มาต่อแหล่วววว~
ขอบคุณที่ติดตามกันมาเสมอเลยน้า~°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 20 : 3/12/10)
หนุ่มน้อยวัยเอ๊าะชาวเอเชีย...หล่อใส แต่งตัวสไตล์เกาหลาตามแฟชั่นอินเทรนเป๊ะ...สุดฮิป
ใครสักคน...ที่ผมไม่คุ้นหน้ามาก่อนทั้งชีวิต
ฮีแถนั่งประชิดเกาะเกี่ยวไขว้แขนของท่านจ้าว ราวกับผ้าแก้บนเจ็ดสีเจ็ดศอกพันโอบรอบต้นโพธิ์ล่ำ
“ คุณวาลอนร้ายกาจจัง ล่องเรือสำราญขาด จุนซู จะสำราญบานตะไทได้ไง?...
มาร์โก้ไปด้วยเนอะ ดีเลยครับ จะได้รำลึกความหลังครั้งล่องเรือทะเลเขตร้อนมัลดีฟส์ด้วยกัน
ยิ่งหนาวเนื้อแบบนี้นะ ผมไปด้วย รับรอง...ร้อนเร่ากระเส่าถึงใจ ” น้องหน้าหวานจากแดนกิมจินามว่าจุนซู...บอกเสียงวาบหวิวในท่อนท้ายประโยค พลางแอบหรี่ตาเขม่นผมหนักข้อ
เพราะวาลอนยังจับมือผมแน่นไม่ยอมปล่อยเหมือนปลิงดูดเลือดยังไงยังงั้น
หวา...แสดงว่า เด็กคนนี้ เป็นหนุ่มน้อยในฮาเร็มของสองกายาเร่อาหลานงั้นสิท่า
พลังแรงม้า...ร้ายไม่เบาเลยนะ พี่นักธุรกิจตาสีมรกต
ใช้แผนล่องนาวาเก็บแต้มจากหนุ่มเอเชียไปได้กี่มากน้อยแล้วล่ะเนี่ย...
รู้สึกเสียดุลแทนประเทศเขตเอเชียทั้งหลายแหล่...ขึ้นมาเลยเชียว“ คุณเข้ามาถึงสวนด้านในได้ไง? ยามบริษัทเราหละหลวมขนาดนี้เชียว ” พี่ยักษ์วาลอนออกอาการช็อคดั่งเห็นผีกล้วยตานี
ตาสีเขียวหันรีหันขวางหลุกหลิก ฉายความกังวลชัดเจน เมื่อเห็นท่าทางผมชักหน้าเคร่งไม่สบอารมณ์
“ ทำไมจะเข้าไม่ได้? หนังหน้าผ่านอยู่แล้ว มากับวาลอนตั้งไม่รู้กี่ร้อยรอบ
ถ้าไม่เข้ามาถึงนี่ จุนซูก็ไม่เห็นกับตาสิว่าคุณมีเด็กใหม่ มิน่าหมู่นี้หายจ๋อยเข้ากลีบเมฆ ไม่ call หาเราสักครั้ง
นึกว่าบำเพ็ญเพียรถือศีลกินเจ ไม่กินหนุ่มอยู่เฝ้าถ้ำ ที่ไหนได้ เชอะ...ในถ้ำแอบซุกไอ้แว่นหนาตาใหญ่ไว้นี่เอง ”จุนซูสบโอกาสเปิดประเด็น รัวชุดใหญ่ใส่พ่อยักษาจอมกะล่อน
ผมหน้าเหวอ...แหงสิ เกิดมาไม่เคยถูกเหน็บว่าแย่งผู้ชายของใคร
ไอ้ยักษ์...เดี๋ยวก่อนๆ เดี๋ยวมีมวยหมาให้ชมแน่“ โฮ่ง ” เสียงเห่าดังสนั่นจากด้านหลังของพวกเราทั้งสาม เล่นเอาหนุ่มจุนซูถึงแก่สะดุ้งโหยงสุดตัว
“ เอะอะอะไรกัน? ”อองเดรกระโดดงับชายเสื้อยาวเปลืองผ้าใช่เหตุของหนุ่มจุนซูเล่น พร้อมๆ กับการมาเยือนสวนญี่ปุ่นของเอเลี่ยนพันธุ์จิ้งจอก
“ นี่...ไอ้...” จุนซูกำลังอ้าปากจะเผาผีอองเดร
ครั้นหนุ่มเกาหลีเห็นกระจ่างเนตรว่าชายผู้มาใหม่คือ ดราก้อน บิลลี่ เท่านั้นแหละ
ถึงกับอ้าปากค้างจนแมงวันแทบแลนด์ดิ้งวางไข่บนลิ้นได้...
บิลล์ควงไม้เทนนิสประทับบ่าในชุดเทนนิสเต็มยศ เพราะเพิ่งลงสนามซ้อมเสร็จ...ผิวปากหวิว
“ หือ...พี่ยักษ์ ซื้อลูกตัวใหม่มาเอ็นดูตั้งแต่เมื่อไหร่? แบบนี้ หมาขนอองเดรก็กลายเป็นหมาหัวเน่าแล้วสิ หวายๆ ” บิลล์แกล้งแหย่หมาขนที่กำลังพยายามเอาขาหน้าเขี่ยแข้งถึกของเจ้านายยักษ์ด้วยทีท่าน่าสงสารน่าเห็นใจสุดฤทธิ์...
“ ใคร ลูกใหม่? ” พ่อยักษ์ถามน้องเนื้อหอยของผมเสียงเครียด...อย่างเล็งเห็นแววชะตาขาดมาแต่ไกลปืนเที่ยง
“ อ๋าวว ถามได้ เห็นท่านพี่กระเตงเข้าเอวแต้ ” บิลล์ชักหน้าทะเล้น ดีกรีน่าหมั่นไส้ยิ่งเพิ่มทะยานเกินลิมิตสี่สิบ...
“ แหม...หน้าอ่อนใช่ม้า เลยเห็นพี่เป็นลูกคุณวาลอนเนี่ย ” หนุ่มเกาหลีรับมุกบิลล์แบบไม่เคยประมาณถึงความตาย
“ เปล่าหรอก เห็นดวงหน้าละม้ายคล้ายคลับหมาปอมๆ แลดูจั๊กง่าวประเมินออกมาเป็นตัวเลขสำเร็จมิได้
เลยนึกว่าพี่ยักษ์เอามาเลี้ยงเป็นเพื่อนลูกขนอองเดรน่ะ ”
...บิลล์พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มไร้เดียงสาเหลือจะเอ่ย เป็นการตลก...แ_กดันอย่างงดงาม
สมควรยกป้ายได้คะแนนสิบเต็ม กระทั่ง แม้แต่หนุ่มเกาเหลาจุนซู...ยังทำได้เพียงชี้หน้าน้องจิ้งจอกเก้าหางของผม นิ้วสั่นระริก...

บิลล์กระโดดซ้ายทีขวาที ยกมือยกไม้ตามด้วยท่าประหลาดเหมือนไส้เดือนยึกยือมากมายหลายกระบวน...
“....คืออะไร? ” ถ้าพี่ยักษ์อมดอกพิกุลไม่ถามบิลลี่...คนถามต้องเป็นผม
“ คือสัญญาณไฟสมัยโรมัน แปลความหมายได้ว่า ถ้าไม่รีบไสหัวไปเคลียร์ตัวเองพ้นข้อมัวหมองเสียไวๆ
นอกจากจะโดนคุณน้องบิลล์ ผู้น่าเอ็นดูเป็นต้นทุน นับแต่ร้องอุแว้ จัดหนักชนิดไม่ได้ผุดได้เกิดแล้ว...
อาจพลาดท่าอดแอ้มหมากระเป๋าในตอนท้ายสุด ” บิลล์คงตอบด้วยดวงหน้าเปี่ยมยิ้มไม่เสื่อมคลาย
พร้อมตวัดหมุนไม้เทนนิสกระแทกมือวาลอนข้างที่กำมือผมแน่นอยู่
พี่ยักษ์ตาเขียวร้องโอ๊ย กระเด้งดึ๋งจากเก้าอี้หิน ปล่อยมือผมในบัดดล
จุนซูสะบัดบ๊อบเหวี่ยง...กระทืบเท้าปึงปังฉุนเฉียวจากไป
ในขณะที่พ่อหมาขนอ้อยอิ่ง ชักเข้าชักออก ถ่วงลีลาไม่ยอมไป จนบิลล์กระเถิบร่างย่างสามขุมเข้าหา...
จึงค่อยล่าถอยจากเป้าหมาย ตามหนุ่มเกาหลีไปเคลียร์ขจัดข้อกังขาของผม...ในที่สุด
“ สงสารต้นหญ้า พี่ปอมๆ...รุนแรงกับพื้นโลกของเราจังน้า ” บิลล์บ่น ขณะพุ่งตัวนั่งหย่อนก้นลงตรงที่นั่งเดิมของวาลอน ตรงกันข้ามผม
หมาขนอองเดรไม่ยอมตามนายยักษ์ขมูขีไปด้วย คงกระโดดขึ้นเก้าอี้หิน นั่งหน้าเป็นเคียงข้างบิลล์คู่หู
“ หึงอ่ะเด้ หน้าหงิกเป็นใบไม้แห้งกรอบเลย ” จิ้งจอกกระเซ้าหยอกเอินผม
“ เปล่า ” เสียงแข็งโดยใช่เหตุแบบไม่รู้ตัว
“ เฮ้อ....พันธุ์ดีมีเพ็ดดีกรีก็แบบนี้แหละ ย่อมมีตัวอื่นอยากผสมน้ำเชื้อตามธรรมดา....” บิลล์ว่า พลางเอาหน้าแนบแร๊กเกตที่วางอยู่บนโต๊ะหินเล่นเพลินๆ หมาขนพยักหน้าหงึกหงักเป็นลูกคู่
แท้จริง อองเดรไม่ได้พยักหน้าเอง น้องจิ้งจอกตัวแสบหาเรื่องเอามือจับหมาขนพยักหัวเอง...เสร็จสรรพ
“ แต่พี่เบิ้มเค้าอยากผสมกับ...หมาจิ๋วหรอกน่า น้องบิลล์รู้งานน้า ” น้องน้อยเนื้อหอยบอกเสียงอ่อนเสียงหวาน ฟังแล้วคันหูขยุกขยิก...
อองเดรเห่าบ๊อกอีกหน ตามแบบฉบับลูกคู่คอยรับมุกผู้ซี่อตรงต่อหน้าที่
ผมตบกบาลน้องหนูสองหมาพอเบาะๆ ด้วยอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้
ขณะน้องหมาร้องโอดโอยโวยคู่ ความกังวลใจหม่นๆ หวนกลับมาในสมองอีกหน...
ผมควรตัดสินใจได้แล้ว ก่อนทุกอย่างสายเกินไป
......................................................................................
“ ไหงหน้าเป็นลายเส้นขนมรังผึ้งแบบนั้นล่ะ ทำไรกันมา? ” เดือนดับถามบิลล์ผู้พุ่งร่างมาเกาะไหล่ด้วยแรงหลายสิบนิวตัน
พี่น้องสองหนุ่ม จิ้งจอกกับชิวาว่ากลับถึงห้องพัก ทันพบกับนักสืบแมวดำที่เพิ่งกลับจากธุระข้างนอก
“ เผลอหลับทับแรกเก็ตน่ะสิ พี่อิงก็นั่งบื้อ อินเลิฟอินรักอยู่นั่นแหละ วิญญาณหลุดเฉย ไม่มีเตือนหรอก ”หลังจากวาลอนและจุนซูหายลับสายตาไปแล้ว อิงดินนั่งเหม่ออยู่พักใหญ่ ในขณะที่บิลล์แอบหลับคาโต๊ะหิน
นานนักหนา...จนกระทั่ง
ใบหน้าบิลล์ปรากฏลายริ้วๆ เหมือนช่องขนมวาฟเฟิล เนื่องจากผลของการกดทับเส้นเอ็นแข็งอันขึงตึงอยู่บนหน้าไม้เทนนิส
น้องบ้องส์ทำหน้าตูดหมึก...ขณะพยักเพยิดฟ้องร้องพี่ชายหมากระเป๋า
“ สมน้ำหน้า...บอกให้รีบไปอาบน้ำ ดันโอ้เอ้อยู่ได้...” ดินอ้าปากบ่น พร้อมเดินมามะเหงกเคาะกะโหลกน้องอีกหน
ไม่ต้องห่วงว่าบิลล์จะโง่ลงจากการทำแบบนั้น...ตามสภาพ คงงี่เง่าไปไม่ได้มากกว่านี้
นักสืบหัวเห็ดจ้องมองสองพี่น้องหยอกล้อกันตามประสาหมาชอบสมาคม
แมวดำหมกมุ่นกับสูตรช็อกโกแลตของมาร์โก้ กายาเร่ตลอดช่วงเช้า
ไม่มีข้อมูลแน่ชัดเกี่ยวกับการวิจัยเรื่องนี้หลงเหลือให้สืบค้น...สูตรนี้เหมือนเกิดขึ้นแบบปัจจุบันทันด่วน
แมวตาสลับสีคนสวยสร้างช็อกโกแลตหลายรูปแบบได้จากสูตรนี้เพียงสูตรเดียว...เหลือเชื่อมากเข้าระดับเมพ
สูตรลับอันเป็นเบื้องหลัง ทำให้ช็อกโกแลตยี่ห้อ กายาเร่ ประสบความสำเร็จอยู่ทุกวันนี้
มันมีส่วนประกอบของอะไรบ้าง?
ไม่ว่ายังไง เดือนดับสนใจใคร่รู้...
“ พี่ยักษ์กับมาร์โก้ชวนล่องเรือในทะเลสาบริมเทือกเขาแอลป์แน่ะ หัวขาดตีนเด็ด พี่เดือนห้ามปฏิเสธนะ ” จิ้งจอกน้องชายสั่งเสียงเฉียบ ครั้นนักสืบหัวเห็ดจะตอบโต้บ้าง เสียงสั่นของบีบี...สะเทือนกระเป๋ากางเกงจนต้องรีบหยิบมาเปิดดู
รู้เรื่องจากบิลล์แล้วใช่ไหม? ทำแสบนักนะ แมวดำลามก ลากสังขารมาขึ้นเรือให้จงได้ ไม่งั้นเจอดีแน่... 
ข้อความขู่เข็ญอาฆาตจากราชาช็อกโกแลต...
เดือนดับยิ้มบางๆ...
แม้พยายามประวิงเวลา
ต้องเลือก ไว้มากมายเท่าไหร่
สุดท้าย
คงต้องเลือก อยู่ร่ำไป ไม่อาจหนีพ้น...
......................................................................................
Thanks: เครื่องส่งfm ฝากรูป