CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: นางมารร้าย ที่ 06-06-2007 11:48:47

หัวข้อ: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 06-06-2007 11:48:47

---

สมาชิกใหม่ค่ะ แอบเข้ามาอ่านในเล้ามานานแล้วค่ะ แต่ไม่ได้เปิดเผยตัว ตอนนี้ไปเจอเรื่องของคุณอ๋อง ค่ะ เลยขออนุญาติ
คุณอ๋อง นำเรื่องมาให้คนในเล้าได้อ่านกันค่ะ   o15

ถ้ามีคนลงแล้วช่วยบอกด้วยนะคะ จะได้ไม่ซ้ำกันค่ะ   :confuse:

คุณอ๋องอนุญาติให้ลงแล้วค่ะ ขอบคุณคุณอ๋องไว้ด้วยนะคะ  แต่เรื่องนี้ยังไม่จบนะคะ ถ้าคุณอ๋องมาต่อเมื่อไร จะรีบมาโพส
ให้ทันทีค่ะ    :impress2: :impress2:

********************************************************************************************************************

...***ฉันทำได้อย่างไร***...
"ฝากน้องไปพักด้วยคนนึงนะ มันเกเรอย่างไงจัดการได้เลย"

ผมมองเด็กผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าตัวมันใหญ่กว่าผมอีก จะไปจัดการมันอย่างไง

อะ มีแต่มันนั่นแหละจะจัดการผม ฮิๆ มันตัวสูงครับเห้นว่ามันชอบเล่นฟุตบอลเป็น

ตัวโรงเรียนมาตั้งแต่ ม.1 สูง 180 ได้มั้งครับสูงกว่าผมอีก ผมสูง 176 แล้ว ตอน

นี้มันมาสอบเข้า ปวช แล้วหาที่อยู่ ที่จริงผมรุ้จักมันมานานแล้วครับ แต่ตอนนั้นมัน

ยังเด็กอยู่เลย แล้วมันไปเรียนที่จังหวัดอื่นมาครับ แล้วกลับมาอยู่บ้าน คนหมู่บ้าน

เดียวกัน ไม่ได้เจอสะตั้งนาน เมื่อก่อนมันยังวิ่งแก้ผ้าอาบน้ำอยุ่เลย ทามไมมัน

โตเร็วจัง วิลัยที่เราเรียนนี่มันอยู่อีกจังหวัดนึง ที่จิงบ้านที่ผมไปเช่าเรียน

กันอยู่นี่พี่สาวมันก็อยู่ด้วย ทำไมไม่ฝากพี่มันให้ดูแลล่ะเออ เดี๋ยวผมบอก

ก่อนนะครับว่า ผมเรียนช่างครับไม่แสดงออก เพื่อนๆไม่รู้แต่สงสัย ว่า

เป็นตุดอะป่าว ผมปฏิเสธครับ ผมไม่ได้เป้น แค่ผมเป็นคนเรียบร้อยทำนั้นครับ

(เรียบร้อยคนอื่นแล้วอะครับฮิๆ) แต่อยู่ที่บ้านผมไม่ได้ปิดบังอะไรนะ ทำตัว

สบายๆครับคือรู้กันทั้งหมูบ้านครับพ่อแม่รับได้พี่ไม่ว่าอะไรครับ โชคดีจัง เพื่อน

หมดสิทธิมาบ้านเพราะผมไม่ให้มันมากันครับ บอกว่าบ้านผมอยู่ไกลแล้วไม่

ค่อยได้กลับบ้านครับ กลับมาที่น้องเขาอะครับที่พ่อแม่เขาฝากมาอยู่กับผม

ที่จริง มันเป้นบ้านเช่าหลังเดียวมีอยู่กันหลายคนครับมีผู้ชายอยู่ 3 คน

รวมน้องเขาที่จะเข้ามาอยู่ด้วย แล้วผู้หญิงมี 3 คน มีพี่สาวของน้องเขาด้วยครับ

แล้วผมด้วย 1 คน  รวมเป้นมีผู้หญิง 4 คน รู้จักกันหมดสนิทกันทุกคน

เหมือนพี่น้องกันก็ไม่ปาน
มันโตเร็วจัง ไม่เจอไม่นานไมเป็นหนุ่มแล้ว มีคนเคยบอกว่ามันน่าตา มันเหมือน

น้องเจอา ที่ร้องคู่กับ วอย แต่มันคงเป็นภาคดำอะ แต่ผมว่าคงแค่คล้ายๆครับไม่

มากหรอก แต่น่ารักดีเหมือนกัน มันทำท่ายักคิ้วให้ผมแล้วยัง ยิ้มๆเวลาที่พ่อแม่มัน

ฝากฝังผมไว้ มันยังกวนทีนเหมือนเดิมครับ เมื่อก่อนผมจำได้ว่าผมไม่ชอบมันครับ

ตอนนั้นยังเด็กๆอยู่เลยมันชอบมาวุ่นวายผมที่บ้านผม มันเป้นโรคจิตครับชอบมา

ปลุกผมตอนเช้าทุกวันแล้วมันก็ไปเล่นตามเรื่องของมัน แต่ผมลำคาญอะครับคนจะ

นอน หลังๆมานี่ผมล็อคห้องมันเข้ามาปลุกไม่ได้ ตอนนั้นมันปิดเทอมแล้วกับมาอยู่

กับตา ยาย มันที่บ้านครับ ผมกับมันอยู่หมู่บ้านเดียวัน บ้านไม่ไกลกันเท่าไรอะ

ครับ เลยรู้จักกันแต่มันยังตัวเล้กๆอยู่เลย มันเป็นเด็กชอบเซ้าซี่น่าเบื่อ

ผิดกับตอนนี้โตเป้นหนุ่มแล้วครับ น่าเซ้าซี่เหลือเกิน

ความคิดตอนนั้นก็คือให้มาพักด้วยแต่อย่าดื้อ อย่าพาเพื่อนมากินเหล้าหรือ วุ่นวาย

ที่บ้านพักที่เช่าไว้ล่ะกัน คือว่าบ้านพักนี้ผมไม่ได้ออกค่าเช่าคนเดียวนะครับ แต่ผม

ใหญ่สุดครับ เป็นคนดูแลอะครับ ทุกคนต้องเกรงใจอะครับ แม้นกระทั่งพ่อแม่มัน

ครับ ให้ผมดุแลมัน ยกให้เป้นผุ้ปกครองมีไรให้โทรบอกได้เลยครับ

"แล้ววิลัยเปิดเมื่อไรอะ"
"อาทิตย์หน้า อะครับ"

"แล้วไปซื้อเสื้อผ้ายังอะ"

"ยังเลย แม่ บอกให้พี่พาไปซื้ออะ พาผมไปด้วยล่ะกัน"

"ให้แม่เราพาไปดิ วิลัยพี่ยังไม่เปิดเลย ของพี่เปิด สิ้นเดือนโน้น"

"ไม่รู้ล่ะ พาไปด้วยล่ะกัน ไมแค่นี้พาไปไม่ได้หรอไง โห น้ำใจคนเรา"

"เออ งั้นเลี้ยง ค่ารถ ค่าข้าวด้วยล่ะกัน ดูหนังด้วยอะ"

"เด็กๆพี่ เออ แม่ยังบอกว่าให้พี่ไปอยู่เป้นเพื่อนผมด้วยนะ ตอนผมเปิดเรียนอะ แม่

ผมไปบอกแม่พี่แล้วนะ แม่พี่บอกว่าให้พี่ไปอยุ่เป้นเพื่อนผม จะได้ค่อยดูผมด้วย "

ไมแม่ผมไม่ถามผมเลยอะว่าอยากไปอยู่เป้นเพื่อนมันป่าวอะ แต่จะว่าไปผมก้ไม่มี

ไรทำอยุ่แล้ว ก็ดีเหมือนกันได้กลับไปอยู่ ที่วิลัยด้วยเพราะมีเพื่อนที่เรียนซ่อม

หลายคนเลยจะได้ ไปเที่ยวหามันด้วย

"เออ แล้วเราสอบติดช่างไรอะ"

"ช่าง ก่อสร้างอะพี่ ไม่ได้เรียนเก่งอย่างพี่นี่เรียนจบ ช่างอิเล็ก " (เกี่ยวไรกับกรูอะนี่)

ไม่ได้พูดอะไรสักคำเลยนะนี่ จะเรียนช่างไรก้แล้วแต่ แต่ไงตั้งใจเรียน ให้จบแล้วกัน"

"แน่นอนอยู่แล้วพี่ ผมจะสอบให้ได้โครต้า บางมดให้ได้ "

"เออ ทำให้ได้แล้วกัน"

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 06-06-2007 11:51:33

ไม่คิดเลยว่ามันจะมีผลกับชีวิตผมมาจนถึงทุกวันนี้
คนคนนึง มีอิทธิพล ต่ออีกคนได้ด้วยเนาะ
ไม่รู้ว่ามีใครอยากฟังเรื่องของผมต่อป่าวอะครับ ถ้าลำคาญบอกนะครับ จะได้หยุดพิมพ์ มาอ่านเรื่องของพี่ๆ น้องๆแทน
มันอาจจะงง สับสนนะครับ มือใหม่ขัดพิมพ์

*******************************************************************************************************************
"งั้นพรุ่งนี้ล่ะกัน ไม่ต้องไปเช้านักล่ะ พี่ขี้เกียจตื่นเช้ามาหาสัก 3 โมงเช้าล่ะกัน "

"ครับ 3 โมงเช้านะพี่อย่าตื่นสายล่ะ จะได้รีบไปซื้อของให้เสร็จก่อนเที่ยงจะพาไปเลี้ยงหนังด้วย"

"เออแล้วมาเรียกแล้วกัน"
....
ก็อกๆๆๆ


ตื้นๆๆๆๆๆๆๆตื่นได้แล้วๆๆๆๆๆๆๆๆพี่อ๋อง (ลืมบอกไปครับชื่อผมเอง)

"เฮ้ย นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วอะมาปลุกอะไรแต่เช้าเลย" ผมตื่นขึ้นมางัวเงี่ยก็เห้นมัน

เข้ามาในห้องผมแล้ว มันเข้ามาได้ไงอะนี่ผมว่าผมล็อคห้องก่อนนอนแล้วนี่นา แต่

ในมือมันถือลูกกุญแจสำรองของผมอยู่อะ

"แต่งตัวสะหล่อเลยนะ มรึง มาทำไมแต่เช้าเลยกรูจะนอน แล้วเอากุญแจสำรอง

ห้องกรูมาได้ไงอะนี่ " งุดงิดจิงๆอะครับ ไม่ชอบเลยเวลานอนแล้วใครมาปลุกอะครับ

"พี่อ๋องมันจะ 7 โมงเช้าแล้วนะนี่ตื่นได้แล้ว ผมก็ไปขอกุญแจที่แม่พี่อ๋องมาอะดิ

ผมขึ้นมาเรียกที่นึงแล้วอะ ไม่ตื่น ผมจะพังประตูเข้ามาปลุกแล้ว เกรงใจแม่พี่อะ

เลยไปขอกุญแจห้องพี่มา จะตื่นหรือไม่ตื่นไม่ตื่นผมนอนด้วยเลยนะ"

ว่าแล้วมันก็กระโดขึ้นมานอนกับผมเลย แต่มันไม่นอนป่าวอะครับมันนอนทับตัวผม

เลย มันชอบทำตัวเหมือนเด็กๆ ผมไม่ได้ชอบมันเลยนะตอนนั้น แต่ลำคาญสะ

มากกว่า มันนอนทับผม ผมอึดอัดเลยต้องลุกมาอาบน้ำแต่งตัวจะได้พามัน เข้าไป

ในเมืองเพื่อซื้อเสื้อผ้า ของใช้อะไรของมันทั้งหลายแหล่
ผมพามันมานั่งรอรถเพื่อที่จะเข้าไปในตัวจังหวัด หลังจากที่มันกินข้าวพร้อมผมที่

บ้านผม มันบอกว่ามันมาปลุกผมแต่เช้า เลยยังไม่ได้กินข้าวเช้ามา กะจะมากินที่

บ้านผม ตกลงว่าที่ผมจะพามันมาซื้อของแล้วมันจะเลี้ยงข้าว เลี้ยงหนังผม กลาย

เป็นว่า ผมต้องเลี้ยงข้าวเช้ามันเพราะความดีที่มันมาปลุกผมแต่เช้านี่นะ เซ็งจริงๆ

ตอนนั้นใครเป้นผมก็คงต้องเซ็งอะครับ ร้อนก็ร้อนแถมรอรถก็นานยังไม่ได้นั่งอีก

แต่มันได้นั่ง  พอมาถึงก็พามันไปซื้อเสื้อผ้า เข็มขัดรองเท้า อะไรของมันไม่รู้เยอะ

จริงๆ มันจะซื้อของใช้ส่วนตัวด้วยนะนี่ แต่ดีที่ผมบอกมันว่า เอาไว้ตอนมาอยู่เลยดี

กว่า จริงๆแล้วมาซื้อตอนมาอยู่ก็ได้นี่หว่าผมทำไม่คิดไม่ได้นะ ตอนนั้น จะได้ไม่

ลำบากพามันมาวันนี้ด้วยนะ หลังจากซื้อของเสร็จแล้ว ก็ถึงตาผมเอาคืนมั่งล่ะ ผม

พามันมาเลี้ยงข้าวผมจะกินไรดีนะ หิวจะแย่อยู่แล้ว ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกแต่เอา

ให้อิ่มไว้ก่อนเลยพามันมากินสุกี้ ที่ เอ็ม เค ผม สั่งเป็ด สั่งติ๋มซำ สั่งทุกอย่างเลย

เอาให้มันอ้วก อยากพาผมมาลำบากนัก จะไม่มาก็เกรงใจแม่มัน แม่ผมด้วย

บอกว่าสงสารน้องมันน้องมันมาไม่ถูก แต่ไม่มีใครสงสารผมมั่งเลยอะ

"พี่อ๋อง สั่งสะเยอะเลย กินหมดป่าวนี่"

"แน่นอน หิวจะตายอยู่แล้ว ไส้กรูจะขาด ถ้าไม่ได้กินข้าวเช้ามา กรูกินมรึงนั่น

แหละ" อย่ามาทักคนกำลังจะสั่งของกิน โมโห

"งั้นตามสบายเลยพี่ ผมเลี้ยงอยู่แล้วนี่"

"มันก็แหง อยู่ แล้ว ไ อ้ น้องรากกกกก"

ไม่ถึง ครึ่งชั่วโมง เครื่องจักรสังหารในร่างกายผมก็ทำการบดขยี้อาหารที่สั่งมา

หมด แทบไม่มีร่องรอยให้พิสูจน์ หลักฐานว่าก่อนหน้านี้มันมีน่าตาอย่างไงเก่งจริงๆ

ผมนี่ แต่ก่อนที่ผมจะมีความสุขมากกว่านี้ มันก็จัดการทำลายระบบการย่อยของกะ

เพาะอาหารของผม ด้วยการ

"พี่อ๋อง ผมเลี้ยงพี่นะแต่ตอนนี้ไม่มีจ่ายให้นะซื้อของไปหมดแล้ว เดี๋ยวกลับถึงบ้าน

ผมขอตังส์ แม่มาให้ เออ ออกตังส์ดูหนังให้ด้วยล่ะกัน เดี่ยวเลี้ยงเอง แต่พี่ต้องจ่าย

ก่อนนะ "


แล้วมรึงไม่บอกกรูก่อนสั่งอาหารมากินล่ะ แหม เวลากรูพาซื้อของ ตอนกรูต่อ

ราคาแม่ค้าให้ บอกไม่ต้องต่ออายคนขาย ทำเป็นมีเงินแล้วไงอะ ต้องเป็นกรูเลี้ยง

กรู แล้วยังต้องเลี้ยงมรึงด้วย จะได้คืนป่าวนี่ อิ่มเลยกรุ จะดูหนังสนุกป่าวนี่ แต่ไง

มรึงต้องเอาตังส์คืนกรูนะ เดี๋ยวกรูเครียดนะ ขอบคุณมรึงเลยกรูจะจำไว้

*********นี่จุดเริ่มต้นที่ผมจำมันได้ดี*******


ไว้จะมาต่อให้อีกนะคะ 

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 06-06-2007 12:02:48

หวาดดีจ้าเด็กใหม่

หวังว่าเรื่องที่เอามมาลงน่ะ  ทำถูกต้องครวถ้วนตามกติกาแล้วนะ  จะได้ไม่มีปัญหาทีหลัง อิอิ

โพสต์แล้วก็ขยันโพสต์ให้สม่ำเสมอนะเคอะคุณน้อง

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: inimeg ที่ 06-06-2007 12:08:46

มาให้กำลังใจเรื่องใหม่เหมือนกันจ้า....

หุๆ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 06-06-2007 12:55:24

อัพต่อนะคะ  จะอัพให้ทันตอนล่าสุด ที่คุณอ๋อง โพสต์ไว้ค่ะ

เจ้สองขา ไม่ต้องห่วงค่ะ ขออนุญาติคุณอ๋อง เรียบร้อยแล้วค่ะ   o1
ชวนคุณอ๋องมาเข้าชมเล้าด้วยค่ะ  :impress:

*****************************************************************************************************************
ผมขอเรียกน้องเขา ว่า เอ๋ง ละกันครับ
พรุ่งนี้แล้วสินะผมต้องไปอยู่บ้านพักที่เช่าไว้ เพื่ออยู่เป็นเพื่อน(ต่อไปขอเรียกว่าหอ

พักล่ะกันนะครับถึงมันจะเป้นบ้าน 2 ชั้นก็เฮอะ)  จริงๆผมยังไม่อยากไปอยู่หอ

เท่าไรเลย ยังอยากอยู่บ้านมากกว่าสบายออก มีข้าวให้กินฟรีทุกมื้อ ไม่ต้องมานั่ง

ซักผ้า ล้างจานเองด้วย นี่ผมต้องไปอยู่กับ ไอ้ เอ๋ง แค่สองคนเอง คนอื่นกว่าจะ

เปิดเทอม ก็สิ้นเดือน แล้วตอนกลางวันที่มันไปเรียน ผมจะทำอะไรอะ อยู่หอเฉยๆ

น่าเบื่อจะตาย ทำไงได้ล่ะรับปากกับแม่มันไว้แล้วด้วย แม่ผมก็อดสงสารมันไม่ได้

ไปอยู่เป็นเพื่อนน้องขาดเหลืออะไรจะได้ช่วยเหลือกัน  นี่เป็นคำสั่งจากแม่ผมครับ

ขัดไม่ได้เลยนะนี่ เป็นธนาคารที่ดีสำหรับผมครับ สามารถถอนเงินได้ตลอด 24

ชั่วโมงไม่มีวันหยุดประจำปี นอกเสียจากอย่าไปทำอะไรให้เครื่อง มีโมโห ห้ามขัด

ใจเครื่อง แค่นี้พอครับ กฏข้อห้าม ต้องตามใจ

วันนี้ อ้าย เอ๋ง มันไปเตะฟุตบอลเสร็จแล้วก่อนกลับบ้านมัน แวะมาหาผมที่บ้าน มัน

กลัวว่าผมจะลืมว่าพรุ่งนี้ผมต้องไปอยู่หอเป็นเพื่อนมัน 

"พี่ อ๋อง อย่าลืมนะ พรุ่งนี้ ไปอยู่หอเป็นเพื่อนผม วันนี้ให้โอกาสไปลาแฟนๆแถวนี้

ให้เรียบร้อยละ ไม่ต้องร้องไห้นะแค่ไปอยู่เป็นเพื่อนผม "

"อ้ายนี้ อย่ามาทะลึ่ง เดี๋ยวไม่ไปอยู่เป็นเพื่อนสะเลยนี่ ปากดี"

"อ้าวรู้ได้ไงว่าผมปากดี อะ เคยลองหรอไง รึ อยากลอง"

"เออ พรุ่งนี้ มรึง ไปคนเดียวเลยไม่ต้องมาตาม นี่ถ้าไม่รับปากแม่ มรึงไว้นี่ ไม่ไป

จริงๆ" พูดเสร็จแล้วผมก้ไม่สนใจมันว่าไง แต่ผม ลำคาญมันเลยเดินขึ้นไปอาบน้ำ

ตอนนั้นไม่อยากไปอยู่กับมันเลยจิงๆ กลัวมันจะไปเจอเพื่อนผม แล้วมันจะไปหลุด

บอกเพื่อนผมว่าผมเป็น... มันยิ่งบ้าๆอยู่ด้วย
..................

"ตื่นสายประจำเลยนะพี่อ๋องนี่ มาช่วยกันถือของเลย พี่อ๋องไม่เอาอะไรไปเลย

หรอ"

"เออ ก็ของกรู อยู่ ที่หอหมดแล้วนี่ กรูจะเอาอะไรไปอะ "

"อ้าวไม่ได้เอาใจเด็กๆแถวนี้ไปด้วยหรอไง เห็นนั่งคุยกันอยู่นี่เมื่อวานก่อน "

"เออ มรึง ไม่ต้องมายุ่งเลย แล้วนี่มรึงจะย้ายบ้านหรอว่าไปเรียนหนังสือ ล่ะนี่กรูว่า

จะไปอำเภอ แจ้งย้ายที่อยู่ให้ด้วยเอาป่าว แล้วมรึงจะขนกระเป๋ามาทำไมที่บ้านกู

ล่ะ เดี๋ยวพ่อมรึงก็เอารถไปส่งไม่ใช่หรอ ก็เอาของขึ้นรถแล้วมารับกรูที่บ้านสิ"

"เออ จริงด้วยเนาะพี่อ๋อง ผมจะขนกระเป๋ามาทำไมที่บ้านพี่ฮ๋องวะเนี่ยหนักเป้นบ้า

เลย"

นี่แหละมันล่ะอ้ายเอ๋ง ตัวจริง ชอบทำอะไรให้วุ่นวายน่าเบื่อ คิดน้อย ใจร้อน ขี้

โมโห ผมจะต้องไปอยู่กับมันแล้วสินะ เวรกรรม ตอนนั่งรถมากับมัน มันถามอะไร

นักหนาก็ไม่รู้ ถามแม้กะทั่ง ว่าวิทยาเขตอุเทนถวายนี่ คนชื่ออุเทน เขาถวายให้ใช่

ป่าวพี่อ๋อง กรูจะไปรู้มรึงหรอ (ใครรู้ที่มาของวิทยาเขตอุเทนถวายบอกผมด้วยหนา

จะได้บอกมันถูก)  มาถึงหอพักผมก้ต้องช่วยมันขนของลงจากรถ เสร้จแล้วต้องพา

มันไปเลี้ยงข้าว ฐานะรับน้องใหม่ มันคิดได้ไงนี่ ช่างโชคดีกระไรของผมล่ะนี่ เสร้จ

แล้วผมต้องรีบกลับมาอาบน้ำนอนหลับ เพราะพรุ่งนี้ผมต้องพามันไป วิทลัยแต่เช้า

มันให้เหตุผลว่า ตอนมาสมัครเรียน กับสอบ พ่อพามา ยังไม่เคยขึ้นรถไปเอง ผมมี

หน้าที่ที่รับปากแม่มัน กับแม่ผม ว่าต้องดูแลมัน ให้เป้นอย่างดี นี่ผมไม่ได้ทำอะไร

ผิดกฏหมายนะครับ ถึงต้องมาบำเพ็ญประโยชน์ ต่อสังคมอย่างงี้
"นี่ จำไว้นะ ว่าขึ้นคันนี้แล้ว ลงตรงสี่แยกแล้วข้ามถนน มาขึ้นรถสีขาว หรือ สีส้ม

ก้ได้ ไปลงหน้าวิลัยเลย อย่าขึ้นสีเขียวล่ะมรึง ไปสถานีรถไฟเลยล่ะ ถ้ามรึงขึ้นผิด

สีเขียวมึรงก็ตีตั่วรถไฟไปลงบ้านหมอหาแม่มรึงเลยนะ ไม่ต้องกลับมาแล้วให้เขา

หาที่เรียนให้ใหม่เลยนะ"(อย่า งง นะครับ คือพ่อแม่มันทำงานอยุ่สระบุรี ครับ)

วิลัยที่มันเรียนผมก็เป็นศิษย์เก่าแต่จบแล้ว ไปต่อมหาลัยใกล้ๆมันนี่แหละครับ แต่

ของมันถึงก่อนของผม

"ผมไม่อยู่อย่ามาคิดถึงล่ะกัน"

"มรึง น่าคิดถึงเหลือเกิน นะอ้าย เอ๋ง ถ้าโลกนี้มีผู้ชายเป้นมรึงคนเดียว ก็จะยอมไม่

มีแฟนอะ  หรือจะเลิกเป้น ตุดเลยดีกว่า"

"จำคำพูดไว้ล่ะกัน อย่ามาหลงชอบความน่ารักผมล่ะกันพี่อ๋อง"

"ครับ อ้ายน้อง เอ๋ง พี่จะรอวันนั้นนะครับ แต่ตอนนี้ มรึงไปเข้าเรียนได้แล้ว กรูส่ง

แค่หน้าวิลัยล่ะกัน ขี้เกียจเข้าไป"

"พี่อ๋อง อย่าไปไหนนะตอนเย้นอะ อยุ่ หอด้วยล่ะ"

"เออ มีไรเหรอ"

"ป่าว เผื่อกลับไม่ถูกจะได้โทรให้นั่งรถมารับด้วยอะดิ กลัวหลง" ตอนนั้นไม่มีมือ

ถือกันหรอก มีแต่เบอร์หอ ถ้าจะโทรต้องโทรมาที่หอ

ว่าแล้วผมก็ยกมือไหว้พระวิษณุซึ่งเด็กช่างเคารพกันทุกคนครับ ก่อนเข้า-ออกวิลัย

ต้องไหว้ทุกครั้ง แล้วก็ขึ้นรถกลับหอ แต่แวะ ไปหาหนังสือมาอ่านดีกว่าแก้เซ้ง

ตกลงเย็นนั้นมันก็กลับมาถูกครับแต่มันยังกวนทีนผมอีกนะ มีการโทรมาหาว่ากลับ

ไม่ถุกให้ผมไปรับด้วย ไอ้ผมก้ยังหวงมันบอกว่าให้รอหน้าวิลัย เดี๋ยวนั่งรถไปรับ

พอผมจะเดินไปขึ้นรถไปรับมัน 

"ป้าๆ จะไปรับหลานที่วิลัยหรอครับ ป้า"

ผมจำเสียงมันได้ครับ เลยหันไปจะด่ามันสะหน่อย มันยิ้มพร้อมกับยกถุง เคเอฟซี

ขึ้นมา

"เอ้า นี่ผมซื้อมาฝาก พอดีเพื่อนมันพาไปเที่ยวห้างมา เลยซื้อ เคเอฟซี มาฝาก

แล้วเพื่อนมันขับมอไซด์มาส่งด้วย ผมเลยไม่หลง ผมเก่งป่าว"

"เออมรึงเก่ง นี่ถ้า ไม่ซื้อ ไก่มาให้กิน มีเฮแน่มรึง จะโทรมากวนทีนกรูทำไม อ้าย

เราก้เป็นหวง ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องไปซื้อข้าวกินตอนเย็น สบายเลย"

"ดีแล้ว รู้จักเป็นหวงกันมั่ง"

"เออ ไปกลับหอเฮอะ กรูหวงมรึง น้ำลายกรูจะไหลแล้วนี่ หิวไก่ "

**เออ งานบ้านประจำของมัน มันมีหน้าที่ ปั่นหูให้ผมครับ ก่อนนอนทุกคืนต้องทำ

ทุกคืนด้วยนะครับ ไม่ว่ามันจะทำอะไรอยู่ ถ้าผมจะนอนต้องมาปั่นหูให้ก่อน ไม่งั้น

ผมจะไม่ซักผ้า รีดผ้าให้มันครับ มันเป็นคนที่ขี้เกียจรีดผ้ามากๆๆครับ และผมก็จะ

ไม่รีดผ้าล่วงหน้าให้มันนะครับ รีดวันต่อวัน วันไหนมันไม่ปั่นหูให้ผม พรุ่งนี้มันก็จะ

ไม่มีผ้าที่รีดใส่ไปเรียนครับ แต่มันก้ยังหน้าด้านใส่ไปเรียนนะครับ แต่ไม่บ่อย

ครับ มันอายเพื่อนมันครับ ก็เคยบอกให้หัดรีดเอง มันบอกว่าไม่เอาขี้เกียจ ตามใจมันครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 06-06-2007 14:05:50

ต่ออีกตอนนะคะ 

*********************************************************************************************

พอเปิดเทอม น้องๆทั้งหลายก็มาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่หออีกครั้ง
ตอนนี้เรามีสมาชิกเพิ่มขึ้น 1 คน ก็คือ อ้ายเอ๋ง ซึ่งทุกคนรู้จักมันดีอยู่แล้ว
ตอนนี้พี่ใหญ่อย่างผมก็มีหน้าที่จ่ายงานบ้าน ที่ทุกคนต้องทำก้คือ ผู้หญิงทั้งหมดต้องผลัดเวรกันล้างจานและกรอกน้ำแช่ตู้เย็นผู้ชายก็ผลัดกันถูบ้าน

ส่วนเรื่องซักผ้ารีดผ้า ทำของใครของมัน แต่สาวๆจะช่วยกันซักผ้าร่วมกันไม่ยอมซักรวมกับหนุ่มๆให้เหตุผลว่า หนุ่มๆซกมกชอบใส่เสื้อผ้าซ้ำๆ ซักที่น้ำดำปี๋ ส่วนเรื่องซักผ้านี่อ้าย เอ๋งสบายครับ ผมซักให้ ด้วยผลประโยชน์ร่วมกัน

"เฮ้ย อ้ายเอ๋ง มรึงใช้ให้พี่อ๋อง ซักผ้าให้ได้ไงเดี๋ยว กรูฟ้องแม่เลย มรึง" เสียงน้องอ้อนพี่สาวของไอ้ เอ๋งครับอยู่ด้วยกันแต่เรียนคนละที่ ไม่ค่อยถูกกัน ทะเลาะกันประจำครับ

"อ้าว พี่อ๋องเขาชอบกรู มรึงไม่รู้หรอ เดี๋ยวต้องรีดผ้าให้กรูด้วย ก้งี้แหละคนหล่อ สบายไปแปดอย่าง "
"เฮ้ย อ้าย เอ๋ง ปาก หมาซะแล้วมรึง งั้นมรึงซักผ้ารีดผ้าเองเลย ปากดีนัก"
"แหม พี่อ๋อง ชอบก็บอกชอบดิ จะอายทำไมล่ะ คนกันเองทั้งงั้น" ว่าแล้วมันหัวเราะชอบใจใหญ่ที่ทำให้ผมโมโหมันได้
"มรึง ให้กูซักผ้าให้ รีดผ้าให้ เพราะ มรึงจะปั่นหูให้กรู แล้วจะเลี้ยงหนังด้วยแหมมาว่ากรูชอบมรึงได้ไง เห็นมรึงรีดผ้าแล้วนึกว่าควายเคี้ยว สงสารเลยทำให้ ตอนนี้มาปากดี"
"แหม เจ้ ไม่ชอบก็ไม่ชอบดีจะโมโหทำไมล่ะ ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย  เดี๋ยวแก่ไวนะ "
"ใคร เจ้ มรึง ไอ้นี่ทะลึ่งใหญ่แล้ว เดี๋ยวกรู จะเอา ทีน ยำผ้ามรึงให้ตอนซักผ้าอะ"
"ตามใจเจ้  เฮ้ย พี่อ๋องเถอะครับ อ้ายเอ๋ง ไม่ว่าไรอยู่แล้วอย่าให้ซักเองรีดเองก็พอ เรียก เจ้ ก็ไม่ได้ คนไร"


หอ(บ้าน)ที่ผมอยู่นี่ มีสองชั้นอย่างที่ผมบอกไปอะครับ เลยแยกให้ผู้หญิงอยู่ห้องผู้ชายอยู่ห้อง ไม่ต้องทายนะครับว่าผมอยู่ห้องไหน ถูกแล้วครับอย่างผมนี่ก็ต้องนอนห้องผู้ชายครับ ไม่ใช่ว่าอยากอยู่ห้องผู้ชายนะครับ พอดีว่าห้องผู้ชายใหญ่กว่า เลยมานอนห้องนี้ แต่สาวๆชอบเข้ามานั่งดูหนังห้องนี้ครับ เพราะโทรทัศน์มีห้องผม ห้องผู้หญิงไม่มีครับ มีอีกเครื่องนึงอยู่ชั้นล่าง

หลังๆมีฟุตบอลถ่ายทอดทุกคืน ผู้ชายทั้งหลายเลยต้องหอบที่นอนไปนอนกันข้างล่างครับ เพราะผมไม่อนุญาติให้ใครดูที่ห้องเพราะผมไม่ดูบอลแล้วตอนเช้าต้องไปเรียน

ตั้งแต่มีฟุตบอลถ่ายทอดสดมาเนี่ยผมก็ยึดห้องนอนเป้นของตัวเองเลย  สบายจริงๆไม่มีใครขึ้นมานอนด้วย เลยไม่ต้องนอนฟังเสียงอ้ายทะโม้นนอนคุยเรื่องบอลเรื่องสาว แต่หน้าที่ของมันก็ยังต้องทำเป็นปกติคือต้องขึ้นมาปั่นหู เกาหลัง(เพิ่มออฟชั่น) ให้ผมก่อนนอนทุกคืนแล้วถึงลงไปดูบอลได้ ก็ยังดีนะที่รู้หน้าที่ ถึงหนุ่มๆทั้งหลายนอนข้างล่างแต่ตอนเช้าพวกมันก้จะต้องขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวข้างบนห้องผมทุกวัน บอกให้พวกมันย้ายของไปไว้ชั้นล่างเลย

มันก็ไม่ยอมบอกว่าห้องนี้พวกมันก็ยังมีกรรมสิทธิอยู่ อย่ามาหวังหุบกันง่ายๆดูพวกมันแต่ละคน

"ฮัลโล ขอสาย อ๋องหน่อยครับ"
"พูด อยู่ครับ"
"อ๋องหรือ เอ็มนะตอนนี้อยู่ลพบุรีกับพ่อ ก่อนกลับไปเรียนที่อุดิตย์ เอ็มแวะหาอ๋องที่หอนะ เสาร์อาทิตย์นี้ไม่ได้กลับบ้านไม่ใช่หรอ"
"อืม ไม่ได้กลับบ้านหรอกอาทิตย์นี้ พื่งมาอยู่กันด้วยอะ คงยังไม่ได้กลับแล้วเอ็มจะมายังไงอะ"
”เอ็มจะนั่งรถไฟมาไง อ๋องมารับเอ็มด้วยนะ เอ็มขึ้นรถเที่ยวกี่โมงเอ็มจะโทรบอกนะ"
"อืมได้ดิ ไงโทรมาบอกล่ะกัน"
”ไม่เห้น บอกคิดถึงเลยอะ คนเรา เอ็มคิดถึงอ๋องนะ "
"อืม คิดถึงเหมือนกัน"
"ว้าพูดแค่นี้เองหรอ รักอ๋องนะ อ๋องเอ็มไม่เคยรักใครไม่เคยมีใครเลยนะ"
"รู้แล้ว ก็ไม่มีใครเหมือนกัน"
"เงินจะหมดแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหานะ รักนะรักอ๋องนะ"
"รักเหมือนกัน"
เอ็ม นี่เป็นผู้ชายทั้งแท่งนะครับ มีแฟนแล้วผิดหวังในความรักเพราะพ่อแม่กีดกันเรื่องฐานะ แล้วผู้หญิงเชื่อพ่อแม่เลยเลิกกัน คงเป็นคาวเคาะห์ของเอ็มอะครับเลย อยากมีแฟนเป็นตุดประชดชีวิต พ่อแม่เอ็มแยกทางกันครับ พ่อมีแม่ใหม่มีลูกใหม่ด้วยเป็นทหารอยู่ลพบุรีนี่ครับ นานๆปิดเทอมทีนึงก้จะมาหาพ่อครั้งนึง อยู่กับแม่แต่มาพักหออยู่คนเดียว อยู่กันคนล่ะจังหวัดกับผมนะครับ แต่ที่หอเอ็มมีโทรศัพท์ครับโทรไปทีไปตามกันทีนึงเปลืองตังค์ กว่าจะมารับโทรศัพท์ได้  หลังๆเลยตกลงกันว่าให้เอ็มโทรมาหาผมดีกว่าง่ายดี
" ลักษ์ศุกร์ นี้ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะ"

"ได้ดิ แต่ว่าไปไหนอะพี่อ๋อง"

"ไป รับเอ็ม เอ็มว่าจะมาเที่ยวหา มารถไฟให้ไปรับที่ถานีรถไฟมากี่โมงเดี่ยวพี่บอกอีกที่ วันศุกร์นี้ไม่มีเรียนไม่ใช่หรอ"

"ไม่มีเรียนหรอกพี่ ว่างตลอด เอ็มมาหา งั้นไปเที่ยวเธคกันนะวันเสาร์อะ"

"ไปดิ ก็กะว่าจะพาเอ็มไปเที่ยวเหมือนกัน ไม่งั้นก้ไปดูหนังนี่แหละ"

น้องลักษ์นี่ก็เป้นน้องผู้หญิงอีกคนที่อยู่ร่วมหอเดียวกับผม ซึ่งมีผู้หญิงอยู่ 3 คนซึ่งก็มี อ้อน, ลักษ์, นุ้ย (ผมด้วยอีกคนก็รวมเป้น 4 สิเนาะ ) ซึ่งลักษ์ กับนุ้ยนี่เรียนที่เดียวกับผมครับ กับลักษ์นี่เป็นอะไรที่สนิทกันมากเลยนะครับเหมือนพี่น้องคลานตามกันมาแนะ รักกันมาก

"แต่ว่าวันนี้ ไปหาซื้อกับข้าวกันเฮอะลักษ์ ให้อ้อนหุงข้าวไว้"เป็นธรรมเนียมคือว่าผมมีหน้าที่ไปซื้อกับข้าวทุกวันใครอยากกินอะไรพิเศษต้องสั่งไม่สั่งกินตามใจผม มันมีความสุขดีนะผมว่ามานั่งกินข้าวด้วยกันหลายๆคนแย่งกันกินมันอร่อยดี ซึ่งผมจะเก็บค่ากับข้าวเป็นอาทิตย์ครับทุกคนต้องออกเงินเท่ากันไม่ว่าวันไหนจะกินไม่กินครับ แต่ส่วนมากแล้วกินทุกวัน ไม่มีใครสละสิทธิไม่กินข้าวมันยังต้องมานั่งกินกับเล่น

"ไปด้วยคนดิ" เอ๋งตะโกนมา

"ไปทำไม เปลืองค่ารถ ไปซื้อกับข้าวแค่นี้ไม่ได้ไปเที่ยวไหน" ผมรู้ว่าไงมันก็ไม่ออกค่ารถแน่ แล้วถ้ามันไปด้วยงี้มันก็จะมีเมนูพิเศษที่อยู่นอกเหนือกับข้าว ซึ่งคนที่จ่ายก้คือผมนี่แหละ

"ก็จะไป ทำไมอะ"

"เออ จะไปก็ไป อย่าไปซื้อไรเยอะล่ะ ไม่ได้เอากระเป๋าตังส์ไปนะ เอาไปแต่ค่ากับข้าว"

"ครับผม ก็จะไปช่วยถือของนะนี่ คนมันมีน้ำใจ พูดงี้เสียใจนะนี่รู้ไหม"

ตกลงว่ามื้อนี้ได้กับข้าวมาเยอะเลยครับ แล้วยังได้ซื้อกีฬามันมาสองตัว  ถึงว่า มันนึกไงจะไปช่วยผมซื้อกับข้าว เงินผมก็ออกให้มัน แล้วมันก็ไม่เคยช่วยผมถือของเลย ผมกับน้องลักษ์ถือจนไม่มีมือถือของอยู่แล้ว

"เอ๋ง มาช่วยกันถือถุงกับข้าวมั่งดิ หนักจะแย่อยู่แล้ว ช่วยพี่ลักษ์ถือก็ได้"

"โอ้ย พี่อ๋องผู้ชายเขาไม่ถือถุงกับข้าวกันหรอก อายเขา"

"ใครบอกมรึงว่ะนี่ เดี๋ยวไม่ต้องกินข้าวเลยนะมรึง ซื้อเสื้อก็ไม่มีเงินกรุต้องจ่ายให้"

"แหม หนักมากเลยหรอไง งั้นฝากถือเสื้อให้ด้วยดิ"

"นี่ไอ้เอ๋ง กะเทยนะเว้ ย ไม่ใช่ทศกัณฑ์ จะได้มีสิบมือ กรูมีแค่สองมือเท่านั้นเดี่ยวกรูก็แปลงร่างแดกมรึงสะเลยนี่" ผมพูดเท่านั้นแหละไอ้อ๋องหัวเราะผมใหญ่เลย

"ผมพึ่งรู้นะนี่พี่อ๋องแปลงร่างได้ มาผมล้อเล่นใครจะใจร้ายกับพี่อ๋องได้เล่าช่วยถือให้ถือไรมั่งอะ"

"ก็ทั้งหมดนี่แหละ" ว่าแล้วผมก็เอาของให้มันถือทั้งหมด แล้วผมก็ไปช่วยน้องลักษ์ถือของ

"ได้อยู่แล้วแค่นี้ เสื้อพี่อ๋องยังซื้อให้ผมได้เลย"

"พูดดีดี ไอ้ เอ๋ง ค่าสุกี้กับค่าหนังที่กูออกให้ก่อน กรูยังไม่ได้เลย กลับถึงหอเอาค่าเสื้อให้ด้วยนะ"

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 06-06-2007 14:13:17

หงะ เหมือนซี๊กันจนแทบจะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะนี่
 :like6: :like6: :like6:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NewcoolstaR ที่ 06-06-2007 15:27:55

 :haun5: อ๋องปล่อยไว้ได้อย่างไร...เป็นแสบนะ หุหุหุ เอ๋งก็เอ๋งเหอะน่า :o9: o13

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-06-2007 15:57:24

เชียร์เอ๋ง  :loveu: เชียร์เอ๋ง  :loveu: เชียร์เอ๋ง


แล้วเมื่อไหร่เจ้าของเรื่องจามาเจิมละ  :o9:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-06-2007 17:02:01

..........เด็กช่างปากดี...กับกระเทยจอมกวน.... :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 06-06-2007 19:40:56

ตามมาอ่านเรื่องใหม่จ้า  :teach: ท่าทางน่าสนุก  o13

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 06-06-2007 20:30:19

 :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:

ตามพี่อ๋อง


เอ้ย ตามมาอ่าน ครับ


 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 07-06-2007 07:29:30

"ฮัลโลครับ จะคุยกับใครครับ"

"...."

"ไม่มีครับ โทรผิดแล้วครับ"

"ใครโทรมาล่ะเอ๋ง"

"ไม่รู้พี่ สงสัยโทรมาผิด จะคุยกับใครไม่รู้ "

"อ้าวไม่ถามชื่อล่ะ เผื่อเป็นเพื่อนใครที่หอนี่"

"ช่างมันเฮอะ"

"เออ อ้ายนี่แปลกคน" ว่ามันเสร็จ ผมก็นั่งทำรายงาน พึ่งได้มาใหม่ๆเลย ไม่รู้อาจารย์แกเป้นอะไรของแกสั่งทีนึงเยอะมาก มาถึงสั่งให้ไปทำรายงาน แล้วก็ไป เดี๋ยวนี้สอนกันง่ายจัง โตขึ้นจะเป็นอาจารย์ให้ได้เลย

กริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ไม่ต้องรับ เอ๋ง เดี๋ยวพี่รับเอง"

"ฮัลโลครับ จะคุยกับใครครับ"

"อ๋องหรอ"

"อืม เอ็มหรอ"     พออ้ายเอ็งรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นเอ็ม มันเดินหายไปเลยครับผมไม่รู้นะว่าตอนนั้นมันป็นอะไรของมัน เห็นมันตะโกนมาจากหน้าบ้านว่ามันจะไปเตะบอล เซ็งๆอะไรมันนี่แหละ

"อ๋อง เมื่อกี้ เอ็มโทรมาใครรับไม่รู้อะ ขอสายอ๋อง เขาบอกว่าไม่มีครับ"

"หรอ เอ็มโทรผิดเบอร์ป่าว อ๋องนั่งทำรายงานอยู่ข้างโทรศัพท์ไม่เห็นมีใครโทรมาเลย"

ตอนนั้นนึกโมโห อ้ายเอ๋ง นะครับว่ามันพูดอย่างงั้นได้ไง อ้ายนี้ชักนิสัยไม่ดีเพราะมันโดนตามใจมาตั้งแต่เล็ก มาอยู่ที่หอ ผมก้เอ็นดูมัน(ไม่ใช่ดูเอ็นมันนะตอนนั้นไม่ได้คิดไรมันเลย)คิดแค่ว่าถ้ามันกลับมาจากเตะบอล มันจะต้องเคลียตัวเองว่าพูดอย่างงั้นทำไม

"อ๋อง เอ็มจะโทรมาบอกว่า วันศุกร์ เอ็มจะขึ้นรถไฟมาถึง ตอนไม่เกิน 4 โมงเย็นนะ มารอรับด้วยอะ"

"ได้ แล้ว ไงก่อนขึ้นรถเอ็มโทรมาอีกครั้งนะ อ๋องไม่มีเรียน บ่ายวันศุกร์จะนั่งรอโทรศัทพ์นะ"

"คิดถึง อ๋องนะ รักด้วยรักมากนะอ๋อง" ทุกครั้งที่เอ็มโทรหา เอ็มจะพูกว่ารัก ว่าคิดถึง แต่ผมไม่รู้ว่าผมรู้สึกกับเอ็มอย่างไงกันแน่

"เหมือนกัน เอ็ม"

"พูดอีกดิ อยากได้ยิน "

"คิดถึง รัก เอ็มนะ "

"แล้วเจอกันนะอ๋อง อยากให้ถึงวันศุกร์ไวๆจัง"

"ซื้อขนมมาฝากด้วยนะ"

"ครับ อยากกินอะไรอะครับ"

"อะไรก็ได้ ซื้อมาเฮอะกินได้หมดแหละ "

"สายจะตัดแล้ว อ๋อง คุยจนตัดเลยนะ"

"ได้"

"คิดถึ "ตุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสายตัดไปแล้ว ผมก็มานั่งทำรายงาน แล้วชวนลักษ์ไปซื้อกับข้าวเสร้จ มานั่งรออ้ายตัวดี เพื่ออยากรู้ว่ามันพูดไปทำไมอย่างงั้นแนะมันมาโน้นแล้ว
*****" เอ๋ง มานี่ ถามไรหน่อยดิ อ้าวหน้าตาไปโดนอะไรมาล่ะ" สารรูปไอ้เอ๋งดูไม่จืดเลยครับ ปากเจ่อ มาเลยมีรอยช้ำๆที่แก้มของขวามันด้วย เสื้อผ้าก็มอมแมมซะจำไม่ได้ว่าสีอะไร มีเศษหญ้าติดตามเสื้อตามกางเกง

" อ้าว นี่ไปฟัดกับหมามารึไง ไปไปอาบน้ำ แล้วมากินข้าว เขารอกันอยู่นี่"

"กินก่อนเลย ไม่หิว กินไรไม่ลงหรอกเจ็บปากจะตายอยู่แล้ว"

ว่าแล้วมันก็ไม่สนใจใครเดินหายขึ้นไปบนบ้าน ผมก็เลยต้องตามมันขึ้นไปดูนี่พี่สาวมันยังไม่สนใจเลยผมทำไม ต้องสนใจมันด้วยนะ

"งั้นกินกันก่อนเลย เดี่ยวขึ้นไปดูมันสะหน่อย สงสารมัน" ผมบอก พร้อมกับขึ้นไปดูมันที่ห้องนอนเห็นมันนั่งดูหน้าตัวเองอยู่หน้ากระจก

"ไปอาบน้ำซะเดี่ยวจะได้ดู ว่าเป็นแผลที่ไหนมั่ง แล้วไปทำไรมานี่"

"อย่าพึ่งถามได้ป่าวนี่ คนยิ่งเจ็บอยู่"

" เออ เก่งจังเลยมรึง " ว่ามันแล้วผมก็นอนเปิดทีวีดู  เมื่อมันอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ เห็นผมไม่สนใจไม่ถามอะไรมัน มันเดินมานั่งข้างเตียงทำหน้าหมาหงอย น่ากระทืบซะจริงๆ

"ทำแผล ให้มั่งดิ ไหนว่าจะดูแผลให้ไงอะ"

"เห็นปากดีจัง ถามไรก็ไม่บอก แล้วตกลงไปทำไรมาถึงเป็นอย่างงี้"

"ก็อารมณ์ ไม่ดี เลยไปเล่นบอลออกกำลังกาย เจอพวกกวนทีนเลย เล่นมันซะเลย สะใจ"

"แหม มันน่าทำแผลให้ป่าวนี่ กวนทีนงี้ดิ เลยเจอดี เมื่อไรจะเลิกใจร้อน ขี้โมโห เอาแต่ใจสะทีนะ" ว่าแล้วผมก็กดแก้มข้างที่ช้ำมันไป1 ทีสำหรับคนเก่ง

"โอ้ย เจ้บนะนี่ ผู้หญิงอะไรมือหนักเป้นบ้าเลย"

"นี่แหละ ผู้หญิงยุคใหม่ รู้ใว้สะด้วย" ไม่รู้ว่าคิดได้ไงนะตอนนั้น แล้วตกลงวันนั้นก็ไม่ได้ถามเรื่องที่มันรับโทรศัพท์เลย ตอนที่มันนอนให้ผมทำแผลให้มัน  อยู่ๆมันก็ลุกมานั่งมองตาผมแล้วยิ้มๆ

"พี่ อ๋อง น่ารักนะนี่"

"เออ รู้ไว้ก็ดีแล้ว น่ารักมาตั้งแต่เกิดแล้ว"

"เสียดาย"

"เสียดายไร"

"มีไข่เหมือนกัน 555555555"

"อ้ายเชี่ย เอ๋ง มรึงมานี่เลยมา "

ว่าแล้วมันก็วิ่งลงข้างล่าง ไปหาข้าวกินนี่ขนาดว่าปากมันเจ็บอยู่นะนี่ มันยังปากหมาอยู่เลย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 07-06-2007 07:32:16

ต่อให้อีกตอนนะคะ

**************************************************************
"ลักษ์แต่งตัวเสร็จยัง ไปรับเอ็มกัน เอ็มโทรมาตอนบ่ายโมงว่าจะขึ้นรถตอนบ่ายโมงครึ่ง นี่สามโมงแล้ว เผื่อรถไฟมาไว"

"ไปพี่อ๋อง แต่งตัวเสร้จแล้ว"

"พี่อ๋อง เอ็มน่าตาไงอะ หล่อป่าวแล้ว หนูต้องเรียกว่าพี่เอ็มไหม "

"เดี่ยวดูเองล่ะกัน ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้เรียกเอ็มเฉยๆ อายุน่าจะใกล้กันนะพี่ว่า"

พูดถึงเอ็มนี่ เด็กที่หอนี่ไม่มีใครเคยเห็นน่า เคยได้แต่ยินชื่อ ตอนโทรศัพท์มาเท่านั้น นอกจากผมคนเดียวที่เคยเห็น และนี่ก็เป้นครั้งแรกที่เอ็มมาหาและพักด้วยที่หอ ผมกับลักษ์มาถึงสถานีรถไฟก็เป็นเวลาพอดีกับ ขบวนรถไฟของเอ็มมาถึง มีคนลงมากับขบวนนี้เยอะเลย

"เอ็มใสเสื้อ สีไรล่ะพี่อ๋อง จะได้ช่วยดู" ลักษ์บอก

"เห็นว่าใส่เสื้อ สีดำนะ กางเกงก็สีดำสะพายเป้ด้วย แต่ไม่รู้ว่าสีอะไร"

"โน้นป่าว พี่อ๋อง แต่ใส่แว่นด้วยอะใช่ป่าว เดินมาทางเราอะ"

ผมมองดูผู้ชายคนที่เดินเข้ามาหาผม คนที่ลักษ์บอก

"ใช่เอ็มจริงๆด้วยอะ"

"หวัดดีอ๋อง" เอ็มทักผมแล้ว มองดูลักษ์ น้องที่มาด้วยกับผม

"อืม ลักษ์นี่เอ็มนะ " ผมหันไปบอกน้องลักษ์ แล้วหันไปพูดกับเอ็ม

" เอ็มนี่น้องเรา ชื่อลักษ์"

"หวัดดีค่ะ"เสียงลักษ์ทัก เอ็ม


"ไม่เจอตั้งนาน อ๋องน่ารักขึ้นนะนี่"

"เอ็ม ก็เหมือนกัน อ้วนขึ้นด้วยป่าว"

"อ้วนดิ ไปอยู่กับพ่อ ไม่ได้ทำไรเลยกินกับนอนอย่างเดียว"

"กินไรมายัง ไปหาไรกินกันดีกว่าแล้ว ค่อยกับหอ"

"ดีดี ไปกิน ก๋วยเตี๋ยว ที่ริมน้ำนะพี่อ๋องอร่อยดี จะได้กินไอติมด้วย"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตกลงวันนั้นผมพาเอ็มไปกินข้าวแล้วเลยไปเดินดูของที่ริมน้ำ จนลืมว่าตัวเองมีหน้าที่ซื้อกับข้าวให้ทุกคนกิน จนกลับมาถึงหอ ถึงได้เจอ อ้ายเอ๋งนั่งรออยู่หน้าบ้าน ด้วยใบหน้าที่น่ากลัวจิงๆๆๆๆๆ มันมองผมเหมือนผมทำไรผิดหนักหนา
แนะไอ้เอ๋งนั่งหน้าเป็นตูดเลย
"ไง เอ๋ง มานั่งทำมิวสิควีดีโอ อะไรที่หน้าบ้านอะ"

"ไม่ต้องมาพูด ดีเลย นี่ผมยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ"

"อ้าวแล้วใครไปอุดปากไว้ล่ะ"

"อ้าวผมก็รอพี่อ๋องซื้อกับข้าวมาอะดิ คนอื่นเขาไม่รอ เขาเลยไปซื้อข้าวกินกันหมดแล้ว เหลือผมคนเดียวนี่แหละ"

"เออ พี่ขอโทษ ลืมไปเลยนะนี่ แล้ว ไมเราไม่ไปกินกับคนอื่นเขาล่ะ "

"ก็จ่ายเงิน ค่ากับข้าวเป็นอาทิตย์ ไปแล้วจะไปซื้อกินเองทำไม"

ตอนที่ผมยืนคุยกับอ้ายเอ๋ง นี่ผมลืมแนะนำ เอ็มให้รู้จักกับอ้ายเอ๋ง เลย แต่ช่างมันเหอะ มันคงไม่สนใจอะไรหรอก อ้ายเอ๋ง มันไม่เคยใจสนอะไร

"แล้วจะให้ทำไง จะให้ไปซื้อกับข้าวให้ไหม งั้นรอเดียวล่ะกัน" ผมทำท่าจะเดินออกไปซื้อกับข้าวมาให้มัน

"ไม่ต้องหรอก"     ว่าแล้วมันก็เดินมาจูงแขนผมเดินออกมา

"พาผมไปกินก๋วยเตี๋ยวหน้า เซเว่นล่ะกัน " ก่อนเดินออกมาผมเลยหันไปคุยกับเอ็ม เพราะเห้นเอ็ม ยืนฟังผมกับเอ๋ง คุยกันอยู่ กลัวว่าเอ็มจะอึดอัดใจถ้าจะชวนออกไปด้วยและอีกอย่าง เราพึ่งกินข้าวกันก่อนเข้ามา

"เอ็ม ไงเอ็มขึ้นห้องอาบน้ำก่อนละกัน เดี๋ยว อ๋อง พาน้องไปกินข้าวกันก่อน จะเอาไรไหม เดี๋ยวซื้อ ที่ เซเว่นมาให้  " แล้วผมก็หันไปสั่งน้องลักษ์ให้พาเอ็มไปห้องนอนผมที่อยู่ชั้นบน

ระหว่างทางที่เดินพากันมาหาก๋วยเตี๋ยวกินที่หน้าเซเว่น เอ๋ง มันก็ถามผมว่า

"พี่ อ๋อง ใครหรอที่พี่อ๋อง พามาด้วย แฟนพี่อ๋องหรอคนที่ชื่อเอ็มป่าว"

"อืม ใช่พี่เอ็ม พี่ลืมแนะนำให้รู้จักกันเลย"

"ไม่ต้องหรอก อืม พี่ อ๋อง ไม่พูด มรึง กรู กับผมได้ป่าว ผมไม่ชอบให้พี่อ๋องพูดเลย"

"ก็อย่า กวนปะสาทให้โมโหล่ะกัน ไป จะกินไร รีบกินจะได้รีบ กลับ ไปอาบน้ำ เหนียวตัว จะแย่อยู่แล้ว "

"เหนียว ตัว หรือ จะรีบกลับไปหาแฟน"

"อืม เอ็ม ไม่เคยมาอยู่ที่หอไง เลยไม่อยากปล่อยให้อยู่คนเดียว แล้วอยากอาบน้ำจริงๆ  แล้วจะกินไร จะได้สั่งให้"

"พี่กินไรผมกินอย่างนั้นแหละ"

"เฮ้ย พี่ไม่กินแล้ว กินมาแล้ว อิ่มจะแย่อยู่แล้ว"

"งั้นผมก้ไม่กินหรอก"

"แล้วจะให้พาออกมาทำไมอะ ยังไม่ได้กินอะไรไม่ใช่หรอ"

"ก็ไม่มีเพื่อนกินนี่"

"อืม กินก็กิน " "พี่ ขอเกาเหลาเย็นตาโฟ สอง ถ้วยครับ" นั่งรอไม่ถึงอึดใจก๋วยเตี่ยวก็มารอตรงหน้า ผมว่าวันนี้มันมีอะไรแปลกๆนะ มันกินก่วยเตี๋ยวไป นั่งยิ้มไป มันเป็นอะไรของ มัน

"รีบๆ กินซะจะได้กลับบ้าน "

"ผมขอกินแมงกระพรุนกับลูกชิ้นของพี่อ๋องนะ" ว่าแล้วมันก็ตักไปกิน

"อืม"

"กินปลาเส้นนะด้วยนะ" ว่าแล้วมันก็ยกชามไปกิน

"อืม"   

ตกลงว่ามรึง จะให้กรูสั่งมากินทำไมนี่ มรึงก็สั่งมากินเอง 2 ชามเลยดิ  ทำให้กรูโมโหอีกแล้ว กรูยังพอกินไหวอยู่นะ แค่คิดนะครับตอนนั้น กลัวมันจะเสียใจเลยไม่ได้พูดอะไร ปล่อยให้มันกินไป จะได้รีบกลับหอไวๆด้วยกิน 

เสร็จแล้วผมจ่ายเงิน แล้วพากันเดินกลับหอ ซึ่งผมเดินนำหน้ามัน พอมาถึงหอ หูผมได้ยินมัน พูดประโยคมาหนึ่งประโยค ถึงจะได้ยินไม่ชัดแต่ผมมั่นใจว่าได้ยินไม่ผิด

"ผมชอบพี่อ๋องนะ"

พอผมหันกลับไปมองหน้ามัน มันทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"มีไรพี่ ไม่รีบขึ้นไปดูแฟนหรอไง นอนรอ หลับไปแล้วมั่งป่านนี้"

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 07-06-2007 13:10:02

อ๋อง เองนะครับ  :teach:

ดีใจจังที่ยังมีคนอยากฟังเรื่องของ อ๋อง นะครับ

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ

ไงอ๋องจะแวะมาทุกวันเลยครับ ขอมาฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ  o15

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 07-06-2007 13:19:16

คุณอ๋อง เจ้าของเรื่องมาเองเลยนะคะ   แล้วเข้ามาบ่อย ๆ นะคะ   :o8:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 07-06-2007 14:11:55

..........เอ๋งนี่ก็ช่างกล้าเนอะ........ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ Ŧ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 07-06-2007 14:47:22

อ้างจาก: aaamat1122 ที่ 07-06-2007 13:10:02  

อ๋อง เองนะครับ  :teach:

ดีใจจังที่ยังมีคนอยากฟังเรื่องของ อ๋อง นะครับ

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ

ไงอ๋องจะแวะมาทุกวันเลยครับ ขอมาฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ  o15

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

เจ้าตัวมาแบบนี้


งั้น ขอพูด ตรงๆๆนะ


จะเลือกใครซักคน ก็รีบๆๆ เลือกนะครับ :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:


อีกคน นู๋ ขอนะ
 :impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:
(อยากให้ช่วแบ่งมาแบ่งมาให้ช้านทีๆ ฉันง้อรอนานแล้ว)

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 เอาไป +1 นะคราบ ทั้งสองคนเลย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 07-06-2007 16:30:00

ขอบคุณสำหรับคะแนนค่ะ  แทนคำขอบคุณ อัพให้อีก 1 ตอนนะคะ    o15 o15
แล้วจะมาต่อให้อีก พรุ่งนี้ค่ะ
 
********************************************************************************************
ผมไม่ได้พูดอะไนกับมันแค่มองหน้ามัน แล้วเดินขึ้นห้องนอนพอผมเดินขึ้นมาเปิดประตูห้องนอน มองเห็นเอ็มนอนดูทีวีอยู่ อาบน้ำเปลี่ยนชุดนอน เป็นกางเกงนักบอล ใส่เสื้อกล้ามสีนำเงิน หันหน้ามายิ้มให้ เอ็มยิ้มน่ารักดีนะ ผมแอบคิดในใจ

"เอ็มอาบน้ำแล้วดิ(ก็เห้นอยู่ยังจะถามอีกผม) เดี๋ยวอ๋องอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมาคุยด้วย เหนียวตัวจะแย่แล้วนี่ หิวไรอีกป่าวล่ะ ซื้อนมกล่องมาแช่ไว้ให้ในตู้เย็นของล่างนะ" แล้วผมก็คว้าผ้าเช็ดตัวและชุดนอน เข้าไปอาบน้ำ  เมื่อผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมา ผมก็เจอ อ้ายเอ๋ง มายืนยิ้มนุ่งผ้าเช็ดตัวตัวเดียว โชว์หุ่น รอต่อผมเข้าไปอาบน้ำ

"อาบน้ำนานจังเลยนะ ล้างเอี่ยมหมดทั้งตัวเลยมั้งนี่ หอมจังเลย" ว่าแล้วอ้ายเอ๋งก็ทำหน้าทะลึ่ง ทำท่าจะมาหอมเสื้อผม

"ไป จะอาบน้ำก็ไปอาบ อย่ามาใกล้ คนไม่อาบน้ำเหม็น อย่ามาทะลึ่ง"

"แหม แฟนมาหวงตัวจังนะ"

"ไม่เกี่ยวอะ ก็เรายังไม่ได้อาบน้ำนี่มันเหม็น"

"เหม็นตรงไหนอะ มาดมดิว่าผมเหม็นนี่" ว่าแล้ว มันยังมีการ จะเข้ามาให้ผมดมมันอีกว่าเหม็นตรงไหน ผมเลยต้องเดินหลบมัน เข้าห้องมาหาเอ็ม

**ต้องบอกก่อนนะครับ ว่าที่หอ มีห้องน้ำ สองห้อง แบ่งให้ผู้หญิงห้อง ชายห้อง ถึงหนุ่มๆพวกนี้จะนอนดูบอลกันข้างล่าง และนอนข้างล่างกันทุกคืน แต่เสื้อผ้าก็ยังมาเก็บไว้ข้างบน เพราะกลัวเสียสิทธิในห้องนอน คือ ตัวไม่นอนแต่เสื้อผ้ายังอยู่ กลัวผมยึดห้องเป็นของตัวเองอะครับ **

ผมนั่งดูทีวี ซึ่งมีเอ็มนอนอยู่ข้างๆครับ แล้วพอไอ้อ้ายเอ๋งอาบน้ำเสร้จก็เข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า ซึ่งมันไม่คุยอะไรสักคำ พอมันเปลี่ยนเสร้จ แล้วก็ลงไปนอนดูบอลข้างล่าง ซึ่งก็เป้นประจำทุกวันอยู่แล้ว ผมนอนคนเดียวพวกมันนอนดูบอลกันดึกเลยขี้เกียจขึ้นมานอนกันข้างบน แต่วันนี้ พิเศษ ผมมีเอ็มมานอนด้วย

"เป็นไงมั่งอะเอ็ม แปลกที่ จะนอนหลับป่าวอะ อย่าไปถือสาอะไรมันนะ อ้ายเอ๋งมันก็เป็นอย่างงี้และ มันไม่มีไรหรอก มันโมโหที่อ๋อง ไม่ได้ซื้อกับข้าวมาให้มัน เลยให้อ๋องพาไปกินก๋วยเตี่ยวมา"


"อืม ไม่เป้นไร เด้กๆก้งี้แหละ แต่ว่าวันนี้ เอ้มไม่นอนหรอก อุตสาห์มาหาตั้งไกลแนะ"

"จะนอนดูโทรทัศน์จนเช้าเลยหรอ "

"ป่าว จะนอนดูอ๋องนั้นแหละ ปิด โทรทัศน์นะไม่อยากดูแล้วจะสี่ทุ่มแล้ด้วย"

เอ็มลุกขึ้นเดินไปปิดโทรทัศน์ แล้วเลยไปล็อคลูกปิดประตูพร้อมกับลงกลอนปิดไฟกลางห้อง แต่เพราะว่าห้องผมอยุ่ติดถนนทางเข้าซอย แสงไฟยังส่องเข้ามาภายในห้องถึงมันไม่ได้สว่างอะไรมากมายแต่มันกะทำให้ผมมองทุกอย่างในห้องเห็น

"อ่อง เอ็มปิดม่านนะ ไฟมันส่องเข้ามาในห้อง " พร้อมกับที่เอ็มกำลังจะรูดผ้าม่านลง

"ไม่ต้องปิดหรอกเอ็ม  ไหนว่าจะนอนมองหน้าอ๋องไงล่ะ อยู่มืดๆอ๋องอึดอัดอะ"

ว่าแล้วเอ็มก็ล้มตัวลงมานอนข้างๆผม

"อ๋อง เอ็มกลัวอ๋องไม่รักเอ็มจังเลย กลัวอ๋องทิ้งเอ็ม อย่าทิ้งเอ้มนะ"

"ไม่หรอก เอ็มนั่นแหละอย่าทิ้ง อ๋องละกัน แอบมีใครที่ดน้นป่าวไม่รู้"

"ไม่รู้นะว่าอ๋องจะเชื่อป่าว แต่อยากให้อ๋องเชื่อเอ็มว่าเอ็มไม่เคยมีใครเลยตั้งแต่มาคบกับอ๋องนี่ อยากให้อ๋องรักเอ็มเท่าที่เอ็มรักอ๋องนะ "

"เรียนก็จะแย่อยู่แล้วจะเอาเวลาไหนไปมีคนอื่นอะเอ็ม เอ็มโทรมาเจออ๋องอยู่บ้านตลอด ถ้ามีใครจะกล้าให้เอ็มมาหาอย่างงี้หรอ คิดดูดิ"

"ครับเชื่อแล้ว อ๋อง เอ็มขอนะ" พูดแล้ว เอ็มก็ค่อยๆสอดแขนเข้าไปในตัวผม แล้วโอบกอด ตอนนั้นผมเงียบครับ ไม่ได้ตอบอะไรเอ็มไป แล้วเอ็มก็กอดผมแน่นขึ้น โดยที่หน้าเอ็มจ่ออยู่ตรงหน้าผม เอ็มจูบหน้าผากผมแล้วไล่ลงมาหอมแก้มพร้อมกับจูปปากผม ตอนนั้นผมรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขนะ

ผมก็กอดเอ็มกลับ เอ็มพยายามจะดันลิ้นเข้าไปในปากผม ผมหลับตาแล้วพลิกหน้าหนีลิ้นของเอ็ม เอ็มเลยเปลี่ยนเป็นไซร้คอ หู ไล่ลงมาพร้อมกับถอดเสื้อผมออกมา ตอนนั้นผมคิดว่าอะไรจะเกิดก็คงต้องปล่อยเลยไป ผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่แล้ว แค่อารมณ์มันเกิดอะไรๆก็เริ่มแล้วหละครับ

ผมมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เอ็มถอดเสื้อและกางเกง เหลือเพียงบล็อกเซอร์ ของเอ็มตัวเดียว ผมมองดูเอ็ม เห็นกล้ามท้องเอ็มพร้อมขนที่ขึ้นไรไร เอ็มเป็นผุ้ชายที่หุ่นดีคนนึงทีเดียว 
ตอนนั้น ผมยอมรับเลยนะครับว่า ไม่ได้กังวลอะไรเลย ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่หัวใจมันต้องการ ใจผมก็เต้นแรงขึ้นหน้าผมคง แดง ๆ ด้วยหล่ะคับผม

เอ็มยังคงพรมจูบผมไปทั่วตัว พร้อมกับได้ยินเสียงเอ็มพร่ำบอกว่ากลิ่นตัวอ๋องหอมจังเลย เอ็มจับขอบกางเกงบล็อคเซอร์ของเอ็มดึงลง พอดีที่เอ็มน้อยชนกับต้นขาผม รู้สึกถึงความแข็งเกร่ง พร้อมที่จะออกมาลุยศึก


*****************************************************************************

ที่เหลือจิ้นกันต่อไป แล้วจะมาต่อพรุ่งนี้ค่ะ  :haun5: :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 07-06-2007 16:37:40

 o9 o9 o9 o9


 :o :o :o :o :o :o :o :o ค้างไว้ทามไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม




ใจจะขาดอยู่แล้ว



 :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:

ต่อเย็น นี้ เถอะนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh3: :laugh3: :laugh3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 07-06-2007 19:41:11

อาไร้ ให้จิ้นเองเหรอ  o9   o9   o9  o9  o9

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 07-06-2007 21:39:59

เพิ่งตามอ่านทัน  หง่ะ  ค้างอ่ะ  :angry2:

มะยอมๆๆ  o9  o9  o9

เอามาต่อเร็วๆ เลยน้า  :impress:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Just let it be ที่ 08-06-2007 08:37:47

โหหหหหหหห

ทำกันอย่างนี้ได้ไง

ว้ากกกกกๆๆๆๆ

อิอิ  รีบเอามาต่อนะคร้าบบบ  :yeb:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 08-06-2007 11:36:32

อะจ๊าก ลุ้นโคตร
 :sad3:
แต่สงสารเอ๋งจัง ชอบก็ต้องกล้าๆหน่อย
คงช้าไปเสียแล้ว
 :sad4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 08-06-2007 11:42:28

 อ๋อง แวะมาก่อนเที่ยงครับ

เดี๋ยวเย้นๆมาใหม่ครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 08-06-2007 12:26:05

อ้างจาก: aaamat1122 ที่ 08-06-2007 11:42:28  

อ๋อง แวะมาก่อนเที่ยงครับ

เดี๋ยวเย้นๆมาใหม่ครับ

แวะมาทามไม ไม่ให้ ซุ่มเสียงเลยละครับ



พี่อ๋องครับ ว่าแต่ว่า


เอ็ง นะ ผมขอเถอะนะครับ
 :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:


รอลุ้น

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 08-06-2007 13:17:01

มาต่อให้ตามคำเรียกร้องค่ะ  ว่าแต่ว่า จิ้นกันไปถึงไหนเอ่ย     :interest:   o3

*****************************************************************
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เปิดประตูหน่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เปิด ประตู ด้วย พี่อ๋อง"

"รู้แล้ว เดี๋ยวดิ" อารมณ์ตอนนั้น ตกใจมากเลยครับ เหมือนเล่นไพ่ แล้วตำรวจมาไล่จับ ทำอะไรไม่ถูก แต่ต่างคนต่างใส่เสื้อผ้า  นึกโมโหเหมือนกันว่ามาเรียกทำไมดึกอย่างงี้

"รู้แล้วก็เปิด สะทีสิ ทำไรอยู่ "  ผมใส่เสื้อเสร็จแล้วลุกขึ้นไปเปิดไฟ เห็นว่าเอ็มแต่งตัวเสร็จแล้ว จึง ถอดกลอน แล้วเปิดประตูออกไปหา อ้ายเอ๋ง

"มีไร มาเรียก ตกใจหมด"

"ทำไรอยู่อะ กว่าจะมาเปิดประตูได้นี่"

"ป่าวนี่ ไม่ได้ทำไร นอนคุยกับเอ็มอยู่"

"นอนแค่นี้ ทำไมต้องใส่กลอนด้วยอะ ทำไรกันอยู่รึป่าว กว่าจะมาเปิดประตูได้"

"ไม่มีไร แล้วเรามีไรมาเรียกนี่ "

"ไม่มีไรหรอก จะมานอนด้วยไม่เห็นหรอไงอะว่าถือหมอนกับผ้าห่มมาด้วยนี่"

ว่าแล้วมันก็เดินเข้ามานอนริม ติดกับด้านที่ผมนอน ซึ่งผมก็ต้องนอนตรงกลาง

"ห้องนี้ผมก็มีสิทธินอน นะพี่อ๋อง"

"ก็นอนไปดิ ไม่ได้ว่าไรนี่"

"จะทำไรกันก็ทำไปนะ ผมไม่แอบดูหรอก " ว่าแล้วมันก็นอน ห่มผ้า แค่คอแล้วนอนตระแครงหันหน้า มาทางผม ผมเลยนอนหันหลังให้มัน แล้วหันไปยิ้มให้กับเอ็ม โดยที่เอ็มเอามือมาจับมือผมไว้

"นอนเฮอะเอ็ม ดึกแล้ว นั่งรถมาเหนื่อยทั้งวัน เดี่ยวพรุ่งนี้ อ๋องพาไปเที่ยว"
ไม่รู้ว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว รุ้แต่ว่าเอ็มยังนอนจับมือผมอยู่เลย (ไม่รู้ว่าเอ็ม มีปล่อยมือผมมั่งป่าว เพราะผมนะหลับเป็นตายเลย นอนดึกด้วยอะ แต่ตื่นขึ้นมาเอ็มยังจับมือผมไว้อยู่)

แล้วอีกอย่างนึงที่ทำให้ผมรู้สึกตัวตื่นก็เพราะว่า ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดกับอะไรที่อยู่ข้างตัวผมนี่แหละ ตอนแรกนึกว่าเป็นผ้าห่ม มันพันตัวผมไว้ แต่ที่ไหนได้ มันเป็นมือใครไม่รู้มากอดเอวผมอยู่ คงไม่ใช่เอ็มหรอกครับ เพราะมือเอ็มจับมือผมอยู่ แน่นอนต้องเป็นมันแน่ อ้ายเอ๋งครับ มันเข้ามานอนเบียดผมพร้อมกับกอดเอวผมด้วยตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ (ไม่รู้จริงๆนะครับ ตอนนั้น รู้แต่ว่ากลัวมากครับ กลัวว่าผมจะท้องรึป่าวแล้วมันจะรับผิดชอบลูกที่จะเกิดขึ้นมาไหม กลัวไปร้อยแปด อะล้อเล่ง) ผมเลยแกะมือเอ็มที่จับมือผมอยู่ออกเบาๆ เพราะกลัวเอ็มรู้สึกตัว พร้อมกับหันมาจัดการกับมือที่กอด
เอวผมอยู่ (ตอนนี้ผมเริ่มคิดว่า อ้ายเอ๋งชักแปลกๆแล้วนะ เมื่อก่อนมันก็เคยนอนกับผม ไม่เห็นว่ามันจะมากอดผมเลย แล้วทำไมตอนนี้มากอด คิดอะไรกับกรูอะป่าว แต่กรูไม่โทษมรึงหร๊อก ต้องโทษที่กรูมันน่ารักเอง มันเป็นความผิดของกรูเอง มรึงเลยห้ามใจไม่ได้ สมน้ำหน้ามรึง) ผมเลยแกะมือมันออก เพราะกลัว เอ็มจะตื่นมาเห็น จะไม่สบายใจไปเปล่าๆ พอผมแกะมือมันออกไปแล้ว เห็นมันลืมตามาดู คงคิดว่าใครแกะมือมันออก เห็นมันยิ้มๆ ผมเลยแลบลิ้นให้มันแล้วนอนต่อ พร้อมพูดหวานๆกับมัน

"กรู อึดอัด มรึงจะกอดกรูทำไม กรูจะนอน"
ผมนอนต่อไปอีกนานเท่าไรไม่รู้ รู้แต่ว่าตื่นขึ้นมาอีกทีเพราะได้ยินคนอาบน้ำที่ห้องน้ำ ผมลืมตาขึ้นมาไม่เห็นเอ็มนอนอยู่แล้ว คงเป็นเอ็มที่อาบน้ำอยู่

ผมเลยลุกขึ้นมานั่งบิดขี้เกียจรอ เพื่อเข้าไปใช้ห้องน้ำต่อจากเอ็ม

หันไปมอง อ้ายเอ๋ง มันยังคงนอนหลับสบายใจ ผมนั่งมองดูมัน มันโตเป็นหนุ่มแล้วจริงๆ (สงสัยอะดิว่าผมรู้ได้ไงว่ามันโตเป็นหนุ่ม ก็ดูจาก ขน มันนี่แหละครับ ขนมันขึ้นที่ริมฝีปาก และที่คางมันเขียวครื้ม หรือที่เขาว่า หนวดนี่แหละ  ผมเรียกว่าขนละกัน  ) แล้วผมก็ลุกขึ้นไปเปิดทีวีดู พักเดียวเอ็มก็อาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ ผมเลยเข้าไปอาบน้ำต่อจากเอ็ม

"แต่งตัวเลยนะเอ็ม เดี๋ยวพาออกไปหาโจ๊คกินหน้าปากซอย ตื่นแต่เช้าเชียว เมื่อคืนนอนหลับป่าว"

"หลับสบายเลย สงสัยจะเพลียจากที่นั่งรถมา อะแหละ"

"อืม รอแปบนะ อาบน้ำแปบเดียว" ก่อนเข้าห้องน้ำยังไม่ลืมเอาชุดเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำอีกนะ ยังอายอยู่อะผม ก็มีแต่หนุ่มๆทั้งนั้นเลยจะไม่ให้อายได้ไงเน๊าะ พออาบน้ำแต่งตัวใส่เสื้อผ้าเสร็จก็ออกมาทาครีม ทาแป้ง(ฝุ่น)

แล้วชวนเอ็มไปกินโจ๊คหน้าปากซอย ก่อนไปผมเดินไปปิดโทรทัศน์ แต่ยังไม่ลืมอ้ายเอ๋งที่นอนกินบ้านกินเมือง ผมเดินไปเขย่าถาม อ้ายเอ๋ง

"เอ๋ง ๆๆ กินไรป่าวพี่จะพาพี่เอ็ม ไปกินโจ๊คหน้าปากซอยนี่ กินอะไรเดี๋ยวซื้อมาฝาก"     อ้ายเอ๋งมันลืมตามามองหน้าผม

" ไม่ต้องซื้อมาฝากหรอก พี่อ๋อง"

"ไม่กินไรหรอ"

" ป่าว รอผมแป๊บ เดี๋ยวออกไปกินด้วย ล้างหน้าเดี๋ยวเดียว"  ว่าแล้วมันก็ลุกขึ้นวิ่งเข้าห้องน้ำ ตกลงว่าผมกับเอ็มก็ต้องมานั่ง เปิดโทรทัศน์ดู  รอมันออกจากห้องน้ำ วันนั้นมันแปรงแต่ฟัน น้ำก็ไม่อาบ
 
นั่งรอ อ้ายเอ๋ง ไม่ถึง 5 นาที มันก็เดินออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่ผมปิดทีวีแล้วก็ เดินคู่มากับเอ็ม อ้ายเอ๋ง เดินตามหลังมา โดยที่ผมไม่ลืมไปปลุกถามสาวๆห้องข้างๆ ว่ามีใครจะกินโจ๊คกันหรือป่าว สรุปแล้วยังไม่มีใครหิว

ตอนเดินออกจากหอมา ไม่มีใครพูดอะไรกัน จนมาถึงหน้าปากซอยผมเลยเดินพาเอ็มเข้าไปหาที่นั่ง ที่ร้านโจ๊คเจ้าประจำ ที่มักจะแวะกินก่อนไปมหาวิลัย ถ้าวันไหนตื่นเช้า ผมเคยมานั่งกินโจ๊คกับ อ้ายเอ๋ง ที่ร้านนี้เหมือนกันนะ
ครับ น่าจะเป็นวันแรกที่ผมพามันไปส่งที่วิลัยมัน

พอหาที่นั่งได้ เอ็มได้นั่งคู่กับผม โดยมี อ้ายเอ๋งนั่งอยู่ตรงข้าม วันนี้เป็นวันหยุดคนเลยไม่ค่อยเยอะ และยังคงเช้าอยู่ด้วย ซึ่งถ้าเป็นวันปกติจะมีทั้งนักเรียน และคนทำงานมากินโจ๊คกัน

"กินไรดี เอ็ม เอาโจ๊คหมูบด ใส่ไข่เหมือน อ๋องล่ะกันเน๊าะ อร่อยดี"

"อืม อ๋องว่า อร่อย ก็เอาใส่หมูบดก็ได้ เอ็มกินได้ หมดแหละ"

"แล้วเอ๋ง จะกินไรอะ"

"มาร้านโจ๊ค จะให้กินอะไรอะ ถามแปลกๆ แล้ว มันมีอาหารป่าขายไหมล่ะ"

"มี จะกินป่าว ร้านข้างๆน่ะ ไปสั่ง แล้วให้เขายกมาให้กิน ที่นี่ก็ได้ เขาขายอาหารตามสั่ง มีอาหารป่าขายด้วย"  ตอนนั้นผมยังไม่รู้นะว่ามันไม่พอใจผม เลยกวนประสาทผม นึกว่ามันอยากกินจริงๆ

"แล้วมีอะไรมั่งอะ "

"  มีนก มีกบ มีหมูป่า  "

"มีแปลกๆกว่านี้ไหม อะ มันยังไม่แปลกเลย"

"  มรึงจะกิน ฤาษี ไหมล่ะ ลองไปถามดูเอาเองล่ะกัน ถ้ายังไม่แปลกพอ มากินกรูนี่ กวนแต่เช้าเชียวมรึง "

" เอ้า พี่อ๋อง พูดไม่เพราะอีกแล้ว เดี่ยวไม่น่ารักนะ "

"ช่างกรูเฮอะ แล้วเป็นไร มากวนแต่เช้า คนถามดีๆ นะ นี่ ว่าจะกินอะไร"

"ก็เอา เหมือนพี่อ๋อง นั่นแหละ "

"ก็แค่นี้แหละ จะได้สั่งให้ " ผมหันไป เห็นเอ็มนั่งอมยิ้ม ดูผม เถียงกับอ้ายเอ๋งอยู่ ก็พอดีที่เขายกโจ๊คที่ผมสั่งไปก่อนหน้านี้แล้ว มาเสิร์ฟ

"ยิ้มอะไร กินไปเลย"

"ดุ จังเลยเน๊าะ คิดได้ไงจะให้น้องไป กินฤาษี "

"ก็ดูมันสิ  พูดกวนแต่เช้าเลย"

" คนพูดเล่นไม่ได้เลยงะ พี่อ๋อง" เอ๋งบอก

"ที่คนอื่น สั่งให้กินได้ ไม่เห็นต้องถามเลย "

"โจ๊ค มาแล้ว กินเฮอะ จะได้กลับ "
************************************************************

5555  ในที่สุด เอ๋งก็เป็นพระเอก มาช่วยอ๋องไว้    เอ หรือ อ๋องจะโกรธเอ๋งดีอ่ะ อิอิอิ    o18

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 08-06-2007 13:21:31

หลังจากกินเสร็จ อ้ายเอ่ง ก็ลุกบิดตูดกลับบ้านไม่รอใครเลย มันคงไม่ได้โกรธผมหรอก มันคงกลัวจ่าย ตังค์มากกว่า ไอ้นี่ทุกทีเลย กินอะไรไม่เคยควักตังค์เลย ประเภทอิ่มจังตังค์อยู่คบ " เป็นพี่ต้องเลี้ยงน้องดิ " มันเคยบอก
ผม ตอนที่ไปไหนกันแล้วให้มันจ่ายตังค์ ผมไม่รู้ว่า ใครเอาคำพูดนี้ ไปยัดไว้ในหัวสมองของมัน มันจำได้ดี กว่าแม่สูตรคูณแม่ 3 ที่มันควรจำซะอีก

"เท่าไร อะอ๋อง เดี๋ยวเอ็มจ่ายเอง " เอ็มเตรียมควักตังค์จะจ่ายค่าโจ๊คให้

" ไม่เป็นไร เดี๋ยวอ๋องจ่ายเอง เอ็มไว้เลี้ยงหนัง อ๋องล่ะกัน "

"ได้ๆ เดี๋ยวเอ็มเลี้ยงหนังอ๋องเอง" ผมบอกปัดเอ็มไปอย่างงั้นเองแหละครับ ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า เอ็มมาเที่ยวหาทั้งที่ เราเป็นเจ้าของบ้านจะให้เอ็มออกให้ได้ไง ไปดูหนังผมก็ต้องเลี้ยงเอ็มอยู่แล้วแหละ ( แม่จะรู้ป่าวหนอ ว่าลูกสาวเอาเงินมาเลี้ยงผู้ชายนี่ ไม่ดีไม่ดีเลย) และอีกอย่างนึงที่ไม่อยากให้เอ็มออกตังค์ เพราะรู้ว่าเอ็มไปลพบุรี เพื่อขอตังค์พ่อมาจ่ายค่าเทอมไหนจะ ค่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟอีก แค่มาเที่ยวหาก็ดีแล้ว

พอผมจ่ายตังค์เสร็จเอ็มอยากหาหนังสืออ่าน เลยพาเอ็มเดินไปร้านหนังสือ ช่วงเวลาเดินไปซื้อหนังสือ เราเลยได้มีโอกาสคุยกัน

" อ๋อง เมื่อคืน โกรธเอ็มป่าว ที่ทำอะไรอ๋องลงไป" (โกรธทำไม กรูชอบฮิๆ )

" โกรธ ดิ โกรธไอ้เอ่งมัน เด็กเวน 5555555 ไม่โกรธหรอก อย่าคิดมาก "

"เห็นอ๋อง หันหน้า หนีนึกว่าโกรธ "  ( กรูหนีไปตั้งหลัก สู้ตะหาก นี่มรึงไม่มีไรจะพูดแล้วไง กรูอายนะนี่คุยเรื่องอื่นเฮอะ อายคนอ่าน)

"แล้วไง เรียนหนักป่าว " (เออ คุยอื่นมั่ง)

"เรียนหรอ ไม่หนักหรอก หนักทำรายงานอะดิ ไม่ชอบเลย "

"พรุ่งนี้เอ็มต้องกลับแล้ว ไม่อยากกลับเลย คงคิดถึง อ๋องแย่เลย"

"คิดถึงก็โทรมาดิ งั้นเดี๋ยวอ๋องโทรหาเอ็มบ่อยๆก็ได้ แต่เวลาโทรไปไม่ชอบเลยตอนไปตามเอ็มเสียตังค์หยอดเหรียญ"

"เอ็มมาหาอ๋อง บ่อยๆได้ป่าว"

"ได้ แต่ไม่เปลืองตังค์แย่เลยหรอ "

"อยู่ไกลกันแล้ว อดเป็นห่วงไม่ได้"

"งั้นก็ตั้งใจเรียน เลิกเกเรได้แล้ว จบแล้วจะได้มาหางานทำที่นี่ไง"

"ไม่ได้เกเรแล้ว อะไรที่อ๋องขอ ก็ไม่ได้ทำแล้วนะ บุหรี่ก็ไม่ดูด เหล้าก้ไม่ค่อยได้กิน ยาม้านี่เลิกเลย อ๋องไม่ชอบนี่ แม่มาหา ยังชมเลยว่าเอ็มดีขึ้นเยอะ"

"แล้วสาวๆล่ะ ยังไง ก็ป้องกันตัวเองด้วยล่ะ"

"เอะ อ๋องนี่ยังไงนะ มาบอกให้ป้องกัน ทำไมไม่ห้ามล่ะ แปลกคน"

"เอ็ม บอกตรงๆนะ ว่าไม่ไว้ใจเอ็มหรอกกลัวเอ็มทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ให้ป้องกันไง "

"ตั้งแต่คบกับ อ๋อง เอ็มไม่ได้มีใครจริงๆนะ "

"อืมทำได้อย่างงั้นก็ดีแล้ว ไปเข้าบ้านดีกว่า เดี๋ยวขอทำการบ้าน รายงาน แปบนึงนะ เดี๋ยวเที่ยงๆ ไปดูหนังกัน"  พอมาถึงบ้านขึ้นห้องมา เจอ อ้ายเอ๋งนอนหลับ อยู่บนที่นอน ตอนนั้นยังคิดว่ามันจะตื่นไปกินโจ๊คทำไม ผมขึ้นมาทำการบ้านโดยมี เอ็มนั่งอ่านหนังสือใกล้ๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มันคงไม่ใช่คำพูดทั้งหมดที่เอ็มพูดมานะครับ แต่มันก็แนวๆนี้แหละครับ ไม่

ต่างจากนี้มากนัก เดี๋ยวมีคนมาถาม ว่าทำไมจำได้หมด ใครจะจำได้หมดล่ะ

จริงป่าว  แต่ จำได้อีกอย่างนึง ค่าหนังสือ เอ็มจ่ายเอง 


ผมกลับมานั่งทำการบ้าน โดยมีเอ็มนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ พร้อมกับอ้ายเอ๋งนอนหลับ อย่างมีความสุขเหลือเกิน

"เอ็มกี่โมงแล้วอะ เที่ยงยังจะได้ไปดูหนังกัน " ผมถามเวลาเอ็มโดยที่ตัวผมไม่ได้มองดูนาฬิกาที่ข้างฝา ได้แต่ก้มหน้าทำรายงานเพื่อที่จะได้เสร็จไวไว

"ห้าโมงครึ่งแล้วพี่อ๋อง ใกล้เที่ยงแล้ว " เสียงอ้าย เอ๋ง ครับ ไม่รู้ว่ามันตื่นมาตั้งแต่เมื่อไร หรือว่ามันไม่ได้หลับก็ไม่รู้ หันไปมองมัน เห็นยังไม่ลุกเลยนอนมองผมทำการบ้านอยู่ ดีนะที่ผมกับเอ็มไม่ได้คุยความลับอะไรกัน  เอ็มก็ไม่ได้ชวนผมคุยด้วย ได้แต่นั่งอ่านหนังสือ คงกลัวจะรบกวนสมาธิตอนที่ผมทำการบ้านอยู่

"อ้าวตื่นแล้ว หรอ เอ๋ง ไม่มีการบ้านหรออาทิตย์นี้ "

"ไม่มีพี่ ถ้ามีแล้วจะช่วยผมทำหรอ" พูดแล้ว มันก็ลุกไปเปิด ทีวีดู ไม่เกรงใจผมที่นั่งทำการบ้านอยู่ ผมเลยโมโหมัน โดยการหันไปนั่งดูทีวีกับมัน ซะเลยไม่ทงไม่ทำมันแล้วการบ้าน สะใจ (อะล้อเล่ง)

"เอ๋ง เบาเสียงหน่อยดิ หนวกหู ทำการบ้านอยู่ ใกล้เสร้จแล้ว"

" อ้าวทำการบ้าน เขาใช้หูทำด้วยหรอ เสียงดัง เลยทำไม่ได้หงะ "

" งั้นเชิญย้ายตูดไปดูข้างล่างเลยครับ อ้ายน้อง เอ๋ง "

" เบาเสียงก็ได้ " ว่าแล้วมันก็เบาเสียงทีวี

" เอ็ม ไปอาบน้ำเตรียมตัวไปดูหนังได้แล้ว จะเที่ยงแล้ว อ๋องก็ทำการบ้านจะเสร็จแล้วด้วย เอ็มอาบน้ำออกมาอ๋องก็ทำการบ้านเสร็จพอดี " ผมพูดเสร็จ  เอ็มก็วางหนังสือ หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป

" ไปด้วยนะพี่อ๋อง อยากดูหนัง ขี้เกียจอยู่บ้านเฉยๆ" กรูว่าแล้ว อุตสาห์แกล้งไม่ชวน ทำไมกรู แทงหวยไม่ถูกอย่างงี้นะ

" อืมจะไปก็ได้ แต่รบกวนคุณ เอ๋ง อาบน้ำด้วยล่ะครับ เมื่อเช้ายังไม่ได้อาบเลยนี่ครับ แล้วไปถามสาวๆดิว่าใครไปดูหนังมั่ง "

" ครับผม " แล้วมันก็เดินหายไปจากชีวิตผม

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 08-06-2007 13:23:29

สรุปแล้ววันนี้ มีไปดูหนังกันแค่ 4 คน คือ ผม เอ็ม เอ๋ง และ ลักษณ์ ที่เหลือบอกว่าเก็บแรงเอา ไว้ไปเที่ยวกันคืนนี้ กว่าที่พวกเราจะไปถึงโรงหนังกันก็เกือบเที่ยงครึ่งแล้ว มั่วแต่รอหนุ่มน้อย เอ๋ง นั่งใส่เยล ให้หัวตั้งๆ บอกเดี๋ยวกลัวไม่หล่อ สาวๆไม่มอง พอมาถึงก็เข้าไปดูว่ามีโปรแกรมหนังอะไร ที่เข้าฉายมั่งสรุปกันว่าเราจะดู บุปผาราตรี กันตอนนั้นไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นหนังอย่างไงรู้แต่ว่าป็นหนังผี ตอนซื้อตั๋ว มีแจกหนังสือเรื่องบุปผาราตรีด้วย คล้ายๆนิยายเล่มละบาทนี่แหละ

ระหว่างรอเวลาหนังฉาย พวกเราเลยไปเดินหาอะไรกินกัน เพราะยังไม่มีใครได้กินข้าวเที่ยงเลย  อ้าย เอ๋ง สรุปให้ว่ามื้อนี้เราจะไปกินไก่กัน เนื่องจากมันไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว เล่นเอาผมขนลุกเลย เพราะเดาออกว่า หนังเรื่องไก่ เคเอฟ ซี ที่กำลังจะฉายนี้ ตอนจบใครต้องจ่ายตังค์ ตอนเดินไปกิน ไก่ กันนี่อ้ายเอ๋ง เริ่มแปลกๆ ชอบจับมือมั่ง กอดเอวมั่ง แต่ทำเป็นแหย่ เล่นๆ

"  เอ๋ง เดินดีๆ อย่ามากอดเอว อายเค้า "

"อาย เค้า ทำไมล่ะพี่อ๋อง คนเยอะแยะ เมื่อคืนยังกอดทั้งคืนเลย " อ้าย เอ๋ง ทำผมอีกแล้ว ผมรีบหันไปมอง เอ็ม แต่โชคดีที่เอ็ม คุยอยู่ กับ ลักษ์คงไม่ได้ยิน แต่พอมันบ่อยมือจากเอวผม มันก้ยังทะลึ่งมาจับก้นผมอีก ผมเลยโมโหมัน เลยว่ามันไป

" เฮ้ย อย่าจับตูด มันไม่ใช่ของเล่นนะ "

"แล้วของอะไรอะ "

"ของหากิน โว๊ยยย 5555555555" เท่านั้นแหละ ทั้งเอ็ม ทั้งลักษ์ รวมทั้ง อ้ายเอ๋งด้วย ช่วยกัน ขำ ผมใหญ่เลย เซ็งจริงๆ

ก่อนเข้าโรงหนัง เอ็มถามว่าผมจะกินไรไหม

" กินไรป่าว อ๋อง เดี๋ยวเอ็มไปซื้อให้ "

"กิน พี่เอ็ม เอาเลย์ รสสาหร่าย แล้วแป็บซี่แก้วนึง ข้าวโพดด้วยครับ"

นี่เป็นครั้งแรกนะครับที่ได้ยินอ้ายเอ๋ง คุยกับเอ็ม ไม่รู้ว่าด้วยเพราะอยากกินของฟรีเขาป่าวนะครับ เออ ค่าตั๋วนี่ ต่างคนต่างออกนะครับ ตอนแรกเอ็มจะออกให้ผม เพราะเห็นผมจ่ายค่า ไก่แล้ว ผมเลยบอกว่าไม่ต้องหรอกเลี้ยงน้ำ อ๋องก็พอ (ไม่ใช่น้ำใต้ สะดือ นะ  ทะลึ่งจริงๆรู้นะคิดไรอยู่ ) ส่วนอ้ายเอ๋งนี่คงไม่มีความสุขในการดูหนังแน่เลย เพราะมันออกค่าตั๋วเอง ผมไม่ออกให้สมน้ำหน้ามัน ฮิๆ

 ตกลงว่าวันนั้นหนังสนุกดี ตลกด้วยชอบบบบบบบบบ ไม่รู้ว่ามีใครชอบมั่ง แต่ผมว่าภาคสองไม่สนุกเท่าภาคแรกเลยนะครับ ตอนแรกเห็นโปรแกรมนึกว่าไม่สนุกแล้วเป็นหนังไทยด้วย กลัวไม่ดี ไม่ใช่ดูถูกหนังไทยนะครับนั่นมันสมัยนั้น แต่ตอนนี้มีแต่หนังไทยดีดี มีคุณภาพ แบบว่า โกอินเตอร์ทั้งนั้นเลยสู้เขาหนังไทย สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออกจากโรงหนังมา  ก็น่าจะประมาณ บ่ายสามโมงกว่าแล้ว ผมเลยชวนกันกลับหอ เพราะเอ็มจะต้องมาซักเสื้อผ้าที่จะต้องใส่กลับ วันพรุ่งนี้อีกระหว่างนั่งรถสองแถวมาที่หอ อ้ายเอ๋ง มีคุยกับเอ็มเหมือนกัน ถึงจะไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย แต่มันยังดีที่ทำให้ เอ็มไม่รู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับอ้ายเอ๋ง

เพราะเอ็มเคยถามผมว่า คนที่หอจะว่าไรไหมที่เอ็มมาเที่ยวที่หอ เพราะเอ็มรู้สึกเกรงใจ

มาถึงหอผมก็เอาผ้าที่ใส่แล้ว แต่ยังไม่ได้ซัก มาซักพร้อมกับเสื้อผ้าของเอ็ม

ซึ่งผ้าที่ซักก็มีผ้าของ อ้ายเอ๋ง รวมอยู่ด้วย แต่เอ็มก็ไม่ได้ถามอะไรผม ว่า ทำไมต้องซักให้ (อายจัง ถ้าต้องตอบว่าแลกกับการปั่นหู) ตอนที่ผมซักผ้าอยู่กับเอ็ม  อ้ายเอ๋ง ไม่เคยมาให้เห็นหน้าเลย มัวแต่นอนดู ทีวี อยู่ในห้องผม เวลาที่ไม่อยากเจอหน้ามัน จะได้เจอหน้ามัน อีตอนอยากให้มาช่วยงานมั่ง  ไม่โผล่หัว มาให้เจอเลย ประเสริฐจริงๆ

ก็ตั้งแต่ที่เอ็มมาหาที่หอ นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้อยู่กันสองต่อสอง และทำภารกิจ (นั่งซักผ้า) ของเราสองคน โดยที่ไม่มีใครมาขัดขวาง ช่างโชคดีอะไรอย่างงี้

เอ็มเลยถือโอกาส เข้ามาจับมือผม พร้อมกับโอบกอด ใช้จมูกซุกไซร้ไปทั่วไปหน้าและลำคอ ไม่เว้นกระทั่งหน้าอก เอ็มบดขยี้มัน เหมือนกับจะให้แหลกคามือ ผมได้แต่ส่งเสียง จะบ้าหรือไง เจ้ นั่งซักผ้ากันอยู่หน้าบ้านนะนี่ เจ้ คิด

ได้ไงอะว่าอยู่สองคนจะต้องทำแบบนี้ ไม่ดีไม่ดี ติดตา @ มาล่ะสิ แย่ๆๆๆๆๆ

 เอ็มเลยช่วยผมซักผ้า โดยที่ผมไม่ต้องทำอะไรเลย แค่นั่งอยู่กับเอ็มและคอยเอาผ้าที่ซักแล้วเอาไปตาก สุภาพบุรุษจริงๆ ( เอ็ม เอ้ย ผู้หญิงนะเขาชอบคนเลวกัน เอ็มดีเกินไป) ช่วงซักผ้า เอ็ม ก็จะคอยถามผมว่าอ๋องรักเอ็มจริงไหม เอ็มไม่อยู่จะคิดถึงมั่งป่าว ถ้ามีใครมาชอบจะชอบเขาไหม จะลืมเอ็มไหม เอ็มจะมาหาอีกได้ไหม อย่าทิ้งเอ็มนะ ฯลฯ)

ผมบอกได้เลยครับว่าตอนนั้น ผมก็ชอบเอ็มนะครับ รู้สึกดีกับเอ็ม แต่ผมไม่รู้ตัวเองว่ารักเอ็มหรือป่าว รู้แต่ว่าเอ็มเป็นคนดีคนนึงในสายตาผม

เออ ตอนซักผ้าเอ็มมีมาแอบหอมแก้มผมด้วยนะ เอ็มบอกว่าเป็นรางวัลที่เอ็มช่วยผมซักผ้า

หลังจากผมตากผ้าเสร็จ ผมก็ได้เห็นหน้า คนที่ผมอยากเห็นหน้ามัน เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว แต่ไม่ได้เห็น ตอนนี้ไม่อยากเห็น กับเห็นหน้ามัน มันแต่งตัวชุดกีฬา(ใส่เสื้อที่ผมออกเงิน ให้มันก่อน ถึงตอนนี้ยังไม่ได้เงินคืนเลย) เดินเข้ามาหาผม

" รอด้วยนะ ผมไปเที่ยวด้วย เตะบอลเสร็จแล้วเดี๋ยวรีบมาเลย "

" ไปก็ไปเหอะ ทุกวันไปไหน ไม่เห็นบอกเลย ก็มาเร็วๆ ด้วย รอกินข้าวกันอยู่ "

" จ้า ก็ ต่อไปนี้ จะบอกแล้วไง ดีป่าวจ๊ะ " มันทำหน้ากวนส้นทีนจริงๆ

" ไปเตะบอลก็ไปเหอะ ตอนจะให้ช่วยซักผ้า หาหัวไม่เจอ "

" ก็ไม่เรียกล่ะ นอนรออยู่อะ  เออ พี่เอ็มไปเตะบอลด้วยกันป่าว " มันหันไปเรียกเอ็ม

" ไม่ล่ะ พึ่งซักผ้าเสร็จ ยังเหนื่อยอยู่เลย "

"งั้นผมไปล่ะครับ " มันวิ่งหายออกไปหน้าปากซอยแล้ว เย็นๆอย่างงี้ รถสิบล้อเยอะมาก เพรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆ ขอให้มัน...................................เล่นบอลให้สนุกกลับบ้านไวๆนะ กรูรอนานๆๆๆๆๆๆๆกรูหิวข้าวววววววววววววว+

เครียดจังเลย มีคนมาบอกว่า อ๋อง ยิ่งโตหน้ายิ่งเหมือนแม่    ผู้หญิงหน้าเหมือนแม่นี่ เขาว่าอาภัพใช่ป่าว

เฮ้อ ทำไมอ๋องไม่เกิดมาเป็นผู้ชายนะ หน้าเหมือนแม่จะได้โชคดี

(ใครเป็นคนบอกว่าผู้ชายหน้าจะต้องเหมือนแม่ ผู้หญิงหน้าจะต้องเหมือนพ่อ

แล้วจะโชคดี อ๋องว่าอ๋องโชคดีนะ จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 08-06-2007 13:40:23

 o18 o18 o18 o18 o18 o18


เอ็ง น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกก



 o18 o18 o18 o18 o18 o18


กวนๆๆแบบนี้แหละ หามานานแล้ว
อิอิ :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 08-06-2007 16:24:29

..........เอ๋งมันกวนแบบน่ารักดีเนอะ.... :laugh3: :laugh3: :laugh3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 08-06-2007 19:46:45

เหอ เหอ ยังเฉย ๆ กับเอ๋งอยู่ง่ะ รอไปก่อนดีกว่า เผื่อมีตัวเลือกใหม่ ๆ มาให้เชียร์  :laugh:  :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 09-06-2007 00:29:46

เอ๋งกวนอ๋องแบบว่าน่ารักอ่า.............. :like6:รักเอ๋งแล้วสิเดี๋ยวแย่งอ๋องซะเลยเหอะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 09-06-2007 03:46:57

และแล้วเอ๋งก็มาขัดจังหวะ  :haun5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 09-06-2007 10:04:42

แอบแวะ มาบอกว่าใครสนใจ อ้ายเอ๋ง

เอากระแป๋ง มาแลกได้เลย  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 09-06-2007 10:16:58

อ้างจาก: aaamat1122 ที่ 09-06-2007 10:04:42  

แอบแวะ มาบอกว่าใครสนใจ อ้ายเอ๋ง

เอากระแป๋ง มาแลกได้เลย  :laugh3:

เอาตัวผมแลกได้ใหมครับ



 o1 o1 o1 o1 o1 o1 o1

เอาตัวเองแลก แล้ว จะเอาเอ๋งมาทามไม

เอา แฟนผมไปเลยครับ
เอาเอ๋งมา  เปลี่ยน กันดู บ้างง

อยากได้ แบบ กวนๆๆๆ


 :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: LingNERD* ที่ 09-06-2007 14:20:39

เพิ่งได้อ่าน  นุกดีก๊าบบบบ o13

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 09-06-2007 22:52:28

ผมกับเอ็มนั่ง คุยกันยังไม่ทันตดหายเหม็นเลย ผมรู้สึกว่าตาข้างซ้ายกระตุก

ใช่แล้วครับ อ้ายเอ๋งวิ่งมาโน้นแล้วครับ ไม่รู้ว่ามันลืมอะไรหรือเปล่า วิ่งกลับมาทำไม ต้องถามมันสะหน่อย

"อ้าว ลืมอะไรอีกล่ะ "

" ลืมตาไงพี่อ๋อง ป่าวหรอก  ลืมเอาใจไปด้วยอะ "  มันจะมา ไม้ไหนว่ะนี่

"เอ้า แล้วไปลืมใจ ไว้ที่ไหนล่ะ แล้วต้องใช้ใจ เตะบอลด้วยหรอไง " เอาคืนครับ วันนั้นมันว่าผม เรื่องที่ให้มันเบาทีวี หาว่าผมใช้หู ทำการบ้านหรอไง

" ก็แถวๆ นี้แหละ เห็นมั่งอะป่าว" ผมว่าผม หน้าด้านแล้วนะ ตั้งยอมให้มันเลยจริงๆ

ตอนนี้ก็เริ่มจะแน่ใจ แล้วครับว่ามันคิดกับผม ไม่ธรรมดาแน่ ต้องพิเศษ 25 บาทชัวร์

ผมเลยลุกเดิน ทำท่าหาใจ ให้มันโดยที่ เอ็มนั่ง ขำ ผมกับมันสองคน ว่าเล่นกันเป็นเด็กๆเลย

" ไม่เห็นนะ ถ้าอยู่แถวนี้ ไม่รู้ว่าใครเหยียบไปแล้ว  รึว่าไหลลงท่อน้ำ ไปแล้วมั้ง ถ้าเจอ เดี๋ยวจะเก็บเอาไปให้ล่ะกัน "  แต่มันเดินเข้ามา กระซิบที่หูผม

"  ไม่ต้องเก็บเอาไปให้หรอก เก็บเอาไว้ที่พี่อ๋องนั่นแหละ  " เอ๋อ ครับ เอ๋อ

ไม่คิดว่าคนอย่างอ้ายเอ๋ง จะกล้าพูดอย่างงี้ออกมาได้ครับ ไม่รู้ว่าตอนนั้นรู้สึกอย่างไง รู้แต่ว่า กลัวเอ็มได้ยิน แล้วจะรู้สึกไม่ดีมากกว่า คงมืนๆครับ

ความรู้สึก เหมือนนักมวยใกล้จะแพ้น๊อคแล้ว เลยต้องเดินเข้าไปหากรรมการ ขอให้หมอมาดูอาการว่าจะชกกับ อ้ายเอ๋ง ต่อไหวไหม เพราะกลัวว่ากรรมการจะจับได้ ว่ามีใจให้กับคู่ต่อสู้ ต้องโดนจับแพ้ฟาวส์ แน่ๆ

ตอนนั้นผมคงผมต้องชอบ อ้ายเอ๋งแน่ๆ และมันก็ต้องชอบผมด้วย แต่จะให้ผมทำอย่างไรได้ล่ะ ก็คนที่เขารักผมและผมก็รู้สึกดีกับเขา นั่งอยู่ตรงหน้านี้

แต่อ้ายเอ๋งเอง ก็ไม่เคยพูดอะไรกับผมสักที ว่าชอบผม หรือว่าผมคิดไปเอง มันคงจะทะเล้นทะลึ่ง ไปตามเรื่องตามราวอย่างงั้นเอง ขออย่าให้มันคิดอย่างงั้นกับผมเลย กลัวทำใจไม่ได้ครับ เลยต้องเฉ ไปเรื่องอื่นก่อน

" เออ เอ็ม เดี๋ยวอ๋องไปซื้อกับข้าวกับลักษ์ เอ็มไม่ต้องไปหรอก นั่งดูหนังอยู่ข้างบนนะ เดี๋ยวมาแปบเดียว "

" ได้ๆ ดีเหมือนกัน เอ็มก็ขี้เกียจไปเหมือนกัน ยังไม่หายเหนื่อยเลยซักผ้าเมื่อกี้ ร้อนก็ร้อน " 

" ให้ผมไปถือของให้ป่าว วันนี้ไม่มีคนเล่นบอลเลย " มรึงเดินไปถึงหน้าปากซอยรึป่าว นี่อย่ามาฟร์อม เขาเล่นกันทุกวัน วันนี้ทำไมถึงจะไม่มีคนเล่น ไม่ใช่วัน งดสูบบุหรี่โลก สักหน่อย ( เกี่ยวกันป่าวนี่ ) อยากอยู่ใกล้ๆกรูอะดิ กรูรู้หรอก

"  ได้ดิ  "  เอ็มหันมามองหน้าผม

" อยากถือของให้หรอ โน้นกะมังซักผ้า ตระกร้าผ้า แฟ๊บ แปรงซักผ้า ถือเอาไปเก็บให้ด้วย ไม่ต้องไปซื้อกับข้าวหรอก ขี้เกียจซื้อเสื้อให้ ซื้อแล้วไม่จ่ายตังค์ อยู่บ้านนี่แหละ เตรียมถ้วยจาน ไว้รอเลยละกัน กลับมาจะได้กินข้าวกันเลย"

พูดเสร็จ ผมก็เดินไปเรียกลักษ์ ที่ห้องให้ไปช่วย ซื้อกับข้าวมากินกัน 

ระหว่างทาง ผมก็คุยให้ลักษ์ฟังว่า เอ๋งมันได้คุยอะไรกับผมมั่ง( ผมกับลักษ์นี่สนิทกันมากครับ เหมือนพี่สาวน้องสาวคลานตามกันมา) ลักษ์ยังบอกด้วยว่า เอ๋งมันคงชอบผม เพราะตอนที่ไปดูหนังกันเวลาผมคุยกับเอ็ม เอ๋งชอบมองดูผม แต่ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจอะไร มันเลยนะครับ นึกว่ามันมองกวนทีนตามธรรมชาติของมัน

หลังจากที่ผมไปซื้อกับข้าวมาแล้ว พวกเราทั้งหมด 8 ชีวิต (รวมเอ็มด้วย ผมไม่เล่าถึงคนอื่นที่อยู่ในหอนะครับ เพราะเดี๋ยว จะงง กันป่าวๆ ชื่อคล้ายๆกันด้วย) ก็มานั่งกินข้าวที่โต๊ะหินหน้าบ้าน ผมอยากให้เอ็มเข้าได้ กับพวกเราทุก

คน อยากให้เอ็มรู้สึกว่า ไม่มีใครในพวกเรา มองว่าเอ็มเป็นคนอื่น ไม่รังเกียจเอ็มที่รักผู้ชายด้วยกัน วันนั้นไม่มีใครพูดอะไรที่ทำให้เอ็มไม่สบายใจเลย

ไม่มีใครถามว่าทำไมเอ็มถึงมาชอบผม ทำไมไม่ชอบผูหญิง มีแต่ถามว่าเอ็มเรียนอะไร อยู่ที่ไหน กลับเมื่อไร มาเที่ยวบ่อยๆสิ แล้วยังมีบอกด้วยว่าผมเจ้าชู้นะ ระวังล่ะ เลยทำให้เอ็มสบายใจที่จะพูดคุย ทำให้พวกเราสนิทกันขึ้น

หลังจากกินเข้ากันเสร็จแล้ว สาวๆก็มีหน้าที่ล้างจาน ส่วนพวกที่เหลือก็ทยอยพากันไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวไปเที่ยวเธคกัน ก็เป็นไปตามคาดครับ ทุกคนเสร็จหมดแล้ว ต้องมานั่งรอ อ้ายเอ๋ง จัดทรงผมให้ตั้งๆอะไรของมันอยู่นี่แหละกลัวไม่หล่อ แล้วดันทะลึ่งอาบน้ำทีหลังเขาอีก

" เอ๋ง เร็วๆนะโว๊..ย วันนี้วันเสาร์ คนเยอะเดี๋ยวไม่มีที่นั่ง " (มีก่อนยังไม่มีตรวจบัตรครับ  เด็กนักเรียนเยอะมาก ยิ่งเป็นวันศุกร์เสาร์นี่ แทบจะต้องเอาสื่อมานั่งจองที่กันเลย พอปีต่อมาเขาตรวจบัตร อ้ายเอ๋ง เลยอดเที่ยวเลย )

" แป๊บเดี๋ยว จะรีบไป ไหนกัน " มันตะโกนมาจากห้องนอนข้างบน

"งั้น ก็ตามไปที่หลังล่ะกัน "

" เฮ้ย พี่อ๋องมาทิ้งกันได้ไง รอด้วย เสร็จแล้ว "  มันวิ่งลงมา พร้อมกับความหล่อของมัน ที่มั่นใจเหลือเกิน แด่ผมว่ามันก็น่ารักดีนะ เวลามันแต่งตัวแล้วนี่ ส่วนมากจะเห็นมันใส่แต่ชุดกีฬา ไม่ก็ชุดนักศึกษาของมันนั่นแหละ

"  โอ้โฮ แต่งตั้งนานหล่อได้แค่นี้เองหรอไง "  ผมเริ่มกวนมัน

"อ้าว ใครจะน่ารัก สู้พี่อ๋องได้ล่ะ ทำให้หนุ่มอุดิตถ์มาหาได้ถึงนี่ " อะไรของมรึงนี่

" เออ ไปเฮอะ ล้อเล่น ทำเป้นโมโหไปได้ ใครจะหล่อสู้น้องเอ๋งพี่ได้ล่ะ คืนนี้ สาวติดตรึม  "   ยังงี้ยิ้มเชียวนะมรึง

"  ของมันแน่อยู่แล้ว  "  กรูไม่น่าไปยกหาง มรึงเลย

และแล้ว เราทั้งหมด 8 ชีวิต ซึ่งมีเท่ากับ สโนไวท์ + คนแคระทั้งเจ็ด ก็เดินทางไปเที่ยวเธคกัน ด้วยยานพาหนะ 99 คือว่าพากันก้าวเดิน ออกไปพร้อมกัน หอที่เราพักนั้นอยู่ไม่ไกลกับเธคที่เราจะไปเที่ยวเท่าไรนัก แต่มันก็ไม่ใกล้เหมือนกันนะนี่ และไม่มีใครมีรถกันสักคนเดียว เวลาไปไหนกันที่จะขึ้น สองแถวเท่านั้น นึกๆแล้วก็อายเหมือนกันนะนี่ คนอื่นเขานั่งรถยนต์กันมั่ง รถมอไซร์มาเที่ยว กันมั่ง  มีเผ่าเหล่านี่แหละเดินมา ใจรักจริงๆ ไม่ใช่เที่ยวครั้งเดียวอะดิ เที่ยวกันบ่อย แต่ก็เดินกันทุกครั้ง มีบางครั้งเพื่อนมารับ ได้ยืดหน่อย เวลาเดินไปเที่ยวนี่ หมาก็ชอบเห่าจัง โน้นเห่าอีกแล้ว

" เอ๋ง หมาเห่าอีกแล้ว สงสัยไม่เคยเห็นคนหล่อ " พูดเสร็จผมก็ดันให้อ้ายเอ๋งเดินนำหน้า เพราะผมเคยมีประวัติกับหมามาก่อน ( คือว่าเคยโดนหมากัดมา )

" เอ้า มาดันหลังผมทำไมล่ะพี่อ๋อง หมามันไม่กัดหรอก "

" รู้ได้ไงอะ  "

"  อ้าว ไม่เคยอ่าน สุภาษิตหรอไง ว่าหมาเห่า มันไม่กัดหรอก "

" เคยดิ กรูเคยอ่าน แต่กรูว่า หมามัน ไม่เคยอ่านหรอก อ้ายเอ๋ง "

" พูด ไม่เพราะเดี๋ยวให้หมากัดสะนิ "

" งั้นคุณพี่ เอ๋ง ช่วยไล่คุณหมา ให้ผมที่นะ ผมกลัว " แล้ว อ้ายเอ๋งก็วิ่งเข้าไปกัดกับหมา เฮ้ย มันเดินไปหาก้อนหินที่อยู่ข้างๆ ขว้างหมาวิ่งหนีไป เก่งๆจริงๆ

ยังจดจำภาพที่มันได้ช่วยชีวิตผมจากหมาตัวนั้นไว้ได้เลย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 09-06-2007 23:33:09

ใจเอ๋งนะถ้าพี่อ๋องไม่รับ.....เอามาฝากไว้ที่เอก็ได้นะคร้าบ

ชักจะรักเอ๋งเข้าแล้วสินี่ o21 :oak:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 11-06-2007 07:36:13

หลังจากผ่าน ด่านหมาหมู่มาได้ เราเดินกันอีกไม่กี่อึดใจพระพุทธ ก็มาถึงหน้าเธค วันนี้คนเยอะจริงๆ

" ไป เข้าไปหาที่นั่งกันเฮอะ คนเยอะเลย " ผมบอกทุกคนให้เดินเข้าไปหาที่นั่งกัน ข้างในเธคที่เราไปเที่ยวนี่ มีสองชั้นใครที่มาที่หลังจะต้องขึ้นไปนั่งที่ชั้นสอง มันไม่สนุกเหมือนชั้นล่าง ที่ใกล้เวที ได้เห็นนักร้อง แดนเซอร์ ใกล้ๆ

วันนี้เรายังโชคดีที่ได้นั่งชั้นล่าง อยู่ใกล้ๆบูทธดีเจ วันนั้นผมจำได้ว่าทั้งหมด 8 คน ผมสั่งเบียร์มา 7 ขวดแล้ว spy 1 ขวด ตอนแรกทุกคนบอกว่าให้สั่งเบียร์ให้หมดเลย ผม บอกว่ากินไม่ไหวแน่ ผมขอน้ำอัดลมล่ะกัน สุดท้ายทุกคนไม่ยอมกัน บอกว่าต้องกินเบียร์ทุกคน มาเที่ยวทั้งทีต้องเที่ยวให้สนุก (สนุกนี่มันเกี่ยวกับต้องกินเหล้าตรงไหนว่ะนี่)

" พี่อ๋อง อย่ามาว่ะ กินเลย ให้เหมือนกันเลย ถ้าเมาเดี๋ยว เอ๋งอุ้มกลับหอเอง "

" เฮ้ย เบียร์นี่ไม่ไหวจริงๆ " ผมไม่ไหวแน่ๆครับ เคยกินตอนวันเกิดเพื่อนครั้งนึงครับ ผื่นขึ้นทั้งตัวเลย ตอนเช้าต้องไปหาหมอ นอนไม่ได้เหมือนเข็มมันแทงทั้งตัว

" งั้น spy ได้ป่าวพี่อ๋อง "

" อืม ได้ๆ "  สั่งๆไปงั้นแหละครับ ผมพอกินได้ เดี๋ยวจะหาว่าเรื่องมาก จะทำให้อารมณ์กร่อยกันเสียป่าวๆ จริงๆแล้ว ผมไม่ต้องกินเหล้าก็เต้นได้นะครับ แบบว่าเมาดิบๆ นี่แหละ เต้นไม่เห็นต้องอาศัยเหล้าเลย ประหยัดดีออก

เก้าอี้ที่เรานั่งนี่ ให้ผู้หญิงนั่งอยู่ด้วยกัน ส่วนผมนั่งอีกฝั่งนึงอยู่ติดกับเอ็ม

พอกินกันไปได้สักพักก็ถึงช่วงเพลงเร็ว ทุกคนเต้นกันซะ เกินค่าเบียร์ที่ซื้อกินกันเลย ถ้าจำไม่ผิด เบียร์ ขวดล่ะ 80 บาท แต่เต้นกันไปซะ 120 บาทเห็นจะได้ เต้นเกินคุ้มเลย เอ็มนี่เห็นไม่เคยพูดอะไร แต่เต้นไม่นั่งเหมือนกัน เต้น
ไป สัก 100 บาทได้มั้ง อ้ายเอ๋งดิ เต้นซะไม่นั่งเก้าอี้เลย เพลงช้ามันยังยืนเต้นอีกด้วย คุ้มเกินคุ้มจริงๆ เวลาผมเต้นอยู่กับเอ็ม มันมีการมาเต้นชนผม จนผมรำคาญมัน ไม่รู้เต้นท่าอะไรของมันนักหนา ใช้พื้นที่สักสี่ไร่ก็ไม่พอให้มันเต้น เต้นไปได้สักพัก ผมก็เดินมาเข้าห้องน้ำ เอ็มจะมาเป็นเพื่อนผมบอกไม่ต้องหรอก อายเอ็มอะ เห็นผมเก็กแมนยังงี้ ผมไม่เคยยืนฉี่ใส่โถฉี่ของผู้ชายสักทีเลย เข้าแต่ห้องน้ำตลอด ทำใจไม่ได้ครับ ไม่ได้กลัวใครจะดูนะ กลัวทำใจไปดูของคนอื่นไม่ได้ คงโดนทืบแน่เลย ผมก็รอจนกว่าห้องน้ำจะว่าง ถึงได้เข้าไปทำธุระได้ พอตอนเดินออกมา มีคนยืนขวางอยู่ที่ทางเข้า หน้าห้องน้ำ
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
" พี่  พี่ใช่ พี่อ๋อง ป่าวครับ" ใครไม่รู้ครับ จำไม่ได้ นึกไม่ออกด้วย ว่าเคยเห็นที่ไหน แต่ว่าหน้าตาใช้ได้เลยครับ น่ารักจัง มีเขี้ยวด้วย ขาวตี๋ พ่อเจ้าประคุณ ไปอยู่ ที่ไหนมา

" ครับ แต่ว่า น้องเป็นใครครับเนี่ย พี่ไม่เห็นรู้จักเลย รู้จักพี่ได้ไง "  ผมยิ้มให้น้องเขา เป็นยิ้มที่คิด ว่าทำให้ตัวเองน่ารักสุดๆ แบบว่าสุดชีวิตเลย

" พี่จำผมไม่ได้หรอครับ ผมเรียนรุ่นน้องพี่ที่เทคนิค จบแล้วก็มาต่ออยู่ที่วิลัยเดียวกับพี่ด้วยนะ ผมยังเห็นพี่ที่วิลัยบ่อยๆเลย แต่ไม่กล้าเข้าไปทัก เพราะเพื่อนพี่แต่ละคนเก๋าๆทั้งนั้นเลย " แน่อยู่เล้วครับเพื่อนผม แต่นิสัยดีทุกคนนะ

" เออ แล้วเรา ชื่อไรอะ " ผมยิ้มอีกแล้ว

"ชื่อ เต้ ครับ พี่มาเที่ยวกับใครอะครับ เห็นนั่งอยู่โต๊ะข้างหน้า " น้องเต้ยิ้มโชว์เขี้ยวอีกแล้ว

" เออ มากับเพื่อนที่หอ  แล้วเรามากับใครล่ะ "

" มากับแฟนครับ ผู้หญิงเสื้อแดงที่ผมยาวๆนะครับ นั่งอยู่โต๊ะโน้น พอดีมาวันเกิดเพื่อน เออผู้ชายเสื้อน้ำเงินที่นั่งอยู่ข้างพี่ แฟนพี่หรอเห็นนั่งจับมือกัน "

เหวอครับ ฟ้าฝ่า เปรี้ยงลงมา ไม่รู้ว่าตอนนั้นหน้าผมมีสีเลือดหรือป่าว หรือว่าซีดเป็นไก่ต้มเลยไม่รู้ ไม่ทันที่ ผมจะพูดอะไรต่อ

" ผมรู้นะว่าพี่เป็น แต่ผมไม่บอกใครหรอกครับ "

"เฮ้ยพี่ไม่ได้เป็นนะ เข้าใจอะไรผิดป่าว " ถ้าเพื่อนผมรู้ ผมคงแย่แน่เลย มีคนเจอผมมากับแฟนเป็นผู้ชายสะด้วย ดังแน่กรู

" ไม่เป็น ก็ไม่เป็น แต่ว่าผมขอเบอร์พี่มั่งดิ เพื่อมีไรจะได้โทรหา "

" โทรหาทำไมอะครับ เจอพี่ที่วิลัยก็มาคุยได้ "

" นะพี่ ขอเบอร์หน่อย มานานแล้วเดี๋ยวเพื่อนหา " มันทำหน้าแบบว่าเอาชนะผมได้ความลับอยู่ในมือมัน ถึงผมจะอธิบายอย่างไงมันก็คงไม่เชื่อผมแน่

จากตอนแรกที่เจอมันแล้วชอบ แต่ตอนนี้ ไม่อยากให้มันมีตัวตนอยู่บนโลกนี้เลยจริงๆเชียว ตกลงผมต้องขอยืม ปากกากับกระดาษ บ๋อยแถวนั้นจดเบอร์โทรที่หอให้มันไป แล้วผมก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะ แต่ยังทำอารมณ์ให้สนุกอยู่ไม่อยากให้ใครสงสัย แต่ยังอดมองหา อ้ายน้อง เต้ ไม่ได้ว่ามันนั่งโต๊ะไหน

แล้ว อ้ายเอ๋ง ก็เดินเข้ามาหาผมครับ

"มีไรหรอพี่ อ๋อง เห็นคุยกับใครหน้าห้องน้ำ จดเบอร์โทรให้หนุ่มๆ หรอไง เดี๋ยวฟ้องพี่เอ็ม เลย "  อะไรมันเกิดขึ้นกับกรูจังเลยนะวันนี้ แค่อ้าย เต้ รู้ก็พอแล้ว นี่ อ้ายเอ๋ง ดันมาเห็นอีก เดี๋ยวก็ไปกันใหญ่

" ไม่มีอะไร รุ่นน้องที่วิลัย เจอกันเลยคุยกัน "

" ทำไมต้องให้เบอร์ ด้วยล่ะ " พูดแล้วมันทำหน้าบึ่งใส่ผมแล้วเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้มัน ดีนะที่มันพูดเอ็มไม่ได้สนใจ เพราะมัวแต่เต้นอยู่คงนึกว่า อ้ายเอ๋งมาถามอะไรผมเรื่อยเปื่อย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 11-06-2007 10:59:50

แวะมาดูทุกวันครับ  o22

ก็อยากบอกว่าขอบคุณนะครับ o14

ที่ยังมีคนมาอ่านเรื่องของผม :bye2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 11-06-2007 13:31:05

..........เอ๋งหึงด้วยเว้ย.......... :laugh3: :laugh3: :laugh3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 11-06-2007 20:00:09

หุหุ เจอขู่เอาเบอร์ซะงั้น ชักเริ่มสนใจเต้ซะแล้วซี  o8

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 12-06-2007 13:50:00

มาต่อให้นะคะ  ว่าแต่ว่า บอร์ดหน้าตาแปลกๆ ไป หรือเปล่าเอ่ย หน้านึง มีแค่  20 รี เอง ไม่เหมือนก่อนหรือคะ

อยากได้แบบเก่าค่ะ เยอะดี   :dont2:

ต่อกันนะคะ

**************************************************************************************************************

หลังจากที่ผมกลับมานั่งที่โต๊ะแล้ว ผมก็มองหา ว่า อ้ายน้องเต้ มันนั่งอยู่ตรงไหน เห็นบอกว่านั่งอยู่ใกล้ๆโต๊ะที่ผมนั่ง แต่หาเท่าไร ก็ไม่ยักกะเจอ โต๊ะที่มันนั่งอยู่ แต่ช่างมันเหอะไม่เจอนะดีแล้ว หรือว่ามันแอบมองผมอยู่ตรงไหน
หรือป่าว ผมว่าผมไม่น่าพลาด ไปให้ใครเห็นตอนที่เอ็มมาจับมือผมแล้วนะ

ตอนนี้ไปนั่งฝั่งเดียวกับสาวๆดีกว่า หาเกาะป้องกันไว้ก่อน อย่างน้อยใครที่ไม่รู้จักก็คงคิดว่าผมมาเที่ยวกับแฟน

" เอ็มเดี๋ยว อ๋องไปนั่งกับน้องฝั่งโน้นนะ พอดีเจอคนรู้จักเดี๋ยวมันสงสัย " เอ็มพยักหน้าให้ผม ไม่รู้ว่าได้ยินที่ผมพูดหรือเปล่าเพราะว่าตอนนั้นเสียงเพลงดังมาก พอถึงช่วงที่ดีเจ เปิดเพลงเร็วเราทั้งโต๊ะก็เต้นกันแบบไม่คิดชีวิต เพราะ

ว่าวันนี้เราตั้งใจ มาถอนทุนคืนจากครั้งที่แล้ว ที่มาเที่ยวกัน แล้วมีวัยรุ่นตีกันตำรวจมาสั่งให้เลิกเล่น วันนี้เลยต้องมาเอาคืนซะให้สาสม ตอนนั้นผมก็เต้นไม่ยอมแพ้ใครเหมือนกัน หลังจากที่ทุกคน ได้กำไรกันพอแล้ว คือสังขารมันบอกว่าอวัยวะภายในของเรามันคงอยู่ผิดที่ผิดทางกันหมดแล้ว ไม่รู้ว่า ม้าม ตับไต ไปแทนที่หัวใจ หรือว่าปอดข้างไหนมันชำรุดหรือเปล่า เพราะดูท่าแต่ละคนหายใจไม่ทันกันซะแล้ว เล่นเต้นกันสะ ไม่ง้อจังหวะกันเลย

มองดูนาฬิกาแล้ว ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เธคก็จะเลิกแล้วด้วย ถึงเวลาที่ พวกเราต้องกลับหอกันแล้ว คือว่ามันมีเหตุผลที่ต้องกลับก่อนเธคเลิกทุกครั้ง ถึงแม้ว่าจะครั้งไหนที่เรามาเที่ยว เราจะสนุกหรือว่าอารมณ์ยังค้างอยู่ก็ตาม เรามีกฎที่ต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ว่าต้องกลับก่อนเธคเลิก นั่นก็เพราะว่า พวกเราอายคน ไม่อยากเดินออกไปพร้อมคนเยอะๆ กลัวคนอื่นจะเห็นว่าพวกเราเดินมาเที่ยวกัน มันเป็นภาพที่พวกเรารับไม่ได้ คนน่าตาดีๆ แต่ไหง เดินมาเที่ยว

มันอายจริงๆนะตอนนั้น (ถึงเป็นตอนนี้ก็ยิ่งอายไปใหญ่เลย ไม่ไปเที่ยวดีกว่าถ้าต้องให้เดินไป )

สภาพแต่ละคน ที่เดินกลับหอตอนนี้ คงไม่ต่างอะไรกับที่เราแอบไปกินไก่ที่เป็นไข้หวัดนกมาแน่ มันเหมือนไก่หงอยๆ อย่างไงไม่รู้ เดินๆไปอยากหักขาตัวเองทิ้งให้รู้แล้วรู้รอด ง่วงก็ง่วง เหนื่อยก็เหนื่อย ยังต้องมาเดินกลับอีก เป็นอย่างงี้ทุกทีเวลาเที่ยวเสร็จ แต่เวลาจะมาเที่ยวนะ ร่าเริงซะไม่มี

ตอนเดินกลับหอ ผ่าน ย่านหมาหมู่ หมามันนอนกันหมดแล้ว อ้ายเอ๋ง ยังมีการไปเรียกให้มันตื่นมาเห่า พวกเราอีก มันกวนทีนมะล่ะ อยากจะถอดหัวขว้างหน้ามันเหลือเกิน ถ้าไม่ติดที่ว่าขี้เกียจเดินไปเก็บ มันเจอดีแน่
กว่าพวกเราจะหอบสังขาร มาถึงหอกันได้ ก็ทำเอา แทบอ้วกเหมือนกัน   ไหน จะมึน เบียร์ที่กินเข้าไป ไหนจะมึนหัว ที่โยกไม่ดูกำลัง แล้วไหนจะต้องมา เดินกลับหอกันอีก มาถึงตอนนี้ก็มานึกสงสารตัวเองจังเลย แต่ตอนก่อนไป
เที่ยวนี่ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น อยากไปอยากไป ไปเที่ยวมาแล้วนี่เดินไม่เป็นผู้เป็นคนเลย หมดเรี่ยวหมดแรง ทำไมรู้สึกว่าขากลับหอ ทางมันไกลกว่าเก่า นะ สุดท้ายก็กลับมาถึงหอจนได้ ยังไม่ทันจะเดินขึ้นห้องเลยเสียงโทรศัพท์ก็ ดังขึ้น ผมเลยเดินไปรับโทรศัพท์

" ดีครับ จะตีสามแล้วนะครับ จะคุยกับใครครับ " พูดแบบเซ็งๆ ง่วงๆเพลีย ด้วย  อยากนอน

" พึ่งมาถึงเหรอพี่ ผมโทรมาตั้งหลายหนแล้ว ไม่มีคนรับ ไมมาถึงช้าจัง เห็น ออกกันมาตั้งนานแล้ว "  อืม อ้ายน้องเต้ ครับ มันโทรมา มรึงจะให้กรูพูด จริงๆไหมล่ะว่ากรูเดินมากัน ถามทำไมยิ่ง ง่วงๆอยู่ด้วย เหนื่อยด้วยนะ เดี๋ยวก็ ถอดหัวไปกินไส้ ซะหรอก

"  อืม พึ่งมาถึง แวะกินข้าวต้มกันด้วย " โกหกไปงั้นเองให้ดูดีมีชาติตระกูล หน่อย  ว่ามาช้าเพราะกินข้าวต้ม ไม่รู้ว่าคิดได้ไงตอนนั้น ไม่อยากบอกว่าเดิน กันมา อาย

" งั้นไม่กวนแล้ว ฝันดีนะ แล้วเจอกันครับ " มรึงเป็นไรป่าวนี่ โทรมาแค่นี้ เองหรอ

กรูกำลังง่วงเลย ไม่ชวนกรูคุยก่อนละ อ้าย๑฿๑๒฿@!$%^&*฿+ วางหูเสร็จแล้ว 

ทุกคนยังอยู่กันครบครับ ไม่มีใครหายไปไหน เพื่อที่จะรอ ถามว่า มันเป็นใคร  บังอาจโทรมาหาตอนจะตีสามอย่างงี้ ผมเลยบอกไปครับ ว่ารุ่นน้องที่วิลัยเจอกันในเธค โทรมาถามว่ากลับกันแล้วหรอ แล้วผมก็หันไปถามอ้ายเอ๋ง

" เอ๋ง นอนไหนอะวันนี้ นอนด้วยกันข้างบนป่าว "

" อั้นแน่ เห็นผมเมาหรอไง ชวนผมนอนด้วย คิดจะทำไรผมรึป่าวนี่ ผมไม่ได้ เมานะ แค่มึนๆ พี่เอ็มก็อยู่ จะเล่นมวยหมู่หรอไง "  ปากมรึงรึนี่ และสมอง มรึงก็ช่างมีความคิดที่บรรเจิดจริงๆ

" คิดดิ ก็คิดอย่างที่มรึงคิด นั่นแหละ "

" อ้าวพี่อ๋อง คิดจะกระทืบผมหรอ " ดูมันกวนทีนอีกแล้ว

" เออ อยากกระทืบมรึงเหลือเกิน กวนทีนทั้งวันเลย แค่จะบอกว่า ถ้าจะขึ้น ไปนอนด้วยกันนี่ ต้องอาบน้ำก่อนนอนนะห้ามนอนเลยล่ะ ไม่งั้นเชิญนอน ข้างล่างเลย "

" ไม่นอนก็ได้ นอนข้างล่างดีกว่า ง่วงจะตายจะให้ไปอาบน้ำก่อน ไม่ไหว ล่ะ "

พูดแล้วมันก็เดินไปนอนสมทบกับคนอื่นๆ ที่นอนหมดแรงกันอยู่บน เตียงข้างล่าง

ส่วนสาวๆก็ แยกกันไปที่ห้องนอน ผมกับเอ็มเลยชวนกันขึ้นไป อาบน้ำนอน โดยที่เอ็มเข้าไปอาบน้ำก่อน ผมนั่งรอเอ็มไม่ไหวเพราะผมก็ง่วง เต็มที่แล้ว ปวดฉี่ด้วย เลยไปขอเข้าห้องน้ำของสาวๆอีกห้องนึง กลับออกมา เห็นมีคนนอนบนที่นอนอยู่   แต่ว่าเอ็มก็ยังอาบน้ำอยู่เลยนี่หว่า

" อ้ายเอ๋ง มานอนอะไรที่นี่เล่า น้ำท่าไม่อาบไปนอนข้างล่างเลย " ผมเดินมา ปลุกอ้ายเอ๋งให้ไปอาบน้ำ แต่มันทำเป็นหลับไม่ยอมตื่น ผมทั้งดึงตัวมันให้ ลุกขึ้น ทั้งเขย่าตัว มันก็ยังแกล้งหลับ สุดท้ายตอนที่ผมดึงมือทั้งสองข้างมัน เพื่อที่จะให้มันลุกขึ้น มันกลับดึงมือผมกับเข้าหาตัวมัน แล้วมันก็กอดผมไว้ แน่น หน้าผมติดอยู่กับอกมัน ได้ยินเสียงหัวใจมันเต้น (บอกว่ารักพี่อ๋อง รักพี่ อ๋อง ด้วยนะนี่ ) ตกใจเหมือนกัน ตอนนั้น

" เล่นอะไรนี่ ไปอาบน้ำ ปล่อย เล่นบ้าอะไร เหม็นกลิ่นตัวจะแย่แล้ว " ผม พยายาม ผลักอกมันออก

" เหม็นนักใช่มะ เหม็นนักใช่ไหม " มันกลับกอดผมแน่นขึ้น แล้วพยายามที่ จะเอาหน้ามัน มาเช็ดตามตัวตามไหล่ผม ตอนนี้เริ่มรู้แล้วว่ามันคงไม่ได้เล่น แน่ๆเลย ถึงมันจะเล่นจริงๆ แต่ถ้าเอ็มมาเห็นเข้า คงไม่ต้องอธิบายอะไรกัน แล้วครับ

 ตอนนั้นทำอย่างไงก็ได้ให้มันปล่อยผม ด้วยหัวสมองอันชาญฉลาด ของผม เลยตะโกนไปว่า ไฟไหม้ไฟไหม้ ไม่ใช่สิ ผมกัดหน้าอกมันครับ

" โอ้ย เจ็บบบบบบบบบบบบบ ปล่อยแล้วๆ " ครับ ได้ผลมันยอมปล่อยผม แล้วครับ

" เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง เมาก็ลงไปนอนข้างล่างเลย น้ำก็ไม่อาบ " แนะ มันยัง กล้าล้มตัวลงไปนอนบนที่นอนอีก มรึงนี่ดื้อจริงๆ ผมตามมาจะดึงมันให้ลุกไป อาบน้ำให้ได้ แต่คราวนี้มันกระชากผมล้มลงนอนข้างมัน พร้อมกับที่มันพลิก ตัวขึ้นทับตัวผมไว้ มือมันจับมือผมไว้ทั้งสองข้าง

" คิดว่าที่ผมทำไปเพราะผมเมาเหล้าหรือไง พี่อ๋อง " มันพูด พร้อมกับหน้า มันที่ก้มต่ำลงมาหาผม ก็พอดีกับที่ เสียงลูกบิดห้องน้ำดังขึ้น มันเลยทิ้งตัวลง นอนข้างผม (เวรกรรมมีจริง อ้ายเอ๋งเอ้ย วันนั้นมรึงทำไรไว้ มรึงคงไม่รู้อะดิ กรูนะอยากฆ่ามรึงจะตาย ฮิๆ ) เอ็มเดิน เข้ามาในห้อง ผมแกล้งนอนหลับ หันหลังให้อ้ายเอ๋ง

" อ๋องๆ ไปอาบน้ำได้แล้ว เอ็มอาบเสร้จแล้ว " ผมลุกขึ้นนั่ง ลืมตามองเอ็ม

" นั่งรอ จนหลับเลยนะนี่ ง่วงจะแย่อยู่แล้ว " ผมลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ พร้อม กับหันมามอง อ้ายเอ๋ง ที่นอนอยู่ เอ็มจะรู้ไหมนะ ว่ามันยิ้มให้ผม อาบน้ำดี กว่า

**************************************************************************************************************

เกือบทันที่คุณอ๋องโพสต์แล้วค่ะ เกือบหมดสต็อกแล้วนี่    :sad5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 12-06-2007 13:58:18

มาต่ออีกนะคร้าบเป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 12-06-2007 14:04:54

...........คราวนี้ทำใจลำบาก........ o7 o7

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 12-06-2007 20:42:48

ตามมาทันแระ

มาต่อไวไวนะค้าบบบ

เป็นกำลังใจให้ครับ

 o14 o15

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 12-06-2007 21:13:45

ชอบคนกวน ๆ อิอิ เชียร์เต้ดีกว่า  :give2:  :give2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 13-06-2007 10:53:40

ต่อกันเลยค่ะ

**************************************************************************************************************
หลังจากที่ผมเดินเข้าห้องน้ำ แล้วจัดการเอาน้ำสาดข้างฝาไป สามขัน จากนั้นทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ เมื่อกลับเข้าห้องมา เอ็มยังไม่นอน นั่งรอผมอยู่ ผมเลยเดินไปปิดไฟ แล้วมานอนข้างเอ็ม โดยมี อ้าย เอ๋ง นอนอยู่อีกข้างหนึ่ง ซึ่งผมนอนอยู่ตรงกลาง เหมือนเดิม

" อ๋อง ง่วงรึยัง เอ็มคุยอะไรด้วยหน่อยดิ พรุ่งนี้จะกลับแล้วยังไม่ได้คุยกันมั่งเลย อย่าพึ่งหลับนะ" เอ็มนอนตะแคงหันหน้ามาหาผม

" อืม คุยมาดิ ยังไม่ง่วงเท่าไรหรอก " แต่ผมว่า ตอนที่ผมตอบเอ็มไปนั้น ผมว่าผม หลับตาพูดอยู่นะ ถ้าไปเที่ยวกลับมาที่ไรนี่ หัวถึงหมอนแทบสิ้นสติเลยล่ะ แต่เพื่อ เอ็ม ผมทำได้ แต่ที่ว่ายังไม่ได้คุยกันเลยนี่หมายความว่าไงนะ ก็คุยกันมาทั้งวันแล้วนี่หว่า พูดอะไรให้ งง ยิ่งง่วงๆอยู่

" อ๋อง พรุ่งนี้เอ็มกลับไปแล้ว จะคิดถึงมั่งป่าว " ถามไปกี่รอบแล้วนะเอ็ม

" คิดถึงดิ ทำไมถามอย่างงี้ล่ะ ไม่อยากให้คิดถึงหรอ " ถามอย่างงี้กรูนอนได้มะเอ็ม เอ็มถามบ่อยจังเลย นึกว่าจะชวนทำอะไรสะอีก เวรกรรม

" ป่าวนะ ก็อยากรู้ว่าจะคิดถึงป่าว อ๋อง อย่าไปมีใครนะ เอ็มรักอ๋องจริงๆ "  รู้แล้วครับ พูดบ่อยจังเลย ไม่อาย อ้ายเอ๋ง มันมั่งหรอไง มันหลับยังว่ะนี่ ว่าแล้วก็หันไปดูมัน คงหลับแล้วล่ะครับ เพราะไม่เห็น มันหายใจเลย

" เอ็ม รับปากอะไร อ๋อง อย่างหนึ่งดิ ได้ป่าว "

"อะไรล่ะบอกมาก่อนดิ ถ้าทำได้จะทำให้ "

" ไม่เอา รับปากก่อน  เออ จำไว้เลยไม่รับปากอะ "

" ได้ได้ รับปาก รับปาก "

" ถ้าวันนึง เอ็มไม่มีอ๋องแล้ว ขอให้เอ็ม กลับไปใช้ชีวิตที่เป็นปกตินะ เอ็ม "

" หมายความว่าไงอะอ๋อง อ๋องพูดเรื่องอะไรนี่ จะบอกเลิกกับเอ็มหรอ "

" ป่าว ฟังก่อนดิ "

" แล้วทำไม พูดแบบนี้ล่ะ ไม่ชอบ  เหมือนคนจะเลิกกันเลย"

" คือ ว่า อ๋องไม่รู้ว่าวันข้างหน้ามันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเอ็มเจอใครที่ดีกว่า ขอให้เอ็มเลือกเขาได้เลย ไม่ต้องห่วงอ๋อง  บอกตรงๆ ต่างคนต่างอยู่ไกลกัน ความใกล้ชิดจะทำให้แต่ล่ะคน มีความคิดที่เปลี่ยนไป ในตอนนั้น เอ็มอาจ
ลำบากใจก็ได้ แต่ขอนะ ขอให้เอ็มรับปากได้ไหม ถ้าจะมีรักครั้งใหม่ ขอให้เอ็มใช้ชีวิตที่เป็นปกติ เอ็มจะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ไงล่ะ รับปากแล้วนะเอ็ม"   
นี่เป็นคำพูดที่ผม ว่าผมพูดกับเอ็มโดยไม่ได้คิดว่า ผมจะมีใครใหม่ แต่ผมไม่อยากให้เอ็ม ใช้ชีวิตบนเส้นทางสายนี้อีก ถ้าความห่างไกล จะทำให้เราต้องเลิกกัน ก็ขอให้เอ็มกลับไปใช้ชีวิตที่สมบูรณ์ มีครอบครัวที่ดี

" จะชวนคุยสะหน่อย อ๋องมาคุยเรื่องอะไรนี่ ไม่สบายใจเลย นอนเหอะ อ๋องพรุ่งนี้ไปส่งเอ็มด้วยนี่ พูดอะไรไม่ดีเลย เซ็ง"

" อืม คุยแค่นี่ทำเป็นงอน ไปตอนเที่ยงๆได้ป่าวจะได้ไม่ต้องรีบตื่น  "

"ป่าวไม่ได้งอนแต่ไม่ชอบ อย่าพูดอีกแล้วนะ  อ๋องไปส่งตอนไหนกลับตอนนั้นแหละ ไม่ไปส่งก็อยู่ที่นี่เลย ไม่กลับแล้ว นอนดีกว่า "  เอ็มพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ แล้วเราพากันนอนหลับ ตามอ้ายเอ๋งไป

 มารู้สึกตัวอีกที่ก็ตอนที่ อ้ายเอ๋ง มันมากอดเอวผมตอนดึก ผมเริ่มอึดอัดอีกแล้ว เลยเกะมือเอ็มที่จับมือผมไว้ออก แล้วหันมาจัดการ กับอ้ายเอ๋ง โดยการกุมมืออ้ายเอ๋งที่กอดเอวผมไว้ แล้วนอนหลับต่อไป...........................

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 13-06-2007 10:58:15

ผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็สายโด่งแล้ว แต่ว่าหนุ่มๆ ทั้งสองคน ที่นอนขนาบข้างผม อยู่ ยังไม่มีใครตื่น ผมเลยลุกเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเตรียมตัวเพื่อจะไปส่ง เอ็มขึ้นรถไฟ กลับอุตรดิตถ์ แต่หลังจากผมอาบน้ำเสร็จแล้ว ก็ยังไม่มีทีท่าว่า ใครจะตื่นเลย ผมเลยต้องเดินไปปลุกเอ็ม

" เอ็มๆ ตื่นได้แล้ว สายแล้ว เดี๋ยวกลับถึงอุดิตถ์เย็นนะ "

" อืม กี่โมงแล้วอะ อ๋อง "  เสียงเอ็มยัง งัวเงีย ลืมตามามองผม แต่ไม่ยอมลุก จากที่นอน

" 4 โมง จะ 5 โมงอยู่แล้วเอ็ม เดี๋ยวต้องไปหาข้าวกินอีก ลุกไปอาบน้ำได้ แล้ว "

" คร๊าบบบบบบบบบบบบบ ผม " เอ็มลุกคว้าผ้าเช็ดตัว แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผมหันไปมอง อ้ายเอ๋ง ซึ่งยังนอนหลับตูดโด่ง ฝันหวานอยู่ ผมเลยเดิน หันหลังมานั่งทาครีม หวีผม อยู่หน้ากระจก ไม่ได้เปิด โทรทัศน์ เพราะเห็นว่า อ้ายเอ๋ง ยังไม่ตื่นไม่อยากไปกวนมัน ยิ่งเดี๋ยวนี้มันเล่นกับผม แปลกๆอยู่


++เฮ้ย.......... ควับ โครม..... ไม่รู้ว่ามือใครมาคว้าเอวผม พร้อมกับดึงตัว ผมมาที่เตียง แล้วกดผมลงไปนอนกับที่นอน มารู้ตัวอีกที เจ้าของมือก็เอา หน้ามาจ่อที่หน้าผมแล้ว

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 13-06-2007 11:16:25

..........เอ๋งเริ่มจู่โจมแล้วดิ........ o8 o8

..........หวังว่าเอ็มคงไม่ออกมาเห็นนะ...... o17 o17

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 13-06-2007 11:40:36

ตาเอ๋ง เริ่มแล้ว  :haun5:  :haun5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 13-06-2007 13:14:45

อ๋อง  แวะมาแอบ

ลุ้นด้วยคน :impress:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 13-06-2007 22:12:34

เอ๋งน่ารักจังเลยอ่า

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 18-06-2007 08:12:12

มาต่อให้นะคะ  ขอโทษค่ะ หายไปหลายวัน พอดีไม่ค่อยว่างค่ะ  แต่ตอนนี้กลับมาต่อให้ค่ะ  o1

 ***********************************************************************************************************

**" เล่น อะไรว่ะ อ้ายเอ๋ง กรูอาบน้ำแล้วนะ จะแต่งตัว กรูไม่เล่นแล้ว " ผมร้อง บอกอ้ายเอ๋งไป แต่ใจผมว่ามันคงไม่ได้เล่นแน่ๆ แต่บอกมันเผื่อมันจะเรียกสติมันกลับคืนมา หวังว่ามันจะยังเมาค้างอยู่ เอ็มจะกลับแล้ว มรึงจะเล่นอะไร ว่ะนี่ ผมนึกในใจ

" ไม่ได้เล่น แค่มีไรจะคุยด้วย " ไม่รู้ตอนนั้น ทนกลิ่นปากมันได้ไงอะ ฟันก็ไม่แปรง อ้ายบ้าเอ้ย

" ก็คุยดีๆดิ จะมากดทำไมมันเจ็บ ปล่อยดิ มีไรก็ว่ามา " มันยังไม่ยอมปล่อยผมอีกแนะ

มันไม่พูดครับ แต่กับมากอดผมแทน มันเป็นอะไรของมันนะ พูดดิจะได้รู้ แต่ตอนนั้น ผมก็ไม่ได้พูดว่าอะไรมันนะ ปล่อยให้มันกอดอยู่อย่างนั้น จนคิด ว่าเอ็ม คงจะอาบน้ำเสร็จแล้ว จึงได้บอกมัน

" ปล่อยเฮอะ เอ็มอาบน้ำเสร็จแล้ว มีอะไรค่อยคุย ตอนเย็นล่ะกัน " ผม พอ จะรู้ว่ามันคิดอย่างไงมั่งแล้วนะครับ แต่จะถามว่ารู้สึกอย่างไงกับมัน คงตอบ ไม่ถูกครับ รู้แต่ว่าสับสน ในเมื่อผมยังมีเอ็มอยู่ทั้งคน อ้ายเอ๋ง ปล่อยมือจากผม ผมลุกไปนั่งหวีผม ทาแป้ง เอ็มก็เดินเข้าห้องมาพอ ดี

" อ้าว เอ๋ง ยังไม่ตื่นอีกหรอนี่ สงสัยเมื่อคืนหนักไปหน่อย ขนาด เอ็มว่ากินไป หน่อยเดี๋ยวตื่นมายังมึนๆอยู่เลย " เอ็มหันมาคุยกับผม หลังจากมองดูอ้ายเอ๋ง ที่(แกล้ง)นอนหลับอยู่

" คงอย่างงั้นมั่ง เอ็มเก็บของเสร็จยังล่ะจะได้ไปหาไรกินกัน แล้วเลยไปส่ง เอ็มเลย "

" ไม อยากให้กลับเต็มที่แล้วดิ เบื่อแล้วหรือไง "

"ไม่ใช่อย่างงั้น ไม่อยากให้เอ็มกลับถึงหอเย็น แล้วเสื้อผ้าที่หอก็ยังไม่ได้ซัก ไม่ใช่หรอ "

" ครับผมมมม " หลังจากที่เอ็ม แต่งตัวเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเสร็จแล้ว ผมก็พาเอ็มออกมาหา อะไรกินที่หน้าปากซอย แล้วขึ้นรถมาสถานีรถไฟ เอ็มได้ขึ้นรถไฟเที่ยวบ่าย โมง กว่าจะถึงหอก็คงจะตอนเย็นๆ ระหว่างรอรถไฟ เราก็ได้นั่งคุยกัน

" อ๋อง เอ็มไม่อยากกลับแล้วอะ " เอ็มทำหน้าจ๋อยๆ

" ก็ไม่อยากให้เอ็มกลับเหมือนกัน แต่เอ็มต้องไปเรียนไง ตั้งใจเรียนจะได้ จบ แล้วมาทำงานที่นี่ อย่างที่เอ็มบอกไว้อะ บอกว่าจะมาเลี้ยงอ๋องไม่ให้ อ๋องทำงานไง จะรอนะ คิดถึงก็มาหาบ่อยๆก็ได้นี่"

" อย่าลืม เอ็มล่ะกัน ไม่ใช่โทรมาแล้วไม่รับ ไม่รู้จักอะ "

"บ้า ไม่ใช่คนปัญญาอ่อนนะจะได้ไม่รู้จัก "

" เอ็มจะมาหาได้อีกเมื่อไรล่ะ "

" อ้าวอยู่ที่เอ็มนั่นแหละ จะมาเมื่อไร ก็มาสิ"

"ดีเลย งั้นจะมาทุกอาทิตย์เลย "

" มาเฮอะ อย่าดีแต่พูดเลย กลับไปเจอสาวๆ แล้วไม่โทรหา จะตามไป ถล่มที่อุดิตถ์ให้พังเลย "  เก่งจังเลยกรู ตอนนั้นก็รู้นะครับว่าเอ็มคงมาหาบ่อย ไม่ได้หรอก ด้วยเพราะว่าเราอยู่ไกลกัน และอีกอย่างเรื่องเงิน เพราะเราทั้งคู่ ต่างต้องขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่เลย แต่ว่าเอ็ม แย่กว่าผมอยู่หน่อยตรงที่พ่อกับ แม่เอ็มเลิกกัน ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ แล้วมีลูกใหม่ด้วยกัน เอ็ม เลยออกมาอยู่หอคนเดียว เมื่อก่อนที่เอ็มจะมาคบผม เอ็มก็เคยทำตัวไม่ดี หลายอย่าง เพราะปัญหาครอบครัวเอ็ม เอ็มอยากเรียนให้สูงที่สุดแต่ก็คงได้แค่ ปวส.ที่เอ็มเรียนอยู่นี่แหละครับ เพราะเอ็มบอกว่าพ่อกับแม่ไม่ส่งแล้ว
ผม บอกเอ็มว่าไม่เป็นไร ก็ทำงานแล้วเรียนที่หลังก็ได้ เอ็มก็ได้แต่ยิ้มๆนะครับ ไม่ได้พูดอะไร

" อ๋อง รถไฟมาแล้ว ไม่อยากกลับเลย อย่าลืมเอ็มนะอ๋อง " เอ็มตาแดงๆ

" ไม่ลืมหรอก เดี๋ยว อ๋องว่าง อ๋องขึ้นไปหานะ อย่าทำตาแดงดิ ตัวอย่างกับยักษ์จะร้องไห้รึไง "  ผมว่าแต่เอ็ม ตัวผมเองก็คงรู้สึกไม่ต่างจากเอ็ม มันใจหายอย่างไงไม่รู้ ผมเดินขึ้นรถไฟไปหาที่นั่งพร้อมกับเอ็ม

" เอ็มรับปากอะไรไว้ ทำให้ได้นะบุหรี่นะเลิกเลย  เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็ง นะเดี๋ยวก็เจอกันอีก นะ" ตอนนั้นเอ็มเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ เอ็มไม่อายใคร ผมก็เลยไม่อาย ใครเหมือนกัน อยากให้เอ็มรู้สึกว่าผมอยู่ใกล้ๆเอ็มนะ เวลาที่เอ็มไม่มีใครยัง มีผมอยู่ มีอะไรโทรมาหาได้ ผมลงจากรถไฟ เมื่อรถเริ่มเคลื่อนขบวน ผม มองดูเอ็ม ยื่นโบกมือให้ผม จนรถไฟวิ่งลับสายตาไป

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 18-06-2007 14:45:41

............จะมีไรเกินขึ้นหนอ....เอ็มก็ไม่อยู่แล้วด้วย.... o8 o8

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 18-06-2007 20:53:29

หุหุ จากนี้เอ๋งคงรุกหนักละ  o18  o18

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 19-06-2007 14:07:31

หลังจากที่ผมส่งเอ็มเสร็จแล้ว เห็นว่ายังไม่บ่ายสอง ผมเลยนั่งรถสองแถวเข้าตลาด เพื่อไปเดินหาซื้อของใช้ และจะไปเช่า cd มาดูที่ห้อง ระหว่างที่ผมเดินเลือก cd หนังอยู่

" ไงพี่อ๋อง มาคนเดี่ยวหรอ แฟนไม่มาด้วยรึไง " ผมหันไปตามเสียง ที่พูด

" อ้าว เต้ เองหรอ มาเช่าหนังอะไร ไปดูล่ะ " โลกมันกลมจริงๆ มาถามหาแฟนกรูทำไมล่ะนี่ กรูไม่ตอบมรึงหรอก ผมเฉไปเรื่องหนัง

" ก็ เลือกอยู่อะพี่ ดูได้ทุกแนวแหละ ผมดูได้หมด แต่ว่าพี่มาคนเดียวหรอไงเอาแฟนไปทิ้งไหนล่ะ " แน่ะยังไม่เลิกถามอีก มรึงจะถามเอาโล่ห์ รึไงฮึ

" แล้วเราเห็นพี่มากี่คนล่ะ "  มรึงก็เห็นอยู่ว่ากรูเดินเลือกหนังอยู่คนเดียว ถามอยู่ได้

" แน่ะ ถามดีๆ มีตอบกวนด้วย ก็นึกว่ามาหลายคน แต่พี่แยกมาเช่าหนังไง "

" แล้วเราล่ะ มากับใคร อย่าบอกนะว่า แล้วพี่เห็นผมมากี่คน เพราะพี่ก็เห็นเรามาคนเดียว"  เต้ ยิ้ม ตาหยีให้ผม เห็นผมดักมันทางถูก

" มากับแฟนครับ แฟนออกไปหาเพื่อน เพื่อนเขาขายเสื้ออยู่ร้านข้างๆนี่ครับ "

" ตกลงพี่อ๋อง มาคนเดียว ใช่ป่าว เอารถไรมาล่ะ "

" ไม่มีรถ นั่งสองแถวมา เดี๋ยวเช่าหนังเสร็จก็จะกลับหอแล้ว "

" งั้นพี่อ๋องรอผมแป็ปนะ เดี๋ยวผมมา " พูดเสร็จแล้วเต้ ก็เดินออกจากร้านเช่า cd ไป ไม่รอฟังผม ที่ตะโกนอยู่ในใจว่า กรูไม่รอ กรูจะกลับแล้ว

จากนั้นผมก็เดินเลือกหนังต่อ เพื่อฆ่าเวลา รอเต้กลับมา * ป่าวครับตอนแรกผมก็ยัง งง ว่า เต้ จะให้ผมรอทำไม ผมก็เดินเลือก cd ต่อ คิดว่าถ้าเช่าหนังเสร็จแล้ว เต้ยังไม่มา ผมก็คงไม่รอ

" รอนานป่าวพี่ "  เต้พูด พร้อมกับเดินเข้ามาหาผม

" ไม่ได้รอ พี่เลือกหนังอยู่ พอดีจะจ่ายเงินนายก็มาพอดี แต่ว่ามีไร บอกให้พี่รอ " ตอนนั้นผมไม่ได้รอมันจริงๆนะครับ ไม่สนใจมันด้วย ไม่อยากคุยกับคนที่รู้ความลับของผม กลัวครับ เพราะเวลาคุยกับมัน มันชอบจ้องหน้าผม เหมือนจะถามหา เอาความจริงอะไรบางอย่าง กลัวมันถามเรื่องคืนนั้นด้วย

" ก็ที่ให้รอ ผมจะไปส่งพี่ที่หอไง บอกว่าไม่มีรถ ไม่ใช่หรอ "

" เฮ้ย ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่กลับสองแถวได้ ไม่รบกวนนายหรอก แล้วนายมากับแฟนด้วย " แนะยังมีกั๊กๆอีกผมนี่

" ไม่ต้องห่วงหรอกพี่ ผมไปส่งเขาที่บ้านมาแล้ว ตอนแรกผมจะให้รออยู่ที่ร้านเพื่อนเขา เขาบอกว่าไม่รอ ให้ไปส่งเขาที่บ้าน เลยสี่แยกไปนิดเดี๋ยวเองส่งเสร็จก็รีบมาหาพี่เลยกลัวพี่ไม่รอ " อ้ายนี่ มาแปลกอีกคนนึงแล้ว แต่มันคงไม่ใช่...แน่ เพราะมันมีแฟนนี่หน่า หรือว่ามันเป็นไบ ว่ะ (ขออย่าให้เป็นใบเฟิร์นล่ะกัน รับไม่ได้จริงๆ สงสารผู้หญิง)

" ไป ผมไปส่ง " มันพูดเสร็จ ก็เดินนำหน้าผมไปที่รถมัน ผมเดินมาถึงรถ มันสตาร์ทเครื่อง พาผมขี่รถ ออกมาจากร้านเช่า cd

" นี่ ไม่ถามเลยหรอ ว่าหอพี่อยู่ที่ไหน แล้วจะพาไปส่งถูกไหมนี่ "

" อ้าวไม่รู้ละ ไม่บอกก็ขี่ไปเลยเเหละ ตามใจผมเลย กลัวตก กอดเอวได้นะพี่ ผมไม่ถือหรอก " นี่มรึงปากดีจัง มรึงไม่ถือ กรูก็ไม่ถือหรอก แต่กรูอายเค้า มรึงคิดดู ใครมาเห็นผู้ชายสองคน นั่งซ้อนมอไซร์กอดเอวกัน มันคงมีคนเอากระแป๋งมาแลกแหงๆ แล้วมรึงก็ขี่โคตรเร็วเลย 20 กิโลเมตร/ชั่วโมงเลยมั้ง รถขายไก่ย่าง วิ่งแซงมรึงไปแล้วโน้น มรึงจะประหยัดน้ำมันช่วยชาติรึไง รู้งี้กรูนั่งสองแถวมาดีกว่า แล้วกรูมากับเขาทำไมว่ะนี่

" ขี่ให้มันเร็วกว่านี้ไม่ได้ไง มันร้อน "

" ร้อนก็กอดผมดิจะได้หายร้อน " ดูมันคิดได้ไง

" พูดอะไร อะเต้ พี่เป็นผู้ชายนะโว้ย พี่ไม่ชอบให้พูดเล่นอย่างงี้ " แมนไหมครับผม ตอนนั้นพยายามจะ แม้น แมนให้มากที่สุดครับ  ได้ผลครับ อ้าย เต้จอดรถ หันหน้ามาคุยกับผม

" พี่อ๋อง ผมรู้นะพี่ ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกนั่งจับมือกันอยู่ใต้โต๊ะ คืนนั้นน่ะ และผมก็รู้มาตั้งนานแล้วด้วย ว่าพี่อ๋องเป็น ตั้งแต่พี่อ๋องเรียนที่เทคนิคแล้ว ผมไม่บอกใครหรอก แค่อยากเป็นน้องชายเห็นพี่อ๋องนิสัยดี และเราก็เรียนที่เดียวกันด้วย" แล้วมรึงไปรู้ได้ไงว่ะ ว่ากรูนิสัยดี เก่งจริงๆมรึง เหตุผลน่าเชื่อถือ

" งั้นไปส่งพี่ที่หอเฮอะ ร้อนจะกลับไปดูหนังด้วย " นึกไม่ออกว่าตอนนั้นจะพูดอะไรกับมันดี ขอกลับไปตั้งหลักที่หอก่อนล่ะกัน

" แล้วหอ อยู่แถวไหนอะพี่ ไม่บอกซะทีล่ะ " หน้ามรึงเจ้าเล่ห์ เหลือเกิน อ้ายเต้ อย่าให้ถึงตากรูมั่ง แมร่ง..เอ้ย นึกไม่ออกจะทำอะไรมันดี โมโหมันจริงๆ

รึจะแปลงร่างเป็นงูรัดมัน ให้ขาดใจตายไปพร้อมกับความลับของผมดีนะ(แหมพื่งนึกได้ตอนนี้ เสียดายจัง)

" อยู่ ในศูนย์ท่ารถ ซอยแรกเลย เลี้ยวข้างหน้านี่แหละ จอดหน้าปากซอยก็ได้เดี๋ยวพี่เดินเข้าไปเอง  " ผมเอานิ้วมือชี้ เฉี่ยวหน้ามัน อยากจะจิ้มตามันนักเชียว เกลียดสายตา ที่มันมองผมจัง

" ไม่เอา มาส่งก็ส่งถึงที่เลย เผื่อวันหลังจะได้มาเที่ยวหา " โอ้ย มรึงอย่ามาหากรูเลย แค่เจอมรึงแค่นี้กรูก็แย่แล้ว

" จอดรั้ว สีฟ้านี่แหละ ขอบใจมาก " ว่าแล้วผมก็ลงรถ เดินไปเปิดประตูรั้ว

" นี่ จะไม่ชวนผมเข้าไปในหอมั้งหรอไง "  มรึงจะเข้าไปทำไมล่ะ อ้ายนี่ ส่งแล้วก้กลับไปดิ

" อืม เข้ามาดิ จะเข้าป่าว "  มารยาทครับ มารยาท

"ไม่เป็นไรครับ ไว้วันหลังล่ะกัน รู้จักหอแล้ว เดี๋ยววันหลังผ่านมาเดี่ยวมาแวะมาหา " ไม่ต้องครับ ไม่ต้องผ่านมา ไม่ต้องแวะ ไม่เจอกันนี่ดีที่สุดครับ

อ้ายน้อง เต้ สตาร์ทเครื่อง ขี่รถออกไป

ผมเดินมา จะเปิดประตูเข้าหอ ประตูหอก็เปิดออกมา ครับ นึกว่าผีหลอก แต่ผมว่าให้ผีหลอกจะดีเสียกว่าครับ เพราะที่ผมเจอนี่+++


น่ากลัวกว่าผีอีกครับ 


เพราะมันทำหน้าเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อผมเลย

วันนี้มันเป็นวันอะไรของผมนะ ตอนเที่ยงไปส่งเอ็มยัง ใจหาย อดคิดถึงไม่ได้ อยู่เลย

พอบ่ายๆ ก็ตกใจมาเจอ อ้ายเต้ เสียได้

พอบ่ายแก่ๆๆๆๆๆๆ มาเจอ  .................

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 19-06-2007 14:14:18

..........หนียังไงก็คงหนี้ไม่พ้นน้องเอ๋งหรอกม้าง.... :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: momay ที่ 19-06-2007 16:40:39

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ เด็กใหม่เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sauce_rs ที่ 19-06-2007 16:43:09

จะเป็นกำลังใจให้นะครับ เราก็เด็กใหม่เหมือนกัน ยังไงก้อย่าลืมเข้าไปอ่านเรื่องของเราบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 19-06-2007 19:14:00

หุหุ จะเป็นครายยยยย นอกจากเอ๋ง  :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 20-06-2007 09:01:08

หวัดดีค่ะ คุณ momay และ คุณ +_Wite-ChoCk_+   สมาคมเด็กใหม่ค่ะ เดี๋ยวตามไปอ่านเรื่องของคุณ +_Wite-ChoCk_+  นะคะ

ต่อกันเลยค่ะ
*******************************************************************************************************************
" ทำไมกลับมาช้าจัง รออยู่ต้องนานแล้ว แล้วใครมาส่งอะเนี่ย " กรูว่ามรึงน่าจะเรียนอะไรที่เกียวกับทนายนะ หรือไม่ก็นักสืบสะเลย อนาคต มรึงรุ่ง (ริ่ง) แน่

 
" อ้าว จะรอทำไมล่ะ พี่ก็ไปส่งเอ็มมา แล้วเลยไปเช่าหนังพอดีเจอรุ่นน้องที่วิลัย มันเลยมาส่ง"

" ใช่รุ่นน้องที่วิลัยหรอ ไม่ใช่คนที่เจอในเธคเมื่อคืนรึ ที่คุยกันอยู่ที่หน้าห้องน้ำ เห็นให้เบอร์โทรกัน โทรนัดไปเจอกันมาสิท่า อย่ามาโกหกเลย"  ผมเริ่มรู้สึกว่า อ้ายเอ๋งนี่มันจะวุ่นวายกับชีวิตผมมากเกินไปแล้วนะตอนนั้น คือว่าไม่ได้

รู้สึกดีเลยที่มันพูดแบบนี้ แต่รู้สึกว่าถ้าผมเป็นอย่างที่มันพูด มันก็เป็นเรื่องของผม จะมายุ่งทำไม และนี่มันก็ไม่เป็น
อย่างที่มันพูดด้วย เลยทำให้อารมณ์เสียกันไปใหญ่และอีกอย่างหนึ่ง คือผมไม่ชอบให้ใครมาว่าผม ในเรื่องที่ไม่
จริงด้วย เหมือนดูถูกกัน

" เฮ้ย มรึงนี่เป็นอะไรกับกรูนี่ ไม่ใช่พ่อกรูนะ กรูจะทำอะไรต้องบอกมรึงด้วยหรอ มันไม่ใช่อย่างที่มรึงคิดหรอก ถึงใช่
มรึงก็ไม่มีสิทธิมาถามกรูแบบนี้ กรูไม่ชอบ มรึงจะทำอะไรไปไหนกับใครกรูยังไม่เคยสนใจมรึงเลย " วันนั้นผมยอม
รับเลยครับว่า ผมก็ว่ามันแรงเหมือนกัน ก็คนกลับมาถึงยิ่งร้อนๆ แถมพึ่งเจอ อ้ายเต้ กวนประสาทมา แล้วยังมาเจอ
อ้าย เอ๋งพูดจาไม่เข้าหูอีก เลยระเบิดใส่มันสะเลย โดยไม่ได้สนใจว่ามันจะรู้สึกอย่างไง พูดกับมันเสร็จผมก็เดินสวน
มันขึ้นห้องไปนอนดูหนัง ตอนแรกจะชวนมันดูด้วย แต่ไม่ชวนมันแล้ว โมโห

พอตอนเย็น ลักษ์มาตามผมให้ไปซื้อกับข้าวมากินกัน เหมือนทุกวัน หลังจากผมกับลักษ์ไปซื้อกับข้าว กลับมาถึง
หอแล้ว ก็เตรียมตัวกินข้าวกัน แต่ว่ายังขาด อ้ายเอ๋ง

ซึ๋งตอนนั้นผมคิดว่าอ้ายเอ๋ง มันไปเตะบอลเหมือน ที่มันเคยไปเตะทุกวัน แต่ว่าวันนี้เลยเวลาแล้วทำไมยังไม อีก

" ไม่ต้องรอมันหรอกกินกันเฮอะ ไม่รู้จักเวลา เดี๋ยวตักกับแบ่งไว้ให้มันก็พอ "  ผมบอกกับทุกคน เพราะเมื่อก่อนเรา
จะรู้กันว่าถ้าใครมาที่หลัง หรือว่ายังไม่หิวจะ แบ่งกับข้าวไว้ให้ ผมคิดว่า อ้ายเอ๋ง มันคงเล่นบอลเพลิน จนลืมเวลากินข้าวแล้วมั่ง เพราะบางครั้งเวลามันมาไม่ทันพวกเราก็ไม่ได้รอมัน พวกเราก็กินข้าวกันก่อน แล้วพอมันมาถึงก็จะโวยวายว่าไม่รอกันมั่งเลย


แต่ว่าวันนี้ เรากินกันอิ่มแล้ว จนนั่งล้างจานเสร็จ ก็ไม่มีทีท่าว่าไอ้เอ๋ง จะมาซะทีนึง นั่งรอมันสักพักนึงเห็นว่ายังไม่มา
ผมเลย ไปรีดผ้าของมันกับของผมเพื่อที่จะใส่ไปเรียนพรุ่งนี้ เสร็จแล้วไปอาบน้ำ นอนดู หนัง cd บนห้องนอนต่อ


ผมมองดูนาฬิกา นี่จะสามทุ่มแล้ว มันยังไม่กลับมาเลย ก็พอดีกับที่พี่สาวมัน เดินเข้ามาหาผมที่ห้อง

" พี่อ๋อง อ้ายเอ๋ง มันยังไม่มาเลยพี่ มันไปเตะบอลของมันถึงไหนกันนี่ มันถึงยังไม่กลับมาเลย เดี๋ยวหนูจะฟ้องพ่อ
แล้วมันบอกพี่อ๋องมั่งป่าวว่ามันเตะบอลแล้ว มันจะไปไหนต่อ"

" เดี๋ยวมันก็มา คงอยู่กับเพื่อนมันนั่นแหละไม่ต้องห่วงมันหรอกผู้ชาย ไม่มีใครเขาไปข่มขืนมันหรอก กลัวแต่ว่ามัน
จะไปข่มขืนใครเขา มันตัวอย่างกับควายอย่างงั้น ยังไม่ต้องบอกพ่อหรอก เดี๋ยวพี่จัดการให้เอง ถ้ามันไม่เชื่ออย่าง
ไง ค่อยบอกพ่อ " ตอนนั้นก็เริ่มห่วงมันเหมือนกันนะครับ

เพราะมันก็ไม่เคยกลับดึกอย่างงี้ โดยที่ไม่บอกว่าจะไปทำธุระที่ไหนต่อ ไม่รู้ว่ามันโกรธผมเรื่องเมื่อกลางวันหรือป่าว
แต่ผมก็ไม่ได้บอกใคร ว่าผมด่ามันไปชุดหนึ่ง เมื่อกลางวันนี้ เพราะถ้ามันเกิด น้อยใจ แล้วฆ่าตัวตาย เดี๋ยวเขาก็รู้
กันสิว่าผมมีส่วน ในการตายของมัน ฮิๆ ไม่บอกหรอกครับ

" งั้นเดี๋ยวมันกลับมา พี่อ๋องว่ามันเลยนะ หนูว่ามัน แล้วมันก็ไม่เชื่อ ชอบเถียงหนู "

" อืม ไปนอนเหอะ เดี๋ยวมันมาพี่จะจัดการให้ " พูดเสร็จพี่สาวอ้ายเอ๋ง ก็เดินกลับเข้าห้องไป  ด้วยความเป็นห่วงมัน
ผมเลย  ตัดสินใจ .....  ไป
.
.
.
.
.
.
นอนดูหนังที่ดูค้างอยู่  รอมันจนหนังจบเรื่อง แล้วก็ปิดไฟนอน

*******************************************************************************************************************
คิดถึงคุณอ๋องจัง  ช่วงนี้ไม่เข้ามากระทู้เลย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 20-06-2007 19:39:49

หุหุ ไม่ง้อเอ๋งเลยวุ้ย  :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 20-06-2007 20:54:25

อ๋องจายยร้ายย   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 21-06-2007 10:54:49

" พี่ อ๋อง โทรศัพท์ "


" พี่อ๋อง โทรศัพท์  ได้ยินป่าว "


" อืม ได้ยินแล้ว "    ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียง น้องลักษ์ตะโกนเรียกผม ให้ไปรับโทรศัพท์ข้างล่าง ได้แต่นึกในใจว่า ดึกแล้วใครมันยังโทรมาหาอีกนะ ผมลุกเดินมาเปิดไฟ มองนาฬิกา มันสี่ทุ่มกว่าแล้วนี่น่า หรือว่าอ้ายเอ๋งมันโทรมา เดี๋ยวจะว่ามันสักหน่อยไปไหนมาไหนไม่รู้จักเวล่ำเวลา

ผมเดินลงมารับโทรศัพท์ เห็นสาวๆยังนอนดูละครกันอยู่เลย


" ใครโทรมาล่ะลักษ์ " ผมหันไปถามลักษ์ แต่ไม่ได้รอให้ลักษ์ตอบ ผมก็คว้าโทรศัพท์มาคุย


" ฮัลโล  " ผมพูดกรอกสายไปหวังว่าปลายทาง คงเป็นมันแน่นอน


" อ๋อง เอ็มนะ เอ็ม มาถึงแล้วนะ "


"อ้าว  เพิ่งถึงหรอเอ็ม " ลืมโทรหาเอ็มเลย ผมนี่แย่จริงๆ ลืมสนิทเลย


" ป่าว ถึงตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว แต่ว่าเอ็มกลับมาทำความสะอาดห้อง ซักผ้าเสร็จ ก็กะว่าจะโทรบอกอ๋อง ก็พอดีแม่มาหา เลยคุยกับแม่ จนลืมเลย"


" อืม อ๋องก็ยังนึกเป็นห่วงอยู่เลยว่าเอ็มถึงรึยัง ทำไมไม่โทรมาบอก "  ตอนนั้น ยอมรับเลยนะครับ ว่าลืมนึกถึงเอ็มเลย เพราะมีเรื่องวุ่นๆทั้ง อ้ายเต้ ทั้ง อ้ายเอ๋งเลยทำให้ลืมนึกถึงเอ็มไปเลย


" ขอโทษนะ ที่ไม่ได้โทรมาบอกตั้งแต่ตอนที่มาถึง ทำให้อ๋อง เป็นห่วง "


" ไม่เป็นไร ก็เอ็มโทรมาบอกแล้วนี่ไง ไม่โกรธหรอก " แต่ที่จริงแล้วนี่ ผมน่าจะโทรไปหาเอ็มที่หอ ตั้งแต่ตอนเย็นแล้วนะ ว่าเอ็มถึงหอแล้วรึยัง ผมยังไม่รู้ใจตัวเองเลยว่าผมรู้สึกกับเอ็มแค่ไหนกันแน่ตอนนั้น ชอบมันก็คงชอบ แต่ผม
ว่าผมสงสารเอ็มนะ ไม่รู้สิ


" กินข้าวรึยังเอ็ม ทำไรอยู่  " ไม่รู้ว่าตอนนั้นผมถามเอ็มไปได้อย่างไงนะ ก็มันตั้งสี่ทุ่มแล้ว ใครจะยังไม่กินข้าวล่ะ

เอ็มชอบว่าผมอยู่เรื่อยเลย ว่าเวลาโทรมาหาผม ผมชอบถามว่ากินข้าวยัง

เอ็มจะบอกว่าถามอย่างอื่นได้ไหม ถ้านึกไม่ออกว่าจะคุยอะไร ให้บอกว่าคิดถึงเอ็มก็ได้  น่ารักมะเอ็มผมเนี่ย  คบกันมาไม่เคยว่าผมให้เสียใจเลยสักครั้ง


" ถามอีกแหละ กินข้าวยัง นี่มันสี่ทุ่มแล้วนะอ๋อง "  อายจังเลยเรา


" งั้นก็ตั้งใจเรียนนะเอ็ม ห้ามโดดเรียน ดูแลตัวเองด้วย "


" อยู่แล้ว ก็รับปากอ๋องแล้วนี่ อ๋องก็ดูแลตัวเองด้วยนะ สายจะตัดแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรมาหาใหม่นะ คิดถึงอ๋องนะ รักมากด้วย "


" คร๊าบบบบบบบบ ป๋ม คิดถึงเหมือนกัน ฝันดีนะ " แล้วสายก็ตัดไป

ผมวางโทรศัพท์ แล้วหันมาคุยกับลักษ์ ที่นอนดูโทรทัศน์อยู่


" เออ อ้ายเอ๋งมันยังไม่มา แล้วมันโทรมาบอกใครมั่งป่าว ว่ามันจะไปไหนอะ "


" ไม่มีนะพี่ ไม่เห็นมันโทรมาเลย ช่างมันเหอะพี่ เดี๋ยวมันก็มา  เอ็มโทรมาเหรอพี่ อย่าบอกนะว่าพึ่งถึง สี่ทุ่มกว่าแล้วนี่" 


" ป่าว ถึงตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว พอดีแม่มาหา คงคุยกับแม่เพลินเลยลืมโทรมาบอก "



กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง


" สงสัย อ้ายเอ๋งโทรมาบอกมั่งว่าวันนี้กลับดึก " ผมพูดกับลักษ์ก่อนที่จะเดินรับโทรศัพท์  ต้องต่อว่ามันสักหน่อยแล้ว


" โหล ครับ "


" ขอสาย พี่อ๋องหน่อยครับ "


" พูดอยู่  "


" ยังไม่นอนอีกหรอพี่อ๋อง "


" นอนแล้ว ก็พอดี โทรศัพท์มานี่แหละเลยตื่น "


" งั้นไม่กวนแล้วครับ นอนหลับฝันดีนะ พรุ่งนี้เจอกันที่วิลัยครับ "

อืม อ้ายเต้ ครับ ดีนะที่ผมจำเสียงมันได้เลยยังไม่ได้ด่ามันออกไป เพราะนึกว่าเป็น อ้ายเอ๋ง ผมวางโทรศัพท์ แล้วทำให้นึกโมโห อ้ายเอ๋งขึ้นมาอีกว่าทำไมมันทำตัวอย่างงี้ กลับมาคงต้องคุยกันยาวเลย ตอนนั้นลืมโมโหอ้ายเต้มันเลยที่โทรมากวนประสาทผม

 ผมก็คงใจร้ายจริงๆมั่งครับ เพราะไม่ได้ออกไปตามหา อ้ายเอ๋ง มันเลย ก็ไม่รู้ว่ามันไปไหน แล้วพวกเราก็ไม่มีรถมอไซด์ที่จะไปขี่หามัน และ ดึกๆอย่างงี้สองแถวก็ไม่มีวิ่งแล้วด้วย ก็คงทำได้แต่รอ เพราะตอนนั้นก็ไม่มีเบอร์เพื่อนมันสักคน 

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 21-06-2007 11:30:24

............เริ่มห่วงเอ๋งขึ้นมาแล้วซิ..... :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-06-2007 15:49:53

เริ่มคิดได้แล้วหรอ อ๋อง :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 24-06-2007 20:23:18

เวลาเราทำร้ายจิตใจใครไป
บางทีมันก็ไม่รู้ตัว
แต่พอรู้แก้ก็ไม่สายนะ
 :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 24-06-2007 20:27:08

 :เฮ้อ: ยังใจเย็นอยู่  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 25-06-2007 07:54:40

มาลงให้ใหม่ค่ะ  บอร์ดเจ๊ง เรื่องหายไปเลย 1 ตอน  :serius2:

*******************************************************************************************************************
พอผมวางหู จาก อ้ายเต้ ที่โทรมากวนประสาทผมเสร็จ ก็นึกได้ว่า อ้ายเอ๋งยังไม่ได้กลับมาเลยนี่หว่า ไม่ได้การล่ะ  อย่างงี้
/
/
/
/
/
/
/
ต้องขึ้นไปนอนรอ ด่ามันอยู่ที่ห้องดีกว่า ( ก็ไม่รู้ว่าจะไปตามมันที่ไหน รถราก็ไม่มี มืดแล้วด้วยจะให้ไปหามันได้ไง ไม่ได้ใจร้ายอย่างที่ใครว่าสะหน่อย )


" ลักษ์ ถ้า อ้ายเอ๋งมา แล้วลักษ์ยังไม่ขึ้นไปนอนเรียกพี่ด้วยนะ เดี๋ยวจะลงมาด่ามันสักหน่อย  ทำตัวเหลวไหลใหญ่แล้ว" 


ผมบอกลักษ์เสร็จ ผมยังไม่ทันที่จะก้าวท้าวไปไหนเลย แสงไฟจากรถมอเตอร์ไซด์ ก็ส่องเข้ามาในหอ พร้อมกับบีบแตรเสียงดังลั่น ผมนึกโมโหอยู่ในใจ ว่าต้องเป็น อ้ายเอ๋ง ให้เพื่อนมันมาส่งแน่ ดีเลยจะได้ด่ามันสักหน่อย

ผมเดินออกมาหน้าบ้าน เพื่อที่จะบ่นมัน ว่าไปไหนมา แล้วทำไมต้องบีบแตรเสียงดังด้วย  แต่ก็ต้องตกใจ ว่าใครสั่งพิชซ่ามาว่ะ ดึกดื่นป่านนี้แล้ว
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
อืม ใช่แล้วครับ อ้ายเอ๋งจริงๆด้วยครับ ตายยากจริงๆ นั่งอัดสามกันมาเลยมรึง โดยมีอ้ายเอ๋งนั่งตรงกลาง แต่ดูสภาพแล้วคงไปให้ หมาที่ไหนเลียปากมาแน่ เพราะอ้ายคนที่นั่งหลังมาตั้งคอยประคองมันลงมาจากรถ แต่ว่า อ้ายคนที่มาส่งมันนี่ดูสภาพแล้วก็ไม่ต่างจากอ้ายเอ๋งกันสักเท่าไหร พอเพื่อนมันเห็นผมยืนทำหน้าเหมือนถ่ายบัตรประชาชน เพื่อนมันรีบยกมือไหว้ผม แทบจะทิ้ง อ้ายเอ๋งไว้กับรั้ว หน้าหอเลย


"หวัดดีครับพี่ เออพี่ผมไม่ได้ชวนมันกินนะพี่ มันชวนผมกิน มันบอกว่ามันอยากกินเหล้า  "   นี่กรูยังไม่ได้ว่าอะไรมรึงเลย


"แล้วไปกินเหล้าที่ไหนกันมาล่ะนี่ นึกว่ามันไปเตะบอลสะอีกล่อสะเมามาเลย "


" ก็ไปเตะบอลนั่นแหละพี่ เตะเสร็จแล้วมันก็ชวนไปกินเหล้าที่หอผม ไม่รู้มันนึกอะไรขึ้นมา เมื่อก่อนเคยชวนมันกิน บอกไม่อยากกินเดี๋ยวพี่มันว่า แต่วันนี้ดันมาชวนผมกิน"


" เออ งั้นช่วยกันประคองมันเข้ามานอนข้างในก่อนล่ะกัน เดี๋ยวให้มันนอนข้างล่างนี่แหละ ที่หลังก็ให้มันนอนที่หอพวกเราเลย แล้วค่อยโทรมาบอก "


"ผมก็บอกมันแล้วพี่ มันไม่ยอมนอน มันบอกจะกลับมานอนที่หอมัน "


" นู้นๆ เอาไปทิ้งไว้ที่เตียงข้างล่างนู้นเลย น้ำท่าก็ไม่อาบ เหม็นเหล้าหึ่งเลย " ผมชี้ให้เพื่อนมันประคองไปที่เตียง ที่มันเคยนอน เวลาที่มันนอนดูบอลกันอยู่ข้างล่าง


" ไม่นอนข้างล่างกรูจะนอนข้างบน ห้องกรูอยู่ข้างบน พวกมรึงพากรูขึ้นไปนอนข้างบนเลย กรูไม่ได้เมานะโว้ย " อ้าว อ้ายเอ๋งยังไม่ตายหรอนี่ แล้วไมตอนแรกยืนคอตกเป็นไก่ติดไข้หวัดนกเลย ไม่พูดไม่จา พอจะให้นอนข้างล่าง กลับรู้ตัวจะนอนข้างบนอีก


" งั้นพยุงมันขึ้นไปนอนข้างบนเลย ขึ้นไปห้องติดกับบันไดนั่นแหละ " ผมบอกเพื่อนมัน


" เฮ้ย นั่นห้องน้ำนะโว้ย ไม่เอาไม่นอน ผมไม่ได้เมานะพี่อ๋อง " อ้ายนี่ ยังพอมีสติอยู่นี่หว่า ผมกะจะให้มันนอนในห้องน้ำสะหน่อย


" งั้นไม่เมาก็ เดินขึ้นห้องเองเลย แล้วไปอาบน้ำด้วย "


ผมยื่นมองดูมันพร้อมกับลักษ์และพี่สาวมัน ว่ามันจะเดินขึ้นห้องเองไหวไหม
สรุปแล้วไม่ไหวครับ แค่ยืนยังไม่อยู่เลย ทำปากดี เหล้านี่ก็แปลกเน๊าะ กินที่ปากแต่ไปเมาที่เท้า ตกลง อ้ายเพื่อนสองคนมันนั่นแหละพยุงมันพาขึ้นห้องนอนได้


" พี่ผมให้มันนอนในห้องแล้วนะครับ งั้นเดี๋ยวผมกลับกันเลย " สองหนุ่มยกมือไหว้ผม ผมก็ยกมือรับไหว้  เออก็ยังดีนะที่พาอ้ายเอ๋งมาส่งไหว แถมยังพามันขึ้นไปนอนได้ด้วย

" อืม ขอบใจมาก แล้วขับรถดีๆล่ะ "  ผมพูด แล้วหันไปบอกพี่สาวอ้ายเอ๋ง ว่าให้ไปนอนเฮอะ เดี๋ยวผมจัดการอ้ายเอ๋งให้เอง (ไม่ใช่อย่างที่คิด )
ผมเดินขึ้นมาดู อ้ายเอ๋ง เห็นอ้ายเอ๋ง ยังนอนใส่ชุดนักนักบอลอยู่เลย

" เอ๋งๆ ลุกไปอาบน้ำ ไม่งั้นลงไปนอนข้างล่างเลย  ไหนว่าไม่เมาไง"
ผมพูดพร้อมเขย่าตัวมันให้ลุกขึ้นมาอาบน้ำ


" ม่ายยอาบบ ม่ายยยยยยด้ายม่าววววววววสะหน่อยยยยยย ง่วงนอนนมึนหัว อย่าพึ่งมากวนคนจะนอน  "


" นี่มรึง ว่ามรึงยังไม่เมาอีกหรอ ขนาดมรึงมีลิ้นเดียว มรึงยังทำลิ้นพันกันได้เลย แล้วนี่ ไปไหนมาไหน ทำไมไม่บอกกัน โทรมาบอกกันมั่งก็ได้ อย่าทำตัวอย่างงี้อีกนะ ไม่งั้นจะบอกพ่อกับแม่มรึง  บลาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เข้าใจไหมที่พูดนี่ เอ๋ง  เอ๋ง อ้ายเอ๋ง อ้าวอ้ายนี่หลับไปตอนไหนว่ะนี่ "

ผมมองดูอ้ายเอ๋งที่เมาหลับอยู่ข้างๆ น้ำก็ไม่อาบ ทำอย่างไงกับมันดีว่ะนี่

อืม นึกออกแล้ว ผมเคยดูหนังเวลาที่พระเอกเมากลับมา นางเองต้องไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้พระเอก โดยการที่ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พระเอกด้วย

ผมเลย จัดการเเกะเชือกที่ผูกหูกางเกงอ้ายเอ๋งออก พร้อมกับผมก้มหัวลงไป
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
ในผ้าห่ม แล้วเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง แล้วนอนหลับตามอ้ายเอ๋งไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคุยกับมัน

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

อย่ามาว่าอ๋องใจร้ายอีกนะ ก็ทำไมต้องไปเช็ดตัวให้มันด้วยล่ะ ก็มันยังไม่ลุกไปอาบน้ำเองเลย ได้ยินใช่มะที่ว่ามันบอกว่ามันไม่ได้เมา ไม่เมามันก็ต้องลุกไปอาบน้ำได้สิ บางทีชีวิตจริงไม่ได้เหมือนละครหรอกครับ คืนนั้นเลยไม่มีการลักหลับ หรือว่าปล้ำกันหรอกนะครับ ต้องขอโทษด้วยนะคร๊าบบบบบบบถ้าทำให้ใครผิดหวัง ฮิๆๆๆๆๆ

อ๋อง รักทุกคนนะครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 25-06-2007 14:28:27

ผมตื่นขึ้นมาก็จะ 6 โมงครึ่งแล้ว ยังเห็น อ้ายเอ๋งนอนหลับอยู่เลย  ผมลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเตรียมตัวไปวิลัย  หลังจากอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ อ้ายเอ๋งยังไม่มีที่ท่าจะตื่นนอนเลย ผมเลยต้องเดินเข้าไปปลุกให้มันเตรียมตัวไปเรียน


" เอ๋ง ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำ วันนี้ไม่ไปเรียนหรอไง "


" ไม่รู้เลยพี่อ๋อง ยังมึนๆหัวอยู่เลย " ว่าแล้วมันก็ทำท่าจะห่มผ้านอนต่อ


" ไม่ต้องเลย เมื่อคืนไปเที่ยวได้ ตอนเช้าก็ต้องไปเรียนได้ ลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย อย่ามาทำนิสัยอย่างงี้  " ผมยังไม่ลดความพยายาม ที่จะให้มันไปเรียนให้ได้ จึงเดินเข้าไปดึงผ้าห่มมันออกมา เพื่อที่จะให้มันตื่นขึ้นไปอาบน้ำ มันกลับกระชากผมเสียหลักล้มลงไปทับมัน ตอนที่ผมไปถูกตัวมันก็ตกใจเหมือนกัน ตัวมันร้อนเหมือนคนเป็นไข้แน่ะ


" เฮ้ย ตัวร้อนนี่หว่า ไม่สบายจริงๆหรอ เอ๋ง  แล้วกินยามั่งยัง "


" ถามแปลกๆ ยังไม่ได้ลุกไปไหนเลย จะกินยาได้ไงอะ "


"เออ งั้นเดี๋ยวลงไปเอายามาให้ ตอนเย็นก็อย่าลืมไปกินอีกล่ะ เหล้าอะ "


" ไม่ต้องเอามาให้ผมหรอกยาอะ ถ้าพูดอย่างงี้ เดี๋ยวผมลงไปหากินเอง ไปเรียนเหอะพี่ ไม่ต้องห่วงผมหรอก"


" กรูนะ ไม่ได้ห่วงมรึงหรอก กรูกลัวมรึงจะมานอนตายที่ห้องนี้ต่างหาก กรูกลัวผี อย่ามาปากดีเลย ตัวร้อนยังกับไฟ แล้วต้องให้โทรบอกพ่อกับแม่ป่าวว่ากินเหล้าแล้วไม่สบาย ไปเรียนไม่ได้นี่ " ผมพูดไม่ได้มองหน้ามัน ได้แต่เดินลงไปเอาน้ำกับยามาให้มันกิน  ตอนเดินลงมายังเจอกับพี่สาวอ้ายเอ๋ง ถามว่าอ้ายเอ๋งตื่นไปเรียนยังยัง ผมบอกว่าสงสัยมันจะไม่สบาย เลยมาเอายาให้มัน แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ไปเรียนเหอะ เดี๋ยวพี่ดูให้ พี่มีเรียนตอนบ่าย แต่จริงๆแล้วผมมีเรียนตอนเช้านี่แหละ แต่ว่าเป็นวิชาที่ไม่ได้เช็คชื่อเป็นวิชาสัมมนา ไม่มีอะไรมาก เลยกะจะอยู่ดูมันสะหน่อย ถ้าไม่เป็นอะไรมากก็จะไปเรียน คาบท้ายๆ เอา


" เอ๋ง ลุกมากินยาได้แล้ว เอายามาให้กินนี่ จะกินข้าวไหมเดี๋ยวไปซื้อให้ "


" ไม่หรอก กินไรไม่ลง มันมึนหัว ไปเรียนเหอะพี่ เดี่ยวสายนะ "


" อืม ไปไม่ทันแล้ว ค่อยไปเรียนตอนบ่ายๆเอา แล้วเป็นไร เมื่อวานถึงไม่กลับมากินข้าวพร้อมกัน ดันเมาเหล้ากลับมาอีก อย่าทำตัวให้เป็นห่วงหน่อยเลย โตแล้ว ไปไหนมาไหนรู้จักโทรมาบอกกันมั่ง ไม่ใช่เด็กๆแล้ว"


" ป่าวไม่ได้เป็นไร พี่อ๋องห่วงผมด้วยหรอ ไหนเห็นบอกว่าผมจะไปไหน ทำอะไรไม่สนใจผมไงอะ "


" ห่วงดิ ทำไมจะไม่ห่วงล่ะ พูดไปอย่างงั้นเอง ก็ชอบมากวนประสาท บอกว่ารุ่นน้องมาส่งยังมาหาว่านัดไปเจอกันมาอีก ไม่ชอบ "


" เออ ไหนว่า จะไม่พูด มรึงกรู กับ ผมแล้วไงอะ ทำไมยังชอบพูดอยู่เรื่อยเลย ไม่ชอบอะพี่อ๋อง "


" งั้นพูดอะไรก็เชื่อกันมั่งดิ แล้วอย่ากวนประสาทด้วย ขอบอก"


"พี่อ๋อง จำได้ป่าว ว่าผมบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยอะ "


" จำได้ มีไรอะพูดมาดิ "


" พี่อ๋อง รู้ป่าวว่าผมรู้สึกอย่างไงกับพี่อะ "


" จะไปรู้หรอ อยากกระท์บพี่มั้ง "


" อย่าตลกสิ พูดจริงๆดิ "


" อ้าวจะไปรู้ได้ไงอะ ก็พี่ไม่ใช่เรานี่ จะได้รู้ว่าเราคิดอย่างไงกับพี่ " ก็อย่างว่าแหละครับ ผมก็เริ่มรู้แล้วว่ามันคิดไม่ธรรมดากับผม แต่มันก็ไม่เคยบอกผมซะทีนี่


" ไม่รู้จริงๆอะ งั้นจะบอกให้ก็ได้ เข้ามาใกล้ๆดิ " เรื่องไรจะเชื่อมันล่ะครับ ไปก็กลัวมันดิครับ  ว่าแล้วผมก็ขยับไปนั่ง ตรงที่มันนอนอยู่ 


" บอกมาดิ จะบอกไร "

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 25-06-2007 14:59:30

.............เอ๋งจะบอกรักแล้วหรอ.... :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 25-06-2007 20:23:24

หุหุ บอกไปเลยว่ารัก  :m3:  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 25-06-2007 22:58:38

หอมแก้มเล้ย จุ๊บๆ
 :loveu: :loveu: :loveu:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 26-06-2007 00:11:41

จะบอกรักหรอเนี่ย

ตื่นเต้นๆๆๆๆๆ  :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 26-06-2007 09:33:56

มาดูกันต่อนะคะ ว่าจะเดากันถูกมั้ยเอ่ย ว่าเอ๋งจะบอกอะไร อิอิ   :m9:

**************************************************************************************************************************
 " บอกมาสิ จะบอกอะไรล่ะ "

ในตอนนั้นบอกตรงๆเลยนะครับ ว่าพอจะรู้บ้างเหมือนกันว่ามันคิดอะไรกับผมเกินพี่น้องที่นับถือกัน แต่ผมก็อยากได้ยินจากปากมันมากกว่า ว่ามันคิดกับผมอย่างไง ไม่อยากคิดอะไรไปเอง ฝ่ายเดียว


" เข้ามาใกล้ๆ อีกดิ "  มันบอกผม แต่ตัวมันนั้นแหละ ที่ลุกขึ้นนั่ง แล้วขยับเข้ามาหาผม

" ก็ใกล้แล้ว บอกมาเหอะ อยู่แค่นี้ได้ยินอยู่แล้ว จะให้เข้าไปนั่งตักเลยไง นี่ก็นั่งชิดกันจนจะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้ว"

  ผมนี่ก็อ้อนเหมือนกันนะครับ แต่ไม่รู้ว่าอ้อนมือรึอ้อนทีน ก็มันขยับมาใกล้ผม จนเข่าผมกับเข่ามันเกยกันแล้ว มันยังจะให้ผมขยับไปหามันอยู่นั่นแหละ มรึงจะให้กรูขึ้นไปขี่คอ มรึงเลยป่าว  อ้ายนี่ ไม่บอกสะที กรูก็ลุ้นจนเยี่ยวเหนียวแล้วนี่


" พี่อ๋อง "    พูดไม่พูดป่าว มีจ้องหน้าผมด้วยนะ


" นี่มีไรจะพูดก็พูดมาดิ จ้องหน้าอยู่ได้ ถ้าไม่พูดจะไปดูโทรทัศน์แล้วนะ  "

ผมทำท่าจะลุกเดินไปเปิดโทรทัศน์ แต่อ้ายเอ๋งคว้าข้อมือผมไว้


"พี่อ๋อง ผมไม่รู้นะ ว่าพี่อ๋องคิดอะไรอยู่ แต่ผมอยากบอกพี่อ๋องนะ ว่าผมก็ไม่รู้ ว่าผมรู้สึกอย่างงี้ กับพี่อ๋องตั้งแต่เมื่อไร ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยรู้สึกกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย ผมไม่ใช่เกย์ ไม่ใช่กะเทยนะพี่ "


" อืม แค่นี้ใช่ไหม นึกว่าเรื่องอะไร แค่จะบอกว่าไม่ใช่กะเทยนี่เอง "  ผมคงไม่อยากฟังแล้วล่ะ ผมเริ่มกลัวใจมันแล้วตอนนั้น


"  พี่อ๋องคบกับผมได้ไหม ผมรักพี่อ๋องนะ  "  อึ้งครับ ตอนนั้นผมสับสนนะ ไม่รู้ว่ารู้สึกอย่างไง แต่ก็อดดีใจไม่ได้เหมือนกัน ว่าผมก็ไม่ได้คิดไปเองคนเดียว มันก็คิดเหมือนอย่างที่ผมคิด  อ้ายเอ๋ง ดึงตัวผมเข้าไปกอด แล้วมันก็พยายามที่จะเริ่มต้น................. 

แต่อีกใจหนึ่งของผม นึกถึงเอ็มขึ้นมา คนที่ดีกับผมมาตลอด


" เอ๋ง หยุดเหอะ "  อ้ายเอ๋ง หยุด แล้วหันมามองหน้าผม


" เป็นอะไร  พี่ไม่ได้ชอบผมหรอไง "  ผมไม่ได้ตอบอะไรมัน ได้แต่นั่งนิ่ง

"แล้วทำไมต้องมาทำดีกับผมด้วย พี่รู้สึกอย่างไงกับผมกันแน่ "


"ขอเวลาพี่หน่อยล่ะกัน พี่ไม่รู้เหมือนกัน ว่าพี่รู้สึกกับเอ๋งแค่ไหน เอ๋งก็รู้นี่ว่าพี่คบกับเอ็มอยู่ พี่ไม่อยากทำให้เอ็มต้องเสียใจ เอ็มดีกับพี่มากเลยนะ ถ้าเอ๋งคิดว่ารักพี่จริง ไม่ใช่เพราะเอ๋งไม่มีใคร หรือแค่ เพราะเห็นว่าพี่ดีกับเอ๋ง "

" ผมรักพี่อ๋องจริงๆนะ "

"งั้นเอ๋ง ต้องให้เวลาพี่ ตัดสินใจแล้วล่ะ  พี่เองก็ชอบเอ๋งนะ  "

"แต่ผมขอคบกับพี่อ๋องเลยได้ไหมล่ะ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอย่างเมื่อกี้อีกแล้ว ถ้าพี่อ๋องไม่เต็มใจ " อยากบอกมรึงจังว่ากรูจะไม่คบกับมรึงก็เพราะมรึงจะไม่ทำอะไรกรูนี่แหละ

" ได้ แต่ตอนนี้ นอนก่อนเหอะ จะได้หายไข้ซะที พี่จะได้ไปเรียนตอนบ่าย " ทำอะไรไม่ถูกแล้วตอนนั้น

"ขอนอนกอดพี่อ๋องได้ป่าว "  มันยังมีการต่อรองอีก

" ได้ แต่แค่กอดนะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดก่อน ชุดนักศึกษายับหมดแล้ว นี่เดี๋ยวต้องใส่ไปเรียนตอนบ่ายด้วย " ผมเดินไปเปลี่ยนชุดใส่เล่น แล้วมานอนอ่านหนังสือ ให้มันกอด ตอนแรกจะเปิดโทรทัศน์ดูกลัวมันจะนอนไม่หลับ


" พี่อ๋องน่ารักจัง อุตสาห์ขาดเรียน มาอยู่เป็นเพื่อน แล้วยังมาปากแข็งว่าแค่ชอบเขาอีก ถ้าใครไม่รักก็บ้าแล้ว "


" นอนเหอะ " ก่อนนอนมันยังมีมาหอมแก้มด้วยนะ จะไว้ใจมันได้นานแค่ไหนนะที่มันสัญญาไว้ ว่าจะไม่ทำอะไรผมถ้าผมไม่อนุญาติ ไม่อยากจะเชื่อใจมันเลย แต่ตอนนั้นก็แปลกเน๊าะ ไม่รู้ทนคุยกับมันได้ไง ฟันมันก็ไม่แปรงแล้วยังไม่กลัวติดไข้จากมันอีก มันคงเป็นเวรกรรมของผมเองแหละ

***********************************************
ปล. ตอนนอนคุยกันนี่ ล็อคห้องคุยกันนะครับ ถึงจะไม่มีใครอยู่เพราะไปเรียนกันหมด ก็ไว้ใจไม่ได้ครับ เดี๋ยวเกิดใครกลับเข้ามาเห็น สมภารกินไก่วัดหรือว่าไก่วัดกินสมภารหว่า จะเกิดเรื่องใหญ่ อาจถึงขึ้นจับสึกได้

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: A GE ที่ 26-06-2007 11:13:26

 :m12: :m12:  คนมีซาเหน่ก็ลำบากอย่างนี้ละครับ  ใครๆก็มาหลงรัก :m4: :m4:

ปล.  แต่ว่าคนที่เข้ามาเนี่ยะ  น่ากลัวทั้งนั้นเลยนะครับ  ตกลงคุณอ๋องเนี่ยะเปนแม่เหล็กดึงดูดคนมะดีเหรอครับ :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 26-06-2007 12:09:59

.............บอกไปแล้ว....หอมแก้มด้วย...จุ๊บๆ... :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 26-06-2007 16:33:52

ต้องกล้าหาญแบบนี้แหละ
 :m4:
จะให้ดีต้อง........
 :m10:
ปากบอกว่าไม่ แต่ใจไม่ใช่
 :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 26-06-2007 20:30:03

จะ จุ๊บกันแล้ว  :m9:  :m9:  :m9:  :m9:  :m9:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 26-06-2007 21:26:13

เมื่อไหร่ไก่วัดจะกินสมภารล่ะ  :m12:

 :m3: รอลุ้น  :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 26-06-2007 21:48:27

น่าอิจฉานะเนี่ย มีบอกรักกันด้วย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 27-06-2007 14:11:49

" เอ๋งๆ ตื่นได้แล้ว ลุกมากินข้าวต้มร้อนๆ จะได้กินยา มันจะเที่ยงกว่าแล้ว เดี๋ยวพี่ต้องไปเรียนตอนบ่ายด้วย "

ก็ช่วงที่มันนอนผมเห็นว่าวันนี้มันยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า อยากให้มันกินอะไรร้อนๆจะได้หายแฮงค์เหล้า เพราะ
ดูท่ามันแล้วนี่น่าจะ แฮงค์เหล้าสะมากกว่าเพราะตั้งแต่ ที่มาอยู่หอมันไม่ค่อยได้กินเหล้าบ่อยนัก

อ้ายเอ๋งลืมตาขึ้นมามองหน้าผม


" อ้าว ไปซื้อข้าวต้มมาแต่เมื่อไรอะ หลับไม่รู้เรื่องเลย นี่ขนาดนอนกอดไว้นะนี่ ยังลุกไปซื้อข้าวต้มได้ ผมยังไม่รู้ตัวเลย แล้วถ้าไม่กอดไว้นี่สงสัยหนีไปกับหนุ่มๆแน่เลย "


ผมไม่รู้ว่ามันคิดได้ยังไงนะครับ อาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ให้มันกินไปเมื่อตอนเช้าก็เป็นได้ หรือว่าผมหยิบยาผิดให้มันกินไปนี่ แย่ล่ะสิ หรือว่าจะเป็นน้ำมันพรายหว่า



" ปากดีอย่างงี้ สงสัยหายป่วยแล้วมั้ง งั้นลุกมากินข้าวเลย "



" กินก็ได้ แต่ต้องป้อนนะ ไม่งั้นไม่กิน " แนะมีต่อรองอีกนะมรึง



" งั้นตามใจเลยครับ อ้ายพี่เอ๋ง จะกินหรือไม่กิน ซื้อมาให้ก็บุญแล้ว ต้องป้อนให้อีกงะ แล้วนี่ยังขาดเรียน มานั่งเฝ้าอีก "



" นะ ป้อนหน่อยดิ คนไม่สบายไม่เห็นหรอ ไง  นะนะ "


" ไม่เอาโตแล้ว กินเองดิ เมาเหล้าไม่สบายนะ ไม่ใช่คนพิการแขนขาดเมื่อไร "



" ก็พิการไง พิการรัก "

ผมไม่อยากจะคิดเลยนะครับ ว่าจะได้ยินจากปากอ้ายเอ๋ง จริ๊ง จริงๆ  เสี่ยวมากกกกกกกกกก มันกล้ามากครับ ถึงว่ามันกล้าขนาดนี้ จา พนม ที่ว่าแน่ ถึงต้องไปหากินที่เมืองนอก เพราะอ้ายเอ๋งไม่ใช้ลวดสลิง ไม่ใช้ตัวแสดงแทน ไม่ใช้แสตนอิน  ที่สำคัญ มันหน้าด้านมากกกกกกกกก มันคงไม่ใช่เพราะยา ที่มันกินแล้วล่ะครับ คงเป็นรอยหยักในสมองมัน ต้องมีปัญหาแน่นอน หรือไม่ก็เหล้าที่มันกินไป คงทำลายเซลล์สมองในส่วนดีหมดไปแล้ว เหลือแต่ส่วนที่ด้านๆของมัน



" อืม มา เดี๋ยวป้อนก็ได้ แต่ขออะไรอย่างได้มะ " ต้องยอมมันเลยครับ มันกล้าจริงๆ



" ได้ดิกี่อย่างก็ได้ เว้นแต่เดือนกับดาวเท่านั้น "    อื้อฮือ มันจะทำให้ผม ลมปราณแตกซ่านตายให้ได้  เพราะพลังวาจาหน้าด้านของมันแน่ๆ  คงต้องหาขบวนท่ารับมือกับฝีปากมัน


" ถ้ากินหมดนี่แล้ว ไปหาหมอนะ "



" อืม ไปทำไม "  มันทำหน้า งง เหมือนหมาสงสัย



"ก็ไป ให้ หมอ ผ่า หมา ออกจากปาก พี่ว่าคงมีตัวไหน ตายแล้วแน่เลย ได้กลิ่นเหม็นเน่าอะ อย่าพูดมากล่ะ "



" คงไม่ได้อะพี่ ผมเคยไปเอาออกแล้ว หมอบอกว่า ผมทำปากหมาถาวรมาเลยเอาออกไม่ได้ ต้องหาคนมาเลี้ยงดู มันดีๆจะได้ไม่ไปกัดใคร ผมว่าผมเจอแล้วนะคนที่จะมาเลี้ยงอะ "



" ใครอะ ช่างโชคดีจัง "



"ก็ พี่อ๋องนั่นแหละ  "  มันพูด พลางยักคิ้วให้ผมอีกนะ อ้ายนี่ มันกวนจริงๆ น่าจะปล่อยให้ตายไปซะเลย



" เออๆ ยอมแพ้แล้ว  มากินข้าวเหอะ อะอ้าปาก "   มันอ้าปากมาแต่ไกลเห็นแล้วใจหาย กลัวมันจะกินมือผมเข้าไปด้วย เข้าห้องน้ำมายังไม่ได้ล้างมือเลย ยี้ๆๆๆๆ



" อั้ม ๆๆ อะหย่อยๆ จังเลย  ข้าวต้มเนี่ย ใส่ใจคนป้อนมาด้วยป่าวนี่ " 



"เลิกเล่นซะทีได้ไหม รีบๆกิน พี่จะได้ไปเรียนสะทีเดี๋ยวเข้าสาย "  ผมป้อนอ้ายเอ๋ง ไปไม่กี่คำ มันก็วิ่งเข้า ไปอาเจียนในห้องน้ำ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรมากหรือป่าว ผมตามไปลูบหลังให้มัน แต่ไม่กล้ามองมัน อาเจียน กลัวของผมจะออกมาตามของมัน


พอมันอาเจียนเสร็จ เดินกลับเข้ามาที่ห้องมันบ่นว่าหนาวๆ นอนห่มผ้าห่มอยู่ เห็นถ้าไม่ดีเลยชวนมันไปหาหมอ




" เอ๋งไปหาหมอเหอะ ให้หมอเขาดูจะได้รู้ว่าเป็นอะไร ให้หมอฉีดยาก็หายแล้ว "




" ไม่ไปหรอก เดี๋ยวกินยา นอนพักแปบเดียวก็หาย ไม่ตายหรอก พี่อ๋องไปเรียนเหอะ "


" ไป ไปหาหมอด้วยกัน พี่ไม่ไปเรียนแล้ว จะได้ให้หมอดูว่าเป็นอะไร ลุกขึ้นเลย " 


ตกลงว่าผมก็ไม่ได้ไปเรียนเลยวันนั้น ดีจริงๆ ไม่อยากบ่น เดี๋ยวมันจะน้อยใจว่าเป็นเพราะมัน ทำให้ผมไม่ได้ไปเรียน แต่ก็จริงนะ ก็เป็นเพราะมันนี่แหละ

วันนั้นพอไปถึงคลีนิค หมอถามอาการ ผมเลยบอกหมอไปว่า ก่อนที่มันจะไม่สบายเนี่ย มันไปกินเหล้ามา หมอเลยให้มันหลับตาแล้วเอามือแนบข้างลำตัว เพื่อที่จะดูว่ามันทรงตัวอยู่ป่าว

สรุปวันนั้น มันโดนหมอฉีดยาไปหนึ่งเข็ม มีการบอกว่าเดี๋ยวกลับถึงหอมันจะฉีดยาให้ผม เพราะกลัวว่าผมจะติดไข้จากมัน ตกลงมันไปเรียนหมอมาตั้งแต่เมื่อไหร่นี่ ถึงจะมาฉีดยาให้ผมเนี่ย ทะลึ่งจริงๆ แต่ผมไม่กลัวหรอก ผมมีของสู้กับมัน

////////////////////////////////////////////////////////////

ปล. วันนั้นมันขอใบรับรองแพทย์ มายื่นลาป่วยที่วิลัยมันด้วย แต่ผมนี่โดนเช็คขาด ขอบคุณมันเลย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 27-06-2007 14:46:18

รอลุ้นต่อ  :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 27-06-2007 18:12:57

วันนี้ไม่สบาย ลาหยุด
ปรากฏว่าไม่ยอมนอนพัก แต่มานั่งอ่านจนตามทันซะงั้น
 o2 o2 o2 o2

ตามทันแล้ว เย้ๆ  :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 27-06-2007 23:25:32

น่ารักกันจาง
 :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 28-06-2007 07:18:40

ตกลงกลับมาที่หอ ได้ฉีดยากันรึเปล่าค่ะ  :m10:  :m10:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 28-06-2007 12:36:58

หลังกลับจากไปหาหมอมาแล้ว ก่อนเดินเข้าหอ ผ่านร้านขายผลไม้ ผมเลยแวะซื้อส้มกับทุเรียนแก้ไข้ เข้ามาในหอด้วย ชอบจังทุเรียนนี่


" พี่อ๋องจะซื้อทำไมทุเรียน ผมไม่กินนะ เอาส้มอย่างเดียวก็พอ "  ผมมองหน้ามันแบบว่า อะไรของมรึงนี่ อย่ามารู้ดีเกินกรูเลย



" ใครบอกว่าพี่จะซื้อให้เรากิน พี่จะกินเอง ยังไม่ได้ถามสักคำ ว่าเราจะกินอะไร นี่พี่ซื้อ ก็เพราะอยากจะกิน มีไรป่าว "




" ผมก็นึกว่าจะซื้อให้คนไข้กิน ไม่ห่วงกันมั่งเลยคนอะไร "



" นี่ อ้ายที่ว่าไม่ห่วงเนี่ย  มันขาดเรียนทั้งวันเลยนะเนี่ย ยังว่าไม่ห่วงอีกหรอ "




"ก็ดูดิ คนอะไร ซื้อของมา ก็ไม่ให้คนไข้กิน แถมยังซื้อทุเรียนมาอีก ก็รู้ว่าคนไม่กินจะซื้อมาทำไม มันเหม็น"



" ก็พี่ชอบกินนี่ เราไม่กินก็ไม่ต้องกินดิ แปลกคน"




" งั้น ใครกินทุเรียนก็ไม่ต้องไปนอนบนห้องเลย " ว่าแล้วมันก็เดินหนีผมขึ้นห้องไป ด้วยความที่กลัวว่ามันจะเสียใจ ผมเลยนั่งกินทุเรียน อยู่ข้างล่างคนเดียว เฮ้อ อิ่มจัง



แล้วอ้ายการที่ผมชอบกินทุเรียนนี่ มันผิดด้วยหรอ โทษมันมีความผิดเท่ากับการที่ฆ่าคนตายเลยหรอป่าว หรือว่าความผิดของมัน ต้องนอนข้างล่างด้วย  ไม่จริงมั่ง  มันติดสินความผิดผมแล้วหรอนี่


แต่ว่าเย็นแล้วนะทำไมยังไม่มีใครกลับมาจากเรียนกันสักคน เหมือนสวรรค์เป็นใจให้อ้ายเอ๋งมันนะนี่


งั้นต้องขึ้นไปดูอ้ายเอ๋ง มันสะหน่อย ว่ายังหายใจอยู่หรือป่าว

แนะ มีการล็อคห้องด้วย สงสัยจะงอนจริงๆ งั้นมรึงก็นอนตายอยู่คนเดียวบนห้องเลย

คิดได้ดังนั้นผมเลยใช้กุญแจสำรองไขห้องเข้าไปดูมัน เห็นอ้ายเอ๋งนอนคลุมโปงอยู่



แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หมอฉีดยาอะไรให้อ้ายเอ๋งนี่ ทำไมมันหลับไวจังเลยอะ แค่ผมนั่งกินทุเรียนทำใจแปบเดียวเอง แล้วที่ว่ามันจะฉีดยาให้ผมล่ะ ไม่ยอมๆๆๆๆๆ


ผมเดินเข้าไปเปิดผ้าห่ม จับหน้าผากมันดู ว่าตัวหายร้อนหรือยัง (อยากบอกมันจังเลยว่า ยังจำได้ป่าว ว่าจะฉีดยาแก้ไข ให้กรูไง ฉีดดิกรูจะได้ไม่เป็นไข้)


ผมก้มลงไปถามมัน โดยเอาหน้าไปจ่อใกล้ๆหน้ามัน หวังว่ามันลืมตาขึ้นมามันจะได้มองตาผม แล้วอ่านสายตาผมออก ว่าผม มาทวงยาฉีดจากมัน


" ดีขึ้นมั่งรึยังเอ๋ง ตัวไม่ค่อยร้อนแล้วนี่ เป็นไงมั่งหายปวดหัวยัง"  มองตากรูดิ มองตากรูดิ สัญญาอะไรไว้จำได้ป่าว   




อืม   มองตากรูแล้ว  ฮิๆ เสร็จ



" ดีขึ้นแล้วอะ แต่ตอนนี้จะอ้วกอะ เหม็นทุเรียนชิบเป๋งเลย "  พูดเสร็จมันดึงผ้าห่มกลับไปคลุมโปร่งเหมือนเดิม เซ็งเลยกรู ตกลงว่ามรึงอ่านสายตากรูไม่ออกหรือว่ามรึงพูดเล่นว่ะเนี่ย ที่ว่าจะฉีดยาให้กรู อ้ายเวน เอ้ย หมดกันเลย

อุตสาห์ให้ท่า เอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ นึกว่าจะดึงลงไปกอดไปหอมรึ จำไว้เลยมรึง แล้วมาพูดให้หวัง ทำไมว่ะนี่ กรูก็อายเป็นนะมรึง ( ทำไมใจง่ายจังเลยเราทั้งๆที่มีเอ็มอยู่แล้วนะ เกลียดตัวเองจัง )

" เออ เหม็นก็นอนคนเดียวเลย เดี๋ยวคืนนี้ลงไปนอนข้างล่างก็ได้ว่ะ " ว่าแล้วยางอายในตัวผมก็เริ่มทำหน้าที่ของมันแล้วครับ สงสัยอ้ายเอ๋งคงไม่ได้คิดอะไรกับผมจริงๆแน่เลย

ผมกำลังลุกขึ้น ก็ถูกอ้ายเอ๋ง ดึงตัวผมลงไปนอนอยู่บนที่นอน (สงสัยอ้ายเอ๋งนี่ ชอบดูหนังที่ คุณพิศาลกำกับแน่เลย ซาดิส เหลือเกิน ช่วยผมด้วย )

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 28-06-2007 13:46:02

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

มาต่อไวๆๆนะคราบบบบบบบบ




 :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
พี่มารร้ายบอก บอร์ดเงียบเหงา หรือว่า พี่มารร้าย


ต้องการตัวป่วน  เอาใหมครับเด่วหาแถวๆๆ นี้มาให้

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: พอจะรู้จักคนป่วนๆๆ อยู่บ้าง 

ตามมาอ่าน อย่างใจจดใจจ่อ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 28-06-2007 14:37:05

ต้องการเลยค่ะ ตัวป่วน หามาให้เยอะๆ นะ เอาเดะ ๆ ด้วยนะ ชอบกินเดะ น่ะ อิอิ   :m1: :m1:

น้องๆ  บอร์ดนี้น่ารักทุกคนเลย   :give2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 28-06-2007 17:27:15

ลุ้น  :m10:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 28-06-2007 23:56:55

ถ้าเอ๋งชอบดูหนังของพิศาล
งั้นคุณอ๋องก็ตบไปสักทีดิ่ เอ๋งจาได้จูจุ๊บ :m12:

จาได้กลายเป็น ตบจูบ...ตบจูบ :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 29-06-2007 14:56:28

............พิศวาส...ในโรงบาล........ :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 30-06-2007 07:39:25

หุหุ มีลุ้นอีกแย้วววววว  :m10:  :m10:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: leau_dissey ที่ 30-06-2007 13:37:48

 :impress:สนุกจังคะ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 30-06-2007 15:04:04

เสร็จแน่ๆงานนี้
 :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 01-07-2007 20:44:44

อ้างจาก: นางมารร้าย ที่ 28-06-2007 14:37:05  

ต้องการเลยค่ะ ตัวป่วน หามาให้เยอะๆ นะ เอาเดะ ๆ ด้วยนะ ชอบกินเดะ น่ะ อิอิ   :m1: :m1:

น้องๆ  บอร์ดนี้น่ารักทุกคนเลย   :give2:

เอาเด็กๆๆๆ ม่ายค่อยมี อ่าครับ  มีผมคนเดียว อ่าที่เด็ก ในเล้า นี้   :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:


เอาไปป่วนใหม ครับ


 :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:

(มันกลับ มาให้ โมเดอร์เรเตอร์ ปวดหัว อีกครั้ง :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:)


มารอต่อนะคราบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 01-07-2007 21:06:26

555 ทะเลาะกันเรื่องทุเรียน

น่ารักดีนะเนี่ย อิอิ

งานนี้ไม่รอดแน่เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 02-07-2007 21:29:19

หายไปหลายวันกลับมาแล้วค่ะ  ไว้พรุ่งนี้จะรีบมาต่อให้นะคะ  ยังไม่หายไปไหนค่ะ อาจจะช้าไปบ้าง รอหน่อยนะคะ อย่าเพิ่งหายกันไปไหนนะคะ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 02-07-2007 22:12:40

อ้างจาก: b|ueBoYhUb ที่ 30-06-2007 15:04:04  

เสร็จแน่ๆงานนี้
 :m11: :m11: :m11:

ตาหื่นเฮ้ย!!  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 03-07-2007 07:35:59

" เฮ้ย เอ๋ง เล่นไรนี่ เจ็บนะโว้ย  ประตูก็ไม่ได้ปิด เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า  นอนพักเหอะ จะได้หายเร็วๆ หมอให้พักผ่อนเยอะๆ"

ก็ตอนนี้ถ้าใครเดินขึ้นมาข้างบนห้องนี่ ก็จะเห็นว่าอ้ายเอ๋ง มันกำลังนอนทับตัวผมอยู่ มือสองข้างของผม ถูกมือมันกดไว้กับที่นอน มันยิ้มให้ สภาพมันตอนนี้ไม่มีท่าที ของคนที่เป็นไข้อยู่เลย ผิดกับผมที่เหมือนคนเป็นไข้ เริ่มรู้สึกร้อนๆหนาวๆแทน


" ก็นี่ไง พักผ่อนอะ หมอบอกให้ทำให้ร่างกายอบอุ่น จะได้หายไวไว ผมก็กำลังทำให้ร่างกายอบอุ่น จะได้หายไวไว ไง "


มันไปเอาความคิดนี้มาจากไหนว่ะนี่ เชื่อผมรึยังว่าอ้ายเอ๋งนี่ มันต้องมีรอยหยักในสมองบกพร่อง มันคิดแต่ล่ะอย่างนี่ กาลิเลโอ ยังต้องยอมมันเลยนะ ผมว่า


มันไม่ได้แค่พูดสิครับ ไม่รู้ว่ามันทำของอะไรตกไว้ ที่ตัวผมหรือป่าว เห็นมันให้จมูก ดุนหาของ ของมันไปตามหน้า ตามตัวผม

" เอ๋ง อย่าเล่นอย่างงี้ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ประตูก็ไม่ได้ปิด ไหนว่าจะไม่ทำอะไรอย่างงี้แล้ว ไงถ้าไม่อนุญาติอะ "

ได้ผลครับ อ้ายเอ๋ง หยุด ปล่อยมือผมให้เป็นอิสระ แล้วลุกขึ้น เดินไป














ปิดประตูล็อคห้อง พร้อมกับลงกลอน

มันเดินกลับ เข้ามาหาผม  อ้ายเอ๋ง  โน้มตัวผมลงไปนอนอยู่คู่กับมัน แต่ว่าครั้งนี้ผมไม่ได้ขัดขืนอะไรมันเหมือนตอนแรกแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นคิดอะไร ( หรือว่า คิดว่าทำไมมันไม่ปิดประตูซะตั้งแต่ที่แรก เฮ้ยไม่ใช่ )

อ้ายเอ๋ง เห็นผมไม่พูดอะไร มันก็รุกเล้าผมเป็นการใหญ่ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าทำไมไม่มีเรี่ยวแรงแรงที่จะไปขัดขืนมัน มันก็เริ่มจู่โจม โดยการบดขยี้มาที่ปากผม ด้วยลิ้นของมัน เมื่อลิ้นอ้ายเอ๋ง สัมผัสโดนลิ้นผม ( เออ แล้วมันไม่
เหม็นทุเรียนแล้วหรอไง)

ผมไม่รู้ว่าทำไมถึง รู้สึกดีกับมัน ได้มากมายขนาดนี้


นึกถึงตอนเวลาที่เอ็มจะทำกับผม ผมกลับหันหน้าหลบไม่ยอมให้เอ็มทำอย่างนี้กับผม

มือไม้ของมันก็ยังกับทศกัณฑ์ ไม่รู้ว่ามันเอามือมาจากไหนกันนักหนา มันจัดการกับเสื้อผ้าของผมและของมัน ผมรู้สึกตัวอีกที่ก็ไม่เหลืออะไรพันกายผมและมันแล้ว

ยิ่ง อ้ายเอ็งรุกเล้าผมมากขึ้นเท่าไร ผมก็ยิ่งไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากขึ้นเท่านั้น

ทุกสัมผัสที่ได้รับ จากอ้ายเอ๋ง มันทำให้ผมมีความสุขมากจริงๆ


ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร รู้ตัวอีกทีอ้ายเอ๋ง ก็ยึดครอง ธิปไตยของผมได้ทั้งหมด

ผมไม่เคยคิดเสียใจหรือว่าโกรธที่อ้ายเอ๋งได้ทำกับผม กับเรื่องที่เกิดขึ้น

หลังจากศึกสงบแล้ว ผมกับอ้ายเอ๋ง เข้าไปอาบน้ำด้วยกัน (ที่งี้ผมไม่ยักกะกลัวใครมาเห็นเนาะ สงสัยตอนนั้น อ้ายเอ๋ง คงฉีดยาผมแรงไปหน่อย ต่อมความกลัวเลยยังไม่ทำงาน )

หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว อ้ายเอ๋งมันบังคับให้ผมไปนอนข้างๆ ให้มันนอนกอด  มันบอกว่า ผมเป็นเมียมันแล้วนะ ต้องดูแลมัน อยู่ใกล้ๆมัน


วันนั้น ทั้งอ้ายเต้ ทั้งเอ็ม โทรมาหาผม

อ้ายเต้ ก็โทรมาถามว่าวันนี้ ผมไม่ไปเรียนหรอ ไม่เห็นที่คณะ

ส่วนเอ็ม ก็โทรมาหา บอกว่าคิดถึง อยากมาหา  ผมไม่รู้ว่า จะบอกเอ็มว่าไงดี ว่าผมเลว .....ไปแล้ว




ตอนที่อ้ายเอ๋งนอนหลับกอดผมอยู่ ผมคิดนะว่าต่อนี้ไป ผมจะคบกับอ้ายเอ๋งอย่างไง แล้ว เอ็มล่ะ ผมทำผิดกับเอ็ม

ผมเกลียดตัวเองจัง ทำไมถึงปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ทั้งๆที่รู้อยู่ว่า อ้ายเอ๋ง คิดอะไรกับผมอยู่ ก็ยังจะอยู่ใกล้มัน ให้โอกาสมันอีกต่อไปนี้ ก็คงต้องยอมรับล่ะว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด



/////////////////////////////////////////////////////////////////////////

พอดีวันนี้เจอน้อง ที่ไปทำงาน ที่กรุงเทพมา น้องเขาบอกว่า

" พี่อ๋องนี่ อยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ชอบทำตัว เป็นกะเทย กทม. ไม่เหมือนหนูอยู่กรุงเทพ แต่ทำตัวเหมือนกะเทย ภูธร "

" งง ว่ะ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง "

" อ้าว ก็พี่อ๋อง อะชอบทำตัวเป็น กะเทย กทม ก็ กะเทยเก็กแมน ไง
หนูนี่กะเทยภูธร  คือว่าดู 500 เมตร ก็รู้เลยว่าเป็นกะเทยไงล่ะ "

" ขอบคุณ "

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 03-07-2007 09:55:46

อ๋อง เองนะครับ ไม่ได้ แวะมาเลยครับ

พอดีมีเรื่องยุ่งๆอยู่ครับ  :serius2:

ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะครับ  o15

ขอบคุณ คุณนางมารร้าย (ผมแตกปลาย) ด้วยนะครับ  :m3:

ใครเม้มเกินร้อยเดี๋ยวส่งรูปมาให้ดู

 กด1 รูปอ้ายเอ๋ง

กด 2 รูปเอ็ม

กด 3 รูปอ้ายเต้

กด 4 รูปอ๋องเอง ฮิๆ :m9:

แต่ถ้ากด เอทีเอ็มโอนเงินให้อ๋องนี่ ได้ครบทุกคนเลย  :m5:(แล้วตกลงว่ามีใครอยากดูรูปป่าวนี่ ) :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 03-07-2007 13:43:39

.............อ๋องเข้ามารายงานตัวและ.......... :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 03-07-2007 14:17:32

กด1 ดูรูปอ้ายเอ๋ง

ในที่สุดก็ยอมแพ้หัวใจตัวเองแล้ว
 :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 03-07-2007 19:33:21

 :m9: :m9: :m9: :m9: :m9: :m9:


กด1  (เป็น ครั้งที่ 200  รูป พี่เอ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง)



 :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:



 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 03-07-2007 21:19:55

หวัดดีค่ะคุณอ๋อง 

ของกหน่อยนะคะ ขอกด1 และ 4  ค่ะ อยากดูรูปคู่คุณอ๋องและเอ๋งค่ะ

กด 5  ขอรูปคู่นะ    o1

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-07-2007 21:32:42

กด 2 อยากดูรูปเอ็ม

เพราะยังงัย อ๋องก็เป็นของเอ๋ง แต่เอ็มมะมีใครดู  :m14:

คิดว่าอ๋องคงไม่หวงเอ็มนะ  :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 04-07-2007 10:23:27

อ๋อง มีความลับจะบอก

ว่า อ้ายเต้ นี่ น่าเหมือน af4 ที่ชื่อแมน แล้วที่คะแนนโหวตน้อย โดนกลับบ้านไปเมื่อเสาร์ที่แล้วนี่ครับ

เหมือนมากกกกกกกกกกกกก เลย

ไงอ๋องจะแวะมาบ่อยๆครับ

มีไรมาคุยกันได้นะครับ

มาให้กำลังใจครับ
 

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 04-07-2007 13:44:12

อ้างจาก: aaamat1122 ที่ 04-07-2007 10:23:27  

อ๋อง มีความลับจะบอก

ว่า อ้ายเต้ นี่ น่าเหมือน af4 ที่ชื่อแมน แล้วที่คะแนนโหวตน้อย โดนกลับบ้านไปเมื่อเสาร์ที่แล้วนี่ครับ

เหมือนมากกกกกกกกกกกกก เลย

ไงอ๋องจะแวะมาบ่อยๆครับ

มีไรมาคุยกันได้นะครับ

มาให้กำลังใจครับ
 

งั้นเอาเป็นว่า


ดูทั้งหมดเลย



จาดู ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 05-07-2007 07:48:17

" พี่อ๋อง ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสายนะ ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว " อ้ายเอ๋ง มันปลุกผมครับ วันนี้ไม่รู้มันนึกอะไรตื่นมาปลุกผมแต่เช้า ทั้งๆทีเมื่อคืนนี้ มันก็บังคับให้ผมส่งเครื่องบรรณาการให้มันอีกหน หลังจากที่ผมตกเป็นเมืองขึ้น
ให้มันเมื่อตอนบ่ายวานนี้   (อายจังเลย)


แต่ว่า มรึงจะให้กรูลุกขึ้นไปอาบน้ำได้อย่างไงอะ ก็มือมรึงยังกอดเอวกรูอยู่เลย อ้ายบ้า เอ้ย



" อืม ก็ปล่อยมือดิ จะได้ไปอาบน้ำ บอกให้ลุกไปอาบน้ำ แต่มือยังกอดเอวอยู่เลย จะลุกไปได้ไงเล่า "



" ก็ไม่อยากให้ไปอะ งั้นไปด้วยนะ อาบน้ำด้วยนะ "



" เอ๋ง อย่าปัญญาอ่อน ไปอาบน้ำด้วยกัน นี่นะ คนอยู่ เยอะแยะ จะบ้าไง "




"กลัวไร ก็คนเยอะแยะไง เขาจะได้รู้กันไปเลย กลัว งะ "



" อืม กลัวดิ ปล่อยมือได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสาย เมื่อวานก็ไม่ได้ไปวันนึงแล้ว "



" หอมก่อนดิ เดี๋ยวปล่อย "  มันยื่นหน้า หันแก้มมาให้ผมหอม




" อีกข้างนึง "  ผมต้องหอมแก้มมันอีกข้างนึง ผมถึงได้รับอิสระภาพมาเป็นของตัวเองอีกครั้ง ขอบคุณพระเจ้า



ชีวิตผมอยู่ในกำมือมันแล้วหรอนี่   ผมใช้เวลาไม่นาน ก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ



" รอด้วยนะพี่อ๋อง ไปพร้อมกัน " นี่คงเป็นคำสั่งที่ผมไม่มีสิทธิขัดขืน ชีวิตและร่างกายของผม  ผมคงใกล้ หมดสิทธิครอบครองเร็วๆนี้แน่นอน

ไม่น่าเชื่อนะครับว่าเรื่องที่เกิดขึ้น แทนที่มันจะต้องเป็นคนกลัว ที่ต้องอายถ้าใครมารู้ กลายเป็นว่า ผมเอง ที่ต้องอาย ต้องกลัว เพราะไม่อยากให้ใครรู้





วันนี้ อ้ายเอ๋ง ชวนผมกินโจ๊คหน้าปากซอย แล้วนั่งสองแถวไปเรียนกัน วิลัยอ้ายเอ๋งถึงก่อนผม วิลัยผมเลยของมันไปสัก สองป้ายเห็นจะได้ ก่อนลงรถ



" พี่อ๋อง เรียนเสร็จรอด้วยนะ เดี๋ยวไปหา  แล้วกลับพร้อมกัน "



" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกลับเอง ว่าจะไปเดินหาซื้อหนังสือกับเพื่อนด้วย "



"  บอกให้รอ เดี๋ยวไปหาไง  "  แล้วมันก็เดินลงรถ ไปจ่ายเงินพร้อมกับหันมายักคิ้วให้ผมก่อนเดินเข้าวิลัยมันไป  ทำไมมันไม่สั่ง ให้ผมจ่ายเงินค่ารถให้มันด้วยเลยนะนี่



ผมคงหมดอิสรภาพแล้วจริงๆ ผมไม่อยากคุยอะไรกับมันมาก กลัวใจมันด้วย ต่อมหน้าด้านมัน ยิ่งไม่ทำงาน คนที่นั่งมาบนรถก็มี มันยังพูดอะไรไม่อายคนอื่น สงสัยกันมั่งเลย




นั่งรถมาอีกไม่ถึง 5 นาทีก็มาถึงวิลัยผม ผมเดินเข้ามาหน่อยนึง ยังไม่ถึงซุ้มพระพุทธรูปที่พวกเราทุกคนเคารพบูชา ต้องไหว้ขอพรทุกครั้ง ที่เดินเข้าออกวิลัย 


"   พี่อ๋อง ๆๆ  "


ผมหันกลับไปมอง ตามเสียงที่เรียก  เห็นคนเรียกนั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน ใต้ต้นไม้ริมสนามบอล  ใช่แล้วครับ เสียงอ้ายเต้ เรียกผม มันลุกเดินเข้ามาหาผมแล้ว




" ว่าไง มาแต่เช้าเชียวนะเรา  แฟนไปไหนล่ะถึงมานั่งอยู่คนเดียว "


" วันนี้แฟนผมเขาไม่มีเรียน ผมก็มีเรียนตอน สามโมงโน้น "


" อ้าว แล้วมาทำไมแต่เช้าเลยล่ะ "


"ก็มาดักรอพี่อ๋องนี่แหละ "


" มาดักรอพี่ทำไม มีอะไรหรอ "


" ป่าว ก็เมื่อวานไม่เห็นมาเรียน ผมไปถามพี่เก่ง (เพื่อนผมเอง ) พี่เก่งบอกว่าพี่ไม่ได้มาเรียน เมื่อเช้าโทรไปที่หอ เขาบอกว่าพี่ออกมาวิลัยแล้วเลยออกมารอนี่แหละ "



แหะๆ อย่าบอกนะว่ามรึงก็ชอบกรูอีกคน แค่กรูมีอ้ายเอ๋ง กับ เอ็ม กรูก็ยังไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไงเลย ปล่อยกรูเหอะ กรูขอร้องล่ะ มรึงก็มีแฟนแล้วนี่   แฟนมรึงก็สวยด้วยนะ แต่มรึงอย่าบอกใครนะว่ากรูเป็น.......



" หรอ งั้นพี่ไปเข้าเรียนก่อนนะ เดี๋ยวเข้าสาย " ผมเดินออกจากอ้ายเต้มา แต่มันก็ยัง เดินตามผมมาที่ตึกเรียน พอมาถึงหน้าห้องเรียน มันเดินเข้าไปคุยกับอ้ายเก่งเพื่อนผม สงสัยผมจะคิดมากไปเอง ก็ไม่เห็นว่ามันจะมาคุยอะไรกับผมอีกเลย เห็นมันคุยอยู่กับอ้ายเก่ง สักพัก พอดีกับอาจารย์เข้ามาสอน  พวกเราเข้าเรียน อ้ายเต้เลยต้องแยกออกไป แต่เฮ้ย อ้ายเต้ หันมาแลบลิ้นให้ผมทำไมอะ หรือจะให้ผมดูว่าลิ้นมันเป้นแผลรึป่าว แนะมันยังนั่งอยู่หน้าห้องผมอยู่เลย มันจะสาม โมงแล้ว ยังไม่ไปเรียนอีกหรอ แล้วมีใครเห็นมันแลบลิ้นให้ผมป่าวนี่


*******โชคดีจริงๆผมนี่ อิจฉากันล่ะสิ งั้นมาเป็นผมเลยมา**********

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: A GE ที่ 05-07-2007 22:35:27

 o12 o12  อิจฉาคุณอ๋องอ่ะครับ  เอ็มก็แล้ว เอ๋งก็แล้ว  นี่ยังมีเต้อีกคน :confuse: :confuse:  แล้วจะสับรางยังไงเนี่ยะครับ  :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 05-07-2007 23:04:07

สามคนเลยหรอเนี่ย

สุดๆไปเลย

 :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 06-07-2007 00:19:36

คนไหนหรือเต้ เอามาให้ดูหน่อยจิ ไม่ได้ดู afฉี่
 o14 o14 o14

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-07-2007 04:38:02

หน้าตาอย่างนี้ปะเต้อะ

แมน AF 4

(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/man.jpg)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 06-07-2007 12:37:35

อืม  :m4: ใช่แล้วครับ 

เก่งจังเลย ไปหาจากไหนมานี่

เหมือนจริงๆเลยนะครับ แต่ อ้ายเต้ คงหล่อน้อยกว่านี้มั้ง


มีอีกป่าวครับ ขออีกชอบน่ารักดี

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-07-2007 12:43:23

...............อิจฉามากมาย.........

...............มีคนมาจีบเยอะแยะเลย...... :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 06-07-2007 12:50:13

      /\
      /\
      /\
      /\


อิจฉา อะไรอะครับ  :m14:

มาลองเป็น อ๋อง ดูมั่งป่าวครับ  :m10:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 06-07-2007 12:58:50

หวัดดีค่ะ คุณอ๋อง แล้วเอ๋งนี่ หน้าตาประมาณไหนคะ  อยากเห็นน่ะ

------------------------------------------------------------------------------------
ไม่รู้ว่าอ้ายเต้มันไปตอนไหน ผมมั่วแต่นั่งฟังอาจารย์สอนอยู่ หันมามองอีกทีก็ไม่เจอมันแล้ว



หลังจากที่เรียนเสร็จ พักเที่ยงกลุ่มพวกผมก็พากันไปหาข้าวกินที่โรงอาหารของวิลัย

หลังจากผมซื้อข้าวเสร็จ ก็ถือจานข้าวกลับมานั่งที่โต๊ะ ที่พวกผมเอาหนังสือวางจองที่ไว้ ก็เห็นว่าที่โต๊ะ พวกผมมี อ้ายเต้ มานั่งกินข้าวอยู่ก่อนแล้ว


" อ้าว มากินข้าวคนเดียวหรอเต้ "    ผมทักมัน


" ป่าวหรอกพี่ มากินกับเพื่อน เพื่อนมันนั่งกินอยู่โต๊ะโน้น "  มันชี้ไปยังกลุ่มนักศึกษาที่นั่งกันอยู่ 4 คน ที่โต๊ะ ถัดจากโต๊ะผมไป 3 ตัว



" แล้วไม มานั่งกินที่นี่ละ ทิ้งเพื่อนไว้ที่โต๊ะโน้น "  จริงๆแล้ว จะเรียกว่าทิ้งเพื่อนไว้ก็ไม่ได้ ผมว่าเพื่อน ทิ้งมันมากกว่า เพราะมันแยกออกมาคนเดียว


" ก็ คิดถึงคนแถวนี้ เมื่อวานก็ไม่ได้มาเรียน ก็เลยอยากมานั่งกินข้าวด้วยไง "   คำพูดของมัน ทำให้ผมกินข้าวอร่อยขึ้นอีกแล้ว (รึป่าว ถ้าตอนนั้นไม่มีใครคงรู้สึกดีน่าดู )


ผมละกลัวมัน จะหลุดบอกกับเพื่อนๆผมจังเลย ว่าผมเป็น ... ไม่อยากให้มันมาหาที่กลุ่มผมบ่อยๆเลย


ผมแคร์เพื่อนมากเลยนะตอนนั้น เพราะไม่รู้ว่าถ้าพวกมันรู้นี่ มันยังจะคบกับผมอยู่ไหม พวกมันจะรังเกียจและจะรับผมได้ป่าว  ผมทำใจไม่ได้นะครับถ้าพวกมันจะเลิกคบกับผม

ที่จริงแล้ว ที่อ้ายเต้มันกล้าเข้ามา ที่กลุ่มพวกผมนี่ ก็เพราะว่าอ้ายเต้มันเป็นน้องรหัส อ้ายเก่ง เพื่อนผม น่ำซ้ำ มันยังพักหอใกล้ๆกันด้วย ตกเย็นก็ไปเตะบอล กินเหล้า กันทุกวัน

ผม ก็พึ่งมารู้ ว่ามันเป็นน้องรหัสอ้ายเก่ง ก็เพราะมันบอกผมนี่แหละ

ตอนที่อ้ายเก่งแนะนำมันให้ผมรู้จักนี่ อ้ายเต้ มันก็บอกว่ารู้จักกับผมมานานแล้วตั้งแต่เรียนที่เทคนิคด้วยกันมาก่อน มันเป็นรุ่นน้องผมปีนึง 

และก่อนที่อ้ายเต้จะฮุก หมัดเด็ดของมันออกมาอีก เพื่อนผมก็เดินถือจานข้าวมานั่งกินที่โต๊ะกันครบแล้ว  ขอบคุณพวกมรึงจริงๆๆ

ผมก็ไม่เข้าใจมันนะครับ ว่ามันก็มีแฟนอยู่แล้วมันจะมายุ่งกับผมทำไม แค่ผมมีอ้ายเอ๋งก็แย่พออยู่แล้ว


" อ้าว ไงเต้ กินข้าวเป็นด้วยรึไง นึกว่ากินเป็นแต่เหล้า " อ้ายเก่งทัก อ้ายเต้ที่ตอนนี้มันก้มหน้าก้มากินข้าวอยู่


"อ้าวพี่ ผมก็คนนะ ก็ต้องกินข้าวกันมั่งดิ จะให้กินแต่เหล้าได้ไง จะให้ตายตั้งแต่ยังไม่มีเมียเลยรึไง "  กรูว่าน่าจะดีนะมรึง เชื่อเถอะ


" เออ แล้ววันนี้พี่เก่งเลิกเรียนกี่โมงอะ "  อ้ายเต้มันถาม


" บ่ายสามใช่ป่าวว่ะ อ๋อง "  แนะ อ้ายเก่งหันมามองหน้าผม พร้อมกับอ้ายเต้ เพื่อรอให้ผมตอบคำถามมัน


" อือ ก็คงเลิกบ่ายสามถ้าอาจารย์ แกไม่สอนติดลมนะ "  ผมบอกมัน (สอนยังไงนะสอนติดลม นึกไม่ออกแล้ว )


"เลิกเรียนแล้วพวกพี่ไปไหนกันต่อป่าวอะ " อ้ายเต้ มันหันไปถามอ้ายเก่ง มันไม่คุยกับผมเลยนะ เวลาอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆผม แปลกดีเหมือนกัน


" ยังไม่รู้เลย ก็คงไปเดินในตลาดอะ อ้ายอ๋องมันจะ ไปหาซื้อหนังสือด้วย ทำไม จะชวนไปกินเหล้าหรอไง "  อ้ายเก่งถามอ้ายเต้


" ป่าวพี่ เพื่อผมไม่รู้จะไปไหน จะได้ตามไปด้วย " อ้าว แล้วแฟนมรึงล่ะ ก็ไปหาเขาดิ รึลืมไปแล้ว รึไงว่ามีแฟน อย่ามาอยู่กับกลุ่มพวกกรูบ่อยๆเลย ขอร้องล่ะ


หลังจากที่อ้ายเต้กินข้าวเสร็จ มันก็ลุกเดินกับไปหากลุ่มเพื่อนมันที่โต๊ะ โดยมันนั่งหันหน้ามาที่กลุ่มผมนั่งอยู่

พวกผมนี่ก็แปลก กินข้าวกันเสร็จแล้ว ก็ชอบนั่งดูโทรทัศน์กันที่โรงอาหารจนกว่าจะขึ้นเรียนตอนบ่าย โดยไม่เกรงใจ คนที่จะมานั่งกินข้าว กันต่อเลย เพราะถือว่าเป็นรุ่นพี่กันด้วย เล....วจริงๆ


จนถึงเวลาขึ้นเรียนกันตอนบ่าย พวกผมก็เดินขึ้นไปเรียนกัน โดยที่ผมไม่รู้ว่ากลุ่มอ้ายเต้ลุก ไปกันตอนไหน เพราะผม นั่งหันหลังให้มัน นั่งดูโทรทัศน์อยู่ เพราะไม่อยากมองหน้ามัน และแก้แค้นมัน โดยการไม่ให้มันได้มองหน้าผม ก็ไม่รู้จะทำอะไร ได้มากกว่านี้แล้ว สะใจจริงๆ (ไม่รู้คิดได้ไงนี่)


พอเรียนเสร็จ ก็พากันเดินมา ขึ้นรถที่หน้าวิลัย เพื่อจะเข้าไปหาซื้อหนังสือในตลาด


" พี่อ๋อง "   ผมมองไปตามเสียงที่เรียก เห็นเด็กเทคนิคใส่เสื้อช๊อป ยืนรออยู่ใต้สะพานลอยหน้าวิลัย

ผมลืมไปสนิทเลย ว่าอ้ายเอ๋งบอกว่า จะมาหา แล้วให้กลับบ้านพร้อมกับมัน 


" ใครเรียกว่ะอ๋อง " เพื่อนผมถาม


" เออ น้องกรู มันว่าจะกลับบ้าน พร้อมกรู กรูลืมเลย " ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปหาอ้ายเอ๋ง โดยไม่รอให้มันเดินเข้ามาหา ผมบอกเพื่อน ให้รออยู่ที่ป้ายรถสองแถว


" มารอตั้งนานแล้วนี่ " อ้ายเอ๋งบ่น


" ก็บอกว่าไม่ต้องมารอไง เดี๋ยวกับเอง จะไปซื้อหนังสือ กับเพื่อน แล้วรู้ได้ไงว่าพี่เลิกเรียนกี่โมง"


" ก็ไม่ได้โง่นี่ เมื่อเช้าก็ดูตารางสอนพี่มาอะดิ กลับบ้านพร้อมกันเลย ไม่งั้นไปซื้อด้วยกันก็ได้ แต่ไม่ไปกับเพื่อนๆพี่นะ "  นี่เป็นคำสั่งรึป่าวว่ะ อ้ายเอ๋ง


" งั้นพี่ไปบอกเพื่อนก่อนล่ะกัน ว่าไม่ไปซื้อหนังสือแล้ว "  ผมเดินกลับมาบอก อ้ายเก่ง เพื่อนผม

" เฮ้ย เก่ง วันนี้ไม่ไปซื้อหนังสือแล้วว่ะ ไว้ซื้อพรุ่งนี้ล่ะกัน วันนี้น้องกรูมีธุระให้กรู ไปเป็นเพื่อนมันว่ะ " ผมก็โกหกไปตามเรื่อง บาปอีกแล้ว


" ไปไหนว่ะ อ๋อง ก็ไปด้วยกันก็ได้นี่ "


" เออ มรึงไปเฮอะ เดี๋ยวกรูกลับหอพร้อมน้องกรูเลย " ผมไม่รอให้พวกมันตอบอะไรผมมาอีก ขี้เกียจโกหกพวกมัน ผมเดินออกมาหาอ้ายเอ๋ง


" ไปกลับหอเลยล่ะกัน ไม่ไปซื้อหนังสือแล้ว ไว้ซื้อพรุ่งนี้ "  ผมบอกมัน


"  ก็ไปดิ เดี๋ยวผมพาไปซื้อก็ได้ แล้วค่อยกับหอกัน  "


" ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเจอพวกเพื่อนพี่ บอกมันว่าจะกลับหอเลย " ผมพาอ้ายเอ๋ง ขึ้นสองแถวกลับหอ


โดยหันไปมองกลุ่มเพื่อนผม ซึ่งตอนนี้มี อ้ายเต้ มายืนอยู่ด้วย มันมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ มันมองผมด้วยแหละ อยากจะดีใจเหลือเกินนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-07-2007 13:53:11

............แอบนอกใจอีกแล้ว.......... :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 06-07-2007 14:25:23

อย่างนี้สิเคอะ ส.ล.ด.  ตัวจริงเสียงจริง อิอิ  :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 06-07-2007 20:33:03

อิอิ แอบลุ้นเต้อยู่  :m4:  :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 06-07-2007 21:40:05

งานนี้อ๋องเหมาหมด
 :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 07-07-2007 12:54:37

หลังจากนั่งรถสองแถว มาลงที่หน้าปากซอย อ้ายเอ๋งชวนผมกินข้าว ก่อนเดินเข้าหอ



" พี่อ๋องหาข้าวกินก่อนเหอะ หิวข้าวแล้ว  " มันเดินนำหน้า ผมเข้าไปนั่งในร้านข้าว ข้างเซเว่น หน้าปากซอย




" อืม เอ๋งจะกินไรสั่งเลยนะ ไม่ต้องสั่งเผื่อพี่นะ พี่ยังไม่หิวเลย เดี๋ยวพี่ไปโทรศัพท์หา เอ็มก่อน เดี๋ยวมา  " ผมบอกมัน มันมองหน้าผม แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ดูสีหน้ามันออกว่าคงไม่พอใจ


ผมเดินออกมาที่ตู้โทรศัพท์ หยอดเหรียญโทรหาเอ็ม พอโทรไปใครไม่รู้รับสาย ผมขอสายเอ็ม เขาเลยไปตามเอ็มให้ ผมได้ยินเสียงคนวิ่งมา



" ฮัลโลครับ เอ็มพูดครับ "



" อ๋องนะเอ็ม เป็นไงมั่ง กลับมาถึงหอนานยัง ลองโทรมาดู ว่ากลับมาถึงหอรึยัง หรือว่ามัว ไปจีบสาวๆที่ไหนรึเปล่า"



" พึ่งกลับมาถึง กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่เลย มีคนไปตามให้มารับโทรศัพท์ คิดว่าต้องเป็นอ๋องแน่ๆ เลยวิ่งออกมา เสื้อยังไม่ได้ใส่เลยนะนี่ กลัวอ๋องรอนาน เดี๋ยวก็บ่นอีก หาว่า มารับโทรศัพท์ช้า  "



" อะนะ ไม่ใช่คิดว่า สาวๆที่ไหนโทรมารึ ถึงได้รีบวิ่งมา แล้วรู้ได้ไงว่าอ๋องโทรมา "



" ก็มั่นใจดิครับ ก็เพราะว่า เอ็ม ไม่ได้มีใครนี่ นอกจากอ๋องคนเดียว แล้วอ๋องล่ะ กลับถึงหอรึยัง โทรศัพท์อยู่ที่ไหนเนี่ย "



" กลับถึงหอแล้ว เลยออกมาโทรศัพท์หาเอ็ม ที่หน้าปากซอยเนี่ย จะมาดูว่ามีใครหนีไปจีบสาวที่ไหนมั่งรึป่าว "



" เอ็มก็กะว่า เปลี่ยนเสื้อเสร็จ จะโทรไปบอก อ๋อง ว่าจะไปเล่นบอลกับเพื่อนนะ เลิกเล่นบอลเดี๋ยวเอ็ม จะโทรหา เพราะถ้าเดี๋ยวอ๋อง โทรมาไม่เจอ เดี๋ยวก็บ่นอีก ยิ่งขี้บ่นอยู่ด้วย "



" ไม เบื่อหรอไง  คนขี้บ่นนี่ แล้วจะกลับมากี่โมงอะ โทรหาด้วยนะ "



" คร๊าบป๋ม  เล่นเสร็จแล้ว เดี๋ยวโทรหาเลย รอรับโทรศัพย์ด้วยล่ะ อย่าไปเที่ยวไหน  หวงมาก รู้หรือป่าว อย่าให้รู้นะ ว่าแอบมีใคร  "



" ไม จะมาฆ่า อ๋องหรอ "



" ป่าวใครจะไปฆ่าอ๋องล่ะ ก็แค่ร้องไห้ฮือๆ  เดี๋ยววางหูแล้ว เข้าหอเลยนะอ๋อง"



" อืม รู้แล้ว คร๊าบบบบบบบบบบบบ "



"คิดถึงนะ ดูแลตัวเองด้วย เป็นห่วงนะ เดี๋ยวโทรหา "



" คร๊าบป๋ม "



ไม่รู้ว่าผมจะทำร้ายเอ็ม ไปอีกนานแค่ไหน ตัวผมเองก็ไม่ได้รู้สึกดีเลย ผมอยากบอกเอ็มนะ ว่าผมคงไม่มีค่าพอสำหรับเอ็มแล้ว  แต่ไม่รู้ว่าจะบอกเอ็มอย่างไงดี แล้วเอ็มจะเป็นอย่างไงมั่งถ้าผมบอกไป ผมเองก็ไม่อยากเสียเอ็ม แต่ก็ไม่อยากให้เอ็ม ต้องมาเสียเวลากับคนอย่างผม ผมสับสน ยอมรับว่าเห็นแก่ตัว ที่ไม่ยอมเลือกใครในตอนนั้น ขออย่าให้ผมต้องเลือกคนผิดเลย



ผมเดินกลับมาที่ร้านข้าว เห็นบนโต๊ะ มีข้าวผัด อยู่สองจาน อ้ายเอ๋ง ยังไม่ได้กินข้าวเลยนี่หว่า  เอาแต่นั่งดูดน้ำอัดลมอยู่




" อ้าวไม่ยังไม่กินข้าวอีกล่ะ รออะไร แล้วสั่งมาทำไมตั้งสองจาน จะกินหมดหรอไง "



" รอพี่อ๋องนั่นแหละ แล้วก็สั่งข้าวมาเผื่อให้ด้วย กินเป็นเพื่อนกันดิ งั้นผมไม่กินนะ เมื่อกี้ไปโทรศัพท์ ผมยังไม่เคยว่าอะไรสักคำเลย  "  ดูมันพูดสิครับ

ผมเลยต้องนั่งกินข้าวกับมันจนได้ ขี้เกียจเถียงมัน อายโต๊ะข้างๆ เดี๋ยวเขาสงสัย ผมนั่งกินข้าวโดยไม่พูด อะไรกับมันอีกเลย กินเสร็จ จ่ายเงินเดินเข้าหอ



" พี่อ๋อง วันนี้ไม่ต้องออกไปซื้อกับข้าวข้างนอกแล้วนะ ให้คนอื่นไปซื้อมั่ง บอกว่ากินข้าวกันมาแล้ว เดี๋ยวผมจะให้พี่อ๋อง สอนการบ้านให้หน่อย เดี๋ยวผมมีค่าจ้างให้ เอาป่าว "



ตกลงว่า สอนการบ้านให้ หรือว่าทำการบ้านให้มัน กันแน่นะ เห็นลายมือมันแล้วนี่ ถ้าใครอ่านออกก็คงรวยกันแน่เลย ลายมือยังกับลายแทงสมบัติ ส่วนค่าจ้างนี่ ไม่ขอรับได้ป่าว ทำให้ฟรีดีกว่า



" เดี๋ยวกับมาจากเล่นบอล ผมจะมาจ่ายค่าจ้างให้นะ " แล้วมันก็วิ่งไป

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 07-07-2007 13:15:52

แอบ มารอลุ้น

ด้วยคน ฮิๆๆๆ


แวะมาทักทายกันครับ

 :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 07-07-2007 14:43:47

รออ่านต่อจ๊ะ  :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 07-07-2007 15:00:33

แอบมาลุ้นว่าอ๋องจาเลือกใคร

แต่รู้สึกว่าอ๋องจะแค่สงสารเอ็มมากกว่ารักนะ
 :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 08-07-2007 02:14:05

ว่าแต่ว่า เต้ก็หล่อนะ เข้มดี

แล้วไปแกล้งเต้ทำไมอ่ะ รึว่าเล่นแผนยั่วให้อยาก

 :m14:

ถ้าจะเลือกใครก็เลือกให้แน่ครับ
จะได้ไม่ถูกมองได้ว่าเป็นคนหลายใจ
อีกทั้งปัญหาต่างๆจะตามมาได้
 :m9:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 08-07-2007 20:08:15

 :o :o :o :o :o :o :o

เดี๋ยวเหอะ จะทำร้ายเอ็ม ไปอีกนานแค่ใหน




ปล่อยเอ็ม จิ



เด่วนู๋ จะไปรักษา แผลใจ ให้เอ็ม แทนก้อได้


 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 08-07-2007 20:37:14

............มารอค่าจ้างจากเอ๋ง.......... :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 09-07-2007 09:34:08

แวะ มาคุยด้วยครับ

อยากบอกว่า มาทุกวันนะคร๊าบ

 o3

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 09-07-2007 15:17:06

ผมนั่งทำการบ้านให้อ้ายเอ๋งเสร็จ กำลังจะไปอาบน้ำ ก็พอดีกับที่ เอ็ม โทรมาหา



" อ๋อง เอ็มเล่นบอลเสร้จแล้ว กำลังจะกลับหอ วันนี้ เอ็มขอไปงานวันเกิดเพื่อนนะ ไม่กลับดึกหรอก ไม่กินเหล้าก็ได้สัญญา ขอไปนะอ๋อง "  เอ็มเป็นอย่างงี้จริงๆนะครับ จะโทรมาบอกผม มาขออนุญาติ ผมทุกครั้งที่จะทำอะไร

เอ็มเคยบอกผมว่า เอ็มไม่อยากโกหกหรือว่าทำอะไรที่ผมไม่ชอบ  เอ็มจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ผมเชื่อใจเอ็ม เพราะเอ็มบอกว่าคนรักกันต้องซื่อสัตย์ต่อกัน ต้องเชื่อใจกัน


" ก็ไปดิ เอ็ม กินเหล้าก็ได้ แต่อย่ากินจนเมาล่ะ สัญญาก่อนว่าพรุ่งนี้ต้องไปเรียน แล้วขับรถดีๆด้วยล่ะ อย่ากลับดึกด้วยนะ "



" ครับป๋ม อ๋องให้ไปนะ เอ็มไม่ได้เอารถไปหรอก ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเพื่อนเอ็มเอามารับ "


"  ให้เพื่อนมารับ แล้วรู้ได้ไง ว่าจะให้ไป แล้วหอเพื่อนอยู่ไกลป่าว "



" ไม่ไกลหรอกอ๋อง อยู่ในเมืองนี่แหละ "



" งั้นเอารถไปเองเลย ถ้าเพื่อนกลับดึก เดี๋ยวก็กลับไม่ได้อีก แล้วจะมาบอกว่าไม่มีรถมาส่งไม่ได้นะ "  ไม่รู้ว่าตกลงห่วงหรือไม่ห่วงเอ็มกันแน่ เลยผม ให้เอ็มขี่มอไซด์ไปเอง ก็ไม่อยากให้กลับดึกและอีกอย่างผมมั่นใจว่าเอ็ม ไม่
เมาเหล้าแน่ๆ เวลากลับจะได้ไม่ต้องรอเพื่อน เพื่อเพื่อนเอ็มติดลม


" งั้นพอเอ็มไปเที่ยว แล้วกลับมาถึงหอ ให้เอ็มโทรหาอ๋องป๋าว ว่าเอ็มกลับมาถึงหอแล้ว อ๋องจะได้ไม่ป็นห่วง "


" ไม่ต้องเลย เดี๋ยวใกล้เที่ยงคืน อ๋องโทรมาเช็คที่หอเอง เดี๋ยวเอ็มโทรจากที่ไหนมาหาอ๋องก็ไม่รู้ เดี๋ยวโทรมาเช็คเอง ว่าเอ็มอยู่หอจริงป่าว "  ผมเชื่อเอ็มนะแต่ว่าพูดไปงั้นเอง อยากให้เอ็มรู้ว่าผมเป็นห่วงนะ ถึงผมจะไม่ดีพอสำหรับ
เอ็มแล้วก็ตาม


" งั้นเอ็ม ขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะอ๋อง เดี๋ยวเพื่อนมารับ เอ็มจะได้ขี่รถไปพร้อมเพื่อนเลย คิดถึงนะครับ "


" อืม ห้ามเมานะ เดี๋ยวโทรมาเช็ค ไม่เจอมีเรื่องแน่ เป็นห่วงนะ ขับรถดีๆล่ะ "




วางหูจากเอ็มเสร็จ ผมก็เดินขึ้นไปอาบน้ำ ได้ยินเสียงคนเคาะ ประตูห้องน้ำ


ป็อกๆๆๆๆๆๆๆ


ป๊อกกกกกกกกกกกกก


ป๊อกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



"ใครอะ คนอาบน้ำอยู่ ไม่ได้ยินเสียงรึไง ไปเข้าอีกห้องหนึ่งดิ "


" ก็ได้ยินไง เลยจะเข้าไปอาบด้วย เปิดประตูดิ "   เสียงอ้ายเอ๋งนี่เอง


" จะบ้าไง รอแป๊บนึงอาบน้ำจะเสร็จแล้ว ใส่เสื้อผ้าอยู่ "


" ไม่บ้าหร๊อก จะอาบด้วย เปิดประตูดิ " อ้ายนี่พูดไม่รู้เรื่อง

ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาเจอมันยืนยิ้ม แต่ท่าทางมันเอาจริงแฮะ มันแอบหอมแก้มผม ตอนเดินสวนมันออกมา แถมยังทะลึ่งดึงแขนผมเข้าไปในห้องน้ำอีก


" เฮ้ยไม่เล่น อาบน้ำแล้ว ปล่อยเดี๋ยวใครมาเห็น ถ้าพูดไม่รู้เรื่อง ก็ไม่ต้องมาพูดกันเลย " ได้ผลครับ มันปล่อยมือผม ผมรีบเดินเข้าห้อง (กลัวมันเปลี่ยนใจ หรือว่าที่จริงกลัวใจตัวเองกันแน่ว่ะนี่ ยัง งงๆ อยู่เลย ) มานอนดูโทรทัศน์

แล้วถ้ามันออกมาจากห้องน้ำแล้วมันยังจะทำ ........... แล้วผมจะทำไงดีนะนี่


ผมนี่มันก็ เล...วได้ใจดีเหมือนกัน เมื่อกี้คุยกับเอ็มก็รู้สึกดีกับเอ็ม ไม่อยากทำอะไรที่ไม่ดี เพราะเอ็มรักผม ดีกับผมมาก แต่พอมาเจอ อ้ายเอ๋ง ผมกลับลืมเอ็มไปเสียสนิทเลย


หลังจากที่อ้ายเอ๋งอาบน้ำเสร็จ มันล๊อคห้อง แล้วเดินเข้ามานอนข้างผมเอามือเข้ามากอด แล้วก็โน้มตัวเข้ามาจูบผม ที่ริมฝีปาก ผมรู้สึกราวกับว่าจู่ๆมีใครบางคน เอานำมันสาดเข้ากองไฟ ทำให้ไฟข้างในกายผมลุกโพลง อารมณ์ของผมตอนนั้น มันตื่นตัวและลืมความรู้สึกชั่วดีไปเสียสิ้น ผมเผยอริมฝีปากและรับเอาลิ้นที่ซุกซนของมัน ที่ชอนไชเข้ามา มันเป็นจูบที่ดูดดื่มและยาวนาน จนเราทั้งคู่ลืมทุกสิ่งรอบกาย มันเริ่มไซร้ตามใบหูเรื่อยลงมาถึงซอกคอ มันถอดเสื้อที่ผมใส่อยู่ พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของมันออก ผมพึ่งรู้ว่ามันไม่ได้ใส่กกน(ฮิๆ คงเตรียมพร้อม) มันลากลิ้นไปทั่วตัว ทั้งขบเบาๆทำเอาผมรู้สึกมีความสุขอย่างประหลาดและมันใช้ลิ้นตวัดเลียเรื่อยลงมา ถึงสะดือพลางปลดกางเกงผมออกจนล่อนจ้อน มือที่ซุกซนของมันไม่ยอมอยู่เฉย ลูบไล้ไปทั่วทั้งตัวผม และแล้ว ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามจังหวะของมัน ( เฮ้อเหนื่อยจัง จะโดนอุ้มป่าวนี่  พอดีว่ามีคนขอ อ๋องเลยจัดให้อะครับ อ๋องไม่ผิดหน่า) ผมรู้สึกว่าครั้งนี้ผมเต็มใจไม่ได้รู้สึกกลัวหรือรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรที่ผิดอยู่ โดยปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือความถูกต้อง ปล่อยให้ใจทำตามที่มันต้องการ




หลังชั่วโมงพละ (ฟันดาบ) เสร็จสิ้นลง ผมกับอ้ายเอ๋งก็ออกมาอาบน้ำกันอีกรอบ (อาบน้ำจริงๆ) ไม่รู้จะมีใครสงสัยป่าวว่าทำไมอ้ายสองคนนี้อาบน้ำกันบ่อยจัง แต่ก็ไม่มีใครมาถามนะ รึว่ามันรู้กันหว่า


" อะพี่อ๋อง " อ้ายเอ๋ง มันยื่นเงินให้ผม


" เงินอะไรอะ "  ผมมองหน้ามัน  มรึงอย่าบอกนะ ว่าให้ค่าตัวกรู แล้วครั้งก่อนละ ว่าไงแล้วจะไม่ให้ย้อนหลังกรูหรอ 



" เงิน ค่ากิน เป็นอาทิตย์ของผมที่แม่ให้ไว้อะ ผมให้พี่อ๋องเก็บ แล้วให้พี่อ๋องจ่ายให้ผมเป็นวัน  ขี้เกียจเก็บ เดี๋ยวหายไม่มีกระเป๋าด้วย "   ฮิๆเสร็จโจรล่ะมรึง


" ก็เก็บเองดิ เดี๋ยวพี่ก็หลง เอาไปใช้หมด "


" ไม่เอา พี่อ๋องเก็บนั่นแหละ ก็ใช้ด้วยกัน หมดก็หมดไปดิ เดี่ยวขอแม่ได้ "

ช่างเป็นความคิดที่ดีจริงๆเลยอ้ายเอ๋ง


" อืมก็ได้ แต่อย่าใช้เกินที่ฝากล่ะ หมดแล้วหมดเลยนะ"


"ไม ก็เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ ยังจะพูดอย่างงี้อีกหรอ " ผมยอมรับเลยนะครับ ว่าผมเองนี่ไม่ได้รู้สึกดีกับคำว่า ผัวเมียของมันเลย แต่ว่ามันกล้าพูดมากเลยนะครับ มันชอบเอาคำว่าผัวเมียมาอ้างบ่อยๆเวลาที่ผมไม่เชื่อมันหรือว่าขัดใจมันมัน มันคงคิดว่าเป็นท่าไม้ตายของมันอะครับ อย่างเช่นเวลาที่ผมไม่ทำอะไรให้มัน(พวกรายงาน)มันก็จะพูดว่า ทำให้ผัวหน่อยไม่ได้เลยหรอไง ผมล่ะรู้สึกอายแทนมันจัง แค่คำว่าแฟนกันก็พอแล้วสำหรับผมอะนะ



" พี่อ๋อง เราปล่อยให้มีลูกสักสองสามคนเน๊าะ" ผมตบกะบาลมันไป 1 ทีเบาๆ


" อ้ายบ้า พูดอะไรบ้าๆ  คนยิ่งเครียดๆอยู่นะ เดือนนี้ เม้นยังไม่มาเลย "ผมก็เล่นด้วยกับมัน


" เฮ้ย จริงดิ เราพึ่งมีอะไรกันเมื่อไม่กี่วันเองนะ งั้นไม่ใช่ลูกผมแล้ว บอกมาสะดีๆ เลยไปยุ่งกับใครมา  " มันกระโดดขึ้นมานั่งคล่อม ตัวผมไว้  เล่นเป็นเด็กๆเลย

เฮ้อ ผู้ชายก็ยังงี้ทุกคน ได้เราแล้ว มักจะไม่รับผิดชอบ รู้งี้ยอมขึ้นคานดีกว่า

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 09-07-2007 16:08:25

..........เป็นคู่สามีภรรยาที่รักกันจัง........

..........ขนาดใช้กระเป๋าเดียวกันเลยนะเนี่ย.......... :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 09-07-2007 20:57:23

หุหุ อาไร้ท้องแล้วเหรอ  :m14:  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 09-07-2007 23:59:08

อ๊ากสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ความรักมันไม่เลือกเวลา บุคคลและสถานที่เลย
 :m3:

แต่ถ้าจะให้มันเกิด ก็ควรจัดการใดๆลงไปให้เด็ดขาด
 :m8: :m8: :m8: :m8:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 10-07-2007 09:53:35

" เอ๋ง ตื่นได้แล้ว มีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ ลุกเลยเดี๋ยวไปเรียนสายนะ"

" กี่โมงแล้วอะพี่อ๋อง " มันเก่งนะครับ คุยได้โดยไม่ลืมตา (เก่งตรงไหนว่ะนี่)

" 6 โมงกว่าแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว "

"พี่อ๋องก็ไปอาบก่อนดิ "

"วันนี้พี่มีเรียน สามโมง ลุกไปอาบน้ำเลย"

" ขออีก ห้านาทีนะ " ว่าแล้วมันก็พลิกตัวมันขึ้นมานอนทับตัวผม อยากบอกว่าโครตหนักเลย แต่ผมก็ยอม ให้มันนอนทับอยู่อย่างงั้นนะครับ (แบบว่าสีทนได้)

เห็นผมไม่ว่าอะไรมัน มันลืมตามายิ้มให้ หอมแก้มผมไปอีกทีนึง แล้วลุกเดินเข้าห้องน้ำไป


" พี่อ๋อง ไม่ไปวิลัย พร้อมกันหรอ "


"ยังไม่ไปอะ มีเรียนตั้งสามโมง ขี้เกียจไปก่อน ไม่มีเพื่อนและไม่รู้จะไปทำอะไรแต่เช้าด้วย "


"งั้นเดินไปส่งผมขึ้นรถมั่งดิ ไม่มีเพื่อนนั่งกินโจ๊คด้วย นะ"


" ต้องไปด้วยหรอนี่ ไปเองดิขี้เกียจเดิน "


"ไปดิ ไปเป็นเพื่อนกัน ไปหาอะไรกินด้วย นะนะ "


"งั้นขอล้างหน้าก่อน "



แล้วผมก็หอบสังขาร เดินมาเป็นเพื่อนอ้ายเอ๋ง มานั่งกินโจ๊ค แล้วส่งมันขึ้นรถสองแถว ดีนะที่มันไม่โบกมือ บ๊ายบาย ผม ตอนที่มันนั่งอยู่บนรถ ผมคงจะมีความสุข  อารมณ์เหมือน แม่มาส่งลูก ไปเรียนหนังสือแน่ๆเลย เซ็งจริงๆ

ก็จะไม่ให้รู้สึกอย่างงั้นได้ไง ก็มันขอเงินค่าข้าว ค่าขนม รายวันที่มันฝากผมไว้ด้วย  ดี ที่มันขอผม ตอนนั่งกินโจ๊คกันอยู่ ไม่ขอตอนขึ้นรถ   เหลืออย่างเดียว คือมันไม่เรียกผมว่าแม่ เจ็บใจจริงเชียว



เออ   ก่อนมันเดินขึ้นรถ มันยังหันมาสั่งผมอีกนะ


" วันนี้ ไม่ไปรับนะ รีบกลับมาเร็วๆด้วยล่ะ "    ก็ไม่เคยอยากให้มันไปรับเลย ผมไม่ใช่เด็กๆ อายเพื่อนด้วย ว่าน้องมรึงมารับนี่ มรึงกลับบ้านไม่ถูกหรอไง


"คร๊าบพ่อ "  ผมพูดกวนมันกลับไป


" ดีมากลูกสาว " มันกวนส้นทีนผมกลับมาอีก



" อ้ายเชี่ยเอ๋ง " ผมล่ะ เซ่งกับความกวนทีนมันเหลือเกิน


ผมเดินกลับมาถึงหอ ก็อาบน้ำเตรียมตัวจะไปวิลัยเลย จะนอนต่อ สะหน่อย

ไม่นอนมันแล้ว ไปนั่งอ่านหนังสือเล่น ที่ห้องสมุดดีกว่า


ผมมาถึงวิลัยก็เกือบสองโมงแล้ว เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าที่จะมีเรียน

เลยไปนั่งอ่านหนังสือ ที่ห้องสมุด ( อย่าคิดว่าไปอ่านหนังสือเรียนนะครับ ผมไปนั่งอ่านนิตยสารรุ่นทั่วไปอะครับ  นั่งแช่แอร์เล่นด้วย เย็นสบายดี) ผมนั่งอ่านหนังสือไปได้ไม่นาน ก็มีคนมานั่งเก้าอี้ตัวที่อยู่ข้างๆผม ผมหันไปมองหน้าคนที่มาใหม่ ที่นั่งข้างๆ เหมือนนรกเป็นใจครับ


มันส่งยิ้มให้ผมด้วย ทำไมมีแต่คนชอบส่งยิ้มให้ผมนะ เปลี่ยนเป็นส่งเงินให้มั่งได้ป่าวนี่ ผมคงรวยเลยเทะเลย (รวยไงหว่ารวยเละเทะ)


มันเป็น อ้ายน้อง เต้ ครับ 


มรึงมาได้ไงนี่ อย่าบอกนะ ว่ามรึงสะกดรอยตามกรูมา แอบชอบกรูขนาดนั้นเลยหรอไง 


" อ้าวเต้  มีเรียนเช้าหรอ "


"ครับมีเรียนเช้า แล้วพี่อ๋องล่ะวันนี้มีเรียนสามโมงเช้าไม่ใช่หรอ ไมมาแต่เช้าเลย แล้วยังมาเข้าห้องสมุดอีก ระวังฝนตกนะ "  แล้วมรึงจะมารู้  ว่ากรูเรียนตอนกี่โมงได้ไงว่ะนี่ แล้วไงอะกรูเข้าห้องสมุด แล้วมันจะทำให้ฝนตก บ้านมรึงน้ำท่วมเลยรึไง ชักโมโห คนเราก็ต้องมีขยันกันมั่งดิ ถึงจะไม่ได้มาอ่านหนังสือเรียนก็เฮอะ


" แล้วทำไม ไม่เข้าเรียนอะ " ผมถามมัน


" พอดีอาจารย์ ไม่เข้าสอนครับ เลยมาหาหนังสือทำรายงานส่ง " เด็กดีจังเลยนะมรึง


" งั้นฝนคงไม่ตก เพราะพี่แล้วล่ะ คงจะแล้งเพราะเราละมั้ง " อ้ายเต้หัวเราะชอบใจใหญ่ที่ผมย้อนมันได้


" แล้วไมมาคนเดียวเพื่อนๆไปไหนกันหมดอะ "


" เอาเรื่องจริง ป่าวล่ะ "


" เรื่องจริงไรล่ะ "


" เรื่องจริงก็คือ เพื่อนผมนะ มันไปเข้าเรียนกันหมดแล้ว มีผมนี่แหละไม่ได้เข้าเรียน ก็กำลังจะเข้าเรียน เห็นพี่อ๋องเดินมาห้องสมุดผมเลยตามมานี่ไง"


"ตามมาทำไมอะ ทำไมไม่ไปเรียน"


" ก็ผมอยากคุยกับพี่อ๋อง "


" อยากคุยอะไร มีอะไร ก็มาคุยที่หลัง ก็ได้นี่ ไปเรียนก่อนไป "


"ไม่ไปอะ ผมไม่เคย มีโอกาสได้คุย กับพี่อ๋องสองคนสักที พี่อ๋องอยู่กับเพื่อนพี่อ๋องตลอดเลย ไม่เคยเห็นอยู่คนเดียวสักที "

อ้าว ก็กรูมาเรียน กรูก็ต้องอยู่กับเพื่อนกรูดิ จะให้กรูไปอยู่ กับเพื่อนมรึงหรอไง
กรูไม่ใช่มรึงนี่ เห็นช่วงนี้ ชอบอยู่กับเพื่อนกรูตลอด  คิดไรกับเพื่อนกรูป่าวนี่


" มีธุระ อะไรสำคัญหรือป่าวล่ะ ถึงอยากคุยกับพี่ แค่สองคน "

ใจดีสู้เสือไปอย่างงั้นเองครับ ก็ดูมันออกนะ ว่ามันคิดอย่างไง แต่อยากได้ยินจากปากมัน อ้อนจริงๆผมนี่


" พี่อ๋อง ผมชอบพี่อ๋องนะ " ผมมองหน้ามัน มันก็มองหน้าผม

มันฮุกหมัดขวาตรง เข้าชายโครงผมแล้วอะ

แนะ มันเริ่มบุกประชิดเมืองผมแล้ว ทำไมมันไม่ขี่ม้ารอบเมืองก่อนนะ อยู่อยู่ ก็ตีเมืองเลย อ้ายนี่ไม่เป็นเรื่องการศึกเลย


" อืม พี่ก็ชอบเรานะ พี่ว่าเรานิสัยดี ยังเคยคิดอยู่เลย ว่าอยากมีน้องชายอย่างเราสักคน"

ผมก็เฉ พามันออกไปนอกเรื่อง ทั้งที่รู้ว่า ที่มันพูดมา มันคิดอย่างไงกับผม


" พี่อ๋อง พี่ก็รู้ ว่าผมรู้ ว่าพี่อ๋องเป็น... ผมชอบพี่จริงๆนะ คบกับผมได้ไหม "


" เต้ เต้ก็มีแฟนแล้วนี่ จะมาชอบพี่ทำไม แฟนเต้น่ารักออก เต้ไม่อายหรอถ้าใครรู้ว่าเต้ชอบพี่  "


" ก็จะไปบอกใครทำไมล่ะ แต่ถ้าพี่อ๋องไม่อายผมก็ไม่อาย ให้ผมเลิกคบกับแฟนผมก็ได้นะ "


"เต้ แล้วเต้ไม่รักแฟนเต้หรอ "


"ไอ้รักก็รักนะพี่ แต่ก็เลิกได้ พี่คบกับผมได้มะล่ะ"    มรึงพูดอะไรของมรึงว่ะนี่ กรู งง ไปหมดแล้ว


" แล้วถ้าพี่บอกว่าคบไม่ได้ และพี่ก็ไม่ได้ชอบเราอย่างที่เราชอบพี่ด้วย จะให้พี่คบกับเราได้ไง เต้ไปหาคนอื่นเฮอะ "


" งั้น ถ้าผมจะบอกพวกเพื่อนๆพี่ล่ะ ว่าพี่ เป็น......."

ตอนนั้นโมโห อ้ายเต้มาก มันรู้สึกเหมือนว่า ทำไมมันถึงนิสัยอย่างเชี้ยอย่างงี้ แล้วจะให้ผมคบมันและรู้สึกดีกับมันได้อย่างไง


" ตามใจ จะบอกใครก็แล้วแต่เรา ถ้ามันทำให้เราสบายใจ พี่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไงนะ แต่ถ้าเต้ว่า เต้ชอบพี่ แต่เต้ มาบังคับพี่อย่างงี้ แล้วมันทำให้เต้มีความสุขก็ทำไปละกัน "

ผมลุกเดินจาก อ้ายเต้ ออกมา ดีนะที่มันยังเช้าอยู่ คนใช้ห้องสมุดมีไม่เยอะ และที่ผมนั่งก็อยู่ใกล้จากคนอื่นๆ


ตอนนั้นนึกได้แค่นั้นจริงๆ  คือว่าไม่อยากทำอะไรให้มันโกรธ ทั้งที่ใจจริง

กลัวมันไปบอกเพื่อนๆผมมากกกกกกกเลย แคร์เพื่อนๆมาก ไม่อยากให้พวก

มันมองผมในสายตาที่ไม่ดี

ถึงแม้ว่า พวกมันจะไม่รังเกียจหรือผมรับผมได้ (แต่ก็คงมีไม่กี่คนหรอกผมว่า)
ผมก็สงสารมันนะ ถ้ามีคนรู้ว่าผมเป็นแล้วผมไปเดินกับเพื่อนผมสองคนนี่ใคร

เห็นก็ต้องคิดว่าผมกับเพื่อนผมมีอะไรกันแน่ แล้วอย่างงี้ใครมันจะกล้าไปไหนมาไหนกับผมอีก

อ้ายเต้ เดินมาดักหน้าผม

" พี่ อ๋อง ผมขอโทษ ไปกินข้าวกันนะ ผมเลี้ยงเอง  พี่อ๋องยกโทษให้ผมนะ อย่าโกรธผมนะ ขอโทษ ขอโทษ" 


อยากบอกมันเหลือเกิน ว่าผมพึ่งกินโจ๊คกับอ้ายเอ๋งมา แต่เห็นว่ามันจะเลี้ยง

เลย ไม่อยากทำให้มัน เสียใจ เลยเดินนำหน้ามันไปที่โรงอาหารของวิลัย

ระหว่างทางมันยังไม่หยุดพูดอีกนะ


" พี่อ๋องเชื่อป่าว ว่าผมมองหาพี่อ๋องทุกวันเลยนะ ว่าพี่อ๋องมาเรียนป่าว แค่
เห็นหน้าพี่อ๋อง ผมก็มีความสุขแล้ว "

เป็นเอามากเน๊าะมรึงนี่ คงจะจริงอย่างที่เขาว่าอะนะ ไม่ได้เห็นหน้าเห็น

หลังคาก็ยังดี (โทษมันไม่ได้หร๊อก โทษความน่ารักของผมนี่ กรรมของมรึง รึเวรของกรูว่ะนี่ อ้ายอ๋องเอ้ย)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 10-07-2007 13:48:25

เข้ามาชวน ว่าใครว่าง

ไปเป็นเพื่อน  อ๋อง  ฝากท้องมั่ง :m14:

 :oak: :oak: :oak:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 10-07-2007 14:23:28

ไปโรงบาลไหนดีล่ะ เดี๋ยวเราพาไป  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 10-07-2007 17:04:35

...........ปัญหาเข้ามาอีกจนได้..........

...........นึกแล้วสงสารเอ็มอ่ะ.......... o7 o7

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 10-07-2007 18:26:42

ตกลงอยากมีเสน่ห์แบบนี้ไหมนี่
มีแต่เรื่องปวดหัว
 :m13: :m13: :m13:

แต่แปลกๆนะ แต่ละคนที่เข้ามานี่ เอาแต่ใจตัวเอง
รู้สึกเอ็มนี่แหละ ปกติสุด
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 10-07-2007 22:00:45

นี่คือทุกข์ของคนเสน่ห์แรงช่ายป่ะ
 :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 11-07-2007 15:47:22

5555  คนสวยทำอะไรก็ไม่ผิด     :haun5:


***********

เดี๋ยว ย้อนให้หน่อยละกันนะครับ

อ๋อง ออกมาโทรหา เอ็มครับ แต่ว่าออกมาโทรพร้อมกับ อ้ายเอ๋งครับ มันขอมาด้วย

บอกว่า ที่มันออกมาเป็นเพื่อน มันให้เหตุผลว่า กลัวผม ไปปล้ำผู้ชายที่ผ่านไปมาเลยออกมานั่งเป็นเพื่อนผม


ตอนแรกมันจะเข้ามาในตู้โทรศัพท์ด้วย บอกว่าข้างนอกยุงเยอะ มันไม่แอบฟังตอนผมคุยกันหรอก ผมว่าข้างในตู้นี่ก็ไม่ได้ กันยุงอะไรได้เลย

ตกลงว่าผมโทรไป เอ็มเป็นคนรับโทรศัพท์เองเลยครับ บอกว่ากลับมารอผมได้พักนึงแล้ว วันนี้ที่งานมีสาวๆมาขอเบอร์ เอ็มด้วย แต่เอ็มไม่ได้ให้ไปเพราะเอ็มบอกว่า มีแฟนแล้วแฟนหวงมาก


เขายังแซวกันเลยว่าวันนี้ที่เอ็มไม่กินเหล้านี่ก็เพาะว่า แฟนดุเลย ไม่ให้กินเหล้าหรอไง

เอ็มบอกเขาว่า แฟนไม่ดุหรอก ไม่ได้ห้ามไม่ให้กินหรอก แต่ที่ไม่กิน อยากทำตัวดีๆให้แฟนรักมากๆต่างหาก

ผมได้ยินเอ็มเล่าแล้ว ยิ่งทำให้รู้สึกผิดกับเอ็มมากเหลือเกิน

และก็รังเกียจตัวเองจัง ว่าทำไมผมทำตัวเล....ว ได้ถึงขนาดนี้ ผมมีเอ็มแล้ว

ทำไมไม่รักเอ็ม ไม่ซื่อสัตย์ต่อเอ็ม ให้มากนะ

อยากบอกเอ็มเหลือเกินนะครับ ว่าผมเลว ทิ้งผมเฮอะเอ็ม

ผมขอเวลาหน่อยล่ะกัน

มาถึงโรงอาหารของวิลัย อ้ายเต้ ก็ถามว่าผมจะกินอะไร

แล้วมันก็จัดการไปซื้อให้ โดยที่ผมเดินไปซื้อน้ำ มานั่งรอมันอยู่ที่โต๊ะ

เช้าๆอย่างงี้ ไม่ค่อยมีนักศึกษามานั่งกินข้าวกัน ก็ดีนะ

เพราะไม่อยากให้ใคร มาเห็นผมกับมัน นั่งกินข้าวด้วยกัน สักเท่าไรหรอก

เพราะเวลาที่ผมอยู่กับเพื่อนๆ โดยมี อ้ายเต้ อยู่ด้วยนี่ ผมกับมันแทบจะไม่ค่อยได้คุยกันเลย ส่วนมาก มันจะคุยอยู่กับอ้ายเก่งเพื่อนผมมากกว่า



" เอ้ามาแล้วพี่อ๋อง สุกี้ทะเลแห้ง ไม่เผ็ด ผมก็สั่งมากินด้วยไม่รู้จะกินอะไรเหมือนกัน แล้วซื้อน้ำอะไรมาให้ผมอะ ไม่เห็นถามกันมั่งเลย ว่าผมจะกินน้ำอะไร " อ้ายเต้มันตัดพ้อ พร้อมกับยื่นจานสุกี้ให้ผม

ส่วนมันก็สั่งมาเหมือนกันเลย สิ้นคิดจริงๆ แค่จะกินข้าวยังไม่รู้จะกินอะไรเลยมรึง


" นี่ไง กินป่าว น้ำชามะนาว ซื้อมาให้อะ ก็ไม่รู้ว่าจะกินน้ำอะไร เลยเลือกมาให้เลย "
ผมดันแก้วชามะนาวให้มัน ผมชิมไปหน่อยนึงแล้ว ไม่อร่อยหรอก เอาชานมไว้ดีกว่า อร่อยกว่า ฮิๆ ขอโทษนะอ้ายเต้


" จะกินน้ำใจ คนแถวนี้อะมีไหม "


" ก็นี่ไง ซื้อมาให้แล้ว ก็กินไปดิ ชามะนาวนี่ หรือจะกินน้ำใต้ศอกดีล่ะ แต่มันขมหน่อยนะ จะกินป่าว  "


" อะไรนี่ พี่อ๋อง กวนแต่เช้าเลยนะ คนแค่แซวเล่นเฉยๆ "  อ้ายเต้ทำหน้างอใส่ผม


" ก็ล้อเล่นมั่งไม่ได้รึไง ก็ดีที่หลัง จะได้ไม่คุยเล่นด้วย "  ผมเอามั่ง


" ป่าวๆ ก็ไม่ได้ว่าไรนี่ อย่าพึ่งงอนนะ " กรูยังไม่ได้งอนไรมรึงเลยนะนี่ แค่เริ่มลำคาญมรึงเฉยๆ


แล้วผมก็นั่งกินสุกี้โดยที่ไม่ได้คุยอะไรกับมันอีก

นอกจากผม เอาซ้อมไปนั่งจิ้ม ปลาหมึกกับกุ้งในจานมัน มาใส่จานผม

มันได้แต่นั่งยิ้มมองหน้าผม โดยที่ไม่ว่าอะไรผมสักคำ

ผมมองดูเห็นว่ามันน่ารักขึ้นก็ตรงงี้แหละจริงๆ


" พี่อ๋อง ตอนเย็นผมขี่รถไปส่งที่หอนะ "


" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่กลับพร้อมเพื่อนพี่ เดี๋ยวพวกมันก็สงสัย ว่านึกไงจะไปส่งพี่ แล้วแฟนเราล่ะ วันนี้ไม่มาเรียนหรอไง ไปส่งแฟนเฮอะ"


" ไปส่งได้พี่ พี่อ๋องก็บอกเพื่อนพี่ดิ ว่าผมจะไปส่งพี่ที่หอ บอกว่าผมจะไปเอาชีสข้อสอบของปีที่แล้วของพี่มาอ่าน "

ฟังดูเหตุผลมันใช้ได้นะ  เพราะในกลุ่มนี่ผมเรียนดีที่สุดแล้วครับ  และผมนี่มีชีสข้อสอบเยอะมาก รุ่นน้องชอบมาขอไปถ่ายเอกสารบ่อยๆ

ผมกลับพร้อมอ้ายเต้ก็ดีเหมือนกัน วันนี้ไม่มีโปรแกรมจะไปเที่ยวไหนกับเพื่อนๆผมด้วย และอีกอย่าง อ้ายเอ๋งมันก้บอกให้กลับบ้านไวๆด้วย เดี๋ยวถ้ากลับช้า อาจจะโดนมันทำโทษเอาได้ 


" งั้นก็แล้วแต่ จะมาส่งก็มารอล่ะกัน เลิกกี่โมงล่ะ มาช้าไม่รอนะ " ผมนี่มันก็......เหลือเกินเน๊าะ


" วันนี้พี่ อ๋องเลิก สี่โมงเย็นไม่ใช่หรอ เรียนที่ตึกของคณะเลยใช่ป่าว "

เออ ผมก็เคยนึกสงสัยเหมือนกันนะครับ ว่าอ้ายเต้นี่ มันรู้ว่าผมเรียนกี่โมง
เลิกกี่โมง เรียนอะไรมั่ง ตึกไหน

ผมเองเคยจำไม่ได้ คิดจะโทรถามมันมั่งเหมือนกัน ว่าวันนี้ผมมีเรียนอะไร
ตอนไหนมั่ง

พอถามมันนะครับ เลยถึงบางอ้อ คือว่ามันมีตารางเรียนของผมครับ มันแอบ
ลอกมาจากอ้ายเก่งเพื่อนผม

ตกเย็นหลังผมเลิกเรียนเสร็จ มันก็มารอผมอยู่ที่หน้าห้องเรียน

มันเดินไปคุยกับอ้ายเก่งแล้วก็เพื่อนๆในกลุ่มผม

ได้ยินมันบอกว่า มารอผม เพื่อที่จะไปขอยืม ข้อสอบเก่าที่หอผม มาถ่ายเอกสาร แล้วมันถึงเดินเข้ามาหาผม แล้วพาผมเดินไปที่รถมอไซด์ของมันที่จอดอยู่


" พี่อ๋องแวะไปหา ไรกินก่อนป่าวเดี๋ยวผมเลี้ยง " แนะมันจะเอาของกินมาหลอกล่อผม ผมรู้ทันหรอกน่า


" ไม่อะกลับหอเลยล่ะกัน มันร้อนไม่อยากไปไหนอะ เดี๋ยวต้องรีบกลับไปทำรายงานด้วย "

ผมก็โกหกมันไปงั้นเองครับ ไม่อยากให้มันคิดว่าผมคนใจง่าย เห็นแก่ของกิน ทั้งๆที่ผมก็เป็นอย่างงั้นจริงๆนั่นแหละ ฮิๆ เสียดายเหมือนกันหายากนะกว่าจะมีคนมาเลี้ยงได้นี่


หอผมนี่อยู่ไม่ไกลจากวิลัยเท่าไรหรอกครับ วิ่งลัดเข้าซอบแปบเดี๋ยวก็ถึง แต่ว่าไม่รู้ว่า อ้ายเต้มันจะลัดเข้าซอยนั้นออกซอยนี้ สำรวจเส้นทางหาพระแสงของ้าวอะไรของมันหนักหนา

อยากบอกมันว่ากรูร้อนจะตายแล้ว เกือบครึ่งชั่วโมงมันก็พาผมมาถึงหอโดยสวัสดิภาพ


" เข้ามาข้างในก่อนไหม " แนะผมนี่ ยังไม่เลิกนิสัย...อีก ยังมีหน้ามาชวนผู้ชายเข้าของในอีก


" ไมหรอกพี่อ๋อง เดี๋ยวต้องรีบกลับไปรับเด็กผมด้วย เลิกสี่โมงเหมือนพี่อ๋องนี่แหละ รีบมาส่งพี่อ๋องก่อน เดี๋ยวพี่อ๋องไม่รอ" เป็นคนดีเหลือเกินพ่อหนุ่ม


อ้าวแล้วทำไมมรึง ถึงไม่รีบมาส่งกรูล่ะ  มัวแต่เข้าซอยนั้น ออกซอยนี้จนกรูเสียว     




กลัว



ตกรถมอไซด์มรึงจะตาย อ้ายห่าเอ้ย


"ขอบใจนะ ขับรถกลับดีๆล่ะ เป็นห่วง"  อ้ายเต้ ยิ้มโชว์หน้าตี๋ของมันสุดรีด


ผมเดินเข้าหอมา

ไมอ้ายเอ๋ง ยังไม่กลับมาอีกนะ แล้วมรึงจะให้กรูรีบกลับมา เร็วๆทำไมนี่

อารมณ์เสีย
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

อ้ายเต้นี่ หน้าเหมือน เอเอฟ สี่ คนที่ชื่อ แมน แต่ไม่ได้เข้ารอบอะครับ พึ่งออกจากบ้านไปเมื่อวันเสาร์ที่แล้ว มากกกกกกกกกกกกเลย แต่อ้ายเต้มันขาวตี๋กว่า

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 11-07-2007 16:15:41

รออ่านต่อจ้า  :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 11-07-2007 19:43:00

หุหุ เต้จะมีลุ้นอะเปล่าเนี่ย  :m11:  :m11:  :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 12-07-2007 00:11:36

รักแท้แพ้ใกล้ชิดหล่ะน้า
 :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 12-07-2007 10:56:59

แวะ มาทักทายกันครับ


คิดถึงอะนะ o15 o14

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 12-07-2007 16:30:24

...........สวยเลือกได้จิงๆนะเนี่ย.......... :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 13-07-2007 08:44:15

พอผมกลับมาถึงหอแล้ว ไม่เจออ้ายเอ๋ง ก็ชักจะหงุดหงิด

ตอนนั้นจะว่าผม ไม่ได้คิดอะไรกับอ้ายเอ๋ง ก็คงไม่ใช่แล้วนะครับ ผมว่าผม คงรักมันแล้วล่ะ แต่มันก็อดโมโห อ้าย
เอ๋ง ไม่ได้ว่า มันจะรีบ ให้ผมกลับมาหอ ไวไว ทำไม ในเมื่อมันก็ยังไม่กลับมาเลย

ถ้ารู้งี้ ผมชวนพวกเพื่อนๆไปเดินเล่น ตากแอร์เย็นๆในห้างดีกว่า



แต่ไหนๆก็กลับมาถึงหอแล้ว ผมเลยขึ้นไปเอาผ้าในตระกร้าที่ใส่แล้ว ยังไม่ได้ซัก มาซัก


ยังไม่ทันที่จะเริ่มซักผ้า ก็มีเสียงรถมอไซด์ วิ่งมาจอดที่หน้ารั้ว เห็นคนขี่นั่งยิ้ม ปากบานให้ผม โดยมีคนซ้อนท้าย ลงมา

ยกมือไหว้ผม  ผมก็ยกมือ รับไหว้ตอบ


" พี่อ๋อง เดี๋ยวผมมานะ ไปส่งเพื่อนที่หอก่อน " พูดเสร็จมันก็หันไปเรียกเพื่อนมันให้ขึ้นรถ พากันขี่รถมอเตอร์ไซด์
ออกไป


โดยไม่ยอมแนะนำเพื่อนมัน ที่มาด้วยกัน ให้ผมรู้จักเลย

เด็กบ้าอะไรไม่รู้หล่อชิบเลย โครตหล่อเลย

ผมว่านี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิต อ้ายเอ๋ง นะครับที่คิดผิด มาคบเพื่อนน่าตาดีสะขนาดนี้ (ทาเคชิ ครับ ทาเคชิเมืองไทย)

อ้ายเอ๋งดูดับเลยนะ ถ้าเทียบกับเพื่อนมัน

สมน้ำหน้ามันครับ ( หลังจากนั้น ผมก็ไม่เคยเจอเพื่อนมันคนไหน ที่น่าตาดีกว่าอ้ายเอ๋งเลยสักคน มันคงเริ่มฉลาดใน
การคบเพื่อนขึ้นอะครับ ดีใจกับมันด้วย )


พอผมตากผ้าตัวสุดท้ายเสร็จ เหมือนอ้ายเอ็งมันจะรู้ครับ

ล้อรถมอไซด์ของมัน ก็วิ่งเข้ามาแตะเส้นชัย เหนือรั้วประตูหอพอดี


ไม่รู้ว่ามันมา ตั้งนานแล้ว แต่ว่าไปแอบหลบอยู่ที่ไหนรึป่าว

รอให้ผมซักผ้าเสร็จ แล้วมันถึงเข้ามา (อย่าให้รู้นะมรึง) 

ผมว่ามันฉลาดนะครับ อ้ายเรื่องหลบหลีกงานอะไรอย่างงี้


" แหม มาได้จังหวะเลยนะ มาถึงก็ซักผ้าเสร็จพอดี " ผมอดเหน็บมันไม่ได้


" อ้าว ก็ผมไปส่งเพื่อนมานี่  แล้วไม่รอล่ะ จะได้กลับมาช่วยซัก คนอุตสาห์ แวะมาบอก ว่าเดี๋ยวมา ไปส่ง
เพื่อนก่อน เดี๋ยวจะหาว่า ไปไหนมาไหนไม่บอก  " เหตุผลมรึง ดีทุกรอบเลยนะ


" งั้นยกตระกร้าผ้าไปเก็บที่ห้องเลย ไม่ต้องพูดมาก แล้วเอารถเพื่อนมาทำไมอะนี่ " ต้องให้มันรู้จัก ทำงานบ้านสะ

มั้ง ใช้ยกตระกร้าผ้าสะเลยสะใจ (ฉลาดมะผม คิดได้แค่นั้นจริงๆ ไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบหรอก ขอบอกไม่มี
ทาง ฮิๆ)


" ก็ยืมเพื่อนมา จะเอาไว้ไปเที่ยวงาน วัดเขาคืนนี้อะดิ "
(งานประจำปีครับ ที่จังหวัดที่ผมเรียนอยู่นี่แหละ )


" แล้วไปนัดสาวที่ไหนไว้ล่ะ "


" ก็สาว ที่ยืนพูดอยู่นี่ไง " ช่างกล้าพูดนะมรึง

มันคว้าตระกร้าผ้าได้ ก็วิ่งขึ้นห้องไป ก่อนที่ผมจะด่ามัน

อ้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขี้หมาเอ้ย

มันไม่ได้ยินที่ผมด่ามันหรอกครับ วิ่งขึ้นไปเปิดเพลงดังลั่นอยู่บนห้องโน้น


หลังจากกินข้าวอาบน้ำแต่งตัวกันเสร้จแล้ว ผมกับ อ้ายเอ็งก็ขี่รถกันออกมาเที่ยวงานกันสองคน เพราะไม่มีใครมาด้วย เพราะกลัวว่าตำรวจจะจับ ถ้านั่งอัดสามกันมา หรือเพราะว่าไม่อยากมาเป็น กขค ก็ไม่รู้นะครับ

แต่ผมว่าพวกมันขี้เกียจมา กันมากกว่าครับ

ในงานก็ไม่มีอะไรพิเศษหรอก เหมือนงานวัดทั่วๆไปนั่นแหละ  ได้แต่บอกว่าซื้อขนมมาฝากด้วย

เออ วันนี้ อ้ายเอ๋ง ไม่ยอมไปเตะบอล มันกลัวเหนื่อย แต่จะมา ซ้อมเตะลูกโทษกับผมแทน อ้ายบ้าเอ้ย 

ผมกับอ้ายเอ๋ง มาถึงงานกัน ยังไม่สองทุ่มดีเลย

ที่หน้างานมีที่รับฝากรถเยอะมาก เด็กเรียกรถที่นี่เห็นรถใครวิ่งเข้ามาในงาน มันวิ่งมาดักหน้าดักหลังเลยนะครับ

แย่งลูกค้ากันใหญ่ แทบจะมาจูงรถเราเข้าที่จอดให้เลยมันน่าจะมีบริการล้างรถให้ฟรีด้วยนะ จะได้ดึงดูดลูกค้าได้

เพิ่มขึ้น

คืนๆนึง ผมเขาว่าได้เงินหลายบาท นะครับที่รับฝากรถนี่

หลังจากหาที่ฝากรถได้แล้ว โดยเลือกดูที่ว่า ท่าทางจะดูแลรถได้ ไม่ใช่พวกเด็กวัยรุ่น ที่มันไม่มาแอบแยกอะไหล่รถผม หรือมีบริการแถม คือปล่อยลม ขุดสีรถแล้วผมก็พากัน เข้าไปเดินเที่ยวในงาน


" พี่อ๋อง เดินขึ้นไปไหว้พระข้างบนเขากันเฮอะ " ถือว่าเป็นหัวใจของงานเลยนะครับ ว่าใครมาเที่ยวงานแล้วต้องเดิน

ขึ้นบันไดไปไหว้พระ ที่วัดบนเขา

ตอนนั้นขี้เกียจนะครับ มองเห็นบันไดก็เมื่อยขาแล้ว

ผมก็ไม่ใช่นักกีฬาอย่างอ้ายเอ๋งมันด้วย วันๆก็ไม่เคยเดินไปไหนไกลๆสักที่ ไม่รู้ว่าผมปฏิเสธมันไป อีท่าไหน

ถึงได้ผงึกหัวงึกๆ แล้วเดินนำหน้ามัน ขึ้นบันไดไป

นี่เป็นครั้งแรก ที่ผมมาเที่ยวกับมันสองคนที่นี่ แล้วขึ้นมาไหว้พระกันบนวัด

เมื่อก่อนมาเที่ยวกับเพื่อน ก็อยู่กันแต่ในงานข้างล่างครับไม่ได้ขึ้นมากันข้างบน

ระหว่างทางขึ้นบันไดมา จะมีขอทานมาจับจองที่นั่งกันทั้งสองฝั่งเลยครับ

เยอะจริงๆ ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ มีบางคนที่พิการด้วยนะครับ
ขึ้นมาได้ไง สูงๆ อย่างงี้ เก่งจริงๆเชียว


" พี่อ๋องมีตังส์เหรียญมั่งป่าว ขอมั่งดิ " พูดเสร็จมันก็ไม่รอ

ให้ผมตั้งตัวทัน มันเดินเข้ามาล้วงกระเป๋าผม เอาเงินเหรียญไปใส่ขันให้คนที่มาขอทาน โดยที่มันเลือกให้เฉพาะคนแก่

ขืนถ้าให้ทุกคนคงไม่พอแน่ครับ บอกแล้วไงว่าเยอะมาก

เหมือนงานนี่จัดขึ้นเพื่อมาชุมนุมกันของพวกเขาเลยครับ

อ้ายเอ๋ง บอกสงสารคนแก่ เห็นแล้วนึกถึงยายมันที่อยู่บ้าน  ทำไมลูกหลาน ถึงปล่อยให้มาขอทานกัน

กว่าผมกับมันจะเดินกัน ขึ้นมาถึงบนวัด ก็เล่นเอาผมหอบตัวโยนเลยเหมือนกัน ดีนะที่เป็นกลางคืนมันไม่ร้อน ถ้าเป็น

กลางวัน ผมคงขึ้นได้มาถึงแค่ครึ่งทางแน่ๆ มันก็ยังมีน้ำใจนะครับ เดินขึ้นไปรอผมอยู่ข้างบนโดยที่ไม่หนีผมไปไหน

(มีน้ำใจตรงไหนว่ะนี่ ) ก็ตอนแรกมันเห็นผมเหนื่อย มันจะให้ผมขี่หลังมันขึ้นไป (เก่งจังเลยมรึง) พอผมบอกไม่ต้อง

มันก็เดินมาประคองผมอีก ทำอย่างกับประคองคนป่วยผมอายเค้า เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า เลยไล่ให้มันเดินขึ้นไป

ก่อนเลย เดินเองไหว ชิวๆแค่นี้ แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


พอขึ้นมาถึงวัดข้างบน ก็พากันเดินไปไหว้พระ แล้วแลกเงินเหรียญใส่พระประจำวันเกิด แลกเงินเหรียญทำบุญ

หลายอย่างมากเลยนะครับ จำไม่หมด


" เมื่อกี้ ตอนไหว้พระ พี่อ๋องขอพรอะไรอะ " อ้ายเอ๋งถามผมเมื่อเราสองคนนั่งพัก หลังจากทำบุญกันเสร็จแล้ว


"ไมหรอ แล้ว เอ๋งล่ะขอพรอะไร " ผมถามมันกลับ


" ก็ขอให้เรียนเก่งๆ จบแล้วจะได้เรียนต่อ ในมหาลัยที่ผมอยากเรียน"


" แค่นี้หรอ "


" อืม จำได้แค่เนี้ย นึกไม่ออกแล้วขอหลายอย่าง พี่อ๋องล่ะขออะไร "   มันมองหน้าผมแล้วยิ้มๆ   (ทามไมความจำ
มรึงสั้นเหมือนปลาทองเลยว่ะอ้ายเอ๋ง )


" พี่ก็ขอให้ครอบครัวมีความสุข และได้ทำงานที่ดีๆ "


" แค่นี้เองหรอ " อ้ายเอ๋งถามผมมั่ง


" อืม จำได้แค่นี้ ขอเยอะ เลยไม่รู้ว่าขอไรไปมั่ง " ผมมองหน้ามันแล้วก็ยิ้มๆ สามยิ้มเลย มากกว่ามัน หนึ่งยิ้ม สะใจ


ผมกับมันนั่งมองดูคนเดินขึ้นเดินลงเขากัน พอหายเหนื่อย ก็พากันเดินลงมา

แต่ดีหน่อยที่ขาลงนี้ ระยะทางมันก็สั้นลงด้วย

ไม่รู้อะ ผมว่าขาลงนี่ ผมได้เดินเร็วขึ้น เหนื่อยน้อยลง แล้วก็ถึงข้างล่างเร็วด้วย ระยะทางมันก็ต้องสั้นลงด้วยดิ ( คิด
ได้ไงนี่ )


" ไปหาข้าว กินกันเฮอะพี่อ๋อง หิวแล้ว "

ระหว่างที่เดินไปหาร้านข้าวกินกัน  เดินผ่านร้านขายข้าวหลาม

อ้ายเอ่ง ดันอยากกินข้าวหลามขึ้นมาอีก เลยบอกให้ผมแวะซื้อ


" ข้าวหลามขายไงอะครับ "  ผมหันมาถามคนขาย ไม่กล้าเรียกว่าพ่อค้าและก็ไม่กล้าเรียกว่าแม่ค้าด้วย

เพราะว่าน้องเขา น่าจะเป็นเหมือนผมนะครับ

อย่าถามนะว่าผมรู้ได้ไง

ก็มีคนเคยบอกว่าผี มักเห็นผีด้วยกัน

แต่นี่ ผมว่าถึงพวกคุณจะไม่ใช่ผีอย่างผม ก็ดูออกครับ ก็หล่อนตัวใหญ่ซะ ขนาดสระว่ายน้ำ แถมยังแต่งหน้าเขียว

นุ่งผ้าถุงฟ้า พร้อมที่จะโดดน้ำฆ่าตัวตาย ถ้าไม่ติดว่าหล่อนต้องมานั่งขายข้าวหลามนี่ที่อยู่

ผมไม่ได้รังเกียจพวกเดียวกันนะครับ แต่บางทีก็อย่าทำอะไรที่มันเกินพอดีอะครับ


" ขาย กระบอกล่ะ 20 ค่ะ 3 กระบอก 50 บาท มีข้าวเหนียวดำ มีไส้กะทิ ไส้เผือก ไส้สังขยา เอาไส้อะไรดีค่ะ
พ่อหนุ่ม"   เขาตอบผมกลับมา ทำเอาผมอด อมยิ้มไม่ได้ คงดูผมไม่ออกสิท่า ฮิๆ

แต่อย่าแปลกใจนะครับว่าข้าวหลามมีไส้ด้วยหรอ ตอนแรกผมก็แปลกใจครับ ตอนหลังๆนี่เห็นมีขายทั่วไปแล้วนะครับ

เคยกินกันมั่งป่าว อร่อยนะครับ ไม่รู้ว่าน้องฟ้า(ไม่รู้ชื่ออะไร แต่ชอบสีผ้าถุงน้องเขาครับ สีฟ้า)

คนที่ขายให้ผมนี่เป็นคนริเริ่มทำคนแรกรึป่าว ถึงไม่ใช่แต่ก็ว่าน้องเขาเป็นคนแรกที่ทำให้ผมรู้จักว่าข้าวหลามมีไส้ครับ


" เอ๋ง แล้วจะกินอะไร มีไส้ด้วยนะ " ผมหันกลับไปถามอ้ายเอ๋ง ที่ยืนอยู่ข้างหลังผม


" เอาไส้อะไรก็ได้ ขอให้มีถั่วดำก็แล้วกัน ชอบกินถั่วดำ "

ครับ แจ็คพ็อตแตก น้องฟ้ายิ้มใหญ่เลย ผมงี้อายน้องเขาจังเลย ก็อ้ายเอ๋งไปเฉลย คำตอบซะได้ อุตสาห์เก็กแมน

กับน้องฟ้า เพื่อน้องฟ้าจะแถมให้มั่ง อดกันพอดี น้องฟ้ารู้ซะแล้ว ว่าเป็นผีเหมือนกัน ยิ่งมากันแค่สองคนด้วย มั่นใจ

เลยสินะ ว่าอ้ายสองตัวนี้ ก็สปีชี่ เดียวกันกับน้องฟ้า


" งั้นก็เอา 3 กระบอกเลยครับ เอาไส้อะไรก็ได้ ใส่ถั่วดำด้วยนะครับ " อายก็อาย ไม่น่าเก็กเลย  รีบซื้อจะได้รีบไป

ครับ ผมยื่นเงินให้น้องเค้าไป เป็นแบงค์ ยี่สิบ 3 ใบ


" งั้นเอาไปอีกกระบอกนึงเลยล่ะกันพี่ อันนี้ก็มีถั่วดำด้วย หนูแถมให้ จะได้ไม่ต้องทอนเน๊าะ " แล้วมรึงจะย้ำอะไร
เกี่ยวกับถั่วดำจังเลย

ผมรีบหยิบถุงที่ใส่ข้าวหลาม ที่น้องฟ้ายื่นมาให้ผม แล้วผมยื่นต่อไปให้กับอ้ายเอ๋ง ที่ยืนยิ้มอยู่

พร้อมกับเดินจาก ร้านขายข้าวหลามมาโดยไม่หันกลับไปมองน้องฟ้า อีกเลย


///////////////////////////////////////////////////////////

อยากบอกน้องฟ้า เหลือเกิน ว่าขอบคุณที่ทำให้พี่ได้รู้จักข้าวหลามมีไส้ และยังจำ รอยยิ้มของน้องฟ้าได้ไม่เคยลืม

(มันตามมาเฝ้าหลอกหลอนอยู่ ทุกครั้งที่หลับตา ฮิๆๆๆๆ)

คิดถึงทุกคนนะครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 13-07-2007 10:08:24

แวะมาให้กำลังใจ คุณ นางมารร้าย

 :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 13-07-2007 16:58:02

..........ไหว้พระด้วยกัน........ทำบุญร่วมกัน....ชาติหน้าจะได้เกิดมาเจอกันอีก...... o4 o4

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 13-07-2007 22:10:55

ทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขัน  :m4:  :m4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 13-07-2007 22:36:21

อิอิ
ข้าวหลามไส้ถั่วดำ
 :m4: :m4: :m4:



หิว :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-07-2007 04:21:38

อร่อยปะอ๋องข้าวหลามถั่วดำ  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 14-07-2007 12:56:51

อร่อย ป่าวไม่รู้

รู้แต่ว่ามันดีนะ ฮิๆๆๆๆ  o3

คือว่า กะทิ มันเยอะอะนะ  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 15-07-2007 23:12:19

งานนี้จะมีตัวแปรใหม่เป็นถึงทาเคชิเมืองไทยเลยหรือ
 :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 16-07-2007 15:36:46

" จะกินอะไรสั่งเลยนะ เอ๋ง อย่าบอกว่าจะกินผัดสิ้นคิดอีกล่ะ "  ผมกำชับอ้ายเอ๋ง หลังจากเดินมานั่ง ที่ร้านขายอาหารตามสั่ง ซึ่งอยู่ห่างจากร้านขายข้าวหลาม (ถั่วดำ) พอที่จะไม่ให้มองเห็นหน้ากันได้


" อะไรก็ได้ พี่อ๋องกินอะไร ผมก็กินตามนั้นแหละ " เชื่อป่าวครับ ว่าตั้งแต่คบกับมันมานี่ ผมนึกไม่ออกเลยว่า อ้ายเอ๋ง เคยสั่งอะไรมากินเองมั่งหรือป่าว

เพราะไม่ว่าจะไปกินอะไรกัน ที่ไหนนี่ ผมจะเป็นคนสั่งเองทุกครั้งไป

มันบอกว่า ผมสั่งอะไรมาให้ มันก็กินได้ทุกอย่างนั่นแหละ

ผมเคยบอกมันนะครับ ว่าอยากกินอะไรให้บอกเดี๋ยวสั่งให้ก็ได้ ไม่ใช่ให้ผม มานึกให้ ว่ามันจะกินอะไร บางทีมันก็น่าเบื่อนะครับ อ้ายอะไร ก็ได้ ของมันนี่

มีบางครั้ง มันให้ผมสั่ง พอผมสั่งมาคนละอย่างกับมัน  มันดันมาแย่งผมกินอีก บางทีก้มี งอนๆมั่ง เหมือนกันครับ พูดแล้ว เซ็งจริงๆ

เวลาที่มันรู้ว่าผมไม่พอใจมัน  มันก็จะมีท่าไม้ตายของมัน มันจะสั่ง ผัดสิ้นคิดครับคือ ข้าวผัดกะเพรา ป้องกันโดนผมด่า  ยังไม่ทัน ข้าวที่สั่งมาเสิร์ฟเลย ก็มีคนมาเรียกผมอยู่ข้างหลัง


" พี่อ๋อง มาเที่ยวกับใครอะ " อ้ายเต้ครับ มันพูดพร้อมกับเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ว่างที่อยู่ข้างผม โดยมีอ้ายเอ๋งนั่งอยู่ตรงข้ามผม ผมหันไปคุยกับ อ้ายเต้ โดยลืมมองหน้าอ้ายเอ๋ง ว่าตอนนี้มันนั่งแยกเขี้ยวอยู่หรือเปล่า


" อ้าวเต้ มาเที่ยวหรอ พี่มากับน้องที่หอ แล้วเราล่ะ มากับใคร พาแฟนมาเที่ยวด้วยป่าว "

ผมเชื่อนะครับว่าโลกเรามันกลมจริงๆ ไม่ได้แบนหรอก อ้ายเต้ ถึงได้มาเจอผมที่นี่ได้


" เออ ผมมากับพี่เก่ง(เพื่อนผมครับ ) ตอนนี้ นั่งกินก๋วยเตี๋ยวตรงทางเข้าอะ พี่เก่งบอกว่าเห็นพี่อ๋องเดินมาทางนี้ เลยให้ผมเดินมาชวนไปเที่ยวด้วยกัน "


" อ้าว อ้ายเก่งมันจะมาเที่ยวคืนนี้ แล้วทำไมเมื่อกลางวัน ไม่เห็นมัน ชวนพี่มาเที่ยวด้วยเลยว่ะ อ้ายห่านี่ "


" ป่าว พี่เก่งไม่ได้ตั้งใจมาเที่ยวหรอก ผมไปชวนเขามาเที่ยวเองแหละ ก็ เมื่อตอนหัวค่ำผมโทรไปหาพี่ที่หอ เขาบอกว่าพี่อ๋อง มาเที่ยวที่งานวัดเขาผมเลยไปชวนพี่เก่งมาเที่ยวเป็นเพื่อนด้วย "

ถึงว่า ทำไมมันถึงเผอิญมาเจอกันได้ว่ะนี่ ที่ไหนได้มันตั้งใจมาเจอนี่หว่า


" กินข้าวได้แล้ว ข้าวเย็นหมดแล้ว กินเสร็จจะได้กลับ ง่วงนอนแล้ว "

อ้ายเอ๋งเรียกผมให้กินข้าว  ไม่รู้ว่าเขาเอาข้าวมาเสิร์ฟตอนไหน เพราะมั่วแต่คุยกับอ้ายเต้อยู่ รู้แต่ว่ากินข้าวได้แล้วไม่งั้นมี เฮ


" อ้าว จะกลับแล้วหรอพี่อ๋อง ให้น้องพี่อ๋องกลับก่อนดิ เดี๋ยวผมไปส่งพี่อ๋องเอง "

ผมหันไปมองหน้าอ้ายเอ๋ง ก็ได้คำตอบเลยนะครับ ว่าจะอยู่หรือว่าจะกลับ


" อืม งั้นเดี๋ยวพี่ขอกินข้าวก่อนนะ เต้ไปบอกอ้ายเก่งว่าเดี๋ยวพี่ไปหา ให้รออยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวนั่นแหละ "

ผมหันกลับมา นั่งกินข้าว โดยที่ อ้ายเต้เดินออกไปแล้ว


" กลับพร้อมกันเลยนะ ไม่ต้องอยู่ต่อเลย "


อ้ายเอ๋งพูดห้วนๆ ไม่เห็นมันอารมณ์ดีเ หมือนเมื่อกี้เลยนะ ตอนที่ซื้อข้าวหลามอะ  เห็นหน้ามันแล้ว ผมก็อดที่จะแหย่มันไม่ได้ เลยเอาต้นหอมที่แถมมากับข้าว มาทำท่าจะแหย่จมูกมัน


" เป็นไรนี่ ก็ไม่ได้บอกว่าจะอยู่ต่อสะหน่อย กลับพร้อมกันนั่นแหละ"


" ไม่ต้องมาเล่นเลย ไม่ได้อารมณ์ดี เหมือนหน้าตาผมนะ " ดูมันพูดสิครับ แล้วจะให้ผมทิ้งมัน กลับบ้านคนเดียวได้ไง

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 16-07-2007 18:10:26

มารอหนุ่มเนื้อหอม  :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 16-07-2007 19:42:09

มีหึงแล้วงานนี้
จะได้ดูมวยวัดป่าว
 :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 17-07-2007 16:52:08

............เอ๋งหึงแล้วเฟ้ย............. :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 17-07-2007 22:26:50

วิ๊ดวิ๊ววววววว  :m11:   :m11:   :m11: รอดูแรงหึง  :m14:  :m14:  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: picuzz ที่ 18-07-2007 13:37:25

มีหึงด้วย น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 19-07-2007 07:40:11

" เอ๋ง เดี๋ยวไปหาอ้ายเก่งแป๊บนะ เดี๋ยวมา " ผมบอกอ้ายเอ๋งแล้วทำท่าขยับลุกขึ้น

ทั้งๆทีรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ผมก็ชอบอ้อนทีนมันอย่างงั้นแหละ มีความสุข

ตั้งแต่เริ่มคบกับมันมานี่ ผมก็เริ่มกวนทีนเหมือนมันขึ้นทุ๊กวัน

นี่แหละมั้ง  ที่เขาว่าเวลาเรารักใคร  เรามักจะเปลี่ยนตัวเอง   ให้เหมือนคนที่เรารัก แล้วมันจะมีสักกี่คนนะ ที่เปลี่ยนตัวเองให้กวนทีนอย่างผมนี่


" กินข้าวให้หมดก่อนเลย จะรีบไปทำไม เดี๋ยวผม ไปด้วย "  กรูรู้อยู่แล้ว ว่ามรึงต้องไม่ให้กรูไป กรูก็พูดไปงั้นแหละ มันรู้สึกดีนะเวลาใครมาหวงนี่ (โรคจิตป่าววะนี่)

แต่ที่มรึงว่า จะให้กรูกินข้าวให้หมดเลยนี่ มรึงบอกกรูดิว่ามันอร่อยป่าว กรูเห็นมรึง ก็เขี่ยหาแต่หมูกิน มันอร่อยที่ไหนอะ ขนาดว่าหิวๆกันนะนี่

(แดกข้าวหลามดีกว่ามั้ง ถั่วดำ ฮิๆๆๆ)

หลังจากที่ผมนั่งเขี่ยข้าว หาหมูในจาน เหมือนที่อ้ายเอ๋งทำ

ไม่รู้ว่าหมู มันก็เล่นซ่อนแอบกับผมด้วยรึป่าว หาไม่เจอ

อ้ายที่เจอก็เป็นเศษหมู คงกระเดนออกมาจากเขียง กินแล้วแทบไม่ได้รถชาติของความเป็นหมูเลย ไม่รู้ว่ามัน จะรู้ตัวรึป่าว ว่ามันได้เสียความเป็นหมูไปแล้ว

แต่ก็ยังดีนะครับ ว่าน้ำอัดลมของร้านนี้ มากู้หน้าไว้ได้

เพราะรสชาติ ยังเหมือนเดิม เหมือนกับที่ผมเคยซื้อกินที่อื่น มาก่อน

หลังจากที่ผมกับอ้ายเอ๋ง กินข้าวกันอย่างใจจดใจจ่อ ( ตรงที่ไหนว่ะ เออ ตรงที่นั่งเขี่ยหาหมูไง  มันลุ้นซะไม่มี คนมาเก็บจาน มันต้องคิดว่า หมาที่ไหนมากัดกันในจานข้าวกรูว่ะนี่  ฮิๆๆๆ  สมน้ำหน้า มัน หรือว่า ผมดีอะ)

กินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็จ่ายเงิน


" เดี๋ยวแวะไปบอกอ้ายเก่งก่อน แล้วค่อยกลับหอกันนะ " ผมบอกอ้ายเอ๋ง


จากนั้นก็พากันเดินออก มาหาอ้ายเก่ง ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวตรงทางเข้างาน โดยที่ไม่ลืมถือถุงข้าวหลามมาด้วย (จะเน้นอะไรกันนักกันหนานะ อ้ายข้าวหลามนี่ คือมันชอบอะครับ ที่มาของมัน น่าจดจำ พูดแล้วคิดถึงน้องฟ้าเหลือเกิน ต่อให้น้องฟ้าเหลือ แต่ขี้เถ้า ผมก็จำน้องเขาได้ครับ )

ผมเดินมาถึงที่ร้านก็เจอ อ้ายเก่ง กับอ้ายเต้ นั่งกันอยู่สองคน บนโต๊ะนอกจากมีชามก๋วยเตี๋ยวแล้ว ยังมีเบียร์ตั้งอยู่ด้วย ตอนแรกผมก็คิดนะว่าเบียร์นี่เขากินกับก๋วยเตี๋ยวได้ด้วยหรอ คือผมไม่กินเหล้าไม่กินเบียร์ เลยไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้ ว่าเขากินก๋วยเตี๋ยวกับเบียร์ได้ คงเป็นความรู้ใหม่

อย่างงี้ต้องจดบันทึก  แต่พอเดินมานั่งกับพวกมันถึงได้ ถึงบางอ้อ ที่แท้มันก็สั่งเกาเหลา มากินกันนี่เอง แฮ่ๆๆๆๆๆๆ


" เอ้า นึกไงมาเที่ยวอะ เมื่อกลางวันไม่เห็นชวนกรูมั่งเลย " ผมถามอ้ายเก่ง ก่อนที่มันจะถามผม


" ก็ไม่นึกยังไงอะ อยู่ๆ อ้ายเต้ ก็ไปชวนกรูออกมา บอกว่าไปหาอะไรกินกันกรูก็นึกว่าจะหาอะไรกินแถวหอ พอซ้อนท้ายมันออกมา มันเสือกพากรูมาที่นี่เลย แล้วมรึงอะ มากับน้องมรึงหรอ เอารถอะไรกันมาว่ะ กินเบียร์รึป่าวน้อง"


มันหัน ไปหาอ้ายเอ๋ง ที่ยืนอยู่ข้างๆผม โต๊ะก็มีไม่นั่งอ้ายนี่ก็แปลกคน ที่มันไม่ชวนผมกิน ก็เพราะว่า มันรู้ว่า ถึงชวนผมกินอย่างไง ผมก็ไม่กิน

อ้ายเก่ง ยื่นแก้วเบียร์ส่งให้อ้ายเอ๋ง

อ้ายเอ๋ง หันมามองผม เหมือนมันจะถามว่า มันกินได้รึป่าว ผมรู้ว่ามันอยากกิน

เลยหันไปมองหน้ามัน ก่อนที่บอกมันออกไป


" เฮ้ย จะกินหรอ ขี่รถกลับนะมรึง  เดี๋ยวก็เมาตายห่า " (ผมนี่ก็เน๊าะ เวอร์จริงๆ)

คำพูดของผม คงทำให้อ้ายเอ๋ง กินเบียร์ ได้มีรสชาติ ดีขึ้น

เหมือนมันสำนึกนะครับ มันกระดกทีเดียวหมดแก้วเลย

เฮ้ยนี่มรึงต้องขี่รถกลับนะโว้ย กรูขี่รถไม่เป็นนะ

ตอนแรก มันกลัวว่าผม จะติดลม แล้วอยู่ต่อ

แต่ตอนนี้ ผมล่ะ กลัวมันจังเลย

ก่อนที่มัน จะคิดหา เก้าอี้นั่งกินต่อ

ผมต้องคิด หาทางพามันกลับบ้านก่อนดีกว่า 



" เฮ้ย เก่ง เดี๋ยวกรู กลับก่อนนะโว้ย มานานแล้ว ง่วงนอน เมื่อยด้วย พึ่งเดินลงจากเขา มานี่ พรุ่งนี้เจอกันที่วิลัย "   ผมลุกขึ้นยื่น


" จะกลับแล้วหรอพี่ นั่งต่ออีกหน่อยดิ เดี๋ยวหมดขวดนี้ก็กลับเหมือนกัน อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน " กรูนึกว่ามรึงจะไม่พูดซะแล้วนะนี่ เห็นเงียบ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นนี่ ไม่รู้ อ้ายเต้มันเป็นไรนะ ไม่ค่อยชอบคุยกับผม แต่เวลาอยู่กันสองคนนี่ มันแทบจะคุย อยู่คนเดียวเลย ไม่เข้าใจมันจริงๆ


" ไม่อะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย เพราะเดี๋ยวต้องกลับไปอาบน้ำอีก ขึ้นไปไหว้พระบนเขามา เหงื่อท่วมตัวเลย กลับแล้วเก่ง กลับแล้วเต้ " ผมพูดแล้วเดินออกมา

โดยที่มีอ้ายเอ๋ง เดินตาม ตูดผมมาต้อยๆ

เพราะถ้ามั่วแต่คุยกับมันอยู่อย่างงั้น มีหวังต้องมีคนเมาเพิ่มขึ้นอีกคนแน่ๆ


ถึงจะมีใคร มาบอกว่า     เมาไม่ขับ


แต่แล้ว กรูจะกลับอย่างไงอะ กรูขี่รถไม่เป็นนนนนนนนนนนนนนนน


พอเดินมาถึงที่ รับฝากรถ


" ไม กลัวผมเมาหรอไง เมาก็ขี่กลับได้อยู่แล้ว " กรูรู้ว่า มรึงเก่ง


" ป่าว ก็ไหนว่าจะกลับหอไง เห็นไม่ยอมนั่ง ก็นึกว่าจะรีบกลับ "


" ตอนแรกก็ว่าจะไม่กินหรอก เบียร์อะ อยากแกล้งคน ซะหน่อย เลยกิน "


เห็นมะ ว่าผมกับมันนี่ ชอบกันจัง เรื่องกวนทีน และแกล้งคนนี่


" แกล้งเรื่องอะไร " ผมข้องใจ


" ก็ไหนว่า จะแค่แวะมาทักเพื่อนไง มาถึงนั่งเลย ทำยังกะจะอยู่นาน ผมกะไว้แล้ว ว่าถ้าผมกินเหล้านี่ พี่อ๋องต้องรีบกลับหอแน่  เลยกินซะเลย"



"   เออ กินไปเหอะ ตายไป ในนรกไม่มีให้กินหรอก  "  ซะใจ





//////////////////////////////////////////////////////////////////////////


โพสวันล่ะนิด จิตแจ่มใส

คิดถึงทุกคน ทุกวัน

อยากโพสทุกวัน

แต่นิ้วเดียวเที่ยวทั่วไทย ของอ๋อง

บางวัน มันขอไม่เที่ยวมั่งอะ มันบอกว่ามันเมื่อย  (ไม่ได้อู้นะ เห็นมะ)

เชื่อมะ ว่าอ๋อง พิมพ์ 2 ทุ่มกว่า ทุกครั้ง เสร็จแล้ว โพสเลย คิดดูว่ากี่ชั่วโมง

แล้วมันได้แค่นี้เอง

ไม่อยากบอกเลยว่า บางที่ นั่งหาตัวอักษรตั้งนาน  (บอกแล้วอายจริงๆ )

นึกว่ามันไปติดธุระ ที่ไหนถึงหามันไม่เจอ

บางทีถึงกับต้อง ตามแม่มาช่วยกันหา

ไม่ได้เวอร์เลย เรื่องจริง ผ่านจอเลยนะนี่ รู้แล้ว กริบ เลยนะ

แล้วอย่าบอกนะว่าอ๋องมาต่อให้แค่นี้เอง

ฉงฉานเขามั่งเหอะตัวเอง นะนะ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 19-07-2007 12:51:46

...........อ้ายเอ๋งนี้แผนเยอะเนอะ......... :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 19-07-2007 19:33:19

รู้ทันกันดีเจงๆ
เขาเรียก กิ่งทองใบหยกปะ
 :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 19-07-2007 20:49:56

ที่แท้ก็เป็นแผนของเอ๋งนี่เอง
 :m12: :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 20-07-2007 09:03:54

แวะมาทักทาย ครับ    :o9:


คิดถึงนะคร๊าบ  :m1:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 20-07-2007 13:00:55

อ้ายเอ๋งพาผมเดินไปรับรถ จากที่รับฝากไว้  แล้วพาผมขี่รถออกมาจากงาน


" พี่อ๋อง กอดหน่อยดิ หนาวอะ " อ้ายเอ๋ง จัดการใช้มือข้างซ้าย มาจับมือผมให้กอดเอวมันไว้ 

" เฮ้ย เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อายเค้า " ผมบอกอ้ายเอ๋ง ไป แต่มือยังคงกอดเอวมันอยู่ 

โชคดีนะ ว่าวันนี้ รถที่ขับตามมาหรือแม้กระทั่งรถที่วิ่งสวน มีไม่เยอะ

คงเพราะว่าเรากลับกันเร็ว และเป็นช่วงที่คน ยังเที่ยวกันอยู่ในงาน จึงไม่มีรถวิ่ง พลุกพล่านนัก 

อ้ายเอ๋งเอง เป็นคนขี่ มันยังไม่อาย ถ้าใครจะมาเห็นว่ามันมีผู้ชายมากอดเอว

แล้วทำไม ผมจึงต้องอายด้วยล่ะ คิดได้อย่างงั้น ผมเลยก้มหน้า แอบอยู่หลังอ้ายเอ๋ง ไม่ยอมให้รถที่วิ่งสวนมาเห็นหน้าผมได้


" พี่อ๋อง พี่อ๋องน่าจะเป็นผู้หญิงจริงๆเน๊าะ "  อ้ายเอ๋งพูดพร้อมกับเอามือข้างซ้ายมากุมมือผม ที่ยังกอดเอวมันอยู่


" ไมหรอ "


" ผมจะได้ แต่งงานกับพี่อ๋อง ผมรักพี่อ๋องนะ แล้วพี่อ๋องล่ะรักผมรึป่าว " ไม่รู้ว่าตอนนั้น ที่อ้ายเอ๋งพูดออกมา เป็นเพราะว่า มันเมาด้วยฤทธิ์เบียร์ที่มันกินหรือว่าด้วยฤทธิ์ข้าวหลามถั่วดำ ที่มันกินมา กันแน่

นี่มันรักผม ขนาดที่อยากจะแต่งงานกับผมเลยหรอ

ผมไม่ได้ตอบอะไรมัน แต่กอดเอวมันแน่นขึ้น ซบหน้ากับแผ่นหลังของมัน

ผมรู้สึกดีและอบอุ่นจริงๆ  สัมผัสได้ถึงความรักของมันที่มีต่อผมได้เลย

มันจะรู้สึกถึงหัวใจผมเต้นมั่งป่าวไม่รู้เนี่ย ว่าหัวใจผมเต้นมั่วไปหมดแล้ว 

ตอนนั้น อยากให้มันขี่รถ พาผมขึ้นไปเที่ยวคุณหมิง เมืองจีนเลยนะ

อยากให้เวลาดีๆอย่างงี้อยู่กับผมนานๆจัง

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 20-07-2007 13:34:42

ยิ่งใกล้ชิด ก็ยากจะตัดกันขาด
 :undecided: :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 20-07-2007 16:29:39

..........ความใกล้ชิดนี่แหละ....ที่ทำหั้ยเราเจ็บ........ :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 23-07-2007 10:23:47

แวะมาทักทายกันคร๊าบบบบบบบบบบบบบ :m5:


ฝนตกมั่งอะป่าว ดูแลตัวเองด้วยน้าาาาา
 :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 23-07-2007 13:58:29

เค้ามีเสื้อกันฝันแหละ อ๋องมะต้องห่วง  :m14:

 :m7:  :m7:  :m7:  :m7:  :m7:  :m7:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 24-07-2007 10:24:15

เสื้อกันฝนเนี่ย แบบเป็นกล่อง ๆ เปล่าคะ  อิอิ  :m14:




อ้ายเอ๋ง พาผมขี่รถ มาแวะที่ร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย ก่อนเข้าหอ

" พี่อ๋อง แวะกินข้าวเตี๋ยวก่อนเน๊าะ หิวอีกแล้วอะ เมื่อกี้ กินไม่อิ่มเลย ไม่รู้แม่ค้าใช้อะไรทำ ไม่อร่อยเลย "


" อืม ก็แวะดิ หิวเหมือนกัน "


วันนี้ผมกับอ้ายเอ๋ง สั่งเย็นตาโฟมากินกัน อ้ายเอ๋งเลือกนั่งโต๊ะที่อยู่ห่างจากคนอื่นๆ

มันนั่งมองหน้าผม พร้อมกับจะเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ ผมชักมือกับกลัวคนโต๊ะข้างๆมองเห็น มรึงจะมาโรแมนติกอะไรที่โต๊ะก๋วยเตี๋ยวว่ะ เดี๋ยวถึงห้องกรูจะให้โรแมนติกซะให้ ฟ้าเหลืองเลย (อะล้อเล่ง)


" พี่อ๋อง  ถามจริงๆเฮอะพี่อ๋องรักผมมั่งไหมอะ หรือแค่ชอบผมกันแน่" อ้ายเอ๋งถามผม ครั้งนี้ดูหน้าตามันจริงจัง เหมือนคนจะไปรบที่ภาคใต้


"ต้องให้บอกอีกหรอเอ๋ง ว่าคิดอย่างไง "  ผมอด อมยิ้มให้มันไม่ได้



"ไม่รู้สินะ ถ้าถามว่า ผมรู้มั่งไหม ว่าพี่อ๋องคิดอย่างไงกับผม ผมไม่มั่นใจเลยนะ ว่าพี่อ๋องคิด อย่างที่ผมคิดหรือป่าว  เพราะทุกครั้งที่ผมเห็นพี่อ๋องคุยโทรศัพย์กับพี่เอ็ม พี่อ๋องรู้ไหมว่าผมรู้สึกอย่างไง พี่อ๋องเลิกกับพี่เอ็มได้ไหม นะทำเพื่อผมนะ พี่อ๋องทำได้ไหม "  อ้ายเอ๋งพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมเพื่อรอคำตอบ หน้ามันดูซีเรียจ ไม่มีแววขี้เล่นเหมือนทุกวันเลย

ความรู้สึกของผม ตอนนั้นไม่รู้ว่า จะบรรยายได้อย่างไง ถึงผมจะรักอ้ายเอ๋งมัน แต่ถ้าจะให้ผมบอกเลิกกับเอ็มตอนนี้เลย ผมคงทำไม่ได้แน่ๆ อารมณ์ตอนนั้น คงประมาณอารมณ์ของคนเห็นแก่ตัว ของผมอะครับ


" เอ๋ง ถ้าจะให้พี่เลือกใครตอนนี้ พี่คงไม่เลือกใคร ถ้าจะถามว่ารักใครมากว่ากัน ตอนนี้พี่ก็รักเท่ากันนะ อย่าให้พี่ทำร้ายเอ็ม ไปมากกว่านี้เลย แค่นี้พี่ก็เลวมากพอแล้ว เอ็มไม่ได้ทำผิดอะไร จะให้พี่บอกเลิกเอ็ม พี่สงสารเอ็ม ขอเวลาพี่หน่อยละกัน แต่ถ้าเอ๋ง คิดว่าพี่ไม่ดี ไม่อยากคบต่อก็ไม่เป็นไร " ใจผมตอนนั้น มันคงร้อนพอๆกับน้ำก๋วยเตี่ยวที่เขายกมาเสริ์ฟ

พอก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟ ความเงียบก็เข้ามาปกคลุม ตอนนั้นรู้สึกไม่พอใจ อ้ายเอ๋ง ขึ้นมาหน่อยๆ ซะแล้ว


แต่ว่าความหิวของผมและของมัน มหาศาลกว่านัก


เลยต่างคนก้มหน้าก้มตากิน โดยครั้งนี้ผมไม่ยอมให้มัน ก้าวล่วงมาในชาม


ก๋วยเตี๋ยวผมได้เป็นอันขาด  ฮึ โมโห คนจะกินก๋วยเตี๋ยวให้อร่อยสะหน่อย


มาพูดไรขัดหูตอนนี้ว่ะ ฮึมๆ


พอหันมามองอ้ายเอ๋งอีกที ก็เห็นมันแทบจะถอดเสื้อ กระโดดลง งมหาชิ้น


สมบัติ ในชามก๋วยเตี๋ยวของมันซะแล้ว


สงสัยจะหิวจัด หรือว่าโมโหหิวก็ไม่รู้สินะ จะสั่งต่อก็คงกลัว


เพราะเห็นว่า ผมอารมณ์ไม่ดีเลย ไม่กล้าสั่ง น่าสงสารจริงๆเลย มรึง





" เอ๋ง ต่อ ป่าว เดี๋ยวสั่งให้ " ผมพูดออกไป ทำเหมือนกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น



" ไม่แล้วอะ อิ่มแล้ว พี่อ๋องจะกินก็สั่งเลยเดี๋ยวผมนั่งเป็นเพื่อน "



" อย่ามาปากดีเลย แทบจะกินตะเกียบเขาอยู่แล้ว หิวมากเลยซิท่า งั้นเดี๋ยว


สั่งมา แล้วช่วยกันกินะ"  ผมยิ้มให้มัน  สีหน้ามันดีขึ้น





ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่าเมื่อกี้ ที่ขี่รถกลับมาจากเที่ยวงาน ยังรู้สึกดีๆกันอยู่เลย


แป็บเดี๋ยวมาตึงๆกันได้ นึกว่ามันจะขอผมแต่งงานสะอีก ดั้นมา เสื อก ขอให้


เลิกกับแฟนผมสะได้ เลวจริงๆ  ผมนี่ ไม่เลือกใครสักคน ขอเวลาผมหน่อยดิ





พอก๋วยเตี๋ยวชามที่สาม มาเสิร์ฟเนี่ย อ้ายคนที่ว่าอิ่มแล้วนี่ มันเล่นนั่งกินคนเดี๋ยว

ง่วนเลยอะ 



เฮ้ยมรึง มองกรูมั่งดิ กรูรอจังหวะมรึง ให้สัญญาณกรูอยู่นะ


เอะ สงสัยไฟแดงจะเสีย  ไม่เห็นมันมีทีท่า จะหยุดรอ ให้ผมเข้าโจมตีก๋วยเตี๋ยว


ชามนี้มั่งเลย สงสัยคงต้องส่งไปซ่อมสะแล้ว


แด ก น้ำก็ได้ว่ะ จะได้ไม่อ้วน สมน้ำหน้ามรึง อ้วนไปคนเดียวเลย ฮิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 24-07-2007 13:46:21

...........กลับก็ไม่ได้.....เดินต่อไปก็ไม่รู้จะถึงรึเปล่า...... o7 o7

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 27-07-2007 08:29:58

ถ้าตัดไม่ขาด ก็อย่ามีคนใหม่ เพราะมันจะเจ็บกันหมด
 :a6: :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 27-07-2007 13:47:38

ถ้าตัดไม่ขาด ก็อย่ามีคนใหม่ เพราะมันจะเจ็บกันหมด.

..........กลับก็ไม่ได้.....เดินต่อไปก็ไม่รู้จะถึงรึเปล่า...... 


ถูกต้องเลยครับ ถ้าตอนนั้น อ๋องใช้สมองคิดคง ดีนะครับ



แต่ไงก็ ขอบคุณทุกคนครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

แวะมาทักทายครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 27-07-2007 14:54:55

หลังจากเสร็จศึกรบ บนสมรภูมิเย็นตาโฟเรียบร้อยแล้ว


เราสองคนก็กลับเข้าสู่โหมดเงียบสนิท


ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาจากปากใครสักคน


เงียบจนแทบได้ยินเสียง กะเพาะอาหารย่อยเย็นตาโฟดัง ฉึกฉักๆๆๆๆๆ


จนกะทั่งกลับเข้าถึงหอ




" พี่อ๋อง เอ็มโทรศัพท์มาหาแนะ บอกให้โทรกลับด้วย แล้วซื้ออะไรมาฝาก

มั่งอะ"    น้องลักษ์เดินมาบอกผม แถม ถามหาของฝากด้วย



"ไม่ได้ซื้ออะไรมาเลย นอกจากข้าวหลาม ไม่มีอะไรขายเลยอะที่งาน" ผม

ยื่นถุงข้าวหลามให้ไป


พร้อมกับเดินออกมาที่ตู้โทรศัพท์ โดยทำเป็นไม่สนใจ อ้ายเอ๋ง


ที่เดินผ่านหน้าผม แล้วเดินขึ้นห้องนอนไป


ผมก็พอรู้นะว่ามันรู้สึกอย่างไง


แต่ก็อยากให้มันเข้าใจความรู้สึกของผมมั่ง เหมือนกัน




" ขอสายเอ็มครับ " ผมพูดขอสายเอ็ม แป๊ปเดียว เอ็มก็มารับโทรศัพท์


" ไปเที่ยวมา สนุกไหมอ๋อง เอ็มโทรไปที่หอ เขาบอกว่าอ๋องออกไปเที่ยว "


"ก็สนุกดี เอ็มอะป็นไงมั่ง ได้ไปเที่ยวไหนมั่งรึป่าว "


"ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ก็รอวันหยุดอะ จะได้ไปเที่ยวหาอ๋อง ไง ให้ไปป่าว"

" ก็มาเที่ยวดิ "  พูดออกไปแล้วใจก็หายเลยนะ เพราะตอนนี้ ทุกอย่างมันไม่


เหมือนเดิมแล้ว ถ้าเอ็มมาหาผมจริงๆ ผมคงทำตัวไม่ถูกแน่ๆเลย



" คิดถึงนะอ๋อง "



" อืม คิดถึงเหมือนกัน เอ็มเดี๋ยวอ๋องขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ ง่วงนอนด้วย ยัง

ไม่ได้อาบน้ำเลย " ผมตัดบท



" ครับผม ฝันถึงเอ็มมั่งนะครับ "



ผมไม่อยากทำร้ายเอ็มมากไปกว่านี้


ไม่อยากให้เอ็มมาหวังอะไรกับผมอีก


ผมรู้ตัวเองแล้ว ว่าผมรักอ้ายเอ๋ง ความรู้สึกที่มีให้เอ็ม


คงเหลือแค่ ความรู้สึกสงสารเท่านั้น และอยากกลับไปดู อ้ายเอ๋งด้วย


ไม่รู้ว่า อ้ายเอ๋ง ผูกคอตายไปแล้วมั่ง ป่านนี้


แต่ถ้าผมรีบกลับไปตอนนี้ อาจจะยังช่วยมันได้ทัน


มันคงหาเชือก ยังไม่เจอก็ได้ ผมต้องคิดในแง่ดีไว้ก่อน


ผลักประตูตู้โทรศัพท์ออกมา




" แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแง่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"



"เชี้ยเอ้ย ตกใจหมดเลย นึกว่าคน ที่แท้หมานี่เอง "



อ้ายเอ๋ง มันแอบตามผมออกมาอีกแล้ว ก็มั่วแต่คุยโทรศัพท์ เลยไม่ได้สนใจ


ใครเลย ว่ามีหมา มานั่งแอบ เกาเห็บอยู่ข้างตู้โทรศัพท์



" คนนะ ไม่ใช่หมา เป็นห่วง เลยตาม ออกมา  " 



" นึกว่างอน แล้วแอบไปผูกคอตายสะแล้ว หลงดีใจ"



"ถ้าตายก็จะมาหลอกพี่อ๋องนั้นแหละ ถ้าผมตายจริงๆ กลัวจะมานั่ง ร้องไห้ขี้

มูกโป่งอะดิ ทำเป็นปากดี "



ผมไม่อยากเถียงมัน ง่วงนอนแล้ว อยากอาบน้ำด้วย เลยเดินหนีมันเข้าหอ


มันวิ่งเข้า มากอดเอวผม อ้ายนี่เล่นไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวใครมาเห็น


ผมเกะมือมันออก พร้อมกับตวาดมันออกไป



" ถ้าถึงหอแล้ว ใครนอนหลับ จะกะทึบให้ตับแลบเลย "  โหดมะผมเนี่ยฮึๆๆ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 27-07-2007 15:12:58

ถ้าไม่รักกันแล้ว ก็จงไปเสียเถิด
ความสงสรไม่ได้แก้ปัญหาใดๆได้เลย
 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 27-07-2007 15:14:18

...........รักคนใหม่....แต่สงสารคนเก่า.........

...........แล้วสักวัน...ก็จะเจ็บกันทุกคน........... :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 28-07-2007 14:53:24

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เตรียมตัวนอนกัน แต่ดูอ้ายเอ๋ง อารมณ์ดีจัง


" จะนอนแล้วเอ๋ง อย่ามากวนว่ะ มันนอนไม่ถนัด อย่าพึ่งกอดได้ไหม"

 ผมพูดพร้อมกับดึงมือมัน ที่กอดผมอยู่ออก ง่วงก็ง่วง เพลียก็เพลีย

อ้ายเอ๋ง มันไม่ง่วงไม่เพลีย มั่งหรอไงนะ มานอนกอดผมอยู่ได้



" ก็มันหนาวอะ ขอกอดหน่อยดิ กอดไม่ได้เลยงะ หวงตัวจัง ทำยังกะสาวๆแหนะ "


กรูไม่มีอารมณ์จะมาตลกกับมรึงนะนี่ กรูง่วงนอน เข้าใจมะอ้ายเอ๋ง

แน่ะ พูดแล้วยังจะมาจับแก้มกรูอีก


"  หนาวหรอ  งั้นปิดพัดลมนะ  "   ผมทำท่า จะลุกขึ้น มาปิดพัดลม


" หวงตัวนักใช่ไหม มานี่เลย กวนตั้งแต่ไปเที่ยวงานแล้วนะ ชอบให้ใช้กำลัง

ใช่ไหม ชอบใช่ไหม" มันไม่พูดป่าวผลักผมลงไปนอน



ฮ่ะๆ เข้าทางเราแล้ว เด็กวัยรุ่นก็งี้แหละครับ กำลังเหลือเฟือ

ชอบอยากรู้อยากลอง เราใช้มารยาซักเล่มเกวียน เล่มที่สามที่สี่ ก็พอถมเถ

ที่จะทำให้มันตกหลุมพราง ที่เราขุดรอมันได้แล้วครับ เรื่องอะไรที่จะไปชวน

มันก่อนล่ะ น่าอายออก เรื่องอย่างงี้ เป็นผู้ฉิ่งเริ่มก่อนไม่ดี หวงตัวนิดๆ

อะไรที่ได้มายากๆผู้ชายชอบนักล่ะ (อันนี้เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ โปรด

ใช้วิจารณญาณ) ( ก็บอกแล้วไง ใครนอนหลับ จะกะทึบให้ตับแลบ )


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

อ้ายเอ๋ง โถมตัวเข้ามาหาผม ซึ่งผมเองก็ไม่ได้คิดขัดขืนมันอย่างจริงจัง

ผมถูกอ้ายเอ๋ง เล้าโลมจนขนลุกไปหมดแล้วตอนนี้ อ้ายเอ๋งลากใบหน้าลง

มาแถวซอกคอและวนขึ้น มาซุกไซร้ผมทั่วใบหน้า ลิ้นของมันเขี่ย ริมฝีปาก

ผมไปมาและวนอยู่อย่างนั้น ผมเผยอ ริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย ลิ้นของมันก็ผลุบ

เข้าไป  พร้อมกับบดขยี้ริมฝีปากผม ไฟราคะในตัวผมถูกจุดให้ร้อนระอุขึ้น

มา มืออ้ายเอ๋ง เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข เลื่อนลงมาที่กางเกงผม  มันปลดกางเกง

ของผมออก แล้วก็ไปจัดการกับกางเกงของมัน โดยที่ปากมัน ยังบดขยี้ริม

ฝีปากผมอยู่ มือสองข้างของผมได้แต่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของมัน ไม่รู้ว่า

เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วที่ได้สัมผัสกับความเป็นชายของมัน แต่ทุกครั้งก็ทำให้

ผมได้รับรู้ ถึงความแข็งแกร่ง ของเจ้าของมันทุกที       


XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX


XXXXXXและแล้วพายุก็สงบลง พร้อมเสียงลมหายใจ ดัง เอ๋งๆๆๆๆๆๆๆๆXXXX





XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX





หลังจากอาบน้ำเสร็จอีกครั้ง ก็กลับมานอน คงได้นอนสะทีนะ ง่วงจริงๆแล้ว


" ขอนอนกอดนะ พี่อ๋อง  "


"  อืม นอนแล้วนะ ง่วงแล้ว  "  ผมบอกอ้ายเอ๋ง


ครั้งนี้ให้มันกอด แต่ไม่ยักกะอึดอัดแฮ่ะ



"อย่าพึ่งนอนดิ "


"ทำไมอะ " ผมถามมัน แต่ตาไม่ลืมแล้ว ง่วงนอนนนนนนนนนนนน



รู้สึกตัวว่า อ้ายเอ๋งลุกขึ้นมา นั่งคร่อมผม โดยมือทั้งสองข้างของมันกดมือผมไว้
(ไม่รู้เป็นไร ชอบกดข้อมือผม สงสัยท่าไม้ตายของมัน ชอบให้กำลัง)


ผมลืมตามองมัน ไม่ไหวแล้วนะโว๊ย กรูง่วงนอนแล้วจริงจริ๊งๆๆๆๆ ไม่มีมารยาแล้ว


มันทำยิ้ม เจ้าเล่ห์  ให้ผม



" ห้ามนอน ลืมทำไรป่าว "   ไม่มีนี่หว่า นึกไม่ออก อย่าบอกนะว่า ลืมเบิ้ล ฮิๆๆๆ

มันเอามือชี้ไปที่แก้มมัน


" เออ  รู้แล้ว นึกว่าอะไร ยุงกัด ก็ไม่บอก "  ผมพูดอ้อนทีนมัน  " ก็ก้มมาดิ "


ผมรั้ง คอมันลงมา แล้วจัดการ หอมแก้มมัน ทั้งสองข้าง ซ้ายที ขวาที

เสร็จแล้วก็ต้อง ให้มันหอมคืนสองข้างเท่ากัน เป็นอันเสร็จพีธีการ

ได้นอนแย้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


( เรื่องนี้เคยทำให้ คนตัวอย่างควายเช่นมัน โกรธผมซะจนใหญ่โตแค่หอมแก้ม

จะคุ้มไหมนี่ฆ่ากันตาย เรื่องไม่ได้หอมแก้มก่อนนอน อายยมบาลจัง)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 28-07-2007 15:15:03

อ้างจาก: นางมารร้าย ที่ 28-07-2007 14:53:24  

( เรื่องนี้เคยทำให้ คนตัวอย่างควายเช่นมัน โกรธผมซะจนใหญ่โตแค่หอมแก้ม

จะคุ้มไหมนี่ฆ่ากันตาย เรื่องไม่ได้หอมแก้มก่อนนอน อายยมบาลจัง)

 o17 o17 o17

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 28-07-2007 17:04:55

อ่องนี้มาแผนเหนือเฆขเนอะ ไว้จะเอาไปใช้บ้าง  :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 28-07-2007 19:11:47

อ่านทันแล้ววุ้ย  :laugh:  :laugh: ชอบเอ๋งอ่ะ มุขเยอะดี  :m18:  :m18:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 30-07-2007 14:41:56

..........มีความสุขกันต่อไป........... :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 30-07-2007 18:38:25

กำลัง ตามมา อ่านนา




หลังจากหายไปนาน




ยังไง ก็รักเอ๋ง เหมือนเดิม กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :m23: :m23: :m23: :m23: :m23:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 31-07-2007 09:32:13

" พี่อ๋องแต่งตัวเสร็จหรือยัง เดี๋ยววันนี้ผมไปส่งที่วิลัย "


"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่นั่งรถไปเอง เอารถไปคืนเพื่อนเหอะ"


"ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปส่งพี่ก่อน แล้วค่อยแวะ ไปรับเพื่อนผม ที่หอมันหน้าวิลัย"


ก็ดีเหมือนกันแฮะ ไม่ต้องนั่งรถสองต่อไปวิลัย  สบายจังเลย



" พี่อ๋อง เดี๋ยวแวะกินข้าวมันไก่ ที่หน้าวิไลผมก่อนไหม อร่อยดีนะ " มันพูด



เสร็จก็พาผม เลี้ยวรถเข้าจอด ที่หน้าร้าน มันถามผมไปอย่างงั้นเองครับ



ผมไม่มีสิทธิ์ ตัดสินใจหรอกครับ ว่าจะกินหรือไม่กิน มีหน้าที่รับรู้เท่านั้น



เพราะนั่งรถมันมาแล้วนี่  แล้วมรึงจะถามกรูหาพระแสงอะไรว่ะนี่



โอ้โฮ ทำไมคนมันเยอะอย่างงี้ มีแต่เด็กเทคนิคทั้งงั้นเลยนะ แล้วมันจะมีที่นั่งป่าวว่ะนี่



แล้วทำไม ไม่กินกันมาจากบ้าน มั่งว่ะนี่



มานั่งกินกันซะ เยอะเลย เดี๋ยวแม่ค้าก็รวยตายห่า



รู้ป่าวว่า คนที่ไม่ได้พักอยู่บ้านเนี่ย เขามารอ นั่งกินต่ออยู่นี่



เห็นคนมากินแล้ว ก็ขี้เกียจยืนรอโต๊ะว่าง เลยกะจะชวนอ้ายเอ๋งไปกินที่อื่น



แต่ยังไม่ทันที่ผมจะชวนอ้ายเอ๋ง ไปกินข้าวที่ร้านอื่น ก็มีเด็กเทคนิคที่นั่งอยู่



โต๊ะตัวข้างในร้าน ยืนกวักมือเรียกอ้ายเอ๋ง



เอ๊ะ    นั่นมัน น้องทาเคชินี่หน่า  ไม่เอา จะกินร้านนี้แหละ รอได้ รอได้



อ้ายเอ๋งเดินเข้าไปหาเพื่อนมัน โดยมีผมเดินตามมันไป โดยที่ไม่ต้องรอให้มันเรียก



เพื่อนอ้ายเอ๋งเห็นผม คงจำได้ว่าเป็นพี่ชายมัน เลยยิ้มให้ผมแล้วยกมือไหว้ 



ผมยิ้มตอบ



มีเก้าอี้ว่างซะด้วย แต่ว่างแค่ตัวเดียวเอง อ้ายเอ๋ง บอกให้ผมนั่ง ที่เก้าอี้ว่าง



แล้วมันเดินไป แกล้งนั่งที่ตักเพื่อนมัน



ผมล่ะอยากให้อ้ายเอ๋งมานั่งเก้าอี้ ที่ผมนั่ง แล้วให้ผมไปนั่งตักเพื่อนมันจัง



ไม่ทันที่ผมจะบอกมัน เจ้าของร้านคงเห็น แล้วทุเรศ ที่เห็นผู้ชายมานั่งตักกัน



อาจทำให้ลูกค้า ที่มานั่งกินข้าวอยู่ อ้วกแตก ตายได้



เลยเดินไปหยิบ สิบอี้ ที่หลังร้านออกมาให้อ้ายเอ๋งนั่ง



ไม่ได้เวอร์นะครับ มัน สิบอี้ จริงๆ ใครเห็นก็ต้องร้องอีก อี้ นึงแน่ๆ



คือสภาพมัน ถ้ากรมศิลป์มาเห็นเข้า ต้องมีการขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติของชาติ



อย่างแน่นอน แล้วถ้านั่งไม่ระวัง อาจมีการบาดเจ็บ



เป็นบาทยัก กินตูดแน่ๆเลย กินไปต้องประครองตูดตัวเองไปด้วย ฮิๆๆ



นึกภาพกันออกไหมครับ มันเป็นเก้าอี้เหล็ก หัวโล้นๆไม่มีพนักพิง



เป็นลายจีนๆอะ แต่สภาพเหมือนไปรบที่สงครามอ่าวเปอร์เซียกลับมา



แล้วคงแอบไปเป็นเก้าอี้รับจ้าง มาก่อนที่จะมาอยู่ที่นี่แหงๆ



คงนึกกันไม่ออกอะดิ ไม่ต้องนึกมันหรอกครับ



มาดูของจริงกันเลยดีกว่า ที่หน้าวิลัยอ้ายเอ๋งอะครับ



เจ้าของร้านเขายังมีชีวิตอยู่ครับ ขอดูได้ เขาคงไม่หวงหรอก



ลองขอเขานั่งดูก็ได้ครับ แล้วจะรู้ว่า สิบอี้ นี่ เป็นไง




" นี่พี่อ๋อง พี่กรู คนที่มรึงเห็นนั่งซักผ้าอยู่เมื่อวานนี้ไง " อ้ายเอ๋งแนะนำผมให้



เพื่อนมันรู้จัก น้องเขายิ้มให้ผมอีกแล้ว โลกมันช่างน่าอยู่จริ๊งจริง



" พี่อ๋อง นี่เพื่อนผม ชื่อ จอย เจ้าของรถที่ยืมมันมาขี่ เรียนอยู่ห้องเดียวกัน


มันพักอยู่หอ หน้าวิลัยเนี่ย"  มันหันมาแนะนำเพื่อนมันให้ผมรู้จัก



สรุปแล้วมื้อนี้ เจ้จ่ายอะครับ เล่นซัดกันซะ คนละสองจานเลย



มีผมคนเดียว ที่กินแค่จานเดียว รักษาภาพพจน์อันดีงาม



เด็กอะไรหล่อแล้วยังชอบเบิ้ลอีก 



เดี๋ยวแม่ก็ขาดเรียน ขอไปนอนเล่นที่ห้องสะเลยนี่



ก่อนที่อ้ายเอ๋งจะไปส่งผมที่วิลัยนี่ ขอหน่อยล่ะกัน



"  ว่างๆไปเที่ยวเล่น ที่หอพี่ได้นะ " แฮ่ๆ ผมเคยบอกทุกคนที่หอ ว่าไม่ให้ใคร


ชวนเพื่อนมาที่หอ กลัวว่ามันจะวุ่นวาย แต่ครั้งนี้ ขอเหอะนะ


ชอบจริงๆคนหล่อนี่

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 31-07-2007 12:19:54

ชักเชื่อนิด ๆ แล้วว่าคุณอ๋องเนี่ย เจ้าชู้นะ :m13:
เจ้าชู้ไม่แบ่งใครเลย  แบ่งให้มั่งดิ ชอบนะเด็กช่างเนี่ย :m18:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 31-07-2007 13:05:12

แวะมาทักทายกันครับ  :a9:

คิดถึงทุกคนนะครับ  :a3:

หยุดหลายวันไปเที่ยวไหนกันมามั่งครับ  :a11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 31-07-2007 14:25:50

 :m22: อ๋องมา 

คิดถึงนะตะเอง  :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 31-07-2007 15:02:27

ดีครับคุณอ๋อง หายหน้าหายตาไปหลายวันเลยนะ
หุหุ

เที่ยวก็แถวๆนี้หล่ะ ไปไกลรถติด คนเยอะ
 :a3: :a3: :a3: :a3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 31-07-2007 21:02:53

หายหน้าหายตาไปเลยนะคุณอ๋อง


คิดถึงจัง


 :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 31-07-2007 21:30:20

อ๋องเจ้าชู้  :m14:  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bass ที่ 31-07-2007 21:46:44

ถึงอ๋องจะเจ้าชู้



ยังไง ผมก็ร้ากกกกกกกกกกกกกก




 :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 31-07-2007 23:34:07

เชียร์เอ๋งอ่ะ....ชอบเหอๆๆ   :a3: :a3:

รออ่านต่อนะจร๊า  สู้ๆ  :a2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 01-08-2007 13:50:13

...........ยังคงเจ้าชู้เหมือนเดิม........ :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 02-08-2007 09:37:11

คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบ :m18:


ที่หายไปนี่ ไปเที่ยวมาครับ


ตอนแรกว่าจะไม่เล่าต่อแล้วนะ


 พอเห็นว่ายังมีคนเข้ามาอ่าน   :a5:


ทำให้มีกำลังใจที่จะเล่าต่อ  :a9:


ขอบคุณนะครับ ที่เข้ามาอ่านเรื่องของอ๋อง  :m5: ไม่ต้องมากขออย่าทิ้งกันนะ


ขอบคุณครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :m5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 02-08-2007 11:42:40

อย่าหายไปไหนนะคุณอ๋อง  ทุกคนรักคุณอ๋องน๊า   :m1:



" พี่อ๋อง พี่อ๋องว่าเพื่อนผมหล่อป่าว "


" ก็หล่อดี ทำไมหรอ "


" ผม ติดต่อให้ เอาป่าว " อ้ายนี่มันมาแนวไหนว่ะเนี่ย ต้องลองใจกรูแน่ๆเลย


หรือว่าในร้านข้าวมันไก่ กรูไปแอบลูบปาก แล้วน้ำลายไหลให้มันเห็นรึป่าวว่ะนี่



ไม่ได้อะ อย่าหลุดให้มันรู้ ว่าเราชอบคน ที่หน้าตาเด็ดขาด เดี๋ยวเป็นเรื่อง



" จะบ้าไง เป็นไรอีกอะ ถึงมาพูดอย่างงี้ หึงเพื่อนรึไง "   ผมสกัดมันไว้



เออ มรึงลองถามเพื่อนมรึงดิ ว่าอยากลองของแปลกป่าว  ฮิๆๆๆๆๆๆๆ



" ป่าว ก็เห็นมันหล่อดี เพื่อพี่จะชอบ เลยจะติดต่อให้ "   นี่ๆมรึงพูดเองนะ



" อย่ามาพูดอย่างงี้ว่ะ ไม่ชอบ " ผมทำเป็นพูดเสียงแข็ง ใส่มัน



" แหม ล้อเล่นหน่อยทำเป็นโกรธ ไม่ชอบก็ไม่ชอบดิไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย


ก็ลองชอบดูดิ "  แน๊ะมันท้าผม



"ทำไม ถ้าชอบจะทำอะไร จะฆ่าพี่หงะ "  ฮึๆ งั้นมรึงเตรียมฆ่ากรูได้เลย


ฮ่าๆๆๆ    กรูยอมตาย




" พูดงี้หรอ เดี๋ยวเจ็บตัวอีกหร๊อก หรืออยากโดน "  มันทำท่าจะเลี้ยวรถกลับ




" จะบ้าไหง จะไปเรียน เล่นเป็นเด็กๆเลย "




" ถึงเป็นเด็ก แต่เด็กก็รักจริง นะครับ " อื้อฮื่อ  มรึงพูดอย่างงี้ มรึงอยากอาบ



น้ำ อีกรอบนึงใช่ป่าวนี่ เดี๋ยวแม่ก็อ้วก ลดหลัง:-)ซะเลย กล้ามากเลยมรึง



พอแล้ว อย่าพูดอีกนะ กรูพุ่งแน่ๆเลย




" จอดตรงสะพานลอย หน้าวิลัยนั่นแหละ เดี๋ยวเดินเข้าไปเอง "   โชคดีนะ


ที่วิลัยมันกับวิลัยผมนี่ อยู่ไม่ไกลกัน ไม่งั้นผมแย่แน่เลย




" งั้นผมส่งแค่นี้นะ เดี๋ยวจะกลับไปรับ อ้ายจอย อีก " ผมลงรถแล้วยิ้มให้มัน



" ขี่รถดีๆล่ะ ไม่ใช่รถเรา ขี้เกียจซ่อมให้เขา "  พูดเสร็จผมเดินเข้าวิลัยเลย



ขี้เกียจอยู่ต่อล้อต่อเถียงกับมัน เดี๋ยวเป็นเป้าสายตาแก่ประชาชนที่พบเห็น



พอเดินผ่าน  ซุ้มพระประจำวิลัย  มาแค่ไม่กี่ก้าว




"  พี่อ๋อง  "  ได้ยินเสียงคน เรียกชื่อผม


ใช่แล้วครับ แฟนคลับผมเอง จะเป็นใครซะละครับ


อ้ายเต้ครับ  มันคงมานั่งรอผมอยู่แน่ๆเลย


เดี๋ยวต้องบอกมันซะหน่อยว่าอย่ามายุ่ง กับผมมากนัก ผมไม่ชอบ เดี๋ยวใครๆ


สงสัย เพราะขนาดเพื่อนผมมันยังไม่เคยมานั่งรอผมเลย ส่วนมากก็เจอกันที่


ห้องเรียนเลย  พอเลิกเรียนค่อยว่ากัน จะชวนไปเที่ยวไหนกันต่อ ไม่ใช่มา


ดักรอทุกวันอย่างี้ มันไม่ใช่น้องรหัสผมด้วยนะ


จะว่ามาหาพี่รหัสก็ไม่ใช่ อ้ายนี่ ทำตัวให้คนอื่นสงสัย


" อ้าว มีไร เต้  "


" ไปหาข้าวกินกันที่แคนทีน เฮอะ"


" อิ่มแล้ว พึ่งกินมา เมื่อกี้นี้เอง กินเสร็จแล้ว ถึงมาเนี่ย "


" งั้นไปนั่งกินขนม ไอตรีม ก็ได้ผมเลี้ยงเอง ยังไม่ถึงเวลาขึ้นเรียนเลยนี่"


มรึงนี่ พกตารางเรียน กรูมาด้วยแน่ๆเลยนี่ รู้ไปหมดว่าเรียนวันไหนห้องไหน



กี่โมง วันหลังตั้งขอเบอร์มรึงมั่งแล้ว จะได้โทรถามมรึงเลย มรึงน่าจะออกข้อ


สอบกรูด้วยนะนี่ กรูจะได้คะแนนสอบดีๆ


ไม่ต้องบอกนะครับ  ว่าผมไปกับมันหรือป่าว


ซัดไอตรีมไปถ้วยนึง  กับเลย์ 1 ห่อ


แลกกับการที่นั่ง ให้มันมองหน้าผมไป กินข้าวไป  ลืมกลัวคนสงสัยเลย แย่ๆ


ไม่ได้เห้นแก่กินนะครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 02-08-2007 11:54:34

.............คราวหลังก็ลองใจเอ๋งบ้างดิ...... :m26: :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 02-08-2007 20:20:46

ดีนะเนี่ย ที่เอ๋งกะเต้เรียนกันคนละวิลัย  ไม่งั้นคงต้องชกกันแหงเลยเพราะอ๋อง :m29:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 02-08-2007 20:41:48

กิ๊ก No.2  :m14:  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 04-08-2007 13:28:17

อ๋อง เจ้าชู้ง่ะ   :m14:


///////////////////////////////////////////////////////////

" เต้ ไปไหนมา ทำไมไม่ไปรับเค้าล่ะ" เสียงแฟนอ้ายเต้ครับ


ผมมองไปดู ถึงมันจะไม่เคยแนะนำให้ผมรู้จัก


แต่เคยเห็นมันสองคนเดินคู่กันบ่อยๆ


แฟนมันก็น่าตาดีน่ารักดีนะ ผมว่า


เสียอย่างเดียว  ทำเสียงมาก่อนตัวซะได้


เดินทำหน้าเหมือนโดน จิ๊กโก๋หน้าปากซอยเหยียบตาปลามา


"นั่งรอตั้งนาน โทรไปที่หอมา เขาบอกว่าเต้ ออกมาแล้ว นึกว่าจะไปรับเค้า

ซะอีก รอไม่ไหว เลยนั่งรถมาเอง "


พูดเสร็จแฟนอ้ายเต้ ก็หย่อนตูดลงนั่งข้างมันโดยไม่สน ว่ามีผมนั่งอยู่ตรงข้าม


อ้ายเต้ทำหน้ามึน หันมาแนะนำผม  ให้แฟนมันรู้จัก


" นี่พี่อ๋อง จำได้ไหมที่เคยเล่าให้ฟังอะ รุ่นพี่ที่คณะ เพื่อนพี่เก่งไง " มรึงเล่า


อะไรให้แฟนมรึงฟังว่ะนี่ เดี๋ยวมรึงต้องเคลียร์กับกรูสะหน่อยแหละ



" หวัดดีค่ะ "    มันหันมาหวัดดีผม      ผมยิ้มตอบไป



" แล้วทำไมเต้ ไม่ไปรับเค้าอะ ไป ไม่ไป ก็บอกดิ จะได้ไม่ต้องรอ " แฟน

อ้ายเต้ พูดพร้อมชักสีหน้า ไม่พอใจ


" ลืม ขอโทษล่ะกัน กินไรมายังล่ะ เดี๋ยวเต้ไปซื้อให้ " อ้ายเต้พูด ไปกินข้าว


ไป โดยทำเป็นไม่สนใจแฟนมัน และไม่มองหน้าผมแล้วแฮะ


กลัวแฟนมรึงว่ารึไง อ้ายนี่


"แล้วเมื่อคืนไปเที่ยวงานมาหรอ เพื่อนเค้าเห็นเต้ไปเที่ยว ไปไหนไม่บอกเลย

นะ แล้วไปกับใคร กลับมาดึกรึป่าว "


แฟนอ้ายเต้นี่ สงสัยมัน จะถามอ้ายเต้เพื่อที่จะเอาโล่ห์ให้ได้ 


ผมเลยเริ่มรู้สึก อัดอึดกับแฟนอ้ายเต้ซะแล้ว อะครับ


คิดว่า คงเป็นเรื่องในครอบครัว มันแล้วอะครับ


คนข้างบ้านอย่างผม ไม่เกี่ยวอะ งั้นชิ่งเลยล่ะกัน  อิ่มแล้วด้วย



" เต้ เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ จะไปห้องสมุดซะหน่อย " พูดเสร็จผมก็ลุกเดินออก

มาจากโต๊ะ


โดยมีสายตาแฟนอ้ายเต้ หันมาขอบคุณผมอย่างแรง ที่ผมไสหัวออกมาได้


มันคงอยากจะถีบผม ส่งออกมา ด้วยส้นเข้มเต็มเหยียดเลย


คงคิดว่า แล้วผมนั่ง ทำบ้าอะไรอยู่ตั้งนาน


ผมเดินออกมา ไม่ทันพ้นชายคาโรงอาหาร มีเสียงคนวิ่งตาม ผมมา


" พี่อ๋อง เดี๋ยวตอนเย็นผมไปส่งนะ " อ้ายเต้วิ่ง มาหยุดขวางหน้าผมไว้


"แฟนผมบอกว่าพี่อ๋องน่ารักด้วยล่ะ " อืม แฟนมรึง นอกจากทำหน้าเหมือน


ตูดได้แล้ว ก็มีดีที่ตรง พูดเรื่องจริงนี่แหละ พอน่าให้อภัยได้


" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวแฟนก็โกรธอีก ไปส่งแฟนเหอะ พี่กลับเ องได้ ขอบใจ

นะที่เลี้ยงขนม " ผมบอกมันไปรู้สึกอย่างั้นจริงๆ


" อ้าวกินขนมผมแล้วพูดงี้ได้ไง กินแล้วก็ต้องตามใจผมดิ ให้ผมไปส่งนะ


เดี๋ยวตอนเย็นผมมารับ วันนี้ผมมีเรียนแค่ครึ่งวัน เดี๋ยวแฟนผม ผมจัดการเอง


ไม่ต้องห่วงหรอก รอด้วยนะ " พูดเสร็จมันเดินกลับไปที่โต๊ะ ที่แฟนมันนั่งอยู่


คงกับไปนั่งเป่ากะม่อมกันต่อ เมื่อกี้คงอายผมที่นั่งอยู่ด้วย   แย่ๆ


ก็ดีเหมือนกันแฮะ  ไม่เสียค่ารถอีกแล้ว ดีไม่ดีอาจมีเลี้ยงข้าวอีกด้วย


สบายเลย  แต่ยังไงก็ต้องป้องกันไว้ก่อนหละ จะให้ท้องก่อนจบไม่ได้แน่ฮิๆ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 04-08-2007 13:35:53

แวะมาทักทายครับ  :a11:


วันหยุดไปเที่ยวไหนกันครับ


คิดถึงนะ  :a11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 04-08-2007 13:55:26

แวะมาทักทายอ๋อง วันนี้จะไปต่างเมืองไปด้วยกันมั้ย  :a1:  :a1:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 04-08-2007 14:20:55

หุหุ เจอแฟนเต้ซ้า  เลยอดจีบเลย  :m14:  :m14:  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 04-08-2007 22:55:08

แวะมาทักทายอ๋อง วันนี้จะไปต่างเมืองไปด้วยกันมั้ย



มาชวนแล้วไมไม่รอ อะ :m16:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 05-08-2007 14:34:25

............ถึงว่า....ทำไมเต้ถึงสนใจอ๋อง...... :m17: :m17:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-08-2007 06:27:36

 :m22: แวะมาดูลิงอ๋องฉุน

กลับมาแล้ว อ๋องรีบต่อนะอย่าอู้ ไม่ต้องเจ้าชู้มาก เห็นใจเอ๋ง  :m19:  :m19:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 06-08-2007 12:53:56

ผมเลิกเรียนเสร็จ หาเรื่องชิ่งออกมาจากกลุ่มได้ ก็เดินหลบออกมาคนเดียว

(ผมไม่ได้ตั้งใจ ที่ชิ่งเพื่อนออกมา เพื่อให้อ้ายเต้ ไปส่งที่หอนะครับ อยาก

กลับหอเฉยๆ ขี้เกียจนั่งรถสองต่อ)



พอเดินออกมา จวนจะถึงหน้าวิลัย ต้องผ่านที่จอดรถมอเตอร์ไซด์



ผมก็กวาดตามองไปรอบๆเห็นอ้ายเต้ นั่งรอผมที่จอดรถมอไซด์ อยู่ก่อนแล้ว



ก่อนที่เพื่อนผมจะตามมาเห็นเข้า ผมเลยรีบเดินไปหาอ้ายเต้ เพื่อให้มันไปส่ง




ที่หอ โดยไม่ต้องรอให้มันเรียก แต่อย่างใด



อ้ายเต้ ก็รู้ใจผมซะจริงๆ  ยังไม่ทันซ้อนท้ายมันดีเลย



มันก็ขี่รถ พาผมออก มาจากวิลัย



" มาส่งพี่ แล้วขออนุญาติแฟนมารึยัง เต้ เดี๋ยวมีงอนอย่างเมื่อเช้าอีกหรอก"



ผมถามดักคอมัน



" ทำไมต้องขอด้วยอะพี่ ไม่จำเป็นอะ เพราะผมไปส่งตั้งนานแล้ว  " นึกว่า

แน่ ชิๆ



" ป่าว เห็นเมื่อเช้ามีงอนๆกัน ก็นึกว่า จะไม่มาส่งซะแล้ว "  จริงๆเลย ผมนี่




"มาดิ บอกว่ามาก็ต้องมาดิ เออ พี่อ๋องดูหนังป่าว ผมอยากดูหนัง " อ้าวแล้ว




ไมมรึงไม่ไปชวนแฟนมรึงล่ะ คงน่ารักตายเลยอะนะ ถ้าเพื่อนกรูมาเห็นมรึง




กับกรู เดินกันออกมาจากโรงหนังด้วยกันเนี่ย กรูพึ่งชิ่งหนีพวกมันมาด้วย





และกรูคงไม่กล้าบอกพวกมันหรอกนะ ว่าเผอิญ มาเจอมรึงที่โรงหนัง



มรึงรู้ป่าวว่าโลกนี้มันกลมจริงๆ  อะไรที่ไม่อยากเจอ มันมักจะเจอ




แต่อะไรที่อยากเจอ มันมักจะหาไม่เจอ  คิดได้อย่างงั้น เลยบอกมันไป



" ไม่ดูอะ เดี๋ยวกลับถึงหอเย็น และไม่มีหนัง ที่อยากดูด้วย ไว้วันหลังล่ะกัน

เต้ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง " ผมปฎิเสธมันไป




" งั้นไปหาข้าวกินกันก่อนนะ ถึงจะไปส่งที่หอ  " มรึงนี่ความพยายามสูงส่ง


จริงๆ  กรูละนับถือ มรึงเลย




" งั้นไปกินแถวๆหอพี่ล่ะกัน อร่อยดี ถูกด้วย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง ถือว่าเป็นค่ารถ

ที่มาส่ง"



" ผมกินเยอะนะ จะเลี้ยงไหวป่าว "




" ไหวดิ จะกินกี่ชามก็ได้  แต่ห้ามเบิ้ลล่ะกัน ไม่งั้น จ่ายเองนะ "  ฮิๆ




สรุปวันนี้พา อ้ายเต้ มากินอาหารตามสั่ง ร้านที่ผมจะสั่งผัดฤาษีให้อ้ายเอ๋งกิน





นั่นแหละครับ ของเขาอร่อยจริงๆนะครับ และทำไวด้วยล่ะ



พอกินเสร็จ ก็ให้อ้ายเต้ส่งผม แค่ปากซอย กลัวอ้ายเอ๋งมันจะกลับมาถึงที่หอ




แล้วจะมาเห็นเข้า   ขี้เกียจเถียงกับมัน เหนื่อยเปล่าๆ




สุดท้าย อ้ายเต้ ก็ไม่ยอมจอดรถให้ผมลง มาส่งผม ที่หอจนได้




พอแค่รถจอดที่หน้ารั้วเท่านั้น   ผมยังไม่ทันก้าวลงจากรถเลย



 ประตูหอก็เปิดผลั่วออกมา  เอาอีกแล้ว



คิดไว้ไม่มีผิดเลย



















"พี่อ๋อง โทรศัพท์มา เหมือนนัดกันไว้เลยเน๊าะ มาถึงก็มีคนโทรศัพท์มาหา


เลย "  อ้าว เป็นน้องลักษ์เองหรอกหรอ ที่เปิดประตูมาเรียกผม 




ตกใจหมดเลย




ผมเลยหัน มามาบอก อ้ายเต้




"ขอบใจนะที่มาส่ง ขี่รถดีๆล่ะ พรุ่งนี้เจอกัน " มันเป็นคำพูดติดปากผมเลยนะ


อ้ายขับรถดีๆนี่ ไม่รู้คนอื่นเขาเป็นกันมั่งรึป่าว



ว่าแล้วผมก็เดินเข้ามาในหอ เพื่อมารับโทรศัพท์



" ฮัลโลครับ "  ผมพูดกรอกสายไป ใครโทรมากันหว่าเนี่ย




" คิดถึงนะครับ กินไรป่าวเ ดี๋ยวซื้อเข้าไปฝาก " อ้ายเอ๋งเองครับ นึกว่าใคร


แล้วมรึงจะโทรมาบอก คิดถึง กรูทำไมว่ะนี่ เดี๋ยวก็เจอกัน



" แล้วอยู่ไหนนี่ นึกว่าใครโทรมาซะอีก " กรูก็หลงคิด ว่ามรึงอยู่ที่หอนะนี่

ไม่งั้นล่ะ  ฮึมๆไปแล้ว



" อยู่ที่หน้าปากซอยเนี่ย กินไรป่าวเดี๋ยวซื้อเข้าไปฝาก "



" ไม่อะยังไม่หิวเลย " จะให้กรูบอกป่าวว่าพึ่ง แด ก มาเนี่ยแด กไรไม่ลงแล้ว




" งั้นเดี๋ยวซื้อข้าวผัดไปฝากนะ จะได้กินด้วยกัน "  แล้วมันก็วางหูไป หนีผมไป



โอ้ พระเจ้าอยู่ไหน นรกมาแล้วช่วยผมมมมมมมมมด้วยยยดิ ไม่ไหวแล้วอะ



ซิฮากแล้ววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 06-08-2007 13:32:44

มาทักทาย ไม่ได้ อู้ครับ  มันเป็นอารมณ์ขี้เกียจ อะครับ  :a12:


ต่อไปจะขยัน อัพแล้วครับ  :a11:


 

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-08-2007 14:02:38

งานนี้มีฮาก  :m30: แตกถ้าเอ๋งจับได้โดนแน่  :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-08-2007 14:19:05

............นรกในใจ.....ที่อยากอยู่อ่ะป่าว.... :m19: :m19: :m19:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 07-08-2007 09:17:46

หวัดดีตอนเช้าครับ  :m5:


ตื่นกันยังครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :a12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 07-08-2007 14:52:36

" เอ้าซื้อข้าวมาฝาก " อ้ายเอ๋งยื่นถุงใส่ของให้ผม 



" เดี๋ยวผมไปเอาจานมาใส่ให้ กินพร้อมกันเลยนะ " ผมถือของ ออกมานั่งรอ



มัน ที่โต๊ะม้าหินอ่อน หน้าหอ




อ้ายเอ๋งเดินเข้าหอไป แล้วเดินกลับออกมา พร้อมกับขวดน้ำและจานข้าว




มันจัดการเทอาหารใส่จานให้ผม




อ้ายเอ๋ง ซื้อข้าวผัดกระเพรากุ้ง มาให้



ส่วนมัน ซื้อผัดเผ็ดหมูป่า มากิน




นี่เป็นครั้งแรกเลยนะครับ ที่มันซื้อข้าว มาฝากผม




เพราะทุกครั้งต้องออกไปกินด้วยกัน ซึ้งใจมันจริงๆซึ้งจนจำขึ้นใจเลย พับฝ่า




แล้วทำไม มันต้องเป็นวันที่ผม พึ่งกินข้าวอิ่มๆมาด้วยนะ




ของฟรีก็ชอบอยู่หรอกนะครับ  ใจมันก็สู้อยู่นะ





แต่ว่า ร่างกายมันไม่เอาด้วยแล้วอะ ขืนถ้ากินต่อไปนี้มีหวัง




ต้องลำเลียง เอาของเก่าออกมา กองไว้ข้างนอก ไส้ก่อนแน่ๆเลย





จะบอกมันว่าไม่ต้องซื้อมาฝาก มันก็ดันวางหูหนีไปซะก่อน




แต่ถ้าตอนนี้จะบอกมัน ว่าพึ่งกินมาเมื่อตะกี้ เดี๋ยวก็มีปัญหากันอีก




จะหาว่ากินข้าวไม่รอ เดี๋ยวมีงอน ยิ่งถ้าบอกว่า อ้ายเต้ มาส่ง เลยเลี้ยงข้าว





มันคงหันมา แด ก ผมแทนที่จะ แด ก ข้าวที่มันซื้อมา ชัวร์ๆ




" อ้าว ข้าวไม่อร่อยหรอ พี่อ๋อง " หลังจากที่มัน เห็นผมนั่งวาดรูป บนข้าวที่




มันซื้อมาฝาก (ไม่ดีนะครับเด็กๆอย่าเอาอย่าง แต่ว่าผมกินไม่ไหวแล้วจริงๆ)




" อืม ไม่อร่อย อะ เผ็ดด้วย " คืออยากบอกว่า กรูอิ่มมากกกกกเลยตอนนี้




" หรอ ไหนขอชิมหน่อยดิ "   มันจัดการ ตักกุ้งผม ใส่จานมัน




เฮ้ย ได้ไง ผมจัดการ ตักกุ้งผม กลับมา ใส่จานผมอย่างเดิม




แล้วตักพริกกับใบกะเพราให้มันแทน ชิๆ




" อะนะ มีหวง เจ้าของอีก "  มันตัก พริกและใบกะเพรา เข้าปาก




"อืมเผ็ดจริงๆด้วยอะ งั้นพี่อ๋องเลือกกินแต่กุ้งละกัน เดี๋ยวที่เหลือผมกินต่อเอง





กินข้าวผมป่าว ไม่ค่อยเผ็ดเท่าไรหรอก กินเปล่า" มันเลื่อนจานข้าวมาให้ผม




"  กินไปเหอะ ไม่ชอบกินหมูป่า แล้วยังไม่ค่อยหิวด้วย" กรูไม่ไหวแล้วววววว





"งั้นเดี๋ยวผมกินเสร็จ ผมไปซื้อให้ใหม่ เอาข้าวผัดไข่เน๊าะไม่เผ็ดดี " ไม่ต้อง





แล้วมรึง ไข่ใคร กรูก็แด ก ไม่ไหวแล้วววววววววว เดี๋ยวถ้ามาบังคับให้กรูกิน




แล้วถ้ากรู ฮาก ขึ้นมามรึงนั่นแหละ ต้องเก็บ  อ้ายบ้าเอ้ยยยย




" ไม่ต้องหรอก ยังไม่หิวเท่าไร เดี๋ยวจะรีบไปทำรายงานด้วย งานเยอะเลย




เดี๋ยวเย็นๆค่อยออกไปซื้อกินก็ได้ " ตอนนี้กรูขอไปวิ่งเยาะๆก่อนได้ป่าวอะ



มันจะล้นคอหอยอยู่แล้ว แต่เดี๋ยวขอจัดการกุ้ง ตัวสุดท้ายหน่อยดิ




มันบังอาจ มานอนมองหน้ากรูซะได้ ไม่รู้จัก เทศกิจซะแล้ว ฮิๆๆๆ


/////////////////////////////////////////

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 07-08-2007 16:47:14

.............เอ๋งก็มีมุมน่ารักนะเนี่ย...... :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 07-08-2007 19:12:40

เกิดมาเสน่ห์แรงก็ปวดหัวแฮะ
ถ้าไม่ทำอะไรให้เด็ดขาด
 :a3: :a3: :a3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 07-08-2007 19:30:16

อ๋องเจ้าชู้  :m14:  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 08-08-2007 09:20:55

เจ้าชู้ ป่าวนี่ ไม่รู้นะครับ   :o11:


แต่มันคงเป็นนิสัยไม่ดี ของอ๋องจริงๆนั่นแหละครับ   :a6: ยอมรับเลย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 08-08-2007 12:38:43

" อะ ให้ "  อ้ายเอ๋ง ยื่นของที่ห่อด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์





ที่ทำเป็นขยุ้มๆ มีขนาดเท่ากับกำปั้นมัน ซึ่งมีของบรรจุอยู่ข้างในมาให้





ผมรับมามองดู ยังนึกว่า มันจะทำให้มองดู ว่ามันห่ออย่าง






มีศิลปะ หรือให้มองว่า มันไม่มีเงินจ้างเขาห่อของ มาให้ผม






กันแน่ แต่อย่างไง ก็รู้สึกดีกับมันแหละครับ ฮิๆ






" อะไร อะเอ๋ง " ผมถามมัน ก่อนที่จะแกะห่อของออกมาดู







" ก็แกะดูดิ เห็นว่าอยากได้ " อ้ายเอ๋งบอก พร้อมกับยิ้มให้ผม






สายตามันที่มองผม ดูช่างมีความสุขจังเลย มันคงนึกว่า






มันหล่อตายล่ะ ทำเป็นเทห์ แต่ผมก็ชอบนะ







เอ๊ะยังไงว่ะนี่ สับสนตัวเอง ฮิๆๆ






"อย่าบอกนะ ว่าอ้ายที่ห่อมาให้นี่ มันเป็นบ้านพร้อมรถยนต์





แล้วรู้ได้ไงว่าอยากได้อะ อยากได้มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มี







คนซื้อให้ แล้วห่อมาได้ไงหมดว่ะนี่"   ผมกวนมันไป






แก้เขิลอะครับ อายๆเหมือนกัน ที่อยู่ๆมัน ซื้อของมาให้







(เขาเรียกสไปร์  ใช่ไหมครับนี่ ชื่นใจเหลือเกิน)






" แกะดูก่อนดิ อาจเป็นดาวกับเดือนก็ได้นะ "  ดูมันจะยอม







ผมมั่งไม่ได้เลย พูดเสร้จก็ยิ้มอีกแล้ว สงสัยมันคงรู้ว่า







ยิ้มไม่ต้องซื้อ  ไม่ต้องขาย มันเลยยิ้มชุดใหญ่เลย






มันน่ารักก็ตรงนี้แหละ







อ้ายอ๋องเอ้ย มรึงตายแน่ ถ้ายังจะยอมให้







อ้ายเอ๋งมายิ้มกวาดใจอยู่อย่างงี้ ต้องเตรียมรับมือมันแล้ว








ไม่งั้นอาจจะสำลักความเลี่ยนตาย ด้วยวาจาลิเกของมันแน่







"ดาวเดือนก็อยากได้อยู่นะ แต่อ้ายที่ได้มานี่



มันดาวซิลโดม อะดิ (เขียนถูกป่าวเนี่ย )




ไม่รู้จะไปแลกกระแป๋งที่ไหนเลย"  ผมยิ้มมั่ง ได้มันคืน



หนึ่งดอก ฮิๆ สะใจ







"ก็แกะ ดูเลยดิ ว่าชอบป่าว"   มันสั่งผม  ได้ไงว่ะนี่






ไม่ชอบให้ใครมาสั่งนะเฟ้ย 






แกะก็ได้ว่ะ







แล้วมรึงจะห่ออะไร หลายชั้นจัง สงสัยว่าของที่อยู่ข้างใน







ได้ยินผมคุยกัน ตกใจจนตัวลีบไปแล้วมั่ง ถึงยังไม่เจอสักที







แฮะๆ เจอแล้ว อยากจะกระโดดหอมแก้มมันสักทีนึงจังเลย








แต่เกรงใจคนที่เดินผ่านไปมา กลัวจะโดนลูกหลงไปด้วย






ถ้าฟ้าผ่าลงมา (ไม่เข้าใจ ทำไมชอบบอกว่าฟ้าจะผ่านะ

เวลาผู้ชายกับผู้ชาย......................รักกัน)








ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่แหวนเพชร








ไม่ใช่ สร้อยคอทองคำ







ไม่ใช่ของมีค่าใดๆ




( เพราะอ้ายเอ๋งไม่เคยมีเงินเกิน 200  ขอย้ำ นอกเสียจาก

มันจะไปต่างจังหวัด ที่ผมไม่ได้ไปด้วย ขอย้ำอีกที)







และก็ไม่ใช่ ต่างหู รึ ลิปติค ด้วย ไม่ใช่อย่างที่ผมคิดสักอย่าง








อะให้ทายกันเล่นๆ 3 วินาที





*******3






*****2







***1








หมดเวลาทายแล้วครับ








ทายไม่ถูกสิท่า  ฮิๆๆ






ก็ผมเอง ยังทายไม่ถูกเลย ว่ามันคืออะไร (ตอนที่ห่ออยู่)







หลังจากที่แกะ ห่อหนังสือพิมพ์ออกมา จนหมดแล้ว






(มันห่อมาได้ไง ใช้หนังสือพิมพ์เยอะมาก แต่ขยุ้มจนเหลือ



แค่กำปั้นเดียวเอง เยอะขนาดส่งไปช่วยเด็ก ก่อไฟผิงแก้




หนาวได้ทั้งโรงเรียนเลยนะ ไม่ได้โม้นะครับ เสียดายที่ผม




ยกให้เขา เอาไปทำเขื่อนกันน้ำสะแล้ว ไม่งั้นจะถ่ายรูปมา



ให้ดู)








แต่น แต้น  แต๋นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ











มันเป็น เซรามิคหมู ครับ





ผมอยากได้มาตั้งนานแล้ว แต่ว่าหาไม่ได้ซะที






ทั้งๆทีผมก็ไม่ได้หาหมู ที่มันพิสดาร ยกขาซ้ายแล้วยักคิ้ว







ข้างขวานะครับ  มันหาซื้อไม่เจอเอง






" ไปซื้อมาจากไหนอะ หามาตั้งนานแล้ว อยากได้มากเลย






ขอบใจนะ " ผมยิ้มให้มัน  มันทำแก้มป่องแล้วเอามือชี้ที่







แก้มมัน ผมไม่อยากตบแก้มมันเลย สงสัยมันอยากโดนตบ






" จะบ้าไง เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อายเค้า "







" อายทำไมคนเยอะแยะ  " มุกหากิน ประจำของมันครับ




ไม่ขำแล้วแหละ






มันเห็นผมนั่งดูหมู ที่มันซื้อให้ โดยที่ผมไม่ยอมหอมแก้มมัน






มันเลยแกล้งมาเก็บจานข้าวของผมกับของมัน






แล้วแอบหอมแก้มผมไปหนึ่งทีจนได้ ตกใจนะครับ







กลัวคนมาเห็น จะหันมาด่ามันก็ไม่ทันแล้วครับ






วิ่งถือจานข้าว เข้าหอไปแล้ว ชีวิตอ้ายอ๋องนะอ้ายอ๋อง







************************************






ปล. อ้ายหมูที่ว่าเนี่ย






ผมอ่านดูในหนังสือเกี่ยวกับ ฮวงจุ้ย ฮวงซุ้ย อะไรนี่หละครับ






เขาบอกว่า ผมนี่ ถ้ามีหมูอยู่ด้วยจะโชคดีครับ เลยให้น้อง






หรือว่าใครที่เจอซื้อมาให้หน่อย ผมเอง หาหลายที่แล้วมัน






ไม่มีขาย มีก็แต่หมูออมสินตัวใหญ่ๆ พอดี อ้ายเอ๋งรู้






เลยไปหาซื้อมาให้ มันเคยบอกผมนะครับ






" พี่อ๋องไม่ต้องไปหาหมูที่ไหนหรอก ก็มีอยู่แล้วนี่ "






" ไหนอะ "






" ก็ผมไง ผมเกิดปีหมู "







แล้วมันเหมือนกันไหมอะครับ






หมอฟันธงงงงงงงงงงงงงง บอกผมที







*************************************

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 08-08-2007 17:23:21

............ก็เอาหมูตัวใหญ่ไว้นอนกอดทุกคืนดิ...

............เด๋วก็มีความสุข........โดยที่ไม่ต้องรอโชค.... :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 08-08-2007 21:42:02

หุหุ เอ๋งเกิดปีหมู ได้เป็นแฟนแล้วโชคดีน้า  :m18:  :m18:  :m18:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 09-08-2007 09:23:17

หวัดดีครับบบบบบบบบบบบบ


แวะมาทักทายครับบบบบบบบบบบบบบบบบบ :a11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 09-08-2007 15:50:59

" พี่อ๋อง ผมได้ไปแข่งทักษะ งานฝีมือ ที่เพชรบูรณ์ ด้วยล่ะ จัดกระเป๋าให้ผมด้วยนะ ไปสองวัน "






" อ้าว ที่วิลัยไม่มีใครเก่งกว่านี้แล้วรึไง ถึงให้เอ๋งไปแข่งอีกแล้วอะ "






"  อย่ามาดูถูกนะ ผมนี่ เก่งที่สุดแล้ว ไม่จะอยากคุย "






" อะนะ แล้วไปวันไหนล่ะ "







" ไปพรุ่งนี้เลยอะดิ "







" อ้าว  แล้วทำไมพึ่งมาบอก "







" ก็ตอนแรก อาจารย์ว่าจะไม่ส่งไปแข่ง แล้วนึกไงไม่รู้ ถึงส่งไป "







" ก็คิดผิดไง ที่ส่งไป  555++"







" ทำเป็นหัวเราะ เดี๋ยวถ้าได้รางวัลมา เลี้ยงด้วยล่ะกัน ทำมาดูถูกคนอื่นเขา "







"ให้ได้รางวัลมาก่อนเฮอะ ค่อยมาคุย แล้วไปแข่งกันกี่คนนี่ "







" ไปเป็นกลุ่ม กลุ่มละสองคน แต่มีไปแข่งทั้งหมด หกคน "







" ไปนอนโรงแรมหรอ  เอ๋ง "








" ไปนอนโรงแรมก็ดีดิ  อาจารย์บอกว่า ไปนอนวิลัยที่แข่งนั่นแหละ งบน้อย"







" แล้วจะเอาไรไปมั่งล่ะ จะได้จัดให้ถูก ที่จริงน่าจัดเองนะนี่ "







" ก็ไปอยู่สองวันอะ จัดให้หน่อยดิ ครั้งที่แล้ว ไม่จัดให้ ลืมกางเกงในไปเลย"







" อ้าวหรอ แล้วทำอย่างไง "








"ก็ไม่ทำไง โตแล้ว คิดเองได้ "   เออ เก่งนะมรึง ยังรู้จักออกไปหาซื้อเองได้







" ตกลง ทำไง "   บอกมาดิ ว่ามรึงออกไปหาซื้อกางเกงในใส่







" ก็กลับใส่หน้าเอ หน้าบีไง ส่วนตอนกลางคืน ก็ไม่ใส่  " โถ ฉลาดจริงๆ







" ก็ยังดีนะที่มันเป็นเทปคลาสเซ็ท กลับหน้าเอ หน้าบีได้ ถ้าเป็นซีดีละแย่เลยมีหน้าเดียว "






" เป็นซีดี ก็ดีดิ มีสองแผ่นไง ไม่ใช่ ดีวีดี มีแผ่นเดียว  "  ไปได้เรื่อยนะมรึง






" เออ แล้วทำไม ไม่ออกไปซื้อ กางเกงในมาใส่ล่ะ"






"ก็ลืมนึกไปเลยตอนนั้น นึกแต่ว่าจะใส่อย่างไง ให้ได้ จนกว่าจะกลับบ้าน "







" สุดท้ายก็ไม่ได้รางวัลอะไรกลับมาเลย  ฮิๆๆ "







"ก็กังวลเรื่องกางเกงในไง เลยไม่มีสมาธิ แข่ง " มรึงช่างกล้าพูดนะ อ้ายเอ๋ง






"งั้นเดี๋ยวงวดนี้เอาไปสี่ตัวเลยนะ จะได้มีใส่วันล่ะสองตัว สมาธิจะได้แน่นๆ"






" ไม่ต้องถึงสี่ตัวหรอก แค่สองตัวก็พอ แล้วอ้ายสมาธิแน่นๆนี่คงไม่ใช่แล้วมั่ง

มันจะแน่นจนหายใจไม่ออกเลยอะดิ ใส่ทีละสองตัวนี่"






"ว้า พรุ่งนี้ไม่มีคนมากวน จะนอนหลับรึป่าวว่ะนี่ "






" ทำเป็นพูดดี แล้วอย่ามาแอบนอนคิดถึงเค้าล่ะ แล้วห้ามไปเที่ยวไหนนะ เดี๋ยวโทรมาเช็ค "






" ครับพี่ เอ๋ง "




" ตื่นได้แล้ว จะไปวิลัยแล้ว " เสียงอ้ายเอ๋งเรียกปลุกผม พร้อมกับรู้สึกว่า








มันมานั่งอยู่ข้างผม ผมลืมตามองดูนาฬิกา ยังไม่หกโมงเลย








" ไปเช้าอย่างงี้เลยหรอเอ๋ง "







" อืม ไปแต่เช้าเลย ให้อ้ายจอย ขี่รถมารับตอนหกโมง " พอได้ยินชื่อ







น้องจอยเท่านั้น  รู้สึกเหมือนใครเอานิ้วมาดีดหูผมอย่างแรง  วิ้งๆ








ผมลืมตา ลุกขึ้นมานั่งอยู่บนที่นอน เห็นอ้ายเอ๋งมันมองผม







กลัวมัน จะสงสัย ว่าเมื่อกี้ยังเห็นนอนขี้เซา อยู่เลย








พอได้ยินว่า อ้ายจอยจะมารับ ทำเป็นตาสว่าง







ยังไม่ทันที่มันจะพูดอะไร ก็ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซด์ วิ่งมาหยุดที่หน้าหอ







พร้อมกับเสียง ตะโกนเรียก ชื่ออ้ายเอ๋ง







" อ้ายเอ๋ง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตื่นยัง มารับแล้ว "







ผมกับอ้ายเอ๋ง ชะโงกหน้า ไปหาเสียงที่เรียก เกือบพร้อมๆกัน







แต่ว่า ผมไวกว่าหน่อย ไม่รู้มันจะรู้สึกได้ป่าวนะ ว่ามันแตะเส้นชัย







ช้ากว่าผม ไป 0. 2 วินาที ฮิๆ







" ได้ยินแล้ว เดี๋ยวกรูลงไป  รอแปบนึง " อ้ายเอ๋งตะโกนตอบกับไป 









แต่ถ้าอ้ายเอ๋งมีหูทิพย์ จะได้ยินผมตะโกนเรียก ให้น้องเขาขึ้มมาบนห้อง ฮิๆ







" ไปแล้วนะพี่อ๋อง  ดูแลตัวเองดีๆล่ะ " เฮ้ย มั่วแล้วมรึง






มรึงนั่นแหละต้องดูแลตัวเองดีๆ อ้ายห่าเอ้ย แล้วทำไม มรึงไม่ดึงกรู






ไปลูบหัว ด้วยเลยว่ะ ถ้าพูดอย่างี้ กรูต้องพูดนะโว๊ย  อ้ายนี้ขโมยซีนซะได้







" เรานั้นแหละต้องดูแลตัวเองดีๆไม่ใช่พี่ แล้วอย่าไปแอบ ปี สาวๆล่ะ "







" พูดงี้ งั้นถอดไว้เลยป่าวล่ะ"  อ้ายบ้าเอ๋ย พูดอะไร มันถอดกันได้ง่ายๆที่







ไหนล่ะ ไม่งั้นกรูถอดทิ้งไปนานแล้ว







" ไม่เป็นไรหรอก อนุญาติให้เอาไปใช้ได้ แต่เอาไว้ฉี่อย่างเดียวนะ







เสร็จแล้วก็เอายางรัดไว้เลย " ผมยืน ยางวง ให้มัน   มาได้จังหวะพอดีเลยนะ







ยางวงนี่ เห็นวางอยู่ข้างที่นอน








" ไปแล้วนะ เดี๋ยวไปไม่ทันขึ้นรถ "







" โชคดี  ให้แข่งชนะ ได้ที่หนึ่งเลยล่ะกัน "







" อะ ลืมอีกแล้ว  "







" ป่าว ก็มาดิ "  เหมือนเดิมครับ หอมแก้มซ้ายขาว แล้วต้องให้มันหอมคืน










มันไม่เหม็นน้ำลายผมมั่งหรอนี่ แหวะ ชิ้วๆ







" ไม่ลงไปส่งนะ ง่วงนอน หน้ายังไม่ล้างเลย อายเพื่อนเราด้วย " ก็เล่นทาผง







พิเศษซะ ยังกับผีจีนแน่ะ








" ครับ อย่าดื้อนะ "ไปเฮอะพ่อมรึง กรูเริ่มง่วงอีกแล้ว ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ







อ้ายเอ๋ง เดินออกจากห้องไป แถมยังล็อคลูกบิดให้ผมด้วยนะ






มรึงจะขังกรูหรอไง อ้ายนี่ แต่ช่างมรึงเฮอะ กรูนอนก่อนล่ะกัน








***********************************************

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 09-08-2007 16:58:40

..........ของเอ๋งถอดเก็บได้ด้วยหรอ........ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 09-08-2007 23:48:27

............เสร็จแล้วเอายางรัด...........กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :m25:

ถ้าทำงั้น ปิดการใช้งานถาวรแน่   :oo1:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 10-08-2007 09:34:48

แวะมาทักทาย  พร้อมดันกระทู้ อะครับ  :a9:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 10-08-2007 09:56:08

ป๋าดันตัวจริง เสียงจริงมาเองนะเนี่ย  :a4:



///////////////////////////////////////

เช้าวันนี้ ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้ง โดยไม่มีอ้ายเอ๋งมานอนอยู่ข้างๆ 









ถึงจะรู้ว่ามันไปแข่งขันทักษะที่ต่างจังหวัด เดี๋ยวก็กลับมา








แต่มันยังทำให้ผมรู้สึกเหงาๆ ยังไงชอบกล










ไปถึงวิลัยก็ไม่เจอ อ้ายเต้ ที่เคยมาดักรอผมเหมือนทุกวัน







แต่ก็ดีเหมือนกัน ผมจะได้ไม่หวั่นไหว กับความรู้สึกของมันที่มีให้ผม







เพราะผมเองก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ผมก็รู้สึกดีกับมัน แต่ไม่ใช่ความรู้สึกของ










ความรักหรือ ชอบหรอกนะครับ มันเป็นความรู้สึกดีที่มีใครมาชอบเราอะครับ







ซึ่งไม่แน่วันหนึ่ง มันอาจพัฒนามาเป็นความรักก็ได้







ผมก็รู้ตัวดีนะครับ ว่าผมมีข้อเสียอยู่ ก็เรื่องพวกนี้แหละ







รู้สึกดีไปกับทุกคนที่เข้ามาหา







" เฮ้ย อ้ายอ๋อง ไปหาข้าวกินกัน " อ้ายเก่งเพื่อนผม วิ่งมากอดคอผมแล้วพากัน







เดินไปหาข้าวกินที่โรงอาหาร







" เป็นไรป่าวว่ะ หน้าไม่สบายเลย " อ้ายเก่งถามผม







" ป่าว ไม่เป็นไร สงสัยเมื่อนอนดูหนังดึกไปหน่อย "  ผมตอบเลี่ยงๆมันไป






ร้อยวันพันปี อ้ายเก่งไม่เคยทักผมอย่างงี้สักที สงสัย ว่าจิตใจมีผลกับหน้าตา







จริงๆนะนี่ เลยทำให้อ้ายเก่งมาถามผมได้







แนะ ยังมาเจออ้าย เต้ กับแฟนมันที่โรงอาหารอีกด้วย ถึงว่าไม่ไปรอผมที่หน้าวิลัย เชอะ






แล้วนี่ผมรู้สึกอย่างไงกับมันกันแน่ว่ะนี่ เลวววววววววจริงงๆผม







อ้ายเต้หันมาเห็นผมเข้า ทำหน้าตกใจนิดหน่อย







แต่มันก็ลุกจากโต๊ะเดินเข้ามาหา ผมกับอ้ายเก่ง ที่นั้งกินข้าวอยู่







" ไงพี่เก่งมากินข้าวกัน แต่เช้าเลยนะครับ " อ้ายเต้ถามอ้ายเก่งแต่หันมายิ้มให้ผม







" แล้วเราล่ะ ยังพาแฟนมากินข้าวแต่เช้าเลย " ผมตอบมันกับไป เสือกจังผม







"ไม่ได้อยากมากินหรอกครับ แฟนผมอะดิ มันไปหาที่หอแล้วบังคับให้มาส่ง







ที่วิลัย แล้วให้มากินข้าวเป็นเพื่อน"  หัวอ่อนจังนะมรึง ว่าเขาอีกแล้วผมนี่







" พี่ อ๋อง เลิกเรียนแล้ว ผมไปส่งนะ มีธุระจะคุยด้วย " วางระเบิดเสร็จมันก็







เดินกลับไปที่โต๊ะแฟนมันนั่งอยู่ ไม่ต้องพูดอะไรครับ อ้ายเก่งหันมาถามผมทันควัน






" มันมีธุระจะคุยอะไรกับมรึงว่ะ อ้ายเต้ "







" ไม่รู้ว่ะ คงเป็นเรื่องเรียนมั้ง " พูดจบ ผมก็กินข้าวต่อ ทำเป็นไม่สนใจอะไร






อ้ายเก่งก็ไม่ถามอะไรต่อ เพราะถ้าปรึกษาเรื่องเรียนนี่  อ้ายเก่ง ช่วยอะไร







ใครไม่ได้เลยครับ ขนาดมันยังต้องปรึกษาผมเลย เวลาจะ กา ข้อสอบอะ

"ขอโทษนะ ที่เมื่อเช้าไม่ได้มารอ แล้วได้มองหาผมหรือเปล่า " อ้ายเต้พูดกับผม   






หลังจากที่ผมแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อน แล้วเดินตามมันมาที่โรงจอดรถ








" จะมองหาทำไม ไม่ได้เป็นไรกันสักหน่อย " ผมตอบอ้ายเต้มันไป









และที่ให้มันมาส่งนี่ก็เพราะจะได้ไม่ต้องนั่งรถกลับหอเอง แล้วไม่รู้จะไป







เที่ยวที่ไหนกับเพื่อนต่อด้วย เลยคิดว่ากลับไปหอดีกว่า จริ๊งๆๆๆๆๆๆนะครับนี่







อ้ายเต้ไม่ได้พาผมไปที่หอ แต่มันกลับพาเลี้ยวรถเข้า........................




อ้ายเต้ พาผมเลี้ยวรถเข้ามา ที่หอมัน  ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกอะไร







เพราะคิดว่ามันคงเข้ามาเอาของที่หอ ผมเลยจะเดินตามมัน เข้าไปดูของใน







ห้องมันซะหน่อย เพราะว่าไม่เคยเข้าไปดูสักที ว่ามันรกแค่ไหน








อ้ายเต้ หลีกทางให้ผมเดินเข้าไปก่อน เสร็จแล้วมันก็หันมาดึงประตูปิด







และแล้ว มันก็ไม่ใช่อย่างที่ผมคิดจริงๆ  ที่นึกว่ามันจะมาเอาของ







เพราะ อ้ายเต้ มันทำในสิ่งที่ผมคิดว่า ผมคงไม่มีวันกล้าทำได้










อ้ายเต้ จัดการ ถอดชุดนักศึกษาออก เผยให้เห็นกล้ามท้องมัน โดยที่มัน







ไม่อายสายตาผม ที่มองมันอยู่  ( หรือว่าผม หน้าไม่อายว่ะนี่ )







แล้วมันก็ จัดการคว้าเสื้อที่อยู่ในตู้มาสวม แล้วชวนผมออกมาจากห้อง เพื่อที่จะไปส่งผมที่หอ









(นึกว่ามาเอาของที่ไหนได้มาเปลี่ยนเสื้อนี่เอง เวรแท้ๆ)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 10-08-2007 10:35:42

แหม่ๆๆๆ ......... ตั้งใจมาเปลี่ยนเสื้อ + ยั่วไปในตัวด้วยอ่ะป่าว  :m12:(คิๆๆๆ)

รออ่านต่อน่อ สู้ๆ  :a2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 11-08-2007 03:57:30

คุณนางมารร้าย อย่าเคาะเยอะนะบรรทัดมันห่างกันมากเกินไปอะ มันเลยดูห่างเหินยังงัยไม่รู้  :a10:

ลองพรีวิวก่อนโพสดูนะ  :m1:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 11-08-2007 14:00:17

..........สงสัยคุณอ๋องคงคิดอย่างอื่นอยู่........ :m23: :m23:

..........เลยเสียดาย........ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 13-08-2007 21:48:42

อยู่กันจนผูกพันแล้วนะ
รู้ใจกันด้วย
 :m13: :m13: :m13:


ปล. เคาะบรรทัดห่างๆกันทำมายเหยอ ตาอ๋อง อ่านยากมาก
 :a6: :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 14-08-2007 07:36:49

อ้างจาก: Poes ที่ 11-08-2007 03:57:30  

คุณนางมารร้าย อย่าเคาะเยอะนะบรรทัดมันห่างกันมากเกินไปอะ มันเลยดูห่างเหินยังงัยไม่รู้  :a10:

ลองพรีวิวก่อนโพสดูนะ  :m1:

รับทราบค่ะ  แล้วจะแก้ไขให้ในโพสต์ต่อไปนะคะ   o15

ต้องโทษอ๋องเลย  เคาะเยอะไป   :m26: 

อิอิ  ยกความผิดให้อ๋องซะเลย ไม่มาซะด้วย

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 14-08-2007 07:37:53

" พี่อ๋อง จะรีบกลับหอป่าว " ถามกรูทำไมเนี่ย กรูยังไม่หายโกรธมรึงเลยนะ
เดี๋ยวแม่ก็กัดคอซะหรอก   เอาซะเลยดีมั้งเนี่ย

" ไม่รีบหรอก   มีไรหรอ "  ผมไม่ได้เปิดช่องให้มันนะครับ

"ผมจะชวนไปดูหนัง วันนี้หนังเข้าใหม่ด้วย อยากดู  ไปดู ด้วยกันนะ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง"  น่าคบมะครับ อ้ายเต้ เนี่ย เอะอะ ก็จะเลี้ยง ผมว่ามันเรียนจบไป คงออกไปเป็น เสี่ยอะครับ มาเรียนเพื่อเอาวุฒิไว้ ไปสมัครงาน เป็นเสี่ย กับ
ครอบครัวของมัน เพราะบ้านมันมีฐานะครับ  แต่บ้านผมก็มีฐานะ นะ

ฐานะ.............ฮิๆ


" งั้นขอเอาของ ไปเก็บที่หอก่อน ได้ป่าว   "  ตอนนั้นผมคิดว่า ก็ดีเหมือนกัน
ดีกว่ากลับไปนอนอยู่หอเฉยๆ อ้ายเอ๋ง ก็ไม่อยู่ด้วย

โดยไม่ได้คิดกลัวว่า จะเจอเพื่อนหรือว่าเจอคนรู้จัก  ที่โรงหนังหรอกครับ

ถึงเจอก็คงไม่เป็นไร เพราะผมไม่ได้ไปเดินกอดเอวกับอ้ายเต้มัน

แต่ถ้าเจอเพื่อน ก็คงต้องบอกมันว่า ผมไม่ได้ตั้งใจจะมาดู พอดีมาหาซื้อ

ของ เห็นหนังน่าดู เลยเข้ามาดู  รอบครอบมะ ผมนี่

อ้ายเต้ พยักหน้า แล้วพาผมขี่รถมาจอดที่หน้าหอ ผมบอกให้มันเอารถเข้ามา
จอดข้างในหอก่อน มาถึงหอยังไม่มีใครกลับมาเลย นรกช่างเป็นใจเหลือเกิ้น

" เต้ เดี๋ยวเอาของไปเก็บ แล้วขออาบน้ำด้วยเลยนะ ไม่รีบไปใช่ป่าว ไปดู

รอบค่ำๆก็ได้เน๊าะ คนจะได้ไม่เยอะด้วย " (ไม่รู้คิดได้ไง นะครับตอนนั้น)

บอกมันเสร็จ ผมก็เดินขึ้นห้องผมชั้นบน  อ้ายเต้ วิ่งตามผมขึ้นมาด้วย

" ผมขึ้นไปบนห้อง ด้วยนะพี่อ๋อง "  ฉลาดขึ้นมาแล้วดิ มรึง  อย่าให้ต้องใช้

กำลังล่ะ นึกว่า จะนั่งรออยู่ข้างล่างซะอีก 

เจ้าแกะ น้อยยยยยยยยเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยฮิๆๆ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 14-08-2007 08:55:43

แวะมาทักทายครับ :m18:


ขอบคุณ คุณนางมารร้ายนะครับ ที่มายก ความดีที่เคาะบรรทัดเยอะให้อ๋อง :m5:


ไม่อยากบอกว่าที่เคาะเยอะ นะ เพราะ อู้จะทำให้ดูโพสเยอะอะครับ ฮิๆๆๆๆ  :a14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 14-08-2007 10:08:50

เกิดเจอโจทก์หน้าโรงหนังละก้อ โดนเชือด
 :m26: :m26: :m26:

ขอบคุณนางมารร้ายที่ทำให้อ่านง่ายขึ้น
ค่อยๆแต่งก็ได้อ๋อง มาน้อยแต่เรื่อยๆไม่ว่ากัน
คิกคิก(เพราะตรูก้ออ่านไม่ทัน)
 :m21:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 14-08-2007 14:22:13

..........เอ๋งม่ายอยู่........หนูร่าเริง......... :m24: :m24:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 15-08-2007 01:52:27

บางทีน๊า....บางที....เราอาจจะได้เจอคนที่ไม่คาดฝันในที่ๆ เราคิดไม่ถึง   :a9:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 15-08-2007 14:25:22

มาทักทาย ตอนบ่ายครับ  :a11:


คิดถึงน้า   :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 15-08-2007 14:48:36

แอบย่องมาข้างหลังอ๋อง  :m26: (กาซิบเบาๆ  อีกที่มาต่ออะยังอะ)  :m19:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 15-08-2007 15:16:17

แอบตามอ๋องมาโพสต์ต่อนะคะ   :m18:


อ๋องอู้เก่งจริงๆ ค่ะ  หายไปหลายวัน เพิ่งจะกลับมาต่อเรื่องให้ค่ะ    :m26:

/////////////////////////////////////////////////////////////

ยังไม่ทันที่ผมจะเปิดประตูเข้าห้องเลย อ้ายเต้ ก็เดินตามหลัง เข้ามาขอผม
ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายว่าไงนะครับ จะว่าหวงก็หวง จะว่าไม่หวงก็ไม่หวง
ผมเลยตัดสินใจให้ไป ในสิ่งที่มันขอผม ก็มันกล้าขอ แล้วทำไมผมจะไม่กล้าให้มันล่ะครับ
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าสิ่งที่ผมได้ให้มันไป จะถูกหรือว่าจะผิด มันอาจจะดูไม่ดีใน
สายตาคนอื่นหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ผมตัดสินใจให้มัน ไปแล้วนี่ครับ

" พี่อ๋อง ผม ขอ เปิดทีวีดู รอพี่อ๋องอาบน้ำ นะครับ " อ้ายเต้ มันขอผม

"  อึม ก็เปิดดูดิ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนล่ะกัน " ผมตอบมันไป คิดว่าผมทำ
ถูกหรือว่าทำผิดอะครับ ที่อนุญาติให้มันเปิดทีวีดู เพราะก็กลัวคนที่หอ จะหา
ว่าผมใช้ไฟเปลืองก็ได้ ถ้ามีคนมาเห็นเข้า

แล้วผมก็คว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ลืม ที่จะเอาชุดไปเปลี่ยนใน
ห้องน้ำด้วย ก็อายมันอะ

ไม่รู้ว่าผมใช้เวลาในห้องน้ำไปนานเท่าไร แต่หลังจากแต่งตัวเสร็จ ก็เดินออกมา
เห็นอ้ายเต้ นั่งดูโทรทัศน์อยู่ มันเห็นผมเดินเข้ามา เลยหันมายิ้มให้

" นึกว่าหลับ ในห้องน้ำ ไปแล้วนะนี่ นานโครตเลย "

"   *-*   "   ไม่รู้ว่าตอบมันไปว่าไง รู้แต่ว่าแก้ไม่หายสะที เข้าห้องน้ำนานนี่

" พี่อ๋อง ห้องน่าอยู่จัง อยู่กันกี่คนอะครับนี่ "
" เมื่อก่อนก็อยู่สี่คน แต่ว่าตอนนี้ลงไปนอนอยู่ข้างล่างสองคน เลยเหลือพี่
กับน้องคนที่เต้เจอ ที่งานวัดเขาอะ อยู่กันแค่สองคน ตอนนี้มันไม่อยู่หรอก
มันไปแข่งทักษะของวิลัยที่เพชรบูรณ์ พี่เลยอยู่คนเดียว  "   11รด มะผม
บอกเขาสะหมดเลย เดี๋ยวเขาจะหาว่าเปิดทางให้ ทั้งที่ไม่ได้คิดอะไรเลยจริ๊งๆ

" ถ้าวันหลัง ผมไม่มีที่นอน ผมมาขอนอนด้วยได้ป่าวนี่  "

" ได้ดิ จะมานอนเมื่อไรก็บอกล่ะกัน "  ที่ให้บอกก่อน ไม่ได้กลัวอ้ายเอ๋งนะครับ


แต่จะได้หา ทางหนีที่ไล่ได้ถูก คนบริสุทธิใจ ไม่กลัวอะไรอยู่แล้วครับ ฮิๆๆ

"งั้นวันนี้ ถ้าดูหนังดึก ผมก็นอนที่นี่ได้อะดิ "  แฮ่ๆ กรูรู้นะว่ามรึงคิดอะไรอยู่

" ได้ จะนอนก็นอนดิ "  ผมก็ตอบไป ตามมารยาทอะครับมารยาทจริ๊งจริง

" เดี๋ยวผมขอ ดูหนังจบตอน ก่อนล่ะกัน  แล้วค่อยไปกันเน๊าะ " จะถ่วงเวลา
เพื่อจะไปดูหนังรอบดึกๆใช่ป่าว เค้ารู้ทันหร๊อก มุขเด็กๆ อ้ายเต้เอ้ย

ผมเลยต้องเดินมานั่งลง ดูหนังข้างๆมัน ต้องตามใจมันซะหน่อย มันอุตสาห์
นั่งรอผมอาบน้ำตั้งนาน ไม่ใช่เพราะมันเป็นเจ้ามือเลี้ยงผมนะครับ
เพราะถ้าเป็นคนอื่น คงขนของผมไป เกลี้ยงห้องแล้วมั่งป่านนี้

รึว่าห้องผม ไม่มีอะไรที่มันอยากได้ก็ไม่รู้นะ  มันถึงไม่เอาไป

เพราะห้องมันก็มี มีดีกว่าของห้องผมซะด้วยซิ
แต่ว่ามัน ดัน จะมาขโมยหัวใจผมซะได้นี่

แต่ไม่มีทางสะหรอก ผมปิดตัวเองซะขนาดนี้ ว่ามะครับ ไม่เคยให้ท่าใคร

" ไปได้ยัง หนังจบแล้ว " ผมหันไปชวน อ้ายเต้

ฟึดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด      (ใช่เสียงนี้ป่าวหว่า)

ผมโดน อ้ายเต้ ขโมยหอมแก้มไปแล้วอะครับ

นึกว่ามันเป็นคนดี ที่ไหนได้ มันเป็นขโมยนี่หว่า ทำไมไม่ขอกันดีๆว่ะนี่

ตกใจนะครับ ไม่คิดว่ามันจะกล้า เพราะแค่จับมือ มันยังไม่เคยเลย
เรื่องพรรคอย่างงี้ นอกจากผมแล้ว ไม่คิดว่ามัน จะคิดเองได้


ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจะฟ้องแม่ (  ทำไมอะ  )

ความน่ารักของกุ ทำให้มืง อดใจไว้ ไม่ไหวเลยหรอนี่ (ขอสะหน่อย ฮิๆๆ)

แล้วไปดูหนังกับมัน มันไม่ควักไส้ผมออกมากินเลยหรอนี่
น่ากลัวจริงๆผู้ชาย



ผู้ชายน่ากลัว




ชอบจริ๊งจริง ผู้ชายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (เอ๊ะยังไง)

***********************************************

ไปนั่งคิด นอนคิด ก็แล้ว
แต่คิดว่าคงสร้างภาพ ไม่ทันแล้วอะครับ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เป็นนางเอกไม่ได้ ก็เป็นนางร้าย ดาวยั่ว ไปเลยดีกว่า
ก็มันคือตัวตนจริงๆของเรานี่หน่า กลัวทำไม
ให้ทุกคนรักอ๋อง เพราะสิ่งที่อ๋องเป็นนี่แหละ


ตอนนั้นรู้สึกอย่างไง คิดไงก็บอกออกตรงๆ เลยนะนี่
เพราะไม่ชอบ แอ๊บ   หรือว่าแอ๊บ ไม่ได้หว่า (เขาจับได้กันหมดแล้วนี่)
รักทุกคนนะครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
คิดถึงทุกคนด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จะอู้ให้น้อยลงงงงงงงงงงครับบบบ สัญญา


************************************************


ก่อนที่จะเสียกรุงครั้งที่สอง ผมก็คิดจะเอาคืน แต่เมื่อมามองดูแล้ว
ก็เห็นว่า ฝั่งเรามีกำลังน้อยกว่า ถ้าจะสู้รบตบมือกันในคราวนี้
ก็เดี๋ยวจะเสียไพร่พล ไปซะป่าวๆ เลยต้องปล่อยเลย ตามเลยไป
ดังคำโบราณว่าไว้ เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย (มันใช่กัน อะป่าวนี่)


ผมเลยได้แต่ยิ้มให้มัน ดังที่โบราณว่าไว้ เขียนเสือให้วัวกลัว (พอล่ะชักจะมั่วใหญ่แล้ว)

" ไปดูหนังได้แล้ว " พูดได้แค่นั้นครับ ผมก็เดินนำหน้ามันออกมาจากห้อง

ไม่อยากให้มันเห็น ว่าผมหน้าแดงดังสีกาชาติ หัวใจเต้นท่าเดียวกับทาทายัง
รู้สึกแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ผมเลยต้องหายใจเข้าอย่างเดียว
ไม่น่าเชื่อว่าแค่ หอม ของชายแปลกหน้า มันจะทำให้เลือดในกายผม
ฉีดแรงดังท่อปะปาแตกเยี่ยงนี้ ทั้งๆนี้ไม่ใช่ หอมแรก ในชีวิตผมนะครับ
คงเป็นเพราะไม่เคยคิดว่า อ้ายเต้ มันจะกล้าทำอย่างงี้กับผมมาก่อน

มันดูเป็นคนสุภาพ เรียบร้อบมาก เวลาอยู่กับผม จับมือยังไม่กล้าเลย

แทนที่ผมจะไม่พอใจมัน กับเป็นว่าผมให้คะแนน ความกล้าหาญมันไปสามดาวเลย

" โกรธ ผมป่าว พี่อ๋อง ถ้าโกรธขอโทษล่ะกัน " อ้ายเต้ เดินมาดักหน้าผมไว้

" โกรธเรื่องไร "  ผมทำหน้าซื่อ  ( คิดดู ว่าผมต้องทำยากแค่ไหน )

" ที่เมื่อกี้ไง " มันยังจะถาม ให้ผมอายทำไม อ้ายนี่

" ไม่หรอก ไปดูหนังเห๊อะ หิวแล้วด้วย " ผมบอกมันไป ทำเหมือนไม่มีอะไร
เกิดขึ้น ไม่อยากบอกมันว่า ตามจริง มืง ต้องหอมแก้ม กุ สองข้างเลยนะนี่

พอดีกับที่น้องๆผม ก็กลับมาที่หอกันมั่งแล้ว เลยฝากบอกไปว่าถ้าใครโทร มาหา
ให้บอกไปว่า ไปทำรายงานที่หอเพื่อน (มันยังคงเป็นประโยคคลาสสิค ที่ใช้มาได้


จนถึงปัจจุบัน แล้วอ้ายที่ใครโทรมาหานี่ ก็ไม่กลัวว่าเป็นเพื่อนหรอก กลัวเป็น
อ้ายเอ๋ง มากกว่า ไม่กลัวมันหรอกครับ แต่ลำคาญมัน )

**ลืมบอกไปครับ ว่าที่หอนี้ยกเลิกการกินข้าวร่วมกันตอนเย็นแล้ว

เพราะต่างคนต่างมีงาน ทำให้ไม่ว่างมากินพร้อมกัน ผมเลยหมดวาระที่ต้อง
ไปหาซื้อกับข้าวมาให้ตอนเย็น หากินกันเองก็ดีเหมือนกันครับ แต่ก็มีที่ว่างๆ
แล้วชวนกัน กินข้าวเย็นพร้อมกัน เหมือนกันนะครับ**


วันนี้ตกลงว่า ได้ดูหนังเรื่องที่อยากดู รอบสองทุ่มครึ่ง
ก็เลยไปหาอะไรกินกันก่อน ผมเลี้ยงข้าว อ้ายเต้

ส่วน อ้ายเต้  เลี้ยงหนังผม แต่หลังจากกินข้าวเสร็จ
ผมก็ขอไปโทรศัพท์หา เอ็ม ผมยังไม่ได้ลืมเอ็มนะครับ
ผมก็ยังโทรไปหาเอ็มอยู่ แล้วเอ็มก็โทรมาหาผม เรายังติดต่อกันทุกวัน
ก็คุยประมาณว่า คิดถึง เป็นห่วง อะไรอย่างงี้ แหละครับ
ผมก็เลย ไม่ได้เล่ารายละเอียด ก็เพราะมันเป็นประโยคซ๊ำๆอะครับ
กลัวจะเบื่อกัน เพราะที่เล่านี่ก็น่าเบื่อแล้ว



สรุปแล้ว กว่าจะออกมาจากโรงหนัง ก็สี่ทุ่มกว่าแล้ว

อ้ายเต้ ขอจับมือผมด้วยล่ะ แต่ไม่ตื่นเต้นเท่าไรแล้ว เพราะมันขออนุญาติผมก่อน
ไม่เหมือนตอนโดน หอมครั้งแรก ตอนนั้นตกใจหมดเลย
แต่มันจับมือ ไม่ปล่อยเลยนะครับ   
ขนาดคันตูด มันยังไม่ปล่อยให้เกาเลย ต้องใช้ข้างที่ไม่ถนัดเกา
พูดแล้วก็คันตูด


** ทายกันเล่นสิครับ ว่า อ้ายเต้ นอนที่ไหนอะ คืนนั้น
ใครทายถูกเดี๋ยวให้ อ้ายเต้ ไปหอมแก้ม ถึงที่บ้านเลย
รึจะให้มัน ไปนอนจับมือไว้ ทั้งคืนดีหว่า ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  **

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 15-08-2007 17:13:21

..........เบื่อพวกสวยเลือกได้เนี่ย.......... :a14: :a14: :a14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 15-08-2007 20:12:31

ขอทายนะ นอนบ้านใครบ้านมัน  :a2:  :a2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 15-08-2007 20:49:59

เฮ้อ อ๋องนะอ๋อง จะมีแฟนก็น่าจะมีทีละคน นี่ดันมีทีเดียวสามคน 
แล้วเด๋วเอ๋งกลับมาจะสับหลีกสับรางกันยังไงเนี่ย

เอ..รึว่ามันตื่นเต้นเร้าใจดีหว่า
จะลองเอาไปทำมั่งก็มะเห็นมีใครมีจีบซ้ากคน :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 16-08-2007 15:23:34

" พี่อ๋องหาไรกินก่อนกลับหอนะ หิวอีกแล้วอะ"   นี่มืงกะจะกลับถึงหอ ตีสาม
เลยป่าวเนี่ย นี่มันสี่ทุ่มจะห้าทุ่มอยู่แล้ว ยังจะมาชวนหาอะไรกินอยู่อีก


แปลว่ามัน คงยังไม่ล้มเลิกความคิด ที่จะหาเรื่องนอนที่หอผมแน่ แต่ผมดิ
เริ่มไม่ไหวแล้วครับ ง่วงนอนแล้ว (ไม่ใช่ทนไม่ไหวนะครับ ) เลยบอกมันไป


" งั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวทางโค้งนะ อร่อยดิ กินอะไรร้อนๆ จะได้หายง่วงด้วย  "

เห็นมะ ว่าผมทำร้ายจิตใจใครไม่เป็นจริงๆ ก็มากับเขาแล้วนี่

" พี่อ๋อง จะต่ออีกป่าว " อ้ายเต้ถามผม เมื่อเห็นว่าผมจัดการเส้นเล็กหมูน้ำตก
เรียบร้อยไปก่อนหน้ามัน  นี่ขนาดผมง่วงนะนี่  ไม่อยากจะคุย

" ไม่อะ อิ่มแล้ว  เดี๋ยวต้องรีบกลับหอ ดึกแล้วด้วย เพราะเต้ต้องไปส่งพี่ที่หอ
แล้วเดี๋ยวขี่รถ กลับไปหอคนเดียว มันอันตราย "

"  กลัวไร ถ้าดึกมากก็นอนที่หอพี่อ๋องเลยอะดิ  ให้นอนป่าวอะ "

" ก็นอนดิ ดีเหมือนกัน ขี่รถกลับคนเดียวอันตราย "

" งั้นผม ต่ออีกชามเลยนะ "

" อืมสั่งเลย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง ถือว่าเป็นค่าน้ำมันรถล่ะกัน มาส่งพี่ที่หอหลายครั้งแล้ว"


อ้ายเต้ น่ารักนะครับ มันเห็นผมไม่สั่งต่อ พอเขายกมาเสิร์ฟ มันตักลูกชิ้น
ในชามมัน มาให้ผมกินหมดเลย ส่วนมันกินเส้นกับหมูที่มีอยู่นิดหน่อย
ไม่เหมือน อ้ายเอ๋งเ ลย ไม่ให้กิน แล้วยังชอบ มาตักลูกชิ้น ในชามผมไปกินอีก
นึกแล้ว อารมณ์เสีย

//////////////////////////////////////////

โพสต์ได้แค่นี้นะคะ คุณอ๋องต่อนิดเดียว  ไม่รู้แอบอู้ไปทำอะไรกับใครอ่ะ  :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 16-08-2007 16:21:35

.............สั้นจัง........ :laugh: :laugh:

............สงสัยคงเอาเวลาไปกิ๊กกะคนที่ 4 แน่เลย...... :m9: :m9:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 16-08-2007 20:19:15

ตกลงอ๋องมีกิ๊กกี่คนกันแน่  :m27:  :m27:  :m27:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 16-08-2007 22:20:28

จะรอดผลเงื้อมมือเต้ป่าว
 :a3: :a3: :a3: :a3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: esabella ที่ 17-08-2007 01:51:55

......รักกกกกกกก...รักทุก....รักทุกคนไปหมดเลย.......  :a1::....


 o22......ง่ะ....อ๋องน่ากลัวจัง..... o21

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 18-08-2007 02:24:59

เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ .....สับรางให้ทันน๊า

เด๋วชนกัล...มันน่ากัว   o22 o22

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 18-08-2007 03:04:19

เอ่อม...เธอทำได้อย่างไร

 o2   o2   o2

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 18-08-2007 11:09:09

แวะมาทักทายครับ


ไม่ได้อู้ไปไหนมาหรอกครับ


พอดีมีเรื่องที่ทำให้เสียใจ :m17:


คือว่าหมาที่อ๋อง เลี้ยงมา ตั้ง 12 ปี แล้ว โดนรถชนตายเมื่อวาน


ร้องไห้ ซะ ปวดหัวเลย แม่ยังร้องไห้เลย รักมันมาก  :m15:


ขอให้มันได้เกิดในที่ดีๆนะ :impress:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 18-08-2007 15:40:29

อ้างจาก: b|ueBoYhUb ที่ 16-08-2007 22:20:28  

จะรอดผลเงื้อมมือเต้ป่าว
 :a3: :a3: :a3: :a3:

คิดว่าเต้ ไม่รอดเงื้อมมืออ๋อง มากกว่าค่ะ   :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kei_kakura ที่ 20-08-2007 00:40:45

อ้างจาก: aaamat1122 ที่ 18-08-2007 11:09:09  

แวะมาทักทายครับ


ไม่ได้อู้ไปไหนมาหรอกครับ


พอดีมีเรื่องที่ทำให้เสียใจ :m17:


คือว่าหมาที่อ๋อง เลี้ยงมา ตั้ง 12 ปี แล้ว โดนรถชนตายเมื่อวาน


ร้องไห้ ซะ ปวดหัวเลย แม่ยังร้องไห้เลย รักมันมาก  :m15:


ขอให้มันได้เกิดในที่ดีๆนะ :impress:

..... :o.....เสียใจด้วย....เข้าใจอ่ะ....เพราะก็คิดเหมือนกัลว่าแมวเราที่ตอนนี้อายุ 10 ขวบ หากว่าไปจากเรา...เราจะเสียใจแค่ไหน  :sad2:

แต่ว่า....ทำใจซะนะ...คิดซะว่า...มันหมดบุญหมดกรำแล้ว...ไปสบายแล้ว...และอาจได้เกิดในชาติภพที่ดีกว่าเดิม

เป็นกำลังใจให้นะ  :m13:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: คุณหนูไฉไล ที่ 20-08-2007 09:38:09

มีคำถามอยากถามคุณอ๋องอ่าคับ ว่า

ก๋วยเตี๋ยวทางโค้งมันอร่อยตรงไหนอ่าาาา

ผมว่า น้ำตกหลังวิถีเทพอร่อยกว่าแบบคนละเรื่องเรยนะคุณอ๋อง อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 21-08-2007 11:00:14

มีคำถามอยากถามคุณอ๋องอ่าคับ ว่า

ก๋วยเตี๋ยวทางโค้งมันอร่อยตรงไหนอ่าาาา

ผมว่า น้ำตกหลังวิถีเทพอร่อยกว่าแบบคนละเรื่องเรยนะคุณอ๋อง อิอิอิ


*** ก๋วยเตี่ยวเรืออะหรอครับ ที่มีเรือด้วยใช่ป่าว อร่อยกว่าทางโค้งอยู่แล้ว  :a9:

แต่ว่าที่อ๋องไปกินนะมันตอนกลางคืนอะครับ ที่วิถีเทพขายกลางวันอย่างเดียวนี่

เฮ้ย ตกลงรู้ได้ไงว่าอ๋องอยู่ไหน  รู้แล้วกริ๊บไว้นะ :m26: :m5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: คุณหนูไฉไล ที่ 21-08-2007 12:04:16

ไม่รู้ได้ไงค๊าบคุณอ๋อง

วิลัยเทคนิค ที่นั่งรถเลยไปนิด ก็จะถึงวิลัยอีกที่นึง มันชัดซะ อิอิอิ

(อยากกินก๋วยเตี๋ยวหลังวิเลยง่า หนมจีบหลังวิก็อร่อยนะคับ เคยกินยัง อิอิอิ)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 22-08-2007 11:10:11

เจอคนกันเองซะแล้วอะนะ   :a11:


อ๋องก็เด็กเก่าเทคนิค เรียนอยู่ 5 ปี   :a14:


แล้วคุณ by: i-pex  เรียนไหนหรอครับ  :m21:


ยินดีที่รู้จัก คนกันเองครับ  :m14:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: [D]a[D]a [T]oo[N] ที่ 22-08-2007 12:12:24

เดี๋ยวก็กลายเป็นชุมนุมศิษย์เก่าหรอก 555+ :m20:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: คุณหนูไฉไล ที่ 24-08-2007 16:11:19

ผมคนพื้นที่คับคุณอ๋อง

บ้านอยู่แถวนั้นแหละคับ แต่ตัวไปเรียนที่พิโลกคับ หุหุ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 30-08-2007 13:26:55

อ๋องมาต่อแล้วนะคะ  หลังจากหายไปนาน


//////////////////////////

หลังจากที่กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้ว อ้ายเต้ ก็ขี่รถพาผมกลับมาที่หอ ระยะทาง



จากร้านก๋วยเตี๋ยว มาถึงหอผมก็ไม่ใกล้เท่าไร ระหว่างทางก็ได้แต่นึกว่า



อ้ายเต้ มันจะนอนกับผมที่หอไหม ถ้านอนแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นไหม



ถ้าอ้ายเอ๋งรู้เข้า ถึงมันจะนอนกับผมโดยบริสุทธิ์ใจกันก็ตาม



ผมเดาใจ มันไม่ถูกเลยจริงๆถ้าอ้ายเอ๋งมันรู้เข้า ก็หวังว่า อ้ายเต้ จะกลับไปนอน



ที่หอมันนะ แต่ก็อดเป็นห่วงมัน ตอนขี่รถกลับหอคนเดียวไม่ได้อีก




" ไงเต้ จะนอนที่นี่หรือว่ากลับไปนอนที่หอล่ะ " ผมถามมัน




" แล้วพี่อ๋องว่าไงล่ะ ให้นอนด้วยป่าว  "




" เอ้าตามใจเราดิ จะนอนที่นี่ก็ได้ มันดึกแล้ว แล้วกลับหอคนเดียวได้หรอ "




" กลับได้ ผมว่าผมกลับไปนอนที่หอดีกว่า ไม่อยากรบกวนพี่อ๋อง แล้วผมก็


ยังไม่ได้อาบน้ำเลยด้วย เดี๋ยวพี่อ๋องเหม็นแย่ถ้านอนด้วย "





" งั้นตามใจ ขี่รถดีๆล่ะ ถึงหอแล้ว โทรมาบอกด้วยนะ จะได้ไม่ต้องห่วง "




"ครับ ถึงหอแล้ว เดี๋ยวผมโทรมาบอก "




อ้ายเต้ ยิ้มให้ผมก่อนที่สตาร์ทรถ แล้วเลี้ยวรถออกไป ผมมองตามจนรถมัน




เลี้ยวพ้นสายตา ถึงเดินเปิดประตูเข้าหอมา ยังเห็นน้องๆนอนดูโทรทัศน์กันอยู่




" เมื่อตอนเย็น มีใครโทรหาพี่ป่าว " หวังว่า อ้ายเอ๋งจะโทรหาผม เพราะ คง




ไม่ใช่เอ็มแน่ เพราะผมพึ่งโทรหาเอ็มแล้วเมื่อตอนที่ไปดูหนัง




" ไม่มีนะพี่อ๋อง ไม่เห็นมีใครโทรมาเลย  " น้องลักษณ์ตอบ



ผมเลยนั่งคุยเรื่องที่ไปดูหนังมาและนั่งดูทีวีอยู่กับน้องๆข้างล่างแปบนึง



ยังไม่ทันจะขึ้นห้องไปอาบน้ำนอน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น น้องลักษณ์ลุกไปรับ



โทรศัพท์แล้วหันมาบอกผมว่า มีคนโทรศัพท์มาหา ผมยังนึกดีใจว่าต้องเป็น



อ้ายเอ๋งแน่ เพราะมันยังไม่โทรมาหาผมเลย เพราะคงไม่ใช่อ้ายเต้แน่ เพราะ



มันพึ่งขี้รถออกไป ยังคงไม่ถึงหอมันแน่



"  ฮัลโล คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบ"  ผมพูดกรอกสายไป




" พี่อ๋อง "




" อืม ว่าไง ถึงหอแล้วหรอ ถึงโทรมานี่ ถึงไวจัง "  อ้ายเต้นี่เองที่โทรมา




"ยังเลยพี่ ตอนนี้อยู่ที่ตู้โทรศัพท์ ที่อยู่หน้าหอพี่อะ "




" อ้าว นึกว่ากลับหอไปแล้ว นะนี่ "




" ก็พอดีขี่ไปได้ครึ่งทาง เปลี่ยนใจ เลยเลี้ยวรถกลับมา ขอนอนด้วยอะ ได้ป่าว "




" ได้ ก็มานอนดิ "





" งั้นรอเปิดประตูให้ผมด้วยนะครับ "




" อืม มาแล้วเรียกล่ะกัน พี่ยังนั่งดูทีวีอยู่ข้างล่างนี่ "



ไม่ถึง 3 นาที อ้ายเต้ ก็ขี่รถมาจอดอยู่ที่หน้าประตูรั้ว ผมต้องเดินออกไปเปิด

ประตูให้มันเอารถเข้ามาจอดข้างในหอ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 30-08-2007 16:52:19

รออ่านต่อจ้า  :m11:  :m11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 30-08-2007 19:02:00

งานนี้มีเรื่องปวดหัวแน่
 :a11: :a11: :a11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 30-08-2007 19:14:22

เต้จะมีแผนอะไรอ่ะเปล่า  :m26:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 30-08-2007 20:25:26

เหอะๆ...

ระวังวุ่นวายเน่อนั่น

 o16   o16    o16

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 30-08-2007 22:42:18

ตามอ่านจนทันจนได้  :m4:

สอนเทคนิคหน่อยดิ อ๋อง เสน่ห์แรงซะจิงจิ๊ง มีแต่คนมารุมรัก อ่านไปอ่านมา ชักจะรักอ๋องอีกคนแล้วล่ะซิ :give2:

มาต่อเร็วๆนะคับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: [D]a[D]a [T]oo[N] ที่ 01-09-2007 22:55:56

วุ่นวายมากเลยนะนั่นอ่ะ อิอิ
เปลี่ยนใจกันเร็วจังเลย คุณเต้ :m12: :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 02-09-2007 05:45:55

มารออ่านต่อจ้า  :a4:  :a4:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: นางมารร้าย ที่ 27-09-2007 12:58:15

อ๋องมาต่อให้แล้วน้า  รอกันนานเปล่าเอ่ย  ถ้านานก็ไปว่าอ๋องเลยนะ   :o

เราไม่เกี่ยว อิอิ  :m7:

///////////////////////////


หลังจากให้ เต้ เอารถเข้ามาจอดข้างในหอและจัดการล็อครถแล้ว ผมก็เดินนำเต้ เดินขึ้นข้างบน โดยเดินผ่าน น้องที่นั่งดูโทรทัศน์กันอยู่ข้างล่าง โดยไม่มีใครพูดหรือถามอะไร เพราะผมบอกทุกคน ตอนที่ผมรับโทรศัพท์เมื่อกี้นี่แล้ว ว่าเต้
จะขอมานอนด้วย เพราะเข้าหอไม่ได้ ตอนเดินผ่านขึ้นข้างบน เต้ได้แต่ยิ้มๆให้น้องๆผม ที่นั่งดูโทรทัศน์กันอยู่ ซึ่งทุกคนก็ยิ้มให้ พอถึงห้อง ผมขอตัวไปอาบน้ำ โดยที่เต้เดินเข้าไปนั่งเปิดโทรทัศน์ดู ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นาน
ก็เพราะพึ่งอาบก่อนออกไป ดูหนังกับเต้และเกรงใจเต้ด้วย เดินออกมา

เต้ยังนั่งดูโทรทัศน์อยู่เลย ผมยิ้มให้ เต้นั่งอมยิ้ม มองดูผม นั่งทาครีม

" พี่อ๋อง ผมนอนเลยได้ป่าว ง่วงแล้วด้วย " เต้ทำท่า เอามือขยี้ตาให้เหมือนเด็กอ้อนขอดูดนมแม่ แบบว่าไม่ไหวแล้ว ง่วงมากกกกกกกกกกกกกก

" เฮ้ย จะนอนได้ไง น้ำยังไม่ได้อาบเลย ถ้าจะนอนโดยไม่อาบน้ำล่ะก็ ลงไปนอนเฝ้ารถ ข้างล่างเลย " ผมบอกพร้อมขู่เต้ ฟู่ๆๆๆๆๆๆๆ

" จะให้อาบน้ำแล้วใส่ชุดเก่าหรอ ผมไม่มีชุดเปลี่ยนอะ "  มามุขนี้อีกแล้ว

" ลุกไปอาบน้ำเลย "  ผมพูดพร้อมกับเดินไปหยิบชุดใส่เล่นกับผ้าเช็ดตัวของอ้ายเอ๋งให้เต้ ไปอาบน้ำ โดยที่ผมนั่งดูโทรทัศน์รอ ง่วงก็ง่วง แป๊บเดี๋ยว เต้ก็อาบน้ำเสร็จ เดินเข้ามา

" เป็นไง ชุด ใส่ได้ป่าว  "

" ใส่ได้พอดีเลย พี่อ๋อง ใส่ตัวเท่ากันเลยนะเนี่ย พี่อ๋องกับผม "  แฮ่ๆๆๆๆๆๆ ชุดอ้ายเอ๋งมัน ใครอย่าไปบอกมันนะครับ

" ง่วงนอนยัง ง่วง ก็มานอนได้แล้ว " ผมเองก็ง่วง

" เออ พี่อ๋อง" อ้ายเต้ ทำหน้าเล็กลง

"ว่าไง " อ้ายอ๋อง ทำหน้าสงสัย(ผมเอง)

" ผมมีเรื่องจะบอก " อ้ายเต้พูดแล้วเดินเข้ามานั่งข้างผม ทำหน้าเล็กลงอีก

" มีไร "  อ้ายอ๋อง ทำหน้าฉงน

" คือว่า ผมซํกกางเกงใน ตากไว้ในห้องน้ำ พรุ่งนี้เตือนด้วยนะ" โถนึกว่าเรื่องอะไร

" อ้าว " อ้ายอ๋องร้องทำท่าตกใจ แสดงซะ

"ถูกต้องแล้ว ผมไม่ได้ใส่กางเกงในนอนนะ ก็พี่อ๋องไม่ให้ยืมนี่ ไม่กล้าใส่หน้าบีหร๊อก กลัวเป็นพุทธัง ธรรมมัง สังคังอะ"  พ่ออนามัย

โอ๊ะ อ้ายนี่ อย่างงี้ก็มีด้วย ใครที่ไหนเขาให้ยืมกางเกงในกันฟะ

อ้ายบ้า พูดเสร็จมันก็ล้มตัวลงนอน สบายใจมัน

" ดูโทรทัศน์ต่อป่าว ไม่ดู ปิดนะง่วงนอนแล้ว " ผมถามอ้ายเต้ โดยไม่รอคำตอบจากมัน พูดเสร็จผมก็ปิดสวิทซ์แล้วถอดปลั๊กโทรทัศน์ ปิดไฟ เดินเข้าไปนอนที่นอนตำแหน่งตัวเอง (คิดดูขนาดที่นอนยังมีตำแหน่งอะ ผมนี่ไม่ใช่ย่อยยยย)

" พี่อ๋อง หลับยัง " อ้ายเต้เรียกชื่อผม พร้อมกับผมรู้สึกว่ามันขยับตัวเข้ามานอนติดกับผมแล้ว มีเพียงแค่ผ้าห่มที่กั้นมันกับผมไว้เท่านั้น
ต่อให้ผมง่วงนอนขนาดไหน แต่ถ้าต้องให้มานอนกับคนอื่นที่ไม่คุ้น พร้อมกับผิดกลิ่นอย่างงี้ใครจะข่มตาหลับลงได้

แถมมันยังไม่นุ่งกางเกงในซะด้วย ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมเองก็รู้ว่าอ้ายเต้มันชอบผม ผมก็คงมีใจให้มันบ้างเหมือนกัน(ต้องยอมรับ)

ถ้าตอนนี้อ้ายเต้มันคิดจะทำอะไรผม ผมก็คงต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน อย่างน้อยก็คงไม่ยอมให้มันฆ่าแล้วข่มขืนผมแน่

เพราะถ้ามันคิดอย่างั้นกับผมจริงๆ ก็คงขอให้มัน ข่มขืน แล้ว ฆ่า ผมดีกว่า

นี่คงเป็นสิ่งสุดท้าย ที่ผมจะขอให้ตัวผมเองได้ก่อนที่ผมจะต้องเสียชีวิตจริงๆ

แต่นี่ยังไม่มีสัญญาณอะไรจากผู้บุกรุก ว่าจะทำอะไรผมเลย

เซ็ง กรูเริ่มง่วงแล้วนะ

ได้ยินแต่เสียงอ้ายเต้ นอนหายใจ รดต้นคอผมอยู่

ถ้าเป็นคนอื่นผมคงถามมันไปแล้ว ว่ามรึงจะรดต้นคอกรู ให้ออกใบแตกยอดอ่อนเลยหรอไง กรูจะนอนโว๊ยยยยยยยย

เสียงหายใจ อ้ายเต้ที่ดังอยู่หลังใบหูผม  เสียงมันเริ่มคล้ายเสียงกะทิงที่สเปนไปทุกที่แล้ว

สงสัยอ้ายเต้ จะเริ่มขวิดผมแน่แล้ว หอกที่ผมมีอยู่ ก็คงช่วยอะไรผมไม่ได้  เพราะมันไม่เคยใช้งาน สนิมกินจนสั้นฉู๋หมดแล้ว แฮ่ๆๆๆ


" พี่อ๋อง ผมขอกอดนะ " มุขประจำ มันจะขออนุญาตผมทำไม ก็ในเมื่อมันไม่รอให้ผมอนุญาตเลย พูดจบมันก็แทรกตัว เข้ามาในผ้าห่มผม พร้อมกับกอดเอวผมไว้ คราวนี้เสียงกะทิงวิ่งเข้ามา หายใจรดแก้มผมแล้ว

ก่อนที่อะไรจะเกิดขึ้น ผมหันหน้าตะแครงไปทางอ้ายเต้ พร้อมกับที่มันกอดผมให้มานอนซบอยู่ที่อกมัน รู้สึกว่าตอนนี้มือผมเริ่มเกะกะแล้ว ไม่รู้จะไปวางไว้ที่ไหน

เพราะถ้า ไปวางไว้มั่วซั่ว ไปโดนอ้ายที่ไม่ได้ห่อไว้ มีเรื่องแน่
ทางที่ดี กอดมันเลยดีกว่า

อ้ายเต้ ก้มตัวลงมาหอมผม

" กลัวผมป่าวพี่อ๋อง "  กลัวดิ กลัวมรึงปล่อยมือแล้วหลับอะ (ล้อเล่น)

" ป่าวนี่ นอนเหอะง่วงแล้ว "

" ผมไม่ทำไรพี่อ๋องหลอก แค่ได้มานอนด้วย ได้กอด ก็มีความสุขแล้ว "

เซ็งเลยกรู  งั้นกลับไปนอนหอ มรึงเลยไป ชิ้วๆ  ฮิๆๆ

" นอนเหอะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนด้วย ดึกแล้ว "

" ผมขอนอนกอดพี่อ๋องนะ "

" อึม ก็กอดอยู่นี่ไง "  แล้ว ความเงียบก็เข้ามาครอบงำ ผมกับอ้ายเต้

ถึงผมจะเริ่มรู้สึกดีกับอ้ายเต้มั่งแล้ว แต่ผมก็ยังไม่คิดที่จะมีอะไรกับอ้ายเต้
แค่ อ้ายเอ๋งกับเอ็ม ผมก็เลวมากแล้ว ถึงผมกับเอ็มยังไม่เคยมีอะไรกันก็ตาม
แต่ เอ็มก็เป็นคนที่ผมรักก่อนที่ผมจะมาเจออ้ายเอ๋ง ผมก้ทำผิดกับเอ็มมากแล้ว


ผมคงยังเลวไม่พอที่จะมีอะไรกับอ้ายเต้ ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนไหนมาทำให้ผมคิดได้ในตอนนั้น


เซ็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: hula-hoob ที่ 27-09-2007 14:59:37

กว่าจะมาต่อ  นานๆๆ


หักห้ามใจเอาไว้นะ
สงสารเอ๋งอ่ะ,,

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 27-09-2007 15:44:10

เมื่อไม่มีใครจะรู้สึก
ตอนที่มีมันกลับไม่รักษาเอาไว้
 :a11: :a11: :a11: :a11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 27-09-2007 20:29:17

ดีใจที่อ่องมาต่อแล้ว รออ่านต่อนะ  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 27-09-2007 20:32:51

คิดถึงคนที่อยู่ไกลบ้างนะ  :m5:  :m5:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: [D]a[D]a [T]oo[N] ที่ 30-09-2007 14:37:24

เป็นรักที่ซับซ้อนเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 26-05-2008 14:08:21

คิดถึง อ๋อง มั่งป่าว
 :m13:

จำอ๋องได้อยู่ไหม     :a4:


คิดถึงนะ   :a11:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: 5577 ที่ 26-05-2008 15:26:00

จำได้คับ


ว่าแต่มาแล้วไม่ต่อ แบบนี้น่าลืมนะ อิอิ  :a2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 27-05-2008 14:35:38

ทำมาย 


หายไปสะงั้นอะพี่อ๋อง จ๋า



เง้ออ เซงจอร์จ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 28-05-2008 13:23:36

 พี่ อ๋องไม่ได้หายไปไหนนะครับ อยู่แถวๆนี้แหละครับ   :a11:



คิดถึงนะ   :oni2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: azaki ที่ 12-12-2008 14:44:04

 :o12:เพิ่งอ่านจบครับ  สนุกมาก  แต่เสียดายที่คนโพสเค้าไม่มาต่อ

แต่ก็จะมาแวะบ่อยๆๆนะครับเผื่อมาโพสอีก

หุหุ  อยากอ่านต่อมากมาย :really2:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aaamat1122 ที่ 23-03-2009 15:35:50

เพิ่งอ่านจบครับ  สนุกมาก  แต่เสียดายที่คนโพสเค้าไม่มาต่อ

แต่ก็จะมาแวะบ่อยๆๆนะครับเผื่อมาโพสอีก


แล้วตกลงแวะมาบ่อยแค่ไหนอะครับ  o13


เดี๋ยวมาเอา รางวัล ไป  คิดถึงเหมือนกันครับ :z2:

เอาเป็นว่า มีไรเข้ามาคุยได้นะครับ  :bye2:

สัญญา ว่าจะมาต่อ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: rainy_naja ที่ 25-12-2010 06:17:49

merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 13-11-2012 20:10:03

เข้ามาอ่านสนุกดี แม้ว่าจะไม่มาต่อให้จบ

แต่ในอนาคตหวังว่าคงจะมาต่อให้จนจบนะจ้า

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: AB^Ton^ ที่ 04-12-2012 18:24:43

อ้าว กำลังได้อารมเลย กำแล้ว หยุดโพสแล้ว เหรอ มาต่อเห๊อะ นะครับ

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 11-03-2024 12:47:13

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)


ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)


ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 27-03-2024 20:33:42

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 42บ./1วัน กด *104*68*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)


ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)


ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 04-04-2024 18:00:03

ทรู ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตทรู 1 เม็ก 27บ./1วัน กด *900*3704*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 49บ./2วัน กด *900*3709*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 59บ./3วัน กด *900*3783*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก+โทรทรู 65บ./3วัน กด *900*3765*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 129บ./7วัน กด *900*3714*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 129บ./7วัน กด *900*8880*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก+โทรทรู 139บ./7วัน กด *900*3767*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก+โทรทรู 268บ./15วัน กด *900*3769*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 375บ./30วัน กด *900*3720*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 375บ./30วัน กด *900*8886*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก+โทรทรู 407บ./30วัน กด *900*3771*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 803บ./90วัน กด *900*1794*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 1,284บ./180วัน กด *900*9959*17907808#
เน็ตทรู 1 เม็ก 1,926บ./365วัน กด *900*9960*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 24บ./1วัน กด *900*1307*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 30บ./1วัน กด *900*3705*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 81บ./3วัน กด *900*3784*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 129บ./7วัน กด *900*1318*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 161บ./7วัน กด *900*8881*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 161บ./7วัน กด *900*3715*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก+โทรทรู 139บ./7วัน กด *900*1323*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 482บ./30วัน กด *900*3721*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 482บ./30วัน กด *900*8887*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก+โทรทรู 380บ./30วัน กด *900*8561*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 1,070บ./90วัน กด *900*8346*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 1,605บ./180วัน กด *900*9738*17907808#
เน็ตทรู 2 เม็ก 2,782บ./365วัน กด *900*9737*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 35บ./1วัน กด *900*3706*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 35บ./1วัน กด *900*3888*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 64บ./2วัน กด *900*3710*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 102บ./3วัน กด *900*3785*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทรู 107บ./3วัน กด *900*3766*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 236บ./7วัน กด *900*3716*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 193บ./7วัน กด *900*8882*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทรู 246บ./7วัน กด *900*3768*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 391บ./15วัน กด *900*3770*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 149บ./30วัน กด *900*9954*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 696บ./30วัน กด *900*3722*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก 696บ./30วัน กด *900*8888*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทรู 470บ./30วัน กด *900*8562*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทุกค่าย 150บ./30วัน กด *900*9840*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทุกค่าย 165บ./30วัน กด *900*9836*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทรู 1,284บ./90วัน กด *900*1795*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทรู 2,247บ./180วัน กด *900*9961*17907808#
เน็ตทรู 4 เม็ก+โทรทรู 3,852บ./365วัน กด *900*9962*17907808#
เน็ตทรู 5 เม็ก 107บ./5วัน กด *900*1962*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 49บ./1วัน กด *900*3707*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 91บ./2วัน กด *900*3711*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 81บ./3วัน กด *900*1328*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 252บ./7วัน กด *900*1324*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 289บ./7วัน กด *900*3717*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 289บ./7วัน กด *900*8883*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 910บ./30วัน กด *900*3723*17907808#
เน็ตทรู 6 เม็ก 910บ./30วัน กด *900*8889*17907808#
เน็ตทรู 8 เม็ก 150บ./30วัน กด *900*1207*17907808#
เน็ตทรู 8 เม็ก+โทรทุกค่าย 175บ./30วัน กด *900*9750*17907808#
เน็ตทรู 10 เม็ก 59บ./1วัน กด *900*3708*17907808#
เน็ตทรู 10 เม็ก 107บ./2วัน กด *900*3712*17907808#
เน็ตทรู 10 เม็ก 300บ./7วัน กด *900*8884*17907808#
เน็ตทรู 10 เม็ก 354บ./7วัน กด *900*3718*17907808#
เน็ตทรู 10 เม็ก+โทรทุกค่าย 220บ./30วัน กด *900*9837*17907808#
เน็ตทรู 12 เม็ก 193บ./7วัน กด *900*8565*17907808#
เน็ตทรู 12 เม็ก 482บ./30วัน กด *900*8566*17907808#
เน็ตทรู 15 เม็ก+โทรทุกค่าย 200บ./30วัน กด *900*1243*17907808#
เน็ตทรู 20 เม็ก 161บ./3วัน กด *900*8118*17907808#
เน็ตทรู 20 เม็ก 354บ./7วัน กด *900*8119*17907808#
เน็ตทรู 20 เม็ก 200บ./30วัน กด *900*1005*17907808#
เน็ตทรู 30 เม็ก 240บ./30วัน กด *900*1338*17907808#
เน็ตทรู 30 เม็ก 300บ./30วัน กด *900*1103*17907808#
ยกเลิกเน็ต  กด  *190*1#  โทรออก
เช็คเน็ตทรูมูฟคงเหลือ  กด  *900#  โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเองทรูมูฟ  กด  *933#  โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน  กด  *137  โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ ทรูมูฟ กด  1242  โทรออก
#โปรเน็ตทรูมูฟเอชทั้งเติมเน็ตและโทรถูกๆคุ้มสุดๆ #prothaiphonetrue #pronetkaideeโปรเน็ตทรูมูฟเอชทั้งเติมเน็ตและโทรถูกๆคุ้มสุดๆ #prothaiphonetrue #pronetkaidee #โปรเน็ตรายวัน #โปรเน็ตทรูมูฟเอช #เน็ตทรูไม่ลดสปีด #สมัครเน็ตทรู #โปรเน็ตทรูไม่ลดสปีด #เน็ตไม่อั้นทรูมูฟ #เน็ตไม่อั้นสำหรับซิมเก่าทรูมูฟ ​#เน็ต10mbpsไม่อั้นไม่จำกัดจำนวน #เน็ต4mbpsไม่อั้นไม่จำกัดจำนวน #เน็ตไม่อั้นทรูมูฟ #เน็ตถูก
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.2343011569300198 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.2343011569300198)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว True ทรู ระบบเติมเงิน   เมษายน   2567
https://www.youtube.com/watch?v=2pK1LldEjmc (https://www.youtube.com/watch?v=2pK1LldEjmc)


ทรู ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=0YeTqGL-B4s (https://www.youtube.com/watch?v=0YeTqGL-B4s)


เน็ตไม่อั้น  ไม่ลดความเร็ว  true  ทรู  ระบบเติมเงิน  เมษายน  2567
https://www.facebook.com/100063871243003/posts/903736818432018/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v (https://www.facebook.com/100063871243003/posts/903736818432018/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v)

หัวข้อ: Re: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 06-04-2024 20:52:52

เอไอเอส  ระบบเติมเงิน  #ได้ทุกเบอร์
เน็ตไม่อั้น  #เน็ตไม่ลดความเร็ว  (เน็ตอย่างเดียว)
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  43  บาท  นาน  1  วัน
*777*7721*117010#  แถมโทรฟรีทุกค่าย  10  นาที
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  75  บาท  นาน  2  วัน
*777*7724*117010#
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  113  บาท  นาน  3  วัน
*777*7719*117010#
เร็ว  6 Mbps(เม็ก)  ราคา  59  บาท  นาน  1  วัน
*777*7722*117010#
เร็ว  6 Mbps(เม็ก)  ราคา  97  บาท  นาน  2  วัน
*777*7725*117010#
เร็ว  6 Mbps(เม็ก)  ราคา  140  บาท  นาน  3  วัน
*777*7720*117010#
เร็ว  10 Mbps(เม็ก)  ราคา  70  บาท  นาน  1  วัน
*777*7723*117010#
ต่ออายุอัตโนมัติ
#ไม่ลดความเร็ว  #ห้ามใช้โหลดบิท
ร้านสราวุธคอมพิวเตอร์  สตูล
สาขามะนัง 0826499917
ไลน์  sarawutcomputer
เฟซบุ๊ก  sarawutcomputer
www.sarawutcomputer.lnwshop.com
เปิดทุกวัน  09.00 – 20.00  น.
ท่านเต็มใจมา  ร้านฯ  เต็มใจบริการ
#AIS5G #AISOne2Call5G #AISเติมเงิน #เน็ตไม่อั้น #โปรเน็ตส่งท้ายปี #เน็ตไม่ลดสปีด
http://sarawutcomputer.lnwshop.com/b/757 (http://sarawutcomputer.lnwshop.com/b/757)
.
https://web.facebook.com/photo/?fbid=902402371898796&set=a.496909265781444 (https://web.facebook.com/photo/?fbid=902402371898796&set=a.496909265781444)