หัวข้อ: ร้าย...หรือรัก ตอน จบแล้ว 2-2-55

[i_lost in..]

รอสักวันที่พวกตัวร้าย พระเอก(งี่เง่า)รู้สึกว่า "เมิงมันโง่ "

เห็นด้วยจ้า

[O-to]

เรื่องนี้เดายากจัง
จะให้ใครเป็นพระเอกดีเนี่ย

กันย์ ดูเป็นคนดี(กว่าเฟค)นิดนึง
แต่แอบซาดิสม์ อ๊ะป่าว 

เฟค โหด หื่น เถื่อน ครบทุกอย่างเลย

เลือกลำบากนะเนี่ย 

[ปลาทองสีชมพู]

หนึ่งในสามคนนี้ .... คุณพระ (เอามือทาบอก ตบเบาๆ สามที)

ความเลวไม่ทิ้งห่าง ไม่มีตัวเลือกที่ดูดีกว่านี้แล้ว?

ไอ่ขิง ตัดไป เลวขนาดขายแฟน มันไร้ซึ่งความรู้สึกกับน้องบีมแล้วเนี่ยะ นิสัย!!!
อิคุณพี่กันต์ แลดูจิตๆพิกล น่ากลัวกว่าอิพี่เฟคอีกนะ
อิพี่เฟค ราศีมันจับจริงๆ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ไม่รู้แระ รออ่านตอนต่อไป ชื่อตอนนี้ ขอบอกว่าเห็นแล้ว สะเทือนใจม๊วกกกกกก เลยต้องเข้ามาอ่าน ๕๕๕

[Dee^daY]

ไม่อยากให้ได้กับใครเลย..
ทำให้ทุกคนรัก..แล้วก็จากหายไปอย่างเงียบ ๆ
ทำให้ทุกคน คลั่ง แล้วก็ คลั่ง
..สะใจ..

[konjingjai]

เห็นบ่นกันจังว่าใครคือพระเอกของเรื่อง   คือมันเลวเท่ากันหมดวันนี้เลยมานำเสนอข้อมูลบางอย่างให้เอาไปแซ่บกัน









ตอน   คนนี้กูขอ     จากใจนายกันต์






ผมไม่รู้อะไรมาดลใจให้ผมทำสิ่งเลวๆ  อย่างนั้น  การรุมโทรมไม่เคยอยู่ในระบบความคิดของผมมาก่อน   ถึงผมจะชอบการมีเซ็กซ์ก็ตามที  แต่ผมชอบพวกที่เต็มใจจะนอนกับผมมากกว่า   และผมก็มั่นใจด้วยว่าหุ่นและหน้าตาของผมก็สามารถเรียกสาวๆ  หรือแม้แต่หนุ่มๆ  ให้วิ่งตามผมได้    แต่ผมก็ชอบสาวๆ  มากกว่าอยู่ดีครับ    ทั้งที่มีผู้ชายมากมายเข้ามาเสนอตัวกับผมแต่ผมไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะสนใจ

แต่ทำไมแค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ  คนเดียวทำให้สติ  และความคิดของผมมันหายไปหมดก็ไม่รู้

ครั้งแรกที่ผมเข้ามาในห้องของเพื่อนผม   ไอ้เฟค    หลังจากที่มันโทรไปหาผมตั้งแต่ตอนเที่ยง   มันไม่ได้บอกอะไรผมมาก   มันแค่บอกว่าตอนเย็นให้เข้ามาหามันด้วย  มันได้ของเล่นมาใหม่    มึงเห็นแล้วมึงต้องชอบแน่ๆ  เลย

ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก  เพราะรู้ๆ  กันอยู่แล้วว่าของเล่นใหม่ของไอ้เฟคเนี๊ยก็คงไม่พ้นของเล่นที่มีชีวิตที่ดิ้นได้แน่นอน    แค่คิดผมก็มีอารมณ์แล้ว   เพราะทุกครั้งที่ไอ้เฟคมันโทรมาอย่างนี้มันจะต้องมีของเล่นที่ถูกใจผมแน่ๆ  และแน่นอนผมกับมันจะแบ่งปันกันเสมอ    ผมคิดถึงว่าของเล่นของไอ้เฟคในครั้งนี้จะหน้าตาอย่างไงนะ  จะสวยหรือน่ารักเหมือนตุ๊กตายี่ปุ่นหรือเปล่า

แล้วผมก็ลงมือทำงานต่อไปจนถึงเวลาเย็นผมจึงนึกได้ว่ามีนัดกับไอ้เฟค     ผมจึงรีบแจ๊นมาที่ห้องของไอ้เฟคทันที   พอเปิดประตูห้องไปก็ต้องตกใจที่พวกเพื่อนๆ  ในก๊วนมารวมตัวกันอยู่หลายคน

“เอ็ย...พวกมึงมาทำมั้ยว่ะ”

ผมถามเพื่อนที่อยู่ใกล้ผมมากที่สุด

“ก็อย่างที่มึงรู้นั้นแหละ  แต่คราวนี้ก็แค่มาดูเฉยๆ   ไม่ใช้อย่างที่กูชอบว่ะ    แล้วคราวนี้ของเล่นของไอ้เฟคเขาก็ไม่เต็มใจเท่าไร    น้องเขาถูกหลอกมาว่ะ   พวกกูก็สงสารนะแต่ไม่รู้จะช่วยยังไง”

ผมมงงว่าพวกมันหมายความว่ายังไงปกติ  ตนนี้ถูกหลอกมา

“หมายความว่าไงว่ะไอ้คิว”

แล้วผมก็ได้รู้จากปากของไอ้คิว    ของเล่นชิ้นใหม่ของไอ้เฟคถูกหลอกมาขายใช้หนี้ไอ้เฟค  โดยที่เจ้าตัวเขาก็ไม่รู้หรอกว่าจะถูกหลอกมาทำอย่างนี้    แต่สิ่งที่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้เฟคถึงทำอย่างนี้ล่ะ  ปกติไอ้เฟคมันจะไม่ซื้อใครถ้าเขาไม่เต็มใจ   ที่มันทำอย่างนี้เพราะว่าจะได้ตัดปัญหาการขืนใจ   ไอ้เฟคถึงมันจะปากร้าย  เอาแต่ใจ   แต่มันก็เป็นคนที่น่าคบคนนึง   มันรักเพื่อนและใจกว้าง

และนั้นก็ทำให้ผมไม่เข้าใจในตัวเพื่อนคนนี้   และอีกอย่างของเล่นที่มันซื้อมาทุกคน   มันจะไม่ตามใครมามากมายอย่างนี้  เหมือนมันจะอวดของเล่นของมันนั้นแหละ

“อ้าว...มาแล้วเหรอไอ้กันต์   มานี่เลยมาดูของกูดิน่ารักโคตร”

มันบอกผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น   และลากผมเข้ามาในห้อง   แล้วผมก็ได้เจอรักแรกของผม   รักที่ทำให้ผมลืมตัวทุกครั้งที่อยู่ใกล้จนทำร้ายเขาไปหลายครั้ง

ร่างเล็กๆ  ขาวๆ  นอนขดตัวอยู่บนเตียงมือทั้งสองข้างถูกพันธนาการเอาไว้กับหัวเตียง     ผมยาวระต้นต่อที่ดูนุ่มนิ่มเหมือนขนแมว   ทำให้ผมเดินอย่างไม่รู้ตัวไปลูบผมนั้น   มันทำให้รู้ว่าผมนั้นนิ่มเพียงใด     สีหน้ายามหลับดูน่าถนุถนอมยิ่งนัก   รอยยิ้มเล็กผุดขึ้นที่หน้าของเขาโดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาในไม่กี่นาทีจากนี้

เมื่อน้องเขาลืมตาขึ้นทุกอย่างก็เริ่มขึ้น   ตอนแรกผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย  แต่สุดท้ายผมก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้     หลังจากทุกอย่างสงบลงน้องบีมหลับไปแล้ว   ผมก็เข้ามานอนกอดน้องเขาเอาไว้   เมื่อความหื่นหายไป   ความสงสารก็เข้ามาแทนที  ผมอามือลูบหน้าของบีมไปมาและผมก็ให้สัญญาว่าผมจะคอยปกป้องเขาเอาไว้ไม่ให้เขาต้องเจ็บอีกแล้ว    แต่เหมือนว่าผมยังไม่ได้ทำตามสัญญาเมื่อผมต้องไปทำธุระให้กับทางบ้านหลายวัน

ผมไม่รู้ว่าทำไมผมรู้สึกหงุดหงิดทำอะไรไม่ได้เลยตลอดเวลาที่ไปทำงาน   ผมเร่งภาวนาให้วันกลับมาถึงเร็วๆ 

และวันที่ผมได้เจอบีมอีกครั้งก็มาถึง    ผมลงจากเครื่องได้ผมก็โทรหาไอ้เฟคทันที

“เฮ้ยว่าไงว่ะไอ้กันต์  เงียบหายไปเลยนะมึง”

“พอดีติดงานหลายวันว่ะ  แล้วมึงเป็นไงบ้างเฟค”

“กูก็เรื่อยๆ  ว่ะ  มึงว่างหรือเปล่าว่ะ”

“ว่าง...มีอะไรหรือเปล่า”

“งั้นมึงมาห้องกูหน่อยมารับไอ้บีมไปห้องมันที    กูไม่อยากพามันไปว่ะ  กูเห็นแล้วทำใจไม่ได้    มันเห็นกูที่ไรทำหน้าอย่างกับจะร้องไห้   มึงมาพามันไปทีซิว่ะ  เพื่อมันจะได้ดีขึ้นบ้าง”

“ได้เพื่อน..”

ผมตอบรับมันไปด้วยใจที่โลดแล่นไปหาบีมแล้ว    ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางกับหายไปอย่างน่าประหลาด  เพียงแค่ได้ยินชื่อของบีมเท่านั้น

และผมก็ไม่ผิดหวังเลยเมื่อผมเปิดประตูแล้วเข้ามากอดบีม

“น้องบีม....คิดถึงพี่กันต์หรือเปล่าครับ”

น้องบีมปล่อยให้ผมกอดและหอมอยู่สักพักก่อนที่จะดันให้ผมออกห่าง   ผมเองก็แปลกใจนิดนึงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร




ตอนที่ผมเห็นบีมร้องเรียกผู้ชายคนนึงอย่างดีใจจนทำให้ผมแปลกใจ   แต่ผู้ชายคนนั้นกลับเดินหนีไปอย่างเร็ว    น้องบีมก็ทำหน้าหงอยลงอย่างเห็นได้ชัด  มันทำให้หัวใจของผมที่กำลังพองมันฟีบลงทันที     เรื่องมันกำลังจะจบได้ด้วยดีอยู่แล้วถ้าไม่มาเจอมัน   แฟนเก่าของน้องบีม   ทำไมผมถึงรู้จักมันนะเหรอครับก็เพราะว่าไอ้เฟคมันเคยเอารูปของแฟนน้องบีมมาให้พวกผมดู

ผมนึกโกรธตัวเองที่ไม่สามารำทำตามอย่างที่เคยให้สัญญากับตัวเองไว้ได้และเมื่อบีมคุยโทรศัพท์จบผมยิ่งรู้สึกอย่างฆ่าผู้ชายคนนั้นเหลือเกิน


และผมก็ต้องแปลกใจที่ห้องของไอ้เฟคถูกสิงด้วยบรรดาเพื่อนๆ  ผม   และผมก็ไม่ต้องแปลกใจอยู่นานเมื่อผมได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องนอนของไอ้เฟคตอนที่ผมกำลังเอาของเก็บในตู้เย็น   หวังว่าน้องบีมคงไม่ไปมีเรื่องกับไอ้เฟคหรอกนะ   ผมรีบเดินไปดูทันที

แล้วสิ่งที่ผมได้เห็นก็ทำให้ผมพูดไม่ออกอยู่นานจนผมตั้งสติขึ้นมาได้ผมก็เลยพาน้องบีมออกมาแล้วพากลับมาที่ห้องของผมอีกครั้ง

และคืนนั้นผมก็อดใจตัวเองเอาไว้ไม่ได้อีกครั้ง   บีมท้งน่ารัก   ทั้งหอมไปทั้งตัวจนทำให้เลือดหนุ่มที่อยู่ในกายของผมซู่ซ่าไปหมด  และทุกอย่างก็เริ่มต้น   น้องบีมตื่นขึ้นมาและดูท่าตกใจเล็กน้อย   แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆ  ผมก็ขอจากบีม  และบีมก็ไม่ปฎิเสธผมเลย

ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งในอ้อมแขนของผมยังมีบีมอยู่และที่ปลายเตียงของผมก็มีไอ้เฟคยืนหน้าโหดอยู่เช่นกัน

“กันต์กูให้เวลาแต่งตัว  แล้วออกมาคุยกับกูหน่อย  กูมีเรื่องจะคุยด้วย”

“ได้ๆ  เดี๋ยวกูตามไป”

แล้วไอ้เฟคก็เดินออกไปจากห้องของผม   ผมก้มลงหอมแก้มของบีม   และมองร่องรอยที่ผมถิ้งไว้เต็มตัวบีมเลย   ผมนึกขอโทษบีมอยู่เหมือนกัน   เวลาที่ผมเกิดอารมณ์แล้วผมจะทำทุกอย่างไปโดยที่ไม่รู้ตัว

ผมลุกไปใส่บ๊อกเซอร์ซึ่งผมก็รู้ว่ามันไม่ใช้ของผม   แต่ผมอยากใส่อ่ะ  มันมีกลิ่นของบีมติดอยู่    และมันจะเป็นกำลังใจกับผมในสิ่งที่ผมจะออกไปพูดกับไอ้เฟคเพื่อนของผม

ผมออกไปทั้งๆ  ที่ใส่บ๊อกเซอร์เพียงตัวเดียว   ตอนนี้ไอ้เฟคนั่งมองผมอยู่บนโซฟา   และเมื่อผมนั่งลงข้างมัน  ผมก็พูดในสิ่งที่อยู่ในใจผมออกมา

...............................ไอ้เฟค    คนนี้กูขอ......................................

[salemon]

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แงแงแง

[iforgive]

อ้าวววว  ทำไมตอนอ่าน part ก่อนหน้านี้เหมือนไอ่เฟคไม่รู้ว่าพี่กันต์นอนกับบีม
แต่ตอนนี้  ไอ่เฟคมายืนถึงปลายเตียงก็หมายความว่าต้องรู้อยู่แล้วสิ
หรือว่าเราพลาดอะไรไป  แล้วกลับไปยังข่มขืนบีมอีก
แสดงว่าที่พี่กันต์ขอ  มันไม่ให้ล่ะสิ

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ

[BeeRY]

เ้อ้อ ขอกันโต้งๆงี้เลย...แล้วเฟคให้เหรอ...
ว่าแต่บีมใช่สิ่งของเหรอยะ มาขอกันเหมือนขอของเล่นง่ายๆแบบนี้น่ะ
ยังเคืองไม่หาย ผู้ชายเรื่องนี้มันน่า  ทุกคน ยกเว้นบีม

[nevergoodbye]

ไม่ห้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย 

[shockoBB]

โอ้วว  ขอกันยังงี้เลยหรอเนี่ย
แล้วเฟคจะทำไงเนี่ย
  ไอ้สองคนนี้ทำยังกับบีมเป็นสิ่งของ  บีมก็็เป็นคนนะ 

[win200]

 

[LalaBam]

ยังไงๆ
เฟคก็คือพระเอกเท่านั้น

ชอบพระเอกเลวอ่ะ

[Phing]

ขอกันง่ายๆๆ เลยอ่ะ
เหมือนขอสิ่งของเลย
เฟคอย่ายอมนะ
เฟคต้องพระเอกเท่านั้น
 
แต่ 3 คนนี้เลวจริงๆๆ
สงสารบีม

[doudoh]

บิมเป็นคนนะ  

สงสารบีมจังคับ


เกลียดแฟนของบีมมากมายยย

เกลียดเฟคที่ย่ำยีบีมมมมม

[nolirin]

ค้างงงงงงง
ขอกันง่ายๆเลย แล้วไอ่คุณเฟคให้ง่ายๆเหรอเนี้ย
อยากรู้

[PsYchopaThic]

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย นะ


ม่ายให้นะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แล้วตอนที่แล้ว... เฟคทำเป็นถามบีมว่าใครทำรอย... ถามเพื่อ?
แล้วมันตกลงกันว่าไง...
ถึงได้สามารถพูดกับบีมว่า..ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร ยกเว้นเพื่อนกรู..!!!
หรือว่า..ตกลงกันไม่ได้ เห็นใจเพื่อน แต่อยากเก็บไว้เองด้วย คิดว่าอีกไม่นานก็เบื่อ พอเบื่อแล้วค่อยยกให้กันต์แบบถาวร
(คิดไปไกล ...เฮอะๆๆ)
อย่าเดาเลย... รออ่านตอนต่อไปดีกว่า .... รอนะคะ
 สู้ๆๆๆ

[fuku]

อ้าวววว  ทำไมตอนอ่าน part ก่อนหน้านี้เหมือนไอ่เฟคไม่รู้ว่าพี่กันต์นอนกับบีม
แต่ตอนนี้  ไอ่เฟคมายืนถึงปลายเตียงก็หมายความว่าต้องรู้อยู่แล้วสิ
หรือว่าเราพลาดอะไรไป  แล้วกลับไปยังข่มขืนบีมอีก
แสดงว่าที่พี่กันต์ขอ  มันไม่ให้ล่ะสิ

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ

คิดเหมือนกันค่ะ สงสารน้องบีม ทำไมเจอผู้ชายแต่ละคน ไม่เป็นลูกผู้ชายเลย

[Dee^daY]

ยังขอเป็นความรู้สึกเดิมคือ
..ไม่อยากให้ใครได้ของที่มีค่าไป..

[kungyung]

 :angry2:ให้มันได้อย่างนี้ซิ
ค้างมันได้ทุกตอนเลยดิ่

[saranhey]

ตามอ่านทันแล้ว

เชียร์กันต์อ่ะ  อยากให้คู่กันหล่ะ

น้องบีมพี่กัน

[OitJi]

คนนี้กูขอ 

[naiin]

คนเขาหวงจะตาย แล้วเขาจะยอมเขี่ยทิ้งเร้อ

[Muzik]

ไม่ให้หรอกนะกันต์  
ยังไงบีมก็ต้องเป็นของเฟค  

[EoBen]

อ้าวววว  ทำไมตอนอ่าน part ก่อนหน้านี้เหมือนไอ่เฟคไม่รู้ว่าพี่กันต์นอนกับบีม
แต่ตอนนี้  ไอ่เฟคมายืนถึงปลายเตียงก็หมายความว่าต้องรู้อยู่แล้วสิ
หรือว่าเราพลาดอะไรไป  แล้วกลับไปยังข่มขืนบีมอีก
แสดงว่าที่พี่กันต์ขอ  มันไม่ให้ล่ะสิ

อ่าๆคิดเหมือนกัน เหมือนตอนที่แล้วเหมือนเฟคจะไม่รู้เรื่อง รึว่าแกล้งน้องเล่นเฉยๆ หาเรื่อง ประมาณนั้น

อ่านตอนนี้แล้วเหมือนเข้าใจทุกคนเพิ่มมากขึ้น รู้สึกดีกับเฟค ขึ้นมาเฉยเลย ฮ่าๆๆ

เชียร์ เฟคละกัน เลวเสมอต้นเสมอปลายดี ฮ่าๆ

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

อ้าววววววววววววเฮียเฟคเค้าล่ะ

[♠DekDoy♠]

น้องเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของ ขอกันด้านๆเชี้ยจิงๆ

[Red_sister]

 up to you 5555

[O-to]

ป๊าดดดดดดดด
กันย์นี่โรคจิตหว่ะ 

สรุปทุกคนเลวหมด
แต่เลวคนละแบบ

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีก่ะเฟคขึ้นมา
มีแอบห่วงบีมด้วย 

[roseen]

ก็บอกแล้วว่าพวกมันเลวทั้งนั้นแหละ  นิสัยใช้เงินซื้อความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น  แบ่งของใช้กันทั้งที่ของชิ้นนั้นมีชีวิตและความรู้สึกของการเป็นคนอยู่

[Ayame]

ผู้ชายเรื่องนี้มันช่างเลวกันได้ใจจริงๆ 

สงสารน้องบีม เมื่อไหร่จะได้ออกจากขุมนรกแห่งนี้




แต่แอบงงอ่ะ เฟคก็น่าจะรู้นี่นาว่าบีมนอนกับกันต์ แล้วทำไมยังถามเรื่องรอยอีก