หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555|

[Chanta]

  ในที่สุดวันนี้ที่รอคอยก้อมาถึง มาต่อเร็วๆน้าาาา

[nai_nai]

อย่า ทิ้ง กัน นะ ครับ


รอ อยู่  ยัง ไง ก็ ขอ ให้ สู้ ๆ นะ เอา ใจ ช่วย


 

 

 

[boylove_yj]

พรุ่งนี้ อัพ

เนอะ

แต่งได้ครึ่งเรื่องอ่ะ

5555555555+

[kitty]

 

[darling]

+1 เป็นกำลังใจให้คุณหมวย สู้ สู้ 

[boylove_yj]

มันอาจจะล่าช้าซักหน่อย นะ กำลังพยายามอยู่น่ะคะ

[aim]

สู้ ๆ นะ ยังไงก็จะมีพี่อยู่ข้าง ๆ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

[nai_nai]

สู้ ๆๆ นะครับ

 

[First love]

สู้ๆค่าาา เป็นกำลังใจให้นะคะ

[ao16]

     สุขสันต์วันปีใหม่ไทย จ้า   

[boylove_yj]

Wasn't looking for someone ….until you


ที่ผ่านมาไม่เคยมองหาใครเลย จนกระทั่งได้มาเจอคุณ




Part 47



ครึ่งแรก




.               
.
.
“ลีโอ ...บ่อปลา”   นิ้วมือเรียวสวยชี้ไปยังบ่อปลาในสวนหลังบ้าน

“ครับ บ่อปลา ทำไมเหรอครับ”   ร่างสูงที่โอบเอวบางอยู่ ถามขึ้นอย่างสงสัย

“อยากออกไปให้อาหารปลา”  คนตัวบางหันไปหาคนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง ใบหน้าเรียวหวานงอเข้าหากันอย่างน่าเอ็นดู  จนคนตัวสูงอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปสูดความหอมของพวกแก้มใส เจ้าของแก้มก็ไร้เสียงทัดทาน ปล่อยให้คนรักทำตามใจได้อย่างเต็มที่


“ไว้หายดีก่อน แล้วค่อยออกไป”

“หายดีแล้วครับ เนี่ยๆ ออกไปวิ่งได้แล้วด้วย”   ร่างบางยังไม่ลดความพยายามที่จะออกไปเดินเล่นด้านนอก

ตั้งแต่เขาฟื้นขึ้นมา นับครั้งได้ที่เท้าจะแตะพื้นห้องนอน อันเนื่องมาจากคนเป็นสามีคอยประคบประหงมอยู่ไม่ห่าง แค่เขาอยากไปเข้าห้องน้ำ ลีโอยังอุ้มไป จะไปเองก็ไม่ได้ เพราะที่รักบอกว่าเดินมากๆ เดี๋ยวจะสะเทือนถึงแผล 

และวันนี้ความอดทนของคนสวยก็หมดลง เมื่อมองไปเห็นบ่อปลาคราฟในสวน มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีใคร เท้ากำลังก้าวออกจากประตูบ้านอยู่แล้วเชียว แต่ก็มีเสียงร้องห้ามดังมาจากข้าง เสียงของเจ้าพ่อจอมเวอร์นั่นเอง 

“นะนะ ลีโอคนหล่อ สัญญาว่าแค่ให้อาหารเท่านั้นเอง ไม่ทำอย่างอื่นแน่นอน”  มือทำท่าสัญญา แต่เท้าได้แอบไขว่กันไว้แล้วเรียบร้อย  ดวงตากลมโตมองไปยังร่างสูงอย่างออดอ้อน

แล้วอย่างนี้ “หินผา”   อย่างมาเฟียหน้าหล่อจะได้ทนได้หรือ มาทำหน้าตาน่ารัก อีกทั้งยังมีเสียงหวานๆ คลอเคลียอยู่ไม่ห่างอีก จะไปเหลือหรืองานนี้
“งั้นเดี๋ยวลีโออุ้มไปนะครับ"  ความจริงผมหายป่วยแล้วนะครับ แต่ผมจะป่วยอีกรอบก็เพราะไอ้คุณผัวนี่แหะ ง่อยรับประทานก็งานนี้แหละ

“น้ำซุปจะเป็นง่อยก็เพราะลีโอนี่แหละ ไม่ต้องอุ้มหรอก หายแล้วจริง”

“ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ ลีโอก็ไม่วางใจอยู่ดี”  ร่างสูงเอ่ยเสียงเครียด เหตุการณ์ครั้งนี้สอนให้เขาถนุถนอมร่างบางมากกว่าที่เป็นอยู่ 100 เท่า

“นี่อะไร”   น้ำซุปยื่นนิ้วขวาให้ร่างสูงดู  คนตัวสูงทำหน้า งง เล็กน้อย ก็แต่ยอมเล่นไปกับร่างบางด้วย

“นิ้วขวาครับ”

“ผิด!!! นี่เลขหนึ่งต่างหาก ลีโอแพ้แล้ว เพราะฉะนั้นน้ำซุปไปล่ะนะ” 

สิ้นเสียงร่างบางปลดมือหนาออกจากเอวบาง แล้วมุ่งหน้าเดินเท้าเปล่าไปยังสวนหย่อมข้างบ้าน ทำเอาคนตัวสูงถึงกับหน้าตื่นวิ่งตามมา เสียงร้องห้ามต่างๆ นานาหลั่งไหลออกจากปากเรียวสวยของร่างสูง แต่ร่างบางก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างไร ยังคงเดินไปเรื่อยๆ

“ระวังน้ำซุป ทำไมบอกไม่ฟังเลยนะว่าตรงนั้นมันจะลื่น”   

นอกจากร่างบางจะไม่หันกลับมาแล้ว ยังมุ่งหน้าเดินเข้าไปใกล้บ่อปลาอีก ทำเอาร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างหลังต้องยื่นมือเข้ามาโอบเอวบางไว้แน่น กลัวว่าคนตัวเล็กจะเป็น สาวน้อยตกน้ำตั้งแต่เช้า

“ลีโอ อยากเล่นน้ำ”   มาเฟียหนุ่มเข้าใจสำนวนไทยคำว่า “ได้คืบ จะเอาศอก” อย่างชัดเจนก็วันนี้แหละ  ร่างสูงมองไปยังร่างบางด้วยสายตาที่หนักใจ  ไม่คิดว่าหลังอุบัติเหตุมานี้น้ำซุปจะดื้อมากกว่าเดิน 100 เท่า ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็โดนงอน จะมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่รับมือกับคนตัวเล็กไหว

“ให้เวลาอีก 10 นาทีเท่านั้นครับ  จะได้เวลาข้าวเช้าแล้ว”  ประกาศิตจากสวรรค์ลงมาแล้ว คนที่รับคำสั่งก็ได้แต่พยักหน้ารับอย่างจำยอม

“วันนี้ลีโอมีประชุมไม่ใช่เหรอ”   ร่างบางชวนคุยระหว่างที่กำลังโยนอาหารเม็ดให้ปลาในบ่อ สายลมพัดพาเอากลิ่นของดิน และน้ำเข้ามา ทำเอาคนที่เพิ่งฟื้นไข้สดชื่นขึ้นเป็นกอง

“ครับ ทิ้งงานมาหลายเดือนแล้ว วันนี้เลยมีประชุมใหญ่น่ะครับ”

นี่แหละหนทาง “หนี้เที่ยว” ของเขา   

“มีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าน้ำซุปอยากเข้าบริษัท”    แค่นึกก็ขนลุกแล้ว

ใช่ว่าเขาจะรังเกียจบริษัทของลีโอ ที่ขนลุกนั้นก็เพราะว่าตอนนี้เขายังไม่พร้อมทำงานในด้านนี้ แต่ถ้าหากร่างสูงออกไปตรวจงานนี่ซิ ค่อยน่าสนหน่อย 

“อ๋อๆ เปล่าๆ ไม่ได้มีอะไร น้ำซุปก็แค่ถามเฉยๆ”     รอยยิ้มหวานถูกส่งไปกลบเกลื่อนอย่างแนบเนียน

ร่างสูงมองคนตัวเล็กอย่าง สงสัย นับวันพันปีน้ำซุปไม่เคยจะถามเขาว่าประชุมตอนไหนอะไรยังไง จะมีก็แต่เขาเท่านั้นที่จะเป็นคนคอยบอกว่าจะไปทำอะไรที่ไหนอย่างไร

“อย่าซนนะน้ำซุป”    ร่างบางคิดไปเองหรือเปล่า ว่าน้ำเสียงของร่างสูงนั้นมันเต็มไปด้วย  “ความรู้ทัน”  แต่ลีโอคงไม่เก่งขนาดนั้นหรอกมั้ง 

“ไม่ซนหรอกครับ น้ำซุปจะซนทำไม”   

“ก็แล้วไปครับ รู้นะครับว่าถ้าขัดคำสั่งลีโอจะเป็นอย่างไร”

รู้ซิ!! ก็ท่องจนขึ้นใจแล้วนี่น่า คิดไปถึงมาตาการขั้นเด็ดขาดของมาเฟียหน้าหล่อ คนตัวบางก็ได้แต่ถอดทอนใจ ใครอะไร นอกจะหล่อ แล้วยังเฮี้ยบอีกต่างหาก จะขัดก็ไม่ได้ เพราะคนเขาบอกว่าที่ทำไปก็เพราะรักและเป็นห่วง น้ำซุปอย่างผมก็น็อคไปซิครับ

มาตรการคุมเข้ม มีทั้งหมด 2 ข้อ

1. ถ้าหากน้ำซุปขัดขืน ดื้อ ซน ไม่ยอมอยู่นิ่งๆให้แผลหายดี จะโดนกักขักบริเวณอยู่แต่ในบ้านเป็นเวลา 1เดือน 
2. เหมือนข้อหนึ่ง!!!

“คิดถึงงี่เง่า”     

“ไอ้อ้วนน่ะเหรอ  เดี๋ยววันนี้พาอีหนูไปเยี่ยมก็แล้วกันเนอะ”  ร่างบางพูดอย่างเอาใจ   สาเหตุที่เขาไม่ได้เอาไอ้แมวอ้วนงี่เง่ามานั้น กลัวคนป่วยจะห่วงเล่นกับแมวแล้วไม่ยอมกินข้าวกินยา  อยู่กันมากี่ปี ทำไมเขาจะไม่รู้ว่า น้ำซุปเอาตัวรอดกับ “ยา” เก่งแค่ไหน  ยิ่งถ้ามีไอ้อ้วนมาอยู่ด้วยอย่างนี้ มีหวังเมียเขาคง ได้งอแง อ้างแมว อ้างโน้น อ้างนี่ เพื่อไม่ให้ตัวเองกินยาได้แน่ๆ

เจ้าพ่อรู้ทันอีหนูหมดแล้วครับ!!!!

“ได้เหรอ ลีโอมีประชุมเกือบทั้งวัน กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ดึกพอดี”   ร่างบางหันหลังกลับ แล้วยื่นถุงอาหารให้ร่างสูง   นั่นเป็นสัญญาณว่าเมียเขาเบื่อปลาเสียแล้ว

ร่างสูงจึงโอบเอวน้ำซุปเข้าบ้าน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะโดนคนตัวเล็กทุบหน้าทุบหลังพัลวันแน่ๆ แต่เดี๋ยวนี้น้ำซุปเลิกอายแล้วครับ

“ได้ซิครับ รีบประชุมแล้วรีบกลับบ้าน  แล้วเราสองคนก็ไปบ้านใหญ่กัน”     

“งั้น กลับมาเร็วๆนะครับ น้ำซุปรออยู่”   

คำๆนี้ คำที่เขาเฝ้ารอ หวังว่าอีกซักครั้งน้ำซุปก็จะพูด และแล้วเขาก็ได้ยิน ระยะเวลาที่คนตัวเล็กหลับใหลไม่ได้สติ “บ้าน” ในความรู้สึกของเขามันก็เป็นเพียงแค่สิ่งก่อสร้าง เอาไว้หลับนอนเฉยๆ ไม่ได้มีความหมายหรือมีความสำคัญแต่อย่างไร บ้านที่ไม่มีใครบางคนมาคอยยืนรอรับตอนกลับจากทำงาน 

ความเดียวดายทั้งหมดถูกเติมเต็มด้วยความรัก  ทุกถ้อยคำ ทุกคำพูดไม่สำคัญเท่ากับการที่ได้คนที่เรารักกลับมายืนเคียงคู่กันอีกครั้ง  ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่พรากเราสองคนจากกันชั่วนิรันดร์ ขอบคุณจริง ๆ

อาหารเช้าอย่าง ง่ายๆ มีเพียงข้าวต้มคนละชาม แต่สำหรับลีโอแล้ว มันช่างเต็มไปด้วยความรักและความสุข กินไปจ้องหน้ากันไป เสียงพูดคุยหยอกล้อกันระหว่างคนสองคน ทำเอาลูกน้องคนสนิทอย่าง นิค และ นิครอสพลอยยิ้มไปด้วย

“จะรีบกลับมานะครับ”   

ร่างบางโบกมือให้กับร่างสูงจนรถยนต์คันหรูที่ลีโอและนิครอสลับสายตาไป   ร่างบางยิ้มออกทันที เมื่อเจ้าชีวิตไปทำงาน 

‘ถึงเวลาสนุกแล้วซิ’

“นิค หลังบ้านเรามีต้นมะม่วงไม่ใช่เหรอ”      หึหึ เหลือแต่เป้าหมายระดับเบสิค อย่างนิคเท่านั้น ไม่เป็นไร น้ำซุปรับมือได้สบายๆอยู่แล้ว

“มีครับ น้ำซุปถามทำไมเหรอ”   

“อ๋อ ถามเฉยๆน่ะ มีอะไรก็ไปทำเถอะ  เดี๋ยวน้ำซุปจะไปนอนพัก”       

นิคพยักหน้ารับ แล้วเดินเข้าไปในบ้าน ทิ้งให้น้ำซุปยืนนิ่งอยู่ตรง มุกหน้าบ้านเพียงคนเดียว
   “ได้สนุกก็งานนี้แหละ หึหึ”

ร่างบางทำทีเดินเข้าไปนอนดูโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่น  นิคที่เดินออกมาดูเป็นระยะๆ ก็พอใจอยู่ไม่น้อยที่ยังเห็นเมียเจ้าพ่อใหญ่ นอนดูหนังอย่างเรียบร้อย

เวลาผ่านไปได้ซักครู่ “เมียเจ้าพ่อ”  ก็เริ่มกระสับกระส่ายอยู่ไม่สุข เพราะใจมันโบยบินไปหาต้นมะม่วงหลังบ้านแล้วเรียบร้อย

หันซ้าย.................

หันขวา ...............

ไร้ซึ่งผู้คน และคนติดตาม  โอกาสวิ่งมาชนแล้วน้ำซุป ฮ่าๆ

ร่างบางเดินเลาะมาหลังบ้าน อย่างรวดเร็ว เดาว่านิคคงไปเข้าห้องนอนส่วนตัวไปแล้ว ทางสะดวกอย่างเห็นๆ หวานหมูซิคราวนี้

“โอ!!!!!!! เจอแล้ว”   ร่างบางอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น  ใบหน้าหวานแหงนมองขึ้นไปยังต้นมะม่วงต้นปานกลางแต่ออกลูกออกผลซะเต็มต้น ทำเอาคนมีสามีขี้หวง ตื่นตาตื่นใจไม่น้อย

“แล้วจะขึ้นอย่างไงว่ะเนี่ย”   ร่างบางเดินสำรวจรอบๆต้น ก็ยังหาที่เหยียบไม่เจอ เพราะต้นมะม่วงต้นนี้ยืนต้นตรง ไม่มีกิ่งหรือง่ามไม้ในระดับสายตาเลย

“เฮ้ย!! เจอแล้ว”  ร่างบางหันไปเจอลังไม้วางซ้อนๆกันอยู่ตรงพื้นหญ้าใกล้ๆ  จึงรีบยกมาวางซ้อนกันใต้ต้นมะม่วงทันที

“เอาล่ะนะ”   ร่างบางก้าวขึ้นลังอย่างช้า ดวงตากลมใสแวววาวเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“คุณน้ำซุป!!!!!!!!!!!!!!”   

เอี๊ยดดดดดดดดดด!!!!   เบรกหัวทิ่มเลยครับ ทำไมวันนี้นิคมันถึงไม่ตามลูกพี่มันไปนะ ไม่รู้ว่าจะอยู่บ้านเฝ้าเขาทำไม   แต่ไม่เป็นไร อย่างนิคนี่จัดการง่ายๆ ไม่เหลือบ่ากว่าแรงของน้ำซุปแน่นอน

“ทำอะไรครับ”    ร่างบางหันไปยิ้มหวานให้นิคเล็กน้อยแล้วหันหลังไปปีนต้นมะม่วงต่อ 

“ซักผ้าน่ะนิค กำลังจะเสร็จ”   ตอบเอง ก็หัวเราะเอง ฮ่าๆ

“ลงมาเถอะครับ ไอ้ลีโอรู้ ซวยกันหมดนี่เลยนะครับ”   แต่สำหรับนิคแล้วคำตอบของน้ำซุปไม่ได้สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเลยซักนิด  ไม่วันไหนระทึกใจเท่าวันนี้แล้วสำหรับนิค  เกิดมาอายุก็เข้าเลข 3 ไปแล้ว แต่ทำไมวันนี้มันรู้สึกว่าชะตากำลังขาดว่ะ !!

“ลีโอไม่มาตอนนี้หรอกนิค มาช่วยกันเก็บมะม่วงดีกว่า”    นอกจากร่างบางจะไม่ลงมาจากต้นมะม่วงแล้ว ร่างบางยังชวนนิคมาร่วมชะตากรรมด้วยกันอีกต่างหาก

โอยยยยยยยย!!!!!!  ไอ้นิคไปไม่เป็นเหมือนกันครับ   ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมก็แล้วกัน

ยาดมป๊วยเซียนอยู่ไหน!!!!!!!!!!!  ไอ้นิคจะเป็นลม  อายุสั้นก็วันนี้แหละ

“นิค!! รับนะ”  ร่างบางที่ยื่นมือไปเด็ดผลมะม่วงได้ก็ตะโกนบอกลูกน้องให้รับอยู่ด้านล่าง

“ครับๆ น้ำซุปใจเย็นๆนะครับ ค่อยๆเก็บ ไม่ต้องรีบเดี๋ยวตก”  ไม่ห้ามแล้วครับ ห้ามไปก็เสียแรงเปล่า เพราะลองให้เมียลีโอมันดื้อจะเอาแล้ว อะไรก็ฉุดไม่อยู่

“โอ๊ยยยยยยยยย!!!!!!!”  ไม่รู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุ หรือว่าน้ำซุปแกล้งทำกันแน่ โยนมะม่วงมากลางหัวเขาอย่างนี้ เจ็บครับพี่น้อง
“ขอโทษนะ น้ำซุปไม่เห็นน่ะ ฮ่าๆ”   

ฝ่ายลีโอ แอ็คซายน์  ที่กลับมาถึงบ้าน ไม่เห็นใครซักคนออกมารับก็อารมณ์เสียไม่น้อย อุตส่าห์เร่งประชุม แต่ทำไมกลับมาบ้านมันเงียบอย่างนี้

“น้ำซุปครับ”  ร่างสูงยังคงเรียกหาเมียอย่างไม่ลดละ เดินไปดูในห้องนอนใหญ่ก็ไม่เจอ หาในห้องน้ำก็แล้ว ห้องนั่งเล่นก็แล้ว เดินลงมาด้านล่างหวังว่าเมียจะอยู่ในห้องครัว ก็ผิดหวัง เพราะไม่มีใครซักคน

“ไอ้นิคก็หายไปเหมือนกันครับ”  นิครอสบอกหน้าตื่น เมื่อกี้เขาเดินไปดูห้องนิคแล้ว แต่ก็ไม่เจอ ทำเอาร่างสูงใจคอไม่ดีขึ้นมาทันที

“หรือว่าจะมีอันตรายว่ะ นิครอส แกค้นอุปกรณ์ติดตามตัวของไอ้นิคซิ ยังอยู่หรือเปล่า”   

สั่งการเสร็จร่างสูงก็โทรหาร่างบางทันที ตามไปตามมา ก็เจอกับโทรศัพท์เครื่องเล็กของน้ำซุปสั่นอยู่ตรงโซฟาหน้าโทรทัศน์

“อยู่เว้ยลีโอ ปืนก็ยังอยู่ ฉันว่าลองหารอบๆบ้านดู ถ้าไม่เจอค่อยออกตามหาที่อื่น”   

ลีโอพยักหน้ารับทันที แล้วทั้งสองคนก็แยกย้ายเดินสำรวจรอบๆบ้าน  ร่างสูงของลีโอ แอ็คซายน์ เดินอย่างกระสับกระส่าย ใจมันห่วงไปแล้ว กลัวว่าเมียจะได้รับอันตราย หรือว่าจับตัวไปอีก หัวใจเต้นแรง น่ากลัวว่ามันจะออกมาเต้นด้านนอก  แต่แล้วเสียงที่คุยกันอยู่ตรงสวนหลังบ้านก็กระตุ้นความอยากรู้ของมาเฟียหนุ่มได้เป็นอย่างดี


.
.
.

“น้ำซุป ทำอะไร!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”


น้ำซุป ช็อค

นิค ลงไปดิ้นกับพื้นแล้วเรียบร้อย









"อย่าสาดน้ำได้ไหม ช่วยเห็นใจกันบ้าง ขอให้ช่วยหลีกทาง คนกำลังลอยกระทง!!!!!!!!!!!!!!!!!!"



ขอโทษที่มาอัพช้า      เล่นน้ำจนเพลินไปหน่อยอ่ะ 555555555555++

[boylove_yj]

คนไหนไม่กด+  คนแต่งขอให้คุณ





 "แขนดำ"  "หน้าดำ"   And "ตัวดำ"


5555555555555555+


เพี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงง



ปล เลขคนเข้าชมกำลังสวยเลยอ่ะ >> หกหมื่นหกพันหกร้อยหกสิบ

[hahn]

มาต่อที่เหลือด่วน

+1

[Yunatsu]

แล้วยังไงต่อออออ

อยากรู้มากกกกกก

[roseen]

มาต่อด้วยนะอ่ะๆๆๆอย่าช้า

[boylove_yj]

คนแต่งจะเข้ามาบอกว่า

v
v
v
v
v
v

ขอเวลากินเนื้อย่างหน่อยนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[little_munoi]

กร๊ากกกก สงสารนิค
งานนี้เจ้าพ่อได้อกแตกตาย
อีหนูของเจ้าพ่อดื้อขึ้นเทพ

ฮ่าๆๆๆ

[Maimai]

ซนจิงๆๆๆๆๆ

[SPSJ]

 วันสงกรานต์ใคร ๆ ก็เที่ยวกัน++++
555

[aim]

กดแล้วจ้า ตอนนี้ตัวขาวจั๊วเลย 555
น้ำซุปรู้สึกจะ ดื้อแบบอัพเลเวลเยอะเลยนะ

[tuek]

น้ำซุปจะโดนลงโทษหรือป่าวนะ
+1 นะคะ

[akike]

ได้โปรดอย่าพูดถึงสงกราน

มันดำจริง ๆ

แล้วตัวร้อน ๆ ด้วยเซงเลย

-----------

น้ำซุปซนอย่างงี้  แก้ไงดีเนี่ย

[lomekung]

 

[lolilo]

   
นิค !!!!!!!!!!! หนีเร็ว ...

[Mookkun]

นิคเอ๊ยยย!!

[seaz]

ดื้อจริงๆ

[Little Devil]

สุขสันต์วันสงกรานต์
อยากดำ ขอบคุณนะน้องหมวย
+1

[nongrak]

ไม่ทันไรน้ำซุปหาเรื่องให้คนอื่นอีกแล้ว
ลีโอก็เป็นห่วงเมียเหลือเกิน อีหนูไม่ชอบอยู่เฉยสินะ

[kitty]

 :m20:งานเข้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

[sakiko]

กรีส สส ส ส ส ส ส สส    รอ มานาน เรย 

แต่ค้าง มากมาย อ่า   มาต่อ เร็วๆ  นะ