มาต่อเรื่องนี้บ้างล่ะนะจ๊ะ~ 
°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 18 : 15/11/10)
เดือนดับจ้องมองจอคอมพิวเตอร์ตาไม่กระพริบ...
หนุ่มนักสืบกำลังชมทีวีย้อนหลัง
รายการวาไรตี้ดังเมืองน้ำหอม สัมภาษณ์ มาร์โก้ กายาเร่ นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จอย่างสูงแห่งทศวรรษนี้
รายการนี้ออกอากาศนานราวสองปีแล้ว แต่แรกแมวดำไม่ให้ความสนใจมากนัก เห็นเป็นเพียงข้อมูลฉาบฉวยธรรมดาทั่วไป
ทว่า...มีช่วงหนึ่งในรายการ ที่นักสืบหัวเห็ดเกิดคับข้องจับใจ
“ คุณมาร์โก้ประดิษฐ์สูตรช็อกโกแลตขึ้นใหม่เลยเหรอครับ? ” พิธีกรชายชงคำถามใส่พานให้มาร์โก้...
เดือนดับอดหัวเราะคิกคักไม่ได้ แมวเหมียวตาเพชรจงใจหมางเมินพิธีกรหญิงออกนอกหน้า
ถามคำตอบคำเห็นได้ชัดถนัดสายตาประชาชน แม้เจ้าหล่อนสะสวยเพียงไหน แต่ไม่ใช่ถ้วยน้ำชาของมาร์โก้อยู่ดี...
“ ครับ...เป็นความบังเอิญแท้ๆ ผมคิดสูตร I ll by ได้เพราะคนพิเศษ ” ชายหนุ่มตาสองสีตอบพร้อมรอยยิ้มกว้าง...
คนพิเศษ...
เดือนดับครุ่นคิดถึงสูตรช็อกโกแลต I ll by ของมาร์โก้
......................................................................................
สามหนุ่มพี่น้องนั่งทานกาแฟขนมนมเนยยามว่างอยู่ในคาเฟ่เล็กๆ น่ารัก ใกล้ตึกกานาชเอ็มไพร์
หลังจากเดินเล่นชมเมืองจนเมื่อยแข้งตามประสา นานๆ ทีมีเวลาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าครบสามหน่อ
มาร์โก้ไม่ได้เมล์ชวนทานข้าวกลางวันเช่นเคย แต่เนื้อความในเมล์จากราชาช็อกโกแลต
กลับไพล่ชวนทานดินเนอร์แทนเสร็จสรรพ โรแมนติคเข้ากระแสเลือดลืมเกิด สมกับเป็นน้องเหมียวสุดวิ้งของเดือนดับ
“ เดี๋ยวมานะ สวาปามกันไปก่อน “ อิงดินพลันขยับกายลุกขึ้น ผละจากสองหนุ่มเพื่อเข้าห้องน้ำ
นักสืบหัวเห็ดรอจนลับตาชิวาว่าหัวเส ค่อยตะล่อมถามน้องเม่นชายหาด...เผื่อฟลุคได้เพชรได้แร่กับเขาบ้าง
“ บิลล์...รู้จักมาร์โก้ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ? ” เดือนดับว่า แกล้งจิบเอสเพรสโซ่ขมขุ่น พร้อมลองจับสังเกตพิรุธบิลล์
“ เห? ก็ตอนมาฝรั่งเศส คราวนิคแข่งถ้วยยูฟ่าไง? ” จิ้งจอกสารพัดพิษตอบทันที โดยไม่ละความพยายามในการจัดการพายเนื้อชิ้นที่สามให้หายสาบสูญเข้าไปในกระเพาะแบล็คโฮล
“ เหรอ? เห็นมาร์โก้บอกว่าพวกนายรู้จักกันมานานแล้ว ” นักสืบแมวดำคงรุกต่อ
บิลล์คาบทาร์สไข่ร้อน ๆ ทำหน้าหมาเครียด คิ้วพันกันพัลวัน...แว่บหนึ่ง คล้ายบิลล์นึกสิ่งฉลาดขึ้นมาได้...เลยยิ้มเผล่
“ แน่ะ ๆ หึงอ่ะดิ ๆ พี่เดือนใจคับใจแคบดั่งช่องแคบมะละกาเลยน้า ไม่ต้องห่วงให้เปลืองเวลาทำมาหาเลี้ยงชีพหรอก
น้องบิลล์เป็นหนุ่มน้อยน่ารัก พิทักษ์ธรรมมะ รักเดียวใจเดียวไม่เหลียวมองแมวหมาที่ไหนอยู่แล้ววว ” บิลล์พ่นวาจาพร้อมลากหางเสียงยาวน่า....มาก เดือนดับวางแก้วกาแฟอย่างเสียมิได้ นักสืบส่งเสียงแค่น
หึ ดังๆ ในลำคอ
“ ถุย...มัวเย่อกับควายอยู่สิ ไม่มีเวลาไปหาเศษหาเลย...กลัวน้องทุยขวิดตับไหลไส้ตัน ถึงแก่ความตายไม่รู้ตัว ” “ ฮะ...พี่เดือนบังอาจรู้ความตามท้องเรื่องนี้...ได้ไง? ใครหนอใคร คาบข่าวมาเม้าท์ หมากระเป๋าใช่ไหม? ” 
บิลล์โพล่ง...ร้อนตัวสุดกลั้น ปล่อยทาร์สไข่หล่นจากปากด้วยความตกใจขนาดหนัก
“ ตาฉันมีไว้ประดับหัวหล่อๆ เฉยๆ มั้ง แหม...แค่นี้ มีเหรอไม่รู้
ชิชะ ไอ้บิลลี่จอมบ๊องส์ ต่อหน้าน้องทุยนิค เสียงอ่อนเสียงหวานปานนกหงส์หยกวัยกระเตาะหัดจีบกัน
ไม่ต้องโทษดินมันหรอก แกแหละแฉตัวเองหมดสิ้น ” เดือนดับบอกเสียงเซ็ง บิลล์ก้มหน้าก้มตากัดทาร์สไข่ด้วยท่าทางเหนียมอายเจี๋ยมเจี้ยมเล็กน้อยพอเป็นกระสาย...
ก่อนสลัดความรู้สึกผิดในใจ เชิดหน้าท้าสังคมตามประสาหมาซ่าอย่างเดิม
“ พี่เดือน รู้ก็ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องคิดปิดปังญาติสนิท ” บิลล์บอกเสียงเฉียบขาด ทั้งๆ ขนมทาร์สคาปากไม่น่าเชื่อถือทั้งเพ
...สาบานเก้าวัดแล้วเหรอ? ว่านี่คิดบดบัง..ความจริงฉันแล้ว แสดงออกกันโต้งๆ แจ่มแจ้งแดงแจ๋เห็นๆ เดือนดับทำหน้าเบื่อหน่าย กระทั่งอิงดินกลับจากห้องน้ำมาร่วมโต๊ะดุจเดิม
นักสืบหนุ่มถึงนึกรู้ว่าแผนการ...เค้นหาความจริงจากบิลล์ เหลวเป๋วไม่เป็นสับปะรด
คงค้นคว้าเอา
สาระ จากน้องบ๊องส์ไม่ได้จริงจัง
ยกเว้น
สารเลว จิ้งจอกมีถมถืด..ถมหลุมดาวตกรัฐอริโซนาสักสองสามหลุม ไม่หมดง่ายๆ
......................................................................................
“ คุณทานแค่นี้เอง? ” มาร์โก้ขมวดคิ้ว มองแมวดำทานอาหารของโปรดบนโต๊ะแค่นิดหน่อย...เลือกดื่มเพียงไวน์แดง
“ อื้อ...ปกติน่ะ ” เดือนดับตอบสั้นๆ คงจิบไวน์ต่อเนื่อง
ขณะที่บิลล์ก่อสงครามเย็นแข่งทานไอศกรีมกับวาลอน โดยไม่สนเสียงห้ามปรามของชิวาว่าหมากระเป๋า
มาร์โก้รู้ว่าเดือนดับชอบทานฟรัวกรา...เลยสั่งให้พ่อครัวทำไว้พอสมควร ทว่านักสืบหนุ่มทานได้ไม่กี่คำ...กลับอิ่มเสียนี่
ไม่ใช่ว่าอยากให้กินเยอะแยะอะไรต่อมิอะไรนักหรอกนะ แต่เจ้าแมวลามกทานน้อยเกินขนาดตัวมาก
จนเกรงว่าจะถึงแก่ขาดสารอาหารกลายเป็นแมวหัวโตตัวลีบ ตายว่องไวไปซะก่อน“ กินๆ เข้าไป กินเหลือน่ะเปลืองโดยใช่เหตุเฟ้ย ” แมวตาสลับสีว่า พลางใช้มีดตัดฟรัวกราเป็นชิ้นเล็กวางลงในจานเดือนดับ
“ อือ ” นักสืบหนุ่มยิ้มเล็กน้อย ยอมฝืนกินไปอีกหน่อยก่อนวางส้อม...
“ คืนนี้มาหารึเปล่า? ” มาร์โก้กระซิบถามเดือนดับเสียงเข้ม
“ ปกติคืนวันเสาร์ นายไม่อยู่บ้านนี่นา ” เดือนดับตอบในโทนเสียงกระซิบแบบเดียวกัน...
ท่ามกลางเสียงเอะอะโวยวายจากการประลองสงครามไอศกรีมของจิ้งจอกกับพี่ยักษ์ตาเขียว แต่มาร์โก้กลับได้ยินชัดเจนจนรู้สึกสะอึก
“ ก็...ก็ ไม่ได้อยากให้มาหรอก ถามเผื่อไว้เท่านั้นแหละ เดี๋ยวเกิดมารออีก มันน่ารำคาญ ” วันเสาร์...ตามธรรมดา มาร์โก้มักแว่บออกเที่ยวหาหนุ่มเอเชียถูกใจร่วมเรียงเคียงหมอนในคืนเปลี่ยวด้วยสักคน
เดือนดับช่างรู้ความเคลื่อนไหวของแมวตาสลับสีดีนักเชียว สมเป็นนักสืบฝีมือเด่น ข้อมูลแน่นกระทั่งปฏิเสธไม่ออกเลย...
“ อือ ไม่ไปหรอก...” เดือนดับบอก ก่อนวางแก้วไวน์ในมือลงกับโต๊ะแผ่วเบา
ขอตัวจากทุกคน แมวดำลุกออกจากโต๊ะอาหารเพื่อจัดการธุระสำคัญเร่งด่วนบางอย่าง
มาร์โก้ได้แต่เงียบ มองไล่หลังเดือนดับ...หายลับสายตา
ความรู้สึกหลากหลายอย่างเอ่อท้นขึ้น รวมตัวเป็น ความเศร้า อันบรรยายไม่ถูก
ไม่ชอบระยะห่างแปลกๆ ระหว่างแมวดำกับตัวเอง...มากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้ควรทำยังไง ถึงดีที่สุด? 
......................................................................................
Thanks: เครื่องส่งfm ฝากรูป
หัวข้อ: °o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ย้ายไปห้องจบแล้วได้เลยค่า (อ่าน 226238 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก