เสื้อกันฝนเนี่ย แบบเป็นกล่อง ๆ เปล่าคะ อิอิ
อ้ายเอ๋ง พาผมขี่รถ มาแวะที่ร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย ก่อนเข้าหอ
" พี่อ๋อง แวะกินข้าวเตี๋ยวก่อนเน๊าะ หิวอีกแล้วอะ เมื่อกี้ กินไม่อิ่มเลย ไม่รู้แม่ค้าใช้อะไรทำ ไม่อร่อยเลย "
" อืม ก็แวะดิ หิวเหมือนกัน "
วันนี้ผมกับอ้ายเอ๋ง สั่งเย็นตาโฟมากินกัน อ้ายเอ๋งเลือกนั่งโต๊ะที่อยู่ห่างจากคนอื่นๆ
มันนั่งมองหน้าผม พร้อมกับจะเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ ผมชักมือกับกลัวคนโต๊ะข้างๆมองเห็น มรึงจะมาโรแมนติกอะไรที่โต๊ะก๋วยเตี๋ยวว่ะ เดี๋ยวถึงห้องกรูจะให้โรแมนติกซะให้ ฟ้าเหลืองเลย (อะล้อเล่ง)
" พี่อ๋อง ถามจริงๆเฮอะพี่อ๋องรักผมมั่งไหมอะ หรือแค่ชอบผมกันแน่" อ้ายเอ๋งถามผม ครั้งนี้ดูหน้าตามันจริงจัง เหมือนคนจะไปรบที่ภาคใต้
"ต้องให้บอกอีกหรอเอ๋ง ว่าคิดอย่างไง " ผมอด อมยิ้มให้มันไม่ได้
"ไม่รู้สินะ ถ้าถามว่า ผมรู้มั่งไหม ว่าพี่อ๋องคิดอย่างไงกับผม ผมไม่มั่นใจเลยนะ ว่าพี่อ๋องคิด อย่างที่ผมคิดหรือป่าว เพราะทุกครั้งที่ผมเห็นพี่อ๋องคุยโทรศัพย์กับพี่เอ็ม พี่อ๋องรู้ไหมว่าผมรู้สึกอย่างไง พี่อ๋องเลิกกับพี่เอ็มได้ไหม นะทำเพื่อผมนะ พี่อ๋องทำได้ไหม " อ้ายเอ๋งพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมเพื่อรอคำตอบ หน้ามันดูซีเรียจ ไม่มีแววขี้เล่นเหมือนทุกวันเลย
ความรู้สึกของผม ตอนนั้นไม่รู้ว่า จะบรรยายได้อย่างไง ถึงผมจะรักอ้ายเอ๋งมัน แต่ถ้าจะให้ผมบอกเลิกกับเอ็มตอนนี้เลย ผมคงทำไม่ได้แน่ๆ อารมณ์ตอนนั้น คงประมาณอารมณ์ของคนเห็นแก่ตัว ของผมอะครับ
" เอ๋ง ถ้าจะให้พี่เลือกใครตอนนี้ พี่คงไม่เลือกใคร ถ้าจะถามว่ารักใครมากว่ากัน ตอนนี้พี่ก็รักเท่ากันนะ อย่าให้พี่ทำร้ายเอ็ม ไปมากกว่านี้เลย แค่นี้พี่ก็เลวมากพอแล้ว เอ็มไม่ได้ทำผิดอะไร จะให้พี่บอกเลิกเอ็ม พี่สงสารเอ็ม ขอเวลาพี่หน่อยละกัน แต่ถ้าเอ๋ง คิดว่าพี่ไม่ดี ไม่อยากคบต่อก็ไม่เป็นไร " ใจผมตอนนั้น มันคงร้อนพอๆกับน้ำก๋วยเตี่ยวที่เขายกมาเสริ์ฟ
พอก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟ ความเงียบก็เข้ามาปกคลุม ตอนนั้นรู้สึกไม่พอใจ อ้ายเอ๋ง ขึ้นมาหน่อยๆ ซะแล้ว
แต่ว่าความหิวของผมและของมัน มหาศาลกว่านัก
เลยต่างคนก้มหน้าก้มตากิน โดยครั้งนี้ผมไม่ยอมให้มัน ก้าวล่วงมาในชาม
ก๋วยเตี๋ยวผมได้เป็นอันขาด ฮึ โมโห คนจะกินก๋วยเตี๋ยวให้อร่อยสะหน่อย
มาพูดไรขัดหูตอนนี้ว่ะ ฮึมๆ
พอหันมามองอ้ายเอ๋งอีกที ก็เห็นมันแทบจะถอดเสื้อ กระโดดลง งมหาชิ้น
สมบัติ ในชามก๋วยเตี๋ยวของมันซะแล้ว
สงสัยจะหิวจัด หรือว่าโมโหหิวก็ไม่รู้สินะ จะสั่งต่อก็คงกลัว
เพราะเห็นว่า ผมอารมณ์ไม่ดีเลย ไม่กล้าสั่ง น่าสงสารจริงๆเลย มรึง
" เอ๋ง ต่อ ป่าว เดี๋ยวสั่งให้ " ผมพูดออกไป ทำเหมือนกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
" ไม่แล้วอะ อิ่มแล้ว พี่อ๋องจะกินก็สั่งเลยเดี๋ยวผมนั่งเป็นเพื่อน "
" อย่ามาปากดีเลย แทบจะกินตะเกียบเขาอยู่แล้ว หิวมากเลยซิท่า งั้นเดี๋ยว
สั่งมา แล้วช่วยกันกินะ" ผมยิ้มให้มัน สีหน้ามันดีขึ้น
ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่าเมื่อกี้ ที่ขี่รถกลับมาจากเที่ยวงาน ยังรู้สึกดีๆกันอยู่เลย
แป็บเดี๋ยวมาตึงๆกันได้ นึกว่ามันจะขอผมแต่งงานสะอีก ดั้นมา เสื อก ขอให้
เลิกกับแฟนผมสะได้ เลวจริงๆ ผมนี่ ไม่เลือกใครสักคน ขอเวลาผมหน่อยดิ
พอก๋วยเตี๋ยวชามที่สาม มาเสิร์ฟเนี่ย อ้ายคนที่ว่าอิ่มแล้วนี่ มันเล่นนั่งกินคนเดี๋ยว
ง่วนเลยอะ
เฮ้ยมรึง มองกรูมั่งดิ กรูรอจังหวะมรึง ให้สัญญาณกรูอยู่นะ
เอะ สงสัยไฟแดงจะเสีย ไม่เห็นมันมีทีท่า จะหยุดรอ ให้ผมเข้าโจมตีก๋วยเตี๋ยว
ชามนี้มั่งเลย สงสัยคงต้องส่งไปซ่อมสะแล้ว
แด ก น้ำก็ได้ว่ะ จะได้ไม่อ้วน สมน้ำหน้ามรึง อ้วนไปคนเดียวเลย ฮิๆๆๆ