เรื่องนี้สนุกมากเลยเราอ่านตั้งเป็น 10 ครั้งแนะ อิอิ
คนโพสเองก็อ่านหลายรอบเหมือนกัน
น่ารักเนอะ…………………
“อะไรว่ะ เลิกกับแป้งแล้ว”
อยู่ๆวันถัดมาสงครามมันก็เดินมาบอกพวกผมอย่างงี้ ซาวขยับตัวเล็กน้อย แต่ก็ยังทำหน้าเฉยสนิท ไม่ใช่ครั้งแรกนี่เนอะที่สงครามมันเลิกกับแฟน อีกไม่นานมันก็ควงคนใหม่แล้วล่ะ แต่ที่ผมตกใจเพราะเมื่อวานยังเห็นมันพูดกันดีๆอยู่เลย
“แป้งเค้ามีคนอื่นน่ะ ฉันจับได้”
แล้วสงครามมันก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อวานมันบอกแป้วว่าจะค้างที่ร้านพวกผมซึ่งมันทำเป็นประจำ แต่ว่ามันไม่ได้ค้างครับ มันกลับไปที่ห้อง แล้วมันเลยไปเจอแป้งกับผู้ชายอีกคน บนเตียง มันเลยบอกเลิกแล้วย้ายออกมา และจะมาอยู่กับพวกผมที่ชั้นบน ซึ่งมันบอกว่าจะช่วยจ่ายค่าเช่า
ผมก็ว่าดีนะ แต่ว่าแล้วแต่ซาว
“ไม่”
ซาวพูดทันทีที่ฟังจบ
“ทำไมว่ะ”
สงครามหันไปซักทันที
“ยังไงๆฉันก็อยู่ที่นี้เป็นส่วนใหญ่อยู่แล้ว”
ผมเองก็เห็นด้วยนะครับ เพราะว่าสงครามมันจะมากินมานอนที่นี้มากกว่าที่ห้องมันอีก ไม่แปลกหรอกครับที่แฟนมันจะนอกใจ น่าสงสารเค้าอยู่เหมือนกันนะแป้งน่ะ อาจจะเหงาที่แฟนไม่ค่อยสนใจ
“มาเที่ยวเล่นไม่ได้ห้าม แต่ไม่ให้เข้ามาอยู่เด็ดขาด”
ซาวพูดคำประกาศิต แต่สงครามมันไม่ยอมลดละเลยครับ มันคงตั้งใจจะเข้ามาอยู่จริงๆ
“บอกเหตุผลมาสิ”
นั่นล่ะครับ ผมเองก็อยากรู้ ซาวมันน่าจะดีใจไม่ใช้เรอะครับที่คนที่มันชอบจะย้ายเข้ามาอยู่ด้วย หรือว่าผมจะคิดผิด
ที่จริงซาวไม่ได้ชอบสงคราม ?
“ไม่จำเป็น ไม่ก็คือไม่”
เท่านั้นแหละครับ สงครามมันเลยของขึ้น ทุบข้างฝาดังปึงจนคนในร้านหันมามองกันหมด แค่พูดกันเสียงดังไม่เท่าไหร่หรอกครับ เค้าคงชิน แต่ว่าขนาดที่ทุบข้างฝานี่เพิ่งมีนี่แหละ
“ไปคุยข้างบนไป “
ผมบอกมันสองคน ฝากร้านให้เพื่อนที่นั่งเล่นเกมช่วยดูให้ แล้วลากมันทั้งคู่ที่จ้องกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันขึ้นมาข้างบน
……………………….
“ทำไม ฉันมันน่ารังเกียจนักเรอะ”
สงครามมันเริ่มก่อนครับ
“ป่าว”
“งั้นทำไม”
นั่นครับ มันวนกันอย่างงี้มาสามรอบแล้วเห็นจะได้ แล้วก็มาหยุดที่ไอ้ซาวเงียบไปเนี่ยแหละ ความจริงผมเองยังอยากรู้เลยว่ามันเพราะอะไร
“ไม่ก็คือไม่ เท่านั้นล่ะ”
สรุปซาวมันก็พูดแบบนี้ สงครามมันคงหมดความอดทนครับ มันเตะเก้าอี้ใกล้ๆเท้ามันจนล้ม
“ได้ งั้นจะไม่มารบกวนอีก ขอโทษนะที่ทำให้ยุ่งยาก”
มันว่าแล้วเดินออกไปเลยครับ ผมหันไปมองซาวที่กัดปากตัวเองแน่น ไม่เข้าใจมันเลยจริงๆ ถ้าต้องทำท่าทรมารขนาดนั้น จะไปปฏิเสธมันทำไม
…………………
…………………
สงครามมันทำตามที่พูดจริงๆครับ มันไม่โผล่มาที่ร้านอีกเลย ที่มหาลัยเพราะเรียนคนล่ะคณะเลยไม่ค่อยเจอกันอยู่แล้ว ทุกทีก็มาเจอกันที่ร้านเท่านั้น ผมไม่อยากจะด่ามันหรอกนะครับ แต่ว่าไอ้ซาวมันท่าจะบ้า ทำอะไรไม่คิด ทำไปแล้วตัวเองนั่นแหละที่มานั่งซึมอยู่
แล้วนี้ไอ้ครามมันหายไปไหนของมันเนี่ย โทรไปก็ไม่รับ บ้านก็ไม่ได้กลับ หอเก่าก็ไม่ได้ไป แล้วมันไปอยู่ที่ไหนของมัน ผมชักเป็นห่วงมันนิดๆเหมือนกันนะครับ
สุดท้ายผมเลยต้องใช้ไม้ตาย เดินไปบอกไอ้ซาวให้ไปขอโทษสงครามซะ ตามด้วยเทศน์ชุดใหญ่
ซาวก็พยักหน้ารับคำดีครับ
ผมรู้หรอกครับว่าซาวมันอยากไปจะแย่ แต่กลัวเสียฟรอม์ มันเลยต้องใช้ผมเป็นข้ออ้าง ผมก็ยินดีเป็นข้ออ้างให้มันอยู่แล้วล่ะครับ ผมนี่ก็เป็นเพื่อนที่ดีเหมือนกันเนอะ
TBC.......
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
