(เรื่องสั้น)นายมีฉัน..ฉันมีนาย จบบริบูรณ์.(P.2)รบกวนย้ายไปห้องจบได้เลย
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องสั้น)นายมีฉัน..ฉันมีนาย จบบริบูรณ์.(P.2)รบกวนย้ายไปห้องจบได้เลย  (อ่าน 97014 ครั้ง)

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
รักแท้แพ้เกย์เด็ก
 :z2:

ออฟไลน์ cancan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +581/-0
ตอนต่อ....
           

           หลายเดือนมานี้สองรู้สึกว่าตัวเองเรียนเลขได้เข้าใจมากขึ้น  ก็แน่ล่ะ สองมีครูดีที่ช่วยติวให้  ถึงแม้จะต้องแลกกับการที่ต้องทนนั่งรอเป็นเวลานาน เพราะกว่าคุณครูคนนั้นจะกลับถึงบ้านมันก็หลังสามทุ่มเข้าไปแล้ว  และกว่าจะติวกันจนจบแต่ละเรื่องมันก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืนทุกที แต่มันก็คุ้มค่าไม่ใช่เหรอ ใช่สิ...มันต้องคุ้มค่าอยู่แล้ว  เพราะสองไม่ต้องเสียเงินค่าติววิชาสักกะบาท แค่บางทีต้องอุทิศตัวลงไปนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนครูก็เท่านั้น  แถมมันยังเป็นความสุขอีกต่างหาก ใช่แล้ว..มันเป็นความสุขในใจเบื้องลึก เพราะสองต้องเก็บงำมันเอาไว้ ความสุขที่จะได้อยู่ใกล้  ความสุขที่ได้พูดคุย ความสุขที่ได้ร่วมกันยิ้มและหัวเราะ และความสุขที่ได้รู้ว่ามีคนคอยห่วงใย ถึงแม้ว่ามันอาจเป็นเพียงแค่ความห่วงใยแบบพี่น้องก็ตาม
           และขณะที่สองกำลังมีความสุขเล็กๆกับการได้แอบชอบใครสักคน  และมีเขาคนนั้นอยู่ใกล้ๆ สองก็ได้รู้ว่าความสุขนี้ไม่จีรังยั่งยืน เพราะมันเป็นเพียงความเพ้อฝัน เป็นเพียงสิ่งที่ตนเองคิดไปเองผู้เดียว และที่เลวร้าย ความคิดแบบนี้ นับวันมันจะยิ่งหนักแน่นขึ้นภายใจจิตใจของสอง นับวันความชอบที่มีต่อหนึ่งนั้นก็เพิ่มพูน มันมาจากความสนิทชิดเชื้อ มาจากความชื่นชมในความสมบูรณ์แบบของหนึ่ง แน่นอนหนึ่งอาจไม่ได้หล่อเหลาขนาดเป็นพระเอกได้ หนึ่งอาจไม่ได้รวยล้นฟ้าเท่ากับนักการเมืองดังๆ แต่หนึ่งมีความจริงใจ และความห่วงใยให้เสมอ หนึ่งมีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้สองรู้สึกสบายใจเวลาคุยด้วย หนึ่งมีความคิดแบบผู้ใหญ่ที่สามารถเป็นที่ปรึกษาได้อย่างดี และหนึ่งมีบุคลิกที่เป็นผู้นำที่ดี หนึ่งเหมือนคนๆนั้น คนที่สองใฝ่ฝันตลอดว่าสักวันสองจะได้ใช้ชีวิตร่วมด้วย แน่นอนครอบครัวของสองไม่เคยปฏิเสธว่าสองเป็นอะไร พวกเขาเปิดใจรับสิ่งนี้ของสอง สองและครอบครัวรับมือกับมันร่วมกัน พ่อแม่ของสองขอแค่ต้องการลูกชายที่เป็นคนดีของสังคมก็แค่นั้น เพราะสิ่งที่เหลือหากลูกได้เลือกแล้วและเขามีความสุขนั่นก็คือสิ่งที่พ่อกับแม่ควรมีความสุขเช่นกัน
          ความสุขที่ได้แอบชอบใครเช่นหนึ่ง คนที่สมบูรณ์พร้อมในสายตาของสองเป็นเพียงความสุขชั่วคราว เป็นความสุขที่สองต้องหยุดมันทันทีเพื่อไม่ให้ถลำลึกมากไปกว่านี้  สองต้องห้ามใจตัวเองหลังจากที่สองได้เจอกับใครบางคนในตอนเย็นวันหนึ่งขณะที่สองกลับจากโรงเรียน และกำลังจะไขประตูเข้าไปในห้อง ห้องข้างๆของคนๆนั้นก็เปิดประตูออกมา เสียงหัวเราะคิกคักของหนุ่มสาวคู่หนึ่งลอยออกมาจากด้านในทันที
          หญิงสาวหน้าตาสะสวยและหุ่นดีจนสามารถเป็นนางแบบได้เดินออกมาจากห้องนั้น และตามมาด้วยชายอีกคน ชายคนนั้นก็คือหนึ่งนั่นเอง
          "อ้าวสอง....เพิ่งกลับเหรอ" หนึ่งทักสองที่ยืนถือกุญแจค้างอยู่ที่ช่องไขตรงประตู
          "เอ่อ...ครับ" สองรับคำหน้าเจื่อนๆ แล้วเหลือบสายตามองพี่สาวคนสวยที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆหนึ่ง
          "เออ..เอ้านี่...แจง...แฟนพี่เอง"
          "สวัสดีครับ" สองหันไปสวัสดีแจง
          "สวัสดีจ้ะ..เอ๊ะ..ชื่อสองหรือจ๊ะ...แหมหนึ่ง..น้องเค้าชื่อคล้องจองกับหนึ่งมากเลยนะ น่าจะเป็นพี่น้องกันนะเนี่ย  เอ๊ะ  รึว่าเนื้อคู่ดี.."
          คำพูดล้อเล่นของหญิงสาวทำเอาสองแอบสะอึก
          "เฮ้ย...แจงก็..พูดไปเรื่อย มันก็มีกันได้เรื่องบังเอิญน่ะ ...เนื้อคู่ผมก็ยืนอยู่ตรงนี้ไงคร้าบบบ" หนึ่งพูดแล้วส่งสายตาหวานให้แจง
          "เอ่อ...พี่ๆจะไปข้างนอกหรือครับ" สองถามเบาๆ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
          "อือ..เดี๋ยวแจงเค้าต้องไปแล้วพี่จะไปส่งที่สนามบิน เฮ้ย..มีแฟนเป็นแอร์ก็เงี้ย..กว่าจะได้เจอกันที นี่ถ้าไม่ใช่แจงผมไม่ยอมลางานหรอกนะ"  หนึ่งบอกแจง
          "อื้อ..ก็มาให้หายคิดถึงแล้วไง"  แจงบอกแฟนหนุ่ม
          "เอ่อ..งั้นผมขอเข้าห้องก่อนนะพี่..ปวด..ปวดฉี่ว่ะ" สองพูดแล้วก็ก้มหน้างุดๆ ถึงแม้จะเป็นข้ออ้างที่งี่เง่าและหน้าอาย แต่มันก็ได้ผลเพราะ สองคงไม่ต้องทนเห็นภาพความสนิมสนมของคนๆนั้นกับแฟนสาวให้ปวดใจ
          "เออๆ...ตามสบาย เฮ้ย..สอง  อยากกินไรเป่า..เดี๋ยวพี่ซื้อมาฝาก..เออ..แต่วันนี้พี่อาจติวให้ไม่ได้นะ..เพราะกว่าแจงจะขึ้นเครื่องก็5ทุ่มโน่น สองนอนเลยนะ ไม่ต้องรอ" หนึ่งบอกน้องด้วยความหวังดี ใจของเขาไม่อยากใ้ห้สองต้องทนนั่งทำเลขจนตีหนึ่งตีสองหรอก มันออกจะโหดเกินไป
          "เอ่อ...ครับ.."สองรับคำ
          "เออๆ..งั้นพี่ไปก่อนนะ"
          "บายจ้ะ..น้องสอง"  แจงหันมาบอกสอง
          "บายครับพี่"สองยิ้มฝืดๆให้หญิงสาว ก่อนหันไปไขประตูห้อง และระหว่างนั้นเอง ตอนที่จะเปิดประตูแล้วก้าวเท้าเข้าไป เสียงของหนึ่งกับแจงที่ยังคุยกันขณะที่กำลังเดินไปที่ลิฟท์ก็ยังคงดังสะท้อนอยู่
          "พ่อกับแม่แจงถามยิกๆแล้วนะ..ว่าเมื่อไหร่"
          "โห...จริงดิ..เอาไงดี..หนึ่งยังเก็บไม่ถึงล้านเลยนะ "
          "บ้าเหรอ..ไม่ต้องถึงล้านหรอก "
          "โห..ไม่เอาง่ะ..ไม่เท่555"
          "บ้า..งั้น.อยากเท่ก็ขอแม่ดิ"
          "555ยิ่งไม่เท่ใหญ่ ผมแต่งกับแจนนะครับไม่ได้ให้แม่ไปแต่ง"
          "งั้นก็รีบๆซะทีสิยะ"
          "โอ๋ๆ....ได้เลยๆ...งั้นเดือนหน้าดูฤกษ์เลยมะ"
          "จริง..จริงนะหนึ่ง"
          "จริงดิ...ผมล้อเล่นน่ะ จริงๆผมพร้อมแต่งนานแล้วนะ แต่อยากให้แจงพร้อมด้วย"
          "โห..หนึ่งน่ารักจัง"
          เสียงสนทนานั้นยังดังต่อไปเรื่อยๆจนหายไปพร้อมกับเสียงประตูลิฟท์ที่เลื่อนปิด มันน่าจะเป็นข่าวดีนี่นา หนึ่งเป็นคนดี และเจอคนที่สมบูรณ์พร้อมจริงๆ
          สองค่อยๆปิดประตูลง หลังจากล็อกลูกบิดและคล้องโซ่เรียบร้อย ขณะนั้นเอง...ขณะที่กำลังจะก้าวขาออก ขาทั้งสองข้างมันก็ทรยศ สองค่อยๆย่อตัวลงเอาแผ่นหลังพิงกับบานประตูห้อง ดวงตาสวยเหม่อลอย  ดวงตาสวยกลมใส ใสเพราะน้ำที่เ่อ่อล้นที่ขอบตา มันไม่ใช่เพราะความยินดีหลังจากที่ได้ยินสองคนนั้นพูดกัน  แต่มันเป็นความเสียใจ ความเสียใจลึกๆ ที่เขาคนนั้นไม่ได้เิกิดมาเพื่อสอง เสียใจที่เขาคนนั้นไม่ได้เป็นของสอง เสียใจที่สองไม่ได้มีโอกาสได้รับสายตาแบบนั้น สายตาที่บ่งบอกถึงความรักใคร่ ความรักใคร่แบบที่คนสองคนจะจูงมือเดินเคียงข้างกันตลอดไปชั่วชีวิต สองก้มลงหน้าผากมนจรดกับหัวเข่าที่ชันขึ้น น้ำใสเพียงหยดเดียวก็เลื่อนหล่นลงจากแพขนตา

ออฟไลน์ Vesi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1795
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +204/-3
ชอบเรื่องแรกมากกกกก เขินเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

เรื่องที่สอง แอบสงสารเด็ก

ออฟไลน์ Na_RimKLonG

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 640
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-1

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
แอบรักแฟนเขา เจ็บจี๊ดๆนะน้องสองเดียวก็หายทำใจให้สบายๆเพื่ออนาคตของพี่เขา

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
มาแล้วโหมดสะเทือนขวัญ
อย่าให้มากนักนะจ๊ะ

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
แล้วจะเอาไงต่อแหละทีเนี้ยตาสอง

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
ทำไมเรื่องนี้มันเศร้าแบบนี้ สงสารหนูสอง

แล้วจะลงเอยกันได้อย่างไร ไฉน สาวแจงคนสวยก็รักกันดีกับพี่หนึ่งเสียด้วย
 :เฮ้อ:

รอลุ้นต่อไป สงสารเด็กน้อยจริงๆ

ขอบคุณมากนะจ๊ะ  :3123: ยังบวกแต้มเพิ่มไม่ได้จ้า

ออฟไลน์ cancan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +581/-0
ตอนสาม

           หลังจากวันนั้น หนึ่งก็ยังคงทำหน้าที่เป็นครูติววิชาเลขตามปกติ หนึ่งทำหน้าที่ได้ดี เขายังตั้งใจสอนไม่เคยบ่นเลยสักครั้งแม้ว่าจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการทำงาน เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องทุ่มเทขนาดนี้ รู้แต่ว่าพอทำแล้วก็มีความสุข พอเห็นคนตัวเล็กตรงหน้าทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเวลาขบคิดหาวิธีแก้โจทย์เลขยากๆ มันก็อดไม่ได้ที่เขาต้องอมยิ้มด้วยความเอ็นดู เวลาที่เห็นสองยิ้มหนึ่งก็รู้สึกสดชื่นขึ้น ความเมื้อยล้าจากการทำงานมันก็ค่อยๆหายไป แม้จะดึกดื่นแค่ไหน เขาก็รู้สึกมีแรงติวเลขให้สองได้
           แล้ววันหนึ่งขณะที่หนึ่งกำลังติววิชาให้สอง...
           สองกำลังก้มลงเอาดินสอเขียนแก้โจทย์บนแผ่นกระดาษ ตอนนี้บนกระดาษแผ่นนั้นยุ่งเหยิงไปด้วยตัวเลข สองกำลังเขียนอย่างขมักเขม้น และแล้วคนตัวสูงที่นั่งสังเกตการณ์อยู่ข้างๆก็เอ่ยถามบางอย่างขึ้น
           "สอง...พี่ขอถามอะไรหน่อยสิ"
           "ครับ...มีอะไรครับ"  สองถามขณะยังก้มหน้าเขียนยุกยิก
           "เอ่อ..สองห้ามโกรธนะ..แต่พี่แค่อยากรู้..เท่านั้นแหละ" หนึ่งพูดเบาๆ
           "ครับ..ว่ามาเลยพี่"
           "สอง...สองเป็นเกย์รึเปล่า"
           คำถามนั้นทำเอาสองหยุดกึก สองเงยหน้าขึ้นหันมามองทางหนึ่ง ดวงตาฉายแววกังวล
           "พี่...พี่..รู้"
           "คือ...พี่ว่าพี่ดูออกน่ะ"
           "............." สองก้มหน้านิ่ง
           "เฮ้ย...สอง..พี่ขอโทษนะ..ตายห่า..ปากเสียจริงกู..." หนึ่งหันไปตบปากตัวเอง ก่อนหันมาละล่ำละลักพูดกับสองต่อ
           "คืองี้..พี่รู้ว่ามันเป็นเรื่องเซนซิทีฟ แต่พี่เห็นว่าเราสนิทกัน คือพี่ไม่อยากให้สองต้องปิดบังพี่ พี่ไม่อยากให้สองต้องลำบากใจ พี่อยากบอกว่าพี่ก็มีเพื่อนเป็นแบบสอง  พี่แจงแฟนพี่เค้าก็มีเพื่อนเป็นแบบสองนะ เพราะงี้ไง พี่ถึงดูออกว่าสองเป็นยังไง แล้วสองก็พยายามปิดมัน พี่ไม่ได้รังเกียจอะไรนะ เข้าใจนะสอง พี่ต้องพูดตรงๆ เพราะพี่อยากให้สองอยู่กับพี่แล้วทำตัวตามสบาย เข้าใจที่พี่พูดรึเปล่าสอง" หนึ่งอธิบายยืดยาว เขากังวลว่าสองจะไม่เข้าใจ
           "เอ่อ..ครับ..สองเข้าใจ " สองก้มหน้านิ่ง แพขนตากระตุกไหว
           "เอ่อ..แน่ใจนะ"
           "ครับ"  สองรับคำแค่นั้นก็ก้มลงทำเลขต่อ
           คืนนั้นทั้งคืนที่หนึ่งติวเลขกับสอง เขาก็สังเกตเห็นว่าสองไม่คุยกับเขาอีกนอกจากนั่งฟังสิ่งที่เขาสอน นั่นแหละ ...มันทำให้หนึ่งคิดว่าเขาพลาดไปแล้ว  แต่เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าสองเป็นอะไร จริงๆสองน่าจะสบายใจที่เขารับเรื่องนี้ได้ แต่มันดูเหมือนทุกอย่างยิ่งเลวร้ายลง
           "พี่กลับก่อนนะ" หนึ่งยืนอยู่หน้าประตู หลังติวเลขจบแล้วเขาก็กำลังจะกลับห้องซึ่งก็อยู่ติดกันกับสอง
           "เอ่อ..ครับ" สองรับคำแล้วปิดประตูลง
           สองเดินมาที่เตียง  คนตัวเล็กค่อยๆล้มลงบนเตียง ทำไม  ทำไมนะ  ทำไมเขาต้องเสียใจ..ก็แค่พี่หนึ่งรู้ว่าเขาเป็นเกย์ มันจะเสียหายตรงไหน เพราะยังไงๆ คนๆนั้นก็คงไม่สนใจหันมามองสองได้หรอก แต่การที่หนึ่งรู้อย่างนี้แล้ว มันทำให้สองรู้สึกว่า ช่องว่างระหว่าสองกับหนึ่งจะยิ่งไกลออกไปมากขึ้น มันคงจะไกลออกไปเรื่อยๆ ไกลจนสักวันที่สองคงเอื้อมไปไม่ถึงหนึ่ง
           แล้วมันก็ดูเหมือนว่าสองจะเข้าใจได้ถูก...เพราะตั้งแต่วันนั้น หนึ่งก็เบี้ยวนัดสองตลอด  บางทีก็บอกว่างานยุ่งมาก บางทีก็บอกว่าต้องไปดูงานต่างจังหวัด ทุกครั้งหนึ่งจะเป็นเป็นคนบอกสอง บางทีก็แปะกระดาษไว้ บางทีถ้าเจอกันก็จะบอกกับสองเลย สรุปแล้วคือหลังจากวันนั้นสองก็ไม่ค่อยได้เจอกับหนึ่งอีก
           สองเองก็ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่บอกกันแล้วแท้ๆ ทั้งๆที่บอกว่าจะไม่รังเกียจ แต่ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมต้องทำเหมือนหลีกเลี่ยงกัน มันก็คงต้องเป็นแบบนี้แหละ ใครจะอยากยุ่งกับเขาล่ะ เด็กผู้ชายที่เป็นเกย์..
           แต่แล้ววันหนึ่ง...ขณะที่กลับจากโรงเรียน สองก็เจอหนึ่งเข้าพอดี ...แต่สภาพของหนึ่งคราวนี้ทำให้สองถึงกับขมวดคิ้ว  สองเห็นหนึ่งนั่งอยู่กับพื้นหน้าห้องของตัวเอง คนๆนั้นก้มหน้า เอาหลังพิงประตูห้องไว้  สองเดินเข้าไปใกล้ๆ
           "พี่หนึ่งๆ...ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ฮะ" สองถามพลางก้มลงเขย่าตัวหนึ่ง
           "สอง..สองเหรอ...สอง...พี่...พี่ไม่..มีใครแล้ว" หนึ่งค่อยเงยหน้าขึ้น ดวงตาแดงก่ำ เขาจับแขนสองเอาไว้
           "เอ่อ..พี่หนึ่ง..พี่เป็นไรฮะ"  สองตกใจ เขาไม่เคยเห็นหนึ่งในสภาพเมามายแบบนี้
           "สอง...พี่..พี่..พี่แย่แล้ว.." สองยิ่งตกใจมากขึ้น เมื่อเห็นหยดน้ำตาไหลลงจากดวงตาแดงก่ำ มือหนาแกร่งบีบแขนของสองแรงขึ้นอย่างลืมตัว
           "พี่..พี่หนึ่ง..สอง.เจ็บ" สองบอกหนึ่งพยายามบิดแขน
           "พี่ขอโทษ" หนึ่งรีบคลายมือออกจากแขนของสอง
           "พี่หนึ่งเข้าห้องก่อนนะ..มาอยู่ห้องสองก็ได้นะ...มาคุยกับสองนะ" สองบอกคนตัวสูง รู้สึกสงสารคนๆนั้นจับใจ คนตัวเล็กอยากช่วยให้เขาคลายความเศร้า
           หนึ่งค่อยๆลุกขึ้น เขาเดินโงนเงนตามร่างบางของสองเข้าไปในห้องข้างๆ และแล้วคืนนั้นหนึ่งก็เล่าให้สองฟังถึงสาเหตุที่ทำให้เขามีสภาพเช่นนี้ หนึ่งบอกสองว่าแจงทิ้งเขาไปแล้ว แจงเจอคนที่ดีกว่า คนที่ทำงานเหมือนกับแจง เขาเป็นกัปตัน การที่ทำงานสายเดียวกัน  ทำให้ทั้งสองได้เจอกันบ่อย และใกล้ชิดกันมากขึ้น แจงให้เหตุผลว่า ถึงอย่างไรแจงก็ไม่อยากเลิกอาชีพนี้ ถึงแม้จะแต่งงานกับหนึ่งแล้วก็ตาม แจงชอบงานนี้ แจงสนุกกับมัน แจงชอบที่จะได้บินได้ท่องเที่ยว แจงจะทำงานนี้ไปจนกว่าอายุจะแก่จนทำไม่ได้ และนั่นคือสาเหตุที่ทำให้แจงทะเลาะกับหนึ่งและหันไปเลือกกัปตันคนนั้นแทน หนึ่งพยายามตามง้ออยู่หลายครั้ง ถึงขนาดตามไปถึงบ้านที่เชียงใหม่ แต่ดูเหมือนว่าแจงจะได้ตัดสินใจไปแล้ว สุดท้ายหนึ่งจึงมีสภาพบอบช้ำเพราะเหล้าที่ดื่มเข้าไป เขากลับมานั่งหมดแรงอยู่หน้าห้อง จนได้เจอกับสอง
          หลังจากวันนั้นสองก็เห็นหนึ่งกลับบ้านด้วยสภาพที่เมามายทุกวัน และแน่นอนอยู่แล้ว หนึ่งไม่ได้ติวเลขให้สองอีก ทุกครั้งที่หนึ่งเมามากจนเกือบครองตัวเองไม่อยู่สองก็จะช่วยดูแลเช็ดตัวให้จนหนึ่งรู้สึกสบายตัวขึ้น แล้วสองก็จะปล่อยให้หนึ่งนอนหลับ แล้วออกจากห้องของหนึ่งโดยล็อกให้เรียบร้อย..เป็นแบบนี้อยู่ประมาณสองอาทิตย์ สองก็เห็นหนึ่งเปลี่ยนไป คือหนึ่งไม่ดื่มเหล้าอีก..คนๆนั้นกลับมาเป็นคนบ้างานอีกครั้ง แต่การที่เป็นแบบนี้สองก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นไปในทางที่ดีขึ้นหรือเปล่า เพราะทุกวันกว่าหนึ่งจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน สองเคยเจอกหนึ่งครั้งหนึ่งก็เลยลองถามว่าทำไมกลับดึกขนาดนั้น แล้วก็ได้รับคำตอบที่ว่าหนึ่งรับงานเอาไว้มากเลยต้องรีบจัดการให้ทัน บางทีก็ต้องทำงานเลยเวลา แล้วก็ต้องหอบเอามาทำที่บ้านอีกด้วย
          และแล้ว..วันหนึ่ง..ขณะที่สองกำลังจะออกไปเรียน..โทรศัพท์ที่ห้องก็ดังขึ้น  สองเดินไปรับ
          "ฮัลโหล..สองเองครับ..ไม่ทราบพูดสายกับใครครับ"
          "เฮ้ยสอง..แค่ก..แค่ก..นี่พี่เองนะ..แค่ก..พี่อยู่ห้องน่ะ ..สองจะไปเรียนแล้วใช่ปะ..แค่ก..แค่ก..เดี๋ยวพี่ฝากซื้อยาพาราฯหน่อยนะ แค่ก แค่ก เดี๋ยวตอนเย็นค่อยเอามาให้พี่ก็ได้"
          "พี่หนึ่งหรือฮะ..พี่หนึ่งไม่สบายหรือฮะ"
          "อืม..แค่ก...แค่ก..รู้สึกว่าจะเป็นไข้น่ะ"
          "แล้วพี่หนึ่งจะไปทำงานรึเปล่าฮะ"
          "อือ..ไม่ล่ะ..พี่ลาเจ้านายแล้วล่ะ แค่ก แค่ก.."
          "งั้นพี่หนึ่งรอเดี๋ยวนะครับ..แป๊บเดียว..เดี๋ยวสองเอายาไปให้นะ"
          "อือ..อือ..พี่จะรอนะ" พูดได้แค่นั้นหนึ่งก็วางสายไป
          หลังจากนั้นสองก็รีบไปซื้อยาแล้วเอาไปให้หนึ่ง  สองอยู่ดูแลหนึ่งทั้งวัน แน่นอน..วันนั้นสองโดดเรียน ใช่แล้ว..เห็นหนึ่งเป็นแบบนี้เขาไม่มีสมาธิเรียนหรอก  สุดท้ายสองก็ดูแลหนึ่งที่ดูเหมือนว่าไข้จะสูงขึ้นเรื่อยๆ หนึ่งไปหาหมอไม่ไหว สองก็ได้แต่คอยดูแลเช็ดตัวให้ แล้วก็ป้อนข้าวป้อนน้ำให้จนครบมื้อ ช่วงสองวันแรกที่หนึ่งอาการหนักสองก็โดดเรียน  สองเห็นหนึ่งกระสับกระส่ายบอกเขาว่าห้ามโดดเรียน สองก็ได้แต่บอกกลับไปว่าให้หนึ่งหายเร็วๆแล้วสองก็จะไม่ต้องโดดเรียน หลังจากนั้นหนึ่งก็อาการดีขึ้นเป็นลำดับ แต่บางครั้งก็ยังมีไข้อยู่บ้าง ตั้งแต่วันที่หนึ่งโทรมาให้สองซื้อยาให้ เขาก็ป่วยมาจะครบอาทิตย์แล้ว  เพราะไม่ได้ไปหาหมอจึงหายช้า  แต่ตอนนี้ก็ถือว่าดีขึ้นมาก เพียงแต่ต้องนอนพักผ่อนห้ามโหมงานหนัก
          และเย็นนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่สองต้องรีบกลับจากโรงเรียนเพื่อมาดูแลอาการของหนึ่ง สองจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องตัวเอง  แล้วก็ออกไปห้องของหนึ่ง ทุกครั้งสองจะดูแลเรื่องยาและอาหารให้หนึ่งเสมอ วันนี้ก็เช่นกัน สองสั่งข้าวต้มร้อนๆจากร้านข้างล่างมาให้หนึ่ง หลังจากทานเข้าต้มแล้วสองก็ให้หนึ่งกินยา แล้วปล่อยให้หนึ่งนอนหลับพักผ่อนอยู่บนเตียง
ระหว่างนั้นสองจะดูแลจัดห้องของหนึ่งให้สะอาด เพราะสองคิดว่าถ้าจะให้หายเร็วๆสภาพแวดล้อมก็ต้องดีด้วย ดังนั้นสองจึงดูแลทำความสะอาดห้องให้หนึ่งเท่าที่จะทำได้ พอเสร็จจากภาระทุกอย่างสองก็กลับมาเฝ้าหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงอีกครั้ง
          สองค่อยๆเดินไปใกล้คนป่วยบนเตียง สองนั่งลงที่พื้นศรีษะของสองก็อยู่สูงกว่าคนที่นอนบนเตียงเพียงเล็กน้อย สองเห็นหนึ่งมีสีหน้าดีขึ้นแล้ว ที่แก้มสากเริ่มซับสีเลือดดูมีชีวิตชีวามากขึ้น สองเห็นคนๆนั้นหลับสนิท เขาค่อยๆเอื้อมมือออกไปสัมผัสแก้มสากๆนั้นอย่างแผ่วเบา แววตาของสองรื้นไปด้วยน้ำตา เขารักคนๆนี้เสียแล้ว เขาจะทำอย่างไรดี และแล้วสองก็ค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไป  บรรจงประทับริมฝีปากนุ่มลงบนคางสากของคนๆนั้นอย่างอ่อนโยนและแผ่วเบา  ดวงตากลมสวยรื้นไปด้วยน้ำตา
          "ขอโทษนะฮะ" สองเอ่ยเบาๆ รู้สึกละอายใจกับสิ่งที่ตัวเองกระทำ  
         สองค่อยๆลุกขึ้นหันหลัง ตอนนี้หน้าที่ของสองหมดลงแล้ว สองคงต้องกลับห้องแล้ว เขาควรปล่อยให้คนป่วยได้นอนเต็มอิ่มเสียที แต่แล้ว...ก่อนที่จะก้าวขาออกไป..ข้อมือข้างหนึ่งของสองก็ถูกคว้าเอาไว้ด้วยมือที่อบอุ่นของคนที่สองคิดว่าเขาหลับไปแล้ว สองเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ....



 
          
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-01-2011 19:50:04 โดย cancan »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
อ้าว ฉึบๆ ฉับๆ 
555 สองสู้ๆ สองสู้ตาย

 :L2: ขยันจังมาดึกๆ

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ค้าง

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
อย่าทำอะไรนะน้องสองพี่เขาไม่ฉะบายอยู่นะ :m20: :m20:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาต่อด่วนนะจ๊ะ
ลุ้นรักหนึ่งกับสองอยู่

ออฟไลน์ cancan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +581/-0
ตอน4

          "ตื้ด....ตื้ด"
          สองเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ของห้องที่อยู่บนโต๊ะตัวเล็กตรงหัวเตียง
          "ฮัลโหล...สองพูดครับ"
          (ฮัลโหลๆ..สองเหรอ...เออนี่พี่เองนะ...สองได้ยินพี่ชัดมั้ย)
          "พี่หนึ่งหรือฮะ...ทำไมเสียงอู้อี้จัง..พี่หนึ่งอยู่ไหนฮะ"
          (พี่อยู่แถวชานเมืองน่ะ..พอดีมีงานด่วนจี๋เลย ต้องมาดู เนี่ย..หกโมงเย็นแล้วด้วยสิ ยังกลับไม่ได้เลย)
          "เหรอฮะ...แล้วพี่หนึ่งจะได้กลับเมื่อไหร่ฮะ"
          (อืม..เนี่ยพี่ว่าจะโทรบอกสองพอดี..สงสัยวันนี้พี่กลับดึกแน่เลยล่ะ...คงถึงเกือบๆเที่ยงคืน..สองรอพี่ไหวรึเปล่า..ถ้าไม่ไหวก็นอนได้เลยนะ..)
          "ไหวสิฮะ...พรุ่งนี้วันเสาร์..แต่โรงเรียนที่สองเรียนพิเศษอยู่เค้าปิดฮะ พอดีเค้าต้องซ่อมแอร์กระทันหัน"
          (เหรอ..แต่พี่ว่าสองนอนเถอะนะ...นอนดึกเดี๋ยวไม่สบาย)
          "อืม..ก็ได้ฮะ...งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะฮะ.."
          (โอเคๆได้เลยคร้าบบ..งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าๆพี่โทรเข้าห้องนะ..ดูว่าสองตื่นยัง)
          "ฮะ..งั้นแค่นี้นะ"
          (ครับๆ..ฝันดีนะครับ)
          "ฮะ..ขับรถกลับระวังด้วยนะฮะ มันมืดแล้ว"
          (โอเค..สบายมาก..เอ้อ..สองๆ)
          "มีอะไรฮะ.."
          (พี่รักสองนะ....)
          "............"
          (สองๆ..ได้ยินรึเปล่า พี่..ระ...)
          สองรีบพูดขึ้น
          "ฮะ..ได้ยินชัดแจ๋วเลย...พูดครั้งเดียวพอแล้ว..สองรู้แล้วนะ"
          (หึหึ โอเคๆ..งั้นแค่นี้นะ  พรุ่งนี้เจอกัน)
          "ฮะ..บายครับพี่หนึ่ง"
          แม้ปลายสายจะกดวางไปนานแล้ว สองยังคงกอดหูโทรศัพท์ไว้ที่อก ใบหน้าแดงระเรื่อยังคงยิ้มไม่ยอมหุบง่ายๆ สองไม่คิดเลยว่ามันจะมีวันนี้ได้  วันที่สองได้พูดแบบนี้ คำพูดหวานๆของคนๆนั้นที่คอยบอกรักสองทุกวัน สองไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาสได้ยินซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือนคนพูดเองก็ไม่คิดที่จะหยุดพูด และคนฟังก็ไม่เบื่อที่จะฟัง เพราะเมื่อได้ยินคำว่า"รัก" ออกมาจากปากของคนๆนั้นทีไร สองก็รู้สึกถึงความเต็มอิ่มในหัวใจ มันสุขล้นจนไม่สามารถบรรยายให้ใครฟังได้
          นับจากวันนั้น..วันที่สองเข้าใจผิดคิดว่าหนึ่งหลับไปด้วยพิษไข้ ทำให้สองเผลอตัวทำสิ่งบ้าๆออกไป สองกล้าที่จะจูบหนึ่ง แม้มันเป็นจูบเพียงแผ่วเบา แต่มันก็ทำให้คนที่นอนหลับตาอยู่เฉยๆคิดได้ว่าสองรู้สึกกับเขาแบบไหน คนๆนั้นเอื้อมมือมาจับข้อมือของสองไว้
          "พี่หนึ่ง..." สองหันไปมองตาของหนึ่งซึ่งกำลังจ้องมองขึ้นมาที่สองเช่นกัน
          "สอง....สองคิดกับพี่แบบนี้มาตลอดเลยใช่ไหม"
          "พี่หนึ่ง..สะ..สองขอโทษ"
          "ทำไมสองไม่บอกพี่..."  หนึ่งเสียงเข้ม
          "สอง..ไม่กล้า..สองกลัวพี่หนึ่งโกรธ สองกลัวพี่หนึ่งเกลียด แล้วพี่หนึ่งก็มีแฟนแล้ว"
          "แต่..หลังจากนั้น..หลังจากที่พี่เลิกกับแจง..มันนานมากเลยนะ..ทำไมสองไม่บอกพี่"
          "สอง..สองกลัวพี่หนึ่งเกลียด  สองรู้สองเป็นเด็ก..สองไม่กล้า...แต่..แต่สองห้ามใจตัวเองไม่ได้...สองขอโทษ..พี่หนึ่งจะโกรธสองก็ได้..แต่อย่าเกลียดสองเลยนะ...นะ..สองขอโทษ..สองจะไม่ทำแบบนี้อีก..นะ..เรา..เราคบกันเป็นพี่น้องก็ได้..แต่พี่หนึ่งอย่าเกลียดสองเลยนะ..อึก " สองนั่งลงกับพื้นข้างเตียง อ้อนวอนหนึ่ง ดวงตาสวยเริ่มมีน้ำตาหลั่งริน แพขนตากระตุกไหว สองกำลังกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้
          หนึ่งมองสอง เขาเห็นเพียงหัวเล็กทุยๆของคนที่ทรุดนั่งลงบนพื้น สายตาของหนึ่งแฝงความเจ็บปวดบางอย่าง หนึ่งค่อยๆเอื้อมมือออกไปพยุงร่างคนตัวเล็กขึ้นมา  ตอนนี้หนึ่งลุกขึ้นนั่งแล้ว ขณะที่นั่งอยู่บนเตียงเขาเอาเท้าวางลงบนพื้นห้อง หนึ่งประคองสองให้ยืนบนพื้นที่อยู่ตรงกลางระหว่างขาทั้งสองข้างของเขา  เอื้อมมือไปจับแขนทั้งสองข้างของคนตัวเล็กด้วยความอ่อนโยนและแผ่วเบา
          "สอง..สองฟังพี่นะ...พี่ไม่มีวันเกลียดสอง..พี่ไม่มีวันเกลียดสองเป็นอันขาด"
          "พี่หนึ่งไม่เกลียดสองเหรอฮะ" คนตัวเล็กเคยหน้าขึ้นมองคนตัวสูง คราบน้ำตายังปรากฏบนใบหน้า
          "พี่..พี่เกลียดสองไม่ได้..เพราะพี่มีแต่สอง สองคือคนเดียวที่อยู่เคียงข้างพี่  สองคือคนเดียวที่พี่คิดถึงตอนนี้ เรื่องแจง..พี่ตัดใจได้นานแล้ว...ตั้งแต่ที่พี่เลิกกินเหล้านั่นแหละ..แล้ว..เอ่อ..แล้วพี่ก็มารู้ตัวว่าพี่เกิดชอบเจ้าคนตัวเล็กๆ ที่มันนอนอยู่ห้องติดกันกับพี่...แต่..สอง..คือพี่รู้สึกว่าสองยังเด็กมาก มีอนาคตอีกไกล พี่ก็ไม่อยากรั้งสองไว้กับคนแก่อย่างพี่  และพี่เองก็คิดว่าสองก็คงไม่ชอบคนแก่ๆหรอก พี่ก็เลยไม่รู้จะทำยังไง เพราะอีกใจมันก็คอยแต่คิดถึงสอง อีกใจมันก็รู้สึกผิดชอบชั่วดี พี่ก็เลยเครียด ก็เลยเอาเวลาที่คิดฟุ้งซ่านไปลงกับเรื่องงาน สุดท้ายก็เป็นแบบนี้แหละ"
          "เดี๋ยวนะฮะ...พี่หนึ่งบอกว่าชอบสองเหรอฮะ..มันหมายความว่าไงฮะ" สองตาโต ตอนนี้น้ำตาแห้งเหือดไปแล้ว เจ้าคนตัวเล็กยืนตาปริบๆ ด้วยอยากจะเข้าใจความหมายของคนตัวสูงให้กระจ่าง
          "พี่จะบอกว่า..พี่ชอบสอง..ไม่ได้ชอบแบบพี่น้อง ไม่ได้ชอบแบบเพื่อน  ชอบมาก ชอบจนอาจจะเรียกว่ารักก็ได้ ชอบที่จะอยู่ใกล้ๆ ชอบที่จะเห็นหน้าสองทุกวัน ได้คุยกันทุกวัน ชอบที่จะได้กอดสอง แล้วก็ชอบที่จะได้..."
          ก่อนที่หนึ่งจะพูดอะไรมากไปกว่านี้ สองก็รีบขัดขึ้น
          "ฮะ..พอแล้วฮะ..เข้าใจแล้วฮะ"
          "จริงเหรอ..สองเข้าใจแล้วเหรอ"  หนึ่งถาม
          "ฮะ..เขาใจแล้ว.." สองแก้มแดงเรื่อ ก้มหน้างุดๆ ไม่กล้าสอบสายตาของคนตรงหน้าที่เริ่มหวานเยิ้ม
          "งั้นสรุปว่า...เราไม่ใช่แค่พี่น้องแล้วนะ..โอเคนะ"
          "เอ่อ..ครับ..เอ้อ..พี่หนึ่งรีบพักผ่อนนะฮะ  จะได้หายเร็วๆ  เดี๋ยวสองขอตัวกลับห้องก่อนนะ ง่วงแล้ว"
          "อืม..นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่ไม่สบายนะ คงต้องรั้งตัวสองไว้นอนด้วยแล้วล่ะ  เอาไว้กอดแทนหมอนข้าง"
          "เอ่อ..ไม่เอาหรอก..เอ่อ..ผมไปแล้วนะ" พูดได้แค่นั้นสองก็ก้มหน้างุดๆซ่อนความเขินอาย เจ้าตัวรีบออกจากห้องของคนตัวสูงทันที หลังจากวันนั้น ทุกๆอย่างที่มืดครึ้มสับสนมานานก็เริ่มคลี่คลาย สองกับหนึ่งสนิทกันมากขึ้น และมันมากกว่าเมื่อก่อนเสียด้วย เพราะทุกวันนี้ สองกับหนึ่งตัวติดกันตลอด บางวันที่หนึ่งกลับมาถึงก่อนเที่ยงคืน เขาก็จะรีบอาบน้ำมาอยู่ที่ห้องของคนตัวเล็ก ช่วยสอนเลขแล้วก็ทำอะไรๆด้วยกัน ไม่ว่าจะเล่นเกมส์ หรือดูหนัง รับประทานข้าวด้วยกัน หรือบางครั้งหนึ่งก็ยังหอบเอางานมานั่งทำที่ห้องของสอง พอดึกๆถึงเวลานอน หนึ่งก็นอนที่ห้องของสอง นอนเตียงเดียวกัน หนึ่งให้เกียรติสอง นอกจากหอมแก้ม หรือกอดกัน  นอกนั้นหนึ่งก็ไม่เคยเกินเลย
          ........................................
          เช้าวันเสาร์....
          "ตื้ด..ตื้ด"
          สองเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์เสียงงัวเงีย
          "ฮัลโหล..อ่ะ..ฮะ..พี่หนึ่ง..ว่าไงฮะ"
          (สองเหรอ..ตื่นได้แล้ว...มารับพี่หน่อยนะ..เดี๋ยวรอหน้าประตู)
          "อ๋อ..โอเคฮะ"
          "ก๊อก..ก๊อก"  ไม่นานนักหลังจากที่สองวางสาย  เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
          "แกร็ก"  หลังจากสองเปิดประตูออกไปก็เห็นคนตัวสูงข้างห้องยืนยิ้มแฉ่ง  เขายังสวมชุดนอนแต่ว่าหน้าตาสดใส  สองเดาว่าคนๆนั้นคงล้างหน้าแปรงฟันแล้ว  สองเดินนำหนึ่งเข้ามาในห้อง ได้ยินเสียงคนๆนั้นปิดประตูและคล้องโซ่ให้เรียบร้อย
           สองล้มตัวลงบนที่นอนอย่างรวดเร็ว
          "อืมมม...ขอนอนต่ออีกหน่อยน้าา"  สองพูดงึมงำ
          "อ้าว..ตื่นได้แล้วสอง..ขี้เซาจริงนะเรา" หนึ่งนั่งลงบนเตียงใกล้ๆสอง พลางเอื้อมมือไปขยี้ผมของสองเบาๆ
          "อื้อ..ขอนอนนิดเดียวนะ นะ " สองบ่นอู้อี้
          หนึ่งเงียบสักพัก ตอนนี้เขาคิดวิธีปลุกคนขี้เซาได้แล้ว หนึ่งค่อยๆโน้มตัวลงไปใกล้ใบหูขาวๆของคนที่นอนเอาหน้าด้านข้างซบกับหมอนใบใหญ่ หนึ่งค่อยๆเป่าลมเบาๆเข้าไปที่ริมใบหูนั้น
          "คิก  คิก จั๊กจี้..อื้อ จั๊กจี้นะฮะ พี่หนึ่ง"  สองยังหลับตาเอาหน้าซบหมอน เจ้าคนตัวเล็กหัวเราะเบาๆ
          หนึ่งค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ เอาปลายจมูกไล้ไปตามแก้มขาวๆของคนที่นอนอยู่ ปลายคางที่เริ่มสากของเขาเองก็ลากไปกับผิวเนียนนั้นด้วย
          "คิก..คิก..พี่หนึ่งสองจั๊กจี้นะ"  พูดได้เท่านั้นสองก็ทนไม่ไหว ทำให้ต้องหันหน้าไปทางหนึ่งซึ่งตอนนี้โน้มตัวเข้ามาใกล้มากจนสุดท้าย ปากของสองก็ชนกับปากของหนึ่ง สองตกใจเบิกตาสวยขึ้น แต่ไม่ทันที่จะพูดอะไร สองก็รู้สึกถึงแรงบดของริมฝีปากด้านบน
          "อื้อ..."  สองครางประท้วง แต่ดูเหมือนว่าริมฝีปากนั้นยังไม่ยอมผละออกไปง่ายๆ และแล้วริมฝีปากของสองก็ถูกดุนดันด้วยอะไรบางอย่างที่นุ่มๆสากและชื้นแฉะ สองเบิกตาตกใจจนเผลอเผยอปากออก จึงทำให้สิ่งนั้นได้โอกาสรุกรานเข้าไปในโพลงปากของสอง เพียงเท่านั้น ร่างทั้งร่างของสองก็นอนระทดระทวยอยู่ภายใต้ร่างของใครอีกคนที่นั่งเอามือท้าวพื้นเตียงคร่อมร่างของสองเอาไว้
          ลิ้นของหนึ่งซอกซอนสำรวจไปตามไรฟันด้านในของสอง หยอกเย้าที่ผนังด้านบน แต่ก็ไม่วายที่จะต้องบดเบียดกับลิ้นเล็กๆนุ่มๆของคนที่ถูกรุกราน ลิ้นเล็กนั้นพยายามหดหนีลิ้นเรียวของหนึ่ง แต่มีหรือที่หนึ่งจะยอม เขาตามติดทาบทับลิ้นนั้นไว้ ก่อนชอนไชกระหวัดขึ้นชวนลิ้นเล็กนั้นเต้นรำด้วยกัน สองลิ้นหยอกล้อไปมา  หนึ่งค่อยๆคลายริมฝีปากขณะที่ลิ้นยังอยู่ในนั้นเพื่อให้อีกคนได้มีโอกาสหายใจ แต่เพียงแค่ช่วงที่แยกจากจนถึงปลายลิ้นแค่สัมผัสกัน หนึ่งก็เปลี่ยนมุมองศารุกรานเข้าไปใหม่ รสจูบยังคงดูดดื่มยาวนาน จนเมื่อหนึ่งรู้สึกถึงแรงดันของมือเล็กๆของคนที่นอนอยู่ดันหน้าอกเขาเอาไว้มากขึ้น หนึ่งจึงยอมถอนริมฝีปากออกมา
         สองรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง หอบหายใจ ตอนนี้เขาหายงัวเงียแล้ว ใบหน้าแดงก่ำ ดวงตาเอ่อครอด้วยน้ำนัยน์ตา  คิ้วขมวดกันยุ่ง สองค้อนให้คนตรงหน้าก่อนพูดขึ้นออกมาเบาๆ
         "ปลุกกันดีๆก็ได้นี่นา...ตื่นแล้วๆ ไม่นอนแล้ว" สองพูดสะบัดแบบงอนๆ
         "ว้า..ตื่นแล้วหรือครับ น่าจะนอนต่อนะ พี่ชักอยากนอนด้วยแล้ว"
         "บ้าไม่เอา..สองตื่นแล้ว  หลีกเลย  สองจะไปแปรงฟันล้างหน้า"
         "แปรงฟัน..แปรงทำไมครับ  พี่ทำความสะอาดให้หมดแล้ว  อืมแต่ว่าไปนะ กลิ่นปากของสองยังหอมอยู่เลย สองให้ยาสีฟันยี่ห้ออะไร บอกพี่หน่อยสิ" หนึ่งพูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆสอง
         สองย่นคอหนี  รีบเอามือปิดปากไว้
         "บ้า...พูดอะไรน่ะ..อื้อ..ไม่คุยด้วยแล้ว..หลีกเลย..สองจะไปเข้าห้องน้ำแล้ว"
         "555โอเคๆ หลีกให้ก็ได้" เท่านั้นแหละคนตัวเล็กก็รีบวิ่งจี๋เข้าห้องน้ำไปทันที ไม่รู้ว่าด้วยเพราะความอายที่โดนปลุกด้วยวิธีแบบนั้น หรืออายเพราะโดนจูบทั้งๆที่ยังไม่ได้แปรงฟันกันแน่





จบตอน
          
        
        
          

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-01-2011 19:43:41 โดย cancan »

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เค้ารักกันแล้ว เค้ารักกันแล้ว อิจฉามว๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-01-2011 13:56:16 โดย samsoon@doll »

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
ในที่สุดสองก็สมหวังซักที

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
ได้เวลาหนึ่งกะน้องสองฉลองกันได้แล้ว :L1:

ออฟไลน์ cancan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +581/-0
ตอน5

          แล้ววันนั้นทั้งวันสองกับหนึ่งก็หมกตัวกันอยู่แต่ให้ห้องของสอง จะมีบ้างก็ตอนที่ลงมากินข้าวที่ร้านด้วยกันข้างล่าง ตอนบ่ายๆสองก็นั่งทำการบ้านที่ยังทำไม่เสร็จ โดยมีหนึ่งเป็นคุณครูคอยช่วยแนะนำให้ โดยเฉพาะวิชาเลข หลังจากนั้นหนึ่งก็กลับมาเป็นคนที่นั่งปั่นงานของตัวเองบ้าง  ระหว่างที่สองขอพักสายตาหลังจากอ่านหนังสือเรียนติดต่อกันหลายชั่วโมง หนึ่งนั่งมองร่างเล็กที่นอนซบหมอนใบใหญ่อยู่บนเตียง เขาเห็นคนตัวเล็กหมดแรงก็ต้องส่ายหน้ายิ้มๆ หนึ่งไม่คิดเลยว่าสุดท้ายคนที่เขาคบด้วยจะกลายเป็นเด็กผู้ชายคนนี้ เด็กผู้ชายที่ชนะใจเขาด้วยความดี สองมีความดีและบริสุทธิ์อยู่ในตัวซึ่งหนึ่งไม่เคยพบเห็นจากใครมาก่อน หรือไม่เขาก็อาจจะพบเห็นที่สองเป็นคนแรกก็ได้
          ความน่ารักของสองทำให้จิตใจของหนึ่งหวั่นไหว ใช่..หนึ่งเพิ่งจะรู้ตัวไม่นานมานี้ ว่าเขาเองก็พอใจในตัวสอง พอใจตั้งแต่ก่อนที่จะเลิกกับแจงเสียอีก เพียงแต่ตอนนั้นเขายังไม่รู้ตัว และคงคิดว่าตัวเองเอ็นดูสองใบแบบพี่กับน้องมาตลอด  แต่วันนี้เขารู้แล้ว ว่าคนตัวเล็กคนนี้ทุ่มเทหัวใจให้หนึ่งมากแค่ไหน เขามองหนึ่งเพียงคนเดียว แม้จะัคบกันได้ไม่ถึงเดือน แต่หนึ่งก็รู้ว่าสองเป็นเด็กดี สองยังคงดีสม่ำเสมอไม่เปลี่ยนแปลง ตอนที่ยังไม่ได้คบกันสองเป็นแบบไหนก็ยังคงเป็นแบบนั้น คือ ว่าง่าย คุยเก่ง และไม่เคยเอาเปรียบหนึ่ง หนำซ้ำยังติดที่จะเกรงใจหนึ่งอีกต่างหาก แต่หนึ่งก็สบายใจ เพราะทุกวันนี้ สองไม่เก็บความรู้สึกเหมือนแต่ก่อนแล้ว เวลามีอะไรไม่สบายใจ สองก็จะนึกถึงเขาเป็นคนแรกเสมอ ใช่..เขาไม่รังเกียจหรอก ที่จะเป็นที่ปรึกษาให้กับคนตัวเล็กน่ะ เพราะว่าการที่สองนึกถึงเขาเป็นคนแรกเวลาที่ต้องการใครสักคนให้คำปรึกษาน่ะ มันก็หมายความว่า เขาสำคัญต่อสองมากด้วยเหมือนกัน หนึ่งมองคนตัวเล็กบนเตียงที่นอนหลับปุ๋ย แ้ล้วก็ระบายยิ้มออกมา ก่อนก้มลงทำงานของตัวเองต่อ
          หลังจากนั้นกว่าสองจะตื่นขึ้นมาอีกทีก็มืดเสียแล้ว มันเป็นเวลาหนึ่งทุ่มกว่าๆ สองเห็นหนึ่งกำลังนั่งจ้องหน้าสองตอนที่กำลังหลับ ก็รู้สึกอายขึ้นมา ไม่แน่ใจว่าตัวเองแอบทำน้ำลายไหลหรือเปล่า เลยแก้เก้อโดยการชวนหนึ่งลงไปกินข้าวเย็นข้างล่าง ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง ทั้งสองก็กินเสร็จเรียบร้อย พอกลับขึ้นมาบนห้องของสองก็ไม่มีอะไรทำ หนึ่งเลยชวนสองให้เอาแผ่นหนังมาเปิดดู
         "อืม......คือ..พี่หนึ่งจะดูได้หรือฮะ" สองทำหน้าลำบากใจ
         "ทำไมล่ะ" หนึ่งทำหน้าสงสัย
         "คือ...สองมีแต่หนังเกย์น่ะ" สองพูดแล้วก็อายเสียเอง
         "เฮ้ย..ไม่เป็นไร พี่ก็เคยดูนะ แต่ว่าไม่บ่อยหรอก เอาดิ ดูเลยๆมันก็หนังเหมือนกัน พี่ดูได้อยู่แล้ว"
         "เหรอฮะ...อืม..เอางั้นก็ได้นะ"
         แล้วสองก็ตัดสินใจเดินไปที่ตู้เก็บซีดี ก่อนหยิบแผ่นหนังเรื่องหนึ่งออกมา แล้วใส่เข้าไปที่เครื่องเล่น กดปุ่มสวิทช์ออน  ระหว่างที่สองกำลังรอแผ่นหนังโหลดก็คลานต้วมเตี้ยมกลับมาที่หนึ่ง หนึ่งให้สองนั่งพิงหน้าอกของเขาเอาไว้  แล้วทั้งสองก็เริ่มดูหนังที่ค่อยๆฉายเรื่องราวออกมาทางจอทีวี
         สองและหนึ่งดูหนังเรื่องนี้ไปนานเท่าไหร่ก็ไม่มีีใครแน่ใจนัก เพราะทั้งสองกำลังจดจ่ออยู่กับเรื่องราวของหนัง แต่แล้วสิ่งที่ทำให้สองต้องกระอักกระอ่วนใจก็เกิดขึ้น  ก็หนังที่เปิดมันกำลังถึงฉากเลิฟซีนของพระเอกกับนายเอกพอดี แถมฉากนั้นยังเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ มัก็ไม่ถึงกับโป๊อะไรขนาดนั้นหรอก เพียงแต่หนังทำภาพซะสวยงามจนคนดูสามารถจินตนาการไปได้ไกลลิบ แน่ล่ะ...แล้วหนึ่งกับสองจะไม่รู้สึกอะไรได้ยังไง สองรู้ถึงความร้อนรุ่มของตัวเองแถวๆท้องน้อย  ตอนนี้น้องชายของสองกำลังตื่นขึ้นแล้ว สองนั่งตัวแข็งทื่ออยูในอ้อมกอดของคนข้างหลัง ตายล่ะ...เขาจะทำยังไงดี แต่ยังไม่ทันที่จะคิดอะไร สองก็รับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่ดุนดันอยู่ที่บั้นท้ายด้านหลัง สองรู้แล้ว..ว่ามันคืออะไร
         น้องชายของหนึ่งเองก็กำลังขยายออก สองรู้สึกถึงขนาดที่ใหญ่ของมัน และอาการเกร็งของคนด้านหลัง แผ่นหลังของสองที่แนบอยู่สัมผัสได้ถึงความแรงของการหายใจ มันเป็นการหายใจที่เข้าออกช้าๆ แต่มันหนักหน่วง เหมือนคนข้างหลังพยายามสะกดอะไรบางอย่างไว้  สองก้มหน้าไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี  แล้วจู่ๆก็รู้สึกถึงแก้มสากๆของใครคนั้นเฉียดเข้ามาข้างๆแก้มของสอง
         "สอง...ใ้ห้พี่ช่วยนะ"
         "เอ่อ..ไม่เป็นไรฮะ..สอง..เอ่อ..สองทำเองได้"
         "สอง...อย่าอายนะ..พี่อยากทำให้"
         "มะ..มะ..ไม่เอาฮะ..เดี๋ยวสองทำเอง..ขอสองไปห้องน้ำนะ"  สองรีบลุกขึ้น กำลังจะไปจัดการกับตัวเองในห้องน้ำ แต่ก็ไม่ทันที่จะก้าวออกไป เพราะหนึ่งคว้าแขนเอาไว้เสียก่อน สองเสียหลักล้มลงบนตักของหนึ่ง หันหน้าชนกัน หนึ่งกอดสองเอาไว้
         "สอง..ให้พี่ช่วยนะ..ถ้าสองไม่ให้พี่ช่วย..แล้วสองจะมีพี่ไว้ทำไม"
         "เอ่อ........." สองมองคนตัวโตกว่ากำลังส่งสายตาอ้อนวอน
         "นะ..สอง..นะ..ให้พี่ทำให้นะครับ"
         "อื้อ..." สองแก้มแดง ตอบแบบเอียงอาย
         "ขอบคุณครับ..." หนึ่งบอกได้แค่นั้นก็ค่อยๆประคองตัวของสองให้นอนลง  เอาตัวเองทาบทับไว้ หนึ่งค่อยจุึมพิตเบาๆตามใบหน้าเล็กๆของสอง ใช้จมูกโด่งไล้เรื่อยลงมาที่คอขาวๆ ก่อนฝังรอยรักไว้ที่ซอกขาวๆแถวนั้น ทำเอาสองต้องร้องครางออกมาด้วยความวาบหวาม  หนึ่งจูบหนึกลงมาตามเสือยืดเนื้อบางของสอง ก่อนวนเวียนเอาคางสากถูเอาที่ยอดอกเล็ก  เพียงแค่ก้มลงไปขบเบาๆผ่านเนื้อผ้าที่ยอดอก  ยอดอกเม็ดเล็กนั้นก็ดุนดันเสื้อยืดออกมาจนเป็นตุ่มให้เห็น หนึ่งทำแบบนี้สลับไปมาทั้งสองข้างจนสองทนไม่ไหว
        "อื้อ..อ๊ะ...อ๊ะ"  สองแอ่นอกขึ้นอย่างลืมตัวเมื่อรู้สึกว่าหนึ่งดุนดันเข้ามาด้วยฟันและลิ้น
        หนึ่งไล้ปรายคางลงมาตามลำตัวของสองที่กำลังสั่นสะท้าน แล้วค่อยๆเลิกชายเสื้อของคนตัวเล็กขึ้น หนึ่งเอาลิ้นไล้วนแถวสะดือ ปลายลิ้นแหลมแตะเบาๆลงไปในร่องสะดือของสอง  
        "อื้อ....อ๊ะ" สองสะดุ้งตัวขึ้นเมื่อรู้สึกถึงการหยอกเย้าของหนึ่ง  และช่วงที่สะดุ้งตัวขึ้นนั้น สองก็รู้สึกถึงอากาศเย็นที่สัมผัสกับน้องชายของตัวเอง สองไม่รู้ว่าหนึ่งรูดกางเกงของสองออกไปตอนไหน  สองรู้แต่เพียงว่าตอนนี้น้องชายของสองถูกครอบครองไว้ในปากของหนึ่งแล้ว
        "อือ...อาา..." สองครางออกมา เมื่อหนึ่งเริ่มดูดที่ปลายน้องชายของสอง
        หนึ่งเอามือช้อนสะโพกบางของสองไว้ ส่วนอีกมือกอบกุมส่วนล่างที่อยู่ถัดมาจากน้องชายของสอง ปลายนิ้วค่อยๆกดเบาๆ ขณะืัีีที่ปากยังครอบของน้องชายของสองไว้ ทั้งดูดและขยับขึ้นลง ทีแรกหนึ่งค่อยๆทำด้วยจังหวะที่เชื่องช้า สร้างความทรมานแก่สองที่นอนบิดไปมา ใบหน้าเชิดแหงนหลับตาพริ้มด้วยอารมณ์ที่ต้องการถึงขีดสุด
        "อา..ซี้ดด..อาาาา" เสียงครางของสองทำให้หนึ่งรู้สึกวาบหวามไปด้วย อะไรๆที่อยู่ในปากของเขามันก็ขยับตามแรงขยับสะโพกของคนตัวเล็ก แค่นั้นก็ทำเอาหนึ่งหน้ามืด เขาปวดที่กลางลำตัวแทบจะระเบิดออกมาซะแล้ว หนึ่งค่อยๆเร่งจังหวะเร็วขึ้น จนสองครวญครางออกมาอย่างทรมาน สะโพกเล็กก็บิดไปมาพร้อมกับน้องชายของสองที่ขยับตาม หนึ่งถอนปากออกมากอีกครั้ง เขาไล้ลิ้นลงไปที่ส่วนด้านล่างของสิ่งที่เขาครอบครองเมื่อครู่ แล้วเอาลิ้มแหลมเลียตามซอกหลืบของสิ่งนั้น ดุนดันให้มันขยับด้วยลิ้นของเขา จากนั้นค่อยๆอมเบาๆเอาไว้สักพัก สิ่งนั้นทำเอาสองครางรำส่ำระสาย สองบิดสะโพกไปมาทำให้ส่วนนั้นในปากของหนึ่งขยับไปด้วย หนึ่งอมมันไว้หลวมๆเพียงเพื่อให้มันเสียดสีกับฝันของเขาเบาๆ
       "อ๊ะ..พี่..หนึ่ง..อ๊ะ..ฮะ..สะ..สอง..ไม่..ไหวแล้ว.." สองหอบหายใจกัดฟันบอกออกไป หนึ่งคายส่วนนั้นออก แล้วกลับมาครอบครองน้องชายของสองอีกครั้ง ก่อนที่จะเร่งจังหวะทั้งดูดทั้งเม้ม แล้วขยับขึ้นลงด้วยความแรงและรวดเร็ว จนสองทนไม่ไหวอีกต่อไป
       "อ๊ะ...ฮะ..อ๊าาาาาา" สองเชิดหน้ากรีดร้องออกมาพรอมกับการหลั่งไหลความสุึขทั้งหมดเข้าไปในปากของหนึ่ง ซึ่งหนึ่งเองก็เต็มใจกลืนกินมันไว้จนหมด
       "อาา...." สองหอบหายใจนอนหมดแรงอยู่บนพื้น หนึ่งค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าไปพร้อมจุมพิตเบาๆที่หน้าผากและแก้มทั้งสองข้าง เขายิ้มให้คนตัวเล็ก พร้อมกล่าวเบาๆว่า
       "สองของพี่หนึ่ง...น่ารักจังเลย  เอ่อ...แต่พี่ขอตัวแป็บนะครับ  เดี๋ยวพี่มานะ"  หนึ่งกำลังจะลุกขึ้น เขคงต้องไปจัดการกับตัวเองในห้องน้ำ
       "เดี๋ยว...เดี๋ยวครับ พี่หนึ่งจะไปไหน"  สองหน้าแดง รีบถามหนึ่งอย่างร้อนรน
       "พี่ขอไปจัดการอะไรในห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา"
       "จัดการอะไรครับ"  สองถามด้วยความใสซื่อ  ใบหน้ายังคมเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ค้างอยู่จากความสุขสมเมื่อครู่
       "จัดการกับเจ้านี่น่ะ"  หนึ่งชี้ให้สองดูบางสิ่ง
       สองก้มดูสิ่งนั้นภายใต้กางเกงผ้าของหนึ่ง มันบวมโป่งพองขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด  สองเบิกตาโพลงมองสิ่งนั้น ใบหน้าเริ่มแดงก่ำ  ตอนนี้สองนั่งประชันหน้ากับหนึ่ง ส่วนล่างมีเพียงชายเลื้อยืดที่ตัวเองเอามือดึงปิดเอาไว้  และหลังจากเห็นบางอย่างของหนึ่งที่ดูว่าจะใหญ่กว่าของสอง  คนตัวเล็กก็รู้สึกวาบหวามขึ้นมาอีกครั้ง น้ำตาครอหน่วยด้วยความร้อนซาบซ่านบนใบหน้า สีแดงเรื่อๆเริ่มลามเลียไปถึงใบหู
       "พี่..พี่.หนึ่งให้สองทำให้บ้างนะ"
        หลังจากได้ยินประโยคของคนที่พูดจาตะกุกตะกัก หนึ่งก็ยิ้มออกมาด้วยความยินดี แต่ยังหรอก หนึ่งไม่อยากให้สองต้องทำแบบนั้น เขาคิดว่ามันยังดร็วเกินไป หนึ่งอยากให้สองค่อยเป็นค่อยไป เขารู้ว่าเจ้าแฟนตัวเล็กของเขาคนนี้มันยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน แน่ล่ะ  เขาเองก็ไม่เคยทำเหมือนกัน เพิ่งทำกับสองเป็นคนแรก  ก็เขาไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน แต่หนึ่งเองก็ไม่ได้ใสซื่อขนาดไม่รู้ว่าต้องควรทำอย่างไร เขาผ่านโลกมาพอสมควร พอกับที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เขาอยากให้สองอยากทำเพราะความต้องการของสองจริงๆ ไม่ใช่เพียงเพราะเกรงใจที่เขาทำให้แล้วต้องทำกลับเพื่อเป็นการตอบแทน
        "สอง...พี่อยากให้สองทำจริงๆนะ..แต่มันเร็วเกินไป..มันต้องค่อยเป็นค่อยไปนะ..สอง"
        สองค่อยๆเงยหน้ามองหนึ่ง สายตาเว้าวอน
        "งั้นพี่หนึ่งก็สอนให้สองทำสิฮะ...นะ..สองก็อยากทำกับพี่หนึ่งนะ"
        ท่าทางแบบนั้นทำให้หนึ่งเริ่มใจอ่อน หนึ่งใจอ่อนต่อท่าทางน่ารักๆเชื่องๆของสองเสียแล้ว
        "ได้..แต่เอาแบบนี้ก่อนนะ"
        หนึ่งปลดซิบกางเกงผ้าของตัวเอง ทันทีปลายซิบแยกออก น้องชายของหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาอวดโฉมให้เห็น สองมองน้องชายของหนึ่งตาโต สิ่งนั้นใหญ่กว่าของสองและกำลังชื้นที่ปลาย  หนึ่งค่อยๆอุ้มสองขึ้นเขาเอาสองซ้อนไว้บนตักหันหน้าเข้าหากัน สองตัวสั่นไปหมด และทันทีที่หนึ่งวางตัวของสองลงบนหน้าขา น้องชายของสองและของหนึ่งก็สัมผัสกัน หนึ่งจับมือสั่นเท่าของสองให้กอบกุมน้องชายของตัวเองและของสองเอาไว้เพื่อให้มันติดกัน เพียงแค่นั้นสองก็ถึงกับสะดุ้ง
        "อ๊ะ...."  เสียงร้องเบาๆตามด้วยอาการหอบหายใจด้วยความตื่นเต้นที่เริ่มรุนแรงขึ้นของคนตัวเล็ก ทำให้หนึ่งรู้สึกวูบวาบจนทนไม่ไหว
        "สองจับไว้นะ" หนึ่งเอามือกอบกุมมือของสองที่กุมของเขาและของสองเอาไว้  เขาเอื้อมมืออีกข้างออกไปเพื่อโน้มใบหน้าขาวสะอาดออกสีแดงเปล่งของสองเข้ามาใกล้ แล้วเริ่มบทจูบอันเร่าร้อน หนึ่งและสองขยับตัวเข้าหากันมากขึ้น ทุกครั้งที่ขยับเข้าหา สะโพกของทั้งสองก็เคลื่อนไหวสอดประสานกันอย่างช้าๆ  มันสร้างความวาบหวามเสียวซ่านให้กับหนึ่งและสอง เสียงหายใจแรงๆของหนึ่งและดวงตาที่ฉายแววแห่งอารมณ์รัก ทำให้สองรู้สึกขนลุกจนเสียวไปถึงส่วนนั้น ส่วนที่กำลังสำผัสของหนึ่งอยู่เช่นกัน  สองรู้สึกได้ถึงรูปร่างของหนึ่งที่ใหญ่โตและกำลังแข็งขั้น  สุดท้ายการขยับเข้าหากัน ก็กลายเป็นการบดเบียดกอดกันกลม
         สองโอบรอบแผ่นหลังหนาๆของหนึ่งไว้ หนึ่งโอบรอบเอวของสอง จงใจออกแรงดันสะโพกของสองเข้าหาเขามากขึ้น เพื่อให้ส่วนนั้นถูกหน้าท้องของทั้งสองคนบังคับไว้  หนึ่งโน้มหน้าเข้าไปจูบสองอย่างดูดดื่ม ลิ้นพันเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ ทุกครั้งที่จูบกัน ร่างของทั้งสองก็แนบชิดกัน หน้าอกสัมผัสกัน สองรับรู้ถึงมัดกล้ามที่แผงหน้าอกและหน้าท้องของหนึ่ง หนึ่งรับรู้ถึงอกบางและยอดอกชูชันที่เสียดสีกับผิวของเขา หน้าท้องแบนเรียบสีขาวที่แนบชิดกับหน้าท้องของเขาโดยมีน้องชายของเขาและของสองคั่นกลาง
         สองคนขยับเคลื่อนไหวสะโพกแรงขึ้นและเร็วขั้น สองแขนต่างโอบกันและกันแน่นขึ้น เนื้อตัวเสียดสีไปมา สองลิ้นเกี่ยวพันรุกไล่ สะโพกที่ขยับสั่นไหวเริ่มรุนแรงมากขึ้น สิ่งที่อยู่คั่นกลางระหว่างคนทั้งสองก็บดเบียดไปมา จนรุนแรงขึ้นและเร็วขึ้น สุดท้ายสองก็ต้องเชิดหน้าส่งเสียงครวญคราง โดยมีหนึ่งที่ซบใบหน้าลงที่อกของสอง เขาคำรามในคอ ก่อนปลดปล่อยออกมาพร้อมกับร่างเล็กในอ้อมแขนที่ส่งเสียงกรีดร้องออกมาอีกครั้ง  น้ำแห่งความสุขก็ล้นทะลักเลอะเปรอะเปื้อนที่ท้องและหน้าอกของสองกับหนึ่ง...
         "อาาา..." สองหอบหายใจด้วยเพราะปลดปล่อยเป็นครั้งที่สองแล้ว
         "สอง..สอง...สองน่ารักจังเลย.." หนึ่งยังคงระดมจูบไปทั่ว พร่ำเพ้อบอกรักคนในอ้อมกอด
         "อื้อ...พี่หนึ่ง..สอง...สองขาสั่นไปหมดแล้ว" สองบอกกับหนึ่ง ตกใจที่ตัวเองรู้สึกถึงความสุขจนชาไปทั้งตัว
         "สอง..สองเหนื่อยแล้ว..เดี๋ยวเราไปอาบน้ำแล้วค่อยมานอนกันนะ ตกลงมั้ยครับ"
         "อื้อ..." สองรับคำสั้นๆ เอามือโอบรอบคอคนรักเอาไว้
         "งั้นเดี๋ยวพี่อาบให้นะ" เพียงแค่สิ้นเสียงทุ้มๆนั่น สองก็รู้สึกว่ากำลังถูกคนๆนั้นอุ้มขึ้น แล้วพาเดินเข้าห้องน้ำ หนึ่งกำลังอุ้มสองไปที่ห้องน้ำ เขาอุ้มร่างเล็กอย่างทะนุถนอม เขาช้อนร่างนั้นไว้ แล้วพาเดินเข้าไป  วันนี้หนึ่งจะเป็นคนอาบน้ำให้สองเอง คนตัวเล็กก็ว่าง่ายเหมือนเคย คนตัวเล็กที่ไม่เคยขัดใจเขา  คนตัวเล็กน่ารักที่ตอนนี้เขากำลังอดใจอย่างมากกลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวจนต้องเข้าไปขย้ำ  หนึ่งค่อยๆวางสองลงในอ่างที่เขาได้เปิดน้ำเอาไว้ แล้วจัดการช่วยทำความสะอาดให้  และกว่าที่หนึ่งกับสองจะอาบน้ำเรียบร้อยจนแต่งตัวเสร็จกลับมานอนกกกันบนเตียงอีกครั้งมันก็ปาเข้าไปเกือบจะห้าทุ่มแล้ว สุดท้ายสองก็ค่อยๆหลับลงในอ้อมกอดอันอบอุ่นของหนึ่งด้วยความอ่อนเพลีย แต่สองก็มีความสุข เพราะตอนนี้สองไม่ได้นอนอยู่คนเดียวอีกแล้ว สองนอนอยู่กับใครอีกคน ใครอีกคนที่สองอยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัย คนตัวสูงกอดคนตัวเล็กเอาไว้แล้วหลับลงพร้อมๆกัน







จบตอนแล้วนะ :L2:
        
      
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2011 11:55:44 โดย cancan »

ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2
ต้องช่วยสิเนอะ
สองคงไม่ใจดำใช่ม๊า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดีๆนะจ๊ะพี่หนึ่งน้องสอง
ไรท์เตอร์ก็ช่างตัดฉับ
ค้างได้อีกกกก

ออฟไลน์ Na_RimKLonG

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 640
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-1
กริ๊ดดดดด

ยังไงต่ออ่่าาา  >//<

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9

hours

  • บุคคลทั่วไป
ชอบๆจิงงเรยยยยย

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ น่ารักจังเลยค่าาาา =//////////=
 :กอด1:

ออฟไลน์ pita

  • ขอเพียงกล้าทำตามฝัน จะล้มบ้าง ลุกบ้าง ช่างมันปะไร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +328/-13
กร๊๊ดดดดดดดดดดดดดดด  :z1: :pighaun: เอาอีกพี่วันเอาอีก  :z1:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ตอนที่เหลือ 15% กะว่าจะรอพรุ่งนี้
แต่อดใจไม่ไหว เข้ามาดูอีกที อัพแล้วนี่หว่า :haun4:
ขอบคุณไรท์เตอร์นะ
ชอบคู่รักคู่นี้จัง ถึงจะจั่วหัวว่าเป็นเรื่องสั้น มากกว่า 20 ตอนก็ไม่เป็นไรนะ
เราชอบบบบบบบ :-[

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
รักกันแล้ว เข้าใจกันแล้ว พัฒนาไปอีกขั้นแล้ว

พี่หนึ่งตกหลุมรักน้องสองโดยไม่รู้ตัวตั้งนาน สมน้ำหน้ายายแจง ดีแล้วที่ทิ้งพี่หนึ่งไป
พี่หนึ่งกับน้องสองก็เลยมีความสุข สมหวัง

แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมกลัวๆยายพี่แจงจะรีเทิร์นมาทำให้ชีวิตวุ่นวายจัง มันจะไม่เป็นเช่นนั้นใช่มั้ย

ขอบคุณน้องวัน และก็บวกอีก 1 แต้มจ้า  :3123:

samsoon@doll

  • บุคคลทั่วไป
เค้าทำอะไรกันอ่ะ

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด