หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[ash]

กลับมาอ่านตั้งแต่ต้นใหม่หลังจากหายไปนาน ยังสนุก+ฮากระจายเหมือนเดิม
อยากให้ป๊าหมี ม๊าหมีเจอกับแมแม่ พอพ่อจังคงสนุกน่าดู ส่วนกลอนของญีปุ่นอย่างฮาอ่ะ
บ่งบอกของที่ชอบทั้งนั้นเลย แล้วจะคอยติดตามเรื่อยๆนะ +1ให้ค่ะ

[som]

มาวิ่งเล่นแถวๆใกล้ๆญี่ปุ่น

[lasom]

คุณอิคหนูปุ่นเค้าหายไปไหน

[kuraki]

มารอ น้องปุ่น น้องพริก

[DexTunG]

 

[zemicolon]

มารอเนะ !!! อิอิ

[sirinapa inkhong]

รอนานแล้วเนะ อดใจไม่ไหวแล้วเนะ

[som]

พี่อิ๊กครับไปตามญี่ปุ่นให้หน่อยนะครับ  คิดถึงละ

[aimaim]

[minima]

  กรี๊ดดดดดดดดดดดดด พริกหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ชอบๆๆๆๆ ฮาได้อีก อ่านตอนพริกหวานแล้วฮามากลูก หนูนี่ช่างสุดยอดเลย  เอิ้กๆๆ


ขอแบบญี่ปุ่นกับพริกหวานไว้ที่บ้านสักที่ได้ป่าวคนแต่ง 
คิคิ

[gayraygirl]

ทันแล้วคร่า กวดทันแล้วคร่า
อ่านกันแบบไม่หลับไม่นอนกันเลยทีเดียว
เล่นไป2วันเต็มๆ
อยากบอกว่าฮามาก ไม่เคยอ่านเรื่องไหนแล้วหัวเราะเท่านี้มาก่อน
ส่วนมากก็จะอมยิ้มหรือขำนิดหน่อย
แต่เรื่องนี้เนี่ย ฮาน้ำตาไหล ขำกระจายแทบทุกตอน
ไรท์เตอร์   ยอดมากค่ะ จะติดตามต่อไปนะคะ

[roseen]

 :call:มาต่อได้แล้ว

[meduza]

น้องพริกนี้มันแฮดโดนใจจิงๆเพ้อได้อีกพ่อคุณอิอิ
น้องปุ่นน่าร๊ากกกกกกทำอะไรๆก็น่าเอ็ดดูไปหมดอยากฟัดๆ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า

[kunkai]

รอเนะ
ยังมะมาหรา

[qq_oo]

อย่าว่าแต่พริกเลย เราก็เขิน
+1

[pay-it-forward]

คุณอิ๊กยังไม่มาหรา
หายไปหลายวันแล้วเนะ
คิดถึงแล้วเนะ
 

[HappyMelon]

เข้ามารอน้องญี่ปุ่นกะน้องพริกคร่า
เมื่อไหร่จะมาเอ่ย อยากอ่านแล้วเนะ อิอิ

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

555  นู๋ปุ่น กะ นู๋พริก น่าร๊ากจริงๆ

 เบนซ์ แกรเสร็จแน่ 

[aimaim]

[TanyaPuech]

รอพี่อิ๊กจร้า 

[ohseungor*]

ขำกรามแทบค้าง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
ขำทั้งกลอนปุ่นทั้งกลอนพริก โอยยย

TT^TT

[eiky]

                   ของเค้าแรง  !!!


ช่วงเวลาสอบไล่ปลายภาคมาถึงแล้ว ต่างคนต่างอ่านหนังสือกันยกใหญ่ เฟียตเองก็ตั้งใจอ่านหนังสือ แต่คิดว่าง่ายเหรอ เพราะข้างกายมีเจ้าตัวป่วนคอยกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ ทำม่าอ่านหนังสือได้ไม่นานก็ต้องไปกวน

"อย่ากวนดิวะแม่หมี พ่อหมีอ่านไม่รู้เรื่อง"

"เค้ามะได้กวนเนะ เค้ามาดูเฉยๆว่าพ่อหมีอ่านถึงไหนแล้ว อิอิ"

ทำหน้าย่นใส่แต่เอาหน้าซุกเข้าไปใต้รักแร้ดันงุดๆอยู่

"อ่านไม่ถึงไหนเพราะมึงนี่ล่ะ ไปอ่านของแม่หมีบ้างดิ ไม่เห็นอ่าน"

"ฮึ เค้าฉลาดเนะ มะต้องอ่าน อ่านมากเดี๋ยวเค้าหลับอ่า"

"ฮ่าๆ เขาเรียกฉลาดหรือขี้โกงวะ"

"แอ่ะ กินหนมดีกว่า"

ว่าแล้วก็เดินไปหยิบถุงขนมไปนอนกินบนเตียงดิ้นพรวดพราดอยู่ เฟียตได้แต่อมยิ้ม แผนชีวิตในอนาคตวางไว้หมดแล้ว ไม่ได้ลำบากใจหรือหนักใจอะไรแล้ว ทางบ้านก็ไม่กีดกัน บ้านของญี่ปุ่นเองก็ไม่ว่าอะไร ทางสะดวกเหลือเกิน

"พ่อหมีๆ จาอ่านนานไหมอ่า เค้าง่วงเนะ"

"อ้าว ไหนบอกจะอ่านหนังสือ ไรวะ"

"ฮื่อ เค้าเรียนพอให้สอบผ่านเนะ อิอิ จำมะได้หรอกน่าเยอะแยะ"

"เดี๋ยวอ่านอีกแป๊บเดียว แม่หมีนอนไปก่อนดิ"

"มะเอาอ่า เค้านอนมะหลับ"

"ก็อ่านหนังสือรอดิ"

"แอ่ะ เค้าไปนัง่ตักเนะ"

ว่าแล้วก็ปรี่เข้าหา การนั่งตักของญี่ปุ่นนี่ไม่ต้องรออะไรทั้งนั้น ปีนขึ้นไปหันหน้าเข้าหากอดคอไว้ ทำท่าลิงอุ้มแตงอยู่อย่างนั้น เฟียตจะอ่านไหวอยู่เหรอ

"เอ๊ะ ยังไงวะ พ่อหมีจะอ่านหนังสือ"

"ก็อ่านเนะ เค้าจานั่งตักอ่า"

"เว้ยอะไรของมึงวะ กูสอบตกไม่รู้ด้วยนะ"

"อิอิ สอบตกก็เรียนอีกเนะ"

"บ้าเหรอ พ่อหมีจะเข้ามหาฯลัยแล้ว"

"ฮื่อ แล้วเค้าจากลับบ้านกะใครอ่า มะเอาอ่า"

"พ่อหมีก็มารับไง อยู่นิ่งๆอย่าดิ้น"

"อือ"

เอาหน้าซุกไปไปที่คอของเฟียต ทนกล้ำกลืนฝืนอ่านไปได้สักพัก ไอ้ตัวแสบก็นิ่งไป หลับไปตามระเบียบแต่กอดคอไว้แน่น เฟียตค่อยๆอุ้มตัวของญี่ปุ่นไปวางลงบนเตียงห่มผ้าให้ยืนมองอยู่แล้วยิ้มออก มา

"รักมึงจริงๆเลยนะไอ้เปี๊ยก จะให้คลั่งตายเลยเหรอ"

เฟียตรำพึงออกมาเบาๆก่อนจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ พอไปโรงเรียนก็ทำข้อสอบไม่ได้เกาหัวเหม่งๆแกรกๆอยู่

"บอยๆ บอยๆ"

ทำเสียงกระซิบกระซาบเพราะตอนสอบนี่ต้องแยกโต๊ะกันออก

"หือ"

"ข้อ ๒ อ่าคำตอบรายหรา"

พูดเสียงเบาที่สุด

"ซี"

"๓"

"หือ"

"ข้อ ๓ อ่า"

"บี"

"๔ ๕ ๖"

"ปุ่น จะเอาไปลอกเลยมั้ย ฮื้อ"

"ดีๆ"

เขาประชดนะนั่นแต่ไอ้นี่ไม่ได้รู้ตัวพยักหน้า

"อะแฮ่ม น้องญี่ปุ่นขาทำอะไรค้า ยุกยิกเชียว"

เสียงครูคนคุมห้องสอบดังขึ้น ญี่ปุ่นสะดุ้งโหยง ส่วนบอยรีบตั้งหน้าตั้งตาทำต่อไปทำเป็นทองไม่รู้ร้อน

"แอ่ะ ผมสงสัยอ่าจารย์"

"หือ สงสัยอารายค้า"

"เนะ ข้อเนี้ยอ่าจารย์คร้าบ มันแปลกเนะ อ่านแล้วงงๆ ญี่ปุ่นว่าอาจารย์คนออก ออกผิดเนะ"

"หือ ไหนค้า ข้อเนี้ยอ่ะเหรอ"

"เนะ มันมีถูกทุกข้อเนะ ญี่ปุ่นว่ามันผิดทุกข้ออ่าจารย์ จารย์ไปถามคนออกให้ได้ไหมอ่า ญี่ปุ่นรอเนะ"

"อืม ญี่ปุ่นว่างั้นเหรอค้า งั้นครูไปถามให้ ไปแป๊บเดียวนะค้า อย่าลอกกันน้า"

อื้อฮือมันมาแผนสูงอาจารย์ก็บ้าจี้ตามมัน พออาจารย์ออกไปก็นะ

"บอยเอามาเนะ อิอิ เราพรอ้มแล้วอ่า"

"ร้ายว่ะปุ่น รีบๆเลย"

บอยยอมจำนนยื่นกระดาษคำตอบให้ นอกจากเรื่องกินแล้ว เรื่องลอกข้อสอบนี่มันก็ไวนะไม่ถึงนาที ล้ำหน้าไปกว่าบอยอีก พออาจารย์กลับมา

"อาจารย์นกบอกว่าถูกแล้วนี่ค้าญี่ปุ่นขา"

"เอ๋ อย่างงั้นหรา อิอิ ญี่ปุ่นคงเข้าใจผิดเนะ"

"อืม ครูก็ว่างั้นล่ะค่า มีใครลอกกันไหมเนี่ย"

"ไม่มี๊ ห้องเราเรียนเก่งจาตายเนะจารย์"

แหมพูดหน้าตาเฉยเพื่อนๆก็อมยิ้ม ก็ไม่ได้มีแต่ญี่ปุ่นิที่ลอกกัน เพื่อนๆก็ทำโดยเฉพาะเอก

"ล้ำอ่ะปุ่น อิอิ ชอบจัง"

"เห็นมะ เราฉลาดเนะ อิอิ วิชาต่อไปนายป่วยบ้างน้าพริก"

"บ้า เราไม่ป่วย"

"เอ๋ก็ป่วยดิเพื่อนๆจะได้ลอกกัน"

"เอางั้นเหรอ จะดีเหรอบอย"

"ฮึ ทำไรก็ตามใจ เราเป็นต้นฉบับนี่"

ทำหน้างอ เพราะบอยกับไฟสูงเป็นต้นฉบับ และเป็นโรงพิมพ์ที่พิมพ์รวดเร็วมาก แตกแขนงไปอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าไฟลามทุ่งเสียอีก

"เอ๋ พี่เบนซ์นี่เนะ ไปหาพี่เบนซ์ดิพริก นายถึงไหนแล้วอ่ากะพี่เบนซ์อ่า จูจุ๊บ อ่ะยัง"

"บ้าเหรอปุ่น เขินน้า อิอิ"

หน้าแดงม้วนตัวไปตามเคย

"พี่เบนซ์ๆ สอบมะได้หรา"

"ไอ้บ้า ทักเป็นมงคลเหลือเกินนะมึง กูทำได้เว้ย มีแต่พ่อหมีมึงนั่นล่ะ ป่านนี้ยังไม่ออกจากห้องสอบ ฮ่าๆๆ กวนมันอ่ะดิเมื่อคืน"

"แอ่ะ มะกวนเนะ เค้าไปให้กำลังใจพ่อหมีขาวดีกว่า อิอิ"

วิ่งไปเลย ไม่ได้สนใจใคร พอเบนซ์ปราดตามองมาทางพริก รายนั้นสะดุ้งทำท่าเชิดคอแทบหักใส่

"บอยไปกินข้าวเถอะป่ะ เบื่อหน้าคนขี้เก๊ก"

พูดขึ้นเสียงดัง

"เฮ้ย มึงว่าใครวะ ไอ้นี่"

"ไม่ได้ว่าใครซะหน่อย อยากรับก็รับไปดิ ไปเถอะบอย"

บอยทำหน้าเหรอหราแต่ก็แอบอมยิ้มเพราะท่าทางของเบนซ์เหมือนยังไม่รู้ตัวว่ามันเป็นแผนของพริกหวาน

"เดี๋ยว"

"เอ่อพริกเดี๋ยวเราไปรอที่โรงอาหารนะ ตามมาล่ะ"

บอยบอกแล้วสะกิดชอกเอกให้ตามไป

"เรียกผมหรือเรียกใครพี่"

"เรียกมึงนั่นล่ะ เดี๋ยว"

"ผมชื่อพริก พริกหวาน มีชื่อนะพี่ เรียกชื่อดิ"

"กวนตีนนะมึง ไอ้พริกเน่า ปากดีนะมึง เมื่อกี๊มึงว่าใครขี้เก๊ก"

ถึงเนื้อถึงตัวทันที

"โอ๊ย อย่ามาใช้ความรุนแรงนะ ปล่อยนะพี่"

ลากแขนพริกเข้ามุมอับทันที ในมุมอับใต้บันไดมันคือห้องน้ำ ลากถูกพริกเข้าไป

"จะทำอะไร อย่านะผมร้องจริงๆนะ"

"ร้องดิ ใครเขาจะมาสนใจมึง วันนั้นมึงยังไม่เข็ดใช่ไหม"

"วันไหน อะไร ไม่ได้จำ"

"โป๊ก"

"โอ๊ย พี่อ่ะ เดี๋ยวข้อสอบก็ออกหมด มาเขกหัวผมทำไมอ่ะ"

"ปากดีนะมึง วันนั้นมึงแต๊ะอั๋งกู จำไม่ได้เหรอ"

พริกหน้าแดงขึ้นมาหลบสายตา

"ฮึ จับไปงั้นล่ะ เล็กนิดเดียว"

พูดออกมาเบนซ์เริ่มหูแดง บีบปากของพริกหวาน

"โอ๊ย ปล่อยน้า ไอ้พี่บ้า ปล่อย"

"หึหึ มึงนี่มันยังไง วันก่อนตามจีบกู แต่นี่มากวนตีนกู หือ มึงจะเอายังไง"

"อะไรอ่า ไม่เอาอะไรกับพี่ทั้งนั้นอ่ะ ปล่อยนะ"

"ทำไมวะ ห๊า กวนตีนกูทำไม"

"ไม่อยากให้กวนก็เป็นแฟนเค้าดิ อิอิ"

โอ๊ะ พระแม่ พูดออกมาแล้ว พูดเสร็จก็อายหน้าแดง ม้วนตัวไป

"เฮ้ย ไอ้นี่ กูว่าแล้ว อ้อนี่มึงแกล้งกูใช่ไหม เป็นแผนมึงใช่ไหม"

"โอ๊ยพี่ ผงแผนอะไรอ่ะ ก็อยากได้พี่เป็นแฟนอ่ะ พี่ไม่ต้องเรื่องมากเลย เล่นตัวทำไมหล่อก็ไม่หล่อ"

โวยวายขึ้นมา เบนซ์หน้าเอ๋อไป

"ไม่มีทาง"

"ทำไม"

พริกหวานเองก็ไม่ยอมง่ายๆ คราวนี้เป็นคนจับแขนของเบนซ์ไว้เองเลย ไม่พอกอดเอวไว้แน่นเอาหน้าซุกลงไปกับอก

"เฮ้ย มึงจะทำไรวะ ปล่อยนะ ไอ้บ้า"

"ไม่ปล่อย ไม่ปล่อยจนกว่าจะยอมเป็นแฟนเค้า"

"ปล่อย ไอ้นี่"

เบนซ์เองทั้งผลักทั้งดันตัวออก แต่พริกหวานเหมือนตุ๊กแกเกาะแน่นเหนียว

"ปล่อย ไอ้บ้า"

"ไม่ปล่อย นี่แน่"

เปลี่ยนจากกอดเอวเป็นกอดคอโน้มหัวของเบนซ์ลง เขย่งเท้าขึ้น

"เอ้ย"

"อ่า"

พริกหวานใจกล้ามากมาย โน้มคอเขาคงได้นัวเนียจากการคลุกวงในพักใหญ่ก็ขโมยจูบของเบนซ์ไปได้ เบนซ์ตัวแข็งค้างเลย แอเร่อทันที

"อิอิ เขิน"

แหมนะ ดูทำท่าเข้าพอจูบเสร็จก็ปล่อย ดันตัวของเบนซ์ที่แข็งเหมือนหุ่นยนต์ออก

"ไม่รู้ล่ะพี่จูบเค้าแล้ว ต้องรับผิดชอบด้วย เป็นแฟนเค้าแล้วน้า อิอิ"

พูดเองเออเอง ตบแขนเบนซ์เบาๆ ดูมันทำ

"เฮ้ย ไอ้บ้า ใครเป็นแฟนมึง มึงมานี่เลย มาจูบกูทำไม๊"

แหมนะ เหมือนเพิ่งจะรู้ตัว โวยวายเสียงดังลั่น ส่วนพริกลอยหน้าลอยตา

"อิอิ เดี๋ยวไปบอกทุกคนดีกว่าว่าพี่เป็นแฟนผมแล้ว อิอิ เขินจัง อ๊าย ดีใจ"

โหพริกนะวิ่งออกไปเลย เบนซ์กว่าจะรู้ตัววิ่งตามไม่ทัน

"อย่านะมึง เฮ้ย อย่าไปบอกใครนะ"

ร้องตามหลังแต่พริกนี่วิ่งเร็วจริงๆ วิ่งไล่ตามกันมาถึงโรงอาหารแล้ว คนเยอะมาก ต่างคนต่างหันมามอง

"ทุกคนๆ ฟังทางนี้"

"แว้กกก ไอ้"

เบนซ์ร้องออกมาแต่ก็หยุดกึกลง

"พี่เบนซืเป็นแฟนเค้าแล้วน้า"

"แว้กกกก"

ไม่รู้เสียงอะไรต่อเสียงอะไร ทั้งประหลาดใจ ทั้งทึ่ง อึ้ง เบนซืหน้าซีดเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด

"เฮ้ย ไอ้เสือ เสร็จไอ้น้องนี่แล้วเหรอมึง"

เพื่อนๆชั้น ม ๖ ล้อเลียนขึ้นทันที

"ไหนบอกชอบ หญิงวะไอ้เบนซื ฮ่าๆๆ ในที่สุดมึงก็เสร็จเด็ก"

"ห้องไอ้น้องญี่ปุ่นนี่หว่า น่ารักว่ะ กูลองจีบบ้างดีกว่า ท่าทางห้องนี้เด็ด"

เบนซ์อายหน้าแดงโกรธหูแดงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ไอ้คนพูดมันลอยหน้าลอยตาเดินไปหาเพื่อนๆของมันแล้ว

"เจ๋งว่ะพริก ทำไงวะถึงได้พี่เบนซ์เป็นแฟน"

เอกถามขึ้นสีหน้าอยากรู้อยากเห็น

"อิอิ ความลับ เนอะบอยเนอะ"

ยิ้มกริ่มอย่างดีใจ ส่วนเบนซ์หนีไปตอนไหนไม่รู้

"เฮ้ย หนีอะไรมาวะไอ้เบนซ์ หน้าซีดเชียวมึง"

เฟียตกับญี่ปุ่นกำลังเดินมาที่โรงอาหารพอดีเจอเบนซ์

"ไม่ซีดได้ไง ก็เพื่อนไอ้เปี๊ยกเล่นกูแล้วไหมล่ะ แก้ข่าวให้กูเลยมึงไอ้เปี๊ยก"

"เอ๋อารายอ่า แก้ข่าวอาราย"

"เออ นั่นดิวะ มึงเอาให้เคลียร์"

เฟียตชักสีหน้าสงสัย ญี่ปุ่นก็ทำหน้าเอ๋อๆ

"ก็ไอ้พริกน่ะดิ มันไปประกาศกลางโรงอาหาร ว่ากูเป็นแฟนมัน"

พูดอายๆ

"เฮ้ย จริงดิ ฮ่าๆๆ กล้าว่ะไอ้น้องพริก"

"กล้ากะผีอ่ะดิ กูเสียภาพพจน์หมด"

"เอาน่ามึง น้องมันก็น่ารักดีออก"

"น่ารักแป๊ะไรล่ะ กวนตีนกูน่ะสิ ไม่ได้นไอ้เปี๊ยก ไปแก้ข่าวให้พี่ด้วย"

"เนะ เดี๋ยวเค้าไปแก้ข่าวให้"

"เอ้ย แก้ไงวะแม่หมี"

"มะรู้อ่า แล้วทำมายพริกถึงไปประกาศว่าพี่เบนซ์เป็นแฟนแล้วอ่า ต้องมีอะไรเนะ"

ทำแววตานักสืบฉายออกมา เบนซ์ทำหน้าอึกอักอยู่

"เออ บอกมันไปดิ มันจะได้แก้ข่าวให้ถูก"

"ก็มันจุ๊บกูในห้องน้ำอ่ะ"

พูดเสียงเบา เบามากๆ

"อะไรน๊ะ"

เฟียตร้องเสียงหลง ญี่ปุ่นหัวเราะคิกคักชอบใจ

"อย่ามาหัวเราะนะมึง ไปแก้ข่าวด้วย ไม่งั้นกูฆ่ามันแน่"

"เนะ"

สรุปก็ยอมเดินตามญี่ปุ่นกับเฟียตไปโรงอาหารอีกตามเคย ก้มหน้างุดๆ

"เอาตรงนี้เนะ คนเยอะๆ"

ญี่ปุ่นบอกแล้วขึ้นไปบนม้านั่งยาวๆเพื่อนๆหันมามอง

"ทุกคนคร้าบ ประกาศๆ พริกห้องญี่ปุ่นจูจุ๊บกะพี่เบนซ์แล้วน้า"

"แว้กกกกก"

เบนซ์กับเฟียตร้องออกมาพรอ้มกัน ดึงแขนให้ลงจากเก้าอี้แทบจะไม่ทัน เสียงเพื่อนๆอื้ออึงขึ้นทันที

"ไอ้บ้า กูให้แก้ข่าวเว้ย ไม่ได้ให้กระจายข่าว"

"แอ่ะ เค้าก็บอกไปแล้วเนะ ไปหาบอยดีกว่า อิอิ พ่อหมีขาว ไหนอ่าค่าหนมเค้าอ่า"

แบมือขอเงินทันที เฟียตส่ายหน้าแต่ก็อดอมยิ้มไม่ได้ เฮ้อนะวานใครไม่วานมาวานไอ้ตัวเปี๊ยก รับกรรมไปเบนซ์เอ๋ย

"ไอ้ตัวดี มานี่เลยมึง"

น่าสงสารเบนซ์ไม่ได้กินข้าวเลยเพราะอายเพื่อนๆน้องๆ ต้องมาดักรอพริกที่หน้าห้องสมุดเหมือนเคย

"โอ๊ะ พี่ อะไรอ่ะ"

พริกทำหน้าตกใจเพราะสีหน้าของเบนซ์เอาเรื่องจริงไม่ได้ทำเล่นๆ

"มึงไปพูดแบบนั้นได้ยังไง หา กูเสียหายนะมึง แสบนักใช่ไหมมานี่เลย"

ลากถูเข้าไปในห้องน้ำหน้าห้องสมุดอีก ล็อคประตูไว้ด้วย

"อ่า ก็"

"ก็อะไร ห๊า มึงกล้ามากนะไอ้พริก มึงอยากจะลองดีกับกูใช่ไหม"

ดันตัวพริกเข้าไปชนกำแพง กระแทกบ่าใส่กำแพงอย่างแรง

"โอ๊ย เจ็บนะพี่"

หน้าเริ่มเบะแล้ว สีหน้าดูกลัวจริงเช่นกัน

"เจ็บเหรอ ใครใช้ให้มึงไปพูดแบบนั้น มึงต้องเจอดี"

ง้างหมัดขึ้น แต่ชะงักมือไว้ เปลี่ยนเป็น

"ฉาด"

ตบหัวของพริกอย่างแรง

"อ่า ตบหัวเค้าไมอ่ะ"

น้ำตาแตกออกมาจากสองตา

"นี่มันยังน้อยไป กูอายคนมึงรู้ไหม"

"ฮึกๆ อายแล้วไมมาตบหัวเค้าอ่า ไม่ชอบก็ไม่ชอบสิ ฮึกๆ ตีเค้าอ่า"

ร้องไห้ออกมา เบนซ์เองก็เริ่มตกใจ

"ใจร้าย ไอ้พี่ใจร้าย มาตบหัวเค้า"

เริ่มทุบตามอกของเบนซ์แล้ว รายนั้นตัวแข็งพูดไม่ออก

"เอ่อ"

"พ่อเค้าแม่เค้ายังไม่เคยตบหัวเค้าเลยอ่า ไอ้บ้า"

"เอ่อ กู กู"

"กูไร จะขอโทษเหรอ ไม่เอา ไม่ให้ขอโทษ ตอนทำทำไมไม่คิด ไอ้บ้า"

เริ่มโวยวายเสียงดัง กลายเป็นเบนซ์ที่หน้าซีดลง

"แล้วให้กูทำไงวะ กูโมโหนี่หว่า"

"จุ๊บเค้าใหม่"

"เว้ย ไม่มีทาง"

"ไม่งั้นเค้าจะไปฟ้องทุกคนว่าพี่ตบหัวเค้า ฮึกๆ ทำแล้วไม่รับหิดชอบ คนใจร้ายไม่มีความเป็นผู้ใหญ่"

พร่ำเพ้อออกมา เบนซ์เองหน้าเหวอไป

"ไม่มีทาง หรือมึงจะให้กูตบอีกทีห๊า"

"ฮึกๆๆ แว้กกก ช่วยด้วย ไอ้พี่เบนซ์ตีเค้า ช่วยด้วย"

อ้าวพริก แหกปากร้องซะงั้น เบนซ์รีบเอามือมาอุดปากอยู่พัลวัน

"เฮ้ย จะร้องหาแป๊ะไรวะ เงียบกูบอกให้เงียบ"

"ให้เค้าจุ๊บก่อน ไม่งั้นเค้าไม่ยอม"

"เว้ย ไอ้บ้า"

"นี่แน่"

พอเผลอพริกก็คลุกวงในกอดคอแน่นพยายามไล่งับปากของเบนซ์ที่พยายามเอียง หน้าหนี เคยกระโดดงับหูตัวเองมะ ประมาณนั้น เสียงร้องดังลั่นห้องน้ำอยู่ พริกเองก็ไม่ยอมปล่อย คราวนี้ทั้งแขนทั้งขาเกาะเกี่ยวแน่น เหอๆ เบนซ์เอ๋ยยอมซะเถอะ

เขียนโดย อิ๊กกี้

Ps. หายไปนานขอโทษน้าไม่ได้เข้ามาบอก อิอิ บอกในกระทู้น้องน้ำไว้ ว่าจะเลิกบุหรี่ มันหงุดหงิดง่ายเลยไม่อยากเขียน ตอนนี้อ่ะเหรอ ก็ลดได้เยอะนะ กินดะขอบอก ดูกลมๆยังไงไม่รู้ตู ฮ่าๆๆๆ คำผิดไม่ได้ดูน้า เขียนแล้วเอาลงเลย ขี้เกียจตาปรือ อยากนอนอย่างเดียว เพิ่งเข้ามาดูวันนี้เห็นมีคนรอก็เลยเขียนมาลงเป็นน้ำยาก่อนเนอะ พอให้หายคิดถึง ไม่ขำหรอกน้าจะบอก คนเขียนยังสึมสลืออยู่ งุดๆๆๆๆๆ

รักน้า จุ๊บๆๆ

[knightofbabylon]

ญี่ปุ่น หนูฉลาดล้ำโลกมากกกกก น่าเอ็นดูจริงๆ แต่อย่าทำบ่อยนะเรื่องทริคลอกข้อสอบน่ะ 

ส่วนเบนซ์ จนถึงขนาดนี้แล้ว ยอมน้องพริกไปเหอะ ไม่งั้นก็ไปหาทางเอาตัวรอดเอาเอง กร๊ากกกกกกกก




 :กอด1:คุณอิ๊ก เลิกบุหรี่ให้ได้นะคะ จะได้เป็นผลดีต่อสุขภาพของคุณอิ๊กด้วย
นิยายไม่ต้องรีบนะ เป็นกำลังใจให้

[lasom]

ไม่เคยทันไรกับเค้าเลยพี่เบนซ์
ทำได้อยู่แล้วคุณอิค  สู้ๆๆๆ

[kuraki]

ร้ายมากน้องพริกหวาน อิอิ  แต่พี่เบนซึก็ใจร้ายจริงๆน้า ตบหัวน้องอ่า    รับผิดชอบโดยการเป็นแฟนน้องพริกเสียดีๆๆๆ ไม่มีทางเลือกแล้วล่ะ 


แต่ยังไง พ่อหมีแม่หมีก็น่ารักที่่สุดในโลกเลย

เป็นกำลังใจให้คุณ eiky ด้วยนะคะ 

[anajulia]

น้องพริก เด็ดจริงอะไรจริง กร้ากกกกกกกกกกกกส์
โถ......พี่เบนซึก๊อออออ หลวมตัวไปแล้วก็ยอมๆน้องมันไปเถอะคร้าาาาาา

ปล.คุณอิ๊กสู้ๆนะคะ 

[lervair_y]

มาแล้ว ดีใจมากๆๆ เปิดเช็คดูทุกวันเลยนะคะ หุหุ

[heefever]

รู้สึกเด็กห้องน้องญี่ปุ่นนี่จะแรงกันทุกคนเลยเนอะ


พี่เบนซึเสร็จแน่ๆ 

[kunkai]

:L2:ให้กำลังใจคุณอิ๊กกี๊ค้าบ

[roseen]

 :L1:โฟคหายไปไหน