หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[Jesale]

พ่อแม่ รักและหลงขนาดนี้ พ่อหมีสบายใจหายห่วงได้ อิอิ
ญี่ปุ่นนี่โชคดีจริงๆ เป็นที่รักของทุกคน
ว่าแต่.... หมีดำ จะมีคนมาดามใจไหมนะ

[taroni]

ครอบครัวพ่อหมีขาวน่ารักจริงๆ

[taem2love]

กรี้ดลูกชายเจ้น่าร๊ากกกกกกกที่สุดเลยค่ะ

[meiji]

อ๊ายยยยย ครอบครัวหมี อิอิ
เพราะความน่ารักสดใสของญี่ปุ่น ทุกๆคนก็หลงรักกกกกกกกก
อดใจไม่รักญี่ปุ่นไม่ได้เลยจริง : )

[zemicolon]

วันนี้มามั้ยน้าาาา


 

[sirinapa inkhong]

แรงส์ ได้อีกค่ะ น้องญี่ปุ่น

[kuraki]

ไล่อ่านอยู่นะคะ ได้ 80 กว่าหน้าแล้ว  น่ารักมากๆค่ะ  ตอนนี้มาแอบดันไว้ก่อนนะคะ อิอิ

[TanyaPuech]

โอ๊ยๆๆๆๆ ตามเรื่องนี้ทันแระ รักญี่ปุ่นจัง หมีขาวน่ารักครอบครัวหมีขาวก็น่ารัก อ่านเรื่องนี้แร้วหายเครียดเลยชอบผลงานพี่อิ๊กกี้แบบนี้จังติดตามแนวมาม่ามาหลายเรืองและ

[dea]

สละเวลา 1 คืนเต็มในการอ่าน


ไรท์เตอร์ไรจะฟิตขนาดนั้น ไอ้หนูปุ่นตอนแรกๆกวนตีน หลังๆมาขี้อ้อนซะงั้น
 


รอตอนต่อไปจ๊า ทำเราติดเเล้วต้องรับผิดชอบเน้ออ 


 

[eiky]

                           แผนสูง
 
"ลูกญี่ปุ่นขา นี่ค่ะปู อุ๊ยเอากุ้งด้วยดีกว่า อร่อยไหมลูกน้ำจิ้มสูตรบ้านเราเองน้า"

พอเย็นก็กางโต๊ะอยู่สนามหน้าบ้าน ย่างซีฟูดส์ทำบาร์บีคิวกินกัน ให้เด็กในบ้านเป็นคนย่างให้ต่างคนต่างมองดูอยู่แล้วยิ้มอย่างพอใจ ไอ้ตัวแสบกินดะไม่สนใจใคร

"อ่า คุณพ่อป๊าหมี มะเห็นกินปูเนะ ญี่ปุ่นแกะให้น้า"

เฟียตกับฟอยด์นั่งอีกฝั่งส่วนญี่ปุ่นนั่งอยู่ระหว่างกลางของคุณนายแม่กับ คุณป๊า ต่างคนต่างแย่งกันยื่นนั่นยื่นนี่ให้ ไอ้ตัวแสบก็ไม่เคยเกี่ยง

"โหม้า แล้วลูกสองคนนี่ล่ะไม่เห็นแกะไรให้บ้างเลย"

ฟอยด์ร้องขึ้นทำหน้าตาน่าสงสาร

"อะไรกันตาฟอยด์เราโตแล้วนะ ดูแลตัวเองได้ อย่ามาอิจฉาน้องมันนะ"

ทำหน้าทำตาใส่ลูกชายแล้วหันไปสนใจญี่ปุ่นแทน

"เพ่มะหล่ออยากกินกุ้งหรา อิอิ อ่ะเค้าให้"

ยื่นกุ้งตัวใหญ่มาให้ฟอยด์

"ต๊ายน่ารักน่าชัง"

"ไหนแกะให้ป๊าบ้างซิลูก"

คุณป๊าอ้อนบ้าง ญี่ปุ่นก็หัวเราะคิกคักชอบใจ เฟียตคอยมองอยู่ยิ้มไม่ว่าอะไร ดีใจที่คนที่บ้านรักและเอ็นดูหวานใจของตน

"อ่า เค้าอิ่มแล้วอ่าคุณพ่อป๊าหมี"

"อ้าวอิ่มแล้วเหรอลูก"

"ว้ายเหมือนจะกินไปนิดเดียวเอง"

"โหม้า นิดเดียวเหรอ นั่นเปลือกกุ้งสองกะละมังแล้วนะ"

"อุ๊ย ลืมไป อิอิ ไปนั่งพักก่อนลูกเดี๋ยวมาลุยต่อ"

พาญี่ปุ่นลุกไปนั่งที่ที่นั่ง โอ้ ท้องหรือนั่นป่องเบ้อเร่อเลย

"อ่าอิ่มเนะ อิอิ"

"พักยกก่อนค่าลูกญี่ปุ่น กินดุเหมือนกันนะเรา"

"เออนั่นดิ พาป๊ากินเยอะเชียววันนี้"

"ใช่ๆ ปกติป๊าไม่ค่อยกินข้าวนี่นะ วันนี้กินได้เยอะเลยอ่ะ"

ฟอยด์เดินตามมาปล่อยให้เฟียตกับคุณป๊านั่งกินต่อ

"เอนหลังก่อนนะค้าลูกญี่ปุ่น"

"ม้า เดี๋ยวมันหลับ"

เฟียตร้องบอกม้าหน้าตาตื่น

"อุ๊ยอะไรจะหลับง่ายดายปานนั้น มาๆนอนตักม้าก่อนมา"

ตีตักตัวเองไอ้ตัวแสบก็หัวเราะคิกคักเอาหัวดันๆหาที่เหมาะและก็ลั่นล้าอยู่ไม่นานหลับไปตามระเบียบ

"อุ๊ยต๊าย ป๊าหมีมาดูสิค้า หลับแล้วน่ารักเชียว ดูสิทำปากจุ๊บจั๊บ"

ร้องออกมาเบาๆเรียกสามีให้มาดูท่านอนของญี่ปุ่นที่เอาหัวดันงุดๆอยู่ มือก็จับแขนของคุณนายแม่ไว้

"ไหนๆ เออมันน่ารักจริงๆนะ ไปฟอยด์อุ้มน้องไปนอน"

"ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนี่ป๊า"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูอุ้มเอง" เฟียตร้องมาแต่ไกล

"เอ้ย มึงน่ะกินไปๆ เดี๋ยวกูอุ้มเอง"

"ไม่ได้"

ร้องเสียงดังตาถลึงใส่พี่ชาย

"ตาฟอยด์อย่าไปยุ่งกับของน้องมันเลยลูก อิจฉาน้องเหรอเรา"

"บ้าเหรอม้า ก็เห็นมันกินอยู่"

"เออนั่นสิ ไม่ต้องหวงหรอกน่าตาเฟียตให้พี่มันอุ้มไปนั่นล่ะ"

"ไม่ใช่อะไรหรอกป๊า ลองอุ้มดิถ้ามันยอม"

"หือ หมายความว่ายังไงตาเฟียต"

คุณนายแม่สงสัย ทั้งสามคนก็สงสัย เฟียตยักไหล่ทำเป็นท้าทาย

"ไหนฟอยด์ลองดิม้า"

ปรี่เข้าไปนั่งคุกเข่าพยายามจะแกะตัวของญี่ปุ่นออกจากตักมารดา

"อือ อือ"

"ไอ้ตัวเปี๊ยก ไปนอนป่ะ เดี๋ยวพี่อุ้ม"

"ฮื่อ งุดงุด"

ดันต่อไม่สนใจเอามือป่ายออกทำปากจุ๊บจั๊บ

"ท่าจะยากนะฟอยด์ ตาหนู ญี่ปุ่นลูก ไปนอนจ๊ะ"

คุณนายแม่ช่วย

"ฮื่อ อือ ฮื่อ"

ครางอยู่ไม่สนใจดันต่อ

"มาม้าฟอยด์อุ้มเลย"

ฟอยด์อุ้มร่างของญี่ปุ่นขึ้นพอคอออกจากตัก

"อื้อ อื้อมะเอามะเอา จานอนตรงนี้ จานอนตรงนี้"

ดิ้นพรวดพราดแด่วๆอยู่ฟอยด์เองสู้แรงไม่ไหว

"โอ๊ย โหม้า มันแรงอ่ะ"

"ไหนตาเฟียตมาอุ้มน้องดิ"

คุณนายแม่เรียกเฟียตที่ยอมเดินมาทำหน้าสะใจใส่พี่ชาย

"เอ้ย แม่หมีๆ ตื่นๆ ไปนอนข้างบน"

"อือ อือ"

"เดี๋ยวพ่อหมีให้ขี่หลังเร็ว"

กระซิบบอกอยู่ข้างหู ญี่ปุ่นลุกขึ้นทันทีแต่ตายังปรืออยู่

"ว้ายตาเถรยกถาด เป็นไปได้"

"มาๆขี่หลังพ่อหมีมา"

เฟียตนั่งยองๆลงญี่ปุ่นก็มาเกาะที่คอเฟียตจับขาไว้แล้วค่อยๆลุกขึ้น

"ไอ้หนูมันแกล้งหลับหรือเป่าตาเฟียต"

"ไม่หรอกป้า มันเป็นแบบนี้"

"ต้องเป็นเราเรียกเหรอ ตาหนูถึงจะตื่น"

คุณนายแม่ลุกตามมาลูบหัวญี่ปุ่นอยู่

"ครับ เฟียตอยู่กับมันทุกวันนี่ม้า ตื่นด้วยกัน นอนด้วยกัน กินด้วยกัน มันคงติด"

"คุณพระ สะกิดใจเหลือเกิน"

คุณนายแม่เอามือทาบอกร้องออกมาน้ำตาคลอ ทำท่าเหมือนพจมานก็ไม่ปาน

"เป็นไรม้า"

ฟอยด์ถาม

"ซึ้งสิตาฟอยด์ เหมือนตอนสมัยม้าแต่งงานใหม่ๆเลยอ่ะ ป๊าหมี"

ร้องหาสามีรายนั้นก็ทำตาวิ้งๆอยู่ ปรี่เข้าไปกอดน้ำตาไหลพราก

"โอ๊ย คราวนี้สิอิจฉาของจริงม้าอ่ะ ป๊าด้วย"

ฟอยด์ครวญครางออกมา เฟียตเองเดินหนีไปแล้ว อุ้มร่างของญี่ปุ่นขึ้นหลังไป ความหนักหน่วงใจเมื่อก่อนมามันหายไปหมดแล้ว มีเพียงความสุขใจที่แน่นคับอยู่เต็มอก รักมากขนาดนี้ อุปสรรคมองไปไม่เห็นมี แล้วจะมีอะไรมาพรากสองเราออกจากกันได้ คงไม่มี

ด้านพริกหวานนอนไม่หลับมาสองคืนแล้ว เพราะมัววางแผนอยู่ว่าจะทำยังไงดีถึงจะพิชิตใจเบนซ์ได้ หงุดหงิดใจเพราะคนปรึกษาไม่อยู่ ใครล่ะก็ไอ้ตัวแสบนั่นไง

"บอย ปุ่นไม่อยู่เหรอ"

พริกหวานไปหาญี่ปุ่นถึงที่หอ

"ปุ่นไปกับพี่เฟียตนี่ เห็นบอกจะพากลับบ้าน"

"หา เปิดตัวกันแล้วเหรอ"

"เออดิ กล้ามาก พี่เฟียตเขาเอาจริงนะเว้ยไอ้พริก ไม่ได้ทำเป็นแฟชั่นเหมือนมึงที่กำลังจะจีบพี่เบนซ์อยู่ตอนนี้"

เอกร้องขึ้นหน้ามันแผล่บเหมือนกำลังทำกิกรรมอะไรกันอยู่เพราะตอนมาเปิดประตูห้องให้พริกหวานทำหน้าไม่สบอารมณ์เท่าใดนัก

"ใครบอกนายว่าเราทำตามแฟชั่น เราจะเอาพี่เบนซ์จริงๆ"

"โหพริก น่ากลัวว่ะ จะเอาเขามาทำไรล่ะ"

บอยแหย่

"บอยอ่ะ ก็เอามาทำปั๋วอ่ะดิ อิอิ เขิน"

อายม้วนอยู่ บอยกับเอกมองหน้ากันเหวอๆ

"ฮ่าๆๆ ขอให้ได้ขอให้โดนนะมึง พี่เบนซ์น่ะเขาไม่ได้ชอบผู้ชายนี่มึง ไม่รู้เหรอ แต่เขาชอบไอ้หญ้าแห้งอยู่คนเดียว คนอื่นกูไม่เห็นเขาแล"

"เอ๊ะ เอกนี่ยังไง จะชอบปุ่นได้ไงในเมื่อปุ่นมีพี่เฟียตแล้ว เราไม่เคยเห็นปุ่นไปวอแวกับใครนะ นอกจากพี่โฟค"

เอกกับบอยมองหน้ากัน สายตาอ่านลำบาก

"เอ่อ พริก เอาเป็นว่าปุ่นกลับมาพรุ่งนี้อ่ะ นายมีอะไรด่วนป่าวล่ะ ถามเราก่อนได้นะ"

บอยตัดบทเพราะเอ่ยถึงโฟคขึ้นมาทีไรก็อดที่จะเห็นใจไม่ได้

"อืม บอยงั้นนายมาช่วยเราคิดหน่อยดิ ว่าจะทำยังไงให้พี่เบนซึมาสนใจเรา"

พริกหวานเดินไปนั่งลงบนเตียงทำหน้าลำบากใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด

"กูว่าเขาไม่แลมึงเพราะไปเรียกเขาว่าเบนซึนี่ล่ะ"

หันไปค้อนวงใหญ่ให้เอก

"เอก เอาน่าพริก เราว่าไม่ยากหรอกถ้านายพยายาม พี่เบนซ์แกนิสัยดีนะ ดูปากร้ายแต่ใจดีออก น่าจะไม่ใช่คนใจแข็งอะไร"

"เหรอบอย เราต้อทำไงอ่ะ"

ทำตาโตตื่นเต้นอยากรู้

"ไม่เห็นยาก พี่เบนซ์เขาชอบคนกวนตีน มึงก็ลองกวนตีนเขาดิ ทำเป็นไม่สนใจเขา เดี๋ยวเขาก็หันมาสนใจมึงเองล่ะ"

เอกบอกแล้วอมยิ้ม

"จริงเหรอบอย"

หันมาหาบอยเหมือนไม่เชื่อเอก

"เอ่อ จะดีเหรอ กวนตีนพี่เขากลัวว่าจะได้ไอ้ที่กวนน่ะคืนมาอ่ะดิ"

"อุ๊ย เรารู้แล้วเราจะกวนตีนพี่เขายังไง กลับก่อนดีกว่า รีบไปนอนหน้าจะได้ใสๆ"

"อ่าพริก"

วิ่งออกไปแล้ว ไม่ได้สนใจคำทักท้วงของบอยที่อ้าปากจะเอ่ยขึ้นเลย

"เอกอ่ะ ไปบอกพริกแบบนั้นเดี๋ยวก็ซวยหรอก พี่เบนซ์เขาชอบคนน่ารักไม่ใช่เหรอ ไปกวนตีนพี่เขาเดี๋ยวเป็นเรื่อง"

"แกล้งมันไง เยอะไอ้พริกน่ะ โดนซะบ้าง ลองดูไงแม่หมูเผื่อพี่เบนซ์จะชอบแนวตบจูบๆ อิอิ"

"ใจร้ายอ่ะพ่อหมู"

"อ่า แม่หมูอ่ะ มาต่อกันน้า อิอิ"

คลุกวงในทันที บอดทำท่าดิ้นหนีเอียงอาย แต่เอาไปเอามาก็ต้องตามเกม เหอๆๆ

"ปุ่นๆ เป็นไงบ้างพ่อฝามีโอเคป่ะ"

พอเจอหน้าปุ่นพริกหวานก็ปรี่เข้ามาทัก

"เอ๋ อารายอ่า ครายอ่าพ่อฝามี"

"ทำเป็นไก๋น้า เรารู้น้าว่าปุ่นไปบ้านพี่เฟียตมา เป็นไงอ่า"

"อิอิ ดีเนะ อิ่มๆ"

"เค้าไม่ว่าเหรอปุ่น"

"ไม่เนะ เราน่าร้าก"

"แอ่ะ ไม่คุยด้วยแล้ว เออปุ่นเรื่องพี่เบนซึอ่ะ ช่วยเราหน่อยดิ"

เปลี่ยนประเด็นเข้าหาผลประโยชน์ของตัวเอง

"ช่วยไงอ่า เราขี้เกียจ"

"แอ่ะปุ่นอ่ะ นายมีแฟนคนเดียวไม่ได้น้า ช่วยเพื่อนด้วยดิ"

"อ่า หนายอ่าหนมเราอ่า"

"งกว่ะปุ่น งานยังไม่เดินเลยถามหาของกำนัลแล้ว"

"อิอิ ของมางานเดินเนะ มะมีเราไปหาบอยดีกว่า"

"อ่ะอ่ะ แหมนะ เอานี่ของเรา"

ยอมจำนนล้วงเข้าไปในกระเป๋าหยิบห่อขนมออกมา

"อ่า หนมแบบนี้เรามะชอบอ่าพริก"

"อ้าว ทำไมล่ะ ก็ช็อกโกเล็ตเรายังไม่ได้ซื้อเลยอ่ะ"

"ร้านค้าเปิดยังน้า"

"โหย ปุ่นอ่ะ งกมากมาย"

"แอ่ะว่าเราหรา งั้นเรามะช่วยน้า"

ทำหน้าย่นใส่เพื่อน

"เออๆ รอตรงนี้ล่ะเดี๋ยวเราไปซื้อมาให้ ให้มันได้อย่างนี้ จะได้เรื่องไหมเนี่ย"

บ่นไปแต่ก็ยอมวิ่งไปทางโรงอาหาร ส่วนไอ้ตัวแสบหัวเราะร่าอยู่อย่างอารมณ์ดี

"อ่า พี่เบนซ์ๆ มานี่หน่อย"

พอเห็นเบนซ์เดินมากับฟอร์ดก็ร้องเรียก

"อะไรวะไอ้เปี๊ยก จะกวนอะไรกูแต่เช้า"

"มะกวนเนะ มีอารายจะบอก"

"หือ ไรวะ"

"อิอิ ก้มลงดิ เค้าจาบอก"

"อย่าเล่นตลกนะมึงเดี๋ยวโดน ไอ้เฟียตไม่อยู่แถวนี้ด้วยนะ"

"เอ๋ เค้าจาบอกอ่า ก็พี่เบนซ์ตัวสูงกว่าเนะ จะให้บอกไงอ่า"

"เออๆ เข้าเล่ห์จริงนะมึง"

"อิอิ คือพริกเค้าคิดถึงพี่เบนซ์อ่า"

"แว้กกก ไอ้บ้า"

แหกปากออกมา

"เอ๋รายอ่าทำไมต้องตะโกนเนะ"

"ช่างหัวมันดิ แค่นี้เหรอที่จะบอก"

"มะช่ายๆ คือเค้าอยากกินติมอ่า ซื้อให้หน่อยดิ"

"โว้ย กูไม่ใช่พ่อหมีมึงนะ อย่ามาคิด"

"แอ่ะ งกไปได้ มะหล่อแล้วยังงกเนะ"

"น่าน เอากูแล้วไหมล่ะ"

"นะนะพี่เบนซ์ เค้าอยากกินอ่า"

อ้อนซะงั้นเบนซ์ทำหน้าเหวอไป ฟอร์ดก็หัวเราะพอใจอยู่

"อ่ะปุ่น อุ๊ย พี่เบนซึ"

พริกวิ่งกลับมาพอเห็นเบนซ์ก็ชะงัก

"ต้องกวนตีนๆ ต้องทำเป็นไม่ชอบ ไม่สนใจ เอาวะพริกสู้ว้อย"

รำพึงกับตัวเองเบาๆทำท่าเหมือนกำลังจะพิชิตใจ

"อะไรวะไอ้หน้าจืด เห็นกูนึกว่าเห็นผีไง"

เบนซ์แว้ดใส่

"ก็เห็นคนไม่หล่อนิ ก็ตกใจเป็นธรรมดา อ่ะปุ่นของนาย"

"โห ไอ้นี่ กูนี่นะไม่หล่อ ไม่หล่อแล้วมึงมาตามจีบทำไมวะ"

เบนซ์โวยวาย

"เล่นตัว ไม่จีบแล้ว สำคัญตัวเองไปป่ะพี่ พี่ฟอร์ดยังหล่อกว่าพี่ตั้งเยอะ ไม่เห็นเขาคุย"

พริกตัดใจพูดออกไป

"อ่า พริกทำมายอ่า นายมะเอาแล้วเหรอพี่เบนซ์อ่ะ"

ญี่ปุ่นงงยืนหน้าเอ๋ออยู่

"หึ เล่นตัวนักเราไม่เอาหรอกปุ่น ไปเถอะ ไม่อยากเห็นหน้าคนหลงตัวเอง"

เชิดหน้าใส่แล้วลากแขนญี่ปุ่นให้ตามไป

"อ่า เอาจริงหราพริก"

"บ้าปุ่น เราพูดไปงั้นล่ะ มันเป็นทริกซ์ อิอิ"

"อ่า ร้ายเนะ"

"บ้าเหรอปุ่น ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอาด้วยกล อิอิ เราเคยได้ยิน"

"ยังงายอ่า"

"ก็เราทำเป็นไม่ชอบพี่เขาไง กวนตีนๆเขาไว้อะไรงี้ เขาจะได้มาชอบเรา"

"อ่า จริงหรา ถ้าเค้าไม่ชอบอ่ะ"

"แอ่ะ ปุ่นอ่ะ อย่าพูดดิ นี่ไงนายถึงต้องช่วยเรา จัดมาเลย เราพร้อม อิอิ"

หัวเราะชอบใจ ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ ญี่ปุ่นทำหน้างงอยู่ ไม่รู้ว่าพริกหวานต้องการอะไรกันแน่

"เออ มันมาแปลกว่ะมึง คงเปลี่ยนใจแล้วมั้ง มึงเสือกเล่นตัวนักนี่หว่า"

ฟอร์ดพูดออกมาหลังจากเด็กสองคนเดินหนีไปแล้ว

"เฮ้ยมึง อะไรมันจะเปลี่ยนใจง่ายขนาดนี้วะ แต่ก็ดีจะได้ไม่มีคนมากวนใจ"

"แน่ใจเหรอมึง กูว่าน้องมันก็น่ารักดีนะ"

"น่ารักกะผีอ่ะดิ"

พูดกลบเกลื่อนไปแล้วเดินนำหน้าเพื่อนไม่อยากให้ใครมาเห็นใบหน้าตอนนี้ที่มันแดงระเรื่อขึ้นมา

"เฮ้ย มึง ตกลงจะเอาไง"

เบนซ์เองร้อนใจนักที่มีคนมาปรามาสว่าตัวเองไม่หล่อ สับสนในใจความมั่นใจลดน้อยลง เลยไปดักเจอพริกหวานที่หน้าห้องสมุด

"อะไรเพ่ ตามนั้นอ่ะ"

"ตามไหนวะ อย่ามากวนตีน"

"จะกวนแล้วจะทำไม หลบไปดิผมจะเข้าห้องสมุด"

"หนอยมึง กล้ามากนะมาว่ากูไม่หล่อ"

ดึงแขนพริกหวานเอาไว้กำแน่นเชียว

"แล้วใครบอกพี่เหรอว่าพี่หล่อ หล่อตายล่ะ ยังเสียใจอยู่เลยนิที่ไปตามจีบพี่"

เบะปากใส่แล้วพยายามจะสะบัดมือออก

"ปากดีนะไอ้หนู เดี๋ยวเถอะมึง"

"จะทำไรพี่ อย่านะ ไม่งั้นร้องบอกจารย์จริงๆนะ"

"เอาดิ เดี๋ยวกูจับทำเมียซะเลยนิ"

"อ่า"

ในใจคิดว่า ง่ายจังเลย อิอิ อยากให้พูดแบบนี้มานานแล้ว เอาเลยพี่ เอาเลย แต่ก็รักษาสีหน้าท่าทางเอาไว้

"กลัวล่ะสิ"

"ใครกลัว อย่างพี่ผมไม่เอาหรอก นอกจากจะไม่หล่อแล้ว ท่าทางคง อี๋"

ทำท่าแขยงเมื่อมองไปยังเป้ากางเกง

"ไอ้พริก"

ดันตัวไปให้ติดผนัง หน้าจ่ออยู่ห่างไม่ถึงคืบ

"พี่ จะทำไรอ่ะ อย่านะ"

พอเอาเข้าจริงๆก็อายหน้าแดงเชียว

"ปากดีอย่างมึงต้องโดนแบบนี้"

เบนซ์ก้มลงต่ำปากจะจ่อปากอยู่แล้ว พริกหวานปากสั่นหน้าแดง

"อ่ะ อย่านะ ผมไม่ง่ายแบบนั้นนะพี่"

ผลักเบนซ์ออกจากตัวแล้ววิ่งเข้าไปในห้องสมุดทันที

"โอยไอ้บ้าพริก ทำไมไม่ยอมให้พี่เค้าจูบ อ๊าย จูบแรกเลยนะนั่น อยากจะกรี๊ด โอ๊ย กรี๊ดดดดด"

เอาหน้าหันเข้ากำแพงบ่นกับตัวเองพึมพัม กรี๊ดออกมาเบาๆ

"ฮึ เล่นแบบนี้ตั้งแต่แรกก็ได้แล้ว อิอิ ฉลาดจริงๆเลยเรา"

กลายเป็นว่าเพ้อละเมออยู่คนเดียวทั้งวันเลยพริกเอ๋ย

เขียนโดย อิ๊กกี้


ปล ไม่ค่อยหนุดเนะ แต่พยายามแล้วน้า อิอิ คิดว่าจะเปลี่ยนแนวให้เบนซ์กะพริกเขาหน่อยจะได้ไม่จืด ซีซั่นสองกำลังมาน้า รอเปิดเทอมก่อน อิอิ ไอ้ตัวแสบจะมาแจมๆ และคิดว่าจะเอาคู่ไอ้พี่เบนซึกะน้องพริกมาร่วมด้วยเนอะ จะได้ไม่น่าเบื่อ คู่เอกยกให้ คุณพี่โฟคเขาไป บทหายไปนาน อิอิ เอาใจแม่ยกเขาหน่อย อิอิ 

[roseen]

 

[kunkai]

ว๊าว
พริกเปลี่ยนแผน
สำเร็จซะด้วย
คิดว่านะ
 :pig4:ค้าบ
ไม่จืดหรอกค้าบ
แต่งมาเรื่อยๆน๊า
รออ่านเสมอค้าบ

[lasom]

แผนนี้เข้าท่าแฮะ :m12:แต่ท่าความแตกก่อนวิ่งหลบทีนพี่เค้าให้ทันน้าส

[TanyaPuech]

อิอิ  พี่เบนซ์ตกหลุมเด็กแระ ซีซั่นสองพี่โฟคพระเอกหรอ 55  ใครนายเอกน๊า

[Jesale]

ฮะๆ แผนสูงจริงๆ สรุปบอยกับเอกนี่รู้จริงหรือแกล้งพริกหว่าเนี่ย
แต่ได้ผลแบบนี้ก็ถือว่าเป็นการดีสำหรับพริก ดูท่าพี่เบนซึคงไม่รอดตัวจากการเป็นแฟนน้องพริกล่ะ 

[heefever]

น้องพริกชนะเลิศค่าาาาา

จัดไปหนัก ๆ เลย เดี๋ยวพี่เบนซึก็มาสยบแทบอกหนูเองแหละค่ะคุณน้อง


ซีซั่นสอง พี่โฟคเป็นพระเอกหรา รอๆ เนะ

[som]

อยากย้ายไปเรียนที่โรงเรียนนี้จริงๆ
อะไรจะน่ารักกันทั้งโรงเรียนเลยเหรอนี่
555

[bbyuqin]

55555 ตลกดีอ่ะ...
รู้งี้ใช้แผนนี้แต่แรกก็ง่ายแล้ว 

[kuraki]

อ่านทันแล้วววววว เยๆๆๆ น่ารักมากเลยค่ะ
คู่พริกหวานกับพี่เบนซึฮาได้อีก อิอิ


จะ season 2 แล้ว  แต่ก็ยังอยากอ่านญี่ปุ่นเยอะๆอยู่ดีเนะ ^__^

[bow55]

55555

พี่เบนซ์ชอบแนวนี้นี่เอง

[knightofbabylon]

น้องพริกสุดยอดค่ะ ร้ายกาจแต่ปลาบปลื้มอ่ะ
มันต้องเจ้าเล่ห์นิดหน่อยแบบนี้แหละ เนอะ
หึหึ เบนซ์เอ๊ยเบนซ์  เล่นตัวได้เล่นตัวไป
เจอพริกแกล้งไม่สนใจแล้วเริ่มเสียเซลฟ์แล้วล่ะสิ
แล้วจะคอยดู.. ตอนหลังจะทั้งรักและหลงน้องพริกหัวทิ่มหัวต่ำแน่
 

ส่วนญี่ปุ่นกับเฟียต ไม่มีอะไรให้น่าเป็นห่วงแล้ว
ขำคุณแม่เรียกป๊าหมีตามญี่ปุ่นไปเรียบร้อย
กร๊ากกกกกกกกกก

[BeeRY]

แอร๊ยย คิดถึงญี่ปุ่นมากๆ ตามอ่านทันแระ หลังจากหายไปพักหนึ่ง
ขอกอดหน่อยลูก จุ๊บๆด้วยเนะ (เป็นอะไรของมัน?)
พี่เบนซ์กับน้องพริกหวานแรกๆก็เงี้ยแหละ อีกหน่อยจะหลงหัวปักหัวปำเหมือนหมีขาวนะพี่เบนซ์
แต่ในที่สุดญี่ปุ่นก็เป็นฝั่งเป็นฝา พ่อแม่ฝามียินดีต้อนรับสุดๆ

[dukdikdukdik]

คิดถึงญีี่ปุ่น คู่ปุ่นกับหมีขาว ก็โล่งใจได้แหละ ทางสะดวก ๆ

คู่พริกหวานกับเบ็นซึนี้ยังไง ๆ น้อ ลุ้นต่อ

[Whatever it is]

ซีซั่นสอง คู่หมีดำเปนตัวเอกเหรอ แล้วใครนายเอกล่ะน่ะ 

[anajulia]

พี่เบนซึ ไม่รอดเงื้อมมือน้องพริกกะเหรี่ยงแหงๆ  

หมีดำจะมีคู่ เอ่อ......พี่ฟอยด์ป้ะคะ กึ๋ยๆๆๆๆๆๆ

[Nus@nT@R@]

เออ ทำตัวกวนๆ  ไม่สนใจแบบนี้แหละดีแล้ว
พี่เบนซ์คงจะอยากรู้ว่าทำไม เลยต้องวนเวียนมาใกล้ๆพริกตลอดเวลา 555

[meduza]

แผนนี้โดน5555+
พี่เบนซ์นี้ก็ชอบน้องมันอ่ะแหระแต่ปากแข็งไปงั้นเดียวเสียฟอร์มอิอิ
พ่อแม่พี่เฟียตน่ารักอ่ะใจดีก็น้องปุ่นมันน่ารักอ่ะเนอะไม่มีใครเกลียดน้องลงหรอก
รักน้องญี่ปุ่นมากๆค๊าบ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า

[kanda53]

น้องพริกแรงงงง.....มาถูกทางแล้ว....พี่เบนซึตกหลุมโครมใหญ่เลย....
ระวังนะนู๋....เดี๋ยวพี่เบนซึจะดักฉุด...ไปพิสูจน์ความหล่อกันฉองต่อฉองเนะ

  แม่หมี    น้องพริก
แล้วส่ง....   น้อง eiky รักกัน ๆ จ้า...

[aim]

อ่า ญี่ปุ่นงกจริง ๆ เลยนะเนี่ย ของไม่มางานไม่เดิน 555

[DEMON3132]

+1 อ่านคู่ไหนก็ไม่น่ารักเท่าพี่เฟียตกับน้องญี่ปุ่นเลย ยิ่งเรื่องครอบครัวด้วยแล้ว
ครอบครัวน้องญี่ปุ่นก็น่ารักไม่เหมือนใคร ครอบครัวของพี่เฟียตก็น่ารักมากโดยเฉพาะ
คุณแม่ ที่สะใจมากคือคุณป๊าเจอฤทธิ์ความเอ๋อของน้องญี่ปุ่นสยบซะอยู่หมัดเลย
น่ารักจริง ๆ ขนาดพี่ฟอยด์ว่ากวน ๆ แล้วยังยอมพ่ายแพ้ให้กับความน่ารักของน้องปุ่น
.............ครอบครัวสุขสันต์ 2 ครอบครัวมาเจอกันจะเป็นไงน้า .............