หัวข้อ: ร้าย...หรือรัก ตอน จบแล้ว 2-2-55

[ever-never]

ทำไมยังไปแคร์คนเลวๆอย่างขิงอีกล่ะนายบีม

[~tai~]

ยืนเงินเฟค จ้างคนไปอันขิงเลย ค่ะน้องบีม 
แฟนเลวๆ อย่างนี้ต้องเอาให้ตาย 

[kny]

ร้ายมากกว่ารักซะมากกว่ามั้งงงงง เรื่องนี้    ใครจับขิงมากดซะดีไหม

[OitJi]

สนุกแบบเศร้านิดๆ 2หนุ่มสองมุม 

[kungyung]

ไอ้ขิงแมร่งเลวว่ะ

[Red_sister]

แฟนบีมชั่วมากๆเลยอ่ะ

รักไปได้ไงวะนั่น แค้เคืองอย่างแรง 

เอาพี่กันต์ได้ไหมอ่ะ น่ารักจังเลยย นิสัยดีๆนะ บีมจะได้รักก

[hotladyanyavee]

+1พร้อมตั้งตารออ่านชะตาชรีวิตน้องบีมต่อไป เลดี้

[bun]

ขิงเลวมากเลยอะ
ทำให้บีมเจ็บทั้งตัวและใจ
ตกลงกันต์รักบีมใช่เปล่า 
แต่กันต์ก็ดีกว่าเฟคนะ ถ้าจะให้เลือกสักคน

[a_tapha]

ขิง     

[konjingjai]

ตอน  ภาพบาดตา....บาดใจ









มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเวลามันหยุดไว้ที่เดิมไม่หมุนไปไหน   ผมยังไม่อยากกลับมาที่นี่เลย  แต่มันก็จำเป็น   ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้องของไอ้เฟคพร้อมกับไอ้กันต์   ไอ้กันต์สอดกุญแจเข้าไปแต่ก็ต้องแปลกใจเราะว่าห้องไม่ได้ล็อกเอาไว้    แต่มันก็แปลกใจได้ไม่นานเมื่อเข้ามาในห้องก็เจอกับผู้ชายอีกสามคนนั่งอยู่ในห้อง    ถ้าผมเดาไม่ผิดก็คงเป็นเพื่อนของมันั้นแหละ  ไอ้พวกชั่วๆ   ที่ทำเรื่องเลวเอาไว้กับผม

แล้วสิ่งที่ผมคิดเอาไว้ก็เป็นอย่างนั้นเสียด้วย

“ไงว่ะ...ไอ้กันต์   พาน้องบีมไปไหนมาว่ะกลับมาเสียดึก   ไปแอบทำอะไรกับน้องเขามาหรือเปล่า”

ผู้ชายที่น่าตาดีแต่คำพูดของมันกลับเลวกว่าหมาพูดขึ้นมาขณะที่ผมกำลังเดินผ่านเข้าไปในครัวเพื่อเข้าพวกนมและขนมที่แวะซื้อจากร้านสะดวกซื้อข้างล่างคอนโด   ไปเก็บ   มันพูดพร้อมกับยิ้มเย้ยผม   รอยยิ้มที่เพียงมองผ่านก็รู้ว่าเขาสมเพชผมขนาดไหน   การที่คนนึงถูกคนที่เรียกว่าคนรักขายมาเหมือนสิ่งของมันคงน่าสมเพชอย่างนั้นจริงๆ  แต่รอยยิ้มของมันก็กวนใจผม      จนผมคิดว่าผมน่าจะส่งหมัดไปให้มันชิมซักสองสามหมัดน่าจะดี   ความปากหมาของมันจะได้ลดน้อยลงเสียบ้าง   แต่ผมก็ได้แต่คิดในใจ

“เออ    เออ    จริงด้วย  ได้น้องเขาไม่กี่ทีติดใจหรือไงว่ะ   กูเพิ่งรู้นะเนี๊ยว่ามึงก็ชอบแนวนี้  กูนึกว่าไอ้เฟคคนเดียวที่ชอบ”

เพื่อนของมันอีกคนพูดแทรกขึ้นมา    และคำพูดของมันก็เหมือนเสียงหมาเห่า

“ไอ้ห่าพวกนี่มาถึงก็ปากเสียเลยนะพวกมึง   กูแค่พาน้องเขาไปกินข้าวมาเฉยๆ  ไม่ได้ไปไหนเสียหน่อย    แล้วพวกมึงมารวมตัวอะไรกันอยู่ที่นี่”

ไอ้กันต์ต่อว่าเพื่อนๆ  ของมัน   แต่ดูพวกมันไม่ได้สนใจในคำพูดเลย

“อย่าอารมณ์เสียน่าไอ้กันต์   พวกกูก็แค่เหย๋เล่น   กูรู้ว่าบีมนะของใคร   แล้วกูก็รู้ว่าไอ้เฟคมันหวงของจะตายไป   แต่ถ้ามันเบื่อแล้วมันคงยกให้มึงอ่ะ”

“เชี๊ยเอ๋ย....”

ไอ้กันต์เดินไปหยิบหมอนอิงที่โซฟามาทุบที่เพื่อนของมัน    นั้นก็เลยเกิดสงครามเล็กๆ  ขึ้น  แต่ดูเหมือนมันจะเล่นกันมากกว่าเอาจริงจัง   ส่วนผมได้แค่ยืนมองอยู่อย่างนั้น   คิดไปคิดมาพวกมันก็อายุมากแล้วยังเล่นเป็นเด็กๆ  กันอยู่เลย

“เอ๋ย...พอแล้วอายน้องเขาบ้างพวกมึง”

เสียงผู้ชายอีกคนพูดขึ้น  พร้อมกับส่งรอยยิ้มมาให้ผม  ทำให้สงครามนั้นจบลงในเวลาอันรวดเร็ว    ไอ้กันต์เดินมาหาผมด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำ   มันคงส่งผลมาจากการเล่นกันเมื่อสักครู่แน่นอน   เมื่อมาถึงมันก็แย่งถุงที่อยู่ในมือของผมไปถือ

“เอาถุงมานี่   เดี๋ยวพี่ไปเก็บเอง    บีมเอาของไปเก็บในห้องเถอะ”

มันพูดพร้อมกับดันตัวผมให้ไปทางน้องนอน   แล้วมันก็เดินแยกไปในครัวโดยมีเสียงเพื่อนของมันแซวขึ้นมาอีกครั้ง

“ไอ้กันต์กูอยากอ้วกว่ะที่กับพวกกูพูดหยาบมีแต่กู  มึง   พอคุยกับน้องบีม  พี่อย่างนั้นพี่อย่างนี้   กูได้ยินแล้วขนลุกว่ะคนอย่างไอ้กันย์พูดเพราะ”

เสียงแซวของเพื่อนมันดังขึ้นจากคนนึงและเสียงหัวเราะอย่างคลื้นเครงก็ดังมาจากพวกที่เหลือ   

“ถ้ามึงอยากให้กูพูดกับมึงดีๆ  มึงกูยกตูดของมึงให้กูซิว่ะไอ้ดิว”

“ไม่ว่ะขอบาย    กูเก็บตูดกูไว้ขี้ดีกว่า”

เสียงพูดคุยของพวกมันยังคงดังอยู่ตลอดเวลา    เหมือนว่าพวกมันจะไม่มีใครยอมใครเลย   แต่ผมก็ไม่สนใจผมเดินไปทางห้องนอนแล้วเปิดออกมา  แล้วผมก็พบสิ่งที่ทำให้ผมแทบหยุดหายใจ   สิ่งที่ผมเห็นเป็นสิ่งเดียวกับที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อหลายวันก่อน   แต่ครั้งนี้ผู้แสดงบทนำเปลี่ยนไปไม่ใช้ผม  แต่เป็นผู้ชายอีกคนหนึ่งที่ตอนนี้กำลังนอนรองรับอารมณ์ของไอ้เฟคอยู่บนเตียง   ผมไม่รู้หรอกว่าเขาเต็มใจหรือว่าโดนบังคับมาเหมือนผม   ผมรู้เพียงแต่ว่าเลือดที่หล่อเลี้ยงร่างกายของผมมันหายไปหมด  ผมยืนนิ่งกับสิ่งที่เห็น

จนกระทั่งเสียงของไอ้เฟคมันดังขึ้นมาเรียกสติของผมอีกครั้ง

“มึงจะเข้ามา  ก็มาแล้วปิดประตูให้ด้วย”

ขณะที่มันพูดมันก็ไม่ได้หยุดกิจกรรมที่มันทำอยู่เลย    เสียงครวญครางทั้งของมันและคนที่อยู่ใต้ร่างของมันดังอยู่เป็นระยะ   กลิ่นคาวที่คุ้นจมูกลอยวนอยู่ในอากาศจนทำให้พะอืดพะอมขึ้นมา   

“กูบอกให้ปิดห้องไง   หรืออยากให้กูไปลากมึงมาร่วมด้วยห่ะ”

เสียงของไอ้เฟคดังลั่นห้อง  หลังจากที่ผมยังยืนนิ่งไม่ไหวติ่งอยู่ที่หน้าห้อง  ตาของมันที่มองมายังผมหยาดเยิ้มไปด้วยไฟตัณหา     ร่างของคนที่มันนอนด้วยพยายามซุกที่อกของมัน  ตอนนี้เขาคนนั้นคงรู้แล้วว่าตอนนี้กิจกรรมที่เขาสองคนทำกันอยู่ได้มีบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้องเสียแล้ว   และตอนนี้บุคคลที่สี่ก็เข้ามาในห้องแล้ว

“เสียงดังอะไรบีม.....ไอ้เฟ....ค..”

เสียงของไอ้กันต์หยุดนิ่งทันที   ที่มันเห็นภาพกิจกรรมที่ไอ้เฟคกำลังทำอยู่   ไอ้กันต์มันคงเอาของไปเก็บในครัวแล้วได้ยินเสียงไอ้เฟคที่ตะคอกใส่ผมมันเลยเดินมาดู   ตอนตอนนี้มันก็ยืนซ้อนอยู่ที่หลังของผม   พูดจาติดขัด   มันคงไม่นึกว่าเพื่อนของมันจะหน้าด้านไร้ยางอายขนาดนี้  แต่พอมันตั้งสติได้มันก็พูดออกไปว่า

“เออ...กูขอโทษนะเฟคเดี๋ยวกูพาน้องบีมไปนอนห้องกูแล้วกัน”

ว่าแล้วมันก็ดึงกระเป๋าในมือของผมไป   พร้อมกับปิดประตูห้องไอ้เฟคด้วย    มันเอาแขนโอบไหล่ของผมที่นิ่งมันเหมือนช็อคกับสิ่งที่ได้เห็น  มันเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม   ทั้งๆ  ที่ผมพยายามลืมมันไปแล้ว

“ไอ้เชี๊ยพวกนี้ไอ้เฟคมันทำอะไรอยู่ก็น่าจะบอกกูก่อน   มึงดูซิน้องเขาช็อคเลยเห็นมั้ย”

ผมได้ยินเสียงไอ้กันต์ด่าเพื่อนมันสีหน้าของมันก็ดูจริงจังมากขึ้น   จนเพื่อนของมันเองก็นิ่งไปเหมือนกัน   แต่ดูเหมือนเพื่อนมันจะสลดลงได้นิดนึง

“ก็มึงไม่ถามกูนี่หว่า   กูจะบอกมึงได้ไง”

เพื่อนของมันเถียงไอ้กันต์อย่างไม่ยี่หระกับสิ่งที่เกิดขึ้น    มันคงชินกับการกระทำของไอ้เฟคแล้วล่ะ

“เออ  เออ   ไอ้พวกเชี๊ย   กูผิดเองที่คบเพื่อนอย่างพวกมึงอ่ะ   งั้นกูพาบีมไปห้องกูดีกว่า   พวกมึงแดกแล้วก็เก็บด้วยล่ะเดี๋ยวไอ้ตัวที่อยู่ในห้องมันออกมาจะโวยเอา”

ไอ้กันต์พาผมกลับมาที่ห้องของมันอีกครั้งหนึ่ง   อันที่จริงผมไม่ได้ช็อคอะไรมากมายหรอกครับ  แค่ตกใจมากเท่านั้นเ องที่อยู่ดีๆ  เปิดประตูห้องเข้าไปแล้วเจอคนกำลังทำอะไรกันอยู่  ก็ไม่นึกไม่ฝันเหมือนกันว่าจะเจอคนหน้าด้านอย่างไอ้เฟค   เพื่อนมันอยู่เต็มห้องแท้ๆ  มันยังทำได้แต่ผมไม่ควรแปลกใจซินะ  ขนาดเพื่อนมันยืนล้อมเตียงอยู่มันยังกล้าทำอะไรกับผมเลย

“ยืนทำอะไรอยู่ครับคนเก่ง   ไปอาบน้ำได้แล้วนะครับ”

ไอ้กันต์เดินมากอดผมจากด้านหลัง   พร้อมกับซบหน้าของมันลงที่คอของผมด้วย   แต่มันก็ซบแบบไม่ธรรมดาอยู่แล้ว  มันกดจมูกของมันลงบนคอของผมแล้วถิ้งมันไว้อย่างนั้นสักพักก่อนที่มันจะถอนหน้าออก

“เรื่องเมื่อกี้พี่ขอโทษด้วยนะครับ   ที่ทำให้บีมต้องไปเห็นอะไรอย่างนั้น”

ไอ้กันต์พูดพร้อมกับเอามือของมันลูบไปมาที่ใต้เสื้อผ้าของผม   ผิวหนังของผมถูไปมากับมือเรียวของมัน  จนผมรู้สึกขนลุกขึ้นมา   ผมจึงเอามือของผมหยุดมันไว้

“พี่กันต์อย่าครับ ผมเหนื่อยแล้ว     แล้วพี่กันต์ไม่ต้องขอโทษผมหรอกครับ  ผมผิดเองที่เปิดประตูเข้าไปโดยไม่เคาะก่อน”

ไอ้กันต์พยักหน้ารับ  พร้อมกับหมุนตัวของผมให้หันไปอยู่ตรงหน้ามัน   

“วันนี้บีมคงเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว    ไปอาบน้ำแล้วก็ไปนอนก่อนได้เลยนะครับขอพี่ไปทำงานก่อนแป๊บนึงเดียวพี่ตามไปนะครับ”

ขณะที่ผมกำลังจะเดินไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำนั้น  ไอ้กันต์ก็ดึงผมเอาไว้เสียก่อน

“พี่ขอกำลังใจในการทำงานหน่อยซิครับ”

ว่าแล้วมันก็เอาปากของมันมาประกบกับปากของผม   มันใช้ลิ้นของมันดูดดุนไปมาหลอกล้อให้ผมเคลิ้มตามกับแรงกระตุ้นของมันผมพยายามดันหน้าหนีมันแต่ก็ทำไม่ได้มันเอามือของมันประคองหน้าของผมไว้   ไม่รู้นานเท่าไรสุดท้ายมันก็ถอนหน้าของมันออกจากหน้าของผม   

“เฮ้อ....เสียดายจัง  ถ้าพี่ไม่ติดงานล่ะก็  พี่ไม่ปล่อยบีมไปหรอก”

ผมลองมาคิดดูอีกทีไม่ว่าผมอยู่กับใครผมก็ต้องระวังตัวตลอด   อยู่กับไอ้เฟคก็ต้องระวังมือกับคำพูดของมัน  อยู่กับไอ้กันต์ก็ต้องระวังมันจะปล้ำอีก   แล้วอย่างนี้ผมจะมีความสุขมั้ยเนี๊ย

“ยืนคิดอะไรอีกแล้ว    ไปอาบน้ำได้แล้วครับ   ตอนนี้พี่มีพลังแล้วไปดูดมาจากคนบางคน    หรือที่ยืนอยู่นี่อยากให้พี่ต่อจากเมื่อกี้ครับ”

ผมไม่รอให้มันพูดจบหรอก  ผมวิ่งหายไปพร้อมกับกระเป๋าในมือตั้งแต่มันเริ่มพูดแล้วครับ

ผมอาบน้ำเสร็จก็เข้ามาในห้อง   แล้วขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างไม่สบายใจเท่าไรที่ต้องมานอนกับไอ้กันต์ผมรู้ว่ามันหื่นขนาดไหน   แต่เมื่อไม่มีทางเลือกให้ผมเท่าไร  ผมก็ควรป้องกันตัวเองเสียบ้าง   ผมเอาหมอนข้างมากั้นไว้แล้วผมก็รีบซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มแล้วม้วนมันเข้ามาหาตัวจนแน่นจนแทบหายใจไม่ออก   แต่ถึงอย่างไงผมก็ต้องป้องกันเอาไว้เสียก่อน  แต่เหมือนมันจะไม่ช่วยอะไรผมเลยแม้แต่นิดเดียว

ความง่วงค่อยๆ   คืบคลานเข้ามาหาผมจนทำให้ผมที่พยายามฝืนตัวเองเอาไว้ไม่ให้หลับก่อนไอ้กันต์   เผลอหลับไป   ตอนที่เริ่มรู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่เริ่มรู้สึกหนาวจนทนไม่ไหว   นั้นคือสาตุที่ทำให้ตื่นขึ้นมา

ความรู้สึกวาบวิวปนเสียว   ความรู้สึกเย็นชื้นจากริมฝีปากของคนเกิดขึ้นบริเวณหน้าท้องของผม   ความรู้สึกแรกเมื่อรู้สึกได้จากรอยสัมผัสที่เกิดขึ้นทำให้ผมพลิกตัวหนีจากรอยสัมผัสนั้น

“ตื่นแล้วเหรอครับน้องบีม”

เสียงของไอ้กันต์ดังออกมาจากบริเวณที่ก่อให้เกิดความเสียว    และความรู้สึกทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับผมก็คงมาจากมันนั้นแหละเพราะว่าทั้งห้องมีเพียงผมและมันเพียงสองคน

“ทำอะไรพี่กันต์”

ถามทั้งๆ  ที่รู้อยู่แล้วว่ามันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น   แต่ผมก็ถามออกไปเพื่อแก้ความเขินของตัวเอง

“ก็ทำรักไงครับน้องบีม”

คำตอบที่ออกมาง่ายจากผู้ชายคนหนึ่ง  ทำเอาคนฟังอย่างผมเขินไปเหมือนกัน

“แต่...แต่ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะครับ”

ถ้ามันเห็นหน้าผมตอนนี้มันคงหัวเราะผมแน่ความร้อนของเลือนแล่นวิ่งไปทั่วใบหน้าของผม   แม้ผมจะพูดอย่างนั้นไปไอ้คนหื่นอย่างไอ้กันต์มันก็ไม่ได้หยุดการกระทำของมันเลยสักนิด

“โอ๊ย.....”

เสียงร้องด้วยความเจ็บและตกใจออกมาจากปากของผม   เพราะแรงกัดจากไอ้กันต์  ไอ้กันต์มันกัดเข้าที่สะโพกของผมอย่างแรง   จนผมร้องออกมา   ผมมองไปที่สะโพกของผมผมเห็นรอบฟันและมีเลือดซึมออกมาจากรอยนั้นด้วย

“การลงโทษคนที่ขัดใจพี่นะครับ   ถ้าน้องบีมทำตัวดีๆ   พี่จะไม่ทำอะไรก็ได้   พี่ขอแค่ไซ้ก็พอ  นะครับ   ตัวน้องบีมหอมไปหมดทั้งตัวจนพี่อดใจไม่ไหว”

มันบอกว่าขอไซ้ผม  ดูดผม   มันพูดด้วยน้ำเสีองเอื้อยๆ  เหมือนมันขอขนมผมกินเท่านั้นเอง    แล้วคุณคิดหรือว่าถ้าผมขัดขืนผมจะรอดไปได้    ผมคิดว่าอย่างไงก็คงไม่รอด   ผมยอมให้มันไปดีกว่าขัดขืนแล้วเจ็บตัวอย่างเมื่อกี้อีก

แล้วมันก็เริ่มกระทำตามที่ใจมันต้องการเริ่มจากแผ่นหลังของผม  มันทั้งดูดทั้งกัดไปหมดทั้งตัวแม้แต่ที่ซอกขามันก็ไม่เว้นจนผมต้องร้องครางตามมันไป     ทั่วทั้งตัวของผมคงมีแต่ร่องรอยจาการกระทำของมันแน่ๆ

“น้องบีมครับช่วยพี่หน่อยซิ    พี่ทนไม่ไหวแล้ว”

เสียงไอ้กันต์กระซิบที่ข้างหูของผม

“แต่พี่กันต์สัญญากับผมแล้วนะครับว่าจะแค่ไซ้ผมเท่านั้น”

“นะครับบีมพี่กันต์ทนไม่ไหวจริงๆ  นะครับคนเก่ง”

เสียงเว้าวอนจากคนที่นอนอยู่ข้างๆ  พร้อมด้วยอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นมันทำให้ผมลังเล    สุดท้ายผมก็ได้เพียงแต่พยักหน้ารับไปเท่านั้น...

[iforgive]

ไอ่เฟคเลววววววววว  ไอ่กันต์หื่น  แต่ก็ยังรู้สึกดีกว่าไอ่เฟค
ตกลงใครเป็นพระเอกวะเนี่ยะ 
แล้วร่องรอยที่ไอ่กันต์ทำไว้เต็มตัวบีมนี่  จะทำให้ไอ่เฟคเป็นบ้าหรือเปล่า
อ่านแล้วใจเต้นตึกตั่กไปด้วย  กลัวอ่ะ

...

[PsYchopaThic]

โหยยยยยยยยยยยย อะไรอ่ะ
ขัดใจๆๆ ขัดใจ!!!!!
เฟคทำไมทำงี๊.... หา... ไหนว่าหวงของไง
แล้วตอนนี้...ของของแกกลายเป็นของกันต์ไปแล้วนะเนี่ยยยยย
เกิดความคิด..คลุมเคลือในใจ... (รึว่าเราเป็นอยู่คนเดียวหว่า)
เฟคเป็นพระเอกกกกกกนะ...(น่าจะใช่)
ทำไมคะบีม... บีมยอมกันทำไม... ง่ายไปรึเปล่า

กันต์จะเป็นพระเอกเหรอคะ"คนจริงใจ"
ม่ายอ่ะ.......
แต่เพราะแกเฟค... อยาก! ทำไมไม่ทำกับบีม แกซื้อมาไม่ใช่เหรอ
เง้ออออออออ ก็มันขัดใจหง่ะ

รอตอนต่อไปจ้า

[polartotty]

สงสารบีมจิงๆ ที่ต้องอยู่ท่ามกลางคนพวกนี้ เฮ้อ.....
กันต์เหมือนจะมีใจให้บีมนะ ออกแนวหวานด้วย แต่ลึกๆเหมือนมันโรคจิตหน่อยๆแหะ ชอบกัดด้วย เหอะๆ
ส่วนไอเฟค...........ไม่มีคำบรรยายค่ะ เอาเป็นว่า ณ ตอนนี้เชียร์กันต์ละกัน 555+ มันดูปกติที่สุดแล้ว
มาต่อเร็วๆนะคะ

[win200]

อยากให้น้องบีมรอดออกมาจากที่แบบนั้นเรวๆจาง

[naiin]

กรรมเพิ่มเริมต้นเอง ข้างหน้าน่าจะสาหัสกว่า

[cipher]

สงสารบีม  จะเอาตัวรอดได้ยังไง 
ไอ้พวกนั้นไม่ว่าคนไหนก็เลวหมด
ทั้งไอ้เฟค ไอ้กันต์

[LalaBam]

ตกลงเรื่องนี้มีพระเอกมั้ยเนี่ย
 

[shogun chai]

ครายเป็นพระเอก  หรือว่ายังไม่มา โอ้ย ขัดจิต   

[BlackClover]

เฮ้ออออออ  นายเอกสองผัวเหรอ (ตรงกับสถานการณ์ตอนนี้ที่สุด)

อยากให้เฟคมันมาขัดอ่ะ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้...

[Muzik]

งง ใครเป็นพระเอกล่ะเนี่ย
แต่ทั้งกันต์ทั้งเฟคก็เลวพอกันทั้งคู่
สงสารบีม ไม่น่ามาเจอกับพวกนี้เลย 

[hotladyanyavee]

สงสารน้องบีมนะ เรื่องนี้เป็นบีมที่เรียกความสงสาร แต่อีกเรื่องบีมเหมือนกัน แต่เลดี้อยากฆ่ามันมาก แต่เรื่องนี้บอกได้คำเดียวน่าสงสารบีมนะ ไม่ว่าใครก็มองเป็นเพียงของเล่น ที่มีไว้แก้เซ็งทางเพศทุกคนมีแต่ทำร้ายร่างกายบีม เมื่อไม่ได้อย่างใจ เจ็บตัว ตอนแรกนึกว่ากันต์จะเป็นคนดีนะนี่แต่ก็แอบร้ายสงสารน้องจัง แต่อยากรู้ใครพระเอก เพราะสุดท้ายอยากให้มันเจ็บเหมือนน้องอะ

[som]

ชีวิตจะโหดร้ายได้ขนาดนี้เลยเหรอ โดนแฟนพาไปขาย โดนพวกอะไรไม่รู้กระทำ  เง้อ

[kny]

หดหู่

[CHIVAS]

อยากให้เหคมาขัด  เพราะคิดว่าบีมคงไม่หยุดแค่ไซร้
อะไรกันว่ะพวกนี้  บีมเหมือนจะดี แต่ก็น่ากลัวอ่ะ ไม่ชอบคนแบบนี้เลย งื่อออออออออออออออ
เฟคก็ไม่ชอบ  ไหนว่าหวงของ แต่นี้ มันหวงของมันแล้วเหรอว่ะ

สรุป เรื่องนี้ไม่มีพระเอก  ฮ่าๆ 

[roseen]

บีมมันก้แค่ที่ระบายอารมณ์ก็เท่านั้นมันไม่ได้มีค่าในสายตาของไอ้สัตว์เฟคหรือไอ้กันต์...แต่แฟนของมันเห็นว่าเป็นของมีค่านะเพราะว่ามันขายได้ไงเป็นหนี้แล้วก็เอาแฟนมาขายไง  สัตว์เลวทั้งแฟนและพวกที่บีมต้องมาเจอ

[IRIS]

ขอบคุณค่า..

อยากรู้ต้นสายปลายเหตุของสัตว์นรกพวกนี้..ว่าทำไมมันถึงเลวได้ขนาดนี้

ตัวละครทุกตัวมันต้องมีที่มาที่ไปใช่มั้ยง่ะ..อยากรู้ๆ เผื่อมันจะช่วยให้ความรู้สึกที่มีกับตัวละครแต่ละตัวดีขึ้น

[i_lost in..]

เอ่อคือ เฟคจะเลวไปไหนค๊ะ  

แต่พออ่านถึงตอนนี้ คิดเอาเองนะว่าคนที่ ร้าย...หรือรัก

ท่าทางจะเป็นกันต์ละมั้งบทจะดีก็น่าหลงไหล บทจะร้ายก็น่าถีบ

ถ้าถึงเวลารักกันคงคิดว่า ตกลงมันรักกูหรือเปล่าวะเนี่ย  



ปล.ความคิดรีบนน่าสนใจอ่ะ อยากรู้เหมือนกัน พวกนี้มันเพื่อนกันคงเลวพอกันทั้งกก

[หนูจะเอ้า]

หนูช๊อบแนว เน้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




พระเอกยังโหดไม่พอนะงับ






ToT

[┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰]

เอ้า....เลว   แพ็คคู่  แบบนี้....ตกลงครัยเป็นพระเอกหว่า...

[Dee^daY]

จะร้ายก็ร้ายให้เต็มเหนี่ยว
จะรักก็รักให้เต็มที่..
อย่ารวมกันได้ไหมทั้ง 2 คนเลย