ต่อ ตอนที่6
หลังจากที่ขึ้นรถมาจนถึงตอนนี้ สองก็สังเกตเห็นว่าหนึ่งดูเงียบผิดปกติ จะว่าโกรธก็ไม่ใช่ หรือว่าหนึ่งจะน้อยใจอะไรบางอย่าง แต่ด้วยความที่หนึ่งแก่กว่า เวลาเงียบก็ดูขรึมจนบางทีสองก็รู้สึกเกรงใจ ไม่แน่ใจว่าตัวเองทำอะไรผิดไป หรือว่าหนึ่งเครียดเพราะเรื่องงาน
เวลาที่สองชวนคุยหนึ่งก็จะยิ้มบางๆให้ ซึ่งปกติหนึ่งจะเฮฮาดวงตาแพรวพราวตลอด แต่วันนี้มีเพียงแค่รอยยิ้มจางๆกับคำว่า "ครับ" หรือไม่ก็ "อ๋อ..เหรอ" สองปล่อยให้ความคลุมเคลือเป็นเช่นนี้ต่อไป ตอนแรกก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องงาน เพราะหนึ่งมีงานกองเป็นตั้งที่ต้องสะสาง บางทีอาจมีปัญหาบางอย่างที่ยังคิดไม่ตก สองเลยไม่กล้าที่จะกวนใจนัก
จนเมื่อหลังกลับมาจากที่ลงไปกินข้าวที่ร้านข้างล่างคอนโดนี่แหละ สองก็รู้สึกอึดอัดจนเริ่มหมดความอดทน แต่สองก็ปล่อยให้หนึ่งเข้าไปอาบน้ำจนแต่งตัวเรียบร้อย และเมื่อสองเองก็อาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนอนแล้วเหมือนกัน สองจึงคิดว่า นี่คงได้เวลาที่จะเปิดอกคุยกันแล้วล่ะ ว่าหนึ่งกำัลังเป็นอะไรกันแน่ เพราะหลังจากอาบน้ำทาแป้งเย็นกายสบายใจแล้ว คงทำให้คุยอะไรกันง่ายขึ้น
สองจึงค่อยๆเริ่มบทสนทนาอันตึงเครียด...
"เอ่อ...วันนี้พี่หนึ่งเป็นอะไรฮะ ทำไมดูเงียบจัง " สองเดินไปจับบ่าของหนึ่ง หนึ่งกำลังนั่งดูรายการสารคดีในโทรทัศน์ที่ปลายเตียง
หนึ่งหันมาทางสอง เขาเงยหน้ามองคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ พลางส่งยิ้มเนือยๆให้สอง
"เปล่านี่...ไม่ได้เป็นอะไรหรอก" พูดได้แค่นั้นหนึ่งก็หันไปสนใจรายการในโทรทัศน์ต่อ สองมองเห็นเค้ารางที่ส่อแววยุ่งยาก แต่ก็ยังไม่เลิกล้มความพยายาม
แล้วจู่ๆสองก็นึกขึ้นได้ว่า ต้องเป็นสาเหตุบางอย่างที่ทำให้หนึ่งเปลี่ยนไป แต่สองเองก็ยังไม่ค่อยแน่ใจนัก เขาจึงลองพูดออกไป ดูว่าตัวเองจะเดาถูกหรือไม่
"เอ่อ....พรุ่งนี้สองหยุดนะฮะ ได้หยุดหนึ่งวันแล้วก็ไปสอบวันมะรืน พอดีว่าเน็ทเพื่อนสอง ก็คนที่พี่หนึ่งเจอเมื่อตอนเย็นนั่นล่ะ มันไม่ค่อยเก่งชีวะ มันเลยอยากให้สองติวให้ สองเลยนัดให้เน็ทมาที่ห้อง จะได้ติวกัน สะดวกดี" สองแกล้งปั้นเรื่องพูดไปเรื่อยเปื่อย และแล้ว...สิ่งที่แกล้งพูดออกไปนั้นก็ส่งผลในทันที
"......................" หนึ่งนิ่งไป ตายังจ้องอยู่ที่โทรทัศน์ สองสัมผัสได้ถึงอาการเกร็งที่บ่าหนาที่สองเอามือวางเอาไว้ สองยังเห็นหนึ่งกัดกรามเป็นสันนูนๆออกมาที่ข้างแก้ม และแล้วคนตัวสูงก็ยอมปริปากพูดออกมา
"สองดูสนิทกับเน็ทจังเลยนะ"
"ก็...สองกับเน็ทเรียนห้องเดียวกันตั้งแต่ม.ต้นแล้วนี่นา"
"มิน่าล่ะ..ถึงดูสนิทกันจนเล่นหัวได้เลย"
พอฟังถึงตรงนั้น คนตัวเล็กก็รู้แล้วล่ะ ว่าหนึ่งกำลังเป็นอะไร สองแกล้งทำตาโต ก่อนพูดออกไป
"โห..ขนาดพี่หนึ่งขับรถอยู่ ยังเห็นด้วยเหรอฮะ" แล้งสองก็ยิ้มบางๆออกมา กอดวาดแขนโอบไหล่หนาๆเอาไว้ให้ได้มากที่สุด ทั้งๆที่ยังยืนอยู่ แล้วพูดกับคนตัวสูง
"พี่หนึ่ง...พี่หนึ่งหึงเหรอ สองกับเน็ทเป็นแค่เพื่อน เน็ทมันมีแฟนแล้ว เป็นน้องผู้หญิงม.ต้น แถมยังสวยเป็นลีดเดอร์อีกด้วย มันไม่สนใจสองหรอกฮะ พี่หนึ่งเชื่อสองนะ"
"จริงเหรอ..พี่เชื่อสองได้จริงเหรอ"
สองสัมผัสได้ถึงอาการผ่อนคลายของคนในอ้อมกอด และความอบอุ่นบริเวณแขนของตัวเอง ฝ่ามือหนาอบอุ่นของคนตัวสูงกำลังจับแขนของสองไว้ให้กอดกระชับแน่นขึ้น
"จริงสิฮะ เชื่อได้1000เปอร์เซนต์"
"แต่..พรุ่งนี้..ต้องติวกันที่ห้องด้วยเหรอ" เสียงคนตัวสูงยังคงกังวล
"เอ่อ..อืม...อ่า...สองโกหกน่ะ ไม่มีติวหรอก สองแค่ให้เน็ทมันยืมสมุดไปอ่าน" คนตัวเล็กพูดออกไปด้วยความละอายนิดๆ ที่โกหกคนตัวสูง
"อ้าว...หลอกกันนี่ อย่างงี้จะให้พี่เชื่อสองได้ไง หลอกคนแก่ได้ไงกัน" เสียงคนตัวสูงสะบัดนิดๆ
แล้วสองก็ได้รู้เหตุผลอีกบางประการ แต่ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร ก็โดนคนแก่ขี้งอนค่อนขอดเสียก่อน
"ขนาดเพื่อนสอง ยังคิดว่าพี่แก่จนเป็นอาของสองได้เลย พี่แก่มากเลยใช่มั้ย" น้ำเสียงติดจะดูเศร้าๆ ปนกังวลซะแล้ว
คนตัวเล็กโอบกอดคนตัวสูงแน่นขึ้น พร้อมทั้งโยกเบาๆ ก่อนพูดออกไปว่า
"เฮ้ย...ขี้น้อยใจจัง พี่หนึ่งไม่แก่ซะหน่อย ไอ้เน็ทมันตาไม่ดีเองต่างหาก พี่หนึ่งของสองยังเอ๊าะอยู่เลย"
"สองพูดอย่างกับพี่เป็นสาวน้อยซะงั้น" หนึ่งแอบบ่นเบาๆ
"ก็มันจริงนี่ฮะ ขี้งอนเป็นตูดเป็ด แล้วยังแอบน้อยใจเก่งอีกด้วย"
"งั้นสองต้องปลอบพี่แล้วล่ะนะ"
พูดยังไม่ทันขาดคำ แววตาของคนตัวสูงก็กลับเป็นประกายแพรวพราวอีกครั้ง สองมองดวงตาคู่นั้นอย่างหลงใหล จนลืมไปว่าตัวเองโดนอุ้มไปนั่งบนตักคนตัวสูงเข้าซะแล้ว
"อ๊ะ...." สองเพิ่งรู้ตัว
"เร็วสิครับ ปลอบพี่ให้หายน้อยใจหน่อยเร็ว ทำไงดีน้าาา..."
สองเริ่มหน้าแดงแล้ว แต่ก็อยากเอาใจหนึ่งที่ตอนนี้อารมณ์กลับมาเป็นปกติ คนตัวเล็กจึงโน้มหน้าเข้าไปหอมฟอดใหญ่ที่แก้มของคนๆนั้น
"เอ้า....หายน้อยใจแล้วนะ"
"ยังครับ..ต้องอีกข้างนึง" หนึ่งหันแก้มอีกข้างให้สอง สองยอมทำทั้งๆที่ยังอายหน้าแดง แต่ก่อนที่จมูกของสองจะโดนแก้มของหนึ่ง คนตัวสูงจอมเจ้าเล่ห์ก็กลับเอาริมฝีปากมารับไว้แทน สองที่ไม่ทันตั้งตัว เพราะยังอยู่ในอ้อมกอดของคนๆนั้นก็กลับกลายเป็นว่าโดนหนึ่งจูบเข้าอย่างจัง แล้วสองจะทำไงได้ล่ะ นอกจากยอมให้หนึ่งจูบแต่โดยดี ยังไม่ทันไร ลิ้นร้อนๆของหนึ่งก็เข้าไปทาบทับลิ้นเล็กๆของสอง แล้วตวัดล้อลิ้นของสองไปมา
"อื้อ..." สองคลางในลำคอ เริ่มหายใจไม่ทัน โชคดีที่หนึ่งยอมผละริมฝีปากจากไป ก่อนกระซิบที่ข้างหูของสองด้วยเสียงแหบพร่า
"สอง...พี่..พี่ชักจะทนไม่ไหวแล้ว" หนึ่งซบหน้าลงบนบ่าเล็ก พร้อมถอนหายใจแรงๆ
"อะ............." สองแก้มแดงเรื่อ เมื่อเห็นบางอย่างกำลังดุนดันออดมาจากเป้ากางเกงชุดนอนของหนึ่ง
"เอ่อ..หะ..ให้สองช่วยมั้ยฮะ" สองถามหนึ่งอย่างกล้าๆกลัวๆ ตั้งแต่คบกันมา มีแต่หนึ่งที่เป็นคนทำให้สอง
"สอง..สองทำได้เหรอ" หนึ่งกระซิบเสียงแหบพร่า หายใจถี่ๆอยู่ที่หัวไหล่บางของสอง
"เอ่อ..ก็...พี่หนึ่งก็บอกสองสิฮะ..ให้สองทำให้บ้างนะ" สองบอกหนึ่งซึ่งกำลังซบอยู่ที่ไหล่ หนึ่งเงยหน้าขึ้นมา เขามองเข้าไปในดวงตาของคนตัวเล็ก พร้อมกับกระซิบถาม"
"สอง..สองอยากทำแน่นะ"
"อื้อ...." สองรับคำพร้อมพยักหน้าแรงๆ
หลังจากนั้น หนึ่งจึงจัดการช่วยสองถอดกางเกงของเขาออก แล้วกลับมานั่งอยู่ที่ปลายเตียงอีกครั้ง กลางลำตัวของหนึ่งกำลังโดดเด่นชี้ตั้ง สองนั่งลงระหว่างขาของหนึ่ง ก่อนค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้สิ่งนั้น หนึ่งบอกขั้นตอนต่างๆแก่สอง ตอนแรกสองไล้ลิ้นของตัวเองไปตามสิ่งนั้น ส่วนปลายของมันเปียกชื้น สองลากลิ้นลงมาที่เครื่องเคราด้านล่าง เพียงเท่านั้น สองก็ได้ยินเสียงครางต่ำในลำคอของคนที่นั่งอยู่ พอได้ยินอย่างนั้น สองก็เริ่มมั่นใจมากขึ้น จนสามารถกลืนกินสิ่งนั้นเอาไว้ แต่ก็ไม่สามารถกลืนได้หมด เพราะขนาดที่ใหญ่มาก สองจึงเอามือจับไว้ที่ฐานของมัน
หนึ่งสอนให้สองขยับขึ้นลงตามจังหวะที่สะโพกของเขาขยับ พร้อมทั้งให้สองขยับมือไปด้วย เมื่อสองทำตามที่หนึ่งบอก สองก็เห็นสีหน้าของหนึ่งที่แสดงถึงอารมณ์รัก สองหลงใหลในสีหน้าแบบนั้น สองจึงลองทำตามที่หนึ่งเคยทำให้ โดยไม่ฟังเสียงแหบพร่าของหนึ่งตอนนี้ที่กำลังบอกวิธีแก่สอง เพียงแค่สองออกแรงดูดสิ่งนั้นของหนึ่ง มันก็เล่นเอาหนึ่งต้องเอามือเท้าพื้นเตียง เกร็งสะโพกมากขึ้น ตอนนี้สองเร่งจังหวะให้เร็วรัว สลับกับเนือบนาบ สายตาก็เหลือบมองสีหน้าเร้าอารมณ์ของคนที่นั่งอยู่บนเตียง แล้วสีหน้านั้นก็ทำให้สองเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาบ้าง สองครางอื้ออึงในลำคอ ขณะที่กำลังอมเจ้าสิ่งนั้น
คนตัวสูงเหมือนจะรู้ว่าคนตัวเล็กกำลังเป็นอะไร จึงค่อยๆเอื้อมมือไปพยุงร่างเล็กนั้นมากอดเอาไว้ กระซิบเสียงกระเส่า
"สอง...สองพร้อมรึยัง ถ้าสองอณุญาต คราวนี้พี่เอาจริงแล้วนะ"
หนึ่งหมายถึงการร่วมรักอย่างเต็มรูปแบบนั่นเอง...
สองพยักหน้าน้อยๆ อย่างเอียงอาย
เมื่อเห็นดังนั้น หนึ่งจึงไม่รอช้า เขาถอดเสื้อผ้าให้คนตัวเล็ก เมื่อเห็นสองนอนเอียงอายเปลือยเปล่าอยู่บนที่นอน หนึ่งก็จัดการถอดเสื้อของตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนลงไปทาบทับลำตัวของสองไว้
หนึ่งค่อยๆเล้าโลมให้สองเกิดอารมณ์คล้อยตาม เสียงครางอื้ออึงแสดงว่าคนตัวเล็กกำลังเพลิดเพลินต่อสิ่งนั้น หนึ่งวนนิ้วรอบๆน้องชายของสอง น้ำเยิ้มๆเปียกชิ้นชุ่มที่นิ้วของหนึ่ง เขากระซิบข้างคนรักแผ่วเบา
"สอง...อย่าเกร็งนะครับ พี่จะสอดนิ้วเข้าไปก่อนนะ"
หลังจากสินเสียง หนึ่งก็ยกสะโพกบาง ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไป
"อื้อ....อะ...พี่หนึ่ง..พี่หนึ่ง..สอง..เจ็บ" สองนิ่วหน้า ส่ายใบหน้าไปมา รู้สึกอึดอัด ที่ริมใบหูได้ยินคนรักกระซิบบอกให้ผ่อนคลาย จนเมื่อสองรู้สึกได้ว่าหนึ่งใส่เข้าไปแล้วสามนิ้วนั่นแหละ สองจึงค่อยๆรู้สึกว่าความเจ็บทุเลาลง หลงเหลือแต่เพียงความเสียวซ่านตรงบริเวณนั้น สองสัมผัสได้ถึงแรงขยับของนิ้วทั้งสาม ทั้งถูเข้าออก และหมุนคว้าน จนสองต้องครางออกมาดังๆเพื่อระบายความรู้สึกที่เสียวซาบซ่านอย่างบ้าคลั่ง แต่แล้วหนึ่งก็ชักนิ้วออกไป สองเองพยายามดึงนิ้วทั้งสามไว้อย่างเสียดาย แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงทุ้มๆของคนตัวสูง ที่โน้มหน้าเข้ามากระซิบว่า
"สอง..พี่จะเข้าไปแล้วนะ" เท่านั้นแหละ สองก็ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรงกว่าครั้งเก่า ร่างทั้งร่างเหมือนถูกแยกออกเป็นเสี่ยงๆ ยังดีที่คนตัวสูงพยายามเบี่ยงเบนความสนใจโดยการระดมจูบไปทั่วหน้าอกขาวๆของสอง ตามด้วยการขบเม้มแรงๆที่ยอดอกของสอง จนมันตั้งชันสู้กับลิ้นและฟันคมๆของหนึ่ง สุดท้ายสิ่งที่หนึ่งทำทั้งหมดก็ประสบผล เพราะตอนนี้ คนที่บอกให้หนึ่งขยับสะโพกแรงๆคือคนตัวเล็กที่อยู่ข้างล่าง ซึ่งกำลังกรีดร้องครวญครางและขยับสะโพกรับน้ำหนักของหนึ่งที่ถาโถมจากด้านบนจนหัวสั่นหัวคลอน
"พี่หนึ่ง..อ๊ะ..พี่หนึ่ง...สะ..สองไม่ไหวแล้ว..จะออกแล้ว..อ๊ะ..อ๊าาาาาาาาา" นั่นคือเสียงสุดท้ายของอารมณ์รักที่สองได้รับจากหนึ่ง หนึ่งพาคนตัวเล็กของเขาลอยละล่องไปถึงสวรรค์พร้อมกับเขาที่ตามมาติดๆ
"อาาา.." เสียงคำรามต่ำๆในลำคอของหนึ่งดังขึ้น ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยออกมา ทั้งที่อยู่ข้างในตัวของสอง แต่มันไม่ได้เลอะเทอะ เพราะเขาสวมเครื่องป้องกันไว้แล้ว ตั้งแต่ตอนที่กำลังจะเอาน้องชายใส่เข้าไปในร่างของคนตัวเล็ก
หนึ่งทรุดตัวลงนอนด้านข้าง ทั้งๆที่ยังอยู่ในร่างของสอง
"อื้อ..เอาออกก่อน อึดอัด " สองบอกคนตัวสูงเสียงอู้อี้
"เดี๋ยวนะ ขออีกแป๊บนะครับ พี่รู้สึกดีจัง เวลาสองกระตุกอยู่ข้างใน" หนึ่งกอดสองไว้ด้านข้าง เขาหลัีบตาเพื่อรับรู้ถึงความรู้สึกนั้น
"อื้อ..ทะลึ่ง..ให้อีกนิดเดียวนะ..สองชักจะง่วงแล้ว"
"ครับๆ..สองของพี่น่ารักจังเลย"
หนึ่งกอดคนตัวเล็กแน่นขึ้น ขาอ่อนขาวๆของสองยังคงเกยอยู่บนสะโพกของหนึ่ง หนึ่งกอดคนรักเอาไว้ทั้งอย่างนั้น คางสากซุกลงที่หัวทุยๆของคนตัวเล็ก ใบหน้าของหนึ่งระบายยิ้มอย่างมีความสุข
อะ ฮะ ฮะ ฮะ เย้ เย้ เย้ จบตอนแล้ว
(เอ่อ...คนเขียนท่าจะบ้าไปแล้ว)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
