---hahn ไม่เคยเอ่ยถามถึงอะไรง่ายๆ เลย (เท่าที่จำได้)
แต่ถึงบทถ่ายรูปแก๊งค์ตอน 128-129 GES's studio p.218,220
กลับเปรยเชิงอยากเห็นหน้ากาย 2 ครั้ง 2 ตอนติด
เลยจำได้ว่ายังไม่เคยโชว์หน้าเพื่อนคนนี้นี่หว่า
โจ๊กบอก---'จัดปะ อย่าให้เสีย!' ...อรุณสวัสดิ์^^
****************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน166 งาน GES's launching@BKK
------------------------------
lom’s
กรุงเทพมหานคร ณ ห้างสรรพสินค้า Em...
งานเปิดตัวสินค้า แฟชั่นโชว์และการแสดงภาพถ่ายงานนักศึกษา GES costume
ในงานมีนักศึกษามหาวิทยาลัยอื่นตอบรับ เข้าร่วมโครงการทั้งหมด 5 แห่ง
ส่วนใหญ่ตากล้องนักศึกษาเจ้าของผลงานและนักศึกษาที่เป็นแบบในภาพนั้นๆ
กำลังยืนประจำตามบอร์ดแสดงงานของตัวเอง มีจับกลุ่มพูดคุยให้สัมภาษณ์
คับคั่งพร้อมด้วยบรรดาเซเลบและท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย
งานนี้รูปพี่โจ๊กได้รับความสนใจมากเป็นพิเศษกว่านักศึกษาอื่นที่ร่วมโชว์อย่างชัดเจน
ก็รูปคอนเซ็ปต์เฟคทูเฟค (face to face) นั่นล่ะครับ
โคสหน้านายแบบชัดเจนแต่แทรกใส่สินค้าของ GES ได้อย่างแยบยล
“ไงไอ้น้อง~มาได้ด้วยเหรอ” พี่โจ๊กหล่อเฟี๊ยวตาคม สดชื่นมาแต่ไกล
"หวัดดีครับพี่โจ๊ก"
“ติดเกาะ 4-5 วัน แค่นี้ทำหน้าไม่เสบย” ยังจะมาเมียงมองคนอื่นน้อคนเรา
“เจ็ทแลคนิดหน่อยครับ ยังค้างในหัวไม่หาย” ผมว่าไงว่าตามกัน ที่จริงมันใช่ที่ไหนกันเล่า
“อ้อ ผู้คุมกฎประจำตัวมึงโทรบอกพี่ตั้งแต่มาถึงเมื่อเช้าวานนี้แล้ว นึกว่าจะมาไม่ได้ซะอีก ขอบใจมาก” พี่คนพูดยิ้มสบายอารมณ์ พาดแขนคล้องคอผมทั้งที่ตัวเตี้ยกว่า
“ครับ.../เฮ๊ย! เหยี่ยว” ผม/พี่โจ๊กเกือบพร้อมกัน
พี่โจ๊กโดนแกะแขนทิ้งทันที มันมาซ้อนหลังตั้งแต่เมื่อไร
นกขี้หวงดันตัวพี่หล่อทะเล้นเซไปปะทะแผงอกพี่เจฟฟรี่ที่โฉบมารับดัง ‘ปึ๊ก!’
“ชิ เสื้อกูยับล่ะมึงโดน” พี่ตาคมรีบขยับปกเสื้อสูทผ้าร่มสีดำตัวใหม่
“งั้นของฝากจากกรีก ไม่ต้องเอา!” ผู้ปกครองเกเร
“ดี ก็จะได้ไม่เปลืองของฝากจากอังกฤษเหมือนกัน” ทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแต่หน้าเปื้อนยิ้มทั้งคู่
“วอแวน้องทำไม หน้าเซียวขนาดนั้น ไปทางโน้น แมกกาซีนเอ็มรอสัมภาษณ์อยู่”
พี่เจฟฟรี่รุนหลังล็อคคอลากออกไป พี่โจ๊กดิ้นแด่วๆ
หน้าแดงแปร๊ดยินยอมโดยดี ผมอมยิ้มขำ ทำไมรู้สึกมีออร่าสีม่วงๆ ชมพูๆ ตามหลังหว่า
ตาฝาดรึว่ายังมึนไม่หายดีกันแน่
“ยิ้มไร?” ไม่ได้ชายตามองคนถามเพราะจับจ้องแผ่นหลังพี่ทั้งสองอยู่
“พี่โจ๊กครับ ดูสดชื่นแล้วก็ อืม...หน้าหวานกว่าที่เคย” พูดตามที่คิด ว่าตามที่เห็น
“เจฟฟรี่มันอัดเต็ม”
“หื๊อ---!?” อะไรเต็มๆ
“ปล๊าว มันพาไปเปลี่ยนบรรยากาศที่บ้านทางพ่อมันที่อังกฤษไง”
“อ๋อ ทางย่าพี่เจฟฟรี่นะเหรอ อากาศที่นั่นคงดี”
“ช่ายยย...ดีมาก หึหึ” หัวเราะมีเลศนัย แววตาเหยี่ยววิบวับมีเลศนัย
อย่ามาปล่อยแสงแถวนี้ มีคนเห็นจะถีบให้ ไอ้ลมยิ่งหงุดหงิดอยู่!!!
วันพาผมไปกรีก วันรุ่งขึ้นฝ่ายพี่เจฟฟรี่ก็หิ้วพี่โจ๊กไปอังกฤษ
พร้อมๆ กับพี่กายพาลูกทัวร์กิตติมศักดิ์ เก็ท บีกับพี่เมี่ยงคำแยกขบวนไปออสเตรเลีย
พี่เจสองคนนี้เพิ่งกลับมาถึงเมื่อคืน บ่ายวันนี้มาลัลล้าที่นี่ได้ อึดได้ใจจริงๆ
ผมกลับมาก่อนตั้งหนึ่งวันยังแฮงค์ไม่หาย...ไม่ใช่อะไร เดินทางสภาพง่วงงุนไม่ได้สติ
เล่นโดนสอย 3 นัดซ้อนในห้องจากุชชี่ที่โน่น โดนหิ้วปีกขึ้นเครื่องสภาพมึนงงง่วงงุนสุดกู่
ไม่รู้เผลอคอพับนั่งหลับในรถเข็นกระเป๋าตามที่แบดบอยส์ผู้คุมกฎบอกรึเปล่า
คิดเวลา 5 ทุ่มที่โน่น หลับกลับมาตลอดไฟล์ท
ตื่นมาอีกทีเปลี่ยนสถานที่เป็นห้องคอนโดเมืองไทย แม่แยกไปตอนไหนไม่รู้เรื่องราว
ขนาดกระเป๋าเอกสารสำคัญบรรดาหนังสือเดินทาง พาสปอร์ตวีซ่าทั้งหลายแหล่
โดนแม่เผลอหยิบติดมือกลับไปบ้านด้วยยังไม่รู้ตัว
เหลือแต่บัตรประชาชนกับบัตรนักศึกษาติดกระเป๋าสตางค์แค่นั้น
สติหลุดเข้าโหมดออโต้ไพรอทสุดๆ
ยังไม่พอ...ตกบ่ายนกบ้าพลังลงว่ายน้ำตูมๆ ปล่อยผมกระปลกกระเปลี้ย
จากคลาสโยคะมาพังพาบเกาะเก้าอี้ข้างสระดูมันโชว์โลมา 10 กว่ารอบ...ปีศาจชัดๆ
ที่กว่านั้น...ขึ้นห้องเมื่อค่ำก็โดนจัดไปอีกหนึ่งดอกเต็มๆ
โทษฐาน ‘ต้อนรับกลับห้องเราไง’
ไอ้ชั่ว (>0<) รังแกคนไม่มีทางสู้ บอกได้คำเดียว...เลวววววว...
เวลานี้บ่ายสอง วิญญาณลมเหนือยังลอยละล่อง~เฮ้อ
...........................
...................................
“ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมคะ?” ผู้หญิง 2-3 คน ท่าทางสุภาพเดินเข้ามาระยะประชิด
“เชิญครับ ผมกดให้” คนตัวสูงอาสาขยันขันแข็ง แรงดีไม่มีตก
“ไม่ใช่ค่ะ ขอถ่ายน้องสองคนนี่แหล่ะ พี่ชอบภาพเลิฟเวอร์มากเลย เห็นตัวจริงแบบนี้ยิ่งหล่อมากจริงๆ น่ารักเข้าไปใหญ่”
เอ่ยชมอีกหลายกระบุง ไม่ใช่คนเดียว ตามมารุมห้อมล้อมเกือบ 10 คนได้
ผู้หญิงทั้งนั้น มีบางคนบอกติดตามผลงานตั้งแต่งานเทศกาลดนตรี
ขอสมัครเป็นแฟนคลับไปโพสต์ลงในเว็บบล็อคไดอารี่ด้วย (-.-) อีกแล้วครับท่าน บล็อคไหนวะ!?
อมยิ้มตอบแล้วก็ฟังๆๆ อย่างเดียวครับ นกกินปลียืนข้างตัวดูท่าลัลล้าน่ากระทืบมาก
จับศอกดึงแขน กอดเอวนัวเนียไม่ห่าง...กลัวหายรึไงพ่อ!?
นั่นอีก คุยกะเขาเฮฮา จากกรี๊ดผมกลายเป็นคุยจ้อกับมันแทน
เอาเข้าไป ก็ดีไม่มีใครมากวน เมื่อยเนื้อตัวหมดแล้ว
พี่โจ๊ก ดึงแขนไปดูงานด้วยกัน...
“เป็นไงลม เหนื่อยมั้ย?” พี่ชายตัวเตี้ยกว่าแย้มยิ้มชวนคุย
“พี่โจ๊กน่าเหนื่อยกว่าอีก” วุ่นวายตลอด ผมแค่เป็นแบบที่ดี มีคนมาขอถ่ายรูปก็โดนนกเหยี่ยวกันท่า สบายกว่าเยอะ
“ลม...กายกับน้องจะมาถึงอีกซักชั่วโมงสองชั่วโมงได้ ตอนนี้เพิ่งออกจากสุวรรณภูมิ”
พี่ฝรั่งสวมเชิ้ตดำกับยีนส์ขาดและบู๊ตดำเถื่อน รวบเส้นผมแดงด้วยเส้นโบสีดำ
เท่ห์เซอร์อย่างไม่ต้องทำอะไรเพิ่งวางหูจากโทรศัพท์มือถือเดินมาบอก
“เฮ้ย ไหงกลับมาเร็ว!?” พี่โจ๊กตื่นเต้นเล็กๆ เท่าที่ผมรู้ความเคลื่อนไหวคือเก็ทบอกอาจอยู่ถึงยาวอาทิตย์หน้า
“ก็งานของ GES มีวันนี้กับพรุ่งนี้ จัดแสดงแค่ 2 วันก็เก็บแล้ว มันอยากกลับมาดูน่ะซิ” พี่เจฟฟรี่
“เจ๋งอะดิ๊! นายแบบมอ. K อยู่ครบหมด” พี่โจ๊กปรีดา
เพราะสองสาวลีดเดอร์ ญาญ่าและส้มแก้วโพสต์ท่าสวยเกาะบ่าพี่เมฆา
ตากล้องที่ยืนตรงแน๊วแขม่วพุงเบ่งกล้ามล่ำให้นักข่าวสัมภาษณ์อยู่อีกด้านของงาน
“ดีเลยครับ” ผมชื่นมื่นจะได้เจอเพื่อน ในโชคร้ายก็มีโชคดีวุ๊ย เสียแต่ไม่ได้เอาของฝากมาให้ ไม่เป็นไรวันหลังก็ได้
“เหยี่ยว อยู่ต่อซักชั่วโมงไหมวะ จะได้เจอพวกกลับจากซิดนีย์” พี่เจฟฟรี่ถามความเห็นกับนายแบบอีกคน
“อืม เก็ทเพิ่งโทรมาบอกกูเมื่อกี้ ลมว่าไงครับ?” หันมาหาผม
“ลมมันอยากเจอตี๋หมวยเพื่อนมันอยู่แล้ว” พี่โจ๊กเจือก
“ยุ่ง! /อ่อก---ไอ้หมาบ้า” พี่ปากมากโดนผู้คุมส่วนตัวพาดแขนล็อคคอ ท่าประจำ
“ว่าไง ไหวมั้ย?” มือใหญ่เชยคางก่อนแตะหลังหู นิ้วโป้งลูบกรอบโครงหน้าเบาๆ เจือกังวลเล็กน้อยในแววตา
“ครับ ลมอยากเจอเก็ทกับบี” ผมยิ้มให้
"ก็ได้ครับ ถ้าไงบอกพี่นะ" ส่งยิ้มหวานละลายใจกลับมา ต้องรีบหันเหไปดูภาพ
"อืม...ครับ" (-///-)
.................
....................
ภาพถ่าย 4 คนในคอนเซ็ปต์ F4 เป็นที่ชื่นชอบมาก
เพราะจดจำง่ายและส่งสินค้าในภาพออกแนวใสๆ เป็นธรรมชาติ
ฉีกภาพลักษณ์มาตรฐานของ GES นักศึกษาช่างกล้องคนอื่นที่ร่วมโชว์
ออกเป็นร็อคเน้นขาวดำ สไตล์เดิมของบริษัท
ผู้ใหญ่ของ GES ยังชมว่าตากล้องมืออาชีพมาก
โดยเฉพาะนายแบบคู่...นกเหยี่ยวกับพี่เจฟฟรี่ หายไปปีกว่ากลับคราวนี้หุ่นเทพสุดๆ
ให้เตรียมรับคอนแทคสัญญาใหม่ได้เลย อะไรประมาณนั้น
แล้วก็รูปที่ผมไม่ชอบใจ...ภาพคู่เลิฟเวอร์ (Lover) คนมุงดูมากที่สุด
รูปเห็นแค่หัวไหล่ เน้นใบหน้าเต็มๆ ผมชนปลายจมูกกับนกเอี้ยงที่ยิ้มกว้างเห็นฟันขาวเรียงสวยเป็นระเบียบ
ส่วนหน้าตัวผมเองแค่อมยิ้มไม่เปิดปาก ดวงตาปิดหนาเป็นแพเหลือเส้นเดียว
วาดแขนพาดโอบบ่ากว้าง อีกมือสางนิ้วกับเส้นผมยาวระต้นคอแกร่ง
ที่นิ้วของผมจับชัดโฟร์กราวด์ใกล้กล้อง สวมแหวนแบบสนับมือ
ล็อคนิ้วติดกันสามนิ้วสีทองสว่างแบบทองเค เขียนตัวอักษร G-E-S เชื่อมยาว
ไม่น่าเชื่อ ผมขนตายาวขนาดนั้นเชียวหรือ
และมัน...เหมือนผู้หญิงมาก อายโว๊ยยยย (>///<)
-------------------
ภาพบราเธอร์ (Brother) พี่เจฟฟรี่วางคางต่อใบหน้าขึ้นไปจากศรีษะผม
พี่ฝรั่งมาดเซอร์ยกยิ้มมุมปากร้ายๆ ตาเขม้นมองกล้อง ปล่อยเส้นผมยาวเป็นสิงโต
ลงระแตะเคลียบ่ากับหน้าของผม ส่วนผมยิ้มเห็นฟันเล็กน้อยอย่างที่เก็ทบอกว่ายิ้มกวนบาทา เดวิลสไมล์
เหลือบนัยน์ตาขึ้นมองพี่เจฟฟรี่...
นึกถึงตอนถ่ายแบบยังสนุกไม่หาย พี่ผมยาวจับผมเหวี่ยงไปมา ตลกชิบ ^^
------------------
ภาพดิฟเฟอเรนซ์ (Difference) พี่กายกับพี่เจฟฟรี่หันหน้ามองกล้องตรงๆ
อย่างนี้เห็นความแตกต่างชัดเจนคนหนึ่งดูเท่ห์แบดบอยส์วายร้ายมาดเซอร์ผมยาว
อีกคนหล่อสะอาดเนี๊ยบตี๋เอเชีย ปลายผมสั้นเก็บเรียบแปร้
พี่โจ๊กเข้าใจดึงคาแรกเตอร์ทั้งคู่ออกมาโดดเด่นมาก ขอชมจากใจ
------------------
ภาพไฟท์เตอร์ (Fighter) พี่โจ๊กบอกสองคนนี้ขโมยซีน
เล่าว่าทาง GES ชอบภาพดุดันแบบใสๆ ใบนี้มาก เป็นภาพโบร์ชัวร์หลัก
และตั้งเป็นบิลบอร์ดของงานเพราะเข้ากับธีมแคมเปญของสินค้าที่สุด
ใบหน้าพี่เจฟฟรี่ยู่ยี่เหี้ยมเกรียม ยิงฟันเตรียมแหกปากจะตะโกน
ส่วนนกเหยี่ยวหัวเราะกว้างแต่หรี่ตาร้ายเอาเรื่อง ศรีษะของเหยี่ยวชนโหนกแก้มอีกฝ่าย
ดุดันท้าตีท้าต่อย ที่คอพี่เจฟฟรี่มีสร้อยด็อคแท็คของ GES เหวี่ยงล้อแสงแฟรช
ส่วนหัวไหล่แมนของเหยี่ยวมีเสื้อยืดขาวคอวีของ GES ขาดติดมือพี่ผมยาว
ที่กำหมัดรวบกำปั้นดึงทึ้งไว้แน่น ตัวหนังสือที่เนื้อผ้าฉีกขาดอ่านได้แค่ G กับ S แบบลางๆ แทบดูไม่ออก
เถื่อนได้ใจทะลุภาพออกมาสัดๆ
น่าจะผ่านไปด้วยดีถ้าพี่โจ๊กไม่ชี้ให้เห็นรอยตรงลาดบ่าด้านหลังใกล้หัวไหล่ของเหยี่ยว
ในเนื้อขาดของผ้ามีรอยแดงเป็นทาง...มันรอยนิ้วคนชัดๆ
รู้สึกตัวเองหน้าไหม้วูบ นึกได้ว่าคืนก่อนถ่ายรูปแน่ ห้ามไม่เคยฟัง (=o=)
“รูปนี้ทำกูตอบคำถามไม่ถูกเลยว่ะ” พี่โจ๊กเปิดประเด็น
“ไมวะ?” ไอ้คนที่คุณก็รู้ว่าใครยืนล้วงกระเป๋ายีนส์ซีดสุดเท่ห์ สูทครีมขาวเดินเส้นสีน้ำเงินกลาสีสไตล์ชิค พับแขนถึงศอกเห็นม้วนเสื้อเชิ้ตริ้วสีฟ้าอ่อนยิ้มร้าย มองรูปดวงตาเป็นประกาย
“เขาถามว่ารอยเนี่ย มึงได้จากคนในรูปเลิฟเวอร์ใช่ไหม” ชี้หลักฐานรอยแดงสี่เส้นที่ผิวสะอาด บนกล้ามปีกหัวไหล่แน่นๆ
“555"
"แค่เนี๊ยะ!?” เหยี่ยวหัวร่อก้อง มีพี่เจฟฟรี่หันไปย้อนถามพี่โจ๊ก
“เออ จะให้กูตอบว่าไง ถะๆๆๆ ถูกต้องแล้วคร้าบ เหรอ!” เลียนแบบพิธีกรรายการเกมส์โชว์
“เออดิ---โอ๊ยยย!” เจ้าของรอยตอบพี่โจ๊กหน้าเป็น โดนผมชกท้อง ‘ปึ่ก!’ อย่างแรงทันที
“เคลียร์กันเองละกัน” พี่เสาไฟฟ้าชายตา กอดคอพี่โจ๊กไปดูบอร์ดถัดไป
"อย่าให้เลือดตกยางออกหล่ะ" พี่โจ๊ก
“อ๋อย...ก็มันจริงนิ ชกพี่ทำไม”
“ไม่ต้องเลย!” ผมเสียงห้วน กดโวลุ่มระดับเบาสุด
"เจ็บอ่ะ ทำร้ายนายแบบ"
"นี่พี่!" ชักจะเหลืออด
มีภาคต่อ...ชี้รอยคิสมาร์ค 2 จุดที่คอตัวเองไม่มีอาย ผมหน้าไหม้คึ่กร้อนถึงหู
พ่อเจ้าประคุณจะเปิดเสื้อโชว์ถึงไหนกัน!???
“เมื่อกี้นักข่าวรายการนั้นก็ถาม รอยที่คอด้วยใช่ไหม”
“พี่เหยี่ยวตอบเขาว่าไง?”
เทพบุตรมาดเท่ห์ยิ้มยียวนก่อนตอบ กระแซะเข้าใกล้
มือน่ะห่างเอวผมหน่อย นี่มันที่สาธารณะ!!!
“บอก...แล้วแต่จะคิดครับ”
“ตอบเค้าไป-งั้น-ได้-ง๊าย!?” ลอดไรฟันกัดกรอด อยากหยิกเนื้อเขียวให้น่วมหมดตัวนัก
“อ้าว รึจะให้บอก...ใช่ครับ รอยนึงเมื่อคืนก่อนโน้นที่ครีต มันไม่ชัดต้องเพิ่มอีกรอยใหม่ๆ หมาดๆ เมื่อคืน จากคนในภาพนั่นแหละ”
โหย (x0x) ไอ้หน้าด้าน บงการให้จัดการตัวเองแท้ๆ
ถ้าไม่ทำตามสั่งผมต้องโดนเบิ้ลอีกรอบ ไอ้ปีศาจเอาแต่ใจ ไอ้ๆๆๆๆๆ
“อย่านะ พูดให้ได้ยินล่ะก็---!” หรี่ตาสะกดห้ามใจตัวเอง รีบชิ่งหนีตามพี่สองคนทันที
เสียงหัวร่อไล่หลังดังก้องฮอลงาน จะอารมณ์ดีเกินไปแล้ว (>-<)
------------------
ภาพดรีม (Dream) ผมนอนหลับแนบแก้มกับหลังมือตัวเอง
เอียงซบกระจกสีดำสะท้อนใบหน้า ข้อมือมีนาฬิกาของ GES กับประดาสร้อย
แหวนและเลคข้อมือยาวเต็มถึงข้อศอก
พี่กายก้มมาหาเห็นหน้าด้านข้าง คางเกือบชิดใบหูของผม…
ภาพนี้สบายที่สุด หลับอย่างเดียวไม่ต้องรับรู้เรื่องราว
แต่เห็นแบบนี้โครงหน้าหล่อหวานได้ปู่กับยายผสมกันจริงๆ แฮะ แม่เห็นคงชอบ
------------------
และรูปสุดท้าย นายแบบสองคนหันหลังให้กันแต่สายตามองกล้อง
ถ่ายเห็นด้านข้างหล่อมุม 45 องศา คางเชิดน้อยๆ มุมองศาเดือด
หน้าหล่อดุโหดเข้ม คิ้วยุ่งปนขึ้งเล็กๆ
ภาพนี้พี่โจ๊กบอกชื่อ ‘Angry’ แต่ทางทีมงานขอไม่ให้ตั้งชื่อภาพ
ให้ผู้เข้าชมงานเป็นคนคิดตั้งชื่อกันเองจะได้แจกของรางวัลผู้ร่วมสนุก...
วางไวท์บอร์ดข้างใต้รูปถ่าย มีคนเขียนข้อความและตั้งชื่อเต็มพรืด
ต้องต่อกระดาษยาวลงมาอีกหลายแผ่น ข้อความทำนอง หล่อมาก กินกันไม่ลง
ชอบสุดๆ พร้อมรูปหัวใจว่อนเต็มที่ว่าง มีบ้างเขียนเบอร์โทร อีเมล์ติดต่อพร้อม
ส่วนใหญ่ตั้งชื่อ ‘Enemy’ (ศัตรู), ‘Assassin’ (มือสังหาร),
'โกรธแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย', ‘หล่อโฮกเจ๊ทนไม่ด้าย~’, ‘เลือกไม่ได้ไปไม่เป็น’,
‘อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน’, ‘จัยละลั่ย’ ฯลฯ แน่นเอี๊ยดไปหมด
สะดุดความรู้สึกของผมที่สุด...คำว่า ‘Betray’ ทรยศ
***************************************************TBC by puppluv
หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399 (อ่าน 3124956 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก