Ti Voglio {ฉันอยากมีนาย!}
shot.12 ลีมูซีนสีขาวปลอดแล่นจอดเทียบหน้าโถงประตูใหญ่ของบ้านสมัยจีนโบราณอย่างเงียบเชียบ บอดี้การ์ดในชุดสูทสีดำก้าวลงจากรถคันหน้ามาเปิดประตูให้อย่างรู้หน้าที่ ก่อนที่ร่างสูงใหญ่ตามสัญชาติอิตาเลี่ยนของลาร์เฟียร์ เวสเปอร์จะค่อยๆก้าวออกมาจากรถด้วยท่าทางทรงอำนาจ
ดวงตาสีสนิมคมเฉี่ยวมองกวาดไปรอบบริเวณ ก่อนจะหันกลับไปมองคนในรถที่ซุกตัวนอนขดอยู่บนเบาะ ร่างเพรียวค่อยๆลุกงัวเงียขึ้นมา หากแต่ดวงตายังคงหรี่ปรืออย่างคนตื่นไม่เต็มที่
รัตติกรเดินเซๆลงจากรถ ดวงหน้าสะลึมสะลือหันมองซ้ายขวาแบบเหม่อๆ ท่าทางที่เหมือนลดความระมัดระวังลงทั้งหมดลงแบบนั้นชวนให้ลาร์เฟียร์ถือโอกาสที่หาไม่ได้ง่ายๆเช่นนี้ก้มลงประกบปากอวบอิ่มที่แห้งผากเล็กน้อย เรียวลิ้นสีอ่อนแลบเลียไปตามแนวริมฝีปากนุ่มนิ่ม หนุ่มชาวไทยสะดุ้งเฮือกก่อนจะผลักอกแข็งๆของคนฉวยโอกาสให้ห่างตัวอย่างรวดเร็ว
“เล่นบ้าอะไรของคุณ!”รัตติกรกระซิบว่าลอดไรฟัน หางตาเหลือบมองการ์ดของตระกูลฟงที่ยืนอารักษ์ขาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลซึ่งกำลังมองตรงมาทางพวกเขา
“ก็เห็นเหมือนยังไม่ตื่น”ลาร์เฟียร์ยักไหล่ตอบ ท่าทางเหมือนที่ผ่านมาไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“แต่ระวังตัวหน่อยเถอะลูน่า ในถิ่นของคนอื่น ประมาทแค่ครู่เดียวชีวิตเธอก็ลอยหายไปได้ง่ายๆ”เจ้าพ่อหนุ่มเตือนเสียงเรียบ
“รู้แล้วล่ะน่า...”รัตติกรตอบกลับเบาๆเพราะเห็นชายคนหนึ่งในชุดจีนหรูหราเดินเข้ามาหา
ร่างสูงโปร่งถูกห่มคลุมไว้ด้วยผ้าไหมเนื้อดีสีแดงสดที่ช่วยขับผิวขาวเหลืองให้สว่างซีด กอรปกับผมยาวสีดำสนิทที่ทิ้งตัวตามจังหวะการเดินเข้ามาใกล้ ตวงตาเรียวชี้เฉียงขึ้นเล็กน้อยหยักขึ้นเป็นเส้นโค้งยามผู้เป็นเจ้าของยิ้มทักทายผู้มาเยือน
“สวัสดีคุณลาร์เฟียร์ การเดินทางไม่มีปัญหาอะไรใช่มั้ยครับ”ผู้มาใหม่ถามขึ้นเป็นภาษาจีนกลาง รัตติกรพอจะจำได้ว่าเจ้านายคนนี้ของเขาเคยบอกเอาไว้ว่าเป็นภาษาจีนชนิดเดียวที่เขาพูดได้ ดังนั้นงานแปลของเขาก็คงไม่ได้ทำอะไรมากนักสิเนี่ย โชคดีไปละกันนะ!
“ก็ดี”ลาร์เฟียร์ตอบเสียงเรียบ ใบหน้าที่ฉายแววหยิ่งผยองรับกับดวงตาแข็งกร้าวพอเหมาะพอเจาะ
“ผมชื่อฟงเจิ้นฮ่าว เป็นน้องชายของพี่ใหญ่ฟง แต่ตอนนี้เชิญคุณลาร์เฟียร์ด้านในดีกว่านะครับ พี่ใหญ่กำลังรออยู่เลย”เจิ้นฮ่าวยิ้มรับท่าทางไม่ไว้หน้าของเจ้าพ่อหนุ่ม ดวงตาเรียวเล็กเหลือบมองคนที่อยู่ข้างหลังของลาร์เฟียร์ตาเป็นประกาย ก่อนที่จะผายมือเชิญทุกคนเข้าไปในบ้าน
เจิ้นฮ่าวเดินนำทาง ก่อนที่รัตติกรจะก้าวตามไป แต่อยู่ๆฝ่ามือใหญ่ก็ขว้าแขนของชายหนุ่มเอาไว้ ลมหายใจร้อนๆเป่ารดใบหูพร้อมกับถ้อยคำกระซิบภาษาอิตาเลี่ยนของผู้เป็นเจ้าของแผ่วเบา
“เสน่ห์แรงจริงนะลูน่า เผลอแปบเดียวเจิ้นฮ่าวก็เล็งเธอไว้ซะแล้ว…”
“...เรื่องของเขา!”รัตติกรตอบกลับเป็นภาษาเดียวกัน ในหัวนึกย้อนไปถึงข้อมูลของฟงเจิ้นฮ่าว น้องชายของฟงต้าเหลียง เจ้าพ่อค้าของเถื่อนผู้ติดอันดับแบล็กลิสต์ตำรวจฮ่องกง ในแฟ้มข้อมูลระบุข้อสังเกตของคนๆนี้ในด้านรสนิยมเอาไว้ว่าชอบผู้ชายเอเชีย นอกจากนั้นยังเป็นเกย์คิงที่ชอบเล่นซาดิสม์ซะด้วยสิ...
สั้นมากกกกกก แต่ผมไม่ไหวเลี้ยวววว
ขอไปนอนก่อนแล้วพรุ่งนี้จะรีบมาต่ออย่างด่วน ฝันดีทุกคนนะครับ