ขอบคุณคุณวี ขอบคุณน้องluk ที่ได้นำเรื่องดีมาให้อ่านกัน ได้ข้อคิดลึกๆมากมาย เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอิ่มใจ เกิดความสุขที่ลึกซึ้ง ตั้งอยู่ได้นาน
ได้เห็นว่ากว่าที่เราจะได้พบความสุขจริงๆนั้น ต้องอดทน ทนต่อความทุกข์จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด ต้องมีพื้นฐานของการระลึกถึงสิ่งดีงามเป็นที่ตั้ง ทำดีๆ ถึงคุณวีช่วงแรกจะถูกกระทำโหดร้ายมากมาย แต่..ไม่เคยร้ายตอบเลย
กอปรกับมี"มหากัลยาณมิตร"ที่สำคัญ คือคุณแม่คุณวี ที่ได้ให้สติและคำสอนที่เป็นหลักในการใช้ชีวิต อีกทั้งเป็นบุคคลสำคัญที่ทำให้คุณวีและคุณกลได้ใช้ชีวิตร่วมกัน สมแล้วค่ะ...สำหรับคำว่า.."แม่พระ"
อีกทั้งคุณกล(..ในที่นี้ขอใช้ชื่อทางโลกค่ะ..จะเหมาะสมกว่า)ก็ได้แสดงให้เห็นว่า โดยเนื้อแท้แล้ว หลายๆคนเป็นคนดี แต่เพราะค่านิยมผิดๆและการใช้ชีวิตของเพื่อนและสังคมรอบตัวเป็นแบบนั้น ถึงได้เป็นคุณกล..ที่ใครต่อใครพากัน
@#%&!#@%
แต่เมื่อเรามีแรงจูงใจ คือความรัก..และคนที่เรารักเป็นแบบอย่างที่ดี ขอให้มีความตั้งใจมุ่งมั่นแล้ว เพราะรัก...จึงเปลี่ยนได้จริงๆ
จะได้เห็นว่าคนรอบๆตัวเรา..คนที่ใกล้ชิด..คนที่เราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ด้วย มีความสำคัญมาก คบกับใครมาก เราก็มักจะมีนิสัยแบบนั้นตาม ขอให้ทุกคนมีมิตร..คนรู้ใจ..คนใกล้ชิด นำทางไปสู่สิ่งที่ดีกันทุกคนค่ะ
ไม่อยากจะให้คุณวีลบเรื่องนี้ คงไว้เถอะค่ะ จักเป็นการสร้างบุญกุศลที่ดี หลายๆคนไม่ชอบอ่านหนังสือธรรมะ แต่..เอาแค่คำสอน"แม่พระ"ของคุณวี ก็ได้เต็มแล้วค่ะ การสร้างความรู้ดีๆขึ้นในใจคน อีกทั้งเป็นตัวอย่างผลของการคิดดี..ก็เป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่เหรอคะ
ทำดีไม่ติดยึดรูปแบบ ขอให้เกิดความสุขและสิ่งดีๆในใจ ก็มีค่าแล้วค่ะ
คงเรื่องนี้ไว้น๊ะคะ จะได้สร้างสิ่งดีมีความสุขในใจต่อไปเรื่อยๆ มีความสุขต่อไปเรื่อยๆ
ขออนุโมทนาบุญกับคุณวีและหลวงพี่ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ขอการสร้างแต่เหตุที่ดีของคุณทั้งสอง นำพาแต่สิ่งดีมีสุขเข้ามาในชีวิต
ขอความไม่ประมาทในเหตุแห่งทุกข์จงมีแด่ท่าน
ขอส่งความปรารถนาอันดีมายังคุณทั้งคู่ ขอให้มีชีวิตที่ร่มเย็นเป็นสุขค่ะ
บุญรักษาค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
