ตอนที่ 25 “โม เข้าห้องก่อนดีไหม...” พูดเสร็จไอคิมมันก็ก้มลงจุ๊บแก้มผมแรงๆทีนึง มันปล่อยแขนออกจากตัวผมข้างนึงส่วนอีกข้างมันก็จับที่เอวผมแน่น..แล้วก้มลงหยิบกุญแจที่ผมทำหล่นลงพื้นทางเดินเมื่อกี้..
จากนั้นมันก็จัดการไขกุญแจเปิดประตูห้องเข้าไป มันดันหลังผมให้เข้าห้องไปก่อน แล้วมันจึงเดินตามผมเข้ามาพร้อมกับ กีต้า และกระเป๋าใบโตที่ถืออยู่ในมือ ตอนนี้ผมยืนมองมันนิ่งๆ ด้วยความคิดไม่ถึงว่ามันจะมาหาผมวันนี้ ..และดูเหมือนว่ามันจะอยู่กับผมนานเสียด้วย..
พอมันเข้ามาในห้องมันก็วางของทุกอย่างลงกับพื้น ส่วนตัวมันก็เดินไปหงายหลังผึงลงบนเตียงนอนผม โดยมีผมยืนมองตามมันไปทุกฝีก้าว..ผมมีอะไรจะพูดจะบอกมันมากมาย แต่ผมพูดไม่ออก ในใจผมมันมีแต่ความดีใจ ตื่นเต้น..และความคิดถึงที่มันอัดแน่นอยู่เต็มหัวใจ...
ผมไล่สายตาสำรวจไปตามเนื้อตัวของมัน ผมหยักศกที่ปกติมันจะจัดทรงไว้อย่างเรียบร้อย วันนี้ ดูยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงเอาเสียเลย..ตาคมๆดุๆ ที่มองผมทีไรผมจะรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆทุกครั้ง...ตอนนี้ปิดสนิท..ขอบตาดูคล้ำๆเหมือนคนไม่ค่อยได้นอนด้วย..น่าสงสารจัง..ไปทำไรมาว้า..ผมค่อยๆเดินเข้าไปหามันช้าๆ..ผมมองจมูกโด่งๆของมันที่ผมเคยอิจฉาและอยากมีแบบมันบ้างแต่ชาตินี้คงหมดหวัง..ผมมาหยุดยืนอยู่ข้างเตียงแล้วยื่นมือไปลูบสันจมูกมันเบาๆ..ไอคิมมันสะดุ้งนิดนึง แล้วลืมตาขึ้นสบตากับผม..ตามันแดงๆ ด้วยอะ..มึงอย่าบอกกูนะไอบ้าคิม ว่าเมื่อกี้มึงหลับ หงือ...
“โม..อือ..โทษที..เราเผลอหลับไปเหรอ..” ไอคิมมันพูดเสียงเพลียสุดฤทธิ์..
“อือ..เหนื่อยมากเหรอ..” ผมถามมันเบาๆ แล้วทรุดตัวลงนั่งขอบเตียง โดยที่มือก็ยังลูบไล้ไปตามใบหน้าของไอคิมมันอยู่
“อืม..วัน 2 วันที่ผ่านมา เราไม่ค่อยได้นอนหน่ะ..แก้งานส่งอาจารย์..” มันพูดพร้อมรอยยิ้มเนือยๆ..ผมมองมันประมาณว่าแล้วเสร็จยัง.ไอคิมมันยิ้มๆ แล้วยกมือขึ้นมายึดมือผมไว้ มันจูบที่ฝ่ามือผม แล้วจ้องตากับผมเขม็ง..
“เหลืออีกนิดหน่อยอะ ยังไม่เสร็จ..เราเป็นห่วงนายเลยให้พวกเพื่อนๆเรามันจัดการกันเอง...” มันพูดพลางออกแรงดึงมือผม ผมก็รู้งานครับ ฮี่ๆ เลยล้มตัวลงไปซบอกมัน...และอ้อมแขนอันอบอุ่นของมันก็กอดกระชับที่ตัวผมทันที..
“ไม่เห็นจำเป็นเลย..ทำงานให้เสร็จก่อนค่อยมาก็ได้หนิ” ปากก็พูดให้ดูดีไปงั้น จริงๆ แล้วดีใจแทบตายคิคิ
“อือ..ก็อย่างที่บอก เราเป็นห่วงนาย..เมื่อตอนเย็นเกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่อะ..หือ..ทำไมต้องร้องไห้ด้วย..”ผมใจหายวาบครับ..ตัวเกร็งขึ้นมาทันทีเลยทีเดียว และคิดว่าไอคิมมันคงรู้สึกได้ครับ
“ว่าไง ต้องเกิดอะไรขึ้น กับนายแน่ๆใช่ไหม บอกเรามา” ไอคิมมันพูดแล้วพลิกตัวให้ผมไปอยู่ด้านล่างมันโดยมีมันนอนทับผมไว้ทั้งตัว ตามันก็มองผมดุๆ อีกแล้วอะครับ...
“ไม่มีอะไรมากหรอก เอ่อ..เราแค่ตกใจอะไรนิดหน่อยอะ..แล้วเด๋ว เราจะเล่าให้นายฟังก็แล้วกัน...” ผมพูดกับมันยิ้มๆ ไม่อยากให้มันเป็นกังวลอะครับ และดูท่าทางมันจะเพลียมากซะด้วย..และผมก็เหนื่อยพอๆกันกับมันนั้นแหละ
ผมจึงยกมือขึ้นโอบรอบคอมัน แล้วดึงให้ใบหน้ามันลงมาหาผม..และริมฝีปากอุ่นๆนุ่มๆของมันก็แตะเบาๆที่ริมฝีปากของผม พอริมฝีปากเราเจอกันไอคิมมันก็เริ่มจูบ จุ๊บๆ ที่ปากผมด้วยอาการหยอกล้อ
“สัญญานะ ว่าจะบอกเราทุกเรื่อง เล่าทุกอย่างตลอดเวลาที่นายกับเราไม่ได้เจอกันให้เราฟังทั้งหมด...สัญญาไหม” ไอคิมมันพูดเบาๆติดกับริมฝีปากผม..ผมยิ้มนิดๆ แล้วพยักหน้ารับมันเบาๆ..
ไอคิมมันมองผมตาวาว แล้วจรดริมฝีปากของมันลงมากับริมฝีปากผมอีกครั้ง มันระเลียดจูบ ริมฝีปากผมจากเบาๆ และเริ่มหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ และแล้วลิ้นร้อนๆของมันก็ได้เข้ามาสำรวจในโพรงปากผม..ผมเริ่มหายใจขัดๆแล้วครับตอนนี้...จูบแบบนี้ ริมฝีปากนี้ซินะที่ผมรอคอย..และคิดถึงจนใจจะขาดรอนๆ..ไอคิมมันจะรู้ไหมนะว่าผมคิดถึงมันมากขนาดไหน...
“คะ คิม..ปะ ไป อาบน้ำก่อนดีไหม..เราเหนียวตัวจัง..” ผมขยับริมฝีปากผมพูดกับไอคิมมันเสียงอู้อี้
ไอคิมมันไม่ยอมตอบและดูท่าจะไม่สนใจด้วยครับ..มันเริ่มซุกไซร้ริมฝีปากมันไปตามใบหน้าของผม..และมือมันก็เริ่มอยู่ไม่สุขครับ มือมันเลื้อยเข้าไปในกุงเกงในผมแล้วอะ...
“อือ..คิม..อา...พอก่อนไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ..อา..อาบน้ำด้วยกันนะคิม. โอ๊ะ.” ผมยังพูดไม่ทันขาดคำเลยครับ ผมก็ต้องร้องอย่างตกใจ
เมื่อไอคิมที่เมื่อกี้ดูท่ามันเหมือนกับจะไม่สนใจคำพูดของผม มันเอาแต่ลูบไล้หยอกล้อยู่กับน้องน้อยผม จนน้องผมมันตื่นซะแล้ว...มันปล่อยน้องน้อยผมก้มหน้าลงจุ๊บที่น้องน้อยผมเบาๆ แล้วมันก็ลุกขึ้นโดยดึงตัวผมขึ้นไปด้วย มันช้อนมือเข้ามาอุ้มผม แล้ว เดินพาผมตรงดิ่งเข้าไปในห้องน้ำ..มันมองผมตาเยิ้มเลยทีเดียว เล่นเอาผมเขิลไปเลยครับ..ผมจึงยกมือขึ้นทุบหัวมันเบาๆทีนึงแล้วจึงเอา แขนไปโอบรอบคอมันไว้กลัวตกหงะ..แล้วผมก็ซุกหน้าลงกับซอกคอมันอะครับ ไม่อยากสบตากับมันอะเขิล...
พอเข้ามาในห้องน้ำแล้ว ไอคิมมันก็จัดการวางผมลงยืนบนพื้นห้องน้ำแล้วจากนั้นมันก็จัดการถอดเสื้อผ้ามันออกทันทีอะครับ..ผมก็รู้งานอีกแล้วครับ แฮะ..รีบจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกเหมือนกัน ไม่ใช่อารายหรอก กลัวเสื้อผ้าเปียกอะ..แฮะ..แต่ยังเหลือกุงเกงในไว้อะ..แบบเค้าอายอะ..เขิลเลยเหลือไว้หน่อยแฮะ ในขณะที่ไอคุณคิม มันยืนเปลือยล่อนจ้อน ไม่มีอะไรเหลือติดตัวเลยซักชิ้น และพอดีกับที่ตาผมมันไปบังเอิญ(บังเอิญจริงๆนะ) มองเห็นน้องน้อยไอคิมเข้า..เหงอ..น้องมันตื่นแล้วเหมือนกันหง่ะ..ผงกหัวทักผมด้วย..อายหนักครับ..(ถึงยังไงผมก็ยังไม่หน้าด้านพออะครับฮือ..)
“หึหึ..น้องเรามันคิดถึง...น้องนายมากเลยนะ..ดูดิ..มันผงกหัวทักทายแล้วอะ..ทำไมไม่ให้มันมาทักทายกันหน่อยหล่ะ..” ไม่พูดเปล่าครับ มันเอื้อมมือจะมาดึงกุงเกงในผมออกอะ..
ผมจึงรีบจับมือมันไว้ ไม่ให้มันก้าวล้ำเข้ามาหาน้องน้อยผมได้..ฮือ..ไอบ้ากูอายนะจากนั้นผมจึงเงยหน้าขึ้นไปมองมันอย่างงอนๆ หน้างอมากมาย อายจนงอนครับ….ไอคิมมันมองผมตาหวานหยดย้อยเลยทีเดียว เล่นเอาหัวใจผมแทบละลายกลายเป็นไอเลยทีเดียวครับ..อายก็อาย..อยากก็อยาก..งอนก็งอน..ไม่รู้จะทำไงดี เลยปล่อยมือไอคิมมัน แล้วหันหลังให้มันทันทีครับ เฮ้อ...อายชิบ
กูหนอกูไม่น่าชวนมันมาอาบน้ำด้วยกันเลยคิดผิดจริงๆ...ขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ..ทำไงได้หล่ะ กูไม่อยากให้ไอคิมมัน มาจูบทับรอยคนอื่นนี้หว่า...คิดแล้วก็ใจหายวาบครับ...กูยังไม่ได้นอกใจไอคิมมันใช่ไหม..ยังนะกูยังไม่ได้ทำอะไรกับไอเก่งมันเลย...
“โอ๊ะ อา..คิม...อือ...” และขณะที่ผมกำลังกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเย็นอยู่นั้น..
น้ำเย็นๆจากฝักบัวก็พรมลงมาบนหัวตามเนื้อตามตัวผม..และจมูกปากร้อนๆของไอคิมยอดรักของผม ก็แตะลงที่ซอกคอผม.แรงๆ ตามอารมณ์ของเจ้าของที่ตอนนี้ผมว่ามันคง อยากเต็มทนแล้วมั้ง...พร้อมกับอ้อมแขนแข็งแกร่ง ที่สอดเข้ามากอดผมไว้จากทางเบื้องหลัง..
“เราคิดถึง นายมากเลยนะโม..คิดถึง คิดถึง จนตอนนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว อือ...โอ้ย..โม..เราทนไม่ไหวแล้ว” มันพูดยังไม่ทันจบ มันก็คว้าตัวผมให้หันหน้าไปหามัน
แล้วจากนั้นไอคิมมันก็ฉกริมฝีปากมันลงกับปากผมอย่างแรงเลยครับ..ลิ้นร้อนๆได้เข้ามาดูดดุน อยู่กับลิ้นผม ผมรู้สึกตกใจเล็กๆครับ กับอาการของขึ้นของไอคิมมัน...กลัวด้วยอะ ผมจึงยกมือขึ้นผลักมันออก
“อย่า ผลักเราเลยนะ...เราอยากฟัดนายจนใจจะขาดอยู่แล้ว..”มันพูดไปปากมันก็งับๆกัดๆ ไปตามใบหน้าซอกคอ บ่าไหล่ และหน้าอกผม..
“อือ..คิม..อา...” โอ้..หยิว มากมายครับ..นี้แหละคือสัมผัสที่ผมคิดถึง..
จากอาการผลักใสเมื่อกี้ ผมได้ยกแขนขึ้นโอบกอดไปรอบลำตัวไอคิมมัน ขาผมก็ยกขึ้นเกี่ยวขาไอคิมมันไว้เหมือนกัน ตอนนี้ น้องผมกับน้องมัน เสียดสีเบียดเสียดกันอย่างน่าหวาดเสียว และเร้าใจมากมายเลยครับ...โอ้ย หยิวสุดๆเลยอะ...
ไอคิมมันหันไปปิดฝักบัวแล้วคว้าสบู่มาฟอกไปตามเนื้อตัวผมกับมัน จนตอนนี้ เนื้อตัวผมกับมันลื่นไปด้วยฟองสบู่ ได้อารมณ์จริงๆเลยครับเพื่อนๆ ไอคิมมันลูบไล้ฟองสบู่ลงไปจนถึงน้องน้อยผม และก้นหวานๆของผมด้วย..ในขณะมือมันทำงาน ปากมันก็ดูดเม้มกัดริมฝีปากผมอยู่ ผมคิดว่าตอนนี้มันกำลังสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองสุดๆไปเลย เพราะผมเห้นมันกัดฟันจนดังกร๊อดเลยแหละครับ..
“คะ..คิม...ทำเถอะ...นะ..ไม่ต้องทนหรอก...อือ....” ผมพูดยังไม่ทันจบไอคิมมันก็ฉกริมฝีปากวูบลงมาที่ปากผมอีกครั้ง
“อา..ขอบใจนะ เมียจ๋า.เราเข้าไปหล่ะนะ..อย่าเกร็งนะ” ไอคิมมันพูดกระซิบอยู่กับหูผม.
.มันเอาแขนมันสอดเข้าที่ใต้ขาผมและยกขาผมขึ้นข้างนึง..และดุนให้หลังผมไปติดกับผนังห้องน้ำ..คำว่าเมียที่ปกติผมจะรู้สึกขยักขย่อนยังไงชอบกล แต่วันนี้ ผมกลับรู้สึกตื้นตัน และปลื้มๆยังไงบอกไม่ถูกครับ..หรือว่าผมจะยอมรับจริงๆแล้วก็ได้ว่า ผมเป็นเมีย มัน...เขิลจัง .
และขณะที่ผมกำลังอิ่มอกอิ่มใจอยู่นั้นผมก็รู้สึกถึงอะไรแข็งๆร้อนๆ ที่ดุนดันอยู่ที่ ช่วงล่างผม..รู้สึกกลัวเล็กๆ ครับ...แต่ก็อยากเหมือนกัน ตื่นเต้นเร้าใจมากมาย ไม่เคยฟัดกันในห้องน้ำเลยอะ...เลยรู้สึกแปลกๆครับ..ตอนนี้ไอคิมมันจะทำอะไรผมก็ยอมทั้งนั้นแหละครับ...
ภายใต้สายน้ำที่เย็นฉ่ำจากฝักบัว..อารมณ์ของผู้ชายสองคนที่กำลังนัวเนียกันอยู่ขณะนี้ไม่ได้เย็นเหมือนกับสายน้ำเลย..
“อู้..คิม..เบาๆ..สิ..จะ เจ็บ..อือ.” ผมอุทานออกมาเบาๆ เมื่อเริ่มรู้สึกว่าน้องน้อยของไอคิมมันได้เข้ามาในตัวผมแล้ว...
ถึงจะมีสบู่คอยหล่อลื่น แต่ด้วยขนาดของน้องไอคิม และด้วยผมห่างเหินเรื่องพวกนี้ไปนานจึงทำให้ผมรู้สึกเจ็บอยู่มากทีเดียว...และไอคิมมันก็ก้มหน้าลงมาจูบปากผมอีกครั้ง..และมันก็ดันพรวดเดียวน้องน้อยมันก็เข้ามาจุกแน่นอยู่ในตัวผมเลยทีเดียวครับ ไอโมถึงกับตาเหลือกครับ ร้องไม่ออก...และปากโดนปิดไว้แล้วเรียบร้อย...ทำได้แค่จิกเล็บลงไปบนหลังไอคิมมัน เพื่อบรรเทาความเจ็บ ที่แล่นผล่านไปทั่วตัวจนขาอ่อนยวบลงไปเลยทีเดียว
และทันทีที่ ไอคิมมันรู้สึกว่าผมขาอ่อนลง มันก็ดึงตัวผมขึ้นจนขาอีกข้างของผมที่ยืนติดพื้นอยู่นั้นลอยขึ้นมาจนพ้นพื้นห้องน้ำ..รู้สึกกลัวเล็กๆ ครับ แขนที่เมื่อกี้โอบกอดไปรอบลำตัวมัน ก็ได้เปลี่ยนมาเป็นโอบรอบคอมันแทน...
“เอาขา เกี่ยวเอว เราไว้สิ..โม..อือ..แน่น จัง..อือ..จะได้ไม่ตก..โอ้...” ไอคิมมันพูดเสียงกระท่อนกระแท่น
ผมก็รีบทำตามคำพูดของมันอย่างด่วนครับ เพราะตอนนี้อาการเจ็บมันได้หายไปแล้ว มีแต่ความรู้สึกหยิวๆ ที่เล่นแปล๊บๆ เข้ามาทุกครั้ง ที่ไอคิมมันขยับตัว จนแขนขาผมอ่อนไปหมด
“อู้ย ..อา...คิม คิม” ผมครางออกมาเบาๆ เมื่อไอคิมมันช้อนจับที่สะโพกผม แล้วเริ่มขยับตัวเข้าๆออกในตัวผม อย่างถี่ยิบ...
“อือ..โม...ดีจัง..อือ..ยังดีเหมือนเดิมเลย..ดีจัง..โอ้...” ไอคิมมันพร่ำพูดกระซิบกระซาบอยู่กับหูผมตลอดเวลา
“อือ...อา..” ผมสยิวจนเกินระงับแล้วครับตอนนี้...ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ ผมจิกเล็บลงกับบ่าไอคิม และผมก็ก้มหน้าลงไปจูบปากกับมันเพราะรู้สึกหยิวจนทนจะไม่ไหวแล้ว...
ผมกับมันดูดปาก กันอยู่อย่างนั้นอยู่นาน พร้อมๆกับที่สะโพกของไอคิมมันก็ทำหน้าที่ส่งน้องน้อยมันเข้าออกในตัวผมอย่างถี่ยิบ ไม่ได้ลดความเร็วลงเลย ยิ่งเร็วจี๋ยิ่งกว่าเดิมซะอีก จนผมต้องผละริมฝีปากออกจากปากมัน อย่างกลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่...
“อู้..คิม..ไม่ไหวแล้ว..อีกนิด อีกคิม จะไปแล้ว จะไปแล้ว” และแล้วผมก็รู้สึกเหมือนตัวผมระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆตาพร่า.ไปหมด..ใจหวิวๆ..
“อา..ซี๊ดดดดดดดดดดดด” และในที่สุดอารมณ์ที่มันอัดแน่นอยู่ในตัวผมมาตลอดกว่า 2 เดือนที่ผมกับไอคิมไม่ได้เจอหน้ากันเลยก็ได้ถูกปลดปล่อยออกมาจนหมด...
หมดแรงสิครับไอโม..ผมกอดคอไอคิมมันไว้แน่นไอคิมมันเลื่อนริมฝีปากมากดจูบลงกับปากผมหนักๆทีนึงแล้วดันลิ้นเข้ามาดูดดันกับลิ้นผมอีกครั้ง ..และมันก็ไม่ขยับช่วงล่างมันแล้วครับตอนนี้..มันเดินไปนั่งแปะลงบนขอบอ่างอาบน้ำโดยมีตัวผมแกะเอาขาเกี่ยวเอวมันไว้ไม่ยอมปล่อยเช่นกัน.ไอคิมมันกดสะโพกผมให้กดนิ่งอยู่กับตัวมัน..มันกับผมจูบกันอยู่นานจนผมหายตัวสั่น ไอคิมมันจึงค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกจากปากผม.....
เราสองคนสบตากันนิ่ง..ผมอยากบอกอยากพูดว่าผมรักมันเหลือกัน..รักมันคนเดียว..รักมันหมดหัวใจ...แต่ผมก็พูดไม่ออก...และในที่สุดความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลของผมก็ได้ถูกปล่อยออกมา...น้ำตาผมไหล่พรากออกมา...ความห่วงหาตลอดเวลาที่ไม่ได้เจอกัน ความน้อยใจว่าทำไมมันถึงไม่มาหาผมซักที..มันได้ไหลออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม..
“ทำไม..ฮึก ถึงทิ้งเรา..ให้อยู่คนเดียว..ทำไมนายไม่มาหาเรา..ฮือ..ไหนบอกว่ารักเราไง..ฮือ...นายไม่รักเราแล้วใช่ไหม..ฮือ” ผมร้องไห้โฮออกมาและต่อว่าต่อขานไอคิมมันอย่างระงับเอาไว้ไม่อยู่..มือผมก็ฟาดไปตามใบหน้าของมัน
“โม..พอแล้ว ...เราขอโทษ..ขอโทษนะ...มันจำเป็นนี้นา..แต่ว่าต่อไปนี้ เราจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วนะ...นายไม่รู้หรอกว่าเรา..คิดถึงนายขนาดไหน..” ไอคิมมันหยุดพูดและจับมือผมที่ฟาดๆใบตามใบหน้าเนื้อตัวมันอยู่เมื่อกี้ไว้แน่น.ด้วยมือข้างเดียว...ส่วนมืออีกข้างมันก็ขยับเขามาเช็ดน้ำตาผมเบาๆ...
“เรายังรักนายเหมือนเดิมนะ..และมากกว่าเดิมด้วย...ยิ่งห่างกันไกลและนานมากเท่าไหร่ เรายิ่งรู้ว่า....เรารักนายมากรักจริงๆนะ..รักมากขนาดที่เราเองยังตกใจเลย...”ไอคิมมันพูดเสียงแตกพร่า ยังไงชอบกล..ผมรู้สึกว่าตามันจะแดงๆด้วยครับ..
พอไอคิมมันปล่อยมือผม ผมจึงยกแขนขึ้นไปโอบกอดรอบคอมันไว้อีกครั้ง..น้ำตาผมยังไหลไม่หยุดแต่ ตอนนี้มันไม่ใช่ความน้อยใจ ความกลัวไอคิมมันไม่รักอีกแล้ว แต่มันคือน้ำตาแห่งความดีใจ ดีใจที่..คนอย่างผมก็มีคนที่รักผมเหลืออยู่เหมือนกัน...
“แล้วนายหล่ะ...รักเราบ้างไหม...คิดถึงเราบ้างไหม...โม..หรือว่า..มีแต่เรา..ที่รักนายอยู่คนเดียว” ผมรู้สึกว่าน้ำเสียงมันเหมือนกับคนจะร้องไห้เลยอะ...หงือ..คนอย่างไอคิมนี้นะ...
ผมขยับหน้าออกจากซอกคอมัน แล้วสบตากับมันนิ่งๆ...
“จนขนาดนี้แล้ว...นายยังไม่รู้อีกเหรอว่า..เรารู้สึกยังไง...” ผมพูดอ่อยๆ อย่างเขิลๆไอคิมมันมองสบตากับผมตาหวานเยิ้มเลยทีเดียวครับตอนนี้
“เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง...เราอยากได้ยินนายพูดออกจากห้อยๆของนายมากกว่านะ” เอ๋า ไอนี้หลอกด่ากูหนิ. มันพูดยิ้มๆตาพราวเลยทีเดียวครับ...ผมจึงยกกำปั้นขึ้นทุบปึก เบาๆที่หัวมันที แล้วทำหน้างอให้มันทันทีครับ
“รอไปเถอะ ไม่พูดหรอกเว้ย...โอ๊ะ...”ผมพูดประชดมันเบาๆ และผมก็ต้องร้องอุทานขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อไอคิมมัน จับสะโพกผมแล้วยกตัวผมขึ้น และดึงให้สะโพกผมลง พอมันทำแบบนี้ น้องน้อยมันก็เริ่มขยับเข้าออกในตัวผมอีกครั้ง แม่ม..ลืมไปเลยกูว่ามันยังไม่ได้เอาน้องน้อยออกจากช่วงล่างกู ฮือ..อือ..
“ฮึ..อือ...ไม่เป็นไร.วันนี้นายไม่พูด..ซักวันนายก้อต้องพูดเองหล่ะ..วันนี้เราขอทำโทษคนปากแข็งให้หนำใจก่อนแล้วกัน..ฮา..อู้ โม..” มันพูดเสียงพร่าอยู่กับหูผม..แล้วจับสะโพกผมให้ขึ้นๆลงๆอยู่กับตักมันอย่างนั้นอยู่นานทีเดียวครับ..จนผมเรียบร้อยไปอีกครั้ง..
.และมันก็จับให้ผมคุกเข่าลงกับพื้นห้องน้ำ แล้วมันก็เข้ามาทางด้านหลังผม...มันกระแทกผมจนผมเข่าอ่อน แทบทรงตัวไว้ไม่อยู่ ผมซบหน้าลงกับขอบอ่าง น้ำตาไหลพราก..ด้วยความสุดหยิว...โดยมีไอคิมมันที่กระแทกเข้าออกในตัวผมอย่างถี่ยิบ และรุนแรง...อาๆ…
“อา..โม..เราจะไปแล้วนะ..เสร็จแล้ว เสร็จแล้วโอ้วววววววววโม เมียจ๋า อู้ยยยย” และพร้อมกับเสียงพูดที่แตกพร่าอยู่ทางเบื้องหลังผม...ผมซึ่งตอนนี้ก็สุดๆเหมือนกัน..ก้ได้ปลดปล่อยอารมณ์ออกมาอีกครั้ง เป็นครั้ง ที่ 3 โดยที่ผมไม่ต้องทำอะไรกับน้องน้อยผมเลยซักครั้งเดียว...
“อาๆ....คิม...ซี๊ดดดดดดดดดดดด” ผมครางออกมาเบาๆ และตัวผมก็กระตุ๊กอย่างรุนแรง
“อู้ ออกแล้ว...อาๆๆๆๆๆๆๆๆ”ไอคิมมันกระแทกเร็วจี๋ยิ่งกว่าเดิม และมันก็หยุดนิ่งพร้อมกับกดสะโพกผมให้แนบกับช่วงล่างมันแนบแน่น พร้อมกับเสียงครางที่ทอดยาว..และผมก็รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่ฉีดเข้ามาในตัวผม..สะดุ้งเล็กน้อยครับ...
จากนั้นไอคิมมันก็ทรุดฮวบลงกอดจูบอยู่กับแผ่นหลังผม..ผมจึงผละหน้าออกจากขอบอ่างหันหน้ากลับมาจูบปากกับไอคิมมันอีกครั้ง...ไอคิมมันดึงตัวผมออกจากขอบอ่างแล้วตัวมันก็เข้าไปนั่งพิงขอบอ่างไว้แทนโดยมีตัวผมนั่งหมดแรงหมดสภาพอยู่ในอ้อมกอดมัน...
“อาบน้ำกันดีกว่านะ...สบู่แห้งหมดแล้ว หึหึ” ไอคิมมันพูดอย่างอารมณ์ดี..แล้วกดจมูกโด่งๆของมันลงกับแก้มทั้ง 2 ข้างของผม..
ตอนนี้ผมไม่มีแม้แต่แรงจะยืนด้วยซ้ำ รู้สึกแสบๆที่ช่างล่างยังไงบอกไม่ถูก พอนึกได้ว่าแสบเพราะอะไร ก็หน้างอขึ้นมาในบัดดล ครับ...เลยงับปากลงกับหัวนมไอคิมมันแล้วกัดแรงๆอย่างหมั่นไส้ และโมโหเล็กๆ..
“เอ๋า..เป็นหมาเหรอ..หึหึ..เด๋วเถอะ. เด๋วโดน..” ไอคิมมันดึงหน้าผมออกจากหน้าอกมัน แล้วพูดเสียงดุๆ คาดโทษผมอย่างไม่จริงจังนัก..แล้วมันก็กดปากลงจูบดูดดื่มกับปากผมอีกครั้ง..
พอมันผละหน้าออกจากหน้าผม ..มันก็ดึงตัวผมให้ลุกขึ้นพร้อมกับมัน จากนั้น มันก็เปิดฝักบัว และฟอกสบู่อาบน้ำให้ผม..ผมอาบเองไม่ได้แล้วครับ..มือสั่น ขาสั่นไปหมด..เจ็บเข่ามากเลยครับ..เจ็บแสบที่ก้นมากมายเลยทีเดียว...ฮือ...ส่วนไอคนที่มันบอกว่าเหนื่อยเหลือเกิน..จนเผลอหลับไปเมื่อครู่นี้ ตอนนี้มันสดชื่นกระดี๋กระด๋ามากมายเลยครับ หมั่นไส้หง่ะ...ฮือ..งอนครับ ทำไมมีแต่ผมที่หมดสภาพแบบนี้อะ...ฮือ...
และพอมันอาบน้ำให้ผมเสร็จ มันก็เดินอุ้มผมออกมาจากห้องน้ำทั้งเปียกๆนั้นแหละครับ มันไปปล่อยผมลงนั่งกับเก้าอี้.... แล้วมันก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว แล้วเช็ดไปตามน้ำตัวผม และมัน..พอเช็ดตัวจนแห้งดีแล้ว มันก็จัดการอุ้มผม ไปวางไว้ที่เตียงอะครับ ..หง่ะ โดยผมรู้สึกว่ามันจะไม่สนใจเลยซักนิดว่าผมกับมัน ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้ากันเลย..
“คิม...เรายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยนะ...”ผมพ้อกับมันเบาๆ ตอนที่มันวางผมลงบนเตียงเรียบร้อยแล้ว..
“ใส่ทำไม..ใส่แล้วเด๋วก้อต้องถอด” มันยิ้มให้ผมพลางทำหน้าทะเล้น อะ...ผมก็ได้แต่มองมันอย่างไม่รู้จะว่าไรกะมันดี หมั่นไส้มากมาย หน้างอลงอีกแล้วครับ..พลิกตัวหันหลังให้มัน แล้วดึงผ้านวมมาคลุมตัวไว้ทันที..
“หึหึ...งอนอีกแล้ว...ทำไมเมียเรา ถึงได้ขี้งอนงี้น้า...หึหึ” ไอคิมมันพูดเสียงเริงร่า แล้วผมก็รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่รดลงที่ใบหน้าผม..พร้อมกับสัมผัสนุ่มนวลจากปลายจมูกของไอคิมมัน..
แล้วมันก็ถอยออกไป ผมได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ เดินห่างผมออกไป ผมก้ได้แต่นอนอมยิ้มด้วยความเป็นสุข...และซักพัก ไฟในห้องก็ดับวูบลง.ครู่เดียวครับเตียงผมก็ยุบยวบลง...ผ้านวมผมถูกดึงออก และแทนที่ด้วยเนื้อตัวเปลือยเปล่า ของไอคิมมัน..มือมันได้พาดมาที่เอวผมแล้วเกี่ยวให้ตัวผมเข้าไปชิดกับมันมากยิ่งขึ้น ผมจึงค่อยๆหันหน้าเข้ามาหามัน ไอคิมมันได้ดึงหัวผมขึ้น แล้วสอดแขนมันเข้ามาให้ผมหนุนแทน.. ผมจึงซุกซบลงกับอกมันได้อย่างสนิทแนบแน่นมากยิ่งขึ้น...
พร้อมกันนั้น ผมก็ได้ยกขาขึ้นเกี่ยวเอวมันไว้...แขนก็โอบกอดมันไว้แน่น ไอคิมก็เหมือนกัน มันกอดผมไว้แนบแน่นเหมือนกัน...วันนี้ผมเหนื่อยและล้ามากเหลือเกินขอนอนพักหน่อยแล้วกันนะ..เจอกันในฝันนะครับที่รัก ผมคิดอย่างครึ้มอกครึ้มใจ เมื่อรู้สึกถึงลมหายใจร้อนผะผ่าวที่อยู่แถวๆหน้าผากผม..ไอคิมมันคงหลับแล้วครับ คงจะเพลียจัดจริงๆแฮะ..หึหึ เมื่อกี้ยังคึกเป็นม้าตกมัน อยู่เลย คิคิ ผมเงยหน้าขึ้นเอาปากไปจุ๊บกับปลายคางมันเบาๆ...ด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง...
“ฝันดีนะ ที่รัก” พูดแล้วก็เขิลอยู่คนเดียว จนต้องมุดหน้าลงกับอกไอคิมมันอีกครั้งและผมก็ค่อยๆผลอยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน....