Part 68
เมาแล้วนะ..อรึ้ยยยๆๆ!.
.
.
.
.
“เช็ดตัวก่อนนะครับ..คนดีของพี่” อิอิอิ..โคนดี..ชอบ..ชอบ..ชอบ
“โคนดี..ของคร่าย..ค๊าบบบๆๆ...พูด..พูด..ของคร่าย?”
“ของพี่โต๋ไง..จะเป็นของใครอีกล่ะ..พี่ไม่ยอมหรอก..จะบอกให้..จุ๊บ!.”
“ตะเกียงครับ..บอกพี่หน่อยดิ...ตะเกียงรักใคร?”
“ร๊ากพ่อเกริก...ร๊ากแม่ษา..ร๊ากพี่กูล บลาาาาๆๆๆ...”
“ไม่ใช่ครับ...พี่อยากรู้ว่า...รักกันแบบคนรักนะ...รักแบบแฟนไง...ตะเกียงรักใคร”
“แฟนเหร่อ...ตาเกียง..มีแฟน...มีแฟนเป็น..สิงห์โต..ง่า”
“ครับ..พี่รู้แล้วครับว่าตะเกียงมีแฟนเป็นใคร....แต่พี่อยากรู้ว่าตะเกียงรักพี่โต๋ไหม?”
“พี่โต๋..เอิ้ก!...ร๊าก..พี..โต๋..ร๊าก..พี..โต๋”
“เอาดีดี..พูดชัดๆ ให้พี่ชื่นใจก่อน ตะเกียงรักพี่โต๋มากไหม”
“ร๊ากคร๊าบ..ตา..เกียง..ร๊าก..พี่โต๋..ร๊ากมากม๊าก..ที่ซู๊ด..เลย”
“หึ..หึ..หึ..พี่ดีใจจัง..ขอพี่จูบให้รางวัลหน่อยนะครับคนดี”
“อืม..อ่าาาาๆๆ..อือๆๆๆ”
“ตะเกียงคร๊าบ..พี่ไม่ไหวแล้วครับ...พี่ขอนะ”
“อ่า..อือ..ขอร่าย...ขอร่าย...พูดก่อน..พูด..พูด..พูด..”
“ขอกอดตะเกียงไง...”
“ขอ..กอด..ขอกอด..เร้ว..ขอ..ร่ายอีก..กอดเร้ว..ทามร่าย..อีก...พูด..พูด..พูด”
“อ่า...อยากฟังจริงดิ...กอดแล้วก็ขอเข้าไปอยู่ในตัวตะเกียงไง...ดีไหม”
“เข้า..มา...อยู่..ใน..ตา...เกียงเหร่อ..ดี..ดี..ดี..อ่ะ!..นี่ร่าย..นี่ร่าย...พูดดิ..พูด..พูด..พูด”
“หึ..เด็กบ้า..เมาแล้วยั่วเหร่อ..เดี๋ยวจะโดนไม่น้อย...นี่เค้าเรียกพี่โต๋น้อยครับ”
“อ่า..พี่..โต๋..น้อย..เหร่อ....ทาก..ทาย..หน่อยน๊า...รู้..จาก..กานว๋าย..”
“เห้ย!...ตะเกียงไม่ต้องก้มไปใกล้ขนาดนั้น...ไม่ต้องทักแล้วขึ้นมา”
“ม่ายอ่าว..ม่ายอ่าว..ตา..เกียง..จาทากทาย...กะ..โต๋..น้อย”
“เวรเลยกู..อูยยยๆๆ...จะทัก..ก็ทัก..เอ้า..เร็วเข้า...พี่กำลังจะแย่แล้ว..อูยยยๆๆ”
“ซา..หวัด..ดี..โต๋..น้อย..เอ๋?..ม่าย..ไม่..พูด...กา..ตา..เกียง..ค๊าบบบ..โต๋น้อย..อือตัว..ร้อน..
จางเลย...สง..ส่าย...เป็น...ไข้...หน่าย..หน่าย...หว้าด..ไข้..ก่อน..จุ๊บ!!!.”
“อืมๆๆ..ตะ..ตะ..เกียงคร๊าบบ...ไม่ต้องวัดก็ได้ครับ..โต๋น้อยไม่เป็นอะไร...ขืนวัดไข้อีก..
โต๋น้อยจะเป็นก็ตอนนี้แหล่ะ”
“อือ..โต๋..น้อย..เป็น...ไข้..ค๊าบ..ตัว..ร๊อน..ด้วย...ทาม..ง้าย..ดี..ต้อง..ป่าว..ห้าย..หาย..”
“พรู..พรูๆๆ!!!.”
“ไม่ต้องทำอะไรแล้วครับ พอก่อนเถอะน่ะ..จะไม่ไหวแล้ว อย่าเป่าลมหายใจรดสิครับ..
อูยยยๆๆ..ซี๊ดดดๆๆ..เอร้ยยยยย!..ตะเกียง..อย่า..อ่าาาาๆๆๆ!!!.”
“..อือ..อึม...จวบ..อ๊อก..บ๊วบ”
“อ่า. ̴”
.
.
“อืม...อึม”
.
.
.
“ซี๊ดดๆๆ..อ่า ̴”
.
.
.
.
“โอ้ว!..ซี๊ดๆๆ..อ่าๆๆ..ไม่ไหวแล้วครับ..ออก...ออกแล้ว..อ่าาาาๆๆๆ!!!..”
“แอ็กกๆ..แค๊กกกๆๆๆ..อ๊อก.อ้วก.”
“เห้ย!..อ้วกเลยเหร่อ..ไมไม่คายออกมา นรกล่ะ..นอนไม่ได้แล้ว
มา..พี่พาไปอาบน้ำล้างอ้วกก่อน อย่าเพิ่งนอน..ทำความสะอาดก่อนครับ..
เฮ้อ!..เด็กหนอเด็ก..เล่นเอาหัวใจจะวายเลยกู” ............????????
แล้วค่ำคืนที่ตะเกียงเมา..ก็จบลง จิ้นกันเองนะค่ะ ตะเกียงทำอะไร
รักษาไข่..เอ้ย..ไข้โต๋น้อยแบบไหน ถึงกลายเป็นอย่างนี้
เด็กบ้า..ผิดที่ไอ้พี่โต๋แหล่ะ..เคยทำให้น้องเห็นเป็นตัวอย่างมาก่อน...
พอน้องมันเมา..มันก็ทำมั้งดิ เป็นไงล่ะ..ตัวเบาเลยโต๋ใหญ่..5555!
จริงแล้ว..คนเขียนจิตนะ..เลยชอบมาก..ม๊าก..ได้จิ้นแล้วเขียนมาแบบนี้..เอิ้กกกกๆๆๆๆ!!!..
Luk.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
