--แอบขยัน มานิดๆ-
-พระ - นาย ยังไม่ได้อะไรกันเลย พี่หนึ่ง-ซิง-ตัดหน้าไปก่อน ไม่รอใครล่ะ-555
*********************************
ชายหนุ่มร่างสูงเริ่มซอยเท้าฉับๆ พุ่งตรงไปหาเป้าหมาย คนที่อ่อนวัยกว่า สายตากราดเกรี้ยว หัวใจเคืองแค้น หวังจะกระชากร่างคนที่กำลังนั่งกับพื้นทรายไปไหนซักแห่งที่เขาจะทำให้ปาล์มทรมานที่สุดเท่าที่เขาจะยัดเยียดให้ได้ เขานึกกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ ในเมื่อขณะนี้เส้นทางปลอดโปร่ง โอกาสแบบนี้ใช่ว่าจะหาง่าย.
!!ติ๊ดดดดดด
!!..ติ๊ดดดดดด
(...โอ้ยยยย มารขัดตีนจริงเลยวุ้ยยย....)เก่งด่าคนโทรมาในใจ
“ใครว่ะ...”เก่งสบทด่าสิ่งที่ร้องเรียกให้เขาต้องควานหามากดรับ
“..ฮัลโหลล..”เก่งกัดฟันนิด โดยไม่แลดูเบอร์ว่าใคร
“..เก่ง....เป็นอะไรหรือเปล่านี่...”ปลายสายตำหนิกับน้ำเสียงแข็งดังหินผา
“..พิมมี่...”เก่งชะงักฝีเท้าลง พาตัวเองไปยืนอยู่ในมุมบดบัง จากรัศมีการมองเห็นของปาล์ม
“.พิมมี่ไม่สบาย เก่งมารับพิมมี่ไปหาหมอ หน่อยซิค่ะ..”ปลายสายออดอ้อน
“..เอ่อ....”
“..พิมมี่ทำงานไม่ไหวแล้วนะ มารับไวๆด้วย ไม่งั้นไม่ต้องมาพูดกัน”จากอ้อนขอ กลายเป็นเริ่มข่ม
“ก็ได้ แต่พิมมี่รอหน่อยนะจ๊ะ..”
“.นานแค่ไหน...”
“ก็ราวๆซัก 2-3 ชั่วโมง”เก่งไม่กล้าจะหือกับพิมมี่เท่าไหร่ ตอนนี้เธอคือบ่อเงินบ่อทองของเขา.
“..อะไรนะ นี่เก่งไม่ได้อยู่ที่ห้องเหรอ”พิมมี่จิกเสียงแข็ง
“.โธ่ พิมมี่จะให้เก่งเป็นหมาเฝ้าห้องทั้งวันได้ไง มันน่าเบื่อนะ”เก่งสาวเท้าไปยังพาหนะที่ยืมพิมมี่มาใช้ชั่วคราวยามคับขัน
“..บอกมานะว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน..”พิมมี่กดน้ำเสียงข่มอีกคนไม่ปล่อย ในเมื่อเธอเชื่อว่าเก่งอยู่ในกำมือของเธอแล้ว
“..อยู่ห้องมันเงาน่ะ ก็พิมมี่ก็ต้องไปทำงาน”เก่งกลืนน้ำลาย ก่อนจะปั้นน้ำต่อ
“.เก่งเป็นคนเคยทำงานมาก่อน อยู่เฉยๆก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นแมงดาทะเลตัวใหญ่เกาะหลังพิมมี่ทุกวัน”เก่งมีลูกหยอด ซึ่งก็ทำให้ปลายสายเริ่มอ่อนลงด้วย ฟังจากเสียงที่เหมือนจะกลายเป็นหัวเราะแทนที่
“..เก่งก็พูดเว่อร์ ก็เราเป็นแฟนกันนี่นา เก่งกำลังลำบาก พิมมี่จะทิ้งเก่งได้ไง”
“.ว่าแต่ไปไหนอ่ะคะ..”พิมมี่อ้อนหวานหยดย้อยลืมป่วยสนิท
“ว่าจะมาหาทำเลทำธุระกิจซักหน่อย..”เก่งตอแหลไปสุดโต่ง เพื่อเอาตัวรอด
“..เอาซิ พิมมี่ก็ว่าดีนะ เดี๋ยวพิมมี่จะลงทุนให้”ว่าแล้วเพื่อรัก เธอก็จะเป็นเจ้าแม่บุญทุ่ม
“จริงเหรอ...”ชายหนุ่มหน้าบาน
“.จะโกหกทำไมละ ขอเพียงเก่งจะบอกว่าอยากทำอะไร ถ้าพิมมี่ช่วยได้นะ พิมมี่จะช่วยเต็มที่ และก็ไม่ต้องไปสนใจใครจะว่าเก่งเกาะชายกระโปรง พิมมี่ไม่สน ไม่แคร์ด้วย พิมมี่เต็มใจรัก ขอเพียงเก่งไม่ทิ้งพิมมี่ไปไหนก็พอนะคะ....”
ไม่คิดว่าพิมมี่จะหน้ามืดตามัวไปไกลถึงมองไม่เห็นข้อเสีย ในตัวคนรัก...
“...งั้นเก่งจะรีบไปรับเดี๋ยวนี้เลย รอหน่อยนะที่รัก”
เมื่อได้ฟังสิ่งที่ระรื่นหูกว่า เขาจึงหันเหความสนใจ เปลี่ยนทิศทางเป้าหมายกลับบ้าน ตรงดิ่งเพื่อจะไปรับแฟนสาวไปหาหมอแทน แบบไม่รั้งรอแต่อย่างใด...
“..พี่โป้ง นั่นมัน มัน นายเก่งใช่หรือเปล่า..”หญิงสาวถามเพื่อนรุ่นพี่ เมื่อเห็นหนุ่มหล่อสวมแว่นดำและขับรถออกไประหว่างที่เขาทั้งคู่เดินสวนมาตรงลานจอดรถ เพื่อไปหาปาล์มที่หาดตามได้นัดกันไว้..
“ไหน...”โป้งรีบมองตามที่บอก แต่ว่า...
“..นั่นไง..”เธอชี้มือตามรถเก๋งที่เคลื่อนไปไกลห่าง
“..บ้าน่า ไม่ใช่หรอก”โป้งดึงแขนของฟ้าให้เดินตามเขาเร็วๆ เพราะว่าเขาอยากพบปาล์มเต็มแก่
“.สงสัยตาจะฝาด..”เธอส่ายหัว ไม่เชื่อสายตาตัวเองเช่นกัน
“..คงอย่างนั้นแหละ”โป้งขำ โล่งอกโล่งใจ ไม่มีช่วงไหนจะมีโอกาสเท่านี้อีกแล้ว
หนึ่งกระดกกระป๋องเบียร์ขึ้น เพื่อลิ้มรสฝาดคออย่างช้าๆ พลางยิ้มให้กับภาพที่ตัวเองเห็นข้างๆ และก็หันไปมองท้องทะเลเบื้องหน้าต่อ บางครั้งทะเลก็ดูสวยงามยามเงียบสงบ บางครั้งมันก็น่ากลัวใช่เล่นยามพายุคลื่นสูงท่วมหัว แต่นั่นมันเป็นภาพที่เขาเคยเห็นแต่ในจอเงินจอแก้ว
ยามนี้ทะเลสงบ ราวกับกำลังนอนหลับพักผ่อน หลังตื่นมาทำงานทั้งวัน เขาหันไปนับกระป๋องเบียร์ที่ตั้งเรียงรายล้อมรอบกาย แต่มันไม่ใช่ฝีมือเขา แต่มันเกิดจากการมอมเมาตัวเองของราเชน ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะได้เห็นด้านเปราะบางของราเชนง่ายๆ เพียงแค่เห็นเมียตัวเองควงสาวหล่อผ่านตา มันก็ทำให้ความคลุ้มคลั่งของเขาพุ่งง่ายๆได้
แต่เหนือสิ่งอื่นใดนี่สิ หัวใจของเขากลับขับแรงปรารถนาอย่างรุนแรง เพียงเพราะต้องการคนข้างๆมาเป็นศรีภรรยาโดยใช่เหตุ ทั้งสงสาร ทั้งขำ กับคนที่โดนมีดหอกแห่งรัก กระหน่ำซ้ำเติมหัวใจ ตอนนี้คงต้องปล่อยให้ราเชนดื่มด่ำกับรสข้าวบาร์เลย์ ที่โดนหมักบ่มต้มจนกลายเป็นเครื่องดื่มรสโอชะสำหรับคอทองแดง แต่กับคนที่มีภูมิต้านทานแอลกอฮอล์ต่ำอย่างราเชน คออ่อนแล้วยังไม่หยุดจำอวด แต่ก็ดีซะอีก เขาไม่ต้องออกแรงอะไรมาก นั่งรอหมูหวานวิ่งเข้าปากอย่างเดียว
...จะว่าไป เขาชอบปาล์มมาตลอดแต่ว่า บางครั้งเขาก็คิดว่าปาล์มเด็กเกินไปสำหรับเขา อีกอย่างล๊อคมันทิ่มลงที่พ่อพวงมาลัย พี่ชายที่แสนดีเช่นเขา จึงไม่คิดจะเบียดเสียดเข้าไปกระชากปาล์มออกมา ยกเว้นบางครั้งที่เห็นปาล์มซึมเซา เขาจึงเสนอตัวเป็นคนคลายเหงา แม้ปาล์มจะดูเข้มแข็งแค่ไหน เขาก็มองทะลุเห็นสิ่งที่ปาล์มซ่อนไว้ ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าอ่อนแอ ตอนนี้เขากำลังคิดอยู่ว่าปาล์มเสียใจเรื่องที่น้องชายทิ้งครอบครัวไปเหมือนจะไม่หวนกลับ แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ปาล์มอาจจะมีใจฝากไว้ที่อกของไอ้เก่งแล้วก็ได้ ไม่งั้นทั้งสองจะใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมานานได้ไง ปาล์มอาจจะเห็นดีๆ เผยในตัวของเจ้าเก่ง..
เบียร์กระป๋องแล้วกระป๋องเล่าถูกทิ้งกองเกลื่อน สายตาราเชนโอนเอียง โยกโย้ คลับคล้ายคลับคลา โลกแบนๆใบนี้ มันทั้งหนักทั้งจะหมุน มือเรียวจับกระป๋องเบียร์ถูกบ้างผิดบ้าง บ้างครั้งหนึ่งก็เลื่อนกระป๋องให้ด้วยความเมตตา (คิดจะฟันคุณพ่อลูกหนึ่งว่ารสชาติมันจะอร่อยกว่าคนโสดหรือเปล่า เพราะที่ผ่านมาเขาก็ใช้แต่บริการคนโสด)
“..ทามมาย ชีวิตต ผมม มันถึงห่วยแบบนี้วะ..”เสียงเนิบนาบ ย้วยยาน บอกสภาพคนพูดเป็นอย่างดี
“.คุณทำมันเองไง ราเชน.”หนึ่งยื่นมือคว้ากระป๋องเบียร์เปล่า ที่ราเชนเพิ่งทิ้งลงข้างกายแบบไม่แยแสเหมือนตอนที่มันยังมีน้ำเมาอยู่ เขาเอามาใส่ถุง ไม่ให้เป็นขยะริมหาด
“.ผอม ทามอารายย?..”ราเชนอดไม่ได้ที่แขวะเมื่อเจอคำตำหนิ
“..ผมว่าพอได้แล้วล่ะ สภาพของคุณสุนัขไม่รับประทานแล้ว”
“.เรื่องง ของผอม คุณไม่ต้องมายุ่ง..”ราเชนชักเคือง ปัดมือไปมาอย่างโมโห
“ผมหวังดีกับคุณนะ..”หนึ่งแสแสร้ง แต่เขากลับยื่นกระป๋องตัวเองส่งให้เฉย.
ราเชนจ้องเขม็ง แต่ว่าก็กระชากมันไปจากมือเขาแล้วกรอกลงปากอย่างเมามัน.
“..นังเมียตัวร้าย ของ ผม มันมีชู้ มัน โกหก ว่ารักผม สุดท้าย ฮึก ฮึก”ราเชนสะอึกเบียร์
“..ไอ้ทอมมันรวย มัน มีเงินปรนเปรอ อี ผู้หญิงใจง่าย ใจ ดำอมหิต ผมเกลียดผู้หญิง..”ชายหนุ่มลูกหนึ่งระบายความอัดอั้น คับแค้นในใจแว่วๆให้คนข้างได้ยิน สิ่งที่พัฒนาจากความรักเป็นความเกลียดชัง
“.เกลียดทุกคนหรือเปล่า.”หนึ่งแทรก
“.หา..”ราเชนเอียงหน้าเข้าไปใกล้หนึ่ง หูเขามันไม่ได้ยิน
หนึ่งยิ้มกว้างรับ เมื่อสัมผัสกลิ่นลมหายใจของอีกคนอย่างใกล้ชิด หากเลื่อนหน้าตัวเองไปไม่กี่เซนฯข้างหน้า คงจะได้ปะกับวงหน้าแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์.
“....หึ.....”
หัวของราเชนคะม่ำลงที่ตักของหนึ่งแบบไม่ทันตั้งตัว.
“อ่ะ.. คะ คุณ ราเชน..”หนึ่งลองเช็คสติของราเชนดู แต่ว่าอีกคนนิ่งไปแล้ว..
“.อ่อน ขนาดนี้แล้วยังจะกินอีก..”หนึ่งเข้ากอดร่างนั้น ขยับหัวให้ซบลงที่ไหน
“.ไม่ต้องคิดมากนะ ราเชน ตื่นขึ้นมาคุณจะได้สามีเป็นตัวตนและลืมผู้หญิงคนนั้นแน่นอน”
หนึ่งลุกขึ้นแบกร่างปวกเปียกขึ้นบ่าด้วยหัวใจพองโต เพื่อจะนำไป ชดเชยมอบสิ่งที่ราเชนกำลังขาดหาย เขาพร้อมแล้วที่จะมอบความรักให้คุณพ่อลูกหนึ่ง คืนนี้เขาขอเป็นโจรปล้นรัก ควักหัวใจของราเชนมาล้างให้สะอาดอีกครั้ง...3333333333333333333333333333333333333333333
-
-ฉาก เลิฟ เลิฟ ตัดฉุ๊บบบบบบ ตามนโยบายเล้านะตะเอง+555
-เอ หรือว่าอยากอ่าน อยากดู ก็ต้อง บวก บวกนะ
-น่านนนนน มีข้อต่อรองอีกต่างหาก
โพลล์
หัวข้อ: -.\Ql.ปล้นรักเจ้าวายร้าย.๐.-ll-จบแล้ว-ll-150112-ll (อ่าน 410305 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก