หัวข้อ: ร้าย...หรือรัก ตอน จบแล้ว 2-2-55

[Red_sister]

แงะใจร้ายอ่ะ

เว้นเรื่องแบบนี้ไม่ได้หรือไงฟะ คนเค้าเหนื่อยนะเฟ้ยย

[BeeRY]

แบบว่าคนไหนๆก็เลวด้วยกันหมดเลยทีเดียว
ไอ้กันต์มันหื่นมาจากไหนนี่ ส่วนไอ้เฟคก็ไม่แพ้กัน หน้าด้านอีกต่างหาก
เฮ้ออออ บีมเอ๊ย อย่าให้หนีไปได้เนอะ

[konjingjai]

ชอบมีคนถามว่าพระเอกของเรื่องนี้เป็นใคร  ผมจะตอบอย่างไงดีนะว่าใครคือพระเอกตัวจริง

จะให้นายเฟค   ดีหรือเปล่านะ  มาแนวพระเอกโหดๆ  ปากร้ายใจดี(มั้ง)

หรือว่านายกันต์ดีล่ะ   พระเอกมาดคนดี   ออกแนวจิตนิดๆ 

ส่วนคนสุดท้ายขอนำเสนอ  นายขิง   ทุกคนคงชอบนายคนนี้เยอะ  เห็นทุกคนต้องเอยถึง

ใครชอบพระเอกคนไหนก็บอกมาได้นะครับไม่ว่ากัน   เพราะยอมรับโดยตรงเลยว่าลังเลใจมากที่จะให้ใครได้บีมไป 


ตอน   ก็แค่....ตุ๊กยางที่หายใจได้







ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนเช้าหรือเรียกว่าสายก็ได้มั้งแสงแดดที่ส่องผ่านม่านที่กรอบหน้าต่างมันก็สว่างมาก    ผมตื่นขึ้นมาเหมือนคนใกล้ตายปวดเหมื่อยไปทั้งตัวจากกิจกรรมที่ทำกับไอ้กันต์เมื่อคืน   ผมไม่น่าใจอ่อนไปกับมันเลย    แต่อย่างว่าพออารมณ์พาไปแล้วทุกอย่างมันก็ตามมา

ผมมองรอบๆ  เตียงเพื่อหาเสื้อผ้ามาใส่   ไม่รู้เมื่อคืนไอ้กันต์มันถอดให้ผมแล้วมันเอาไปไว้ไหนของมัน    ผมมองไปที่พื้นห้องเห็นแค่บ๊อกเซอร์เพียงตัวเดียวและมันก็ไม่ใช้ของผมด้วย   แต่คงไม่เป็นไรมั้งถ้าผมจะหยิบขึ้นมาใส่     ผมไปค้นตู้เสื้อผ้าของไอ้กันต์และก็ได้เสื้อยืดออกมาตัวนึงที่ผมพอจะใส่ได้พอดีตัว   นอกนั้นคงหลวมน่าดูเพราะได้กันต์มันใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่กว่าผมเยอะ

พอเสร็จแล้วผมก็เดินออกไปนอกห้องผมก็ได้เห็นไอ้กันต์กับไอ้เฟคกำลังคุยอะไรกันอย่างสนุกสนาน    ผมจึงยืนอิงกับประตูห้องนอนไว้ไม่อยากเข้าไปร่วมวงกับมันสองคน    จนกระทั้งไอ้กันต์มันหันมาเห็นผม

“ตื่นแล้วเหรอครับน้องบีม    ไปอาบน้ำเร็วไอ้เฟคมันมารับแล้ว”

ไอ้กันต์เดินตรงมาที่ผมแล้วหอมแก้มผมต่อหน้าเพื่อนของมัน   ซึ่งผมก็ไม่ขัดขืนหรอก  ใช่ว่ามีใจอะไรให้มันมากมายแต่ผมไม่อยากเจ็บตัวอีก   แผลจากการดื้อด้านของผมยังเจ็บอยู่ที่สะโพกอยู่เลย   แล้วไอ้กันต์มันก็มีวิธีลงโทษเจ็บๆ  ทั้งนั้น    แล้วอีกอย่างใจของผมมันก็เริ่มด้านชาใครอยากทำอะไรกับผมก็ทำไปเถอะผมยอมทั้งนั้นแหละเพื่อบางทีผมทำตัวดีพวกมันจะได้ปล่อยให้ผมเป็นอิสระเร็วขึ้น

“ครับได้...”

ผมพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย    ไอ้กันต์เองก็ดูอารมณ์ดีใช้ซิเมื่อคืนได้อย่างที่มันต้องการแล้วนิ    อารมณ์ก็เลยดี     มันเดินเกาะไหล่ผมจนมาถึงหน้าห้องน้ำ



บรรยากาศในรถดูเงียบสงบไม่มีการสนธณาระหว่างผมกับไอ้เฟคแม้แต่คำเดียวหลังจากออกมาจากห้องไอ้กันต์    แต่อยู่ดีๆ  ไอ้เฟคมันก็ทำลายความเงียบนั้นด้วยน้ำเสียงที่แสดงอาการหงุดหงิด

“เป็นอะไร    มากับกูมึงจะตายหรือไงไอ้บีม    ที่ตอนอยู่กับไอ้กันต์ล่ะยิ้มหน้าบานเชียวนะมึง    มึงลืมไปแล้วหรือไงกูนะผัวมึงแล้วก็เป็นผัวคนแรกเสียด้วย    อีกอย่างกูซื้อมึงมาจากแฟนเหี๊ยๆ   ของมึง   เวลากูอยู่กับมึงช่วยทำหน้ามันให้ดีกว่านี้หน่อยได้มั้ย  กูเห็นแล้วไม่สบอารมณ์ว่ะ    ยิ้มนะยิ้มเป็นมั้ย”

ผมไม่รู้จริงๆ  ว่าต้องทำตัวกับมันอย่างไง   ไอ้เฟคมันเป็นคนที่เดาอารมณ์ยากมาก  ผมไม่รู้เลยว่ามันต้องการอะไรหรืออยากให้ผมทำอะไร  แต่เมื่อมันต้องการให้ผมยิ้มผมก็จะยิ้มให้มัน    ผมยกริมฝีปากขึ้นทำท่าทางให้เหมือนยิ้มมากที่สุด  แล้วหันหน้าไปทางมัน

“แค่นี้พอยัง”

ผมถามมันพร้อมกับรอยยิ้มที่ฝืนเต็มที่   มันหันมามองผมนิดนึงก่อนที่มันจะหยุดรถเพราะติดไฟแดงพอดี

“กวนตีนแล้วบีม....กูไม่ใช้คนใจดีอย่างไอ้กันต์นะมึง”

ว่าแล้วมันก็ส่งมือมากระทบกับหน้าของผมจนเจ็บไปหมด   ผมมองจากกระจกตอนนี้หน้าของผมม่รอยนิ้วมือของไอ้เฟคติดอยู่ที่หน้าเป็นรอนแดงอย่างชัดเจน

“มึงมานั่งใกล้ๆ  กูซิ”

มันออกคำสั่งอีกครั้ง   ผมรีบส่ายหน้าทันที  เพราะความกลัวมันนั้นเอง    แต่เหมือนมันจะไม่สนใจว่าผมไม่ต้องการไปอยู่ใกล้ๆ  มัน   มันเอามือมากระชากเสื้อผมเพื่อดึงตัวผมให้เข้าไปหามัน   แล้วมันก็ก้มลงมาดูดที่ปากของผม   ผมพยายามเม้มปากเอาไว้เพื่อไม่ให้มันส่งลิ้นเข้ามาในปากของผม    แต่เหมือนกับไอ้เฟคมันจะรู้  มันบีบปากของผมจนเจ็บ    สุดท้ายผมก็ยอมให้มันเอาลิ้นเข้าไปดูดวนอยู่ในปากของผม   ก่อนที่มันจะเลิกราจากผมเพราะตอนนี้ไฟที่เคยเป็นสีแดงมันกลายเป็นสีเขียวแล้ว  มันยังกัดริมฝีปากของผมด้วย

ทั้งรถตกอยู่ในความเงียบในทันที   หลังจากที่มันออกรถไปได้สักพักมันก็หันมาถามผมว่า

“เปิดเรียนเมื่อไร”

ผมตามอารมณ์มันไม่ค่อยทันอยู่ดีๆ  มันก็เปลี่ยนเรื่องซะอย่างงั้นเหมือนเรื่องที่มันทำกับผมเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้น

“เอ๊า....เงียบอีกนี่กูนั่งรถมากับคนใบ้หรือไงว่ะ”

มึงยังดีที่นั่งรถมากับคนใบ้แต่กูโชคร้ายกว่าเยอะกูนั่งรถมากับคนบ้าว่ะ

“กูถามอีกครั้งว่าเปิดเรียนเมื่อไร”

มันละสายาจากถนนมาถามผม

“ก็วันพุธนี่แหละ   มหาลัยปิดแค่นั้น”

“ก็แค่นั้นแหละต้องให้กูถามหลายรอบ    งั้นเดี๋ยววันพุธกูให้ไอ้กันต์มันไปส่งมึงก็แล้วกัน   พอดีกูไม่ว่าง   แล้วมีเรียนกี่โมง    เอางี้แล้วกันพอถึงห้องมึงก็ปริ๊นตารางเรียนมาให้กูแล้วกัน   กูจะได้ไปรับไปส่งถูก”

อะไรนะนี่มันจะคุมผมทุกฝีก้าวเลยหรือไง   มันจะไม่ล่อยให้ผมได้หายใจอย่างอิสระบ้างเลยหรือไง    ขนาดมันไม่ว่างมันยังจะให้เพื่อนมันไปส่งผมอีก

“ไม่เป็นไร   ผมไปเองได้   ไม่ต้องมีใครไปรับไปส่งหรอก”

“กูให้มึงพูดเหรอบีม   แค่มึงทำตามที่กูบอกแค่เนี๊ยมึงจะต่ยหรือไง   หรือมึงอยากกลับไปหาผัวเก่ามึง    สงสัยจะชอบที่มันเอามึงไปเร่ขายไปทั่ว   กูบอกไว้ก่อนเลยนะ   เมื่อก่อนมึงกับมันจะเป็นอะไรกันมาก่อน  หรือมีความสัมพันธ์กันแค่ไหนกูไม่สนใจ  แต่ตอนนี้มึงเป็นของกู  แล้วกูก็ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร   ยกเว้นเพื่อนกูเท่านั้น”

มันพูดจบมันก็หันไปสนใจกับการขับรถต่อไปโดยที่ไม่สนใจผมจนมาถึงห้องมันเปิดประตูได้มันก็เดินปึงปังเข้าไปในห้องนอน   ผมจึงเดินตามเพื่อเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บในห้องนอน

“เสื้อผ้ามึงอ่ะเก็บไว้ในตู้นั้นแหละตัวไหนที่ใช้แล้วก็เอาไปใส่ตระกร้าเดี๋ยวแม่บ้านคอนโดเขาจะได้เอาไปซักให้”

มันนอนสั่งผมมาจากบนเตียงแถมนอนตะแคงดูผมเอาเสื้อผ้าเก็บเข้าไปในตู้   จนเสื้อผ้าผมถูกยัดลงตู้ไปจนหมดนั้นแหละส่วนเสื้อผ้าที่ใส่เมื่อวานก็เอาไปไว้ในตะกร้าในห้องน้ำตามคำสั่งของไอ้เผด็จการที่นอนกระดิกเท้ามองผมอยู่บนเตียง  ตอนนี้ก็เหลือแต่กระเป๋าเท่านั้น  ผมก็เลยจะเอามันไปเก็บบนชั้นในตู้ของไอ้เฟค   แต่ด้วยความสูงของชั้นในตู้ที่สูงมากบวกกับความเตี๊ยของผมทำให้ผมต้องเขย่งสุดตัวเพื่อจะดันกระเป๋าเข้าไปเก็บในตู้ให้ได้

ขณะที่ผมกำลังเก็บจวนเสร็จอยู่นั้น  ไอ้เฟคมันก็ลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วกระชากแขนผมอย่างแรง  ผมเจ็บจนต้องนิ่วหน้า

“นี่มันรอยอะไร   ใครทำบอกกูมาซิ”

มันจับชายเสื้อของผมขึ้นเพื่อให้ผมดูรอยกัดของกันต์ที่มันฝากเอาไว้เมื่อคืน

“ก็อย่างที่เห็นแหละ...ส่วนใครทำนายก็น่าจะรู้นะเฟค   ผมไปนอนห้องใครคนนั้นก็ทำแหละ   สวยมั้ยล่ะ”

ไอ้เฟคมันคงชอบมากครับมันบีบแขนผมแรงขึ้น   ผมเองก็ไม่รู้เป็นไงเหมือนกันแค่เห็นมันเดือนตอนเห็นรอยกัดที่สะโพกของผมแล้วมันรู้สึกซะใจดีเหมือนกัน   

ไอ้เฟคมันเหวี่ยงผมลงกับที่นอนแล้วตามมากระชากเสื้อจนกระดุมสื้อผมหลุดออกมาจนเผยให้เห็นรอยที่ไอ้กันต์มันดูดถิ้งเอาไว้ทั้งตัวผม

“มึงไปนอนกับมันมาใช่มั้ยไอ้บีม    แค่ก็เผลอหน่อยเดียวมึงก็แร่ไปนอนกับเพื่อนกูแล้ว   มึงนี้มันร่านเกินไปหรือเปล่า”

ไอ้เฟคมันเอามือหยาบๆ  ของมันมาบีบแขนผมไว่ไม่ให้ผมดิ้นหนี

“อืม...ใช้เมื่อคืนผมนอนกับเพื่อนคุณมานั้นแหละ   ก็ไหนคุณบอกว่าไม่ห่วงเพื่อนไง    แล้วทำมั้ยโมโหล่ะ    เพื่อนกันไม่ใช้เหรอแบ่งกันกินแค่นี้ทำเป็นมีอารมณ์ไปได้”

ผมยิ้มให้มันนึกสมเพชตัวเองเหลือเกินทำตัวเหมือนอีตัว   แต่ผมคงจะแย่กว่าพวกเธอซะอีกพวกเธอไปนอนกับใครยังได้เงินแต่ผมไปนอนกับใครมัน  “ฟรี”

“เหรอ...ไปนอนกับไอ้กันต์มาใช้มั้ย    ดีงั้นวันนี้เป็นเวรกูบ้างแล้วกัน  มึงจะได้รู้ไปเลยว่าใครมันลีลาเด็ดกว่ากัน”

มันไม่พูดเปล่ามันก้มลงมาดูดดุนที่ซอกคอของผม     แต่ผมไม่ดิ้นหนีอีกแล้ว    ผมยอมรับชะตากรรมที่จะต้องเกิดกับผมแล้ว   ใครอยากทำอะไรกับร่างกายของผมก็ทำไปเถอะผมไม่สนใจหรอก    ไม่ว่าได้เฟคจะให้ใครมานอนกับผม  ผมก็ไม่ว่าอะไรหรอกเพื่อนมันมีอีกกี่คนก็มาเถอะ    ขอแค่อย่างเดียว   เมื่อมันเบื่อผมแล้วก็ปล่อยผมไปเถอะแล้วอย่ามายุ่งเกี่ยวกันอีก

ผมนอนให้ไอ้เฟคมันกระแทกกระทันผมเต็มที่   ผมได้แต่นอนนิ่งๆ  มันจับให้ผมอยู่อย่างไรผมก็อยู่อย่างนั้นพลิกซ้ายพลิกขวาก็ตามใจมันเถอะ   จนทุกอย่างจบลงด้วยความสุขสมหวังของมัน

ไอ้เฟคล้มตัวลงมานอนข้างผมปล่อยความเหนียวไว้ที่ซอกขาของผม   ผมลุกขึ้นอย่างช้าๆ  เพื่อเข้าไปชำระล้างล้างกาย   ผมปล่อยให้สายน้ำมันชะล้างสิ่งชั่วร้ายออกจากตัวผม

ผมเช็ดตัวใส่เสื้อผ้าออกมาจากห้องน้ำผมก็เห็นไอ้เฟคมันยังนอนเปลือยอยู่บนเตียยง   ผมจึงลงไปนอนบนเตียงบ้าง     สักพักไอ้เฟคมันก็เอาแขนของมันมากอดผมไว้

“เป็นอะไรห่ะบีม”

“เป็นคนที่ตายแล้ว”

ผมตอบมันไปแต่ไม่ใช้เพราะความประชดอีกแล้ว   แต่ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ 

“เหรอ...คนที่ตายแล้วเขาร้องไห้ด้วยเหรอ”

มันพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้ผม   แต่ผมจับมือมันออก

“เออ...กูไม่ใช่ไอ้กันต์นี้  ถูกนิดถูกหน่อยทำเป็นร้องไห้    ร้องไปให้พอเลยนะมึง   กูอุสาห์พูดดีๆ  ด้วย  สัดเอ๋ย”

พอมันพูดจบมันก็ลุกขึ้นจากเตียงเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูอย่างแรง   

[iforgive]

ถ้าถามว่าอยากให้ใครเป็นพระเอก  ตอนนี้ก็คงพี่กันต์มาเป็นอันดับหนึ่ง
อย่างน้อยก็ไม่เอาใครมานอนต่อหน้าต่อตากัน ไอ่เฟคมันทำร้ายร่างกายไม่พอยังทำร้ายจิตใจอีก
ส่วนไอเห้ขิง...รับไม่ได้จริง ๆ ถ้าจะให้มันเป็นพระเอก  เชรี้ยซะขนาดนั้น
อยากให้มันโดนรุมโทรมมากกว่า ....  ส่วนไอ่เฟคเฉย ๆ อ่ะ 
มันคงไม่ได้รู้สึกดีกับบีมหรอก  นอกจากรู้สึกว่าเป็นเจ้าของก้เท่านั้น
พี่กันต์แล้วกัน เนาะ

[p_phai]

สรุป ก็เลวร้ายทั้ง 3 คนอะ

เอาคนอื่นมาเป็นพระเอกดีกว่ามั่ง

[clubza]

 เห็นรอยฟันเเล้วโมโห ก็ใครหละที่ให้เพื่อนร่วมด้วยช่วยเอา
ตั้งเเต่ทีเเรก เเล้วจะหึงจะหวงทำไมครับ พระคุณท่าน  ไม่ว่ากันหรือเฟค
ก็ไม่ต่างกัน เฟคขี้โมโหไม่นึกถึงใจคนอื่น ส่วนกันก็เอาเเต่ได้ ไม่ให้เอาก็ทำร้าย
2คนไม่มีความเหมาะสมกับตำเเหน่งพระเอกเลย   สุดท้ายใครพระเอกก็ไม่ต่างกัน
เพราะได้ชื่อว่ามีเมียหลายผัว   ทั้งที่บีมไม่ได้เต็มใจ  

    

[Red_sister]

อ่านแล้วเศร้าจับจิต

เป็นคนที่ตายแล้ว

อยากตายเลยอ่ะแบบนี้

[salemon]

เฮ้อ สงสารบีมจัง

[nana]

ขิงยังมีสิทธิ์เป็นพระเอกอีกเหรอ

[CHIVAS]

เอาคนที่รักบีมจริงๆ เป็นพระเอก (มีเปล่าว่ะ )
ว่าจะเชียร์เฟค  แต่แบบทำไมเฟตต้องให้เพื่อนด้วยอ่ะ ข่าวว่าเพื่อนมันได้บีมมากว่าอีก เหอะ
บีมขอผ่านค่ะ แบบว่า ถึงใจดี แต่จิตไปอ่ะ   
ส่วนขิง มันอยู่นอกสารระบบแล้ว

ปอลิง  เห็นชื่อตอนแล้วหดหู่มากเลยง่ะ 

[shogun chai]

ร้ายจริงๆ 

[cipher]

เห็นรอยฟันเเล้วโมโห ก็ใครหละที่ให้เพื่อนร่วมด้วยช่วยเอา
ตั้งเเต่ทีเเรก เเล้วจะหึงจะหวงทำไมครับ พระคุณท่าน  ไม่ว่ากันหรือเฟค
ก็ไม่ต่างกัน เฟคขี้โมโหไม่นึกถึงใจคนอื่น ส่วนกันก็เอาเเต่ได้ ไม่ให้เอาก็ทำร้าย
2คนไม่มีความเหมาะสมกับตำเเหน่งพระเอกเลย   สุดท้ายใครพระเอกก็ไม่ต่างกัน
เพราะได้ชื่อว่ามีเมียหลายผัว   ทั้งที่บีมไม่ได้เต็มใจ   

   

เห็นด้วยกับรีนี้
ส่วนไอ้ขิง อยูนอกสารบบ

[roseen]

ถามจริงๆมีแต่ตัวละครเหี้ยๆแบบนี้อีกมั้ยที่บีมต้องเจอ  แล้วคนดีๆไม่มีอีกแล้วเหรอ  ไอ้สองตัวที่เห็นคนๆนึงเป็นของที่แบ่งกันใช่นะคนหรือเปล่าจิตใจมันทำด้วยอะไร

[Jellio]

สงสารบีมค่ะ TwT  ไม่ชอบอีตาพี่เฟค ทำร้ายน้องบีมตลอดเว ส่วนพี่กันต์ก็เอาแต่ใจชะมัด น่าจับตอนซะให้หายหื่นทั้งคู่

[som]

มีแต่พวกโหด กับซาดิส แล้วก็โรคจิตทั้งแก๊งป่าวนี่

[~NeMeSiS_PURE~]

ติดตามต่อไปนะ ไม่รู้จะเดาตอนต่อไปยังไงดี อิอิ

[yunjaejoong]

ไม่อยากคิดเลย ว่านายเฟคมันต้องแอบชอบหนูบีมมานานแล้วแน่ๆเลยนิ
แล้วอย่างนี้มันจะไม่ทะเลาะกันกันต์เหร่อเนี้ย

[BeeRY]

เดาไม่ถูกอ่ะค่ะ ส่วนใครพระเอกนี่ก็...
เอาคนใหม่ได้มะ แบบขี่ม้าขาวมาช่วยบีมจากไอ้พวกปีศาจไรงี้เลยอ่ะ
+1 ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา

[hotladyanyavee]

เจ็บอีกแล้ว ไม่รู้จะเจ็บอีกนานไหม ชีวิตเหมือนไม่มีค่า สงสัยอารมณ์น้องบีมคงเป็นประมาณนี้อะ
สงสารบีมจังคนที่คิดว่าดี แต่สุดท้ายก็คือ เทพบุตรใจมาร ทั้งที่คิดว่ากันต์น่าจะดี แต่ทำไมร้ายจัง
ทำไมทำร้ายคนน่าสงสารกันจัง เฟค ดูท่าจะมีหลายอารมณ์ ตอนหลังเหมือนจะพยายามดีด้วย
หรือความจริงแล้วมีอะไรมากกว่านี้ เรื่องที่เฟค ซื้อบีมมา แต่ก็มารอลุ้น แต่คำของบีม สุด
เป็นคนที่ตายแล้ว ทั้งร่างกาย และจิตใจแน่เลย สงสารจัง :m15:ตรงกับเรา แต่ต่างสถานการณ์อะ

[PsYchopaThic]

คำตอบเดียว คือ อยากให้เฟคเป็นพระเอกค่ะ

เข้าเรื่อง....
คือไม่เข้าใจเลยจริงๆ เฟคมันคิดอะไรอยู่ ม่ายเข้าใจๆๆๆๆ
บีมนี่ก็ยังไง... ชอบกันต์เหรอ? ประมาณว่าเวลาอยู่กับกันต์ แล้วโดนบทรัก+คำพูด ของกันต์หน่อย ก็เหมือนจะเขินบ้างอายบ้างล่ะ
แล้วกับเฟค...ทำตัวตายด้านซะงั้น แอบเซ็ง!!!

แล้วเฟคนี่แบบ... อะไรของมันวะ... ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร.. ใช้ได้แต่กับเพื่อน
ยังมาถามตอนเห็นรอยอีก... ว่าใครทำบีม
ก็แกยอมให้บีมไปนอนกับเพื่อนแกเอง... แกไม่รู้สันดานเพื่อนรึไง เฟคแอบโง่อีกล่ะ 55555

แล้วพอบีมยอมรับแกมประชด... ก็ไม่เห็นจะโมโหอะไรกันต์
ตกลงว่าเฟคกับกันต์จะผลัดกัน... ทำบีมแบบนี้ไปเรื่อยๆ เหรอ ไม่เอาอ่ะ
เฟค.... แกมีหัวใจได้แล้ว!!!

[IRIS]

ขอบคุณค่า..

  1 ใน 3 ตัวนี้หรอพระเอก..

แต่เอ๊..พระเอกต้องเป็นคนไม่ใช่หรอ..แต่ไอ้ 3 ตัวนี้มัน..

งั้น..เรื่องนี้ไม่มีพระเอกงั้นสินะ

[Annetemis]

บีมยังน่าสงสารได้อีก พบเจอแต่คนใจร้ายทั้งนั้นเลย
พระเอกเนี่ยขอตัวเลือกอื่นได้มั๊ยค่ะ ส่วนไอ้สามตัวนั่น เฟค กันต์ ขิง ให้พวกมาเฟียจับไปทำเมียให้หมดเลยค่ะ จะได้รู้รสซะมั่ง

[nevergoodbye]

เชียร์เฟค
อ๊ากกกกกกก

[silverspoon]

พูดตรงๆนะ ซื้อคนมาราวกับสิ่งของ ร่วมด้วยช่วยกันรุมโทรม เอ่อ.. ยังต้องมีพระเอกอีกหรอ

[bellary]

ไม่ว่าใครก็เลวทั้งคู่อ่ะ

[eastwind]

ถ้าต้องเลือกพระเอกจากสามคนนี้...ขอเลือกให้บีมอยู่ตัวคนเดียวดีกว่าง่ะ  ดูเลวใกล้เคียงกันไปหมด

[aozakub]

ชอบกันย์  แต่เชียร์ เฟค


อิอิ

[win200]

รอสักวันที่พวกตัวร้าย พระเอก(งี่เง่า)รู้สึกว่า "เมิงมันโง่ "

[Ryze]

ปุจฉา..

ทำไม คำว่า ทำไมในเรื่องถึงกลายเป็น "ทำมั้ย" หมดเลยอ่ะ

(กรั่กๆๆๆๆ)

[EoBen]

ก็เลวทั้งหมด โดยเฉพาะไอขิง หอยหลอดมากกก ขายได้แม้กระทั่งแฟนตัวเอง

อินิ่ก็โง่ ยังจะไปรักมันอีก หัดเข้าใจอะไรได้แล้วววว


ปล ขอโทษนะคะ อินไปหน่อย