Part 60
ขบวนพาเหรด.
.
.
.
.
.
รถส่งถึงในโรงเรียน ข้างสนามซึ่งตอนนี้สมาชิกแต่ละสี เข้าแถวเตรียมขบวนอยู่ตามสีตนเองเต็มไปหมด
กำหนดการเดินขบวนแห่ออกนอกโรงเรียนหลังเคารพธงชาติ แล้วกลับเข้ามารวมตัวในสนามทำพิธีเปิด
อย่างเป็นทางการเวลา 9.30 น. จากนั้นค่อยสลายตัวขึ้นตามอัศจรรย์สีใครสีมัน
กีฬาประเภทลู่และลานจะเริ่มแข่ง แบบต่อเนื่องไม่มีพักเบรควิ่งแข่งก่อน จนถึงบ่ายโมงชิงที่สามฟุตบอล
และสองโมงครึ่งชิงที่หนึ่ง สามโมงครึ่งทำพิธีปิดอย่างเป็นทางการคงเสร็จสี่โมงกว่า ๆ
พอพวกเราลงจากรถ เสียงกรี๊ด...ต้อนรับจากสีแดง พาเอาสีอื่น ๆมองตามกันเต็มไปหมด
ในสนามตอนนี้แต่ละสีแต่งองค์ทรงเครื่อง..ประกวดกันอย่างอลังการงานสร้าง สีน้ำเงินพี่อัง
กับไอ้พี่เทคนั่งรถบุปผาชาติ ของภาคกลาง ในคอนเซ็ปขบวนบุปผาชาติ สีเหลืองพี่รสา
กับไอ้พี่รันนั่งขบวนประเพณีบั้งไฟภาคอิสาน สีเขียวไอ้พี่หน่องยืนโชว์เทพขบวนชักพระของภาคใต้
สีส้มขบวนไหลเรือไฟภาคตะวันออก สีชมพูขบวนขันหมากภาคเหนือตอนล่าง
ครบทุกสีทุกขบวน เสื้อผ้าหน้าผมแต่ละองค์แต่ละท่าน..รวมถึงลีด
ไม่มีใครยอมใครอย่างที่บอกจริง ๆ
ที่นี้เหลือแต่คะแนนจากคณะกรรมการ..ที่โรงเรียนเชิญมาร่วมในพิธี ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่
หรือบริษัทเอกชนที่ให้การสนับสนุนกิจกรรมของโรงเรียน ส่วนใหญ่ก็เครือกลุ่มไอ้พี่พรต ไอ้พี่โต๋
ซะกว่าครึ่ง
พอพวกกูเข้าไปในสนาม น้อง ๆในสีวิ่งถือกล้องเข้ามาขอถ่ายรูปเต็มไปหมด ล่อเอาเหงื่อแตกเลยทีนี้
ไม่รู้กล้องไหนเป็นกล้องไหน..ทั้งกู ทั้งไอ้พี่โต๋ ไอ้พี่บอมย์ ไม่มีใครว่างได้ขยับ
ถูกชักภาพกันจ้าละหวั่น ก่อนจะหมดแรงเป็นลมไปซะก่อน เจ็กิ๊ปแกรีบมากันออก
ลากพวกกูเข้าประจำที่ ดึงกูขึ้นนั่งตั่งบนเสลี่ยง มีไอ้พี่โต๋นั่งด้วย นึกภาพออกไหม
ตั่งที่พวกกูนั่งเป็นตั่งคู่ กูกับมันต้องนั่งด้วยกัน มันนั่งอกผายไหล่ผึ่ง
วางมือลงบนหน้าขาอ้าซ่ายังกะเจ้าฟ้า ไม่รู้ไปฝึกท่ามาตั้งกะตอนไหน ท่าแม่งสง่ามาก
กอปรกับหน้านิ่งหล่อเข้มด้วยแล้ว..โครตเนียนเลยมึง ในขณะที่กูเก้ ๆกัง ๆ
กว่าจะเข้าที่เข้าทาง โดนสายตาเจ๊กิ๊ปแกดุแล้วดุอีก เลยต้องนั่งตามที่ซ้อมมา
เหมือนเจ้าฟ้ากับเจ้านางสมใจพี่แก แต่พวกจะรู้กันไหมนี่ ตอนนี้เจ้านาง...ไม่สบอารมย์เจ้าฟ้าอยู่
แต่ต้องมานั่งแหม่ะ..วางหน้าลำบาก เสียงแฟนคลับของมันของกู ไม่รู้มาจากไหนกัน
สีไรมั้งไม่รู้..ให้พรึ่บไปหมดตอนนี้ มองขึ้นมาพร้อมชูกล้องถ่ายกันกระหน่ำ
มีตะโกนโหวกเหวกดังไปหมด
“เจ้าฟ้า..กอดเจ้านางหน่อยสิค่ะ...ใช่ ๆ..กอดหน่อย..กอดหน่อย..กอด..กอดๆๆๆ”
ก่อนจะกลายเป็นเสียงโห่ร้อง..ตะโกนเชียร์ให้มันกอดกูซะงั้น หน้าจะระเบิดไม่รู้จะทำยังไง
ทำเป็นอายก็ใช่ที่ จะยืดอกใส่ก็ไม่สมกับชุด เลยต้องยิ้มหวานละลายใจพิฆาตแจกหว่านไปทั่วเลย
ตามเสต็ปยิ้มสยบ...ได้ผลพวกแม่งปากอ้าตาค้าง ทั้งชายทั้งหญิงส่งตาหวานเยิ้มให้กูเต็มไปหมด
พร้อมรัวชัตเตอร์กันกระจาย
“ว้าว!..ว้าว!..สวยโครต ๆ อ่า..น่ารักได้อีก...พี่ตะเกียงงามมากๆ..ตะเกียงคร๊าบบบ...
หัวใจละลายแล้วคร๊าบบบ.....ขออีก ...ขออีก...เอาอีก” เรียกร้องกันมาเต็ม ๆ
ก่อนจะกลายเป็นชุลมุน..ด้วยคลื่นมหาชนไหลมารวมกันเต็มลานสีแดง เพราะไอ้พี่โต๋มัน
รวบไหล่กูดึงเข้าไปกอดต่อหน้าต่อตา..ชาวประชานับพัน ไม่แค่เท่านั้น..มีช้อนใต้เข่ากู
ยกพาดหน้าตักมันเฉยเลย..กลายเป็นกูนั่งพาดตักมัน อาร่ามกูกลัวตกไอ้ตกจากตักไม่เท่าไหร่
แต่กูนั่งบนเสลี่ยงเกิดสองเด้งตกทั้งตักทั้งเสลี่ยง ไม่ตายก็ครากกันเลยเชียว
ทำให้มือดันรวบกอดคอมันอัตโนมัติแบบไม่ทันคิด
ที่นี่มึงเอร้ยยย...อย่าให้ต้องเล่า...โดนใจกองเชียร์ไปเต็ม ๆ แบบไม่ต้องร้องขอ
ไอ้หล่อหน้านิ่ง..เก็กมาตลอด..อมยิ้มตาเยิ้มมองกล้องที่กดรัวกระหน่ำ จนแสบตาไปหมด
ยังประสาทหูต้องรับเสียงกรี๊ดด!..วี้ดวิ้ว...โอ้ย!...สารพัดที่เฮโล่โห่ฮิ้วอยู่สีกู
จนแน่นยังกะจะเหยียบกันตาย..ร่วมกว่ายี่สิบนาที ถ้าไม่มีเสียงประกาศจากไมค์
ปะรำพิธีในสนามเรียกให้ทุกสีเข้าประจำที่ เสียก่อน..คณะกรรมการจะขอเดินตรวจขบวน
ให้คะแนนรอบแรกดูความพร้อม ความคิดสร้างสรรค์ ความสวยงาม ฯลฯ แล้วแต่กรรมการให้
ไม่ต่ำกว่า 50 คน ที่เริ่มเดินออกจากปะรำพิธีมากันแล้ว ตอนนี้ 7.20 น. หลังเคารพธงชาติ
ขบวนถึงจะเริ่มเดินออกจากโรงเรียน นำโดยวงโยฯ ของโรงเรียนตามด้วยป้ายโรงเรียน
แล้วจึงเป็นขบวนสีต่าง ๆ สีกูลำดับสาม โดยสีเหลืองไอ้พี่รันนำก่อน ตามด้วยสีส้ม สีแดง สีชมพู
สีน้ำเงิน ปิดท้ายสีเขียว
“ปล่อยลงได้แล้ว กรรมการเดินมาให้คะแนนแล้ว..เห็นป่าว” กูบอกไอ้พี่โต๋มัน
ตอนนี้ไม่กล้าสบตามันแหล่ะ...ใจเต้นตึก ๆตัก ๆ แม่งก็นะ..หน้าใกล้กูซะไม่ถึงคืบ
และยิ่งมองกูตาซึ้งด้วยแล้ว ยอมรับว่ากูเขินมาก ๆ หวาย..หวาย..ทำไปได้นั่งตักให้มันกอด
แถมกูดันกอดคอมันอีก โอ้ย!..โดนถ่ายรูปไปเป็นพัน คืนนี้รับรองร่อนกระจายเต็มเน็ตแน่ ๆ
มันกลับหัวเราะ ก่อนจะพูดว่า
“หึ.หึ..พี่ว่าเรานั่งท่านี้ดีกว่า เผื่อกรรมการให้คะแนนเยอะ...ดูพวกตะกี้ดิ..
ยังเทคะแนนเชียร์กันซะขนาดนั้น ตะเกียงว่าไหม?” อ่าห่ะ!...ฟังพูด กูไม่ด้านพอมานั่งให้มึงกอด
ต่อหน้าอาจารย์ และใครอีกก็ไม่รู้..ที่เค้าเชิญมาร่วมตัดสิน..ได้หน้าตายแบบมึงหรอก..ไอ้บร้า...
“ไม่เอา...จะนั่งไมเล่า..ตะเกียงเมื่อย...ปล่อยลงเลย” กูง๊องแง๊งมันแหล่ะ..ไม่อยากบอกตรง ๆ
กูอาย..ไอ้บร้า.. มันก็ยอมปล่อย เจ๊พี่กิ๊ป กะไอ้พี่บอยมันเดินตรวจความเรียบร้อยของขบวน
สีกูแม่งขบวนอลังการมีตุงแขวน มีเครื่องไหว้สา บายศรี พวกคอนหาบ ครบหมด
หามาได้ซะเหมือนพิธีขบวนกษัตริย์เลย ยอมรับฝ่ายออแกไนซ์แม่งเก่งว่ะ หัวเรือใหญ่ก็เจ็กิ๊ป
เห็นว่ามีพี่สาวเป็นที่ปรึกษา เพราะเปิดบริษัทออแกไนซ์อยู่แล้ว ที่แกเลยสบายไปเยอะ
เรื่องจัดหาวัสดุอุปกรณ์ ยังกะยกฉากกองถ่ายมาเองซะงั้น
กรรมการมาสีกูเป็นสีที่สาม เจ๊กิ๊ปส่งสัญญาณขยิบตาให้กู คงให้กูยิ้มทักทายกรรมการ
กูลองคิด ๆดูแล้ว ไม่ดีกว่าม้าง..เพราะแต่ละคนทั้งวัยวุฒิคุณวุฒิ ไม่ใช่น้อย
ไหนจะคณะอาจารย์อีกกว่าครึ่ง ไอ้ตะเกียงเลยกระซิบบอกพี่โต๋มันไป
“พี่ ๆ..ตะเกียงว่าเรายกมือขึ้นไหว้กรรมการก่อน..ค่อยส่งยิ้มให้เถ่อะ” มันหันมายักหน้าเห็นด้วยกะกู
เราเลยพร้อมใจยกมือขึ้นไหว้ กูก็กระแดะได้โล่ห์..มีก้มหัวซะสวยเลยเชียว
ก่อนจะช้อนตาส่งยิ้มพิฆาตแจกให้ทุกทั่วตัวท่าน ไอ้พี่โต๋ก็ไม่น้อยหน้า ไหว้ได้สง่างามไม่แพ้กู
แถมมีส่งยิ้มอีก..ซึ่งน้อยครั้งมันจะยิ้มให้ใคร ครั้งนี้มันยิ้มละไม...เล่นเอากูยังพลอยอึ้ง
ไปกะรอยยิ้มมันเหมือนกัน หล่อม๊ากกก..ๆ
คณะอาจารย์และกรรมการ ทั้งชายทั้งหญิงมองพวกกูตาค้าง หน้าขึ้นสีกันเป็นแถว
ก่อนที่คนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า
“สวยสง่าเหมาะสมมากคู่นี้ สนใจจะเข้าวงการแสดงบอกผมได้นะ” แล้วพากันก้มใส่คะแนนงึก ๆงัก ๆ
ก่อนไปกูยกมือโบกตามที่ฝึกทิ้งท้ายให้..พร้อมกับรอยยิ้มหวานอีกรอบ ทุกท่านยกมือโบกตอบกู.
ส่งยิ้มคืนมาให้ด้วย พ้นหลังกรรมการได้หน่อยเดียว เจ็กี๊ปซี่แกมือปิดปากกรี๊ดเบา ๆ อยู่ในคอ..
ทำท่าเหมือนอึดอัดจนอกจะระเบิด ก่อนจะเปรยความในใจออกมาว่า
“อร๊ายยยยๆๆ...เลิศมากค๊า...ทำได้ดีมากน้องตะเกียง โตโต๋สุดหล่อ เจ๊ว่าเราคว้าแน่ ๆ
เล่นเอากรรมการลงคะแนนกันไม่ทันเลย คิดไว้แล้วว่าเลือกคู่นี้นั่งเสลี่ยงต้องไม่ผิดหวัง
เป็นไงล่ะ..พวกเรา...เห็นสายตาระดับเทพเจ็กันรึยัง” พร่ำไปทั่ว ลงท้ายหันมายอตัวเองได้อีก
เจ๊กู...ท่าจะอาการหนัก กูหันไปมองหน้าไอ้พี่โต๋มันขำ ๆกับท่าทางเจ็กิ๊ป มันมองมาก่อนแล้ว
มียิ้มใส่ตากูอีก อูยยย...หายโกรธมันดีไหมหว่า?...ขยันทำกูใจสั่นจริงมึง.....อร๊ายยยยยๆๆๆๆๆ.......
ขบวนพาเหรดที่ผ่านไปตามท้องถนน ไอ้รับความสนใจจากบุคคลทั่วไป..เข้าแถวยืนตามสองฝั่งถนน
เต็มไปหมด กล้องถ่ายรูปกดรัวชัตเตอร์ตลอดรายทาง กูต้องพลอยโบกมือส่งยิ้มให้กับทุกคน
ตามหน้าที่ มีทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่โบกมือส่งยิ้มตอบ มีคำชมมากมายไหลผ่านเข้าหูมา
ไอ้คนข้าง ๆ เก็กนิ่งหยิ่งสง่ามาดเจ้าฟ้าของมัน เรียกเอาบรรดาสาวแก่แม่หม้าย
เก้ง กวาง บ่าง ชะนี แซวกันตลอดรายทาง มีตะโกนขอชื่อ ขอเบอร์โทรมันไม่ขาด
อย่าได้แคร์เลยมันอ่ะ หน้านิ่งไม่หวั่นไหว..มั่นใจขั้นเทพเลยดิมึง พวกเรากลับเข้ามาในโรงเรียน
ช่วงขบวนเดินผ่านหน้าปะรำพิธีของกรรมการ..เพื่อลงคะแนนกันอีกรอบ มีเสียงพูดดังมาให้พอได้ยิน
“สวยงาม ดูดีมีสง่าจริง ๆคู่นี้ เด็กสาวสวย ๆนั่นใคร นายโตโต๋นี่กินขาดอยู่แล้วเรื่องความหล่อ
อยากรู้เด็กผู้หญิงที่นั่งคู่กันเป็นใครน๊า?” มากมายคำถาม เป็นเรื่องปกติ เพราะกูเพิ่งย้ายมา
ได้เดือนเดียวเอง อาจารย์หลายท่านไม่มีใครรู้จักแน่ ๆที่สำคัญกูแปลงร่างมาอยู่ในชุดเจ้านาง
ธิดาล้านนาซะขนาดนี้ ยิ่งไม่รู้จักเข้าไปใหญ่
กลับเข้าถึงสนาม ก็เข้าสู่กระบวนพิธีเปิดอย่างเป็นทางการ พอกล่าวรายงานวัตถุประสงค์
การจัดต่อท่านประธานเสร็จ ผอ.ขึ้นมากล่าวเปิด พร้อมปล่อยป้ายผ้าผูกลูกโป่งสวรรค์ลอยขึ้นฟ้า
เสียงประทัดเปิดพิธีก็กระหึ่มดังขึ้นเต็มสนาม เพลงกราวกีฬาบรรเลงด้วยวงโยฯ ของโรงเรียน
ก็บรรเลงรับขึ้น เป็นอันเสร็จพิธีปล่อยเลิกแถว ลงจากเสลี่ยงไอ้พี่บอมย์ขอถ่ายรูปคู่กับกู
กูก็จัดให้มันไป พอมายืนกับมันตัวแม่งโตชะมัดสมคำไอ้ยักษ์หล่อจริง ๆ มีแอบเอามือโอบเอวกูด้วย
ไม่ว่ากัน จากนั้นก็พวกน้อง ๆ ใครต่อใครมาขอถ่ายกันอีกเพียบ
“โต๋ค่ะ..ริต้าขอถ่ายรูปคู่หน่อยสิค่ะ” ริต้าเดินเข้ามาดึงไอ้พี่โต๋ ขอถ่ายรูปกะมัน มันก็มองมาทางกู
กูเมินหนีเรื่องมึง..อยากถ่ายก็ถ่าย แล้วมันก็ถ่ายรูปคู่กันสมใจคุณเธอ ท่าที่ถ่ายไม่ต้องบอกอ่ะนะ
เธอเบียดมันซะนมชิดหน้าอกเปลือย แก้มแนบซุกเข้าเกือบชิดคางมัน สวีทซะไม่ต้องประกาศเลย
อาศัยให้คนถ่ายให้ มันจะผละออกเธอก็ดึงให้อยู่ถ่าย เห็นแล้วเคืองลูกกะตาชะมัด
กำลังจะเดินหนีหลบไปเปลี่ยนชุด มากันเป็นทีมดักทางกูพอดี
“น้องตะเกียงครับ ตะเกียงครับ ถ่ายรูปกับพวกพี่หน่อยสิครับ” ได้พี่พรต ไอ้พี่เทค ไอ้พี่โทนี่
ไอ้พี่รัน ไอ้พี่กาน น้องกิ่ง โอยพวกมันอีกเพียบ เดินเข้ามารุมกู ยังไม่ทันตอบเสือกแย่งกันซะงั้น
“กูถ่ายก่อน..กูก่อน..กูมาก่อน...ไม่สน..กูก่อนโว้ย!..” ตกลงพวกมึงจะถ่ายหรือจะเถียงกัน
จะเถียงอีกนานป่ะ...กูจะได้ไปขี้รอซะ.....
“ตะเกียงสวยมาก พี่จำไม่ได้เลยนะเมื่อแต่งแบบนี้ ปกติก็ว่าสวยอยู่แล้ว พอแต่งแบบนี้ไม่ต้องพูดกันเลย
สวยจนไม่อยากเชื่อ” ไอ้พี่กานครับ จู่ ๆดันเสือกชมกูขึ้นมาหน้าตาเฉย สำหรับไอ้พี่กานกูงงกับมันจริง ๆ
ดีนะน้องกิ่งเดินไปคุยกับเพื่อนน้องเค้า..พอดีเลยไม่ได้ยินที่มันพูด ได้แต่ส่งยิ้มไปให้อย่างงง ๆเขินๆ
ก็นะไม่คิดว่าจะได้ยินแบบนี้จากปากมัน เป็นคนอื่นยังไม่ค่อยแปลกใจ
แล้วพวกมันก็ตกลงกันได้ กูต้องเวียนถ่ายรูปคู่กับพวกมันเป็นรายตัว ก่อนจะมีถ่ายรวมหมู่
ไอ้พี่โทนี่มีหยอดตอนถ่ายรูปกะกูด้วย
“ไม่ติดว่าเป็นไอ้โต๋ พี่จะแย่งโดยไม่สนเลยตะเกียงเป็นของใคร ดันเป็นไอ้โต๋
เลยพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลย..เสียดายโครต” เห่อ...ฟังพวกแม่งแต่ละคน
หลงคิดว่าพวกมันทำใจได้ซะอีก ไหนได้พวกยังคงเก็บความรู้สึกดีดีที่มีให้กู
แค่ไม่แสดงออกหรือทำอะไรแบบเคยเท่านั้นเอง
“เฮ้ย!..คิวกูก่อน...” ไอ้พี่พรต
“กูก่อนเว้ย!..” ไอ้พี่รัน
“กูจองก่อนมึง” ไอ้พี่พรต
“แล้วไง..มึงจองก่อน..แต่นั่นเพื่อนกู” ไอ้พี่รัน..เป็นเชี้ยไรมันอีก ไอ้สองคนนี้
ตั้งแต่แข่งตะกร้อกันตอนนั้น รู้สึกมันเขม่นกันตลอด..หนักกว่าแต่ก่อนอีก
ดูดิแย่งกันอีกแหล่ะ..อดไม่ได้กูเลยเสนอสวนไปซะ
“เข้ามาพร้อมกันนั่นแหล่ะ...ตะเกียงรับไหว” กวนแก้เซ็งมันซะ
“เห้ย!..” เสียงพวกมันแหกปากพร้อมกัน ทีงี้สามัคคีได้อีกมึง..ก่อนจะหน้าแดงหูแดงทั้งคู่
คิดไปถึงไหนแล้วดิ 555!!..ขำหน้าแม่งโครต กูหัวเราะไม่อายคนเลยทีนี้
“ขำ..ขำ..แกล้งพี่ได้..สนุกดิ..สวยแต่ขี้แกล้งว่ะ!.” ไอ้พี่พรต..บ่นกูงุงงิ๊ง ทำปากยื่นปากพอง
น่ารักจริงท่ามึงอ่ะ
“อร๊ากกกก...กูอยากจะอ๊วก..ไม่ติดเสียดายของ กูล้วงปากอ๊วกแม่งกลางสนามนี่แหล่ะ” ไอ้พี่รัน
เริ่มอีกแหล่ะมึง กูอุตส่าห์เปลี่ยนบรรยากาศ อะไรพวกมึงกันนักหนาว่ะเนี๊ยะ..
ไอ้พี่พรตหันมองตาขวาง...กูไม่อยากยืดเยื้อ เดินไปลากข้อมือแม่งทั้งคู่
ล๊อคมาประกบถ่ายรูปซะหมดเรื่อง
“เอ้า!..มองกล้อง ยิ้มหล่อกันหน่อย..แช่ะ..แช่ะ ๆ” เสียงชัตเตอร์พวกเพื่อนมัน
มีเอามือมาขยี้หัวกูอีกไอ้พี่รัน ไอ้พี่พรตถือโอกาสโอบไหล่กูซะ..เผลอเป็นไม่ได้
ช่างเถอะไม่ไรมากถือว่าขำ ๆ
แล้วไอ้พี่บอมย์ก็ลากกูออกมา ก่อนจะเรียกพวกสิงห์โตดำทุกคน มาเข้ากล้องถ่ายรูปหมู่โดยกูยืนกลาง
ซ้ายไอ้พี่บอมย์ ขวาไอ้พี่โต๋ ทำหน้านิ่งตาขวางยืนข้างกู เพราะกูไม่ยอมถ่ายรูปคู่กะมันสักรูป
นอกจากบนเสลี่ยงที่น้อง ๆรัวชัตเตอร์ กูเลี่ยงไม่ยอมถ่ายกะมันเอง มันเลยมีอาการอย่างที่เห็น
ส่วนคนอื่น ๆ กูถ่ายด้วยหมด
เสร็จจากสิงห์โตดำ ก็เป็นเหยี่ยวเวหา ไอ้พี่พรตยืนซ้าย ไอ้พี่เทคประกบขวา ตามด้วยคนอื่น ๆ
กูยืนกลางเหมือนเคย สรุปทั้งสองแก็งค์ลากกูถ่ายทั้งเดียวทั้งรวม เพื่อไม่ให้เสียเที่ยว
ไหน ๆก็มารวมกันขนาดนี้ กูเลยจัดหนักให้หน่อย
“พวกพี่ มาถ่ายรวมกันทั้งหมดนั่นแหล่ะ พี่บอย..พี่บอย..ถ่ายรูปให้พวกตะเกียงหน่อย
กูกวักมือเรียกไอ้พี่บอยประธานสี ให้มาชักภาพแก๊งค์ทั้งสอง โดยกูเป็นทูตสันธไมตรียืนกลางเหมือนเดิม
ไอ้พี่โต๋ยืนขวา ไอ้พี่เทคยืนซ้ายตามด้วยคนของแก๊งค์ และคนอื่น ๆยืนเรียงกันไป
เสร็จช๊อทนี้กูขอแบบไม่ต้องแบ่งพวกต่อทันที
“สลับที่กันมั้งดิ อย่ายืนแยกข้างแบ่งพวกกันได้ป่าว คละ ๆกันไปมั้ง” พวกมันก็ทำตาม
ใจกูแบบเสียไม่ได้..แต่ก็ไม่ได้ค้าน ตอนนี้ไอ้พี่โทนี่ยืนติดไอ้พี่ต้า ไอ้พี่ชัดไอ้พี่กาน
ไอ้พี่บอมย์ไอ้พี่เทค ไอ้พี่หน่องไอ้พี่โต๋แต่พ่วงกูติดด้วย ไอ้หล่อเทพมันจับข้อมือกู
ไม่ปล่อยให้สลับที่เหมือนคนอื่น ไอ้พี่พรตโดนไอ้พี่รันล๊อคคอให้ถ่าย
ตกลงมึงอริหรือมึงยังไงกันนิ.......??????
ยาวสะใจดีไหม....ไหนใครต้องการให้โตโต๋เคลียร์กับตะเกียงบ้าง โหวตมา
โตโต๋ขอความเห็นด้วยว่าควรเลือกสถานที่เคลียร์ เพื่อจะได้มีโอกาสหายงอน
กลับมาดีกันเหมือนเดิม ดังนี้
กด 1 เคลียร์ที่โรงเรียน
กด 2 เคลียร์ที่ห้อง...บนเตียง
ใครอยากให้เคลียร์ที่ไหน ให้กดผลโหวตมาด้วยนะค่ะ จะได้แจ้งให้โต๋มันรู้อีกที เพื่อมันจัดให้
LUK.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
