เจอกันยาวๆ วันศุกร์^^
****************************************************
ลมเหนือที่รัก
ตอน158 ลมตา
------------------------------
lom’s
“ให้ลม...เป็นของเหยี่ยวขาวนะครับ” ไม่รู้ประโยคนี้ออกจากปากผมไปได้ไง กลัวก็กลัว อายก็อาย
คิดได้ก็สาย นัยน์ตาเหยี่ยวฟ้องชัด หื่นปิดไม่มิด อาการลูกน้อยข้างล่างไวว่องพอกัน
ก็นะ เพราะนกตัวนี้เงียบเกินไปต่างหาก
เจอขาโหดแรงหึงเข้าไปอึ้งจ๋อย ก็ว่าพูดให้เข้าใจง่ายๆ แล้วนะ
สื่อทั้งทางตรงทางอ้อมว่าไม่ชอบ ไม่เคยแสดงออกว่าโกรธงอนงี่เง่าเวลาต่อหน้าขณะอยู่ในเหตุการณ์จริง
แต่ผมระงับอาการไม่อยู่ทั้งที่พยายามอย่างที่สุด เหวี่ยงอารมณ์กับทางโน้นทางนี้พอให้คลายความหงุดหงิด
แล้วเก็บไว้มาสื่อความนัยบอกใบ้...สองคนระหว่างเรา
นกเหยี่ยวตัวนี้คล้ายทำท่าเข้าใจ หากแต่รูปการณ์กลับสงบนิ่งเหมือนคลื่นกลืนซัดหายกับหาดทราย
ใจไม่ดีเลย...รึเบื่อเราขึ้นมาเฉยๆ
ผมวนเวียนคิดย้ำเป็นพายเรือทวนน้ำในอ่างแก้ว
--เอาเถอะ เพราะนกตัวนี้ เจ้ากี้เจ้าการ ห้ามกระทั่งความคิดผม ไม่ให้คิดเผื่อเรื่องที่อาจเกิดขึ้นในวันข้างหน้า
---เอาเถอะ เพราะนกตัวนี้ บอกจะไม่มีวันจะเบื่อผม
---เอาเถอะ เพราะนกตัวนี้บอกจะใจร้ายกับผมคนเดียว
ถ้าเป็นของคนๆ นี้แล้วจะหลงไหลยิ่งกว่ายาเสพติดขนานไหนในโลก ผมพร้อมยินยอม
..........................
...............................
ถูกจับนอนตะแคง มือใหญ่ลูบไล้เรียวแขนเบาๆ ปลุกเร้า ขาแข็งแรงก่ายพาดทับไม่ให้ขยับหนี
ผมซุกใบหน้าแนบแก้มกับลำคอแข็งแรง สูดกลิ่นกายคุ้นเคยรัญจวน
ได้ยินเสียงหัวเราะเบาในลำคอ พึงพอใจก่อนสอดมือเข้ามาในตัวเสื้อยืด ถลกขึ้นจนถึงหน้าอก
ลูบไล้ช่วงเอว พึมพำสุ้มเสียงเซ็กซี่ข้างหู
“อืมม...พี่ชอบ เนียนลื่นดีจัง”
"....." คล้ายตัวเองเม้มริมฝีปากขวยเขิน
สติเพริดไปกับปลายนิ้วที่ไล่พรมไปทั่ว
พริ้มตาลงซึมซับอารมณ์วาบหวามที่ค่อยๆ ลามเลียทีละน้อย
ลมหายใจร้อนรินรดขมับ พร้อมบดริมฝีปากชื้นประทับตีตรา
ใบหน้าหล่อเหลาเทพบุตรกรีกลอยเด่น คลับคล้ายว่าฝันไปจนไม่อยากตื่น
“พี่เหยี่ยว...” รูปสลักส่ายตอบช้าๆ
“อีกชื่อนึง” เสียงพร่าเชิงสั่ง ต้องการ---
“เหยี่ยวขาว...” ผมว่าง่ายให้อีกฝ่ายคลี่ยิ้มบาดใจ ไม่เคยมีครั้งไหนจะต้านทานได้ สยบหัวใจดวงนี้ทุกคราไป
ร่างกายเริ่มเร่าร้อน คุโชนเพราะคนตัวใหญ่ทรมานแสนหวานจนต้องเอ่ยซ้ำ
“เหยี่ยวขาว...ให้ลมเป็นของพี่ นะครับ”
“อา...เด็กดี”
ริมฝีปากระเรื่อยไปตามใบหู หลังคอ กดจูบดูดดุนเจ็บจี๊ดสร้างรอย
“อื๊อ---” ร่างผมสะท้านรสสัมผัส ทั้งที่พยายามฝืนบังคับตัวเองเต็มกลั้น
ดูทุกอย่างจงใจค่อยเป็นค่อยไป เชื่องช้านุ่มละมุน อ้อยอิ่งให้รับความสุขพร้อมๆ กัน
“เหยี่ยวขาว~ อ๊ะ” กางเกงหลุดหายตอนไหนไม่รู้ ผิวกายสัมผัสอากาศเย็น สะเทิ้นอายทั่วสรรพางค์ จะคู้เข่าหนี
“ให้พี่...นะครับ” โปรยยิ้มหว่านเสน่ห์อีกรอบ เหยี่ยวน้อยท่อนล่างแกล้งลากไล้ผิวด้านในเรียวขา สยิวจนคิดอะไรไม่ออก
ไร้สุ้มเสียง...ผมพยักหน้า หลับตาพริ้มพร้อมๆ กดศรีษะหนาลงลิ้มชิมรสชาดจุดสัมผัสไหวที่ยอดอก
มันวาบหวิวจนต้องแอ่นกายสนอง สติเพริดกู่ไม่กลับ
มือใหญ่ลากไล้ผ่านความต้องการกลางลำตัว แตะวนแผ่วเบาเข้ากลีบร่องรอยแยกบั้นท้ายใกล้เฉียดผ่านแผ่ว
ก่อนบดคลึงผิวยู่กลมกลึง มันหดเกร็งตามอารมณ์ดิบ
ร่างไหวระริกลมหายใจขาดห้วง เรือนกายขยับไหวตามแรงอารมณ์ สัญชาตญาณในตัวบ่งบอกชัด
---อยากให้สัมผัส
---อยากให้ครอบครอง ทั้งหมด!
ไม่เคยมีครั้งไหนที่ทำความสุขปรี่ล้นประหนึ่งเจ้าหญิงถูกปรนเปรอได้ขนาดนี้
มือร้ายกาจยังฟอนเฟ้นเนื้อตัวไม่หยุด บรรจงลูบวนไม่พลาดแม้ตารางนิ้วเดียว
ช่างเชื่องช้า ไม่ทันใจ... ความอดทนอดกลั้นพังทลาย
“เหยี่ยว...ขาววว” ผมจับมือใหญ่นำทางให้เลื่อนต่ำลงกอบกุมความร้อนรุ่มของตัวเอง รอยยิ้มหวานหยอกเย้าเด็กไม่มีความอดทนผุดพรายให้เห็นอีกครั้ง
“หึหึ ” เสียงหัวเราะเบาๆ บ่งบอกพึงพอใจสูงสุด
ได้แต่จิกปลายนิ้วเข้ากล้ามเนื้อปีกหลัง อีกมือทึ้งเส้นผม คลายอาการเสียวสะท้าน
“ลม...จะไม่ไหวแล้ว”
ไม่อยากเชื่อว่านั่นคือเสียงจากปากตัวเองร้องเรียกให้จัดการดับกองไฟปรารถนาที่แผดไหม้ลามเลีย
“ลมเหนือ...ที่รัก อา~”
ผมละลายทั้งใจ ดวงหน้า ร่างกายคนที่ผมเฝ้าฝันหามาตลอดอยู่แนบชิด
แม้มองผ่านม่านละอองน้ำตายังคมสัน สลักเสลา งดงามยิ่งกว่าจินตนาการมากมาย
พรมจูบทั่วใบหน้าแล้วประทับกลีบปากนุ่ม พร้อมนิ้วลื่นเจลปาดป้ายแทรกลึกเข้ามา
“อึก! อื๊อออ---” ปากถูกปิด ลิ้นถูกดูดดุนเกี่ยวกระหวัดแรง ได้แต่ส่งเสียงประท้วงผ่านเข้าไปในลำคอของเหยี่ยว
นกตัวร้ายกลืนกินกระทั่งเสียงครางกระเส่าของผม
นิ้วสองแทรกวน แตะคลึงปุ่มกระสันต์ คลายความเจ็บจุกแปรเปลี่ยนเป็นความสุขล้ำลึก
มันลึกสุดหยั่ง...เติมเต็มเท่าไรไม่เคยพอ ยังคงกระหายอยากได้อยู่ร่ำไป
กายผมสะท้านไหว แอ่นร่างรับนิ้วผู้รุกราน
ความปรารถนากลางลำตัวชุ่มชื้นน้ำหล่อลื่น อยากปลดปล่อยความทรมานอันแสนหวาน
ส่งเสียงครางในปากอู้อี้ประท้วง
---อยากได้
---อยากได้เหลือเกิน
---ทนไม่ไหวแล้ว
ริมฝีปากผละออก ตาสบตา ผมเกาะกุมเขาไว้แน่น
พร้อมจะให้คนนี้นำทางไปทุกๆ หนแห่ง
พร้อมจะตอบสนองคนนี้ ทุกๆ อย่าง
“เหยี่ยวขาว...เข้ามา...นะครับ”
**************************************TBC by puppyluv

***ขอบคุณอิมเมจจากรูปอวตารอันเก่าก่อนหน้านี้ของ acortan ได้เป็นไกด์ไลน์สำหรับภาพนี้พอดี