เพิ่งอ่านตามทันเมื่อกี้
ข้าวหอมความรักกับความสงสารมันต่างกันนะ ก็เข้าใจว่าสับสนแต่ทำแบบนี้มันรังแต่จะทำให้คนรอบข้างเจ็บไปตามๆกัน
เทพการรักใครสักคนมันไม่ผิด แต่จากสถานะของข้าวหอมตอนนี้และหลังจากนี้มันไม่มีช่องว่างให้นายเข้าแทรกแล้วละ มันไม่ควร
หมอทิเพราะรักถึงทนข้าวหอมได้จนถึงวันนี้นับถือจริง และหวังว่าหมอจะยังทนได้ต่อไปเหอๆ
พ่อกำนันรักลูกมากแม้ว่าลูกจะทำให้เสียใจแค่ไหนก็พร้อมจะให้อภัยเสมอ ตอนเอาไม้ตีลูกพ่อคงเจ็บแทบขาดใจอ่ะ
ปล.ขันกับแก้วเป็นอะไรที่ฮา คนหนึ่งก็ซื่อจนเกือบบื้ออิอิอีกคนก็หัวไวเข้าใจอะไรง่าย พูดกันบางทีเหมือนคุยคนละภาษาฮ่าๆ อืมพวกหมาน้อยทั้งสามอีกไอ้โก๊ะอ่ะฉลาดเกิ๊น