระจก    อือ  ก็หล่อดีนี่  ถึงจะแบบบ้าน  ๆ  ก็เหอะ

                                  
  

                                 หมุนตัวหน้ากระจก    “..........ห่าเอ้ย   ครูภูธรที่ไหนว่ะเนี้ยะ............”

                              
                          บ่ายโมงตรง ผมก้าวเข้าไปในออฟฟิต  แอร์เย็นฉ่ำสบาย  มีคนทำงานแค่ไม่กี่คน  มองเก้าอี้แล้วมันน่า

นั่งจริง  ๆ   อย่างนี่แหละที่ผมอยากทำงาน    แล้วฝ่ายบุคคลก็เรียกผมเข้าไปสัมภาษณ์   กับคนเกาหลี (โรงงานเกาหลี

ครับ)  ก็ถามโน้น  นี้   นั่น  นู้น  ไปเรื่อย    ออกจากห้องสัมภาษณ์  เห็นไอทักษ์นั่งรอที่หน้าป้อมยาม  แม่งคิดได้ไง เสื้อ

ยืดกางเกงยีนส์รองเท้าแตะมาสัมภาษณ์  แต่งตัวยังกะจะไปตลาดนัดเลยนะเมิง      





                      ผลสัมภาษณ์ออกมาว่า ผมจะได้เริ่มงานใหม่ในวัน จันทร์ที่  5    ซึ่งผมจะต้องยื่นใบลาออกวันนี้   ชีวิตผม

กำลังจะเริ่มต้นใหม่   ผมต้องมองหาที่พักใหม่   ที่ ๆ มันใกล้กว่าเดิม  นั้นหมายถึง  ผมต้องทำงานโรงงานเดียวกันกับ

ไอพี่ลม   ผมต้องย้ายไปอยู่ใกล้ ๆ มันเหรอ .............ไม่เป็นไรอนาคตข้างหน้าค่อยว่ากัน  มันยังไม่ได้เริ่มต้นอะไรเลย

นี่   แต่ก็ขอบคุณแหละที่มันยังพยายามช่วยหางานให้ผม      :m29:



three

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #307 เมื่อ09-11-2007 14:34:25 »

 :a5: :a5:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #308 เมื่อ09-11-2007 15:19:22 »

รู้สึกจะผูกพันกับพี่ลมมานะ

ถ่ายทอดออกมาได้อารมณ์ดี
 :m1: :m1: :m1: :m1:

ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #309 เมื่อ09-11-2007 15:49:17 »

แหะๆ ได้เข้าไปอยู่ใกล้ๆพี่ลม จะเกิดไรขึ้นป่ะเนี่ย

 :try2:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
« ตอบ #309 เมื่อ: 09-11-2007 15:49:17 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






giffyaof

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #310 เมื่อ09-11-2007 22:46:36 »

 :m3:ต้องเป็นแผนของพี่ลมแน่ๆเลย  แผนเผด็จศึก หุๆๆ

Pztor

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #311 เมื่อ10-11-2007 14:46:24 »

 :a3:

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #312 เมื่อ10-11-2007 20:43:38 »

พี่ลมมันมีเจ้าของแล้วนา

ลุ้นครับลุ้นๆๆๆ  ว่าใครจาได้หัวใจพงษ์ไป

three

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #313 เมื่อ12-11-2007 12:26:21 »

รออยู่นะครับพี่ :a14:

wachara

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #314 เมื่อ12-11-2007 13:09:51 »

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////


วันแรกของการทำงานที่ใหม่ตื่นเต้นค่อด ๆ เลยครับ ผมต้องเตรียมตัวตั้งแต่กลางคืน (เวอร์ไป ) เตรียมอะไรน๊า

   เตรียมไรดี   เตรียมอะไรบ้างว่ะ   เอาหนังสือเรียนไปด้วยไหม    ชีตหล่ะ    สมุดจด  ปากกา ดินสอ  ยางลบ   

.........อ่ะย้อเย่น.......




วันแรกการทำงาน  ก็ทุลักทุเลดีครับ  เหมือนเป็นการฝึกงานเลย  ก็ได้ไอพี่ลมแหละครับคอยบอกว่าตำแหน่งนี้เค้าทำ

อะไรกันมั้ง เอ้ย   สิ่งที่เรียนมาไม่มีประโยชน์เลยจริง ๆ ปรกติมันต้องอยู่ประจำที่โรงงานเก่าผมนี่นา

แล้วนี่มันกลับมาทำไมกับรถส่งสินค้า ทุกรอบเลย

นั้นไงมันมาคอยแวะเวียน ส่องที่กระจก   

มองเสร็จไอพี่ลมมันก็ออกไปกับรถอีก

“เที่ยงแล้วไปกินข้าวกันพี่พงษ์”   น้องผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในออฟฟิตชวน

“ครับ  เดี๋ยวไป”   ว่าแต่ว่า ผมจะไปกินที่ไหน  ไม่เห็นมีโรงอาหารเลย

พนักงานคนอื่นก็เห็นขี่รถออกนอกโรงงานหมด

ผมก็งงสิครับไม่รู้ว่าจะมีร้านข้าวที่ไหนมั้ง  แมร่งตอนมาก็ไม่ได้มองไว้ด้วยสิ

“เมิงจะไปยัง” ...ผีหลอก.........ไอพี่ลมมันขับมอไซค์มาจอดข้างหน้าผม

“มาได้ไง”   อยากถามมากกว่าอยากตอบ

“กรูก็ขับรถกลับมาไง แล้วเมิงจะไปกินข้าวยัง”  ผมก็ได้แต่เกาหัวแล้วก้าวขึ้นรถมัน

ก็ดีเหมือนกัน ผมยังไม่รู้จักใคร ให้มันพาทัวร์พื้นที่หน่อยจะได้ไม่ต้องอด

แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้หรอกว่ามันกลับมาทำไม แต่ช่างมัน ตอนนี้หิว

ไอพี่ลมจอดรถที่ร้านตามสั่งข้างถนน   

“ เส้นเล็กเนื้อ สองป้า”  น้านมันสั่งแล้วทีเดียวสองชาม  กินจุนะเมิง

“ผมเอา.............” 

“กรูสั่งให้แล้วไม่ต้อง”   ผมกำลังจะบอกว่าเอาเหมือนมันนั่นแหละ
 
ไอพี่ลมบริการดีครับ  ตักน้ำตักท่า ให้เพียบพร้อม  แล้วก๋วยเตี๋ยวก็มา

“โห  ได้เยอะจัง”  ผมจ้องชามตรงหน้า

“เออ  ไดเยอะมึงก็กินให้หมด  ตัวยิ่งกระเปี๊ยกอยู่”  ไรวะตัวกระเปี๊ยก  ยุ่งไรกับตัวกรูเนี้ยะ
 
 “กินปาย........มองหน้ากรูอีก” เออ   ถ้วยกรูขาดหวานหว่ะ จะตักน้ำตาลจากตาเมิงหน่ะ  แม่ง ตาหวานค่อด

 “เอ๋า....มาจ้องถ้วยกรูทำไม”  ผมเปลี่ยนจากจ้องหน้ามาจ้องที่ถ้วยมันแทนครับ

“........................”  มันเลิกคิ้วขึ้นแล้วจ้องผมแทน

“อือ  เอาไป  มึงชอบกินไม่ใช่เหรอ”  มันใช้ช้อนตักลูกชิ้นมาให้ผมสองลูก

“....ขอบใจ   อีกลูกได้ม่ะ”   ผมยิ้มให้ไอพี่ลมก่อนจะเอื้อมมือไปที่ชามของมัน

“พอแล้ว   ให้กรูกินมั้งดิ”   มันยกชามมันหนีก่อนะมองค้อนมา

“ล้อเล่น.....โหย  เอาเนื้อไป  ไม่ชอบกิน”  ผมตักเนื้อให้เป็นการลูกกับลูกชิ้นครับ   เดี๋ยวจะหาว่าผมเอาเปรียบ
 

 จะว่าไปร้านนี้ก็อร่อยใช้ได้เลยครับถึงว่าคนเยอะขนาดนี้   เราสองคนทำลายหลักฐานตรงหน้าให้เห็นแค่ไก่สองตัวที่นอนแอ้งแม้งติดก้นชาม

 “วันนี้ทำไมพี่กลับมาโรงงาน”   ผมมองหน้าอย่างจริงจัง

 “ .......”  มันเหลือบมองแล้วก็เงียบ

“ถามจริง”   

“งานเสร็จกรูก็กลับดิ  จะได้เช็คงานขึ้นรถด้วยเลย”  ผมว่ามันโกหกครับ  งานที่นู้นมันต้องเช็คจำนวนแล้วต้องรอดูว่าจะมีปัญหาไหมแล้วงานจะเสร็จได้ไง  ( ปรกติมันก็ว่างจัด มะใช่หรอ )

“จริง  ๆ”   

“เออน่า.........กรู  กรูก็กลัวว่าเมิงจะทำไรเปิ่น ๆ   ขายขี้หน้าคนฝากอีก”  แล้วมันก็เดินหลบไปจ่ายตังค์ป้าแก

-  ขอบจาย.....กรูเป็นคนเปิ่นขนาดนั้นเหรอหว่ะ -    แมร่งโกหกชัวร์ (กรูออกจะเริ่ด)

มันมาส่งผมที่โรงงาน ก่อนเข้างานบ่ายโมง   แล้วไอพี่ลมก็ขับรถออกไป 

ออ.....ลืมบอกครับ  มันบอกว่าเลิกงานแล้วอย่าเพิ่งกลับให้รอมันด้วย   แต่มันไม่บอกเหตุผลครับ

three

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #315 เมื่อ12-11-2007 13:16:04 »

 :m11:ดีใจจังแต่ติดอยู่ตรงที่พี่ลมมีลูกมีเมียแล้วนี้สิ :เฮ้อ:

niph

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #316 เมื่อ12-11-2007 13:33:48 »

 o12
ไอ้พี่ลมคิดไรอยู่ฟะ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #317 เมื่อ12-11-2007 14:09:37 »

รักคนมีเจ้าของ โย่วๆๆ
 :m3: :m3: :m3:

ANA

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #318 เมื่อ12-11-2007 14:17:38 »

 :เฮ้อ:  เฮ่อ..น่าอึดอัด  (ที่ไม่โสด)

Pztor

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #319 เมื่อ12-11-2007 17:02:34 »

 :a11:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
« ตอบ #319 เมื่อ: 12-11-2007 17:02:34 »





FOAM

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #320 เมื่อ12-11-2007 18:37:00 »

ชอบครับชอบ เรื่องนี้

รอตอนต่อไปครับ

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #321 เมื่อ12-11-2007 18:42:47 »

หลงรักคนมีเจ้าของ แอบมองอยู่ทุกวัน  :m27:  :m27:  :m27:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #322 เมื่อ12-11-2007 20:30:43 »



ท่าทางจะอึดอัดน่าดู

 :เฮ้อ: 

แต่พี่ลมก็น่ารักนะ  ดูแลดีจัง  ไมเราไม่มีอย่างนี้บ้างน้อ

ว่าแล้วก็เปลี่ยน ผ. ใหม่ดีกว่า เนอะ อิอิ

wachara

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #323 เมื่อ13-11-2007 16:51:51 »

//////////////////////////////////////////////////////////////////

งานบ่ายโมงเริ่มแล้วครับ  จะว่าไปงานเอกสารที่ทำในออฟฟิสก็ไม่ได้ยากเท่าไหร่ ผมพยายามเคลียร์ให้เสร็จในช่วงเช้า

ก็เฉพาะที่คนเก่าเขาสอนแระครับ (แค่อย่างเดียวโว้ย อันอื่นยังไม่ให้ทำ  555+ )  ง่าย ๆ สบาย ๆ  งั้นเอาเป็นว่าช่วงบ่าย

นี้ผมต้องออกภาคสนามดีกว่า  ไปเดินดูทำความรู้จักคนในสังกัดสักหน่อย    เหอ  ๆ   เจรง  ๆ  แล้วอยากไปโชว์ตัวอ่ะ   

ว่าแล้วก็ไปกันเลย............

ผมเดินเข้าแผนกประกอบชิ้นส่วนคอมฯ  ซึ่งห่างจากออฟฟิตนิดหน่อย  ส่วนใหญ่พนักงานประกอบจะเป็นผู้หญิงครับมี

อยู่ ห้าถึงหกคน

-  ทำไมมีแต่คนแก่ ๆ  ว่ะ -  สงสัยไลน์นี้จะเป็นงานสงคมสงเคราะห์คนชรา  เอิ้กส์  ๆ (“ไม่แก่มั้งรู้ไป”  ใครพูดฟะ)

ผมยิ้มทักทายรวดทีเดียวให้คุณยายทั้งหลาย ใครเห็นก็รับเอา  ใครไม่เห็นถือว่าเป็นกรรม (บุญอย่างยิ่ง)  แล้วก็เดินต่อ

เข้าแผนกเครื่องจักร  ที่เป็นบริเวณปั้ม ขึ้นรูปเหล็ก มีหลายคนทั้งหมดเป็นผู้ชายครับ  หุ่นบึกบึน มอมแมม   และหน้า

โหดเหี้ยม

-   เหอ  น่ากลัว  ๆ  ไม่ไหว  ยังกะโจรใต้มาเอง -  จะยิ้มให้ก็กะไรอยู่  เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมสะเหร่อ  เดินหนีต่อ

ไปเกือบสุดพื้นที่โรงงานด้านหลัง    ไมหว่ะแผนกที่ผมต้องดูแลมันอยู่ที่ไหนเนี้ยะ  สุดทางแล้วนะเฟ้ย

ไอพวกพนักงานทั้งหลายจะมามองกรูทำไมนักนา  กะอิแค่กรูเดินหลงทางนี่ น่ามองนักรึงาย.... ไม่ได้หรอกครับ

ต้องฟร์อมไว้ก่อน  โชคดีที่ห้องน้ำอยู่เกือบหลังสุดเหมือนกัน   เลยต้องแว้บ...........

“เอาว่ะ ตั้งต้นใหม่ตรงนี้แหละ”  แล้วผมก็เดินย้อนกลับทางเดิมครับ   ผ่านกลุ่มโจรใต้นี้ต้องเดินก้มหน้ามองปลายเท้าตัว

เองไป แต่พอผ่านกลุ่มคุณยายต้องระวังครับเดี๋ยวน้ำหมากกระเด็น  ( ล้อเล่น )  สุดท้ายกลับมานั่งแกร่วในออฟฟิสอีกครั้ง

   เอาไงดีหว่า  จะไปแผนกสต็อก กับแผนกจัดส่งอย่างไร    จะให้ไอพี่ลมพาไปมันก็ไม่อยู่ที่โรงงานซะนี่  ถ้ามันอยู่ก็คงจะ

ดีเนาะ

-   .........นี่ผมคิดถึงมันทำไม  มันไม่อยู่ผมก็ไปเองได้นิ............-

-   ..........ก็แค่มันไม่อยู่.......ก็แค่รู้สึกโวงเวง .........เท่านั้น..-


     
                                           “  พี่ครับ....มาเอาใบส่งของครับ”


                                          “คะ   คะ   ครับ”   ไอนี่มันเป็นใคร   ตัวเล็ก ๆ น่ารัก   ทำผมทรงตูดเป็ดยืนยิ้มแฉ่งอยู่นี่     

ดูมันอายุคงสัก 20 ต้น ๆ  ผิวออกคล้ำ หน้าอก ล้ำ ๆ 

                                             “พี่ครับ” 

                                             “ออ ครับ รอแป้บ” ผมหยุดสำรวจตัวมันแล้วหันรีหันขวาง หาใบส่งของยื่นให้  มันยิ้มรับ

แล้วเปอดประตูออฟฟิสออกไป 
 
                                      “โป้ะเช่ะ”  ผมดีดนิ้วมือแล้ววิ่งตามมันออกไป ทิ้งให้พวกมนุษย์เงินเดือนทั้งหลายนั่งงงสงสัยว่าผมเป็นอะไร  จะเป็นอะไรหล่ะครับก็ต้องรีบวิ่งตามมันนะสิ   ไม่ได้คิดอย่างอื่นน๊าแค่จะไปแผนกสต็อกและจัดส่งอ่ะ

ครับ  จะว่าไปถามชื่อมันไว้หน่อยก็ดี   ไอ้ตอนที่ผมกำลังเดินตามมันอยู่นี่เจือกมีโทรศัพท์เข้ามาหาผม  เบอร์แปลก ๆ 

ไม่เคยเห็น

                                         “สวัสดีครับ” 

                                        “.......................”   


                          หลังรับสายเสร็จผมก็รีบวิ่งตามหลังไอเจ้านั้นไปทันที   รู้ว่าตอนนี้อะไร  ๆ  ก็ไม่สำคัญเท่าอนาคตของ

ผมแล้ว  ก็ทำไมละครับ คนที่โทรมาหนะโทรจากโรงงานเก่าผม  เขาเร่งจะเอางาน  ผมรู้ดีว่าถ้าผมส่งงานเข้าไม่ทัน

อะไรจะเกิดขึ้นไม่อยากคิด    ไปถึงผมก็เห็นพนักงานกำลังขึ้นของกันอยู่เลยต้องเข้าช่วย  แบกของขนของช่วยเขา  ไอ

เจ้าน่ารักนั้น เห็นผมไปช่วยแมร่งก็ยิ้มไม่หุบ  แต่กรูไม่มีอารมณ์เล่นนะโว้ย  คอยดูนะถ้าส่งงานไม่ทันกรูจะเล่นเมิง

ตั้งแต่วันแรกที่ทำงานนี่แหละ   ขึ้นเสร็จผมก็เร่งให้คนขับรีบไปทันที   

                              “บินเลยนะน้า”  นี่เป็นคำสั่งผมครับ   

                       ทำงานยังไม่ถึงวันเหงื่อโทรมเลย   พอมองหาไอเจ้านั้น  ก็ไม่เห็นมันแล้ว   พอรถอ้อมออกหน้าประตู   

มันก็ยิ้มโบกมือ บ๊าย  บาย  ส่งยิ้มอยู่หน้ารถ   เห้อ   กวนทีนนะเมิงไอ้ ......ไอ้.......ไอ้น่ารัก

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #324 เมื่อ13-11-2007 17:15:37 »

ไรหวา มาไม่ทันไร ก็แอบปันใจให้ชายอื่นหล่ะ
เด่วให้พี่ลมจับตีก้นเยย
 :m20: :m20: :m20:

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #325 เมื่อ13-11-2007 18:18:36 »

มีไอ้น่ารักอีกแระ  คนเรา

แล้วพี่ลมก้อแห้วอ่ะเด่ะ

niph

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #326 เมื่อ14-11-2007 11:47:04 »

 :m21:
พี่ลมรู้เข้าละ ตายยยยย  :m7:

three

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #327 เมื่อ14-11-2007 11:56:10 »

กรรมมาแป็บเดียวมีไอ้หน้ารักอีกคนและ :เฮ้อ:เดี้ยวโดนพี่ลมปล้ำหรอกครับ :m14:

Pztor

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #328 เมื่อ14-11-2007 12:19:45 »

 :m28:

wachara

  • บุคคลทั่วไป
Re: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"
«ตอบ #329 เมื่อ14-11-2007 17:40:18 »

ช่วงนี้มีเวลาว่างจะรีบเขียนให้จบครับ   รู้สึกว่ายิ่งเขียนยิ่งถดถอย :o11:  แต่ไม่อยากปล่อยค้าง ๆ คา ๆ   :undecided:

เอาเป็นว่าจะเร่งมือให้จบในเร็ววัน     ก่อนอื่นก็ขอบคุณทุกคนที่ยังอุตส่ามาอ่าน  และให้กำลังใจมาตลอด

ขอบคุณมากมายครับ o1


/////////////////////////////////////////////////////////////

               เหงื่อชุ่มเหงื่อชวยไปกับงานวันแรกได้แผลมานิดหน่อย     เห้อ  ๆ   อยู่ไหนผมก็ยังซุมซ่ามเหมือนเดิม

               ผมรีบขี่รถกลับจากโรงงานเพราะต้องเอารถไปคืนพี่สอที่โรงงานเก่า   จนรู้สึกเหมือนลืมอะไรบางอย่าง

 (โรคปลาทองกำเริบ)  แต่ไม่เป็นไรนึกไม่ออกก็ไม่ต้องนึกปวดหมอง   

             ผมกะไว้แล้วว่าสุดสัปดาห์นี้ผมจะซื้อรถมอไซค์ เดี๋ยวนี้ดาวน์น้อยผ่อนถูกมีมากมายแค่ดอกเบี้ยบานตะไทเอง   

ได้รถแล้วก็ต้องหาห้องเช่าใหม่เอาที่ใกล้ที่ทำงาน  จะได้ไม่ต้องขับรถไกล   

                    “ตื้ด    ตื้ด     ตื้ด...............” 

                     “โหล.........ครับ”

                     “เมิงอยู่ไหน”  เสียงปลายสายตะคอกจนต้องยกโทรศัพท์ออก

                     “อยู่ห้อง   แล้วนี่ใคร”  ใครไม่รู้พูดไม่เพราะด้วย

                      “ไอนี่.....เมิงจำกรูไม่ได้เหรอ....น่าน้อยใจหวะ” น้อยใจเอี้ยไร  ใครกรูยังไม่รู้เลย

                      “เอ้า    แล้วใครเล่า”  ผมลากเสียงยาว ๆ  แบบกรูรำคาญนะเฟ้ยยยยยยยยย

                      “กรูบอกเมิงรอกรูหน้าโรงงานไม่ใช่เหรอ”  เสียงมันโกรธน่าดูแหะ  ใครฟ่ะ

                      “..................”  รู้แล้วว่าเป็นใคร  ตายแน่

                      “ออ  พี่ลมเหรอ นึกว่าใคร  เปลี่ยนเบอร์ใหม่ก็ไม่บอก”   เฉไฉไปเดี๋ยวคงลืมเอง 

                     “เบอร์เก่ากรูโว้ย   แหกตาดูมั้งไม่ใช่ว่าใครโทรมาแมร่งไปรับหมด”  อ้าวไอนี่  พูดไรแปลก ๆ (แล้วใครโทรมา ผมถึงจะไม่ต้องรับสาย)

                     “โทษทีคร้าบบบบ   ถ้าเจอเบอร์นี้จะได้ไม่ต้องรับอีก”  ถ้ารู้เบอร์เมิงกรูไม่รับหรอก (มันไม่เคยให้เบอร์นิ )

                     “เมิงไม่ต้องประชดจะบอกกรูได้ยัง”  งง   

                     “บอกไร   ไม่เข้าใจ”

                      “ทำไมเมิงไม่รอกรู”  ออ   นึกว่ามันลืมแล้ว  จำดีนะเมิง

                      “ รีบเอารถไปคืนพี่สอครับ  แกเลิกงานห้าโมงสี่สิบห้า”  ผมไม่ได้ลืมนะ  แค่ไม่เคยจำ   

                      “เออ   แต่คราวหลังกรูบอกรอต้องรอ”  ทำไมกรูต้องเชื่อเมิงด้วย  เมิงไม่ได้เป็นอะไรกับกรูสักหน่อย
           
                    “เอ้ย......” 

                    “ตู้ด   ๆ   ๆ    ๆ”   ไม่ทันแล้วครับ  มันวางสายไปแล้ว


                  ไรวะ  ไอพี่ลมนี่ทำท่าแปลก ๆ  ขึ้นทุกวัน   จะมาอะไรผมนักหนา ลูกเมียตัวเองมี ไม่เห็นจะไปสนใจ..................

                   มีลูกมีเมียแล้วไม่เห็นไปสนใจงั้นเหรอ     ทำไมไม่สนใจเมียตัวเองนะ

                  รู้แค่เพียงว่าเริ่มทะเลาะกันบ่อย

                   มีข่าวมาเข้าหูทุกวัน                 

                     เรื่องอะไรนะ  อยากรู้จัง 

                     คงไม่เกี่ยวกับผมนะ     

                    ไม่อยากให้เกี่ยวด้วย

                     ต้องทำตัวออกห่าง   ไม่อยากรู้สึกดี ๆ เกิน พี่น้อง   :o11:

                    ต้องทำไงนะ   ทำไงพี่ลมถึงจะเลิกสนใจ   แต่แค่คิดว่าพี่ลมจะเลิกสนใจผมแค่นั้นทำไมมันเจ็บแปล้บ ๆ แบบนี้ไม่รู้

                    ผมไม่อยากเป็นแบบนี้หรอก    ต้องวางแผน      ใช่   ใช่แล้วครับ     ไอ้นั้นไง.......ไอ้น่ารักนั่นไงต้องช่วยผมได้แน่

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด