อรุณสวัสดิ์วันจันทร์...ผมโจ๊กครับ
puppyluv ไม่เข้าวันจันทร์ ฉะนั้น---เสร็จโจร อุอุ
เจฟฟรี่ส่งข้อความที่เม้นท์ในเรื่องให้อ่าน เลยรู้ว่าพลาดอยู่ 2-3 อย่าง...ดังนี้
(ควักจดหมายน่อยมาอ่านออกเสียง)
['ขอโทษ' สำหรับบางคำ บางประโยคที่พลั้งเผลอ
จะด้วยเหตุใดก็สุดแล้วแต่ ถือเป็นบทเรียนสำมะคัญแล้ว
ด้วยใจว่าคนอ่านสำคัญที่สุดถึงที่สุดเสมอ
จะตั้งใจ-ตั้งใจ-ตั้งใจให้ดี ...ขอบคุณที่บอกกล่าวกัน
กระนั้นขอซักน้อยว่า ลมเหนือไม่แตะผงชูรส จะให้มีมาม่ารึ อุอุ ไว้ฝึกมือเก่งกว่านี้จะจัดให้อย่างว่อง
(ยื๊มห้อยท้ายป๋าของเด็กดาบเพื่อนบ้าน 'เรายังไม่เก่งครับ ลงชื่อไจฟ์')]
ข้อ2 NOO~KUNG เช็คแล้ว ตอน145 NOO~KUNG เม้นท์จิ้มคนแรกบรรทัดเล็กๆ เลยตาถั่วมองไม่เห็น
แงๆ ไม่น่าพลาดหลุดโก๊ะขนาดนี้ แก้ไขว่าไม่ขาดซักตอนแล้ว โค้งขออภัยงามๆ
ไม่น่าเชื่อว่ากับ NOO~KUNG จะหลุด 2 รอบจากเรื่องสถิติทั้งคู่
ครั้งแรกเรื่องลำดับที่เข้า entry บอก 300 ทั้งที่จริง 304 นั่นครั้งแรก
ครั้งนี้อีก...ขออภัยจริงๆ
ข้อ3 ส่งไดอะลอคมาแวะเวียนเพราะคิดถึ๊ง คิดถึง เจอกันวันศุกร์ ^^
อ้อ ปล.ถึง harumi ไม่ถนัดอ่านแนวนี้ต้องย้อนกลับไปอ่าน---
ตอน 94 เหยี่ยวออนเอ็มกับเจฟฟรี่ p.143
ตอน 101 งด เจฟฟรี่ออนเอ็มกับเหยี่ยว p.155
ตอน 130 ลมแชทกับบี p.222
อย่างนี้จะช่วยซ้อมให้สนุกกับบทไดอะลอคมากขึ้น/puppyluv]
จบล่ะ...(พับจดหมายน่อยเป็นจรวดกระดาษแล้วซัดออกนอกหน้าต่างทันที)
มาเข้าเรื่องจอมโจรรูปหล่อ น่ารัก นิสัยดีเยี่ยงโจ๊กกัน
เหตุเพราะไอ้ลมมันนิสัยดี หาของมาเซ่นพี่ชายภาคบังคับร่วมสาบานคนนี้
วันหลังจากจบเฟรชชี่ไนท์ได้เก็ทเป็นดาวมหาลัย
จันทร์ต่อมาเจอตอนเช้า ไอ้ลมวิ่งรี่ลงจากรถของเหยี่ยว
(สังเกตว่าแทบทุกจันทร์มันไม่ค่อยได้เอากิ๊กลม-ฟิคเกียร์เทพของมันมาหรอก
ไม่ต้องเดาว่าเพราะอะไร เพราะตรูก็หนีมา ม.แต่เช้าก็ด้วยเหตุประมาณเดียวกัน Y^Y)
ผมมาเช้าเพราะต้องเอาข่าวมาส่งน้องทำจดหมายเหตุ ปกิณกะต่างๆ นานาหรอก
โดนไอ้ลมทำเลียบๆ เคียงๆ เมียงมองแล้วใส่ทองห่วงหูให้ ย้ำว่าข้างเดียวเพราะมีรูเดียว
ตอนนั้นไม่ได้ฟังที่มันว่าเจื้อยข้างหูเพราะนิ้วยาวเรียวสวยของน้องเปียโนลูบจับ หยิบปลายผมสั้นของผมอยู่
แจ้วๆ ไปเรื่อยว่าเหมือนโชแปง เหมือนไอ้เจสเตอร์เลย ทำผมเคลิ้มคิดถึงภาพมันตอนเด็กว่ากูเคยโดนลูบเกรียนแบบนี้
ไอ้โจ๊กคนนี้ก็เสร็จมันอีกแล่ววววว
พอเที่ยง...ไอ้หมาผมยาวก็โดนเหมือนกัน
เจอกันที่โรงอาหารวิดวะ ไอ้ลมกำลังเช็ดแอลกอฮอล์ใส่ห่วงหูอีกข้างให้เจฟฟรี่ที่นั่งหลังตรงแน๊วกอดอกหยั่งยืดสุดๆ อยู่
เลยได้ชักรูปตอนมันสางนิ้ว เล่นเส้นผมพี่ชายผมแดงของมันแล้วมัดรวบให้
เห็นหมาฝรั่งสีเพลิงยิ้มกว้างอารมณ์ดีก็ครานี้
ไว้ puppyluv เผลอเจอโจ๊กจัดมาเสริฟให้ตฃครับ
รูปสองตัวนั้นอ่อนโยนดี มองทีไรผมอดยิ้มไม่ได้
(ไอ้โกลเด้นมันรวบผมเวลาเข้าเรียนกับเล่นบาส เล่นกีฬาเท่านั้นล่ะ)
นึกขึ้นได้ ไอ้น้องลมที่รักมันสั่งว่าไงนะ???
'ใส่ให้เห็นทุกวันที่ 29 ให้พี่หยุดได้หนึ่งเดือนต่อปีเท่านั้นคือกุมภา ถ้าหายผมจะให้พี่เจฟฟรี่เบิ๊ดกระโหลกพี่แล้วจะซื้อให้ใหม่'
(เหมือนจะปราณีมาก แล้วก็แหงดิเดือนแห่งความรักนั้นมีแค่ 28 วัน นานทีสี่ปีถึงจะมี 29 ซะที)
โหยยยยย ทำยังกะว่าจะขายได้ง่ายดาย มีอยู่ข้างเดียว อีกข้างไอ้หมาสังกะตังนั่นคงจะยอมถอดหรอก
จำนำก็ไม่ได้เพราะต้องครบคู่ T^T ตรูโดนไอ้แมวอ้อนตัวนี้วางหมากเด็ดหางเรียบร้อย
เกลียดตรงมีไอ้สัดดดด-ปีกหัวร่อตัวกระเพื่อมอยู่ใกล้ๆ นี่ล่ะ
กูได้ข่าวว่ามึงโดนคนแรกไม่ใช่เหรอ จากเคาน์เตอร์ที่ร้านทองด้วยซ้ำ
ห่วงมีตุ้มเล็กๆ เหมือนเด็กผู้หญิงขนาดนั้นยังมีหน้ามาขำ เดี๊ยะได้โจ๊กจัดให้หรอกว๊อยยยยย (>0<)
อดยกมือขึ้นลูบวงโลหะทองคำไม่ได้
นึกถึงเรื่องเจาะหูสาบานในสวนดอกท้อ ไม่ใช่ล่ะ นั่นสามก๊ก
มันคือตอนที่ผมห้าวเป้งอยากหล่อต่างหาก
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
****************************
Special Dialogue: all for one earring!!!
[เหตุการณ์ ณ เวลานี้เกิดขึ้นเมื่อเข้าเทอม 1 ม.K ของทั้ง 3 คน ...ลมเหนือยังเป็นวุ้นอยู่กับไอ้เก็ทอยู่]
-----
ร้านรับเจาะหูใกล้กับร้านสักแท็ททู
โจ๊ก: "กูไม่เจาะเด็ดขาด" (โจ๊กในชุดเสื้อนักฟุตบอลกางเกงวอร์มขายาวลิ่วออกมาจากร้านมายืนฟุตบาท)
เหยี่ยว: "ทำไม เมื่อกี้แมวตัวไหนว๊อทนักหนาวะ"
เจฟฟรี่: "มาถึงที่แล้วนะ ร้านนี้เชื่อมือได้ไม่เจ็บ"
โจ๊ก: "ไม่"
เหยี่ยว: "ไม่-งั้นเหรอวะ!?"
โจ๊ก: "ไม่ ยังไงก็ไม่!"
เหยี่ยว: "เตี้ยป๊อดว่ะ" (เหยี่ยวพาดแขนกับบ่าเจฟฟรี่ เป็นเปรตสองตัวในชุดนักบาสเท่ห์ค่อด)
โจ๊ก: "ห่านจิกนกตาย กูไม่ได้ป๊อดแล้วก็ไม่ได้เตี้ยว๊อย!" (โจ๊กกำหมัดแน่น เขย่งเท้าชี้ใต้คางนักบาสชุดแดงเบอร์ 7)
เหยี่ยว: "เตี้ย"
โจ๊ก: "ไม่เตี้ย"
เหยี่ยว: "ไม่เตี้ยก็...สั้น" (เหยี่ยวแสร้งลดมองต่ำ โจ๊กกุมเป้าหมับ)
โจ๊ก: "ไอ้เชรี่ย อิแร้งหัวโกร๋น ไอ้นกกระทุงปากห่างหางตาตก ไอ้ซกลกนกกระปูดหัวโต---" (โจ๊กตัวเล็กสุดจ้องเขม็งด่ากราดที่เหยี่ยว)
เหยี่ยว: "พอๆๆๆๆ เจฟฟรี่ จัดการเด็กมึงหน่อยดิ๊ กู---"(เหยี่ยวหุบปากแล้วมือปาดคอตัวเอง เป็นอันหย่าศึกชั่วครู่)
เจฟฟรี่: "มาถึงที่ร้านแล้ว" (เจฟฟรี่กอดอกนิ่ง สืบเท้าชิดตัวโจ๊ก จมูกปากเจฟฟรี่อยู่ตำแหน่งหน้าผากเหม่งของโจ๊กพอดี)
โจ๊ก: "ก็..."
เจฟฟรี่: "ว่า"
เหยี่ยว: "เอาเล๊ย!" (เหยี่ยวยุส่ง)
เจฟฟรี่: "shut up! เหยี่ยว"
โจ๊ก: "เชรี่ย!" (โจ๊กแจกนิ้วกลางให้เบอร์ 7)
เหยี่ยว: "ชิ!" (เหยี่ยวแสยะมุมปากล้อกลับคืนแต่ยอมถอยออกมาให้นักฟุตบอลกับเพื่อนนักบาสคุยกันเอง)
เจฟฟรี่: "ว่ามา"
โจ๊ก: "ไอ้คนที่ร้านบอกเจาะซ้ายมันตุ๊ด"
เหยี่ยว: "กู 2 รูเล๊ย ไอ้นี่ 4 แหกตาดู"
เจฟฟรี่: "เหยี่ยว back off---behave boy" (เจฟฟรี่มาดเซอร์เอี้ยวมามองเพื่อนตัวเองเขม็ง สายตาบ่งบอกชัดว่า มีอีกได้กินหมัดกูแน่ ประมาณนั้น)
เหยี่ยว: "...(--)..." (เหยี่ยวทำมือรูดซิปปากปิดฉับ ถอยห่างออกไปอีก 3 ก้าว)
เจฟฟรี่: "เอาล่ะ ว่า" (เจฟฟรี่หันมาหาตัวต้นเรื่องที่อยากเจาะหูใจจะขาด บ่นให้ฟังมาเป็นชาติแล้ว)
โจ๊ก: "เจาะซ้ายมันบอกเป็นรับอย่างเดียวนี่"
เจฟฟรี่: "อุ หึหึ"
โจ๊ก: "อาราย" (โจ๊กหน้าแดงถึงหูแต่จ้องตาไม่มียอม)
เจฟฟรี่: "เชื่อไอ้หน้าปลาเหียกคนในร้านนั่นมากกว่าเชื่อข้างในตัวเองเหรอ"
โจ๊ก: "ไม่รู้ล่ะ อยากเท่ห์แต่ไม่เอาซ้ายอ่ะ" (โจ๊กอยากเท่ห์บิดชายเสื้อตัวเองไปมา เจฟฟรี่กุมปากสะกดกลั้น...น่าเท่ห์ตายล่ะนั่น)
เจฟฟรี่: "...(--)"
โจ๊ก: "เอาขวาอย่างเดียว"
เจฟฟรี่: "จะรุก?"
โจ๊ก: "งั้นซิ ระดับโจ๊กนะมึง"
เจฟฟรี่: "ขึ้นมึง" (เจฟฟรี่นิ้วชี้จิ้มหน้าผากเหม่งของโจ๊ก)
โจ๊ก: "อ่า..." (โจ๊กตัวเซแท่ดๆ สนธิสัญญาว่าด้วยภาษาพ่อขุน เมื่อวานซืนโดนไอ้ฝาหรั่งคนนี้ตบหัวลากคอเข้าบ้านมันหมาดๆ แล้วเพิ่งว่าความกันเพราะมันดันยกเลิกหอในกูซะแล่ว โจ๊กน้อยๆ จะทำยังไงได้)
เจฟฟรี่: "เฮ้อ..." (เจฟฟรี่นวดขมับ ลูบหัวตาตัวเองปลงๆ กับความดื้อของคนจ้อยตรงหน้า)
โจ๊ก: "ไม่เจาะคู่ด้วย มันถามอีกว่าเป็นแฟนกันเหรอ"
เจฟฟรี่: "แล้วไม่ได้เป็น?"
โจ๊ก: "---ไอ้เห็บหมานี่" (กระแทกเสียงให้ได้ยินแค่สองคนทั้งที่หน้าแดงแปร๊ด)
เหยี่ยว: "ซื้อคู่เดียวแบ่งกันใส่ ดีออกไม่เปลือง" (สอดได้อีก)
โจ๊ก/เจฟฟรี่: "ไอ้นกตะกรุม---/เชรี่ยเหยี่ยว!"
เหยี่ยว: "รีบเร็ว ไม่งั้นกูกลับ"
โจ๊ก: "กูก็จะกลับว๊อย ไปหาร้านใหม่เองก็ได้" (สะบัดกันอยู่สองคน อะไรกันนักหนาวะ)
เจฟฟรี่: "งั้นเอามันทั้งสามคนนี่ล่ะ"
โจ๊ก: "ขวานะ" (โจ๊กยิ้มแต้ จะได้หล่อสมใจแล้วว๊อย)
เจฟฟรี่: "ขวา"
เหยี่ยว: "เฮ้ย กูไม่ร่วมสังคายนากะพวกมึงด้วยหรอก"
เจฟฟรี่: "ไม มีปัญหา!?"
โจ๊ก: "ช่าย มึงเห็นกูหล่อหน่อย ทำเป็น---ป๊อดว่ะ"
เหยี่ยว: "ไอ้แมวเตี้ย!"
โจ๊ก: "มึง ลูกไก่ป๊อดดดด~"
เหยี่ยว: "ถ้ากูเจาะเพิ่มได้เป็น 3 งี้ก็หาใส่ยากอะดิ ใครเค้าทำก๊าน แค่สองก็อินเทรนด์พอแล้ว"
เจฟฟรี่: "กูนี่ล่ะจะทำ---พี่ครับ 3 คน 3 รู ขวาหมดครับ"
(-.-) เจฟฟรี่ชิลไม่สน
(o-0) โจ๊กตื่นเต้ลลล อยากหล่อแต่กลัวเจ็บ
(Y^Y) เหยี่ยวคิด กูไม่น่ามากะมึงสองตัวนี่เล๊ย---ให้ตายเหอะโรบิ้น
แล้วเจฟฟรี่เองที่มือขวาคว้าคอเหยี่ยว มือซ้ายหิ้วต้นแขนโจ๊ก แน่นพอกันทั้งสองฝ่ายพาเข้าร้านไป
เพราะเหตุนี้ จึงมาเป็น...
โจ๊กขวาเดี่ยวๆ แค่ 1 เดียว
เหยี่ยวขวา 2 ซ้าย 1
เจฟฟรี่ขวา 4 ซ้าย 1
เจอกันใหม่คร้าบบบบ ^0^ /โจกี้ของปริ๊นซ์เซสแอนเดรียน่าแสนสวย
อ้อ เกือบลืมจุดประสงค์หลัก รูปๆๆๆๆ เรื่องเก่งของเฮา อุอุ





******************************************