หัวข้อ: เรื่องสั้นตอนที่ 39 บทสรุปของผู้ชายอยากได้สามี [p140]

[IöLIKE]

จบเหรออออออออ

[raindeer]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด มาต่อเถอะค่ะ

เขาอยากรู้พี่กายจะกินเกี๊ยวน้ำ
พร้อมทั้งติวการบ้านให้น้องหรือเปล่า

[pare_140]

นิตยสารชายหัวใจสีม่วง ห้องลับแห่งความหรรษา 108 ท่วงท่าประทับใจ
^
^
^
^
อยากอ่านบ้าง

[Jthida]

กรี๊ดซะแบบ.. 55555555555555555555555555

[zombi]

"แล้วมาลองด้วยกัน”

ตอนหน้า ลองให้ครบทุกท่านะ

[crazyjazz]

o13แค่คำว่าเอาไปอ่านแล้วมาลองทำด้วยกัน...มันก้อน่าติดตามสุดๆแล้วคร้าบ..

[yaninjinna]

กราบงามๆล่ะค่ะ
รบกวนมาต่ออีกซักสองตอนได้มั้ยคะ
อยากอ่านตอนส่งการบ้าน แอร๊ยยยยยยยยย
 

[TanyaPuech]

 

[river]

พี่ศึกษาแล้ว ให้น้องศึกษามั่ง
ตอนลงมือจะได้ลื่นไหล

[2pmui]

ชื่อหนังสือน่าศึกษาจังเลยคุณพี่กาย ฮ่าๆๆ 
ทะลึ่งนะ แอบมาเนียนจีบน้องเค้าแค่วันเดียว เอาอะไรไม่รุมาให้น้องอ่านและ 
ปล.ถึงกาย ทฤษฎีอย่างเดียวมันยังไม่กระจ่างพอหรอกนะ อย่างนี้มันต้องติวกันตัวต่อตัว ถึงจะเก่ง คึคึคึ 
ต่ออีกสิค่ะ น่ารักอะ

[mystery Y]

อื้อ~ อยากอ่านต่ออ่ะไม่อยากให้จบแค่นี้

[Monmoiplai]

อย่าลืมไปทำการบ้านมาดีๆนะมิว
 

[Vocaliist]

รื่องใหม่ไฉไลกว่าเดิม

หน้าติดตามอีกแล้วนะขอรับ

ติดตามกันต่อไป

[koikoi]

ต่ออีกซักตอนสองตอนสิ

[ReiiHarem]

ฮ่า ฮ่า ชื่อหนังสือน่าอ่านมาก กร๊ากกกกก

[mawmew8018]

อ๊ายยยย
อยากอ่านตอนตรวจการบ้านจัง

[เมฆาสีน้ำเงิน]

รีบอ่านเดี่ยวนี้นะ

[inspirer_bear]

เกี้ยวเอ๋ยยย โดนกินแง่มๆ

ทำไมพี่กายชอบตะคอกล่ะ

[evil_kun]

5555555
เห็นชื่อหนังสือแล้วหัวเราะหยุดไม่ได้

แบบนี้พี่กายสิทธิ์เค้ามาจีบใช่มะ???

Happy new year ค่ะ

[yunjae123]

สวัสดีปีใหม่ 2556  นะคะนักเขียน
ขอให้สุขกาย สบายใจตลอดปีเลยจ้าาาาาา^____^

[iammz]

อยากกินเกี๊ยว 

[entirom]

ก๊ากกกกกกกกก

ชวนเข้าชมรมรักสีม่วงซะงั้น

บอกรัก บอกชอบ ก้อไม่
อิอิ

[penda]

ฮะๆๆๆ อ่านเรื่องนี้แล้ว...ไปไม่ถูกเลย ฮาอย่างเดียว
แต่ก็น่ารักดีนะ พี่กายกับน้องเกี๊ยว
แต่พี่กายไม่คิดจจีบน้องเค้าก่อนเร๊อะ
อยู่ๆจะมาบอกให้น้องเค้าศึกษา...แล้วมาทำด้วยกัน
อร๊าย...น้องเค้าเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ ทำงี้ได้ไง

ปล.ชื่อนายเอกสะกดผิดนะ ต้อง"เกี๊ยวน้ำ"ไม่ใช่"เกี้ยวน้ำ"นะ
เกี๊ยว = เป็นอาหาร
เกี้ยว = เสลี่ยง คานหาม
 

[mro]

อ้ากกก ><

[chiji]

เกี๊ยวน่ารักอ่ะ

[Crown]

ลองให้ครบทุกท่านะจะเกี๊ยว^^ สวัสดีปีใหม่ทุกๆท่านค่ะ^^

[nightsza]

อยากไปลองด้วยกัน อุ้ย ล้อเล่นน๊าาา

[na_near]

อั๊ยย๊ะ  มีให้หนังสือไปศึกษษก่อนด้วย  อย่างนี้หวังชัวๆ 555 

[miniminiXD]

ปีใหม่ๆ กับ ตอนใหม่ๆ ว้าวววว! ^{}^

หนังสือกีฬาเล่นนั้น... อะฮุ อะฮุ ฮุ ฮุ
อยากดูตอนเปลี่ยนป้ายแดงเป็นป้ายขาวจังเลยค่าาาา~~~~
รอนะจ๊ะ... จุ๊บๆ
 

[nariza6]

หวัดดีปีใหม่ค่า ทุกๆคน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำอันที่จริงผู้แต่งผิดพลาดเองแหละเรื่องชื่อ เกี๊ยว

เขียนเกี๊ยวถูกแล้ว แต่เราคิดว่าไม้โทถูกเลยเลยแก้เอาเอง สุดท้ายไม้จัตวาต่างหาก 555

เอ้า....มาต่อกันเลยเน้อะ เพิ่มให้อีก 2 ตอนนะคะ

เรื่องสั้นที่ 34  ความรักป้าย...ชมพู(อมม่วง)

สิ่งแรกที่ผมกลัวมากที่สุดในชีวิตคือ ซอมบี้ครับ ครั้งแรกที่ดูหนังทำนองนี้ผมกรี๊ดแตกในโรงหนังเลย

 คิดดูสิว่าลองเป็นคุณๆอยู่ในสถานการณ์อย่างนั้น มีคนหน้าตาสยองวิ่งไล่ 8x100 เป็นฝูง

แล้วคุณจะถูกมันกินทั้งเป็น หยะแหยงมาก.....

ความรู้สึกสยองแบบนั้นมันกลับมาเยือนผมอีกแล้วในวันนี้ ผมจะโดนเขากิน อ้ากกกกกกกกกก.....ไม่เอ๊าไม่เอา

 ผมทนไม่ด้าย โลกอันบริสุทธิ์ผุดผ่องของผม ตกอยู่ในอันตรายเสียแล้ว

เปิดประตูเหลียวซ้าย.....แลขวา ไม่เห็นรถ เวลาขณะนี้ 6.58 นาที ผมจะต้องรออีกเหรอ.....

งั้น....ปรับนาฬิกาข้อมือให้เร็วขึ้น 2 นาที เท่านี้ก็เรียบร้อย.....ไม่ใช่ความผิดผมนะ

เขาไม่มาเองเพราะงั้นผมไปล่ะ....


……………………………………





……………………..




เอี้ยดดดดดดด...........

ผมยืนรอรถเมล์ที่ป้ายประจำไม่ถึง 10 นาทีรถเก๋งคันหนึ่งพุ่งเข้ามาจอดเอี้ยดเสียงดังลั่น

 กระจกเลื่อนลงมา  เอาแล้วไง.....คนหน้าตาคุ้นๆส่งสายตาเพชฌฆาตมาที่ผม

“กล้ามากนะที่หนีมาก่อน บอกแล้วไงว่าจะมารับ”

“อะไร...ผมไม่ได้รับปากสักหน่อยว่าจะไปกับพี่”

“ไม่ต้องพูดมาก ขึ้นมา!”

เจอเสียงดุๆเข้าผมก็กลัวสิ เขาเป็นคนที่ผมปลื้มมาตลอดแต่....กลัวจัง  อ๊ะ...รถเมล์มาช่วยทันเวลาพอดี

“ไม่ขึ้น ผมจะไปรถเมล์” ว่าแล้วก็เผ่นตามรถเมล์ที่วิ่งเลยป้ายไปโขเลย

“เกี๊ยว.....เกี๊ยว”

หนีแกมาได้ระยะหนึ่งก็โล่งอกแล้วถึงจะรู้ว่าหนีแกได้ไม่ตลอดรอดฝั่งก็เถอะ

อยู่โรงเรียนเดียวกันมันจะหนีไปได้สักกี่น้ำ ....ไม่รู้ล่ะขอแค่รอดเป็นยกๆก็พอ

ผมมองรถเก๋งพี่กายแล่นแซงหน้าไปลิ่วๆ คงไปรอที่โรงเรียนแน่

สาธุ.....ขอให้แกยุ่งจนไม่มีเวลามาวอแวผมเลย

ขอให้ผมได้มองพี่แกไกลๆเหมือนเดิมก็พอแล้ว อย่าทำให้ผมหัวใจวายเลยนะครับ




...................................................................






......................................


ผมถึงโรงเรียนอย่างสวัสดิภาพแต่ก็ต้องย่องไปห้องเรียนอย่างกับโจร

หวาดผวามากเลยและทันทีที่กระดิ่งพักเที่ยงดัง กริ๊งงงงงง.....

“เกี๊ยว!!!” มาแล้วครับ ผมรีบวิ่งหน้าตั้งทันที “หยุดนะ!!!”

ขืนหยุดก็ตายน่ะสิ ผมวิ่งหน้าตั้งไปทุกที่ที่ไปได้จนเจอตัวช่วยเข้า

“จานนนนน....ช่วยผมด้วย” ผมวิ่งหลบหลังอาจารย์กนก อาจารย์ฝ่ายปกครอง

“อะไรๆๆๆ??”

“เขา....เขาๆๆ” แฮ่กจนหายใจไม่ทันเลย

“ทำไรกัน??”

“ไม่มีไรครับ ไอ้เด็กนี่หนีซ้อมบาสมา ผมกำลังติวเข้มอยู่แท้ๆไม่เอาไหนเลย มานี่!”

พี่กายตบหัวผมไปทีหนึ่งแล้วลากคอออกมาอาจารย์

“หย๊า....จาน” จ๊วยโผ้มด้วย

“จริงเหรอ....ไม่เอาไหนเลยนะเรา ฝึกแค่นี้ก็หนีซะแล้ว ขยันหน่อย...ร่างกายจะแข็งแรง”

อาจารย์กนกลูบหัวผมยังกะลูกหมาแล้วปล่อยให้พี่กายลากผมไปตามทาง

“จ๊านนนน....” ไม่ใช่อย่างนั้นนะ เขาจะไม่ได้ให้ผมเล่นบาสนะ เขาจะให้ผมเล่นอย่างอื่นนนนนนน......

โครม!

ผมโดนพลั่กไปชนล๊อกเกอร์ในห้องพักชมรมบาส ที่ว่างเปล่าไม่มีคน

เหงื่อมาจากไหนไม่รู้ไหลย้อยลงมาเป็นเม็ดเลย พี่กายเท้ามือกับล๊อกเกอร์คล่อมตัวผมไว้

กลิ่นลมหายใจพี่ห๊อมหอม หน้าพี่ตอนนี้ก็หล่อเกินห้ามใจ

แอร๊ยยยยยยย.......ไม่ช่ายอย่างนั้น

“หนีทำไม”

“จะ....จะไม่ให้หนีได้......พี่น่ากลัวนิ” ผมว่าเสียงงึมงำอยู่ในคอ