ดีใจในที่สุดก็ตามอ่านเรื่องนี้ทันแล้ว เมื่อวานั่งอ่านตั้งแต่ 5 โมงเย็น จนถึง 6 โมงเช้าเลย
ยอมรับเลยไม่ง่วงเลยเลย ยิ่งอ่านไปหนึ่งตอนก็ยิ่งอยากอ่านอีกเรื่อยๆ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณคุณ LUX
ก่อนนะจ๊ะที่สามารถถ่ายถอดเรื่องราวของพี่วีและพี่กลออกมา ได้อย่างสนุก ตื่นเต้น น่าติดตาม
เมื่อถึงชว่งเวลาเศร้าก็บีบคั้นอารม์ ได้ดีมากเลย เมื่อถึงเวลาที่พีกลทำร้ายพี่วี เราอ่านไปก็ยิ่งนึกโมโหตามได้
เขียนได้ดีจริงๆจ๊ะ
ขอบคุณพี่วีที่มาถ่ายทอดเรื่องราวดีดี ทั้งสุข เศร้า ทุกข์ของพี่ให้ได้อ่านกันนะค่ะ เพราะยอมรับเลยเลยว่าอ่านเรื่อง
ราวของพี่วี ทำให้เสียน้ำตาไปเยอะมากจริงๆ เพราะอ่านแล้วนึกถึงช่วงเวลาที่พี่ต้องเจอกับเหตุการณ์อะไรบ้างในชีวิต
แล้วต้องยอมรับเลยว่าพี่วีเป็นคนที่เข้มแข็งมากจริงๆ เข้มแข็งอย่างน่าทึ่งที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลย พี่ไม่เคยคิดแค้นหรืคิดที่จะทำร้ายคนอื่นก่อนเลย ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเองตลอดเวลาเสียด้วยซ้ำ ข้อดีนี้แหละค่ะที่พี่วีมีแต่คนสมัยใหม่ไม่มี จึงทำให้คนสมัยนี้รักง่ายหน่ายเร็วเหลือเกินอย่างที่พี่บอกและค่ะ เรื่องราวความรักของเกย์ในสมัยเมื่อ20ปีก่อนยังไม่เป็นที่ยอมรับมากนักใครเป็นมักถูกว่าถูกด่า แต่หนูขอบอกเลยนะค่ะว่าอ่านเรื่องราวของพี่แล้วหนูยอมรับใจของพวกพี่มากค่ะ พี่ฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายมาได้ด้วยความรักที่พี่ทั้งสองมีให้กัน สุดท้ายขอให้พวกพี่ครองรักอยู่ด้วยกันไปนานๆนะค่ะ เพราะสมัยนี้หาไม่ได้แล้วค่ะ หรือหายากมากสำหรับความรักที่จะอยู่ได้ยาวนานแบบของพวกพี่ ไม่ว่าจะเป็นชายหญิง หรือชายชายๆก็แล้วแต่คบกันได้ไม่นานก็ต้องเลิกกัน แต่เรื่องของพี่ถือเป็นแรงบันดาลใจให้หลายๆคู่ หรือแม้แต่ตัวหนูเองเริ่มหันกลับมามองคนที่เรารักว่าเราจะต้องเสียสละ ผ่านร้อนผ่านหนาวไปด้วยกันให้ตลอดรอดฝั่งแบบพวกพี่ให้ได้ คู่ของพี่ถึงแม้จะผ่านเรื่องราวที่ทุกข์มากมายแต่ไม่รู้ทำไม หนูรู้สึกอิจฉาพี่วีจังเลยที่มีคนให้พี่รักและรักพี่วีมากแบบพี่กล รวมไปถึงแม่พระของพี่วีด้วย หนูเชื่อว่าที่พี่วีเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข้ง แบบนี้ได้คงมาจากการสอนของคุณแม่พี่วีด้วย สุดยอดมากค่ะ พูดได้คำเดียวจริงๆ พี่วีเป็น my idol ของหนูแล้วตอนนี้ ขนาดเรื่องยังเขียนไม่จบเลยนะ แต่หนูเชื่อแล้วแหละ เพราะรัก...จึงเปลี่ยนได้ มีในโลกนี้จริงๆ
ปล. อาจจะเม้นไม่ได้ดีเท่าไหร่ เพราะถ่ายทอดความรู้สึกตัวเองไม่เก่ง แต่อย่างนึงที่รู้ตอนนี้คือ จะติตามเรื่องราวของพวกพี่จนจบเลยรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เริ่มอ่านตั้งแต่ตอนแรกๆ เห็นพี่วีเข้ามาตอบคำถามด้วยอิจฉาพี่พี่ในเล้ามากเลย แต่ต่อไปจะไม่พลาดสักวันที่เข้ามามาอ่านเรื่องนี้