o22 อ่ะ โอะ โอ .. อึยส์...พิมพ์ผิดครับผม มาขอโทษอย่างสูงขอแก้ไขหน่อยนะครับ
“ เดี๋ยวน้อง ฝากบอกอั้มด้วยไอหนุ่มมันชอบนมรสช็อกโกแล็ตมันชอบสตอเบรี่”
"ไอ้หนุ่มมันไม่ชอบนมรสช็อกโกแล็ตมันชอบสตอเบรี่”
อ๊าย อาย.... :m23: :m23: :เฮ้อ:
วันนี้งานเยอะครับ แอบพิมพ์ได้นิดหน่อย
.......................................
เอก อี้ เอ้ก เอ้ก เสียงไอ้โต้งโก่งคอขันบนหลังคามุงหญ้าแฟกบอกให้รู้ว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว......บ้า ในเมืองอย่างนี้
จะมีไอ้โต้งที่ไหน ( มุขเสี่ยวจริง ๆ ) จะมาขันให้ได้ยินจะมีก็แต่ ที่มันนอนแอ้งแหม้งไม่มีขนอยู่ในตลาดสดนู้นแหละ
ผมลืมตาตื่นในเช้าวันต่อมาบิดตัวขี้เกียจหน่อยแล้วก็มองดูรอบ ห้อง เห้อ .....ทำไมมันแสนจะว่างเปล่าอย่างนี้หนอ เจอ
แต่ไอนันกำลังนั่งรีดผ้าอยู่
“ อ้าว ตื่นแล้วเหรอ รีบไปอาบน้ำสิสายแล้วนะ” ไอนันคงกลัวผมไปทำงานสายมั้ง ไม่มีทางหรอกคนขยันอย่างผม ( เหรอ )
“ อืม กี่โมงแล้วนี่” ผมยังงัวเงี่ยอยู่เลย แต่ก็ดันตัวเองลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว
“ เจ็ดโมงสิบนาทีแล้ว” เหรอ.. ตายละ...... นี่มันสายแล้วนี่โรงงานผมเข้างาน เจ็ดโมงครึ่ง หวาย ๆ จะไปทำงานทันรึป่าวอ่ะ
“ ง่า ..แล้วนันไม่ปลุกเรามั้งอ่ะ” มัวแต่ถามไม่รีบไปอีก
“ก็เห็นหลับสบายเลยไม่อยากปลุก” อืม ขอบใจมากเลยเพื่อนร้าก....ไปแว้ว
ต้องรีบสิครับ ผมใช้เวลาในห้องน้ำไม่ถึงห้านาที แค่อาบน้ำแปรงฟัน สระผมก็พอ อย่างอื่นไปทำที่โรงงาน เพราะรู้ ๆ
อยู่ถ้าผมไปสายแม้วินาทีเดียวก็หมายถึงเบี้ยขยันที่ผมเก็บสะสมมา ( ยังไม่ได้เลยซักเดือนต่างหาก ) ต้องอันตรธานหาย
ไป เออะ เออ ซวยแล้วสิ เสื้อผ้ายังไม่ได้รีดเลย...ฮือ ๆ ทำไมเป็นคนแบบนี้น่า
“ อ้าวนันยังไม่ไปอีกเหรอไม่ต้องรอเราก็ได้” เพื่อนผมยังไงก็เป็นเพื่อนที่น่ารักอยู่ดี
“ป่าว รอแตงมารับ” เพล้ง งง ง ง...หน้าแตก เลย อายจัง แหะ ๆ ( แตงหน่ะแฟนไอนันครับ )
“ไม่ไปทำงานเหรอนัน” คิ้วผมขมวดหากันเล็กน้อย แต่พองาม ( ตายล่ะ )
“ออ ลาออกตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว วันนี้จะไปสมัครงานที่ใหม่” ง่า..แล้วผมไม่เห็นรู้เรื่อง
เลยทำไมมันไม่เล่าให้ผมฟังมั้งเนี้ยะ ....ผมเป็นเพื่อนมันนะ ทำไม ๆ หรือมันไม่เห็นความสำคัญของผมแล้ว ....ฮือ
(หน้าเศร้าครับ )
“เราว่าจะบอกนายหลายวันแล้วหล่ะว่าจะลาออกแล้วหางานใหม่ เห็นนายยุ่ง ๆ เลยไม่อยากกวน”
อะ อึก จุกจัง จุกข้างหลังทะลุถึงหัวใจ (มั่วนิ่ม) ผมเองเหรอนี่ที่ไม่มีเวลาให้เพื่อนเลย เรื่องยุ่ง ๆ ของผมเหรอ ก็ห่วงแต่จะไป
กินเหล้านะสิ โหยทำไมเป็นคนดีแบบนี้เรา.....ดีแตกเลย
“น่าจะรออีกหน่อยนะ แค่อีกสองเดือนโบนัสก็ออกแล้ว” ออกทีก็หลายเงินนะครับ ถึงแม้ทำงานไม่นานก็เถอะ
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าได้งานที่อื่นเร็วก็อาจได้เหมือนกัน” อืม ก็จริงนะ ตายห่า ผม
ยังไม่ได้รีดผ้าเลยมัวแต่คุยแล้วก็วิ่งวุ่นเลยครับ มองดูเวลา อีกเจ็ดนาที....เสื้อ อยู่ไหน กางเกงล่ะไอนันคงดูออกว่าผมจะ
ทำอะไร
“ เรารีดไว้ให้แล้ว พับอยู่นั้น”โห สุดยอดเลยเพื่อน พูดแล้วไอนันก็หัวเราะคงจะขำกับท่าทางของผม
“ ขอบใจมากนัน เดี๋ยวให้จุ้บทีหนึ่ง” ล่อมันเล่นอ่ะครับ แต่ถ้ามันเอาจริงมีรึจะถอย 55
แต่งตัวเสร็จผมก็รีบวิ่งออกมาหน้าหอพัก แล้วก็เรียกมอไซค์รับจ้างโดยด่วน ไม่วายที่จะกำชับให้ไปเร็ว ๆ
“ พี่ส่งที่...............นะ ด่วนเลยพี่ ตายไม่เอาเรื่อง ( พี่นะไม่ใช่ผม อิอิ )
“ได้เลยน้อง เดี๋ยวพี่จัดห้าย” เอากะแกดิ แกก็เล่นด้วย
ไม่ถึงห้านาทีครับผมมาถึงหน้าโรงงาน เหลือบมองดูเวลา เหลืออีกหนึ่งนาทีจะถึงเวลาเจ็ดโมงครึ่ง แต่ป่านนี้ข้างใน
เขาคงจะเริ่มทำงานกันแล้ว ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็มาชิปบัตรทัน
“ เอ้ย ทำไมเวลาที่เครื่องมันเจ็ดโมงสามสิบเอ็ดแล้วอ่ะ” เวลาที่เครื่องเร็วกว่า
ของผมหนึ่งนาทีไม่ไหว ๆ เดี๋ยวต้องเปลี่ยนนาฬิกาเรือนใหม่เลย แหมเดินช้าอย่างนี้ไม่เก็บไว้หรอก.( ฉลาดมาก ล้ำ
เลิศ ๆ )
“เสียเบี้ยขยันจนได้” บ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าไปที่แผนกทำงานของ
ผม ก่อนถึงก็ผ่านหลายแผนกอยู่ ผมจะเอ่ยถึงแผนกที่จะมาเกี่ยวข้องกับผมในอนาคตแล้วกันนะครับ ทุกวันผมจะต้อง
เดินผ่านแผนกสต็อกเพื่อเข้าไปทำงานและเวลาที่ต้องเข้าห้องน้ำด้วย ซึ่งเป็นแผนกรับสินค้าจากบริษัทอื่น ๆที่จะต้องนำ
มาประกอบ เป็นไมโครเวฟ ( เคยบอกตอนต้น แล้ว ) บริเวณนี้ก็จะมีที่จอดรถส่งของหลายช่องทีเดียว และนอกจากจะมี
พนักงานที่โรงงานเดียวกับผมแล้วก็จะมีจากบริษัทอื่น ๆ ที่มาส่งของด้วยเดินกันขวักไขว่ ผมก็พอได้รู้จักบ้างเป็นบางคน
เพราะผมจะต้องมาติดต่อขอเบิกวัสดุที่นี่ และเพื่อนร่วมวงยาดองผมก็อยู่ที่นี่ด้วย
“ เอ้ย วรพงษ์ เจ้าคือมาเฮ็ดงานสวยแท้” เออ... คือ ไอทักษ์เพื่อนสนิทผมอีกคนนี้แหละครับมันทัก
ผมมาเป็นเสียงในฟิมล์ ครับ ผมจะพยายามแปลให้น่ะครับ ไม่รู้จะแปลถูกรึเปล่าก็พอฟังออกจากที่บ้านผมอ่ะครับญาติพี่
น้องเขาพูดกันทุกคน คิคิ ( ทอแหลจัง ) ออ ลืมบอกครับมันจะชอบเรียกผมว่า วรพงษ์มั้ง เฮียพงษ์มั้ง ( ไม่ใช่เจ๊กนะ
ดำขนาดนี้ ) และหนักสุดครับมันเรียกผม ป๋าพงษ์.....เห้อหนักใจกะมัน เด๋วก็เป็นป๋าให้จริง ๆ ซะนี่
“ เอ้ย วรพงษ์ ทำไมมาทำงานสายจังว่ะ” ประมาณนี้แหละ
“ ตื่นสายไปหน่อย” ก็จริงนี่
“ตอนเย็นไปกินเหล้ากันนะเว้ยเดี๋ยวพี่ ลม เลี้ยง” พี่ลมลี้ยงเหรออย่างงี้ก็กินฟรีอ่ะดิ
“ได้ ๆ ตอนเย็นรอด้วยแล้วกัน...เอ้ยไปก่อนนะเว้ยเดี๋ยวโดนแหกอก” ก็แหงหล่ะครับคนที่กำลัง
มองมาทางผมน่ะไอพี่เดี่ยวคงจะยืนรอผมนานแล้วที่แผนก ก็เลยต้องรีบวิ่งกันหน่อย
“ ไง ได้ตัว C-OIL ( อ่านว่า ซี ออย ) มายัง” ผมทำหน้าเหรอหรา ไม่รู้ไอพี่เดี่ยวถามเพื่ออะไร
แต่คนที่ท่าทางแปลก ๆ ทำท่าขยุกขยิก ขยิบตาให้ผมนี่สิ...เหวอ ๆ ไอหนุ่มจะมาหวานอะไรตอนนี้ ( เห้อ..เหนื่อยใจ )
พี่เพิ่งวิ่งมาเหนื่อย ๆ นะจ้ะน้องร้าก
“ ออ ก็ ซีออย โค้ด 016 มันหมดแล้ว ที่พี่พงษ์ ไปเบิกกับสต็อกนั้นแหละ” ไอศักดิ์ขยายความ
เหรอ ไม่ ๆ พี่ไม่ได้ไปเบิก มันยังมีอยู่ในชั้นไงไอพวกนี่โง่หรือเซ่อวะเนี้ยะ (เหรอ )
“ เออ ครับพี่เดี่ยว เขาบอกว่าเดี๋ยวก็เข้ามาแล้วพี่ ในชั้นพอมีอยู่ครับ” ทอแหลน้ำขุ่น ๆ ครับ
โชคดีที่ผมเป็นคนฉลาด(ตรงไหน ) มิเสียแรงที่พ่อแม่ส่งเสริมให้เรียน คิคิ (ช่างกล้า )
“อืม...ดีมาก งั้นก็คอยเช็คงานตัวอื่นด้วยนะ” พี่เดี่ยวเอื้อมมือมาแตะบ่าผมก่อนจะเดินไป
โล่งอกไปทีถ้าแกรู้ว่าผมมาทำงานสายต้องเป็นเรื่องแน่ อันนี้ต้องยกความ ( ไม่ ) ดีให้ไอศักดิ์กะไอหนุ่มครับมันคงช่วย
กันโกหกพี่เดี่ยวก่อนที่ผมจะมาแต่ถ้าพวกแม่นกขุนทองของผมปากโป้งละก็มีหวังตายหมู่แน่ ขอบจายเจรง ๆ เดี๋ยว
ตอบแทนที่หลังนะ 55
“ พี่พงษ์ เอานมมีคนฝากมาให้” ไอหนุ่มยื่นขวดนมมาให้ผม
“โหพี่รสสตอเบอรี่ด้วย”
หรือว่าจะเป็นน้องเชอรี่มาแอบปล่อยลม o17
ผมนั่งรถกับพลอยแน่นอนผมไม่ขับเด็ดขาดผมเป็นโรคขี้เกียจขับมอไซค์สุด ๆ ( สงสัยเป็นอู้ซินโดรมเหมือนรอย)
น่านหน่ะสิเฮียพงษ์ :m12: ยั่วมากๆแบบนี้ ระวังเถ้อะ :laugh3:
จากวันนั้นกลุ่มผมกับกลุ่มของพลอยก็สนิทกันมากขึ้นส่วนใหญ่ ก็จะนัดกินเหล้ากันหรือไม่ก็จะไปขี่รถเที่ยวที่เกาะลอย (หากันเองนะครับว่าเกาะลอยอยู่ไหน)
ปล. น้องKrappom คุณ จืด รู้เหรอว่าเกาะลอยอยู่หนาย
มึงจะมีแฟนเป็นผู้ชาย”:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
ปล.ใครแอบอ่านไม่เม้นท์ขอให้แฟนทิ้ง อิอิ (แรงไปป่าว)
:m1:
เกลียดอะไรได้อย่างนั้นหรือเปล่า
ว่าแต่อ้างถึงปล.ใครแอบอ่านไม่เม้นท์ขอให้แฟนทิ้ง อิอิ (แรงไปป่าว)
เอ้อ ... แล้วถ้าแฟนไม่มีล่ะ :m21:
ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังนะครับ งั้นขอให้มีแฟนดี ๆทุกคน ใครมีแล้วให้มีอีก 55
ปล. น้องKrappom คุณ จืด รู้เหรอว่าเกาะลอยอยู่หนาย
เห้อ เซ็งตัวเอง ทำไมใจง่ายอย่างนี้นะ
ยกให้เลยครับเจ๊ แถมข้าวสาร 1 กระสอบ
ชอบพี่ลมอะ ทำไงดี ส่งต่อมาให้เจ้มะ?
ปล. เรื่องมันเริ่มไหลแล้วจ๊ะ อย่างที่พี่เรย์ว่า
สู้ๆ
พี่ลมหึงอ่ะดิไอยุทธไม่แน่ใจครับ เดี๋ยวไอพี่ลมจะมาพิสูจน์ให้ดู o17
:m3: :m3: :m3:
แต่มันคงเป็นไปได้ยาก
สงสัยเจ้ายุทธจะไม่น่าไว้ใจป่าว พี่ลมเลยเตือน
อิอิ
:m18:
ช่วงนี้มีลุ้นจัดการไงดีครับ ช่วยสอนหน่อย 55
พี่ลมจะทำไรต่อ คิดไรอยู่
ิอิตาพงษ์จะจัดการยังไง
งงกับพฤติกรรมของพี่ลมจริง :o11:ผมก็งง กับมัน จนปวดหมอง
เหะๆๆๆ ตามอ่านทันแย้ว.......... :a2: :a2: :a2:
ขอบอกหน่อย.....ท่านพงษ์เป็นคนเจ้าชู้มากมาย.....
เหะๆๆๆ แต่น่ารักอ่ะ
ท่าทางพี่ลมจะหึงน่าดูเลยอ่ะพี่ (ทั้งๆที่มีเมีย :m16: (ช่ายป่ะหว่า??))
แนะนำให้ยั่วพี่ลม(ให้โมโห+หึง)ทุกวัน เพื่อความสุขของใจ?ครับท่าน
:m4:
พี่ลมหึงอะเด่ใช่มีอะไรก็ไม่ยอมบอก
ชอบเค้าก้อบอกไปเด้ เดี๋ยวยุธก้อเอาตาพงไปกิน หรอก
สนุกสนานเบิกบานใจ :a4: :a4:
เหะๆๆๆ ตามอ่านทันแย้ว.......... :a2: :a2: :a2:
ขอบอกหน่อย.....ท่านพงษ์เป็นคนเจ้าชู้มากมาย.....
เหะๆๆๆ แต่น่ารักอ่ะ
ท่าทางพี่ลมจะหึงน่าดูเลยอ่ะพี่ (ทั้งๆที่มีเมีย :m16: (ช่ายป่ะหว่า??))
แนะนำให้ยั่วพี่ลม(ให้โมโห+หึง)ทุกวัน เพื่อความสุขของใจ?ครับท่าน
เอ่อ อันขอแก้ข่าวครับ ผมม่ะได้เจ้าชู้น๊า :o11: แค่เพื่อนมันบอกว่า เมิงคิ้วต่อ เห็นชัดเจน :m23:
:o
ใครมาดักเคอะเนี้ย
จะโดนข่มขืนหรอ?
เจ้ขอรับแทนได้ไหมเคอะ
แบบว่า...
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์
คัน อิอิ
“พี่แดงเขากลัวพี่ลมจะมาชอบพงษ์”
ปล. การดื่มสุราทำให้จิตปั่นป่วน