เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
Part พิเศษ นอกรอบ 3
วันแม่...
.
.
.
.
วีโทรหาหลวงพี่กราบนมัสการท่าน..บอกท่านด้วยว่า..วันที่ 10 สิงหาที่จะถึงนี้ วีจะขึ้นเหนือ
ไปกราบแม่ ซึ่งหลวงพี่ทราบดีอยู่แล้ว เพราะที่ผ่านมาหากเราสองคนว่างช่วงเทศกาลวันแม่ จะพากันไปกราบแม่วี
ที่เหนือเป็นประจำ...ส่วนแม่ของหลวงพี่...เรามักพากันไปกราบท่านก่อนขึ้นเหนือทุกครั้ง
หลวงพี่บอกพอไปถึงแล้วให้โทรบอกด้วย โดยเฉพาะตอนเข้าไปกราบแม่..ท่านขอให้วีเปิดสปีคโฟนโทรศัพท์..
เพื่อจะขอรับพรจากแม่วีด้วยคน...หลวงพี่ถือแม่ของวีเป็นแม่บังเกิดเกล้าอีกคนหนึ่ง..
ท่านเคยพูดเสมอว่า..หากแม่ไม่ทำพิธีเรียกขวัญให้ตอนตกนั่งร้าน ไม่รู้ว่าท่านจะฟื้นมาอยู่กับวี
ได้หรือเปล่าเลยด้วยซ้ำ..เหมือนแม่ชุบชีวิตให้ท่าน...เพราะฉะนั้นแม่วีก็เปรียบเสมือนแม่ผู้ให้กำเนิดด้วยเช่นกัน....
ทำไมวีถึงเลือกจะไปกราบแม่ในวันแม่...ต้องบอกก่อนวีไม่ได้เลือกค่ะ...ปกติถ้าว่างมีวันหยุดติดกันยาว
ก็จะไปอยู่เสมอ..แต่วันแม่ส่วนใหญ่มันตรงกับวันหยุดยาว..บริษัทฯของวีก็หยุดให้พนักงานทุกปี...ยิ่งเดือนนี้ตรงกับวันศุกร์..
ยิงยาวเสาร์อาทิตย์สามวันติดกัน...เลยสะดวกขึ้นเครื่องไปชั่วโมงเดียวก็ถึงแล้ว
ปัจจุบันแม่วีอายุ 80 ท่านแก่มากแล้ว เหมือนที่เคยคิดไว้ไม่ผิด...แม่มีส่วนคล้ายคุณยายของ
หลวงพี่กลมาก..ท่านปล่อยวางเข้าวัดทำบุญเสมอ..ยังคงเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานควรค่าแก่การยกย่องบูชายิ่ง...
ท่านได้รับรางวัลแม่ดีเด่นประจำจังหวัดจากผู้ว่าฯ...เป็นแม่ที่ลูกๆทุกคนเทิดทูนบูชา..เราทุกคนรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เกิด
เป็นลูกแม่...โดยเฉพาะวีดีใจที่เกิดเป็นลูกแม่มากกว่าใครเพื่อน
ระบบการได้ยินเสียงของท่านด้อยประสิทธิภาพลงไปเยอะ...ตาก็ฝ้าฟางตามอายุ..แต่แววตาอบอุ่นอ่อนโยน
พร้อมรอยยิ้มใจดียังมีให้เสมอ..คงอมตะตลอดกาลซึ่งมักประดับบนใบหน้าที่เหี่ยวย่นไม่เคยจางหายไปกับการเวลา...
แม่ยังเป็นแม่พระที่ยิ่งใหญ่ตลอดมาและตลอดไปของพวกเรา
ย้อนไปเมื่อปีที่ผ่านมา..วีกับหลวงพี่พากันไปกราบท่านในวันแม่...วันนั้นวียังจำพรที่แม่ให้
พร้อมคำพูดกินใจที่ท่านถ่ายทอดคำสอนให้วีกับหลวงพี่เก็บเอาไปใช้ในชีวิตประจำวัน....นับเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง
เราสองคนถือพวงมาลัยดอกมะลิคนละพวง นั่งพับเพียบลงบนพื้นโดยคุณแม่ท่านนั่งเก้าอี้..ต่างวางพวงมาลัย
ไว้บนตักท่าน ก่อนจะพากันก้มกราบเท้าท่าน ซึ่งแม่ก็รับไหว้พร้อมกับเอามือลูบหัวไปด้วย พอเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับรอยยิ้ม
อบอุ่นใจดีส่งมาให้ก่อนจะเอ่ยพรออกจากปากของท่าน
“
แม่ขอให้ลูกทั้งสองมีความสุข เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน..รักกันตลอดไปอย่าได้มี
ภยันตรายใดๆ กล้ำกลายเอาได้...ขอให้ได้พบดวงแก้ว ขอให้แคล้วหมู่มาร ขอให้พบพระนิพพาน...
ตลอดกาลนานทั้งสองคน..” พวกเรายกมือพนมกราบบนตักรับพรของท่านอีกครั้ง วีตื้นตันใจที่ได้แสดงออก
ซึ่งความรักที่เราทั้งคู่ให้กับแม่และแม่ก็รักและห่วงใยเราไม่เสื่อมคลาย
“
ผมกราบขอบคุณแม่มากครับ...ที่มอบความรักความไว้วางใจให้ผมมาตลอด...ผมให้สัญญา
ว่าจะรักและซื่อสัตย์กับวีตลอดไป...” กลสิทธิ์ให้คำยืนยันกับแม่ซึ่งมักทำประจำทุกครั้งเช่นกัน..ท่านก็ยิ้มตอบก่อนจะพูดต่อว่า
“
แม่ดีใจ..ที่กลเป็นคนมีสัจจะ...มั่นคงในความรักที่มีให้ลูกของแม่..อยู่กันมานานจนอายุปูนนี้..
จงมั่นคงในรักต่อกันตลอดไป...แม่ไม่มีอะไรมามอบให้นอกจากคำสอนจงนำเอาไปใช้...แม่อยากให้ลูกทั้งสองคน...
ทำจิตใจเหมือนกับกระจก..วางใจวางตนให้ได้ดังกระจก..
เป็นกระจกส่องใจ...กระจกไม่เลือกที่จะสะท้อนภาพ
ทุกชนิดฉันใด..ขอให้จิตใจลูกทั้งสองจงเอาเยี่ยงอย่างกระจก....กระจกรับรู้แต่ไม่ยึดถือครอบครอง ดังนั้นจึงไม่มีภาพใดๆ
หลงเหลือติดอยู่ในกระจกเลย...สายฝนที่เรามองเห็นในกระจก ไม่สามารถทำให้กระจกเปียกฝนได้..เปลวไฟในกระจก..
ก็หาได้เผาลนกระจกเช่นกัน...ทั้งนี้เป็นเพราะกระจกไม่ได้ให้อำนาจสายฝนและเปลวไฟ...เพราะฉะนั้นลูกทั้งสองคน..
จงฝึกทำจิตใจให้ดุจดังกระจก เพราะเมื่อใดที่ลูกหลงยึดถือและตกเป็นทาสของกิเลสขึ้นมา ความทุกข์ความเศร้าหมองใจ
ย่อมติดตามมาเมื่อนั้น” พูดจบท่านก็ยิ้มอบอุ่นดังเคย...เราสองคนน้ำตาคลอรื้นพนมมือกราบลงตักขอบคุณแม่อีกครั้ง..
และตั้งใจนำคำสอนของแม่ไปประพฤติใช้เช่นกัน
ทุกครั้งที่ไปกราบแม่...ไปปรนนิบัติเล็กๆ น้อยๆให้กับท่าน..วีจะอิ่มอกอิ่มใจมีความสุขเป็นอย่างมาก...
อยากฝากถึงผู้อ่านทุกคน..ในวันที่เรามีโอกาสตอบแทนความกตัญญูของคุณแม่ผู้ให้กำเนิด...อย่าได้มัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง..
อย่าคิดว่าแม่อยู่กับเรายังไม่ไปไหน..ไว้แสดงความรักต่อท่านเมื่อไหรก็ได้..หากคิดเช่นนี้..เราอาจได้สัมผัสกับคำว่าสายไป
ในวันหนึ่ง..เพราะฉะนั้นเพื่อไม่ให้เราเจอและมีโอกาสสัมผัสกับคำๆ นี้...รักแม่เสียแต่วันนี้...แล้วทุกคนจะรู้ว่าความสุขที่ได้รักแม่..
และแม่ยิ้มอบอุ่นมอบให้เรา..มันช่างเต็มตื้นหัวใจยิ่งกว่ารักใดใดในโลกใบนี้เสียด้วยซ้ำ..
สิบนิ้วพนมก้มกราบ....นอบพิราบบาทบาทามารดาศรี พระคุณล้นเหลือทุกสิ่งมี....แม่คนดีสถิตย์ใจไร้ทุกข์ตรม พรของแม่...เปรียบดั่งพร..พระอิศวร พรของแม่...ใหญ่กว่าเทพ..ไท้ทั้งปวง พรของแม่...ปกปักษ์ทรวง..ชั่วนิรันดร์ขออัญเชิญอำนาจบารมี...เทพเทวาบรรดาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในโลกหล้า
ดลบันดาลปกปักษ์รักษา แม่ของผู้อ่านทุกท่าน..ให้สุขภาพกาย สุขภาพใจ พลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง...
อยู่เป็นร่มฉัตรแก้วของทุกท่านตลอดกาลนานเทอญ
บทสวดคำแปล พระคาถาชุมนุมเทวดาพอจบสัคเค ธรรมคต ตามบทบาท ทั้งคำอรรถ คำแปล และคาถา
ขออัญเชิญ เทพดาเจ้า ท้าวเทวา จงเสด็จลงมา จากสรวงสวรรค์ ชั้นวิมานบน
ทั้งสิบหกห้อง ช่องบน และชั้นฟ้า ขอเชิญ เสด็จมา ทุกแห่งหน
เพื่อมาเป็น มิ่งขวัญ ในงานมงคล ตามยุบลแบบ โบราณ มีนานมา
ทั้งรูปภพ กามภพ จบลำเนา บนยอดเขา ท้องทะเล บนเวหา
ทั้งเกาะแก่ง เกี่ยนน้อยใหญ่ ใต้พสุธา ในเคหา อารามราษฎ์ จรดหลวง กระทรวงคลัง
ทั้งพญา วาสุกรี ผู้มีฤทธิ์ ตั้งแต่ทิศ บูรพา มาอิสาน
ตลอดทั้งพ่อปู่ ฤาษี ผู้มีฌาณ จงดลบันดาล มาช่วย ด้วยเถิดหนา
ครานั้นเทพดาเจ้า เมื่อได้ยิน เขาอัญเชิญ ที่อยู่ตาม ลำเนา เขาเขิน เนินภูผา
พรางค่อยเสด็จ เหาะลง แล้วตรงมา สู่ยังพื้น พสุธา ปฐพี
พรางค่อยเสด็จ คอยประทับ ค่อยยับยั้ง เสด็จลง ตรงที่นั่ง ประทับที่
เพื่อให้ฤกษ์ ให้ชัย ในพิธี เนื่องในงาน วันนี้ จะมีการ เจริญพระพุทธมนต์
สาธุ สาธุ..สาธุ
ปราณวี.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
