หัวข้อ: รักคือ... รัก >>> ส่งข่าว

[Angel_K]

ตอนพิเศษ Valentine


“อ้ากกกกกกกกกก อย่ามาทางนี้ ไป ๆ ๆ ๆ” เสียงเอะอะโวยวายของคนที่ตัวเล็กกว่า ก่อนจะตามมาด้วยการกระโดด จนตัวลอยหวือขึ้นไปยืนอยู่บนโซฟา แถมต่อด้วยการชี้มือชี้ไม้ ตะโกนเสียงดังต่อไม่ยอมเลิก ทั้งที่ยืนอยู่ไกลกับผมคนละมุมขนาดนี้แล้ว แบบที่เรียกได้ว่าอยู่ไกลกันเป็นโยชน์ จนตอนแรกที่ผมคิดว่าจะจัดการให้เรื่องมันเสร็จไป ชักเริ่มเกิดอาการอยากจะแกล้งคนต่อ ดูสิว่าแมลงสาปตัวเดียวนี่ จะทำให้คนที่ดูตัวเล็กไปถนัดตาเพราะความกลัวในตอนนี้ เป็นอะไรได้มากขนาดไหน

“เฮ้ยยยย บอกว่าอย่ามาทางนี้” เสียงกันต์ตะโกนลั่นตอนที่ผมถือไม้กวาดไล่แมลงสาป แต่พอผมเอาไม้กวาดมาตะปบแมลงสาปไว้ได้ แล้วกะจะวานให้กันต์หยิบที่โกยผงมาให้ เจ้าตัวก็ดันวิ่งหนีไปอยู่บนโซฟา แถมตะโกนโหวกเหวกแบบนี้แล้ว

ตอนแรกที่ได้ยินเสียงกันต์เขาโวยวายว่าเจอแมลงสาปก็คิดอะไรไม่ทัน คว้ามาแต่ไม้กวาด ลืมคว้าที่โกยผงมาด้วย พอจะให้กันต์เขาหยิบให้ เจ้าตัวก็ดันวิ่งหนีไปเสียไกล ส่วนเจ้าแมลงสาปนี่ก็ไม่ได้อยู่ในห้องมาตั้งแต่แรกหรอกครับ ห้องเราไม่ได้สกปรกขนาดที่จะมีแมลงสาปมาอยู่ได้ กล้าพูดว่าสะอาดมากด้วยซ้ำ แต่ไอ้ตัวปัญหานี่มันติดมากับถุงที่กันต์เขาใส่ต้นไม้กลับมาที่ห้องครับ เป็นต้นไม้ที่เขาได้มาจากบริษัทฯ ไหนสักบริษัทฯ นี่แหละ เห็นกันต์เขาบอกว่า บริษัทฯ นี้ แจกต้นไม้ให้กับลูกค้าในวันวาเลนไทน์ พอกันต์เห็นเข้าก็ชอบ เลยยกกลับมาที่บ้าน แต่ตอนนี้จะยังชอบอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้

“นั่น ๆ มะ มัน... มัน มันจะบินแล้ว” เอา เอาเข้าไป มันจะบินได้ยังไงล่ะครับ ก็ผมเอาไม้กวาดกดมันไว้อยู่เนี่ย แล้วตกลงผมจะทำยังไงกับเจ้านี่ดี ต้องลากมันไปหาที่โกยผงระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆ

“ว้ากกกก อย่ามาทางนี้ บอกว่าอย่ามาทางนี้ ไอ้ ไอ้บ้า” ไม่รู้จะขำหรืออะไรดีแล้วครับตอนนี้ จะหัวเราะก็กลัวโดนงอน หรือไม่ก็กลัวจะขำจนมือไม้อ่อนทำไอ้แมลงสาปนี่หลุดจากไม้กวาด ขืนหลุดขึ้นมาโดนเอาตาย เกิดเป็นไอ้กรนี่ลำบากแท้

แต่ก็แค่เรื่องนี้แหละครับ ฮาๆ

“จะตะโกนทำไมเนี่ย แล้วก็หยิบไอ้นั่นมาให้ด้วย เร็ว” ผมหยุดเดินแล้ว ชี้บอกกันต์ที่เปลี่ยนจากยืนบนโซฟาเป็นลงมายืนดูลาดราวอยู่หลังโซฟาแทนให้ช่วยหยิบที่โกยผงมาให้

“ไม่เอา ไม่เอา ไปหยิบเอาเอง” จะกลัวอะไรขนาดนี้ครับที่รัก เคยเจอแมลงสาปบินเกาะมาหรือไงเนี่ย อันนี้เดาเอาครับ เพราะเคยได้ยินหลายคนที่กลัวแมลงสาป พูดว่ากลัวเพราะมันเคยบินมาเกาะนี่แหละ

“มันไม่หลุดมาหรอกน่า ชักช้ามันหลุดไป ไม่รู้ด้วยนะ” เหมือนพูดกับเด็กเลยครับตอนนี้ ส่วนคนตัวเล็กก็จ้องมาที่ไม้กวาดที่มีไอ้ตัวปัญหาอยู่ข้างใต้ไม่วางตา คงกำลังตัดสินใจว่าจะเอายังไงดี

“มันไม่หลุดหรอก” ผมพูดย้ำอีกครั้ง จะไหวไหมครับเนี่ยที่รัก

“เออๆ ถ้าหลุดมานะ” ฮาๆ ยังไม่วายขู่นะ มีชี้หน้ากันด้วย ว่าแล้วกันต์ก็เดินแบบกล้าๆ กลัวๆ ไปหยิบที่โกยผงในครัวมาให้ผมที่ยืนอยู่ที่ระเบียง แต่ไอ้ท่าส่งนี่สิครับ ห่างจนแทบจะเอื้อมจับด้ามที่โกยผงไม่ถึง ยังดีนะที่ไม่ส่งให้แล้ว รีบปิดประตูขังผมให้อยู่กับแมลงสาปที่ระเบียง ส่วนกันต์พอส่งของให้เสร็จแล้วไปไหนหรอครับ นู่นเลยครับ กลับไปยืนหลังโซฟาในห้องเป็นที่เรียบร้อย รักกันมากเลยครับ

ว่าแล้วก็จัดการเอาแมลงสาปใส่ลงถุงผูกปิดไปจนได้ คนกลัวก็จ้องตลอดทุกการกระทำของผมเลยครับ พอเห็นแมลงสาปอยู่ในถุงแล้วแค่นั้น ถึงกับถอนหายใจ ก่อนออกมานั่งทรุดลงบนโซฟา ท่าจะเหนื่อยอยู่หรอก เล่นวิ่งไปวิ่งมา แล้วยังตะโกนอีก ทำเอาหน้าแดง แถมด้วยเหงื่อเม็ดเป้งบนหน้าผาก จากที่จะแกล้งพอเห็นเขาแบบนี้ก็เปลี่ยนใจครับ สงสารเลย แทบจะวิ่งรอบห้อง เพราะก่อนหน้านี้แมลงสาปมันวิ่งเข้าไปในห้องด้วย ดีที่มันไม่ได้ไปไหนไกล ไม่อย่างนั้นล่ะหากันตาย

“เป็นไงบ้าง” ผมถามหลังจากเอาถุงออกไปทิ้งที่ช่องทิ้งขยะเรียบร้อยแล้ว ก่อนเดินกลับมาหากันต์ที่ยังนั่งพักเหนื่อยอยู่บนโซฟา เสื้อผ้าหลุดลุยเลยครับ เสื้อเชิ้ตที่ตอนกลับเข้ามายังอยู่ในกางเกงเรียบร้อย ตอนนี้หลุดมานอกกางเกงหมดแล้ว กระดุมเม็ดบนก็ถูกปลดลงมาสองเม็ด คงจะร้อนเพราะวิ่งขาดนั้น เห็นแล้วก็สงสารอยู่ แต่ก็ยังอดขำเล็กๆ ไม่ได้

“เหนื่อย” พูดคำเดียวเลยครับ เพราะยังหอบอยู่ แล้วก็จับเสื้อสะบัดๆ เหมือนจะช่วยให้เย็นขึ้น ก่อนทิ้งตัวเอนพิงพนักโซฟา

“กลัวขนาดนั้นเชียว” ผมถาม แล้วจับผมเขาที่ลงมาปิดหน้าปิดตาขึ้นให้ พอมองใกล้ๆ ยิ่งเห็นว่าเหงื่อไหลเต็มหน้าเชียว

“อื้ม” กันต์ พยักหน้าตอบ

“มันเคยมาเกาะหรือไง” ผมถามต่อ ตอนนี้กันต์เลิกหอบแล้วครับ นั่งนิ่งๆ สักพักตัวคงเย็นขึ้น แล้วแอร์ที่เปิดไว้ก็เย็นพอสมควร

“ตอนเด็กๆ เปิดกล่องอะไรขึ้นมาไม่รู้ แล้วมันก็ออกมา พอออกมามันก็ไต่เข้าไปในแขนเสื้อ” กันต์เล่าให้ผมฟัง พร้อมยกมือขึ้นลูบแขนตัวเองไปด้วย สงสัยขนลุก

“แล้วทำยังไงอ่ะ” ผมถามอีก

“ก็ร้องดิ ตอนนั้นห้าหกขวบเองมั้ง พี่เลี้ยงต้องจับถอดเสื้อ มันถึงได้ออกมา แล้วมันไต่ที่ตัว จนเป็นรอยแดงๆ อ่ะ” พอฟังจบก็ถึงบางอ้อเลยครับ มิน่าถึงกลัวได้ขนาดนี้ เป็นผมก็กลัวแหละครับ เรียกว่าฝังใจกันเลยทีเดียว ก็เลยกลายเป็นการปิดฉากวาเลนไทน์หฤหรรษ์ไปเลยครับวันนี้ ปิดฉากกันแบบที่เรียกไม่ถูกว่าแนวไหน
.
.
.


ส่วนวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาตลอดวันของผมกับกันต์ ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษมากหรอกครับ กันต์ก็ไปทำงานตามปกติ ส่วนผมวันนี้เข้าไปฟังไอ้ติ๊ดมันพรีเซ็นต์งาน มันเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มผมครับ แต่ยังไม่สุดท้ายในเอก ถือว่าเป็นคนกลางๆ อยู่ ตอนนี้ก็โล่งกันไปทั้งกลุ่มครับ พอช่วงสายฟังติ๊ดมันพรีเซ็นต์งานให้อาจารย์ฟังจบก็ไปหาอะไรกินกัน แล้วผมก็แยกตัวกลับห้อง กลับมาส่งของขวัญให้กันต์เขาครับ

เรียนกราฟฟิคก็ใช้ให้มันเป็นประโยชน์ ออกแบบการ์ดสวยๆ ส่งไปเป็นของขวัญวันแห่งความรักให้กันต์เขา พอส่งไปกันต์เขาก็เงียบไปเลยครับ ไม่อือออตอบรับอะไรกลับมา แต่ก็รู้ว่าวันนี้เขามีประชุมครับ แล้วก็ไม่รู้ว่าเสร็จกี่โมง ผมก็นั่งๆ นอนๆ ดูหนังไป รอว่าเย็นหน่อยจะทำกับข้าว จนบ่ายสี่โมงนั่นแหละครับ ก็มีเสียงเตือนว่ามีได้รับอีเมลจากโทรศัพท์ พอเปิดดูก็เป็นการ์ดที่กันต์ทำส่งกลับมาให้ครับ ทำเอายิ้มหน้าบานไปเหมือนกัน แล้วดูจากโทรศัพท์มันก็ภาพเล็กไป ต้องมาเปิดดูจากในคอมฯ เพื่อให้เห็นเต็มจออีกที ของขวัญวาเลนไทน์ที่มีให้กันก็เท่านี้แหละครับ

พอเย็นกันต์กลับมาก็มานั่งกินข้าวด้วยกันแค่นั้นเอง ส่วนต้นไม้ที่กันต์ได้มา เขาตั้งใจไว้ว่ากินข้าวเสร็จแล้วจะเปลี่ยนกระถาง แต่เปิดถุงมาแล้วดันเจอแมลงสาปออกมาด้วย เลยเป็นเรื่องเป็นราวปิดฉากวาเลนไทน์ ส่วนต้นไม้วางไว้แบบนั้นก่อนแล้วกันครับ ขี้เกียจออกไปจัดการแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ขอไปทวงค่าจัดการแมลงสาปก่อนดีกว่า ก็นะ สภาพคนกลัวแมลงสาปตอนนี้มันล่อแหลมน้อยอยู่เสียเมื่อไหร่

----------------------------------------------


มาแบบสั้นๆ ให้หายคิดถึงกร นิดนึง ^_^

[Little Devil]

 

[Sweet cream]

ว้าว มาเจอทั้งตอนหลัก ทั้งตอนพิเศษเลย
ตอนหลักนี่เหงาจริงแฮะ เหมือนจะคุ้นเคยกับการที่คู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไปแล้ว

ส่วนตอนพิเศษ  ฮาอ่ะ กันต์น่ารักนะเนี่ย หายคิดถึงกรไปนิดนึงด้วย

[love2y]

เข้ามาสยองเป็นเพื่อนกันต์ก่อนนอน 

โหมดนึกภาพตาม >>>>> แมลงสาปบิน อึ้ยยยยยยยยยยยย 

[minmin96]

 
ชอบเรื่องนี้มาก..ชีวิตไม่ต้องวุ่นวาย
มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้

[wan]

หวานมัน ฉันคือเธอ จริง  ๆ ไอ้สัตว์ประหลานโลกล้านปีเนี่ย
ใครไม่เคยโดน ไม่มีวันรู้หรอก ว่า มันน่าขนรุก ขนาดไหน
เคยโกรธกับคนใกล้ตัวไม่พูดด้วยเป็นอาทิตย์ กับการถูกหัวเราะเพราะไอ้เจ้าตัวนี้แหละ
+1 นี้ให้ กันต์ เป็นการปลอบใจ มามะ ขวัญมา 

[puppyluv]

ตอนพิเศษ ทำเอาฮามาก

[Anonymus]

ค่อยๆรักกัน เบาๆ   
อ่านเรื่องนี้ทีไร  คิดถึงเพลงนี้ทุกที   

อ่านไปอมยิ้มแก้มปริ่มไปทุกครั้ง  ขอบคุณสำหรับความรัก หวานๆ เบาๆ ที่ทำมีความสุขทุกครั้งที่อ่านนะค้าบ

[lovevva]

 :m20:เป็นวาเลนไทน์หรรษาเพราะน้องแมลงสาป

 

[ChiOln]

555 กันต์เต้นหนีแมลงสาบ

[a_tapha]

เข้ามาอ่านตอนพิเศษ  หึหึ น่ารัก   

[Sabaijai]

จินตนาการได้ไม่ยากเลย ท่ากันต์ลี้ภัยหนีแมงสาบ

[RakorN]

เคยโดนแมงสาปบินชนหัวที่โรงเรียน เหวอไปเลย โรงเรียนตูฉกปรกจริง 

หวานมัน ฉันคือเธอ จริง  ๆ ไอ้สัตว์ประหลานโลกล้านปีเนี่ย
ใครไม่เคยโดน ไม่มีวันรู้หรอก ว่า มันน่าขนรุก ขนาดไหน
เคยโกรธกับคนใกล้ตัวไม่พูดด้วยเป็นอาทิตย์ กับการถูกหัวเราะเพราะไอ้เจ้าตัวนี้แหละ
+1 นี้ให้ กันต์ เป็นการปลอบใจ มามะ ขวัญมา 

^
^
^
เหมือนเพื่อนรกรเลย แฟนมันแกล้งเรื่องแมงสาปนี้แหละ ทะเลาะงอนไปเป็นวัน เหมือนจะขำ แต่คนกลัวจริงๆจะน่าสงสารมากเลย

[rellachulla]

ว๊ากกกก
สยองมากเหอะ
เค้าเคย เจอมันบินพุ่งเข้ามาตัว
กรี๊ดดดด บ้านแตก

[mumu2pm]

 

[knightofbabylon]

มาโอ๋ๆๆๆๆกันต์ แล้วก็  ด้วย


ว่าด้วยเรื่องแมลงสาบ เคยจับตอนเด็กๆจะเอาไปทิ้ง
แต่..มันกระแดะไต่จากเท้าขึ้นหัว พอจับหนวดมันได้
ดันอยากจะบิน ไอ้เราก็มือไวเกิน จับแรงไปหน่อย เละเต็มมือเลย 
ทุกวันนี้ไม่ได้กลัว แต่ถ้าให้จับแมลงสาบมือเปล่าก็แอบแหยงๆ ใช้ได้อยู่เหมือนกัน

[Chocorun]

  นึกภาพกันต์ออกเลยอ่ะ แต่คนกำจัดแมลงสาป คิดค่าบริการแพงไหม อิอิ สงสัยจะคุ้มนะ

[nunamicky]

เข้าใจกันต์เค้าเลย
เพราะพี่ก็กลัวแมลงสาบเหมือนกันค่ะ

[pattybluet]

หายคิดถึงนิดเดียว เอาอีกๆๆๆ
ขอบคุณนะคะ

[punchnaja]

แอบเข้าใจกันต์เล็กๆ เพราะข้าพเจ้าก็กลัวแมลงสาปเหมือนกัน เคยโดนเกาะขาตอนเด็กๆ บรื๊อออออ

[DEMON3132]

วาเลนไทน์สยองสำหรับกันต์ และวาเลนไทน์ฮาและกำไรสำหรับกร
สงสารกันต์จังขวัญหายเลย กรคงต้องเรียกขวัญกันหนักหน่อยละ
+1 แทนคำขอบคุณ 

[PeeYaR]

เพื่อนเค้า มันบอกว่าชีวิตนี้ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลัวแมลงสาป
แต่พอเจอแมลงสาปบินเท่านั้นแหละ มันบอก กุกลัวมากกกกก
555+

[ღiสุดขอบiღ]

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เข้าใจความรู้สึกกันต์นะแต่ขอขำหน่อยเถอะ!

อะไรจะน่ารักขะไหนหนาดพี่กันต์ขา~~

+1 พร้อม ทีนึงด้วยความร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Na na]

  แมลงสาป น่ากลัวก็น่ากลัวอยู่นะ แต่นึกภาพกันต์ตามแล้วต้องขำอ่ะ

หน้าที่กำจัดแมลงสาปเลยต้องตกไปเป็นของกรแบบปฏิเสธไม่ได้ ลองไม่กำจัดให้สงสัยโกรธตาย ฮาๆ

[yayee2]

ดิฉันก็ไม่ขำกันต์หรอกค่ะ  ความกลัวบางทีมันก็ไม่มีที่มาที่ไปหรอกค่ะ แต่มันกลัวน่ะ เนอะกันต์
เคยเกือบไม่พูดกะเพื่อนรัก เพราะโดนแกล้งด้วยการโยนสิ่งที่เรากลัวใส่นี่แหละ

[yeyong]

กันต์ ดูไปดูมา เหมือนจะเด็กลงเรื่อยๆ นะ
น่ารักได้อีก

[Kfc_Pizza]

 

[warin]

ขอบคุณจ้า

[Mafia Mania]

หลงรักกันต์ขึ้นเรื่อยๆ ทุกวัน 

[bbyuqin]

อ่า...หวานเบาๆๆ
แต่ไอ้ท่าแขยงแมลงสาบนี่เข้าใจเลย แบบว่ามันเคยไต่เข้าไปในขากางเกง..เป็นรอยแดงๆเหมือนกันเลยอ่ะ...พูดถึงแล้วขนลุก..บรื๋ออส์