A's Diary 3
23 พ.ค.
วันนี้ผมตื่นสายแฮะ นัดน้องดูหนังตอน 13.20 น. แต่ผมดันตื่นซะเกือบเที่ยง ตื่นมาผมก็เดินเซไปเซมาจนมาถึงห้องน้ำ ผ่านน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบบิดรถไปรับว่านที่บ้าน แล้วก็ไปโรงหนังต่อ พอมาถึงโรงหนังผมก็ยังไม่เห็นน้องบีเลยครับ ตอนนั้นก็ปาเข้าไป 13.00 น. แล้ว ผมเลยโทรตามน้อง
“ฮัลลลโหลววววว” น้องรับสายแล้วทักทายกลับมาด้วยน้ำเสียงใจเย็นมาก
“บีอยู่ไหนตอนนี้” ผมถามด้วยน้ำเสียงรีบร้อน
“อยู่ข้างหลังพี่อะ” สิ้นเสียงน้องผมหันหลังทันที
“แฮ่!!” บีพุ่งตัวมากอดผมไว้
แล้วผมก็พาบีกับว่านไปนั่งรอหน้าโรงหนัง ระหว่างรอผมก็เอา netbook ขึ้นมาเปิด VDO ที่ถ่ายไว้ตอนวันเสาร์ให้ว่านกับบีดู ช่วงที่ดูบีก็นั่งเล่นนิ้วผมไปด้วย เล่นๆไปพักหนึ่งบีก็ยกมือผมขึ้นมาจ้อง
“พี่เอ...เล็บยาว” บีหันมามองหน้าผม
“อืมม เดี๋ยวค่อยตัด”“เดี๋ยวผมตัดให้มะ” บียิ้ม
“ตัดไงไม่มีที่ตัดเล็บ” ผมหันไปยิ้มให้บีคืน
“พี่ไม่มีแต่...ผมมี อิอิ”ว่านพูดขึ้น
ผมกับบีหันไปมองว่านพร้อมกัน ว่านหันมายิ้มแล้วล้วงมือลงไปในกระเป๋าที่ว่านพกมาด้วยน้องคุ้ยๆหาอยู่พักหนึ่งก่อนจะทำหยิบที่ตัดเล็บออกมาให้ ผมนั่งอึ้งอยู่แป๊บหนึ่ง เพราะของพวกนี้มีไม่กี่คนมั้งที่พก ส่วนใหญ่พบเจอก็จะเป็นผู้หญิง 100 ละ 99.99 ผู้ชายไม่ค่อยเห็นจะพก เว้นว่ามันติดมาเป็นพวงกุญแจ
“นี่ครับ” ว่านยื่นให้ผม ผมยังไม่ทันจะรับบีก็เอื้อมมือมาคว้าไปซะก่อน
“เอามือมาผมตัดให้” พูดจบบีก็จับมือผมไปนั่งตัดเล็บให้อย่างรวดเร็ว ตัดเสร็จบีก็นั่งตะไบให้ด้วย หลังจากเริ่มตะไบได้ไม่กี่นาทีประตูโรงหนังก็เปิดครับ ผมรีบเก็บ netbook แล้วเข้าไปในโรงหนัง พอเข้ามาถึง ว่านก็เลือกนั่งซ้าย บีนั่งขวา ส่วนผมนั่งกลาง ระหว่างที่นั่งดูเหรอครับ หึหึหึ มือซ้ายผมก็จับมือว่านไว้ มือขวาผมก็จับมือบีไว้ ส่วนบีเองก็นั่งลูบๆมือผมเล่นไปด้วย หนังเรื่องนี้ค่อนข้างสนุกเลยครับ แต่มันไปสะอึกตรงหนึ่งคือ....ฉากที่เค้าเอา sextoy มาประกอบฉากด้วยแล้วบีก็หันมาถามผมด้วยสายตาสงสัยสุดๆว่า
“พี่ อันนั้นคืออะไรเหรอ”“อ่อ.....คือ....” ผมอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ออก
“มันมีเอาไว้ทำอะไรเหรอครับ” น้องบีถามต่อ
“....ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ” ผมไม่รู้จะตอบยังไงเลยเลือกที่จะไม่ตอบดีกว่า
จนกระทั่งหนังจบผมกับน้องบีแล้วก็น้องว่านคุยกันว่าหนังเรื่องต่อไปที่จะมาดูด้วยกันคือเรื่อง
“โต๊ะแตก” ขากลับผมก็ต้องไปส่งบีที่บ้านก่อนครับ หลังจากส่งบีแล้ว ผมขับรถออกมาจากบ้านน้องบีได้ประมาณสี่สิบเมตร ฝนก็โปรยลงมาแบบปรอยๆ น้องว่านสงสัยกลัวจะเปียกเลยขยับๆมาแนบหลังผมเลย แถมเอาหน้ามาซบหลังผมอีกต่างหาก เหตุการณ์เป็นดังนั้นผมเลยเนียนดึงมือน้องว่านมาจับเล่นจนถึงบ้านน้องเลย อิอิอิ
-------------------------------------------------------------
24 พ.ค.
วันนี้ตอนเย็นช่วงประมาณ 16.10 น. ขณะที่ผมกำลังขับรถไปที่ชมรมเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมชะลอความเร็วลงจอดที่ข้างทางก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกจากระเป๋ามาดู
“น้องบี Calling”“ว่าไง”“พี่เออยู่ไหน” เสียงพื้นหลังฟังจ้อกแจ้กเหมือนอยู่แถวๆ โรงเรียนเลยแฮะ
“กำลังจะเข้ายิมแล้ว มีอะไรหรือเปล่า”“มารับผมหน่อย” วันนี้บีไม่มีใครมารับเหรอเนี่ย
“ที่ไหน”“ที่หน้าโรงเรียน” ว่าแล้วเชียว ซื้อหวยไม่ถูกมั่งอ่ะ
“อืมๆๆ ก็ได้”พอวางสายเสร็จผมก็เลี้ยวกลับไปทางโรงเรียนของบีพอมาถึงจุดนัดหมายผมก็จอดรถแล้วก็เห็นอ้นกับต้อมกำลังเดินอยู่ด้วยกัน ทั้งสองหันมาเห็นผมพอดีเลยเดินตรงรี่เข้ามาหาอย่างรวดเร็ว
“พี่เอ ไปไหน” อ้นถาม
“เห็นบีโทรบอกให้พี่มารอตรงนี้อะ”“เหรอ”“อ้นเห็นบีไหมอะ”“ม่ายยยย....อ๊ะ!!” อ้นทำสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อว่า
“ทำเป็นใส่บลูธูทด้วยแก่แดดชะมัด” อ้นพูดด้วยน้ำเสียงเอือมระอา ผมหันมองไปตามทางที่อ้นมองไปก็พบบีกำลังเดินมา พอบีเห็นว่าผมมองอยู่บีก็ยิ้มแล้วทำท่าเขินๆหน่อยๆก่อนจะถอดหูฟังออกแล้ววิ่งมาหาผม
“ป่ะ” บีพูดขึ้น
“อืมมม ซ้อน 4 ไม่ได้อ่ะบี เดี๋ยวไงบีเดินไปกับอ้นแล้วกันเนอะ” ผมพูดเบาๆ พอพูดจบก็ลูบๆหัวบี
บีหันไปมองอ้นกับต้อมแล้วก็พากันเดินไปยิมสามคน วันนี้ไม่มีอะไรมากครับน้องจากน้องว่านที่รู้สึกว่าจะมาใกล้ชิดกับผมมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากๆ ส่วนบีเองก็ไม่พูดอะไรที่ว่านมาเกาะแกะๆผมอยู่เรื่อยๆ หลายครั้งว่านเอาหน้ามาซุกๆแขนเสื้อผมบ้าง ไหล่บ้าง อกบ้าง ว่านบอกว่าเช็ดเหงื่อ อืมมนะ
-----------------------------------------------------------------
26 พ.ค.
วันนี้หลังจากที่ผมเข้ายิมแล้ว ผมก็นั่งมองนาฬิกา เพราะ 2 วันที่ผ่านมา บี จะโทรหาให้ผมไปรับช่วง 16.00 – 16.15 น. แต่วันนี้ 16.40 น. แล้วบียังไม่โทรมาอีกแฮะ ผมเลยลองโทรเข้าไปดู
“บี ทำอะไรอยู่” ผมถามไป ก็เป็นห่วงอ่ะ หุหุ
“เดี๋ยวนะพี่ งานยังไม่เสร็จเลย เดี๋ยวเสร็จแล้วโทรหา” บีกระซิบๆกลับมา
...
แล้วเวลาก็ผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลาซ้อมผมก็ไม่ได้ไปรับน้องบี ระหว่างที่ผมกำลังเรียกเข้าแถวอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นครับ ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ใกล้ๆมาดูว่าใครโทรเข้ามา
“น้องบี Calling” ‘โทรมาทำไมตอนนี้ฟร่ะ’ ผมคิดในใจก่อนจะกดรับสาย
“ว่าไง”“พี่...เสร็จแล้ว มารับผมหน่อย” ครับ เสียงใจเย็นเหมือนเดิมเลย
“เฮ่ย พี่เรียกเข้าแถวแล้ว จะไปรับได้ไง” ผมโวยบ้าง ทำไมไม่โทรบอกที่บ้านมารับให้น้า นี่ผมเริ่มทำงานแล้วด้วย
“เง้ออออ พี่......มารับหน่อยนะ นะ นะ นะ นะ นะ” บีทำเสียงอ้อนสุดๆ
“....” ผมยืนคิดอยู่พักหนึ่ง
“เออ ก็ได้ รอที่เดิมนะ”“คร้าบบบบบ” บีตอบรับกลับมาด้วยน้ำเสียงดีใจ พอกดวางสายเสร็จผมก็หันไปหาน้องมิ้นที่เหมือนจะรู้งาน
“มิ้นๆ ฝากนำวอร์มหน่อยเดี๋ยวพี่มา”“ครับพี่” มิ้นหันมาตอบก่อนจะขึ้นไปหน้าแถวแล้วนำวอร์ม ส่วนผมก็มารับบีที่โรงเรียน ก่อนจะกลับมานำซ้อมต่อ
การซ้อมดำเนินไปจนถึงช่วงพัก ผมก็เอาแผ่น DVD ที่ตัดต่อ VDO Clip ที่ถ่ายน้องๆไปเมื่อวานมาเปิด (ถ่ายกับมือถือ ถ่ายน้องๆในยิมเพื่อเอามาลองตัดต่อเล่นๆ น่ะครับ) ซึ่งผมตัดมามีจุดประสงค์ให้ตลกอยู่แล้ว แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เริ่มขึ้น หลังจากที่เปิด DVD ไปได้เพียง 7 นาทีกว่า จู่ๆต้อมก็หัวเราะขึ้นมา ณ จุดที่ผมไม่ได้สังเกตมาก่อน
ใน Clip บีกำลังทำท่าสะพานโค้งครับ วันนั้นผมมารู้ทีหลังว่าน้องใส่บ๊อกเซอร์มา แล้วการที่น้องโค้งเต็มที่ตัวเล็กของน้องเลยนูนดันเนื้อผ้าบางๆของกางเกงเทควันโดขึ้นมาซะเห็นชัดเลย พอดีตอนถ่าย กับ ตอนตัดต่อผมไม่ได้นั่งเพ่งตรงเป้ากางเกงน้องเลยไม่ทันสังเกต (พลาดได้ไงฟะ... ล้อเล่นครับ) แต่ต้อมกลับสังเกต พร้อมชี้ไปแถมยังหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า
“ฮะๆๆๆ เห็นจู๋เลย ฮะๆๆ ชัดเลยดูดิ” ต้อมพูดพร้อมๆกับชี้ๆให้คนอื่นดู
เท่านั้นแหละทันทีที่ต้อมพูดจบ บีหันไปมองต้อมแล้วลุกไปตบหัวต้อมหนึ่งที ก่อนที่ต้อมจะเตะสวนมา ทำให้บีไม่พอใจมากถึงขั้นชกต่อยกันเป็นเรื่องเป็นราว จนน้องหลายคนโดดเข้าไปห้าม ผมเองก็ไปดึงน้องต้อมออกมาเพราะงานนี้ต้อมสู้บีไม่ได้เลย แล้วมันก็ดูว่าบีไปทำเกินกว่าเหตุด้วย ผมเลยเลือกที่จะปลอบต้อม หลังแยกกันได้ บีก็เดินออกส่วนต้อมก็ถึงกับปล่อยโฮออกมาเลยทีเดียว ผมเลยบอกให้บีมาขอโทษต้อม โดยผมคิดว่าถ้าบีขอโทษต้อมเสร็จแล้ว ผมจะให้ต้อมขอโทษบีคืนที่ไปล้อบีก่อน กระนั้น.....เท่าที่ผมรู้จักเด็กคนนี้มา เด็กคนนี้ยอมถูกลงโทษ แต่ไม่ยอมพูดคำว่าขอโทษ.....
“บี มาขอโทษต้อมก่อนเร็ว” ผมพูดกับบี
“ไม่!!” บีตอบกลับมา
“บีเดี๋ยวนี้ดื้อเหรอ”“....” บีไม่ตอบกลับมา
“ต้อมเค้าแซวเล่นเฉยๆ เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องลงไม้ลงมือกันเลย”“......”“มาขอโทษต้อมก่อน” ผมพูดจบบีก็ทำท่าลังเลๆ เพราะผมเองก็เริ่มเสียงแข็งใส่บีมากขึ้นเรื่อยๆ
“ขอโทษ!!” บีพูดห้วนๆออกไปแบบไม่พอใจมากๆ
“บี พูดดีๆ”“ขอโทษ!!” บียังออกเสียงห้วนๆอยู่ ครั้งนี้บีพูดจบ บีก็แสดงท่าทางไม่พอใจมากๆเดินเข้าห้องน้ำแล้วไปต่อยประตูห้องน้ำกับผนังห้องน้ำหลายครั้งจนคนที่นั่งอยู่ข้างนอกได้ยินเสียงดังชัดเจน
ผมไม่เคยเห็นบีแสดงท่าทีก้าวร้าวขนาดนี้มาก่อน ส่วนอ้นเองก็มากระซิบกับว่านว่าแปลกใจที่ผมสามารถให้บีพูดขอโทษได้ ขนาดอาจารย์สั่งบียังไม่ยอมพูดเลย หลังจากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นผมเลยลอยแพบีทันทีด้วยการไม่พูด ไม่คุย ไม่มอง ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น วันนั้นพอเลิกผมแอบมองด้วยหางตาว่าบีโทรตามให้ผู้ปกครองมารับทันที ค่ำวันนั้นผมเลยขับรถไปส่งว่านคนเดียวระหว่างทางก็จับมือว่านลูบเล่นไปเรื่อยๆแก้เซ็งด้วย มือว่านุ่มมากมาย
To Be Con