หัวข้อ: คุณคนเดียวแต่เราสองคนByTRomance[ แจ้งเลขพัสดุ Box & คุณคนเดียว] P.1,39,40

[ToffeE_PrincE]

คือหนูอยากรู้ว่า พี่เขาแต่งไปกี่เรื่องแล้ว จะได้ตามอ่านได้ถูกอ่ะ

รบกวนบอกหน่อยนะคะ


พลีสสสสสสสสสสสๆ

เมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวัน
ภูตะวัน vs เพียงดิน เมียพี่มีดีกรีเป็นนักเลง
แล้วก็เรื่องนี้แหล่ะจ้า

[กว่าจะไร้เดียงสา]

คือหนูอยากรู้ว่า พี่เขาแต่งไปกี่เรื่องแล้ว จะได้ตามอ่านได้ถูกอ่ะ

รบกวนบอกหน่อยนะคะ


พลีสสสสสสสสสสสๆ

เมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวัน
ภูตะวัน vs เพียงดิน เมียพี่มีดีกรีเป็นนักเลง
แล้วก็เรื่องนี้แหล่ะจ้า

มีเรื่อง "เด็กป๋า" ที่กำลังลงอยู่ด้วยอีกหนึ่งเรื่องจ้า 

[boylove_yj]

ซึ้งมากเลยอ่ะ ตอนที่ขลุ่ยหยุดหายใจอ่ะ  น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว

จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

[bkk2906]

มันเป็นบทเริ่มต้นของชีวิต
แต่ถ้าเป็นเราเราคงปลงแล้วตายไปดีกว่า

[yr_meteor]

boxet สวยมากก อยากได้ ๆ 

[krappom]

 

[choijiin]

เพิ่งได้ฤกษ์เข้ามาอ่านคุณคนเดียวกับน้องขลุ่ย
ตอนแรกไม่กล้าเข้ามาอ่าน
เพราะเป็นภูมิแพ้มาม่าเข้าเส้น
แถมที่ได้อ่านเรื่องนี้ในรวมเล่มพี่เมฆแล้วคิดว่า
น้องขลุ่ยน่าสงสารมากๆ
เลยใช้เวลาทำใจนานกว่าที่จะตัดสินใจเข้ามาอ่าน

แต่พอได้มาอ่านจริงๆแล้ว
ก็รู้สึกว่าคุณคนเดียวยังทำตัวร้ายๆกับน้องขลุ่ยได้แบบว่าเด็กน้อยมากๆ
เลยทำให้เรื่องนี้เราไม่ต้องเครียดอย่างที่คิดไว้
ไหนๆเรื่องก็ใกล้จะถึงบทสรุปแล้ว
ก็ขอจองที่ไว้สำหรับตอนจบด้วยคนนะคะ
 

[Bamboo]

นั่งรอตอนจบ วันไหนนะ 

[Seiki]

ตอนอวสาน 'คุณคนเดียวแต่เราสองคน' ๐ ครึ่งแรก ๐


“พ่อครับ”

คนที่ทำลับๆล่อๆส่งเสียงเรียกพ่อลองเชิงเพื่อขออนุญาตนั้น ความจริงเป็นผู้ชายตัวโตที่กำลังอยู่ในวัยรุ่นตอนปลายแล้ว ท่าทางประหม่าเก้อเขินยามที่พาตัวเองเข้ามาในห้องหนังสือที่คนเป็นพ่อยึดเป็นห้องพักผ่อนส่วนตัวกลายๆยามกลับมาจากทำงาน
มโนสำนึกพาให้คิดย้อนไปถึงตอนที่คุณคนเดียวยังเป็นเด็กน้อย พ่อดูจะมีความหมายและเป็นที่พึ่งยามมีปัญหาเสมอๆ ประมุขของบ้านเพิ่งกลายมาเป็นหัวหลักหัวตอเมื่อไม่นานมานี้เอง ตั้งแต่วันที่เกิดโศกนาฎกรรมและการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในบ้าน ระหว่างพ่อและลูกชายเพียงคนเดียวกลายเป็นคนแปลกหน้าต่อกันไปทันที

เวลาช่วยเยียวยาทุกอย่างก็จริง แต่มันช่างยาวนานสำหรับคนที่ใช้ชีวิตไปวันๆในช่วงบั้นปลายของชีวิต แต่เพราะผ่านอะไรมายาวนานทำให้รอคอยอย่างอดทน คุณคนเดียวเองก็ต้องใช้เวลาปรับตัวเข้าหาพ่อหลังจากเปิดอกทำความเข้าใจกันไปแล้วเหมือนกัน
ไม่เสียแรงเลยที่อดทนรอคอย!!
แววตาคุณคนเดียวที่มองส่งกลับมา เป็นแววตาดวงเดิมที่เคยเห็นจากเด็กผู้ชายคนนี้เมื่อหลายปีก่อนไม่มีผิด มันเป็นเหมือนสัญญาณที่ดีว่าเขากำลังได้ลูกชายคนเดิมกลับคืนมา

“มีอะไรกับพ่อหรือเปล่า”

“คุณคนเดียวมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟัง”

ทุกครั้งที่ได้อยากได้คำปรึกษา สำหรับคนที่เป็นที่หนึ่งของบ้านอย่างคุณคนเดียวแล้วมักจะฟอร์มจัดแบบนี้เสมอ ไม่มีทางที่ไอ้ตัวดีจะเปิดปากกับใครๆว่าต้องการความช่วยเหลือ ต่อให้ต้องอ้อมประเทศไทยขนาดไหน คุณคนเดียวก็จะหาวิธีที่จะไม่ทำให้ตัวเองรู้สึกเสียหน้าเสมอ แม้กระทั่งคนที่ให้กำเนิดมาก็ยังไม่เว้น มรดกที่คนเป็นพ่อรู้ดีว่ามันสืบทอดกันทางสายเลือดได้ทางเดียวเท่านั้น มองดูลูกชายตัวเองก็เหมือนมองตัวเองย้อนไปเมื่อวันวาน

“เข้ามาสิ”

คนที่มีเรื่องอยาก ‘เล่า’ รีบสาวเท้าเข้ามานั่งตรงข้าม สายตาไหวระริกคอยมองลงต่ำเสมอๆ เหมือนคนที่กำลังมีเรื่องไม่สบายใจ ในบ้านหลังนี้เขาเชื่อว่ามีใครไม่กี่คนที่จะจับทางความรู้สึกของคุณคนเดียวออก ถ้าไม่ใช่คนที่ใกล้ชิดกันมากๆ ก็ต้องเป็นคนที่ให้กำเนิดเขาขึ้นมาเท่านั้นที่จะรู้

“คุณคนเดียวมีเรื่องอะไรอยากเล่าให้พ่อฟังเหรอ”

“เรื่องเมย์ครับ ผมกับเมย์เลิกกันแล้ว ผมเป็นคนบอกเลิกเธอเอง”

“นั่นมันเป็นเรื่องที่ลูกตัดสินใจจะทำมันอยู่แล้วนี่ใช่มั้ย”

“ครับ แต่ก็รู้สึกแย่ที่ทำให้เค้าเสียใจ คุณคนเดียวเหมือนคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลกเลยพ่อว่ามั้ย”

“คุณคนเดียวรู้สึกโล่งใจแต่ก็รู้สึกแย่ที่ทำมันลงไปใช่มั้ย”

“ครับ รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัว รักแต่ตัวเอง ไม่เคยรังเกียจตัวเองตอนไหนเท่าตอนนี้เลย”

“ถ้าพ่อบอกว่าทุกคนในโลกนี้รักตัวเองที่สุดกันทั้งนั้น ลูกจะรู้สึกดีขึ้นมั้ย”

“ทุกคนที่คุณคนเดียวทำร้ายไม่มีใครมีความผิดสักคนเลย”

“เวลาจะช่วยคลี่คลายทุกอย่างนะลูก สักวันเค้าจะรู้ว่าที่ลูกทำร้ายเค้าในวันนี้เป็นการทำร้ายที่ปรารถนาดี”

“คุณคนเดียวไม่เข้าใจครับพ่อ”

“ถ้าพ่อถามคุณคนเดียวว่า ถ้าคุณคนเดียวเลือกความถูกต้องคุณคนเดียวจะทำได้เหรอลูก ถ้าใครคนหนึ่งต้องฝืนใจทำอะไรมันก็ไม่มีใครมีความสุขแล้ว”

“เหมือนที่พ่อต้องแต่งงานกับแม่ทั้งๆที่รักลุงกรณ์น่ะเหรอครับ”

“ความลำบากใจของพ่อไม่ใช่ต้องแต่งงานกัับแม่ แต่ความลำบากใจของพ่อคือเปิดเผยความจริงไม่ได้ต่างหาก พ่อยืนยันว่าแม่ของลูกคือคู่ชีวิตที่ดี และพ่อก็รักแม่ของลูกในฐานะคู่ชีวิต”

“พ่อกับคุณคนเดียวไม่เหมือนกันนี่ครับ พ่อต้องทำเพราะเลือกไม่ได้ แต่คุณคนเดียวตั้งใจทำทั้งๆที่ยังมีทางเลือก”

“นั่นเพราะลูกยังไม่รู้ใจตัวเองต่างหาก เหมือนคนที่ลอยคออยู่กลางทะเลไง เค้าจะไม่มีวันรู้ว่าความหวังคืออะไรถ้าไม่เจอเกาะร้าง ถ้าคุณคนเดียวไม่มีขลุ่ย คุณคนเดียวก็ไม่รู้หรอกว่าตัวเองต้องการอะไรกันแน่ ถ้าเป็นแบบนั้นอาจจะไม่ใช่เมย์คนเดียวที่เสียใจ อาจจะมีใครต้องเสียใจเพราะคุณคนเดียวอีกหลายคน”

“นั่นสินะครับ ขนาดคิดว่าทางที่คุณคนเดียวเลือกคือทางที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว ยังเป็นทางที่ทำให้คนใกล้ตัวเสียใจไปด้วยเลย”

“คุณคนเดียวหมายถึงขลุ่ยเหรอ”

“ครับ เค้าคิดว่าเพราะตัวเองที่ทำให้คุณคนเดียวเลิกกับเมย์”

“มันก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าคุณคนเดียวไม่รู้ใจตัวเองว่ารักขลุ่ย คุณคนเดียวก็ยังหลอกตัวเองแล้วก็หลอกเมย์ต่อไปว่านั่นคือรักแล้ว”

“มันก็ใช่ แต่ขลุ่ยทำเหมือนว่าถ้าคุณคนเดียวเลือกความถูกต้องเค้าก็จะเสียสละอย่างนั้นแหละ”

“ขลุ่ยเป็นเด็กดีจริงๆนะ”

“พ่อ........!!”

“พ่อพูดผิดเหรอ”

“เปล่าครับ แต่เค้าไม่คิดจะทำอะไรเพื่อตัวเองเลยเหรอ ทั้งๆที่เค้าบอกว่ารักคุณคนเดียวแท้ๆ แต่ไม่คิดจะสู้เพื่อคุณคนเดียวเลย”

“อ๋อ คุณคนเดียวอยากให้ขลุ่ยหึงแล้วก็แสดงความเป็นเจ้าของเหมือนที่คุณคนเดียวทำน่ะเหรอ”

“มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว”

“ฮ่าๆๆ ไอ้เสือไบเอ้ย ยังมีอีกเรื่องนะที่ลูกยังไม่รู้”

“เรื่องอะไรครับ”

“การที่ลูกทำร้ายจิตใจคนอื่นแล้วรู้สึกผิด มันทำให้พ่อรู้สึกว่าลูกโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก เมื่อก่อนคุณคนเดียวของพ่อเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง เอาตัวเองเป็นศูนย์

กลางของกาแลคซี่เลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นคุณคนเดียวจะมองเห็นความผิดของคนอื่นเสมอ หรือไม่คุณคนเดียวก็โยนให้เป็นความผิดของคนอื่นทั้งๆที่เค้าไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างเรื่องของแม่จริงๆมันเป็นความผิดของพ่อ แต่ลูกกลับโทษว่าเป็นความผิดของลุงกรณ์ เรื่องของแม่ทั้งๆที่มันเป็นอุบัติเหตุและทุกคนก็สูญเสียเท่าๆกัน แต่คุณคนเดียวกลับมองว่าเป็นตัวเองที่สูญเสียอยู่คนเดียว และโยนความผิดนั้นไปที่ขลุ่ย ทั้งๆที่ขลุ่ยไม่ได้ทำอะไรเลย และขลุ่ยเองก็รู้เรื่องทุกอย่างพร้อมๆกับคุณคนเดียวนั่นแหละ”

“...........................................”

“พ่อตั้งชื่อลูกว่า ‘คนเดียว’ เพราะอยากจะให้ทุกอย่างมีความหมายในตัวมันเอง พ่อตั้งใจจะมีลูกแค่คนเดียวเพราะรู้ดีว่าความรักที่พ่อให้แม่ไม่ใช่ความรักอย่างที่แม่ต้องการและมีให้พ่อ พ่อตั้งชื่อว่าคนเดียวเพราะต้องการให้ลูกยืนหยัดด้วยตัวของตัวเองให้ได้ ทำอะไรได้ด้วยตัวของตัวเอง แต่พ่อคงพลาดไปหน่อย คุณคนเดียวเลยโตมาแบบผิดวัตถุประสงค์ เพราะคำว่าคุณคนเดียวมันทำให้ลูกกลายเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง ตอนที่ลูกเป็นเทวดาของบ้านนั้น ขลุ่ยเองก็เป็นเทวดาของบ้านเหมือนกัน เพียงแต่เป็นเทวดาที่ว่านอนสอนง่ายกว่าลูกมากนัก ถึงขลุ่ยจะเป็นลูกคนเดียวที่เอาแต่ใจเหมือนกัน แต่เป็นการเอาแต่ใจตัวเองที่มีขอบเขต พ่อกับลุงกรณ์เองมีความตั้งใจเหมือนกันว่าชีวิตนี้จะมีลูกแค่คนเดียว แต่การอยู่คนเดียวมันไม่ง่ายเลย มันมองแต่ตัวเราคนเดียวไม่เห็นหัวใครที่อยู่รอบข้างทั้งนั้น ไม่รู้จักว่าใจเราใจเขาเป็นยังไง ไม่รู้จักกับว่ามีน้ำใจและเมตตากรุณา พ่อเลยจับเอาคนเดียวมารวมกัน หนึ่งบวกหนึ่งเป็นสอง จากคนเดียวที่ดูเหว่ว้ากลายเป็นเราขึ้นมาปุ๊บ มันดูอบอุ่นทันทีเลยลูกว่ามั้ย”

“พ่อคิดเองเออเองไปแล้วนี่ครับ”

“แล้วพ่อก็คิดไม่ผิด ใช่มั้ยล่ะ พอมีขลุ่ยคุณคนเดียวก็รู้จักมองคนรอบข้างมากขึ้น รู้จักมีน้ำใจรู้จักแบ่งปัน รู้จักเอาใจใส่ห่วงใยคนอื่น”

“สรุปคือพ่อวางแผนคลุมถุงชนคุณคนเดียวกับขลุ่ยมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่นา”

“โนๆ ไอ้เสื้อไบ ลูกเข้าใจผิดแล้ว ถ้าพ่อตั้งใจทำแบบนั้นจริงนะพ่อจะยอมให้ลูกตามหาด้วยตัวของลูกเองมั้ย พ่อแค่อยากให้ลูกมีเพื่อน มีน้อง แต่ความหมายอย่างอื่นลูกตามหาของลูกเองไม่ใช่หรือไง ไอ้อะโพสโซฟี่เอสเอ้ยยย (‘s)”

“ผมแค่อยากรู้ความแตกต่างของผู้ชายกับผู้หญิงต่างหาก”

“เมื่อไหร่จะเลิกปากแข็งสักที คุณคนเดียวโตเป็นผู้ใหญ่ในทุกๆเรื่องนะ ทั้งความคิดและความรับผิดชอบ แต่มีอยู่เรื่องเดียวที่คุณคนเดียวไม่ยอมโตขึ้นสักที”

“เรื่องอะไรครับ”

“เรื่องเอาแต่ใจกับขลุ่ยและยึดขลุ่ยเป็นสมบัติของตัวเอง”

“ผม......................................”

“เถียงไม่ออกใช่มั้ย แต่เรื่องนี้นะผิดกันทั้งคู่นั่นแหละ ทั้งคุณคนเดียวทั้งขลุ่ยพอกัน”

“เรื่องอะไรอีกละครับพ่อ”

“คนนึงเอาแต่ใจส่วนอีกคนก็ยอมมันซะทุกเรื่อง พ่อเลยจะยุให้ขลุ่ยไปเรียนไกลๆซะ อยากรู้เหมือนกันว่าคุณคนเดียวจะปากแข็งแล้วก็วางฟอร์มไปได้นานแค่ไหน”

“พ่อตั้งใจแกล้งกันเลยใช่มั้ย ทำไมทุกคนถึงอยากเห็นคุณคนเดียวอาละวาดกันนักนะ”

“พ่ออยากดัดนิสัยลูกตัวเองพ่อผิดเหรอ แต่ความอดทนคุณคนเดียวต่ำกว่าที่พ่อคิดเยอะนะ ฮ่าๆ”

“เอาเถอะครับ ถ้าพ่อมีความสุขกับการแกล้ง คุณคนเดียวยอมพ่อก็ได้ แต่ต่อไปห้ามแกล้งแรงแบบนี้แล้วนะครับ”

“ทำไมล่ะ พ่อไม่ได้แกล้งนะ พ่อแค่สนับสนุนอยู่ห่างๆเอง”

“สรุปคือต่อไปนี้คุณคนเดียวจะเป็นหมาหัวเน่าของบ้านหลังนี้ และขลุ่ยก็จะเป็นที่รักของทุกคนแทนใช่มั้ย”

“ลูกเข้าใจผิดแล้วคุณคนเดียว ทุกคนรักขลุ่ยมานานแล้วส่วนลูกก็หัวเน่ามาได้พักใหญ่ๆแล้วเหมือนกัน ที่ดูเหมือนลูกยังมีอำนาจอยู่เพราะทุกคนกลัวลูกจะโกรธแล้วไปอาละวาดเอากับขลุ่ยต่างหาก”

“งั้นคุณคนเดียวจะเอาแต่ใจเสมอต้นเสมอปลายแล้วกันครับ คนในบ้านจะได้ชิน”

“เอาเลย พ่อก็จะยุให้ขลุ่ยไม่ยอมคุณคนเดียวแล้วเหมือนกัน”

“พ่อจะทำอะไรก็ทำเถอะครับ จะดีมากถ้าทำให้เค้าแสดงความรู้สึกออกมามากกว่านี้”

“ขอร้องพ่อแบบนี้เป็นเสือสิ้นลายนี่หว่าคุณคนเดียว ถ้าสมัยพ่อวัยรุ่นเค้าเรียกว่าอ่อน”

“คุณคนเดียวพลาดตั้งแต่มีเรื่องจะเล่าให้พ่อฟังแล้วล่ะ ฝันดีนะครับ คุณคนเดียวจะไปนอนแล้วเหมือนกัน”

“อืมๆ ไปนอนก็ไป พ่อฝันดีแน่ๆอยู่แล้ว แต่คนบางคนจะได้ฝันหรือเปล่านี่สิ อย่าหักโหมมากนะคุณคนเดียว น้องเพิ่งหายป่วย”


เสียงประตูปิดเข้าหากันอย่างแรงนั้นไม่ได้ทำให้ประมุขของบ้านสะทกสะท้านแต่อย่างใด เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไม่ได้มาจากความโกรธของลูกชายคนเดียว แต่มันมาจากความอาย คุณคนเดียวถอดแบบมาจากพ่อทุกตารางนิ้ว รวมไว้ทุกความร้ายกาจ รักแรง หึงแรง หวงแรง มีเพียงเรื่องรักเท่านั้นที่มั่นคง ถ้าไม่นับอคติและสับสนในตัวเอง ไม่มีทางที่คนเป็นพ่อจะมองผิด คุณคนเดียวไม่ได้เพิ่งรักขลุ่ยตอนที่ได้เป็นเจ้าของ แต่เค้ารักของเค้ามานานแล้ว เพราะมันเป็นเรื่องผิดธรรมชาติและเพราะคุณคนเดียวไม่รู้ความหมายของรักดีพอ เค้าถึงได้หลงทางไปแบบนี้


ไม่มีอะไรที่ทำให้คนเป็นพ่อภูมิใจได้เท่าลูกเดินกลับเข้าลู่ทางเดินที่ถูกต้องด้วยตัวของตัวเอง ต่อไปนี้ถึงจะเป็นคุณคนเดียวของทุกคน แต่เค้าก็ไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้ว อย่างน้อยคุณคนเดียวก็มีส่วนเติมเต็ม

นี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกว่าหมดห่วง





๐ สวัสดีคะ หายไปหลายวัน เพราะยุ่งหลายเรื่องจริงๆค่ะ.....คุณคนเดียวแต่เราสองคนมาถึงตอนจบแล้ว และยังไม่หมดนะคะ ยังมีต่ออีกครึ่งตอนจ้า


๐ สำหรับเรื่องรวมเล่ม "คุณคนเดียวแต่เราสองคน" และ Boxet อย่างที่คนเขียนบอกคือเป็นโปรเจคพิเศษและฉุกละหุกจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นคนเขียนอยากให้ทุกคนเห็นถึงความตั้งใจ ถึงแม้จะเป็นโปรเจคที่คนเขียนตั้งใจจะทำเพื่อตอบแทนพี่คนประมูลแต่ในเมื่อมันเป็นกรณีพิเศษ ก็อยากให้มันพิเศษจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะก่อให้เกิดกิเลสสำหรับพี่ๆน้องๆคนอ่านคนอื่นที่มีผลงานคนเขียนอยู่แล้วทั้ง 2 เรื่องก่อนหน้านี้นะคะ มีหลายคนที่คนเขียนจำได้ว่ามีผลงานคนเขียนอยู่แล้ว แต่ก็สนับสนุนกันด้วยการสั่ง Boxet เข้ามาอีก เยอะกว่าที่คาดไว้มากทีเดียวค่ะ แม้กระทั่งคุณคนเดียวเองที่คนเขียนเพียงแค่จะต่อยอดให้อย่างที่หลายๆคนเรียกร้อง ไม่คิดว่าพอรวมเล่มแล้วทุกคนจะสนับสนุนเสมือนเรื่องแต่งขึ้นมาใหม่แบบนี้ บอกตรงๆว่าดีใจและซึ้งใจกับคนอ่านทุกคนมากๆค่ะ รวมทั้งคนที่เข้ามาอ่านแต่ไม่ได้อุดหนุนก็ต้องขอบคุณเช่นกันนะคะ

ปล.ไม่สนใจทำแค่box setขายหรอคะ แบบว่าอยากได้มากก แต่ซื้อพี่ดินกับพี่เมฆไปแล้วอ่า T^T

๐ สาเหตุหลักๆเลยที่คนเขียนไม่ได้เปิดขาย Box เปล่าๆ เพราะถ้าคนไหนสังเกตจะเห็นว่า ราคาชุด Boxet นั้น คนเขียนขายตามราคาหนังสือสามเรื่องรวมกันเท่านั้นเองค่ะ ไม่ได้บวกค่า box เพิ่ม นั่นหมายถึง คนเขียนให้ boxet เป็นของแถมนั่นเองค่ะ (ต้นทุนต่อกล่องหลักร้อยค่ะ และแพงกว่าหนึ่งร้อยบาท เนื่องจากคนเขียนขอราคาที่จำนวนน้อยนะคะ ราคาของเหล่านี้ ราคาจะขึ้นอยู่กับจำนวนที่สั่งค่ะ)


๐ สาเหตุที่สอง เหมือนที่เซกิบอกค่ะ คนเขียนไม่แน่ใจว่าความหนามันจะใช้กันได้หรือเปล่า คนเขียนจะตอบได้ชัวร์ๆ ตอนที่ ได้ Mock up หนังสือปกแข็ง และ Mock up กล่องนะคะ ถ้าได้มาแล้วจะรีบเอามาอวดนะคะ ถ้าใช้ร่วมกันได้ และคนไหนอยากได้ Box เปล่า คนเขียนจะเปิดให้จองกันนะคะ

ถามค่ะๆๆๆ ไม่รอทำป๋ากับโจมรวมไปเลยหรอคะ? สี่เรื่องรวด บ็อกซ์เดียวกัน น่าสนอยู่นา 

๐ ZakuPz จ๋า พี่ลง 'เด็กป๋า' ยังไม่ถึงครึ่งเรื่องเลยนะจ๊ะ อนาคตอีกยาวไกลมากๆ แล้วของที่ประมูลได้เค้าส่งมอบกันไปหมดแล้ว Boxet พี่ เป็นของประมูลชิ้นสุดท้ายที่ส่งมอบให้คนประมูลหรือเปล่ายังไม่รู้ กินเวลามานานมากแล้วจ้า เกรงใจพี่ที่ประมูลได้เหมือนกัน โปรเจคเลยออกมาแค่ผลงาน 3 เรื่องนะ ส่วนเด็กป๋า จะให้รวมเล่มอีกจริงๆเหรอ ZakuPz ไม่ตรวจคำผิดให้ คนเขียนจะรวมเล่มได้ยังไงล่ะจ๊ะ (พี่ล้อเล่นนะ ถ้าไม่ว่างไม่เป็นไรจ๊า) ไม่รู้ว่าคนเขียนท่านอื่นจัดการระบบพรูฟยังไงนะ แต่คนเขียนเอง พรูฟในไฟล์หนึ่งรอบ และ ให้เพื่อนๆ พรูฟจาก mock up หนังสือหนึ่งรอบ น่าจะยังหลงเหลือคำผิดอยู่บ้างเนอะ จะพยายามเรื่องคำผิดให้มากกว่านี้นะคะ

อยากจะบอกว่า ช้อคค่ะ   หนูเสียเงินอีกแล้ว

รูปแบบปกใหม่สวยมากๆ    แต่เค้าไม่มีเงินแล้วง่า

ขนาดคุณคนเดียวยังไม่ไม่ทันเลย แง้ เสียดาย

เลยอยากได้ boxset เอามาใส่รวมให้หมดเลย(อยากให้พอดีเงินหนูจะได้อยู่ อ๊ากก!)

ถ้าไม่พอก็ จะขอยืดเวลาออกไปหน่อยได้ม้ายยยย

นานๆ ได้ยิ่งดี T^T ปิดเทอมไม่มีรายได้ง่ะ

ไม่ก็อยากให้รีปริ้นสำหรับเด็ก(จนๆ)อย่าหนูด้วยเต๊อะ

หรือไม่หนูก็จองพี่ไว้สักชาติหนึ่งแล้วพี่นับจำนวนหนูไปด้วย

(แต่ยังไม่จ่ายตัง) ตีพิมพ์ไปก่อนแล้วพี่ก็ค่อยส่งเมื่อเค้าจ่ายตังค์เนอะ

แท้งค์ ยูโซมาสสสสสสส 

๐ น้องๆคนไหนที่ยังเรียนอยู่ เก็บเงินไว้ใช้ในสิ่งที่จำเป็นก่อนนะจ๊ะ ถ้ามีเรื่องของคนเขียนอยู่แล้ว เนื้อหาเหมือนกันเลยจ้า เพิ่มนิดๆหน่อยๆส่วนที่เพิ่มก็คือส่วนที่มีในบอร์ดที่ไม่มีในหนังสือ สามารถเข้ามาอ่านในเล้าได้นะ แต่ถ้าอยากได้จริงๆ และเอาแน่ๆ เมลล์ถึงคนเขียนและบอกรายละเอียดที่ตัวเองสะดวกไว้นะคะ คนเขียนจะสั่งเผื่อและเก็บไว้ให้ น้องๆพร้อมเมื่อไหร่ ค่อยส่งมอบมรดกกันเนอะ

เปิดจองที่ร้านด้วยหรือเปล่าค่ะ
อยากได้คุณคนเดียว หุหุ

๐ ถ้าหมายถึงที่ร้าน @Quartette มาบุญครองชั้น 7 จะมีวางหลังจากคนเขียนจัดส่งรอบปกติแล้วนะคะ krappom มันบังคับว่าให้วางที่ร้านสำหรับคนไทยหัวใจ Y ที่เข้าเล้าไม่ได้ด้วยค่ะ มาเฟียสั่ง คนเขียนต้องทำตามอยู่แล้วค่ะ กลัวมันล้มทับ 

ส่วนเรื่อง boxset อยากได้ค่ะ
แต่อีกไม่นานก็จะมี ป๋ากับโจมอีก (เรื่องนี้ก็รอค่ะ ^^)
ไม่ทำรวมกันเหรอคะ 

๐ เด็กป๋ายังมาไม่ถึงครึ่งทางเลยค่ะ เก็บไว้เป็นโปรเจคสายสีม่วงในอนาคตได้มั้ยอ่ะ (เอานโยบายรถไฟฟ้ามาใช้กันเลยทีเดียว นานพอกัน  )

ิชุด boxset อยากได้แต่คิดก่อน เพราะมีเมฆฉานแล้ว 

คนคนเดียวสั่งแน่นอนค่ะ 

เก็บเงินๆ ๆ ๆ รอบนี้พลาดไม่ได้แล้ว~

ว้าวยังเก็บเงินทันครับอิอิ

ต้องไปเก็บตังก่อน
แต่เข้ามาให้กำลังใจครับ ^^
 

ยังเก็บเงินทัน ๆ คราวนี้ต้องได้ ๆ

๐ ขอบคุณมากค่ะ ยังมีเวลาเก็บเงินกันนะคะ คนเขียนเปิดยาวเดือนครึ่งกันเลยค่ะ....นานจนกลัวทุกคนจะลืม  จะได้มีเวลาเตรียมเงินกันนะคะ

คือหนูอยากรู้ว่า พี่เขาแต่งไปกี่เรื่องแล้ว จะได้ตามอ่านได้ถูกอ่ะ

รบกวนบอกหน่อยนะคะ


พลีสสสสสสสสสสสๆ

เมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวัน
ภูตะวัน vs เพียงดิน เมียพี่มีดีกรีเป็นนักเลง
แล้วก็เรื่องนี้แหล่ะจ้า

มีเรื่อง "เด็กป๋า" ที่กำลังลงอยู่ด้วยอีกหนึ่งเรื่องจ้า 

๐ ขอบคุณสำหรับคำตอบที่ถูกต้องค่ะ  แป๊บๆ นี่แต่งนิยาย 4 เรื่องแล้วเหรอนี่...มีคนเคยบอกคนเขียนว่าถ้าเรารักและชอบสิ่งไหนจะทำสิ่งนั้นออกมาได้ดี เป็นเรื่องจริงสินะคะ คนที่อยู่รอบตัวคนเขียนเอง หลายคนที่รู้จักนิสัยใจคอกัน ถึงกับอึ้งกันไปเป็นแถบๆที่คนเขียนแต่งนิยายและรวมเล่มกับเค้าได้ ตัวเองก็ยังไม่ค่อยจะเชื่อตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ (พ่อคงคิดในใจว่าไม่น่าเปลืองเงินส่งให้มันเรียนถาปัตย์เลย ออกแบบตึกราบ้านช่องได้น้อยกว่าแต่งนิยายอีกมั้งเนี่ยไว้อาลัยให้กับอุปกรณ์การเรียนที่แสนแพง  )


๐ อย่าลืมนะคะ ตอนจบยังเหลืออีกครึ่งนะ


๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ


๐ รายละเอียดการจองรวมเล่ม คุณคนเดียวแต่เราสองคนและ Boxet เซกิย้ายไปอยู่ P1 แล้วนะคะ



Click รายละเอียดการจองรวมเล่ม คุณคนเดียวแต่เราสองคนและ Boxet

๐ ขอบคุณค่ะ TRomance [เจอกันตอนจบจริงๆครั้งหน้าค่ะ

[coon_all]

อย่างน่ารักเลยอ่า><
คุณคนเดียวน่ารักที่สุดเล้ยยยยยยยยยยยย
(อ่านมาตั้งนานเพิ่งมาน่ารักก็ตอนนี้เเหละวะ)
ปลื้มมากๆๆอ่าค่า^-^

[Saffron]

แหง่ะ ครึ่งหลังต้องมีมาม่าแน่เลยยยยยยยยย

[KaorPaor]

มาแล้วครึ่งแรก รอครึ่งหลังต่อไป

[EunJin]

ไวจัง...เผลอแป๊บๆเรื่องนี้ก็จะจบอีกเรื่องแล้วววววว ใจหายวาบเลยค่ะ ;__;

[punchnaja]

คุณป๋าน่ารักจังเลยค่ะ ชอบตอนอบรมคุณคนเดียวจังเลย^^

[@BUA@]

คุณคนเดียวเหมือนเด็กประถมเลย   

[SuSaya]

คุณพ่ออย่าเพิ่งคิดสั้นนะ...

[pattybluet]

คุณคนเดียว... คุณพ่อเข้าใจตั้งชื่อเนอะ  
ตอนนี้คุณคนเดียวงุ๊งงิ๊งๆ เหมือนเด็กเลย น่ารักดี

[ღiสุดขอบiღ]

ทำไมประโยคสุดท้ายของป๋า เหมือนป๋าคุณคนเดียวจะลาตายเลยอ่ะ

อิเจ๊แอบเศร้า~ ทั้งที่ไม่มีอะไรจะเศร้า

[roseen]

 

[PEENAT1972]

มาให้ลุ้นจนเหนื่อยอีกล่ะ

[kny]

 

[sam3sam]

อ่านตอนนี้รู้สึกคุณคนเดียวเป็นเด็กเลย
ดูขี้อายๆเหมือนจะไม่มีพิษมีภัย

จะจบแล้วๆ ใจหาย
รอครึ่งหลังต่อไป

[RGB.__]

คุณคนเดียวเด็กมาก 

ไอ้หย๋าาา จะจบแล้วววว
พ่อคุณคนเดียวน่ารักดีง่ะ 5555
น่าจะมีตอนพิเศษ พ่อคนเดียว&ลุงกรณ์ =///=

[จันทร์ผา]

คุณคนเดียวอายเป็นด้วยยยย

[Milk]

ใกล้จะจบแล้วเฮ้อออออ....ดีใจกับคนพ่อด้วยที่ได้ลูกชายคนเดิมกลับมา

[tachibanramen]

คุณป๋าเก่งจริง สมเป็นประมุขบ้าน
อ่านคุณคนเดียวออกตั้งแต่เดินเข้าประตูมา ปรบมือค่า!!!
คุณคนเดียวน่าแกล้งจัง
 

[@Iriz]

แอบปลื้มคุณพ่อ 
ตอนจบครึ่งหลังขอหวานๆนะค๊า 

แปะคำผิด
ทุกครั้งที่ได้อยากได้คำปรึกษา
ไม่ใช่ต้องแต่งงานกัับแม่

[YELLOWSTAR]

พ่อคุณคนเดียวน่ารักมากมาย

พูดดักทางคุณคนเดียวได้เรื่อยเลย  สุดยอดดดดด

[nunamicky]

รออ่านครึงหลังค่ะ
 

[urmein]

รอครึ่งหลังนะคะ ขอหวานๆเรยนะ >.<