ทำไมแกสองคนไม่คุยกันธรรมดา??? บีบีเพื่อ???
เนื่องจากมีกล้องและเครื่องดักฟังเต็มไปหมด ก็เลยต้องทำแบบนั้นแหละน้าขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ต่อกันนะจ๊ะ~
°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 17 : 10/11/10)
ผมกระชับหนังสือในมือ
เดินเรียบริมขอบสระหิน มองปลาคาร์ฟ สีทอง สีแดง สามสี ตัวขนาดมหึมาหลายตัว
ว่ายทวนน้ำต้านกระแสน้ำตกจำลองภายในสวนญี่ปุ่นด้านในตึก...
ไม่มีคำสั่งให้จับตาดูพวกเราเป็นพิเศษจากราชาช็อกโกแลต
ผม เดือน และบิลล์ สามารถไปที่ไหนก็ได้เท่าที่อยากไป แม้แต่สวนลึกลับด้านในส่วนที่พักอาศัยของเหล่าตระกูลกายาเร่ เช่นตอนนี้...
ช่วงก่อนสิบเอ็ดโมง คือเวลาทำงาน...ท่านจ้าววาลอน มาร์โก้ และพนักงานคนอื่นๆ
คงกำลังทำงานง่วนอยู่ภายในตึกอาคารสำนักงานด้านหน้ากันหมด
เนื่องจากการประชุมภาคสองกำหนดเวลาเริ่มในวันรุ่งขึ้น วันนี้จึงถือเป็นวันว่างของเราสามพี่น้อง
เดือนดับออกไปเล่นเนทหาข้อมูลด้านนอก บิลล์ไปซ้อมเทนนิสตามปกติ
ส่วนผมพอมีเวลาเลยเลี่ยงมาหาที่พักอ่านหนังสือเล่นสักสองสามชั่วโมงรอจังหวะน้องเนื้อหอยซ้อมเสร็จ...
ตกบ่าย ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด พวกผมสามคนนัดกันออกไปเดินเล่นชมเมืองแถวๆนี้
ผมสบโอกาสนั่งอ่านหนังสือบนเก้าอี้หินสีทึมภายในสวนนั้น อ่านวกวนย้อนความไม่รู้เรื่อง จนต้องเลือกทางปิดหนังสือ
ถอนใจยาว...กังวลเรื่องที่คุยกับเดือนเมื่อสักครู่
ชอบมาร์โก้เหรอ เดือน? จำได้มั่นถึงข้อความที่ตนเองพิมพ์บีบีถามน้อง
เดือนตอบกลับด้วยการพยักหน้าน้อยๆ พร้อมรอยยิ้มเยือน
ผมไม่เคยนึกถึงเรื่องข้อนี้มาก่อน...ราชาช็อกโกแลตจอมหื่นกับน้องชายฝาแฝด
ถึงพอมองออกว่ามาร์โก้สนใจน้องผมแบบแปลกๆ สักหน่อย ทว่าไม่คิดถึงขนาดเกินเลยไกล
คนอย่างมาร์โก้...คงพอเหมาะกับนักสืบน้องชายของผมดีอยู่กระมัง... 
แต่ฉันตั้งใจทำเรื่องตามเป้าหมายแต่แรกจนสำเร็จ....
มาร์โก้ไม่มีความลับสำคัญส่วนตัวให้เราสามารถเอามาขู่เข็ญ กระทั่งยอมเลิกรา วางมือจากบิลล์ได้
ดังนั้น...สิ่งที่ฉันต้องดึงเป็นเครื่องต่อรองทางเดียว สูตรหลักหัวเชื้อช็อกโกแลต...ผมหน้าตาตื่น ตกใจไม่น้อยกับข้อความตอบกลับของเดือน...มือรีบพิมพ์บีบีส่งต่ออย่างว่องไว
แผนนี้...ไม่กระเทือนความสัมพันธ์ของนายกับมาร์โก้เหรอ?
มันรุนแรงเกินไปรึเปล่า?...ไม่มีทางอื่นอีกหรือ?เดือนดับไม่ตอบกลับ....นักสืบผู้น้องของผมล้มนอนแผ่หลาบนโซฟาอย่างหมดแรง โดยปล่อยบีบีเลื่อนตกลงข้างตัว
ผมรู้ดีแก่ใจ...ถ้าหากลงมือ ต้องใช้วิธีนั้น
ความสัมพันธ์ของพวกเราย่อมแตกหักดั่งแก้วร้าว ไม่เหมือนเดิมอีกเลย...
ไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ของเดือนกับแมวแสนสวยของน้อง
ผมกับ....คนคนนั้น ก็เช่นกัน ......................................................................................
...อืม เปลือกตาปิดสนิทเปิดกว้างให้มองเห็นดวงตาสลับสีงดงามกระพริบไหว
มาร์โก้ กายาเร่ ค่อยขยับตัวลุกขึ้นเอามือข้างหนึ่งกอบกุมหัวสะบัดแรงๆ อย่างมึนงง...
ครั้นสมองทำงานตามปกติสุข แมวหนุ่มเริ่มสร่าง...สำนึกถึงเรื่องเมื่อคืนวาน
มาร์โก้รีบหันรีหันขวางมองรอบกายทั่วๆ ห้อง ทว่าไม่พบเงาคู่กรณี ทั้งๆ สมควรโล่งอก กลับใจแป้วลงอย่างประหลาด
เขาตรวจสอบสภาพตัวเอง ร่างกายสะอาดเอี่ยม...
แต่งตัวชุดนอนเรียบร้อย ผ้าปูที่นอนผืนใหม่ แต่ถึงอย่างนั้นร่องรอยบางอย่างอันคงตกค้าง
ประกอบกับความปวดหนึบบริเวณบั้นท้าย...สะโพก ชวนให้รู้สึกวาบหวามแว่บขึ้นยามหวนนึกถึง
ทำลงไปแล้วจริงๆ เราเป็นอะไรไป? อย่างกับถูกมนต์สะกด ยอม ให้ผู้ชายอันตรายคนนั้นทำตามอำเภอใจมาร์โก้ครุ่นคิดไตร่ตรอง ขณะยังกึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนเตียงเพียงลำพัง
ตลอดเวลาผ่านมานับแต่มาร์โก้แตกเนื้อหนุ่ม มีเป็นร้อยสนใจอยากเป็นฝ่ายรุกตัวเขา แต่มาร์โก้ไม่เคยยินดีตอบสนอง
ราชาช็อคโกแลตมีความเป็นผู้ชายเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ ถึงชื่นชอบหนุ่มๆ แต่ก็เป็นหนุ่มน้อยประเภทน่ารักน่าเอ็นดู
เจ้าแมวดำหน้าหนาจอมลามกตัวเดียวนี่แหละ ฝ่ากฏเกณฑ์ทั้งหมดทั้งมวล
เดือนดับจู่โจมว่องไวราวกับแมวตะปบหนู ทำให้เขาหวั่นไหวตั้งแต่แรกเจอ
สามารถมีพื้นที่ยืนอย่างชัดเจนในอาณาเขตห้องแห่งใจของมาร์โก้
ไม่อยากเชื่อ...ทว่าแมวตาสลับสีแจ่มแจ้งตัวเองในข้อนั้น
คงต้องยอมรับแล้วสิ...นักสืบหัวเห็ดมีความสำคัญ เสียงเรียกเข้าเตือนว่ามีข้อความ...
มาร์โก้ตาลีตาลานคว้ามากดอ่าน
ไปก่อนนะ เหมียวขี้เซา พบกันบ่ายๆ ถ้าอยากทานมื้อเที่ยงด้วยกัน...ให้บอกดินข้อความจาก..
โทรศัพท์เครื่องสีม่วง ...โทรศัพท์สำหรับคู่นอน
มาร์โก้ กายาเร่ นิ่งงันมองข้อความจากแมวดำ
...เดือนดับบอกแล้วว่า ชวนเล่นสนุก เทียบเท่ากับเป็นคู่นอนไม่ใช่รึไง?ไม่ชอบความรู้สึกเจ็บแปลกๆ นี้เลย
เขารู้สึกแบบไหนกับเดือนดับกันแน่?
......................................................................................
ผมนั่งเหม่อมองหมู่ปลาสีสดแหวกว่ายอยู่ไกลลิบจากบนเก้าอี้หิน
จากจุดตรงผมนั่ง เห็นแค่เพียงเงาปลาสะท้อนเป็นก้อนสีสันเคลื่อนไหววนเวียนกระเพื่อมๆ ภายในสระขนาดใหญ่
มัวปล่อยวิญญาณหลุดสู่ปรภพเลยไม่ทันสังเกตเห็นวัตถุขนเยอะควบหลุนๆ เข้ากระแทกตัวผมเต็มรัก...
แทบตกจากม้านั่งหิน ผมตั้งตัวได้หลังจากนั้น...หันกลับไปเพื่อเจอ...
“ อองเดร ” ครั้นหูทรงข้าวปั้นคว่ำได้ยินผมเรียกชื่อ หมาขนลูกท่านจ้าว ยิ้มตาหยีส่งเสียงบ๊อกครั้งเดียวอย่างล้อเลียน
ผมใช้มือลูบหัวน้องหมาเบาๆ ด้วยความเอ็นดูแกมหมั่นเขี้ยว
อองเดรช่างเหมือนบิลล์อย่างบอกไม่ถูก ไม่อยากพูดให้กระดากปากว่าน้องเนื้อหอยเหมือนหมาเป๊ะ
มันดูเข้าข่ายทรมานทารุณสัตว์เกินไป ที่จะต้องเหมือนกับจิ้งจอกต่างดาวเช่น...ดราก้อน บิลลี่
เสียงหัวเราะเยาะเย้ย
หึหึ คุ้นหูผมในช่วงสามสี่วันนี้ดังขึ้นระยะประชิด
ท่านจ้าวพกพาร่างยักษ์ นั่งแปะลงตรงกันข้ามกับผมและอองเดรในโต๊ะหินตามอำเภอใจ
งานการไม่รู้จักไปทำ...ว่างจริง พวกเจ้าคนนายคน ผมคิดฉุนๆ ไม่มีเหตุผล 
“ อองเดร ไปเล่นกับบิลล์สิ เลิกซ้อมแล้วมั้งป่านนี้ ” วาลอนบอกลูกขนราวกับน้องหมารู้ภาษามนุษย์
อองเดรร้องบ๊อกขานรับเสียงลั่น ก่อนวิ่งควบอย่างร่าเริง ตรงไปทางด้านคอร์ทเทนนิสที่บิลล์ลงซ้อม
“ คุยกับหมารู้เรื่อง สมเป็นพ่อหมาจังนะ “ ผมพูดพลางเมินหน้าหนีพี่ยักษ์อย่างหงุดหงิด
คิดว่าไม่เจอก็ต้องเจอกันจนได้...คนเรานี่ไม่ชอบอย่างไร ย่อมได้อย่างนั้น ตามคำกระทบกระเทียบแต่โบราณนานเนิ่น
“ คนที่หมารัก สมกับเป็นแม่หมาไม่ใช่เบา ” วาลอนพูดเลียนประโยคของผมด้วยเสียงน่าหมั่นไส้ ยังความขุ่นมัวขนาดหนักให้ผมในช่วงสายของวันอันสดใส...
...หมายถึงใคร แม่หมา ผมลุกขึ้นหมายเดินหนีไปเสียให้พ้นคนชอบหาเรื่อง ทว่าอีกฝ่ายกลับยึดข้อมือของผมไว้ไม่ยอมให้ผละหนีไปง่ายๆ
ผมจำใจนั่งลงเคียงข้างวาลอนตามเดิม
“ คิดเรื่องที่ฉันบอกก่อนหน้านี้...แล้วรึยัง? ” ท่านจ้าวถามผมเสียงขึงขัง มือคงจับมือผมไว้แน่นแม้ผมพยามขัดขืนทว่าไม่เป็นผล
“ ...เป็นไปไม่ได้หรอก เราต่างกันมากเกินไป ” ผมดันพูดประโยคหลักประโยคเด็ดของนางเอกละคร
“ ต่างตรงไหน? เป็นผู้ชายเหมือนกันแท้ๆ คิดมากนะเนี่ย “ ขอบคุณท่านชาย...สมองยักษ์มันไม่คิดเยอะบ้างเลยสินะ“ ผมไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอดไป คุณจะรับรักทางไกลได้เหรอ? ” ผมบอกความเป็นจริง...เรื่องสำคัญระหว่างเรา ท่านจ้าวนิ่งเงียบไปอึดใจ ก่อนสบตาผมนิ่ง
“ รับได้สิ...ขอให้มั่นใจว่ารักเถอะ" ......................................................................................
Thanks: เครื่องส่งfm ฝากรูป
หัวข้อ: °o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ย้ายไปห้องจบแล้วได้เลยค่า (อ่าน 226302 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก