หัวข้อ: รักคือ... รัก >>> ส่งข่าว

[PeeYaR]

เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ สบายๆ และแอบหวาน
อ่านแล้วรู้สึกดีอ่ะ ^^

[Angel_K]

ตอนที่ 36 มื้อแรก

ตอนนี้กันต์เขาหลับไปแล้ว ส่วนผมยัง จริงๆ ผมเริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน แต่ยังอยากมองหน้าคนที่นอนหลับไปแล้วอีกสักพัก  หลังจากมื้อค่ำที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นมื้อที่โรแมนติกที่สุดสำหรับเราสองคนไป และกับเรื่องนี้ก็เป็นอะไรที่ทำให้ผมทั้งประหลาดใจ และรู้สึกขอบคุณเขามากๆ ที่ทำให้ผมมากขนาดนี้ เพราะสำหรับผม กันต์เขาเป็นคนที่ไม่เก่งเรื่องของแสดงออก แล้วการที่เขามาทำอะไรให้ผมแบบนี้นับว่าเกินความคาดหมายของผมไปเยอะ

จากอาหารหลักมื้อค่ำ ก็ตบท้ายด้วยของหวานที่กันต์เขาเตรียมมาให้ผม เอ่อ... มาเที่ยวหนนี้น้ำหนักคงพากันขึ้นทั้งคู่ และถ้าจะให้มื้อนี้สมบูรณ์แบบจริงๆ ก็ต้องปิดท้ายด้วยของหวานกว่าส่งท้ายทริปนี้กันนิดนึง เพราะแบบนั้นถึงตอนนี้เลยเหลือผมที่ยังตื่นอยู่ ส่วนของหวานปิดทริปของผมหลับปุ๋ยไปนานแล้ว   
.
.
.
แล้วก็มาถึงวันสุดท้ายของเราสองคนที่เชียงใหม่ ผมตื่นขึ้นมาก่อน อาบน้ำเรียบร้อยแล้วถึงออกมาปลุกกันต์ ก็ปลุกยากตามเคย ยิ่งมานอนสบายๆ แบบนี้ไม่ต้องห่วงเลย กว่าจะลุกจากเตียงได้ใช้เวลาเป็นสิบนาที อิดออดขอนอนต่อเรื่อย แล้วก็เอาผ้าห่มมาพันๆ ตัวเป็นหนอนเลย อยากให้มีใครสักคนที่ทำงานเขามาเห็นเสียเหลือเกินว่า เจ้านายมาดเนี้ยบของเขานี่ กว่าจะตื่นขึ้นมาได้แต่ละทียากเย็นขนาดไหน เหมือนรู้ว่าตื่นมาแล้วไม่ต้องไปทำงาน ต่อให้เสียงโทรศัพท์ดังปลุกอย่างเคยก็ไม่สนใจแล้ว

ถึงเวลาก็เก็บกระเป๋า ก่อนจะออกไปกินข้าวเช้า แล้วเรื่องเก็บกระเป๋า เรื่องนี้คนที่ผมเพิ่งว่าเขาว่านอนขี้เซา เป็นคนที่ทยอยเก็บของทุกวันอยู่แล้ว รายนี้เขาเนี้ยบทุกเรื่องเขาบอกจะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายเอาวันสุดท้ายวันเดียว เป็นเรื่องถนัดเขาเพราะเขาเดินทางบ่อย ออกจากห้องก็แวะไปกินมื้อเช้าที่ห้องอาหารของรีสอร์ท ก่อนจะขับรถกลับเข้าเมืองกัน โดยแวะที่กาดหลวงเพื่อซื้อของฝาก ซื้อพวกแคปหมู น้ำพริกหนุ่ม แล้วก็ไส้อั่วนั่นแหละ ซื้อกันแค่พอขนขึ้นเครื่องได้ไม่ลำบาก จากนั้นก็แวะไปที่บ้านคุณย่าครับ แวะไปกินมื้อเที่ยงด้วยกัน ก่อนจะล่ำลากันจริงๆ คุณปู่คุณย่าของกันต์น่ารัก และใจดีมากทั้งคู่เลยครับ


 
.......................................................................

เมื่อวานพอกลับมาถึงบ้านกันต์เขาก็ไม่ทำอะไรทั้งนั้น รีบตรงไปดูเรนกับซูชิ ปลาทองยักษ์สองตัวที่เลี้ยงไว้ก่อนเลย ตอนอยู่เชียงใหม่เขาก็โทรถามแม่บ้านที่มาทำความสะอาดให้ว่ามันยังอยู่ดีหรือเปล่า กันต์เขาเป็นห่วงกลัวมันตาย พอเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติถึงเริ่มทำอย่างอื่น ก็เอาของที่ซื้อมาเก็บใส่ตู้เย็น แล้วพรุ่งนี้กันต์ค่อยเอาไปฝากที่ทำงาน ที่บ้านเขาเดี๋ยวให้คนเอาไปส่งให้ ส่วนผมพรุ่งนี้จะกลับไปหาแม่ที่บ้านเหมือนกัน

มาถึงช่วงสายของวันนี้ผมขับรถกลับบ้านเพื่อเอาของไปฝากแม่ที่บ้าน ส่วนกันต์ก็ไปทำงานตามปกติ ผมเองปิดเทอมแล้ว และจะเริ่มฝึกงานวันจันทร์หน้า ช่วงที่ว่างอยู่เลยถือโอกาสกลับบ้านไปหาแม่บ้าง แม่ผมเป็นแม่บ้านอยู่บ้านตลอดอยู่แล้ว แม่บอกก่อนจะมีผม แม่ก็ไปช่วยงานพ่อบ้าง แต่พอมีผมแล้ว พ่อก็ให้แม่เลิกทำงานเลย เพื่อจะได้มีเวลาอยู่กับผม

พอถึงบ้านแม่ก็ชวนออกไปหาอะไรกิน แล้วก็เดินซื้อของต่อ ผมเลยถือโอกาสซื้อของกลับคอนโดฯ ด้วย เพราะกลับมาถึงกันเมื่อวาน เลยยังไม่ได้ออกไปซื้อของเข้าตู้เย็น ตอนแรกกะว่าวันนี้จะออกไปซื้อด้วยกันตอนเย็น แต่ไหนๆ ผมออกมาข้างนอกแล้วซื้อกลับไปเลยดีกว่า ขี้เกียจออกมาเจอตอนเย็นรถติดด้วย หลังจากซื้อของกันเรียบร้อยกลับมาถึงบ้านบ่ายสามกว่าๆ ผมเลยจับเจ้าเรนมันมาอาบน้ำ โดยที่แม่ออกมานั่งดูอยู่ที่โต๊ะในสนามด้วย

“เฮ้ย!! อย่าเพิ่งสะบัด” ผมตะโกน เพราะทันทีที่ผมฉีดน้ำลงตัวเรน มันก็เริ่มสะบัดตัวจนน้ำกระเซ็นใส่ผม แล้วก็ไล่งับน้ำที่ออกจากสายยาง ยิ่งผมเอาหลบมัน มันก็ยิ่งพยายามจะเอาให้ได้ คงนึกว่าผมเล่นกับมัน เรนมันเป็นหมาที่ชอบเล่นน้ำ แต่เวลาจะอาบทีก็ลำบากเอาเรื่อง เพราะมันห่วงแต่จะเล่น ไม่เคยยอมยืนเฉยๆ ให้ผมอาบน้ำให้มันดีๆ สักที

“กร วันไหนว่างๆ ก็ชวนกันต์เขามากินข้าวที่บ้านสิ” แม่ผมพูดขึ้นมา ผมที่กำลังเอาแชมพูละเลงลงบนตัวเรนมัน เลยเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าแม่

“เอ่อ... ครับ” ผมพูด แล้วเกาตัวให้เรนไปด้วย

“เอ๊ะ!! แม่ว่ากรโทรไปชวนให้กันต์แวะมาเย็นนี้เลยก็ได้นิ ที่ทำงานเขาอยู่ใกล้ๆ ไม่ใช่หรอ”
“ครับ”

“กรก็อยู่นี่แล้ว ลองชวนเขามาเลยสิ” แม่ผมพูดต่อ 

“ถ้าอย่างนั้นกรอาบน้ำให้เรนมันเสร็จ แล้วจะโทรบอกกันต์” ผมพูด

“อย่าลืมละ แม่จะได้บอกพี่สาให้ทำกับข้าว แล้วได้โทรบอกพ่อด้วย” แม่ผมสั่ง 

“ครับ” ผมรับคำ แล้วรีบอาบน้ำให้เรนมันให้เสร็จ พออาบน้ำเช็ดตัวให้เรนมันเสร็จ ผมก็เดินเข้าบ้านพร้อมแม่ แล้วหยิบโทรศัพท์มากดหากันต์ระหว่างเดินขึ้นบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะโดนเรนมันสะบัดน้ำใส่จนเปียกไปเกือบทั้งตัว
.
.
.
“ยุ่งอยู่หรือเปล่า” ผมถามเมื่อกันต์รับสาย
“เปล่า คุยได้” เสียงจากปลายสายตอบกลับมา

“แม่ชวนมากินข้าวที่บ้านเย็นนี้ กันต์ติดงานตอนเย็นหรือเปล่า” ผมถามต่อ ระหว่างที่ถอดเสื้อผ้าไปด้วย

“พูดจริง พูดเล่น” เขาถามเหมือนไม่แน่ใจ
“จริง จะหลอกทำไม แม่ให้โทรมาชวนเนี่ย ตอนแรกแม่บอกว่างๆ ให้ชวนกันต์มากินข้าวที่บ้านบ้าง แต่พูดไปพูดมาก็ให้กรโทรชวนกันต์เข้ามาเย็นนี้เลย” ผมตอบ แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมเข้าห้องน้ำ

“ต้องเข้าไปหรอ กลัวอ่ะ” กันต์พูดกับผมสั้นๆ เสียงนี้อ่อยเลย ทำเสียงดูหน้าสงสารเชียว ทำเอาผมอยากเห็นหน้าเขาเลยตอนนี้ ดูท่าแล้วจะคุยยาวผมเลยเดินกลับมานั่งที่ปลายเตียง

“แม่กับพ่อก็รู้แล้วจะกลัวอะไร ทีกรยังไปบ้านกันต์ได้เลย” ผมพูด แถมตอนที่ผมไปไม่รู้ล่วงหน้าอีกต่างหาก

“เหมือนกันที่ไหน ถ้าไม่รู้ก็ว่าไปอย่าง... เพราะรู้นั่นแหละถึงไม่กล้าไป” เขาพูด เออ... นั่นสิ ถ้าเป็นผมก็คงคิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะทำตัวแบบไหน ลองเป็นผมเดินเข้าบ้านกันต์ตอนที่พ่อแม่เขารู้แล้ว แบบเอ่อ... ผมเป็นลูกเขยแม่ครับ เออวะ จะทำหน้าไงวะ ผมเริ่มเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว

“ไม่มีอะไรหรอกเชื่อสิ แม่เขาอยากให้มากินข้าวด้วยกันแค่นั้นเอง” ผมพูด

“ตกลงว่ามานะครับ” ผมรีบรวบรัดตัดความ
“อื้ม เดี๋ยวเข้าไป”

“เออกร ตอนนี้มีนักศึกษามาฝึกงานอีกคน” เขาบอกผม
“หรอ อื้อ แล้วเรียนไหนอ่ะ” ผมถาม
“ที่เดียวกับเรานั่นแหละ” กันต์บอกผม

“อะฮะ เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยคุยกัน กรไปอาบน้ำก่อน เมื่อกี้อาบน้ำให้เรนมัน เลยเปียกไปทั้งตัว”
“อื้อ” แล้วกันต์ก็วางสายไป


....................................................................

“เอาจริงดิ” คนที่ตอนนี้มายืนอยู่หน้าบ้านผมแล้วเอ่ยถาม

“มาขนาดนี้แล้วไม่จริงมั้ง ป่ะเข้าบ้านกัน ไปเหอะน่า” ผมบอกกันต์ แล้วเดินนำเข้าบ้าน ส่วนพ่อยังกลับมาไม่ถึง แม่โทรไปเมื่อกี้บอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะถึง

“สวัสดีครับ” กันต์พูดแล้วยกมือไหว้แม่ เมื่อผมพาเข้าไปหา

“สวัสดีลูก มานั่งนี่ก่อนมา” แม่ผมลุกจากโซฟาแล้วรับไหว้ ก่อนเรียกกันต์ให้ไปนั่งที่โซฟาข้างแม่ ส่วนผมก็นั่งที่โซฟาเดี่ยวอีกตัวที่อยู่ใกล้กัน

“รถติดมากไหมลูก ขับรถมานี่” แม่ผมชวนคุย
“นิดหน่อยครับ จากออฟฟิศมาก็เกือบครึ่งชั่วโมง”

“กรเขามาเล่าเรื่องกันต์ให้แม่ฟัง” แม่ผมพูด
“ครับ” พี่กันต์ตอบเสียงเบา

“แม่เองก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่กรไปอยู่กับกันต์แบบนี้ กรทำอะไรให้กันต์ลำบากใจ หรืออึดอัดบ้างหรือเปล่า แม่ไม่อยากให้กรไปเอาเปรียบกันต์นะลูก” แม่ผมพูด แล้วถามกันต์ เขาเองก็ตั้งใจฟังที่แม่ผมพูด ผมเองก็คอยฟังไปด้วย

“ถ้ามีอะไรก็บอกกรเขานะลูก” แม่ผมพูด ตอนนี้ผมเองก็เริ่มงงนิดๆ แล้วครับ ว่าแม่ผมอยู่ในอารมณ์ไหน กันต์เองก็เหมือนกัน พอฟังแม่พูดแล้วก็หันมามองหน้าผม
“ครับ” แล้วกันต์ก็ตอบรับที่แม่ผมพูด   

“เอ่อ... แม่ครับ” เสียงกันต์เรียกแม่ผมครับ แล้วอยู่ๆ เขาก็ขยับจากโซฟาลงไปนั่งที่พื้น
“กันต์ขอโทษนะครับ” กันต์เขาพูด แล้วก็ก้มลงไปกราบแม่ผมที่ตัก ผมเองก็ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ แต่ก็รีบลงไปนั่งอยู่ข้างเขา

“ขอโทษนะครับ” เสียงพี่กันต์ที่ผมได้ยินตอนนี้เหมือนจะเริ่มสั่นนิดๆ จนผมต้องยกมือขึ้นไปวางที่หลังเขา แล้วก็มองหน้าแม่สลับกับมองกันต์ไปด้วย คือผมก็ไม่รู้จะทำยังไง หรือทำอะไรเหมือนกันตอนนี้ แล้วแม่ผมเองก็เอามือข้างหนึ่งไปจับมือกันต์ไว้ ส่วนอีกข้างก็ลูบหัวกันต์แล้วลูบเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนไปจับที่ไหล่ทั้งสองข้างแล้วดึงขึ้นมา กันต์เขาก็ขยับตัวขึ้นตาม แล้วเปลี่ยนมาเป็นคุกเข่าอยู่หน้าแม่ผมแทน

“ไม่เป็นไรลูก ๆ” แม่ผมพูดแล้วก็รวบตัวกันต์เข้าไปกอดไว้

“แม่ไม่ได้ว่าอะไรเลย” แม่ผมพูดกับกันต์เหมือนตอนที่พูดกับผมเลย แล้วแม่ก็ดันตัวกันต์ออกมา กันต์เขาน้ำตาไหลแล้วตอนนี้ แม่ก็เลยพยักเพยิดไปทางโต๊ะด้านหลังผมเพื่อให้หยิบกระดาษทิชชูมาให้ ผมก็หันไปหยิบแล้วส่งให้แม่   

“แม่เห็นลูกแม่ทำอะไร หรืออยู่กับใครแล้วแม่ความสุข แม่เองก็มีความสุขไปด้วย กรเขาบอกว่าอยู่กับกันต์ แล้วเขามีความสุข แล้วแบบนี้กันต์จะมาขอโทษแม่ทำไม ไม่ต้องขอโทษแม่หรอก” แม่ผมพูดครับ

“ที่แม่ให้กรพากันต์มาหาแม่ แม่จะได้รู้จักว่ากรไปอยู่กับใคร อยู่ยังไงแค่นั้นเอง แม่จะได้ไม่ต้องห่วงเขา” แม่พูดแล้วก็ดึงตัวคนขี้แยที่ยกมือเช็ดหน้าเช็ดตาให้ยืนขึ้น 

“พ่อมาแล้วมั้ง แม่ได้ยินเสียงรถ กรพากันต์ไปล้างหน้าล้างตาซะก่อนไป แล้วค่อยมากินข้าวกัน เดี๋ยวพ่อเขามาเห็นจะหาว่าแม่เป็นนางยักษ์นางมารไปทำอะไรกันต์เขา” แม่ผมพูดติดตลก แต่ก่อนผมจะพากันต์ไป ผมก็เข้าไปกอดแล้วก็หอมแก้มแม่อีกที
.
.
.
แล้วมื้อแรกของกันต์ที่บ้านผมก็ผ่านได้ด้วยดี แล้วคุยไปคุยมากลายเป็นว่าพ่อผมเองก็รู้จักกับพ่อกันต์เขาครับ เพราะเคยเจอกันตามงาน ตอนกินข้าวพ่อผมกับกันต์เขาก็คุยกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมีถามเรื่องงานกันนิดหน่อย สำหรับผมมันถือว่าดีมากๆ แล้ว ส่วนที่บ้านกันต์เราคงไม่บอกอะไรมากกว่านี้แล้ว ก็คงคบกันไปเรื่อยๆ แบบนี้ 



----------------------------------------------------------------


มาแบบเรื่อยๆ อีกแล้วตอนนี้ อะไรจะชิลได้ขนาดนี้นะ นิยายเรื่องนี้ ขาดสีสันไปหรือเปล่า  55+

[yeyong]

ใครว่าเรื่อยๆค่ะ
มันมีอะไรบางอย่างที่แฝงอยู่ในนิยายเรื่องนี้นะคะ
มองไม่เห็น แต่สัมผัสได้

[iforgive]

ไม่ ๆ ๆ ๆ  นิยายเรื่องนี้ไม่ขาดสีสันอะไรแล้ว  นี่เป็นเรื่องพักใจสำหรับเราเลยทีเดียว
ในเล้ามีแต่นิยายที่อุดมไปด้วยสีสันและมาม่ามากมายแล้ว
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วมีความสุข  สบายใจด้วย
ถ้าจะมีสีสันอะไรเพิ่มเติมมาล่ะก็  แบบ ... เค้าขอแบบกำลังดีเน้อ
จัดจ้าน  จี๊ดจ๊าด  แล้วมันปวดใจ

[wan]

เข้าไปกินข้าว กับพ่อ แม่ สามี
อีกหน่อย กันต์ คงต้องจัดเวรมานอนที่บ้านนี้มั่งล่ะมั้ง
+1 ให้เป็นกำลังใจ ไม่ขาดหรอกครับ สีสันนะ อ่านแบบสบาย ๆ ดี

[kabung]

เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ได้ไม่นาน แต่อยากบอกว่าชอบมากเลยนะคะ ไม่เรื่อยๆๆหรอก อ่านแล้วมีความสุขมากเลย สบายใจ ไม่มาม่า ไม่หนักมาก ไม่เครียด อบอุ่นดีอ่ะ ชอบ เป็นกำลังใจให้น๊า ><

[jaaeyboy]

ชิลๆๆๆ บ้างก็ได้ค่ะ

อุปสรรค์เยอะเกินไป คนอ่านก็เครียดน่ะเนี่ย

ชอบอ่านประมาณนี้อ่ะ ไม่ต้องเครียดเยอะ  อ่านแล้วอมยิ้มตามไปด้วย

[PEENAT1972]

เรื่อย ๆ แต่ ก็ซึ้ง กินใจดี ค่ะ

[PandP]

คนที่มาฝึกงานอีกคนคือใครกันนะ?
คงไม่ใช่แฟนเก่ากรใช่ป่ะคะ?

[anajulia]

ดีใจอ้ะ ไม่ต้องลงสีจัดนักหรอกค่ะ เรื่อยๆแบบนี้แหละ ข้าพเจ้าปลื้มที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[Rockstar]

แม่ของกรน่ารักที่สุดในสามโลก
เราว่ากันต์ลงไปขอโทษอ่ะดีแล้วนะ
มันทำให้ผู้ใหญ่ก็มองเราดีขึ้นด้วยมั้ง
ชอบอ่ะที่กันต์ทำแบบนี้ น่ารักๆๆ

[SPSJ]

รัก ซึ้งดีครับ
อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักของกรและกันต์กับครอบครัว
อุปสรรคไม่อยากเจอน้า

[N.T.❁]

ชิวน่ะดีแล้วค่ะ ^^
เครียดๆกันมา อ่านแล้วก็จะได้ยิ้มออกน้าา
ดีใจที่กันต์เข้ากับบ้านกรได้ มีความสุขๆ 

[PeeYaR]

เป็นแบบนี้ดีแล้วนะ เรื่อยๆ ชิลชิล
ดูเป็นชีวิตจริงดี ^^
อ่านแล้วมีความสุข
แต่พอเจอคำว่า สีสัน เข้าไป
คนอ่านก็จะเริ่มเครียดแล้วค่า

[naiin]

ถือเป็นเรื่องดีรู้จักกันทั้งสองครอบครัว ไปทานข้าวสองบ้านจะได้ไม่ห่างเหิน ครอบครัวนี้น่านักเสมอๆเลย

[Sweet cream]

อย่ามาทำให้ใจเสียล่วงหน้าแบบนี้สิ ไม่ดีๆ น่ารัก ชิลๆ แบบนี้ก็ดีแล้วจ้า
หาอ่านยากน้า นิยายที่อ่านแล้วยิ้มได้เกือบทุกตอนแบบนี้ 

ตอนนี้กันต์ก็น่ารักอีกแล้ว ปลื้มทั้งคุณแม่ ปลื้มทั้งพี่กันต์เลย

[Little Devil]

ไม่ ๆ ๆ ๆ  นิยายเรื่องนี้ไม่ขาดสีสันอะไรแล้ว  นี่เป็นเรื่องพักใจสำหรับเราเลยทีเดียว
ในเล้ามีแต่นิยายที่อุดมไปด้วยสีสันและมาม่ามากมายแล้ว
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วมีความสุข  สบายใจด้วย
ถ้าจะมีสีสันอะไรเพิ่มเติมมาล่ะก็  แบบ ... เค้าขอแบบกำลังดีเน้อ
จัดจ้าน  จี๊ดจ๊าด  แล้วมันปวดใจ

ู^
ถูกใจ เห็นด้วยอย่างยิ่ง
...
บ้านนี้ก้อน่ารัก
+1

[LalaBam]

อืมๆ
เรื่องนี้เป็นเรื่องน่ารักใสๆ
ไม่เครียดดี
ไม่ต้องกินมาม่าให้หัวล้านอยู่
 

[bbyuqin]

แม่ของกรน่ารักจังเลยอ่ะ..แบบนี้พี่กันต์จะได้ไม่กังวล ยิ่งคิดมากอยู่ด้วย อิอิ

สองคนนี้น่ารักอ่ะ

[Chocorun]

ถ้าจะบอกว่าเรื่อยๆ คงต้องเสริมให้แล้วละว่า
น่ารักกันเรื่อยๆ เลย

สุขใจที่ได้อ่าน อ่านแล้วสุขใจ 


รอลุ้นตอนต่อไปแล้วนะเนี่ย

[berlyn]

รู้สึกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข ...ได้อารมณ์ประมาณว่าเรื่องเล่าที่ไม่รีบร้อนและไปได้เรื่อยๆ มีปัญหาเข้ามาบ้างแต่ก็ใช้ความเข้าใจคุยกัน

ไม่หวานจนเว่อร์ แต่ก็น่ารักแบบพอดี

[samsoon@doll]

นักศึกษาฝึกงานเข้ามาใหม่ หรือ ? ใครกัน

[knightofbabylon]

กรขี้แกล้งอ่ะ 

รู้สึกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข ...ได้อารมณ์ประมาณว่าเรื่องเล่าที่ไม่รีบร้อนและไปได้เรื่อยๆ มีปัญหาเข้ามาบ้างแต่ก็ใช้ความเข้าใจคุยกัน

ไม่หวานจนเว่อร์ แต่ก็น่ารักแบบพอดี

อันนี้เห็นด้วยที่สุด แต่สำหรับเรา เราว่ามันหวานมากกกกกกกกกกก..
อ่านไปก็เขินไป 
อะไรจะสวีทได้อีก! ชอบจริงอะไรจริงเรื่องนี้
ทุกอย่างมันชิลด์ อ่านแล้วไม่เครียดดี
เนื่องด้วยคนอ่านมีความดิบในตัวอยู่ประมาณหนึ่ง
เลยต้องมาหาความหวานเอาจากนิยาย คอยถ่วงดุลความคิดตัวเองบ้าง 555+


 :กอด1:ให้กำลังใจคนแต่งค่ะ

[OHmeza019]

น่ารักทั้งบ้านเลยอ่ะคับ
ชอบๆๆๆ
หวานสวีท
คุณพ่อ คุณเเม่น่ารักเหลือเกิน
ปล ไม่ขาดสีสันหรอกคับ ผมว่ามันเยี่ยมมาก

[dahlia]

ฮาตอนพี่กันต์ บอกว่า ต้องเข้าไปด้วยเหรอ กลัวอะ   
ขอหวานๆน่ารักๆ ไปเรื่อยนะคะ

[Mafia Mania]

บ้านกรเป็นบ้านที่น่ารักและดูอบอุ่นมากเลยนะครับ

กันต์เองก็รู้จักเข้าหาผู้ใหญ่ แบบนี้แม่กรคงหมดกังวลไปได้เยอะ

[didi]

 

[DexTunG]

สองคนนี้หวานมาก   

[fOnfOn :D]

รู้สึกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข ...ได้อารมณ์ประมาณว่าเรื่องเล่าที่ไม่รีบร้อนและไปได้เรื่อยๆ มีปัญหาเข้ามาบ้างแต่ก็ใช้ความเข้าใจคุยกัน

ไม่หวานจนเว่อร์ แต่ก็น่ารักแบบพอดี

 


เห็นด้วยเป็นที่สุด    แต่เราคิดว่าสองคนนี้หวานมากกกกกกกก มากกว่านะ ^^

[Na na]

เห็นชื่อเรื่องเลยแวะเข้ามาอ่าน เพราะคิดว่าน่าจะเป็นนิยายรักหวานๆ หน่อย
แล้วก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ กันต์กับกรน่ารักมากกกกกกก
อ่านแล้วสบายใจจังเลยเรื่องนี้