Part 50
โค้งสุดท้ายกีฬาสี.
.
.
.
.
.
.
หลังจากซ้อมกันอย่างเอาเป็นเอาตายมาสองอาทิตย์กว่า สาละวนเรื่องจัดอัศจรรย์ จัดกิจกรรมซ้อม
ขบวนพาเหรด ซ้อมแม่งสารพัดสารพัน จนไม่มีเวลากระดิกกระเดี้ยตัวไปไหนกันเลย แทบจะกินนอน
อยู่โรงเรียนละม้าง..ช่วงอาทิตย์สุดท้ายเนี๊ยะ!..ไม่ยักรู้ว่าหนักเอาการ แต่ก็สนุกสุดเหวี่ยง เพราะพวกเรา
สนิทกันมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ม.5 หรือม.4 แต่กูอายุน้อยสุด พวกก็พยายามแทนตัวว่าพี่
กะกูกันหมด ทำให้ไอ้ตะเกียงต้องสุภาพเรียกพี่กันเป็นแถว พาลให้พวกม.3 ม.2 ที่รู้อายุกูเรียกเพื่อน
ซะสนิทปาก ช่างแม่งเห่อะ!..ใช่สาระที่ต้องใส่ใจ ใครพอใจจะเรียกไง..เอาตามแต่พวกท่านสะดวก
ตอนนี้กูไอ้พี่โต๋ไอ้พี่บอมย์ แทบจะตัวติดกันเป็น 3P แล้วแหล่ะ...ไปไหนต้องเห็นพวกกูสามคนตลอด
พี่รสาก็ซ้อมสีของตัวเอง มีมาโผล่ชะแว๊บบ้างเป็นครั้งคราว ซึ่งทุกครั้งไอ้พี่บอมย์ก็โดนแซว
ไปตามระเบียบจากพวกสมาชิกสีแดง มันก็ไม่แสดงอาการอะไรยิ้ม ๆ ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ
พี่รสาเสียอีกที่หน้าแดงเป็นตำลึงสุก ส่วนเรื่องของกูกะไอ้พี่โต๋ทุกอย่างราบรื่นทางรักสะดวก
ช่วงนี้ไม่มีสะดุด..ไม่มีใครมาวุ่นวายพวกกูมากนัก อาจเป็นเพราะป่วนตัวหลัก.. ต่างมีภารกิจรัดตัว
ต่างคนก็มีหน้าที่รับผิดชอบ ถือเป็นงานใหญ่ที่พวกม.4 ร่วมมือกับม.5 แสดงพลังกันเต็มที่
พี่ม.6 เพิ่งสอบแอดฯกันเสร็จเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา วันจันทร์เลยมาช่วยน้อง ๆได้แล้ว
แต่ก็นั่นแหล่ะ..ถึงเวลานี้ทุกอย่างเตรียมพร้อมหมดแล้ว วันนี้เริ่มแข่งกีฬารอบแรกแล้ว
ต้องเสร็จภายในวันพฤหัส วันศุกร์เป็นพิธีเปิดและปิดตอนเย็น พร้อมประกวดขบวนพาเหรด
กองเชียร์..กีฬาประเภทลานกับประเภทลู่ พวกกีฬาหลัก ๆก็ต้องแข่งให้จบก่อนวันพฤหัส
ใครได้แชมป์ชนิดไหนรู้ผลหมดแล้ว ยกเว้นฟุตบอลที่ชิงชนะเลิศก่อนพิธีปิด
ในกลุ่มหนุ่มฮ๊อทท๊อปเท็นไม่มีใครลง ส่วนใหญ่ให้คนอื่น ๆเล่นกันหมด ใช่ว่าพวกมันไม่ชอบกันน่ะ..
หน้าที่วันสุดท้ายมันทำให้ปลีกเวลาไปแข่งกันไม่ได้ตะหาก แค่นี้ก็ยุ่งเยอะแล้ว..ไอ้พี่บอมย์ลงวิ่ง
200 เมตรวันสุดท้ายกะเค้าด้วย
จับฉลากสีแบ่งสายมา พวกกูโชคดีมากที่อยู่สายA ว่ากันว่าสายเบาไม่หนัก สีแดง สีเขียว สีส้ม
ส่วนสาย B สีน้ำเงิน สีเหลือง สีชมพู ซึ่งสีน้ำเงิน กับสีเหลือง เป็นสีแข็งกันทั้งคู่ หนักหน่อย
ต้องฟัดกันเอง..ก่อนจะเจอสีกู..แต่ถ้านับแล้ว..กูคิดว่าต้องเจอทั้งสองสีอย่างเลี่ยงไม่ได้
เพราะไม่ว่าสายB ใครจะเป็นที่หนึ่งหรือที่สองในสาย โอกาสที่ต้องเจอกับสีแดงมีทั้งคู่ สีน้ำเงิน
ไอ้พี่พรตเป็นประธานสีเป็นแกนนำ ตามด้วยไอ้พี่เทค ไอ้พี่ชัด และไอ้พี่กาน สิงห์โตดำคนเดียว
ที่หลุดพวกอยู่สีนี้ แต่ไม่ใช่ปัญหาเห็นพวกแม่งซ้อมเข้าขากันขนาดนั้น กีฬาไม่เคยแบ่งพวกพ้อง
ถึงเวลารวมกันเป็นทีมพวกมันก็ทำได้ดี ยังมีพี่อัง พี่คนาง พี่ตรอง และพี่องกระเทียมสามหลีบ
อยู่สีนี้ด้วย ดังนั้นไม่ต้องห่วงว่าขบวนพาเหรด กับลีดสีนี้จะขนาดไหน เค้าว่าอลังการงานสร้าง
ไม่ใช่น้อย เป็นสีหนึ่งที่ถูกจับตาเป็นตัวเก็งในการชิงถ้วยเชียร์ กับแชมป์พาเหรด
ส่วนสีเหลือง มีไอ้พี่รัน ไอ้พี่โทนี่ ไอ้พี่วิน พี่ต้า พี่รสา พี่คำพอง หนึ่งหลีบของกระเทียมที่
หลุดกลุ่มมาอยู่กับพี่รสา เห็นพี่แกประกาศศักดิ์ดา..ว่าไม่กลัวใคร พี่แกรับหน้าที่ซ้อมลีดและ
ขบวนพาเหรดกับพี่รสา บอกมั่นใจเกินร้อยสีไหนก็มาเห่อะ..เจอกันหน่อย..ว่างั้น
สองสีนี้หนักหน่อยอยู่สายเดียวกัน สีชมพูที่เหลือในสาย ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เพราะนักกีฬาตัวหลัก ๆ
ส่วนใหญ่..เป็นพวกมือสมัครเล่นไม่ใช่มืออาชีพ แทบไม่ต้องอ่าน..กะเอาเหรียญกีฬาพื้นบ้านซะ
มากกว่าเช่นชักกระเย่อ วิ่งกระสอบฯลฯ อะไรประมาณนี้ เพราะวันสุดท้าย ช่วงพักแข่งฟุตบอล
จะมีแข่งกีฬาพื้นบ้านขึ้น ไม่ต้องส่งรายชื่อล่วงหน้า คัดกันลงตอนนั้นแข่งกันสด ๆจะ ๆให้รู้ดำ
รู้แดงกันเลย สนุกกันไปอีกแบบ...
สาย A สีกูไอ้พี่บอยบอก แข็งเพียงสีเขียว ไอ้พี่หน่อง..พวกไอ้พี่พรตเป็นแกนนำคุมกีฬา
พี่แกเป็นตัวเก็งนักกีฬาว่ายน้ำ เห็นลงตั้งสามรายการ ซ้ำยังคุมนักกีฬาชนิดอื่นด้วย
ส่วนสีส้มไม่น่ากลัวเท่าไหร่ ตอนนี้สีแดงอ่านถึงรอบชิงแล้ว ระหว่างสีแดง สีน้ำเงิน หรือสีเหลือง
ใครที่จะได้ชิงบาส ชิงตระกร้อกันแน่ เท่าที่ดูมาเสือกส่งนักกีฬาประทะกันเต็มสตรีม ไม่มีสีไหนคิดจะ
หลบไปลงเล่นอย่างอื่น คงกะวัดกันไปเลยที่แน่นอนเจอกันเอง มันกว่าเยอะเพราะรู้ฝีมือกันดี
พวกนี้แต่ละคนมันขั้นเทพ ดังนั้นหากแยกไปแข่งชนิดอื่น มันทำให้ห่างชั้นกันเรื่องฝีมือ
จะไม่สนุกเหมือนพวกที่เขี้ยวลากพอฟัดพอเหวี่งกันไง บาสกะตะกร้อเป็นกีฬาวัดศักดิ์ศรีของสิงห์โตดำ
ที่แยกพวกอยู่คนละสี ระหว่างไอ้พี่โต ไอ้พี่รันแกนนำและยังเหยี่ยวเวหา ของพวกไอ้พี่พรตอีก
ที่ก็ดันแยกพวกด้วย มีสีแดงกูนี่ละมั้ง..ที่ไม่มีแก๊งอื่นผสม ส่วนกีฬาชนิดอื่นแบ่ง ๆให้เค้าเล่นมั้ง
เช่นฟุตบอล วอลเล่ย์บอล ปิงปอง แบดมินตัน ฯลฯ ที่พวกแม่งไม่ลงแข่งกันเลย
มีแข่งวิ่ง ว่ายน้ำ ซะมากกว่าที่พวกแม่งโชว์ออฟวัดความสามารถตัวต่อตัว วิ่งหน้าดูชมกว่าเพื่อน
ไอ้พี่รันวางแผนคว้าเหรียญไว้เพียบ ถึงกับเก็บตัว ไอ้พี่โทนี่ ไอ้พี่วิน พี่ต้า ลงแข่งเต็มสตรีม
สีน้ำเงินใช่จะยอมไอ้พี่เทคนำทีม ไอ้พี่กาน ไอ้พี่ชัด กะลงอัดสีเหลืองอีกระลอก สีกูไอ้พี่บอยประธาน
สีลงแข่งกับไอ้พี่บอมย์ ใครอีกบ้างกูไม่ค่อยรู้หรอก แต่ที่น่าลุ้น..วิ่งคงชิงกันระหว่างสีเหลืองกับสีน้ำเงิน
สีกูหวังไอ้พี่บอย ไอ้พี่บอมย์ ยังไม่รู้จะลงชนกับสองสีนี้หรือเปล่าเพราะวิ่งมีหลายรายการ
สนุกดีพิลึกล่ะงานนี้ เพราะวันนั้นกองเชียร์ทุกสีเต็มสนาม ต้องดูกุนซือสีกู ไอ้พี่โต๋มันจะวางหมากยังไง
กับการแข่งวิ่ง............
วันนี้..ตารางการแข่งตะกร้อ สีกูเจอสีเขียวเช้าแข่งบาสกับสีส้มบ่ายเจอกันในสาย
วันอังคารตะกร้อเจอสีส้มเช้า เจอบาสสีเขียวสลับกัน วันพุธเช้าตัดเชือกตะกร้อ ตัดเชือกบาสบ่าย
ไม่รู้เจอใครระหว่างสีน้ำเงิน กับสีเหลือง แต่ที่แน่ๆไอ้ยอดมนุษย์ชายโต๋มีแข่งว่ายผีเสื้อวันพุธ 800 เมตร
ตอนบ่ายสามชิงกันเลยไม่ต้องคัดรอบ ซึ่งมีเวลาพักหลังจากแข่งบาสรอบตัดเชือกเพียงแค่ชั่วโมงเดียว
ดูว่ามันจะสามารถคว้าเหรียญได้หรือเปล่า งานนี้ว่ากันว่าไอ้พี่หน่องมาวินกว่าเพื่อน
เพราะเป็นตัวเก็งอยู่ด้วย ยังไอ้พี่พรตที่ลงประเภทนี้อีกคน ทั้งสามไม่ได้รู้สถิติเวลาของแต่ละคนนิ
เพราะไม่ได้ลงซ้อมตรงกันสักครั้ง ดังนั้นไม่รู้ว่าใครจะเป็นฉลามหนุ่มว่ายผีเสื้อแปดร้อยเมตร
ผลเป็นดังคาดตะกร้อสีกูผ่านฉลุย คะแนน 21 ต่อ 12 และ 21 ต่อ 10 เก็บรวดสองเซ็ท
กูเล่นตำแหน่งแบล๊คซ้าย ไอ้พี่บอมย์เล่นหน้าขวาตัวฟาด ท่าตบหลังเท้าซันแบล็คของมัน
น้อง ๆทีมชาติได้มั้ง ไม่ได้โม้หรอกควายเตะนะนึกเอาเล่นเอาลูกหวายเกือบแตก แรงป่ะ!..ที่นี้รู้ยัง..มันอ่ะ!..
บ้าพลัง..กูแค่ตั้งชงให้มันตบ ไอ้พี่โต๋เล่นเซ็นเตอร์ตัวกลาง ตัวเสริฟกับรับก่อนโยนให้กูตั้งให้
ควายบอมย์ฆ่า...ก็นะเหมือนเดิมแฟนคลับเต็มยิม เพราะยิมตะกร้อกับยิมบาสสนามเดียวกัน
แค่สลับตารางคนละเวลาเช้าหรือบ่าย จบจากสายกูก็สายไอ้พี่พรตเจอสีไอ้พี่รันต่อ สองสีนี้ตะหาก
ที่ล่อเอาโรงยิมแทบถล่ม เพราะตัวเล่นหลัก ๆสีน้ำเงิน ไอ้พี่พรตเล่นตัวฆ่าตำแหน่งเดียวกะไอ้พี่บอมย์
ไอ้พี่กานเล่นตัวชงตำแหน่งกู ไอ้พี่ชัดเล่นเซ็นเตอร์ตำแหน่งไอ้พี่โต๋ ส่วนสีเหลือง
ไอ้พี่รันเล่นเซ็นเตอร์ ไอ้พี่วินเล่นตัวฆ่า ไอ้พี่โทนี่เล่นตัวชง แม่งคู่คี่สูสี
โครตมันส์อ่ะ...กูแม่งยังพลอยมันไปกะเค้าด้วย สีมันแข่งต่อจากสีพวกกู
พอสีกูแข่งจบ..เลยอยู่ดูสีมันเล่นซะหน่อย เพื่อกลับมาวางแผนรับมือ ตามตำรารู้เขารู้เรา
รบร้อยครั้งชนะร้อยหนึ่งครั้ง กูบวกเผื่อไง..แห่ะๆๆๆๆ
ผลปรากฎเก็บกันไปคนละเซ็ท ต้องตัดสินเซ็ทสาม สุดท้ายสีไอ้พี่รันก็ชนะจนได้ ด้วยคะแนน 19 ต่อ
17 งงดิ..ทำไมคะแนนเป็นแบบนี้ ไม่ต้องงงหรอกเซ็ทสุดท้ายแข่งเพียง 15 แต้ม แต่มันเล่นดิว
ผลัดกันไปมากว่าจะปิดสกอร์ได้คะแนนต้องชนะห่างสองแต้ม สีไอ้พี่รันคุมเกมส์ได้ดีกว่า
ทำให้มันชนะไปในที่สุด กูคิดไว้แล้ว..ไอ้กุนซือขั้นเทพอย่างไอ้พี่รันมันเจ้าคิดเจ้าแผนการ
มันมองออกว่า..ไอ้พี่พรตยิ่งเล่นยิ่งร้อน เลยจงใจเสริฟยัดใส่ตลอด ทั้งคู่กัดกันด้วยลีลาท่าทางกวนส้น
ทั้งสองฝั่ง ท่าที่แสดงออกตอนได้แต้มแต่ละครั้งของสองทีม แม่งเรียกเสียงฮ่า..และกรี๊ดดดกร๊าดด..
กันให้ลั่นยิม ทั้งยียวนกวนส้น..กวนประสาทสารพัดที่พวกแม่งยั่วคู่ต่อสู้ ไอ้พี่รันมันได้เปรียบตรง
อมยิ้มยักคิ้วกวนส้นของมัน ยั่วไอ้พี่พรตหน้าดำหน้าแดงอารมย์หงุดหงิดหลุดบ่อย
กูรู้แหล่ะ!..ว่าไมไอ้พี่พรตถึงหงุดหงิด ใครเคยโดนสายตาท่าทางของไอ้พี่รันเวลามันยั่วโมโหนะ
เป็นยังไง ไอ้ตะเกียงเจอบ่อย..ยังแทบอยากเอานิ้วจิ้มตามันเลย กวนโครต ๆ อ่ะเชื่อเห่อะ..
ไม่มีใครขั้นเทพสามารถยิ้มยักคิ้ว สายตาล้อเลียนได้กวนส้นเท่าไอ้พี่รันอีกแล้ว
เท่าที่ไอ้ตะเกียงรู้จักอ่ะนะ.....
ในขณะที่ไอ้พี่พรต..พอจิตหลุด ลูกฆ่าเคยทำได้ดีก็ลดประสิทธิภาพลง
ทั้งยังถูกจี้ด้วยลูกเสริฟของไอ้พี่รันจงใจอัดใส่มันอีก ไหนต้องตั้งรับแล้วยังต้องฆ่ากลับด้วย
พอถูกไอ้พี่โทนีบล๊อคได้สองลูก ก็ทำให้ใจแป่ว..ไปเหมือนกัน สีมันเลยแพ้แบบคู่คี่สูสีสุด ๆ
แต่ตะกร้อแมทนี้ เล่นเอาโรงยิมแทบแตกจากกองเชียร์ที่เข้ามาเต็มสนาม ไม่รวมพวกแฟนคลับ..
ถึงจะอยู่สีอื่นก็อัดกันจนยิมไม่มีที่จะยืน สรุปแล้วสีกูต้องตัดเชือกเข้าชิงกับสีไอ้พี่พรต
เพราะเค้าไขว้ที่หนึ่งในสายA เจอที่สองในสาย B เชื่อว่าสีไอ้พี่รันรอชิงเหรียญทองลอยลำแล้ว
เพราะที่เหลือไม่ใช่คู่มือมันแล้ว แค่คู่ซ้อมซะมากกว่า งานหนักคือสีแดงต้องผ่านสีไอ้พี่พรตไปชิง
ให้ได้ก่อน..จากการเล่นวันนี้ ไม่รู้ว่าไอ้หล่อเทพที่เก็กนิ่งดูเกมส์ตลอดนั้น จะวางแผนมันแก้เกมส์ยังไง
กูปล่อยมันจัดการ..เพราะมันเป็นหัวหน้าทีม เลยไม่เสนอไอเดียเหี้ยไรให้มันหรอก ไว้รอมันหืดขึ้นคอก่อน
ค่อยว่ากันอีกที..กูรู้จุดอ่อนของพวกไอ้พี่พรต ว่าต้องทำยังไงถึงจะผ่านสีมันได้....หุ..หุ..หุ.....
ชั่วร้ายได้อีกกู..........กร๊ากกกกกกๆๆๆๆๆๆ
ช่วงบ่ายพวกกูลงแข่งบาส ยิ่งไม่ต้องพูดเลยแข่งไม่ถึงสิบนาที ไอ้พี่โต๋หัวหน้าทีมก็จัดตัวสำรองลงเล่น
เต็มทีม ให้ไอ้พี่บอมย์ยังคงยืนตำแหน่งเซ็นเตอร์ คอยคุมเกมส์ให้อยู่เหมือนเดิม
เปลี่ยนมันกับกูออกมาเป็นพี่เลี้ยงวางแผนข้างสนาม ปล่อยนักกีฬาคนอื่นได้เล่นบ้าง
เพราะฝีมือของสีส้มคู่คี่กับพวกตัวสำรองทีมสีกู รับมือกันได้สบายมาก อย่างน้อยพวกที่ซ้อม
จะได้มีโอกาสลงแข่ง สร้างความภูมิใจให้เค้ามีส่วนร่วมในการแข่งกันหน่อย ไม่ใช่ซ้อมแทบตาย
สนามจริงไม่มีโอกาสลงแข่งสักกะแมท ไอ้พี่โต๋มันคิดถูกแล้ว ที่ทำให้นักกีฬาทีมมันได้เล่น
แม่ง...ดูแล้วมันห่วงความรู้สึกคนอื่นนะนี้ ...พระเอกได้อีกมึง...แฟนใครหว่า?...
ผลการแข่งสีกูชนะไปคะแนนไม่ห่างมากนัก 78 ต่อ 74 คะแนน แต่ทำความดีใจกับพวกทีม
นักบาสสีกูหน้าตามีความสุขกันสุด ๆ ยิ่งตอนปล่อยนักกีฬาจับมือในสนามก่อนจบเกมส์
วิ่งเข้าแทคไหล่กันยังกว่า MBA ซะงั้น กูคงทำตามพวกแม่งมันหรอก แต่ละตัวควายเรียกพ่อ
ขืนกูกระโดดแทคกะมันดิ....รอรับศพกูได้เลย เปรียบเอาจักรยานอัดกะสิบล้ออ่ะ..นึกภาพออกรึยัง...วุ้ย!
..เลยได้แต่วิ่งปรบมือยื่นมือจับกะพวกแม่งก็พอ มีบางคนเล่นจับมือกูไม่ยอมปล่อย จนไอ้พี่บ้า
มันขมึงตาใส่นั่นแหล่ะ..พวกถึงยอมปล่อยมือกู..นรกจริงชีวิตกู...นิดหน่อยพวกแม่งก็วอนเอากะกูอ่า...
เฮ้อ!...เซ็งเป็ด............
ถึงเวลาสีน้ำเงินเจอสีเหลือง...ไม่มีใครยอมใครเหมือนเคย แต่งานนี้สีเหลืองแพ้ไปในที่สุด
พอเจอลูกปะทะเข้าให้ สีไอ้พี่รันก็ทานพวกไอ้พี่พรต ไอ้พี่เทคไม่ไหว แพ้ไปด้วยคะแนน 96 ต่อ
89 แต่เกมส์แม่งก็มันมาก ลุ้นกันตลอด พวกแม่งเล่นเอาสาวแท้ สาวเทียม แม้แต่หนุ่ม ๆ
ที่ชอบกีฬาชนิดนี้เชียร์สนั่น งานนี้แฟนคลับเพิ่มอีกตรึมสองสีนี้เจอกันทีไหร่นับเป็นไฮไลท์
ของวันเลยทีเดียว เพราะแรงเชียร์มหาศาล เกมส์แข่งก็มันสมกับที่ได้เชียร์ กูยังสนุกไปด้วยเผลอ
โห่เชียร์ไปหลายครั้งเหมือนกัน ไอ้พี่บอมย์กะไอ้พี่โต๋กลั้นขำกูกันใหญ่ เห็นกูกระโดดเชียร์เย่ง ๆ
ก็นิ..กูเชียร์สีไอ้พี่รันมันน่ะเพื่อนกูนี่ จาให้เชื่อสีไอ้พี่พรตก็กระไรอยู่ ถึงไอ้พี่กานมันจะอยู่สีนี้ก็เห่อะ
อย่างน้อยสีไอ้พี่รันมีทั้งไอ้พี่รัน กะไอ้พี่โทนี่ กูเลือกเชียร์พวกมากไว้ก่อน ไอ้ยักษ์บ้าสองตัวแม่ง
เลยพากันขำท่าทางกูเข้าให้ หาว่าออกอาการเป็นเด็กกะเค้าด้วย อ้าว!..กูยังเด็กอยู่เห่อะ..ยังไม่
ถ่ายบัตรเลย..ยังใช้เด็กชายนำหน้าแล้วมันจาผิดตรงไหน มึงและผิดเต็ม ๆ..พรากจิ้นกูทั้งที่กูยังไม่ทัน
ใช้นายเลยด้วยซ้ำ...เสือกล้อกูอีก...อดไปเลยมึงอย่ามาอ้อนขอกูแล้วกานนนนน....ชิ...
รักคนอ่าน คิดถึงคนโพส ช่วงนี้เทศกาลกีฬาสีของโรงเรียนน้องตะเกียง คอยตามความมันส์กัน
Luk.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
