ดูกร.....น้องขา ว่าจะว่างไปได้ป่าว
ต่อตอนจบของตอนที่แล้ว
นายเต๋าลากฉันมาแถว ๆ ต้นไม้ใหญ่ต้นนึง (ต้นอะไรก็มะรู้สิ) จากนั้นมันก็เอาแต่จ้องหน้าฉัน อั้ย อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันยอมแล้ว (ง่ะ...)
“ว่ามาสิ มีเรื่องอะไรเหรอ”
“เอ่อ คือว่า เรา... เรา.....” เรา เราชอบจืด ต้องใช่แน่ ๆ เลยอ้ะ :m3:กรี๊ดดดด มีคนติดกับอีกแล้วเว้ย
“เราอะไรเหรอ” แอ๊บทำเอียงอาย
“คือว่าเรา.... ชอบจอยน่ะ”
:m30:อ่ะ อะไรนะ ชอบจอยหรอกเหรอเนี่ย เวรกรรม ไอ้เราก็นึกว่าชอบตัวเอง ที่ไหนได้ เสียเซลฟ์เลยตู หมดอารมณ์ละ เซ็งสุด ๆ (น่าน ไม่สำนึกอีกนะ ว่ามีแฟนแล้ว)
“แล้วไงล่ะ มาบอกเราทำไมเหรอ”
“ก็.... เห็นจืดสนิทกับจอยน่ะ”
“ก็เลยจะให้เป็นแม่สื่อเอง ว่างั้นเถอะ” ฉันทำปากยื่นปากยาวใส่มัน
“ได้ปล่าวล่ะ” ชิส์ ไม่มีทางอ่ะ กินมันเองไม่ดีกว่าเหรอ 555
“เอ... เอาไงดีน้า ถ้าช่วยแล้วจะให้อะไรล่ะ”
“อยากได้อะไร บอกมาสิ” แกพูดเองนะ ตาเต๋า
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เลี้ยงข้าวฉันเป็นเวลา 1 อาทิตย์ โอเคป่ะ” เห็นแก่กินที่สุดเลยอิฉัน
“โห มากไปมั้ง” มีบ่น เด๋วปั๊ด ไม่ช่วยซะเลยนี่
“ไม่เอาใช่มะ งั้นฉันกลับบ้านละ”
ฉันแกล้งทำท่าจะเดินกลับเข้าบ้านไป แต่โดนนายเต๋าดึงแขนอีกจนได้
“ตกลง ๆ เอางั้นก็ได้” อิอิ เสร็จฉันล่ะเมิงเอ้ย กินฟรี 1 อาทิตย์
(หมายถึงอาหารว่างนอกเหนือจากมื้อหลัก แต่ถ้าหลังจากฝึกงานไปแล้ว มันก็ต้องเลี้ยงฉันอยู่ดี 555)
“ตกลงแล้วนะ ถ้านายเบี้ยวฉันล่ะก็…” มีขู่ไว้ก่อน
“เอาน่า ไม่เบี้ยวหรอก เข้าบ้านกันเถอะ”
“เด๋วก่อน ฉันยังไม่ได้ถามนายเรื่องนึงเลยนะ”
“เรื่องอะไรเหรอ” นายเต๋าทำหน้างง ๆ
“นายมีแฟนรึยัง” เรื่องนี้สำคัญมาก ๆ เลยล่ะ
“ยังเลย โสดครับ โสดสนิทเลยล่ะ” อ้อเหรอ งั้นก็ แล้วไป
“แน่ใจนะ ถ้าโกหกล่ะก็” ฉันก็ไม่ช่วยน่ะสิ
“จริง ๆ ไม่โกหกหรอก กลับบ้านกันเถอะ” :m26:ชิ น่าสงสัยแฮะ
ได้กลับบ้านซะที ไม่รู้ว่าพวกนั้นจะคิดยังไงบ้างน้อ หายไปด้วยกันสองคน มันคงไม่คิดอกุศลกันหรอกนะ เหอ ๆ พอเราเดินเข้าไปในบ้านแล้ว ก็เห็นพวกนั้นยังตั้งวงเล่นไพ่อยู่เลย ทนทายาดจริง ๆ
“เลิกดูกันแล้วเหรอ” ยัยจ๋าถามขึ้นทันที
“อือ ง่วงแล้วน่ะ”
“หรอจ้ะ มาเล่นไพ่กันดีกว่า ตาจะได้สว่าง ๆ ไง” อ่ะนะ เป็นงั้นไป
“จะดีเหรอ แบบว่า....” แบบว่า จืดก็กระโดดเข้าไปร่วมวงด้วยน่ะสิจ้ะ อิอิ
“แหม นึกว่าจะง่วงจริงซะอีก”
ฉันมองหาจอย ก็ไม่เห็น สงสัยจะหลับไปแล้ว นายเต๋าก็ไม่ยอมนอนยังมานั่งเล่นด้วยกันอีก แต่ว่า นับจากนี้ไป ฉันก็ต้องคอยหาโอกาสให้มันได้ใกล้ชิดกับจอยสินะ งั้นก็ต้องคิดแผนเด็ด ๆ อีกล่ะสิ เง้อ น่าปวดหัวจริง ๆ (อยู่ดีไม่ว่าดี ดันหาเหาใส่หัวจนได้
)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
