ครื๊อออออออออออ ~~ มาอ่านรวดเดียวจบเลย เหอๆๆ
บอกตรงๆตอนแรกไม่กล้าอ่าน กลัว -*-
กลัวจะใจง่าย อ่านแล้วหลงรักพระเอก(นิยาย)ของพี่นุ่น
เหมือนที่หลงรักพี่ฟ้า -////-
แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าเอ๊ดูไม่น่ารักนะค่ะ น่ารักมากๆเลย
แต่ไม่ตกหลุมรัก ฮ่ะ ๆๆ
แต่ก็ไม่แน่ว่าถ้าเรื่องนี้ยาวเหมือนเรื่องรัก
ก็อาจจะตกไปไม่รู้ตัวเหมือนกัน เหอๆๆ
(เป็นอะไรไป แพ้ทางหนุ่มแว่นแสนดีหรืออย่างไร)
แต่ว่าสงสัยอ่ะ ตั้งแต่เรื่องพี่ฟ้าล่ะ
เวลาจูบกับคนใส่แว่นอ่ะ มันไม่ติดแว่นหรอค่ะ ?
ครื๊ออออ .. จะถามทำไมว่ะเนี่ย

บทที่หนึ่ง ..
เป็นเรื่องรักแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ อาจเพราะมันเป็นเรื่องจริง
ก็เลยไม่ได้เห็นอะไรหวือหวาสักเท่าไหร่
แล้วก็โรคจิตอ่ะพี่นุ่น พอพี่นุ่นบอกมันเป็นเรื่องจริง
แถมเจ้าของเรื่องยังเป็นผู้หญิงอีก
เวลาอ่านไปๆ มันก็เหมือนจะมีพรายมากระซิบอยู่ข้างหูตลอดเวลา
ว่า อิสเป็นผู้หญิง ๆๆๆ จริงหรือแต่ง ๆๆๆๆ
หน้าตาตัวเองตอนอ่านเลยประมาณว่า ยิ้มค้างๆอินๆ
แล้วก็ขมวดคิ้วสงสัย สลับกันไปมา บ้าไปแล้ว
แต่ก็เหอะ เพราะเค้าเป็นผู้หญิงไง ก็เลยอินไปกับการเริ่มรักด้วย
เจอใครมาทำอย่างงั้นให้ ไม่รักก็บ้าแล้วล่ะ เหอๆๆ
ชอบตอนท้ายๆที่เค้าเริ่มจะรู้ใจกันแล้วอ่ะ
ตอนที่อิสทำน้ำร้อนลวกตัวเอง คำพูดแถวๆนั้นแหละ
ไอ่ที่บอกว่าอยู่ในรัศมีมองเห็นกันและกันตลอด และสัมผัสกันทุกครั้งที่มีโอกาส(ประมาณนั้น)
คือไม่ได้ลามกนะ แต่นี่แหละคือความรัก เค้าชอบความรู้สึกและการกระทำแบบนั้นอ่ะ
และก็ยังมีอีกหลายตอนที่ชอบเลย เอ๊ดูช่างใส่ใจ โรแมนติกด้วย
แต่ไม่อยากรื้อฟื้นมาเพ้อให้อิจฉาอิส เหอๆๆ
และถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะจบแบบแฮปปี้ แต่ก็มิวายทำน้ำตาตกตอนจบอยู่ดี
เค้าไม่เข้าใจว่ามันแฮปปี้ตรงไหนอ่า

เมื่อไหร่ก็ตามที่คนสองคนต้องบอกลากัน
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ไม่ว่าจะเข้าใจมันแค่ไหน
แต่มันก็คือความเศร้าอยู่ดีอ่ะ
เค้าชอบตอนอิสโทรมาลาด้วย ทั้งซึ้ง ทั้งเศร้า
น้ำตาไหลพรากๆเลยแหละ ไม่รู้ทำไม อายตัวเองจริงๆ

แต่ .. แต่ พระเจ้าก็ไม่ได้โหดร้ายจนเกินไป โฮะๆๆ
สุดท้ายระยะเวลา 10 ปีก็ทำให้ทางเดินของทั้งสองคน
มาบรรจบกันจนได้ แบบนี้สิเค้าเรียกว่าจบแบบแฮปปี้ เช๊อะ !!

พี่นุ่นนนนนนน ถ้าจะรวมเล่มเรื่องนี้เค้าก็อยากได้นะ
แต่คงไม่มาพร้อมๆกับพี่ฟ้าใช่มั้ย ??
ครือออ ไม่อยากต้องเลือกใคร อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนอ่ะ เหะๆ
